Gastroscopie (Via de slokdarm naar de maag) iemand ervaring?

Ja, meerdere keren.
Valt op zich wel mee, is een rot gevoel.
Maar ze moeten dan wel de keelverdoving goed doen.
Dat hadden ze bij de eerste keer dus niet gedaan.

Gastroscopie (Maagslang)

Gastroscopie...: iemand ervaring?
(oudere topics, maar er staat veel info in)

Sterkte. Vraag om een roesje, dan valt het allemaal best mee.

Het is een redelijk naar gevoel en je zult waarschijnlijk meerdere keren kokhalzen.

Je krijgt daarentegen wel meer respect voor vrouwen die deepthroaten.

echt zo'n vreselijk kutgevoel is dat zeg

elke minuut lijkt een uur te duen

Ik vond het best vervelend eerlijk gezegd. Maar laten we eerlijk zijn, het duurt vijf minuten en als die slang er weer uit is is het weer over.
Daarnaast zijn er hordes mensen die het niet zo erg vinden, dus laat je niet bang maken.

als ik er nog 1 moet hebben ooit, moeten ze maar platspuiten.
dat vond ik echt het meest vreselijke onderzoek ooit.

tsjah, dat word slikken!

quote:

Op donderdag 4 juni 2009 12:21 schreef Mirjam het volgende:
als ik er nog 1 moet hebben ooit, moeten ze maar platspuiten.
dat vond ik echt het meest vreselijke onderzoek ooit.

Nou om even moet in te spreken, ik vond het meevallen.
Kreeg een keel verdoving en goed luisteren wat ze zeggen.
Ik slikte een aantal keren uit reflex en daardoor schoot de slang al de hoek om zeg maar.
Had paar keer neiging om een boer te laten en die moet je dna ook gewoon laten, vertelden ze mij ook en op een gegeven moment ging ik verkeerd ademhalen, ze hielpen me weer om goed adem te blijven halen en voor ik het wist was het alweer klaar.
Als je maar rustig blijft en goed luistert wat je moet doen.

Succes ermee

Ik vond het een eitje... het ziekenhuispersoneel was ook helemaal verbaasd. Na afloop kreeg ik een compliment dat ik super stil lag, goed bleef ademhalen en er dus ook helemaal niets aan de hand was. Dat hadden ze nog niet zo vaak meegemaakt.

Je moet opletten dat je keel goed verdoofd is en dat je het gevoel van: "Laat ze hem er maar uithalen en er dan maar weer opnieuw indoen" onderdrukt. Het voelt licht onprettig maar als je gewoon rustig blijft ademhalen en je denkt: "het is zo over", dan is het ook zo over.

Misschien hielp het dat ik regelmatig mediteer ofzo.

Horen ze je keel te verdoven daarvoor? Oke, dat verklaart een hoop...

ja mijn verdoving zat niet in mn keel maar in mn tong ze sprayde de xylocaine niet ver genoeg in mn mond,toen ik zei dat ik pijn in mn keel had zei ze: dat kan helemaal niet.. ik heb een uur niet kunnen slikken en praten was moeilijk omdat mijn geheel ongevoelig was

Ik mocht mezelf verdoven met de spray. Goed spuiten en daarna vroeg ze ook hoe het voelde. Schandelijk dat het in andere ziekenhuizen kennelijk niet goed gaat. Het smaakte volgens haar naar bananen... maar dat zijn wel de smerigste bananen die ik ooit heb geproefd!

de keelverdoving is gewoon vies voor de rest valt het mee al had ik een bronchoscopie (longen) maar misschien kwam dat omdat ik het graag wilde zien.

Vraag een roesje! Als ze moeilijk doen gewoon om blijven vragen

Ik mediteer me daar ook zo door heen, durf ik als bikkel hier te stellen

Ik heb altijd gezegd: dat nooit!!
Totdat ik moest wegens een aanhoudende maagzweer..

Het is me 100% meegevallen.
Bij het maken van de afspraak werd me al gevraagd of ik een roesje wilde of niet.
Nou: ja natuurlijk!

Van het onderzoek zelf kan ik me weinig herinneren. Behalve dan dat ik ontzettend nerveus was.
Maar ze spuiten dus een sterk kalmerend middel in via het infuus. Het schijnt dat je daardoor groggy wordt, maar wel bij bewustzijn.
Ik herinner me vaag dat ik de slang eruit wilde trekken en dat mn hand werd weggetrokken door iemand.
Ik herinner me ook dat ik gal heb overgegeven.
Ik herinner me verder niks meer. Heb nog een ruim uur "uitgeslapen" na het onderzoek.

Het roesje maakt je dus niet in slaap maar zorgt ervoor dat je het onderzoek goed doorstaat.
En het schijnt er dus ook voor te zorgen (heb ik me door de arts laten vertellen en weet ik nu dus uit eigen ervaring) dat je je na afloop van het onderzoek niets meer herinnert.

Ik heb nog steeds maagproblemen.
Dat is iets chronisch en dat heb ik nou eenmaal. Zal er mijn leven lang medicijnen voor moeten slikken.

Maar ik weet wel dat als ik weer zo'n onderzoek moet dat ik er niet tegenop zal zien!

Sterkte dus met je onderzoek!

Ik vond het dus wel vreselijk!!
Ik kreeg een roesje waar ik echt niks van merkte. Ik heb ook geprobeerd om de slang eruit te trekken. Ik hoorde de MDL arts nog zeggen dat is foute boel, en daarna werd ik naar de uitslaapruimte gebracht en zo'n verpleegster tegen mij zoooo ga nu maar even lekker slapen, als of ik dat kon, ik merkte niks van dat roestje en na die opmerking al helemaal niet.

Ergste is dat ik waarschijnlijk binnnen kort weer moet, mijn slokdarm moet misschien opgerekt worden. Maar dan geven ze mij maar een dubbele dosis of gewoon onder narcose.
En misschien moeten ze ook van achteren kijken (ja ik zit weer in de medische molen) maar dat lijkt mij minder erg dan de slang in je keel

IK heb het 2 keer gehad, geen roesje, geen verdoving. Eerste keer ging prima, tweede keer was drama, voelde me doodongelukkig, ben redelijk in paniek geraakt. Bij mij gaat er geen slang meer door mijn strot zonder roesje

Ik moet volgende maand weer. Ik heb het een keer eerder gedaan, zonder verdoving. Ik heb enorm hevige reflexen (kan bijv. geen lenzen indoen) en ik was bang dat het mis zou gaan, maar ik heb me er gewoon bij neergelegd en als de slang binnen is, dan alleen de lucht die ze pompen maar vervelend.