Wanneer jij later kinderen wil en hij/zij niet...

quote:

Op woensdag 8 februari 2006 13:01 schreef kriele het volgende:

Leuke gedachte voor je vriend/man om te weten dat hij dan niet voldoende is. Dat je met hem niet gelukkig zou zijn, dat hij in dat geval niet genoeg is.
Maarja, ieder zijn of haar ding.

wat een bull shit . natuurlijk is mijn man niet genoeg.

ik heb mijn eigen familie nodig, mijn werk, mijn vrienden. Zonder hen ben ik ook héél ongelukkig.

ik ben ook niet 'voldoende' voor mijn man hoor. Hij zou ook niet bij me blijven moest ik geen kinderen willen.

quote:

Leuke gedachte voor je vriend/man om te weten dat hij dan niet voldoende is. Dat je met hem niet gelukkig zou zijn, dat hij in dat geval niet genoeg is.
Maarja, ieder zijn of haar ding.

Bekijk het van de andere kant. Je wilt samen met iemand die jou gelukkig maakt zelf iemand op aarde zetten. Een schepsel dat voortkomt uit jullie liefde en geluk (als't goed is). Je kan die persoon al het moois van de wereld laten zien en die persoon gaat je zoveel terug geven later. Waarom zou je zoiets niet willen...waarom zou je iemand die zoiets wel wil dat onthouden?

quote:

Op woensdag 8 februari 2006 13:08 schreef AgLarrr het volgende:
Waarom zou je zoiets niet willen...

Omdat kinderen niet alleen voordelen hebben maar ook een aantal erg grote nadelen.

quote:

Op woensdag 8 februari 2006 13:08 schreef AgLarrr het volgende:

[..]

Bekijk het van de andere kant. Je wilt samen met iemand die jou gelukkig maakt zelf iemand op aarde zetten. Een schepsel dat voortkomt uit jullie liefde en geluk (als't goed is). Je kan die persoon al het moois van de wereld laten zien en die persoon gaat je zoveel terug geven later. Waarom zou je zoiets niet willen...waarom zou je iemand die zoiets wel wil dat onthouden?

Ik gun ze alles! Maar daar ging het hier toch niet om? Ik vroeg alleen maar of ze een ongelukkig leven zou leiden als kinderen krijgen op een of ander manier niet zou willen. Vervolgens reageerde ik weer op haar antwoord. Daar verschilden wij over van mening.
Ik kan me heel goed voorstellen dat kids een verrijking zijn voor je leven.

quote:

Op woensdag 8 februari 2006 13:13 schreef Aaargh! het volgende:

[..]

Omdat kinderen niet alleen voordelen hebben maar ook een aantal erg grote nadelen.

Dat hangt weer af van de invulling die je je leven wil geven.

quote:

Op woensdag 8 februari 2006 11:56 schreef Aaargh! het volgende:

Dus het hoogste doel in het leven van een vrouw is kinderen uitpoepen ?

Jij legt de lat wel erg laag.

voor mij is mijn kinderen krijgen en opvoeden inderdaad het belangrijkste in mijn leven, ja. Ieder zijn eigen plezier en invulling van leven, nee ?

jij mag vinden dat ik daarmee de lat laag leg. Ik ben nochtans voor geen enkel werk zo bang en zenuwachtig als om mijn kinderen op te voeden. Ik vind het een hele grote verantwoordelijkheid. Ik vind het minder moeilijk om iedere dag mijn advocatentoga te gaan aantrekken,te gaan pleiten en aan mijn "carrière" te werken, dan een kind op te voeden.

quote:

Op woensdag 8 februari 2006 13:20 schreef petitlapin2 het volgende:

[..]

voor mij is mijn kinderen krijgen en opvoeden inderdaad het belangrijkste in mijn leven, ja. Ieder zijn eigen plezier en invulling van leven, nee ?

Tuurlijk.

quote:

jij mag vinden dat ik daarmee de lat laag leg.

Kinderen maken kan iedereen die door de puberteit geweest is, heb je verder geen kennis van zaken voor nodig.

quote:

Ik ben nochtans voor geen enkel werk zo bang en zenuwachtig als om mijn kinderen op te voeden. Ik vind het een hele grote verantwoordelijkheid. Ik vind het minder moeilijk om iedere dag mijn advocatentoga te gaan aantrekken,te gaan pleiten en aan mijn "carrière" te werken, dan een kind op te voeden.

Kinderen opvoeden is natuurlijk een heel ander verhaal.

gelukkig heb ik ook een vriendin gevonden die net als ik een gruwelijke hekel heeft aan kinderen: wij gaan dus een heerlijk kinderloos leven tegemoet. kunnen we doen en laten wat we willen, op avontuurlijke vakanties gaan (motor/fiets/lopend), verhuizen/emigreren/whatever zonder rekening te moeten houden met kleine opdonders die je leven gaan bepalen.

het geld benodigd voor de vele (wintersport)vakanties is natuurlijk ook een belangrijk punt

* het.ismij is voorstander van een kinderloos leven lijden!!
Ben je dalijk zo ver dat je klaa rben met feesten, samenwoont/trouwt.
Komen der een stel van die koters om de hoek kijken.
Dag leven, Dag vrijheid

Verder sluit k me aan bij leipo!
De wereld zien kost een hoop geld.
Kids ook. Kiezen of delen.

quote:

Op woensdag 8 februari 2006 12:57 schreef AgLarrr het volgende:

Ik heb trouwens het idee vrouwen minder snel geneigd zijn geen kinderen te willen dan mannen. Deelt iemand die gedachte?

Ik denk t ook wel. Ik zit namelijk in de situatie dat ik géén kinderen en mijn vriend juist eigenlijk wel. We zijn nog maar 20, dus hebben voorlopig zoiets van; we laten onze relatie er nu nog niet door verpesten en hopen dat we er later samen wel uitkomen.
Maar ik merk inderdaad veel onbegrip, mensen zijn de omgekeerde situatie (jongen wil niet, meisje wel) wel gewend, maar dit niet. Vaak geloven 'vriendjes' gewoon niet dat ik meen. Ik ken ook eigenlijk veel meer jongens die geen kinderen willen dan meisjes.

ik weet nog niet of ik kinderen wil, en dit vindt mn vriend best erg, omdat hij wel heel graag kinderen wilt. ik heb er iig nu nog geen behoefte aan. het is niet dat ik geen koters om me heen wil hebben, want ik hou verschrikkelijk van kinderen, maar het is nogal een "groot" iets, en ik vraag me af of ik dat wel aankan, aandurf... gezien m'n vriend autistisch is is het ook nog wat gecompliceerder geworden, in mijn gevoel.

aan de andere kant is het een van de belangrijkste transformaties in het leven, het ouderschap. "vrijheid" verliezen, daar lig ik nou totaal niet over wakker. het is juist de kunst mét kinderen ook een vrijheid te creeeren, om je kinderen ook een vorm van vrijheid te leren kennen. nee hoor, dat is een uitdaging waar ik absoluut niet negatief tegenaan kijk, ik weet alleen niet of ik die capaciteiten in huis heb. Nu iig niet, ik ben nog veel te veel met mezelf bezig.
ik kan die keuze pas over een paar jaar maken.. ik voel me veel te verantwoordelijk ervoor, nu al. bah, wordt ik straks zo'n gestresste overbezorgde ouder Wordt leuk, in de puberteit.

quote:

Op woensdag 8 februari 2006 12:56 schreef petitlapin2 het volgende:

[..]

adopteren ...

en ja, een leven zonder kinderen, dan zou ik inderdaad ongelukkig zijn. Ik zal er wel proberen mee te leven, maar ik zal ongelukkig zijn, ja. dat zal vreten.

Dus jij leid aan een pre-natale depressie?, ben je nu al zo ongelukkig?, wacht maar totdat je kind niet voldoet aan je eisen, dan pas zie je wat ongelukkig is, je moet je vertrouwen niet in iets ontastbaars stoppen.

quote:

Op woensdag 8 februari 2006 02:20 schreef Tobbes het volgende:
Ik hoop dat er morgen een psycholoog een kijkje komt nemen en een link kan geven naar verschillende onderzoeken die mijn stelling (dat een ieder een innerlijke kinderwens heeft) ondersteunen. Volgens mij ligt het in het verlengde van Freud.

Die heeft de wijsheid natuurlijk ook niet in pacht, maar ik voel me toch sterker staan met zijn steun.

Inderdaad.

Ik ben het maar met 1 ding van Freud eens, en dat is dat mannen vrouwen alleen teleur kunnen stellen.

Ontopic: ik wil geen kinderen, en of dat nu van binnenuit komt, wat volgesn mij dus wel zo is, of om economische reden is, ik wil ze toch echt niet. Helaas lijk ik alleen op mannen te vallen die kinderen willen. Ik denk dat ik dus voorlopig nog heel lang single blijf.

quote:

Op woensdag 8 februari 2006 16:13 schreef Maeghan het volgende:

[..]

Inderdaad.

Ik ben het maar met 1 ding van Freud eens, en dat is dat mannen vrouwen alleen teleur kunnen stellen.

Amen

ontopic: Ik zit eerlijk gezegd ook niet op kids te wachten, ik wil spontaan weg kunnen gaan, reizen kunnen maken en ook gewoon thuis op me gemak kunnen zijn zonder erover na te moeten denken dat me kid ook eten wil ofzo

Dit wil uiteraard niet zeggen dat ik niet gek op me nichtje ben maar ik ben blij als ze weer naar huis gaat met mama en papa

quote:

Op woensdag 8 februari 2006 16:13 schreef Maeghan het volgende:
Ik ben het maar met 1 ding van Freud eens, en dat is dat mannen vrouwen alleen teleur kunnen stellen.

Oei, de tuinbroekenbrigade is weer geland

quote:

Op woensdag 8 februari 2006 16:11 schreef OFfSprngr het volgende:

[..]

Dus jij leid aan een pre-natale depressie?, ben je nu al zo ongelukkig?, wacht maar totdat je kind niet voldoet aan je eisen, dan pas zie je wat ongelukkig is, je moet je vertrouwen niet in iets ontastbaars stoppen.

wat een geneuzel. ook met de imperfectheden van kinderen die je soms tot waanzin drijven kan je ontzettend gelukkig zijn. mensen die Heel Graag en Heel Bewust kinderen willen, weten dat het niet makkelijk gaat zijn wanneer ze er zijn, maar dat het zo'n enorme verrijking is en geluk geeft dat ze het moeilijke op de koop toe zullen nemen.

quote:

Op woensdag 8 februari 2006 16:11 schreef OFfSprngr het volgende:

Dus jij leid aan een pre-natale depressie?, ben je nu al zo ongelukkig?, wacht maar totdat je kind niet voldoet aan je eisen, dan pas zie je wat ongelukkig is, je moet je vertrouwen niet in iets ontastbaars stoppen.

ja en

quote:

Op woensdag 8 februari 2006 03:05 schreef Tobbes het volgende:

Het fundamentele ideaal van een man is de vrouw van zijn leven tevreden te stellen en te houden, om hier vervolgens zelf de vruchten van te plukken.

En jij als Freudaanhanger zou dus moeten weten, zoals ik hierboven aangaf, dat mannen vrouwen niet tevreden kunnen stellen omdat de vrouw de fallus begeert, maar de man haar slechts de penis kan bieden.

Ik zou het er waarschijnlijk wel moeilijk mee hebben omdat ik echt kinderen wil. Gelukkig hebben we deze discussie nooit moeten voeren.

Moest het zo geweest zijn dan denk ik dat ik zou afwachten. Zo'n ideeën kunnen volgens mij altijd veranderen. Je moet er ook mentaal klaar voor zijn om kinderen te hebben en bij sommige duurt dat waarschijnlijk iets langer dan bij een ander.

quote:

Op woensdag 8 februari 2006 13:01 schreef Aaargh! het volgende:

[..]

Evolutie gaat over groepen, niet over individuen. Het kan ook gunstig zijn voor de genenpool van een groep als niet iedereen kinderen krijgt. Kijk b.v. naar mieren en bijen waar alleen de koningin jongen krijgt.

Jah dat is helemaal waar, maar als iedereen denkt: "Jah, maar ik hoef geen kinderen."
Dan wordt het ook niets

Begin er in ieder geval vroeg genoeg over met elkaar en ben dan ook eerlijk... Ikzelf zit in de situatie dat ik altijd heel erg graag kinderen wilde en mijn man dat ook van mij wist. We mijmerden zelfs over namen e.d. Ná ons huwelijk kwam mijn man ineens tot de ontdekking dat hij toch eigenlijk helemaal geen kinderen wil...

Het heeft wel wat hoofdbrekens gekost, maar ik heb uiteindelijk besloten om nog niet meteen bij 'm weg te gaan. En het stomme is dat toen ik dát besluit nam mijn man aangaf dat hij het eigenlijk ook nog niet zeker wist....

Wat het wél gedaan heeft overigens is de druk ervan af halen. Ik was nét na ons huwelijk compleet gefixeerd op kinderen. (dat be-angstigde hem enorm) Nu is dat stukken minder en kan ik ook voor mezelf toegeven dat ik er eigenlijk helemaal niet aan toe ben om al moeder te worden. Wie weet wel nooit... Ik hou de opties open voor mezelf. Misschien bedenkt hij zich ook wel, misschien ook niet. En misschien krijg ik over een jaartje of wat de kriebels. Dan zullen we allebei onze conclusies moeten trekken...

[ Bericht 13% gewijzigd door flugeltje op 08-02-2006 21:50:34 ]

Die mensen die geen kinderen willen smelten volgens mij alsnog als ze dat kleine baby'tje zien wat zij gemaakt hebben. Als een man moeilijk loopt te twijfelen zou ik hem als vrouw misschien wel de neiging hebben hem gewoon voor het blok te zetten en zwanger te worden. De kans dat hij dan bij je weg gaat is toch vrij klein lijkt me, zeker als de relatie voor de rest heel goed is.

Bij vrouwen is dat wat moeilijker natuurlijk, placebo pillen enzo

Kinderen maken is instinctieve doel van elk dier op deze planeet. Volgens mij krijg je echt spijt als je het niet doet en je op latere leeftijd alleen bent.

quote:

Op woensdag 8 februari 2006 22:15 schreef Blazkowich het volgende:
(...) Als een man moeilijk loopt te twijfelen zou ik hem als vrouw misschien wel de neiging hebben hem gewoon voor het blok te zetten en zwanger te worden. De kans dat hij dan bij je weg gaat is toch vrij klein lijkt me, zeker als de relatie voor de rest heel goed is. (...)

Ik had er geen seconde over nagedacht en had je meteen het huis uit geschopt. Ik zou ook geen enkele reden zien om een relatie aan te houden als je partner niet eerlijk tegen je is.

quote:

Op woensdag 8 februari 2006 12:39 schreef innovative het volgende:

[..]

Helpt geen zier. Kende mijn vriend al drie jaar voor we wat kregen, hebben het vaak genoeg hierover gehad destijds, dus ik wist dat hij zijn zachtst gezegd niet staat te juichen.

Toch als een blok voor hem gevallen, was geen redden meer aan. We hebben maar afgesproken de opties open te houden, en niet "ten koste van alles" aan kinderen te beginnen. Zijn eis is iig dat als het bespreekbaar gemaakt gaat worden, onze persoonlijke situatie goed is en de consessies niet al te groot zijn. Hij heeft er geen zin in niet meer op vakantie te kunnen of geen leuke concerten meer te kunnen bezoeken doordat de kinderen het geld "opeten". Daarnaast weet ik dat ik sowieso degene zal moeten zijn die thuis blijft, want voor hem hoeft het niet en als hij moet kiezen tussen thuis blijven met kids of werk, gaat hij voor werk, klaar. Dan maar geen kinderen voor hem.

Ach, we zien wel, het is nog zo ver weg (zijn 22 en 21 jaar). Eerst maar eens afstuderen, samenwonen, LEVEN!!!

Dat was dan voor mij einde oefening geweest. Voor je het weet ben je 10 jaar verder en wil hij alsnog geen kinderen, of neemt kinderen om van jouw gezeur af te zijn. Een betrokken, liefdevolle vader lijkt uitgesloten. Ik wil niet alleen ooit kinderen, maar ook een vader voor mijn kinderen.