Waarom geloof jij "wel" in God

quote:

Op donderdag 2 februari 2006 17:31 schreef tsjsieb het volgende:
Omdat ik zo opgevoed ben.

Opgevoed
Gehersenspoelt bedoel je, triest dat ouders hun kind van jongs af aan hersenspoelen
Laat dat kind lekker zelf beslissen als het een jaar of 16 is...

quote:

Op zondag 19 februari 2006 16:06 schreef Nickthedick het volgende:

[..]

Dat van dat 'stralen' vind ik wel een beetje eng klinken.

quote:

Op zondag 19 februari 2006 16:05 schreef Dromenvanger het volgende:
Is liefde nodig in het leven

Nodig ?
Dat denk ik niet... zonder liefde kan je ook leven.. net als zonder blijheid... zonder voeten.. zonder.....

Het is alleen een beetje jammer dnek ik als je bewust zou kiezen om te leven zonder liefde.

Liefde geeft denk ik wel meer kwaliteit aan het leven.
al is het alleen maar in de vorm van liefde voor jezelf.

quote:

Waardering en respect is dat niet voldoende

Als je zegt dat je iemand waardeert om iemands aanwezigheid. Is dat hetzelfde als wanneer je zegt dat je van iemand houdt

Houden van, vasthouden. En zo kan ik verder proberen te ontleden van woorden. Is liefde niet beknellend en neemt liefde geen adem weg

Ik denk dat echte liefde júist vrijheid en loslaten is... en hiermee heb je denk ik de basis voor waarom ik niet in een God geloof zoals die b.v. in het Christendom beschreven staat.

Ik hou van mijn man omdat ik hem waardeer, graag bij hem ben, ik aan hem denk als ik niet bij hem ben, hij mij vlinders in mijn buik geeft....... terwijl ik ten alle tijde vrij ben om te gaan en te staan waar ik wil.
En vica versa.

Eisen opleggen, gedragingen af willen dwingen.... meer uitingen van bezittingsdrang naar mijn idee dan van liefde...

quote:

Niet dat ik nu niet geloof in liefde. Ik vraag me af wat de inhoud van liefde is nu. Wat de betekenis is van liefde.

Liefde is vrij zijn en toch de wens hebben de ander te helpen bij het worden/ zijn wat hij/zij wil.
(niet dat wat jij bedacht hebt dat ze zouden moeten zijn)

naar mijn idee dan...

Maar ik geloof dat we afdrijven ?

-- offtopic --

[ Bericht 97% gewijzigd door Mirage op 19-02-2006 16:19:33 ]

liefde is niet nodig om te leven, maar om te overleven. Het is evolutionair goed te verklaren. Maar weet niet of dat hier ''telt''.

Wat zegt de bijbel eigenlijk over de eerste mensen en hun omgeving. Waren het mensne die leefden vn de hele dag eten zoeken, voornamelijk bessen? Daarna werden het jagers?
Hoe kwamen ze op het idee om een huisje te bouwen? Hoe kreeg de 1e mens zijn eerste materialen?

Ik geloof tot op zekere hoogte in God. Maar of God écht bestaat weet ik niet. Wel geloof ik dat er een hoger wezen is dan ons. Ook weet ik 100% zeker dat er een leven is na de dood is en dat onze overleden dierbaren van tijd tot tijd bij ons zijn.

quote:

Op zondag 19 februari 2006 16:15 schreef ilona-scuderia het volgende:

[..]

Opgevoed
Gehersenspoelt bedoel je, triest dat ouders hun kind van jongs af aan hersenspoelen
Laat dat kind lekker zelf beslissen als het een jaar of 16 is...

Zo ervaar ik het zeker niet hoor. Mijn ouders hebben mij vrij gelaten in het maken van mijn eigen keuzes, ook in hetgeen wat betreft keuzes qua religie. Het lijkt me niet meer dan logisch dat ze je wel vertellen wat zij geloven, en wat zij 'zien in het leven', maar dat betekent niet dat ik nu gedwongen christen ben.
Ik ben mijn ouders erg dankbaar dat ze mij dit hebben bijgebracht en heb nu zelf bewust een keuze mogen maken om verder te gaan met dit geloof.

quote:

Op zondag 19 februari 2006 14:40 schreef Haushofer het volgende:

[..]

Om het ff ontopic te trekken:

Mensen hebben toch de neiging om mekaars mening op te dringen, al helemaal als het om zoiets vaags als absolute waarheden gaat. Het klinkt mooi wat je zegt, maar ook utopisch.

Ik voer het nu uit in de praktijk. Ik hou het dan puur voor mezelf, maar ik ga daar heel bewust mee om. Je hebt natuurlijk wel met emoties te maken.. maar het gaat me best goed af. Het gaat erom dat je dit soort kennis in het gesprek voegt, noem het metacommunicatie.

quote:

Op zondag 19 februari 2006 17:27 schreef tsjsieb het volgende:

[..]

Zo ervaar ik het zeker niet hoor. Mijn ouders hebben mij vrij gelaten in het maken van mijn eigen keuzes, ook in hetgeen wat betreft keuzes qua religie. Het lijkt me niet meer dan logisch dat ze je wel vertellen wat zij geloven, en wat zij 'zien in het leven', maar dat betekent niet dat ik nu gedwongen christen ben.

Nee, natuurlijk ervaar je het niet als een dwang, anders zou je jezelf niet Christen noemen. Maar als kind ben je nou eenmaal zodanig bevattelijk dat je alles van je ouders voor waarheid aanneemt. Dat is als kind belangrijk: 'pas op voor vuur, pas op voor krokodillen, pas op voor auto's'. Als je als kind die eigenschap niet zou hebben, dan zou je gemakkelijker ongelukken kunnen krijgen. Omdat je op vroege leeftijd hebt geleerd "Jezus is goed, duivel is slecht" heb je dit toch al dan niet bewust meegekregen van je ouders. En wat van je ouders komt is goed, zo weet je als kind. Dus dat 'vrij gelaten' is ook maar ten dele waar, het is je met de paplepel ingegoten. Evolutionair bioloog Richard Dawkins noemt godsgeloof niet voor niets 'The virus of the mind'.

quote:

Op zondag 19 februari 2006 19:09 schreef onemangang het volgende:

[..]

Nee, natuurlijk ervaar je het niet als een dwang, anders zou je jezelf niet Christen noemen. Maar als kind ben je nou eenmaal zodanig bevattelijk dat je alles van je ouders voor waarheid aanneemt. Dat is als kind belangrijk: 'pas op voor vuur, pas op voor krokodillen, pas op voor auto's'. Als je als kind die eigenschap niet zou hebben, dan zou je gemakkelijker ongelukken kunnen krijgen. Omdat je op vroege leeftijd hebt geleerd "Jezus is goed, duivel is slecht" heb je dit toch al dan niet bewust meegekregen van je ouders. En wat van je ouders komt is goed, zo weet je als kind. Dus dat 'vrij gelaten' is ook maar ten dele waar, het is je met de paplepel ingegoten. Evolutionair bioloog Richard Dawkins noemt godsgeloof niet voor niets 'The virus of the mind'.

En ergens ligt de wortel van het kwaad, het is van ouder op kind gegaan. En ergens is dat hele proces tot gang gekomen, de ouders van nu, die hun kinderen Christelijk opvoeden, hebben ook weer een opvoeding gehad dat met geloof te maken had. Je zou terug naar het begin moeten gaan, wil je het kwaad tot de wortel aanpakken.

Het is inderdaad een virus. Het is besmettelijk. Zodra je ook maar in 1 ding gelooft dat niet waar is, dan is al je hele denken besmet. Ik geloof dus heilig erin dat iedere niet passende gedacht die niet klopt, een besmetting is. Een virus inderdaad. Vergelijk het met virussen op internet een beetje. Het denken zal kloppend moeten zijn en logisch, dan pas is het denken zoals het zijn moet. Zonder fouten dus

God kan best bestaan, maar het gaat om de inhoud van zijn bestaan. En in hoeverre je mensen laat nadenken over zijn bestaan. Zodra je komt met de stelling dat hij bestaat en dat daarom mensen zomaar moeten geloven. Haal je de hele impuls van het willen verklaren bij mensen weg. Mensen zouden moeten nadenken wat het leven betekend. En dat doe je niet door zomaar te komen met God en dat mensen maar moeten geloven omdat ze anders niet naar de hemel gaan.

Laat mensen uit zichzelf goed gedrag vertonen wederom. Laat ze zelf de zin van het leven inzien en zo kan ik doorgaan.

God als voorbeeld is niet goed. En God is niet eens een voorbeeld. God wordt altijd op een voetstuk geplaatst. Mensen worden vaak gedwongen om in hem te geloven. Het is eenrichtingsverkeer ook wel.

[ Bericht 11% gewijzigd door Verdwaalde_99 op 19-02-2006 19:29:35 ]

quote:

Op zondag 19 februari 2006 17:27 schreef tsjsieb het volgende:

[..]

Zo ervaar ik het zeker niet hoor. Mijn ouders hebben mij vrij gelaten in het maken van mijn eigen keuzes, ook in hetgeen wat betreft keuzes qua religie. Het lijkt me niet meer dan logisch dat ze je wel vertellen wat zij geloven, en wat zij 'zien in het leven', maar dat betekent niet dat ik nu gedwongen christen ben.
Ik ben mijn ouders erg dankbaar dat ze mij dit hebben bijgebracht en heb nu zelf bewust een keuze mogen maken om verder te gaan met dit geloof.

Waar het mij om gaat is dat het merendeel van jongs af aan wordt geïndoctrineerd en dat zie ik als een (geestelijke) vorm van mishandeling
Maar denk je echt dat er een god of allah bestaat dan?
Ik geloof in mezelf, dat is meer dan genoeg...

quote:

Op zondag 19 februari 2006 20:58 schreef ilona-scuderia het volgende:

[..]

Waar het mij om gaat is dat het merendeel van jongs af aan wordt geïndoctrineerd en dat zie ik als een (geestelijke) vorm van mishandeling

Bij dat merendeel wat dan volgens jou geïndoctrineerd wordt, hoor ik dan ook. Natuurlijk is het zo dat je dat soort dingen als kind eerder zult aannemen, maar het zorgt er niet voor dat je verstand wordt weggegnomen. Ook als opgevoed christen kun je nog gewoon nadenken over moeilijke zaken.
Ook ik zit nog steeds met vragen. Ik weet niet waarom we hier nu nog op aarde zijn, waarom er zoveel oorlog en leed is, waarom God ons niet lijkt te horen. En als dat voor mij een aanleiding zou zijn om niet meer te geloven, dan mag ik daar voor kiezen. En dat geld voor anderen ook.

quote:

Maar denk je echt dat er een god of allah bestaat dan?
Ik geloof in mezelf, dat is meer dan genoeg...

Ja, ik denk echt dat God bestaat. Dat jij alleen in jezelf gelooft, prima...

Jij gelooft op jouw manier, en ik op de Zijne...

quote:

Op zondag 19 februari 2006 20:58 schreef ilona-scuderia het volgende:

[..]

Waar het mij om gaat is dat het merendeel van jongs af aan wordt geïndoctrineerd en dat zie ik als een (geestelijke) vorm van mishandeling

Stel je niet zo aan, zeikhannes.

Ik vind het bijzonder zielig dat mensen lopen te zeiken over een religieuze opvoeding. De eerste ouders die hun kinderen vrij van welke subjectieve waardeoordeel dan ook opvoeden moeten zelf nog geboren worden. Is het niet het geloof in God, dan is het wel weer iets anders.

quote:

Op zondag 19 februari 2006 20:58 schreef ilona-scuderia het volgende:

[..]

Waar het mij om gaat is dat het merendeel van jongs af aan wordt geïndoctrineerd en dat zie ik als een (geestelijke) vorm van mishandeling

alle normen en waarden die je door je opvoeding meekrijgt zijn dus in jouw ogen indoctrinatie Geloof is één van de elementen in een opvoeding, al is het maar het ontbreken van geloof...

Overigens heb ik zelf een geweldige opvoeding gehad van niet-gelovige ouders. Ik verwijt ze dat niet, maar ik vind het jammer dat ik dat stukje in mijn opvoeding niet heb gekregen van ze.... Vind je dat ook een vorm van geestelijke mishandeling dan

Volgens mij heb je zelf nog altijd de keuze om te kiezen om te geloven en is het een beetje simplistisch om te stellen dat je iemand dwingt om iets te willen zien op een manier zoals jij het zou willen. Als mensen dat zouden kunnen, dan waren er geen junkies of aso's, omdat deze door hun opvoeding zodanig geindoctrineerd zijn door de ouders (of de wet indien incapabel). Dit is niet de realiteit.

Jullie praten over indoctrines, maar wat is een indoctrine? Een kind of volwassen bewust / onbewust bepaalde overtuigingen opdringen, zonder dat je een eigen mening kan vormen.

We leven in een samenleving waar relatief veel sociale controle is ( bijv onderwijs ). Er zijn natuurlijk legio christelijke scholen, maar vanuit de wet wordt bepaald dat een kind de mogelijkheid moet krijgen een eigen identiteit te ontwikkelen. Een identiteit met of zonder geloof.

Het geloof kan binnen een streng gereformeerd gezin een verstikkende werking hebben op een kind. Een gematigd geloof zoals je vaak op christelijke scholen ziet i.t.t. het gezin waar dit kind onderdeel vanuit maakt. In dit geval is het volstrekt logisch dat een kind moeite gaat krijgen, tussen de opgedrongen beleving van het geloof door de ouders t.o.v. de relatieve vrijheid die onze samenleving kent.

Hierdoor ontstaat tweespalt tussen de beleving van de ouders en de omgeving waarin het kind wordt opgevoed. Feit is dat je god moet lief hebben en dan zal die liefde worden beloond. Elke christen beleefd het geloof weer op een andere wijze. Hierdoor is het geloof in principe onderhevig aan grote veranderingen. Temeer omdat het geloof in de beleving moet passen binnen onze technologische samenleving. Dit zorgt voor frictie, maar de ''evolutie'' van het geloof zal er uiteindelijk toe leiden dat er harmonie ontstaat tussen verschillende opvattingen die het geloof rijk is.

Mooi gesproken Chewbacca

quote:

Op woensdag 22 februari 2006 14:05 schreef Chewbacca het volgende:
Jullie praten over indoctrines, maar wat is een indoctrine? Een kind of volwassen bewust / onbewust bepaalde overtuigingen opdringen, zonder dat je een eigen mening kan vormen.

We leven in een samenleving waar relatief veel sociale controle is ( bijv onderwijs ). Er zijn natuurlijk legio christelijke scholen, maar vanuit de wet wordt bepaald dat een kind de mogelijkheid moet krijgen een eigen identiteit te ontwikkelen. Een identiteit met of zonder geloof.

Het geloof kan binnen een streng gereformeerd gezin een verstikkende werking hebben op een kind. Een gematigd geloof zoals je vaak op christelijke scholen ziet i.t.t. het gezin waar dit kind onderdeel vanuit maakt. In dit geval is het volstrekt logisch dat een kind moeite gaat krijgen, tussen de opgedrongen beleving van het geloof door de ouders t.o.v. de relatieve vrijheid die onze samenleving kent.

Hierdoor ontstaat tweespalt tussen de beleving van de ouders en de omgeving waarin het kind wordt opgevoed. Feit is dat je god moet lief hebben en dan zal die liefde worden beloond. Elke christen beleefd het geloof weer op een andere wijze. Hierdoor is het geloof in principe onderhevig aan grote veranderingen. Temeer omdat het geloof in de beleving moet passen binnen onze technologische samenleving. Dit zorgt voor frictie, maar de ''evolutie'' van het geloof zal er uiteindelijk toe leiden dat er harmonie ontstaat tussen verschillende opvattingen die het geloof rijk is.

Ik heb zelf op christelijke scholen gezeten. Eigenlijk merkte je er bar weinig van dat ze christelijk waren. Alleen op bepaalde punten wel. Er werden verhalen uit de bijbel verteld. Onder andere over de schepping.

Maar daarnaast kreeg je ook les in het ontstan van mensen, steentijd, enz. Dat maakt het er voor een heel jong iemand niet makkelijker op als je ook hoort dat de aarde er ineens was en er zomaar 2 mensen kwamen.

Als 8-10 jarige moet je dat wel uit elkaarzien te houden. Voor mij was het heel verwarrend. Het ene klopte niet met het andere. Je bent als je jong bent zo kwetsbaar om te worden beinvloed dat het zo makkelijk gbeurd dat je dingen voor waar gaat aanemen en dat later ook blijft volhouden. Dan is er geen vrije keuze meer.

quote:

Op woensdag 22 februari 2006 14:05 schreef Chewbacca het volgende:
Feit is dat je god moet lief hebben en dan zal die liefde worden beloond.

Een ander feit is dat de schimmel van Sinterklaas over de daken kan lopen, werd mij als kind geleerd.

Wat je hier noemt is geen feit. Het is geloof. Maar meer dan dat: een vorm van onderwerping aan een systeem op een jonge leeftijd.

Wat vindt jij van een vijfjarig kind die in een KKK-uniform, een Mao-hemd of een ander uniform wordt gehesen en gevraagd wordt de Leider te prijzen? Ik geef deze extreme voorbeelden niet voor niets: voor de ouders die lid zijn van zo'n organisatie is dit heel normaal en goed. Deze ouders staan achter hun ideologie op dezelfde wijze als jij achter de jouwe staat. Of je achter hun ideologie staat maakt niet uit. Jij bent van mening dat godsgeloof goed is. Dat het mensen goed maakt. Dat idee bestrijd ik. Godsgeloof maakt mensen niet beter of slechter, maar volgzaam, kritiekloos en geeft ze het idee onderdeel te zijn van een bepaalde stam in plaats van een universeel mens.

Ik ben van mening dat kinderen, totdat ze in staat zijn om waarheid van onwaarheid te onderscheiden geen enkele vorm van geloof moet worden opgedrongen. Enkel en alleen bewezen waarheden. Laat ze daarna zelf maar uitmaken of dat ze het idee om zich te onderwerpen aan een of andere Leider zo prettig vinden.

quote:

Op woensdag 22 februari 2006 16:03 schreef onemangang het volgende:

[..]

Een ander feit is dat de schimmel van Sinterklaas over de daken kan lopen, werd mij als kind geleerd.

Wat je hier noemt is geen feit. Het is geloof. Maar meer dan dat: een vorm van onderwerping aan een systeem op een jonge leeftijd.

Wat vindt jij van een vijfjarig kind die in een KKK-uniform, een Mao-hemd of een ander uniform wordt gehesen en gevraagd wordt de Leider te prijzen? Ik geef deze extreme voorbeelden niet voor niets: voor de ouders die lid zijn van zo'n organisatie is dit heel normaal en goed. Deze ouders staan achter hun ideologie op dezelfde wijze als jij achter de jouwe staat. Of je achter hun ideologie staat maakt niet uit. Jij bent van mening dat godsgeloof goed is. Dat het mensen goed maakt. Dat idee bestrijd ik. Godsgeloof maakt mensen niet beter of slechter, maar volgzaam, kritiekloos en geeft ze het idee onderdeel te zijn van een bepaalde stam in plaats van een universeel mens.

Ik ben van mening dat kinderen, totdat ze in staat zijn om waarheid van onwaarheid te onderscheiden geen enkele vorm van geloof moet worden opgedrongen. Enkel en alleen bewezen waarheden. Laat ze daarna zelf maar uitmaken of dat ze het idee om zich te onderwerpen aan een of andere Leider zo prettig vinden.

Er vanuit gaand dat een kind dom is en niet voor zichzelf kan denken, dan heb je een probleem. Sommigen zullen zich niet verder ontwikkelen, sommigen zullen zichzelf vragen gaan stellen. Dit laatste is al voldoende om te zeggen dat wat jij oppert niet als algemene waarheid gezien kan worden.

Wat jij invult voor een ander "enkel en alleen bewezen waarheden" "laat ze daarna zelf maar uitmaken" is in andere woorden hetzelfde als een indoctrinerende situatie. In dit geval met nadruk op jouw visie.

quote:

Op woensdag 22 februari 2006 16:36 schreef Integrity het volgende:

Wat jij invult voor een ander "enkel en alleen bewezen waarheden" "laat ze daarna zelf maar uitmaken" is in andere woorden hetzelfde als een indoctrinerende situatie. In dit geval met nadruk op jouw visie.

Dus een kind uitleggen dat hij niet zomaar de straat mag oversteken is indoctrinatie?

Sorry, maar volgens mij begrijp je niet helemaal waarom een kind eigenlijk in zijn jonge jaren zo goedgelovig is. Daar is een hele goede biologische reden voor: op zo'n jonge leeftijd is een kind (of jong dier) hulpeloos. Klakkeloos de ouders gehoorzamen en hen vertrouwen is een overlevingsmechanisme. Dit overlevingsmechanisme misbruiken voor andere doeleinden dan bedoeld is indoctrinatie. Het kind vertellen dat hij geen krokodillen moet aaien is nuttig. Het kind vertellen dat hij in de hel komt als hij zijn spruitjes niet opeet is indoctrinatie.

quote:

Op woensdag 22 februari 2006 17:11 schreef onemangang het volgende:

[..]

Dus een kind uitleggen dat hij niet zomaar de straat mag oversteken is indoctrinatie?

Het kind vertellen dat hij in de hel komt als hij zijn spruitjes niet opeet is indoctrinatie.

dat noem ik machtsmisbruik .. als jij dit niet doet dan ...

quote:

Op woensdag 22 februari 2006 17:31 schreef HRR het volgende:

[..]

dat noem ik machtsmisbruik .. als jij dit niet doet dan ...

Okay, dan kunnen we dus stellen dat het opdringen van een geloof of overtuiging aan een kind een vorm van machtsmisbruik is. Ook goed. Voor mij blijft dat moreel onaanvaardbaar.

quote:

Op woensdag 22 februari 2006 17:11 schreef onemangang het volgende:

[..]

Dus een kind uitleggen dat hij niet zomaar de straat mag oversteken is indoctrinatie?

Sorry, maar volgens mij begrijp je niet helemaal waarom een kind eigenlijk in zijn jonge jaren zo goedgelovig is. Daar is een hele goede biologische reden voor: op zo'n jonge leeftijd is een kind (of jong dier) hulpeloos. Klakkeloos de ouders gehoorzamen en hen vertrouwen is een overlevingsmechanisme. Dit overlevingsmechanisme misbruiken voor andere doeleinden dan bedoeld is indoctrinatie. Het kind vertellen dat hij geen krokodillen moet aaien is nuttig. Het kind vertellen dat hij in de hel komt als hij zijn spruitjes niet opeet is indoctrinatie.

Je vergeet één belangrijk element bij de bepaling of er wel of niet sprake kan zijn van een indoctrine. Er kan sprake zijn van een samenleving die volgens bepaalde normen en waarden leeft. Voor de buitenstaander is, deze samenleving barbaars. De kinderen worden verteld dat, wanneer zij meedoen aan bloederige rituelen de geesten hun gunstig zijn gezind. In dit geval is er sprake van een bepaalde cultuur.

De persoon die indoctrines toepast, wil sec zijn overtuiging op dringen omdat HIJ, binnen zijn grenzen dit normaal vindt. Binnen een samenleving kan je niet spreken van indoctrinatie omdat deze cultuur zo is ingebed, dat zij niet beter weten. Vooral met sektes, communes in de westerse samenleving kan sprake zijn van indoctrinatie. Een belangrijk onderscheid.

quote:

Op woensdag 22 februari 2006 17:11 schreef onemangang het volgende:

[..]

Dus een kind uitleggen dat hij niet zomaar de straat mag oversteken is indoctrinatie?

Sorry, maar volgens mij begrijp je niet helemaal waarom een kind eigenlijk in zijn jonge jaren zo goedgelovig is. Daar is een hele goede biologische reden voor: op zo'n jonge leeftijd is een kind (of jong dier) hulpeloos. Klakkeloos de ouders gehoorzamen en hen vertrouwen is een overlevingsmechanisme. Dit overlevingsmechanisme misbruiken voor andere doeleinden dan bedoeld is indoctrinatie. Het kind vertellen dat hij geen krokodillen moet aaien is nuttig. Het kind vertellen dat hij in de hel komt als hij zijn spruitjes niet opeet is indoctrinatie.

Goed voorbeeld. Zou elk kind het doen, denk je?