Weekendje Filmfestival Rotterdam. De oogst van dit jaar:
Zaterdag:
Doggusu (Dogs) (Shunichi Nagasaki, 1998)
Het best aardige verhaal wordt enigzins de nek om gedraaid door het ultra-lage budget. De zwart-witte digitale video-beelden zien er nog best mooi uit, maar het is vooral het geluid wat veel te wensen over laat. De voice-over werd al enkele seconden van te voren aangekondigt door een geruis wat instartte en de geluideffecten waren ook niet overtuigend. Het film-noir verhaaltje is verder best leuk. **½
Seven Invisible Men (Sharunas Bartas, 2005)
Het begin is best goed. Mooie cinematografie; met name de mooie lichtinval in het begin en de mooie beelden van de prairie van het schiereiland Krim waar de film gesitueerd is. De film weigert echter op gang te komen. Dan komt er een feestje waarin alle hoofdpersonen dronken worden en door elkaar gaan schreeuwen. Dat duurt en dat duurt, zonder dat er interessante gesprekken volgen en uiteindelijk wordt het zelfs irritant. Slechtste film die ik op het festival gezien heb. **½
Old Joy (Kelly Reichardt, 2005)
Best leuke film over twee oude schoolvrienden die elkaar weer eens ontmoeten. Vrij pretentieloze film, met leuke momenten en een lekker ongedwongen sfeertje. Bij beide vrienden voel je dat ze meer problemen hebben dan ze laten merken, maar ze hebben beide besloten er een goede tijd van te maken en dit niet te willen verpesten door het daar over te hebben. De mooie muziek is de bijzonderste eigenschap van de film. ***¼
Mayonaka no Yaji-san Kita-san (Yaji and Kita - The Midnight Pilgrims) (Kankurô Kudô, 2005)
De leukste film van het festival tot nu toe. Een absurdistische comedy zoals die alleen gemaakt kan worden in Japan. In de eerste drie kwartier volgen de absurdistische twists, grappen en grollen elkaar in een hoog tempo op. Daarna komt er wat meer lijn in het geheel en wordt de kijker wat meer tijd gegund om te ademen tussen het lachen door. De film is misschien wat aan de lange kant, maar voor fans van films als
Survive Style 5+, die vorig jaar op het festival draaide, is het zeker een aanrader. Dikke ****.
Zondag:
Fekete kefe (Black Brush) (Roland Vranik, 2005)
Leuke slacker-comedy in de stijl van
Clerks.,
25 Watts en
Temporada de patos. Zo leuk als die films is deze Hongaarse film niet, maar er zijn genoeg leuke scenes aanwezig om de aandacht vast te houden op de vroege zondagochtend. ***½
Cinema, asperinas e urubus (Cinema, Aspirine and Vultures) (Marcelo Gomes, 2005)
Heerlijke slome Braziliaanse roadmovie. De bleke cinematografie sleept je mee in de hete slome sfeer waarin de film zich afspeelt. De twee protagonisten zijn tegenpolen van elkaar die langzaam naar elkaar toe groeien. Leuke scenes levert het op. Terloops wordt ook nog eens duidelijk hoe globaal de Tweede Wereldoorlog was. ****
Hiervoor zat ook de hele sterke short
La guerre. Kort, maar erg krachtig.
Solntse (The Sun) (Aleksandr Sokurov, 2005)
Mooi film toch weer van Aleksandr Sokurov. Op zijn typische trage manier en droomachtige cinematografie weet hij een mooi portret te schetsen van Hirohito. Issei Ogata zet deze bijzondere dictator prachtig neer als iemand die er langzaam achterkomt dat hij een man is en geen God zoals hij wel gezien wordt door een groot deel van de Japanse bevolking. Vooral het einde vond ik heel ontroerend. ****
My Dad Is 100 Years Old (Guy Maddin, 2005)
Grappige en mooi gemaakt surrealistische ode van Isabella Rossellini aan haar vader, Roberto. De eeuwen oude discussie of film kunst is of entertainment wordt gevoerd door Fellini, Hitchcock, Sedgwick en Rossellini, allemaal gespeeld door Isabella. Erg geinig. ****
India (Roberto Rossellini, 1959)
Niet geheel geslaagde mix van documentaire en drama. Het is van beide filmvormen net niets en ik begrijp ook niet precies wat Rossellini's bedoeling was met deze film. Voor een realistische schets van India kwamen de verhaaltjes te gekunsteld over, met name het laatste met het aapje, en als indringend drama gesitueerd in het India van toentertijd zijn de verhaaltjes te kort om echt meegesleept te worden. Sowieso ben ik niet zo'n fan van een verzameling shorts als film. Neemt niet weg dat er een aantal mooie scenes in zitten. Krappe ***.
Over het algemeen een best geslaagd eerste weekend dus. Volgende week zaterdag nog even op en neer om nog 3 films te kijken