Perpetuum mobile

quote:

Op vrijdag 25 januari 2008 19:49 schreef Haushofer het volgende:
Natuurlijk wel; als je zomaar ergens een flinke hoeveelheid energie zou kunnen tevoorschijn toveren dan zou je opeens een heel andere evolutie hebben; die extra energie zorgt voor zwaartekracht.

De fundamentele redenen achter behoudswetten zijn symmetrieën, in dit geval translatiesymmetrie van de ruimte-tijd. Als je merkt dat energie niet behouden is, dan zou je naar deze symmetrie moeten kijken, lijkt me. In de algemene relativiteitstheorie is het "covariant behouden van energie en impuls" een gevolg van de symmetrie onder algemene coordinatentransformaties. Daar is nog vrij veel onduidelijkheid over hoe je nou precies je totale energie moet definieren.

Dat zal allemaal best zo zijn, maar zowel bij een big crunch als bij een big rip komt het heelal in een toestand waarin onze huidige natuurwetten niet meer geldig zijn (bijvoorbeeld omdat de tijd dan eindigt). Wie weet wat er dan met alle energie gebeurt en of dat behouden blijft en wat er dan nog 'gebeurt' met het heelal als je daar dan nog van kunt spreken.

quote:

Op zaterdag 26 januari 2008 19:10 schreef Schaduwtje het volgende:

[..]

Dat zal allemaal best zo zijn, maar zowel bij een big crunch als bij een big rip komt het heelal in een toestand waarin onze huidige natuurwetten niet meer geldig zijn (bijvoorbeeld omdat de tijd dan eindigt). Wie weet wat er dan met alle energie gebeurt en of dat behouden blijft en wat er dan nog 'gebeurt' met het heelal als je daar dan nog van kunt spreken.

Jij stelde dat "energiebehoud niks uitmaakte voor het uiteindelijke lot van het universum. Dat klopt niet. Dat de ruimte-tijd bepaalde eigenschappen ( om specifieker te zijn: differentieerbaarheid ) verliest bij een "big rip" of "big crunch" volgens de algemene relativiteitstheorie doet daar niks aan af.

quote:

Op zaterdag 26 januari 2008 23:33 schreef Haushofer het volgende:

[..]

Jij stelde dat "energiebehoud niks uitmaakte voor het uiteindelijke lot van het universum. Dat klopt niet. Dat de ruimte-tijd bepaalde eigenschappen ( om specifieker te zijn: differentieerbaarheid ) verliest bij een "big rip" of "big crunch" volgens de algemene relativiteitstheorie doet daar niks aan af.

Waar de discussie volgens mij eerst over ging was dat iemand beweerde dat het heelal eeuwig door zou gaan (als zijnde een perpetuum mobile) vanwege de wet van behoud van energie. Wat ik eigenlijk wil beweren is 1) het heelal kan gewoon eindigen, daar doet de wet van behoud van energie niks aan af. 2) als we niet langer kunnen spreken over een heelal dan betekent ook die wet tot behoud van energie niet veel meer 3) ook al doen de theorieën er nog geen uitspraken over en zijn er nog geen directe observaties van, maar wat als er meerdere universa bestaan, zouden die universa elkaar niet kunnen beïnvloeden en zou er zo geen energie kunnen worden uitgewisseld tussen die universa? Misschien bestaat er dan wel wet van behoud van energie op grotere schaal (over universa heen), maar dat zou wel de lokale behoud van energie binnen ons heelal kunnen aantasten.

Ik ben natuurlijk maar een (geïnteresseerde) leek, maar klinkt het alsof daar enige logica in zit?

Waarom werken magneten dan eigenlijk niet? Er zou toch een algemene verklaring voor moeten zijn dan? Zoals voor zwaartekracht, wat valt moet je ook weer omhoog brengen.

Je kan toch bijvoorbeeld een magneet draaien zodat hij geen kracht meer uitoefent op een voorwerp? Als je dan dus een magneet laat draaien(in een electromotor wordt al zoiets gebruikt) met een ander onderdeel dat telkens wordt aangetrokken en dandoor de zwaartekracht naar beneden wordt getrokken, heb je toch een PM?

Ik las trouwens ook van de week dat ze mbv van een speciale stof een magneet met maar 1 poolhadden uitgevonden oid?(dus geen + en - maar alleen een -) Zou dat dan misschien gebruikt kunnen worden voor zo'n toepassing?

quote:

Op zondag 20 december 2009 00:02 schreef MouzurX het volgende:
Waarom werken magneten dan eigenlijk niet? Er zou toch een algemene verklaring voor moeten zijn dan? Zoals voor zwaartekracht, wat valt moet je ook weer omhoog brengen.

Je kan toch bijvoorbeeld een magneet draaien zodat hij geen kracht meer uitoefent op een voorwerp? Als je dan dus een magneet laat draaien(in een electromotor wordt al zoiets gebruikt) met een ander onderdeel dat telkens wordt aangetrokken en dandoor de zwaartekracht naar beneden wordt getrokken, heb je toch een PM?

Ik las trouwens ook van de week dat ze mbv van een speciale stof een magneet met maar 1 poolhadden uitgevonden oid?(dus geen + en - maar alleen een -) Zou dat dan misschien gebruikt kunnen worden voor zo'n toepassing?

Hoe wil je de magneet laten draaien?

quote:

Op zondag 20 december 2009 00:02 schreef MouzurX het volgende:... met een ander onderdeel dat telkens wordt aangetrokken en dandoor de zwaartekracht naar beneden wordt getrokken, heb je toch een PM?

Gok eens hoeveel energie het kost om het voorwerp omhoog te trekken...juist,evenveel als dat vrijkomt bij het naar beneden trekken. Of weet jij een manier om de analyticiteit van de zwaartekracht te beinvloeden.

quote:

Op zondag 20 december 2009 00:02 schreef MouzurX het volgende:
Ik las trouwens ook van de week dat ze mbv van een speciale stof een magneet met maar 1 poolhadden uitgevonden oid?(dus geen + en - maar alleen een -) Zou dat dan misschien gebruikt kunnen worden voor zo'n toepassing?

w00t, de illustere monopool!!! De Nobelprijs voor de Natuurkunde 2010 is alvast vergeven.

[ Bericht 17% gewijzigd door Twpk op 26-12-2009 21:55:14 ]

Als kind heb ik die dingen ook nog zitten ontwerpen

Heb zelfs nog prototypes gemaakt met een motortje dat een dynamo aandreef en die dynamo gaf weer de stroom voor het motortje.
Het werkte niet

Altijd schattig dat er mensen blijven die denken dat ze een nieuw idee hebben en zich afvragen waarom het niet zou kunnen werken of het zelfs proberen te verdedigen...

In een theoretisch optimale situatie zonder wrijving, zonder zwaartekracht en in een vacuum zou je iets kunnen maken dat (vrijwel) eeuwig rondjes blijft draaien...
Alleen kan je er dan geen energie aan onttrekken... Want dan rem je het al af...

quote:

Op zaterdag 26 december 2009 22:02 schreef MaGNeT het volgende:
Als kind heb ik die dingen ook nog zitten ontwerpen

Heb zelfs nog prototypes gemaakt met een motortje dat een dynamo aandreef en die dynamo gaf weer de stroom voor het motortje.
Het werkte niet

Ik heb als kind een soortgelijke constructie gebouwd, een waterrad met dynamo icm een aquariumpomp en een crapload AA accu's en maar vloeken op dat apparaat. Ik kon er echt niet bij waarom het niet werkte. Ik zat toen nog in mijn "lampolie rakettenbommen tijd"

quote:

Op zaterdag 26 december 2009 22:10 schreef Twpk het volgende:

[..]

Ik heb als kind een soortgelijke constructie gebouwd, een waterrad met dynamo icm een aquariumpomp en een crapload AA accu's en maar vloeken op dat apparaat. Ik kon er echt niet bij waarom het niet werkte.

Hmm, dat zou toch moeten werken?

quote:

Op zaterdag 26 december 2009 22:11 schreef MaGNeT het volgende:

[..]

Hmm, dat zou toch moeten werken?

zolang de accu's niet leeg waren

quote:

Op zaterdag 26 december 2009 22:13 schreef Twpk het volgende:

[..]

zolang de accu's niet leeg waren

Ik heb toen zelfs "electrolyse" en "knalgas" ontdekt voor ik wist wat het was
Al het chrome van m'n zakmes

Oh ja! En natuurlijk citroenen gebruiken om een batterij te maken!

quote:

Op zaterdag 26 december 2009 22:14 schreef MaGNeT het volgende:

[..]



Ik heb toen zelfs "electrolyse" en "knalgas" ontdekt voor ik wist wat het was
Al het chrome van m'n zakmes

Oh ja! En natuurlijk citroenen gebruiken om een batterij te maken!

Grappig.
Ik heb eens als kind, toen ik niet kon slapen, de luchtsluis uitgevonden.
En toen ik op het ijs stond met schaatsen, heb ik door redeneren bedacht hoe dat zou moeten gaan.
En inderdaad, de combinatie dynamo-elektromotor.

quote:

Op zaterdag 26 december 2009 21:49 schreef Twpk het volgende:

w00t, de illustere monopool!!! De Nobelprijs voor de Natuurkunde 2010 is alvast vergeven.

Moeten we het inflatiemechanisme misschien wel weer aanpassen

quote:

Op zondag 20 december 2009 00:02 schreef MouzurX het volgende:

Ik las trouwens ook van de week dat ze mbv van een speciale stof een magneet met maar 1 poolhadden uitgevonden oid?(dus geen + en - maar alleen een -) Zou dat dan misschien gebruikt kunnen worden voor zo'n toepassing?

Heb je ook nog iets van bewijs hiervoor? i.e. link naar het artikel/onderzoek ?

quote:

Op zondag 27 december 2009 12:29 schreef Caracca het volgende:

[..]

Heb je ook nog iets van bewijs hiervoor? i.e. link naar het artikel/onderzoek ?

Hier zijn ze al jaren naar op zoek (een magneet met 1 pool), maar die hebben ze nog niet gevonden . Mischien kan Haushofer hier ook iets over vertellen... ?

Ik had als kind al eens een hersenkronkel.
Als je een fietswiel hebt en je plaatst hem zoals op een fiets en je bevestigt aan de spaken zware magneten, dan zou je zeggen dat het wiel zo gaat balanceren dat de polen van de magneten naar het noorden en zuiden van de aarde gaan staan.
Nu zeg je natuurlijk, ja en dan staat op een gegeven moment het wiel stil omdat het wiel uitbalanceert als een kompas.
Maar als kind had ik ik dan bedacht dat als je het dan zo construeert dat bij het vallen van de magneet over de spaak de zwaartekracht de zware magneet om weet te draaien zodat de polen andersom staan, dat dan het wiel weer wilt gaan balanceren, de zwaartekracht weer een magneetje doet vallen en omdraait etc.

Tot dusver mijn inbreng in de zoektocht naar het perpetuum mobile.

quote:

Op maandag 28 december 2009 17:20 schreef Onverlaatje het volgende:
Ik had als kind al eens een hersenkronkel.
Als je een fietswiel hebt en je plaatst hem zoals op een fiets en je bevestigt aan de spaken zware magneten, dan zou je zeggen dat het wiel zo gaat balanceren dat de polen van de magneten naar het noorden en zuiden van de aarde gaan staan.
Nu zeg je natuurlijk, ja en dan staat op een gegeven moment het wiel stil omdat het wiel uitbalanceert als een kompas.
Maar als kind had ik ik dan bedacht dat als je het dan zo construeert dat bij het vallen van de magneet over de spaak de zwaartekracht de zware magneet om weet te draaien zodat de polen andersom staan, dat dan het wiel weer wilt gaan balanceren, de zwaartekracht weer een magneetje doet vallen en omdraait etc.

Tot dusver mijn inbreng in de zoektocht naar het perpetuum mobile.

Goed, toen kwam ik er al snel achter dat het aanzienlijk meer moeite zou kosten magneten op de lange kant van de spaak weer naar boven te krijgen en opzichte van magneten op een korte spaak.
Vervolgens bedacht ik dat als ik een zware magneet cardanisch opgehangen zou kunnen laten 'zweven' op andere magneten, dat per rotatie van de aarde de zwevende magneet ook zou roteren.
Het leek me alleen lastig om daar nog iets van rendement uit te kunnen halen. Je zou wel hele zware magneten nodig hebben wil je daar iets mee kunnen doen, of deze in serie zetten in een vloeistof zodat je een heel traag warmtewisselingsapparaat zou kunnen bouwen wat energie zou kunnen leveren tot de aarde gestopt is met draaien

Eigenlijk begrijp ik niet dat er niet meer gedaan word met eb en vloed, getijdekeringen. Eigenlijk is de hele aarde dan het bovenstaande.

kdenk dak wel n oplossing heb gevonde vr all die probleme en kga t oek make kzalt late wete wanneer t af is en derna gk mn ontwerp late zien!! :-D

-doe ff normaal

[ Bericht 80% gewijzigd door Haushofer op 12-01-2011 22:15:37 ]

Ik heb een perpetuum mobile van de derde soort (PM3) uitgevonden.
Als zodanig is het een nep perpetuum mobile, het heeft een verstopt mechanisme.
Het bestaat uit een platte glazen kast met daarin een wiel dat op lagers kan draaien die aan de glazen ruiten opgehangen zijn.
Als de kast horizontaal ligt doet hij niets, zet je de kast vertikaal dan gaat het wiel als een gek draaien.
De bedoeling van de PM3 is dat je door observatie achter de werking moet zien te komen.