R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Ik heb met veel plezier vanochtend de column gelezen van Kor Goutbeek in de Metro. Koren op mijn molen zal ik maar zeggen. Ook recente ervaringen van mijzelf, alhoewel deze toch niet echt als leidraad dienen voor deze algemenere gedachte, wijzen in deze richting en signaleren een nieuw 'probleem'. Het is geen wonder dat er veel vrouwen van tussen de 23 de 34 zijn die nog single zijn en willen uitstralen dat ze ow zo krachtig zijn.
Ik vind het goed dat iemand de vinger op de zere plek legt, vrouwen zijn weinig meer bereid. Alles bereid voor carriere, kinderen met verregaand materialisme, maar zo flexibel als een stuk beton zodra het om partners gaat. Immers, het volgende speeltje is zo weer gevonden, maar echt tot diepte komt het niet. Iets waar vrouwen in mijn omgeving zich druk over maken, maar in principe zelf uitlokken. (overigens beweer ik niet dat de moderne man anders is, in het algemeen is men steeds minder bereid en moet de partner steeds maar beter in het 'plaatje' passen en levert daar eigenheid voor in).
De moderne man heeft zich laten verleiden tot het aanpassen aan de vrouw en zichzelf gebombardeerd tot macho, mietje of metroman en bevind zich in een machts- en afhankelijkheidsvacuum ten op zichte van de vrouw waar beide partijen onvoldoende raad mee weten. Gevolg heel kort door de bocht: 1/3 stellen raken in echtscheiding als het al tot trouwen komt, dringen geblazen op de banenmarkt (door meer carrieregerichte vrouwen..niets op tegen overigens), dringen geblazen op de woonmarkt ( steeds meer singles, steeds minder huizen relatief gezien).
De eisen van de moderne vrouw weerspiegelen in mijn optiek haar eigen gebreken. Kritiekloos worden ze het liefst bejegend, maar de man moet ook weer geen mietje zijn. Is het ene voor hen niet goed genoeg, dan vervalt de man zo weer in het volgende euvel voor de vrouw. Centrale punt: de vrouw en HAAR wensen.
Goed, mij rest is de integrale versie van de column (voor degenen die geen Metro kunnen bemachtigen):
Macho, mietje of metroman?
Kerst, het feest van vrede&familie, licht & liefde. En van kalkoen, kaarsen en kitsch. Samen in de warme huiskamer de kerstboom versieren en meebrullen met Band Aid: gezellig gezinsleven ten top, al klinkt dat nog zo cliché.
Met kerst is er ook aandacht voor mensen zonder familylife. We denken dan gelijk aan zieken, ouderen of zwervers, aan opvang door het Leger des Heils met een kop soep. Maar er is ook een categorie 'winners' die, ben ik bang, met de jaren steeds eenzamer zal worden. Dat is de groeiende groep oudere jongeren, in de leeftijd van pakweg 25 tot 40. Meer dan de helft van de Amsterdamse huishoudens is bijvoorbeeld alleenstaand en daarvan is meer dan de helft vrouw.
Het lijkt zelfs een aanlokkelijk perspectief om zo'n moderne 'Sex and the city-vrouw' te zijn. Zij straalt immers iets zonnigs uit: ze is assertief, goedgebekt, humoristisch, geemancipeerd, en leidt een leven van shoppen, chatten en seks. Ze praat denigrerend over kinderen en 'stelletjes' of 'setjes'. Zij houdt de touwtjes zelf in handen. Zij kan uitstekend een huishouding runnen, carriere maken en mannen om haar vinger winden. Ergens voelt ze zich superieur aan die sukkels, die nooit aan haar hoge verwachtingen voldoen.
Het zijn tenslotte gevoelloze botteriken, die na een one-night-stand geen ontbijt maken en wiens adres subiet doorgestreept kan worden. Of het zijn mannen die braaf luisteren en fijn hun overhemd strijken, wil kunnen steunen op een sterke schouder.
Maar hij mag ook weer niet teveel noten op zijn zang hebben en haar vertrouwde levensritme bedreigen. Zij praat daarbij over mannen alsof ze niet kan kiezen tussen een rottweiler of retriever en deelt lustig macho-, mietjes- of metropunten uit.
Volgens mij beseffen deze vrouwen te weinig dat een gedegen resultaat vraagt om investeringen. Een relatie laten groeien en bloeien gaat gepaard met pijn, met strijd, met vallen en opstaan. Je leert van elkaar en groeit naar elkaar toe. Als je een marathon loopt ligt het voor de hand om op te geven als je na een paar kilometer niet lekker voelt of er komt een nare hoest opzetten. Maar als je doorloopt merk je dat er zoiets bestaat als een tweede adem, dat je weer beter in je ritme komt. Om door te zetten heb je het vertrouwen nodig dat je samen de eindstreep kunt halen.
Beste, lieve, onvrijwillig alleenstaande vrouw. Je bent een stoere meid, maar toch hoop ik van harte, voor je eigen levensgeluk, dat je in 2006 een van die talloze unieke, niet in te delen mannen echt leert kennen. Calculeer vast in dat er aan hem net zoveel mankeert als aan jezelf. Leg je toe op de marathon en vergeet de mietjes, macho's en metromannen...
[ Bericht 3% gewijzigd door Tranceptor op 20-12-2005 10:19:38 ]
Ik vind het goed dat iemand de vinger op de zere plek legt, vrouwen zijn weinig meer bereid. Alles bereid voor carriere, kinderen met verregaand materialisme, maar zo flexibel als een stuk beton zodra het om partners gaat. Immers, het volgende speeltje is zo weer gevonden, maar echt tot diepte komt het niet. Iets waar vrouwen in mijn omgeving zich druk over maken, maar in principe zelf uitlokken. (overigens beweer ik niet dat de moderne man anders is, in het algemeen is men steeds minder bereid en moet de partner steeds maar beter in het 'plaatje' passen en levert daar eigenheid voor in).
De moderne man heeft zich laten verleiden tot het aanpassen aan de vrouw en zichzelf gebombardeerd tot macho, mietje of metroman en bevind zich in een machts- en afhankelijkheidsvacuum ten op zichte van de vrouw waar beide partijen onvoldoende raad mee weten. Gevolg heel kort door de bocht: 1/3 stellen raken in echtscheiding als het al tot trouwen komt, dringen geblazen op de banenmarkt (door meer carrieregerichte vrouwen..niets op tegen overigens), dringen geblazen op de woonmarkt ( steeds meer singles, steeds minder huizen relatief gezien).
De eisen van de moderne vrouw weerspiegelen in mijn optiek haar eigen gebreken. Kritiekloos worden ze het liefst bejegend, maar de man moet ook weer geen mietje zijn. Is het ene voor hen niet goed genoeg, dan vervalt de man zo weer in het volgende euvel voor de vrouw. Centrale punt: de vrouw en HAAR wensen.
Goed, mij rest is de integrale versie van de column (voor degenen die geen Metro kunnen bemachtigen):
Macho, mietje of metroman?
Kerst, het feest van vrede&familie, licht & liefde. En van kalkoen, kaarsen en kitsch. Samen in de warme huiskamer de kerstboom versieren en meebrullen met Band Aid: gezellig gezinsleven ten top, al klinkt dat nog zo cliché.
Met kerst is er ook aandacht voor mensen zonder familylife. We denken dan gelijk aan zieken, ouderen of zwervers, aan opvang door het Leger des Heils met een kop soep. Maar er is ook een categorie 'winners' die, ben ik bang, met de jaren steeds eenzamer zal worden. Dat is de groeiende groep oudere jongeren, in de leeftijd van pakweg 25 tot 40. Meer dan de helft van de Amsterdamse huishoudens is bijvoorbeeld alleenstaand en daarvan is meer dan de helft vrouw.
Het lijkt zelfs een aanlokkelijk perspectief om zo'n moderne 'Sex and the city-vrouw' te zijn. Zij straalt immers iets zonnigs uit: ze is assertief, goedgebekt, humoristisch, geemancipeerd, en leidt een leven van shoppen, chatten en seks. Ze praat denigrerend over kinderen en 'stelletjes' of 'setjes'. Zij houdt de touwtjes zelf in handen. Zij kan uitstekend een huishouding runnen, carriere maken en mannen om haar vinger winden. Ergens voelt ze zich superieur aan die sukkels, die nooit aan haar hoge verwachtingen voldoen.
Het zijn tenslotte gevoelloze botteriken, die na een one-night-stand geen ontbijt maken en wiens adres subiet doorgestreept kan worden. Of het zijn mannen die braaf luisteren en fijn hun overhemd strijken, wil kunnen steunen op een sterke schouder.
Maar hij mag ook weer niet teveel noten op zijn zang hebben en haar vertrouwde levensritme bedreigen. Zij praat daarbij over mannen alsof ze niet kan kiezen tussen een rottweiler of retriever en deelt lustig macho-, mietjes- of metropunten uit.
Volgens mij beseffen deze vrouwen te weinig dat een gedegen resultaat vraagt om investeringen. Een relatie laten groeien en bloeien gaat gepaard met pijn, met strijd, met vallen en opstaan. Je leert van elkaar en groeit naar elkaar toe. Als je een marathon loopt ligt het voor de hand om op te geven als je na een paar kilometer niet lekker voelt of er komt een nare hoest opzetten. Maar als je doorloopt merk je dat er zoiets bestaat als een tweede adem, dat je weer beter in je ritme komt. Om door te zetten heb je het vertrouwen nodig dat je samen de eindstreep kunt halen.
Beste, lieve, onvrijwillig alleenstaande vrouw. Je bent een stoere meid, maar toch hoop ik van harte, voor je eigen levensgeluk, dat je in 2006 een van die talloze unieke, niet in te delen mannen echt leert kennen. Calculeer vast in dat er aan hem net zoveel mankeert als aan jezelf. Leg je toe op de marathon en vergeet de mietjes, macho's en metromannen...
[ Bericht 3% gewijzigd door Tranceptor op 20-12-2005 10:19:38 ]
Maar laten we eerlijk zijn, het echte probleem is dat er door al die single vrouwen zoveel single mannen zijn, die daar niet bijster gelukkig mee zijn.
Als die vrouwen nou eens een beeeeetje zouden inschikken he....
Als die vrouwen nou eens een beeeeetje zouden inschikken he....
A clean house is a sign of a wasted life.
Hmmmm, dus als vrouwen kritischer worden eisen we te veel?
Ik ben blij dat ik de mannen hiervoor heb laten gaan in het kader van Te veel mietje of Te veel macho of wat dan ook, omdat iuk the long run iemand heb gevonden die voor mij een goede balans daartussen is.
Dat we kritisch zijn wil niet zeggen dat we op zoek zijn naar perfectie, maar wel naar iemand die bij jou past of naar iemand bij wie je echt voelt dat hij het helemaal is.
In het verleden deden vrouwen juist vaak concessies omdat ze iemand zochten om voor ze te zorgen etc. Nu dat niet meer hoeft wordt je als een man als gelijkwaaardige uitgekozen ipv als geldstroom of grote beschermer. Dat lijkt me voor beide partijen positief.
Ik ben blij dat ik de mannen hiervoor heb laten gaan in het kader van Te veel mietje of Te veel macho of wat dan ook, omdat iuk the long run iemand heb gevonden die voor mij een goede balans daartussen is.
Dat we kritisch zijn wil niet zeggen dat we op zoek zijn naar perfectie, maar wel naar iemand die bij jou past of naar iemand bij wie je echt voelt dat hij het helemaal is.
In het verleden deden vrouwen juist vaak concessies omdat ze iemand zochten om voor ze te zorgen etc. Nu dat niet meer hoeft wordt je als een man als gelijkwaaardige uitgekozen ipv als geldstroom of grote beschermer. Dat lijkt me voor beide partijen positief.
Frankly my dear, I don't give a damn. Smike. O+.
Hmmm...het probleem zit m niet alleen in die singles, maar ook in het hele overal-tussenin-zitten.
Je moet ten eerste altijd vrouw zijn maar ook carrière maken én nog eens de perfecte moeder zijn. Dat dat óveral gaat wringen vertellen ze je er niet bij. Je wordt gedwongen legio rolletjes op je te nemen. Soms ook wel lekker, even niet moederen of juist even wél, maar ik vind het een chaos. Constant je loyaliteiten opnieuw checken en altijd het idee hebben dat iemand tekort wordt gedaan.
Je moet ten eerste altijd vrouw zijn maar ook carrière maken én nog eens de perfecte moeder zijn. Dat dat óveral gaat wringen vertellen ze je er niet bij. Je wordt gedwongen legio rolletjes op je te nemen. Soms ook wel lekker, even niet moederen of juist even wél, maar ik vind het een chaos. Constant je loyaliteiten opnieuw checken en altijd het idee hebben dat iemand tekort wordt gedaan.
If you have a problem, if no-one else can help, and if you can find them, maybe you can hire the A-Team
Er zit zeker wat in, maar als het ook voor mannen geldt is het natuurlijk niet echt eerlijk om die groep vrouwen over 1 kam te scheren als het gaat om hoe ze met mannen omgaan. Als zo'n vrouw namelijk een man tegenkomt van hetzelfde type is de kans even groot dat hij haar niet goed genoeg vindt. Ik herken mezelf wel in het verhaal, maar ik geef het weleens een fatsoenlijke kans en dan is het vaak de man die er om een of andere reden een punt achter zet Ik denk zelf eerder dat de stoere onafhankelijke houding van deze singles mannen aantrekt die niet in het eisen pakket vallen (zelf te onafhankelijk of juist te aanhankelijk) en mannen afschrikt die dat wel doen. Dat is jammer, want er wordt wel van de moderne single vrouw verwacht dat ze die houding heeft van mannen.
Ik denk zelf eerder dat de stoere onafhankelijke houding van deze singles mannen aantrekt die niet in het eisen pakket vallen (zelf te onafhankelijk of juist te aanhankelijk) en mannen afschrikt die dat wel doen. Dat is jammer, want er wordt wel van de moderne single vrouw verwacht dat ze die houding heeft van mannen.
Iedereen is slechts een verzinsel van degene die hij ontmoet - Marten Toonder
Ik volg je gedachtengang en in ik zou het daar ook mee eens zijn als ik niet een hele duidelijke tendens zie dat vrouwen die lang alleen blijven door overdreven kieskeurigheid en gebrek aan eigen inzet (en wel daarover klagen) ook niet meer aan de man komen. Ze hebben hun eigen muur van veronderstelt 'geluk' opgezet, die ze aan het eind van de dag als masker laten vallen.quote:Op dinsdag 20 december 2005 10:17 schreef Ripley het volgende:
Hmmmm, dus als vrouwen kritischer worden eisen we te veel?
Ik ben blij dat ik de mannen hiervoor heb laten gaan in het kader van Te veel mietje of Te veel macho of wat dan ook, omdat iuk the long run iemand heb gevonden die voor mij een goede balans daartussen is.
Dat we kritisch zijn wil niet zeggen dat we op zoek zijn naar perfectie, maar wel naar iemand die bij jou past of naar iemand bij wie je echt voelt dat hij het helemaal is.
In het verleden deden vrouwen juist vaak concessies omdat ze iemand zochten om voor ze te zorgen etc. Nu dat niet meer hoeft wordt je als een man als gelijkwaaardige uitgekozen ipv als geldstroom of grote beschermer. Dat lijkt me voor beide partijen positief.
Ik vind ook niets mis met kieskeur, maar voor een relatie zul je er met zijn tweeen uit moeten komen en eens moeten slikken, ervoor werken e.d. Die bereidwilligheid neemt IMHO steeds verder af (ook bij mannen overigens).
Ik heb dat gevoel helemaal niet. Ik vind het leuk om hard te werken en verder te komen daarin, voel geen druk daarin of zo En later wil ik ook graag moeder worden en dat net zoals mijn moeder combineren, dat ging bij haar ook prima. Het zal heus niet altijd makkelijk worden, maar er wordt tegenwoordig wel vaak over egzeurd.quote:Op dinsdag 20 december 2005 10:20 schreef Mwanatabu het volgende:
Hmmm...het probleem zit m niet alleen in die singles, maar ook in het hele overal-tussenin-zitten.
Je moet ten eerste altijd vrouw zijn maar ook carrière maken én nog eens de perfecte moeder zijn. Dat dat óveral gaat wringen vertellen ze je er niet bij. Je wordt gedwongen legio rolletjes op je te nemen. Soms ook wel lekker, even niet moederen of juist even wél, maar ik vind het een chaos. Constant je loyaliteiten opnieuw checken en altijd het idee hebben dat iemand tekort wordt gedaan.
En later wil ik ook graag moeder worden en dat net zoals mijn moeder combineren, dat ging bij haar ook prima. Het zal heus niet altijd makkelijk worden, maar er wordt tegenwoordig wel vaak over egzeurd.Ik denk eigenlijk dat het een soort hedendaagse ziekte is dat mensen zoveel zeuren! Mannen dat vrouwen te onafhankelijk zijn en dat ze niet meer weten wat ze nu moeten zijn, macho of mietje, en vrouwen dat de maatschappij zoveel van ze verwacht. Het is vooral veel nablaten van cliches uitd e media volgens mij.
Frankly my dear, I don't give a damn. Smike. O+.
Mensen blijven volgens mij langer single omdat ze minder bereid zijn voor minder te gaan en wachten op wat ze echt willen. Daarmee voorkom je veel ontevredenheid, vreemdgaan etc. lijkt me, dus kieskeurigheid in relaties lijkt me juist goed.quote:Op dinsdag 20 december 2005 10:22 schreef Tranceptor het volgende:
[..]
Ik volg je gedachtengang en in ik zou het daar ook mee eens zijn als ik niet een hele duidelijke tendens zie dat vrouwen die lang alleen blijven door overdreven kieskeurigheid en gebrek aan eigen inzet (en wel daarover klagen) ook niet meer aan de man komen. Ze hebben hun eigen muur van veronderstelt 'geluk' opgezet, die ze aan het eind van de dag als masker laten vallen.
Ik vind ook niets mis met kieskeur, maar voor een relatie zul je er met zijn tweeen uit moeten komen en eens moeten slikken, ervoor werken e.d. Die bereidwilligheid neemt IMHO steeds verder af (ook bij mannen overigens).
Het lijkt me meer dat sommige mannen gewoon bang zijn dat ze zelf wat meer moeite moeten gaan doen om een leuke man te zijn
Frankly my dear, I don't give a damn. Smike. O+.
Dat is een houding die vrouwen zichzelf massaal aanmeten, gevoed door emancipatoire gedachten dat ze al die rollen MOETEN vervullen om een volledige vrouw te zijn. Wellicht heb je gelijk dat het mannen aantrekt die ze juist niet MOETEN aantrekken, maar het is ook je eigen houding die het veroorzaakt. Als je je als vrouw heel onafhankelijk opstelt en afspraak na afspraak hebt en geen tijd om te investeren in iets samen, dan zullen de mannen die daar op afkomen ook precies dat gat opvullen. Die geven zo min mogelijk, terwijl het nog steeds mijn gedachte is dat het een kwestie is van elkaar te stimuleren in een relatie en dus ook met GEVEN. Ik heb alleen een beetje het idee, misschien door recente ervaringen ingegeven, dat het bij sommige vrouwen vooral het idee is overal zo veel mogelijk UIT te halen, dus te NEMEN. Dat lijkt me een instelling waar je uiteindelijk alleen jezelf mee hebt.quote:Op dinsdag 20 december 2005 10:21 schreef Xortes het volgende:
Ik denk zelf eerder dat de stoere onafhankelijke houding van deze singles mannen aantrekt die niet in het eisen pakket vallen (zelf te onafhankelijk of juist te aanhankelijk) en mannen afschrikt die dat wel doen. Dat is jammer, want er wordt wel van de moderne single vrouw verwacht dat ze die houding heeft van mannen.
Dat lijkt gezien het artikel een beetje rare beredering, aangezien die moeite nu juist geschetst wordt. De man probeert zich juist steeds verder te verplaatsen in wat een vrouw werkelijk wil, terwijl hij in mijn optiek juist zijn eigenheid moet koesteren. Ik denk dat een gezonde instelling is dat je altijd genoeg bent, veel mannen die ik ken denken daar anders over. Ik denk dat als je redelijk open vizier naar de wereld hebt en gewoon doet wat jou goed lijkt, dat je altijd een leuke man kan zijn voor een bepaalde vrouw.quote:Op dinsdag 20 december 2005 10:26 schreef Ripley het volgende:
Het lijkt me meer dat sommige mannen gewoon bang zijn dat ze zelf wat meer moeite moeten gaan doen om een leuke man te zijn
Wat een gelul. Ik ben een vrouw van achter in d etwintig met ene goede baan en veel sociale verplichtingen. Voor scharrels zet ik inderdaad mijn afspraken niet opzij, voor mijn huidige vriendje wel. Hte verschil is gewoon dat ik me pas echt wil geven op het moment dat ike en man die moeite waard vind. Kortom, je bent selectiever in je gevoelens en je inzet.quote:Op dinsdag 20 december 2005 10:27 schreef Tranceptor het volgende:
[..]
Dat is een houding die vrouwen zichzelf massaal aanmeten, gevoed door emancipatoire gedachten dat ze al die rollen MOETEN vervullen om een volledige vrouw te zijn. Wellicht heb je gelijk dat het mannen aantrekt die ze juist niet MOETEN aantrekken, maar het is ook je eigen houding die het veroorzaakt. Als je je als vrouw heel onafhankelijk opstelt en afspraak na afspraak hebt en geen tijd om te investeren in iets samen, dan zullen de mannen die daar op afkomen ook precies dat gat opvullen. Die geven zo min mogelijk, terwijl het nog steeds mijn gedachte is dat het een kwestie is van elkaar te stimuleren in een relatie en dus ook met GEVEN. Ik heb alleen een beetje het idee, misschien door recente ervaringen ingegeven, dat het bij sommige vrouwen vooral het idee is overal zo veel mogelijk UIT te halen, dus te NEMEN. Dat lijkt me een instelling waar je uiteindelijk alleen jezelf mee hebt.
Frankly my dear, I don't give a damn. Smike. O+.
Ik denk dat dit het belangrijkste punt is in mijn zeurverhaaltjequote:Op dinsdag 20 december 2005 10:24 schreef Ripley het volgende:
[..]
Ik heb dat gevoel helemaal niet. Ik vind het leuk om hard te werken en verder te komen daarin, voel geen druk daarin of zo En later wil ik ook graag moeder worden en dat net zoals mijn moeder combineren, dat ging bij haar ook prima. Het zal heus niet altijd makkelijk worden, maar er wordt tegenwoordig wel vaak over egzeurd.
Ik vind het razend moeilijk om te werken, moederen en nog een sociaal leven te onderhouden zonder iemand tekort te doen.
Dat nablaten zeker. Zo keek ik graag naar Sex and the City, maar ik identificeerde me voor geen meter met die types. Helemaal toen Miranda een kindje kreeg. Die huurde gewoon een Hongaarse au pair en zag het kind zelden. Nou, hoeveel van ons kunnen dat? In de praktijk komt het neer op een hoop gezeik met opvang en vergoedingen en schuldgevoel.quote:Ik denk eigenlijk dat het een soort hedendaagse ziekte is dat mensen zoveel zeuren! Mannen dat vrouwen te onafhankelijk zijn en dat ze niet meer weten wat ze nu moeten zijn, macho of mietje, en vrouwen dat de maatschappij zoveel van ze verwacht. Het is vooral veel nablaten van cliches uitd e media volgens mij.
If you have a problem, if no-one else can help, and if you can find them, maybe you can hire the A-Team
Mooie column! Ik denk dat de schrijver inderdaad de spijker op de kop slaat (i.i.g. voor zover ik dat als man kan bepalen dan). Vanwege dit soort vrouwengedrag ben ik op (de meeste) nederlandse vrouwen uitgekeken.
It's better to reign in hell than to serve in heaven
Maar ook de bereidheid als die leuke vent er is in een poule van projectjes is laag. Vrouwen zijn weinig bereid moeite te doen, het moet allemaal aan komen waaien. Ik heb 1 vriendin die is daar een sprekend voorbeeld van, maar goed haar wil ik niet gebruiken om een groter beeld te schetsen. Zodra er moeite gedaan moet worden door een vrouw die al wat langer single misschien is en zichzelf veel verplichtingen/rollen op de hals heeft gehaald, dan geef zij niet thuis.quote:Op dinsdag 20 december 2005 10:26 schreef Ripley het volgende:
[..]
Mensen blijven volgens mij langer single omdat ze minder bereid zijn voor minder te gaan en wachten op wat ze echt willen. Daarmee voorkom je veel ontevredenheid, vreemdgaan etc. lijkt me, dus kieskeurigheid in relaties lijkt me juist goed.
Het is hapsluk-cultuur, waarin meteen alles er op en eraan moet zitten, anders werd het toch nix. De cirkelredenering is ook al snel rond als de man in kwestie die leuk is af wordt gekraakt op triviale zaken en vervolgens daarom dan ook niet e ware kan zijn, want anders zou ze hem niet afkraken.
Tuurlijk Mwatanabu, en ik heb ook makkelijk praten want ik heb nog lang geen kinderen.
Maar wat je hier omschrijft zie ik ook bij mijn mannelijke collega. Mensen lijken dit soort dingen steeds moeilijker te vinden, vooral door de druk die ze zichzelf opleggen (schuldgevoel etc.).
Maar wat je hier omschrijft zie ik ook bij mijn mannelijke collega. Mensen lijken dit soort dingen steeds moeilijker te vinden, vooral door de druk die ze zichzelf opleggen (schuldgevoel etc.).
Frankly my dear, I don't give a damn. Smike. O+.
Ik denk dat je er verstandig aan doet jezelf niet constant als voorbeeld te nemen. Ik zal dat ook proberen te vermijden. Niemand wil zichzelf zo zien, net als dat niemand zichzelf een hufter vind.quote:Op dinsdag 20 december 2005 10:30 schreef Ripley het volgende:
[..]
Wat een gelul. Ik ben een vrouw van achter in d etwintig met ene goede baan en veel sociale verplichtingen. Voor scharrels zet ik inderdaad mijn afspraken niet opzij, voor mijn huidige vriendje wel. Hte verschil is gewoon dat ik me pas echt wil geven op het moment dat ike en man die moeite waard vind. Kortom, je bent selectiever in je gevoelens en je inzet.
Overigens is daarmee niet gezegd dat ik je zo zie.
De meeste relaties beginnen overigens met gescharrel, een eerste afspraakje, nog niets bijzonders. Het is vaker niet dan wel haps-klap-boem liefde van het leven. Voor sommigen van ons wel (en ik ben dr ook een sucker voor) maar voor velen niet. En als dat beetje buitenaardse magie er nog niet is, dan is het al snel afgedaan met cirkelredeneringen of eventueel een ander scharreltje.
Bovendien heb zeer het idee dat er aardig wat mensen zijn die zichzelf compleet volplannen om maar zelf in de picture te staan dat ze het zo goed voor elkaar hebben. Daarnaast is het natuurlijk een vorm van zingeving, belangrijk gevonden worden voor veel mensen en een geheel natuurlijke menselijke trek. Voor elkaar heb je het echter tussen je oren en nergens anders.
Dat wou ik ook weer niet zeggen hoor. Er zijn banen en banen en kinderen en kinderen en wel opassende ouders en niet oppassende ouders. Om maar wat te noemen.quote:Op dinsdag 20 december 2005 10:35 schreef Ripley het volgende:
Tuurlijk Mwatanabu, en ik heb ook makkelijk praten want ik heb nog lang geen kinderen.
Dat is ook zeker waar. Komen we weer bij het kernpunt aan: al dan niet door de media opgelegde emoties en levenshoudingenquote:Maar wat je hier omschrijft zie ik ook bij mijn mannelijke collega. Mensen lijken dit soort dingen steeds moeilijker te vinden, vooral door de druk die ze zichzelf opleggen (schuldgevoel etc.).
If you have a problem, if no-one else can help, and if you can find them, maybe you can hire the A-Team
Wat zij zegt!quote:Op dinsdag 20 december 2005 10:17 schreef Ripley het volgende:
In het verleden deden vrouwen juist vaak concessies omdat ze iemand zochten om voor ze te zorgen etc. Nu dat niet meer hoeft wordt je als een man als gelijkwaaardige uitgekozen ipv als geldstroom of grote beschermer. Dat lijkt me voor beide partijen positief.
Ik ben het eens met het stuk uit de metro in die zin dat 'men' (zowel mannen als vrouwen) tegenwoordig hogere eisen aan een partner stelt. Maar zoals ik zei, dat geldt ook voor mannen.
Vrouwen moeten mondig zijn, hun eigen geld kunnen verdienen maar ze moeten ook weer niet te mondig en bijdehand zijn want daar gaan mannen zich dan weer onzeker door voelen etc. etc.
Het gaat om de balans waar Ripley het over heeft.
Zowel mannen als vrouwen zijn veranderd.
***
Ik meen me te herinneren dat jij je recentelijk op het forum ook profileerde als de oh zo gelukkige vrijgevochten vrijgezel?quote:Op dinsdag 20 december 2005 10:22 schreef Tranceptor het volgende:
Ze hebben hun eigen muur van veronderstelt 'geluk' opgezet, die ze aan het eind van de dag als masker laten vallen.
Maar da's idd offtopic, want jij bent man.
"Bloemen zijn rood jongeman... "
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Stuur je OP als brief naar de Metro!
Je maakt namelijk een punt.
Je maakt namelijk een punt.
Was dat nou een zielige poging om grappig te zijn?
Ik heb nu net geschetst waar ik denk dat de balans dus zoek is.quote:Op dinsdag 20 december 2005 10:42 schreef Brighteyes het volgende:
[..]
Wat zij zegt!
Ik ben het eens met het stuk uit de metro in die zin dat 'men' (zowel mannen als vrouwen) tegenwoordig hogere eisen aan een partner stelt. Maar zoals ik zei, dat geldt ook voor mannen.
Vrouwen moeten mondig zijn, hun eigen geld kunnen verdienen maar ze moeten ook weer niet te mondig en bijdehand zijn want daar gaan mannen zich dan weer onzeker door voelen etc. etc.
Het gaat om de balans waar Ripley het over heeft.
Zowel mannen als vrouwen zijn veranderd.
Natuurlijk verandert de relatie tussen mannen en vrouwen en gelukkig doet hij dat al eeuwen. Anders kon ik nog niet lekker zitten, maar moest ik weer een vrouw aan dr haren de grot in trekken.
Ik hoor vaker dat rare excuus dat mannen het niet aan zouden kunnen mondige en bijdehande vrouwen te hebben. Ik ken er geen, slechts mannen die dat fijn vinden. Ik denk juist dat het de mannelijkheid juist stimuleert en ik stem ook voor een mannenemancipatie. Mannen moeten gewoon weer hunzelf durven zijn, dan zijn ze namelijk op hun best.
+2 scherp!quote:Op dinsdag 20 december 2005 10:43 schreef Moonah het volgende:
Ik meen me te herinneren dat jij je recentelijk op het forum ook profileerde als de oh zo gelukkige vrijgevochten vrijgezel?
Maar da's idd offtopic, want jij bent man.
Perfecte column trouwens ook voor sommige mensen om zich aan vast te klampen 'Zie je wel... het ligt aan de vrouwen en niet aan mij!'
***
Dat is wel heel zwart-wit gesteld. Wat jij een leuke vent vindt hoeft voor die vriendin niet degene te zijn voor wie zij het juiste gevoel heeft. Pas als dat gevoel er is, kan de inzet er ook zijn. Tenminste dat was bij mij iig wel het gevalquote:Op dinsdag 20 december 2005 10:33 schreef Tranceptor het volgende:
[..]
Maar ook de bereidheid als die leuke vent er is in een poule van projectjes is laag. Vrouwen zijn weinig bereid moeite te doen, het moet allemaal aan komen waaien. Ik heb 1 vriendin die is daar een sprekend voorbeeld van, maar goed haar wil ik niet gebruiken om een groter beeld te schetsen. Zodra er moeite gedaan moet worden door een vrouw die al wat langer single misschien is en zichzelf veel verplichtingen/rollen op de hals heeft gehaald, dan geef zij niet thuis.
Het is hapsluk-cultuur, waarin meteen alles er op en eraan moet zitten, anders werd het toch nix. De cirkelredenering is ook al snel rond als de man in kwestie die leuk is af wordt gekraakt op triviale zaken en vervolgens daarom dan ook niet e ware kan zijn, want anders zou ze hem niet afkraken.
Frankly my dear, I don't give a damn. Smike. O+.
Ik meen te herinneren dat het hier de bedoeling was dat we on-topic blijven.quote:Op dinsdag 20 december 2005 10:43 schreef Moonah het volgende:
[..]
Ik meen me te herinneren dat jij je recentelijk op het forum ook profileerde als de oh zo gelukkige vrijgevochten vrijgezel?
Maar da's idd offtopic, want jij bent man.
ik ben nog steeds vrijgezel en happy daarmee
Persoonlijke aanvallen op mij elders graag!quote:Op dinsdag 20 december 2005 10:46 schreef Brighteyes het volgende:
[..]
+2 scherp!
Perfecte column trouwens ook voor sommige mensen om zich aan vast te klampen 'Zie je wel... het ligt aan de vrouwen en niet aan mij!'
je kunt ook niet lezen, want ik zeg dat het ook over mannen gaat. De column gaat echter over vrouwen
Nou... de columnist uit de Metro deed dat, en jij bent daarop door gegaan.quote:Op dinsdag 20 december 2005 10:46 schreef Tranceptor het volgende:
Ik heb nu net geschetst waar ik denk dat de balans dus zoek is.
Ach, dat is toch algemene gangbare grapje 'onder de jongens': "Ze mag wel wat zeggen maar ze moet niet een té grote bek hebben. Huhuhuh" elkaar ondertussen op de schouders slaand zeg maar.quote:Natuurlijk verandert de relatie tussen mannen en vrouwen en gelukkig doet hij dat al eeuwen. Anders kon ik nog niet lekker zitten, maar moest ik weer een vrouw aan dr haren de grot in trekken.
Ik hoor vaker dat rare excuus dat mannen het niet aan zouden kunnen mondige en bijdehande vrouwen te hebben. Ik ken er geen, slechts mannen die dat fijn vinden. Ik denk juist dat het de mannelijkheid juist stimuleert en ik stem ook voor een mannenemancipatie. Mannen moeten gewoon weer hunzelf durven zijn, dan zijn ze namelijk op hun best.
En ga mij niet vertellen dat daar niet stiekem een kleine kern van waarheid in zit.
***
Natuurlijk moet dat gevoel er zijn, maar zoiets moet ook groeien en 'kunnen' groeien.quote:Op dinsdag 20 december 2005 10:46 schreef Ripley het volgende:
[..]
Dat is wel heel zwart-wit gesteld. Wat jij een leuke vent vindt hoeft voor die vriendin niet degene te zijn voor wie zij het juiste gevoel heeft. Pas als dat gevoel er is, kan de inzet er ook zijn. Tenminste dat was bij mij iig wel het geval
I know, maar ik denk dat er best wel mensen zouden kunnen zijn die hierin een bevestiging zien van de eventuele mislukte pogingen.quote:Op dinsdag 20 december 2005 10:48 schreef Tranceptor het volgende:
je kunt ook niet lezen, want ik zeg dat het ook over mannen gaat. De column gaat echter over vrouwen
***
Go Ripley!
Ik ga ook niet settelen voor minder, dan wacht ik liever. Dan prefereer ik twee weken zelfmedelijden (edit: tijdens de feestdagen dus) boven "pijn, strijd, vallen & opstaan" binnen een relatie waar ik in niet in geloof.
En mensen, vergeet niet dat je ook gewoon verliefd moet zijn. Liefde is niet puur een kwestie van ratio en pro/con-lijstjes. Op het moment dat je helemaal voor iemand valt, gaan al die eisen het raam uit, geloof me. En op dat moment, romantisch als we zijn, zijn wij vrouwen bereid te wachten
Ik ga ook niet settelen voor minder, dan wacht ik liever. Dan prefereer ik twee weken zelfmedelijden (edit: tijdens de feestdagen dus) boven "pijn, strijd, vallen & opstaan" binnen een relatie waar ik in niet in geloof.
En mensen, vergeet niet dat je ook gewoon verliefd moet zijn. Liefde is niet puur een kwestie van ratio en pro/con-lijstjes. Op het moment dat je helemaal voor iemand valt, gaan al die eisen het raam uit, geloof me. En op dat moment, romantisch als we zijn, zijn wij vrouwen bereid te wachten
Heads I win, tails you lose
Out of my way, I'm coming through
Out of my way, I'm coming through
Goh, wie zouden dat dan toch zijn?quote:Op dinsdag 20 december 2005 10:49 schreef Brighteyes het volgende:
[..]
I know, maar ik denk dat er best wel mensen zouden kunnen zijn die hierin een bevestiging zien van de eventuele mislukte pogingen.
"Bloemen zijn rood jongeman... "
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Ik heb die columnist er niet voor nodig, ik diepte eerst mijn eigen punt uit en gebruik de columnist als referentie.quote:Op dinsdag 20 december 2005 10:48 schreef Brighteyes het volgende:
[..]
Nou... de columnist uit de Metro deed dat, en jij bent daarop door gegaan.
[..]
Ach, dat is toch algemene gangbare grapje 'onder de jongens': "Ze mag wel wat zeggen maar ze moet niet een té grote bek hebben. Huhuhuh" elkaar ondertussen op de schouders slaand zeg maar.
En ga mij niet vertellen dat daar niet stiekem een kleine kern van waarheid in zit.
Dat ga ik je wel vertellen. Geintjes over vrouwen achter het aanrecht moet je vooral serieus nemen. De meeste mannen zouden panisch van zo'n type worden, allochtone mannen daarentegen.
De meeste mannen zouden panisch van zo'n type worden, allochtone mannen daarentegen. 
Misschien lijkt de bereidheid om te werken aan een relatie minder, daarin kan ik wel een heel end met je meegaan. Ik denk echter ten eerste adt dat voor mannen en vrouwen geldt, maar bovendien ben ik ook van mening dat het eindeloos blijven werken aan een relatie die niet goed voelt, geen meerwaarde heeft. Natuurlijk is een relatie niet alleen maar leuk en moet je er altijd aan blivjen werken om een relatie goed te krijgen en te houden. Als het echter niet meer gaat (langere tijd, niet even iets minder leuk, maar echt verdwenen gevoelens ofzo) waarom moet je dan kost wat kost blijven proberen? Waarom is het zo beslist noodzakelijk om een relatie te hebben die 40 jaar duurt?quote:Op dinsdag 20 december 2005 10:22 schreef Tranceptor het volgende:
[..]
Ik volg je gedachtengang en in ik zou het daar ook mee eens zijn als ik niet een hele duidelijke tendens zie dat vrouwen die lang alleen blijven door overdreven kieskeurigheid en gebrek aan eigen inzet (en wel daarover klagen) ook niet meer aan de man komen. Ze hebben hun eigen muur van veronderstelt 'geluk' opgezet, die ze aan het eind van de dag als masker laten vallen.
Ik vind ook niets mis met kieskeur, maar voor een relatie zul je er met zijn tweeen uit moeten komen en eens moeten slikken, ervoor werken e.d. Die bereidwilligheid neemt IMHO steeds verder af (ook bij mannen overigens).
Begrijp me niet verkeerd, op het moment dat ik een relatie begin met iemand, ga ik er volledig voor en denk ik niet: ach, het zal zijn tijd wel duren. Het lijkt me geweldig als je zoveel jaren samen kunt zijn en nog van elkaar kunt houden en blij zijn met elkaar. Maar dat is dan ook wel essentieel om bij iemand te willen blijven, en niet blijven omdat je nou eenmaal niet meer weg wilt omdat je dan opnieuw moet beginnen of de 40 jaar samen niet haalt.
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Maar waarom is het nu zo erg dat deze vrouwen single zijn?
Ze zijn volgens TS niet erg bereidwillig om te investeren en weinig flexibel, en dientengevolge minder relatieproof.
Dan zou je toch juist redeneren dat het béter is dat deze vrouwen single blijven?
Ze zijn volgens TS niet erg bereidwillig om te investeren en weinig flexibel, en dientengevolge minder relatieproof.
Dan zou je toch juist redeneren dat het béter is dat deze vrouwen single blijven?
A clean house is a sign of a wasted life.
quote:Op dinsdag 20 december 2005 10:51 schreef Fling het volgende:
En mensen, vergeet niet dat je ook gewoon verliefd moet zijn. Liefde is niet puur een kwestie van ratio en pro/con-lijstjes. Op het moment dat je helemaal voor iemand valt, gaan al die eisen het raam uit, geloof me. En op dat moment, romantisch als we zijn, zijn wij vrouwen bereid te wachten
***
Volgens mij is het juist wel heel vaak pats-boem-liefde. Mijn beste vriendin probeert het op jouw manier en schrikt daardoor juist veel amnnen af lijkt wel. Zij wil juist graag moeite ergens insteken en neemt naar mijn inzien veel te gauw genoegen met mannen die eigenlijk niet leuk genoeg voor haar zijn. Met als gevolg dat ze zich uitslooft voor een kerel die haar niet goed behandelt om na 3 maanden weer gedumpt te worden.quote:Op dinsdag 20 december 2005 10:36 schreef Tranceptor het volgende:
De meeste relaties beginnen overigens met gescharrel, een eerste afspraakje, nog niets bijzonders. Het is vaker niet dan wel haps-klap-boem liefde van het leven. Voor sommigen van ons wel (en ik ben dr ook een sucker voor) maar voor velen niet. En als dat beetje buitenaardse magie er nog niet is, dan is het al snel afgedaan met cirkelredeneringen of eventueel een ander scharreltje.
Frankly my dear, I don't give a damn. Smike. O+.
Dat ben ik met je eens. Het maar in stand houden van een relatie om het er hebben van een is absoluut geen meerwaarde. Wij zijn het eens. Toch is een lange relatie ook een kwestie van onderhoud en hoeveel stellen gaan er wel niet trouwen en dan snel weer uit elkaar of een huis kopen en dan weer snel over elkaar? Daar zit toch ergens ook iets bij IMHO van weinig meer bereid zijn, zit het even tegen dan laat maar! Natuurlijk biedt ook de huidige samenleving daar alle mogelijkheden toe, iets wat zowel goede als slechte gevolgen heeft natuurlijk.quote:Op dinsdag 20 december 2005 10:51 schreef miss_sly het volgende:
[..]
Misschien lijkt de bereidheid om te werken aan een relatie minder, daarin kan ik wel een heel end met je meegaan. Ik denk echter ten eerste adt dat voor mannen en vrouwen geldt, maar bovendien ben ik ook van mening dat het eindeloos blijven werken aan een relatie die niet goed voelt, geen meerwaarde heeft. Natuurlijk is een relatie niet alleen maar leuk en moet je er altijd aan blivjen werken om een relatie goed te krijgen en te houden. Als het echter niet meer gaat (langere tijd, niet even iets minder leuk, maar echt verdwenen gevoelens ofzo) waarom moet je dan kost wat kost blijven proberen? Waarom is het zo beslist noodzakelijk om een relatie te hebben die 40 jaar duurt?
Begrijp me niet verkeerd, op het moment dat ik een relatie begin met iemand, ga ik er volledig voor en denk ik niet: ach, het zal zijn tijd wel duren. Het lijkt me geweldig als je zoveel jaren samen kunt zijn en nog van elkaar kunt houden en blij zijn met elkaar. Maar dat is dan ook wel essentieel om bij iemand te willen blijven, en niet blijven omdat je nou eenmaal niet meer weg wilt omdat je dan opnieuw moet beginnen of de 40 jaar samen niet haalt.
Andersom is het denk ik echter ook zo dat veel mannen tegenwoordig op "dat soort" vrouwen zijn ingericht.
Ik zie een patroonquote:Op dinsdag 20 december 2005 10:53 schreef Ripley het volgende:
[..]
Volgens mij is het juist wel heel vaak pats-boem-liefde. Mijn beste vriendin probeert het op jouw manier en schrikt daardoor juist veel amnnen af lijkt wel. Zij wil juist graag moeite ergens insteken en neemt naar mijn inzien veel te gauw genoegen met mannen die eigenlijk niet leuk genoeg voor haar zijn. Met als gevolg dat ze zich uitslooft voor een kerel die haar niet goed behandelt om na 3 maanden weer gedumpt te worden.
Dan spreekt ze toch echt de verkeerde mannen aan, maar goed dat kan gebeuren. Soms is het ook een paar maanden kennen en dan patsboem. De meeste stellen die ik ken, waren niet na het eerste contact meteen patsboem en ik heb soms het gevoel (maar dat is puur persoonlijk) dat dat wel een beetje verwacht wordt soms. Dat lijkt me wat onrealistisch. Maar het is absoluut mooi als zoiets gebeurd.
Het algemene beeld dat ik doorkrijg is dat een partner bijna gelijk alles moet zijn, zonder al te veel minpunten of verschillen en dat er het liefst minimale moeite voor gedaan moet worden met maximaal resultaat. Efficiency in een relatie, zogeheten quality time. Zo werkt het volgens mij niet helemaal Dat zal allicht voor beide kanten gelden. Ten eerste moeten sommige dingen groeien, ten tweede zijn de verschillen het zout in de pap van een relatie IMHO.quote:Op dinsdag 20 december 2005 10:57 schreef Alicey het volgende:
Andersom is het denk ik echter ook zo dat veel mannen tegenwoordig op "dat soort" vrouwen zijn ingericht.
imo draait het juist om die verschillen, want op die manier vul je elkaar aan. Uiteindelijk zul je voor sommige dingen moeite moeten doen, maar op een gegeven moment denk ik dat de vraag wel terecht is of die moeite ooit tot iets zal leiden.. Die veeleisendheid speelt denk ik inderdaad wel mee. Er wordt imo teveel gekeken naar gelijkheid, en minder naar compatibiliteit.quote:Op dinsdag 20 december 2005 11:01 schreef Tranceptor het volgende:
[..]
Het algemene beeld dat ik doorkrijg is dat een partner bijna gelijk alles moet zijn, zonder al te veel minpunten of verschillen en dat er het liefst minimale moeite voor gedaan wordt. Dat zal allicht voor beide kanten gelden. Ten eerste moeten sommige dingen groeien, ten tweede zijn de verschillen het zout in de pap van een relatie IMHO.
Ik lees je posts (in ieder geval waar het vrouwen betreft) altijd met veel plezier. We denken er geloof ik behoorlijk hetzelfde over.quote:Op dinsdag 20 december 2005 10:05 schreef Tranceptor het volgende:
Ik heb met veel plezier vanochtend de column gelezen van Kor Goutbeek in de Metro. Koren op mijn molen zal ik maar zeggen. Ook recente ervaringen van mijzelf, alhoewel deze toch niet echt als leidraad dienen voor deze algemenere gedachte, wijzen in deze richting en signaleren een nieuw 'probleem'. Het is geen wonder dat er veel vrouwen van tussen de 23 de 34 zijn die nog single zijn en willen uitstralen dat ze ow zo krachtig zijn.
Ik vind het goed dat iemand de vinger op de zere plek legt, vrouwen zijn weinig meer bereid. Alles bereid voor carriere, kinderen met verregaand materialisme, maar zo flexibel als een stuk beton zodra het om partners gaat. Immers, het volgende speeltje is zo weer gevonden, maar echt tot diepte komt het niet. Iets waar vrouwen in mijn omgeving zich druk over maken, maar in principe zelf uitlokken. (overigens beweer ik niet dat de moderne man anders is, in het algemeen is men steeds minder bereid en moet de partner steeds maar beter in het 'plaatje' passen en levert daar eigenheid voor in).
De moderne man heeft zich laten verleiden tot het aanpassen aan de vrouw en zichzelf gebombardeerd tot macho, mietje of metroman en bevind zich in een machts- en afhankelijkheidsvacuum ten op zichte van de vrouw waar beide partijen onvoldoende raad mee weten. Gevolg heel kort door de bocht: 1/3 stellen raken in echtscheiding als het al tot trouwen komt, dringen geblazen op de banenmarkt (door meer carrieregerichte vrouwen..niets op tegen overigens), dringen geblazen op de woonmarkt ( steeds meer singles, steeds minder huizen relatief gezien).
De eisen van de moderne vrouw weerspiegelen in mijn optiek haar eigen gebreken. Kritiekloos worden ze het liefst bejegend, maar de man moet ook weer geen mietje zijn. Is het ene voor hen niet goed genoeg, dan vervalt de man zo weer in het volgende euvel voor de vrouw. Centrale punt: de vrouw en HAAR wensen.
Goed, mij rest is de integrale versie van de column (voor degenen die geen Metro kunnen bemachtigen):
Macho, mietje of metroman?
Kerst, het feest van vrede&familie, licht & liefde. En van kalkoen, kaarsen en kitsch. Samen in de warme huiskamer de kerstboom versieren en meebrullen met Band Aid: gezellig gezinsleven ten top, al klinkt dat nog zo cliché.
Met kerst is er ook aandacht voor mensen zonder familylife. We denken dan gelijk aan zieken, ouderen of zwervers, aan opvang door het Leger des Heils met een kop soep. Maar er is ook een categorie 'winners' die, ben ik bang, met de jaren steeds eenzamer zal worden. Dat is de groeiende groep oudere jongeren, in de leeftijd van pakweg 25 tot 40. Meer dan de helft van de Amsterdamse huishoudens is bijvoorbeeld alleenstaand en daarvan is meer dan de helft vrouw.
Het lijkt zelfs een aanlokkelijk perspectief om zo'n moderne 'Sex and the city-vrouw' te zijn. Zij straalt immers iets zonnigs uit: ze is assertief, goedgebekt, humoristisch, geemancipeerd, en leidt een leven van shoppen, chatten en seks. Ze praat denigrerend over kinderen en 'stelletjes' of 'setjes'. Zij houdt de touwtjes zelf in handen. Zij kan uitstekend een huishouding runnen, carriere maken en mannen om haar vinger winden. Ergens voelt ze zich superieur aan die sukkels, die nooit aan haar hoge verwachtingen voldoen.
Het zijn tenslotte gevoelloze botteriken, die na een one-night-stand geen ontbijt maken en wiens adres subiet doorgestreept kan worden. Of het zijn mannen die braaf luisteren en fijn hun overhemd strijken, wil kunnen steunen op een sterke schouder.
Maar hij mag ook weer niet teveel noten op zijn zang hebben en haar vertrouwde levensritme bedreigen. Zij praat daarbij over mannen alsof ze niet kan kiezen tussen een rottweiler of retriever en deelt lustig macho-, mietjes- of metropunten uit.
Volgens mij beseffen deze vrouwen te weinig dat een gedegen resultaat vraagt om investeringen. Een relatie laten groeien en bloeien gaat gepaard met pijn, met strijd, met vallen en opstaan. Je leert van elkaar en groeit naar elkaar toe. Als je een marathon loopt ligt het voor de hand om op te geven als je na een paar kilometer niet lekker voelt of er komt een nare hoest opzetten. Maar als je doorloopt merk je dat er zoiets bestaat als een tweede adem, dat je weer beter in je ritme komt. Om door te zetten heb je het vertrouwen nodig dat je samen de eindstreep kunt halen.
Beste, lieve, onvrijwillig alleenstaande vrouw. Je bent een stoere meid, maar toch hoop ik van harte, voor je eigen levensgeluk, dat je in 2006 een van die talloze unieke, niet in te delen mannen echt leert kennen. Calculeer vast in dat er aan hem net zoveel mankeert als aan jezelf. Leg je toe op de marathon en vergeet de mietjes, macho's en metromannen...
Maaaaaaaaaaaarrrrrr... niet alle vrouwen zijn zo! Er zijn er ook die wel een echte identiteit en mening hebben en wel contact durven maken op een niveau dat wat dieper gaat dan een leuke verpakking.
Wat betreft het 'stoere meid' gedrag... ik ken er welgeteld 1, en dat is ook niet vanzelf zo gekomen. Kom er een hoop tegen die wanhopig proberen over te komen als een sterke, zelfstandige vrouw van deze tijd... maar het enige wat ze allemaal laten zien is het ontbreken van enige vorm van mening, identiteit of karakter. Het doet wat het denkt dat het geacht wordt te doen, het vindt wat het denkt dat het geacht wordt te vinden, etc.
Met kritiek is helemaal niets mis natuurlijk. Alleen moet je ook naar jezelf durven kijken. Dat mis ik een beetje.
Wat betreft carriere en kinderen e.d.... tsja. Ik wil zo'n leven absoluut niet. Voor m'n 35e moet ik geen kind, punt uit. Misschien wel helemaal niet. Waarom MOET je per se een kind? Ik begrijp die drang niet zo. Er is zoveel uit het leven te halen zonder mee te gaan in die treurige rat-race, wegrottend in je vinex-wijkje, op zondagmiddag lekker naar de Ikea of Makro... wat een ellende zeg!
Overigens ben ik gewoon wie en wat ik ben en ik trek daarmee gelukkig een redelijke hoeveelheid WEL leuke vrouwen aan zonder al dat gelul. Dus mij hoor je verder niet klagen. De dag dat ik me ga gedragen zoals ik denk dat een vrouw dat graag wil mogen ze me voor de trein gooien. Word alleen moe van die 'vrouwen van de wereld' die zo krampachtig proberen te zijn wat ze denken te moeten zijn.
Overigens sluit ik niet uit dat ik gewoon niet helemaal spoor en het daarom allemaal maar zo vreemd vind overkomen. Dit is gewoon mijn persoonlijke mening, niets meer of minder.
Dance into the fire, to fatal sounds of broken dreams...
Is dit dan zo uniek voor deze groep specifiek?quote:Op dinsdag 20 december 2005 10:05 schreef Tranceptor het volgende:
Ik heb met veel plezier vanochtend de column gelezen van Kor Goutbeek in de Metro. Koren op mijn molen zal ik maar zeggen. Ook recente ervaringen van mijzelf, alhoewel deze toch niet echt als leidraad dienen voor deze algemenere gedachte, wijzen in deze richting en signaleren een nieuw 'probleem'. Het is geen wonder dat er veel vrouwen van tussen de 23 de 34 zijn die nog single zijn en willen uitstralen dat ze ow zo krachtig zijn.
Valt het vrouwen dan te verwijten dat ze hetzelfde gedrag als mannen gaan vertonen?quote:Ik vind het goed dat iemand de vinger op de zere plek legt, vrouwen zijn weinig meer bereid. Alles bereid voor carriere, kinderen met verregaand materialisme, maar zo flexibel als een stuk beton zodra het om partners gaat. Immers, het volgende speeltje is zo weer gevonden, maar echt tot diepte komt het niet. Iets waar vrouwen in mijn omgeving zich druk over maken, maar in principe zelf uitlokken. (overigens beweer ik niet dat de moderne man anders is, in het algemeen is men steeds minder bereid en moet de partner steeds maar beter in het 'plaatje' passen en levert daar eigenheid voor in).
Als er een machts/afhankelijksvacuum ontstaat, lijkt me er iets mis in een relatie. In een goede relatie weet je daar imo een balans in te vinden. Daarnaast is het algemeen aangenomen dat de economie juist vertraagd doordat vrouwen zich te weinig op de banenmarkt begeven. Het is juist bij het blue-collar machowerk waar de grootste klappen vallen; vrouwen werken relatief meer in de dienstensector, en die sector groeit juist. De woningmarkt is lokaal wellicht een probleem, maar dat valt met doelmatig beleid redelijk op te lossen.quote:De moderne man heeft zich laten verleiden tot het aanpassen aan de vrouw en zichzelf gebombardeerd tot macho, mietje of metroman en bevind zich in een machts- en afhankelijkheidsvacuum ten op zichte van de vrouw waar beide partijen onvoldoende raad mee weten. Gevolg heel kort door de bocht: 1/3 stellen raken in echtscheiding als het al tot trouwen komt, dringen geblazen op de banenmarkt (door meer carrieregerichte vrouwen..niets op tegen overigens), dringen geblazen op de woonmarkt ( steeds meer singles, steeds minder huizen relatief gezien).
Overgeneralisatie. Waar haal je dit vandaan (bezijdens een Metro-column)?quote:De eisen van de moderne vrouw weerspiegelen in mijn optiek haar eigen gebreken. Kritiekloos worden ze het liefst bejegend, maar de man moet ook weer geen mietje zijn. Is het ene voor hen niet goed genoeg, dan vervalt de man zo weer in het volgende euvel voor de vrouw. Centrale punt: de vrouw en HAAR wensen.
Een muurtje om je heen is ook niet zo vreselijk... alleen moet je mensen wel een kans geven.quote:Op dinsdag 20 december 2005 10:53 schreef Ripley het volgende:
[..]
Volgens mij is het juist wel heel vaak pats-boem-liefde. Mijn beste vriendin probeert het op jouw manier en schrikt daardoor juist veel amnnen af lijkt wel. Zij wil juist graag moeite ergens insteken en neemt naar mijn inzien veel te gauw genoegen met mannen die eigenlijk niet leuk genoeg voor haar zijn. Met als gevolg dat ze zich uitslooft voor een kerel die haar niet goed behandelt om na 3 maanden weer gedumpt te worden.
Dance into the fire, to fatal sounds of broken dreams...
quote:Op dinsdag 20 december 2005 11:07 schreef Pappie_Culo het volgende:
[...]
Met kritiek is helemaal niets mis natuurlijk. Alleen moet je ook naar jezelf durven kijken. Dat mis ik een beetje.
Wat betreft carriere en kinderen e.d.... tsja. Ik wil zo'n leven absoluut niet. Voor m'n 35e moet ik geen kind, punt uit. Misschien wel helemaal niet. Waarom MOET je per se een kind? Ik begrijp die drang niet zo. Er is zoveel uit het leven te halen zonder mee te gaan in die treurige rat-race, wegrottend in je vinex-wijkje, op zondagmiddag lekker naar de Ikea of Makro... wat een ellende zeg!
Overigens ben ik gewoon wie en wat ik ben en ik trek daarmee gelukkig een redelijke hoeveelheid WEL leuke vrouwen aan zonder al dat gelul. Dus mij hoor je verder niet klagen. De dag dat ik me ga gedragen zoals ik denk dat een vrouw dat graag wil mogen ze me voor de trein gooien. Word alleen moe van die 'vrouwen van de wereld' die zo krampachtig proberen te zijn wat ze denken te moeten zijn.
Overigens sluit ik niet uit dat ik gewoon niet helemaal spoor en het daarom allemaal maar zo vreemd vind overkomen. Dit is gewoon mijn persoonlijke mening, niets meer of minder.
Je weet dat je nu precies hetzelfde doet als al die vrouwen waar de columnist op doelt?
Je wil wanhopig graag NIET in het huisje-boompje-beestje-hokje geplaatst worden en dus ga je een ander hokje opzoeken, dat van de jonge mens die van het leven geniet blablablabla.
Maar door dat nou juist zo onwijs hard te schreeuwen komt het nou net weer niet gemeend over.
Waarom zo paniekerig iets afwijzen? Waarom niet gewoon zeggen 'ik ben happy met zoals het nu is en wat er verder gebeurt zie ik dan wel weer'.
Door wat je nu doet sluit je toch zelf ook dingen/mensen uit?
***
In mijn ogen wel. Nou ken ik ze ook niet alle 6,5 miljard dus ik moet het ook maar doen met mijn eigen referentie kadertje... Maar ik zie dit meer bij vrouwen dan bij mannen.quote:Op dinsdag 20 december 2005 11:09 schreef Reya het volgende:
[..]
Is dit dan zo uniek voor deze groep specifiek?
Dance into the fire, to fatal sounds of broken dreams...
Bij mannen wordt het normaal bevonden, dat is het verschil.quote:Op dinsdag 20 december 2005 11:11 schreef Pappie_Culo het volgende:
[..]
In mijn ogen wel. Nou ken ik ze ook niet alle 6,5 miljard dus ik moet het ook maar doen met mijn eigen referentie kadertje... Maar ik zie dit meer bij vrouwen dan bij mannen.
Mjah, daar dacht ik ook aanquote:Op dinsdag 20 december 2005 11:12 schreef Alicey het volgende:
[..]
Bij mannen wordt het normaal bevonden, dat is het verschil.
Ik zie het als vrij uniek voor deze groep, maar dat kan ook aan mij liggen natuurlijk.quote:Op dinsdag 20 december 2005 11:09 schreef Reya het volgende:
[..]
Is dit dan zo uniek voor deze groep specifiek?
[..]
Valt het vrouwen dan te verwijten dat ze hetzelfde gedrag als mannen gaan vertonen?
[..]
Als er een machts/afhankelijksvacuum ontstaat, lijkt me er iets mis in een relatie. In een goede relatie weet je daar imo een balans in te vinden. Daarnaast is het algemeen aangenomen dat de economie juist vertraagd doordat vrouwen zich te weinig op de banenmarkt begeven. Het is juist bij het blue-collar machowerk waar de grootste klappen vallen; vrouwen werken relatief meer in de dienstensector, en die sector groeit juist. De woningmarkt is lokaal wellicht een probleem, maar dat valt met doelmatig beleid redelijk op te lossen.
[..]
Overgeneralisatie. Waar haal je dit vandaan (bezijdens een Metro-column)?
Ik denk niet dat vrouwen het van mannen hebben, maar meer van een soort emancipatoire gedachtengang ontleend aan de stille derde emancipatiegolf. Maar goed kip-eidiscussies komen we ook niet verder mee.
Ik bedoel iets anders met machts/afhankelijkheidsvacuum. Ik heb het over de relatie man tot vrouw in single-status.
Iedereen die 1 bij 1 op kan tellen snapt het probleem als het aantal singles toeneemt wat betreft de woningmarkt. Dat is geen lokaal probleem, maar een landelijk probleem. Bovendien geef ik al aan niet alles uitgewerkt te hebben. Ik wilde de lezer nog 2 pagina's besparen
En wat doe jij? Jij probeert me persoonlijk aan te vallen als ik bovenstaande mening ventileer op basis van wat je denkt van me te weten. Steek die hand even snel weer in eigen zak.quote:Op dinsdag 20 december 2005 11:11 schreef Brighteyes het volgende:
'ik ben happy met zoals het nu is en wat er verder gebeurt zie ik dan wel weer'.
Er is overigens niets mis met geen kinderen willen voor je 35ste, dat lijkt me een gezonde instelling. Onder invloed van eventueel een leuke partner kun je daar echter anders over gaan denken.
Vrouwen, het ook nooit goed... *zucht*
In mijn ogen of in de ogen van de posers?quote:Op dinsdag 20 december 2005 11:09 schreef Alicey het volgende:
@ Pappie_Culo : Wat is een sterke, zelfstandige vrouw van deze tijd? Kun je dat definieren?
Dan begrijp je mijn post toch echt verkeerd... want ik zou graag een leuke vriendin hebben en sta er ook helemaal voor open. Maar ik wil niet meegaan in dat standaard huisje-boompje-beestje gedoe, carriere en twee kids omdat het me totaal niet aanspreekt. Dat heeft niets te maken met het opzoeken van een hokje... dat heeft te maken met het feit dat ik een bepaalde levensstijl en visie heb gehad (en nog wel heb) die daar lichtjaren vanaf staat.quote:Op dinsdag 20 december 2005 11:11 schreef Brighteyes het volgende:
[..]
Je weet dat je nu precies hetzelfde doet als al die vrouwen waar de columnist op doelt?
Je wil wanhopig graag NIET in het huisje-boompje-beestje-hokje geplaatst worden en dus ga je een ander hokje opzoeken, dat van de jonge mens die van het leven geniet blablablabla.
Maar door dat nou juist zo onwijs hard te schreeuwen komt het nou net weer niet gemeend over.
Waarom zo paniekerig iets afwijzen? Waarom niet gewoon zeggen 'ik ben happy met zoals het nu is en wat er verder gebeurt zie ik dan wel weer'.
Door wat je nu doet sluit je toch zelf ook dingen/mensen uit?
Dance into the fire, to fatal sounds of broken dreams...
Doe ze beiden maar.quote:Op dinsdag 20 december 2005 11:16 schreef Pappie_Culo het volgende:
[..]
In mijn ogen of in de ogen van de posers?
Moet de eerste man nog leren kennen met zo'n rare gedachtegang...quote:Op dinsdag 20 december 2005 11:12 schreef Alicey het volgende:
[..]
Bij mannen wordt het normaal bevonden, dat is het verschil.
Dance into the fire, to fatal sounds of broken dreams...
Ik ken genoeg mannen die puur voor hun carriere gaan, en dit ten koste laten gaan van hun (potentiele) relatie(s), en dit puur doen omdat ze het nodig hebben om zichzelf voldoende eigenwaarde te verschaffen..quote:Op dinsdag 20 december 2005 11:17 schreef Pappie_Culo het volgende:
[..]
Moet de eerste man nog leren kennen met zo'n rare gedachtegang...
Dat zou geheel op zichzelf inderdaad een probleem zijn, maar dan vergeet je wel de talloze bijkomende voorwaarden en factorenquote:Op dinsdag 20 december 2005 11:14 schreef Tranceptor het volgende:
Iedereen die 1 bij 1 op kan tellen snapt het probleem als het aantal singles toeneemt wat betreft de woningmarkt. Dat is geen lokaal probleem, maar een landelijk probleem.
Heeft er iemand al gedacht aan een biologische verklaring?
Tegenwoordig is de trend dat mensen op een steeds latere leeftijd kinderen gaan krijgen.
Volgens mij zie je ook in het dierenrijk dat beesten pas 'duurzaam' samen gaan leven op het moment dat er gepaard moet gaan worden (en vaak is dat duurzaam dan van hele korte duur )
Zou het niet zo kunnen zijn dat jonge mensen zich op dit moment veel minder snel settelen omdat het niet meer zo vroeg hoeft? Omdat de kinderen toch pas ergens in de 30 gemaakt gaan worden?
En in hoeverre is de vorige generatie van invloed? De media heeft een hele grote invloed maar wie van de huidige eind 20-ers/begin 30-ers hoort niet nog de echo van paps en mams in zijn oren toen je op je 17e met je verkering thuis kwam: 'Waarom zo snel kind? Je hebt je hele leven nog voor je! ...oor je! ...r je! ...je! ...e! ...! '
De laatste generatie die wel nog vroeg trouwde en kinderen kreeg heeft er alles aan gedaan die kinderen op te voeden als vrije en zelfstandigdenkende mensen die eerst iets van de wereld willen zien voor zij zich settelen.
Komt het niet daarvandaan? Is het niet zo dat de media (op basis van die heersende 'trend') daarop in is gaan spelen?
Tegenwoordig is de trend dat mensen op een steeds latere leeftijd kinderen gaan krijgen.
Volgens mij zie je ook in het dierenrijk dat beesten pas 'duurzaam' samen gaan leven op het moment dat er gepaard moet gaan worden (en vaak is dat duurzaam dan van hele korte duur )
Zou het niet zo kunnen zijn dat jonge mensen zich op dit moment veel minder snel settelen omdat het niet meer zo vroeg hoeft? Omdat de kinderen toch pas ergens in de 30 gemaakt gaan worden?
En in hoeverre is de vorige generatie van invloed? De media heeft een hele grote invloed maar wie van de huidige eind 20-ers/begin 30-ers hoort niet nog de echo van paps en mams in zijn oren toen je op je 17e met je verkering thuis kwam: 'Waarom zo snel kind? Je hebt je hele leven nog voor je! ...oor je! ...r je! ...je! ...e! ...! '
De laatste generatie die wel nog vroeg trouwde en kinderen kreeg heeft er alles aan gedaan die kinderen op te voeden als vrije en zelfstandigdenkende mensen die eerst iets van de wereld willen zien voor zij zich settelen.
Komt het niet daarvandaan? Is het niet zo dat de media (op basis van die heersende 'trend') daarop in is gaan spelen?
***
Ik ken het probleem dat vrouwen na een tijdje afhaken, je voldoet in hun ogen niet aan hun ideaalbeeld.
Zo heb ik eens een vrouwtje gekend die mij op reserve zette, ze ging er van uit dat ik wel beschikbaar zou zijn als het huwelijk misliep
Al komt ze kruipend terug, nooit zal ik iets met haar gaan beginnen, het is in mijn ogen hetzelfde als trouwen met een rijke vent voor de zekerheid en ondertussen vreemdgaan en kinderen van de lokale macho.
En dan heb je nog de vrouwen die informeren naar je vorige relatie, hoelang dat wel niet duurde, alsof dat enige garantie geeft.
Zo heb ik eens een vrouwtje gekend die mij op reserve zette, ze ging er van uit dat ik wel beschikbaar zou zijn als het huwelijk misliep
Al komt ze kruipend terug, nooit zal ik iets met haar gaan beginnen, het is in mijn ogen hetzelfde als trouwen met een rijke vent voor de zekerheid en ondertussen vreemdgaan en kinderen van de lokale macho.
En dan heb je nog de vrouwen die informeren naar je vorige relatie, hoelang dat wel niet duurde, alsof dat enige garantie geeft.
Dit bericht is goedgekeurd door de NSA en de NVD en andere opsporingsdiensten.
In mijn ogen een vrouw die gewoon normaal doet zonder te graag te laten weten hoe zelfstandig ze wel niet is en dat mannen maar niet moet denken dat.... (vul zelf maar een of ander riedeltje in)quote:
In hun ogen (maar dan vanuit mijn ogen gezien... ik geloof niet dat dit erg helder wordt ) een vrouw die het helemaal voor elkaar heeft en vooral niet uit de toon valt bij andere vrouwen qua mode, wensen, etc en zichzelf veel en veel te serieus neemt en zodoende ook al snel te veel hooi op haar vork neemt. Een uiterst vermoeiende bewijsdrang. 'Ik hoor er ook helemaal bij hoor'
Dance into the fire, to fatal sounds of broken dreams...
Is ook zielig. Nou kom ik ook niet uit een standaard milieu ofzo, dus daar kan het ook aan liggen.quote:Op dinsdag 20 december 2005 11:19 schreef Alicey het volgende:
[..]
Ik ken genoeg mannen die puur voor hun carriere gaan, en dit ten koste laten gaan van hun (potentiele) relatie(s), en dit puur doen omdat ze het nodig hebben om zichzelf voldoende eigenwaarde te verschaffen..
Dance into the fire, to fatal sounds of broken dreams...
Okee, weet ik in welk licht ik het moet zien als je die term gebruikt. Voor mij is dat tweede trouwens niets, word je niet gelukkig van op den duur..quote:Op dinsdag 20 december 2005 11:21 schreef Pappie_Culo het volgende:
[..]
In mijn ogen een vrouw die gewoon normaal doet zonder te graag te laten weten hoe zelfstandig ze wel niet is en dat mannen maar niet moet denken dat.... (vul zelf maar een of ander riedeltje in)
In hun ogen (maar dan vanuit mijn ogen gezien... ik geloof niet dat dit erg helder wordt ) een vrouw die het helemaal voor elkaar heeft en vooral niet uit de toon valt bij andere vrouwen qua mode, wensen, etc en zichzelf veel en veel te serieus neemt en zodoende ook al snel te veel hooi op haar vork neemt. Een uiterst vermoeiende bewijsdrang. 'Ik hoor er ook helemaal bij hoor'
Ik denk dat je wel kunt stellen dat dit een hele problematische situatie gaat opleveren bij het stijgen van de singles in combinatie met een 'kleiner' worden nederland waarin de eisen dicht bij werk te blijven wonen steeds groter worden. Dat lijkt me toch geen ontwikkeling die te stoppen is, zeker niet in verband met een nu al problematische woningmarkt (wat betreft bouw nieuwe woningen, bestemmingsplannen etc). Dit is niet het topic lijkt me om daar op in te gaan, meer dan het schetsen van een (maatschappelijk) probleem vrij summier.quote:Op dinsdag 20 december 2005 11:19 schreef Reya het volgende:
[..]
Dat zou geheel op zichzelf inderdaad een probleem zijn, maar dan vergeet je wel de talloze bijkomende voorwaarden en factoren
Dat lijkt me bijten kijf staan.quote:Op dinsdag 20 december 2005 11:20 schreef Brighteyes het volgende:
Komt het niet daarvandaan? Is het niet zo dat de media (op basis van die heersende 'trend') daarop in is gaan spelen?
Whooo... koest maar... jij dénkt dat ik je aanval op dingen die ik van je weet... dat is hier helemaal niet het geval hoor.quote:Op dinsdag 20 december 2005 11:16 schreef Tranceptor het volgende:
En wat doe jij? Jij probeert me persoonlijk aan te vallen als ik bovenstaande mening ventileer op basis van wat je denkt van me te weten. Steek die hand even snel weer in eigen zak.
Ik heb althans geen idee waar je het over hebt.
Maar er is ook niks mis met wél kinderen willen voor je 35e.quote:Er is overigens niets mis met geen kinderen willen voor je 35ste, dat lijkt me een gezonde instelling. Onder invloed van eventueel een leuke partner kun je daar echter anders over gaan denken.
Maar dat is dan weer DE afschrikker voor veel mannen.
Vrouwen die geen kinderen willen voor hun 35e zijn van die types uit de OP en die zijn dus 'niet goed'. Maar als je wel voor je 35e kinderen wil is het ook dikke paniek in het mannenkamp.
Daarom vinden jullie 'ons' nou juist zo leuk. Dat onverwachte.quote:Vrouwen, het ook nooit goed... *zucht*
***
Wat is een standaard milieu? Ik weet niet of ik uit een standaard milieu kom, maar ik ben niet echt blijven hangen in mijn nest.. Als je een beetje om je heen kijkt zie je vaak van alles wel wat.quote:Op dinsdag 20 december 2005 11:22 schreef Pappie_Culo het volgende:
[..]
Is ook zielig. Nou kom ik ook niet uit een standaard milieu ofzo, dus daar kan het ook aan liggen.
dat je refereert aan een soort van 'abstract maatschappelijk oordeel' maakt je antwoord een typisch 'vrouwenantwoord' ...quote:Op dinsdag 20 december 2005 11:12 schreef Alicey het volgende:
[..]
Bij mannen wordt het normaal bevonden, dat is het verschil.
juist dat belang hechten aan maatschappelijke acceptatie is een zeer vrouwelijke eigenschap, die bv vrouwen vaak ook veel socialer maakt (omdat ze veel beter letten op wat 'anderen over hen denken')...
Anderszijds, vrouwen zijn ook enorm kwetsbaar voor negatieve gemeenschappelijke oordelen: Juist omdat ze zichzelf daartegenover ooke rg kwetsbaar opstellen.
Het is niet zo dat de gemeenschap direkt minder kritisch over het gedrag van mannen oordeelt, maar waar er een 'gemeenschaps-oordeel' negatief uitvalt, zullen de meeste mannen er niet wakker van liggen ...
Een man vind het over het algemeen minder erg 'slet' genoemd te worden, weet dat zelfs makkelijk 'om te vormen' tot een leuk compliment.
Natuurlijk, dat is zeker geen vorm van superioriteit: Mannen zijn veel meer 'sociaal ongevoelig' en dat heeft zowel voordelen als nadelen ...
Toch merk je wel dat vrouwen steeds vaker ook in een situatie terecht komen dat ze ook veel voordeel zouden kunnen hebben bij zulke een mannelijke sociale ongevoeligheid .... minder sterk de wens te hebben anderen te behagen, de 'onafhankelijke vrouw', vele vrouwen _kunnen_ echter die 'anderen-maken-me-niks-uit' minder goed ophouden dan mannen, omdat het voor hen ook biologisch gezien 'tegennatuurlijk' is.
"Whatever you feel like: Life’s not one color, nor are you my only reader" - Ausonius, Epigrammata 25
Ik vraag me hardop af of het zo'n gezonde situatie is als het leeftijdsverschil tussen kinderen en ouders ontzettend toeneemt.quote:Op dinsdag 20 december 2005 11:20 schreef Brighteyes het volgende:
Heeft er iemand al gedacht aan een biologische verklaring?
Tegenwoordig is de trend dat mensen op een steeds latere leeftijd kinderen gaan krijgen.
Volgens mij zie je ook in het dierenrijk dat beesten pas 'duurzaam' samen gaan leven op het moment dat er gepaard moet gaan worden (en vaak is dat duurzaam dan van hele korte duur )
Zou het niet zo kunnen zijn dat jonge mensen zich op dit moment veel minder snel settelen omdat het niet meer zo vroeg hoeft? Omdat de kinderen toch pas ergens in de 30 gemaakt gaan worden?
En in hoeverre is de vorige generatie van invloed? De media heeft een hele grote invloed maar wie van de huidige eind 20-ers/begin 30-ers hoort niet nog de echo van paps en mams in zijn oren toen je op je 17e met je verkering thuis kwam: 'Waarom zo snel kind? Je hebt je hele leven nog voor je! ...oor je! ...r je! ...je! ...e! ...! '
De laatste generatie die wel nog vroeg trouwde en kinderen kreeg heeft er alles aan gedaan die kinderen op te voeden als vrije en zelfstandigdenkende mensen die eerst iets van de wereld willen zien voor zij zich settelen.
Komt het niet daarvandaan? Is het niet zo dat de media (op basis van die heersende 'trend') daarop in is gaan spelen?
Het zou kunnen zitten in een biologische verklaring en natuurlijk ziet de vorige generatie haar 'fout' of 'dwangmatige' situatie in, maar het is slechts deel van een verklaring. Settlen hoeft niet per se met kinderen te maken te hebben, dat vind ik een rare deterministische redenering. Daarnaast zijn er vele andere, eerdergeschetste factoren waar deze verklaring geen antwoord op geeft.
Het standaard redelijk beschermde milieu vol goede burgerlijke rolmodellen (de alcholistische oom daargelaten) waar je als heertje of dametje groot wordt gebracht zonder iets te leren over de rauwe, harde werkelijkheid in sommige delen van de maatschappij.quote:Op dinsdag 20 december 2005 11:24 schreef Alicey het volgende:
[..]
Wat is een standaard milieu? Ik weet niet of ik uit een standaard milieu kom, maar ik ben niet echt blijven hangen in mijn nest.. Als je een beetje om je heen kijkt zie je vaak van alles wel wat.
Dance into the fire, to fatal sounds of broken dreams...
Nou, het is wel zeker relevant, primo omdat Nederland zeker niet vol/druk is en secundo omdat jij vooral naar de huidige situatie kijkt, daarbij vergetend dat het wellicht aan de beleidsreactie van lokale overheden ligt dat er een probleem isquote:Op dinsdag 20 december 2005 11:23 schreef Tranceptor het volgende:
[..]
Ik denk dat je wel kunt stellen dat dit een hele problematische situatie gaat opleveren bij het stijgen van de singles in combinatie met een 'kleiner' worden nederland waarin de eisen dicht bij werk te blijven wonen steeds groter worden. Dat lijkt me toch geen ontwikkeling die te stoppen is, zeker niet in verband met een nu al problematische woningmarkt (wat betreft bouw nieuwe woningen, bestemmingsplannen etc). Dit is niet het topic lijkt me om daar op in te gaan, meer dan het schetsen van een (maatschappelijk) probleem vrij summier.
Ik denk dat dat wel juist is.quote:Op dinsdag 20 december 2005 11:25 schreef RM-rf het volgende:
[..]
dat je refereert aan een soort van 'abstract maatschappelijk oordeel' maakt je antwoord een typisch 'vrouwenantwoord' ...
juist dat belang hechten aan maatschappelijke acceptatie is een zeer vrouwelijke eigenschap, die bv vrouwen vaak ook veel socialer maakt (omdat ze veel beter letten op wat 'anderen over hen denken')...
Anderszijds, vrouwen zijn ook enorm kwetsbaar voor negatieve gemeenschappelijke oordelen: Juist omdat ze zichzelf daartegenover ooke rg kwetsbaar opstellen.
Dat beweer ik dan ook niet. Ik stel alleen dat het gewraakte gedrag typisch mannelijk gedrag is.quote:Het is niet zo dat de gemeenschap direkt minder kritisch over het gedrag van mannen oordeelt,
Dat is weer waar denk ik..quote:maar waar er een 'gemeenschaps-oordeel' negatief uitvalt, zullen de meeste mannen er niet wakker van liggen ...
Een man vind het over het algemeen minder erg 'slet' genoemd te worden, weet dat zelfs makkelijk 'om te vormen' tot een leuk compliment.
Absoluut. Soms zou het me beter lijken als ik me over bepaalde dingen heen zou kunnen zetten..quote:Toch merk je wel dat vrouwen steeds vaker ook in een situatie terecht komen dat ze ook veel voordeel zouden kunnen hebben bij zulke een mannelijke sociale ongevoeligheid ....
Ook waar... Eigenlijk ben je het dus gewoon met me eens, al drukte ik me misschien iets ongelukkig uit.quote:minder sterk de wens te hebben anderen te behagen, de 'onafhankelijke vrouw', vele vrouwen _kunnen_ echter die 'anderen-maken-me-niks-uit' minder goed ophouden dan mannen, omdat het voor hen ook biologisch gezien 'tegennatuurlijk' is.
Speel maar de vermoorde onschuld, je veronderstelt duidelijk dingen in vroege posts in dit topic, dat kan een ieder lezen. Ik zou zeggen: hou daar mee op en get a life!quote:Op dinsdag 20 december 2005 11:23 schreef Brighteyes het volgende:
[..]
Whooo... koest maar... jij dénkt dat ik je aanval op dingen die ik van je weet... dat is hier helemaal niet het geval hoor.
Ik heb althans geen idee waar je het over hebt.
[..]
Maar er is ook niks mis met wél kinderen willen voor je 35e.
Maar dat is dan weer DE afschrikker voor veel mannen.
Vrouwen die geen kinderen willen voor hun 35e zijn van die types uit de OP en die zijn dus 'niet goed'. Maar als je wel voor je 35e kinderen wil is het ook dikke paniek in het mannenkamp.
[..]
Daarom vinden jullie 'ons' nou juist zo leuk. Dat onverwachte.
Blij dat je weer normaal aan de discussie participeert in elk geval. Je kan het wel.
Er is geen enkele paniek in het mannenkamp en ik begrijp niet waar je dat vandaan haalt, tenzij het je duim is. Ik wil zelf geen kinderen (maar goed kan er anders over gaan denken, misschien is het mijn leeftijd), maar kan prima leven met vrouwen die voor hun 35ste wel een kind willen. Zolang ze daar goede zorg voor dragen vind ik dat meer dan prima.
Hoezo "willen uitstralen"?
Zij stralen dat dus uit maar schijnbaar wordt dat niet geaccepteerd en wordt er maar willen van gemaakt.
Zegt meer over de personen die dat bevestigen als over de vrouwen die het uitstralen.
Zij stralen dat dus uit maar schijnbaar wordt dat niet geaccepteerd en wordt er maar willen van gemaakt.
Zegt meer over de personen die dat bevestigen als over de vrouwen die het uitstralen.
Hmmm.. Ik denk dat ik er dan een beetje tussenin zit. Ik ben niet opgegroeid in een probleemgezin ofzo (Al werd dat door de buitenwereld soms wel zo gezien), maar ideaal was het ook weer niet. Maar dat bepaalt slechts vanuit welk kader je zelf naar anderen kijkt, niet wie of wat die anderen zijn.quote:Op dinsdag 20 december 2005 11:28 schreef Pappie_Culo het volgende:
[..]
Het standaard redelijk beschermde milieu vol goede burgerlijke rolmodellen (de alcholistische oom daargelaten) waar je als heertje of dametje groot wordt gebracht zonder iets te leren over de rauwe, harde werkelijkheid in sommige delen van de maatschappij.
Ik snap je punt en ik kan je ook volgen in veel hiervan, maar daar gaat dit topic niet over.quote:Op dinsdag 20 december 2005 11:28 schreef Reya het volgende:
[..]
Nou, het is wel zeker relevant, primo omdat Nederland zeker niet vol/druk is en secundo omdat jij vooral naar de huidige situatie kijkt, daarbij vergetend dat het wellicht aan de beleidsreactie van lokale overheden ligt dat er een probleem is
Ik denk niet dat het per se een beleidsreactie is en dat de grote groep vergrijsden ook weer veel woningen gaan 'bezetten', maar dat zijn allemaal kwesties op zich. Het is namelijk een kwestie van een tendens bij zowel provinciale als lokale overheden om korte termijnoplossingen te kiezen etc etc. De randstedelijke gebieden zijn vooral vol,..etc etc
Je referentiekader is nu juist dat.quote:Op dinsdag 20 december 2005 11:30 schreef Alicey het volgende:
Maar dat bepaalt slechts vanuit welk kader je zelf naar anderen kijkt, niet wie of wat die anderen zijn.
Ik kom ook niet uit een probleemgezin maar mijn beide ouders wel. Zijn realistische mensen die me geleerd hebben realistisch naar dingen te kijken, niet idealistisch. Drugs, vechten, alcohol, etc zijn geen taboes maar deel van het leven (om effe een voorbeeld te geven)... de andere kant van het leven zeg maar. Hoort er ook bij. Maar als je dat in je opvoeding nooit mee krijgt en er ook nooit mee te maken krijgt... dan ben je denk ik toch een ander soort mens. Niet beter of slechter, maar anders. Neemt natuurlijk niet weg dat we als mensen allemaal bepaalde wensen,verlangens en ideeen gemeen hebben.quote:Op dinsdag 20 december 2005 11:30 schreef Alicey het volgende:
[..]
Hmmm.. Ik denk dat ik er dan een beetje tussenin zit. Ik ben niet opgegroeid in een probleemgezin ofzo (Al werd dat door de buitenwereld soms wel zo gezien), maar ideaal was het ook weer niet. Maar dat bepaalt slechts vanuit welk kader je zelf naar anderen kijkt, niet wie of wat die anderen zijn.
Dance into the fire, to fatal sounds of broken dreams...
*zucht*quote:Op dinsdag 20 december 2005 11:29 schreef Tranceptor het volgende:
Speel maar de vermoorde onschuld, je veronderstelt duidelijk dingen in vroege posts in dit topic, dat kan een ieder lezen. Ik zou zeggen: hou daar mee op en get a life!
De' +2 scherp' was idd bedoeld als support voor Moonahs kritische note. De sub daaronder was niet persoonlijk op jou gericht.
Ken je dat liedje: 'You're so vain, you probably think this song is about you!'
***
Op die manier. Dat geldt voor mijn ouders ook wel, die hebben het nodige voor hun kiezen gehad, en hebben me daardoor geleerd in nuances te denken..quote:Op dinsdag 20 december 2005 11:34 schreef Pappie_Culo het volgende:
[..]
Ik kom ook niet uit een probleemgezin maar mijn beide ouders wel. Zijn realistische mensen die me geleerd hebben realistisch naar dingen te kijken, niet idealistisch.
Opvoeding en opgroei beinvloedt je verdere levensloop. Ervaring die je zelf opdoet doet dat echter net zo goed, dus ik denk dat het in die zin niet echt onderscheidend is.quote:Drugs, vechten, alcohol, etc zijn geen taboes maar deel van het leven (om effe een voorbeeld te geven)... de andere kant van het leven zeg maar. Hoort er ook bij. Maar als je dat in je opvoeding nooit mee krijgt en er ook nooit mee te maken krijgt... dan ben je denk ik toch een ander soort mens. Niet beter of slechter, maar anders. Neemt natuurlijk niet weg dat we als mensen allemaal bepaalde wensen,verlangens en ideeen gemeen hebben.
We dwalen inderdaad wat af. Maar wat ik dus duidelijk wilde maken is dat ik de argumenten betreft banen- en woningmarkt niet echt valide vindquote:Op dinsdag 20 december 2005 11:31 schreef Tranceptor het volgende:
[..]
Ik snap je punt en ik kan je ook volgen in veel hiervan, maar daar gaat dit topic niet over.
Ik denk niet dat het per se een beleidsreactie is en dat de grote groep vergrijsden ook weer veel woningen gaan 'bezetten', maar dat zijn allemaal kwesties op zich. Het is namelijk een kwestie van een tendens bij zowel provinciale als lokale overheden om korte termijnoplossingen te kiezen etc etc. De randstedelijke gebieden zijn vooral vol,..etc etc
Nee ik ken wel modjes die zoete broodjes bakken. Dit is er één.quote:Op dinsdag 20 december 2005 11:36 schreef Brighteyes het volgende:
[..]
*zucht*
De' +2 scherp' was idd bedoeld als support voor Moonahs kritische note. De sub daaronder was niet persoonlijk op jou gericht.
Ken je dat liedje: 'You're so vain, you probably think this song is about you!'
Moonah's kritische noot... pff... makkelijk scoren, kneusjes!
'Shades of grey'quote:Op dinsdag 20 december 2005 11:36 schreef Alicey het volgende:
[..]
Op die manier. Dat geldt voor mijn ouders ook wel, die hebben het nodige voor hun kiezen gehad, en hebben me daardoor geleerd in nuances te denken..
Klopt, maar wie beschermd is opgevoed zal bepaalde zaken minder snel opzoeken (kan ook precies de andere kant op overigens) of ze sneller afdoen als 'slecht' en er daardoor afstand van houden.quote:Opvoeding en opgroei beinvloedt je verdere levensloop. Ervaring die je zelf opdoet doet dat echter net zo goed, dus ik denk dat het in die zin niet echt onderscheidend is.
Dance into the fire, to fatal sounds of broken dreams...
Als je zelf de discussie wel binnen jouw gewenste kaders wilt houden, lijkt het me niet verstandig om dergelijke termen te gebruikenquote:Op dinsdag 20 december 2005 11:37 schreef Tranceptor het volgende:
Moonah's kritische noot... pff... makkelijk scoren, kneusjes!
Neem de gemiddelde discussie over drugs tussen iemand met ervaring en iemand zonder enige ervaring.quote:Op dinsdag 20 december 2005 11:38 schreef Pappie_Culo het volgende:
Klopt, maar wie beschermd is opgevoed zal bepaalde zaken minder snel opzoeken (kan ook precies de andere kant op overigens) of ze sneller afdoen als 'slecht' en er daardoor afstand van houden.
You are right! Maar het zijn nu eenmaal kneusjes, iemand moet het zeggen. Op internet stoer iemand pogen af te branden omdat ze denken iets te weten en dan durven ze er hier nog niet eens achter te staan, laat staan in het 'echte leven'. Aan zulke lui heb ik een broertje dood, altijd al gehad.quote:Op dinsdag 20 december 2005 11:40 schreef Reya het volgende:
[..]
Als je zelf de discussie wel binnen jouw gewenste kaders wilt houden, lijkt het me niet verstandig om dergelijke termen te gebruiken
Zoiets ja.quote:
Beschermd opgevoed zie ik niet als tegenhanger van genuanceerd.. Ik ben ook beschermd opgevoed, maar dat heeft niet tot gevolg gehad dat ik minder snel dingen opzocht (Misschien dat ik juist wel onbekende zaken en problemen opzoek daardoor..).quote:Klopt, maar wie beschermd is opgevoed zal bepaalde zaken minder snel opzoeken (kan ook precies de andere kant op overigens) of ze sneller afdoen als 'slecht' en er daardoor afstand van houden.
Maar om terug on-topic te komen : Hoe leidt dit er toe dat je geen mannen ziet die puur voor carriere gaan?
Ook daar heb je echter weer degenen die goede ervaringen hebben en degenen die slechte ervaringen hebben.quote:Op dinsdag 20 december 2005 11:40 schreef Tranceptor het volgende:
[..]
Neem de gemiddelde discussie over drugs tussen iemand met ervaring en iemand zonder enige ervaring.
Weet je zeker dat je geen spoken ziet? Ik zie nou ook niet direct een persoonlijke aanval in jouw richting.. Wil je die niet iets te graag zien?quote:Op dinsdag 20 december 2005 11:41 schreef Tranceptor het volgende:
[..]
You are right! Maar het zijn nu eenmaal kneusjes, iemand moet het zeggen. Op internet stoer iemand pogen af te branden omdat ze denken iets te weten en dan durven ze er hier nog niet eens achter te staan, laat staan in het 'echte leven'. Aan zulke lui heb ik een broertje dood, altijd al gehad.
Kap eens met dat gezuig en gezeur!quote:Op dinsdag 20 december 2005 11:41 schreef Tranceptor het volgende:
You are right! Maar het zijn nu eenmaal kneusjes, iemand moet het zeggen. Op internet stoer iemand pogen af te branden omdat ze denken iets te weten en dan durven ze er hier nog niet eens achter te staan, laat staan in het 'echte leven'. Aan zulke lui heb ik een broertje dood, altijd al gehad.
Beetje dubbel vind je niet, na je post in Feedback?
Niet alles wat gezegd wordt heeft specifiek betrekking op jou.
Curiosity cultured the cat
Hoge dames vangen veel wind
Whadda ya hear! Whadda ya say!
What is any ocean but a multitude of drops?
Hoge dames vangen veel wind
Whadda ya hear! Whadda ya say!
What is any ocean but a multitude of drops?
Ik denk dat mannen die puur voor carriere gaan een marginale groep is, zeker over de tijd gezien. Misschien zijn er mannen die 5 jaar lang puur voor hun carriere gaan om zo inkomenszekerheid op te bouwen en een bepaalde levensstandaard (en zichzelf dus goed financieel onafhankelijk maken). Met die opvatting lijkt me voor beide sexen ook niks mis.quote:Op dinsdag 20 december 2005 11:42 schreef Alicey het volgende:
Maar om terug on-topic te komen : Hoe leidt dit er toe dat je geen mannen ziet die puur voor carriere gaan?
Als je wil, haal alles maar weg..ook die zuigposts van Moonah en Brighteyes. Dit is niet het eerste topic waarin ze zo'n onderhuidse opmerking maken over mijn veronderstelde verleden.quote:Op dinsdag 20 december 2005 11:44 schreef Copycat het volgende:
[..]
Kap eens met dat gezuig en gezeur!
Beetje dubbel vind je niet, na je post in Feedback?
Niet alles wat gezegd wordt heeft specifiek betrekking op jou.
Ik ben dat echt goed zat op dit forum. Ok ik heb ook stomme dingen gedaan, gelukkig ben ik de enige hier.
Over de tijd gezien zeker. Maar niet zelden verandert er pas iets wanneer er sprake komt van huisje, boompje, beestje.quote:Op dinsdag 20 december 2005 11:44 schreef Tranceptor het volgende:
[..]
Ik denk dat mannen die puur voor carriere gaan een marginale groep is, zeker over de tijd gezien.
Het zou kunnen natuurlijk.quote:Misschien zijn er mannen die 5 jaar lang puur voor hun carriere gaan om zo inkomenszekerheid op te bouwen en een bepaalde levensstandaard (en zichzelf dus goed financieel onafhankelijk maken). Met die opvatting lijkt me voor beide sexen ook niks mis.
Doe ff ying yang wil je, ze valt je niet aan, ze weerlegt je argumenten.quote:Op dinsdag 20 december 2005 11:16 schreef Tranceptor het volgende:
[..]
En wat doe jij? Jij probeert me persoonlijk aan te vallen als ik bovenstaande mening ventileer op basis van wat je denkt van me te weten. Steek die hand even snel weer in eigen zak.
Je baseert dit alles op eerder behaalde resultaten, welke geen garantie voor de toekomst geven. Je ziet, zoals eerder vermeldt, een bevestiging van wat je eerder ervaren hebt. Allemaal leuk en aardig, maar je neigt in dit topic niet naar het vooruit kijken. Je blijft dan als het ware hangen, roept heel hard dat alle vrouwen hetzelfde zijn, dat ze niet te bereiken zijn terwijl je i.m.o. dan naar jezelf moet kijken.
Consessies doen is leuk, maar zeker niet in het begin. Juist door geen kieskeurigheid te hebben loopt vaak de relatie uit op een flop, al dan niet met kinderen. Door kieskeurig te zijn vind je juist je ballans, waardoor je relatie een eventuele langer leven beschoren is.
Stop eens met zoeken naar een relatie en probeer in eerste instantie een leuke tijd te hebben. Wanneer het met iemand klikt, komt die relatie vanzelf wel. Wanneer je gevoel aangeeft dat ze echt wel erg leuk is, en zij vindt dat ook ( niet onbelangrijk lijkt me) valt alles vanzelf op zijn plaats. Dat geforceerde schrikt erg af, bij wel althans.
Maar aan de andere kant snap ik je wel: te veel en te vaak heb ik vrouwen gezien die elkaar proberen af te troeven met hun sex-and-the-city-gehalte: kijk mij eens zelfstandig, knap en humoristisch zijn. Bij zulke vrouwen prik je er snel door heen: Knoop eens een gesprek van vijf minuten aan en vraag je daarna weer af wat ze daadwerkelijk te bieden hebben. Vaak kom je uit op een rammelende eierstok, een wanhopig ik-zoek-een-maatje-instelling en een erg onzekere vrouw die het eigenlijk ook niet meer weet. Als je daar niet doorheen prikt, moet je bij jezelf te raden gaan of je wel op de juiste types valt.
burgerweeshuis
"de mens heeft geen smaak, tenzij hij opgegeten wordt."
woensdag 26 mei 2010 12:26 schreef Kluts het volgende: Een vicieuze cirkel heeft idd geen invalshoeken.
"de mens heeft geen smaak, tenzij hij opgegeten wordt."
woensdag 26 mei 2010 12:26 schreef Kluts het volgende: Een vicieuze cirkel heeft idd geen invalshoeken.
Ik denk dat het wel zo is dat vrouwen steeds 'stoerder' willen worden, beetje vermannelijken misschien in bepaalde opzichten. We hebben nu eenmaal meer 'vrijheid' dan eerst. Je bent als vrouw zelfstandiger, er is geen echte noodzaak om een partner te vinden, en te gaan trouwen zodat er ook voor je gezorgd wordt. Je zorgt wel voor jezelf. Kinderen krijg je later wel, als je een dikke carriere hebt opgebouwd. Misschien inderdaad wel een beetje het sex and the city ideaal, hoewel ook daarin een charlotte zit die niets liever wil dan een man vinden, trouwen en kindjes krijgen. Wel het huisje boompje beetje ideaal. En daar word ze dan vaak een beetje om uitgelachen.
En dat is wel een beetje jammer, want dat is ook in real life een beetje zo. Als je als vrouw tegenwoordig wel huisje boompje beestje wilt, word je aangekeken alsof je gek bent. Want het hoeft toch niet? Waarom zou je op je 21e gaan samenwonen? Ga van je vrijheid genieten! Kinderen voor je 30e willen wordt al helemaal vreemd geworden als je een goed diploma hebt. Waarom kinderen? je moet toch eerst carriere maken?
Eigenlijk is mijn ideaal nog steeds wel huisje boompje beestje, niet te laat aan kinderen beginnen want ik wil niet zo'n oude moeder worden (je ziet ze soms rondlopen dat je denkt tjeee je moet toch wel over de 40 zijn, en dan met kind van 2 ofzo. lijkt me niks). Maar daarnaast ook gewoon leuk werk, en tja, als ik dan niet directeur wordt van een bedrijf, en een topcarriere heb, dan maar niet.
Maar je zou gewoon vrij moeten zijn om te kunnen doen wat jij wilt. Of je nou de vrije vrouw van 2005 wilt uithangen, of liever huisje boompje beest wilt. Ieder z'n eigen keus.
En dat is wel een beetje jammer, want dat is ook in real life een beetje zo. Als je als vrouw tegenwoordig wel huisje boompje beestje wilt, word je aangekeken alsof je gek bent. Want het hoeft toch niet? Waarom zou je op je 21e gaan samenwonen? Ga van je vrijheid genieten! Kinderen voor je 30e willen wordt al helemaal vreemd geworden als je een goed diploma hebt. Waarom kinderen? je moet toch eerst carriere maken?
Eigenlijk is mijn ideaal nog steeds wel huisje boompje beestje, niet te laat aan kinderen beginnen want ik wil niet zo'n oude moeder worden (je ziet ze soms rondlopen dat je denkt tjeee je moet toch wel over de 40 zijn, en dan met kind van 2 ofzo. lijkt me niks). Maar daarnaast ook gewoon leuk werk, en tja, als ik dan niet directeur wordt van een bedrijf, en een topcarriere heb, dan maar niet.
Maar je zou gewoon vrij moeten zijn om te kunnen doen wat jij wilt. Of je nou de vrije vrouw van 2005 wilt uithangen, of liever huisje boompje beest wilt. Ieder z'n eigen keus.
The greatest thing you'll ever learn, is how to love and be loved in return
Wellicht moet je wat genuanceerder naar de gehele discussie kijken. Door dergelijke stellingen in te nemen, kun je ook pittige repliek verwachtenquote:Op dinsdag 20 december 2005 11:41 schreef Tranceptor het volgende:
[..]
You are right! Maar het zijn nu eenmaal kneusjes, iemand moet het zeggen. Op internet stoer iemand pogen af te branden omdat ze denken iets te weten en dan durven ze er hier nog niet eens achter te staan, laat staan in het 'echte leven'. Aan zulke lui heb ik een broertje dood, altijd al gehad.
Ik herken het eigenlijk wel
Maar hoort iemand mij klagen ? Of loop ik gewoon weer eens stoer te doen ?
Natuurlijk is een gezin heel fijn en zou dat ook heel graag willen en doe er dan ook wel over dagdromen af en toe. Maar mijn leven is vooralsnog ook prima.
En ja ik beken... hoe ouder je wordt, hoe hoger je eisen.
Je hebt inmiddels al genoeg meegemaakt en weet precies wat je niet wilt ook al weet je ook niet precies wat je wel wilt.
Typisch vrouw wel.
Maar hoort iemand mij klagen ? Of loop ik gewoon weer eens stoer te doen ?
Natuurlijk is een gezin heel fijn en zou dat ook heel graag willen en doe er dan ook wel over dagdromen af en toe. Maar mijn leven is vooralsnog ook prima.
En ja ik beken... hoe ouder je wordt, hoe hoger je eisen.
Je hebt inmiddels al genoeg meegemaakt en weet precies wat je niet wilt ook al weet je ook niet precies wat je wel wilt.
Typisch vrouw wel.
And everything under the sun is in tune
But the sun is eclipsed by the moon.
And Prince is still here!
But the sun is eclipsed by the moon.
And Prince is still here!
Omdat die niet aanwezig zijn in mijn vrienden en kennissen kring. Dat zijn jongens met een hele andere visie op het leven. Ik zeg niet dat dat goed is, want er zitten er ook meerdere een maarjarige straf uit en sommigen halen waarschijnlijk de 40 niet... maar er zijn er ook die wel een balans kunnen vinden en die zoeken hun genoegdoening en zelfbeeld in hele andere dingen dan carriere en een snelle bak voor de deur.quote:Op dinsdag 20 december 2005 11:42 schreef Alicey het volgende:
Maar om terug on-topic te komen : Hoe leidt dit er toe dat je geen mannen ziet die puur voor carriere gaan?
Zijn mensen die niet standaard hebben meegekregen dat 'dit is hoe het hoort'
Dance into the fire, to fatal sounds of broken dreams...
Ze heeft nog geen enkel argument weerlegt, Reya en Ripley daarentegen. Je moet eens beter opletten. Die opmerking over mijn veronderstelde mislukte pogingen van +2 is gewoon een steek onder de gordel. Dat is nou ook typisch vrouwelijk en vooral de reactie erna: wie ikke?quote:Op dinsdag 20 december 2005 11:46 schreef zwaaibaai het volgende:
[..]
Doe ff ying yang wil je, ze valt je niet aan, ze weerlegt je argumenten.
Je baseert dit alles op eerder behaalde resultaten, welke geen garantie voor de toekomst geven. Je ziet, zoals eerder vermeldt, een bevestiging van wat je eerder ervaren hebt. Allemaal leuk en aardig, maar je neigt in dit topic niet naar het vooruit kijken. Je blijft dan als het ware hangen, roept heel hard dat alle vrouwen hetzelfde zijn, dat ze niet te bereiken zijn terwijl je i.m.o. dan naar jezelf moet kijken.
Consessies doen is leuk, maar zeker niet in het begin. Juist door geen kieskeurigheid te hebben loopt vaak de relatie uit op een flop, al dan niet met kinderen. Door kieskeurig te zijn vind je juist je ballans, waardoor je relatie een eventuele langer leven beschoren is.
Stop eens met zoeken naar een relatie en probeer in eerste instantie een leuke tijd te hebben. Wanneer het met iemand klikt, komt die relatie vanzelf wel. Wanneer je gevoel aangeeft dat ze echt wel erg leuk is, en zij vindt dat ook ( niet onbelangrijk lijkt me) valt alles vanzelf op zijn plaats. Dat geforceerde schrikt erg af, bij wel althans.
Als je daar niet doorheen prikt, moet je bij jezelf te raden gaan of je wel op de juiste types valt.
Goed: Ik herken zowel dingen wel in vrouwen als niet. Ik ken ook vrouwen die geen 'sex in the city' figuren zijn en anders in het leven staan. Laten we dat even vooropzetten! Ook wil ik geen hetze tegen vrouwen, maar dit topic GAAT nu eenmaal over vrouwen. Dat heeft er ook alles mee te maken dat die column over vrouwen gaat. Ik zal vragen of de goede man een 'mannen'-versie wil schrijven.
Ik heb ook nergens gezegd dat je concessies tot alles moet doen en maar met alles genoegen moet nemen, als er iets niet in mn 'straatje' zou passen dan is dat het.
Het gaat om de periode van INTERESSE, dus niet de eerste afrekening om het bot te zeggen. Dat idee dat alles op zijn plek valt is dus niet per se altijd in eerste instantie waar of in de mate waarin er verwachtingen zijn. Dat heb ik ook laten zien met de genoemde cirkelredenering. Geforceerd schrikt inderdaad af en daar ben ik ook geen voorstander van.
Ik ken wel zulke vrouwen, maar ik heb er weinig mee. Toch zie ik wel een tendens, maar dat kan persoonlijk gekleurd zijn door mijn omgeving.
Eensch.quote:Op dinsdag 20 december 2005 11:46 schreef Maanbeertje het volgende:
Maar je zou gewoon vrij moeten zijn om te kunnen doen wat jij wilt. Of je nou de vrije vrouw van 2005 wilt uithangen, of liever huisje boompje beest wilt. Ieder z'n eigen keus.
Agree. Ik zorg ook voor mezelf voor zover mogelijk, maar dat betekent toch nog niet dat ik per se mijn onafhankelijkheid hoef te bewijzen, of geen enkele keer afhankelijk mag zijn?quote:Op dinsdag 20 december 2005 11:46 schreef Maanbeertje het volgende:
Ik denk dat het wel zo is dat vrouwen steeds 'stoerder' willen worden, beetje vermannelijken misschien in bepaalde opzichten. We hebben nu eenmaal meer 'vrijheid' dan eerst. Je bent als vrouw zelfstandiger, er is geen echte noodzaak om een partner te vinden, en te gaan trouwen zodat er ook voor je gezorgd wordt. Je zorgt wel voor jezelf.
En jij ziet niet meer mensen dan alleen je eigen vrienden en kennissen kring?quote:Op dinsdag 20 december 2005 11:51 schreef Pappie_Culo het volgende:
[..]
Omdat die niet aanwezig zijn in mijn vrienden en kennissen kring.
Maar kom je ook nooit in omgevingen waar wel mensen zitten die "weten" hoe het hoort?quote:Zijn mensen die niet standaard hebben meegekregen dat 'dit is hoe het hoort'
Dat zou ik wel prettig vinden als dat weer eens zou mogen.quote:Op dinsdag 20 december 2005 11:46 schreef Maanbeertje het volgende:
Maar je zou gewoon vrij moeten zijn om te kunnen doen wat jij wilt. Of je nou de vrije vrouw van 2005 wilt uithangen, of liever huisje boompje beest wilt. Ieder z'n eigen keus.
|
|
