[Deel 789]Kasten

quote:

Op woensdag 7 december 2005 22:14 schreef George-Butters het volgende:
[afbeelding]

quote:

Op woensdag 7 december 2005 22:16 schreef pberends het volgende:
[afbeelding]
"Black is beautiful, ain't it motherfucker!?!"

quote:

Op woensdag 7 december 2005 22:16 schreef pberends het volgende:
[afbeelding]
"Black is beautiful, ain't it motherfucker!?!"

quote:

CDA botst met kabinet over 35 euro

Kabinet en Tweede Kamer staan lijnrecht tegenover elkaar over de gestegen energiekosten. Maar waarom botst het CDA zo hard met de eigen ministers?

DEN HAAG, 7 DEC. Rustig blijven, tijd nemen en vooral niet te hoog opspelen. Dat is het devies nadat kabinet en Kamer gisteren niet tot overeenstemming kwamen over een eventuele koopkrachtcompensatie voor de gestegen energiekosten. Het kerstreces begint pas over twee weken en het lijkt erop dat de direct betrokkenen in Den Haag die tijd volledig willen benutten om de ruzie tussen kabinet en Kamer te sussen.

De Tweede Kamer debatteerde gisteren met de ministers Zalm (Financiën, VVD) en De Geus (Sociale Zaken, CDA) over het koopkrachtbeeld voor 2006. Dat is volgens de laatste ramingen van het Centraal Planbureau gunstiger dan verwacht - de koopkracht stijgt niet met gemiddeld 1,0 procent maar met 1,25 procent. Toch wil een meerderheid van de Tweede Kamer, aangevoerd door regeringsfractie CDA, nog 35 euro extra aan huishoudens geven vanwege de hogere energierekening. Die pakt als gevolg van de hogere olieprijs namelijk gemiddeld 35 euro hoger uit. De totale kosten voor dat extra-

tje, 253 miljoen euro, moeten worden betaald uit de hogere aardgasbaten voor de staat. Coalitiefracties CDA en D66 dienden, gesteund door GroenLinks, SP, PvdA, LPF en ChristenUnie, gisteren een wetswijziging in die dat moet regelen. De VVD is mordicus tegen en ook het kabinet voelt niets voor compensatie.

Het gaat inmiddels al lang niet meer over een extraatje van omgerekend 3 euro per huishouden per maand, maar om een politieke prestigestrijd tussen Zalm (gesteund door het kabinet) en CDA-fractievoorzitter Verhagen. Beide kampen hebben zich inmiddels diep ingegraven en weigeren hun standpunt los te laten. Het wachten is op een interventie van premier Balkenende, maar die heeft zich tot nu toe slechts op de achtergrond met de kwestie bemoeid. Gisteravond riep de premier Verhagen na het debat naar het Torentje om iets te drinken, maar er is ook inhoudelijk over het conflict gesproken.

Een verrassende rol was gisteren weggelegd voor minister De Geus. Die had, gezien zijn politieke kleur én zijn portefeuille, prima kunnen fungeren als bruggenbouwer in het conflict, maar hij toonde zich volgens ingewijden ,,een politieke onbenul'' door keihard uit te halen naar zijn eigen CDA-fractie. Zelfs minister Zalm was verrast over de harde bewoordingen die De Geus in de richting van Verburg en Verhagen uitte. De Geus fileerde de redenering van de CDA-fractie door er op te wijzen dat Verhagen begin november nog had gepleit voor compensatie bij verstoring van het totale koopkrachtbeeld, en dus niet alleen de energierekening. Dat waren letterlijk de teksten waar de VVD tot dat moment mee had lopen zwaaien.

Zalm was dan ook blij met deze interne solidariteit en schaarde zich makkelijk achter De Geus: de inkomstenmeevallers worden niet ingezet voor koopkrachtreparatie. Zalm heeft slechte herinneringen aan eerdere periodes van hoogconjunctuur, toen onder druk van met name de PvdA de miljardenmeevallers werden ingezet voor nieuw beleid in plaats van voor aflossing van de staatsschuld. Dat kwam Zalm destijds op kritiek van onder meer het CDA te staan, zoals hij Kamerlid Verburg (CDA) gisteren ook voorhield. ,,Maar blijkbaar laat het geheugen sommigen in de steek''.

Het is op zijn minst verbazingwekkend dat er niet al veel eerder geprobeerd is dit probleem tussen Kamer en kabinet op te lossen. Immers, Verhagen diende al bij de algemene politieke beschouwingen in september een motie in waarin hij pleitte voor compensatie in december. De huidige confrontatie hangt dus al bijna drie maanden boven de markt, tijd genoeg om van tevoren een aantal escapes te verzinnen. Dat gebeurde niet.

De communicatie binnen het CDA speelt hier een cruciale rol. Bij de fractie bestond het beeld dat er ruimte was om met eigen voorstellen te komen als het kabinet zou nalaten iets aan de koopkracht te doen. Kamerlid Verburg sprak gisteren dan ook haar verbazing uit over het gebrek aan initiatief bij het kabinet en over de halsstarrige opstelling van Zalm en De Geus over het initiatief van de Kamer.

De vraag is hoe het beeld bij het CDA kan zijn ontstaan dat er ruimte zou zijn voor eigen initiatief van de Kamer. Bij het CDA luidt de verklaring dat Zalm vorige week woensdag bij een intern beraad met Balkenende en vice-premier Brinkhorst (D66) - voordat de koopkrachtcijfers van het CPB naar buiten kwamen - zélf gesuggereerd zou hebben dat er verschillende scenario's mogelijk zijn om een koopkrachtreparatie uit te voeren. Dat is vervolgens via CDA'ers bij de Kamerfractie terecht gekomen. Nu Zalm in de ogen van de CDA-fractie deze week ineens weigert, voelen zij zich gepakt.

Bij de VVD erkennen ze dat er die woensdag over scenario's gesproken is, ook over het scenario dat het CDA nu in een amendement heeft vastgelegd, maar dat was alleen bedoeld als de koopkracht slechter zou uitpakken dan verwacht. En dat is niet gebeurd. De liberalen wijzen nu de beschuldigende vinger in de richting van de minister-president. Die had al veel eerder moeten ingrijpen. Maar de regie ontbreekt, aldus de VVD'ers, die van ,,een CDA-probleem'' spreken.

Balkenende is nu hoe dan ook aan zet. Hij moet vrijdag in het kabinetsberaad met het breed gesteunde amendement aan de slag. Zeker na de harde opmerkingen van De Geus en de eerdere steun voor Zalm van Brinkhorst, vindt de premier een eensgezind kabinet tegenover zich. Of naast zich, afhankelijk van de oplossing die hij zoekt. Probeert hij het kabinet te overtuigen van het standpunt van de CDA-fractie, of tracht hij zijn eigen fractievoorzitter van zijn harde lijn af te brengen?

Dé oplossing is er nog niet, maar er is een aantal opties denkbaar. Zo kan er een compromis gezocht worden door ofwel een alternatieve dekking te zoeken voor de compensatie (niet uit de meevallers maar uit de reguliere begroting) of door te schuiven in de tijd. Met het CDA valt over alles te praten, zolang het maar niet tot gezichtsverlies bij Verhagen leidt. Het kabinet weigert vooralsnog echter met concrete tegenvoorstellen te komen. Een clash met 'ultieme consequenties' is drie maanden voor de gemeenteraadsverkiezingen voor geen van de partijen een aantrekkelijk scenario. Daarom het devies: rustig blijven. Nog twee weken tot het kerstreces, tijd genoeg.

quote:

Op woensdag 7 december 2005 22:30 schreef Tafkahs het volgende:
Is dat je vriendin, Sizzler?

quote:

Op woensdag 7 december 2005 16:22 schreef sigme het volgende:


Aanrader!

quote:

Op woensdag 7 december 2005 22:35 schreef sizzler het volgende:

[..]

Nope, this is.

quote:

Op woensdag 7 december 2005 22:42 schreef Tafkahs het volgende:

[..]

Geinig, ze heeft dezelfde gezichtsstructuur als jij.

quote:

'n mooi meisje

quote:

Op woensdag 7 december 2005 22:44 schreef sizzler het volgende:

[..]

Ja, ook zo'n vierkante kop.
[..]

Dank je.

En jij?

quote:

Op woensdag 7 december 2005 22:35 schreef sizzler het volgende:

[..]

Nope, this is.

quote:

De neger buigt

Door een idioot toeval komen twee boeken tegelijk uit over twee Surinaamse mannen die in niets op elkaar lijken of misschien juist in alles. Het ene gaat over Johan Ferrier en het andere over Winston Bogarde. Bogarde zal men in Nederland iets beter kennen, het boek over hem is geschreven door journalist Marcel Rözer met als titel Deze neger buigt voor niemand. Krachtiger kan het niet. Op het omslag het blote bovenlijf van de voetballer, zodat we de tatoeage op de rechter bovenarm goed kunnen zien: de vlag van Suriname met daaronder in even kitscherige krulletters: 'Ik zal strijden voor Suriname', in het Sranang.

Het boek over Johan Ferrier is geschreven door journalist John Jansen van Galen met als titel Laatste gouverneur, eerste president; De eeuw van Johan Ferrier, Surinamer. Saaier kan het niet en we zien Ferrier met Surinaams presidentieel-lint, omringd door de Nederlandse koninklijke familie, Juliana, Bernhard, Claus en Beatrix.

De leukste overeenkomst tussen de twee is dat ze beiden op linksbuiten speelden, ja serieus. Bogarde voor Ajax, AC Milan, Barcelona en Chelsea en Ferrier op een blauwe maandag voor het Surinaamse elftal tegen buurland Brits-Guyana, waar ze van wonnen.

Maar de diepere overeenkomst is de tragiek van deze twee mannen. Hun creoolse romantiek, met hun onvoorwaardelijke liefde voor hun moeders en hun bijna manische verlangen naar eigen grootsheid; zal het de onverbiddelijke wraak zijn op hun vaders?

In het geval van Johan Ferrier wordt daar niet veel over gezegd, zijn vader is een hardwerkende boekhouder die langzaam uit het verhaal verdwijnt, terwijl de zoon zijn moeder ook tijdens zijn presidentschap dagelijks bezoekt.

Winston haat zijn vader met zoveel woorden, de vader sloeg hem in elkaar, enkel omdat hij tegen zijn moeder klaagde dat hij er nooit was. Maar zowel Bogarde als Ferrier zijn larger than life, zo stellen zij het zich in ieder geval zelf voor, ze lijken wel romanfiguren en eerlijk gezegd zijn ze als romanfiguren beter geslaagd dan als echte mensen.

Ik moet de overeenkomst niet overdrijven. Johan Ferrier is nu 95 jaar oud, hij komt over als een beminnelijke, beleefde en redelijke man met als enige ideaal 'ernstig' te trachten God en je land naar beste vermogen te dienen. Dat is nogal een ideaal, waar iemand als Winston Bogarde niet zo gauw last van zal hebben. Bogarde is boos, Bogarde is vechtlustig, Bogarde wil respect, Bogarde lijdt zijn hele leven onder pech, vernedering en racisme. Het enige wat Bogarde wil is zijn geld. Hij had het niet breed, als kind, en nu heeft hij een Lamborghini, een Hummer, een Mercedes en een BMW.

Zo materialistisch en pronkzuchtig als Winston Bogarde is, zo goedgeefs en meedogend is Johan Ferrier. Ferrier is vroom opgevoed, zijn vader gaat iedere zondag naar de kerk en zijn moeder brengt een pannetje soep voor de ouden en zieken. Je kunt Johan Ferrier niet eens doelbewust ambitieus noemen, het overkwam hem min of meer. Goed, zijn vader had geen geld voor de mulo en daarom moest hij naar de kweekschool, maar hij werd onderwijzer en klom op in rang, hij werd een hoge ambtenaar en later premier, omdat hij daarvoor werd gevraagd. Hij werd ook gouverneur omdat hij daarvoor werd gevraagd en na de onafhankelijkheid werd hij president omdat hij daarvoor werd gevraagd.

Terwijl Johan Ferrier alleen maar zijn plicht deed, deed Winston Bogarde in feite hetzelfde: zijn plicht. Volkswijk in Rotterdam, dromen van het stadion van Sparta, rennen, zweten, vallen, trainen, al op zijn achtste weet Winston dat hij profvoetballer wil worden. Maar het gaat hem niet om het voetballen, zoveel is wel duidelijk. Het gaat hem om het geld, om de waardigheid, om zijn trots en dat is uiteindelijk wat hem nekt. Want het zijn de laatste jaren van zijn loopbaan die zo tragisch zijn, wat ook geldt voor de laatste jaren van de loopbaan van Johan Ferrier.

Winston Bogarde is al landskampioen, won met zijn toenmalige ploeg de wereldbeker, is Spaans kampioen geweest als hij een baan krijgt bij de Engelse club Chelsea. Een contract voor vier jaar. Hij merkt al gauw dat ze er spijt van hebben. Ze willen Bogarde kwijt.

Bogarde kan de eer aan zichzelf houden en opstappen. Maar dat vindt hij juist eerloos. Ze moeten hem zijn geld geven, wat ze niet doen. De vernederingen stapelen zich op: ze laten hem op de bank zitten, hij krijgt geen shirt van de club meer, hij mag gaan oefenen met de jeugd, Bogarde geeft geen krimp: hij wil zijn geld.

Elke avond laat hij zich vollopen met Bacardi en valt hij voor de televisie in slaap, de dagen tellend zoals een gevangene dat doet. Hij kijkt naar films als Amistad van Spielberg over slavernij, en hij verbeeldt zich de held te zijn van het verhaal. Een man met heel veel geld op de bank, met vrouw en kinderen op een uurtje vliegen, maar daar ligt hij, in zijn appartement waar de gordijnen niet meer van open gaan, trots te wezen.

Pas als je dit leest begin je nieuwsgierig te worden naar hoe het Johan Ferrier moet zijn vergaan in zijn paleis in Paramaribo.

De politieke oppositie in Suriname ging in 1975 alleen akkoord met de onafhankelijkheid, als Ferrier beloofde de eerste president te zullen worden en als hij ervoor zou zorgen dat er vervroegde verkiezingen zouden komen. De verkiezingen kwamen er niet en de president kon er niets aan doen. Wat wel kwam was de staatsgreep en nu vroegen de militairen of hij aan wilde blijven als president en ze beloofden dat de grondwet zou worden gehandhaafd. Ferrier bleef, maar de grondwet werd niet gehandhaafd.

Hoe moet Johan Ferrier zich al die jaren hebben gevoeld in dat paleis? Hij zegt dat hij zijn volk niet in de steek kon laten. Zoals Winston Bogarde zegt dat hij zijn portemonnee niet in de steek kon laten. Ze wilden geen van beiden buigen, en intussen deden ze eigenlijk alleen dat: buigen. Alsof klasse er niets mee te maken heeft. De deftige creool Johan Ferrier boog. De woeste straatneger Winston Bogarde boog. En maar volhouden dat ze hun rug rechthielden.

quote:

Op woensdag 7 december 2005 21:26 schreef Tafkahs het volgende:

[..]

helaas, daar moet je hem voor zijn:

[afbeelding]

quote:

Op woensdag 7 december 2005 22:51 schreef RichardQuest het volgende:

[..]

Hmm, ik ben niet zo goed in plaatjes bewerken. Alhoewel, wel beter dan GB nu heeft .

quote:

Op woensdag 7 december 2005 22:52 schreef George-Butters het volgende:

[..]

Help me dan!

quote:

Op woensdag 7 december 2005 22:55 schreef RichardQuest het volgende:

[..]

Als ik tijd over heb maak ik wel wat voor je.

Slet.

quote:

Op woensdag 7 december 2005 22:51 schreef RichardQuest het volgende:

[..]

Hmm, ik ben niet zo goed in plaatjes bewerken. Alhoewel, wel beter dan GB nu heeft .

quote:

Op woensdag 7 december 2005 22:56 schreef Tafkahs het volgende:

[..]

sst, we proberen 'm in z'n waarde te laten

quote:

Op woensdag 7 december 2005 22:48 schreef George-Butters het volgende:

[..]

Dat zie ik zo. Die is lief.

quote:

Op woensdag 7 december 2005 22:48 schreef Tafkahs het volgende:

[..]

Meet Mary Jane
[afbeelding]