[zo, ook maar eens posten op fok in plaats van lurken...]
Ik post het verhaal hieronder min of meer als een afrekening met mezelf, omdat deze topictitel de afgelopen (pak em beet) 10 jaar zo'n beetje de vaste mantra in m'n hoofd was op de momenten dat er even geen leuke dingen waren om aan te denken. Als je 20 bent (tegenwoordig 17 is mij inmiddels duidelijk) begint het toch wel een beetje aan je te vreten dat je nog een single maagd bent, maar door de jaren heen gaat het je (mij iig) langzamerhand slopen, en als je dan ineens al bijna 30 bent en er is nog steeds niets of nauwelijks wat van gekomen, ga je je al bijna neerleggen bij het feit dat het er toch wel nooit van zal komen en zal sterven als een eenzame gefrustreerde maagd.
Ik zie allerlei mogelijke oorzaken in de replies de revue passeren en discussie waarom deze wel of niet geldig zijn, maar bij mij werd het probleem zelf (nog nooit vriendin of sex gehad), naast wat andere minder relevante zaken, zo rond m'n 24e toch wel de grootste oorzaak. TS vraagt zich af of hij raar is, maar ik begon mezelf gewoon raar te vinden doordat ik afweek van de norm. En vooral omdat ik in het dagelijks leven niet echt doorging voor de prototype-nooitbloeier, probeerde ik het onderwerp stelselmatig te vermijden en ontwikkelde ik een ongezonde angst voor intimiteit, helemaal nadat een oom van me die psychiater is, me daar een paar jaar terug out-of-the-blue eens heel pijnlijk op wees.
Dan ga je, laat- twintiger, 's nachts malend in je eenpersoonsbedje, natuurlijk zoeken naar allerlei oorzaken...vroeger gepest? nee. mishandeld? nee. lelijk? nee. verlegen, niet-sociaal? nee. asexueel of stiekem toch homo? nee. onzeker? JA! waarom dan? Omdat ik gdvrdegdvr al bijna fokking 30 ben en nog steeds zo groen als gras! Daarom! One-night-stands waren op een gegeven moment het erop hopen niet eens meer waard, bang of bijna zeker het op zo'n moment te verknallen uit onervarenheid.
In al m'n onzekerheid deed ik er nog eens flinke schep bovenop door mezelf elke dag van de wereld te blowen (heel goed voor je zelfbeeld..), op feestjes vooral veel drugs en drank te gebruiken om lekker onaantrekkelijk te worden, en vooral elke confrontatie met sex, bijvoorbeeld als vrienden het er over hebben, te mijden door heel handig het onderwerp te wijzigen of opeens wat anders te doen hebben om een vraag als "Goh jw, hoe was jouw eerste keer eigenlijk?" maar vooral uit de weg te gaan.
Zelfs met m'n beste vrienden durfde ik er niet echt over te praten, hoewel ze wel wisten hoe de vork in de steel zat, en daarom spaarden ze me mischien wel omdat ze wisten dat ik er niet graag over sprak. Maar een half jaar terug trok ik het gewoon niet meer om mezelf gek te maken, en toen ik een keer midden in de nacht (na een weekend met echt te veel drugs en een heel vervelend blauwtje) dacht dat ik op het punt stond er werkelijk van door te flippen, heb ik m'n hart uitgestort bij m'n huisgenoot.
Dat was een keerpunt (sorry voor de dramatiek). Gewoon er al zonder gene over te durven praten voelde als een bevrijding. Een paar maanden later zat ik weer eens met die huisgenoot te ouwehoeren, en hij vertelde me in alle lol die we er toen over hadden dat hij over een jaar desnoods de call-girl voor me ging bellen, mocht het voor m'n 30e nog niet op eigen kracht gelukt zijn. Hoewel ik dat toch niet als de meest eervolle ontmaagding zag, stemde ik toch in.
Hij heeft niet hoeven bellen, want 24 uur later lag ik aan te prutsen met m'n huidige vriendin
![]()
. Het was niet omdat dat ik ineens loskwam doordat mij het vuur aan de schenen werd gelegd, ik denk dat ik vanaf het moment dat ik er wat minder uptight over was, iets ben gaan uitstralen van "heej ik ben leuk en beschikbaar en ik heb er zin in!". En ik heb ook wel de mazzel gehad dat m'n vriendin er heel relaxed over was, die vond het maar wat cool om op haar 30e nog een vent te ontmaagden
![]()
TS is dan misschien wel heel zelfverzekerd dattie zich geen zorgen maakt over z'n ontmaagding, maar ga er maar vanuit dat het na 20 jaar hunkering (voor mij 10 dan) allemaal niet op rolletjes gaat. Maar aan dat gepruts kan ook een positieve wending gegeven worden en na een paar keer krijg je de smaak te pakken en is de inhaalrace (10 verloren jaren sex, argh!) goed begonnen.
Maar sex is 1 ding. Een relatie opbouwen en onderhouden is veel complexer en moeilijker, maar zeker net zo leuk. En ik ben er eigenlijk best goed geloof ik, gaat al een bijna een half jaar als een tierelier