quote:
The culture of Islamist suicide bombers is becoming more commonplace, as is the defining of civilians as "enemies."
[...]
What concerns counterterrorism experts is that tactics that once prompted fierce ideological debates within radical circles - suicide and attacks on civilians are both classically defined in Islam as sins - are now more likely to be embraced by young men. A decade or two ago, Muslim males might have been willing to take up a rifle and risk death fighting against the Soviets in the mountains of Afghanistan, but many would have balked at making the ultimate sacrifice or at blowing up civilians in a Moscow train station.
[...]
But it appears, say some analysts, to have developed a momentum of its own. As it has become more common among the circles of supporters of the global jihad, taboos have been broken down creating a greater willingness among young men to take their own lives, which in turn feeds the cycle.
http://www.csmonitor.com/2005/0725/p01s02-wome.htmlLaatst dacht ik hier ook aan. Ik heb een goed leven, in feite, geen ziektes, geen doden -behalve mijn opa dan-, geen echte ongemakken in de familie, dus het klinkt nogal apart wanneer ik het volgende ga zeggen. Wanneer een samenleving geconfronteerd wordt met veel doden, bijvoorbeeld wanneer drie op de vier pasgeboren kinderen sterven, dan wordt de dood een wat normaler fenomeen daarin. Dit is ook het geval met geweld, dit is het geval met oorlog en dit is het geval met aanslagen. Je raakt eraan gewend, het wordt onderdeel van het leven. Ik zeg dit nu heel simpel, daarom mijn tweede zin van deze alinea, maar ik denk dat het wel klopt.
Nu denk ik ook dat dit geldt voor zelfmoordaanslagen. Hoe vaker ze gepleegd worden, hoe normaler het wordt om jezelf op te blazen voor het goede doel. Zelfmoordterroristen worden een onderdeel van dit leven. In Palestina was dit het geval, maar dat was vooral een lokaal fenomeen. De aanslagen tegenwoordig echter, die gepleegd worden tegen het Westen en Westers-gezinde regeringen, zijn eigenlijk gewoon produkten van de mondialisering. Daarom wordt het niet alleen in
hun samenleving normaal om jezelf op te offeren, maar ook in
onze samenleving is het vanzelfsprekend aan het worden dat het een mogelijkheid is jezelf op te blazen om de ongelovigen eens goed te straffen.
Ik weet niet wat we met deze informatie moeten, maar ik denk dat het weldegelijk het geval is: de grote zelfmoordaanslagen met eenzelfde karakter die over de gehele wereld worden gepleegd, vormen onze -ja, ook onze- geesten zo om, dat een zelfmoordaanslag niet meer iets raars is, niet meer iets wat alleen ontzettend wanhopige mensen doen, maar gewoon... gewoon. Natuurlijk, ik zou het niet doen, voor mij is het niet normaal -nog steeds niet- en de rest denkt er ook wel zo'n beetje over, maar over het algemeen gesproken wordt het normaler in onze samenleving, wordt het een deel van het leven, een pad dat gekozen kan worden.
[ Bericht 0% gewijzigd door Monidique op 25-07-2005 01:01:43 ]