FOK!forum / Muziek / Syd Barrett - Geniale muziek van een idioot
Rubber_Soulzondag 5 juni 2005 @ 03:33
Sommigen kennen hem misschien al van "Piper at the gates of dawn", het eerste album van Pink Floyd. Na nummers te hebben gehoord als Astronomy Domine, Mathila Mother en Bike, kreeg ik door het simplistische maar toch geniale zweverige woord en geluid gebruik, de drang om toch meer te gaan zoeken van deze Syd Barrett. In eerste instantie dacht ik namelijk dat hij door overvloedig Lsd-gebruik en half-dood-zijnde-door-het leven-gaande doodgewaand was nadat hij door eerder genoemde redenen uit Pink Floyd getrapt was.
Totdat ik (altijd naar redelijk onbekend leuke muziek zoekende) ontdekte dat meneer Barrett gewoon nog 3 solo albums heeft afgeleverd. Soms dezelfde liedjes met een andere titel, soms zeer zwaar vals en onder invloed van wat dan ook klinkend, maar altijd met "iets" wat me toch raakt.
"The Madcap Laughs" is naar mijn idee een wereldalbum, voor als je er van houdt.
Op "Barrett" hoor je al iets meer de lamlendige effecten van de Lsd en het feit dat het hem allemaal niet meer zo interreseert.
"Opel" is volgens mij meer een soort van compilatie, maar daardoor niet minder mooi met nog niet eerder uitgebrachte nummers.
Is er eigenlijk nog iemand anders die in deze deelt in mijn oorzalvende vreugde?

Ik zwijmel maar wat, maar ik ben momenteel in de ban van de absurdistische maar zacht rakende liedjes van Syd Barrett.
(Laat de heren Floyd zich eventjes flink achter de oren krabben!)
#ANONIEMzondag 5 juni 2005 @ 03:50
Sid Barret leeft nog bij zijn moeder in Cambridge. Heeft na zijn 2 solo albums niets meer uitgebracht en Opel is idd een verzamelalbum.

Het 1e album van Pink Floyd waar hij de meestesongs voor schreef is een heerlijke plaat.

Op latere albums is hij soms nog steeds aanwezig.
Shine on you crazy diamond is opgenomen terwijl Sid in de studio was.
sootyzondag 5 juni 2005 @ 04:11
quote:
Op zondag 5 juni 2005 03:50 schreef sig000 het volgende:
...
Shine on you crazy diamond is opgenomen terwijl Sid in de studio was.
Maar niemand herkende aanvankelijk die pfafferige vetzak met zijn onverzorgde uiterlijk. Men was bezig met de opnamen van wat later werd "Wish you were here". "Shine on you crazy diamond" werd pas na het bezoek van Syd, en hierop geïnspireerd, geschreven en toegevoegd aan het album.
#ANONIEMzondag 5 juni 2005 @ 04:21
quote:
Op zondag 5 juni 2005 04:11 schreef sooty het volgende:

[..]

Maar niemand herkende aanvankelijk die pfafferige vetzak met zijn onverzorgde uiterlijk. Men was bezig met de opnamen van wat later werd "Wish you were here". "Shine on you crazy diamond" werd pas na het bezoek van Syd, en hierop geïnspireerd, geschreven en toegevoegd aan het album.


Je hebt inderdaad gelijk en een mooie aanvuling in dit topic.

Volgens mij zitten er in The Dark side of the Moon ook erg veel verwijzingen naar Syd Barret
Kolkuszondag 5 juni 2005 @ 11:47
Klopt, bijvoorbeeld bij Brain Damage.
Zanderrrzondag 5 juni 2005 @ 11:49
Ik krijg altijd een beetje een ongemakkelijk gevoel van die soloplaten van Syd. Madcap Laughs is idd nog wel een mooie plaat, van de rest vraag ik me eigenlijk af waarom het uitgebracht is...
Mauzeruszondag 5 juni 2005 @ 12:03
Overigens is Syd , in tegenstelling tot wat 'men' denkt GEEN lsd casualty, hij is 'gewoon' schizofreen. Zijn Lsd gebruik heeft die conditie indertijd absoluut geen goed gedaan maar is dus niet te wijten aan overmatig drugsgebruik. In de documentaire 'the Pink FLoyd and Syd Barret story' gaat Roger Waters hier nog wat dieper op in, hij ergerde zich er duidelijk aan dat het overgrote deel van de mensen Syd zijn mental breakdown aan het drugsgebruik toe schrijven. Ik kan iedereen aanraden om deze documentaire te kijken, hij is voor ene prikje op dvd te koop en ZEER de moeite waard.
OProgzondag 5 juni 2005 @ 12:04
Ik vind dat er op die andere platen anders ook juweeltjes staan. 'Opel' is bijvoorbeeld een geweldig nummer en ook 'Barrett' heeft hele goede momenten.
Zanderrrzondag 5 juni 2005 @ 13:01
Je hebt ook wel gelijk hoor. Op al die albums staan wel goede dingen ("Dominoes" vind ik bijv. wel een mooi nummer), maar er staan ook tracks op die (imo) alleen maar uitgebracht zijn om te laten horen hoe slecht de man er aan toe was. Ik weet niet, ik vind het iets opportunistisch hebben en ik vraag me af hoe je er naar zou luisteren als je het achtergrondverhaal niet kent.
OProgzondag 5 juni 2005 @ 13:22
Dat is net als die verzamelaar die uit is gebracht, 'Wouldn't You Miss Me'. Ondanks de geniale naam van het album zie ik daar ook het nut niet van na slechts 2 volwaardige albums. Met een beetje proppen kan je al zijn werk op een dubbelcd zetten.
Soul79zondag 5 juni 2005 @ 13:32
The piper blijft onovertroffen, met name zo'n nummer als 'The scarecrow' is geniaal. Met zo weinig middelen roept hij daar zo'n mooi beeld op van een enigszins trieste vogelverschrikker, die zich schikt in zijn lot om daar eeuwig eenzaam op zo'n veldje te staan.

Maar Madcap is ook mooi. 'Dark globe' is echt briljant, mooi gezongen ook. En Barrett ook eigenlijk, hoewel dat vaak meer door de bijdragen van de anderen (Gilmour en Wright deden er op mee). Pink Floyd fans raad ik die albums zeker aan.

Overigens heb ik ergens op internet eens recente foto's gezien van hem. Of het hem echt is, weet ik niet, maar ik heb maar snel weggeklikt, want ik herinner me hem liever als de jonge, donkerharige krullebol uit de jaren '60.

Maar voor Pink Floyd was het beter dat hij vertrok. Gilmour was een veel betere muzikant en sloot daarom beter aan op de zich ontwikkelende songwriter Waters.
One_conundrumzondag 5 juni 2005 @ 13:36
Dingetje
belsenzondag 5 juni 2005 @ 13:40
Vergeten wij ook niet:

  • Arnold Layne
  • Candy and a currant bun
  • See Emily play
  • Scream thy last scream
  • Vegetable man
  • Apples and oranges
  • Paint box
  • Jugband blues

    Ook allemaal Pink Floyd nummers van en met Syd.

    De soloalbums zijn bijzonder en legendarisch, een paar erg mooie nummers, maar over het algemeen heeft het weinig waarde. Nummers als Dominoes en Love you zijn natuurlijk erg sterk.

    Bij de Free Record Shop ligt deze DVD voor 6 euro.



    Erop staat een schitterende BBC-documentaire over Syd Barrett, aanschaffen dus.
  • OProgzondag 5 juni 2005 @ 13:42
    quote:
    Op zondag 5 juni 2005 13:32 schreef Soul79 het volgende:

    Maar voor Pink Floyd was het beter dat hij vertrok. Gilmour was een veel betere muzikant en sloot daarom beter aan op de zich ontwikkelende songwriter Waters.
    Je kan niet weten natuurlijk wat het was geworden als Syd 'normaal' was gebleven. Hij was natuurlijk de meest artistieke van PF. Gilmour was inderdaad altijd al een betere gitarist. Syd iemand van het experiment.
    belsenzondag 5 juni 2005 @ 13:50
    Klik hier voor een geweldig complete Syd Barrett site.
    Soul79zondag 5 juni 2005 @ 14:03
    quote:
    Op zondag 5 juni 2005 13:40 schreef belsen het volgende:
  • Paint box

    Ook allemaal Pink Floyd nummers van en met Syd.
  • Paintbox is van Rick Wright, en daarbij een niet bijster sterk nummer. Wel aardig, maar Syd had er een beter nummer van gemaakt.

    Zijn er van Vegetable man en Scream thy last scream eigenlijk wel opnames?
    Soul79zondag 5 juni 2005 @ 14:06
    Even zelf opgezocht op de erg informatieve site http://www.pinkfloydhyperbase.dk/, en volgens die site zijn Vegetable man en Scream thy last scream alleen te vinden op bootlegs, helaas.
    Soul79zondag 5 juni 2005 @ 14:13
    quote:
    Op zondag 5 juni 2005 13:42 schreef OProg het volgende:

    [..]

    Je kan niet weten natuurlijk wat het was geworden als Syd 'normaal' was gebleven. Hij was natuurlijk de meest artistieke van PF. Gilmour was inderdaad altijd al een betere gitarist. Syd iemand van het experiment.
    Ik denk dat Gilmour op dit punt wel onderschat wordt. Hij was een geweldige gitarist, maar in de eerste plaats een geweldige muzikant. De teksten en concepten van Pink Floyd kwamen van Waters, maar de muziek was meestal van Gilmour (en in mindere mate Wright), ook als hij er niet de credits voor kreeg.

    En experimenteel was Gilmour ook wel, zoals op Umma gumma. Behalve slechte muziek is dat toch ook erg experimenteel. Experimenteler in elk geval dan Barretts solo albums, die juist vrij conventioneel zijn - maar wel weer beter dan Gilmours probeersels op Umma gumma.
    One_conundrumzondag 5 juni 2005 @ 14:15
    Ik heb wel een versie van Scream tls. Bij album staat, A Saucer Full Of Outtakes...
    Vegetable man heb ik niet
    belsenzondag 5 juni 2005 @ 14:18
    Ik heb ze allemaal.
    Soul79zondag 5 juni 2005 @ 14:27
    Ellendelingen!!!!

    Via kazaa zeker. Daarop heb ik ze nooit kunnen vinden, wel nog vroegere Floyd dingetjes zoals King bee, met Bob Klose nog als gitarist.

    Ik heb liever geen Kazaa meer op m'n computer, dat gaf maar troep.
    rheingoldzondag 5 juni 2005 @ 16:08
    die twee barrett solo platen zijn erg goed. hele geinige tekstvondsten ook. maar vooral niet te vergelijken met wat hij met pink floyd deed. daar was het ondanks zijn grote bijdrage toch meer een groepsproces. en dat hoor je meteen. barrett solo is meer een soort accoustische psychedelische folk. overigens speelt zo'm beetje de helft van the soft machine op die barrett platen mee.
    Rubber_Soulzondag 5 juni 2005 @ 16:23
    quote:
    Op zondag 5 juni 2005 13:40 schreef belsen het volgende:
    Vergeten wij ook niet:

  • Arnold Layne
  • Candy and a currant bun
  • See Emily play
  • Scream thy last scream
  • Vegetable man
  • Apples and oranges
  • Paint box
  • Jugband blues
  • Heb deze nummers ook allemaal
    Zijn allemaal redelijk makkelijk te vinden met Soulseek
    Downloaden dus
    Rubber_Soulzondag 5 juni 2005 @ 16:25
    Lucy Leave
    Ook een pre-floyd nummer
    Zeer lekker
    belsenzondag 5 juni 2005 @ 16:27
    quote:
    Op zondag 5 juni 2005 16:23 schreef Rubber_Soul het volgende:

    [..]

    Heb deze nummers ook allemaal
    Zijn allemaal redelijk makkelijk te vinden met Soulseek
    Downloaden dus


    Die komen uit mijn 'ook Pink Floyd' mapje van de Syd Barrett dir.
    Rubber_Soulzondag 5 juni 2005 @ 17:23
    quote:
    Op zondag 5 juni 2005 13:32 schreef Soul79 het volgende:
    Overigens heb ik ergens op internet eens recente foto's gezien van hem. Of het hem echt is, weet ik niet, maar ik heb maar snel weggeklikt, want ik herinner me hem liever als de jonge, donkerharige krullebol uit de jaren '60.
    Idd schrikbarend hoe iemand zo erg 'downwards' kan veranderen in slechts een paar jaar tijd.
    Je zag het ook bij andere mensen gebeuren zoals Jim Morrison, Brian Jones en dergelijke,
    maar dit is wel heel erg extreem
    Flap13zondag 5 juni 2005 @ 21:48
    Ik word altijd erg treurig als ik aan de levenswandel van Syd Barrett denk. Een beetje een Nick Drake-achtig verhaal. Alleen daar waar het Nick Drake aan succes ontbrak, leek Syd Barrett alle aandacht niet aan te kunnen. Heel treurig hoe zo'n genie in het moeras van zijn geestgesteldheid weg is gezakt.
    Soul79zondag 5 juni 2005 @ 21:51
    Niet schrikken! Als je je Syd liever zo herinnert:

    Klik dan snel weg.

    Hij ziet er nu namelijk zo uit:


    Of dit hem echt is weet ik niet, maar diverse sites zeggen het. Ach een mens wordt ouder he. Hoe zouden Nick Drake en Jim Morisson er nu uit zien?
    cafcamaandag 6 juni 2005 @ 07:45
    Die laatste foto is volgens mij ook alweer een jaar of 20 oud. Kun je nagaan...
    Kolkusmaandag 6 juni 2005 @ 09:22
    Ik vind die "recente" foto van Syd anders erg meevallen, zie ze er wel vreemder bijlopen...
    belsenmaandag 6 juni 2005 @ 09:43
    Dit was Syd gedurende de Wish you were here sessies...


    En dit was Syd Barret in 2002:


    Hij heeft liever niet dat zijn oude bandleden te veel contact met hem opnemen, omdat dat veel energie kost en hij daar een beetje van in de war raakt. Hij is op dit moment kunstenaar / schilder. De vraag is natuurlijk wel of dit gedrag in hem zit of is veroorzaakt of versterkt door de acid en paddo's die hij eind jaren 60 volop gebruikte.
    RaisinGirlmaandag 6 juni 2005 @ 09:57
    Die oudere foto's zijn een beetje confronterend. . Ik vind hem geniaal, zonder hem werd PF een nogal humorloos, zichzelf te serieus nemend groepje.
    Kolkusmaandag 6 juni 2005 @ 10:17
    Ten tijde van Wish you were here ziet 'ie er echt verschrikkelijk uit

    Vind het opvallend dat hij nog in leven is.
    webfreakmaandag 6 juni 2005 @ 10:36
    Wat mij betreft is 'Piper at the Gates of Dawn' Syd's meesterwerk en tevens zijn hoogtepunt.
    Zijn soloCD's zijn leuk voor fans, staan een aantal leuke nummers op, maar over het algemeen nog niet half zo goed als zijn werk met Floyd

    Toch triest verder, hoe de genialiteit (want Piper ís briljant) van deze pionier zo snel wegzakte. Het lijkt me duidelijk dat dit te wijten is aan de hoeveelheid drugs die door z'n aderen is gegaan. Zeer spijtig.
    Soul79maandag 6 juni 2005 @ 10:51
    quote:
    Op maandag 6 juni 2005 09:57 schreef RaisinGirl het volgende:
    Die oudere foto's zijn een beetje confronterend. . Ik vind hem geniaal, zonder hem werd PF een nogal humorloos, zichzelf te serieus nemend groepje.
    Dit hoor je vaker en vind ik zo'n geklets. De eerste jaren was Pink Floyd nog steeds humorvol op Syd-manier, met hun Several species of small furry animals gathered together in a cave and grooving with a pict, weet je wel.

    Later werden ze serieuzer, maar humorloos? Nee andere humor, zwarte, satanische humor. Prik eens door die eeuwige cliches heen zeg. Pink Floyd maakte het zwartgallige, sarcastische Animals in 1977, toen Engeland economisch en sociaal op z'n gat lag en punk er aan kwam. Lekker als ze het toen met Syd Barrett nog steeds over dwergen en vogelverschrikkers hadden gehad.
    RaisinGirlmaandag 6 juni 2005 @ 10:58
    quote:
    Op maandag 6 juni 2005 10:51 schreef Soul79 het volgende:

    Later werden ze serieuzer, maar humorloos? Nee andere humor, zwarte, satanische humor. Prik eens door die eeuwige cliches heen zeg. Pink Floyd maakte het zwartgallige, sarcastische Animals in 1977, toen Engeland economisch en sociaal op z'n gat lag en punk er aan kwam. Lekker als ze het toen met Syd Barrett nog steeds over dwergen en vogelverschrikkers hadden gehad.
    Ik wist niet dat dit een cliché was. De muziek van PF ná Barret kan ik zeker wel waarderen, vooral Animals, maar als ik moet kiezen tussen Waters en Barret dan heeft de laatste mijn voorkeur. Dat heeft gewoon met smaak te maken. Daarnaast vind ik de muziek van PF vaak erg over the top, op het pathetische af. Maar goed, mijn vriend is een behoorlijke PF fan, dus deze discussie heb ik al vaker gevoerd. . .
    Soul79maandag 6 juni 2005 @ 11:07
    Oh, haha, dan zal ik je er maar niet meer mee lastig vallen. Veel sterkte dan, PF-fans kunnen erge drammers zijn.
    Zanderrrmaandag 6 juni 2005 @ 11:14
    Fanatieke fans van welke artiest dan ook vind ik meestal maar een beetje eng... misschien een aardig idee voor een nieuw topic.
    quote:
    Toch triest verder, hoe de genialiteit (want Piper ís briljant) van deze pionier zo snel wegzakte. Het lijkt me duidelijk dat dit te wijten is aan de hoeveelheid drugs die door z'n aderen is gegaan. Zeer spijtig.
    Het is maar de vraag of dat alleen aan de drugs heeft gelegen. Er zijn zat andere artiesten die wagonladingen dope naar binnen hebben gewerkt en toch nog in staat zijn om nieuw werk te produceren.
    TrenTsmaandag 6 juni 2005 @ 11:49
    quote:
    Op zondag 5 juni 2005 13:01 schreef Zanderrr het volgende:
    maar er staan ook tracks op die (imo) alleen maar uitgebracht zijn om te laten horen hoe slecht de man er aan toe was. Ik weet niet, ik vind het iets opportunistisch hebben en ik vraag me af hoe je er naar zou luisteren als je het achtergrondverhaal niet kent.
    Dat is waar. Sommige dingen doen gewoon pijn aan je oren en je geneert je af en toe dat er naar luistert.. hopende dat je het hoort.
    En ja, als je het achtergrond verhaal niet kent denk ik dat het iets is wat je direct afzet.
    TrenTsmaandag 6 juni 2005 @ 11:58
    quote:
    Op maandag 6 juni 2005 11:14 schreef Zanderrr het volgende:
    Fanatieke fans van welke artiest dan ook vind ik meestal maar een beetje eng... misschien een aardig idee voor een nieuw topic.
    [..]

    Het is maar de vraag of dat alleen aan de drugs heeft gelegen. Er zijn zat andere artiesten die wagonladingen dope naar binnen hebben gewerkt en toch nog in staat zijn om nieuw werk te produceren.
    Dat lag aan de drugs. Hij kende een chemicus die de drugs een tikje zwaarder maakte, plus dat hij ooit es 4 pillen in één keer opvrat waarna ze hem dagen naderhand met schuim op zijn mond vonden. Dat was ook het moment dat hij veranderd was, aldus meneer Gilmour himself. Zijn ogen stonden totaal anders en hij bleef de verte in staren.
    Daar komt ook de zin 'now there's a look in your eyes, like black holes in the sky' uit SOYCD vandaan.
    webfreakmaandag 6 juni 2005 @ 13:16
    quote:
    Op maandag 6 juni 2005 11:58 schreef TrenTs het volgende:

    [..]

    Dat lag aan de drugs. Hij kende een chemicus die de drugs een tikje zwaarder maakte, plus dat hij ooit es 4 pillen in één keer opvrat waarna ze hem dagen naderhand met schuim op zijn mond vonden. Dat was ook het moment dat hij veranderd was, aldus meneer Gilmour himself. Zijn ogen stonden totaal anders en hij bleef de verte in staren.
    Daar komt ook de zin 'now there's a look in your eyes, like black holes in the sky' uit SOYCD vandaan.
    Dat is wel vrij heavy, idd, dat 'ie sinds die ene bijna-overdosis ineens numb is geworden.
    Ik denk ook dat 't wel degelijk aan de drugs heeft gelegen. De één komt er beter mee weg dan de andere (zie Keith Richards.. Al zie die er wel uit alsof 'ie al 30 jaar dood is)
    rheingoldmaandag 6 juni 2005 @ 14:09
    quote:
    Op maandag 6 juni 2005 10:51 schreef Soul79 het volgende:

    [..]

    Dit hoor je vaker en vind ik zo'n geklets. De eerste jaren was Pink Floyd nog steeds humorvol op Syd-manier, met hun Several species of small furry animals gathered together in a cave and grooving with a pict, weet je wel.

    Later werden ze serieuzer, maar humorloos? Nee andere humor, zwarte, satanische humor. Prik eens door die eeuwige cliches heen zeg. Pink Floyd maakte het zwartgallige, sarcastische Animals in 1977, toen Engeland economisch en sociaal op z'n gat lag en punk er aan kwam. Lekker als ze het toen met Syd Barrett nog steeds over dwergen en vogelverschrikkers hadden gehad.
    helemaal mee eens. trollen en kobolten zijn leuk in een sixties paddoroes maar verder moet dat ook niet gaan. ik wed trouwens dat lord of the rings in die tijd ook al behoorlijk populair was onder deze muzikanten. die sfeer druipt namelijk van die eerste twee platen af.
    rheingoldmaandag 6 juni 2005 @ 14:11
    quote:
    Op maandag 6 juni 2005 11:58 schreef TrenTs het volgende:

    [..]

    Dat lag aan de drugs. Hij kende een chemicus die de drugs een tikje zwaarder maakte, plus dat hij ooit es 4 pillen in één keer opvrat waarna ze hem dagen naderhand met schuim op zijn mond vonden. Dat was ook het moment dat hij veranderd was, aldus meneer Gilmour himself. Zijn ogen stonden totaal anders en hij bleef de verte in staren.
    Daar komt ook de zin 'now there's a look in your eyes, like black holes in the sky' uit SOYCD vandaan.
    volgens mij is dit een van de vele geruchten. het doet toch helemaal niet ter zake. ik denk dat barrett gewoon schizofreen is en dat de in de sixties gebruijkelijke drugs hem daarin alleen maar hebben gestimuleerd. met andere woorden. de beste man had al een probleem. en al had tie nooit geen drugs gebruikt dan nog had hij onder invloed van aandacht en succes zichzelf niet staande weten te houden. dat denk ik.
    kamagurkamaandag 6 juni 2005 @ 14:58
    quote:
    Op maandag 6 juni 2005 11:14 schreef Zanderrr het volgende:
    Fanatieke fans van welke artiest dan ook vind ik meestal maar een beetje eng... misschien een aardig idee voor een nieuw topic.
    [..]

    Het is maar de vraag of dat alleen aan de drugs heeft gelegen. Er zijn zat andere artiesten die wagonladingen dope naar binnen hebben gewerkt en toch nog in staat zijn om nieuw werk te produceren.
    PF fans hebben wel een beetje Lord of the rings-achtige neigingen echter, hoewel ze eigenlijk best weten dat het gros van de muziek totaal overthetop en oeverloos gepiel is blijven ze maar verkondigen dat iedere uitgebrachte noot van de band buitengewoon doordacht en niet minder dan briljant is... beetje jammer.

    En zoals bekend doen drugs steeds wat anders met iedere individuele gebruiker. Barret kon er blijkbaar niet zo goed tegen.
    Andere iconen hebben vaak met veel meer mate gebruikt en waren verstandiger wanneer en hoe ze gebruikten.
    Hoewel ik zeker geen PF-fan ben, vind ik het stemgeluid van Syd Barret wel er ok. Dus ik ben het ermee eens dat het jammer is dat PF niet wat langer met hem heeft bestaan.
    TrenTsmaandag 6 juni 2005 @ 16:30
    quote:
    Op maandag 6 juni 2005 14:11 schreef rheingold het volgende:

    [..]

    volgens mij is dit een van de vele geruchten. het doet toch helemaal niet ter zake. ik denk dat barrett gewoon schizofreen is en dat de in de sixties gebruijkelijke drugs hem daarin alleen maar hebben gestimuleerd. met andere woorden. de beste man had al een probleem. en al had tie nooit geen drugs gebruikt dan nog had hij onder invloed van aandacht en succes zichzelf niet staande weten te houden. dat denk ik.
    Nee, dat zjin geen geruchten.
    Soul79maandag 6 juni 2005 @ 16:49
    Hmmm, uit een andere topic kan ik me herinneren dat je ook met dit cliché begon:
    quote:

    het gros van de muziek totaal overthetop en oeverloos gepiel is.
    maar dat je vervolgens moest toegeven dat ze toch wel erg veel goeie nummers hebben gemaakt.
    quote:
    Hoewel ik zeker geen PF-fan ben, vind ik het stemgeluid van Syd Barret wel er ok. Dus ik ben het ermee eens dat het jammer is dat PF niet wat langer met hem heeft bestaan.
    Welnee, neem nou Jugband blues, Syds afscheidsnummer op Saucerful of secrets. Gaat helemaal nergens over. Van de zang heeft PF het nooit moeten hebben want Waters en Gilmour hebben beide saaie kutstemmen (behalve later). Het gaat om dat heerlijke eindeloze oeverloze gepiel op de gitaar, en Gilmour was een veel betere gitaarspeler dan Barrett.

    En Gilmour was een muzikant die niks te zeggen had (getuige de laatste 2 PF platen), dus hij sloot goed aan op Waters die juist wel wat te vertellen had. En dan over serieuze zaken en niet over sixties onbenulligheden als trollen, fietsen en ruimteschepen.
    webfreakmaandag 6 juni 2005 @ 16:59
    quote:
    Op maandag 6 juni 2005 16:49 schreef Soul79 het volgende:
    Hmmm, uit een andere topic kan ik me herinneren dat je ook met dit cliché begon:
    [..]

    maar dat je vervolgens moest toegeven dat ze toch wel erg veel goeie nummers hebben gemaakt.
    [..]

    Van de zang heeft PF het nooit moeten hebben want Waters en Gilmour hebben beide saaie kutstemmen (behalve later). Het gaat om dat heerlijke eindeloze oeverloze gepiel op de gitaar, en Gilmour was een veel betere gitaarspeler dan Barrett.
    Dat vind jij misschien. Ik vind de zang vaak erg mooi. Ook die van Roger. Op albums als Animals, The Wall en Final Cut is zijn stem onvervangbaar. Gilmour heeft een veel mildere stem, maar dat komt dan weer mooi tot z'n recht op Wish You Were Here (het album).
    En dan mogen we Rick Wright niet vergeten, die had ook 'n erg mooie stem destijds. Het is spijtig dat 'ie niet meer zoveel heeft gezongen/geschreven na Darkside.
    Soul79maandag 6 juni 2005 @ 17:12
    Ik bedoel ook in de eerste jaren. Op Animals en vooral The Wall zijn Roger en Dave allebei geweldig. Vooral Roger met z'n satanische geschreeuw. Moet er wel bijzeggen dat zijn stem in de studio wel is bewerkt volgens mij, want op de live-opnamen van The Wall uit 1980/81 klinkt hij veel minder.

    Maar goed dit is een Syd Barrett topic. Hij was een betere zanger dan Gilmour, maar een mindere gitaarspeler en muzikant. En waar gaat het bij PF nou om uiteindelijk?
    webfreakmaandag 6 juni 2005 @ 17:25
    quote:
    Op maandag 6 juni 2005 17:12 schreef Soul79 het volgende:
    Maar goed dit is een Syd Barrett topic. Hij was een betere zanger dan Gilmour, maar een mindere gitaarspeler en muzikant. En waar gaat het bij PF nou om uiteindelijk?
    Ik denk dat je de Barrett-periode en de Gilmour-periode (ik weet dat ze elkaar een klein stukje overlappen) niet echt kunt vergelijken.
    De psychedelische britrock die ze ten tijde van Piper maakten ging vooral om creativiteit, en niet zo om de technische vaardigheden van de band.
    Waar gaat het bij PF om? De 'liedjes' of de instrumentale stukken? Ik denk dat 't 50/50 is. Ikzelf heb in ieder geval geen sterke voorkeur naar één van beiden
    kamagurkamaandag 6 juni 2005 @ 17:47
    quote:
    Op maandag 6 juni 2005 16:49 schreef Soul79 het volgende:
    Hmmm, uit een andere topic kan ik me herinneren dat je ook met dit cliché begon:
    Dat bedoel ik nou, gelijk komen de PF fans je kop eraf bijten. Met dat cliche ben ik overigens toen wel geholpen door zanderrr
    quote:
    maar dat je vervolgens moest toegeven dat ze toch wel erg veel goeie nummers hebben gemaakt.
    Wat snap je niet aan het woordje "gros"
    quote:
    Welnee, neem nou Jugband blues, Syds afscheidsnummer op Saucerful of secrets. Gaat helemaal nergens over. Van de zang heeft PF het nooit moeten hebben want Waters en Gilmour hebben beide saaie kutstemmen (behalve later). Het gaat om dat heerlijke eindeloze oeverloze gepiel op de gitaar, en Gilmour was een veel betere gitaarspeler dan Barrett.

    En Gilmour was een muzikant die niks te zeggen had (getuige de laatste 2 PF platen), dus hij sloot goed aan op Waters die juist wel wat te vertellen had. En dan over serieuze zaken en niet over sixties onbenulligheden als trollen, fietsen en ruimteschepen.
    Ik vind dus idd dat die stemmen later vaak verschrikkelijk saai zijn, ondanks het feit dat ze mooie nummers hebben gemaakt. Die lijzige stem van Barret vind ik dus veel intenser en goed passen bij die nummers van toen. Mening is mening
    Dat oeverloze gepiel mag van mij wegblijven, het gaat mij om de nummers die gewoon goed en compact in elkaar zitten, en daar heeft PF er gelukkig ook nog een aantal van gemaakt..
    Soul79maandag 6 juni 2005 @ 18:02
    quote:
    Op maandag 6 juni 2005 17:47 schreef kamagurka het volgende:

    [..]

    Dat bedoel ik nou, gelijk komen de PF fans je kop eraf bijten.
    Nou nou, kalm maar, overdrijven is ook een vak. De tijd dat ik PF-bashers hun kop afbeet ligt gelukkig achter me. En 'gros' is volgens mij het merendeel (correct me if I'm wrong, heb geen Van Dale hier) en PF heeft eigenlijk maar weinig echt hele lange nummers gemaakt - ondanks wat het cliche wil.
    Voor echt oeverloos gepiel moet je meer bij Yes zijn, waar ik dan ook een teringhekel aan heb.

    Terug naar Syd: ik vind zijn stem het mooist op zijn solo-albums, waarschijnlijk ook omdat die nummers persoonlijker zijn. Als hij zingt over z'n meissie dat ie kwijt is, is hij beter op dreef dan als hij zingt over a little man named Grimble Grumble. Komt gewoon door het onderwerp.
    kamagurkamaandag 6 juni 2005 @ 18:27
    quote:
    Op maandag 6 juni 2005 18:02 schreef Soul79 het volgende:

    [..]

    Nou nou, kalm maar, overdrijven is ook een vak. De tijd dat ik PF-bashers hun kop afbeet ligt gelukkig achter me. En 'gros' is volgens mij het merendeel (correct me if I'm wrong, heb geen Van Dale hier) en PF heeft eigenlijk maar weinig echt hele lange nummers gemaakt - ondanks wat het cliche wil.
    Voor echt oeverloos gepiel moet je meer bij Yes zijn, waar ik dan ook een teringhekel aan heb.

    Terug naar Syd: ik vind zijn stem het mooist op zijn solo-albums, waarschijnlijk ook omdat die nummers persoonlijker zijn. Als hij zingt over z'n meissie dat ie kwijt is, is hij beter op dreef dan als hij zingt over a little man named Grimble Grumble. Komt gewoon door het onderwerp.
    Hmm, ik tel toch zeker zo'n 5 platen uit hun discografie met nummers van rond de 8 minuten, 18 minuten tot en met 23 minuten (echoes). Voor die tijd zeker vrij pompeus.
    Maargoed, daar gaat het niet om inderdaad. Laten we zeggen dat het een risico is van een experimentele band dat ze ook regelmatig missers uitbrengen. Als het ook maar pareltjes oplevert. En daar ben ik wel van overtuigd in elk geval

    De zang in Arnold Layne komt me het meest bovendrijven (tis geen muziek die ik dagelijks draai) en dat vind ik stukken beklijvender dan die hese zang van Gilmour in het latere werk. Maar toen is de muziek idd wel steeds meer een boventoon gaan voeren waarschijnlijk..
    Kolkusmaandag 6 juni 2005 @ 20:47
    See Emily Play is ook een sterk Barrett-nummer.

    Redelijk verdienstelijk door Bowie gecovered trouwens.
    Flap13maandag 6 juni 2005 @ 21:34
    quote:
    Op maandag 6 juni 2005 18:02 schreef Soul79 het volgende:

    [..]

    ...
    Terug naar Syd: ik vind zijn stem het mooist op zijn solo-albums, waarschijnlijk ook omdat die nummers persoonlijker zijn. Als hij zingt over z'n meissie dat ie kwijt is, is hij beter op dreef dan als hij zingt over a little man named Grimble Grumble. Komt gewoon door het onderwerp.
    Daar ben ik het niet mee eens. Sommige van zijn solo-nummers zijn nog net niet over het randje van complete gekte, maar de meeste zijn dat wel. Bij de Pink Floyd-nummers had hij ze ook niet allemaal geweldig op een rijtje, maar daar zit hij nog aan de geniale kant van zijn waanzin. Ik denk ook niet dat je nummers als 'Jugband Blues' en 'Bike' als nummers moet beschouwen die nergens over gaan. Hij zegt in die nummers mijns inziens meer dan in de waanzin die hij later maakt, getuige het laatste couplet van 'Bike':

    'I know a room full of musical tunes
    Some rhyme
    Some ching
    Most of them are clockwork
    Let's go into the other room and make them work '

    Ik denk dat het gehele nummer zijn gekte beschrijft en in dit laatste couplet vraagt hij hulp, maar dat zijn slechts interpretaties van een leek.

    By the way: ik haat Tolkien, en ik hoor in de muziek van Pink Floyd dan ook gelukkig nooit iets wat me aan Tolkien doet denken.
    rheingolddinsdag 7 juni 2005 @ 00:17
    bike gaat volgens mij wel degelijjk ergens over. het gaat namelijk over doctor hoffman, de uitvinder van lsd. hij was op zoek naar een middel om pijn bij geboortes te beperken. iets met weeën in ieder geval. hij probeerde diverse chemische samenstellingen. allemaal uitgedrukt in delta. toen hij bij delta25 uitkwam, de 25ste samenstelling, morstte hij wat op zijn hand. niet lang daarna heeft hij zijn laboratorium verlaten. hij ging naar huis per fiets. en halverwege de weg naar huis fietste hij zo de wonderlijke wereld van lsd delta 25 in. en dat is precies wat je in dat nummer hoort gebeuren. overigens heeft motorpsycho dat grapje nog iets verder doorgevoerd en zelfs een nummer Dr. Hoffmann´s Bicycle genoemd. maar goed bike dus. het eerste couplet is voor mij duidelijk maar volgens mij heeft hij daarna er wat op los zitten rijmen., voor mij is het altijd zo klaar als een lsd klontje geweest waar het over ging.

    en daar het is de fiets met de doctor erop.



    waren best goeie tripjes trouwens 8)

    en dat je tolkien haat kan ik me voorstellen. toch denk ik dat barrett het verslond. net als die hele progrock scene die in die tijd onstond en waar david gilmour nooit openlijk bij heeft willen horen.
    Soul79dinsdag 7 juni 2005 @ 00:34
    Jeetje, dat van Bike klinkt wel heavy. Hoe dan ook, Bike is juist weer wel een nummer met tekstuele inhoud, heel bizar maar tegelijk tragisch, en ook algemeen erkend als een meesterwerk. Zonder dat van wat jij nu zegt zou ik zeggen dat het een manier is om tegen een meisje te zeggen dat je heel erg van haar houdt, maar niet weet hoe dat te zeggen, en er daarom maar wat op los kletst, om daarna bijna fluisterend te zeggen 'you're the kind of girl that fits in with my world'.

    Maar ook een nummer als The scarecrow heeft inhoud, hoewel het op het eerste gezicht knap onbenullig lijkt. In 2 minuutjes schetst Barrett daar een beeld van een eenzame, wat trieste, maar niet geheel ongelukkige vogelverschrikker. Echt briljant.

    Op 'The madcap laughs' zingt hij wat directer over de dingen die hem bezig houden - namelijk vrouwen die hij mist en/of waar hij van houdt. Dat album is ook echt een singer/songwriter album.

    Maar goed, zowel Piper als de latere Barrett vind ik geweldig, maar op een andere manier.

    [ Bericht 2% gewijzigd door Soul79 op 07-06-2005 10:51:39 ]
    Zanderrrdinsdag 7 juni 2005 @ 00:47
    Ik vind de link tussen 'Bike' en de ontdekking van LSD door Dr. Hoffman wel een beetje vergezocht, eerlijk gezegd. In de songtekst van het nummer zijn iig toch niet echt duidelijke verwijzingen te vinden. Desondanks blijft het wel een mooi verhaal.

    In 'The Gnome' hoor ik zelf altijd wel iets Tolkien-achtigs, ook al heb ik daar zelf ook niet zoveel mee.
    RaisinGirldinsdag 7 juni 2005 @ 09:21
    Bike is wel mijn lievelingsnummer, maar dat LSD verhaal kende ik niet. Ik ga mee met Zanderrr; volgens mij is het vergezocht, of misschien ben ik wel erg naïef.
    #ANONIEMdinsdag 7 juni 2005 @ 09:30
    quote:
    Op dinsdag 7 juni 2005 09:21 schreef RaisinGirl het volgende:
    Bike is wel mijn lievelingsnummer, maar dat LSD verhaal kende ik niet. Ik ga mee met Zanderrr; volgens mij is het vergezocht, of misschien ben ik wel erg naïef.
    LSD was in die dagen net zo gewoon als XTC nu.

    Syd Barret had een explosie van creativiteit en zijn soloalbums zijn een laatste rest daarvan.
    webfreakdinsdag 7 juni 2005 @ 10:39
    quote:
    Op dinsdag 7 juni 2005 09:30 schreef sig000 het volgende:

    [..]

    LSD was in die dagen net zo gewoon als XTC nu.
    Wat bedoel je daar precies mee? Dat 't juist wel gewoon was, of juist niet?
    Ik heb zelf namelijk geen flauw idee op welke schaal XTC-gebruik voorkomt vandaag de dag.. Afgezien van die paar gabberfeestjes valt dat wel mee toch?
    belsendinsdag 7 juni 2005 @ 11:06
    Bike is in mijn ogen gewoon een grappig rijmelarijtje, met op het einde de betekenis: we hebben gewoon wat leuke deuntjes die we spelen. Niks meer niks minder...

    Zoals John Lennon om de analisten te treiteren I am the walrus schreef, waar mensen die ook nog steeds proberen te doorgronden.

    LSD was toentertijd trouwens ook niet zo gewoon als je nu doet voorkomen, alhoewel het in die kringen wel regelmatig gebruikt werd. Syd experimenteerde veel, bijvoorbeeld ook met paddo's.
    Soul79dinsdag 7 juni 2005 @ 11:21
    Ik weet niet of we achter Bike echt diepzinnige betekenissen moeten zoeken (behalve dan dat hij van een meisje houdt), maar Barrett was volgens mij niet zo berekenend als Lennon dat hij om de critici te sarren een zogenaamd-diepzinnig-onzin-nummer schreef. Zou wel stoer zijn op je debuutalbum.
    Flap13dinsdag 7 juni 2005 @ 13:37
    quote:
    Op dinsdag 7 juni 2005 11:21 schreef Soul79 het volgende:
    Ik weet niet of we achter Bike echt diepzinnige betekenissen moeten zoeken (behalve dan dat hij van een meisje houdt), maar Barrett was volgens mij niet zo berekenend als Lennon dat hij om de critici te sarren een zogenaamd-diepzinnig-onzin-nummer schreef. Zou wel stoer zijn op je debuutalbum.
    Het maakt bij teksten niet zoveel uit wat de bedoeling was. Een echt goede tekst laat ruimte voor interpretaties. Voor mij betekent de tekst van Bike een beschrijving van waanzin met op het eind de bewustwording dat de schrijver ervan echt zijn verstand verliest. Voor jouw betekent het een liefdesliedje, voor weer iemand anders kan het weer wat anders betekenen. Mooi toch?
    Ringodinsdag 7 juni 2005 @ 13:56
    Eigenlijk is Piper at the Gates of Dawn het enige échte Pink Floyd-album. De rest -waarvan ik zeker niet wil beweren dat het allemaal crap is- is op z'n best een tribute-to.

    edit:
    Wat "Bike" betreft: die oertrip van Hoffmann is uittentreure beschreven in de drugsliteratuur. Overbekend verhaaltje dus; en het zou best kunnen dat ook Barrett zich hierdoor zijdelings heeft laten inspireren toen hij tekstjes aan het schrijven was.
    Meer zou je er niet over moeten denken.

    Als ik nog 'ns naar die song kijk, vind ik deze regel veelzeggender:

    You're the kind of girl that fits in with my world.
    I'll give you anything, ev'rything if you want things.


    Dáár gaat het over.

    [ Bericht 62% gewijzigd door Ringo op 07-06-2005 14:04:53 ]
    kamagurkadinsdag 7 juni 2005 @ 14:35
    quote:
    Op dinsdag 7 juni 2005 10:39 schreef webfreak het volgende:

    [..]

    Wat bedoel je daar precies mee? Dat 't juist wel gewoon was, of juist niet?
    Ik heb zelf namelijk geen flauw idee op welke schaal XTC-gebruik voorkomt vandaag de dag.. Afgezien van die paar gabberfeestjes valt dat wel mee toch?
    Ik denk dat jij de partyscene van de afgelopen 10 jaar toch heel was bent misgelopen

    "een paar" gabberfeesjes? Wel ns van dancevalley gehoord met 90.000 man aan bezoekers, merendeels stijf van de xtc? sensation? impulz... etc etc..

    En LSD was toendertijd inderdaad behoorlijk bekend in het uitgaanscircuit, misschien niet bij bleekneusjes die thee zaten te drinken op de bank met een kaakje erbij, maar daar hebben we het dus niet over. T gaat over de jongerencultuur van toen. Iedereen kende wel iemand die met acid bezig was, net zoals de meeste jongeren nu wel iemand kennen die aan de xtc is.. als ze het zelf al niet ns hebben gedaan
    Rubber_Souldinsdag 7 juni 2005 @ 14:37
    Wat bike betreft:
    You're the kind of girl that fits in with my world
    Ik wil je alles geven, heb er alles voor over...
    Maar ik heb je niets meer te bieden dan een fiets, een mantel, een muis, een kudde peperkoekmannetjes en een kamer vol leuke deuntjes.
    Kortom: Ik zou je wel alles willen geven, maar 'k heb je eigenlijk geen flauwe zak te bieden.
    Maar dan op een leukere manier verwoord

    Naast alle wel of niet mogelijke diepere betekenissen vind ik het gewoon een grappig liedje
    rheingolddinsdag 7 juni 2005 @ 14:43
    ik vind de tekst van bike eigenlijk helemaal nergens over gaan. behoorlijk van de hak op de tak. de kenmerken van een psychedelische ervaring maken echter dat woorden altijd te kort schieten. het geheel draagt een gevoel uit. en mijn gevoel zegt me dat dit over die fietstocht van hoffman gaat, of althans, er ten dele over gaat. en die girl waar hij het over heeft kan ook een synoniem zijn voor die psychedelische ervaring. barrett was er namelijk aan verslingerd, misschien wel zo heftig dat hij het als een persoon ging zien (komt wel meer voor als je literatuur op naslaat). die room full of muscial tunes lijkt me ook wel duidelijk, met psychedelische drugs boor je krochten aan in de ziel die anders gesloten blijven. blijft die muis over, gerald, daar kan ik niks mee, maar er moet tenslotte ook iets te raden overblijven. dus als ik voor mezelf alles bij elkaar optel komt ik toch bij die lsd uit. de muziek bezongen en bezien als vehikel om luisteraars op mee te voeren, een fiets als prachtig synoniem daarvoor, en tevens de link met dr hoffman. voor mij werkt het nummer zo. dat verklaart tevens het einde van het nummer. er word wat aan een deur gerommeld die schiet open, en ik hoor daarna toch echt een soort van fiets die langs een meer met zwanen rijd. kan aan mij liggen maar misschien heb ik er wel te vaak op getript.
    Rubber_Souldinsdag 7 juni 2005 @ 14:54
    Analyseer ook eens nummers als:
    Scream thy last scream & Vegetable man

    Nee, doe trouwens ook maar niet
    Ringodinsdag 7 juni 2005 @ 15:14
    Syd Barrett zelf, in 1968:
    "Bike, it's just a nursery rhyme. You know, everyone knows, running into someone, someone nice, beautiful, got-to-have... it's all about that. Might think it's about drugs, inside sceneries, a loony on acid, hell no... [...] Actually I wrote this song totally clean, on a boat trip with some old school friends. It's about childhood, innocence, the past... [...] Who's on acid anyway? Nobody. It's all bull shit. People asking me wether my fantasies are related to drugs. What? Please... I am just a kid, still, forever. No point."

    ---

    Tsja.
    RaisinGirldinsdag 7 juni 2005 @ 15:36
    quote:
    Op dinsdag 7 juni 2005 15:14 schreef Ringo het volgende:
    It's about childhood, innocence, the past... [...]
    Inderdaad en de rest is gewoon gossip. .
    belsendinsdag 7 juni 2005 @ 15:50
    Bike.
    Soul79dinsdag 7 juni 2005 @ 17:41
    quote:
    Op dinsdag 7 juni 2005 13:56 schreef Ringo het volgende:
    Eigenlijk is Piper at the Gates of Dawn het enige échte Pink Floyd-album. De rest -waarvan ik zeker niet wil beweren dat het allemaal crap is- is op z'n best een tribute-to.
    t zijn gewoon 2 verschillende bands. Ik bedoel, als na de dood van Jim Morrisson The Doors een goeie muzikant erbij hadden gehaald en 1 van de andere leden had zich ontpopt als een goeie tekstschrijver, en ze waren daarna hillbilly-muziek gaan maken, dan waren The Doors ook 2 verschillende bands geweest.

    En als je van de muziek van Piper houdt, dan betekent dat in de verste verte niet dat je van The wall zult houden. Dat staat zo ver van elkaar.
    Soul79dinsdag 7 juni 2005 @ 17:45
    quote:
    Op dinsdag 7 juni 2005 15:14 schreef Ringo het volgende:
    Syd Barrett zelf, in 1968:
    "Bike, it's just a nursery rhyme. You know, everyone knows, running into someone, someone nice, beautiful, got-to-have... it's all about that. Might think it's about drugs, inside sceneries, a loony on acid, hell no... [...] Actually I wrote this song totally clean, on a boat trip with some old school friends. It's about childhood, innocence, the past... [...] Who's on acid anyway? Nobody. It's all bull shit. People asking me wether my fantasies are related to drugs. What? Please... I am just a kid, still, forever. No point."
    Klinkt alsof ie ze tijdens dat interview al niet meer helemaal op een rijtje had.

    Wat Bike betreft, het zou zeker niet de eerste keer zijn dat de navolgelingen van een idool aan een liedje veel diepere betekenis toedichten dan de artiest zelf. Een beetje zoals Forrest Gump, die geen idee heeft wat ie doet, maar de halve wereld rent achter hem aan met het idee dat alles wat hij zegt een heilige boodschap is.

    Van Pink Floyd is dat met Saucerful of secrets het geval. Gaat nergens over, maar het schijnt dat PF-fans er niet over uitgepraat raken.
    Rubber_Souldinsdag 7 juni 2005 @ 18:01
    quote:
    Op dinsdag 7 juni 2005 17:41 schreef Soul79 het volgende:

    [..]

    t zijn gewoon 2 verschillende bands. Ik bedoel, als na de dood van Jim Morrisson The Doors een goeie muzikant erbij hadden gehaald en 1 van de andere leden had zich ontpopt als een goeie tekstschrijver, en ze waren daarna hillbilly-muziek gaan maken, dan waren The Doors ook 2 verschillende bands geweest.

    En als je van de muziek van Piper houdt, dan betekent dat in de verste verte niet dat je van The wall zult houden. Dat staat zo ver van elkaar.
    Het zijn idd 2 verschillende bands in dat opzicht.
    Syd was geen virtuoos, maar hij was naar mijn mening wel de meest creatieve en onvoorspelbaarste geest van de groep, wat een band toch net even iets anders maakt.
    Imagine The Beatles zonder John Lennon, ik denk niet dat ze slechte muziek zouden maken, maar het zou niet echt "The Beatles" zijn.
    Niet dat ik Pink Floyd zonder Barrett slecht vind, zeker niet.
    Al vind ik persoonlijk dat ze na Dark Side Of The Moon wel over hun hoogtepunt heenwaren.
    Ik denk dat als Syd bij de band was gebleven, zichzelf in de hand had kunnen houden, en niet het wrak was geworden waar iedereen zich lijp van schrok, dan hadden de andere albums "misschien" toch nog net "iets meer extra's" gehad.
    Soul79dinsdag 7 juni 2005 @ 18:12
    Het was dan gewoon heel anders gelopen. Gilmour was dan buiten de band gebleven, dus stukken als Echoes, Time, Money, Shine on you crazy diamond, Dogs - kortom alles waar gitaar in voor komt, zouden niet bestaan hebben.

    Waters had langzaam aan zijn eigen ideëen willen doorvoeren, dus dat was geheid tot een botsing gekomen met Syd. Wie weet was Roger dan wel met Gilmour alleen doorgegaan, onder een andere bandnaam ofzo.
    kamagurkadinsdag 7 juni 2005 @ 18:18
    quote:
    Op dinsdag 7 juni 2005 18:01 schreef Rubber_Soul het volgende:


    Imagine The Beatles zonder John Lennon,
    Dit klopt precies
    rheingolddinsdag 7 juni 2005 @ 19:00
    eigenlijk is dit een discussie die wel nooit zal ophouden. zolang ik pink floyd ken word deze discussie al gevoerd. en het is eigenlijk helemaal niet interessant. ik bedoel, iedereen heeft toch recht op zijn eigen beleving. en dan kan je echt niet beter of slechter spreken. en voor wat betreft dat interview met barrett hierboven; ik ken maar heel weinig artiesten die de werkelijke inhoud van hun liedjes in interviews prijsgeven, meestal zeggen ze "luister naar het nummer en beslis voor jezelf". ik denk niet dat er ooit ergens officieel is toegegeven dat barrett zich volpropte met lsd. edoch blijkt het een en ander wel degelijk uit de muziek. lijkt me.
    Flap13dinsdag 7 juni 2005 @ 20:51
    quote:
    Op dinsdag 7 juni 2005 19:00 schreef rheingold het volgende:
    eigenlijk is dit een discussie die wel nooit zal ophouden. zolang ik pink floyd ken word deze discussie al gevoerd. en het is eigenlijk helemaal niet interessant. ik bedoel, iedereen heeft toch recht op zijn eigen beleving. en dan kan je echt niet beter of slechter spreken. en voor wat betreft dat interview met barrett hierboven; ik ken maar heel weinig artiesten die de werkelijke inhoud van hun liedjes in interviews prijsgeven, meestal zeggen ze "luister naar het nummer en beslis voor jezelf". ik denk niet dat er ooit ergens officieel is toegegeven dat barrett zich volpropte met lsd. edoch blijkt het een en ander wel degelijk uit de muziek. lijkt me.
    Precies!

    Hoewel Barrett wel meegewerkt heeft aan een film waarin hij aan het trippen is. Heeft iemand die toevallig? Ben er best benieuwd naar.
    Zanderrrdinsdag 7 juni 2005 @ 20:57
    Dat is een of ander kort homevideo'tje dat met een Super 8-camera geschoten is. Verder niet echt iets bijzonders, volgens mij kun je er ook fragmenten van zien in die documentaire die nu bij de FRS te koop is.

    Er is ook een beroemde foto van Syd met twee suikerklontjes in z'n mond, lijkt me ook wel een duidelijke hint..
    OProgdinsdag 7 juni 2005 @ 21:22
    quote:
    Op dinsdag 7 juni 2005 18:01 schreef Rubber_Soul het volgende:

    [..]

    Ik denk dat als Syd bij de band was gebleven, zichzelf in de hand had kunnen houden, en niet het wrak was geworden waar iedereen zich lijp van schrok, dan hadden de andere albums "misschien" toch nog net "iets meer extra's" gehad.
    De klracht van Syd zal voor een deel in het extreme en explosieve. Daarom denk ik niet dat hij zo goed was geweest als hij dat niet had en daarom had hij moeilijk langer door kunnen gaan.
    Zanderrrdinsdag 7 juni 2005 @ 21:25
    Zulke "what if"-scenarios zijn toch een beetje nutteloos, al is het wel grappig om er over te speculeren. Misschien had Syd wel een aantal discoplaten in de jaren 70 opgenomen, wie zal het zeggen...
    OProgdinsdag 7 juni 2005 @ 21:29
    Hij was wel een vernieuwer dus het zou best kunnen.
    kamagurkadinsdag 7 juni 2005 @ 23:25
    quote:
    Op dinsdag 7 juni 2005 21:29 schreef OProg het volgende:
    Hij was wel een vernieuwer dus het zou best kunnen.
    Uit disco is ook veel nieuws voortgekomen...
    OProgdinsdag 7 juni 2005 @ 23:29
    quote:
    Op dinsdag 7 juni 2005 23:25 schreef kamagurka het volgende:

    [..]

    Uit disco is ook veel nieuws voortgekomen...
    Denk je dat zijn discomuziek gangbaar zou klinken
    kamagurkadinsdag 7 juni 2005 @ 23:32
    quote:
    Op dinsdag 7 juni 2005 23:29 schreef OProg het volgende:

    [..]

    Denk je dat zijn discomuziek gangbaar zou klinken
    Hij had met zijn versie van disco misschien de noodzaak van punk nog wat kunnen uitstellen
    belsenwoensdag 8 juni 2005 @ 11:16
    quote:
    Op dinsdag 7 juni 2005 20:51 schreef Flap13 het volgende:

    [..]

    Precies!

    Hoewel Barrett wel meegewerkt heeft aan een film waarin hij aan het trippen is. Heeft iemand die toevallig? Ben er best benieuwd naar.
    Er zitten een paar fragmenten van die film (zijn eerste paddo-trip) in die BBC-documentaire...



    Ik denk overigens dat Syd sowieso niet zo toegesneden was op deze tijd en het succes van Pink Floyd. Dat de drugs het proces enigszins versneld heeft, vooruit, maar ook voor de dopeperiode was het al een buitenbeentje.
    Flap13woensdag 8 juni 2005 @ 13:22
    quote:
    Op woensdag 8 juni 2005 11:16 schreef belsen het volgende:

    [..]

    Er zitten een paar fragmenten van die film (zijn eerste paddo-trip) in die BBC-documentaire...

    [afbeelding]

    Ik denk overigens dat Syd sowieso niet zo toegesneden was op deze tijd en het succes van Pink Floyd. Dat de drugs het proces enigszins versneld heeft, vooruit, maar ook voor de dopeperiode was het al een buitenbeentje.
    Hm. Die film heb ik een jaar geleden ofzo gekocht en bekeken. Dat gedeelte van die trip heb ik niet gezien. Verder wel een heel erg mooie documentaire. Zou hij ooit (in staat zijn om) zijn memoires te vertellen? Ik ben zo benieuwd wat hij er zelf van vindt.
    belsenwoensdag 8 juni 2005 @ 13:27
    quote:
    Op woensdag 8 juni 2005 13:22 schreef Flap13 het volgende:

    [..]

    Hm. Die film heb ik een jaar geleden ofzo gekocht en bekeken. Dat gedeelte van die trip heb ik niet gezien. Verder wel een heel erg mooie documentaire. Zou hij ooit (in staat zijn om) zijn memoires te vertellen? Ik ben zo benieuwd wat hij er zelf van vindt.
    Hij wil er zelf zo min mogelijk meer mee te maken hebben.
    Zanderrrwoensdag 8 juni 2005 @ 13:29
    Misschien is de man tegenwoordig ook wel minder labiel dan wij allemaal vermoeden. Hij schijnt nog steeds te kunnen leven van de royalties van de eerste twee Floyd-albums, misschien vind hij 't verder allemaal wel best en heeft hij er gewoon geen behoefte aan om een comeback te maken of in het middelpunt van de belangstelling te staan?
    belsenwoensdag 8 juni 2005 @ 13:43
    quote:
    Op woensdag 8 juni 2005 13:29 schreef Zanderrr het volgende:
    Misschien is de man tegenwoordig ook wel minder labiel dan wij allemaal vermoeden. Hij schijnt nog steeds te kunnen leven van de royalties van de eerste twee Floyd-albums, misschien vind hij 't verder allemaal wel best en heeft hij er gewoon geen behoefte aan om een comeback te maken of in het middelpunt van de belangstelling te staan?
    In de documentaire zeggen ze wel dat hij liever niet meer in contact komt met de mensen uit die tijd, omdat hij daar te veel van in de war raakt.

    Maar ik denk inderdaad dat hij lekker bezig is met schilderen en tekenen en het verder allemaal best vindt. Hij is er geweest, hij heeft het gezien, het is hem niet bevallen...
    Soul79woensdag 8 juni 2005 @ 14:01
    Heb een deel van die docu gezien, niet helemaal.

    Ik heb wel eens gehoord dat David Bowie een keer geprobeerd heeft om hem er weer bovenop te helpen, in de zin van weer nieuwe muziek schrijven. Weet niet wanneer dat is geweest, maar mislukt is het in elk geval.
    OProgwoensdag 8 juni 2005 @ 14:02
    Ik las eens dat hij een fevent internetter is en al vanaf '94 bezig is. Toch vaag als je jezelf tegenkomt.
    belsenwoensdag 8 juni 2005 @ 14:53
    quote:
    Op woensdag 8 juni 2005 14:01 schreef Soul79 het volgende:
    Heb een deel van die docu gezien, niet helemaal.

    Ik heb wel eens gehoord dat David Bowie een keer geprobeerd heeft om hem er weer bovenop te helpen, in de zin van weer nieuwe muziek schrijven. Weet niet wanneer dat is geweest, maar mislukt is het in elk geval.
    Dat moet dan halverwege de jaren 70 zijn geweest, vlak voordat ie vanuit Londen weer terug naar huis is gelopen.

    Hij is overigens nooit meer terug geweest.
    BeRightBackwoensdag 6 juli 2005 @ 21:08
    Tvp
    T-o-m-a-a-twoensdag 6 juli 2005 @ 22:25
    De nummers:

    Scream Thy Last Scream
    Vegetable Man

    zijn te horen op een webradio.: www.beyondthebeatgeneration.com
    Als je op playlist drukt en dan zoekt naar pink floyd staan ze erbij als unreleased take.
    Interessante site trouwens voor mensen die van dit genre houden, ontzettend veel muziek.
    Je kan de nummers niet zelf kiezen, ze worden in willekeurige volgorde gespeeld. Maar je kan met de maker van deze site msn'en, als je hem vraagt of hij dat nummer even draait doet die dat vast wel.
    Krisis1981woensdag 6 juli 2005 @ 22:52
    Dan even iets heel anders! Is "Cernal Lane" een nummer van PF?
    fripperwoensdag 6 juli 2005 @ 23:06
    quote:
    Op woensdag 6 juli 2005 22:52 schreef Krisis1981 het volgende:
    Dan even iets heel anders! Is "Cernal Lane" een nummer van PF?
    Nee.
    Arnold Lane wel trouwens . Bedoel je die soms ?
    Soul79woensdag 6 juli 2005 @ 23:39
    quote:
    Op woensdag 6 juli 2005 22:25 schreef T-o-m-a-a-t het volgende:
    De nummers:

    Scream Thy Last Scream
    Vegetable Man

    zijn te horen op een webradio.: www.beyondthebeatgeneration.com
    Als je op playlist drukt en dan zoekt naar pink floyd staan ze erbij als unreleased take.
    Interessante site trouwens voor mensen die van dit genre houden, ontzettend veel muziek.
    Je kan de nummers niet zelf kiezen, ze worden in willekeurige volgorde gespeeld. Maar je kan met de maker van deze site msn'en, als je hem vraagt of hij dat nummer even draait doet die dat vast wel.
    Tof klinkt dat!!

    Nu draait er Glass Kans, een Texaans bandje. Grappig!
    Krisis1981donderdag 7 juli 2005 @ 08:27
    Ik wou het gewoon zeker weten, iemand vroeg me om 'Cernal Lane' van Floyd. Ik had zelf echter alleen een Silas Lane en Arnold Layne dus heb ik die maar verstuurd
    BeRightBackdonderdag 23 februari 2006 @ 17:35
    vorig weekend deze cd :
    gekocht voor een tientje (!!!!!) bij Fame Amsterdam.
    Prachtig Prachtig

    (+kick voor dit mooie topic)
    webfreakdonderdag 23 februari 2006 @ 17:54
    quote:
    Op donderdag 23 februari 2006 17:35 schreef BeRightBack het volgende:
    vorig weekend deze cd : [afbeelding]
    gekocht voor een tientje (!!!!!) bij Fame Amsterdam.
    Prachtig Prachtig

    (+kick voor dit mooie topic)
    Da's écht een mooie prijs inderdaad! Normaal kosten ze apart al 10 euro per stuk.
    Zitten ook de originele hoesjes van beide CD's erbij?
    TheGrandWazoodonderdag 23 februari 2006 @ 18:20
    Je zou ook gek zijn als je er meer voor zou betalen. Ze zijn bij vlagen echt leuk.
    BeRightBackdonderdag 23 februari 2006 @ 19:09
    quote:
    Op donderdag 23 februari 2006 17:54 schreef webfreak het volgende:

    [..]

    Da's écht een mooie prijs inderdaad! Normaal kosten ze apart al 10 euro per stuk.
    Zitten ook de originele hoesjes van beide CD's erbij?
    jep en extra nummers (verschillende takes van de nummers)
    BeRightBackdonderdag 23 februari 2006 @ 19:18
    ik ga effe de documentaire halen
    belsenmaandag 27 februari 2006 @ 09:56
    quote:
    Op donderdag 23 februari 2006 17:54 schreef webfreak het volgende:

    [..]

    Da's écht een mooie prijs inderdaad! Normaal kosten ze apart al 10 euro per stuk.
    Zitten ook de originele hoesjes van beide CD's erbij?
    8 euro bij Plato.

    Die documentaire (6 euro Free Rec/Van Leest) is trouwens ook erg goed, plus als bonustrack Love you door meneer Graham Coxon.
    kamagurkamaandag 27 februari 2006 @ 12:30
    Steeds als ik dit topic zie denk ik "idiote muziek van een genie"...
    Prep2Fightmaandag 27 februari 2006 @ 12:34
    quote:
    Op maandag 27 februari 2006 09:56 schreef belsen het volgende:

    [..]

    8 euro bij Plato.

    Die documentaire (6 euro Free Rec/Van Leest) is trouwens ook erg goed, plus als bonustrack Love you door meneer Graham Coxon.
    Mooi! Moet ik vanmiddag heen en heb al wat van Kees gehoord en dat klonk gaaf. Denk dat ik hem maar even meeneem!
    BeRightBackmaandag 27 februari 2006 @ 18:45
    Mooie documentaire
    keijzdinsdag 11 juli 2006 @ 16:38
    Nou, hij is dood
    fripperdinsdag 11 juli 2006 @ 16:50
    van de bbc :
    quote:
    Pink Floyd's Barrett dies aged 60

    Syd Barrett, one of the original members of legendary rock group Pink Floyd, has died at the age of 60 from complications arising from diabetes.

    He was born Roger Barrett in Cambridge and met future bandmates Roger Waters and David Gilmour at school there.

    The guitarist was invited to join Pink Floyd by Waters in 1965 but left three years later after only one album with his mental state affected by drugs.

    "He died very peacefully a couple of days ago," said the band's spokeswoman.

    "There will be a private family funeral."

    Barrett was the band's first creative force and an influential songwriter - but his drug intake soon began to affect his place in the band.

    Often he would be seen standing on stage with his guitar dangling from his neck, staring into the crowd.

    'Mental breakdown'

    At one stage he was unhappy about appearing on Top of the Pops and walked out of a session recording in July 1967 after "freaking out".

    "That really was the first sign of his complete mental breakdown," producer Richard Buskin wrote later.

    "He never did come back into the studio any more after that, meaning that I had a hell of a hard time with the recordings".

    He did turn up again, ironically on the day the other band members were recording a tribute to him, Shine On You Crazy Diamond.

    Just as Pink Floyd were about to achieve worldwide success, he retreated from public life to return to Cambridge.

    Members of the band felt his breakdown might have happened even if he had not used drugs but felt that along with the pressures of fame, the substances he took probably acted as a catalyst.

    After he finally drifted out of the music scene, his whereabouts were unknown for two decades, until he turned out to be living with his mother.
    belsendinsdag 11 juli 2006 @ 17:50
    Ik hoorde het en was met stomheid geslagen. Net weer even Barrett gedraaid: Dominoes, Scarecrow, Jugband blues, See Emily play...

    Ik las overigens dat zijn moeder bij wie hij inwoonde ook een tijdje terug is overleden en dat zijn zus de laatste tijd zijn 'blik naar buiten' was.
    Uzumaki_Narutodinsdag 11 juli 2006 @ 18:45
    binnenkort Madcap & Barret eens aanschaffen

    Rest in peace Vegetable Man!


    ik schrok zelf ook


    damn,60 is best jong
    peacemandinsdag 11 juli 2006 @ 18:53
    R.I.P. Syd.
    TrenTsdinsdag 11 juli 2006 @ 18:58
    Het is zeker geen geniale muziek, maar het zijn wel aardige deuntjes ja. Ik luister het van tijd tot tijd nog wel eens. Jammer dat bij alles wat over hem verteld wordt ook meteen verteld moet worden dat-ie gek is blabla, iets wat altijd de muziek overschaduwt.
    Uzumaki_Narutodinsdag 11 juli 2006 @ 19:01
    hij is niet gek..........

    hij was schizofreen,en nam drugs op dat tegen te gaan

    en het is gvd wel geniaal!
    RedFever007dinsdag 11 juli 2006 @ 19:03
    Godver, ik las het op TT
    Schrok toch wel even

    Syd Barrett RIP
    Sack_Blabbathdinsdag 11 juli 2006 @ 19:09
    Hoe raar is het nu om te bedenken dat je op de dag van z'n overlijden Roger Waters Shine On You Crazy Diamond en Wish You Were Here hebt horen spelen

    Arme Syd
    Pudydinsdag 11 juli 2006 @ 19:10
    Syd was gewoon geniaal. Maar ja aan de ene kant moest het er een keer van komen... ik zit me nu te bedenken 7 juli was roger waters aan het optreden in de ahoy zou hij het toen al geweten hebben?
    RedFever007dinsdag 11 juli 2006 @ 19:12
    Tijdens live 8 vorig jaar, vlak voordat WYWH begon:

    Roger Waters: "It's great to be playing again with these three guys, This is for the people who can't be here - especially Syd." iets in die geest was het

    Kippenvel moment toen
    TrenTsdinsdag 11 juli 2006 @ 19:20
    quote:
    Op maandag 6 juni 2005 09:57 schreef RaisinGirl het volgende:
    Die oudere foto's zijn een beetje confronterend. . Ik vind hem geniaal, zonder hem werd PF een nogal humorloos, zichzelf te serieus nemend groepje.
    Dat is echt bullshit. Ze namen zichzelf niet serieus, ze waren gewoon serieus bezig met muziek. Daarnaast kun je Waters niet humorloos noemen, alleen is hij extreem cynisch en dat is een ander soort humor, minder simpel wellicht.
    Verder draagt dat hele mysterieuze gedoe om de band heen bij aan hun imago, wat positief is.
    ondeugenddinsdag 11 juli 2006 @ 19:21
    quote:
    Op dinsdag 7 juni 2005 20:51 schreef Flap13 het volgende:

    [..]

    Precies!

    Hoewel Barrett wel meegewerkt heeft aan een film waarin hij aan het trippen is. Heeft iemand die toevallig? Ben er best benieuwd naar.
    http://www.youtube.com/watch?v=4fyxNPz9-ks&mode=related&search=syd%20barrett
    Pudydinsdag 11 juli 2006 @ 19:22
    -nevermind
    RedFever007dinsdag 11 juli 2006 @ 19:24
    quote:
    Op dinsdag 11 juli 2006 19:22 schreef Pudy het volgende:
    -nevermind


    Had je afbeelding even gedownload, dit was hem
    Prachtig

    Wel een mooie kikker
    TrenTsdinsdag 11 juli 2006 @ 19:29
    quote:
    Op dinsdag 11 juli 2006 19:01 schreef Uzumaki_Naruto het volgende:
    hij is niet gek..........

    hij was schizofreen,en nam drugs op dat tegen te gaan

    en het is gvd wel geniaal!
    Nee, Einstein was geniaal. Daarnaast was-ie serieus wel gek knul, doe jezelf een plezier en haal even zo'n DVD met een docu.
    Pudydinsdag 11 juli 2006 @ 19:33
    Syd is 'gek' geworden door 2 dingen (en niet doorzich zelf)

    - Pink floyd werd een grote commerciele hit, iets wat barrett totaal niet trok en waardoor hij niet meer alles op een rijtje had.
    - Drugs gebruik. Het begon met paddo's maar later ook LSD. Er werden door gasten in zn huis gewoon lsd druppels door zn thee gedaan, dat soort shit.. heel triets allemaal.
    Uzumaki_Narutodinsdag 11 juli 2006 @ 19:38
    quote:
    Op dinsdag 11 juli 2006 19:29 schreef TrenTs het volgende:

    [..]

    Nee, Einstein was geniaal. Daarnaast was-ie serieus wel gek knul, doe jezelf een plezier en haal even zo'n DVD met een docu.
    ik heb genoeg docu´s gezien
    Pudydinsdag 11 juli 2006 @ 19:52
    http://www.oddtodd.com/Sy(...)ssing%20Elephant.mp3

    right click, save as.

    Effervessing elephant, by syd barrett.
    Uzumaki_Narutodinsdag 11 juli 2006 @ 19:56
    van Opel

    die heb ik al(de japan/uk versie)


    ook staat op Barret
    Pudydinsdag 11 juli 2006 @ 20:09
    Klopt, maar dit is een live versie geloof ik.
    Uzumaki_Narutodinsdag 11 juli 2006 @ 20:36
    quote:
    Op dinsdag 11 juli 2006 20:09 schreef Pudy het volgende:
    Klopt, maar dit is een live versie geloof ik.
    bbc zeker
    One_conundrumdinsdag 11 juli 2006 @ 20:36
    quote:
    Op dinsdag 11 juli 2006 18:45 schreef Uzumaki_Naruto het volgende:
    binnenkort Madcap & Barret eens aanschaffen

    Rest in peace Vegetable Man!


    ik schrok zelf ook


    damn,60 is best jong
    Die Albums zijn echt geniaal!

    Ik heb er toevallig vandaag en gister weer naar geluisterd. Ik kreeg kippenvel toen ik het las

    Uzumaki_Narutodinsdag 11 juli 2006 @ 20:36
    quote:
    Op dinsdag 11 juli 2006 20:36 schreef One_conundrum het volgende:

    [..]

    Die Albums zijn echt geniaal!

    Ik heb er toevallig vandaag en gister weer naar geluisterd. Ik kreeg kippenvel toen ik het las

    ik zou net syd barret gaan luisteren net voordat ik het las
    Pudydinsdag 11 juli 2006 @ 20:58
    quote:
    Op dinsdag 11 juli 2006 20:36 schreef Uzumaki_Naruto het volgende:

    [..]

    bbc zeker
    Nee hij is ook weer anders dan de bbc versie.. geen idee waar het vandaan komt eigenlijk.
    One_conundrumdinsdag 11 juli 2006 @ 21:17
    quote:
    Vage shit ej!
    Haaibaaikedinsdag 11 juli 2006 @ 21:43
    Pink Floyd-oprichter Syd Barrett overleden

    quote:
    Syd Barrett, tweede van rechts, poseert in maart 1967 met (van links af) Roger Waters, Nick Mason en Rick Wright, de andere
    quote:
    LONDEN - Syd Barrett, een van de oprichters van de rockgroep Pink Floyd, is overleden. Een woordvoerder van de Engelse band maakte dat nieuws dinsdag bekend. Barrett, die zestig jaar is geworden, zou al enige dagen geleden zijn gestorven.

    Barrett vormde de groep Pink Floyd met Roger Waters in 1965. In 1967 verscheen de eerste plaat The Piper at the Gates of Dawn, een experimenteel jazzrock-album dat in vooruitstrevend Londen lovend werd ontvangen. Barrett schreef de meeste nummers op het debuut, dat een groot commercieel succes werd en een klassieker in psychedelische kringen.

    Syd Barrett ontpopte zich snel na het succes van Pink Floyd als een onberekenbare zonderling. Zijn gedrag maakte zijn positie in de band onmogelijk. In 1968 werd Barrett vervangen door de gitarist David Gilmour. Barrett bracht in 1970 twee solo-platen uit: Barrett en The Madcap Laughs.

    In 1975 verbijsterde Barrett zijn oude band door onaangekondigd de studio binnen te wandelen waar Pink Floyd de plaat Wish You Were Here aan het opnemen was. De vele kilo's dikker geworden Barrett sloeg wartaal uit en was vrijwel onherkenbaar.

    Na zijn verrassingsbezoek trok Barrett zich weer terug in het huis van zijn moeder, in zijn geboorteplaats Cambridge. Daar leefde hij tot zijn dood als een kluizenaar.
    Bron
    RIP SYD
    Raphaelo29dinsdag 11 juli 2006 @ 23:01
    R.I.P. Syd
    Rubber_Soulwoensdag 12 juli 2006 @ 00:20
    The Piper is dead...
    Bye Syd
    BeRightBackwoensdag 12 juli 2006 @ 19:39
    Het is jammer..
    Maar wat had deze man nou nog voor leven?
    Hij had suikerziekte en zag bijna niks meer.
    Maarja de wereld is toch weer een legende armer..
    BeRightBackdonderdag 27 juli 2006 @ 21:07
    Vanavond om 0:20 uur Documentaire over Syd Barrett op BBC 2
    belsendonderdag 27 juli 2006 @ 22:35
    quote:
    Op donderdag 27 juli 2006 21:07 schreef BeRightBack het volgende:
    Vanavond om 0:20 uur Documentaire over Syd Barrett op BBC 2
    Dat is dan waarschijnlijk de documentaire.
    caartyaaitzondag 30 juli 2006 @ 17:32
    Pink Floyd

    [ Bericht 14% gewijzigd door caartyaait op 30-07-2006 19:16:19 ]
    belsenzondag 30 juli 2006 @ 17:47
    quote:
    Op zondag 30 juli 2006 17:32 schreef caartyaait het volgende:
    Pink Floyd
    Pink Floyed, toch?
    caartyaaitzondag 30 juli 2006 @ 19:19
    quote:
    Op zondag 30 juli 2006 17:47 schreef belsen het volgende:

    [..]

    Pink Floyed, toch?


    [ Bericht 12% gewijzigd door caartyaait op 31-07-2006 16:11:33 ]
    Raphaelo29maandag 31 juli 2006 @ 16:38
    quote:
    Op zondag 30 juli 2006 17:47 schreef belsen het volgende:

    [..]

    Pink Floyed, toch?
    nee pinq vloit
    BeRightBackmaandag 31 juli 2006 @ 17:23
    Interresant artikel: http://www.sydbarrett.net/subpages/articles/ordiinary_brother.htm
    belsenmaandag 31 juli 2006 @ 21:26
    quote:
    Op zondag 30 juli 2006 19:19 schreef caartyaait het volgende:

    [..]

    En dan je reactie nog editten ook.

    Pink Floyed
    Uzumaki_Narutomaandag 31 juli 2006 @ 21:45
    quote:
    bedankt!
    belsendinsdag 1 augustus 2006 @ 12:16
    quote:
    Op maandag 31 juli 2006 21:45 schreef Uzumaki_Naruto het volgende:

    [..]

    bedankt!
    Dat is inderdaad een mooi interview, zij schetst een beeld van een wereldvreemde Roger (Syd) Barret, die zijn verleden gewoon zat was. Excentriek, maar niet het kasplantje wat sommigen van hem proberen te maken. Iemand, die 'gewoon' een beetje gebukt ging onder het leven en zijn verleden.
    Rubber_Soulwoensdag 29 augustus 2007 @ 01:43
    *Schop*

    Op 3 september verschijnt de 40th Anniversary Edition van The Piper At The Gates Of Dawn.
    Er is een 2cd-uitvoering met daarop het album in de geremasterde stereo- en de zeer afwijkende monomix. Bovendien is er een luxe 3cd-uitvoering met op het derde schijfje de a- en b-kanten van hun
    singles uit 1967 plus enkele nog niet eerder verschenen versies en speciale takes van The Piper At The Gates Of Dawn-tracks.
    Rechterbalwoensdag 29 augustus 2007 @ 11:37
    Die MOET ik hebben.

    Syd jongen, je gaat mijn cd-collectie goed doen
    JXwoensdag 29 augustus 2007 @ 15:24
    quote:
    Op woensdag 29 augustus 2007 01:43 schreef Rubber_Soul het volgende:
    Op 3 september verschijnt de 40th Anniversary Edition van The Piper At The Gates Of Dawn.
    Er is een 2cd-uitvoering met daarop het album in de geremasterde stereo- en de zeer afwijkende monomix. Bovendien is er een luxe 3cd-uitvoering met op het derde schijfje de a- en b-kanten van hun
    singles uit 1967 plus enkele nog niet eerder verschenen versies en speciale takes van The Piper At The Gates Of Dawn-tracks.
    Wow, die ga ik zekers halen
    nipengvrijdag 31 augustus 2007 @ 22:00
    Ziet er goed uit die deluxe versie. Ik heb 'm vandaag gehaald.
    One_conundrumvrijdag 31 augustus 2007 @ 22:34
    doe es wat foto's
    Pudyzaterdag 1 september 2007 @ 17:17
    Waar heb je die gekocht dat?
    Rechterbalzondag 2 september 2007 @ 11:09
    quote:
    Op vrijdag 31 augustus 2007 22:00 schreef nipeng het volgende:
    Ziet er goed uit die deluxe versie. Ik heb 'm vandaag gehaald.
    Prijs?
    nipengzondag 2 september 2007 @ 11:23
    Gewoon in de winkel. Zie 'm ook online bij amazon en cdwow etc.
    Prijs zit tussen de 25 en 35 online. Foto's heb ik niet maar op amazon staat een shot van voor en achterkant.
    Ranja_Ranjazondag 2 september 2007 @ 13:30
    Syd
    Rechterbalzondag 2 september 2007 @ 13:32
    En die extra tracks?
    Rechterbalzondag 2 september 2007 @ 13:36
    Of versies dan
    nipengzondag 2 september 2007 @ 14:43
    Best aardig maar ik zou daar het deluxe album niet voor kopen. Ben dan ook geen verstokte fan.

    Ik was niet bewust op zoek naar dit album. Als er een andere versie versie had gelegen dan had ik die gekocht.

    Pics op Amazon.

    [ Bericht 18% gewijzigd door nipeng op 02-09-2007 14:57:34 ]
    One_conundrumzondag 2 september 2007 @ 15:04
    Beetje denigrerende TT trouwens
    TheGrandWazoowoensdag 5 september 2007 @ 09:18
    oef die boxset ziet me er een partij geil uit! En 25 euro is niet echt veel geld voor zoiets. We zullen eens zien...
    nipengzondag 9 september 2007 @ 20:27
    Nou een "box" set is het niet echt.
    HalloweenJackwoensdag 2 juni 2010 @ 14:42
    *kick*

    belsenwoensdag 2 juni 2010 @ 14:46
    quote:
    Goeie kick. Ik stond pas nog weer met die docu in mijn hand, helaas toch maar iets anders gaan kijken.

    En ik luister de laatste tijd vaak Dominoes.
    HalloweenJackwoensdag 2 juni 2010 @ 14:49
    quote:
    Op woensdag 2 juni 2010 14:46 schreef belsen het volgende:

    [..]

    Goeie kick. Ik stond pas nog weer met die docu in mijn hand, helaas toch maar iets anders gaan kijken.

    En ik luister de laatste tijd vaak Dominoes.
    Ja het viel me ineens op dat er geen actief topic was van een van mijn favoriete muzikanten, dus, vandaar.
    Syd Barrett en John Frusciante zijn de reden dat ik ooit een gitaar op heb gepakt.

    Ik ben de laatste tijd ineens helemaal weg van Vegetable Man en Dark Globe
    #ANONIEMdonderdag 3 juni 2010 @ 01:24
    Syd Barret valt tussen de wal en het schip.
    Geniaal en tegelijk ook hopeloos.
    cafcadonderdag 3 juni 2010 @ 21:33


    bartriddonderdag 3 juni 2010 @ 22:05
    Television Personalties zijn ooit eens door Dave Gilmour van een tour geknikkerd omdat de zanger het adres van Syd op het podium voorlas....
    Blinkermaandag 26 juli 2010 @ 16:55
    O+
    HalloweenJackmaandag 26 juli 2010 @ 17:35
    quote:
    Op maandag 26 juli 2010 16:55 schreef Blinker het volgende:
    O+
    Ah! Ik moet en zal dat nummer ooit een keer op mijn gitaar leren spelen. _O_