De euro spat uit elkaar.

quote:

Op donderdag 2 juni 2005 21:02 schreef BloodhoundFromHell het volgende:
ls Duitsland uit de euro stapt zou dat slecht zijn voor de koers?

quote:

Op donderdag 2 juni 2005 13:04 schreef Koos Voos het volgende:
gossie, alweer eenloslopende ' hoog opgeleide '

quote:

Op donderdag 2 juni 2005 01:37 schreef Drugshond het volgende:
[afbeelding]

quote:

Doemscenario's over het einde van de euro duiken op na het nee in Frankrijk en Nederland. De autoriteiten doen ze af als flauwekul. Maar economen maken zich zorgen. 'De euro zou uit elkaar kunnen spatten.'

'Flauwekul', zei president Nout Wellink van de Nederlandsche Bank donderdag. 'Onverantwoordelijk', sprak de Duitse minister van Financiën Hans Eichel. Maar het hoge woord is eruit. Na twee keer 'nee', en een aanhoudende economische malaise, komen doemscenario's over de toekomst van de euro t e v o o r s ch i j n .
'Het is niet langer ondenkbaar dat de euro uit elkaar zal spatten', zegt Paul de Grauwe, hoogleraar internationale economie aan de Universiteit van Leuven. 'De huidige politieke realiteit kan tot gevolg hebben dat de euro wordt weggegooid', beaamt Rick van der Ploeg, hoogleraar aan de Europese Universiteit in Florence.

Tegenstanders van de euro, onder wie Sweder van Wijnbergen, hoogleraar algemene economie aan de Universiteit van Amsterdam, waarschuwden in de jaren negentig dat Europa zich niet voor één munt zou lenen, omdat de economieën van de deelnemers niet met elkaar in de pas lopen. Bovendien zou een muntunie uiteindelijk vragen om ook een politieke unie.

Voorstanders verweerden zich met het argument dat die politieke unie er met de euro als aanjager vanzelf zou komen.

De geschiedenis had een ander verloop. 'Het proces van politieke integratie lijkt na het nee in Nederland en Frankrijk dood. Terwijl een politieke unie wel nodig is voor een gezonde euro', zegt De Grauwe.

Volgens Van Wijnbergen zijn de Europese economieën niet meer, maar juist minder met elkaar in de pas gaan lopen. 'In Spanje en Finland groeit de economie met meer dan 3 procent, terwijl Duitsland en Italië sterk achterblijven.'

In het verleden zouden die verschillen in economische prestaties door middel van wisselkoersen of monetair beleid opgevangen kunnen worden: een hoge rente in landen met hoge groei, en een lage rente voor de achterblijvers. Maar sinds de invoering van de euro is dat niet meer mogelijk.

Opnieuw geen man over boord. Als Europese werknemers maar zouden reizen naar de regio's waar het economisch voor de wind gaat, dan worden regionale verschillen in Europa automatisch uitgevlakt. Maar, stelt Van Wijnbergen: 'Die arbeidsmobiliteit is er niet en gaat er ook nooit komen.'

De euro dan maar begraven? 'Van munt wisselen doe je niet elk jaar. Daar zijn enorme kosten aan verbonden', zegt Sweder van Wijnbergen.

Volgens Van der Ploeg is redding nog mogelijk. 'Maar dan moeten die lethargische reuzen Frankrijk en Duitsland hun arbeidsmarkt wel onmiddellijk gaan hervormen.'

Maar strafte de Franse bevolking haar regering niet juist af vanwege die hervormingen?

Van der Ploeg: 'Het is de hoogste tijd dat Chirac en Schröder het veld ruimen en politieke vernieuwers aantreden.'

quote:

Op donderdag 2 juni 2005 12:15 schreef Drugshond het volgende:

[..]

Dat hangt er vanaf hoe de EU het overtuigende "Nee" stem zal opvatten. Bij verdergaande tegenwerking van het Nederlands "identificatie/economisch" belang (zonder wisselgeld).
Dit lijkt me vooralsnog niet het gewenste scenario, maar bij een onjuiste verdeling van de macht tussen de landen die geld krijgen en de landen die geld geven zal ik niet vreemd opkijken dat dit tot een definitieve breuk zal leiden bij de burger (alsook bij de toekomstige verkiezingen/referenda).
De burger heeft aan de noodrem getrokken, en de politiek is lamgeslagen. Er zal weer opnieuw een pas op de plaats gemaakt moeten worden. En de burger zal zeer serieus genomen moeten worden.

quote:

PS : Tof nummer in je SIG. (Waarom moet ik opeens denken aan Al Bundy )

quote:

Dubbel 'nee' voedt discussie over loslaten euro

door onze redacteur Ruurd Ubels
Voor de Italiaanse economie zou het misschien beter zijn om de oude munt, de lire, tijdelijk te laten terugkeren. Dat zegt een Italiaanse minister. Nu de Europese grondwet met een fors 'nee' en 'non' is geblokkeerd, neemt de roep om een afscheid van de euro toe.

AMSTERDAM - Het idee van het tijdelijk loslaten van de euro is afkomstig van de Italiaanse minister van Welzijn, Roberto Maroni. Hij opperde gisteren in de krant La Repubblica dat de lire naast de euro kan circuleren. Volgens de bewindsman van Lega Nord heeft de euro de economische neergang in Italië niet tot staan gebracht en de slechte concurrentiepositie van het land niet verbeterd. Daarom zou het in zijn ogen ,,beter'' zijn om de lire er weer tijdelijk bij te nemen om deze vervolgens in waarde te laten dalen, waardoor Italiaanse producten voor het buitenland aantrekkelijker worden.

Het idee van de lire naast de euro is bizar, maar nog meer is het plan de uiting van een oude Italiaanse reflex. In het verleden devalueerde Italië zijn munteenheid nogal eens als het economisch minder ging. Hierdoor werd écht ingrijpen - bezuinigingen bijvoorbeeld - omzeild.

Maar met de komst van de euro kunnen de twaalf eurolanden niet meer zelfstandig de waarde van de munt laten dalen of stijgen. Alleen de Europese Centrale Bank (ECB) in Frankfurt heeft voor de hele eurozone dit recht. En de directie van deze bank kijkt bij het vaststellen van de monetaire politiek niet alleen naar een kwakkelende economie als de Italiaanse, maar naar de prestaties van alle eurolanden.

Politieke unie

Het is opvallend dat de Italiaanse regeringsvertegenwoordiger de euro als eenheidsmunt ter discussie stelt. Tot voor kort stond dat gelijk aan vloeken in de kerk, maar in de verwarring na het 'nee' en het 'non' is niets meer te dol.

Immers, met het afwijzen van de Europese grondwet is de verandering van de EU in een politieke unie op z'n minst in de koelkast gezet. En zo'n politieke unie is volgens velen juist een voorwaarde om de Europese Monetaire Unie (EMU) en de bijbehorende euro goed te laten functioneren.

,,De EMU zal onvermijdelijk van tijd tot tijd voor problemen staan die spanningen oproepen'', voorspelde de voormalige directeur van De Nederlandsche Bank, André Szasz, eind 2001 in zijn boek De euro. ,,Die problemen zullen gezamenlijk moeten worden opgelost. Dat vergt een minimum aan homogeniteit en vereist dat de deelnemende landen 'Europees gaan denken'.''

Rond de invoering van de euro schetste ook president Nout Wellink van De Nederlandsche Bank in het Nederlands Dagblad dat een politieke unie het logische gevolg is van een monetaire unie en een eenheidsmunt. Hij benadrukte dat de oprichting van de EEG en - later - de invoering van de euro was ingegeven door politieke motieven. ,,De Europese samenwerking begon politiek, maar omdat dat niet afgemaakt kon worden, werd voor monetaire samenwerking gekozen.''

Een politieke unie is niet noodzakelijk om de monetaire unie overeind te helpen, zei Wellink, ,,maar zou wel helpen. Ergens is het Stabiliteitspact (om de eurolanden economisch in het gareel te houden, red.) een kunstmatige oplossing; je wilt ermee afdwingen wat je anders met elkaar op politiek niveau had kunnen besluiten.''

Geen eenheid

Dus nu de politieke unie verder weg lijkt dan ooit, moet de monetaire unie met de bijbehorende euro ook maar weer overboord?

Ja, vindt de Rotterdamse econoom Arjo Klamer, die gisteren op Radio 1 verklaarde dat het organisatorisch niet moeilijk is om van de euro af te komen. ,,Een monetaire unie heeft een politieke unie nodig. Als die niet komt, dan ook maar geen monetaire unie meer.''

Klamer en sommige andere economen wijzen erop dat de eurolanden in economisch opzicht geen eenheid zijn. Zo kent Spanje een economische groei van meer dan drie procent, terwijl die van Duitsland of Italië diep in het slop zitten. Duitsland en Italië zouden om die reden graag zien dat de ECB in Frankfurt voor de eurozone de rente verlaagt, want dat stimuleert de bestedingen van bedrijven en consumenten. Spanje daarentegen gruwt van een renteverlaging, want daardoor zou de economie op het Iberische schiereiland juist oververhit kunnen raken.

Om die verschillende economiën in de eurozone op één snelheid te krijgen, zijn economische hervormingen nodig. Maar die lijken verder weg dan ooit nu het electorale 'nee' en 'non' tegen de grondwet zo massaal is uitgevallen.

Volgens analist Léon Cornelissen van onderzoeksbureau Iris (Rabo/Robeco) kan dat echter meevallen. ,,Niet alle nee-stemmers zijn ook tegen hervormingen. Bovendien is er enorm veel politiek kapitaal in de monetaire samenwerking gestoken. De EU moddert nu door onder het verdrag van Nice, maar het ontbreken van een grondwet brengt de EU of de euro niet meteen in gevaar.''

Lachertje

Arjo Klamer kan dan wel zeggen dat het organisatorisch niet moeilijk is de euro af te schaffen, maar volgens Cornelissen is het nagenoeg onmogelijk. ,,De ontwerpers hebben er alles aan gedaan van de EMU een huwelijk te maken zonder scheidingsmogelijkheid. Alleen bij stelselmatige, langdurige verdragsschendingen door andere landen kan een land gelegitimeerd zijn de euro te verlaten. Dat is nu niet aan de orde.''

Cornelissen vindt het plan van de Italiaanse minister om de lire weer tijdelijk in te voeren een lachertje. ,,Stel: Italië wil z'n schulden in lires afbetalen. Welke schuldeiser zou dat ooit aannemen?''

Volgens sommige economen zijn de voordelen van de euro zo groot, dat alleen al speculeren over het afschaffen ervan getuigt van een stuitende domheid. De Groninger hoogleraar Jakob de Haan wijst er graag op dat de handel in de eurozone de afgelopen drie jaar is gestegen, mede vanwege het ontbreken van onderlinge wisselkoersen. En donderdag werd bekend dat een euroloos land als Zwitserland net zo hard door de recessie wordt getroffen als veel andere Europese landen.

Hoge prijs

Maar is het niet aantrekkelijk om als Europese staat zonder eenheidsmunt je eigen monetaire politiek weer te voeren? Nee, merkte gisteren het CDA-Tweede-Kamerlid prof. Henk de Haan op: de economieën van de Europese landen zijn zo met elkaar verweven, dat een zelfstandige monetaire politiek een fata morgana is.

De vrijheid voor het voeren van eigen beleid was al ver voor de komst van de euro verdwenen, doceerde Nout Wellink in deze krant bij de introductie van de eenheidsmunt. ,,Wie z'n valuta van een ander zal willen losmaken, zal een hoge prijs betalen in de vorm van torenhoge rentes om je eigen munt te verdedigen. Dan heb je pas echt een economische crisis.''

quote:

Op dinsdag 7 juni 2005 00:06 schreef Fonkmeistah het volgende:

btw dat we tegen zo'n ruk grondwet stemmen betekend niet dat we tegen europa zijn..