[EU] Het referendum over de Europese Grondwet deel3

quote:

'Lokale overheden krijgen met grondwet sterkere positie in EU'

Het Verdrag tot vaststelling van een grondwet voor Europa, dat voor ratificatie bij de EU-lidstaten ligt, is het eerste Europese verdrag met een expliciete verwijzing naar het regionale en lokale zelfbestuur. 'Na inwerkingtreding kunnen decentrale overheden een sterkere positie innemen in het Europese bestuur.' Dat zegt J. Verwoert, adviseur bij Europa decentraal, kenniscentrum Europees recht en beleid voor decentrale overheden. Verwoert heeft gemerkt dat een afwachtende houding overheerst ten aanzien van de grondwet bij gemeenten en provincies. 'Het duurt ook nog wel even voordat de grondwet van kracht kan gaan,' zegt Verwoert. In de tekst van de Europese grondwet staat dat het de bedoeling is dat die per 1 november 2006 ingaat. De volksraadplegingen die de lidstaten organiseren, onder meer in Nederland op 1 juni, kunnen de inwerkingtreding nog vertragen of blokkeren. 'De lokale bestuurders en ambtenaren willen tegen de tijd dat de grondwet van kracht gaat, gaan kijken wat de nieuwe mogelijkheden voor de eigen belangenbehartiging in de Europese Unie worden,' zegt Verwoert. Uit een overzicht van het aantal vermeldingen van decentrale overheden in de Europese grondwet blijkt volgens Verwoert dat decentrale overheden een sterkere positie in het Europese bestuur kunnen innemen als deze van kracht is.

quote:

Column: 'Grondwet moet met kracht verworpen worden'
de Redactie

De Haagse kliek heeft weer een lievelingsproject. Eerder waren dat bijvoorbeeld de multiculturele samenleving, de Betuwelijn en de euro. Die hadden gemeenschappelijk dat de mening van de bevolking niet ter zake deed. Nog een overeenkomst: het ging niet om de feiten, maar vage utopische sentimenten gaven de doorslag.

Met de Europese grondwet is er voor het eerst de mogelijkheid voor de burger zijn stem te laten horen. Maar nog steeds klinken de overdrijvingen en onwaarheden en wordt er zelfs angst gezaaid. Een paar voorbeelden. Onze minister-president vond het dit weekeinde nodig in zijn speech in Margraten bij de herdenking van onze bevrijding ook de Europese grondwet te noemen. Dat was nogal ongepast. Alsof onze Amerikaanse bevrijders vochten voor een Europese superstaat. Minister Donner spiegelde ons eerder een Joegoslavische burgeroorlog voor als Nederland tegen zou stemmen. En minister Brinkhorst zei deze week dat in Nederland "het licht uit zou gaan" als de Europese grondwet zou worden verworpen. Het kabinet zaait angst. Dat is laaghartig en dom. Blijkbaar redden ze het niet met argumenten en feiten.

Daarom even de feiten. Door de Europese grondwet verliest Nederland belangrijke bevoegdheden. Als relatief klein land hebben we nu nog garanties die zorgen dat we niet onder de voet worden gelopen door de grote landen, zoals vetorechten. Die raken we met de Europese grondwet kwijt. Er wordt straks over veel cruciale onderwerpen beslist bij meerderheid. Dat is een enorm gevaar voor Nederland, juist omdat de Europese Unie de komende jaren nog flink zal doorgroeien, waardoor Nederland binnen de EU relatief steeds kleiner zal worden. Ook is nieuw in de Europese Grondwet dat landen met veel inwoners meer stemgewicht krijgen dan relatief kleinere landen zoals Nederland.

Als het aan Brussel ligt is Turkije straks een Europees land. In 2015 is dat het land met de meeste inwoners van de EU: tachtig miljoen. Dat valt in het niet bij de straks krimpende bevolking van Nederland. Turkije zal dan een belangrijke stem krijgen in hoe wij Europa en ook ons eigen land willen inrichten. Bijvoorbeeld op gebieden die cruciaal zijn voor onze toekomst: immigratie, integratie en verzorgingsstaat.

Juist op die gebieden moeten Nederlandse maatregelen genomen worden voor de specifieke Nederlandse situatie. Wat is immers logischer: Nederlandse immigratie in Nederlandse handen? Maar de Brusselse bureaucraten denken daar heel anders over. Het immigratiebeleid wordt niet langer in Den Haag maar in Brussel bepaald en wel met meerderheidsbesluiten, Nederland heeft dus geen vetorecht op dit belangrijke thema. Volgens de Grondwet verdwijnt straks de zeggenschap over onze grenzen en zullen we lijdzaam moeten toezien hoe landen als Turkije bepalen wie wij binnen moeten laten en wie niet. Tegelijkertijd staat nergens in de Grondwet dat wij als grootste nettobetaler minder aan Europa hoeven te gaan betalen. Vaststaat dat we invloed, macht en autonomie inleveren maar wel veel blijven betalen. Het is logisch dat Balkenende, Donner en Brinkhorst dit niet aan de burger kunnen uitleggen. Het is jammer dat ze daarom vervallen in platte demagogie. Maar de Nederlandse kiezer is gelukkig niet gek. De Europese Grondwet moet met kracht worden verworpen.

Geert Wilders

Verschenen in SP!TS op donderdag 12 mei 2005.

quote:

De voorwaarden voor toetreding zijn strenger geworden in de Europese Grondwet. Voordat nieuwe lidstaten kunnen toetreden, moet de Europese Raad met unanimiteit een beslissing nemen. Deze beslissing moet door het Europese parlement en daarna door alle nationale parlementen worden goedgekeurd. Hoewel toekomstige lidstaten in Europa moeten liggen, is het niet helemaal duidelijk waar de grenzen van Europa precies liggen. Het is aan de Europese Raad om te beslissen of een land in aanmerking komt voor het lidmaatschap van de Europese Unie en de status ‘kandidaat-lidstaat’ zal krijgen. In de toekomst zal blijken of landen als bijvoorbeeld de Oekraïne in aanmerking komen voor het EU-lidmaatschap.

quote:

Op donderdag 12 mei 2005 17:17 schreef NightH4wk het volgende:
Hmz, en heeft die kerel ook toevallig het artikel uit de grondwet bij de hand? Wil het wel weten wat er precies staat.

quote:

Artikel I-32: De adviesorganen van de Unie

1. Het Europees Parlement, de Raad en de Commissie worden bijgestaan door een Comité van de Regio's en een Economisch en Sociaal Comité, die een adviserende taak hebben.

2. Het Comité van de Regio's bestaat uit vertegenwoordigers van de regionale en lokale gemeenschappen die in een regionaal of lokaal lichaam gekozen zijn of politiek verantwoording verschuldigd zijn aan een gekozen vergadering.

3. Het Economisch en Sociaal Comité bestaat uit vertegenwoordigers van de organisaties van werkgevers, werknemers en andere representanten van het maatschappelijk middenveld, met name sociaal-economische en culturele organisaties en burger- en beroepsorganisaties.

4. De leden van het Comité van de Regio's en van het Economisch en Sociaal Comité zijn niet gebonden door enig imperatief mandaat. Zij oefenen hun ambt volkomen onafhankelijk uit in het algemeen belang van de Unie.

5. De samenstelling van deze comités, de benoeming van hun leden, alsmede de bevoegdheden en de werking ervan zijn geregeld in de artikelen III-386 tot en met III-392.

De in de leden 2 en 3 bedoelde regels betreffende de aard van hun samenstelling worden door de Raad op gezette tijden getoetst aan de economische, sociale en demografische evolutie in de Unie. De Raad stelt daartoe op voorstel van de Commissie Europese besluiten vast.

quote:

Op donderdag 12 mei 2005 00:47 schreef DaveM het volgende:

[..]

Dan vorm je dus het zoveelste voorbeeld van hoe slecht menig voorstander de Grondwet interpreteert.

quote:

Op donderdag 12 mei 2005 17:27 schreef Sidekick het volgende:

[..]

Misschien dit:
[..]

quote:

Nieuw verdrag Europese Grondwet haalbaar compromis
(Nieuwsbericht)

Positief aan het nieuwe verdrag is dat op een groot aantal terreinen meerderheidsbesluitvorming wordt geïntroduceerd, met daaraan gekoppeld medebeslissing van het Europees Parlement. In het huidige verdrag kunnen de EU-lidstaten op veel terreinen nog een veto uitspreken, waardoor de tegenstem van één lidstaat een ontwikkeling al kan blokkeren. Nu de EU onlangs is uitgebreid van 15 naar 25 lidstaten zou met een veto-systeem erg weinig van de grond kunnen komen.

Nederland behoudt echter het veto-recht bij besluiten over de Europese begroting. Hiermee kunnen grote budgetverhogingen ten koste van ons nationale budget worden voorkomen.

Positief is verder dat de nationale lidstaten beter worden betrokken bij de Europese besluitvorming. Als parlementen in minstens eenderde van de lidstaten daarom vragen, moet de Europese Commissie bijvoorbeeld een ingediend voorstel heroverwegen.

Daarbij krijgt het bestuur van de Europese Unie meer continuïteit met een vaste EU-voorzitter die voor 2,5 jaar wordt benoemd en een Europese Minister van Buitenlandse Zaken, die de EU naar buiten vertegenwoordigt.

MKB-Nederland ziet echter ook mogelijke bezwaren tegen de nieuwe Europese Grondwet. Zo blijft het vetosysteem op een aantal essentiële terreinen gehandhaafd en wordt het Europees Parlement er met de uitbreiding van 732 naar maximaal 750 zetels niet slagvaardiger op. Beter zou zijn om het aantal Europarlementariërs per lidstaat terug te brengen, stelt de werkgeversorganisatie voor het mkb.

quote:

Op donderdag 12 mei 2005 17:27 schreef Kokomo het volgende:
Als het volk nee zegt tegen de grondwet, wordt er over gepraat in een kamer, die inmiddels niet meer een afspiegeling is van het nederlandse volk (getuige de laatste peilingen)

quote:

Op donderdag 12 mei 2005 17:35 schreef Sidekick het volgende:
EN nog even terugkomend op DaveM:
[..]

Met betrekking tot de positie van het gezin, is het artikel in zijn geheel belangrijk voor de interpretatie van een artikel. En dan moet je ook toegeven dat het hebben van een kind (zoals een gezin toch wordt gezien) niet reden mag zijn voor ontslag, en zijn er vanuit de overheid enkele regelingen nodig om iemand met een kind of het kind zelf niet de dupe te laten worden. Uiteraard is het krijgen/opvoeden van een kind een keuze, maar nageslacht lijkt me wel essentieel, om even de open deur in te trappen...

quote:

Op donderdag 12 mei 2005 18:29 schreef DaveM het volgende:

[..]

Met wat je nu zegt ben ik het eens, maar je gaat wel voorbij aan het argument dat ik eerder gaf, nl. dat op deze manier 1 samenlevingsvorm grondwettelijk superieur wordt gesteld aan andere samenlevingsvormen.

Daarmee komen alleenstaanden en stellen zonder kinderen automatisch op de tweede plaats, dat zie je toch ook wel?

quote:

Stel je voor dat er stond dat alle blanken, heterosexuelen, Ferrari-rijders of Airmiles-spaarders speciale bescherming genieten in de Grondwet, zou je dan ook je schouders ophalen?

quote:

Op donderdag 12 mei 2005 17:27 schreef Kokomo het volgende:
Als het volk nee zegt tegen de grondwet, wordt er over gepraat in een kamer, die inmiddels niet meer een afspiegeling is van het nederlandse volk (getuige de laatste peilingen)

quote:

Op donderdag 12 mei 2005 18:29 schreef DaveM het volgende:

quote:

Artikel II-85: De rechten van ouderen

De Unie erkent en eerbiedigt het recht van ouderen, een waardig en zelfstandig leven te leiden en aan het maatschappelijk en cultureel leven deel te nemen.

quote:

Artikel II-86: De integratie van personen met een handicap

De Unie erkent en eerbiedigt het recht van personen met een handicap op maatregelen die beogen hun zelfstandigheid, hun maatschappelijke en beroepsintegratie en hun deelname aan het gemeenschapsleven te bewerkstelligen.

quote:

Op donderdag 12 mei 2005 18:40 schreef Sidekick het volgende:

[..]

Alleenstaanden hebben geen kinderen, en hoeven dus ook niet die extra bescherming wegens ontslag of andere problemen die de opvoeding met zich meebrengt. Dat heeft niets te maken met een voorkeursbehandeling.

quote:

Als een bepaalde groep mensen extra bescherming nodig heeft, dan zou ik het zeer terecht vinden als er apart vermelding van wordt gemaakt.

Bovengenoemde groepen mensen genieten allemaal bescherming in de grondwet, omdat ze dezelfde bescherming nodig hebben als een 'normaal' individu. Dus hoef je het niet apart te noemen.

quote:

Op donderdag 12 mei 2005 18:50 schreef Sidekick het volgende:
Inderdaad zakjappanertje, ouderen en gehandicapten krijgen ook extra bescherming in de grondwet
[..]


[..]

Schandalig, deze groepen krijgen een voorkeursbeandeling alsof deze groepen mensen superieur zijn ten opzichte van anderen.

quote:

Op donderdag 12 mei 2005 18:50 schreef Sidekick het volgende:

Schandalig, deze groepen krijgen een voorkeursbeandeling alsof deze groepen mensen superieur zijn ten opzichte van anderen.

quote:

Op donderdag 12 mei 2005 19:45 schreef DaveM het volgende:

[..]

De ene keer verdedig je een voorkeursbehandeling van allochtonen, nu weer van gezinnen.

Maar wel vooraan staan met kritiek als je ergens een voorkeursbehandeling van autochtonen meent te bespeuren.

Zolang het maar in jouw straatje past ofzo?

quote:

Bent u voor of tegen instemming door Nederland met een Grondwet voor Europa?

Tegen

Gemeenschapsgevoel is niet af te dwingen door wetten en instituties, zegt de filosoof Ad Verbrugge. Wie dat goed tot zich laat doordringen, stelt hij, komt tot een reeks argumenten om tegen de Europese grondwet te stemmen. Onderstaande tekst is de weerslag van een interview met Verbrugge door redacteur Kees Versteegh. De citaten van Balkenende zijn ontleend aan het interview dat donderdag in NRC Handelsblad stond.



Een (nieuwe) opstand der burgers dreigt

,,Europa bevindt zich in een pre-Fortuyn stadium. Onder burgers groeit het onbehaaglijke gevoel dat ze met de Europese Unie in een voortdenderende machine zitten die ook nog eens wordt bestuurd door mensen in wie zij zich niet herkennen. Die bestuurders stellen bovendien dat er geen weg terug is, terwijl de bevolking is gevraagd of we deze weg wel in moeten slaan. De Europese Unie is door een soortgelijke politieke correctheid omgeven als tot voor kort de multiculturele samenleving.

De Unie heeft inmiddels een taboe-karakter gekregen. We worden bang gemaakt voor het ongewisse buiten de bestaande orde, men zinspeelt op het risico van uitstoting en verderf en op wraakacties van leden van de groep: men zal onze diploma's niet meer accepteren, onze bedrijven krijgen elders geen voet meer aan de grond enz. Ondertussen grijpt Europa met zijn regelgeving steeds dieper in het maatschappelijk leven in, terwijl datzelfde Europa steeds minder duidelijk weet te maken wat het gemeenschappelijk goed is dat daarmee wordt gediend. Goed bestuur vereist binding met de mensen die je bestuurt en de ervaring van een gemeenschappelijk goed, of het nu om een bedrijf gaat of om een staat.

Hoeveel controlemechanismen er ook worden uitgedacht, Europees bestuur kan uiteindelijk niet democratisch worden, omdat de saamhorigheid van een demos (volk) ontbreekt. In plaats daarvan komen er belangengroepen, lobbyorganisaties, nationale en regionale afvaardigingen, zogenaamde 'objectieve' deskundigen en hun organisaties. Daarin ligt voortdurend het gevaar op de loer van vervreemding, maar ook van corruptie en vriendjespolitiek. Dat kan op den duur niet zonder gevolgen blijven.

Een opstand der burgers kan zich op verschillende momenten manifesteren. Bij een ingrijpende economische crisis kan er bijvoorbeeld spontaan verzet komen tegen de financiële afdrachten aan Europa ('We willen vangen' is een kreet die je nu al steeds vaker hoort) of tegen allerlei goedkope arbeidskrachten uit Oost-Europese landen. We hebben onlangs gezien hoe de Fransen te hoop liepen tegen de Dienstenrichtlijn. Het past bij het beeld dat ook uit tal van enquêtes in lidstaten over de Europese Unie naar voren komt. Daaruit blijkt dat de Europese samenwerking door burgers voornamelijk wordt gezien als een project dat primair het eigenbelang dient, ter vergroting van de eigen welvaart. Oost-Europese collega's zeggen me dat openlijk. De solidariteit tussen burgers in Europa is, als het erop aankomt, heel dun, zeker in een uitgebreide Europese Unie. Ik prefereer daarom een lossere vorm van samenwerking binnen Europa, juist om een verwijdering tussen bestuur en cultuurgemeenschappen tegen te gaan.

Waartoe een dergelijke verwijdering kan leiden, bleek in Nederland al aan het einde van de paarse regeerperiode in 2002. De Europese Unie is een stap op weg naar verdere integratie, terwijl eigenlijk de voortdenderende machine een halt toegeroepen moet worden.

Balkenende zei over dit thema: Ik begrijp best dat voor sommigen Europa te abstract is, maar is het dan terecht om maar negatief tegenover Europa te gaan staan?

Europese Unie is in deze vorm niet nodig

Oorlog: ,,Het feit dat we in de tweede helft van de twintigste eeuw geen oorlog hebben gekend tussen lidstaten van de Europese Economische Gemeenschap, geeft al aan dat we daar geen Politieke Unie voor nodig hadden. Er zijn heus andere mogelijkheden van goede samenwerking en nabuurschap. Je hoeft daarvoor niet per se een aanzienlijk deel van je soevereiniteit over te dragen aan het instituut Europa. Moeten we anders soms vrezen voor een oorlog met buurlanden van de Unie? Het recente gebruik van het oorlogsargument wijst op het bovengenoemde taboe-karakter van de Unie. Minister Donner hield ons met verwijzing naar Joegoslavië de keuze voor: het is óf de Unie óf een kans op oorlog. Dit is in feite populisme, dat de discussie vertroebelt.

Niet langer vormen vrijheid en gemeenschapsgevoel het motief om ons tot de Europese Unie te bekennen, maar wantrouwen, angst en eigenbelang. Het onverstandige aan Donners vergelijking is bovendien dat uitgerekend de oorlog in Joegoslavië een voorbeeld is van een conflict waarin verschillende cultuurgemeenschappen zich niet langer meer herkennen in de overkoepelende institutionele eenheid waardoor ze bestuurd worden. Het overgrote deel van de oorlogen die we de laatste decennia hebben meegemaakt, waren juist burgeroorlogen. Gemeenschapsgevoel is niet af te dwingen door wetten en instituties, leerde Aristoteles ons al. Mijn centrale punt is dat de huidige en voorgestelde institutionele kaders van Europa niet stroken met wat er op dit moment cultureel bezien mogelijk en wenselijk is. Misschien in de toekomst wel wie zal het zeggen -, maar nu niet. En precies dat veroorzaakt op termijn spanningen tussen groepen. Daarom vind ik het huidige Europese project onverantwoord, zowel qua inhoud als gezien de omvang van de Unie.''

Welvaart: ,,Er zijn veel welvarende Europese staten die voor hun rijkdom de EU niet nodig hebben, zoals Noorwegen en Zwitserland, of buiten de eurozone staan, zoals het Verenigd Koninkrijk en Zweden. Een aanzienlijk deel van onze welvaart is niet te danken aan de Europese Unie, maar eerder aan de zich snel ontwikkelende wereldmarkt, waarin Amerika nog steeds een sleutelrol vervult.

Het proces van globalisering zoals zich dat de laatste decennia heeft voltrokken, heeft bovendien het denken in grote regionale machtsblokken ondermijnd. Dat model is achterhaald. Nationale staten als India en China worden inmiddels als bedreiging gezien, niet de ASEAN. Ook een succesvolle economie als die van Singapore had echt geen Aziatische Unie nodig om zich te ontwikkelen.

De investeringsstromen, maar ook research en development, krijgen een mondiaal karakter. Dan kun je je afvragen of het voor Europa wel voordelig is om zich als zelfstandig blok te definiëren, met alle gedetailleerde en uniformerende regelgeving daarbinnen. Globalisering vraagt juist om wendbaarheid en snelheid, om te kunnen inspelen op snel veranderende situaties in een bepaald gebied. Dan is het geen voordeel voor lidstaten om aan een blok met uniforme regelgeving vast te zitten. Voor een echt flexibile unie zijn de geografische en sociaal-culturele situaties in de lidstaten te verschillend. Zo is de huidige milieurichtlijn een typisch voorbeeld van uniformering die wel voorbij moet gaan aan de Nederlandse situatie. Als kleine bestuurlijke eenheid die in hoge mate autonoom is, kun je veel beter inspelen op veranderingen en problemen zoals ook Auke Leen betoogde in navolging van de conservatieve filosoof Hayek (Opinie en Debat, 16 april). Dat is een groot voordeel boven een log blok in die geglobaliseerde markt. Uit studies naar de Nederlandse economie is bovendien gebleken dat de Europese regelgeving het vestigingsklimaat in Nederland nadelig heeft beïnvloed. Hoe dan ook, economie kan en mag niet los worden gezien van het karakter van een cultuur dat gebeurt nu veel te veel.''

Terrorismebestrijding: ,,Als er ergens een objectieve noodzaak gevoeld moet worden tot Europese samenwerking, is het daar. Dat het terrorisme nu zo naar voren wordt geschoven als argument voor de Unie, hangt weer samen met het genoemde taboe-argument: zonder Europa breekt de pleuris uit. Terrorisme is evenwel geen probleem dat tot Europa beperkt blijft en vraagt juist om mondiale samenwerking. Bovendien werkt Europa zichzelf op dit punt ook tegen. Door het vrije verkeer van personen, goederen en diensten is ook de vrijheid voor terroristen en georganiseerde misdaad enorm toegenomen. Niets voor niets zie je toch hier en daar weer controles terugkeren, en douanepostjes. Die grenzen hebben dus wel degelijk zin. Smokkel, het verhandelen van porno, drugs, wapens en zelfs kinderen is veel gemakkelijker geworden. Dat probleem wordt alleen maar groter bij uitbreiding van de Unie.''

Tegenwicht tegen de VS: ,,Daar zal het niet zo snel van komen. Om als tegenwicht echt iets voor te stellen, moet Europa zich als saamhorige eenheid manifesteren. Tot nog toe zag je binnen Europa juist een sterke verdeeldheid als het erom ging een antwoord op een Amerikaans optreden te formuleren, zoals in Irak. De oorlog op de Balkan veroorzaakte eerder een verlammende verdeeldheid binnen Europa, die terug te voeren was op oude historische banden van sommige lidstaten, zoals Duitsland met Kroatië. Ook is de relatie van Engeland en Nederland met de VS weer heel anders dan die van Frankrijk. Bovendien heeft Europa duidelijk geen ambitie om een militaire macht van betekenis te worden. De uitgaven voor defensie steken schril af bij die van Amerika.''

Milieuvervuiling gezamenlijk bestrijden: ,,Daarvoor alleen heb je geen Unie nodig. Dat kan ook via verdragen en eventueel een gezamenlijk milieufonds. Je zou het milieubeleid zelfs vanuit het schadebeginsel kunnen opbouwen: wij ondervinden schade van wat jullie in de rivier lozen.''

Balkenende zei over dit thema: Ik was vorig jaar in Normandië bij de herdenkingen van de Tweede Wereldoorlog. Als je daar bent, dan besef je pas welk groot goed het is dat Europa zo lang zonder oorlog heeft gezeten.

Europa holt de solidariteit uit

De laatste eeuw hebben wij in West-Europa de solidariteit tussen burgers via de nationale staat, later de verzorgingsstaat, georganiseerd. De burger voelde zich ermee verbonden, en zijn emancipatie als vrije burger ging gepaard met een zeker sociaal en nationaal bewustzijn. Dat zag je bij het socialisme, maar ook bij een emancipatiepartij als de ARP. Er groeide een vanzelfsprekendheid dat je mensen in arme streken van jouw land hielp.

Het was dan ook de staat die de onderlinge solidariteit van burgers via het belastingstelsel en andere wetgeving organiseerde. Als die natiestaat mede door een steeds dieper ingrijpen van Europa op de achtergrond raakt wat bijvoorbeeld ook al is gebeurd door de gedwongen privatisering van nutsbedrijven dan komt uiteindelijk ook de nationale verzorgingsstaat onder druk te staan. Er komt echter geen andere, vanzelfsprekende Europese solidariteit voor in de plaats. Sterker nog, de dynamiek van de vrije, open Europese markt leidt juist tot een extra belasting van de nationale verzorgingsstaat.

Het is kortzichtig om te stellen dat Europa het sociale stelsel van landen ongemoeid laat, terwijl datzelfde Europa een interne open markt voorstaat. Die twee gedachten staan op gespannen voet met elkaar. De dienstenrichtlijn van Bolkestein ligt geheel in het verlengde van het concept van Europees burgerschap het grondartikel van de Europese Grondwet.

Laat ik vooropstellen dat ik evenmin een aanhanger ben van de wijze waarop onze verzorgingsstaat momenteel is ingericht. Het is onverteerbaar dat sectoren als de ouderenzorg met arbeidstekorten kampen en mensen uit allerlei landen hier laaggeschoold werk komen verrichten, terwijl wijzelf daarvoor de mensen hebben, die daar echter geen zin in hebben en dus een uitkering genieten. Het gaat nog verder: Polen en andere Oost-Europeanen kunnen Turken, Marokkanen en veelal laaggeschoolde autochtonen van de arbeidsmarkt wegconcurreren. Dat vergroot de werkloosheid van die laatste groep hier, en zet op termijn de betaalbaarheid van sociale voorzieningen onder druk zeker in tijden van vergrijzing.

Het is kwalijk wanneer mensen van elders hier werk kunnen komen doen onder de reële minimumprijs die daar in Nederland voor staat en die nu juist verband houden met afdrachten aan het sociale stelsel, kosten voor levensonderhoud enz. We moeten dergelijk werk berschermen, want de vraag naar laaggeschoolde arbeid is sowieso een probleem van de toekomst. Al deze effecten vergroten de last van de verzorgingsstaat, en verkleinen de bewegingsruimte voor staten om zelf orde op zaken te stellen en de solidariteit betaalbaar te houden.''

Balkenende zei over dit thema: Ik heb vorig jaar het initiatief genomen tot een serie conferenties met vooraanstaande politici en wetenschappers over de vraag: wat kan ons binden in Europa?

De Europese burger bestaat niet

,,Het Europese burgerschap zoals dat in het Europees Grondwettelijk Verdrag is geformuleerd, is veel te mager voor werkelijke saamhorigheid. Het is vooral een juridisch-economische categorie. Heel veel mensen voelen zich geen Europees burger, maar in de eerste plaats Nederlander, Duitser of Fransman.

Het interessante van burgerschap tijdens bijvoorbeeld de Franse revolutie was dat het niet alleen een recht op vrijheid gaf, maar ook de broederschap uitdrukte binnen de context van de nationale staat. Het burgerschap was een culturele categorie, waarbij je je verantwoordelijk moest voelen voor het algemeen belang. Dat is het wezen van democratie. Die betrokkenheid ontbreekt nu ten enenmale, er is te weinig bezieling voor Europa als gemeenschap. Dat gebrek wordt pijnlijk zichtbaar nu juist de interesse voor het nationale burgerschap toeneemt. In de huidige discussies over integratie gaat het er helemaal niet om of je een goede Europeaan wordt (wat zou dat moeten zijn?) maar of je een goede Nederlander wordt. Kennelijk voelt iedereen het als groot probleem dat er niet voldoende nationale solidariteit meer is. Hoe je hier in Nederland samenleeft en verantwoordelijkheid neemt, welke taal en geschiedenis daarbij hoort. De enige mensen die werkelijk in de buurt komen van het idee 'Europeaan', zijn wat Samuel Huntington de 'Davos-mensen' noemt: het slag mensen dat jaarlijks naar dat World Economic Forum in Davos gaat en soortgelijke bijeenkomsten. Dat type mens is internationaal, zijn leefwereld is internationaal. Mensen aan universiteiten, aan de top van het bedrijfsleven, mensen die belangen hebben in Brussel, die leven in zo'n soort milieu, met eigen mores, met eigen tijdverdrijf, met een eigen manier van spreken. De gewone burger heeft doorgaans een veel homogenere leefwereld en heeft weinig voeling met die sfeer.''

Balkenende zei over dit thema: Ik vind het fantastisch hoe jongeren tegenwoordig naar het buitenland gaan voor studies, stages, noem maar op.

Ideologie van Europa verwant met communisme

,,Ik wil niet beweren dat we in een communistische wereld leven. Wat ik bedoel is dat de rationalisering achter de Europese eenheid niet gedragen wordt door de burger.

Zowel de huidige inrichting van Europa als het communisme zijn vormen van institutionele eenheid op basis van rationalisatie, met bovendien een sterk economisch fundament. De strakke regeling van het economisch verkeer, de verdeling van productiemiddelen en kapitaal, in de toenmalige Sovjet-Unie was allereerst bedoeld om een ideologisch gemotiveerde eenheid te creëeren. Die regeling greep diep in in het leven van gemeenschappen en burgers en stond haaks op hun culturele tradities.

In de Europese ordening neemt de economie ook een centrale plaats in. De opgelegde ideologie van vrij verkeer van personen, kapitaal en goederen grijpt even diep in, zoals de felle discussies over de Dienstenrichtlijn laten zien. De uniformering van Europa, denk ook aan de Europese ombouw van ons eigen systeem van hoger onderwijs, is voor het grootste deel economisch gemotiveerd.

Deze sturing doet de nationale en culturele eenheid van mensen geweld aan, zoals ook het communisme deed. De grondregels voor economisch verkeer binnen een gemeenschap worden niet meer bepaald door een nationale instantie, maar door een supranationale instelling. En zoals zelfs onze eigen minister-president donderdag nog betoogde in deze krant, wordt de huidige inrichting van Europa gepresenteerd als een logisch noodzakelijke ontwikkeling van de geschiedenis die ons heil zal brengen. Datzelfde beweerde het communisme. Het is een ideologische benadering van de geschiedenis.

Ondertussen worden met de neoliberale reorganisatie van talloze instituties in combinatie met Europese uniformering vele waardevolle praktijken ondermijnd. Praktijken en gebruiken, met een ouderwetse term de zeden en gewoonten van een land, vormen nu juist het weefsel van een samenleving die voor een zekere continuïteit en saamhorigheid zorgen.Neem ons hoger onderwijs: de meeste hoogleraren gaan er vanuit dat de bama (de Bachelor's/Master's structuur) leidt tot verslechtering van hun academische opleiding. Zo gaat het steeds met Europa: het breekt op grond van een economische rationalisatie van buiten af gemeenschappen open die nodig zijn voor het creëren van een eigen cultuur en voor de ontwikkeling van eigen deugden, zoals Aristoteles al zei. Het is de vraag of dat op termijn zelfs die economie werkelijk ten goede zal komen.''

Balkenende zei over dit thema: Als je je realiseert wat er allemaal aan succesvolle maatregelen is genomen, dan ga dat toch niet allemaal terugdraaien zoals de tegenstanders? Dan draai je het rad van de geschiedenis terug.

Minder macht is beter voor Europa

,,Ik ben er niet voor dat Nederland uit Europa stapt, omdat we nu eenmaal een samenwerkingsverband nodig hebben. Maar een aanzienlijke reductie van de invloedssfeer, de omvang van het budget en het ambtelijk apparaat is noodzakelijk. Daar zorgt deze Grondwet niet voor. Ik hoop dan ook dat Europa in de toekomst een ander model van samenwerking kiest dan nu in de Grondwet wordt beoogd, want die is gemodelleerd naar een quasi-staat, terwijl noch de staten noch de bevolking dat werkelijk willen.

Een negatieve uitslag van het referendum in bijvoorbeeld Nederland, Frankrijk en Engeland zou duidelijk maken dat de koers die de afgelopen 15 jaar is ingeslagen, niet door de bevolking wordt gedeeld. Het gaat natuurlijk niet alleen om die Grondwet, maar om de vorm die Europa als instituut begint aan te nemen. Ik ben tegen het juridisch concept van de Europese burger zolang daar geen werkelijk gevoelde solidariteit aan ten grondslag ligt. Bij een losser verband zullen er minder spanningen optreden en is uitbreiding ook niet zo'n probleem.

Een andere organisatie zal met name voor de Europese Commissie aanzienlijk minder taken betekenen, want die is nu bijna overal mee bezig. Een Europese Raad van regeringsleiders en ministers is prima. Over heel de breedte zal de reflex moeten worden teruggedrongen om alles in uniforme wet- en regelgeving vast te leggen. De ministers zullen veel consequenter moeten kijken of gemeenschappelijke actie ook anders, minder institutioneel en juridisch georganiseerd kan worden. Ik wil wel een Europees Parlement met echte bevoegheden, maar ook dat moet zich beperken tot minder terreinen. Er zouden hoe dan ook nationale parlementariërs in moeten zitten met een 'dubbelmandaat', die zich alleen bezighouden met onderwerpen die werkelijk op Europees niveau spelen. En omdat recht altijd samenhangt met cultuur en daarmee politiek van aard is, zou ook het Europees Hof van Justitie precies voorzover dat onvoldoende cultureel geworteld is, wat mij betreft kunnen worden afgeschaft. De soevereiniteit moet primair bij de staten blijven liggen.''

Balkenende zei over dit thema: Je moet wel een bestuurlijk apparaat hebben dat is toegesneden op al die taken (asiel, defensie, terrorisme). De Europese Grondwet biedt dat apparaat.

quote:

Op donderdag 12 mei 2005 20:33 schreef Pool het volgende:

[..]

Welke voorkeursbehandeling bedoel je nou eigenlijk

interessant leesvoer Sebastral!

quote:

Op donderdag 12 mei 2005 19:45 schreef DaveM het volgende:

[..]

De ene keer verdedig je een voorkeursbehandeling van allochtonen, nu weer van gezinnen.

Maar wel vooraan staan met kritiek als je ergens een voorkeursbehandeling van autochtonen meent te bespeuren.

Zolang het maar in jouw straatje past ofzo?

quote:

Op donderdag 12 mei 2005 20:54 schreef DaveM het volgende:

[..]

Die de Grondwet biedt op grond van dat artikel, lid 1.

quote:

Op donderdag 12 mei 2005 19:07 schreef MrX1982 het volgende:

[..]

Waar staat dat ze extra berscherming krijgen.

quote:

Die twee artikelen zijn zo vaag als wat. Tuurlijk erkent en eerbiedigt men het recht van personen met een handicap en van ouderen. Stel je voor dat ze dat niet zouden doen.
Dat zijn gewoon politieke zinnen waar je in de praktijk verder niet veel aan zal hebben als invalide of bejaarde.

quote:

Op donderdag 12 mei 2005 19:30 schreef Pool het volgende:
Ik snap het probleem niet, wat betreft dat artikel over het gezin. Het doet niets af aan de bescherming die individuen krijgen.

quote:

Meer hoef je er in elk geval niet achter te zoeken.

quote:

Op donderdag 12 mei 2005 21:01 schreef Sidekick het volgende:

[..]

Maak jezelf niet zo belachelijk man.

Jammer dat je niet serieus wil discussieren en maar wat gaat verzinnen.

quote:

Op donderdag 12 mei 2005 21:47 schreef DaveM het volgende:

[..]

The truth hurts?

quote:

Op donderdag 12 mei 2005 21:46 schreef DaveM het volgende:

[..]

Natuurlijk wel!
Bij tegenstrijdige belangen van een alleenstaande en een gezin kan dan met behulp van dat artikel beslist worden in het voordeel van het gezin.

quote:

Dat doe ik wel, want de extra bescherming van het gezin is onnodig algemeen geformuleerd.
Beperk het dan gewoon tot enkele specifieke punten.

quote:

Op donderdag 12 mei 2005 21:59 schreef nlboy het volgende:
Ik moet binnenkort voor het eerst stemmen (net 18 geworden), maar heb geen idee waarop ik moet gaan stemmen.

quote:

Maar ik denk dat ik toch voor NEE ga stemmen, omdat wij als Nederlanders al enorm veel geld uitbesteden aan de EU. Vorig jaar betaalde wij het meest van alle EU-landen en volgens mij krijgen er bijna niks voor terug. _(toch?)

quote:

Op donderdag 12 mei 2005 20:54 schreef DaveM het volgende:

[..]

Die de Grondwet biedt op grond van dat artikel, lid 1.

_{interessant leesvoer Sebastral!}

quote:

Op donderdag 12 mei 2005 21:54 schreef Sidekick het volgende:

[..]

Je kan je eigen fout niet toegeven

quote:

, en dan ga je maar wat in het rond schreeuwen als "je verdedigt de voorkeurspositie van allochtonen" of "je hebt kritiek op de voorkeursbehandeling van autochtonen". Doe maar geen moeite om die twee zaken te bewijzen, want dat is ronduit niet waar,

quote:

maar het typeert je dogmatische anti-houding ten aanzien van de grondwet.

quote:

Bijna wanhopig hoe je de grondwet afkraakt, als je aan komt zetten hoe het gezin als superieur door de EU wordt gezien.

quote:

Op donderdag 12 mei 2005 22:14 schreef Kokomo het volgende:

[..]

Het zou mooi zijn als in dit geval het referendum ook wordt opgevolgd maar daar heb ik mijn bedenkingen bij. En bovendien mag tussendoor echt wel gekeken worden naar serieuze peilingen die zo is al gebleken de mening van de brugers best wel goed weergeeft.
Daar niet naar luisteren is met oorkleppen en de ogen dicht regeren tegen beter weten in.

quote:

Grondwet
De Europese Grondwet ontneemt Nederland het recht zijn eigen immigratie te regelen en dwingt Nederland iedereen die zich in Europa bevindt binnen te laten en de relatief hoge Nederlandse uitkeringen te geven. Dat is een explosieve combinatie. De Nederlandse bevolking heeft bij het referendum op 1 juni een unieke kans om de vitale Nederlandse belangen te herstellen die door de kabinetten Kok en Balkenende zijn weggegeven.

Het klinkt misschien wat bruut, maar de premiers Kok en Balkenende en hun ministers hebben de belangen van Nederland en de Nederlandse burgers de afgelopen jaren in Brussel en elders in Europa verkwanseld. Zowel de Tweede als de Eerste Kamer hebben hen daarbij niet tegenhouden. Zowel de ministers als de volksvertegenwoordigers zullen dat wellicht met de beste bedoelingen hebben gedaan, maar het resultaat is er niet anders om.

De kabinetten-Kok en Balkenende hebben namelijk zeggenschap weggegeven aan Europa en Europese verplichtingen op zich genomen die Nederland en de Nederlanders nog duur kunnen komen te staan. En het gaat daarbij niet om onbelangrijke kwesties, maar om zaken die de Nederlandse burger meer dan wat ook bezighouden, namelijk om de migratie naar Nederland en om de Nederlandse sociale zekerheid. In beide gevallen wordt het weggeven van zeggenschap en het aangaan van verplichtingen nog in belangrijke mate versterkt door de nieuwe Europese Grondwet. Die treedt, als het zo ver komt, op 29 oktober volgend jaar in werking. Voor het zo ver is, kan de Nederlandse bevolking zich op woensdag 1 juni nog over die Grondwet uitspreken.

De vraag die de Nederlandse volwassen burgers op die eerste wordt voorgelegd luidt: ‘Bent u voor of tegen instemming door Nederland met het Verdrag tot vaststelling van een Grondwet voor Europa’. Dat is een juridisch juiste vraag, maar die vraag bevat helemaal geen enkele reden waarom de Nederlandse burger voor of tegen die Grondwet zouden moeten zijn. De voorstanders – het kabinet en een meerderheid van de Tweede Kamer – zeggen dat de Grondwet de Europese Unie democratischer en slagvaardiger maakt. Maar wat de Grondwet precies voor gevolgen heeft of kan hebben blijft doorgaans in het vage.

Het zou al heel anders worden, als de Nederlandse burgers de volgende vraag voorgelegd zou krijgen: ‘Bent u er voor of tegen dat Nederland het recht om zijn eigen immigratie te regelen en zelf te bepalen wie recht heeft op Nederlandse sociale voorzieningen afstaat aan de Europese Unie waarin Nederland vrijwel niets te vertellen heeft?’ En toch is dat de vraag die de Nederlandse burgers op 1 juni ook, of misschien wel in de eerste plaats beantwoorden.

De nieuwe Grondwet zorgt er namelijk niet alleen voor dat er een soort Europese president en een soort Europese minister van Buitenlandse Zaken komen, maar de Grondwet zorgt er ook voor dat op tal van terreinen waarop dat nu niet het geval is met meerderheid van stemmen kan worden besloten. Nederland kan daarbij nog gemakkelijker dan nu, volgens het bestaande Verdrag van Nice, worden overstemd – al was het maar omdat de zes grootste landen van de EU driekwart van de stemmen krijgen. Als er meer grote landen bij komen – landen als Turkije, dat zoals ook de bedoeling is, over een jaar of tien lid van de EU wordt - stelt de inbreng van kleinere landen als Nederland al helemaal weinig meer voor.

Nederland verliest niet alleen zeggenschap door het overdragen van bevoegdheden aan de zich steeds uitbreidende Europese Unie waarin grote landen verhoudingsgewijs steeds meer te zeggen hebben, maar ook omdat in de nieuwe Grondwet verdragen zijn opgenomen waarvan Nederland tot dusver nog zelf kon bepalen of ze daar nog geheel aan meedeed, of niet, of maar gedeeltelijk. Dat geldt met name voor het Europese Verdrag van de Rechten van de Mens en het Geneefse Vluchtelingenverdrag, dat onder de regie van Kok trouwens al eerder aan de Europese verdragen werd geklonken. Het gaat hier om verdragen die in de nasleep van de Tweede Wereldoorlog werden opgesteld en op basis waarvan tegenwoordig claims worden gelegd waar een halve eeuw geleden niet in het minst aan werd gedacht. Niet alleen in Nederland, maar ook elders wordt tegenwoordig vaak gedacht aan aanpassing van deze verdragen, maar dat wordt voor een klein land in de toekomst praktisch onmogelijk als ze verankerd zijn in de nieuwe Europese Grondwet.

Die combinatie van weggegeven zeggenschap en het aangaan van nieuwe, niet terug te draaien verplichtingen kan voor Nederland desastreus uitpakken. Zo wordt in de nieuwe Europese Grondwet het immigratiebeleid een Europese zaak, waarbij Nederland dus kan worden weggestemd. Een meerderheid van landen kan dus, zoals de Europese Commissie nu al voorstelt, besluiten dat Europa meer immigranten nodig heeft om de vergrijzing tegen te gaan. Er zijn werkelijk landen, vooral de Zuid-Europese, die denken dat dat een oplossing is en dat je ook niet hoeft te selecteren op kennis en vaardigheden. Voor een land als Nederland is dat een zwart scenario.

Een keur aan Nederlandse wetenschappers, inclusief regeringsadviseurs van het Centraal Planbureau, het Sociaal en Cultureel Planbureau als de Adviescommissie voor Vreemdelingenzaken heeft het kabinet daarom afgeraden om de zeggenschap over met name arbeidsmigratie over te hevelen naar Brussel. Het kabinet heeft daar klaarblijkelijk niet naar willen luisteren.

Kern de bezwaren is, dat ieder land zijn eigen sociale arrangementen heeft, zijn eigen bevolkingssamenstelling, zijn eigen integratieproblemen en zijn eigen mate van vergrijzing en dat het zeker met de Nederlandse ervaringen op dit vlak niet verstandig dat er een Europees beleid komt waarvan de gevolgen voor Nederland niet te overzien zijn. Essentieel is ook, dat Nederland de hoogste uitkeringen voor niet-werkenden kent en dat, zoals al gebleken is, dat er toe leidt dat vooral analfabete en andere migranten naar Nederland zullen trekken om hier een uitkering te halen, dan wel na verloop van tijd werkloos worden en alsnog tot een last voor de samenleving worden.

Opmerkelijk is dat ook de Tweede Kamer de waarschuwingen van de regeringsadviseurs in de wind heeft geslagen. Een partij als de VVD beweert weliswaar tegen een Europees migratiebeleid te zijn, maar ook deze partij heeft geen enkele moeite gedaan om de Europese Grondwet op dit vlak te veranderen.

De nieuwe Europese Grondwet ontneemt Nederland daarbij niet alleen het recht zelf zijn immigratiebeleid te voeren, maar verleent daarbij aan alle Europeanen en aan alle legale migranten van elders (‘derdelanders’) bovendien dezelfde rechten als Nederlanders op uitkeringen, gezondheidszorg en sociale huisvesting. Dat zijn geen papieren rechten. Ze kunnen al meteen gevolgen hebben. Zo hebben de illegalen uit Afrika en Latijns-Amerika die de Spaanse regering op dit moment aan het legaliseren is al binnen enkele jaren recht op een Nederlandse bijstandsuitkering, een Nederlandse huurwoning, Nederlandse gezondheidszorg en Nederlandse huursubsidie. Dat geldt trouwens ook voor de Roemenen en Bulgaren die over enkele jaren EU-burger worden en dan meteen recht op deze Nederlandse voorzieningen kunnen laten gelden. De Grondwet kan ook meteen gevolgen hebben voor de ‘inburgeringstoets’ die het kabinet eind dit jaar in wil laten gaan om importbruiden uit Turkije, Marokko en elders te ontmoedigen naar hier te komen, omdat die regeling wellicht schuurt met bepalingen over de vrijheid om een gezin te vormen. Het kabinet-Balkenende heeft dan wel bedongen dat een land als Nederland de inwoners van Turkije kan blijven weigeren als Turkije lid wordt van de EU, maar die bepaling is al meteen een dode letter omdat die strijdig is met de nieuwe Europese Grondwet.

De Duitse econoom Hans-Werner Sinn, directeur van het toonaangevende Ifo-instituut in München, waarschuwt al jaren dat het recht op vrije vestiging binnen de Europese Unie in combinatie met het verlenen van de West-Europese verzorgingsstaatsrechten aan iedere Europeaan zoals dat in de Europese Grondwet staat alleen maar tot grote problemen kan leiden. Hij stelt dat de Duitse eenwording die op kleinere, Duitse schaal tot een sociale en economische ramp werd met veel werkloosheid, te hoge minimumlonen en hoge belastingen nu op grotere schaal voor het grote, uitbreidende Europa dreigt. En dan heeft Sinn het nog niet eens over de immigratie van buiten Europa op landen met zulke aantrekkelijke verzorgingsregimes als die van Nederland.

Een geluk bij een ongeluk is, dat de Nederlandse burger op 1 juni nog aan de noodrem kan trekken. Als de Nederlandse burgers op die woensdag in meerderheid de nieuwe Grondwet afwijzen – om deze of een andere reden – verschaft dat het kabinet èn de Tweede Kamer de mogelijkheid om de lichtzinnigheid waarmee ze over de Europese Grondwet en eerdere verdragen hebben onderhandeld te repareren. Het zal vervolgens waarschijnlijk niet lukken om de hele Europese Grondwet van zijn fundamentele weeffouten te ontdoen. Al is het ook goed mogelijk dat de Grondwet er helemaal niet komt en het alleszins werkbare Verdrag van Nice gewoon blijft doorwerken.

Maar wat zeker een goede kans maakt, is om na een ‘nee’ van de Nederlandse burgers uitzonderingen voor Nederland af te spreken. Met een afwijzing van de Grondwet in het referendum heeft het Nederlandse kabinet immers een uitzonderlijk sterke onderhandelingspositie in Europa, zo betoogt de jurist Anton van Schijndel (tevens kandidaat VVD-kamerlid) in het maart-nummer van het diplomatieke vakblad Internationale Spectator. Na een afwijzing in het referendum kan Nederland veel gemakkelijker uitzonderingspakketten bedingen zoals Engeland, Ierland, Denemarken en Zweden dat eerder ook hebben gedaan. Na een ‘nee’ van de Nederlandse burgers tegen de Europese Grondwet wenkt aldus niet een zwart gat, maar juist een nieuwe kans.

Syp Wynia

Bron: Elsevier

quote:

Op donderdag 12 mei 2005 21:08 schreef Sidekick het volgende:
Nou, ze worden apart genoemd omdat het hier om kwetsbare groepen gaat. Dat zou je extra bescherming kunnen noemen, naast de basisrechten die ieder individu heeft.

quote:

En wat gaat dat gezins-artikel dan in de praktijk brengen? Is dat ook niet gewoon een politieke zin, wat je er ook maar mee bedoelt?

quote:

Na een afwijzing in het referendum kan Nederland veel gemakkelijker uitzonderingspakketten bedingen zoals Engeland, Ierland, Denemarken en Zweden dat eerder ook hebben gedaan. Na een ‘nee’ van de Nederlandse burgers tegen de Europese Grondwet wenkt aldus niet een zwart gat, maar juist een nieuwe kans.

quote:

Op donderdag 12 mei 2005 21:05 schreef Pool het volgende:

[..]

1. Het gezin geniet bescherming op juridisch, economisch en sociaal vlak.

Ik zie nergens het woord voorkeur of voorkeursbehandeling staan?