Schoonmoeder, de geniepige variant

Gelukkig heb ik dat soort schoonmoeders nog nooit hoeven meemaken.
Maar de verhalen van derden ken ik maar al te goed.
Schoonmoeders die op elk moment van de dag komen binnenvallen, en dat de gewoonste zaak van de wereld vinden. Die jouw zaken gaan regelen, alsof ze je een gunst verlenen.
Afschuwelijk lijkt me dat.
Hoe ga jij nu om met jouw schoonmoeder?

Zelf heb ik gelukkig een hele lieve schoonmoeder die compleet wegloopt met me

Ik heb aan mijn schoonmoeders wel moeten wennen maar na een paar jaar en wat wrijvingen over en weer is alles toch goed gekomen en kan ik goed met ze door een deur.

Moeders hebben vaak een probleem om hun kinderen los te laten, en begrijpen niet dat het de natuurlijke gang van zaken is.

Verhuizen, zo ver mogelijk weg en zo snel mogelijk.

quote:

Op vrijdag 29 april 2005 14:12 schreef GM het volgende:
en ik durf hem daar amper mee te confronteren, omdat hem dat natuurlijk enorm kwetst.

Wat is zijn eigen mening hier over? Soms is het trouwens gewoon echt beter volledig met je ouders te breken....

Nou, ik heb van het begins af aan eigenlijk bonje met mijn (binnenkort ex-) schoonmoeder gehad.
Het is ook een paar keer goed misgegaan met ruzie en ik kan ook zeker zeggen dat zij een negatieve invloed op mij en mijn relatie heeft gehad. Niet zozeer mijn gezondheid, eerder mijn zelfvertrouwen.

In jouw geval zou ik dit iig aankaarten met je man. Heeft ie nog niet door dan dat je enorm veel moeite met zijn moeder hebt?

quote:

Op vrijdag 29 april 2005 14:21 schreef GM het volgende:

Morgen komt hij thuis van zakenreis en dan moet ik hem wel vertellen dat mijn huisarts contact met haar gewoon verboden heeft voorlopig.

Wow... dan is het inderdaad wel heftig, zeg!

mijn ex-schoonmoeder was niet heel onaardig maar wel bezitterig en vond mij niet goed genoeg voor haar zoon oid. Vooral het feit dat ik veel werk en weinig bij hem in huis deed zat haar dwars.

Toen er bij hem ingebroken was en de TR vingerafdrukken kwam nemen en ook de mijne vroeg, sprak ze de legendarische woorden: "Zit zij ook aan jouw spullen dan?"
Alsof ik in 2 jaar alleen met mijn handjes over elkaar op de bank had gezeten.

Ander fijn voorval was dat ik op een verjaardag was en daar allerlei vieze leverworst ed. voor mijn neus geduwd kreeg. Ik bedankte heel beleefd, maar kreeg in de keuken toegbeten (waar niemand het kon horen): "Weet je wel dat het heel onbeleefd en onaardig is om alles af te wijzen dat je aangeboden krijgt?"

Zijn ouders waren ook zeker 15-20 jaar ouder dan de mijne, dus ik was het ook heel anders gewend. De ouders van mijn huidige vriendje zijn gelukkig heel aardig en lief en ook lekker jong, net zoals de mijne

quote:

Op vrijdag 29 april 2005 13:59 schreef GM het volgende:
het prototype Bastard Schoonmoeder From Hell.

Geweldige uitspraak

Weet je man wel dat je een probleem met haar hebt? Kan hij er niks an veranderen? Anders moet het toch echt wel een keer tot een aanvaring komen, zodat je kunt zeggen wat je denkt.

Tot nu toe heb ik iig nog geen gekend waarmee ik het écht goed kon vinden.

Ik kan prima opschieten met mijn schoonmoeder, al weet ik ook dat ze er best wel een probleem mee heeft dat we nog steeds niet getrouwd zijn, en we elkaar persoonlijk best wel moeilijk liggen (ik ben een redelijk stil en streng persoon, die soms wat 'hard' uit de hoek kan komen) ..

Punt is wel, ik weet dat ik aan mn relatie met haar moet werken en poog dat ook wel te doen, althans zeker de indruk naar haar toe te wekken dat ik dat doe...

andersom, ik weet dat mijn vrouw problemen heeft met mijn moeder, deels is dat ook door wat onhandige opmerkingen en gedrag na de geboorte van mn dochter, toen mijn moeder zich te makkelijk liet meeslepen in haar 'trots' en zoveel opmerkte dat mijn dochter toch zoveel op mij leek, dat mn vrouw het idee kreeg een soort van gezichtsloze 'draagmoeder' te zijn ...

Aan de andere kant, mijn vrouw overdrijft dat soms absoluut, en soms ergert het me enorm dat ze dat mijn moeder nog steeds nadraagt, ik heb daar op een gegeven moment wat van gezegd tegen mn moeder en die probeert dat nu ook in te houden ... toch heb ik nog steeds het idee dat mijn vrouw onze dochter enorm 'weghoud' van mijn ouders, dit terwijl haar moeder onze dochter wel iedere week ziet en ze daar meermaals gaat logeren...

Persoonlijk denk ik inderdaad dat veel schoonmoeders soms erg verkeerd omgaan met hun kinderen als die eenmaal een 'eigen' leven hebben opgebouwd, soms niet loskomen van die 'het is mijn kind'-situatie ...

Aan de andere kant, dat 'beztitterige' gedrag komt lang niet altijd alleen van die 'gemene' schoonmoeders af, het komt ook voor dat die 'lieve' schoondochters enorm overreageren, op gewoon een moeder die dat proces doormaakt, en zelf niet weten hoe darmee om te gaan en dan enkel op een openlijk 'conflict' aansturen.

Een gedeelte van de voorbeelden die mensen hier noemen zijn gewoon schoonmoeders die 'moeite' hebben met het proces van acceptatie, dat hun kinderen hun eigen leven opbouwen en onafhankelijk zijn ...
Mar anderszijds snap ik werkelijk niet echt die 'overreactie' op die zogenaamde 'gemene opmerkingen' of 'spelletjes' die ze zouden spelen om relaties op te breken ..., misschien is dat helemaal niet bewust gericht tegen de persoon, maar gewoon een proces dat die mensen doormaken

Als je in een relatie zit, behoort daar ook contact bij met mensen die familie zijn van je partner, en misschien in een andere situatie zou ontwijken, omdat je 'niks' met hen hebt.

Mijn zuster heeft me ooit verteld dat zij ook lange tijd een enorm 'acceptatie-probleem' had met haar schoonmoeder, totdat ze haar eigen houding veranderde en zich niet meer zo liet opvitten door opmerkingen die die vrouw deed over 'haar zoon waar ze zo trots op was' (of over het vele aantal meisjes waarmee die voorheen wel wat gehad had) ..
Omdat dat geen aanval jegens haar was, eerder een uiting van trots die die vrouw goedbedoelde en niet merkte dat dat juist kwetsen kan voor iemand anders.

GM, ik denk gewoonweg dat je het jezelf heel erg moeilijk maakt door van die schoonmoeder iets te gaan verwachten dat ze je op dit moment niet kan geven ...

Voor die schoonmoeder ben JIJ iemand die inbreuk maakt, op een plek die zij had: zoals ze het zelf noemde "de eerste plek bij haar zoon"... en ja, daar heeft die vrouw het erg moeilijk mee, kan moeilijk zichzelf een 'normale' houding geven, om daarmee om te gaan.
Dat ze dat zei, op je huwelijk, was gewoon eerlijk, over zichzelf; terwijl _jij_ dat nu onmiddelijk opvat als een 'aanval' of 'oorlogsverklaring aan jou' ...
nee, die schoonmoeder zei dat omdat ze dat 'zelf' voelde op dat moment, misschien ook doorhad dat dat enorm fout was geweest ...

je kunt dan twee dingen doen...
- jezelf gek laten maken
- voor jezelf duidelijk stellen dat jouw man van jou houdt en je bij hem die nummer één al bent, en wat je schoonmoeder er verder van zegt, daar geen flikker aan veranderd.

De voorbeelden die je geeft zijn voornamelijk opmerkingen die je heel persoonlijk op kunt gaan vatten, paranoide kunt interpreteren als 'pogingen om aan jouw stoelpoten te zagen' ... maar, als je man duidelijk maakt dat hij zich daardoor niet laat 'manipuleren' zijn die toch schadeloos verder?

Zolang jij continu het slechtste in die vrouw zoekt, raak je zelf overspannen ...
Bovendien is dat ook een beetje een belediging aan je man, als zou hij niet genoeg van jou houden, en zijn liefde moeten bewijzen door zijn eigen moeder af te gaan vallen.

[ Bericht 12% gewijzigd door RM-rf op 29-04-2005 15:05:31 ]

Dat is echt iets voor vrouwen. Een soort teratoriale drift.
Als ik zo de posts van de TS lees, vind ik haar ook niet vriendelijk. Alles wordt negatief geïnterpreteerd en dat is natuurlijk ook geen lekkere basis

ach, als je in dit topic enkel steunbetuigingen en knuffelposts zoekt, die je bevestigen in je 'ik ben zo zielig'-houding; had je dat vooraf even kunnen vermelden ...

ik zal verder je topic dan maar negeren

quote:

Op vrijdag 29 april 2005 15:09 schreef GM het volgende:

[..]

O je was een gast op ons huwelijk?

Jij hebt mijn reacties gezien en ervaren?

Als je met een zinnige bijdrage kunt komen doe dat dan, zoniet, zoek een ander topic

ik zit een beetje naar je posts te kijken , en hoe meer ik lees , hoe meer ik het idee krijg dat het niet aan de schoonmoeder ligt , maar aan jou .
Je lijkt me zelf niet 1 van de makkelijkste mensen , als iemand hier iets post wat niet helemaal in je straatje ligt , val je al uit.
Het begon hier al mee

quote:

Op vrijdag 29 april 2005 14:13 schreef GM het volgende:

[..]

ontzettend leuk voor je, maar voegt voor mij niet echt iets toe.

En daarna word je toontje steeds erger , misschien moet je eens bij jezelf ten rade gaan

quote:

Op vrijdag 29 april 2005 15:08 schreef GM het volgende:

[..]

Wil jij het nou niet snappen?

WAAR zeg ik dat ie haar af moet vallen om zo zijn liefde te bewijzen?
WAAR zeg ik dat ik dingen van haar verwacht die ze me niet kan geven?

Hier krijg ik ook zo'n beeld bij van een in krulspelden gestoken huisvouw , inclusief rode ochtenjas en sigaret hangend in een mondhoek die met een wijzend vingertje geheven vlak voor mijn neus loopt te schreeuwen.

[ Bericht 21% gewijzigd door Xlarge op 29-04-2005 15:27:51 ]

quote:

Op vrijdag 29 april 2005 15:09 schreef GM het volgende:

[..]

O je was een gast op ons huwelijk?

Jij hebt mijn reacties gezien en ervaren?

Als je met een zinnige bijdrage kunt komen doe dat dan, zoniet, zoek een ander topic

Sorry, maar als je niet geïnteresseerd bent in meningen van anderen, dan zou ik het niet op een discussieforum gaan zoeken. Ik vind je nogal fel reageren op toch niet eens zo slecht bedoelde kritiek. Misschien is dat wel de kern van je probleem en niet je schoonmoeder

Bleh, scnoonmoeders.

De vorige haatte me en liet dat ook blijken. Weet je ten minste waar je staat.

De huidige valt wel mee maar ze denkt dat ze hier alles kan bepalen. Van huisdieren tot aan de inrichting van ons huis. Dat begint steeds meer te botsen...

Mijn moeder had ook die neiging maar dat heb ik haar wel duidelijk gemaakt.. 2 maanden niks van je laten horen toen ze niet luisteren wilde..

[ Bericht 30% gewijzigd door Napalm op 29-04-2005 16:05:57 ]

quote:

Op vrijdag 29 april 2005 15:08 schreef GM het volgende:

[..]

Wil jij het nou niet snappen?

WAAR zeg ik dat ie haar af moet vallen om zo zijn liefde te bewijzen?
WAAR zeg ik dat ik dingen van haar verwacht die ze me niet kan geven?
Ik vind dat jij erg voorbarige conclusies trekt en dingen uit mijn woorden leest die er niet staan, ook niet tussen de regels

En ik vind het eigenlijk tamelijk onbeschoft om dingen als "paranoide" te bestempelen die werkelijk niet paranoide zijn.

Ik vermoed dat je je eigen referentiekader iets te veel op een ander plaatst.

Sjonge sjonge, toen ik begon te lezen kreeg ik wel het idee dat jouw schoonmoeder een kutwijf is, maar gaandeweg is die mening toch wel verandert. Volgens mij ben jij het probleem. Op alle kritiek die jij in dit topic hebt gekregen reageer je overdreven fel. Wij snappen het allemaal niet. Wil je nou dat wij allemaal posten dat wij jou zielig vinden en dat je het zo verschrikkelijk hebt.

Er is er volgens mij maar 1 die het moeilijk heeft, en dat is jouw man. Die moet constant jouw gezeik aanhoren over wat voor een kutwijf zijn moeder wel niet is, terwijl jij je schoonouders maar 2x per jaar ziet of zoiets. Als hij daar tegen in gaat, reageer je dan ook zo fel naar hem als dat je hier reageert ?

Dat hij kijkt als een puppy die net een schop heeft gekregen kan ik me dan wel voorstellen, maar niet omdat zijn moeder een kutwijf is, maar omdat jij weer begint met je gezeur. Aan de modjes, misschien een wat felle reactie, maar een vrouw die bij dr man gaat lopen zeiken over dr schoonmoeder die ze maar enkele keren per jaar ziet vind ik not done.

Jij bent het hele jaar bij hem, jij slaapt met hem, maar wat jij ook nog wil is dat je man tegen zijn eigen moeder zegt dat zij jou met rust moet laten, terwijl die vrouw ziet dat haar zoon ergens woont met een vrouw die haar man zit op te stoken om tegen zijn eigen moeder te gaan zeggen dat ze zijn vrouw met rust moet laten.

Zo, die laatste zin is een vage, maar hij klopt volgens mij wel

RM-rf is zo'n user waarvan ik, als ik die naam in een topic als poster voorbij zie komen denk van "ah, hebben we hem weer met zijn uitgebalanceerde posts, die altijd nuanceringen aan kan brengen", en ook nu vind ik weer dat hij wel degelijk een punt heeft, zoals ik me meestal wel kan vinden in posts van hem. Dat dat jou niet kan bekoren is heel wat anders, maar gelijk heeft ie.

Mijn vorige schoonmoeder
Wat een pestwijf was dat. Na 1,5 jaar mocht ik nog steeds niet gewoon blijven slapen (ik was toen bijna 18). Als argument voerder ze dan aan dat ze 'Op zondagmorgen alleen met haar gezin wilde ontbijten.'
En bedankt.
Vriendlief ging daar natuurlijk fel tegenin, met de historische frase 'Nou ja, ik snap m'n moeder wel'.

Daarom is het ook m'n vorige schoonmoeder

Tip:

Als ze mank rond hinkt in de tuin.
Schiet nog ene keertje

De mijne zat wel bijna standaard in het gips

Ik weet dat schoonmoeders (en schoonfamilie) een hell kunnen zijn. Dit heeft bij mij in de familie ook tijdelijk tot een breuk geleid (niet bij mij, ik ben van de jongere generatie)

mensen kunnen je het leven zuur maken door opmerkingen te maken die voor anderen niet pijnlijk lijken, maar dat voor jou wel zijn. Of juist iets niet zeggen, waardoor het alleen maar pijnlijker wordt.

Er is daar niets tegen te doen. je moet me ze leven. en steun is moeilijk te krijgen, vooral als het d emoeder van je man is (mannen hebben altijd een zwak voor hun moeder) probeer de moed niet op te geven. misschien wordt het ooit iets beter (zoals bij mij in de familie. echt gezellig is het nog steeds niet, maar iedereen praat wel normaal tegen elkaar)

Knoflook ophangen en als er gevraagd wordt waarvoor dit is gewoon de waarheid zeggen. Als je man om je geeft zal hij een keuze moeten maken en anders ver weg verhuizen..

omg topicstarter jij ben werkelijk waar een zeikwijf met veels te grote tenen, mijn god, je kan niet eens omgaan met een beetje kritiek

arme man van jou

het is duidelijk dat veel mensen niet weten hoe erg deze negativiteit kan zijn voor iemand. zoals TS al zei, heeft zelfs de huisarts gezegd dat ze geen contact meer mag met haar schoonmoeder. Dus een zeikwijf is het niet.

kop op GM, laat je niet gek maken door die negatieve reacties!

quote:

Op vrijdag 29 april 2005 15:08 schreef GM het volgende:

[..]

Wil jij het nou niet snappen?

WAAR zeg ik dat ie haar af moet vallen om zo zijn liefde te bewijzen?
WAAR zeg ik dat ik dingen van haar verwacht die ze me niet kan geven?
Ik vind dat jij erg voorbarige conclusies trekt en dingen uit mijn woorden leest die er niet staan, ook niet tussen de regels

En ik vind het eigenlijk tamelijk onbeschoft om dingen als "paranoide" te bestempelen die werkelijk niet paranoide zijn.

Ik vermoed dat je je eigen referentiekader iets te veel op een ander plaatst.

Zou jij niet eens in gaan zien dat dit ge-O-H van twee kanten komt? Je bent zo druk zieltjes te winnen voor je, door jezelf gecreërde, overspannenheid dat je niemand ontziet. Vriendelijk zijn is volgens mij niet 1 van jouw beste eigenschappen. Waarschijnlijk zitten je schoonmoeder en jij precies hetzelfde in elkaar en daarom botst het. Kijk eens in de spiegel, haal diep adem en ga verder met je leven!

quote:

Op vrijdag 29 april 2005 16:27 schreef goddess-in-heaven het volgende:
het is duidelijk dat veel mensen niet weten hoe erg deze negativiteit kan zijn voor iemand. zoals TS al zei, heeft zelfs de huisarts gezegd dat ze geen contact meer mag met haar schoonmoeder. Dus een zeikwijf is het niet.

kop op GM, laat je niet gek maken door die negatieve reacties!

Bla bla bla, tuurlijk heeft de huisarts dat gezegd. Wat zou jij doen als je huisarts was, er een overspannen aandoende vrouw voor je bureau zit die zegt dat haar schoonmoeder de bron van alle problemen is? Dan zeg je toch ook: Voorlopig niet zien? En trouwens, ze ziet d'r 2 keer per jaar! Da's niet eens een beetje veel, da's zelfs heel er weinig.

Als dokter had ik ook gezegd: voorlopig niet meer naar toe gaan, al was het maar om van het hysterische gezemel af te zijn!

quote:

Op vrijdag 29 april 2005 16:35 schreef MarkDeMagiër het volgende:

[..]

Bla bla bla, tuurlijk heeft de huisarts dat gezegd. Wat zou jij doen als je huisarts was, er een overspannen aandoende vrouw voor je bureau zit die zegt dat haar schoonmoeder de bron van alle problemen is? Dan zeg je toch ook: Voorlopig niet zien? En trouwens, ze ziet d'r 2 keer per jaar! Da's niet eens een beetje veel, da's zelfs heel er weinig.

Als dokter had ik ook gezegd: voorlopig niet meer naar toe gaan, al was het maar om van het hysterische gezemel af te zijn!

je weet niet waar je het over hebt

quote:

Op vrijdag 29 april 2005 16:37 schreef goddess-in-heaven het volgende:

[..]

je weet niet waar je het over hebt

in tegendeel my dear. Lees nou gewoon eensch rustig de reacties van TS door en trek je conclusies.

Vind niet dat TS communicatief erg sterk overkomt, en dat is dan best wel een understatement. Krijg het idee dat haar waarheid almachtig is en dat daar geen discussie over mogelijk is (wat ook wel weer blijkt uit de reacties). 1+1 blijft twee en waar er twee vechten hebben er twee schuld. TS moet die apen uit haar kont laten komen zodat ze niet zo constipated reageert en ze moet tegen haar schoonmoeder hetzelfde zeggen. Nee, beter, geef me d'r telefoonnummer en ik vertel het d'r zelf wel.

Kom op nou zeg. Mijn schoonmoeder wilde me in eerste instantie niet eens ontmoeten nu kom ik er vaak zat over de vloer en is er werkelijk geen vuiltje aan de lucht.

De twee dames moeten zich maar eens bedenken dat ze de ander behandelen zoals ze zelf behandeld willen worden.

En nu naar jullie kamers en zonder eten naar bed. Ik ben er klaar mee! De man van TYS heeft trouwens, zoals eerder vermeld, wel het meest brakke baantje. zoon van ee kenau en man van een zeur. Ik zeg: hij mag vanavond hard drinken in de kroeg.

ach ja, de eerste paar keren keek ik wel raar op, maar daarna kon ik er stiekem wel om lachen. Ik stelde me er gewoon op in: dat mens gaat natuurlijk weer lopen miepen Trok me er dan ook niets van aan.

Het scheelde wel dat mijn ex het ook voor mij opnam als ie het hoorde en hij zelf ook moeite had om langer dan een paar uur in haar nabijheid te zijn

quote:

Op vrijdag 29 april 2005 16:37 schreef goddess-in-heaven het volgende:

[..]

je weet niet waar je het over hebt

heb je uberhaubt de reacties van de TS gelezen ?
Het zal ongetwijfeld voorkomen dat er schoonmoeders zijn die een ware druk op een relatie leggen en een echte kenau zijn.
Maar als het de TS al een beetje niet zint , komt zij verbaal uit de hoek als Mike Tyson on PCP.

Ik denk aan de posts te zien (hoever je dat daaraan kan zien) , dat zij zeker niet de makkelijkste is , en misschien wel even bij zichzelf moet nagaan of ze wel het zielige slachtoffer hier is ...

edit: laatmaar

en toen was ze stil (TS dan)

quote:

Op vrijdag 29 april 2005 18:07 schreef DrazTic het volgende:
en toen was ze stil (TS dan)

Ze mag van de huisarts voorlopig niet op FOK! komen

ok ok TS was niet altijd even lief in haar reacties...maar ik snap heel goed wat ze bedoelt.
Ik heb ook een schoonmoeder from hell!
Als mijn vriendin een keertje "gezellig" op visite ging (2 uur reizen) moest ze serieus 6 weken!!! (overdrijf niet ) bij komen van 1 dagje naar haar moeder toe ....
inmiddels wil mijn vriendin voorlopig geen contact meer met haar moeder, omdat ze er ook zelf wel achter kwam dat ze zich iedere keer zo verschrikkelijk voelde als ze daar was geweest.
Ik persoonlijk hoef dat mens ook nooit meer van me leven te zien, maar ik zal/kan/wil mijn vriendin niet verbieden om naar dr moeder te gaan.
Ik begrijp erg goed dat de TS zich zo verschrikkelijk overspannen voelt door haar schoonmoeder,
maar je kunt 2 dingen doen...of jij leeft je leven samen met je man of je blijft je druk maken en je geeft je man onbewust het gevoel dat hij moet kiezen en dan ben je hem ook kwijt.

Ik snap dat niet echt eigenlijk, 6 weken in bed liggen omdat je 1 dag met iemand (verschrikkelijk) hebt doorgebracht.

Ik snap het echt niet.

Wie zei er iets over in bed liggen ik niet...bijkomen is een erg relatief begrip he.

quote:

Op vrijdag 29 april 2005 13:59 schreef GM het volgende:
Wie heeft er nog meer zo'n "schatje" getroffen en hoe zijn jullie daar mee omgegaan?

Mijn 'schoonmoeder' is wel oke, maar de broer van mijn lief is echt de grootste zak die ik ken
Ik kan niks goed doen, ben natuurlijk niet goed genoeg voor zijn broertje, hij negeert me compleet en dan verwacht ie dat ik hem wel gedag zeg, anders is dat weer niet goed natuurlijk, verder stelt hij het niet op prijs als ik hem aanspreek en als ik dat niet doe ben ik stil

Meneer weigert om bij zijn ouders te eten als hij weet dat ik er ook ben, ook op de verjaardag van zijn moeder niet meegeweest naar cabaret, op kerst zo snel mogelijk naar huis gegaan en dat soort dingen allemaal.

Het ironische is dat de eerste weken dat mijn lief en ik met elkaar gingen wij nog wel redelijk goed met elkaar overweg konden, totdat hij hoorde dat mijn vader een moslim familie heeft (mijn vader is zelf niet echt gelovig, mijn moeder is gewoon Nederlands en zo atheist als maar mogelijk is, en ik geloof ook niet, maar dat doet er allemaal niet toe )

Hoe ik er mee omga:
Ik zeg hem gedag, verder niks. Gelukkig merkt mijn lief het ook en trekt hij zich er ook niks van aan

Ben toch eigenlijk wel benieuwd naar de reactie van TS op het feit dat veel mensen haar in haar posts al niet echt symphatiek vinden overkomen...

TS heeft het hazenpad gekozen volgens mij. Is niet raar, doet iedereen in R&P die niet te horen krijgen wat ze willen of hopen.

Ik heb het contact daarmee gewoonweg gebroken, puur doordat we enorm verschillen.
Een vorm van aanpassen zat er dan ook echt niet in...
Ze is een enorme flapuit, nu hoeft dat 'flapuiten' niet zozeer een probleem te zijn, maar wat ze er dan uitkraamt...
Ze heeft me daarmee meerdere keren het bloed onder de nagels vandaan gehaald.

Ze probeerde me te claimen, bepaalde blikken geven wanneer je b.v. al een afspraak hebt staan.
Natuurlijk meer van dat soort ongein..

Het is jammer dat het zover heeft moeten komen, maar er is niets zo belangrijk dan een stressloos leven te leven!

Sterkte!

Ik vind mijn schoonmoeder ook niet zo heel erg lief. Maar gelukkig vind mijn vriendje dat ook.

Het vervelende in mijn geval is, dat mijn schoonmoeder op de een of andere manier probeert om mijn beste vriendin te worden. En ik word daar echt zo MOE van.

Ze belt me op en houdt me dan een uur aan de praat. Ze vraagt me voortdurend op de koffie. Ze gebruitk te pas en te onpas het woord trots, en ze is overal trots op....
"ik ben zo trots dat je zelf je kont hebt afgeveegd"
"ik ben zo trots dat je een nieuwe auto hebt gekocht"
"ik ben zo trots dat jullie tuin zo mooi is"
ïk ben zo trots................."

Als ze het nou 1 keer zei, maar elke keer als ik haar zie, zijn er wel 384523243 dingen waar ze trots op is... en het klinkt gewoon niet geloofwaardig.

Soms dan wil ik haar de voordeel van de twijfel geven, en dan vertel haar iets dat me dwarszit.... en dan gaat ze dat gelijk aan de grote klok hangen.... Dus ik denk: ik zeg al niks meer tegen dr...

ZE ZIT OP MSN EN LOOPT DE HELE DAG TEGEN ME AAN TE LULLEN. En sluit dan gesprekken af met Groetjes van je trotse schoonmoeder.

Ze vraagt naar mn sexleven!!!! hallo stom wijf wat kan jou dat nog schelen hoe en waar ik haar zoon neem...

Ze kan niet hebben dat wij beter omgaan met haar ex dan met haar, en doet vanalles om hem in een kwaad daglicht te zetten...

Ze wil gezellig met me naar de sauna.....nou ik niet met haar.......

Ze doet echt haar best maar ik kan dat niet waarderen, misschien ben ik dan wel een trut....maar ik wil haar niet als mijn beste vriendin. Ze is de moeder van de mijn vriend en daarmee is dan ook alles gezegd....

quote:

Op vrijdag 29 april 2005 13:59 schreef GM het volgende:
Wie heeft er nog meer zo'n "schatje" getroffen en hoe zijn jullie daar mee omgegaan?

Ik, en ik ga niet meer met haar om.
[14.gif]

GM, ik begrijp je reacties hier en als mensen niet zien dat je overstuur bent en enkel wat begrip vraagt dan is dat niet jou probleem.
Ik weet heel goed dat het je kapot maakt, op de duur wordt je zelfs agressief.
Vroeger liet ik me op mijn kop zitten maar nu is het genoeg, als enkelen me niet met respect kunnen behandelen moeten ze van mij ook niet te veel verwachten.
Spreek er met je man over, laat hem merken hoe moeilijk je het hebt met haar snerende opmerkingen.
Als hij niet voor je kan opkomen kan je het beste je hoofd koel houden want ze probeert je natuurlijk uit je tent te lokken.
Laat haar zoveel mogelijk links liggen, lach met haar domme opmerkingen, dat zal haar zeker raken ofwel doe je alsof je het niet gehoord hebt.
Probeer je te concentreren op andere familieleden waarbij je je wel goed voelt maar als je schoonzus ook zo vals is, kan het enkel moeilijk zijn.
Ik heb dit ook meegemaakt maar ik ben nu zo ver dat ik hun een poepje laat ruiken, mijn zelfvertrouwen ging kapot door hun en zij wrijven zich natuurlijk dan in de handen.
Nu doe ik wat ik wil en als ik geen zin heb om hun te zien, vermijd ik ze.
Tuurlijk kan je sommige familieaangelegenhieden niet ontwijken en houdt ik mijn hart vast.
Als ze zo gemeen doet kijk haar dan glimlachend aan en denk krijg de diarree of iets anders, dat doet goed.
Vroeg of laat komt boontje wel om zijn loontje geloof me meid.
Keep smiling en laat je door niemand in een hoek drummen.
Sterkte Rina

quote:

Op woensdag 4 mei 2005 19:11 schreef amaranta het volgende:
Ik vind mijn schoonmoeder ook niet zo heel erg lief. Maar gelukkig vind mijn vriendje dat ook.

Het vervelende in mijn geval is, dat mijn schoonmoeder op de een of andere manier probeert om mijn beste vriendin te worden. En ik word daar echt zo MOE van.

Ze belt me op en houdt me dan een uur aan de praat. Ze vraagt me voortdurend op de koffie. Ze gebruitk te pas en te onpas het woord trots, en ze is overal trots op....
"ik ben zo trots dat je zelf je kont hebt afgeveegd"
"ik ben zo trots dat je een nieuwe auto hebt gekocht"
"ik ben zo trots dat jullie tuin zo mooi is"
ïk ben zo trots................."

Als ze het nou 1 keer zei, maar elke keer als ik haar zie, zijn er wel 384523243 dingen waar ze trots op is... en het klinkt gewoon niet geloofwaardig.

Soms dan wil ik haar de voordeel van de twijfel geven, en dan vertel haar iets dat me dwarszit.... en dan gaat ze dat gelijk aan de grote klok hangen.... Dus ik denk: ik zeg al niks meer tegen dr...

ZE ZIT OP MSN EN LOOPT DE HELE DAG TEGEN ME AAN TE LULLEN. En sluit dan gesprekken af met Groetjes van je trotse schoonmoeder.

Ze vraagt naar mn sexleven!!!! hallo stom wijf wat kan jou dat nog schelen hoe en waar ik haar zoon neem...

Ze kan niet hebben dat wij beter omgaan met haar ex dan met haar, en doet vanalles om hem in een kwaad daglicht te zetten...

Ze wil gezellig met me naar de sauna.....nou ik niet met haar.......

Ze doet echt haar best maar ik kan dat niet waarderen, misschien ben ik dan wel een trut....maar ik wil haar niet als mijn beste vriendin. Ze is de moeder van de mijn vriend en daarmee is dan ook alles gezegd....

Wat ik niet begrijp...
Wat moet ze met jouw msn?

Je wilt niets van haar, dan zou je toch minimaal zeggen dat je geen msn hebt?
Of dat je met het msn-en bent gestopt.
Wanneer dat msn-gebeuren onvermijdelijk met haar is, maak dan een speciaal schoonmoeder-msn-adres aan.
Zodat je zelf een beetje kunt bepalen wanneer je haar wat te melden hebt, of juist niet!

Is er geen manier te bedenken om het contact wat ze met jou zoekt een beetje in te dammen?

Zeg haar anders es een keer dat jij heel erg trots op haar zou zijn dat ze je es een beetje met rust zou laten en zich ging verdiepen in het sexleven met haar man

Hi GM!

Net als Rina begrijp ik wel wat je doormaakt, want ook ik ben met zo een ´gezellige´ schoonmoeder gezegend... Hoewel ze in het begin heel aardig deed, voelde ik mij helemaal niet op mijn gemak bij mijn vriend zijn familie thuis. Elke keer kwam ik met zo een raar gevoel thuis. Ik voelde me gekwetst en boos, maar ik dacht toen nog dat het mij aan mij lag, dat ik me niet zo moest aanstellen. Ze had toch immers niet direct een gemene opmerking naar mij gemaakt?
Wat ze deed was mij negeren. Mijn mening werd nooit gevraagd. Het werd juist benadrukt dat zij zo een ´close´ familie waren en ze deed net alsof wij helemaal geen relatie hadden. Ze maakte verder altijd van die indirekte kwetsende op merkingen, die dan eigenlijk over mij gingen. Zo maakte ze bijvoorbeeld gemene opmerkingen over ´de Nederlanders´waarmee ze dan eigenlijk mij bedoelde (zij is Colombiaans, net als mijn vriend). En nee, dat beeld ik me echt niet in!. En dat is ook het moeilijkste, die dubbelzinnige opmerkingen, het is dan heel moeilijk uit te leggen aan anderen (en aan je partner) waarom jij je zo gekwetst voelt.
Eigenlijk was de hele situatie nog wel te overzien tot we zo een twee jaar geleden in dezelfde stad zijn gaan wonen als zij. Dat was wel de grootste fout die ik had kunnen maken. Ook heb ik een jaar gelden een kindje gekregen en toen ging het pas echt mis. Vanaf toen ging de strijd niet meer zozeer om haar zoon, maar om haar kleinkind. Ze deed er alles aan om mijn kindje uit mijn handen te houden, had overal kritiek op, enz. Ze gaf me echt het gevoel dat ik geen moeder mocht zijn over mijn eigen kind. Ik mocht niets op mijn manier doen, want dat waren dan van die domme nederlandse gebruiken.. Ik moest erom vechten om hem even zelf vast te houden. Ze knipte zelfs ongevraagd zijn haar en trok hem zodra hij bij haar was meteen haar kleertjes aan. Zelfs de speen werd omgeruild voor een speentje die zij had gekocht en ze spuit hem haar parfum op (nou vraag ik je...). Verder lijkt hij erg veel op mijn vriend en dat moest dan ook wel constant benadrukt worden. Mijn positie was meer die van een soort draagmoeder van haar kleinkind. Alleen als ie iets lelijks had, had ie dat opeens van mij. En kwamen we een dag niet langs dan waren het grote drama´s dat zij haar kleinkind niet mocht zien voor een hele dag! Kortom, elke dag zaten we de helft van de dag daar (ze had het eten altijd precies klaarstaan op het moment dat we hem kwamen ophalen, zeg dan nog maar eens dat je niet meeet..). En zo kan ik nog wel een uurtje doorgaan. In het begin liet ik het allemaal maar over me heen komen. Uiteindelijk wil je in eerste instantie toch aardig gevonden worden door je schoonfamilie en ook anderen zeggen dan van ´joh, trek het je niet aan, laat haar maar gaan, doe je thuis toch weer de dingen zoals je zelf wilt?
Inmiddels ben ik die fase wel voorbij en trek ik bij alles wat me niet aanstaat wel mijn mond open met als gevolg dat ze me nu niet meer wil zien. En eigenlijk heb ik daar helemaal geen problemen mee. Het is alleen niet zo leuk voor mijn vriend. Het blijft natuurlijk toch zijn moeder. Ik denk dat het belangrijkste is dat je het elke keer direct zegt tegen je partner dat je bepaalde gedragingen van je schoonmoeder niet leuk vindt. (En dus niet pas op het moment dat je van boosheid ontploft en meteen met allerlei verwijten komt) En stel hem vragen om hem aan het denken te zetten: bv. Zou jij elke dag bij mijn ouders willen eten? Vind jij het normaal dat ons kindje elke dag in haar kleren thuiskomt na het opassen? Zou jij je niet gekwetst voelen als mijn moeder zo of zo een opmerking tegen jou zou maken? In het begin zag mijn vriend het namelijk ook niet, daarna zag hij het wel maar wilde het niet zien en nu (drie jaar verder) ziet hij eindelijk wel hoe het in elkaar zit en geeft mij nu ook meestal gelijk.... (Overigens tegen andere exvriendinnen van mijn vriend deed ze net zo en met haar eigen schoonfamilie heeft ze ook ruzie, wat mij wel bevestigt dat ik me niet aanstel en overgevoelig reageer)

loop bij die vent weg, probleem opgelost

Schoonmoeders zijn meestal geen pretje. Ik heb ooit het geluk gehad dat ik "schoonouders" had waarmee ik het perfect kon vinden. Maar meestal gaat het net effe wat minder.

Nu ook gaat het niet best. Vaak steken onder water. Ik ben van goede komaf en als ik ergens geen zin in heb oid krijg ik meteen het verwijt dat het wel "te min" voor mij zou zijn. V.b. deze week kwam ter sprake dat ik geen zuurkool lust. Meteen de opmerking: "is dat dan armeluis voedsel?" Nou vraag ik je!

En zo is het met alles. Het ergste is dat mijn vriendin zich er soms door laat beïnvloeden als ze weer bij haar ouders is geweest. Maar goed, voor haar is het ook niet makkelijk, want ze hoort al jarenlang gezeur aan haar kop dat ik niet goed voor haar zou zijn. Het helpt ook niet dat haar moeder weet dat wij een open relatie hebben...

Toch: ik laat mij niet op mijn kop zitten. Ik geef gewoon mijn mening en het zal me werkelijk jeuken als ze dat niet leuk vinden. Ik lach er altijd maar om en red mijzelf er altijd met humor wel uit (aan ruzie heeft niemand wat). Uiteindelijk woon ik samen met mijn vriendin en niet met haar ouders.

Wat is dat toch met al die moeders?
Is er dan geen pa in dat gezin die hun vrouw even tot de orde v/d dag kunnen roepen?
Of zijn die schoonvaders al lang blij dat hun vrouw een ander doelwit hebben gevonden?

Schoonvaders zonder ruggegraat, dat zal het zijn!

quote:

Op vrijdag 6 mei 2005 18:02 schreef Noax het volgende:

Of zijn die schoonvaders al lang blij dat hun vrouw een ander doelwit hebben gevonden?

Ik denk het. Plus: je neukt hun dochters, dus in hun ogen verdien je dan wel straf.

Schoonvaders die zullen niet zo snel hun bek open doen. Die zullen het er wel met de schoonmoeder over hebben die het dan weer kan doorspelen ofzo.

Ach, mijn schoonouders zijn alleen vreselijk schijnheilig en ze gunnen mn vriendin niks (Nee, ze moet zo veel mogelijk aan school werken, anders komt het niet goed met haar, lekker hoor, in de vakantie moet ze 4 uur per dag leren ). Mn schoonmoeder heeft van die irritante moodswings en als die over de rooie is komt mn schoonvader nog ff alles erger maken, waar mn vriendin de dupe van is.

Ik heb al een paar keer meegemaakt dat ze waren uitgevallen tegen mn vriendin (zonder dat ik er bij was), en dat ze daarna weer poeslief tegen mij deden. Echt, gatverdamme Als dat nog een keer gebeurt dan ga ik echt walgelijk tegen ze doen.

Ik ben blij als mn vriendin op kamers gaat, dan hoef ik ze een tijdje niet meer te zien...

GM hoe is het nu met je????
Laat je niet wegjagen door een paar nare opmerkingen, er zijn zoveel mensen die je wel begrijpen en je graag willen steunen.
Groetjes Rina

Hee dit topic is weer omhoog gekomen in my AT , even weer inlezen hoor GM .
Ik weet alleen nog dat ik het niet echt met je eens was , dit was een topic met potentie...

Wow! Het bruiloftsverhaal wat jij schrijft is sprekend die van mij! Ik kon er altijd wel redelijk mee leven dat ze mij niet moest omdat ze zo gek was op mijn mans ex.

Totdat we een kindje kregen. Het begon al toen ik zwanger werd, ik was erg ziek, alleen maar spugen en viel 9 kilo af, tot ik uitdrogingsverschijnselen kreeg en in het zh terecht kwam. Hier hoorde ik van andere familieleden dat ze rond had lopen bazuinen dat ik helemaal niets had en mij alleen maar aanstelde enzo. Nou ja goed, lekker laten gaan, schelden doet geen pijn.

Toen aan het eind van de zwangerschap werd ik weer opgenomen met zwsch vergiftiging en ze zouden de kleine gaan halen. 's nachts begonnen de weeen vanzelf dus wij iedereen bellen van kom maar niet op bezoek want we zijn aan het bevallen. Wat doet dat klerewijf, die komt en gaat op de gang zitten en vraagt aan elke verpleegster of het er al is (pfff)
Ok, toen kwam ze in de kraamtijd elke dag langs in mijn rustuurtje dus na 3 dagen had de kraamverzorgster zoiets van nee, u komt later maar weer terug. Is ze toch uit haar dak gegaan tegen mij :S Ook omdat ik niet wilde dat haar hond in huis kwam (die had op dat moment schurft en vlooien) Hoe durfde ik haar te weigeren.

Daarna heeft ze 1x opgepast, onze kleine had een navelbreuk en ik had gezegd blijf ervanaf, mocht er iets gebeuren dan doe ik dat! Kom ik thuis, zit er een andere pleister op, dus ik vraag waarom dat is, zegt ze ja, haar naveltje puilde uit dus ik heb hem maar even teruggeduwd %^(^$%^$# Ook zei ze dat Alyssa 4 uur geslapen had dus ze had een stoel gepakt en was naast haar gaan zitten om te kijken of ze nog ademde, 4 uur lang zitten!

Goed, de bom is eens gebarsten toen we haar tegenkwamen, missen op straat, ze pakte de kinderwagen van mij af en ging met haar rug naar mij toe staan, na 5 minuten zei ze oh dag. Dus ik zeg ja als je nu denkt dat ik een beetje hypocriet aardig ga lopen doen heb je het mis na alles wat je mij geflikt heb (ze was toen al weken aan het stoken tegen iedereen over mij) Toen flipte ze, ze schreeuwde vies vuil K*nker wijf je pakt 2 dingen van mij af, mijn man en kleinkind en dat laat ik niet gebeuren blabla dus ik zei, weet je je bent echt gek toen stak ze haar middelvinger op en trok mij aan mijn keel op de grond (echt, midden op straat) dus mijn dochter begon te huilen en nadat mijn man haar van mij afgehaald had schreeuwde ze dat ik een slechte moeder ben en dat ik mijn kind niet waard was enzo.
Toen ben ik weggelopen/rend en heb ik haar al een jaar ofzo niet meer gezien. Ze heeft nog vaak kaartjes gestuurd naar mijn man maar die heb ik verscheurd en teruggestuurd, oprotten met dat mens.

Tsja, het is wat extreem maar ze is gewoon echt gestoord....
Gelukkig gaat mijn schoonvader zaterdag trouwen met een superlieve vrouw! Heeft mijn dochter weer echt 2 oma's!!

fuck he. Daar is die schoonmoeder uit desperate housewives nog een lievertje bij.
Nou moet ik zeggen dat ik wel zulke gevallen ken, namelijk de schoongrootmoeder (grootmoeder van mijn vriend) die ook zo een onruststookster en roodelaaster is. Pas geleden heeft mijn schoonmoeder (het was haar moeder) het ook met haar gebroken nadat er weer een hoop nieuwe roddels het circuit binnen kwamen.
ook als er wat gevoelige informatie was, dan werd het niet aan haar verteld, want dan wisten de volgende dag alle cassieres, alle vage vrienden en kennisen, alle voorbijgangers op straat het...

Precies! haha de caissieres, komt mij ook bekend voor! Echt waar! Alleen wist ze niet dat degene waar ze die dag tegen praatte een vriendin van mijn moeder was.. Belachelijk is het eigenlijk he!

Oh ja, die kaarten die ik verscheurd heb dat is na overleg gedaan met mijn man hoor, hij wil ook niets meer met haar te maken hebben. Ik hou niets voor hem achter qua als ze weereens wat gestuurd heeft maar ik heb dus toestemming om het zo te doen

Nee mijn leven is er een stuk beter en rustiger op geworden zo zonder haar!

quote:

Op vrijdag 29 april 2005 13:59 schreef GM het volgende:
"ik kan mijn eerste plaats bij mijn zoon niet afstaan".

Heeeeej, zo denkt mijn schoonmoeder ook.
Situatie was bij ons wat gecompliceerd, aangezien ze een tijd min of meer heeft ingewoond bij ons na de scheiding van mn schoonvader. Ze claimde haar zoon als een gek, met het idee 'ik heb hem gekregen, dus hij is van mij ook'. Haar dochter steunde haar niet (echt), dus alles kwam op hem en mij neer. Maar ja, op een gegeven moment wordt je dat dus zat. Het contact staat nu op een heel laag pitje, om meerdere redenen dan alleen deze _{zij kan bijv. niet accepteren dat hij veel om gaat met zn vader, wat ze van haar dochter weer wel pikt}

Ik ben altijd hard en eerlijk geweest, laat niet over me heen lopen, zeg wat ik op mn hart heb. Toen mn vriendje bijvoorbeeld regelmatiger 'nee' begon te zeggen, was het 'jij bent geen echte vrouw, een echte vrouw zou tegen haar man zeggen dat ie mee moest, dat heb ik altijd gedaan'. Het was haar bedoeling om mij te raken, maar ik zei dan gewoon 'tja, en waar is de man van die echte vrouw nu? Juist ja, die ligt bij een ander in bed'

Ze is te claimerig in haar gedrag, en als ze dan haar zin niet krijgt zegt ze hele rake, pijnlijke dingen, die ze later afdoet met 'zo heb ik het niet bedoeld'. Ik heb dan zoiets 'had dan je mond gehouden'. Ik pik in elk geval niet alles, omdat zij nu eenmaal zo is, daar heb ik geen zin in.

Voor de rest heb ik de stelregel: jouw moeder, jouw probleem. Dus bepaalde dingen mag hij lekker afhandelen, bijv. dat we niet langs komen met Kerst

Ik heb geen slechte ervaringen met 'schoonmoeders'.. Maar wat er hier allemaal staat, is soms echt te gek voor woorden. Veel sterkte, schoondochters!

Haha, ik bedenk mij net nog een leuk detail, toen we trouwden (was een stralende dag, hartje zomer) Was ze compleet in het zwart gekleed Moet wel lachen als ik mensen nu nog de foto's laat zien, die reageren van: nou ja.. wie is dat nou weer, ze kijkt ook echt chago op elke foto.

Goh, wat een verhalen zeg.

Ik begrijp niet zo goed hoe jullie als stel de zaken zo hebben laten escaleren. Wat dat betreft kan ik me wel vinden in miss_dynastie haar opmerking: jouw familie jouw zaken. Ookal zou hij het in eerste instantie niet direct geloven (waar twee vechten hebben vaak twee schuld), dannog hoor ik niets over actieve pogingen om het eens goed uit te praten met zijn moeder.
Ik heb in ieder geval wel een beetje het gevoel dat veel moeders pas zo worden als hun zoon dat (al dan niet onbewust) toelaat.

Ouders zijn natuurlijk heel belangrijk, maar je eigen gezin gaat toch voor vind ik. Gelukkig heb ik hele lieve 'schoonouders' .

quote:

Op dinsdag 14 juni 2005 15:33 schreef Étoile het volgende:
Ouders zijn natuurlijk heel belangrijk, maar je eigen gezin gaat toch voor vind ik.

Juist.
Het zijn dan ook de schoonmoeders die daar anders over denken, vandaar ook de conflictsituatie. Juist dat kan mijn schoonmoeder namelijk niet accepteren, dat mijn vriend een eigen gezin heeft, en niet langer volledig in dienst staat van het hare

Nou was mn vriend overigens ook altijd een enorme goedzak, die vreselijk over zich heen liet lopen. Mede door mij is hij in gaan zien dat het zo niet altijd hoeft en dat je best 'nee' mag zeggen. Dus dat is mijn slechte invloed

Haha, daarom zei ik ook 'vaak'. Ik ken ook gevallen waarin de ander echt onredelijk bezig is. Maar het verhaal van Bibikuif22 is een beetje waar ik op doelde met escaleren. Dat het met 'zijn vrouw' zo ver moet komen voordat 'de man' definitief ingrijpt, lijkt me heel moeilijk. Maarja grenzen verlegt men snel, daar ben ik me ook van bewust.

Wat betreft het niet kunnen afstaan, dat komt idd wel voor, maar omgekeerd zijn er ook schoondochters die niet kunnen verhapstukken dat hun man ook van een andere vrouw houdt (daar bedoel ik jou overigens niet mee hoor).

Het is in ieder geval al heel wat dat je vriend nu wel inziet dat het zo niet gaat, misschien draait zij op den duur wel bij als ze inziet dat ze 'hem' (en misschien haar kleinkinderen) anders kwijtraakt.

Wel mijn moeder is er ook zo-eentje...zuigen en trekken tot het bloed onder je nagels vandaan komt
Maar ik heb mijn eigen moeder al jaren door en heb haar onder een gezellig flesje ijn een jaar voor mijn huwelijk gewaarschuwd dat het haar bloed zal worden dat onder mijn nagels vandaan gaat komen daar ik haar zwarte hard door haar leugens sprekende strot naar buiten zal trekken.

Nu dit klinkt mischien wat hard en ijk overdoe de woorden iets maar mijn broer zat in dezelfde situatie, en je wilt niet weten wat dit veranderd heeft......

Maar dan nu naar de SCHOONmoeder waar ik schoon genoeg van krijg.
Mijn vrouw is de jongste en Moeders heeft haar op een bepaalde manier te hatd onder de duim
het geintje prijzen en de poten onder je stoel vandaan gezaagd krijgen....

Daar begin ik recentelijk achter te komen
Gelukkig ben ik goed getraind maar leuk is anders

Oh en als opluchtertje

quote:

Conference De Jongens
(tekst: Simon Carmiggelt)

M´n dochterje is vandaag getrouwd en dat vieren we.
Ze is pas eenentwintig. Ja, ze trouwen vroeg tegenwoordig.
Kijk, hier heb ik nog een fotootje van m´n dochter. Da´s anderhalf jaar terug. Oorspronkelijk zat er nog een knul aan m dochter vast, maar die heb ik er vanaf geknipt. Maar dat was een bevlieging van zeer tijdelijke aard. En waarom zou je nou met zo´n snotneus op je borst blijven rondlopen, nietwaar? Dat heeft geen betekenis. Dus nam ik de schaar en knip, knip, daar lag Pim. Verdomd hij heette Pim!
Als een meid getrouwd is, dan is zo´n meid geen kind meer, dan is zo´n meid ineens méns geworden. En als je als vader zijnde zonder te veel narigheid je dochtertje hebt opgekweekt tot mens, dan mag je als vader zijnde wel effe op die mijlpaal plaats nemen, een zucht van verlichting slaken en een saffie opsteken. Want wat is een kind? Ik zeg altijd: ´Een kind… Kijk eens, we staan er borg voor. Als je kind iets overkomt, is het jouw schuld. Altijd. ´Want als opvoeder falen we´. Trouwens, wat is een opvoeder? Een opvoeder is een stakker die in het duister tast. Mijn vader, hij ruste in vrede, maar mijn vader was een man met een paar harde handen. Die legde heus niet z´n oor op je zieltje te luisteren. Een hengst voor je harses kon je krijgen. En zo ben ik dan opgegroeid tot iemand met vrije levensprincipes.
Multatuli heb al gezegd: ´Kind, als ik me erop voorsta dat ik je vader ben, spuw mij dan in mijn gelaat.´ En daar had Multatuli gelijk in. Toen het puntje bij het paaltje kwam, had Multatuli z´n eigen zoontje aardig verprutst. Maar ja, op papier wist-ie het wijs te zeggen. En daar gaat het maar om bij dit soort schrijvers, nietwaar?
Dus wat heb ik gedaan? Ik heb mijn dochtertje vrij opgevoed. Niet als een boeman, maar ik heb m´n dochtertje opgevoed als een vrind. Ik heb d´r opgevoed als een gelijke. En dan moeten jullie toch eens iets zeggen over die moderne opvoeding.
Ik vroeg en vertelde m´n ouders niks, maar ik deed wat ze zeiden. En zo´n modern kind vertelt je alles, maar doet nooit wat je zegt. In het begin is het nog geen doodwond, maar ja, zo´n meid groeit op en dan komen de jongens. De natuur moet z´n loop hebben, dat ken ik billijken. Ik weet het nog goed. Ze was veertien. Toen komt ze thuis met een knul van achttien. Oh, ik zag het zo: een gluiperd van het zuiverste water. Ene Harrie. Ik droom nog wel eens van ´m als ik zwaar getafeld heb.
Maar ja, wat doe je in de moderne opvoeding? Je zegt niet tegen je eigen dochtertje: ´Meid, ga uit m´n ogen met dat stuk verdriet!´ Maar je haalt die kwal binnen of het Sinterklaas is.
Oh, die Harrie. Hij was er altijd. En hij moest ook altijd mee-eten. En dan was-ie zo gedienstig, weet je wel, zo glijerig. Hij kon alles zo lekker aangeven. Het zout en de jus en de aardappels… Baah! Ik dacht als dát mijn schoonzoon moet worden, dan verhang ik me op een mooie zondagmorgen in het Amsterdamse Bos.
Maar goed, in het begin heb je nog enige invloed, want dan gaat zo´n meid aan je vragen: ´Pa, hoe vind je Harrie? En ik, heel link, ik begon Harrie te prijzen. Ik prees hem regelrecht het graf in. Dat-ie zo gedienstig was en dat-ie alles zo lekker kon aangeven… En zo zaagde ik indirect de poten onder zijn stoel vandaan. Binnen de maand had ik hem plat. Dag, Harrie!
Maar ja… Harrie gaat, Piet komt. Piet gaat, Kees komt. Kees gaat, Nikkie komt. En allemaal mee-eten! Oh, ik heb wat voedsel verstrekt aan die knapen. Maar ja, je denkt ook bij je eigen: rekken en erbij blijven. Als ze vandaag of morgen getrouwd is, dan mot ze htet zelf maar weten, dan ken ik er ook niks meer an doen.
Nou, en dat heb ik dan vandaag bereikt. Die knul waarmee ze vanmorgen naar het stadhuis gegaan is, dat is geen kwaaie jongen, hoor. Een beetje een sufferd. Hij helpt bij het afwassen!

wat een heerlijk topique

natuurlijk wel sneu voor de schoondochters hier

quote:

Op dinsdag 14 juni 2005 17:08 schreef GM het volgende:
Ik ken deze conference van Wim Sonneveld. Al 40 jaar oud en nog steeds redelijk actueel.
Overigens "dat binnenhalen of het sinterklaas is" dat gebeurde in het begin inderdaad.
Ik kwam er een kleine maand geleden achter wat ze toen al achter mijn rug om in de familie had lopen rondroepen.. en dat was pas na de eerste kennismaking.

ik zou zo'n ontzettende zin krijgen om dat kreng dan eens heel, heel heeeeeeel duidelijk te maken dat haar acties niet op prijs worden gesteld... een vrijbrief om grof te zijn

Hmm Hmm dat binnehalen als sinterklaas ja...daarom poste ik hem ook
Zolang ik braaf en gedienstig met schoonmoeder meega is er niks aan het handje
Maar zodra je een eigen mening hebt...nou daar ga je hoor
Het is heel vervelend natuurlijk maar mijn moeder is een groter kreng en hard spelen heb ik van haar geleerd.... En die poten onder mijn stoel vandaan zagen...daar moet schoonfamilie mee oppassen..... dat dwingt mijj namelijk tot opstaan

Zeg eb schoondochters.....pfff dacht jij dat het koek en ei was tussen schoonzonen
Ik maakte me altijd zorgen over "d'r Pa" of wat nu, in ditgeval schoonpa is
Ik bedoel, als Man weet je toch waar een goser op uit is
(Ik mijn dochter is dus beter af als mijn vrouw d'r niet krijgt)

Maar schoonpa is een aardige vent
Vrouwen het zijn krengen of het worden krengen
(waarom trouwen we?)

Oh Kinderbarend...zeg hoelang ben jij getrouw..... wij nu pvd 10 maanden en de vragen komen al "anything stirring"....grrrrrrrrr
Nee ik kan geen goed meer doen nadat ik erover dacht niet naar het huwelijk van haar zoon (mijn schoonbroer) in NY te gaan. (Ik haat NY , en mijn schoonbroer is een LUL die zelf pas een week voor ons huwelijk liet weten te komen, dan nog een ongenode gast meeneemt die wij op schoonmama's aandringen niet konden weigeren)
Maar owee als ik zeg dat ik het voorijnwerk waarschijnlijk niet kan halen

En het grootste probleem is dat mijn vrouw "te veel" tegen haar moeder zegt, zeker als wij ruzieen
Ik bedoel dat gaat haar niet aan, maar het karacter ken ik en dat wordt doorgespeeld weet je

Er zijn van die opmerkingen..... waarmee ze je keihard voor het blok zet
En dat vuurde afgelopen weekend even terug

De grootste stok die ik achter de deur heb is die aankomende trouwerij en dat zit haar dwars
Mevrouw dacht zich dus op een familiefeestje sterk te maken door mij in het bijzijn van haar directe familie te vragen of oik nog ging
Haar dus even heel even rustig uitgelegd waarom ik geen zin heb naar de US te gaan, (Ik haat NY, ikwil niet als een crimineel behandeld worden als ik een land binnenga, corte notificatie voor zo'n reis, ongelegen tijdstip, huidige werk, contract gebonden, en mijn eerste verantwoordelijkheid is mijn vrouw en het dak boven haar hoofd...... )

Ik denk nou hier barst de bom...maar nee hoor, twee angetrouwde neven het met me eens , wat familievrienden etc etc...dus mecvrouw ging even plat op haar waffel... ben dus de rest van het weekend genegeerd...... lekker rustig

Mijn advies ... kolen stapelen.... je zagt de poten onder haar stoel vandaan.....maar niet door....moet je opletten tegen de tijd dat ze zich realiseerd dat ze alle 4 nog aan een splintertje hangen .... 1x blazen is genoeg.....

Schhonfamilie.... houd je rug tegen de muur

quote:

Op dinsdag 14 juni 2005 17:26 schreef iamredleader het volgende:
Ach, ik denk dat het wel meevalt met het aantal verrotte schoonvaders. Ik bedoel, de meeste (zoniet alle) klachten over de schoonfamilie betreffen schoonma of schoonzus, want om de een of andere reden denken die dat de nieuwe man het leven van de dame hen zal buitensluiten of zo. Is echt niet het geval!

Mijn schoonpa-in-spe is cool. Hij had eerst drie vrouwen in huis (vrouw plus twee dochters), maar dat heeft zich enigszins verandert. Als ik er ben doen we ook vaak een biertje of wat anders samen. Gezellig mannen onder mekaar.

de mijne ook die lamzak van een schoonbroer zit in NY
Dus schoonpa heeft geen reet te vertellen, en als ie al wat mocht zeggen dan was het voor mij vaak duidelijk dat dat een beleefdheids iets was .. niet omdat er naar hem geluisterd werd

Mannen zijn gewoon vredelievender en minder haatdragend dan mannen
(Daarom worden vrouwen in het leger ook door de tegenstander afgeschoten,...veels te fanatiek venijnig en gemeen)

(Hee ik heb eindelijk een reden gevonden om homomannen kinderen te laten adopteren-->
geen schoonmoeders...... )