Schoonmoeder, de geniepige variant

quote:

Op vrijdag 29 april 2005 13:59 schreef GM het volgende:
Wie heeft er nog meer zo'n "schatje" getroffen en hoe zijn jullie daar mee omgegaan?

Mijn 'schoonmoeder' is wel oke, maar de broer van mijn lief is echt de grootste zak die ik ken
Ik kan niks goed doen, ben natuurlijk niet goed genoeg voor zijn broertje, hij negeert me compleet en dan verwacht ie dat ik hem wel gedag zeg, anders is dat weer niet goed natuurlijk, verder stelt hij het niet op prijs als ik hem aanspreek en als ik dat niet doe ben ik stil

Meneer weigert om bij zijn ouders te eten als hij weet dat ik er ook ben, ook op de verjaardag van zijn moeder niet meegeweest naar cabaret, op kerst zo snel mogelijk naar huis gegaan en dat soort dingen allemaal.

Het ironische is dat de eerste weken dat mijn lief en ik met elkaar gingen wij nog wel redelijk goed met elkaar overweg konden, totdat hij hoorde dat mijn vader een moslim familie heeft (mijn vader is zelf niet echt gelovig, mijn moeder is gewoon Nederlands en zo atheist als maar mogelijk is, en ik geloof ook niet, maar dat doet er allemaal niet toe )

Hoe ik er mee omga:
Ik zeg hem gedag, verder niks. Gelukkig merkt mijn lief het ook en trekt hij zich er ook niks van aan

Ben toch eigenlijk wel benieuwd naar de reactie van TS op het feit dat veel mensen haar in haar posts al niet echt symphatiek vinden overkomen...

TS heeft het hazenpad gekozen volgens mij. Is niet raar, doet iedereen in R&P die niet te horen krijgen wat ze willen of hopen.

Ik heb het contact daarmee gewoonweg gebroken, puur doordat we enorm verschillen.
Een vorm van aanpassen zat er dan ook echt niet in...
Ze is een enorme flapuit, nu hoeft dat 'flapuiten' niet zozeer een probleem te zijn, maar wat ze er dan uitkraamt...
Ze heeft me daarmee meerdere keren het bloed onder de nagels vandaan gehaald.

Ze probeerde me te claimen, bepaalde blikken geven wanneer je b.v. al een afspraak hebt staan.
Natuurlijk meer van dat soort ongein..

Het is jammer dat het zover heeft moeten komen, maar er is niets zo belangrijk dan een stressloos leven te leven!

Sterkte!

Ik vind mijn schoonmoeder ook niet zo heel erg lief. Maar gelukkig vind mijn vriendje dat ook.

Het vervelende in mijn geval is, dat mijn schoonmoeder op de een of andere manier probeert om mijn beste vriendin te worden. En ik word daar echt zo MOE van.

Ze belt me op en houdt me dan een uur aan de praat. Ze vraagt me voortdurend op de koffie. Ze gebruitk te pas en te onpas het woord trots, en ze is overal trots op....
"ik ben zo trots dat je zelf je kont hebt afgeveegd"
"ik ben zo trots dat je een nieuwe auto hebt gekocht"
"ik ben zo trots dat jullie tuin zo mooi is"
ïk ben zo trots................."

Als ze het nou 1 keer zei, maar elke keer als ik haar zie, zijn er wel 384523243 dingen waar ze trots op is... en het klinkt gewoon niet geloofwaardig.

Soms dan wil ik haar de voordeel van de twijfel geven, en dan vertel haar iets dat me dwarszit.... en dan gaat ze dat gelijk aan de grote klok hangen.... Dus ik denk: ik zeg al niks meer tegen dr...

ZE ZIT OP MSN EN LOOPT DE HELE DAG TEGEN ME AAN TE LULLEN. En sluit dan gesprekken af met Groetjes van je trotse schoonmoeder.

Ze vraagt naar mn sexleven!!!! hallo stom wijf wat kan jou dat nog schelen hoe en waar ik haar zoon neem...

Ze kan niet hebben dat wij beter omgaan met haar ex dan met haar, en doet vanalles om hem in een kwaad daglicht te zetten...

Ze wil gezellig met me naar de sauna.....nou ik niet met haar.......

Ze doet echt haar best maar ik kan dat niet waarderen, misschien ben ik dan wel een trut....maar ik wil haar niet als mijn beste vriendin. Ze is de moeder van de mijn vriend en daarmee is dan ook alles gezegd....

quote:

Op vrijdag 29 april 2005 13:59 schreef GM het volgende:
Wie heeft er nog meer zo'n "schatje" getroffen en hoe zijn jullie daar mee omgegaan?

Ik, en ik ga niet meer met haar om.
[14.gif]

GM, ik begrijp je reacties hier en als mensen niet zien dat je overstuur bent en enkel wat begrip vraagt dan is dat niet jou probleem.
Ik weet heel goed dat het je kapot maakt, op de duur wordt je zelfs agressief.
Vroeger liet ik me op mijn kop zitten maar nu is het genoeg, als enkelen me niet met respect kunnen behandelen moeten ze van mij ook niet te veel verwachten.
Spreek er met je man over, laat hem merken hoe moeilijk je het hebt met haar snerende opmerkingen.
Als hij niet voor je kan opkomen kan je het beste je hoofd koel houden want ze probeert je natuurlijk uit je tent te lokken.
Laat haar zoveel mogelijk links liggen, lach met haar domme opmerkingen, dat zal haar zeker raken ofwel doe je alsof je het niet gehoord hebt.
Probeer je te concentreren op andere familieleden waarbij je je wel goed voelt maar als je schoonzus ook zo vals is, kan het enkel moeilijk zijn.
Ik heb dit ook meegemaakt maar ik ben nu zo ver dat ik hun een poepje laat ruiken, mijn zelfvertrouwen ging kapot door hun en zij wrijven zich natuurlijk dan in de handen.
Nu doe ik wat ik wil en als ik geen zin heb om hun te zien, vermijd ik ze.
Tuurlijk kan je sommige familieaangelegenhieden niet ontwijken en houdt ik mijn hart vast.
Als ze zo gemeen doet kijk haar dan glimlachend aan en denk krijg de diarree of iets anders, dat doet goed.
Vroeg of laat komt boontje wel om zijn loontje geloof me meid.
Keep smiling en laat je door niemand in een hoek drummen.
Sterkte Rina

quote:

Op woensdag 4 mei 2005 19:11 schreef amaranta het volgende:
Ik vind mijn schoonmoeder ook niet zo heel erg lief. Maar gelukkig vind mijn vriendje dat ook.

Het vervelende in mijn geval is, dat mijn schoonmoeder op de een of andere manier probeert om mijn beste vriendin te worden. En ik word daar echt zo MOE van.

Ze belt me op en houdt me dan een uur aan de praat. Ze vraagt me voortdurend op de koffie. Ze gebruitk te pas en te onpas het woord trots, en ze is overal trots op....
"ik ben zo trots dat je zelf je kont hebt afgeveegd"
"ik ben zo trots dat je een nieuwe auto hebt gekocht"
"ik ben zo trots dat jullie tuin zo mooi is"
ïk ben zo trots................."

Als ze het nou 1 keer zei, maar elke keer als ik haar zie, zijn er wel 384523243 dingen waar ze trots op is... en het klinkt gewoon niet geloofwaardig.

Soms dan wil ik haar de voordeel van de twijfel geven, en dan vertel haar iets dat me dwarszit.... en dan gaat ze dat gelijk aan de grote klok hangen.... Dus ik denk: ik zeg al niks meer tegen dr...

ZE ZIT OP MSN EN LOOPT DE HELE DAG TEGEN ME AAN TE LULLEN. En sluit dan gesprekken af met Groetjes van je trotse schoonmoeder.

Ze vraagt naar mn sexleven!!!! hallo stom wijf wat kan jou dat nog schelen hoe en waar ik haar zoon neem...

Ze kan niet hebben dat wij beter omgaan met haar ex dan met haar, en doet vanalles om hem in een kwaad daglicht te zetten...

Ze wil gezellig met me naar de sauna.....nou ik niet met haar.......

Ze doet echt haar best maar ik kan dat niet waarderen, misschien ben ik dan wel een trut....maar ik wil haar niet als mijn beste vriendin. Ze is de moeder van de mijn vriend en daarmee is dan ook alles gezegd....

Wat ik niet begrijp...
Wat moet ze met jouw msn?

Je wilt niets van haar, dan zou je toch minimaal zeggen dat je geen msn hebt?
Of dat je met het msn-en bent gestopt.
Wanneer dat msn-gebeuren onvermijdelijk met haar is, maak dan een speciaal schoonmoeder-msn-adres aan.
Zodat je zelf een beetje kunt bepalen wanneer je haar wat te melden hebt, of juist niet!

Is er geen manier te bedenken om het contact wat ze met jou zoekt een beetje in te dammen?

Zeg haar anders es een keer dat jij heel erg trots op haar zou zijn dat ze je es een beetje met rust zou laten en zich ging verdiepen in het sexleven met haar man

Hi GM!

Net als Rina begrijp ik wel wat je doormaakt, want ook ik ben met zo een ´gezellige´ schoonmoeder gezegend... Hoewel ze in het begin heel aardig deed, voelde ik mij helemaal niet op mijn gemak bij mijn vriend zijn familie thuis. Elke keer kwam ik met zo een raar gevoel thuis. Ik voelde me gekwetst en boos, maar ik dacht toen nog dat het mij aan mij lag, dat ik me niet zo moest aanstellen. Ze had toch immers niet direct een gemene opmerking naar mij gemaakt?
Wat ze deed was mij negeren. Mijn mening werd nooit gevraagd. Het werd juist benadrukt dat zij zo een ´close´ familie waren en ze deed net alsof wij helemaal geen relatie hadden. Ze maakte verder altijd van die indirekte kwetsende op merkingen, die dan eigenlijk over mij gingen. Zo maakte ze bijvoorbeeld gemene opmerkingen over ´de Nederlanders´waarmee ze dan eigenlijk mij bedoelde (zij is Colombiaans, net als mijn vriend). En nee, dat beeld ik me echt niet in!. En dat is ook het moeilijkste, die dubbelzinnige opmerkingen, het is dan heel moeilijk uit te leggen aan anderen (en aan je partner) waarom jij je zo gekwetst voelt.
Eigenlijk was de hele situatie nog wel te overzien tot we zo een twee jaar geleden in dezelfde stad zijn gaan wonen als zij. Dat was wel de grootste fout die ik had kunnen maken. Ook heb ik een jaar gelden een kindje gekregen en toen ging het pas echt mis. Vanaf toen ging de strijd niet meer zozeer om haar zoon, maar om haar kleinkind. Ze deed er alles aan om mijn kindje uit mijn handen te houden, had overal kritiek op, enz. Ze gaf me echt het gevoel dat ik geen moeder mocht zijn over mijn eigen kind. Ik mocht niets op mijn manier doen, want dat waren dan van die domme nederlandse gebruiken.. Ik moest erom vechten om hem even zelf vast te houden. Ze knipte zelfs ongevraagd zijn haar en trok hem zodra hij bij haar was meteen haar kleertjes aan. Zelfs de speen werd omgeruild voor een speentje die zij had gekocht en ze spuit hem haar parfum op (nou vraag ik je...). Verder lijkt hij erg veel op mijn vriend en dat moest dan ook wel constant benadrukt worden. Mijn positie was meer die van een soort draagmoeder van haar kleinkind. Alleen als ie iets lelijks had, had ie dat opeens van mij. En kwamen we een dag niet langs dan waren het grote drama´s dat zij haar kleinkind niet mocht zien voor een hele dag! Kortom, elke dag zaten we de helft van de dag daar (ze had het eten altijd precies klaarstaan op het moment dat we hem kwamen ophalen, zeg dan nog maar eens dat je niet meeet..). En zo kan ik nog wel een uurtje doorgaan. In het begin liet ik het allemaal maar over me heen komen. Uiteindelijk wil je in eerste instantie toch aardig gevonden worden door je schoonfamilie en ook anderen zeggen dan van ´joh, trek het je niet aan, laat haar maar gaan, doe je thuis toch weer de dingen zoals je zelf wilt?
Inmiddels ben ik die fase wel voorbij en trek ik bij alles wat me niet aanstaat wel mijn mond open met als gevolg dat ze me nu niet meer wil zien. En eigenlijk heb ik daar helemaal geen problemen mee. Het is alleen niet zo leuk voor mijn vriend. Het blijft natuurlijk toch zijn moeder. Ik denk dat het belangrijkste is dat je het elke keer direct zegt tegen je partner dat je bepaalde gedragingen van je schoonmoeder niet leuk vindt. (En dus niet pas op het moment dat je van boosheid ontploft en meteen met allerlei verwijten komt) En stel hem vragen om hem aan het denken te zetten: bv. Zou jij elke dag bij mijn ouders willen eten? Vind jij het normaal dat ons kindje elke dag in haar kleren thuiskomt na het opassen? Zou jij je niet gekwetst voelen als mijn moeder zo of zo een opmerking tegen jou zou maken? In het begin zag mijn vriend het namelijk ook niet, daarna zag hij het wel maar wilde het niet zien en nu (drie jaar verder) ziet hij eindelijk wel hoe het in elkaar zit en geeft mij nu ook meestal gelijk.... (Overigens tegen andere exvriendinnen van mijn vriend deed ze net zo en met haar eigen schoonfamilie heeft ze ook ruzie, wat mij wel bevestigt dat ik me niet aanstel en overgevoelig reageer)

loop bij die vent weg, probleem opgelost

Schoonmoeders zijn meestal geen pretje. Ik heb ooit het geluk gehad dat ik "schoonouders" had waarmee ik het perfect kon vinden. Maar meestal gaat het net effe wat minder.

Nu ook gaat het niet best. Vaak steken onder water. Ik ben van goede komaf en als ik ergens geen zin in heb oid krijg ik meteen het verwijt dat het wel "te min" voor mij zou zijn. V.b. deze week kwam ter sprake dat ik geen zuurkool lust. Meteen de opmerking: "is dat dan armeluis voedsel?" Nou vraag ik je!

En zo is het met alles. Het ergste is dat mijn vriendin zich er soms door laat beïnvloeden als ze weer bij haar ouders is geweest. Maar goed, voor haar is het ook niet makkelijk, want ze hoort al jarenlang gezeur aan haar kop dat ik niet goed voor haar zou zijn. Het helpt ook niet dat haar moeder weet dat wij een open relatie hebben...

Toch: ik laat mij niet op mijn kop zitten. Ik geef gewoon mijn mening en het zal me werkelijk jeuken als ze dat niet leuk vinden. Ik lach er altijd maar om en red mijzelf er altijd met humor wel uit (aan ruzie heeft niemand wat). Uiteindelijk woon ik samen met mijn vriendin en niet met haar ouders.

Wat is dat toch met al die moeders?
Is er dan geen pa in dat gezin die hun vrouw even tot de orde v/d dag kunnen roepen?
Of zijn die schoonvaders al lang blij dat hun vrouw een ander doelwit hebben gevonden?

Schoonvaders zonder ruggegraat, dat zal het zijn!

quote:

Op vrijdag 6 mei 2005 18:02 schreef Noax het volgende:

Of zijn die schoonvaders al lang blij dat hun vrouw een ander doelwit hebben gevonden?

Ik denk het. Plus: je neukt hun dochters, dus in hun ogen verdien je dan wel straf.

Schoonvaders die zullen niet zo snel hun bek open doen. Die zullen het er wel met de schoonmoeder over hebben die het dan weer kan doorspelen ofzo.

Ach, mijn schoonouders zijn alleen vreselijk schijnheilig en ze gunnen mn vriendin niks (Nee, ze moet zo veel mogelijk aan school werken, anders komt het niet goed met haar, lekker hoor, in de vakantie moet ze 4 uur per dag leren ). Mn schoonmoeder heeft van die irritante moodswings en als die over de rooie is komt mn schoonvader nog ff alles erger maken, waar mn vriendin de dupe van is.

Ik heb al een paar keer meegemaakt dat ze waren uitgevallen tegen mn vriendin (zonder dat ik er bij was), en dat ze daarna weer poeslief tegen mij deden. Echt, gatverdamme Als dat nog een keer gebeurt dan ga ik echt walgelijk tegen ze doen.

Ik ben blij als mn vriendin op kamers gaat, dan hoef ik ze een tijdje niet meer te zien...

GM hoe is het nu met je????
Laat je niet wegjagen door een paar nare opmerkingen, er zijn zoveel mensen die je wel begrijpen en je graag willen steunen.
Groetjes Rina

Hee dit topic is weer omhoog gekomen in my AT , even weer inlezen hoor GM .
Ik weet alleen nog dat ik het niet echt met je eens was , dit was een topic met potentie...

Wow! Het bruiloftsverhaal wat jij schrijft is sprekend die van mij! Ik kon er altijd wel redelijk mee leven dat ze mij niet moest omdat ze zo gek was op mijn mans ex.

Totdat we een kindje kregen. Het begon al toen ik zwanger werd, ik was erg ziek, alleen maar spugen en viel 9 kilo af, tot ik uitdrogingsverschijnselen kreeg en in het zh terecht kwam. Hier hoorde ik van andere familieleden dat ze rond had lopen bazuinen dat ik helemaal niets had en mij alleen maar aanstelde enzo. Nou ja goed, lekker laten gaan, schelden doet geen pijn.

Toen aan het eind van de zwangerschap werd ik weer opgenomen met zwsch vergiftiging en ze zouden de kleine gaan halen. 's nachts begonnen de weeen vanzelf dus wij iedereen bellen van kom maar niet op bezoek want we zijn aan het bevallen. Wat doet dat klerewijf, die komt en gaat op de gang zitten en vraagt aan elke verpleegster of het er al is (pfff)
Ok, toen kwam ze in de kraamtijd elke dag langs in mijn rustuurtje dus na 3 dagen had de kraamverzorgster zoiets van nee, u komt later maar weer terug. Is ze toch uit haar dak gegaan tegen mij :S Ook omdat ik niet wilde dat haar hond in huis kwam (die had op dat moment schurft en vlooien) Hoe durfde ik haar te weigeren.

Daarna heeft ze 1x opgepast, onze kleine had een navelbreuk en ik had gezegd blijf ervanaf, mocht er iets gebeuren dan doe ik dat! Kom ik thuis, zit er een andere pleister op, dus ik vraag waarom dat is, zegt ze ja, haar naveltje puilde uit dus ik heb hem maar even teruggeduwd %^(^$%^$# Ook zei ze dat Alyssa 4 uur geslapen had dus ze had een stoel gepakt en was naast haar gaan zitten om te kijken of ze nog ademde, 4 uur lang zitten!

Goed, de bom is eens gebarsten toen we haar tegenkwamen, missen op straat, ze pakte de kinderwagen van mij af en ging met haar rug naar mij toe staan, na 5 minuten zei ze oh dag. Dus ik zeg ja als je nu denkt dat ik een beetje hypocriet aardig ga lopen doen heb je het mis na alles wat je mij geflikt heb (ze was toen al weken aan het stoken tegen iedereen over mij) Toen flipte ze, ze schreeuwde vies vuil K*nker wijf je pakt 2 dingen van mij af, mijn man en kleinkind en dat laat ik niet gebeuren blabla dus ik zei, weet je je bent echt gek toen stak ze haar middelvinger op en trok mij aan mijn keel op de grond (echt, midden op straat) dus mijn dochter begon te huilen en nadat mijn man haar van mij afgehaald had schreeuwde ze dat ik een slechte moeder ben en dat ik mijn kind niet waard was enzo.
Toen ben ik weggelopen/rend en heb ik haar al een jaar ofzo niet meer gezien. Ze heeft nog vaak kaartjes gestuurd naar mijn man maar die heb ik verscheurd en teruggestuurd, oprotten met dat mens.

Tsja, het is wat extreem maar ze is gewoon echt gestoord....
Gelukkig gaat mijn schoonvader zaterdag trouwen met een superlieve vrouw! Heeft mijn dochter weer echt 2 oma's!!

fuck he. Daar is die schoonmoeder uit desperate housewives nog een lievertje bij.
Nou moet ik zeggen dat ik wel zulke gevallen ken, namelijk de schoongrootmoeder (grootmoeder van mijn vriend) die ook zo een onruststookster en roodelaaster is. Pas geleden heeft mijn schoonmoeder (het was haar moeder) het ook met haar gebroken nadat er weer een hoop nieuwe roddels het circuit binnen kwamen.
ook als er wat gevoelige informatie was, dan werd het niet aan haar verteld, want dan wisten de volgende dag alle cassieres, alle vage vrienden en kennisen, alle voorbijgangers op straat het...

Precies! haha de caissieres, komt mij ook bekend voor! Echt waar! Alleen wist ze niet dat degene waar ze die dag tegen praatte een vriendin van mijn moeder was.. Belachelijk is het eigenlijk he!

Oh ja, die kaarten die ik verscheurd heb dat is na overleg gedaan met mijn man hoor, hij wil ook niets meer met haar te maken hebben. Ik hou niets voor hem achter qua als ze weereens wat gestuurd heeft maar ik heb dus toestemming om het zo te doen

Nee mijn leven is er een stuk beter en rustiger op geworden zo zonder haar!

quote:

Op vrijdag 29 april 2005 13:59 schreef GM het volgende:
"ik kan mijn eerste plaats bij mijn zoon niet afstaan".

Heeeeej, zo denkt mijn schoonmoeder ook.
Situatie was bij ons wat gecompliceerd, aangezien ze een tijd min of meer heeft ingewoond bij ons na de scheiding van mn schoonvader. Ze claimde haar zoon als een gek, met het idee 'ik heb hem gekregen, dus hij is van mij ook'. Haar dochter steunde haar niet (echt), dus alles kwam op hem en mij neer. Maar ja, op een gegeven moment wordt je dat dus zat. Het contact staat nu op een heel laag pitje, om meerdere redenen dan alleen deze _{zij kan bijv. niet accepteren dat hij veel om gaat met zn vader, wat ze van haar dochter weer wel pikt}

Ik ben altijd hard en eerlijk geweest, laat niet over me heen lopen, zeg wat ik op mn hart heb. Toen mn vriendje bijvoorbeeld regelmatiger 'nee' begon te zeggen, was het 'jij bent geen echte vrouw, een echte vrouw zou tegen haar man zeggen dat ie mee moest, dat heb ik altijd gedaan'. Het was haar bedoeling om mij te raken, maar ik zei dan gewoon 'tja, en waar is de man van die echte vrouw nu? Juist ja, die ligt bij een ander in bed'

Ze is te claimerig in haar gedrag, en als ze dan haar zin niet krijgt zegt ze hele rake, pijnlijke dingen, die ze later afdoet met 'zo heb ik het niet bedoeld'. Ik heb dan zoiets 'had dan je mond gehouden'. Ik pik in elk geval niet alles, omdat zij nu eenmaal zo is, daar heb ik geen zin in.

Voor de rest heb ik de stelregel: jouw moeder, jouw probleem. Dus bepaalde dingen mag hij lekker afhandelen, bijv. dat we niet langs komen met Kerst

Ik heb geen slechte ervaringen met 'schoonmoeders'.. Maar wat er hier allemaal staat, is soms echt te gek voor woorden. Veel sterkte, schoondochters!

Haha, ik bedenk mij net nog een leuk detail, toen we trouwden (was een stralende dag, hartje zomer) Was ze compleet in het zwart gekleed Moet wel lachen als ik mensen nu nog de foto's laat zien, die reageren van: nou ja.. wie is dat nou weer, ze kijkt ook echt chago op elke foto.

Goh, wat een verhalen zeg.

Ik begrijp niet zo goed hoe jullie als stel de zaken zo hebben laten escaleren. Wat dat betreft kan ik me wel vinden in miss_dynastie haar opmerking: jouw familie jouw zaken. Ookal zou hij het in eerste instantie niet direct geloven (waar twee vechten hebben vaak twee schuld), dannog hoor ik niets over actieve pogingen om het eens goed uit te praten met zijn moeder.
Ik heb in ieder geval wel een beetje het gevoel dat veel moeders pas zo worden als hun zoon dat (al dan niet onbewust) toelaat.

Ouders zijn natuurlijk heel belangrijk, maar je eigen gezin gaat toch voor vind ik. Gelukkig heb ik hele lieve 'schoonouders' .

quote:

Op dinsdag 14 juni 2005 15:33 schreef Étoile het volgende:
Ouders zijn natuurlijk heel belangrijk, maar je eigen gezin gaat toch voor vind ik.

Juist.
Het zijn dan ook de schoonmoeders die daar anders over denken, vandaar ook de conflictsituatie. Juist dat kan mijn schoonmoeder namelijk niet accepteren, dat mijn vriend een eigen gezin heeft, en niet langer volledig in dienst staat van het hare

Nou was mn vriend overigens ook altijd een enorme goedzak, die vreselijk over zich heen liet lopen. Mede door mij is hij in gaan zien dat het zo niet altijd hoeft en dat je best 'nee' mag zeggen. Dus dat is mijn slechte invloed

Haha, daarom zei ik ook 'vaak'. Ik ken ook gevallen waarin de ander echt onredelijk bezig is. Maar het verhaal van Bibikuif22 is een beetje waar ik op doelde met escaleren. Dat het met 'zijn vrouw' zo ver moet komen voordat 'de man' definitief ingrijpt, lijkt me heel moeilijk. Maarja grenzen verlegt men snel, daar ben ik me ook van bewust.

Wat betreft het niet kunnen afstaan, dat komt idd wel voor, maar omgekeerd zijn er ook schoondochters die niet kunnen verhapstukken dat hun man ook van een andere vrouw houdt (daar bedoel ik jou overigens niet mee hoor).

Het is in ieder geval al heel wat dat je vriend nu wel inziet dat het zo niet gaat, misschien draait zij op den duur wel bij als ze inziet dat ze 'hem' (en misschien haar kleinkinderen) anders kwijtraakt.

Wel mijn moeder is er ook zo-eentje...zuigen en trekken tot het bloed onder je nagels vandaan komt
Maar ik heb mijn eigen moeder al jaren door en heb haar onder een gezellig flesje ijn een jaar voor mijn huwelijk gewaarschuwd dat het haar bloed zal worden dat onder mijn nagels vandaan gaat komen daar ik haar zwarte hard door haar leugens sprekende strot naar buiten zal trekken.

Nu dit klinkt mischien wat hard en ijk overdoe de woorden iets maar mijn broer zat in dezelfde situatie, en je wilt niet weten wat dit veranderd heeft......

Maar dan nu naar de SCHOONmoeder waar ik schoon genoeg van krijg.
Mijn vrouw is de jongste en Moeders heeft haar op een bepaalde manier te hatd onder de duim
het geintje prijzen en de poten onder je stoel vandaan gezaagd krijgen....

Daar begin ik recentelijk achter te komen
Gelukkig ben ik goed getraind maar leuk is anders

Oh en als opluchtertje

quote:

Conference De Jongens
(tekst: Simon Carmiggelt)

M´n dochterje is vandaag getrouwd en dat vieren we.
Ze is pas eenentwintig. Ja, ze trouwen vroeg tegenwoordig.
Kijk, hier heb ik nog een fotootje van m´n dochter. Da´s anderhalf jaar terug. Oorspronkelijk zat er nog een knul aan m dochter vast, maar die heb ik er vanaf geknipt. Maar dat was een bevlieging van zeer tijdelijke aard. En waarom zou je nou met zo´n snotneus op je borst blijven rondlopen, nietwaar? Dat heeft geen betekenis. Dus nam ik de schaar en knip, knip, daar lag Pim. Verdomd hij heette Pim!
Als een meid getrouwd is, dan is zo´n meid geen kind meer, dan is zo´n meid ineens méns geworden. En als je als vader zijnde zonder te veel narigheid je dochtertje hebt opgekweekt tot mens, dan mag je als vader zijnde wel effe op die mijlpaal plaats nemen, een zucht van verlichting slaken en een saffie opsteken. Want wat is een kind? Ik zeg altijd: ´Een kind… Kijk eens, we staan er borg voor. Als je kind iets overkomt, is het jouw schuld. Altijd. ´Want als opvoeder falen we´. Trouwens, wat is een opvoeder? Een opvoeder is een stakker die in het duister tast. Mijn vader, hij ruste in vrede, maar mijn vader was een man met een paar harde handen. Die legde heus niet z´n oor op je zieltje te luisteren. Een hengst voor je harses kon je krijgen. En zo ben ik dan opgegroeid tot iemand met vrije levensprincipes.
Multatuli heb al gezegd: ´Kind, als ik me erop voorsta dat ik je vader ben, spuw mij dan in mijn gelaat.´ En daar had Multatuli gelijk in. Toen het puntje bij het paaltje kwam, had Multatuli z´n eigen zoontje aardig verprutst. Maar ja, op papier wist-ie het wijs te zeggen. En daar gaat het maar om bij dit soort schrijvers, nietwaar?
Dus wat heb ik gedaan? Ik heb mijn dochtertje vrij opgevoed. Niet als een boeman, maar ik heb m´n dochtertje opgevoed als een vrind. Ik heb d´r opgevoed als een gelijke. En dan moeten jullie toch eens iets zeggen over die moderne opvoeding.
Ik vroeg en vertelde m´n ouders niks, maar ik deed wat ze zeiden. En zo´n modern kind vertelt je alles, maar doet nooit wat je zegt. In het begin is het nog geen doodwond, maar ja, zo´n meid groeit op en dan komen de jongens. De natuur moet z´n loop hebben, dat ken ik billijken. Ik weet het nog goed. Ze was veertien. Toen komt ze thuis met een knul van achttien. Oh, ik zag het zo: een gluiperd van het zuiverste water. Ene Harrie. Ik droom nog wel eens van ´m als ik zwaar getafeld heb.
Maar ja, wat doe je in de moderne opvoeding? Je zegt niet tegen je eigen dochtertje: ´Meid, ga uit m´n ogen met dat stuk verdriet!´ Maar je haalt die kwal binnen of het Sinterklaas is.
Oh, die Harrie. Hij was er altijd. En hij moest ook altijd mee-eten. En dan was-ie zo gedienstig, weet je wel, zo glijerig. Hij kon alles zo lekker aangeven. Het zout en de jus en de aardappels… Baah! Ik dacht als dát mijn schoonzoon moet worden, dan verhang ik me op een mooie zondagmorgen in het Amsterdamse Bos.
Maar goed, in het begin heb je nog enige invloed, want dan gaat zo´n meid aan je vragen: ´Pa, hoe vind je Harrie? En ik, heel link, ik begon Harrie te prijzen. Ik prees hem regelrecht het graf in. Dat-ie zo gedienstig was en dat-ie alles zo lekker kon aangeven… En zo zaagde ik indirect de poten onder zijn stoel vandaan. Binnen de maand had ik hem plat. Dag, Harrie!
Maar ja… Harrie gaat, Piet komt. Piet gaat, Kees komt. Kees gaat, Nikkie komt. En allemaal mee-eten! Oh, ik heb wat voedsel verstrekt aan die knapen. Maar ja, je denkt ook bij je eigen: rekken en erbij blijven. Als ze vandaag of morgen getrouwd is, dan mot ze htet zelf maar weten, dan ken ik er ook niks meer an doen.
Nou, en dat heb ik dan vandaag bereikt. Die knul waarmee ze vanmorgen naar het stadhuis gegaan is, dat is geen kwaaie jongen, hoor. Een beetje een sufferd. Hij helpt bij het afwassen!

wat een heerlijk topique

natuurlijk wel sneu voor de schoondochters hier

quote:

Op dinsdag 14 juni 2005 17:08 schreef GM het volgende:
Ik ken deze conference van Wim Sonneveld. Al 40 jaar oud en nog steeds redelijk actueel.
Overigens "dat binnenhalen of het sinterklaas is" dat gebeurde in het begin inderdaad.
Ik kwam er een kleine maand geleden achter wat ze toen al achter mijn rug om in de familie had lopen rondroepen.. en dat was pas na de eerste kennismaking.

ik zou zo'n ontzettende zin krijgen om dat kreng dan eens heel, heel heeeeeeel duidelijk te maken dat haar acties niet op prijs worden gesteld... een vrijbrief om grof te zijn

Hmm Hmm dat binnehalen als sinterklaas ja...daarom poste ik hem ook
Zolang ik braaf en gedienstig met schoonmoeder meega is er niks aan het handje
Maar zodra je een eigen mening hebt...nou daar ga je hoor
Het is heel vervelend natuurlijk maar mijn moeder is een groter kreng en hard spelen heb ik van haar geleerd.... En die poten onder mijn stoel vandaan zagen...daar moet schoonfamilie mee oppassen..... dat dwingt mijj namelijk tot opstaan

Zeg eb schoondochters.....pfff dacht jij dat het koek en ei was tussen schoonzonen
Ik maakte me altijd zorgen over "d'r Pa" of wat nu, in ditgeval schoonpa is
Ik bedoel, als Man weet je toch waar een goser op uit is
(Ik mijn dochter is dus beter af als mijn vrouw d'r niet krijgt)

Maar schoonpa is een aardige vent
Vrouwen het zijn krengen of het worden krengen
(waarom trouwen we?)

Oh Kinderbarend...zeg hoelang ben jij getrouw..... wij nu pvd 10 maanden en de vragen komen al "anything stirring"....grrrrrrrrr
Nee ik kan geen goed meer doen nadat ik erover dacht niet naar het huwelijk van haar zoon (mijn schoonbroer) in NY te gaan. (Ik haat NY , en mijn schoonbroer is een LUL die zelf pas een week voor ons huwelijk liet weten te komen, dan nog een ongenode gast meeneemt die wij op schoonmama's aandringen niet konden weigeren)
Maar owee als ik zeg dat ik het voorijnwerk waarschijnlijk niet kan halen

En het grootste probleem is dat mijn vrouw "te veel" tegen haar moeder zegt, zeker als wij ruzieen
Ik bedoel dat gaat haar niet aan, maar het karacter ken ik en dat wordt doorgespeeld weet je

Er zijn van die opmerkingen..... waarmee ze je keihard voor het blok zet
En dat vuurde afgelopen weekend even terug

De grootste stok die ik achter de deur heb is die aankomende trouwerij en dat zit haar dwars
Mevrouw dacht zich dus op een familiefeestje sterk te maken door mij in het bijzijn van haar directe familie te vragen of oik nog ging
Haar dus even heel even rustig uitgelegd waarom ik geen zin heb naar de US te gaan, (Ik haat NY, ikwil niet als een crimineel behandeld worden als ik een land binnenga, corte notificatie voor zo'n reis, ongelegen tijdstip, huidige werk, contract gebonden, en mijn eerste verantwoordelijkheid is mijn vrouw en het dak boven haar hoofd...... )

Ik denk nou hier barst de bom...maar nee hoor, twee angetrouwde neven het met me eens , wat familievrienden etc etc...dus mecvrouw ging even plat op haar waffel... ben dus de rest van het weekend genegeerd...... lekker rustig

Mijn advies ... kolen stapelen.... je zagt de poten onder haar stoel vandaan.....maar niet door....moet je opletten tegen de tijd dat ze zich realiseerd dat ze alle 4 nog aan een splintertje hangen .... 1x blazen is genoeg.....

Schhonfamilie.... houd je rug tegen de muur

quote:

Op dinsdag 14 juni 2005 17:26 schreef iamredleader het volgende:
Ach, ik denk dat het wel meevalt met het aantal verrotte schoonvaders. Ik bedoel, de meeste (zoniet alle) klachten over de schoonfamilie betreffen schoonma of schoonzus, want om de een of andere reden denken die dat de nieuwe man het leven van de dame hen zal buitensluiten of zo. Is echt niet het geval!

Mijn schoonpa-in-spe is cool. Hij had eerst drie vrouwen in huis (vrouw plus twee dochters), maar dat heeft zich enigszins verandert. Als ik er ben doen we ook vaak een biertje of wat anders samen. Gezellig mannen onder mekaar.

de mijne ook die lamzak van een schoonbroer zit in NY
Dus schoonpa heeft geen reet te vertellen, en als ie al wat mocht zeggen dan was het voor mij vaak duidelijk dat dat een beleefdheids iets was .. niet omdat er naar hem geluisterd werd

Mannen zijn gewoon vredelievender en minder haatdragend dan mannen
(Daarom worden vrouwen in het leger ook door de tegenstander afgeschoten,...veels te fanatiek venijnig en gemeen)

(Hee ik heb eindelijk een reden gevonden om homomannen kinderen te laten adopteren-->
geen schoonmoeders...... )