R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Ik voel me erg eenzaam. Ik ben vroeger van mijn 16 tot 18 mishandeld in een niet zo feestelijke plek (het was een soort kindertehuis) waar ik ben gehersenspoeld, verwaarloosd en mishandeld (overigens was dat geen seksueel misbruik, alleen gepast geweld ) Ik heb daar nogal wat trauma's aan over gehouden. Ik ben daar nu 7 jaar weg en ik zit inmiddels op de universiteit maarre...het contact met mijn vriendinnen is heel snel verwaterd en ik heb geen nieuwe vrienden meer kunnen maken. Volgens mij merken ze gewoon dat er wat mis is met mij. Elke goedwillende poging van mijn kant om een praatje te maken loopt uit op een afwijzing. Mensen gaan er nog net niet gillend vandoor als ik ze begroet. Om mijn trauma's te kunnen verwerken heb ik mensen nodig en die mensen willen niets met mij te maken hebben juist omdat ik trauma's heb. Of het moet aan iets anders liggen, aan mijn kop ofzo. Tis in ieder geval allemaal bout en studeren gaat ook al ruk.
Dat wilde ik even kwijt. Ik had het ook tegen mijn kamerplant kunnen zeggen; die zit met zijn wortels goed vast dus die kan er niet vandoor gaan maar ik heb het toch maar hier gepost.
Nog even een PSje
Ik loop ook nog eens ernstig achter door al die toestanden.
Ik ben vroeger van mijn 16 tot 18 mishandeld in een niet zo feestelijke plek (het was een soort kindertehuis) waar ik ben gehersenspoeld, verwaarloosd en mishandeld (overigens was dat geen seksueel misbruik, alleen gepast geweld 
) Ik heb daar nogal wat trauma's aan over gehouden. Ik ben daar nu 7 jaar weg en ik zit inmiddels op de universiteit maarre...het contact met mijn vriendinnen is heel snel verwaterd en ik heb geen nieuwe vrienden meer kunnen maken. Volgens mij merken ze gewoon dat er wat mis is met mij. Elke goedwillende poging van mijn kant om een praatje te maken loopt uit op een afwijzing. Mensen gaan er nog net niet gillend vandoor als ik ze begroet. 
Om mijn trauma's te kunnen verwerken heb ik mensen nodig en die mensen willen niets met mij te maken hebben juist omdat ik trauma's heb. Of het moet aan iets anders liggen, aan mijn kop ofzo. Tis in ieder geval allemaal bout en studeren gaat ook al ruk. 
Dat wilde ik even kwijt. Ik had het ook tegen mijn kamerplant kunnen zeggen; die zit met zijn wortels goed vast dus die kan er niet vandoor gaan maar ik heb het toch maar hier gepost.
Nog even een PSje
Ik loop ook nog eens ernstig achter door al die toestanden.
You won't only find crap in the toilet
Heb je al professionele hulp overwogen bij het verwerken van je trauma's?
Curiosity cultured the cat
Hoge dames vangen veel wind
Whadda ya hear! Whadda ya say!
What is any ocean but a multitude of drops?
Hoge dames vangen veel wind
Whadda ya hear! Whadda ya say!
What is any ocean but a multitude of drops?
Precies van Cc zegt, ik zou hierbij hulp zoeken. Als je jezelf wat meer op de rails hebt, komen de vrienden vanzelf.
Een wijs man doorziet de valsheid van wat de algemene domheid bewondert.
Hmm, klinkt niet fijn. Sterkte iig.quote:Op dinsdag 19 april 2005 10:23 schreef PrincessFiona het volgende:
Ik voel me erg eenzaam. Ik ben vroeger van mijn 16 tot 18 mishandeld in een niet zo feestelijke plek (het was een soort kindertehuis) waar ik ben gehersenspoeld, verwaarloosd en mishandeld (overigens was dat geen seksueel misbruik, alleen gepast geweld ) Ik heb daar nogal wat trauma's aan over gehouden. Ik ben daar nu 7 jaar weg en ik zit inmiddels op de universiteit maarre...het contact met mijn vriendinnen is heel snel verwaterd en ik heb geen nieuwe vrienden meer kunnen maken. Volgens mij merken ze gewoon dat er wat mis is met mij. Elke goedwillende poging van mijn kant om een praatje te maken loopt uit op een afwijzing. Mensen gaan er nog net niet gillend vandoor als ik ze begroet. Om mijn trauma's te kunnen verwerken heb ik mensen nodig en die mensen willen niets met mij te maken hebben juist omdat ik trauma's heb. Of het moet aan iets anders liggen, aan mijn kop ofzo. Tis in ieder geval allemaal bout en studeren gaat ook al ruk.
Dat wilde ik even kwijt. Ik had het ook tegen mijn kamerplant kunnen zeggen; die zit met zijn wortels goed vast dus die kan er niet vandoor gaan maar ik heb het toch maar hier gepost.
Nog even een PSje
Ik loop ook nog eens ernstig achter door al die toestanden.
Maar om eerlijk te zijn denk ik niet dat mensen zoiets ruiken en daarom wegrennen. Zoals je het zegt komt het over dat 1) je dat "wegrennen" verkeerd interpreteerd of 2) je vrij forse sociale fouten maakt die je zelf niet doorhebt.
Waarom denk je eigenlijk dat ze wegrennen? Kan het niet gewoon zijn dat ze vertrekken met de bedoeling weer terug te komen?
Vampire Romance O+
Dit topic is net weer omhoog getrapt... misschien heb je er wat aan:
probleem met sociaal contact
probleem met sociaal contact
Don't hurry, be crappy!
prcs, succesquote:Op dinsdag 19 april 2005 10:28 schreef WeirdMicky het volgende:
Precies van Cc zegt, ik zou hierbij hulp zoeken. Als je jezelf wat meer op de rails hebt, komen de vrienden vanzelf.
Op zaterdag 10 juni 2023 14:52 schreef GGMM het volgende:
Eigenlijk is elke prijs die in het voetbal gewonnen wordt terug te leiden naar het Ajax-DNA
Eigenlijk is elke prijs die in het voetbal gewonnen wordt terug te leiden naar het Ajax-DNA
Das nou het erge, ik heb zelfs een TRAUMASPECIALIST en het blijft bout.
Ik moet natuurlijk weer een bijzonder geval zijn: bijzonder lijp en bijzonder hopeloos.
Tis toch wel bizar als je je bedenkt dat ik vroeger juist wel gemakkelijk contacten kon leggen. Toen was ik ook braaf en zelfs populair bij leraren omdat ik hoge punten haalde.
Nu ben ik vooral en
Ik moet natuurlijk weer een bijzonder geval zijn: bijzonder lijp en bijzonder hopeloos.
Tis toch wel bizar als je je bedenkt dat ik vroeger juist wel gemakkelijk contacten kon leggen. Toen was ik ook braaf en zelfs populair bij leraren omdat ik hoge punten haalde.
en zelfs populair bij leraren omdat ik hoge punten haalde. Nu ben ik vooral en
You won't only find crap in the toilet
Klinkt misschien raar, maar ik vind je schrijfstijl wel leuk, daarin komt iets van jouw - volgens mij best interessante - persoonlijkheid naar boven. Je komt ecvht niet op mij over als een hopeloos geval ofzo
Ja zo'n specialist is ook maar een mens, die kan de wereld echt niet veranderen. Maare je zit op een universiteit dus je trauma's breken je schijnbaar niet zo op dat je je niet meer kan concentreren op je theorie toch? Maar waar zit het contactprobleem in? is het met het benaderen van mensen of met het onderhouden van contact ?quote:Op dinsdag 19 april 2005 10:43 schreef PrincessFiona het volgende:
Das nou het erge, ik heb zelfs een TRAUMASPECIALIST en het blijft bout.
Ik moet natuurlijk weer een bijzonder geval zijn: bijzonder lijp en bijzonder hopeloos.
Tis toch wel bizar als je je bedenkt dat ik vroeger juist wel gemakkelijk contacten kon leggen. Toen was ik ook braaf en zelfs populair bij leraren omdat ik hoge punten haalde.
Nu ben ik vooral en
---
And when the leaves fall the land looks more human
it's got me questioning the essence of my farm boy blues
hence, I never wore the fashions of the know-what-I'm-doin'
And when the leaves fall the land looks more human
it's got me questioning the essence of my farm boy blues
hence, I never wore the fashions of the know-what-I'm-doin'
Gek, dat had ik dus ook al. Volgens mij moet je zo contact kunnen leggen, desnoods via internet.quote:Op dinsdag 19 april 2005 10:46 schreef Aventura het volgende:
Klinkt misschien raar, maar ik vind je schrijfstijl wel leuk, daarin komt iets van jouw - volgens mij best interessante - persoonlijkheid naar boven. Je komt ecvht niet op mij over als een hopeloos geval ofzo
Al ben ik wel benieuwd waardoor mensen liever geen contact met je hebben. Die zijn de uiting van het probleem en niet het probleem zelf neem ik aan. Wat doe je waardoor mensen liever geen contact met je hebben?
Een wijs man doorziet de valsheid van wat de algemene domheid bewondert.
Prinses
quote:Krijg toch allemaal de klere
val voor mijn part allemaal dood
ik heb geen zin om braaf te leren
eindig toch wel... in de goot
........
Don't hurry, be crappy!
Aan onderhouden van contact kom ik niet eens toe. Bedenk wel dat ik gedurende een belangrijke periode in dat concentratiekamp heb gezeten. Daar werd ik enorm gerespecteerd door de anderen, alleen niet door die kansloze mafkezen die ons mishandelden. Ik gok er zelf op dat ik bepaalde sociale vaardigheden die je net in de puberteit leert hanteren niet goed heb kunnen leren hanteren (beetje kromme zin) omdat wij met niets anders bezig waren dan met het overleven in dat hellegat. Ik heb het dan over omgangsvormen, een emotionele band die je alleen hebt in extreme situaties. Dus tenzij de uni een soort POW kamp oid wordt waar de arme studentjes worden afgestraft, weet ik dus eigenlijk niet hoe ik me moet gedragen. Snap je?
You won't only find crap in the toilet
Om eerlijk te zijn weet ik niet wat ik hiervan moet geloven. Zoals Aventura ook al opviel, je schrijfstijl past niet echt.
Don't hurry, be crappy!
Alles is perceptie. Misschien denk je wel dat anderen je niet moeten, maar schrik je ze daardoor wel af. Het kan van alles zijn, maar aan je goede wil zal het niet liggen.
Heb je al eens gedacht aan groepstherapie? Ik ben geen psycholoog of whatever, maar ik doe het zelf wel. Ook omdat ik moeite heb met contacten, niet met maken, maar met houden... Maar goed, groepstherapie is erop gericht om juist sociale interacties tussen personen zichtbaar te maken, dus juist geschikt voor mensen die contact problemen hebben. Misschien kan zo'n psycholoog je dan wat meer inzicht geven in waarom het bij jou niet lukt... Misschien kan je traumaspecialist daar iets over zeggen, of dat geschikt voor je kan zijn?
Heb je al eens gedacht aan groepstherapie? Ik ben geen psycholoog of whatever, maar ik doe het zelf wel. Ook omdat ik moeite heb met contacten, niet met maken, maar met houden... Maar goed, groepstherapie is erop gericht om juist sociale interacties tussen personen zichtbaar te maken, dus juist geschikt voor mensen die contact problemen hebben. Misschien kan zo'n psycholoog je dan wat meer inzicht geven in waarom het bij jou niet lukt... Misschien kan je traumaspecialist daar iets over zeggen, of dat geschikt voor je kan zijn?
Iedereen is slechts een verzinsel van degene die hij ontmoet - Marten Toonder
Wilde gok: Zwaar Gothic?
@#$ ik werd onderbroken in m'n edit. Ik ga het verhaal niet nog eens tikken ook al omdat ik het niet goed onder woorden krijg maar de strekking ervan was zoiets als "koester je softe ik"
[ Bericht 40% gewijzigd door MouseOver op 19-04-2005 11:50:09 ]
@#$ ik werd onderbroken in m'n edit. Ik ga het verhaal niet nog eens tikken ook al omdat ik het niet goed onder woorden krijg maar de strekking ervan was zoiets als "koester je softe ik"
[ Bericht 40% gewijzigd door MouseOver op 19-04-2005 11:50:09 ]
Vampire Romance O+
Ik denk dat je van je kamerplant meer intelligente response krijgt. Maar goed, dat is maar een tip.quote:Op dinsdag 19 april 2005 10:23 schreef PrincessFiona het volgende:
Ik had het ook tegen mijn kamerplant kunnen zeggen; die zit met zijn wortels goed vast dus die kan er niet vandoor gaan maar ik heb het toch maar hier gepost.
Misschien stom advies, maar houd je van paarden? Ik zit zelf net weer op paardrijden en ken meteen weer zoveel mensen, dat is echt gezellig.
Verder is het contact met dieren ook goed voor je.
Of ga op een andere sport wat je wel wat lijkt, teamsporten zijn dan wel de makkelijkste manier om vrienden te maken en je bent een soort van verplicht om naar de trainingen en wedstrijden te gaan, helpt misschien als motivatie.
Ik weet niet of je ook veel praat over je problemen? Maar ik zie vaak dat mensen daar toch wel voor weg lopen.
Begin er niet te snel en niet te vaak over, mensen schrikken hier echt van.
Maak er ook geen geheim van, als het onderwerp ter sprake komt, gewoon vertellen.
Ik snap dat erover praten erg oplucht en vaak ook goed is, maar ik vind het vaak beter om niet de problemen die je hebt centraal te laten staan in het leven.
Het is een gedeelte van je, maar jij bent zoveel meer als dat!
Verder is het contact met dieren ook goed voor je.
Of ga op een andere sport wat je wel wat lijkt, teamsporten zijn dan wel de makkelijkste manier om vrienden te maken en je bent een soort van verplicht om naar de trainingen en wedstrijden te gaan, helpt misschien als motivatie.
Ik weet niet of je ook veel praat over je problemen? Maar ik zie vaak dat mensen daar toch wel voor weg lopen.
Begin er niet te snel en niet te vaak over, mensen schrikken hier echt van.
Maak er ook geen geheim van, als het onderwerp ter sprake komt, gewoon vertellen.
Ik snap dat erover praten erg oplucht en vaak ook goed is, maar ik vind het vaak beter om niet de problemen die je hebt centraal te laten staan in het leven.
Het is een gedeelte van je, maar jij bent zoveel meer als dat!
Kamerplant-advies.quote:Op dinsdag 19 april 2005 11:28 schreef Troeta het volgende:
Misschien stom advies, maar houd je van paarden?
Ga eens bij een elitaire studentenvereniging, voor zover ik begrepen heb lijkt dat er af en toe aardig op.quote:Op dinsdag 19 april 2005 11:03 schreef PrincessFiona het volgende:
Dus tenzij de uni een soort POW kamp oid wordt waar de arme studentjes worden afgestraft, weet ik dus eigenlijk niet hoe ik me moet gedragen. Snap je?
Ik denk dat het toch een kwestie van proberen is. Ik heb zelf heel lang geen vrienden gehad, pas voor het eerst toen ik 13, 14 was en daar heb ik ook best veel last van. Ik was totaal geen fysiek contact gewend, en ik schrok me echt dood toen voor het eerst een vriendin opeens een arm om me heen sloeg. En verder de 'gewone' dingen die mensen doen om contact te houden was ik niet gewend, echt basisdingen. Dat als iemand vraagt hoe het gaat dat je dan "goed en met jou" moet zeggen, ook als het je eigenlijk niet interesseert. Mensen feliciteren als ze jarig zijn. Of nog erger, ze feliciteren als een familielid jarig is of als een familielid een diploma heeft gehaald of zo (die logica zie ik nog steeds niet). Als iemand ziek is geweest en weer komt werken of naar school komt vragen hoe het gaat, en vragen hoe een examen gegaan is en zo. Ik ben echt heel erg onattent wat dat betreft en dat scheelt je toch best wel veel contact merk ik, nu ik probeer dat allemaal bij te houden. Ik probeer altijd gewoon te doen wat anderen doen in situaties dat ik zelf niet weet wat nou de bedoeling is. Dat kostte eerst wel veel moeite, maar nu na een paar jaar gaat dat best wel aardig. Kwestie van blijven proberen denk ik.
En vooral ook luisteren naar je omgeving. Dat als iemand je bot of afstandelijk of onattent (dat was het dan in mijn geval allemaal) vindt, dat je daar dan ook even over nadenkt of vraagt waar ze precies problemen mee hebben. Helaas krijg je juist in het begin als je het hard nodig hebt weinig 'feedback' anders dan dat mensen bij je uit de buurt blijven, maar op een gegeven moment komt dat wel.
Sanity is (not) statistical
Weet je, ik probeer echt wel er niet te snel over te beginnen. Ik ga daar echt niet van 'Haai! Mooi weer hè? Het waait wel een beetje. En dat doet me trouwens denken aan die keer in dat &$*&&kamp toen het ook zo waaide en toen die &^^^%... etc.'
Dan zou ik een reactie 'GAHAAP' en 'sprintje trekken' krijgen. Sta ik dan in mijn eentje te lullen.
Het kloterige is nu juist dat ik ook zo weinig ergens over kan meepraten. Ik heb én andere ervaringen (= trauma's) die zij niet hebben én ik mis de ervaringen die zij dan weer wel hebben. (ik denk dat je wel begrijpt wat ik daarmee bedoel als je er even over nadenkt...)
En nieuwe ervaringen krijg ik zo moeilijk want ik ben ook wel een enorme schijterd, om mijn psycho maar even te citeren.
BTW noop, ik ben geen gothic en ook nooit geweest. Ik ga nu weer vrij normaal gekleed, dat moet ook wel anders val ik wel heel errug op daar in die collegezaal met allemaal rechtenstudentjes .
In die ballentent was ik wel 'apart' gekleed maar ja, daar liep dan ook niemand rond in een gewone spijkerbroek en een gewoon truitje/blousje of whatever. Ik maakte helemaal de blits in mijn aus en zwart-wit-grijsgevlekte camouflagelegerbroek!
Dan zou ik een reactie 'GAHAAP' en 'sprintje trekken' krijgen. Sta ik dan in mijn eentje te lullen.
Het kloterige is nu juist dat ik ook zo weinig ergens over kan meepraten. Ik heb én andere ervaringen (= trauma's) die zij niet hebben én ik mis de ervaringen die zij dan weer wel hebben. (ik denk dat je wel begrijpt wat ik daarmee bedoel als je er even over nadenkt...)
En nieuwe ervaringen krijg ik zo moeilijk want ik ben ook wel een enorme schijterd, om mijn psycho maar even te citeren.
BTW noop, ik ben geen gothic en ook nooit geweest. Ik ga nu weer vrij normaal gekleed, dat moet ook wel anders val ik wel heel errug op daar in die collegezaal met allemaal rechtenstudentjes .
In die ballentent was ik wel 'apart' gekleed maar ja, daar liep dan ook niemand rond in een gewone spijkerbroek en een gewoon truitje/blousje of whatever. Ik maakte helemaal de blits in mijn aus en zwart-wit-grijsgevlekte camouflagelegerbroek!
You won't only find crap in the toilet
Eigenlijk ben ik toch wel het gevoelige type. Alleen ging ik van en en en ook naar en en zelfs . ik ben van nature niet afstandelijk. Oh, ik voel een helder moment opkomen
ik mis dus eigenlijk contact daarom ben ik zo , denk ik.
In mijn eentje ben ik of
Samen of +
word ik weer
Maar ja, WAAR HAAL IK DIE ANDERE SMILEY VANDAAN??!!!?
BTW Ik ben dol op die smiley's!
en ook 
naar 
. ik ben van nature niet afstandelijk. Oh, ik voel een helder moment opkomen 
ik mis dus eigenlijk contact daarom ben ik zo , denk ik.
, denk ik. In mijn eentje ben ik of
Samen of +
of word ik weer
Maar ja, WAAR HAAL IK DIE ANDERE SMILEY VANDAAN??!!!?
BTW Ik ben dol op die smiley's!
You won't only find crap in the toilet
Eindelijk zeg je iets wat ik wel geloof :-)quote:Op dinsdag 19 april 2005 12:15 schreef PrincessFiona het volgende:
BTW Ik ben dol op die smiley's!
Don't hurry, be crappy!
kan jij niet beter bij de TS van Ik ben momenteel aangeschoten (Wat doe ik tegen de pijn?) gaan zitten, dies ook al zo eenzaam, lossen jullie het samen op
Ik voel me toch even wat beter nu door de reacties; gewoon het feit dat iedereen zo normaal op mij reageert en die smiley's zo geinig zijn. Had net alleen even een zwak moment. Mijn psycho belde om te checken hoe t ging. Nja, dan steekt t toch wel even dat ik niet ff een vriend op kan bellen als ik me rot voel. Maar goed, hij belt straks nog een keer. En hopelijk wat langer want ik zat midden in mijn verhaal.
You won't only find crap in the toilet
Euuh..? Snap m niet.quote:Op dinsdag 19 april 2005 12:40 schreef Scorpie het volgende:
kan jij niet beter bij de TS van Ik ben momenteel aangeschoten (Wat doe ik tegen de pijn?) gaan zitten, dies ook al zo eenzaam, lossen jullie het samen op
You won't only find crap in the toilet
Dat geeft nietquote:
hou het er maar op dat op fok vaak een bepaalde grofheid in humor zit. Niet direct verkeerd, maar soms wel wat onverwacht. Je leert het wel...
Vampire Romance O+
Het feit dat je hier je verhaal op een luchtige komische toon (en prettig leesbaar) verteld, lijkt me aan te geven dat je druk bezig bent je trauma's te verwerken.
Geef jezelf alle tijd.
Geef jezelf alle tijd.
Freestyle
Het gaat zo langzaam. Het is zo frustrerend te weten dat ik an sich wel in staat ben tot contact (ik vat de opmerkingen over mijn schrijfstijl maar op als een compliment ) maar dan te merken dat t toch niet lukken wil.
Even voor de duidelijkheid: mijn trauma's hebben mijn gevoel voor humor nog redelijk intact gelaten dus vandaar dat ik het zo, ogenschijnlijk, luchtig breng. Het maakt t voor mezelf wat makkelijker, humor betekent voor mij een tegenwicht tegen de ellende.
Ik heb er net behoorlijk van langs gekregen van mijn psycho; ik moet als de sodemieter gaan studeren van hem!
Even voor de duidelijkheid: mijn trauma's hebben mijn gevoel voor humor nog redelijk intact gelaten dus vandaar dat ik het zo, ogenschijnlijk, luchtig breng. Het maakt t voor mezelf wat makkelijker, humor betekent voor mij een tegenwicht tegen de ellende.
Ik heb er net behoorlijk van langs gekregen van mijn psycho; ik moet als de sodemieter gaan studeren van hem!
You won't only find crap in the toilet
Weg van je pc dan! Hup, an die Arbeit!quote:Op dinsdag 19 april 2005 14:22 schreef PrincessFiona het volgende:
Het gaat zo langzaam. Het is zo frustrerend te weten dat ik an sich wel in staat ben tot contact (ik vat de opmerkingen over mijn schrijfstijl maar op als een compliment ) maar dan te merken dat t toch niet lukken wil.
Even voor de duidelijkheid: mijn trauma's hebben mijn gevoel voor humor nog redelijk intact gelaten dus vandaar dat ik het zo, ogenschijnlijk, luchtig breng. Het maakt t voor mezelf wat makkelijker, humor betekent voor mij een tegenwicht tegen de ellende.
Ik heb er net behoorlijk van langs gekregen van mijn psycho; ik moet als de sodemieter gaan studeren van hem!
Vampire Romance O+
Dat zei ze volgens mij nietquote:Op dinsdag 19 april 2005 11:06 schreef RiDo78 het volgende:
Zoals Aventura ook al opviel, je schrijfstijl past niet echt.
quote:Op dinsdag 19 april 2005 10:46 schreef Aventura het volgende:
Klinkt misschien raar, maar ik vind je schrijfstijl wel leuk, daarin komt iets van jouw - volgens mij best interessante - persoonlijkheid naar boven. Je komt ecvht niet op mij over als een hopeloos geval ofzo
Over je schrijfstijl was zeker als compliment bedoeld. Daarmee laat je een stukje van jezelf zien, je humor, je relativeringsvermogen, je intelligentie.quote:Op dinsdag 19 april 2005 14:22 schreef PrincessFiona het volgende:
Het gaat zo langzaam. Het is zo frustrerend te weten dat ik an sich wel in staat ben tot contact (ik vat de opmerkingen over mijn schrijfstijl maar op als een compliment ) maar dan te merken dat t toch niet lukken wil.
Wellicht dat je jezelf onderschat.
Belangrijk is dat jij jezelf kunt accepteren zoals je bent, inclusief al je rariteiten (lees: karakter). Want als jij jezelf accepteert zoals je bent, zul je zien dat er mensen om je heen zijn die dat ook doen.
Freestyle
Meen net gelezen te hebben dat je rechten studeert.quote:Op dinsdag 19 april 2005 14:22 schreef PrincessFiona het volgende:
Ik heb er net behoorlijk van langs gekregen van mijn psycho; ik moet als de sodemieter gaan studeren van hem!
Wat ik me afvraag... past die studie uberhaupt wel bij jou?
Freestyle
ik heb geen direct advies, maar ik wou toch even zeggen dat ik het heel erg knap vind dat je toch ondanks alles aan het studeren bent en iets van je leven probeert te maken
Hmm... valt wat voor te zeggen. 't is maar net hoe je het interperteert.quote:
Maar ik blijf wel bij mijn standpunt dat ik er niet veel van geloof. Ze komt betrekkelijk vrolijk over voor iemand die getraumatiseerd is. Al kan dat natuurlijk de buitenkant zijn; maar dan snap ik niet waarom ze dan problemen heeft met contacten leggen.
Don't hurry, be crappy!
Wat jij nodig hebt is een reality-check.
Wat ik uit je reacties opmaak is dat je hinder ondervindt van nare ervaringen, maar dat je ze gebruikt om het gevoel van gebrek aan contact met anderen te kunnen rationaliseren, door ze te bestempelen als trauma's. Ik zeg niet dat je geen trauma's hebt, maar je uitleg van je 'trauma's' en hun reden voor het gebrek aan contact lijken niet met elkaar in verband te staan. Het gebrek aan contact heeft waarschijnlijk andere oorzaken, en je werkelijke trauma's zorgen mogelijk weer voor ándere problemen dan een gebrek aan contact.
Waarom denk je overigens dat je andere mensen nodig hebt om je 'trauma's' te kunnen verwerken? Als die ervaringen zó erg geweest zijn dat alles eronder komt te lijden en je zelf niet eens meer normaal kunt redeneren; ja, dán heb je anderen nodig. Anders hoef je echt niet te parasiteren op andere mensen om ze te gebruiken voor het verwerken van je problemen. Ik denk dat maar weinig mensen graag een nieuwe vriendschap aangaan met jouw problemen als basis.
Het enige dat jij volgens mij nodig hebt is aandacht, en dat is prima natuurlijk. Maar het kan best zijn dat mensen je juist mijden omdat je hun aandacht op een irritante manier probeert te trekken, en zij dat aanvoelen. Misschien bén je wel een dramaqueen? Wie zal het zeggen? Misschien benadruk je wel de verkeerde eigenschappen en omstandigheden. Bedenk ook dat je omstandigheden je niet maken, maar onthullen wie je werkelijk bent.
Nog even een PSje: Als je het al tot de universiteit hebt geschopt, lijkt het me heel stug dat diezelfde toestanden als destijds, nú ineens voor een achterstand zorgen. Met andere woorden: kijk eerst even wat daadwerkelijk voor welke consequenties in je leven zorgt. Problemen kun je alleen oplossen als je weet wát de problemen zijn.
[ Bericht 0% gewijzigd door Bombie op 19-04-2005 15:23:15 ]
Wat ik uit je reacties opmaak is dat je hinder ondervindt van nare ervaringen, maar dat je ze gebruikt om het gevoel van gebrek aan contact met anderen te kunnen rationaliseren, door ze te bestempelen als trauma's. Ik zeg niet dat je geen trauma's hebt, maar je uitleg van je 'trauma's' en hun reden voor het gebrek aan contact lijken niet met elkaar in verband te staan. Het gebrek aan contact heeft waarschijnlijk andere oorzaken, en je werkelijke trauma's zorgen mogelijk weer voor ándere problemen dan een gebrek aan contact.
Waarom denk je overigens dat je andere mensen nodig hebt om je 'trauma's' te kunnen verwerken? Als die ervaringen zó erg geweest zijn dat alles eronder komt te lijden en je zelf niet eens meer normaal kunt redeneren; ja, dán heb je anderen nodig. Anders hoef je echt niet te parasiteren op andere mensen om ze te gebruiken voor het verwerken van je problemen. Ik denk dat maar weinig mensen graag een nieuwe vriendschap aangaan met jouw problemen als basis.
Het enige dat jij volgens mij nodig hebt is aandacht, en dat is prima natuurlijk. Maar het kan best zijn dat mensen je juist mijden omdat je hun aandacht op een irritante manier probeert te trekken, en zij dat aanvoelen. Misschien bén je wel een dramaqueen? Wie zal het zeggen? Misschien benadruk je wel de verkeerde eigenschappen en omstandigheden. Bedenk ook dat je omstandigheden je niet maken, maar onthullen wie je werkelijk bent.
Nog even een PSje: Als je het al tot de universiteit hebt geschopt, lijkt het me heel stug dat diezelfde toestanden als destijds, nú ineens voor een achterstand zorgen. Met andere woorden: kijk eerst even wat daadwerkelijk voor welke consequenties in je leven zorgt. Problemen kun je alleen oplossen als je weet wát de problemen zijn.
[ Bericht 0% gewijzigd door Bombie op 19-04-2005 15:23:15 ]
Mensen die getraumatiseerd zijn, denken niet alleen maar aan hoe kut alles is enzo hoor, en zijn niet per definitie altijd zwaar depressief.quote:Op dinsdag 19 april 2005 15:12 schreef RiDo78 het volgende:
Ze komt betrekkelijk vrolijk over voor iemand die getraumatiseerd is.
Je staat er niet alleen voor. Je bent niet de enigequote:Op dinsdag 19 april 2005 10:23 schreef PrincessFiona het volgende:
Ik voel me erg eenzaam. Ik ben vroeger van mijn 16 tot 18 mishandeld in een niet zo feestelijke plek (het was een soort kindertehuis) waar ik ben gehersenspoeld, verwaarloosd en mishandeld (overigens was dat geen seksueel misbruik, alleen gepast geweld ) Ik heb daar nogal wat trauma's aan over gehouden. Ik ben daar nu 7 jaar weg en ik zit inmiddels op de universiteit maarre...het contact met mijn vriendinnen is heel snel verwaterd en ik heb geen nieuwe vrienden meer kunnen maken. Volgens mij merken ze gewoon dat er wat mis is met mij. Elke goedwillende poging van mijn kant om een praatje te maken loopt uit op een afwijzing. Mensen gaan er nog net niet gillend vandoor als ik ze begroet. Om mijn trauma's te kunnen verwerken heb ik mensen nodig en die mensen willen niets met mij te maken hebben juist omdat ik trauma's heb. Of het moet aan iets anders liggen, aan mijn kop ofzo. Tis in ieder geval allemaal bout en studeren gaat ook al ruk.
Dat wilde ik even kwijt. Ik had het ook tegen mijn kamerplant kunnen zeggen; die zit met zijn wortels goed vast dus die kan er niet vandoor gaan maar ik heb het toch maar hier gepost.
Nog even een PSje
Ik loop ook nog eens ernstig achter door al die toestanden.
Probeer altijd positief te zijn er zijn altijd wel ergere dingen in het leven.
Heb zelf moeten mee maken hoe mij moeder in een psychose raakte
en dat ze gedwongen werd opgenomen,politie haar kwam ophalen is ook geen pretje (mentaal) en een broertje die alleen maar problemen met de politie heeft. (geen vader)
Kan wel wat terug vinden in je verhaal.
p.s Heb zelf in een KOP groep gezeten waarin je met soortgenoten
over je problemen kon praten.
www.demeren.nl , www.mentrum.nl
[ Bericht 7% gewijzigd door Berryback op 19-04-2005 16:04:59 ]
DAt zegt TS toch helemaal niet? Alleen dat ze door de trauma's en dan nog vooral door het gebrek aan 'normale ervaringen' moeite heeft met sociale contacten.quote:Op dinsdag 19 april 2005 15:17 schreef Bombie het volgende:
Waarom denk je overigens dat je andere mensen nodig hebt om je 'trauma's' te kunnen verwerken?
Gek genoeg klinkt het nu juist alsof jij dat niet weet. Ik heb zelf jarenlang last gehad van een depressie en dat is de hele middelbare school geen probleem geweest maar in het eerste jaar van m'n studie trok ik het opeens niet meer. Hoe lang je het al volhoudt zegt niets over hoe lang je iets nog vol kunt houden.quote:Nog even een PSje: Als je het al tot de universiteit hebt geschopt, lijkt het me heel stug dat diezelfde toestanden als destijds, nú ineens voor een achterstand zorgen. Met andere woorden: kijk eerst even wat daadwerkelijk voor welke consequenties in je leven zorgt. Problemen kun je alleen oplossen als je weet wát de problemen zijn.
Sanity is (not) statistical
Er is iets ernstig mis met mij.
Ga ik met veel moeite toch maar naar college, word ik door iedereen genegeerd behalve door de docent die meende 'lollig' te moeten doen.
Toen ik mishandeld werd, vertelde ik gewoon aan mensen wat daar met ons gebeurde en hoewel een aantal mensen verrekt goed wisten wat daar gaande was, straften ze me af omdat ik het hardop gezegd had en hadden ze ook nog het lef mij te zeggen dat ik de afstraffing verdiend had. Als ik het zei tegen vreemden (=lui die niks met die tent te maken hadden) dan zeiden ze tegen mij dat ik het het er zelf wel naar gemaakt zou hebben.
Nu ben ik daar al tijden weg maar nog steeds lijken mensen bovenstaand gebrek aan waarde bij mij te zien en laten ze me links liggen. Het spijt me verschrikkellijk maar ik trek het niet meer.
Ga ik met veel moeite toch maar naar college, word ik door iedereen genegeerd behalve door de docent die meende 'lollig' te moeten doen.
Toen ik mishandeld werd, vertelde ik gewoon aan mensen wat daar met ons gebeurde en hoewel een aantal mensen verrekt goed wisten wat daar gaande was, straften ze me af omdat ik het hardop gezegd had en hadden ze ook nog het lef mij te zeggen dat ik de afstraffing verdiend had. Als ik het zei tegen vreemden (=lui die niks met die tent te maken hadden) dan zeiden ze tegen mij dat ik het het er zelf wel naar gemaakt zou hebben.
Nu ben ik daar al tijden weg maar nog steeds lijken mensen bovenstaand gebrek aan waarde bij mij te zien en laten ze me links liggen. Het spijt me verschrikkellijk maar ik trek het niet meer.
You won't only find crap in the toilet
Uit de OP:quote:Op dinsdag 19 april 2005 23:12 schreef Maeghan het volgende:
DAt zegt TS toch helemaal niet? Alleen dat ze door de trauma's en dan nog vooral door het gebrek aan 'normale ervaringen' moeite heeft met sociale contacten.
quote:Op dinsdag 19 april 2005 10:23 schreef PrincessFiona het volgende:
Om mijn trauma's te kunnen verwerken heb ik mensen nodig en die mensen willen niets met mij te maken hebben juist omdat ik trauma's heb.
Ja maar ik bedoel, jij hebt het over parasiteren en zo, en roept dat het heus niet erg genoeg is wat zij heeft meegemaakt om anderen te mogen gebruiken. Da's toch wat anders dan (wat ik in ieder geval dacht) dat zij bedoelt, namelijk dat ze gewoon normale contacten nodig heeft om een normaal leven op te kunnen bouwen en over die ervaringen heen te komen. Dat is wel even wat anders dan mensen 'gebruiken' om je ervaringen te vergeten of zo.
Sanity is (not) statistical
Bombie, wat ben jij een kutmongool!
Ik ben al jaren ontzettend eenzaam en ik hunker naar contact en dan ga jij dat omschrijven als willen parasiteren op anderen??!!?
Ik ben al jaren ontzettend eenzaam en ik hunker naar contact en dan ga jij dat omschrijven als willen parasiteren op anderen??!!?
You won't only find crap in the toilet
Ga op een sport, muziek, of neem een baan. Kom je andere mensen tegen en zo wordt je geforceerd om sociaal contact op te nemen. Zij weten nog niks van je problemen. De rotte vissen heb je er zo uit en zo houd je wat vrienden over.
People once tried to make Chuck Norris toilet paper. He said no because Chuck Norris takes crap from NOBODY!!!!
Megan Fox makes my balls look like vannilla ice cream.
Megan Fox makes my balls look like vannilla ice cream.
Helaas, ik heb dat allemaal al meerdere malen geprobeerd maar mensen willen echt niets met mij te maken hebben!
Ik heb me bijvoorbeeld 2 jaar geleden aangemeld voor een studenten/sportvereninging waar je groepjes moest gaan vormen. Ik zag de bui al hangen maar de lui van het bestuur verzekerden me dat er nog noooooooooit iemand de vereniging heeft moeten verlaten omdat hij/zij niet geaccepteerd werd. Nou ja, ik was dus de eerste. Niemand (en er waren zo'n 120 aanmeldingen dat jaar!!) wilde me hebben. Het bestuur wilde me plaatsen in een groepje maar dat leek me geen goed idee.
Aan het begin van dit collegejaar heb ik me aangemeld voor een vechtsport. Maarre...een oneven aantal aanwezigen betekende dat ik alleen bleef. Degenen met een vergelijkbaar postuur en lengte als ik kozen liever iemand die 2x zo dik was en 3 koppen groter.
Ik heb ook meerdere bijbaantjes gehad. Iedereen had een beter contact met elkaar dan met mij. Bij mijn laatste baan spraken ze af dat ze 'met zijn allen wat leuks zouden gaan doen'. Ze hebben mij natuurlijk niet uitgenodigd.
Ik ben ook een keer meegegaan met een studiereis waar ik niemand kende. Ik heb t geweten ook. Slechts 1 meisje wilde met mij omgaan, de anderen vroegen haar zelfs waarom zij toch in godsnaam met mij om optrok!
Zelfde verhaal met de studentenwintersportvakantie van januari.
Neem maar van mij aan dat er niks meer is wat ik nog kan doen om dit nog goed te krijgen.
Het achterlijke is dat ik wel vriendinnen had vóór de mishandeling en dat ik toen wel normaal behandeld werd. Tijdens de mishandeling werd ik enerzijds ernstig afgemaakt en anderzijds zeer gerespecteerd door mijn maten die dus daar ook mishandeld werden. Sinds ik weg ben, is het allemaal kut.
Ik heb me bijvoorbeeld 2 jaar geleden aangemeld voor een studenten/sportvereninging waar je groepjes moest gaan vormen. Ik zag de bui al hangen maar de lui van het bestuur verzekerden me dat er nog noooooooooit iemand de vereniging heeft moeten verlaten omdat hij/zij niet geaccepteerd werd. Nou ja, ik was dus de eerste. Niemand (en er waren zo'n 120 aanmeldingen dat jaar!!) wilde me hebben. Het bestuur wilde me plaatsen in een groepje maar dat leek me geen goed idee.
Aan het begin van dit collegejaar heb ik me aangemeld voor een vechtsport. Maarre...een oneven aantal aanwezigen betekende dat ik alleen bleef. Degenen met een vergelijkbaar postuur en lengte als ik kozen liever iemand die 2x zo dik was en 3 koppen groter.
Ik heb ook meerdere bijbaantjes gehad. Iedereen had een beter contact met elkaar dan met mij. Bij mijn laatste baan spraken ze af dat ze 'met zijn allen wat leuks zouden gaan doen'. Ze hebben mij natuurlijk niet uitgenodigd.
Ik ben ook een keer meegegaan met een studiereis waar ik niemand kende. Ik heb t geweten ook. Slechts 1 meisje wilde met mij omgaan, de anderen vroegen haar zelfs waarom zij toch in godsnaam met mij om optrok!
Zelfde verhaal met de studentenwintersportvakantie van januari.
Neem maar van mij aan dat er niks meer is wat ik nog kan doen om dit nog goed te krijgen.
Het achterlijke is dat ik wel vriendinnen had vóór de mishandeling en dat ik toen wel normaal behandeld werd. Tijdens de mishandeling werd ik enerzijds ernstig afgemaakt en anderzijds zeer gerespecteerd door mijn maten die dus daar ook mishandeld werden. Sinds ik weg ben, is het allemaal kut.
You won't only find crap in the toilet
oi. tja het lijkt er wel op dat je gewoon wat 'anders' bent.
Het enige wat ik kan bedenken is dat je wat meer oudere mensen moet opzoeken die wat stabieler in het leven staan waar je je wat meer aan kan optrekken. Jongere mensen zijn zelf wat onzekerder en weten wellicht niet goed wat ze met jou aanmoeten. Maar het zou handig zijn om te weten wat het nu precies is wat je uitstraalt wat maakt dat mensen zich van je afkeren.
Het enige wat ik kan bedenken is dat je wat meer oudere mensen moet opzoeken die wat stabieler in het leven staan waar je je wat meer aan kan optrekken. Jongere mensen zijn zelf wat onzekerder en weten wellicht niet goed wat ze met jou aanmoeten. Maar het zou handig zijn om te weten wat het nu precies is wat je uitstraalt wat maakt dat mensen zich van je afkeren.
