Hmm, klinkt niet fijn. Sterkte iig.quote:Op dinsdag 19 april 2005 10:23 schreef PrincessFiona het volgende:
Ik voel me erg eenzaam.Ik ben vroeger van mijn 16 tot 18 mishandeld in een niet zo feestelijke plek (het was een soort kindertehuis) waar ik ben gehersenspoeld, verwaarloosd en mishandeld (overigens was dat geen seksueel misbruik, alleen gepast geweld
) Ik heb daar nogal wat trauma's aan over gehouden. Ik ben daar nu 7 jaar weg en ik zit inmiddels op de universiteit maarre...het contact met mijn vriendinnen is heel snel verwaterd en ik heb geen nieuwe vrienden meer kunnen maken. Volgens mij merken ze gewoon dat er wat mis is met mij. Elke goedwillende poging van mijn kant om een praatje te maken loopt uit op een afwijzing. Mensen gaan er nog net niet gillend vandoor als ik ze begroet.
Om mijn trauma's te kunnen verwerken heb ik mensen nodig en die mensen willen niets met mij te maken hebben juist omdat ik trauma's heb. Of het moet aan iets anders liggen, aan mijn kop ofzo. Tis in ieder geval allemaal bout en studeren gaat ook al ruk.
![]()
Dat wilde ik even kwijt. Ik had het ook tegen mijn kamerplant kunnen zeggen; die zit met zijn wortels goed vast dus die kan er niet vandoor gaan maar ik heb het toch maar hier gepost.![]()
Nog even een PSje
Ik loop ook nog eens ernstig achter door al die toestanden.![]()
prcs, succesquote:Op dinsdag 19 april 2005 10:28 schreef WeirdMicky het volgende:
Precies van Cc zegt, ik zou hierbij hulp zoeken. Als je jezelf wat meer op de rails hebt, komen de vrienden vanzelf.
Ja zo'n specialist is ook maar een mens, die kan de wereld echt niet veranderen. Maare je zit op een universiteit dus je trauma's breken je schijnbaar niet zo op dat je je niet meer kan concentreren op je theorie toch? Maar waar zit het contactprobleem in? is het met het benaderen van mensen of met het onderhouden van contact ?quote:Op dinsdag 19 april 2005 10:43 schreef PrincessFiona het volgende:
Das nou het erge, ik heb zelfs een TRAUMASPECIALIST en het blijft bout.![]()
Ik moet natuurlijk weer een bijzonder geval zijn: bijzonder lijp en bijzonder hopeloos.![]()
Tis toch wel bizar als je je bedenkt dat ik vroeger juist wel gemakkelijk contacten kon leggen. Toen was ik ook braafen zelfs populair bij leraren omdat ik hoge punten haalde.
![]()
Nu ben ik vooralen
![]()
Gek, dat had ik dus ook al. Volgens mij moet je zo contact kunnen leggen, desnoods via internet.quote:Op dinsdag 19 april 2005 10:46 schreef Aventura het volgende:
Klinkt misschien raar, maar ik vind je schrijfstijl wel leuk, daarin komt iets van jouw - volgens mij best interessante - persoonlijkheid naar boven. Je komt ecvht niet op mij over als een hopeloos geval ofzo
quote:Krijg toch allemaal de klere
val voor mijn part allemaal dood
ik heb geen zin om braaf te leren
eindig toch wel... in de goot
........
Ik denk dat je van je kamerplant meer intelligente response krijgt. Maar goed, dat is maar een tip.quote:Op dinsdag 19 april 2005 10:23 schreef PrincessFiona het volgende:
Ik had het ook tegen mijn kamerplant kunnen zeggen; die zit met zijn wortels goed vast dus die kan er niet vandoor gaan maar ik heb het toch maar hier gepost.![]()
Kamerplant-advies.quote:Op dinsdag 19 april 2005 11:28 schreef Troeta het volgende:
Misschien stom advies, maar houd je van paarden?
Ga eens bij een elitaire studentenvereniging, voor zover ik begrepen heb lijkt dat er af en toe aardig op.quote:Op dinsdag 19 april 2005 11:03 schreef PrincessFiona het volgende:
Dus tenzij de uni een soort POW kamp oid wordt waar de arme studentjes worden afgestraft, weet ik dus eigenlijk niet hoe ik me moet gedragen. Snap je?
Eindelijk zeg je iets wat ik wel geloof :-)quote:Op dinsdag 19 april 2005 12:15 schreef PrincessFiona het volgende:
BTW Ik ben dol op die smiley's!
Euuh..? Snap m niet.quote:Op dinsdag 19 april 2005 12:40 schreef Scorpie het volgende:
kan jij niet beter bij de TS van Ik ben momenteel aangeschoten (Wat doe ik tegen de pijn?) gaan zitten, dies ook al zo eenzaam, lossen jullie het samen op
Dat geeft nietquote:
Weg van je pc dan! Hup, an die Arbeit!quote:Op dinsdag 19 april 2005 14:22 schreef PrincessFiona het volgende:
Het gaat zo langzaam. Het is zo frustrerend te weten dat ik an sich wel in staat ben tot contact (ik vat de opmerkingen over mijn schrijfstijl maar op als een compliment) maar dan te merken dat t toch niet lukken wil.
Even voor de duidelijkheid: mijn trauma's hebben mijn gevoel voor humor nog redelijk intact gelaten dus vandaar dat ik het zo, ogenschijnlijk, luchtig breng. Het maakt t voor mezelf wat makkelijker, humor betekent voor mij een tegenwicht tegen de ellende.
Ik heb er net behoorlijk van langs gekregen van mijn psycho; ik moet als de sodemieter gaan studeren van hem!
Dat zei ze volgens mij nietquote:Op dinsdag 19 april 2005 11:06 schreef RiDo78 het volgende:
Zoals Aventura ook al opviel, je schrijfstijl past niet echt.
quote:Op dinsdag 19 april 2005 10:46 schreef Aventura het volgende:
Klinkt misschien raar, maar ik vind je schrijfstijl wel leuk, daarin komt iets van jouw - volgens mij best interessante - persoonlijkheid naar boven. Je komt ecvht niet op mij over als een hopeloos geval ofzo
Over je schrijfstijl was zeker als compliment bedoeld. Daarmee laat je een stukje van jezelf zien, je humor, je relativeringsvermogen, je intelligentie.quote:Op dinsdag 19 april 2005 14:22 schreef PrincessFiona het volgende:
Het gaat zo langzaam. Het is zo frustrerend te weten dat ik an sich wel in staat ben tot contact (ik vat de opmerkingen over mijn schrijfstijl maar op als een compliment) maar dan te merken dat t toch niet lukken wil.
Meen net gelezen te hebben dat je rechten studeert.quote:Op dinsdag 19 april 2005 14:22 schreef PrincessFiona het volgende:
Ik heb er net behoorlijk van langs gekregen van mijn psycho; ik moet als de sodemieter gaan studeren van hem!
Hmm... valt wat voor te zeggen. 't is maar net hoe je het interperteert.quote:
Mensen die getraumatiseerd zijn, denken niet alleen maar aan hoe kut alles is enzo hoor, en zijn niet per definitie altijd zwaar depressief.quote:Op dinsdag 19 april 2005 15:12 schreef RiDo78 het volgende:
Ze komt betrekkelijk vrolijk over voor iemand die getraumatiseerd is.
Je staat er niet alleen voor. Je bent niet de enigequote:Op dinsdag 19 april 2005 10:23 schreef PrincessFiona het volgende:
Ik voel me erg eenzaam.Ik ben vroeger van mijn 16 tot 18 mishandeld in een niet zo feestelijke plek (het was een soort kindertehuis) waar ik ben gehersenspoeld, verwaarloosd en mishandeld (overigens was dat geen seksueel misbruik, alleen gepast geweld
) Ik heb daar nogal wat trauma's aan over gehouden. Ik ben daar nu 7 jaar weg en ik zit inmiddels op de universiteit maarre...het contact met mijn vriendinnen is heel snel verwaterd en ik heb geen nieuwe vrienden meer kunnen maken. Volgens mij merken ze gewoon dat er wat mis is met mij. Elke goedwillende poging van mijn kant om een praatje te maken loopt uit op een afwijzing. Mensen gaan er nog net niet gillend vandoor als ik ze begroet.
Om mijn trauma's te kunnen verwerken heb ik mensen nodig en die mensen willen niets met mij te maken hebben juist omdat ik trauma's heb. Of het moet aan iets anders liggen, aan mijn kop ofzo. Tis in ieder geval allemaal bout en studeren gaat ook al ruk.
![]()
Dat wilde ik even kwijt. Ik had het ook tegen mijn kamerplant kunnen zeggen; die zit met zijn wortels goed vast dus die kan er niet vandoor gaan maar ik heb het toch maar hier gepost.![]()
Nog even een PSje
Ik loop ook nog eens ernstig achter door al die toestanden.![]()
DAt zegt TS toch helemaal niet? Alleen dat ze door de trauma's en dan nog vooral door het gebrek aan 'normale ervaringen' moeite heeft met sociale contacten.quote:Op dinsdag 19 april 2005 15:17 schreef Bombie het volgende:
Waarom denk je overigens dat je andere mensen nodig hebt om je 'trauma's' te kunnen verwerken?
Gek genoeg klinkt het nu juist alsof jij dat niet weet. Ik heb zelf jarenlang last gehad van een depressie en dat is de hele middelbare school geen probleem geweest maar in het eerste jaar van m'n studie trok ik het opeens niet meer. Hoe lang je het al volhoudt zegt niets over hoe lang je iets nog vol kunt houden.quote:Nog even een PSje: Als je het al tot de universiteit hebt geschopt, lijkt het me heel stug dat diezelfde toestanden als destijds, nú ineens voor een achterstand zorgen. Met andere woorden: kijk eerst even wat daadwerkelijk voor welke consequenties in je leven zorgt. Problemen kun je alleen oplossen als je weet wát de problemen zijn.
Uit de OP:quote:Op dinsdag 19 april 2005 23:12 schreef Maeghan het volgende:
DAt zegt TS toch helemaal niet? Alleen dat ze door de trauma's en dan nog vooral door het gebrek aan 'normale ervaringen' moeite heeft met sociale contacten.
quote:Op dinsdag 19 april 2005 10:23 schreef PrincessFiona het volgende:
Om mijn trauma's te kunnen verwerken heb ik mensen nodig en die mensen willen niets met mij te maken hebben juist omdat ik trauma's heb.
Nu wordt ook duidelijk waaróm niemand je moet, huilebalk, met je calimerocomplex!quote:Op dinsdag 26 april 2005 01:18 schreef PrincessFiona het volgende:
Bombie, wat ben jij een kutmongool!![]()
Ik ben al jaren ontzettend eenzaam en ik hunker naar contact en dan ga jij dat omschrijven als willen parasiteren op anderen??!!?
![]()
Voor iedereen is een plekje.. Ook voor jou..quote:Op woensdag 27 april 2005 21:02 schreef PrincessFiona het volgende:
Ik blijf 1000x liever alleen thuis dan dat ik al mijn moed bij elkaar schraap en toch maar naar college ga om daar uitgekotst te worden door iedereen.![]()
Voor mij is het overduidelijk: ik hoor hier niet.![]()
Dat is slechts een tijdelijke gedachte op een moment dat je kijk wat negatiever is.quote:Op woensdag 27 april 2005 22:55 schreef PrincessFiona het volgende:
Vervlogen. Net als de zin van mijn bestaan.
Die 7 jaar heb je dankzij je humor doorstaan, zo kun je het ook bekijken...quote:Op donderdag 28 april 2005 12:25 schreef PrincessFiona het volgende:
Vergeet niet dat ik al 7 jaar (!) uitgekotst word, daar heb ik kennelijk met mijn gevoel voor humor toch niets aan kunnen doen. Ik accepteer dat ik hier niet hoor. Zelfs mijn psycholoog heeft slapeloze nachten omdat hij dat weet.
Heb je enige idee waarom mensen je uitkotsen?quote:Op donderdag 28 april 2005 12:25 schreef PrincessFiona het volgende:
Vergeet niet dat ik al 7 jaar (!) uitgekotst word, daar heb ik kennelijk met mijn gevoel voor humor toch niets aan kunnen doen. Ik accepteer dat ik hier niet hoor. Zelfs mijn psycholoog heeft slapeloze nachten omdat hij dat weet.
Ik ben geneigd te zeggen dat het voor een groot deel in je hoofd zit..quote:Op vrijdag 29 april 2005 00:59 schreef PrincessFiona het volgende:
Nou ja, eerlijk gezegd heb ik geen flauw idee.Ben ik lelijk? Zien ze aan mij dat ik hier niet hoor?
Ik sluit het niet uit. Ik heb al 7 jaar geen vrienden en ik heb nooit echt een vriend gehad.Het leven is mij de moeite simpelweg niet meer waard. Het bestaat slechts uit studie (als ik daar aan toe kom tenminste), af en toe een bijbaan en afwijzingen, heel veel afwijzingen. Tis GVD KUT!
![]()
Wellicht Depersonalisatie en Derealisatie (DP/DR) ??quote:(...)naast dat ik mensen niet meer vertrouw, beschouw ik mezelf al niet eens meer als zijnde menselijk, (Het kost me al moeite om woorden als 'mezelf' te gebruiken of mijn naam te zeggen als ik de telefoon opneem en ik voel me niet aangesproken als de professor de aanwezigen aanspreekt met 'dames en heren' oid)
Psychiaters komen nooit verder dan huis-tuin-keuken probleempjes, waar ze tegen een riant bedrag vaag commentaar op leveren. Logisch dat ie bij een echt probleem het hazenpad kiest.quote:Op vrijdag 29 april 2005 14:37 schreef PrincessFiona het volgende:
Wat mij betreft kan nu iedereen het kanker krijgenik sluit me op op mijn studentenkamer en ik zorg er wel voor dat ik niemand meer lastig val.
![]()
Kop op joh! Laat je niet uit het veld slaan!quote:Op zaterdag 30 april 2005 00:55 schreef PrincessFiona het volgende:
Ik lig nu de hele tijd teen mijn lichaam doet zeer van verdriet.
Ook met een specialist er bij, zul je uiteindelijk zelf het echte werk moeten doen. Heb je al inzicht waar het precies mis gaat, en hoe dit te veranderen zou zijn?quote:Op dinsdag 19 april 2005 10:43 schreef PrincessFiona het volgende:
Das nou het erge, ik heb zelfs een TRAUMASPECIALIST en het blijft bout.![]()
Dat is niet geheel waar. Het ging hier overigens om een psycholoog naar ik meen (Een belangrijk verschil, daar een psychiater op een andere manier te werk gaat). Een psycholoog of psychiater weet echter ook niet meer dan de informatie die de patient zelf naar voren brengt, en kan ook geen problemen oplossen. Een psychiater kan in sommige gevallen medicatie voorschrijven, maar problemen overwinnen is iets wat de patient zelf moet doen. Een psycholoog kan helpen om inzichtelijk te maken wat het probleem is en/of de oorzaak, en kan suggesties doen hoe het aan te pakken is.quote:Op zaterdag 30 april 2005 10:20 schreef AlexanderDeGrote het volgende:
[..]
Psychiaters komen nooit verder dan huis-tuin-keuken probleempjes, waar ze tegen een riant bedrag vaag commentaar op leveren. Logisch dat ie bij een echt probleem het hazenpad kiest.
Probeer de reactie van Bombie eens objectief te lezen, er zit denk ik toch wel wat in. Ondanks je problemen heb je het redelijk ver geschopt, dit geeft in ieder geval aan dat je toch ergens energie hebt uitgehaald. Weet je waarom het je zo lang gelukt is, en nu niet meer?quote:Op dinsdag 26 april 2005 01:18 schreef PrincessFiona het volgende:
Bombie, wat ben jij een kutmongool!![]()
Ik ben al jaren ontzettend eenzaam en ik hunker naar contact en dan ga jij dat omschrijven als willen parasiteren op anderen??!!?
![]()
Ik heb dat ook, maar dat is omdat ik graag alleen wil zijn. De TS wil blijkbaar niet alleen zijn, maar wil juist gezelschap hebben. imo is het dus niet vergelijkbaar..quote:Op zondag 1 mei 2005 17:21 schreef Herr_Ratt het volgende:
hmmm ik heb ook moeite met sociaal gedoe, maar dat is gewoon omdat ik mezelf heel geweldig vind en een hekel heb aan sociale dingen
http://ptss.winkelman.info/modules.php?name=Forumsquote:Op zaterdag 30 april 2005 05:53 schreef PrincessFiona het volgende:
Noop, meer complexe posttraumatische stress-stoornis en dan met nadruk op stoornis.![]()
Princess Fiona, waarom zet je jezelf zo vast op tijd, en waarom richt je je zo op de toekomst? Waarom bang zijn om achter te lopen? Doe alles lekker op je eigen tempo, en probeer vooral vandaag te leven. Probeer de obsessie om je leven op orde te krijgen weg te nemen, en probeer gewoon te leven. Wanneer je eenmaal leeft, komt er vanzelf op een gegeven moment orde, en ontdek je op een dag dat alles toch nog goed gekomen is.quote:Op maandag 2 mei 2005 16:44 schreef PrincessFiona het volgende:
Het is nu anders en dat komt omdat ik niet alleen last heb van al die herbelevingen maar ook van het feit dat ik heel erg achter loop. Dat laatste maakt me nu kapot. Toen ik daar net weg was, heb ik met mezelf een afspraak gemaakt; ik zou me 7 jaar de tijd gunnen om mijn leven op orde te krijgen. Zou het me niet lukken dan betekent t dat ik hier niet hoor. Het is nu 7 jaar later en het is zwaar kut en ik ben onbeschrijfelijk eenzaam. Dus vandaar dat ik zeg dat ik t definitief opgeef; het is mij duidelijk dat ik hier niet hoor.
Wat versta je precies onder "je leven op orde krijgen"?quote:Op maandag 2 mei 2005 16:44 schreef PrincessFiona het volgende:
Het is nu anders en dat komt omdat ik niet alleen last heb van al die herbelevingen maar ook van het feit dat ik heel erg achter loop. Dat laatste maakt me nu kapot. Toen ik daar net weg was, heb ik met mezelf een afspraak gemaakt; ik zou me 7 jaar de tijd gunnen om mijn leven op orde te krijgen. Zou het me niet lukken dan betekent t dat ik hier niet hoor. Het is nu 7 jaar later en het is zwaar kut en ik ben onbeschrijfelijk eenzaam. Dus vandaar dat ik zeg dat ik t definitief opgeef; het is mij duidelijk dat ik hier niet hoor.
Als je dat gevoel er bij hebt is het dus geen goede specialist! Een andere zoeken!quote:Op maandag 2 mei 2005 22:28 schreef PrincessFiona het volgende:
Ik zou eerst mijn middelbare schooldiploma's gaan halen (HAVO en VWO) en daarna gaan studeren. Dat is dan wel gelukt; ik ben 3e jaars rechtenstudente op de uni.
Maar ik wilde ook mijn complexe posttraumatische stress-stoornis aanpakken. Daar heb ik alleen maar meer last van gekregen. Mijn psycho is een traumaspecialist maar laat me voortdurend vallen.
Waarom stelden ze geen prijs neer op je?quote:Ik wilde de vriendschap met mijn oude vriendinnen versterken. Ik heb ze al meer dan 4 jaar niet meer gezien omdat ze geen prijs meer stelden op mij.
Waarom niet?quote:Ik wilde nieuwe vrienden maken. Niemand wil iets met mij te maken hebben.
Er zijn wel meer mensen die lang maagd blijven, en die een vriend willen, maar niemand vinden die met hen overweg kan. Ondergetekende is ook zo iemand, mijn tijd komt wel. De jouwe ook wel.quote:Ik wilde een vriend. Ik ben maagd en ik heb t niet over mijn sterrenbeeld.![]()
Hmm.. Familie, en dus ook je ouders, kies je niet uit. Niet altijd zal een goede relatie mogelijk zijn. Misschien moet je hier ook nadenken wat meer pijn doet of zou doen - De relatie in stand houden, of breken..quote:Ik wilde een goed contact met mijn ouders. Sinds ik terug ben, gedraagt mijn zus zich als een verongelijkte kleuter ( letterlijk: ze stampvoet, dreint en jengelt; zelfs in het openbaar) mijn ouders hadden niet zoveel zin in conflicten dus gaven ze haar maar gelijk in alles. resultaat: ik kreeg de grootste moeite me aan te passen aan het leven buiten die tent. Ik wil mijn zus nooit meer zien en ik ben nog steeds boos op mijn ouders dat ze het zo gemakkeliijk hebben laten gebeuren.
Dat was het wel; het leken me geen onredelijke doelen maar ik kan ze niet bereiken.
Wat zijn precies de redenen waarom mensen zich van je afkeren zoals je beschrijft? Ik denk dat daar iets zit wat je kunt aanpakken wat je goed zal doen. Waarom zou je hier niet horen? Iedereen heeft recht op geluk. De een zal er harder voor moeten knokken dan een ander, maar uiteindelijk hoort iedereen hier, en kan iedereen uiteindelijk een eigen plekje vinden.quote:Ik voel me erg alleen. Ik hoor hier niet.
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |