Kinderen en Sex nummertje II

quote:

Op vrijdag 8 april 2005 09:23 schreef erodome het volgende:

[..]

Nee hoor, een nee betekend niet dat een kind gelijk in een dip schiet hoor, hij zal vele nee's in zijn leven te horen krijgen en ook vele nee's uit moeten delen, beter dat hij dat al vroeg leert...

Je leert op die manier dat een kind zelfbeschikkingsrecht heeft, net zoals jij dat hebt...
Je leert het kind dat er grensen zijn die hij zelf ook kan gebruiken.

Dit heeft een kind NODIG, liefde en grensen maken van kinderen hele mooie volwassen mensen...
Die grensen moet je ze gunnen, je moet ze leren dat er relatie's zijn die totaal sexloos moeten blijven, dat is goed voor hun ontwikkeling, je moet een kind leren wat de gensen met het lichaam zijn, voor jezelf en voor hem.

Dat doe je niet door te brullen wat doe je nou, ben je helemaal gek geworden zeg, naar je kameeeeeeeeeeer!!!
Maar door rustig aan te geven dat je dat niet wil, dat het jouw lichaam is en dat jij daar over mag beslissen, net zoals er niemand zomaar aan hem mag komen.
Daar schiet het kind niet van in een dip, je laat hem totaal in zijn waarde, je wijst zijn persoon niet af, je wijst alleen de sexuele gedragingen af, je maakt er ook geen problemen over, je wordt niet boos, je legt alleen rustig uit waarom je dat niet wil.

Zo leer je een kind dat het kind keuze's heeft, jij bent het voorbeeld, hij leert van jou, hij heeft jou uitgekozen om van te leren, geef dat kind wat hij nodig heeft, grensen...

Aan de ene kant kan je dus op de juiste manier duidelijk maken aan het kind dat dit niet mag / dat jij dit niet wil / dat hij dat recht niet heeft of zoiets, maar in mijn ogen haalt dat de speelsheid van de situatie wel een eind weg... Bovendien heb ik ook helemaal geen zin om zo'n kind met volwassenheid te confronteren.

Aan de andere kant kan ik ook niks doen, en zal het spelletje binnen de 'grenzen' van het kind relatief onschuldig verder gaan, tot hij ermee stopt of in een ander spelletje overgaat...

edit: sorry, het werd een lege post nadat de submit niet werkte en ik op vorige drukte. heb de post opnieuw moeten schrijven

quote:

Op vrijdag 8 april 2005 09:39 schreef daniman het volgende:

[..]

Eerlijk gezegd denk ik niet dat een pedofiel zoiets zou zeggen...

Maar dat heeft in mijn geval met seksualiteit niet veel te maken, omdat ik heel duidelijk mijn seksuele gevoelens apart hou van het echte leven... En ik denk ook dat die gedachte van jou voortkomt omdat jij pedofielen sowieso als (bijna alleen) seksuele wezens voorstelt, en als ik zeg dat ik niet seksueel ben rond kinderen denk jij dat ik mijn seksualiteit onderdruk, en dat ik wel eens een uitschieter zou kunnen hebben.
Maar ik heb plaatsvervangende gevoelens, namelijk die om van het kind te houden / te beschermen / voor te zorgen / te willen helpen met wat dan ook, en onder geen voorwaarde het kind pijn willen doen... ontroering als het kind schattig kinderlijke dingen doet. Gewoon, vadergevoelens eigenlijk.

quote:

Op vrijdag 8 april 2005 10:55 schreef Tim_G het volgende:

[..]

Deze zin maakt jouw telkens zoooooo fout!! Het kind WIL zelf GEEN sex met jouw...... NOOIT niet. Die zin:"als het van het kind zelf komt" is echt belachelijk..... dus een kind heeft een keer pijpen gehoord of ergens in 1 van jouw blaadjes zien staan en vraagt wat het is of het eventueel wil doen dan ben jij wel bereid om erin mee te gaan! DAT maak ik op uit jouw teksten...... en daarmee geef je dus al zelf aan dat je gewoon niet lekker in je hoofd bent!

Ik zit echt met open mond dit topic verder te lezen..... Je ziet het gewoon zelf niet hoe fout je gedachtes alleen al zijn!! en dat is ziek........

Volgens mij zie jij het als dat ik seks zou hebben met een kind en mezelf zou inpraten dat het kind dit zelf zou willen. Ervaring leert dat dit voor kán komen, (jonge) kinderen hebben seks, of je het leuk vind of niet. Als het kind inderdaad geen seks met me wil (wat het meest waarschijnlijk is), zal het niks in die richting laten merken, zal ik sowieso niks doen behalve de normale vriendelijke relatie hebben die ik daarvoor ook al had. En dit betekent niet als een kind me wél spontaan zou gaan pijpen of zoiets dat ik dit toe laat. Omdat (in mijn bovenstaande reacties te lezen) ik daadwerkelijke seks niet met kinderen zal hebben om het risico dat het op een latere leeftijd fout zou kunnen gaan, omdat het twijfels over zichzelf kan krijgen (door de maatschappij, dat is jammer, maar wat het ook is, ik doe daar niks tegen). Behalve geen seks hebben met een kind, dus voilá, ik heb geen seks met kinderen, klaar.

Mijn stoeigevalletjes vind ik te onschuldig (van zijn kant) om onder de term seks te laten vallen. Die kunnen eenmalig of nooit voor komen, dat zal van mijn kant helemaal niks tegenover het kind veranderen.

Toch zal ik hier ingaan op je idee dat seks met kinderen altijd fout is. Ik zal zelf geen seks hebben met een kind door het risico dat het later fout kan gaan, maar lees anders dat onderzoek en zie zelf dat kinderen zich er ook goed bij kunnen voelen.
Daar bovenop het voorbeeldgeval van het vorige topic, waarin ik beschreef hoe een vriendje (12) van een online kennis van mij begonnen was met seks met diegene. En dat kwam van het kínd af. Dat ik dit zelf niet zou doen of durven heb ik zojuist tweemaal in deze post gezet.

Mijn gedachtes zijn ongebruikelijk, misschien in jouw ogen ziek, maar gewoon gebaseerd op ervaringen, onderzoekjes, discussies met andere boylovers, logisch nadenken en mijn eigen boylove (lees: NIET-SEKSUELE) gevoelens tegenover kinderen.

quote:

Op vrijdag 8 april 2005 10:53 schreef Black_Tulip het volgende:
in-limboy, ik wil nog 4 dingen zeggen.

1. Als een kind zelf avances maakt en jij zegt niet dat hij dat niet moet doen, dan kan je wel roepen dat het voor hem maar een onschadelijk spelletje is, maar ik haal er wederom dit voorbeeld bij: als een kind spelenderwijs in een stopcontact zit te wroeten, is het voor hem eerst ook maar een onschadelijk spelletje.. totdat hij de schok van zijn leven krijgt. Ken je die reclame over 'raampje-tik'? Dat kind is zich van geen kwaad bewust, maar dat weerhoudt het raam er niet van te breken.

Erg overtuigend onderzoek en artikel (alhoewel ik er kritiek op heb dat de auteur in kwestie de kritiek op Sandforts onderzoek neersabelt en op het begin niet duidelijk maakt dat dat zijn bedoeling is), maar ik heb een aantal opmerkingen: 1. Het onderzoek behandelt de leeftijdscategorie 10-16, niet daaronder. Kinderen onder die leeftijd zullen naar alle verwachting minder assertief zijn, waardoor de kans op schade groter is. Waar blijft het onderzoek naar die leeftijd? 2. Sandforts doel was het bewijzen dat kinderen ook positieve gevolgen kunnen ondervinden van een ouder-kindrelatie. Dat is hem blijkbaar gelukt, maar waar is het onderzoek naar de negatieve gevolgen en waarom waren het er maar 25? Hij kan niet generaliseren op basis van dit onderzoek (en gelukkig geeft hij dat ook toe). 3. Ik heb nog geen onderzoek gezien naar de negatieve gevolgen die volwassenen ondervinden van zo'n ouder-kindrelatie in het verleden, maar uit dat kritische artikel blijkt dat er weldegelijk volwassenen zijn die negatieve ervaringen hebben en dat dit wellicht meestal, maar niet altijd komt door de negatieve houding van de maatschappij.

Ik zal het verschil tussen mijn situatie en die die jij stelt aangeven:
Bij in een stopcontact wroeten is er levensgevaar. Maar het is logisch dat jij een sterker voorbeeld neemt, gewoon om het idee vast te stellen - de negatieve effecten zijn duidelijk. Dit neem ik je ook niet kwalijk. Het grote verschil is dat je bij een stopcontact kan begrijpen wat er zo duidelijk schadelijk aan is. Een kind weet van niks, speelt wat rond - krijgt een rotschok en belandt in het ziekenhuis.
Als een kind vanuit zijn spelletje naar mijn zaakje zou graaien om maar iets te noemen komt dit ook voort uit speelsheid. Maar deze eerste 'graaiing' van het kind moet je dan al opvatten als de electrische schok. Wie kaatst kan de bal verwachten, en hij zal zoiets niet doen met de bedoeling dat ik het niet terug zou (proberen te) doen.

Ik vind inderdaad de auteur die de kritiek afwijst zelf subjectief, hij trekt ook een paar kromme vergelijkingen. Toch vind ik het in zekere zin wel informatief.

Het onderzoek behandelt leeftijdscategorieën van 10 tot 16, en gaat over seks. Ik heb echte seks denk ik nergens goedgepraat als het over 8 jarigen gaat. Dat dit goed kan gaan zou ik me kunnen voorstellen, maar ik wéét het niet. Ik stel me voor dat de 8jarige het op een veel speelsere en andere manier zou opvatten dan de volwassene. Ook ligt de gemiddelde "age of attraction" van boylovers rond de 10-14, bij mij ligt die daar ook ongeveer. Maar het hangt gewoon heel sterk van het kind af. Let wel, deze age of attraction gaat volgens mij vooral om je seksueel aangetrokken voelen tot. Ik zal vriendschappelijke relaties kunnen opbouwen met ook hele jonge kinderen, gewoon omdat ze schattig zijn. Een speels neefje van 5 zou vreselijk lief kunnen zijn, terwijl ik daar ook echt niet over zou fantaseren, of zoiets.

Ik dacht dat er met betrekking tot je punt 2 iets stond in dat (niet geheel objectieve..) anti-onderzoekkritiekstukje. Ik zoek het even op...

heb het opnieuw gelezen, het kwam er op neer dat de jongens voor zichzelf een positief idee over de relatie hadden.

quote:

These 20 men were instructed to ask the boys in their relationships to participate in the study. Five of these men were involved with two boys each, resulting in 25 boys for the study.

Hij heeft dus niet subjectief gezocht naar cases waar positieve effecten waren, hij heeft van 20 boylovers gevraagd of hij hun vriendjes kon interviewen, en dit was het resultaat.
Had hij op hetzelfde onderzoekvlak gezocht naar negatieve ervaringen, dan had hij dezelfde 20 mannen gevraagd of hij dezelfde 25 jongens kon interviewen, en moeten concluderen dat het in de meeste gevallen niet slecht is geweest. Precies hetzelfde dus.

Hij kan niet generaliseren op basis van een onderzoek van 25 jongens, maar heel makkelijk om dit soort relaties te vinden is het al niet, en ik denk dat dit enigszins redelijk representatief is. Het bewijst in ieder geval dat het (vaak) goed kan gaan, het bewijst níet dat het in de mééste gevallen goed zal gaan. Maar elk onderzoek is er eentje in de goede richting, namelijk meer duidelijkheid erover...

Uit het artikel blijkt dat er onderzoeken naar de effecten in de toekomst zijn geweest, met positieve én negatieve uitkomsten.

quote:

From a review of many of these studies, Constantine concluded that the most important factor is how the child perceives the experience: whether he participates willingly or is forced.

Hij concludeert zelf dus dat het voornamelijk afhangt van hoe het kind de relatie ervaart.
Zoals ik vaak gezegd heb zal er bij mijn relaties geen dwang zijn.

Dit kan je natuurlijk niet interpreteren als "als er geen dwang is in de relatie kan er dus niks fout gaan". Ik zou daarvoor al die onderzoeken zelf door moeten spitten, en dat zou een héleboel werk zijn (om eraan te komen, en natuurlijk door te spitten zal lastig zijn). Maar het ging bij deze laatste onderzoeken nog altijd om

quote:

research on the long-term effects on children of sex with adults

en dus wederom niet selectief die van volwassene-kind relaties.

Als over dít onderwerp met déze raakvlakken een onderzoek zou komen met als uitkomst dat bijvoorbeeld 95% van de mensen (naar de resultaten van het 25-jongens-onderzoek een realistisch getal, je kan er van uit gaan dat de mening van een 15- of 16-jarige niet veel meer zal veranderen) die een relatie hebben gehad met een volwassene hier met een gelukkig / positief gevoel op terug kijken, zou je in weze kunnen zeggen dat een niet-gedwongen (en dan dus ook niet verleid of iets) seksuele relatie tussen een man en een jongen niet schadelijk voor het kind is. Maar ik wacht op een onderzoek dat híerover gaat, ik heb nog niets op dat gebied kunnen vinden...

quote:

Op vrijdag 8 april 2005 12:16 schreef Black_Tulip het volgende:
Nog iets, in-limboy.. Ik bedoel dit niet persoonlijk (en je zal denk ik ook wel snappen waarom niet), maar toch wil ik graag weten hoe je op het volgende reageert. Download het nummer Iced Earth - Disciples Of The Lie, lees de lyrics en zeg me wat je ervan vindt.

Ik ben nieuwsgierig

Ik download... en heb de lyrics alvast gelezen, dit gaat dus inderdaad over de 'maatschappelijke' pedofiel, hiermee doel ik op het maatschappelijke idéé van een pedofiel, en dat staat gewoon simpelweg gelijk aan kinderverkrachter... Ik weet dat ik vadergevoelens heb voor kinderen, ik heb ook seksuele gevoelens voor kinderen, die "uit" ik thuis als ik op mezelf ben. Maar dat neemt gewoon niet weg dat ik een kind nooit pijn zal kunnen doen, en een 'pedophile in denial' ben ik al helemaal niet. De gemiddelde mens wéét gewoon niet wat een pedofiel (of in ieder geval de subcategorie boylover) inhoudt.

quote:

I taste revenge when I think of you
A life of hell you put me through

= verkrachting.

edit: wat een lelijk nummer trouwens

[ Bericht 5% gewijzigd door in-limboy op 08-04-2005 16:04:48 ]

quote:

Op vrijdag 8 april 2005 12:30 schreef Kajel het volgende:
Mijn vriendin is leerkracht in het basisonderwijs en ik weet van haar een aantal dingen:
* Kinderen kunnen bijzonder goed acteren en zullen dit talent inzetten om te doen wat zij denken dat van hun verwacht wordt en om te doen wat ze denken dat normaal is.
* Zelfs mijn vriendin, die ruime ervaring heeft met klnderen, en een gedegen pedagogische achtergrond heeft, zegt dat ze kinderen vaak niet kan doorgronden. De wil en motivatie van een kind is soms onpeilbaar. Dus een pedofiel kan nimmer nooit niet inschatten of een kind ergens "schade van ondervindt". in-limboy, waar haal je dus de arrogantie vandaan om te denken dat jij als - kindloze man - weet wat een kind wil en vooral of ie er schade van ondervindt.

Daar ging ik van uit, emoties uitstralen doen ze sowieso al. Bovendien zie ik een lerares-kind relatie ook totaal niet als een dik vriendschappelijke of hechte relatie met een kind. Een kind gedraagt zich rond een lerares anders dan als het alleen is met leeftijdsgenootjes bijvoorbeeld.

quote:

* Kinderen hebben geen ontwikkeld referentiekader. Ze hebben geen idee van wat normaal is en niet. Sexueel contact met kinderen verstoord de ontwikkeling van hun referentiekader. Dit is duidelijk te zien bij volwassenen die als kind misbruikt zijn. Ze hebben dikwijls "vreemde" sexuele voorkeuren ontwikkeld.

Kan ik mee inkomen, toch lijken de onderzoeken relaties tussen mannen en jongens wel in zekere zin goed te praten. Misbruik staat hier los van, misbruik is tegen de zin van het kind in.

quote:

Naast dit alles wil ik nog iets aan je kwijt in-limboy: Jij leest zeer selectief. Je stelt een aantal malen de vraag waarom seksueel contact met kinderen nog "fout" is als aan al jouw voorwaarden voldaan is en stelt vervolgens dat deze vraag nog steeds niet beantwoord is. Nou, in-limboy, die vraag is al meerdere malen serieus en goed beargumenteerd beantwoord. Je wilt het gewoon niet onderkennen.

Ik ga niet op morele argumenten af, die zijn niet onderbouwd, en ik heb als argument gelezen dat séks met een kind slecht kán zijn later in zijn leven; dit is voor mij ook een onzekerheid, ik heb geen onderzoek om iets op te baseren, dus zal ik geen seks hebben met kinderen.

quote:

Mijn mening is duidelijk: Niet alleen zijn seksuele gevoelens voor kinderen totaal verboden en verschrikkelijk, wat mij betreft is volwassen verliefdheid voor kinderen dit ook. Want van het een komt onvermijdelijk het ander. Ik heb wel eens sex gehad met mijn vriendin (duh ). Dat is gevolgd uit mijn verliefdheid voor haar. En die hare voor mij natuurlijk . Wat ik heb gemerkt, is dat als ik mijn vriendin zie, als ze in mijn buurt is, mijn hart opspringt, mijn ziel gloeit van verliefdheid en warmte, maar op een gegeven moment, als we in bed liggen te stoeien, heeft mijn verliefdheidsgevoel echt niet meer alleen de overhand. Geilheid enters the scene. En dat is prima, want we zijn 2 volwassen mensen, en kunnen met gerust hart een stevige vrijpartij hebben, of niet als een van de 2 niet wil. Wat ik probeer te zeggen, is dat die geilheid echt niet altijd in te tomen is door mij en volgens mij door de meeste mensen in dit soort situaties. Die neemt vanzelf de overhand. In mijn geval in een gecontroleerde gezonde situatie. Als mij dit kan overkomen, wie zegt dan dat jouw "vadergevoelens" niet een keer de overhand verliezen, en geilheid daarvoor plaats maakt. En als ik de kleren van mijn vriendins lijf wil scheuren, wat wil jij dan met dat kind?

Een goeie vrijpartij met je vriendin kan geen kwaad. Een "goeie vrijpartij" met een kind wel. Dat zie ik in, en dat moet ook jij mee wegen in je scenario. Ik zal een kind geen pijn doen. Als seksuele gevoelens de overhand zouden krijgen zou ik bang worden van mezelf en mezelf weghouden van het kind.

quote:

Wordt jij niet opeens heel geil als zo een kind in een stoeipartij in jouw kruis grijpt? (btw, als dat gebeurt, is dat van het kind uit echt per ongeluk en geen "stout experiment" zoals jij dat noemt).

Hoe weet jij dat? Kinderen doen dat soort spelletjes, en ik zal bij een eenmalige vergissing sowieso niets doen. Het moet me eerst duidelijk worden dat het een spelletje is voor het kind. Als een kind me in mijn kruis grijpt denk ik dat ik misschien een stijve zou kunnen krijgen, maar daar blijft het dan ook bij...

quote:

En kun jij jezelf dan nog inhouden? Ik denk het niet. Niet als 99% van de bevolking, waaronder ik, hun geilheid soms ook niet kunnen bedwingen in normale situaties met "normale" partners.
I rest my case

En het woord "normale" maakt nou juist het verschil, bij normale partners kan het meestal geen kwaad. Hierbij wel.

quote:

Op vrijdag 8 april 2005 15:00 schreef erodome het volgende:

[..]

Nee, dat haalt de speelsheid helemaal niet weg, ik merk zelfs dat kinderen opener worden juist omdat ze grensen krijgen zonder dat er problemen om gemaakt worden.
En je zegt dat je het kind niet met volwassenheid wil confronteren, dat doe je dus juist als je meegaat, door het te stoppen confronteer je het kind juist niet met die volwassenheid en laat je het nog lekker even onvoorwaardelijk kind blijven...

Stoute kinderspelletjes zijn niet volwassenheid.

quote:

Maar als we even deze lijn wegtrekken van sexuele handelingen...

Als een kind lekker in jouw huis rondloopt en bedenkt dat het wel een leuk spelletje is jouw mooiste kleren te versieren met watervaste stift, je weet wel, van dat spul dat er nooit meer uitgaat dan zeg jij ook je moet de speelsheid van dat kind niet stoppen, hij stopt vanzelf als hij daar zin in heeft.
Of als je muren prachtig bekladdert worden, hetzelfde verhaal...

Daar ondervind ik schade door. Ik vind dit kromme vergelijkingen...

quote:

Of laten we wat logischer in de leeftijdsklasse die jou aanstaat kijken, het ventje wil een lekker fikkie stoken, laat je dat ook gaan, want tja, een kind moet kunnen spelen zonder grensen he...

ik zou een 10- of 12-jarig gastje als het mijn gastje was (mijn kind, ik als vader) best een fikkie laten stoken, maar dan veilig, in de tuin bijvoorbeeld. Dat heb ik als kind ook gemogen, is niet heel veel mis mee. Niet veel gevaarlijker dan het gemiddelde klimrek / speelopstelling.

quote:

En geloof me als ik zeg dat dit geen heel rare voorbeelden zijn, dat dat soort dingen vaker voorkomen dan een kind dat echt helemaal uit zichzelf bij een volwassen persoon met sexuele handelingen begint...

Dat is dan alleen maar goed.

quote:

De enige reden dat jij het niet zou stoppen is omdat jij het wel wil, dat dat in de lijn van jouw verlangens ligt, het heeft niets, maar dan ook niets te maken met het welzijn van het kind aangezien het voor het kind beter zou zijn als je wel grensen aan zou geven en hem zijn onschuldigheid niet af zou pakken, hem nog even onvoorwaardelijk kind laat zijn....

De vraag is óf het beter voor het kind zou zijn om grenzen te stellen. Zo'n kind ziet jou in een relatie als een vriend, of een superlieve vriend, misschien wel beste vriend. Hetzelfde als het een leeftijdsgenootje zal zien, in het vriendschappelijke opzicht. Een kind ziet je in zo'n situatie niet als "een willekeurige volwassene". Als het zijn spelletje is, zal ik hem niet stoppen. Dit is zíjn spelletje, hij heeft er lol in, hij ondervindt er geen schade door want het is een gewone stoeipartij. Ik kan hem ook zeggen om te stoppen, dan weet hij dat hij niet met vrienden stoute spelletjes kan doen. Terwijl hij dit kennelijk al gewend was, want hij begón ermee (in mijn situatie, ook meteen de énige situatie, omdat ik zoiets nooit zelf zal beginnen).

quote:

Grenseloosheid is heel erg slecht voor een kind, jij projecteerd jouw verlangen op een kind en zegt dat het niet goed is zijn speelsheid in te dammen terwijl je zo een hele rits voorbeelden kan bedenken waarin ik heel erg zeker weet dat je die speelsheid in zou dammen door grensen aan te geven.
Waarom is dit dan ineens zo'n ander verhaal, je kent het antwoord als je heel eerlijk bent....

Mijn grenzen liggen bij wanneer het serieus zou worden, bijvoorbeeld geen stoeipartij of spelletje meer.

quote:

[..] (je volgende reactie)

Dat zeg je nu, nu je geen verleiding voor je neus hebt, nu, nu je nog geen jaren van zelfopgelegd celibaat achter de rug hebt....

Een mens heeft sexuele gevoelens, klaar uit, die kan je niet onderdrukken, ja tijdelijk wel, maar ze werken zich altijd terug naar boven toe en komen er dan vaak erg krom uit....

Ik onderdruk ze dus ook niet, ik uit ze als ik alleen ben, of in ieder geval niet rondom kinderen.

quote:

Ik hoop dat je je dit goed realiseert, sex met volwassenen zal voor jou geen vervanging zijn als ik je zo hoor, er bestaat een enorme kans dat je tegen problemen aan gaat lopen, dat je al die gedachte's die je nu hebt van over hoe het zou moeten, beter gezegd van hoe het niet moet zal laten gaan varen, steeds een klein stapje verder totdat alles wegvalt en je een kind pijn doet...

Ik hoop dat je jezelf in de gaten houdt hierin en tijdig hulp zal zoeken mocht de verleiding echt komen, voordat het leed geleden is, dat je niet zoals hier dingen goed praat voor jezelf en het in een roze wolkje van liefde zet....

Een vervanging waarvoor? Géén seks met kinderen hebben? Ik heb me vanaf mijn 16e al zo verdiept in dit onderwerp dat ik voor mezelf heel goed weet wat ik wel en niet kan en zal doen, wat de gevolgen van mijn acties kunnen zijn. Ik ontken bij mezelf ook niks, en ben in staat om mijn gevoelens te uiten als ik alleen ben, zodat niemand er de dupe van kan worden. Ik heb geen reláties gehad met kinderen, maar ben genoeg met kinderen geweest en heb genoeg gestoeid om te weten dat daar geen seksuele gevoelens mee gepaard gaan. Ik praat voor mezelf niks goed. Zet het op een roze wolkje van liefde, dat is het ook. Ookal hou ik niet van roze maar daar gaat het hier niet over. Seks doe ik niet, de grens stel ik bij of het al of niet maar een spelletje is voor het kind. Zou ik wéten dat een kind geen schade aan daadwerkelijke seks zou ondervinden, dan zou ik het kind zelfs bij seksuele avances niet stoppen, maar dit wéét ik niet. Ik heb dus gewoon geen seks met kinderen.

edit: kleine toevoeging laatste stukje

[ Bericht 0% gewijzigd door in-limboy op 08-04-2005 15:57:30 ]

quote:

Op vrijdag 8 april 2005 15:51 schreef erodome het volgende:
Laat maar, geen doorkomen aan...

in-limboy, ik bid tot elke god die wil luisteren dat je in mag zien dat je gedachtegang verkeerd is in deze en dat dat gebeurt voordat er leed berokkend is.

Het spijt me als ik me hard of koppig of zoiets opstel, maar als een kind iets doet wat in zijn en mijn ogen slechts een spelletje is zal ik dit vanwege het plezier van het kind niet afwijzen, maar het ook daarbij houden. Het kind ziet het als een spelletje, en ondervind hier geen schade aan. (Als het allemaal tegelijk te lastig is, maak dan een heel beperkt scenario, waar je slechts over één van de dingen die ik zeg discussieer, bijvoorbeeld of het kind van iets dat in zijn ogen een spelletje is en niet verder gaat dan dat ook schade zal ondervinden of niet).

Verder zijn de meeste angst-argumenten van jouw kant dat je denkt dat ik mijn seksuele kant niet zal kunnen 'onderdrukken'. Ik denk dat ik dat in dit geval beter weet dan jij, omdat jij mij en mijn gevoelens niet kent. Jij vergelijkt me met pedofielen die zichzelf géén voorwaarden opstellen, of die zichzelf vóór het kind zetten.

Mijn gedachtengang gaat enkel en alleen uit van het kind, en níet van mij. Dat jij denkt dat ik mijn gedachten niet kan waarmaken is iets anders, maar dan kan je me in feite overal wel op aanvallen. De enige "regel" waar ik voorbij ga is de morele. Ik zie, daadwerkelijk, niets mis met seks tussen volwassenen en kinderen wanneer er voor beide kanten plezier is, en waarin beide kanten geen schade (zullen) ondervinden. Dit kan je zien als een verkeerde gedachtengang, maar wees er nou maar blij mee dat ik deze niet in practijk breng. Omdat ik niet wéét of ze er geen aan zullen ondervinden. Hiermee ben ik dus ook tégen die morele waarden !!in de zin dat ik vind dat ze onvolledig zijn, niet in de zin dat ik vind dat iedereen maar met kinderen moet gaan ficken!! De meerderheid van de pedofielen zijn niet even... hoe zal ik het zeggen... 'kind-gericht' als ik, en zullen zichzelf boven het kind stellen en hiermee seks uitlokken of forceren. Ze zijn gebaseerd op bescherming van kinderen in het algemeen tegen seks met volwassenen in het algemeen. Een vrijwillige relatie van een kind met een man is hierbij buiten beschouwing gelaten, en de onderzoeken lijken uit te wijzen dat het in deze vorm inderdaad niet schadelijk is.

edit: belangrijke nuance op gebied van mijn kijk op morele waarden

[ Bericht 8% gewijzigd door in-limboy op 08-04-2005 16:17:34 ]

quote:

Op vrijdag 8 april 2005 16:32 schreef erodome het volgende:

[..]

Ik ken jou niet, ik ken de natuur wel, ik weet hoe een mens biologisch in elkaar steekt....
Ik hoef jou dus niet persoonlijk te kennen om te weten hoe het werkt...

En niet elke pedo is zo kindgericht als jij zeg je, wat zeggen die pedo's daar zelf over in-limboy, want wat jij hier allemaal zegt komt eng overeen met wat diegene zeggen die volgens jou verkeerd bezig zijn, natuurlijk denk je dat het bij jou anders is, dat denken ze allemaal, dat het bij hun wel pure liefde zonder kwaaddoen is...

Dit zijn pedofielen die een plan maken. Pedofielen die zich puur seksueel tot een kind aangetrokken voelen en een relatie ermee aan gaan, en die in de richting van seks sturen. Pedofielen die kinderen leuk vinden uit eigen belang, hun doel is seks hebben met kinderen, of die kinderen willen of niet. De reden dat zij dit voor zichzelf goedpraten is uit bescherming. Waarom ben ik anders?
Allereerst door de andere aantrekking tot kinderen dan het merendeel van de pedofielen. Dat is een GROOT verschil, het maakt véél uit of je een relatie met een kind aangaat voor het kind of voor jezelf.
Ten tweede zal dit type pedofiel seksueel minder gecontrolleerd zijn. Waarom? Omdat ze die seksualiteit veel meer voelen dan ik. Ook wanneer ze rond kinderen zijn, bijvoorbeeld. Menig pedofiel zal als ze gepakt worden gewoon bekennen dat ze seks met kinderen hebben, en "zeggen dat ze er vanaf willen komen". Paar maandjes doen alsof de psychobehandeling helpt, en daarna weer verder met hun leven.
En dan zijn er nog die, die wel goede bedoelingen hebben, maar te ver gaan in hun "liefde" waar het kind nog niet klaar voor is. Hier heb ik voor mezelf ook grenzen gesteld.

Als ik een ('normale') relatie met een kind aan ga zal ik van binnen zo goed voelen dat ik op dat moment níks zou kunnen doen maar dan ook níks om het kind te kwetsen. Dat is zo'n beetje het eindpunt.

Jij kent de natuur, maar je kent geen boylover. Ik vraag me af of je er ooit van gehoord had voordat ik hier begon te posten over mijzelf. De beschermende / liefdes-gevoelens voor een kind vloeien niet zo snel over in seksuele gevoelens als je zou denken. Ik ben in staat die seksualiteit van het kind weg te houden. Ook als een kind een seksuele en dan ook echt seksuele avance zou maken zal ik niks doen, omdat ik niet weet wat het resultaat kan zijn. Waarschijnlijk als het gewillig is zal het niet slecht zijn, maar daar is geen specifiek onderzoek over.
Ik ben dan wel een boylover, maar wel één die in deze maatschappij past.

Wat "die pedo's" er ook over zeggen, ze zijn kindergericht of ze zijn het niet, dat is simpel. Het is lastig te beargumenteren voor mij, maar een verkrachting als voorbeeld is een simpel voorbeeld van iemand die niet kindgericht kán zijn. Omdat hij duidelijk niet het beste voor het kind wil, maar voor zichzelf.
En dan ben ik er (en nee, ik ben niet de enige), ik weet van mijzelf de gevoelens die ik voel. Hoe moeilijk ook te accepteren, dit zijn gewoon vadergevoelens. Als ik het kind zover voorop zet moet er ergens in mijn redenatie wel iets fout zitten wil ik een kind pijn doen. En ik zie de fout niet. "De fout" kan slaan op mijn ideeën over seks met kinderen, ondanks dat ik zelf dit niet zal hebben, of het kan slaan op mijn redenatie met betrekking tot stoute spelletjes, of wat dan ook. De onwetendheid van míjn kant wat betreft echte seks met kinderen in een relatie is mijn reden om dit niet te hebben. Als ik wist dat het onschadelijk en zelfs positief zou zijn voor een kind, wat ik overigens wel verwacht - maar niet weet, zou ik niets initieren, maar waarschijnlijk ook niet veel stoppen.


En nu vraag ik jou, als je als uitgangspunt hebt dat je een kind geen kwaad doet en een kind zou positieve ervaringen hebben bij seks (stel dat onderzoek dit uitwees over de lange-termijngevolgen)... Wáár stel je dan de grens?

En wederom baseer ik hier mijn mening op gevallen die ik zelf heb gehoord of gelezen. Ervaringen dus.

quote:

Op vrijdag 8 april 2005 18:13 schreef erodome het volgende:
Mijn grens blijft hetzelfde omdat ik in de echte wereld leef en niet met stel en alsen...

Liefde, lichamelijke intimiteit zonder enig zweem van sexualiteit zijn toegestaan, ga je daar overheen dan ben je van mij...

Ik wil mijn kind zijn grensen gunnen, ik wil dat hij goed ontwikkeld, dat hij liefde zonder sexualiteit kent, ik wil niet dat zijn wereldbeeld al zo vroeg veranderd en ik weet heel goed waar ik over praat in deze, je wereldbeeld veranderd als je aan sex begint, aan sexuele relatie's begint...

Ik wil niet dat 1 of andere volwassen vent voor mijn kind beslist wat goed is, dat doe ik wel...

Dat is mooi, dan ben ik "veilig"

Ikzelf ken liefde zonder seksualiteit, maar geen seksualiteit zonder liefde. Zo zit ik in elkaar. En ik denk dat dat maar goed is ook, omdat de liefde ervoor zorgt dat ik niet seksueel zomaar onverantwoordelijke dingen zal doen.