Kinderen en Sex nummertje II

quote:

Op donderdag 7 april 2005 18:50 schreef innovative het volgende:

Wat is het nou? Doe je het een en ander met kinderen of niet (hoe je het ook definieerd?) Je zegt eerst dat je dingen "niet voor jezelf doet", waarmee je impliciet zegt dat je het wel doet, en vervolgens zeg je dat je geen seks hebt met kinderen... Hoe wil je die handelingen die je "niet voor jezelf doet" (my ass... geniet je er van? Word je er geil van? Oeh wat een nare bijkomstigheden van onbaatzuchtigheid) dan classificeren?

Wat er fout aan is? Dat een kind (man, je hebt het over mensen van acht gehad) niet zelf kan inschatten wat goed is voor hem of haar en op dat moment de gevolgen voor de langere termijn nog niet kan inzien. Wellicht vind het het op dat moment nog niet eens erg, maar wacht maar tot het volwassen is. En nee, dat verandert mijn idee niet.

Ik zie geen onderscheid, simpelweg omdat ik er van overtuigd ben dat jij totaal niet inziet wat kinderen zijn, behalve dan lekkere, gewillige gevallen waarmee je leuke spelletjes kunt spelen.

Einde betoog, WAT DOE JE NOU WEL EN WAT DOE JE NIET?

Wat ik niet zou doen is daadwerkelijk seks hebben met een kind, omdat er een redelijke kans bestaat (hoeft niet eens zo belachelijk hoog te zijn) dat het fout gaat. Hoewel de onderzoekjes het tegendeel zeggen.

Wat ik ook niet doen is een kind dat na een hechte relatie en een stoeipartij begint te expirimenteren tégenhouden. Ik zal zelf grotendeels neutraal zijn, sowieso niet aanmoedigen, niet verder gaan dan het kind. Lettend op die voorwaarden die ik een tijdje terug stelden, die ervoor moeten zorgen dat ik 'naar alle waarschijnlijkheid' kan zeggen dat het kind er niks aan zal overhouden, ook niet op een latere leeftijd. Het punt is dat een kind expirimenteren niet als iets heel speciaals zou moeten zien, en er dus ook geen gemengde gevoelens over zal krijgen. De "handelingen" waar ik het over heb zullen niet meer zijn dan hij doet, en "niet vaker dan hij het doet" (als hij me een keertje in mijn kruis graait zal ik dat niet constant terug doen, of zoiets... ik zal in zijn "spel" mee gaan voor zover hij dat spel lijkt te willen spelen.)

Op lange termijn zal expirimenteren dus ook geen gevolgen hebben. Ik ken geen jongens die spijt hebben van bijvoorbeeld doktertje spelen, en over 'stoute' stoeipartijen (een minder seksuele variant) hoor je al helemaal nooit wat. Daarom zie ik er niets fout aan.

Let ook op de kans dat een kind op zo'n manier iets zou beginnen. Die ís al nihil. Waarschijnlijk gebeurt er dus ook niks. En als er wel iets gebeurt, is dat pas nádat ik gekeken heb of de situatie wel 'sober' is, om leed aan de kant van het kind nu of later uit te sluiten. Ookal zal het eventuele zelf begonnen handelingen zoals het voorbeeld dat ik noemde niet eens als iets bijzonders worden beschouwd. EN áls er iets zou gebeuren dan is dus niet voortgekomen uit mijn "lust".

En ik walg van je woordgebruik. 'Lekker', 'gewillig'... Je tekent me af als een roofdier terwijl ik toch duidelijk heb laten denken dat ik daar níet in geinteresseerd ben. Kinderen zijn schattig en lief. Als je seksuele aantrekkingen tot kinderen erbuiten houdt (wat bij mij het geval is omdat ik dat gescheiden hou van real life) kan voor boylover ook wel de omschrijving "iemand met een overdreven vadersinstinct" gebruikt worden. Een enorme drang om kinderen te beschermen, en lief voor ze te zijn, ook als ze niet je eigen kinderen zijn.

quote:

Op donderdag 7 april 2005 19:18 schreef erodome het volgende:

[..]

Als jij geen grens aangeeft en erin meegaat zie ik JOU als de schuldige, want jij bent de volwassene die grensen aan moet geven, grensen die mijn kind nodig heeft voor een goede ontwikkeling.
Alles wat dan gebeurt komt op jouw schouders en zal heel zwaar vallen, dat kan ik je echt met een gerust hart vertellen...

En sex is bij mij heel wat breder dan neuken en doen he, het gaat mij echt om welke sexuele handeling dan ook, ik hang iemand aan de hoogste boom als ze dat flikken met mijn kind...

En die onderzoeken die je steeds naar voren brengt heb je nog niet kunnen laten zien, op een enge link na....
Wel ken ik vele andere onderzoeken naar de negatieve gevolgen en dat zijn er legio...
[..]

Waar die lijn ligt, weet je dat echt niet, weet je echt het verschil niet tussen onschuldige intimiteit en sexuele handelingen?

Laat ik het zo zeggen, sexuele handelingen zijn uit den boze, ik wordt echt helemaal gek als ik daarachter kom.
Maar ben jij leuk aan het spelen met mijn zoontje en ik zie lust bij je dan is dat de allerlaatste keer geweest dat jij zo close bent geweest met mijn kind en mag je hopen dat zijn vader niet in de buurt is, want die is nog een graadje harder dan dat ik ben hierin...

Echt in-limboy, je praat hier over een droombeeld, hou het een droombeeld...

Ik geef geen grens aan omdat ik met expirimenteren sowieso niks mis zie, waarom zou dat opeens fout zijn? Je gaat een kind dat met leeftijdsgenootjes doktertje speelt toch ook niet zeggen dat het niet mag? Nu ben ik geen leeftijdsgenootje maar als ik het zo aan pak als ik illustreer zal er in beide gevallen geen schade ontstaan, bij mij niet en bij leeftijdsgenootjes niet...

Ook heb ik duidelijk gemaakt dat jouw "legio" onderzoeken irrelevant zijn omdat ze gaan over kindermishandeling en niet seks op vrijwillige basis.

Het onderzoek waar ik het over heb komt van de American Psychological Association, en dit is nogal een controversieel onderzoek geweest, daarom is het ook moeilijk om een zuiver verslag ervan te vinden. Wat ik er (op een site die er tégen was) heb kunnen vinden was:

quote:

The article, written by Bruce Rind, a psychology professor at Temple University in Pennsylvania, Philip Tromovitch of the University of Pennsylvania graduate school of education and Robert Bauserman, a psychology professor at the University of Michigan. analyzed the results 59 studies on how college students cope with child sexual abuse According to the authors the "negative potential" of sexual abuse has "been overstated." The study found that up to 37 percent of the boys who were abused and 11 percent of the girls reported "positive" childhood sexual experiences with an adult. According to the report, "the vast majority of both men and women reported no negative sexual effects from their child sexual-abuse experiences."

maar dit ging meer over seksueel mísbruik in de zin van het woord. Ik stel me voor dat de 37% in dit voorbeeld niet-gedwongen seks was waar een label misbruik op geplakt is, en de rest (het merendeel van de rest) daadwerkelijk misbruik, bijvoorbeeld verkrachting of verleiding.

en dit:

quote:

Mr. Robert Bauserman, one of the authors of the study, has defended man-boy sexual contacts and adult- juvenile sex in general. In particular, he defended Theo Sandfort's research on man-boy sexual relationships. (Male Intergenerational Intimacy: Historical, Socio-Psychological and Legal Perspectives, Haworth Press: NY, 1990). In 1981, Sandfort published a study of 25 boys age 10 to 16 who were involved in ongoing pederastic relationships with adult males. According to Sandfort, "For virtually all the boys... the sexual contact itself was experienced positively and had no negative effect on how the youngster felt in general."

dit zijn selecties, maar relevante selecties uit dit onderwerp, vooral dat laatste, wat inderdaad ging over pederastic (boylove-) relaties.

Ik geef je alle recht om bij een grijntje lust in te grijpen, ben hier zelf ook helemaal vóór. Laat het kind geen slachtoffer worden van seksuele lusten.

Ik praat over een droombeeld met inderdaad nihile kansen dat het ook daadwerkelijk zal gebeuren. En dat is verder ook geen probleem, want zonder expirimenteren zal een kind het prima redden. Ik probeer hier alleen aan te vechten dat eventueel wél expirimenteren van het kind af niet schadelijk hoeft te zijn, als ik er maar op de juiste manier mee om ga.

quote:

Hoever wil je dan wel gaan?????
Wat valt volgens jou onder geen echte sex, maar wel sexueel?

zaakjegraaien, elkaar op de billen proberen te slaan, meer de 'stoute spelletjes'...
en misschien zelfs het lichaam verkennen. Maar dat vind ik weer wat moeilijker, omdat er dan meer van mijn kant zou moeten komen, en dat durf ik weer niet zo goed vanwege potentiele schade later...
Echte seks zie ik meer als (een poging tot) masturberen, of orale / anale dingen...

(op dit laatste val ik HELEMAAL niet - ook niet in mijn fantasietjes)

[ Bericht 2% gewijzigd door in-limboy op 07-04-2005 19:55:55 ]

quote:

Op donderdag 7 april 2005 19:24 schreef Black_Tulip het volgende:

[..]

Nee. Bij pedofilie denkt iederen aan seks met kinderen. Voor de platonische variant is er een andere naam nodig.

pederastie dan, denk ik dat dat vertaald zou worden

quote:

Dat hangt er volledig vanaf of je het kind respecteert of niet. Mijns inziens doe je dat alleen maar volledig als je inziet dat seks het kind kan schaden en dat je het dus beter kan laten.

seks zelf inderdaad potentieel wel, ja... zie mijn post hierboven..

quote:

Nee. Dus? Er werd beweerd dat pedofilie natuurlijk is. Dat wilde ik even tegenspreken.

oké.

quote:

Wat bedoel je nou? Ik bedoelde met die opeenvolging van woorden alleen maar dat slechts een kleine minderheid pedofiel is. Dat wil je toch niet ontkennen?

als je het zo bedoelde, dat klopt inderdaad ja, denk ik.

quote:

Op donderdag 7 april 2005 19:37 schreef MikeyMan het volgende:
ik walg van dit soort zinnen:
[..]

btw... Hoevaak is zo'n situatie voorgekomen in het verleden?

nooit. Ik verwacht die situatie ook niet, daar niet van. Ik zal zo'n situatie ook niet uitlokken, ik zal een platonische relatie met een kind opbouwen zodra ik de kans krijg, en als het kind niks doet, zal ik ook niks doen.

quote:

Op donderdag 7 april 2005 19:45 schreef innovative het volgende:

[..]

Ik walg van jou... Hoe dúrf je het woord vaderinstinct zó te misbruiken. Weet je wat vaderinstinct is? Dat je je kind helpt als het op zijn fietsje moet leren fietsen zonder zijwieltjes. Dat je direct naar het schoolplein wilt als je kind een tand door zijn lip gemept is om verhaal te halen. Dat je 's avonds je kinderen instopt en ze voorleest. Dat je ze helpt met wiskunde. Dat je iedere volwassen man die in de buurt van je kinderen komt met de verkeerde, correctie, SEKSUELE intenties de nek om draait Dát is vaderinstinct.

Wat vaderinstinct niet is? Een harde paal van kinderen krijgen. Seksuele handelingen met ze plegen (ook al "initieren ze het zelf", waar ik dus geen hól van geloof). Stoeien en op "spannende plaatsen" grijpen. Dat je kinderen in bad doet en daar een harde paal van krijgt. Dat is het níét.

En aangezien die factoren bij jou allemaal aanwezig zijn, vind ik het met recht wálgelijk dat je dát erbij haalt. Jij ziet écht niet waar je mee bezig bent. Héll, waarom is dat nou altijd zo met pedofielen? Waarom verliezen die elke realiteitszin, en noemen ze dit vadergevoelens? Wáárom zijn ze er toch altijd zo van overtuigd dat ze die kinderen "helpen"? Goh, wellicht omdat ze geen tegengas krijgen, want hé, het zijn kinderen he??? Geen volwassenen die een hoek uitdelen als jij tijdens het stoeien "even" op de verkeerde plek grijpt.

Weet je wat ík een toonbeeld van vadergevoelens vind? Dat mijn pa me stoeiend laat "verzuipen" in een zwembad, of me een knuffel geeft als hij op reis gaat. Als mijn schoonvader me een knuffel geeft, omdat hij blij is dat ik bij zijn zoon hoor. Als mijn opa me als klein meisje op zijn kniën zette, en me daar paardje liet rijden. Als mijn vader op zijn buik voor de tv lag, en ik op zijn rug zat, samen kijkend naar sesamstraat. Dat mijn oom en mijn vader me beiden bij één hand pakten, en me heen en weer lieten schommelen op die manier... Dát zijn vadergevoelens... Maar ik heb een greep in mijn kruis nooit opgevat als "overdreven vaderinstinct"...

Hoe dúrf je...

Ik zal mezelf letterlijk herhalen:

quote:

Als je seksuele aantrekkingen tot kinderen erbuiten houdt (wat bij mij het geval is omdat ik dat gescheiden hou van real life) kan voor boylover ook wel de omschrijving "iemand met een overdreven vadersinstinct" gebruikt worden.

Ik krijg geen paal rond kinderen, ik krijg vlinders in mijn buik, of zoiets.
En ik ben het eens met elk voorbeeld van vadersinstinct dat je gebruikt. Beschermen tegen volwassenen met seksuele intenties, en daar val ik niet onder.

Je gelooft ook niet dat ze het zelf initiëren, nou da's dan leuk. Dat is de voorwaarde die ik stel om zoiets te doen. Doen zij niks, doe ik niks. En ik zei dat ik bij een kind in bad doen géén paal zou krijgen.

en ook je laatste zooi voorbeelden van vadergevoelens zijn allemaal dingen die ik voor een jongen met wie ik iets zou hebben zou willen doen. Een greep in zijn kruis zou meegaan in zíjn spelletje zijn, zoals ik nu naar mijn mening wel duidelijk genoeg heb gemaakt. En dit geldt voor iedereen hier:

ALS JE ME NIET WILT GELOVEN, JAMMER DAN, HET ÍS ZO.
Alles wat ik zeg over wat ik zou doen als..., zijn gewoon waar.
Ik ga hier niet een potje jullie én mezelf lopen voorliegen, dat heeft geen zin. De seksuele kant erbuiten gelaten is het gewoon vádersinstinct, of je het nou leuk vind of niet. Ik heb die gevoelens zelf, en dan zeg jij dat dat mijn gevoelens niet zijn, nee, je zegt dat ik seksuele intenties heb. En ik heb vaak genoeg gezegd dat dat niet het geval is.

[ Bericht 1% gewijzigd door in-limboy op 07-04-2005 20:15:59 ]

quote:

Op donderdag 7 april 2005 20:12 schreef erodome het volgende:

[..]

Als ik jou, of wiens hand dan ook op de geslachtsdelen van mijn kind zie, als ik de handen van mijn kind op de geslachtsdelen van een ander zie dan is dat persoon zijn hand kwijt, die gaat de mixer in samen met zijn penis, zodat ze beide niet meer eraan terug gezet kunnen worden.

Die lust waarvan jiji steeds zegt dat jij die niet zo hebt heb je wel in-limboy, je bent een mens namelijk, jij denkt bij lust aan een goor iets, lust is gewoon verlangen, verlangen dat ontstaat omdat je dichtbij iemand bent die je erg leuk vindt, verliefd op bent(let op verliefdheid zijn hormonen in je hoofd die rondspringen en gillen neuken, neuken, neuken...), lust is onvermijdelijk dan.

Aangezien je geen castraat bent zal je lust voelen in de omgang met een kind die je op die manier leuk vindt, jij kan zeggen wat je wil daarover, maar je lichaam reageert toch, daar kan jij niets aan doen, heb jij geen enkele zeggenschap over en als ik dat neonbord op een man(of vrouw) zijn hoofd zie ion de omgang met mijn kind dan is dat onmiddelijk over, geen haar op mijn hoofd die eraan denkt om aan zoiets mijn kind over te leveren.

Als jij praat tegen mij persoonlijk zoals je hier praat dan zou ik al mijn wilskracht nodig hebben om niet preventief te ruimen en dat is bot eerlijk, want hoe jij hier praat is heel erg eng, ik schat de kans dat jij wat met een kind gaat flikken in je leven niet al te klein in.

De meeste pedofielen die de fout in gaan hebben ook zoals jij gepraat, maar langzaam maar zeker wordt dat droombeeld steeds ruimer en leggen ze steeds meer hun eigen gedachtegangen op een kind, praten het voor zichzelf goed, net zoals jij het hier doet en een kind is getekend voor zijn leven.

Waar zijn al die kinderen dan die zo gelukkig zijn met wat er met hen is gebeurt, waar zijn de inmiddels volwassen kinderen die het als zo positief hebben ervaren, je kan er 1 noemen, pim fortuyn en daar noem je dan ook wel iemand.
1 op een totale wereldbevolking, dat kan je eerder de uitzondering die de regel bevestigd noemen...

Jij kan niet beseffen wat ik voel rond kinderen.
Zoals ik net al zei, het is een heel sterk gevoel van vaderliefde - en die heeft de overhand boven lustgevoelens.

Dat je de kans dat ik iets met een kind zal doen groot inschat vind ik jammer. Ten eerste is de kans dat ik uberhaupt iets met een kind zal kunnen krijgen klein. Dan is de kans dat dat kind iets zou initieren nihil. De enige manier dat ik dus wél iets met een kind zou doen, zou uitlokken betekenen. Of simpelweg vergrijpen aan. En zo ben ik niet, jij hebt geen idee wat boylover zijn inhoudt. Je moest eens weten hoe sterk de gevoelens voor kinderen zijn; en nee, dit zijn geen seksuele gevoelens maar gevoelens van vaderliefde, hoe hard dat ook is om te geloven.

Ik zal zoeken naar meer voorbeelden, maar het is lastig zoeken, aangezien ik niemand bij naam ken. Ik heb van meerdere boylovers gehoord dat hun toentijdige 'youngfriend' nu gewoon gelukkig is, en dat ze vaak nog steeds gewoon vrienden zijn. Uit veiligheid noemen zij hun naam en die van hun youngfriend natuurlijk niet, en al wist ik die, dan zou ik die hier ook niet kunnen neerzetten.

quote:

Op donderdag 7 april 2005 20:23 schreef Modus het volgende:
Je redeneert alleen maar naar je eigen situatie (lees: afwijking) toe, en ja dan valt het natuurlijk allemaal hartstikke mee met je bedoelingen. Ik vind het überhaupt al ziek dat je gewoon zelf deel 2 van dit topic opent. Je wilt blijkbaar graag je ideeën hierover kwijt. En zoals je je hier opstelt, maak je mij ook niet wijs dat je je bedoelingen IRL voor je kunt houden, dus als je dan met kinderen omgaat (wat ik überhaupt al niet snap), zal er vast en zeker een moment komen dat je je verlult dan wel anderszins laat gaan. Ik kan me toch echt niet voorstellen dat er ouders zouden zijn die omgang met hun kind nog zouden toestaan als ze lucht krijgen van jouw gedachtenkronkels.

En al die 'alsen' waar je telkens mee komt, zijn totaal niet relevant. Je probeert situaties te schetsen waarbij een relatie met een kind goed te praten zou zijn. Die zijn er niet. NIET. Lees je dat? NIET. Er bestaan geen redenen die zulks gedrag rechtvaardigen. Geen. Klaar.

Ik was nog niet uitgepraat. Ik wilde reageren op de in mijn ogen kortzichtige reactie van scan toen.

Zie mijn post hierboven, als je niet gelooft dat ik die gevoelens voor me kan houden dan is dat jammer, maar het ís zo. De boylove-gevoelens ('vaderliefde') overheersen.
Tot in hoeverre vind jij een relatie met een kind dan wél kunnen?
Er zou alvast geen seksualiteit in zitten, in ieder geval geen seksistische lading, slechts die vaderliefde-achtige gevoelens. Tot in hoeverre zou je een kind toestaan om 'me lief te vinden'? Als ik met een kind speel, stoei, knuffel, is dit dan slecht? Dat zijn de 'doelen' die ik bij een relatie met een kind graag zou doen. MEER NIET! En als stoeien over gaat in iets stouters zal ik in íeder geval niet verder gaan dan het kind, en er ook niet langer mee doorgaan dan het kind! Maar dit is níet waar ik naar zoek in een relatie.

Ik probeer situaties te schetsen waarbij het kind geen schade zou ondervinden. En daarna kan je erover twisten of het dan gerechtvaardigd is om bijvoorbeeld een stout spelletje te doen. Waarom niet?

quote:

Op donderdag 7 april 2005 20:32 schreef erodome het volgende:
Tuurlijk weet ik hoe diep liefde voor een kind kan gaan, ik ben een MOEDER...
Maar de combi van sexuele gevoelens en liefde voor een kind ken ik niet en wil ik niet kennen....

Ik vind het heerlijk om met mijn neefjes te stoeien en te knuffelen, zo ook met mijn zoontje, ben in de wolken als ik mijn hele kleine nichtje knuffel en die grote blauwe kijkers op me geicht zie.
Maar geen celletje in mijn lijf die daar ook maar iets sexueels aan vastkoppeld, het is liefde, maar liefde is geen sexualiteit...

Ook in mijn maag fladderen vlindertjes als mijn ventje wat schattigs doet, of als mijn neefje ineens zegt, ero, ik hou van je, met een dikke knuffel en zoen erbij, dan ben ik tot in de grond toe ontroert, tuurlijk doet dat wat, je hart barst van liefde dan.
Ik sta weleens met de gelukstranen in mijn ogen, die kleintjes kunnen je zo vertederen, zo iets innigs liefs zo spontaan eruit gooien.
Maar dat is geen sexualiteit, helemaal niet.

En die grens zie jij niet, in ieder geval, ik kan niet opmerken uit jouw teksten dat je dat verschil ziet en dat maakt het dus zo eng...

Dan ken je de gevoelens alvast wel, maar beeld je nu in ieder geval in dat ik diezelfde gevoelens met je deel. Dat gevoel overheerst seksualiteit en daarom zal er van mijn kant rond kinderen nooit iets seksueels komen. Ik hou van kinderen, en ik zie de grens tussen seks met kinderen en gewoon spelen met ook. Het staat dat kinderen nieuwsgierig zijn. En ontdeugend. En dan kan er wel eens iets ontdeugends met een schijnbaar seksuele lading komen. Ik ben nu niet degene die hierop kickt, ik ben ook niet degene die het zal tegenhouden. Ik ben in staat om het kind gewoon te laten doen wat het wil, maar dat staat los van de seksuele gevoelens die ik zou kunnen hebben. 100% van die gevoelens hou ik thuis, in mijn eigen leventje, opdat er maar niks slechts van komt.

quote:

Op donderdag 7 april 2005 20:37 schreef erodome het volgende:

[..]

Dat is dus WEL meer dan alleen die onschuldige intimiteit...
En presies daarmee ga je heel dik over de grens heen...

Nu wil je nog niet verder nee, maar hoe kijk je ertegenaan over 20 jaar, 20 jaar van onvervulde verlangens???

Heb je verder relatie's met volwassenen eigenlijk?

Waarom is het méér als ik het kind zijn gang laat gaan? Van mijn kant zit er in ieder geval geen seksuele lading aanvast, daar zorg ik zelf voor... (lees: ik bescherm het kind ertegen...)

Ik heb hechte banden, op dit moment zonder seks, met de boylovers die ik in het echt ken.

quote:

Op donderdag 7 april 2005 20:44 schreef erodome het volgende:
Ok volgende vraag, komt het voor dat je thuis, als je alleen bent fantaseert over het kind waar je mee gespeeld hebt met alle daarbij horende sexuele handelingen?

Hoever ga je in die fantasie zonder dat je gelijk in details hoeft te treden?

Ik fantaseer af en toe over meer, maar ben zelf vrij beperkend in "alle daarbij horende sexuele handelingen" - er is nog steeds sprake van het gevoel van de ander goed laten voelen in mijn fantasietjes... Ik 'zal' dus nooit gepijpt worden door of neuken met of iets dergelijks. En het leuke van fantasietjes is dat de kinderen het leuk vinden, en er geen schade aan ondervinden. In het echt zal ik het alleen houden bij een "normale" vriendschap, en het kind vrij laten in wat het wil, als het van het kind zélf komt (en niet uit de drang om mij te willen plezieren).

quote:

Op donderdag 7 april 2005 20:51 schreef Modus het volgende:
Wat is dat nou voor zakhooi-geneuzel over vadergevoelens voor een kind dat niet van jou is. Pleur toch op man. Geen enkele ouder heeft ouderlijke gevoelens voor een kind dat niet van hem/haar is, zoals ze die wel hebben voor hun eigen kinderen. En mensen die geen ouder zijn, hebben geen oudergevoelens, je praat jezelf gewoon van alles aan om je gedrag te rechtvaardigen. En dat je 'gelijk krijgt' van al die andere boylovers is natuurlijk alleen maar omdat die net zo ziek in hun harses zijn als jij zelf. "De hele wereld is gek, ik ben de enige die normaal is."

Ouders hebben geen ouderlijke gevoelens voor kinderen die niet van hen zijn? Erodome vertelt net dat ze het heerlijk vindt om met haar neefjes te spelen, en daar ook op een bepaalde manier gevoelens voor heeft. Die gevoelens heb ik (en alle boylovers met mij) ook, en tamelijk sterk, kan ik je vertellen. Ik praat mezelf niks aan - ik weet toch wat ik voel? Ik krijg dat gevoel van vlinders in mijn buik als ik me de voorbeelden van vadergevoelens die ik voorgeschreven krijg voorstel! Mijn gedrag is simpelweg een normale relatie met een kind aangaan...
En ik vind boylover ook een walgelijk woord. Inclusief de groepjes die seks met kinderen willen legaliseren, en hun logo erbij.

Het is logisch dat ik gelijk krijg van andere boylovers, maar dat heb ik volgens mij ook nergens als argument gebruikt.

De hele wereld is gek, ik ben de enige die normaal is: net een beetje anders; de hele wereld is gek. En dan ben je uitgesproken.

Boylovers hebben vaderlijke gevoelens voor kinderen. En een enigszins verdraaid beeld op seks met kinderen zal voorkomen uit hun seksuele aantrekking tot kinderen, maar ik doe voor mijzelf mijn best om mijn beeld zo eerlijk te houden als mogelijk is. En dat is door kinderen in real life en mijn seksualiteit van elkaar gespreiden te houden. Maar niet mijn vaderachtige gevoelens, die kunnen namelijk geen kwaad.

Sta eens open voor wat ik je te vertellen heb, als ik je vertel dat boylovers hele diepe vadergevoelens heb dan zeg jij dat ik lieg - alsof jij het beter weet. Man, je weet níks. Je wilt ook niets weten, en dat laat je blijken door de dingen die ik over mijzelf vertel (dat zijn gewoon feiten) als onwaar te beschouwen.

quote:

Op donderdag 7 april 2005 21:06 schreef DOGMAN het volgende:

[..]

je moet gewoon voorzichtig proberen of je deze redelijk onschuldige fantasie, wat meer in praktijk kan brengen

Je legt me gevoelens in de mond die ik simpelweg niet heb. Vooraan staat bij mij nog altijd het beschermen van het kind.

quote:

Op donderdag 7 april 2005 21:10 schreef daniman het volgende:
pff hier wordt voor mijn gevoel ook nog maar steeds dezelfde dingen gezegd, alleen dan steeds net met andere bewoordingen.

Ik denk dat mensen over mijn woorden heen lezen, ik zeg heel duidelijk dat het mij niet om seks is, maar zij proberen zichzelf aan te praten dat dit wel zo is, en vechten dat aan... (geldt niet voor iedereen die hier reageert, overigens...)

quote:

Op donderdag 7 april 2005 21:14 schreef DOGMAN het volgende:

[..]

je ontkent je fantasie, waarom zou je? je doet er toch nietmand kwaad mee?

Nee, ik bedoelde dat ik die gevoelens in het echte leven niet heb... vadergevoelens overheersen en ik zou een kind geen kwaad kunnen doen. Doe nou niet alsof ik rondom kinderen seksuele gevoelens zou krijgen, ik heb al een aantal keer verteld dat dat niet zo is... (en nee, het is niet een ontkenningsfase of zoiets, dan zou ik het ook wel merken als ik een 'leuke jongen' op straat zag lopen. Dan krijg ik vlinders in mijn buik, niet een stijve. Bij een kind zou er van mijn kand alleen maar extra voorzichtigheid bij komen.

quote:

Op donderdag 7 april 2005 21:16 schreef erodome het volgende:
Zou je mijn vraag nog willen beantwoorden als het niet te prive is?

Met 'ik fantaseer af en toe over meer' bedoelde ik ook kinderen die ik kende. Ja dus, hoorde eigenlijk thuis met die vorige reactie eromheen. Had niet helemaal door dat ik geen duidelijk 'ja-woord' had gegeven

Kinderen en Sex nummertje II

sorry trouwens dat ik het je als mod zo moeilijk maak

Ik snap ook dat de combinatie aan de ene kant de 'vaderliefde' en aan de andere kant de seksuele aantrekking moeilijk te maken is. Hoe kan ik nou rechtvaardigen dat ik liefde voel, als ik ook die andere gevoelens heb? Maar dit komt omdat ik die twee van elkaar gescheiden hou... Toch leg ik een link tussen de werkelijkheid en mijn fantasie, door over die kinderen te fantaseren die ik óók ken. Maar in mijn fantasietjes is er met (gewoon 'echte') seks niets mis, omdat het kind ervan geniet en geen nare na-effecten zal hebben. Dit geeft dus in weze een soort van overloop aan, maar alleen van de 'echte wereld' naar mijn fantasie toe, niet andersom. Dat komt ook niet overeen met mijn gevoelens. Om het op een andere manier uit te leggen:

Ik zie in principe niets mis met seks met kinderen, gegeven dat ze er geen schade door (zullen) ondervinden. Het is immoreel, maar dat is allemaal voortgekomen uit bescherming van die kinderen tégen schade. En voorbeelden wijzen uit dat er niet altijd schade bij komt kijken voor het kind (Ik wéét dat ik niet veel voorbeelden heb en dat ik ze niet bij naam kan noemen, maar ze zijn er).
Omdat ik van tevoren niet kan garanderen dat een kind niet beschadigt zal raken door seksuele handelingen van mijn kant zal ik van mijn kant ook niet seksueel handelen, en dit voorkomen door de 'echte' wereld met echte kinderen gescheiden te houden van mijn eigen seksuele wereldje.
Dat neemt niet weg dat ik in mijn fantasie juist die gevallen waarbij géén schade ondervonden wordt zelf kan beleven. Als ik dus fantaseer over seks met kinderen uit het echte leven, is dit voor mij geen vorm van het kind leed aan doen. Niemand lijdt eronder als het op die manier gebeurt. Ook de denkbeeldige versie van het kind niet.

quote:

Op donderdag 7 april 2005 21:41 schreef erodome het volgende:
Heb je ook weleens (sexuele) relatie's met mensen die geen pedofiele neigingen hebben, gewone homo's dus(ik ga er even vanuit dat je alleen op het mannelijke geslacht valt aangezien je het nergens over mensen van het vrouwelijk geslacht hebt).

Seksueel val ik op niets anders dan kinderen... Dit maakt ook dat de relaties díe ik gehad heb allemaal met boylovers geweest zijn, en vooral relaties van liefde en intimiteit... Je kan je als boylover perfect identificeren met een andere persoon, je snapt elkaars gevoelens, en als je dan dezelfde dingen leuk vindt of dezelfde smaken hebt kan er heel gemakkelijk een relatie ontstaan, heb ik ondervonden. Ik heb dus ook nog nooit relaties gehad met mensen die géén pedofiele neigingen hebben, nee. Weet eigenlijk niet of mijn 'conditie' met homoseksualiteit gepaard gaat, er zijn ook wel jongens van 15 of 16 die ik er leuk uit vindt zien. Dit zijn alleen niet de standaard homo-aantrekkelijke-gezichten of zoiets, meestal gewoon skaters (meeste boylovers vinden die ook het aantrekkelijkst). Maar ik denk dat als ik een vrouwelijke boylover tegen zou komen die net als ik gewoon líef is, kan ik me voorstellen dat ik ook daarmee een soort van relatie mee zou kunnen hebben.

De seks die ik gehad heb werd puur gedreven door gevoelens liefde. Daarom was ik ook wel verbaasd toen jij zei dat je geen enkel verband tussen seks en liefde zag. Enfin, je antwoord...
(mijn vorige post was ik als antwoord op een eventuele reactie op mijn laatste aan het schrijven, dacht dat je dat bedoelde toen je vroeg of ik de vraag nog kon beantwoorden.)

En ik denk dat of ik nou een relatie zou hebben met een 'zielsverwant' (andere boylover) of niet, dat er tegenover die kinderen niets zal veranderen.
Ik voel me perfect zo, en ben ook perfect in staat die gevoelens te scheiden van de echte wereld... Ik onderdruk ze niet, ik uit ze wanneer ik er niemand mee lastig val, en er niemand mee kan kwetsen. En ik zal ook prima in staat zijn een 'normale' vriendschappelijke, platonische en veilige relatie met een kind aan te gaan.

quote:

Op donderdag 7 april 2005 22:52 schreef DOGMAN het volgende:
ik denk dat het ook beter is om met zijn tweeen voorzichtig deze omgang met kinderen gestalte te geven, de kans dat het uit de hand loopt is dan kleiner

troll.
als je mijn reacties negeert en alleen maar dingen uit wil lokken, en niet normaal kan reageren, heb ik geen behoefte meer om nog op jouw berichten in te gaan.

ik zal in geen geval mijn seksualiteit opdwingen aan een kind. punt.

Omdat het kind hier ook niets bijzonders in ziet... Stoute spelletjes met goede vrienden (eigen leeftijd of niet) zijn in zekere zin voor de zelfverkenning van het kind in mijn ogen niet verkeerd, zolang niks escaleert tot iets waar het kind mogelijk niet aan toe is (of wel aan toe is, maar opvat als iets serieus, en problemen mee kan krijgen door gevoelens door de maatschappij later)...
Ik zal het niet afwijzen, net als ouders volgens mij 'stoute' spelletjes met vriendjes ook niet moeten afwijzen. Hoort gewoon bij de zelfverkenning, en vertel een kind dat dat niet goed is en je belemmert diens ontwikkeling in een zekere zin...
Niet dat vieze spelletjes met volwassenen nódig zijn, maar als hij zoiets zou beginnen en het werd hard afgewezen kan hij daar zelf ook onzeker over worden.

quote:

Op donderdag 7 april 2005 23:13 schreef DOGMAN het volgende:

[..]

je probeert te manipuleren en wilt slechts selectief een bepaalde richting uit
erg jammer, de liefde kan zo mooi zijn

waar probeer ik te manipuleren?
liefde is prachtig...

quote:

Op donderdag 7 april 2005 23:15 schreef MikeyMan het volgende:
Nee, het kind ziet er nóg niks fouts in... Omdat het nog niet weet wat er aan de hand is...
Dat is jóuw taak als zogenaamde vriend om dat aan te leren, en niet daarin mee te gaan... Dat is het verschil tussen jou en die vriendjes... Jij zou de wijsheid moeten hebben om het niet te laten gebeuren, en het kind wat bij te brengen, jij weet de eventuele consequenties (die niet persé voor hoeven te komen), en jij hebt de mogelijkheid om het niet te doen...
Die vriendjes weten er net zo weinig vanaf, en daar ligt hem de onschuld in... Dat is niet iets waarvan ze later problemen kunnen ondervinden, omdat dat spelenderwijs iets ontdekken is... Jij weet al wat het inhoudt, en kunt het dus geen ontdekken danwel spelen noemen...

En het kind uitleggen waarom het niet hoort is wat anders dan hem een mep voor z'n harses geven...

Hoe leg je een kind uit dat dat niet hoort, dat je dat niet wil (kan) hebben?
Dit zal een kind zien als een afwijzing van wat hijzelf gewoon als een spel ziet...
Mijn doel is dan ook om dit natuurlijk 'ontdekken' van het kind niet tegen te gaan (en niets meer dan dat! niet later met spelletjes doorgaan, meer doen dan hij doet, of zelfs hetzelfde doen als hij doet, niet aandringen of aanmoedigen of wat dan ook, gewoon laten gaan)... Het is een kind, op seksueel(-achtig) gebied zal het echt niet ver gaan...
Als het kind deze spelletjes met een leeftijdsgenootje doet in plaats van met mij des te beter, maar áls het zover zóu komen dat een kind zo een "avance" maakt, zal ik deze waarschijnlijk niet tegen gaan. Het stoppen ervan kan in principe even veel problemen opleveren als het door laten gaan, het is voor hem allemaal toch maar een spelletje.

quote:

Op donderdag 7 april 2005 23:31 schreef MikeyMan het volgende:

[..]

Mjah, dat het lastig uitleggen is klopt... Maar de drang van het kind om je daar aan te raken zal misschien in je fantasiën zo groot zijn, als jij gewoon wat anders doet, wat nogsteeds leuk blijft, en nogsteeds een spelletje is, zal het kind daar echt geen probleem van maken. Dat is echt bullshit. Het ontdekken doet hij/zij vanzelf wel... En dan misschien wel spelenderwijs, maar in iedergeval als het meezit met iemand van zijn eigen leeftijd, die ook niet weet wat er gebeurt.

Het probleem is ook dat je het idee hebt dat het kind een avance maakt... Maar je gaat mij niet vertellen dat een kind de bewuste keuze maakt om jou op intieme plekken aan te raken, en vervolgens verwacht zelf aangeraakt te worden in een situatie die ontstaat tijdens wat jij noemt onschuldig spelen. Het stoppen ervan zal GEEN problemen opleveren, aangezien je aan het spelen was... Seks hebben was niet het doel waar het om begon, spelen is waar het om begon... En dat kan sowieso op honderden andere manieren... Dat je toevallig per ongeluk wat aanraakt, fin, maar als je dan gewoon onverstoord doorgaat met dingen die wél onder spelen vallen, is er echt NIKS aan de hand...

Ja, ik snap je, ik hoef niet persé in te gaan met de avances van een kind ik kan ook 'clean' doorspelen... Dan heb ik toch het gevoel dat ik niet meespeel op de manier zoals hij wil.

Mijn mening erover is nu wel duidelijk, maar hoe ik er over denk realistisch gezien... Ik zie het als een onmogelijk kleine kans, verwacht niet dat het gebeurt, als het wel gebeurt zal beide manieren (wel beperkt 'meegaan' in 'avances' of gewoon iets anders doen) het kind niet schaden. Het is voor het kind een onschadelijk spelletje, waarom níet. Maar aan de andere kant, waarom wél... omdat het zíjn spelletje is, en ik er niet voor terug dijns, en weet dat het om al die redenen geen schade op zal leveren.

Ik kan me ook voorstellen dat als een jongen dat bij mij flikt ik gewoon "terugvecht" door te kietelen hoor, bijvoorbeeld. Kan alleen niet zeggen dat ik uit principe dit zal ontwijken of tegengaan. In dit enkele geval is het onschuldig en onschadelijk.

De meerderheid van jongens zijn speels, nieuwsgierig, stoeien graag, en zijn af en toe ondeugend. Als het kind helemaal nooit zoiets zou proberren zouden we deze discussie ook niet hebben. Ik weet niet waarom, maar zaakjegraaien of billenpetsen, hoe ze dat ook noemen (ik heb hier géén ervaring mee, ik hoor hiervan) schijnt erg populair te zijn, dat eerste ook in zwembaden bijvoorbeeld...

En inderdaad, als het kind dit 1x doet zal ik allereerst geschrokken zijn, maar als blijkt dat het bij zijn spel hoort, so be it... En dan kán me voorstellen dat ik mee zou spelen. Ik zou sowieso de minder actieve van de twee zijn, ook om er zeker van te zijn dat ik er niet te lang mee door ga of te ver in ga.. En als het stopt en we gaan daarna gewoon met 'niet-stout' spelen door, dan is dat hoe het verder gaat. Niets meer.

Ik wil het topic een beetje terug trekken naar de daadwerkelijke seks met kinderen, zelf ben ik daar niet sterk tegen, maar vind dat je in het echt het risico niet kan en mag nemen om een kind erdoor te schaden. Dit topic gaat nu meer over mij en 'stoute spelletjes' op dit moment dan over sex. Je mag natuurlijk nog steeds op mij persoonlijk ingaan, als je dat wilt.

Heb nog wat links gevonden over dat onderzoek van de 25 jongens die vrijwel allemaal een positieve ervaring eraan over hielden. Dit onderzoek, omdat dit naar mijn mening het enige relevante onderzoek is, omdat ze verkrachters en daadwerkelijk kindermisbruik er niet bij nemen. (in de zin van dat het hier allemaal over ouder-kind relaties gaat.)

Hier over het onderzoek zelf, hoe het heeft plaatsgevonden, en wat de resultaten ervan waren:
http://www.mhamic.org/sources/sandfort.htm

quote:

The interview was conducted in a location comfortable to the boy, usually in the home of the man, but sometimes in the boy's home. No one else was present during the interview. The men were also interviewed separately. A second interview with each boy, about a half hour long, was then conducted to investigate certain aspects more deeply.

Het was trouwens een nederlander die dat onderzoek verrichtte.

Het onderzoek kreeg vanuit amerika uit 3 (grote) hoeken kritiek, in dit stuk wordt ingegaan op de kritiek.
http://www.ipce.info/ipceweb/Library/bauserman_objectivity.htm


Ergens anders vond ik dit stukje:

quote:

The reaction of boys to sexual approach by an adult are strikingly different from those of girls. Boys are less inclined than girls to talk to their parents about sexual adventures with grown-ups (Landis 1956; Rennert 1965). Boys tend to take the initiative in such acts more often that girls (Churchill, 1967; Gebhard et al., 1965; Giese, 1964; Reiss, 1967; Wyss, 1967). They are less likely to reject advances by an adult and more likely to cooperate in any sexual acts which ensue (Gerbener, 1966). Boys are more receptive to advances made by strangers (Gebhard et al., 1965). They are more interested than girls in sexual activities and seem to be much more open to involving themselves sexually with an adult partner. Thus it is hardly coincidental that violence in sexual contacts between men and boys is quite exceptional, while it is a frequent occurence in sexual acts between men and girls (Gebhard et al., 1965; Jersild, 1964; Landis, 1956; Rennert, 1965).

kan ook wel interessant zijn. Dit bovenstaande ging trouwens over boy- en girl-lovers, dus kinderverkrachters wederom niet meegerekend.

(Ik deed een poging een meer objectieve kijk op dit type relaties te werpen om jullie ook te laten inzien dat ze wel degelijk bestaan en niet slecht lijken te zijn in de meeste gevallen).

Ik heb tot dusver geen onderzoek gevonden waarin volwassenen zich hierover uiten. Heb wel deze zelfde avond gesproken met een normale homofiel die nu in de 40 is en op zijn 12e en 13e met een man seks heeft gehad, en daar altijd erg dankbaar voor is geweest. Hij was daarvóór al homo, en de man was de enige bij wie hij zijn gevoelens kon uiten. Toen hij de maatschappelijke kritiek mee kreeg wist hij dan ook wel beter, en hij heeft het onderwerp onderzocht. Ik heb hem zojuist gevraagd naar hoeveel cases hij gelezen of gehoord had van volwassenen die positief terugkijken naar een seksuele ervaring met een volwassene toen ze zelf een kind waren, hij zegt dat hij er vanuit een chatkanaal alleen al ongeveer 20 kenden die er positief of in ieder geval niet negatief op terug keken.

Deze post ook om de "seks tussen ouderen en volwassenen is altijd slecht"-onwetendheid weg te halen. Ik werd úitgedaagd om een volwassene te vinden die er niets negatiefs aan overgehouden had... Ik haalde er een bekende Nederlander bij, omdat dat de enige was die ik bij naam kende. Onwetendheid omdat dit gebéurt, zonder schadelijke bijwerkingen, en niemand dit lijkt dit te weten.

En wederom, míjn mening erover kan je uit mijn posts hierboven en uit het vorige topic over dit onderwerp halen. En daar mag je over blijven discussieren als je dat wilt, ik sta open.

Nog een paar quotes uit het onderzoek om af te sluiten.

quote:

The fact that these boys had positive experiences does not mean that such experiences are necessarily good for them. The long-term consequences of a child’s consensual sexual experiences are not unknown. Much research on the long-term effects on children of sex with adults has been conducted, and a great variety of results have been found, from positive to negative outcomes.

From a review of many of these studies, Constantine concluded that the most important factor is how the child perceives the experience: whether he participates willingly or is forced. And although some writers speculate that such relationships can cause homosexuality, research has failed to support this belief.

In mijn relaties zal sowieso geen dwang zijn. Ook geen seks, daar niet van, maar toch.

quote:

Structuring the interviews according to the self-confrontation method disposes of the objection that what the boys said doesn’t necessarily match what they really did or thought. According to the author, the boys were not just repeating what the men told them. Their words were spontaneous, genuine, and internally consistent. They didn’t seem to be hiding anything, and they freely expressed their negative impressions about the men and their doubts about what they were doing.

[..]

There will be boys who later appreciate the experience with the man and maintain the bond with him after the erotic relationship ends. There will also be boys who later change their minds and even regret the relationship. In both cases, amalgamating the experience into one’s personal history is made difficult by society’s abhorrence of it. Much literature shows that if the sexual relationship comes to light, the reaction of adults, especially parents, will determine the effect on the child.

dit laatste is voor mij de échte reden om geen seks te hebben met kinderen. Het kan zijn dat het leed de schuld is van de maatschappij, maar het leed zóu er (kunnen) zijn, en dat is voor mij genoeg.

[ Bericht 7% gewijzigd door in-limboy op 08-04-2005 01:43:23 ]