Nou nou, dat vond ik allemaal zwaar overdreven eigenlijk. Er zijn zat sectoren die minstens net zo zwaar zijn, ook in het bedrijfsleven. Sommige leraren hebben volgens mij wat moeite met relativeren en raken veel te betrokken.quote:Op maandag 14 maart 2005 22:44 schreef Neuralnet het volgende:
Ik heb vol verbazing naar de documantaire gekeken. Er kwamen bepaalde zaken aan de orde die normaal niet aan de orde komen en het viel me op dat sommigen wel erg eerlijk waren voor de camera. Zaken als geweld en verliefdheid zijn vaak moeilijk bespreekbaar. Je gaat je opeens weer beseffen hoe zwaar het eigenlijk is, hoeveel "gevaar" je loopt en wat de gevolgen kunnen zijn van je handelen.
Een dergelijke stupiditeit zou ik dus nooit accepteren. Je geeft toch geen vuurwapen terug aan een leerling, beleid of niet, dat is gewoon gestoord om niet te zeggen ontzettend stom.quote:Over die man en het verhaal met het pistool: hij vertelde het helemaal niet "doodleuk". De situatie lag even wat anders. Hij werd bedreigd met het pistool omdat een leerling niet wilde nablijven, maar had in eerste instantie niet door wat die bedreiging met hem deed. Daardoor was hij op het moment vrij rustig en kon hij de bedreiging een aantal keer negeren voordat hij kans zag het wapen af te nemen van de leerling. Het wapen werd teruggegeven omdat het beleid van de school voorschreef dat dingen die afgepakt werden aan het einde van de dag teruggegeven moest worden. De leraar deed geen aangifte omdat hij meende er niks aan over te hebben gehouden. Later, na een aantal incidenten, merkte hij opeens dat hij een burnout had en refereerde dat terug aan dat soort emotioneel slopende gebeurtenissen.
Dit ging toch echt wel wat verder. Het is echt ongepast om leerlingen buiten school om bij je thuis uit te nodigen voor een vriendschappelijke relatie. En liefdesgedichten gaan ook een grens over. Of er nou wetten gebroken zijn of niet, iedere docent kan toch bedenken dat het gewoon niet acceptabel is.quote:Over die docent en verliefdheid: ik denk dat de man op jongere leeftijd hetzelfde idee had als veel jonge leraren die net beginnen. Namelijk het idee dat de leerlingen best je vriend zouden kunnen zijn of worden. Een soort van gelijkwaardige relatie waarin de leraar niet genoeg afstand bewaart. Over of het aanvaardbaar is dat leraren brieven schrijven en leerlingen thuis ontvangen kan getwist worden. Dat ligt aan de eigen grenzen. Zolang er geen wetten worden overschreden kan ik het persoonlijk geen probleem vinden. Hoewel ik het zelf liever op school zou laten: af en toe praten in de pauze of tijdens schoolse activiteiten (ook als het persoonlijk is). Na het examen vind ik het al helemaal geen probleem meer. Dan is de machtsverhouding weg.
Precies. Het mag schoolbeleid zijn dat afgepakte dingen dezelfde dag nog worden teruggegeven, lijkt me duidelijk dat voor vuurwapens wel een uitzondering gemaakt mag wordenquote:Op maandag 14 maart 2005 22:57 schreef Evil_Jur het volgende:
Een dergelijke stupiditeit zou ik dus nooit accepteren. Je geeft toch geen vuurwapen terug aan een leerling, beleid of niet, dat is gewoon gestoord om niet te zeggen ontzettend stom.
Ja, jemig. Ik ben als middelbare scholier ook weleens bij een leraar thuis geweest maar dat was altijd incidenteel. Met het piepkleine groepje van Grieks bij je leraar Grieks gaan eten bijvoorbeeld. Maar hallo zeg, brieven schrijven? Liefdesgedichten? Dat leerlingen dat doen, okee, dat gebeurt, maar het lijkt mij vanzelfsprekend dat je dat als leraar afhoudt en zeker niet mee gaat doen of het stimuleert.quote:Op maandag 14 maart 2005 22:57 schreef Evil_Jur het volgende:
Dit ging toch echt wel wat verder. Het is echt ongepast om leerlingen buiten school om bij je thuis uit te nodigen voor een vriendschappelijke relatie. En liefdesgedichten gaan ook een grens over. Of er nou wetten gebroken zijn of niet, iedere docent kan toch bedenken dat het gewoon niet acceptabel is.
Maar hij was nu oud en vond nog steeds hetzelfde.quote:Op maandag 14 maart 2005 22:44 schreef Neuralnet het volgende:
Over die docent en verliefdheid: ik denk dat de man op jongere leeftijd hetzelfde idee had als veel jonge leraren die net beginnen. Namelijk het idee dat de leerlingen best je vriend zouden kunnen zijn of worden. Een soort van gelijkwaardige relatie waarin de leraar niet genoeg afstand bewaart. Over of het aanvaardbaar is dat leraren brieven schrijven en leerlingen thuis ontvangen kan getwist worden. Dat ligt aan de eigen grenzen. Zolang er geen wetten worden overschreden kan ik het persoonlijk geen probleem vinden. Hoewel ik het zelf liever op school zou laten: af en toe praten in de pauze of tijdens schoolse activiteiten (ook als het persoonlijk is). Na het examen vind ik het al helemaal geen probleem meer. Dan is de machtsverhouding weg.
Ik schrok nogal toen ik het filmpje zag. Als ik voor de klas had gestaan op dat moment (natuurlijk makkelijk praten zo) dan was ik meteen met de leerling de klas uitgelopen.quote:Op dinsdag 15 maart 2005 12:56 schreef TheSilentEnigma het volgende:
http://stream.2003.02.gar(...)tijl/deschooldag.wmv
Iemand dit filmpje al gezien? Blijf mezelf maar afvragen hoe ik in deze situatie gereageerd zou hebben...
Ik doe nu de multiculture school. Echt geweldig, die integrale projectenquote:Op dinsdag 15 maart 2005 16:01 schreef Foxxy het volgende:
[..]
Ik schrok nogal toen ik het filmpje zag. Als ik voor de klas had gestaan op dat moment (natuurlijk makkelijk praten zo) dan was ik meteen met de leerling de klas uitgelopen.
Ik zit echt met een enorm rot-project. Misschien dat iemand het kent (van de HvU). Het heet 'De Veilige School'. Ik moet een stuk samenstellen over leerlingmentoraat. Geen probleem zou je denken, aangezien ik het zelf ben geweest. Maar: het moet op basis van literatuur.
Nu is er tussen alle boeken over leerlingbegeleiding een multomap over leerlingmentoraat (met een beleidsplan enz.), deze map kost echter 60 euroen is nergens te huur.
Iemand enig idee hoe ik dit op kan lossen?
Tuurlijk, andere sectoren kunnen ook zwaar zijn. Maar we hebben het hier over het onderwijs. Overigens waren de voorbeelden zo duidelijk dat er nergens te relativeren valt. Een leraar krijgt een mes onder zijn keel en een pistool tegen het hoofd gedrukt. Welke vorm van relativatie wil je toepassen? Dat het allemaal niet zo bedoeld was? Dat hij ervan kon leren? Ik bedoel maar...quote:Nou nou, dat vond ik allemaal zwaar overdreven eigenlijk. Er zijn zat sectoren die minstens net zo zwaar zijn, ook in het bedrijfsleven. Sommige leraren hebben volgens mij wat moeite met relativeren en raken veel te betrokken.
Waarom stom? Het was wel meteen klaar en over. Verder geen gedonder meer. Je kan ook stoer gaan doen en het wapen niet teruggeven, maar wat doe je als die persoon of een vriend van hem met een ander wapen verhaal komt halen? Iemand die jou al een kogel door je kop wilt schieten omdat hij moet nablijven zal dat zeker ook durven als hij zijn bezit niet terugkrijgt. Het blijft een dilemma: wat is wijs om te doen? Principes volgen of toch maar de goede orde bewaren? Voor mijn veiligheid kies ik graag voor het laatste.quote:Een dergelijke stupiditeit zou ik dus nooit accepteren. Je geeft toch geen vuurwapen terug aan een leerling, beleid of niet, dat is gewoon gestoord om niet te zeggen ontzettend stom.
Deze interpretatie is toch iets overdreven. Ik betwijfel je kan spreken over een "vriendschappelijke relatie" als je af en toe een leerling uitnodigt thuis. Het ligt eraan wat er dan gebeurt. En so what als een leerling een vriend wordt. Mensen zijn tegenwoordig veel te bang door alle associaties met kinderen + volwassene = pedofiel.quote:Dit ging toch echt wel wat verder. Het is echt ongepast om leerlingen buiten school om bij je thuis uit te nodigen voor een vriendschappelijke relatie. En liefdesgedichten gaan ook een grens over.
Niet gek, wel een beetje naïef. De jongen van wie het wapen was, was al vaker in aanraking gekomen met justitie. Dat hielp niet. Dan kan je nogmaals de politie bellen en na een lang en moeizaam proces die jongen weer een tijdje in het gevang of waar dan ook krijgen. Maar vergeet niet dat hij binnen een jaar weer voor je kan staan met een wapen. Wraaklustiger dan ooit. Net als bij Murat D. Ik zou het risicio niet nemen. Het wapen teruggeven en de goede orde bewaren had ik zeker als reëele optie gezien. Ik ga mezelf niet blootstellen aan de wrok en frustratie van iemand die crimineel is. Zeker niet voor idealisme. Wat denk je nou? Dat je hem belet een wapen te gebruiken omdat je er toevallig 1 in beslag hebt genomen?quote:Het mag schoolbeleid zijn dat afgepakte dingen dezelfde dag nog worden teruggegeven, lijkt me duidelijk dat voor vuurwapens wel een uitzondering gemaakt mag worden Je belt toch gewoon de politie in zo'n geval, of ben ik nou gek?
Hij zal het gerust gestimuleerd hebben, maar de "leerling" van toen die nu interviewer was meldde dat "ze het destijds nodig had". Dat zou volgens mij eerder het initiatief zijn. Ik denk niet dat die leraar haar prive heeft aangesproken en haar gevraagd heeft van: "Zeg, kom je vanmiddag mee naar huis?"quote:Kijk, als een leerling zelf het initiatief neemt tot het schrijven van brieven en bezoekjes thuis, vind ik het nog steeds niet kies, maar is er in principe niets aan de hand. Als het initiatief echter van de leraar uitgaat (en in de docu leek het erop dat dat zo was), kan het voor een leerling moeilijk zijn om daar mee om te gaan.
Daar heb je wel gelijk in, maar dat soort dingen gebeuren mensen die in het OV, sociale instanties en verzorging werken ook. Eigenlijk in alle sectoren waar je dagelijks met een enorme verscheidenheid aan mensen te maken hebt. Ik wil ook niet zeggen dat het onderwijs niet zwaar is, dat heb ik de laatste weken ook wel ondervonden, maar ellende is overal.quote:Op donderdag 17 maart 2005 00:05 schreef Neuralnet het volgende:
[..]
Tuurlijk, andere sectoren kunnen ook zwaar zijn. Maar we hebben het hier over het onderwijs. Overigens waren de voorbeelden zo duidelijk dat er nergens te relativeren valt. Een leraar krijgt een mes onder zijn keel en een pistool tegen het hoofd gedrukt. Welke vorm van relativatie wil je toepassen? Dat het allemaal niet zo bedoeld was? Dat hij ervan kon leren? Ik bedoel maar...
Misschien is het omdat ik zelf wat meer ervaring heb met de wetten wat betreft wapenbezit, maar ik had meteen de politie ingeschakeld, dan was die jongen er echt niet met een tripje HALT vanaf gekomen. Of ie nou wraaklustig wordt of niet, als we ons laten bangmaken door een snotneus met een illegaal vuurwapen en hem daarom maar zijn gang laten gaan is het einde echt zoek. Dat soort tolerantie maakt de problemen op termijn alleen maar erger.quote:Waarom stom? Het was wel meteen klaar en over. Verder geen gedonder meer. Je kan ook stoer gaan doen en het wapen niet teruggeven, maar wat doe je als die persoon of een vriend van hem met een ander wapen verhaal komt halen? Iemand die jou al een kogel door je kop wilt schieten omdat hij moet nablijven zal dat zeker ook durven als hij zijn bezit niet terugkrijgt. Het blijft een dilemma: wat is wijs om te doen? Principes volgen of toch maar de goede orde bewaren? Voor mijn veiligheid kies ik graag voor het laatste.
[..]
Precies vanwege die associaties moeten leraren echt ontzettend op hun tellen passen. Ik kan me best voorstellen dat er docenten zijn die een echte vriendschap met leerlingen willen opbouwen, maar tegenwoordig is het gewoon 'not done'. Je maakt jezelf kwetsbaar voor allerlei beschuldigingen van de leerling en anderen, en je geeft mensen met slechte intenties een opening om wel te ver te gaan met leerlingen. IK ben helemaal voor vriendschappelijke omgang, maar dan wel op school en je moet niet vergeten dat jij de leraar bent, en zij de leerling.quote:Deze interpretatie is toch iets overdreven. Ik betwijfel je kan spreken over een "vriendschappelijke relatie" als je af en toe een leerling uitnodigt thuis. Het ligt eraan wat er dan gebeurt. En so what als een leerling een vriend wordt. Mensen zijn tegenwoordig veel te bang door alle associaties met kinderen + volwassene = pedofiel.
Ik had ook niet de indruk dat het echt om liefdesgedichten ging. Tenminste niet om liefdesgedichten die zelfgeschreven zijn met als doel iemand de liefde te verklaren. Die dingen pluk je zo van het net en elke puber heeft er een paar op zijn weblog staan. De grens is dubieus en het hangt echt van de situatie af of een grens overschreden wordt.
Ik heb er ook al zo'n hekel aan. Vandaag vergadering, waren we met vijf van de negen groepsleden. Twee uur voor niks op school gehangenquote:Op dinsdag 15 maart 2005 16:21 schreef TheSilentEnigma het volgende:
[..]
Ik doe nu de multiculture school. Echt geweldig, die integrale projecten![]()
Eehhh, welke lerarenopleiding doe jij dan? Misschien zaten we zojuist wel bij elkaar in het lokaalquote:Op donderdag 17 maart 2005 18:30 schreef Foxxy het volgende:
[..]
Ik heb er ook al zo'n hekel aan. Vandaag vergadering, waren we met vijf van de negen groepsleden. Twee uur voor niks op school gehangen.
Nederlands VT aan de HvU!quote:Op donderdag 17 maart 2005 19:29 schreef TheSilentEnigma het volgende:
[..]
Eehhh, welke lerarenopleiding doe jij dan? Misschien zaten we zojuist wel bij elkaar in het lokaal
Wetten interesseren me niet. Mijn veiligheid echter wel. Gaan we het onderwerp "tolerantie" erbij halen, dan begeven we ons alweer op een onderwerp die meer een politiek karakter hebben. Er is nu eenmaal een klimaat gecreëerd waarin er mensen zijn die dit soort dingen doen. Dat is naar mijn idee enkel te veranderen door al het uitschot het land uit te schoppen, maar dat is politiek; geen onderwijs. Aangezien er geen drastische maatregelingen genomen gaan worden en ik ook niet overtuigd ben dat straf door politie in Nederland helpt, zou ik vooralsnog nooit risico's nemen. Het idee alleen al dat iemand door verlinken in de bak komt en zodra hij eruit komt me weer komt opzoeken is voor mij genoeg om al het idealisme te laten varen.quote:Misschien is het omdat ik zelf wat meer ervaring heb met de wetten wat betreft wapenbezit, maar ik had meteen de politie ingeschakeld, dan was die jongen er echt niet met een tripje HALT vanaf gekomen. Of ie nou wraaklustig wordt of niet, als we ons laten bangmaken door een snotneus met een illegaal vuurwapen en hem daarom maar zijn gang laten gaan is het einde echt zoek. Dat soort tolerantie maakt de problemen op termijn alleen maar erger.
Ik ben zo iemand die zich niks aantrekt van wat andere mensen vinden. De meeste mensen kunnen zich toch niet inleven, zijn bovendien dom en vaak zelfs ook nog hypocriet. Van iemand die een ander komt beschuldigen van het doen van rare dingen vermoed ik vaker dat die persoon zelf de meest walgelijke dingen uithaalt. Hoe komt hij anders aan het idee dat een ander dat wel eens zou kunnen doen? Ik kan niet wakker liggen van het oordeel van een ander.quote:Precies vanwege die associaties moeten leraren echt ontzettend op hun tellen passen. Ik kan me best voorstellen dat er docenten zijn die een echte vriendschap met leerlingen willen opbouwen, maar tegenwoordig is het gewoon 'not done'.
Natuurlijk is je eigen veiligheid belangrijk. Maar je laat zo'n rotjoch met wapen dus wel ongehinderd op je school rondlopen dan, en voorkomt niet dat hij een ander iets aan kan doen. Je hebt toch ook een verantwoordelijkheid tegenover je leerlingen om (voor zover dat in je macht ligt) te zorgen dat hun school een veilige plek is?quote:Op vrijdag 18 maart 2005 01:25 schreef Neuralnet het volgende:
Wetten interesseren me niet. Mijn veiligheid echter wel. Gaan we het onderwerp "tolerantie" erbij halen, dan begeven we ons alweer op een onderwerp die meer een politiek karakter hebben. Er is nu eenmaal een klimaat gecreëerd waarin er mensen zijn die dit soort dingen doen. Dat is naar mijn idee enkel te veranderen door al het uitschot het land uit te schoppen, maar dat is politiek; geen onderwijs. Aangezien er geen drastische maatregelingen genomen gaan worden en ik ook niet overtuigd ben dat straf door politie in Nederland helpt, zou ik vooralsnog nooit risico's nemen. Het idee alleen al dat iemand door verlinken in de bak komt en zodra hij eruit komt me weer komt opzoeken is voor mij genoeg om al het idealisme te laten varen.
100% mee eens, maar het kan nare gevolgen hebben.quote:Op vrijdag 18 maart 2005 01:25 schreef Neuralnet het volgende:
Ik ben zo iemand die zich niks aantrekt van wat andere mensen vinden. De meeste mensen kunnen zich toch niet inleven, zijn bovendien dom en vaak zelfs ook nog hypocriet. Van iemand die een ander komt beschuldigen van het doen van rare dingen vermoed ik vaker dat die persoon zelf de meest walgelijke dingen uithaalt. Hoe komt hij anders aan het idee dat een ander dat wel eens zou kunnen doen? Ik kan niet wakker liggen van het oordeel van een ander.
Ik heb niet de illusie dat ik in de maatschappij zoals hij nu gecreëerd is kan voorkomen dat zo'n leerling een ander iets aandoet. Ik geef toe: die aanpak heeft nadelen. Elke aanpak heeft nadenken. Niet terug geven en aangifte doen houdt hem een paar maanden van de straat, maar dan ben je sowieso de totale controle kwijt. Die jongen koestert wrok in de gevangenis en komt vroeg of laat verhaal halen met een tweede pistool of mes. Geef je het wel terug, dan kan hij het wapen inderdaad gebruiken. In het eerste geval bouw je naar mijn idee hooguit een vertraging in ALS iemand echt wil en durft te schieten.quote:Natuurlijk is je eigen veiligheid belangrijk. Maar je laat zo'n rotjoch met wapen dus wel ongehinderd op je school rondlopen dan, en voorkomt niet dat hij een ander iets aan kan doen. Je hebt toch ook een verantwoordelijkheid tegenover je leerlingen om (voor zover dat in je macht ligt) te zorgen dat hun school een veilige plek is?
Een dilemma. Want je vergeeft het jezelf ook niet als hij na een paar maanden terugkomt in de school en daar wild om zich heen schiet.quote:Ik zou het mezelf in ieder geval nooit vergeven als een leerling doodgestoken zou worden met het mes dat ik niet had durven afpakken omdat ik alleen maar aan mijn eigen belangen dacht. Ofzo.
Dat zeker. Toch zou ik me er niet door laten weerhouden. Kwade tongen die willen spreken vinden sowieso wel een reden. Neefjes en nichtjes van 14 en 15 komen ook regelmatig over de vloer. Ziek in zijn hoofd is degene die dan de politie belt omdat hij 14 jarigen bij mij binnen ziet komen. Wat je krijgt is een situatie waarin je niks meer kan en mag doen en waarin je per definitie verdacht wordt van iets waar je zelfs nog niet eens over zou willen nadenken.quote:100% mee eens, maar het kan nare gevolgen hebben.
En dan komen diezelfde leerlingen op school, en opeens zijn het hele andere mensen. Ik vraag me dat ook wel es af hoe dat komt. In de klas de grootste etters, tijdens een feestje (of zelfs al buiten lesgebeuren) precies het tegenovergestelde.quote:Op zaterdag 19 maart 2005 00:10 schreef thaleia het volgende:
Klassenfeest gehad van de tweede klasWat me opviel: het was allemaal zo braaf! Het mooiste was dat de sfeer zo goed was: iedereen kon relaxed doen wat hij wilde. Van vaste groepjes was geen sprake, het mengde heel goed allemaal.
Ik merk het bij mezelf ook. In de lessen ben ik meestal wat drukker en 'aanweziger' dan buiten de les om. Vooral de laatste tijd heb ik vrij veel contact met leraren (denk aan organisatie van de Barcelonareis en deelname aan de Activiteitencommissie), en dan laat je vaak toch een andere kant van je zien. Maar dat geldt voor beide partijen. Leraren die in de les vervelende ventjes kunnen zijn, zijn buiten de lessen om vaak heel begripvol en aardigquote:Op zaterdag 19 maart 2005 17:12 schreef Baba-O-Riley het volgende:
[..]
En dan komen diezelfde leerlingen op school, en opeens zijn het hele andere mensen. Ik vraag me dat ook wel es af hoe dat komt. In de klas de grootste etters, tijdens een feestje (of zelfs al buiten lesgebeuren) precies het tegenovergestelde.
Pabo is voor basisschoolleraren, lerarenopleiding voor middelbare school (met als noot dat je met Pabo ook op VMBO les kunt geven, als de school je aanneemt).quote:Op donderdag 24 maart 2005 19:24 schreef Grumbellll het volgende:
Ik doe nu een ICT opleiding op MBO niveau. Nu in het derde jaar, volgend jaar laaste jaar. Als ik geen werk kan vinden in de ICT wil ik weer een opleiding volgen en ik dacht er dan aan om iets in het onderwijs te doen. Het lijkt mij wel leuk om leraar te zijn voor zeg maar klassen t/m4 ofzo van de middelbare school.
Maar welke opleiding moet ik dan kiezen? is dat dan de Pabo?
Ok bedanktquote:Op donderdag 24 maart 2005 23:03 schreef bloempjuh het volgende:
[..]
Pabo is voor basisschoolleraren, lerarenopleiding voor middelbare school (met als noot dat je met Pabo ook op VMBO les kunt geven, als de school je aanneemt).
Waar een wil is, is meestal ook wel een weg, denk ik. Al zijn er natuurlijk mensen die nóóit een goede docent zullen worden. Maar of dat een gevolg is van nature of nurture, daar ben ik zelf nog niet helemaal over uit.quote:Op zaterdag 26 maart 2005 23:38 schreef Neuralnet het volgende:
Veel dingen vallen te leren, maar niet iedereen kan die dingen leren.
Hier ben ik het ook mee eens. Het persoonlijke, dat moet een beetje in je zitten. Je moet open staan voor leerlingen en hun problemen. Je hebt ook mentoren die nooit tijd hebben en het mentorschap als een last ervaren. Waarom worden ze het dan? Omdat ze te weinig uren in hun taakbelasting haddden oid. Er zijn inderdaad ook dingen die je kunt leren. Ik ken mentoren die, als ze een mentor-uur met hun klas hebben, "eerst de leerlingen 20 minuten de waarheid zeggen, over alle dingen die ze fout doen, en daarna naar huis sturen". Dan zeg ik: doe jezelf in godsnaam een plezier en leg dat mentoraat neer.quote:Op zaterdag 26 maart 2005 17:35 schreef sungaMsunitraM het volgende:
Ik vind een goede mentor zijn eerder een persoonskenmerk dan iets wat je kunt leren.
Maar al die voorbeelden zijn eerder voorbeelden van niet-willen dan van niet-kunnen.quote:Op zondag 27 maart 2005 14:15 schreef Baba-O-Riley het volgende:
Hier ben ik het ook mee eens. Het persoonlijke, dat moet een beetje in je zitten. Je moet open staan voor leerlingen en hun problemen. Je hebt ook mentoren die nooit tijd hebben en het mentorschap als een last ervaren. Waarom worden ze het dan? Omdat ze te weinig uren in hun taakbelasting haddden oid. Er zijn inderdaad ook dingen die je kunt leren. Ik ken mentoren die, als ze een mentor-uur met hun klas hebben, "eerst de leerlingen 20 minuten de waarheid zeggen, over alle dingen die ze fout doen, en daarna naar huis sturen". Dan zeg ik: doe jezelf in godsnaam een plezier en leg dat mentoraat neer.
Als mentor moet je er toch zeker voor zorgen dat je de school door en door kent. Toch?quote:Afgelopen jaren had ik er telkens een die 't zelf niet helemaal wist (wat betreft regels op school), en ja daar heb je niet veel aan
Ook zoiets. Zoiets doe je toch nietquote:Mijn mentor heeft mij compleet voor lul gezet voor de hele klas! En maar ontkennen
Dit klinkt al een stuk beter.quote:mijn mentor van vorig jaar was wel relaxedheel makkelijk in alles en wel aardig en zo, van dit jaar is ook wel oke
hij is gewoon behulpzaam en aardig
Tja...quote:1 keer echt een stomme man gehad, die elke week weer zeurde dat ik beter me best moest doen omdat ik anders niet over zou gaan enzo. hij dacht zelfs dat ik te dom was voor havo.
quote:Hij nam het voor de klas op, is te vertrouwen, had humor, en lef. Je kon gewoon altijd naar hem toekomen als er iets was.. En dan deed die ook er ook echt alles aan wat die kon..
Kwestie van wel kúnnen, maar niet wíllen?quote:De mentor van nu is echt drie keer niks, moet ik zeggen. Hij belooft allerlei dingen die hij vervolgens niet waar maakt, hij is er bijna nooit, hij steekt totaal geen energie in mensen buiten school
Dit wijst ook weer op een zekere mate van desinteresse, maar aan de andere kant.. je hoeft ook niet constant achter je leerlingen aan te lopen. Mijn mentor-leerlingen weten ook dat ze me altijd kunnen bereiken, maar ik ga ook niet elke les aan iedereen vragen hoe het met ze gaat. Je kunt dan ook weer naar het andere uiterste doorslaan:quote:Hij is niet echt in staat om goed signalen uit de klas op te vangen, die moeten altijd vrij duidelijk worden aangereikt. Hij is wel vrijwel altijd beschikbaar als je hem nodig hebt, dat is een voordeel, maar van zijn kant komt nauwelijks initiatief om te informeren. In het begin van het jaar heb ik een keer een standaardgesprekje met hem gehad maar de rest van het jaar heb ik niets meer van hem gehoord, terwijl er in de klas wel dingen waren die hij had moeten weten
quote:Smmige waren overdreven aanwezig, die vroegen de hele tijd hoe het ging enzo, en sommige kon het ook helemaal niks schelen. Die ik nu heb vraagt heel vaak hoe het is enzo, en je moet na elke periode 'op gesprek' komen.
Duidelijke taal.quote:volgens mij functioneren sommige docenten totaal niet als vertrouwenspersoon. En zouden die dan ook nooit mentor mogen worden.
Denk dat ik het ook ongeveer zo zou aanpakken.quote:Op zondag 27 maart 2005 18:45 schreef Baba-O-Riley het volgende:
Bij het beoordelingsgesprek moest ik ook zo'n hele lange vragenlijst laten invullen, met erg dubbelzinnige vragen. Maar nu doe ik twee keer per jaar een korte evaluatie, iets in de geest van: "wat vond je leuk aan het vak?", "wat vond je absoluut niet leuk?", "wat vond je goed aan de docent?", "wat vond je niet goed aan de docent?", een aantal waar/niet waar-stellingen ("ik kom met plezier naar de les"), en dan heb je het wel zo'n beetje gehad. Dat is puur voor mezelf, en de leerlingen weten dat ook. Ik zeg er ook altijd bij dat het alleen maar positief voor hen kan uitpakken als ze gewoon eerlijk zijn.
Inderdaad. Ik krijg wat van dat geneuzel uit een boekje. Vooral omdat onze docent Onderwijskunde zelf helemaal geen feeling heeft voor het vak.quote:Met de Roos van Leary ben ik ook doodgegooid op de opleiding, maar da's allemaal wel leuk en aardig, maar het zegt me nog niet veel. De leerlingen zijn recht door zee, zowel positief als negatief, en dat zegt me meer dan zo'n roosje.
Bijvoorbeeld?quote:Op zondag 27 maart 2005 18:02 schreef Meester_Kuijpie het volgende:
Mocht je deze afnemen: Laat de resultaten absoluut niet zien aan je schoolleiding!!!
Alles werd negatief uitgelegd
Is die docent zelf geen leraar geweest?quote:Inderdaad. Ik krijg wat van dat geneuzel uit een boekje. Vooral omdat onze docent Onderwijskunde zelf helemaal geen feeling heeft voor het vak.
Ze heeft onlangs besloten toch ook maar eens wat praktijkervaring op te doen...quote:Op zondag 27 maart 2005 21:13 schreef Neuralnet het volgende:
Is die docent zelf geen leraar geweest?
Gelukkig is zij tot nog toe nooit mijn stagebegeleider geweest. Ik zou commentaar van haar absoluut niet serieus nemen. Ik kan veel beter lesgeven dan zij...quote:Op zondag 27 maart 2005 21:26 schreef Neuralnet het volgende:
Zeer kwalijk. Een onderwijskundige hoort op een lerarenopleiding ook praktijkervaring te hebben. zeker als het de bedoeling is dat ze ook eens bij jou op locatie komt kijken.
Zo'n vraag als: "Hij/zij ziet wat er gebeurt in de klas".quote:
Die vragen komen me heel erg bekend voor. Die heb ik ook moeten laten invullen voor mijn beoordelingsgesprek, met een schaal van 0 (nooit) tot 5 (altijd). En dan maar turven: iets van 50 vragen, bij 2 klassen van 30 leerlingen - dan ben je wel even bezig.quote:Op zondag 27 maart 2005 22:06 schreef Meester_Kuijpie het volgende:
Zo'n vraag als: "Hij/zij ziet wat er gebeurt in de klas".
Ik scoor iets minder dan de gemiddelde docent, maar dat verbaast mij niet.
Daar is mijn gesprekspartner wel 5 minuten over bezig geweest.
1) ik denk dat dit deels met ervaring te maken heeft. Ik ben nog heel erg met mezelf bezig tijdens de les (leg ik het wel duidelijk uit? snapt iedereen het wel? ga ik niet te snel/langzaam?)
2) Ik word vergeleken met de gemiddelde docent, maar de gemiddelde docent staat 10-15 (20?) jaar voor de klas en ik ben met mijn 1e jaar bezig.
En dat heb je ook de geweldige vraag: Hij/zij heeft gezag.
Vraag dit aan een brugger. Een brugger weet niet wat gezag is (ik kan eigenlijk ook niet uitleggen wat gezag precies is).
Maar bij de vraag "Je leert veel bij hem/haar" scoor ik duidelijk hoger dan de gemiddelde docent en daar hoor je dan niemand over.
Ik heb ongeveer 5 *open* vragen, en 6 "waar/niet waar"-vragen. Als je open vragen geeft, krijg je een veel spontaner beeld en vaak schrijven de leerlingen dan iets op waar je nog helemaal niet aan gedacht hadquote:Goed idee van je om een eigen enquete te maken! Ik denk dat ik dat ook maar eens ga doen.
Bij ons was alleen maar de "zij" variant aanwezig. Goed voor een hoop lol onder de leerlingen.quote:Op zondag 27 maart 2005 22:45 schreef imago het volgende:
(Ook typisch dat de hele vragenlijst over "hij" gaat trouwens!)
Er is ook niks mis met die instrumenten, maar het zijn inderdaad instrumenten. Ik heb schoon genoeg van docenten die met boekenwijsheid komen aanzetten en net doen of elke individuele leerling past in hun prachtige theorietjes. Zo hebben wij een collegeserie over ontwikkelingspsychologie gehad waarin werd gegeneraliseerd dat het een lieve lust was: "Elk kind maakt die-en-die fase door, elk kind doet zus-en-zo". Terwijl ik van een deel van dat gejeuzel meteen kon vaststellen dat het voor mijn als kind/puber niet gold. En dat betekent dat het voor nog een heleboel andere mensen niet geldt. Theorieën en instrumenten zijn best, als ze maar niet gepresenteerd worden als een soort absolute waarheid.quote:Op woensdag 30 maart 2005 11:17 schreef sjak het volgende:
Ik vind zelf instrumenten als de Roos van Leary toch wel handig. Ik gebruik deze als het eens niet goed gaat en ik wil gedrag omdraaien. Dan werkt die Roos prima. Ook andere instrumenten zoals korthagen kan ik zo nu en dan prima gebruiken. Ik kan op een gestructureerde manier mijn acties ordenen en er een waarde aangeven, leuk hoor.
Morgen ga ik trouwens Korthagen horen spreken, ben benieuwd wat voor iemand dat is. Nog meer mensen die naar het HGZO congres gaan morgen en overmorgen?
Dat zijn inderdaad leuke dingen!quote:Op woensdag 30 maart 2005 18:34 schreef Baba-O-Riley het volgende:
Mijn derdejaars leerlingen zijn helemaal enthousiast aan de slag gegaan met een spreekvaardigheidsoefening. Ik wilde ze een nieuwsuitzending laten presenteren voor de klas, maar een aantal groepjes wilden het op video gaan opnemen. Dezelfde dag nog zijn leerlingen hele uitzendingen gaan filmen. Eén groepje had een weerbericht in hun uitzending opgenomen en hebben een hele speeltuin vol kinderen "oet môn" laten roepen. Op dat moment ben ik erg trots op ze.
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |