Metafysische verklaringen van 'de ziel' zijn nergens op gebaseerd, behalve loze speculatie, introspectie en religieuze ideeën. In de huidige hersen- en gedragswetenschap is de concept ziel overbodig; alles wat de mens doet en denkt, is uiteindelijk een product van natuurlijke factoren. Je kan dan wel zeggen dat een materiële verklaring een metafysische verklaring niet uitsluit - en dat klopt strikt genomen - , maar dat is hetzelfde als bewijzen dat planeten volgens fysische wetten bewegen maar toch nog beweren dat er engeltjes kunnen zijn die de planeten moeten dragen. Oftewel, het is overbodig en verklaart niets.quote:Op dinsdag 23 januari 2007 11:55 schreef Alicey het volgende:
[..]
Tja, ik zie ook niet in waarom een materiele verklaring voor een fenomeen een metafysische verklaring uit zou moeten sluiten.. Het kan net zo goed een symptoom er van zijn, net zoals je lichamelijk (materieel) ziek kunt worden van bijvoorbeeld verdriet..
Ik denk dat de rol van de psychiater minder wordt want een afwijking los je met pseudo wetenschap niet op.quote:Op woensdag 17 november 2004 10:56 schreef vdo28 het volgende:
De rol van de psychiater, is zoals KarmaniaK het zegt om het te genezen of onder controle te brengen.
Een beschadiging of afwijking in de hersens wil niet zeggen dat het niet te genezen is...
Even voor de duidelijkheid: een psychiater is iemand die geneeskunde heeft gestudeerd. Jij noemt dat een pseudowetenschap?quote:Op dinsdag 23 januari 2007 12:11 schreef Megumi het volgende:
[..]
Ik denk dat de rol van de psychiater minder wordt want een afwijking los je met pseudo wetenschap niet op.
Een geneeskundige is geen neuroloog.quote:Op dinsdag 23 januari 2007 12:29 schreef Dr_Jack het volgende:
[..]
Even voor de duidelijkheid: een psychiater is iemand die geneeskunde heeft gestudeerd. Jij noemt dat een pseudowetenschap?![]()
Alleen is het de vraag of we met die visie ergens komen. Onlangs werd er aan de bel getrokken door Fava (url) omdat zeer sterk de vraag is wat die benadering heeft opgeleverd.quote:Op dinsdag 23 januari 2007 12:05 schreef Dr_Jack het volgende:
[..]
In de huidige hersen- en gedragswetenschap is de concept ziel overbodig; alles wat de mens doet en denkt, is uiteindelijk een product van natuurlijke factoren.
Met deze concrete vragen zie ik dat het toch een moeilijke vraag is.quote:Op dinsdag 23 januari 2007 10:51 schreef Alicey het volgende:
Waarom is dat niet te begrijpen? Heb jij enig idee waarom dissociatie bij sommige mensen voorkomt en bij andere mensen met vergelijkbare ervaringen niet? Waarom soms DID ontstaat in plaats van iets anders? Waarom er juist splitsingen ontstaan in plaats van coordinatie?
Ja, inderdaad zijn ze niet gebaseerd op wetenschappelijk onderzoek. Laat dat nou de reden zijn waarom het metafysisch genoemd wordt. Dat maakt wat mij betreft de aannemelijkheid dat zoiets er is niet minder.quote:Op dinsdag 23 januari 2007 12:05 schreef Dr_Jack het volgende:
[..]
Metafysische verklaringen van 'de ziel' zijn nergens op gebaseerd, behalve ....
Met geneeskunde kun je juist neuroloog worden.quote:Op dinsdag 23 januari 2007 12:34 schreef Megumi het volgende:
[..]
Een geneeskundige is geen neuroloog.
Die visie heeft meer opgeleverd dan alle andere alternatieven. Operante conditionering, cognitieve psychologie, sociale psychologie, neurowetenschap, neurolingüistiek, moleculaire neurobiologie etc. zijn allemaal benaderingen die ervan overtuigd zijn dat alles wat de mens doet natuurlijke determinanten heeft (hetzij biologisch, dan wel sociaal-cultureel). Natuurlijk is het goed om over de grondslagen van paradigma's te discussiëren, maar binnen de neuro- en gedragswetenschappen zijn deze benaderingen succesvoller gebleken dan metafysische pogingen.quote:Op dinsdag 23 januari 2007 13:00 schreef Dwerfion het volgende:
[..]
Alleen is het de vraag of we met die visie ergens komen. Onlangs werd er aan de bel getrokken door Fava (url) omdat zeer sterk de vraag is wat die benadering heeft opgeleverd.
Daar denk ik dus vanuit Wittgensteinaans en positivistisch oogpunt heel anders over: alle metafysische stellingen zijn cognitief onzinnig. Er is geen valide manier om te weten of metafysische stellingen waar zijn. Zie mijn voorbeeld over engeltjes die de planeten dragen. Zelfs binnen de academische kringen van de filosofie heeft men zich steeds meer afgekeerd van de traditionele metafysica.quote:Op dinsdag 23 januari 2007 13:03 schreef Dwerfion het volgende:
[..]
Ja, inderdaad zijn ze niet gebaseerd op wetenschappelijk onderzoek. Laat dat nou de reden zijn waarom het metafysisch genoemd wordt. Dat maakt wat mij betreft de aannemelijkheid dat zoiets er is niet minder.
Over welke metafysische benaderingen heb je het dan? Verder hoeft het 1 het ander niet uit te sluiten. Mogelijk zijn er nog betere resultaten mogelijk indien een combinatie van beiden wordt gebruikt.quote:Op dinsdag 23 januari 2007 13:10 schreef Dr_Jack het volgende:
[..]
Die visie heeft meer opgeleverd dan alle andere alternatieven. Operante conditionering, cognitieve psychologie, sociale psychologie, neurowetenschap, neurolingüistiek, moleculaire neurobiologie etc. zijn allemaal benaderingen die ervan overtuigd zijn dat alles wat de mens doet natuurlijke determinanten heeft (hetzij biologisch, dan wel sociaal-cultureel). Natuurlijk is het goed om over de grondslagen van paradigma's te discussiëren, maar binnen de neuro- en gedragswetenschappen zijn deze benaderingen succesvoller gebleken dan metafysische pogingen.
Oh ik heb dat helemaal gemist.quote:Op dinsdag 23 januari 2007 11:55 schreef Alicey het volgende:
[..]
Ah, dan snap ik het.. Ik dacht dat Causa op mij reageerde en schrok een beetje van de toon.![]()
Tja, vanuit dat hokje zou ik er misschien ook wel zo naar kijken. Als het echter over fundamentele zaken gaat, zou ik niet in dat hokje gaan zitten.quote:Op dinsdag 23 januari 2007 13:17 schreef Dr_Jack het volgende:
[..]
Daar denk ik dus vanuit Wittgensteinaans en positivistisch oogpunt heel anders over: alle metafysische stellingen zijn cognitief onzinnig.
Denk aan de tijd van de pre-moderne gedragswetenschappen waar abnormaal gedrag 'verklaard' werd door demonen en excorisme eraan te pas kwam om die demonen eruit te 'jagen'. Niet dat dit succesvol was, maar toch een dappere poging. Nu weten gedragswetenschappers dat sociale en biologische factoren een rol spelen bij abnormaal gedrag. Hoewel behandeling soms verre van perfect is, kunnen veel stoornissen door een combinatie van medicatie en therapie succesvol behandeld worden. Ze zijn i.i.g. meer succesvol dan demonen verdrijven.quote:Op dinsdag 23 januari 2007 13:19 schreef Dwerfion het volgende:
[..]
Over welke metafysische benaderingen heb je het dan? Verder hoeft het 1 het ander niet uit te sluiten. Mogelijk zijn er nog betere resultaten mogelijk indien een combinatie van beiden wordt gebruikt.
Ik heb vele metafysische discussies gevolgd en proberen het debat te evalueren, maar ik kwam toch steeds op dezelfde conclusie: er is geen cognitief zinnige uitspraak over mogelijk en vandaar dat ik dat 'hokje' de voorkeur geef.quote:Op dinsdag 23 januari 2007 13:24 schreef Dwerfion het volgende:
[..]
Tja, vanuit dat hokje zou ik er misschien ook wel zo naar kijken. Als het echter over fundamentele zaken gaat, zou ik niet in dat hokje gaan zitten.
Dat weten mensen die geloven in metafysische zaken ook. Het is alleen sterk de vraag in hoeverre dat alle abnormale gedragingen verklaart.quote:Op dinsdag 23 januari 2007 13:34 schreef Dr_Jack het volgende:
[..]
Nu weten gedragswetenschappers dat sociale en biologische factoren een rol spelen bij abnormaal gedrag.
Ik zou juist willen roepen dat mensen er zo veel mogelijk over praten, zodat duidelijker wordt waar het over gaat. Het feit dat er geen methodologie voor ontwikkeld is zegt inderdaad wel wat. Wat zijn we als poppetjes op deze aarde beperkt zeg...quote:Op dinsdag 23 januari 2007 13:42 schreef Dr_Jack het volgende:
[..]
Ik heb vele metafysische discussies gevolgd en proberen het debat te evalueren, maar ik kwam toch steeds op dezelfde conclusie: er is geen cognitief zinnige uitspraak over mogelijk en vandaar dat ik dat 'hokje' de voorkeur geef.Ik beweer niet dat metafysische stellingen onbelangrijk zijn, maar dat je daar beter over kan zwijgen omdat men geen kennis kan hebben van metafysica (als ik aanneem dat metafysische zaken bestaan). Niemand heeft ook ooit een methodologie ontwikkeld waarmee je metafysische uitspraken kan beoordelen op hun geldigheid. Dat zegt volgens mij wel iets...
Ook op latere leeftijd is die bewustheid er maar beperkt.. Althans, dat is mijn eigen ervaring.quote:Op dinsdag 23 januari 2007 13:01 schreef Causa het volgende:
[..]
Met deze concrete vragen zie ik dat het toch een moeilijke vraag is.
Gevoelsmatig vind ik hem slechts eenvoudig merk ik. Er is aanleg en verscheidenheid en voor alles van een klein kind helemaal ontwikkeld is sla je een pad op die langskomt. Het is eigenlijk de tijd van de grote geestelijke mogelijkheden. Soort scheppingstijd. En daarin maak je al keuzes, zij het nogal passief omdat op die leeftijd ben je je niet bewust van wat je keuzes drijft.
Dissociatie is iets wat lijkt op het voorkomen van al te veel en/of te sterke prikkels. In hoeverre dat specifiek verband houdt met jonge leeftijden is volgens mij ook weer iets wat niet helemaal duidelijk is.quote:Het is niet in de normale aanleg van een mens om de jonge leeftijden bewust te onthouden en al helemaal niet als dissociatie in je talenten ligt dus veel patienten zijn zich jarenlang niet bewust van wat ze gemaakt hebben.
Maar dat is nu juist de vraagstelling.quote:Ik vind het toch wel moeilijk om het in woorden om te zetten. Maar de creativiteit en mogelijkheden zijn in den beginne enorm. Tis de verscheidenheid, mogelijkheid en onwetendheid.
Never mind!quote:Op dinsdag 23 januari 2007 13:22 schreef Causa het volgende:
[..]
Oh ik heb dat helemaal gemist.
Sorry dat je ergens van schrok, goed dat ik niet meer kan zien hoe en wat :aai:
Ja, maar je leert wel. Zoals een klein kind niet kan inschatten hoeveel het op zijn bord moet hebben, of dat hij zich op een bepaalde manier voelt en gedraagt omdat het dringend aan b.v. slapen toe is.quote:Op dinsdag 23 januari 2007 14:05 schreef Alicey het volgende:
Ook op latere leeftijd is die bewustheid er maar beperkt.. Althans, dat is mijn eigen ervaring.
Ja.quote:[..]
Dissociatie is iets wat lijkt op het voorkomen van al te veel en/of te sterke prikkels. In hoeverre dat specifiek verband houdt met jonge leeftijden is volgens mij ook weer iets wat niet helemaal duidelijk is.
[..]
quote:Maar dat is nu juist de vraagstelling.
Volgens mij is het per definitie zo dat het metafysische buiten de materie valt, een metafysische verklaring over de materiele werkelijkheid is strijdig met de definitie.quote:Op dinsdag 23 januari 2007 11:55 schreef Alicey het volgende:
Tja, ik zie ook niet in waarom een materiele verklaring voor een fenomeen een metafysische verklaring uit zou moeten sluiten..
Dat geldt weer slechts wanneer je als uitgangspunt neemt dat het materiele en metafysische volledig onafhankelijk van elkaar bestaan..quote:Op dinsdag 23 januari 2007 22:06 schreef digitaLL het volgende:
[..]
Volgens mij is het per definitie zo dat het metafysische buiten de materie valt, een metafysische verklaring over de materiele werkelijkheid is strijdig met de definitie.
Metafysisch is bovennatuurlijk en voldoet niet aan natuurwetten. Het ligt daarom binnen het geloofsgebied.quote:Op dinsdag 23 januari 2007 22:11 schreef Alicey het volgende:
Dat geldt weer slechts wanneer je als uitgangspunt neemt dat het materiele en metafysische volledig onafhankelijk van elkaar bestaan..
Je hebt gelijk dat het geen sluitend voorbeeld is. Ik dacht er nog aan toen ik postte.quote:Op dinsdag 23 januari 2007 22:23 schreef digitaLL het volgende:
[..]
Metafysisch is bovennatuurlijk en voldoet niet aan natuurwetten. Het ligt daarom binnen het geloofsgebied.
Maar jou voorbeeld van bijv. verdriet heeft een materiele oorzaak. Bovendien kan je met antidepressiva het serotonine langer actief houden en op die manier verdriet verlichten. Ik heb zelf een suicidale vorm van ondragelijk verdriet gehad in het diepst van een depressie. Na twee weken antiedepressiva verdween het naar de achtergrond en begon de zon weer te schijnen. Als verdriet slechts metafysisch was zou het niet met materiele middelen in dit geval antidepressiva te veranderen zijn.
Dat is ook omdat metafysica geen kenleer (epistemologie) maar een zijnsleer (ontologie) is. Maar dat maakt hen enkel zinloos in filosofische debatten waar een rationaliteitseis heerst, maar buiten dat zijn zij, voor jouw als individu mbt. zingeving, totaal niet onzinnig.quote:Op dinsdag 23 januari 2007 13:17 schreef Dr_Jack het volgende:
Daar denk ik dus vanuit Wittgensteinaans en positivistisch oogpunt heel anders over: alle metafysische stellingen zijn cognitief onzinnig.
Volgens mij kun je niets zeggen over de ontologie zonder epistemologie. Je kan pas iets zeggen over het zijn, als je er kennis hebt. Dus ontologische uitspraken verkondigen zonder epistemologie is onzin.quote:Op woensdag 24 januari 2007 20:57 schreef Friek_ het volgende:
Persoonlijk vind ik het niet zo'n schokkend nieuws. Klinische depressies hebben veelal ook aan neurologische (en dus lichamelijke) oorsprong en door middel van medicatie kunnen ze die neurologische oorzaken aanpakken (ook al worden zij beinvloedt door tig externe factoren). Maar daarbij is de psychiater juist het persoon dat de raadgever is op dat gebied, de consultant op welke wijze je met deze middelen om moet gaan.
[..]
Dat is ook omdat metafysica geen kenleer (epistemologie) maar een zijnsleer (ontologie) is. Maar dat maakt hen enkel zinloos in filosofische debatten waar een rationaliteitseis heerst, maar buiten dat zijn zij, voor jouw als individu mbt. zingeving, totaal niet onzinnig.
Dat zij cognitief onzinnig zijn is dus naar mijn mening een open deur intrappen, metafysica zit niet op het domein van het kennen.
Natuurlijk is dat cognitieve onzin! Dat is juist datgene wat ik probeer te zeggen: wat je zegt is te vanzelfsprekend voor woorden. Natuurlijk zijn zaken zoals God, het ongrijpbare, het onnoembare cognitieve onzin. Als ze dat niet waren zouden ze ook geen metafysica (ontologisch) meer zijn, maar juist simpelweg fysica (logisch). Dat jij de transcendente, metafysische wereld tot onzin benoemd is vanuit een louter positivistisch standpunt waarbij enkel het rationeel bevatbare zijn rol speelt.quote:Op donderdag 25 januari 2007 03:01 schreef Dr_Jack het volgende:
[..]
Volgens mij kun je niets zeggen over de ontologie zonder epistemologie. Je kan pas iets zeggen over het zijn, als je er kennis hebt. Dus ontologische uitspraken verkondigen zonder epistemologie is onzin.
En dat is juist wat Wittgenstein heeft op gewezen: duizenden jaren (en nu nog steeds ) heeft men uitspraken binnen metafysische en religieuze kringen gedaan: zo lang dat niet binnen het kenvermogen valt, is het per definitie cognitieve onzin. Je kan er dan persoonlijk een bepaald gevoel of geloof in hebben, maar het is niet iets waarover men over kan spreken.
Dat lijkt vanzelfsprekend, maar dat is het echt niet. Duizenden jaren lang en nu nog steeds claimen mensen metafysische kennis te hebben. Ik denk dat veel mensen zich hier echt niet van bewust zijn.quote:Op vrijdag 26 januari 2007 05:09 schreef Friek_ het volgende:
[..]
Natuurlijk is dat cognitieve onzin! Dat is juist datgene wat ik probeer te zeggen: wat je zegt is te vanzelfsprekend voor woorden.
Dit klopt niet helemaal wat je zegt, he.quote:Als ze dat niet waren zouden ze ook geen metafysica (ontologisch) meer zijn, maar juist simpelweg fysica (logisch).onzin.
Ben ik met je eens, maar dat is juist de pijnlijke consequentie van de Tractatus. Levenbeschouwelijke en ethische kwesties zijn zeer belangrijk; volgens Wittgenstein zelfs het belangrijkst. Echter, het geval is dat we daar strikt genomen niets over kunnen zeggen. Dus als jij zegt dat 'daar veel meer speelt', dan volgt daarna de pijnlijke stilte die wordt uitgedrukt in stelling 7 van de Tractatus. De paradox van het boek zit 'm erin dat Wittgenstein zelf die grens overtreedt, maar hij heeft dat nodig om zijn standpunt duidelijk te maken. (Wittgenstein's ladder).quote:Dat wij enkel kennis kunnen opdoen via positivistische standpunten ben ik het wetenschappelijk compleet mee eens, maar niet levensbeschouwelijk. Daar speelt veel meer mee.
Klopt, inderdaad. In naam van God handelen bijv. is daar een mooi voorbeeld van. Maar ook nog eigenlijk tig kleinere, minder zware voorbeelden.quote:Op vrijdag 26 januari 2007 12:16 schreef Dr_Jack het volgende:
[..]
Dat lijkt vanzelfsprekend, maar dat is het echt niet. Duizenden jaren lang en nu nog steeds claimen mensen metafysische kennis te hebben. Ik denk dat veel mensen zich hier echt niet van bewust zijn.
Stelling 6.3 van de Tractacus: "Het onderzoek van de logica betekent het onderzoek van alle wetmatigheid. En buiten de logica is alles toeval."quote:[..]
Dit klopt niet helemaal wat je zegt, he.Men kan niet buiten de logica om denken, zoals Wittgenstein al zei. De logica omhelst dus alle denkbare mogelijkheden, dus ook de mogelijkheiden die buiten de fysica liggen en toestanden die zich niet in de realiteit tonen (tautologieën en contradicties). Als het zo is dat de metafysica buiten de logica valt, dan kunnen wij daar inderdaad er per definitie niets over zeggen.
Dat is wel mooi inderdaad. Zodra je alles gelezen hebt kom je erachter dat wat ja gelezen hebt, allemaal maar onzin was. Omhoogklimmen om later te zien dat het maar een nutteloze klimtocht was. Althans, zo interpreteerde ik het.quote:[..]
Ben ik met je eens, maar dat is juist de pijnlijke consequentie van de Tractatus. Levenbeschouwelijke en ethische kwesties zijn zeer belangrijk; volgens Wittgenstein zelfs het belangrijkst. Echter, het geval is dat we daar strikt genomen niets over kunnen zeggen. Dus als jij zegt dat 'daar veel meer speelt', dan volgt daarna de pijnlijke stilte die wordt uitgedrukt in stelling 7 van de Tractatus. De paradox van het boek zit 'm erin dat Wittgenstein zelf die grens overtreedt, maar hij heeft dat nodig om zijn standpunt duidelijk te maken. (Wittgenstein's ladder).![]()
quote:Researchers and clinicians believe that dissociation is a very common and naturally occurring defense mechanism, which results from early childhood trauma. Full blown DID or poly- fragmented DID (more than 100 personalities) is characteristically a result of severe, and prolonged occurrences of physical, sexual, or emotional abuse occurring before the age of 12 (and often before the age of 5) (1,8,11). In theory, the developmental processes behind DID are a result of resorting to mental 'escape' from the traumatic situation (8). This is essentially achieved when neither fleeing nor fighting is a viable defense option, which leads the individual to distance themselves from the incident to retain control (11). This distancing mechanism is characterized by detachment from the self or surroundings, excluding or loosing unwanted or unneeded feelings from awareness, and partial or total amnesia for the emotions and cognitions associated with the traumatic event.
quote:These imaging studies seem to support the theoretical claims of the sequestering of fragmented information. It would seem that the neural memory traces that hold the specifics of the trauma (imagery, sensory input, sound, smell, etc.) are isolated from one another. They are in essence compartmentalized. This implies that in fact small portions of the brain are isolated or compartmentalized. The only way in which these memories could retain their fragmented and isolated status is if the areas of the brain that housed and retained the information were not connected to one another to form a coherent whole.
quote:The traumatic and stressful nature of the experience also plays an important role in the mediation of neurochemicals, hormones, and modulatory substances in the body. Uncontrollable and extreme stress which has been experience for long periods of time in both PTSD and MPD patients has lead researchers to question the chronic effects these chemical substances released during stressful episodes. It has been determined that stress is related to the increased production of several neurotransmitters, neuropeptides, including norepinephrine, corticotropin releasing factor, as well as cortisol, opiates, dopamine and serotonin (2). Although the marked increase the release of these substances in beneficial for short-term survival, the long term or chronic effects of these substances are detrimental (2). Most generally, chronic stress related substance secretion causes the death of neurons.
In many cases, cortico- steroids released chronically and continuously due to frequent exposure to stressful events can act as neurotoxins, causing the death of neurons specifically in the hippocampus.
Geldt dat ook voor temporaalkwab epilepsie ?quote:Op woensdag 17 november 2004 10:37 schreef Alicey het volgende:
Verder kijkend ben ik benieuwd waar dit op gaat uitlopen. Zijn dadelijk alle psychische ziektes en afwijkingen zichtbaar met een hersenscan? Moet een psychische ziekte of afwijking aan bepaalde criteria voldoen om zichtbaar te zijn? Wat wordt de rol van de pscyhiater in dat geval?
Geen idee. Daar werd in het artikel niets over gezegd.quote:Op dinsdag 30 januari 2007 18:58 schreef Akkersloot het volgende:
[..]
Geldt dat ook voor temporaalkwab epilepsie ?
Volgens mij wordt niet elk abnormaal gedrag veroorzaakt door een afwijking in de hersenen.quote:Op maandag 29 januari 2007 10:23 schreef CarDani het volgende:
Er zijn aangeboren afwijkingen aan de hersenen en niet aangeboren afwijkingen aan de hersenen.
waarom zou je nu niet al simpelerwijs enige berekeningen snel kunnen doen? We kunnen nu al door clusters te maken lange tekst en getallen uit onze kop leren.quote:Op dinsdag 30 januari 2007 20:15 schreef braadk1p het volgende:
Misschien kunnen wij over een paar honderd jaar (misschien wel eerder) onze hersenen op zo'n manier beinvloeden dat wij in staat zijn om extreem complexe berekeningen in een seconde uit te rekenen. De mogelijkheden zijn eindeloos.
wat je beschrijft is meer lange termijn geheugen voor me idee dan werkgeheugen. Werkgeheugen is dat je specifiek zo'n 7 dingen onthoudt voor korte termijn.quote:Op dinsdag 30 januari 2007 20:50 schreef Alicey het volgende:
Ik denk niet dat het aan de capaciteit van het geheugen ligt. Ik onthoud zelf allerlei getallenreeksen waar geen noodzaak toe is, onthoud alles wat iemand me ooit heeft aangedaan (Al is het maar 5 minuten te laat zijn op een afspraak), en heel wat meer zinloze dingen.. Capaciteit is er kennelijk ten overvloede..
Bedoel je een soort registergeheugen?quote:Op dinsdag 30 januari 2007 20:52 schreef koffiegast het volgende:
[..]
wat je beschrijft is meer lange termijn geheugen voor me idee dan werkgeheugen. Werkgeheugen is dat je specifiek zo'n 7 dingen onthoudt voor korte termijn.
Ja, nogalquote:Dat je telefoonnummers onthoudt nadat iemand ze opnoemt is meer omdat je al gewend bent aan een reeks van zo'n hoeveelheid getallen. Op die manier maak je al combo's aan aka clusters
Maar goed we dwalen beetje af vermoed ik
Een stom voorbeeldje is de volgende som: DFUSN + DPLIJquote:Verder vraag ik me af aan watvoor ingewikkelde berekeningen je zit te denken.
hehe laat ik op zon som als je zegt al wat bedacht hebben hoe je het zou kunnen doen...ik heb in ander topic "simpelste taal creeeren" voorgesteld om alle medeklinkers van alfabet op die volgorde voor cijfers te gebruiken. Wat in dit opzicht dus van belang is is dat je gewend raakt aan het idee D=4, F=6, U=21 (26-4), S=19, N=14, etc.quote:Op woensdag 31 januari 2007 10:44 schreef braadk1p het volgende:
[..]
Een stom voorbeeldje is de volgende som: DFUSN + DPLIJ
De letters moet je dus omzetten naar het nummer dat zij innemen in het alfabet. Het uitrekenen van dit soort sommen uit het hoofd kost gewoon heel veel tijd. Je kan niet alles in je werkgeheugen houden dus moet je veel letters met het bijbehorende getal opslaan in je lange termijn geheugen. Je kan daarvoor allerlei regeltjes gebruiken om het onthouden gemakkelijker te maken, of je kan een letter+getal gewoon heel vaak herhalen zodat je het later nog weet, maar allebei de manieren duren gewoon heel lang.
Nu kan uitbreiding van de capaciteit van het werkgeheugen uitkomst bieden, maar je kan de hersenen ook zo maken dat het gemakkelijker is om iets in het lange termijn geheugen op te slaan en terug te vinden. Ik doel niet meteen op een fotografisch geheugen, want dat brengt weer allerlei nadelen met zich mee.
|
|
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |