Het Jan Sloot Digital Coding mysterie, deel 5

Komisch, als ik naar de poll kijk. Er zijn zowel evenveel voor- als tegenstemmers te vinden (na meer dan 1500 posts). Blijft toch een topic met vele openvragen, een echt TRU topic pur sang.

quote:

Op dinsdag 19 oktober 2004 12:31 schreef Redux het volgende:

[..]

Ten eerste is het ene geval geen 'bewijs' voor het andere geval, ten tweede noem je wel heel makkelijk 'oplichting' in je post, terwijl dat ook een hele grote aanname van je is. Vanzelfsprekend in jouw optiek onderbouwd, maar jouw onderbouwing is jouw visie, wat niet automatisch betekent dat het de visie is.

het is _een_ onderbouwing,

bovendien geef ik uitdrukkelijk aan 'mocht het een geval van oplichting zijn' en beweer ik niet hiervoor bewijs te kunnen leveren,
enkel verwacht ik wel dat als men beweert dat de uitvinding zou werken, dat men met wat meer komt dan dat 'ter zake kundige mensen' de zaak ondersteunden ..
Dat is nu namelijk de enige 'onderbouwing' voor de bewering dat het ding zou werken.

Ik vertrouw eigenlijk wel een beetje op het inzicht van de schroothandelaar, die waarschijnlijk minder bedrijven onder zijn vingers heeft gehad die in waarde minimaliseerden in korte tijd, failliet ging, in surseance gingen of anderszins leeggekocht werden, omdat het zeepbellen waren, dan Broekhof en Pieper ...

Ik ken iemand op me werk die al tijden zoekt naar de compressie van Sloot. Hij geloofd erin maar resultaten blijven achterwege. Gezien dit in me directe omgeving is zou je kunnen aannemen dat er meer mensen naar zoeken. Waar blijven de artikelen, analyses etc. Op internet kan ik er weinig van vinden of zelfs een theoretische stap in die richting van die megacompressie/codering.

Wiskundig ben ik van mening dat je met een gemiddelde film niet echt veel lossless compressie kan bereiken dus ik vind het ook niet gek dat niemand met een oplossing komt.

quote:

Op dinsdag 19 oktober 2004 13:23 schreef Redux het volgende:

[..]

Juist, en daarom kun je er eigenlijk ook geen discussie over hebben, degenen die beweren dat de uitvinding zou werken hebben slechts de onderbouwing dat de uitvinding van van Sloot iets is wat nog niet bestaat. Degenen die anders beweren walsen daar heel makkelijk overheen, wat niet automatisch betekent dat hun tegenbeweringen waar zijn... en daar lijkt het wel steeds op.

Tja, maar de aanleiding is wel dat er een bedrijf opgezet was, publiciteit gezocht en veel geinvesteerd (50 miljoen, al zal een groot deel teruggestort zijn toen het bedrijf in 'slaap' ging, toch vermoed ik dat mensen als Pieper gewoon hun 'salaris' opgestreken hebben, voor de tijd dat ze als CEO actief waren) ...

Dat is wat mij betreft het interessante eraan, het is een van de weinige keren dat je een inblik krijgt in hoe de zeepbel-manie functioneerde rond 1999, hoe men aan zijn geld kwam en eraan kon verdienen, waarbij het werkelijke technische functionele vaak enorm op de achtergrond raakte, managers niet eens meer geinteresseerd waren in technische haalbaarheid, enkel in methodes om er investoren voor te vinden, venture capital ...

De Tulpenbollen-manie in de 17e eeuw is ook nog steeds een interessant voorbeeld dat ook tot de verbeelding spreekt:
dat staat er los van af dingen 'wel of niet waar' waren; feit is dat er geen echt bedrijf is opgebouwd, niks gedaan was voor het zekerstellen van de techniek, zelfs een grote desinteresse was voor die techniek en zeker het delen hiervan met anderen (techneuten met kennis werden weggestuurd bij het gesprek van Pieper met Sloot) ..

De 'geldwaarde' is dan opeens enorm relatief geworden, het was dus werkelijk iets 'wat de gek ervoor geeft' en de 'gekken' waren toen een aantal mensen met heel veel geld ter beschikking ...

In de jaren dertig vorige eeuw is er toch ook eens een Drentse boer geweest die de ultieme brandstof of verbrandingsmotor had gebouwd. Zoiets.

En er komt een verfilming uit van het boek "De Broncode"

quote:

Op vrijdag 3 december 2004 21:10 schreef Mr.Noodle het volgende:
En er komt een verfilming uit van het boek "De Broncode"

Wordt die ook uitgebracht op een chipcard?

quote:

Op dinsdag 19 oktober 2004 14:33 schreef Toffe_Ellende het volgende:
In de jaren dertig vorige eeuw is er toch ook eens een Drentse boer geweest die de ultieme brandstof of verbrandingsmotor had gebouwd. Zoiets.

Daar zat ook een Philips complot in...

Dat was ook zo'n vreemd verhaal.
lees hier maar.

Na het lezen van het boek heb ik de indruk gekregen dat een hoop mensen, de investeerders, zich eerder hebben laten leiden door opportunisme en winstbejag dan door het nuchtere verstand. Het feit dat Pieper om zijn goede reputatie bekend stond en dat het om die reden geen oplichting kon zijn zorgde ervoor dat grote namen zoals ABN-AMRO en die lui in Islandia en Sillicon Valley overstag gingen. Als ik een investeerder zou zijn, zou ik toch wel wat meer zekerheid willen hebben. Ik zou tenminste hetgeen wat de mensen van NatLab voorstelden hebben geëist. Zij wilden eerst een test doen waarbij in kastje A een film zou worden gecodeerd en waarvan de sleutelcode op een chipcard zou worden gezet en dat die film in kastje B in een anechoische ruimte zou worden afgespeeld, zodat er geen draadloze overdracht mogelijk zou zijn. Ik vind het echt verbazingwekkend dat al die grote namen enkel genoegen namen met een demonstratie.

Ik denk dat het ook zeer goed mogelijk is dat Sloot zelfmoord heeft gepleegd zoals geopperd door het CRG.

quote:

Er was immers al geld gestort t.b.v. hemzelf en zijn familie. Zelfdoding d.m.v. onjuist medicijngebruik is niet uit sluiten.

(bron: De Broncode, blz 266/267, Belang te weten wie belang heeft bij het overlijden van Sloot)

Dat geld was voor Sloot een belangrijke zaak. Hij heeft herhaaldelijk om 20 miljoen guldens gevraagd. Dat zou en moest eerst op zijn bankrekeningnummer worden overgemaakt, alvorens hij verder zou gaan met het uitwerken van zijn uitvinding. Het zou mogelijk kunnen zijn dat hij eerder met zelfmoordgevoelens heeft lopen tobben, maar het feit dat hij zijn gezin dan zou achterlaten met vele schulden hem tegenhield. Toen éénmaal het geld binnen was kon hij met een 'gerust hart' zijn zelfmoordplannen uitvoeren. Hij hoefde tevens ook niet meer te werken aan een uitvinding die maar half af was.

quote:

Op vrijdag 3 december 2004 21:10 schreef Mr.Noodle het volgende:
En er komt een verfilming uit van het boek "De Broncode"

.

quote:

De Broncode wordt verfilmd
AMSTERDAM - Het boek van Quote-journalist Eric Smit, De Broncode, wordt verfilmd door Rinkel Film Productions. De regie is in handen van Pieter Kuijpers, die ook Van God Los en Off Screen regiseerde. De film draait eind 2006 of begin 2007 in de bioscoop, lieten uitgeverij Podium en Rinkel Film Productions vrijdag weten.

De Broncode is het waargebeurde verhaal van Jan Sloot, de man die beweerde een revolutionaire coderingstechnologie te hebben ontwikkeld. Roel Pieper, destijds topman van Philips, omarmde deze technologie. In 1999, kort na Piepers afscheid bij het elektronicaconcern, presenteerde hij het in Silicon Valley in de Verenigde Staten, het walahalla van technologie. De investeerders waren lovend, het grote geld zou binnenstromen. Sloot overleed echter en nam zijn ontdekking mee het graf in.

Smit is bijzonder tevreden met de verfilming van zijn boek, waaraan hij enkele jaren heeft gewerkt. Zo'n dertien filmmaatschappijen hadden interesse getoond, waaronder een aantal buitenlandse en de vermoorde cineast Theo van Gogh. "Uiteindelijk is voor Rinkel Film gekozen, omdat er meteen interactie was tussen de regisseur en mij", aldus Smit. De film moet een tragikomedie worden, met veel zwarte humor.

De schrijver is gevraagd betrokken te blijven bij het project. Een klein rolletje in de film ziet hij ook wel zitten. "Als barman misschien, of als iemand die Pieper lastig valt op straat."

De opnames beginnen in 2006. Wie de hoofdrollen gaan spelen, is nog niet bekend. Van het boek zijn tot nu toe 30.000 expemplaren verkocht.

Pieter Kuijpers regisseert met De Broncode zijn tweede Philips-gerelateerde film. Off Screen waarvan de première in januari plaatsvindt, gaat over de gijzeling in de Rembrandttoren in Amsterdam, maart 2002. Een verwarde man protesteerde met de gijzeling tegen breedbeeld-tv's van Philips, volgens hem zaten daar geheime boodschappen in verborgen.

bron

Zou een leuke stunt zijn om bij deze film een 16K chipkaart te doen als ie op dvd uitkomt. En dan te zeggen dat de film daar ook op staat, ALS je de uitvinding tenminste hebt

Verder lijkt het me onzinnig deze discussie weer helemaal opnieuw te starten. In de vorige delen is tot in den treure aangetoond dat het verhaal volslagen onmogelijk is en Pieper en consorten er met open ogen (en kwijlende mond) ingestonken zijn.

Toch nog even je standpunt herhalen heh?

quote:

Op zondag 5 december 2004 20:17 schreef schatje het volgende:
Ik denk dat het ook zeer goed mogelijk is dat Sloot zelfmoord heeft gepleegd zoals geopperd door het CRG.

Dat dacht ik ook voordat ik het boek gelezen had. Daarna vond ik het het echter een stuk minder waarschijnlijk. Ik denk dat de combinatie van stress en een zwak hart hem fataal is geworden. Zelfmoord lijkt me niet logisch aangezien Sloot vooral zelf graag rijk wou worden.

quote:

Op maandag 6 december 2004 09:24 schreef Tony_van_Heemschut het volgende:
Verder lijkt het me onzinnig deze discussie weer helemaal opnieuw te starten. In de vorige delen is tot in den treure aangetoond dat het verhaal volslagen onmogelijk is en Pieper en consorten er met open ogen (en kwijlende mond) ingestonken zijn.

Nee hoor, er is totaal niets aangetoond. Hooguit dat het zeer onnaannemelijk is, maar zéker niet dat het absoluut onmogelijk is. Maar daar niemand voorlopig met bewijs kán komen is een verdere discussie inderdaad zinloos, dat wel.

quote:

Op maandag 6 december 2004 09:24 schreef Tony_van_Heemschut het volgende:

Verder lijkt het me onzinnig deze discussie weer helemaal opnieuw te starten. In de vorige delen is tot in den treure aangetoond dat het verhaal volslagen onmogelijk is

Ja, omdat men het probeert te verklaren aan de hand van de huidige technieken en theorieën terwijl wat Sloot zou hebben gedaan iets revolutionair zou zijn.

quote:

Op maandag 6 december 2004 20:49 schreef Redux het volgende:

[..]

Waar zit Piet?

Laatste bezoek: 10 uur, 34 minuten geleden

Hij is nu vast aan het tafelen .

quote:

Op maandag 6 december 2004 20:49 schreef Redux het volgende:
Waar zit Piet?

Die is met Sint mee.

Voor sommige stukken data kan ik aantonen dat supercompressie mogelijk is (en nee das niet alleen samenvatten van bepaalde stukken die vaak herhaald worden). Misschien heeft ie wat films gevonden waarbij dit principe opging. De kans is echter klein. Daarnaast was er een demo gegeven waarbij sloot iets codeerde en ik denk niet dat ie dat risico had genomen als het alleen in specifieke gevallen zou werken.

Verder weet ik nog dat ik vroeger geen kloot van compressie begreep totdat ik het algoritme achter winzip zag en me realiseerde hoe simpel het eigenlijk was. Zo zie je maar dat je idd verbaasd kan worden en hoe de illusie wegvalt als je eenmaal weet hoe het werkt. Tuuwk is het wiskundig onwaarschijnlijk zo niet onmogelijk maar het zou kunnen dat Sloot iets in films vond dat zo goed te comprimeren bleek dat het geintje op dat gebied wel werkte. Persoonlijk geloof ik er niet in maar echt 100% tegen bewijs is moeilijk.

Het is wel wiskundig aan te tonen dat het sowieso niet met alle data zou werken en dus niet direct een gevaar was geweest voor onze kostbare data lijntjes. Wel was er mogelijk een digitale tv/film revolutie onstaan waarmee je veel geld had kunnen verdienen als je patent op dat ding had.

Zo simpel is het niet. Er ging bestaande techniek in en van IT en programmeren weet ik erg veel om er een onderdeel over te vellen. Er kunnen mooie dingen gemaakt worden maar je kan ook letterlijk grenzen aantonen. Tuuwk kun je nieuwe algoritmes maken en nieuwe verbanden zien maar zo nieuw kan die techniek nooit geweest zijn aan de buitenkant. Wat er binnenin afspeelde maakt dan niet zoveel meer uit. We weten wat erin ging en das wat telt.

Nogmaals, het zou kunnen dat ie iets gevonden heeft dat op film/muziek gebied werkt maar de kans is erg klein. Ach wie weet komt het nog boven water.

quote:

Op maandag 6 december 2004 09:44 schreef Redux het volgende:

[..]

Niks aangetoond.

Weerleg dan ff de bezwaren, Redux.
Het is tot in den treure aangetoont met goed onderbouwde stellingen en de voorstanders blijven maar roepen, "welles" maar brengen het niet verder dan dat. Met stompzinnig blijven ontkennen voeg je niets toe.

quote:

Op maandag 6 december 2004 23:08 schreef livEliveD het volgende:
Voor sommige stukken data kan ik aantonen dat supercompressie mogelijk is (en nee das niet alleen samenvatten van bepaalde stukken die vaak herhaald worden). Misschien heeft ie wat films gevonden waarbij dit principe opging. De kans is echter klein. Daarnaast was er een demo gegeven waarbij sloot iets codeerde en ik denk niet dat ie dat risico had genomen als het alleen in specifieke gevallen zou werken.

Verder weet ik nog dat ik vroeger geen kloot van compressie begreep totdat ik het algoritme achter winzip zag en me realiseerde hoe simpel het eigenlijk was. Zo zie je maar dat je idd verbaasd kan worden en hoe de illusie wegvalt als je eenmaal weet hoe het werkt. Tuuwk is het wiskundig onwaarschijnlijk zo niet onmogelijk maar het zou kunnen dat Sloot iets in films vond dat zo goed te comprimeren bleek dat het geintje op dat gebied wel werkte. Persoonlijk geloof ik er niet in maar echt 100% tegen bewijs is moeilijk.

Het is wel wiskundig aan te tonen dat het sowieso niet met alle data zou werken en dus niet direct een gevaar was geweest voor onze kostbare data lijntjes. Wel was er mogelijk een digitale tv/film revolutie onstaan waarmee je veel geld had kunnen verdienen als je patent op dat ding had.

Toon maar aan, we hebben de tijd.

quote:

Op maandag 6 december 2004 23:08 schreef livEliveD het volgende:
Voor sommige stukken data kan ik aantonen dat supercompressie mogelijk is (en nee das niet alleen samenvatten van bepaalde stukken die vaak herhaald worden). Misschien heeft ie wat films gevonden waarbij dit principe opging. De kans is echter klein.

Nou, niet 'klein'. Meer astronomisch klein. En de kans om een film te vinden waar die supercompressie bij meerdere frames op van toepassing is is nog veel kleiner...

Dus ja, je hebt gelijk, supercompressie is mogelijk. Maar de verzameling gevallen waarop dit van toepassing is is zo klein, dat het geen praktisch nut heeft.

quote:

Op dinsdag 7 december 2004 10:47 schreef Redux het volgende:

[..]

En weer reageer je aardig gefrustreerd. Jammer.

Kom nu eens met inhoudelijke onderbouwing..

quote:

Op dinsdag 7 december 2004 10:39 schreef Pietverdriet het volgende:
Toon maar aan, we hebben de tijd.

Heb ik al in een van me eerdere posts gedaan. Kort door de bocht: Je kan data als nummers opvatten en deze proberen te vangen in wiskundige functies (functie compressie zeg maar). Bijvoorbeeld een polynoom vinden die past op een wave vorm ofzo.

Of het volgende:
500 mb film -> in tweeen splitten
Deel 1 is een gigantisch nummer en je x waarde
Deel 2 is een gigantisch nummer en je y waarde
(x,y) zien als een punt op een mega grafiek
2 (rechte) lijnen vinden die als snijpunt (x,y) heeft en alleen de formules van die lijnen opslaan.

Als je geluk hebt zijn die formules heel klein. Als je pech hebt krijg je comma getallen ter grote van de originele data of erger. Er zijn natuurlijk trucs om het percentage dat te comprimeren is te verhogen zoals opdelen in meerdere functies of de data zelf opdelen in meerdere getallen. Etc.

Wie is trouwens "we" in je verhaal?

quote:

Op dinsdag 7 december 2004 10:49 schreef HenryHill het volgende:
Dus ja, je hebt gelijk

Tuurlijk heb ik gelijk

quote:

Maar de verzameling gevallen waarop dit van toepassing is is zo klein, dat het geen praktisch nut heeft.

Mja als je rekentijd over hebt kun je het altijd proberen (en sloot had mogelijk dedicated hardware hievoor) en je hebt maar 1 extra bit nodig om aan te geven of bepaalde data supercompressie is of gewoon winzip. Misschien zijn er wel vakgebieden waar het handig kan zijn.

quote:

Op dinsdag 7 december 2004 11:17 schreef livEliveD het volgende:
Als je geluk hebt zijn die formules heel klein. Als je pech hebt krijg je comma getallen ter grote van de originele data of erger.

...en de kans dat je vectoren in een paar duizend decimalen te vangen zijn is dus astronomisch klein.
Het punt is dat, welke techniek je ook besluit te gebruiken voor compressie, ze allemaal hetzelfde doen: Van alle mogelijke combinaties van data wordt het door compressie voor een (kleine) subset mogelijk gemaakt om dit kleiner op te slaan, maar ten koste van alle andere combinaties, die met deze compressie hetzelfde of meer ruimte in zullen nemen.

De algoritmes van WinZip e.a. werken bijvoorbeeld met een dictionary. De reden dat WinZip een bestand kleiner kan krijgen is dat het zijn dictionary aanpast aan de data van het te comprimeren bestand: m.a.w. als je met dezelfde dictionary een compleet ander bestand zou comprimeren zou het waarschijnlijk groter worden.

quote:

Er zijn natuurlijk trucs om het percentage dat te comprimeren is te verhogen zoals opdelen in meerdere functies of de data zelf opdelen in meerdere getallen. Etc.

En dit is een andere illusie die de indruk werkt dat het ruimte bespaart, maar je uiteindelijk niks oplevert (volgens hetzelfde principe als dat het aanwijzen van frames in een stuk referentiegeheugen niet werkt):
Voor alle fragmenten die je in een aparte functie wilt vangen, zullen er een aantal zijn die goed comprimeren, en een aantal die juist groter worden dan de ongecomprimeerde versie. Hoe meer je de film fragmenteert, hoe meer dit effect elkaar op zal heffen met als gevolg dat je 'gecomprimeerde' film even groot blijft als de ongecomprimeerde film (als je geluk hebt).
Wil je ondervangen dat elk fragment door dezelfde functie wordt gecomprimeerd (om zo de slecht gecodeerde fragmenten te voorkomen), dan zul je per fragment dus een andere functie moeten gebruiken die een goede compressie voor dat fragment verzorgt. Maar guess what: je zult dan dus ook die functie op moeten slaan in je film, en die neemt ook weer ruimte in. En weer volgens hetzelfde principe: hoe meer mogelijke functies, hoe meer ruimte elke functie in zal nemen.

Bottom line: je wint er niks mee.

[ Bericht 7% gewijzigd door HenryHill op 07-12-2004 12:27:01 ]

quote:

Op dinsdag 7 december 2004 11:17 schreef livEliveD het volgende:


Als je geluk hebt zijn die formules heel klein.

Fantastische 'techniek' ik kan me voorstellen dat Broekhoorn en Pieper met deze techniek probleemloos 50 miljoen kunnen loskrijgen bij de bank: "als jullie geluk hebben, gaan we niet in surseance ..."

wat je beschrijft is helemaal geen intelligente copmpressietechniek, maar eerder het idee van, ik geef een aap een kwast en wacht totdat hij de Mona Lisa schildert ...

Ik had echt nog NOOIT van Jan Sloot gehoord en ga me er nu ff in inlezen. Erg interessant!

quote:

Op dinsdag 7 december 2004 11:17 schreef livEliveD het volgende:
Kort door de bocht: Je kan data als nummers opvatten en deze proberen te vangen in wiskundige functies (functie compressie zeg maar). Bijvoorbeeld een polynoom vinden die past op een wave vorm ofzo.

Dat is toch wat er gebeurt in JPEG2000?

quote:

Op dinsdag 7 december 2004 12:59 schreef NewOrder het volgende:
Dat is toch wat er gebeurt in JPEG2000?

Ik meen ooit zoiets gelezen te hebben idd. Nu zullen ze wel iets geavanceerdere functies en truukjes gebruiken maar het principe blijft ergens hetzelfde

Ik geloof niet echt dat dit kan,
dat je het helemaal terug kan rekenen naar 1 code geloof ik nog wel, maar het uitpakken van die code moet ontzettend veel geheugen in beslag nemen toch?
volgens mij werkt het zo dat die code uitgepakt word, en dat die uitgepakte code bestaat uit allemaal letters en cijfers die dus staan voor een bepaald beeld. dat heeft hij zelf verklaard. dat hij een bepaald beeld helemaal terugrekende naar een code.
Als het word uitgepakt moet er toch ergens in je computer informatie bestaan waarin staat welk beeld bij welk stukje code hoort? anders heb je zeg maar een losse code die verder nergens op terugslaat.
wat misschien wel kan, is als je dus een soort bibliotheek hebt met beelden die je dus kunt linken aan een bepaald stukje code dat je als je een andere filmcode hebt die van hetzelfde beeld gebruikt maakt als een andere film, maar dat lijkt me weer niet kunnen omdat iedere film dan terug moet worden gerekend naar een code. (beetje abstract verhaal)
en als dat weer mogelijk is dan zou dus alles teruggerekend moeten worden naar zo'n code...en dat zal dus ook een ongelofelijk tering moeten zijn. wat me dus niet echt geloofwaardig lijkt

en hij werkt al 20 jaar aan het compresseren van video files? 20 jaar geleden had nog niemand van dvd of compresseren gehoord! toen hadden we nog niet eens een commodore 64

Ontkracht mn argumenten als iemand antwoorden heeft, ik wil het eigenlijk wel graag geloven maar het klinkt zo ongeloofwaardig

EDIT:
Ik las net dus dat hij de informatie van die films uit die 5 files van 74 mb/stuk haalde.. Hier zitten dus die beelden in die hij terugrekende naar die code. volgens mij kun je nooit alle films uit die 5 files halen, aangezien iedere film andere beelden heeft. dus dan zouden daar kleuren in moeten zitten ofzo, maar als je alle kleuren en alle combinaties wilt opslaan heb je meer geheugen nodig dan 370 mb....
ik denk dat hij een manier heeft gevonden op die 16 films terug te brengen naar 370 mb en dat die die afspeelde. op die HD staat neem ik aan die 5 universele files... en dat waren die 16 films gok ik.
immers, als hij er 64 op kon zetten, waarom dan maar 16 erop zetten, waarom niet gewoon een stuk of 60 films?!
overigens vind ik 16 films terugbrengen naar 370 mb zowiezo al een prestatie

[ Bericht 21% gewijzigd door tommy123456 op 07-12-2004 14:19:27 ]

quote:

Op dinsdag 7 december 2004 12:34 schreef RM-rf het volgende:
Fantastische 'techniek' ik kan me voorstellen dat Broekhoorn en Pieper met deze techniek probleemloos 50 miljoen kunnen loskrijgen bij de bank: "als jullie geluk hebben, gaan we niet in surseance ..."

Doetus je leesbril opzetten
Ik heb nergens beweerd dat deze techniek in sloot zijn kastje zat. Alleen dat ie mogelijk iets in filmdata had gevonden waarbij hij supercompressie goed kon toepassen. Daarnaast stond er al bij dat de kans heel klein was maar ik denk niet dat we hem 100% kunnen uitsluiten wegens gebrek aan kennis.

Of het een intelligente compressie techniek is hangt natuurlijk af van de data die je hebt. Daarnaast zijn er geavanceerdere functies (en truukjes) en dit was slechts een voorbeeld om aan te tonen dat supercompressie kon ook al is er geen herhaling. En tja veelal zal het niet werken maar dat heb ik ook nooit beweerd.

quote:

Op dinsdag 7 december 2004 12:18 schreef HenryHill het volgende:
...en de kans dat je vectoren in een paar duizend decimalen te vangen zijn is dus astronomisch klein.
Het punt is dat, welke techniek je ook besluit te gebruiken voor compressie, ze allemaal hetzelfde doen: Van alle mogelijke combinaties van data wordt het door compressie voor een (kleine) subset mogelijk gemaakt om dit kleiner op te slaan, maar ten koste van alle andere combinaties, die met deze compressie hetzelfde of meer ruimte in zullen nemen.

Ja dat lijkt me nogal logisch. Voor elke vorm van loss-less compressie geldt dit uiteraard. Gelukkig hebben we alleen filmdata. Vet schrijven maakt de inhoud van je tekst trouwens niet anders hoor

quote:

Voor alle fragmenten die je in een aparte functie wilt vangen, zullen er een aantal zijn die goed comprimeren, en een aantal die juist groter worden dan de ongecomprimeerde versie. Hoe meer je de film fragmenteert, hoe meer dit effect elkaar op zal heffen met als gevolg dat je 'gecomprimeerde' film even groot blijft als de ongecomprimeerde film (als je geluk hebt).

In principe heb je maar 1 extra bit per blok nodig dus dat zal wel meevallen. Tuuwk is het kut als je geen kleine functie voor elk blok kunt vinden maar als je 1000 blokken hebt dan is 1 blok van 1 meg naar (1meg - 1001bits) al voldoende en heb je compressie bereikt volgens de definitie.

quote:

Wil je ondervangen dat elk fragment door dezelfde functie wordt gecomprimeerd (om zo de slecht gecodeerde fragmenten te voorkomen), dan zul je per fragment dus een andere functie moeten gebruiken die een goede compressie voor dat fragment verzorgt. Maar guess what: je zult dan dus ook die functie op moeten slaan in je film, en die neemt ook weer ruimte in. En weer volgens hetzelfde principe: hoe meer mogelijke functies, hoe meer ruimte elke functie in zal nemen.

Met een beetje geluk sla je alleen functies op (mja en een sheidingssteken). Sommige zullen grote functies zijn. Tja pech. Daarnaast kun je je gecomprimeerde bestand weer in functies proberen te vangen. Ff een getal hoe vaak ie het terug moet coderen en klaar is kees.

quote:

Op dinsdag 7 december 2004 13:56 schreef livEliveD het volgende:

[..]

Doetus je leesbril opzetten
Ik heb nergens beweerd dat deze techniek in sloot zijn kastje zat. Alleen dat ie mogelijk iets in filmdata had gevonden waarbij hij supercompressie goed kon toepassen. Daarnaast stond er al bij dat de kans heel klein was maar ik denk niet dat we hem 100% kunnen uitsluiten wegens gebrek aan kennis.

Of het een intelligente compressie techniek is hangt natuurlijk af van de data die je hebt. Daarnaast zijn er geavanceerdere functies (en truukjes) en dit was slechts een voorbeeld om aan te tonen dat supercompressie kon ook al is er geen herhaling. En tja veelal zal het niet werken maar dat heb ik ook nooit beweerd.

'doet-jij-es-je-bril-opzetten' ... je zegt 'nee inderdaad klopt het niet, maar het zat ook niet in Sloot's kastjke ...' en vervolgens beweer je dat je daarmee bewezen hebt dat eindeloze super-compressie wel mogelijk is ...

oftewel je hebt een aap gevonden die de Mona Lisa geschilderd heeft en daarmee beweer je dat dat een werkbare compressietechniek is; of niet soms?
waarom gebruik je het dan als argument om de indruk te geven dat Sloot#s beweringen wel eens mogelijk zou zijn?

Ik kan ook beweren dat ik mijn fiets kan comprimeren tot 5% van zijn grootte, door hem in een metaalschredder te gooien en te zeggen dat de kans dat ik achteraf hem compleet kan herstellen misschien dan wel 0.00001% is, maar wel aanwezig en dat dat dus een bewijs is dat die compressie-methode werkt ...

hou nu maar op met draaien en om de point heendraaien, wachten op de aap die de Mona Lisa schildert is géén compressietechniek en niet toepasbaar in een uitvinding,
Dus beweer nu alsjeblieft niet dat dat een prima onderbouwing is voor het idee dat Sloot wel eens een nog genialere aap gevonden zou hebben ...

quote:

Op dinsdag 7 december 2004 14:47 schreef livEliveD het volgende:

[..]

Ja dat lijkt me nogal logisch. Voor elke vorm van loss-less compressie geldt dit uiteraard. Gelukkig hebben we alleen filmdata. Vet schrijven maakt de inhoud van je tekst trouwens niet anders hoor
[..]

Ik schreef het vet omdat er volgens mij wel een aantal mensen in dit topic zijn die denken dat compressie iets magisch is wat (bijna) geen beperkingen kent. En aangezien men vaak het stuk weglaat over wat er met de andere mogelijke combinaties gebeurt als die gecomprimeerd worden, dacht ik dat het wel nuttig zou zijn om dat even duidelijk te vermelden.

quote:

In principe heb je maar 1 extra bit per blok nodig dus dat zal wel meevallen. Tuuwk is het kut als je geen kleine functie voor elk blok kunt vinden maar als je 1000 blokken hebt dan is 1 blok van 1 meg naar (1meg - 1001bits) al voldoende en heb je compressie bereikt volgens de definitie.
[..]

Ik neem aan dat je met die ene extra bit wilt opslaan of het fragment gecomprimeerd of ongecomprimeerd wordt opgeslagen? Zelfs al zou het mogelijk zijn om uit elke 1000 fragmenten 1 zo'n fragment te halen wat gecomprimeerd kan worden op deze manier (volgens mij niet, want de kans dat je zo'n fragment tegen komt is nog steeds astronomisch klein, zelfs met 1000 fragmenten die elk een factor 1000 kleiner zijn, om maar niet te spreken over de benodigde processing-tijd), dan nog snijdt de compressie geen hout. Ik bedoel, zelfs al weet je er 2 MB minder van te maken (nagenoeg onmogelijk), dan heb je nog geen 1% compressie.

quote:

Met een beetje geluk sla je alleen functies op (mja en een sheidingssteken). Sommige zullen grote functies zijn. Tja pech.

Idd pech. Je hebt meer kans in de staatsloterij. Om de jackpot te winnen. En dan wel 10 keer achter elkaar te winnen. Die kans is nog groter.

quote:

Daarnaast kun je je gecomprimeerde bestand wee in functies proberen te vangen. Ff een getal hoe vaak ie het terug moet coderen en klaar is kees.

Jij maakt het helemaal sterk. Je begrijpt wel dat je de hele onwaarschijnlijke kans om een simpele formule te vinden voor zo'n fragment nu gekwadrateerd wordt? D.w.z. de kans om een fragment te vinden dat na een keer comprimeren nog een keer te comprimeren is, is kwadratisch kleiner.

quote:

Op dinsdag 7 december 2004 15:15 schreef HenryHill het volgende:
Jij maakt het helemaal sterk. Je begrijpt wel dat je de hele onwaarschijnlijke kans om een simpele formule te vinden voor zo'n fragment nu gekwadrateerd wordt? D.w.z. de kans om een fragment te vinden dat na een keer comprimeren nog een keer te comprimeren is, is kwadratisch kleiner.

Nee ik bedoel meer dat het niet ondenkbaar is om een kleine winst te halen met een mega formule. Dit geintje zou je een paar keer moeten kunnen herhalen.

quote:

Op dinsdag 7 december 2004 18:32 schreef livEliveD het volgende:

[..]

Nee ik bedoel meer dat het niet ondenkbaar is om een kleine winst te halen met een mega formule. Dit geintje zou je een paar keer moeten kunnen herhalen.

Zoals ik dus net aangaf, de kans dat het kan wordt dus kwadratisch zo klein. Dus ja, eens in de xxx^y films zul je idd een frame aantreffen waarbij dat van toepassing is. Mits je het kan vinden, that is. Maar nogmaals: die kans is zo belachelijk klein, dat je het voor conventionele toepassingen kunt afdoen als niet-bestaand.

Zoals Shannon al aangaf, er is een ondergrens aan de mate van compressie waarmee een gegeven bestand gecomprimeerd kan worden. Door te comprimeren haal je in feite alle redundantie eruit, alle patronen. In theorie is een optimaal gecomprimeerd bestand een bestand waarin elke combinatie van bytes even waarschijnlijk is. Dit is niet verder te comprimeren zonder informatie weg te gooien (die dus niet meer terug te herleiden is).

Ik denk dat functiecompressie geen kloot met redundatie te maken heeft. Daarnaast zijn er legio functie combinaties en er is sowieso voor elke data een functie te vinden. Of deze het ook kleiner maakt is de vraag. Tuuwk is de kans niet groot maar echt super klein wil ik hem niet noemen (meerdere assen, meerdere variabelen, meerdere aannames, meerdere functies etc. -> oneindig of schijnbaar oneindig combinaties denkbaar. Tja rekentijd is een ander verhaal). Het is wel zo dat je steeds grotere 'headers' krijgt naarmate je meer functies inzet. Maar met dedicated hardware kom je mogelijk een eind. Niet dat je alle combo's kan checken maar wie weet stuite hij (voor het grootste deel) door geluk op een paar goede compressies en dacht ie niet door.

Het punt is in ieder geval dat supercompressie mogelijk is en dat ik niet kan uitsluiten dat Sloot het heeft laten werken voor 16 films. Wat ik wel kan uitsluiten is dat het een gevaar is voor onze datalijnen. Daarnaast is het zo dat als, en ik zeg als, Sloot deze manier heeft gebruikt hij had moeten weten dat de kans klein was dat het bij andere films zou werken zeker gezien zijn relatief kleine beschikbare comprimeer rekentijd. Dus het blijft een vorm van oplichting hoe je het ook bekijkt.

Tuuwk denk ik dat het sowieso een oplichting was. Het is alleen simpelweg niet bewijsbaar maar alleen hoogst onwaarschijnlijk te maken. Dat was ook me hele punt. Verder niet

quote:

Op dinsdag 7 december 2004 15:01 schreef RM-rf het volgende:
'doet-jij-es-je-bril-opzetten' ...

Hap

quote:

je zegt 'nee inderdaad klopt het niet, maar het zat ook niet in Sloot's kastjke ...' en vervolgens beweer je dat je daarmee bewezen hebt dat eindeloze super-compressie wel mogelijk is ...

Eindeloos? Blijkbaar is er een communicatie probleem

quote:

oftewel je hebt een aap gevonden die de Mona Lisa geschilderd heeft en daarmee beweer je dat dat een werkbare compressietechniek is; of niet soms?
waarom gebruik je het dan als argument om de indruk te geven dat Sloot#s beweringen wel eens mogelijk zou zijn?

Ik beweer dat je 16 films in 64k kan stoppen (!) zonder dat er een harde schijf voor referentie kader voor nodig is. (Let wel dit werkt niet voor elke film!) Vervolgens pak je dat ding uit op de toch aanwezige harde schijf en kan je hem kijken (mogelijk onderdsteund door mpeg chips waardoor het vloeiend ging).
Kans: klein. Mss heel klein
Uit te sluiten: Nee!

quote:

Ik kan ook beweren dat ik mijn fiets kan comprimeren tot 5% van zijn grootte, door hem in een metaalschredder te gooien en te zeggen dat de kans dat ik achteraf hem compleet kan herstellen misschien dan wel 0.00001% is, maar wel aanwezig en dat dat dus een bewijs is dat die compressie-methode werkt ...

Nee dat heb ik nooit beweerd. Ik beweer alleen dat het kan, en ik zeg KAN, werken!!!

quote:

hou nu maar op met draaien en om de point heendraaien, wachten op de aap die de Mona Lisa schildert is géén compressietechniek en niet toepasbaar in een uitvinding,
Dus beweer nu alsjeblieft niet dat dat een prima onderbouwing is voor het idee dat Sloot wel eens een nog genialere aap gevonden zou hebben ...

Tja grotere glazen in je leesbril? _{Ik zou niet happen. Tis maar tekst hoor}

juist zo'n 30% van topic (1 tot 5) gelezen wat toch al behoorlijk veel is vind'k

daarom alleen al deze post, kwestie van dan toch ook mijn 2 cent kwijt te zijn.

alleszinds ben ik niet van plan om me voor of tegen te positioneren, ik heb de mens nooit gekend, weet niet tot wat hij in staat was en heb zelf te beperkte kennis (maar afdoende logisch inzicht) in IT.

Nu alleszinds lijkt het mij iets "te" sterk en zitten er iets "te" veel gaten in heel het verhaal... wat natuurlijk ook weer niets uitsluit.

Zou het niet gewoon kunnen dat de man (vortgaand op het payTV idee) een systeem had uitgedokterd om een gescrambled beeld van x aantal films tegelijk op 1 kanaal uit te zenden en dat de matrices ervoor waren om die ene film terug te reconstrueren en de sleutel dan juist toegang gaf voor die ene film. stel dan dat die x-aantal films 1 week uitgezonden worden dan moet er elke week een update van de matrices gebeuren. (dit lijkt me commerciëel alleszinds al een haalbaar product zelfs nu, laat staan 15 jaar geleden).
Ervan uitgaand dus dat er ongelooflijk veel poeha rond dit verhaal ontstaan is ( mede door de man z'n plotse en overwachte dood?) nu ja is eerder een id dat bij mij onstaan is, ik baseer me dus uitsluitend op lucht en voorgaande veronderstellingen en uitspraken...

Alleszinds als de man ooit gemaakt heeft wat er beweerd wordt, dan hoop ik ergens vanachter in de tuin een verroesterd doosje te vinden met daarin een sleuteltje en een code van een kluis hier in't station waar de man al z'n plannen, broncodes en al het andere nodige net voor z'n dood veilig had opgeborgen... of zal ik toch maar m'n lotto formulier invullen deze week?

Sloppel


Me

quote:

Op woensdag 8 december 2004 01:00 schreef livEliveD het volgende:
Ik denk dat functiecompressie geen kloot met redundatie te maken heeft.

Nee klopt Jij probeert data gewoon op een andere manier te noteren in de hoop dat er magischerwijs enkele duizenden decimalen verdwijnen...

quote:

Daarnaast zijn er legio functie combinaties en er is sowieso voor elke data een functie te vinden. Of deze het ook kleiner maakt is de vraag. Tuuwk is de kans niet groot maar echt super klein wil ik hem niet noemen (meerdere assen, meerdere variabelen, meerdere aannames, meerdere functies etc. -> oneindig of schijnbaar oneindig combinaties denkbaar. Tja rekentijd is een ander verhaal).

Echt, die kans is superklein. Het grappige is trouwens dat elk van de factoren die jij daarna noemt er stuk voor stuk ervoor zorgen dat er meer data wordt opgeslagen ipv minder.

quote:

Tuuwk denk ik dat het sowieso een oplichting was. Het is alleen simpelweg niet bewijsbaar maar alleen hoogst onwaarschijnlijk te maken. Dat was ook me hele punt. Verder niet

Mooi zo.

quote:

Op woensdag 8 december 2004 09:48 schreef HenryHill het volgende:
Nee klopt Jij probeert data gewoon op een andere manier te noteren in de hoop dat er magischerwijs enkele duizenden decimalen verdwijnen...

Hoezo magie? Tis gewoon gebruik maken van de oneindigheid van functies waarbij je dus puur de formules in handen hebt.

quote:

Echt, die kans is superklein. Het grappige is trouwens dat elk van de factoren die jij daarna noemt er stuk voor stuk ervoor zorgen dat er meer data wordt opgeslagen ipv minder.

Supercompressie kans is extreem klein idd. Maar de kans dat je het kleiner kan maken met functies is denk ik niet zo klein . Daarnaast kun je natuurlijk altijd een rest opslaan en het is dus puur zaak om in de buurt te komen van de data (het snijpunt) zeg maar.
Begin je met 2 lijnen in de goede richting. (formule 1,2). Dan een boostgetal waarbij bv 5 eigenlijk 5^5^5^5 voorstelt ofzo. Dan weer 2 lijnen om het bij te sturen. Misschien nog een hoek opslaan. Etc. En uiteindelijk een rest (of ik skip wat frames (aftiteling ofzo) waarbij de film dichter in de buurt van het punt komt. Ik meen dat Sloot ook iets zij dat het niet helemaal loss-less was en als ik geen goede formules vind dan kan ik ook de data in tweeen splitsen en opnieuw proberen voor elk afzonderlijk blok.

Tja hoe meer formules hoe meer ruimte. Balen. Tweede nadeel is dat het aantal formule combinaties zo groot is (oneindig?) dat er gewoon nooit genoeg processing power in het universum zal bestaan om het te behappen en de optimale compressie te vinden. Toch eens bouwen als ik iets meer tijd heb dan kan ik kijken hoe goed je het kan krijgen als je uitgaat van een paar standaard formulecombinaties. Ik zal voor de grap als testdata een film pakken. _{Die ik netjes gedownloadkocht heb}

quote:

Mooi zo.

Ik denk dat er weinig IT'ers zijn die er anders over denken hoor . Het verhaal spreekt wel tot de verbeelding maar helaas pindakaas.

quote:

Op woensdag 8 december 2004 11:09 schreef livEliveD het volgende:


Begin je met 2 lijnen in de goede richting. (formule 1,2).

Tak, daar heb je het al, er is geen keuze van de 'goede richting'... als je een bestaande film wilt comprimeren heb je te werken met videodata die voorgelegd is, en nee, dat zijn nooit mooi egale 'lijnen in de juiste richting' maar enorme aantallen binaire data, die gegevens opslaat over de RGB-kleurlagen alswel audio-sporen ..
juist in de grond bestaan er weinig voorspelbare of 'mooie' patronen ...

ga je daar JPEG of MPEG compressie op afsturen heb je in feite idd datgene wat jij beschrijft, de beelden worden opgedeelt in matrixes waarbij de YUV-kleurenruimte dusdanig aangepast dat er een percentage compressie bereikt wordt, juist door het kiezen van compressie gebaseerd op de kleurruimte, alwel de matices te laten verschuiven is het effect redelijk miniem, zeker bij fotografische data met weinig sterke contrast en randen, maar het blijft lossy, en bovenal het heeft gewoon ook een grens... iedereen kent wel het moment waarop een divx/mpeg gewoon niet meer mooi wordt en waarop je eigenlijk liever kiest voor minder compressie, maar meer kwaliteit ...

Binnen moderne codecs (H.264/AVC: Context-Adaptive Binary Arithmetic Coding) zitten intelligente zaken die de sampling-rates kan wisselen specifiek op frames/audiosporen gericht, hiermee valt uiteindelijk nog net iets meer mee te winnen, maar ook dit blijft ver van super-compressie ...

Uiteindelijk is jouw voorbeeld iets als een compressie-algorithme dat een film tot op 64Kb kan verkleinen, mits de film enkel zwarte beelden bevat en een stabiele zachte bromtoon als achtergrondgeluid kent, zodra hiervan afgeweken wordt is de compressie niet mogelijk ...
leuk 'bewijs' voor super-compressie heb je daarmee in handen.

Verder is het natuurlijk positief als je het gewoon uit gaat proberen, en uiteindelijk zal ontdekken dat theoretisch het leuke ideeen zijn, maar ze in feite niet toepasbaar zijn, omdat ze doorslaan in het uitbuiten van een theoretische perfecte situatie, die echter in de werkelijkheid niet voorkomt ...

Overigen fractal-based compressie is natuurlijk een andere mogelijkheid, echter deze kent een ander probleem en dat is dat de uitkomst van fractals lastig stuurbaar is en in die zin een fractal even slecht toepasbaar als gewooin egale 'mooie' algorithme's, simpelweg omdat het 'matchen' evenveel moeite moet doen ...

Hooguit kan het zijn dat Sloot een 'matching-systeem' had: gebaseerd op een enorme database met zulke fractal-patronen, die hij uitzonderlijk snel kon matchen en plaatsen ...
dat zou kunnen overeenkomen met de investeringsmemo waarin de uitvinding enigszins vaag wordt geduid, en er wordt verwezen naar een eerdere database-product dat diende om fouten binnen videosystemen te tracen; welk door Sloot was ontwikkeld ...

[ Bericht 21% gewijzigd door RM-rf op 08-12-2004 12:19:52 ]

Ik heb geen kloot met frames te maken (of audio sporen).
Ik zie die stroom bits gewoon als een gigantisch nummer. Dit nummer splits ik op in meerdere nummers en plot deze als het ware op een mega grafiek en ik probeer dan combo's van formules te vinden die die punten aanwijzen (als snijpunt). Hoe ik dat mega nummer opsplits is flexibel net als het aantal opsplitsingen. Hopelijk is de data zo op te delen dat ik bv 100 punten over hou die ik met 200 ingewikkelde formules kan terughalen. Dan moeten de komma getallen in die formules wel klein worden en das het lastige eraan. Verder heb je niet oneindige rekentijd om alle mogelijk formule combo's te proberen.

quote:

Op woensdag 8 december 2004 12:21 schreef livEliveD het volgende:
Ik heb geen kloot met frames te maken (of audio sporen).

tja, een stuk video is niet gewoon 'één lang nummer', zelfs een statisch kleurbeeld is dat niet, het kent een bepaalde bestandsstructuur...

iedere compressietechniek maakt gebruik van de bestaande structuur binnen een bestand, immers enkel binaire data zelf (dus ofwel een 1 ofwel een 0) is zelf niet verder te comprimeren, zodra je bepaalde 'vastheden' kunt localiseren kun je deze gebruiken ..

Om bijvoorbeeld transformatie encoding toe te passen, het 'afvlakken van gegevens die je opslaat in een beperktere vorm, zoals in wavelet compresie, moet je ook weten welke vormen van afvlakking het minst storende 'lossy' bestandsbeschadiging opleveren ...
hierop is bv de bestaande methode om Fourier transformatie (DCT) binnen JPEG over de YUV-kleurruimte toe te passen, gebaseerd.

de lossy effecten hebben weinig direkte negatieve invloed op specifiek het doel waarvoor JPEG gemaakt is, namelijk het afbeelden van foto's, zonder strakke egale vlakken of scherpe lijnen..
een puur grafisch beeld met heldere teksten en egale kleurvlakken gaat er in JPEG al snel 'viesjes' uitzien, maar voor normale toepassingen om foto's op te slaan voldoet JPEG wel ...

zulke winst verlies je juist als je enkel kijkt naar één Groot Generiek Compressie Algorithme voor het Grote Digitale Alles ...

Mja das balen idd. Maar het heeft als voordeel dat het supercompressie mogelijk maakt. (als je Guus Geluk bent maar toch). Een stuk video is ergens ook gewoon een lang nummer, plaatje, geluidsfragment, video, grafiek -> Ligt puur aan de representatie die je kiest. Ik kan het echter niet in het Sloot verhaal plaatsen omdat de kansen van slagen veel te klein zijn. Daarnaast (zoals ik eerder aangaf) blijft het op deze manier toch oplichting (omdat Sloot had moeten weten dat het niet met elke film gaat werken) en geen gevaar voor de filmindustrie ofzo.

quote:

Op woensdag 8 december 2004 11:09 schreef livEliveD het volgende:

[..]

Hoezo magie? Tis gewoon gebruik maken van de oneindigheid van functies waarbij je dus puur de formules in handen hebt.
[..]

Supercompressie kans is extreem klein idd. Maar de kans dat je het kleiner kan maken met functies is denk ik niet zo klein . Daarnaast kun je natuurlijk altijd een rest opslaan en het is dus puur zaak om in de buurt te komen van de data (het snijpunt) zeg maar.
Begin je met 2 lijnen in de goede richting. (formule 1,2). Dan een boostgetal waarbij bv 5 eigenlijk 5^5^5^5 voorstelt ofzo. Dan weer 2 lijnen om het bij te sturen. Misschien nog een hoek opslaan. Etc. En uiteindelijk een rest (of ik skip wat frames (aftiteling ofzo) waarbij de film dichter in de buurt van het punt komt. Ik meen dat Sloot ook iets zij dat het niet helemaal loss-less was en als ik geen goede formules vind dan kan ik ook de data in tweeen splitsen en opnieuw proberen voor elk afzonderlijk blok.

't Is leuk wat nu allemaal vertelt, maar dit gaat gewoon niet werken, en wel om 1 simpele reden: het pigeonhole-principe. Om het maar meteen te vertalen naar deze toepassing: als je n mogelijke waarden hebt, kun je die niet naar een andere representatie van m (waar m < n) mogelijke waarden mappen zonder informatie weg te gooien (die dus niet meer terug te halen is).
(edit: zie ook hier: http://mathworld.wolfram.com/DirichletsBoxPrinciple.html)

Met andere woorden: als jij met je formules een blok data wilt coderen ter grootte van x bytes, moeten je formules ook tenminste x²⁵⁶ mogelijke uitkomsten kennen. En om de parameters van die formules op te slaan heb je dus ook minimaal x bytes nodig (want anders, volgens het pigeonhole principe, mapt 1 uitkomst van je formule naar meerdere combinaties van x bytes). En waarschijnlijk heb je meer dan x bytes nodig, want gegarandeerd dat meerdere combinaties van formule-parameters wel naar dezelfde combinatie van ongecomprimeerde bytes mappen.

De reden waarom lossy compressie goed werkt is omdat de representatie van de beelden zo wordt gekozen dat er feitelijk meer redundantie ontstaat. Rm-rf noemt al een aantal voorbeelden zoals het juist kiezen van de kleurenruimte en alleen het verschil met de vorige frame opslaan ipv elk frame apart zodat het makkelijk wordt om nagenoeg irrelevante informatie weg te gooien (zoals een groep pixels met bijna dezelfde kleur beschouwen als een groep van dezelfde kleur). Let wel: hier gooi je dus wel informatie weg, maar allen die informatie die voor het menselijk oog toch bijna niet waarneembaar is.

En als je gecontrolleerd informatie weggooit, krijg je dus compressie. Het verschil met MPEG compressie en jouw formules is dus dat de eerste wel gecontroleerd informatie kan schrappen, terwijl als je bij jouw formules besluit een parameter weg te laten o.i.d. dan is er met geen mogelijkheid te voorspellen welke gevolgen het heeft op je videostream. _{Behalve dan dat het er beroerd uitkomt}

[ Bericht 1% gewijzigd door HenryHill op 08-12-2004 13:33:35 ]

quote:

Op woensdag 8 december 2004 13:19 schreef HenryHill het volgende:
't Is leuk wat nu allemaal vertelt, maar dit gaat gewoon niet werken, en wel om 1 simpele reden: het pigeonhole-principe.

Tuuwk kan het nooit werken als je alle combo's van mogelijke data bekijkt. Das inherent aan loss-lees compressie en ja dat zie je ook als je het pigeonhole-principe bekijkt. Toch is het in dit geval absoluut geen ramp omdat ik slechts 16 combos (16 films) heb. Er is een mogelijkheid dat het voor deze 16 films erg goed gaat werken en dat ik daarmee een structuur heb die voor andere films niet gebruikt kan worden is niet erg.
Althans het is erg omdat ik er geen kloot mee kan maar het is niet erg omdat ik een demo kan maken die 50 miljoen kan lospeuteren. Tuuwk zijn er andere methodes om dit te faken en ook geld los te krijgen maar het enige, en ook het het enige, punt dat ik wil maken is dat 16 -van te voren bekende- films in 64K misschien mogelijk is. Als je zoekt naar een goede compressie die op alle films werkt dan is gecontroleerd data weggooien uiteraard een betere optie.

Ergo: Ja het moet een vorm van oplichting zijn geweest.
Stonden er 16 films op dat 64K kaartje: De kans is klein maar niet uit te sluiten

tvp

quote:

Sloot kon met het indrukken van een toets de film vliegensvlug voor- en achteruitspoelen. Zonder hoorbaar gezoem, zonder enige vertraging in kleine fracties van seconden. De snelheid waarmee dat ging, was verbazingwekkend en heb ik daarna nooit meer ergens waargenomen. Zelfs met moderne DVD-spelers is er sprake van enige vertraging bij het voor- en achteruitspoelen. De data-stream kon dus op een of andere wijze razendsnel naar voren of naar achteren worden gestuurd. Bovendien flipte hij tussen twee films been en weer. Dat maakte dat alles wat ik al had gezien nog eens met de factor twee werd vermenigvuldigd.

(Dick Vesters over zijn observaties van de demo van januari 1999 in een interview met Eric Smit en Hans Ueldhuyzen van Zanten)

Hoe is dit dan te verklaren met de toen bestaande technieken??

Hele goede vraag. Bestaande mainstream computers konden dat volgens mij niet dus we kunnen aannemen dat er chips in dat ding zaten die geoptimaliseerd waren voor specifieke taken en dus ook heel snel waren. Dat is ook al eerder door Sloot naar buiten gebracht.

De vraag is wat de resolutie van die film was. Als we van 640x480 pixels uitgaan en 3 bytes voor de kleuren. Verder 30 frames per seconde voor vloeiend beeld dan is dat 640*480*3*30/(1024*1024) =+- 26,37 MB/sec. -> 1.5 uur film = (90*60*26,37)/1024 = 139 Gigabyte.

Het lijkt me duidelijk dat er compressie/codering moet zijn geweest. Ik vraag me af of hierbij kwaliteitsverlies optrad of niet.

Ik weet niet wat voor compressie er toen al bestond maar als je de standaard mediaplayer van windows als chip laat bakken en in je computer zet dan zal een film ook supersnel gaan. DVD heeft volgens mij vertraging omdat het zoeken op dat schijfje relatief traag is . Sloot kan er tig repen geheugen in gestopt hebben waardoor ie de gecomprimeerde film letterlijk uit het geheugen las. Mja blijft speculeren.

Oh wat had ik graag bij die demo willen zijn

quote:

Op woensdag 8 december 2004 21:40 schreef schatje het volgende:

[..]

(Dick Vesters over zijn observaties van de demo van januari 1999 in een interview met Eric Smit en Hans Ueldhuyzen van Zanten)

Hoe is dit dan te verklaren met de toen bestaande technieken??

Vraag is al eerder langsgekomen. Kwestie van een goeie hypermedia presentatie in elkaar zetten.
Je kan mensen dan overtuigen dat ze naar 16 verschillende films zitten te kijken die spoelen of spelen, in werkelijk kijk je slechts naar een opname daarvan.

Ik meen dat er ook een interactieve demo is geweest en dat er 15 minuten werd gefilmd waarna het gecodeerd en gekeken is op dat ding van Sloot