R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Ben zo vrij geweest weer een nieuwe te maken
Vorige topic: [Centraal] Anti-Depressiva
------------------------------------
Vorige openingspost:
------------------------------------
In dit topic kun je gebruikerservaringen uitwisselen over AD. Bedenk echter, wat bij de een wel werkt, hoeft bij de ander helemaal niet aan te slaan. Bovendien zijn we als crew van mening, dat je erg moet oppassen met afgaan op de ervaringen van een ander. Voor een vakkundig advies moet je toch echt bij een arts zijn.
Het is uitdrukkelijk niet de bedoeling van dit topic,
te gaan discussieren over het al dan niet gebruiken van AD.
Op www.psychologie.nu is een apart medicatie-forum.
Op de volgende sites kun je informatie lezen over diverse medicijnen:
www.apotheek.nl
www.mentalhealth.com (doorklikken naar medications).
------------------------------------
Wat linkjes die voorbij kwamen in de verschillende posts:
------------------------------------
http://www.stichtingpandora.nl - Er staan een aantal interressante pdf files over bijwerkingen van AD's en inspraak bij de behandelend arts onder het kopje documenten
http://www.observer.co.uk/magazine/story/0,11913,706297,00.html - Over verslaving aan SSSI's
http://home.planet.nl/~angst/index2.html - Voor iedereen die voor zichzelf of een bekende meer wil weten over de werking van AD's en de bijzonderheden ervan
http://knuckles.madtech.cx/depressiedagboek2.pdf - Dit depressiedagboek is bedoeld als steuntje in de rug voor mensen met een depressie. Het is bedoeld om inzicht in de voortgang van je behandeling te krijgen. Ook kan je af en toe terugkijken, om te zien hoever je al bent gekomen.
http://www.ggzplaza.nl/Law/Default.aspx - De rechten en plichten van een client bij de GGZ
http://www.hulpgids.nl/medicijnen/antidepressiva.htm - Prima uitleg over werking van Anti Depressiva.
(toegang tot meer info)
Opmerking
Dit topic is Niet bedoeld voor slowchat, dan voeg je elkaar lekker toe op msn ofzo.
[ Bericht 1% gewijzigd door DarkElf op 04-06-2004 13:59:38 ]
Vorige topic: [Centraal] Anti-Depressiva
------------------------------------
Vorige openingspost:
------------------------------------
In dit topic kun je gebruikerservaringen uitwisselen over AD. Bedenk echter, wat bij de een wel werkt, hoeft bij de ander helemaal niet aan te slaan. Bovendien zijn we als crew van mening, dat je erg moet oppassen met afgaan op de ervaringen van een ander. Voor een vakkundig advies moet je toch echt bij een arts zijn.
Het is uitdrukkelijk niet de bedoeling van dit topic,
te gaan discussieren over het al dan niet gebruiken van AD.
Op www.psychologie.nu is een apart medicatie-forum.
Op de volgende sites kun je informatie lezen over diverse medicijnen:
www.apotheek.nl
www.mentalhealth.com (doorklikken naar medications).
------------------------------------
Wat linkjes die voorbij kwamen in de verschillende posts:
------------------------------------
http://www.stichtingpandora.nl - Er staan een aantal interressante pdf files over bijwerkingen van AD's en inspraak bij de behandelend arts onder het kopje documenten
http://www.observer.co.uk/magazine/story/0,11913,706297,00.html - Over verslaving aan SSSI's
http://home.planet.nl/~angst/index2.html - Voor iedereen die voor zichzelf of een bekende meer wil weten over de werking van AD's en de bijzonderheden ervan
http://knuckles.madtech.cx/depressiedagboek2.pdf - Dit depressiedagboek is bedoeld als steuntje in de rug voor mensen met een depressie. Het is bedoeld om inzicht in de voortgang van je behandeling te krijgen. Ook kan je af en toe terugkijken, om te zien hoever je al bent gekomen.
http://www.ggzplaza.nl/Law/Default.aspx - De rechten en plichten van een client bij de GGZ
http://www.hulpgids.nl/medicijnen/antidepressiva.htm - Prima uitleg over werking van Anti Depressiva.
(toegang tot meer info)
Opmerking
Dit topic is Niet bedoeld voor slowchat, dan voeg je elkaar lekker toe op msn ofzo.
[ Bericht 1% gewijzigd door DarkElf op 04-06-2004 13:59:38 ]
♥ ♥ 13-08-2002 ♥ ♥
Nette OP.
"It's hard to argue against cynics - they always sound smarter than optimists because they have so much evidence on their side."
Dat herken ik wel inderdaad. Het ene uur jegewoon lekker in je vel voelen zitten, waar het dan ineens kan omzwaaienquote:Op donderdag 3 juni 2004 @ 15:55 schreef Grrrrrrrr het volgende:
[...]
Och, op dit moment wel redelijk, maar het kan nogal verschillen, en dan bedoel ik van uur tot uur, al voel ik me 's avonds meestal wel ok, ik kan dus niet echt zeggen dat het goed gaat. Omstandigheden zijn er ook niet naar dat ik me fantastisch zou kunnen voelen (al is het natuurlijk wel lekker weer
* knokkels had dat dus net
als je wil, mag je me wel toevoegen hoor... MSN staat in mn profiel enzo
Op zondag 7 oktober 2018 02:15 schreef MTheBassman het volgende:[/b]
Jij hebt wat rare shit in je lijst staan Knokkels :P
Jij hebt wat rare shit in je lijst staan Knokkels :P
Prima link, ik voeg hem toe aan de OP, wordt ie meegenomen naar het volgende topic indien noodzakelijk.quote:Op donderdag 3 juni 2004 22:16 schreef Sylvester69 het volgende:
ik wil nog even een linkje toevoegen:
http://www.hulpgids.nl/medicijnen/antidepressiva.htm
groetjes
♥ ♥ 13-08-2002 ♥ ♥
Geknipt uit: jurmac
Daar slotje, hier verder.
Daar slotje, hier verder.
quote:Op zaterdag 5 juni 2004 10:59 schreef jurmac het volgende:
Er is al veel over Seroxat geschreven -vooral op internet. Toets op Google de woorden ‘Seroxat’ en ‘gewichttoename’ in en je word overspoelt door soortgelijke verhalen die allemaal een kenmerk hebben: van Seroxat kom je kilo’s aan! Dit is een onomstotelijk feit. Zo ook bij mij. Lees als je wilt mijn verhaal en mijn ervaring met Seroxat...
Nadat ik te horen had gekregen dat ik vader werd, sloeg bij mij de angst toe. Een angst die kennelijk mijn hele leven latent aanwezig was geweest maar er nu pas uitkwam.
Het verantwoordelijkheidsgevoel bekroop me. Voor het eerst vader worden is doorgaans voor de meeste aanstaande vaders een leuke ervaring. Echter bij mij wurgde het gevoel van angst me bijna letterlijk. Ik was bang om mijn baan kwijt te raken. Was bang in gezelschap en durfde plotseling niet meer in het middelpunt te staan. Dit resulteerde in een depressie.
Dit valt achteraf uit te leggen, maar is in mijn verhaal niet relevant -dit terzijde.
Mijn toestand werd ondraaglijk, ik werd steeds angstiger en depressiever. Ik bleef lang in bed liggen en had nergens meer plezier in. Ik dacht op dat moment dat ik er nooit meer uit zou komen. Ik vond het leven zinloos en zou het niet erg hebben gevonden om dood te gaan. Een zwarte bladzijde in mijn leven.
Er moest iets gebeuren! Via via nam ik kennis van het antidepressiva Seroxat. Degene die mij hier op attendeerde gebruikte het zelf ook en was meer dan tevreden over het medicijn. Bovendien was hij niet aangekomen.
Ik bezocht mijn arts en binnen 10 minuten ging ik in blijde gemoedstoestand met een recept de dokterspraktijk weer uit. ‘Wat heerlijk!’ dacht ik. ‘Nu verdwijnen mijn klachten!’
En inderdaad mijn klachten verdwenen. Niet meteen, maar nadat ik de pillen 3 weken had geslikt barstte de euforie los in mijn hoofd. Ik kwam in een andere wereld terecht. Ik wist niet wat me overkwam! Al mijn negatieve gevoelens, waaronder angst en depressie, waren als sneeuw voor de zon weggesmolten. Ik liep over van zelfvertrouwen en ging fluitend door het leven. Niets was me te veel. Ik herinner me dan ook dat alles wat ik deed of alles wat ik wilde ook lukte. Ik dacht dat de Seroxat dit veroorzaakte.
Maar ik sloeg door. Ik overschatte mezelf. Ik kreeg maling aan iedereen en ging als een egoist door het leven. Ik was zoals Youp van het Hek ooit in een conference zei: chemisch vrolijk!
Ik ging veel stappen, bedroog mijn vriendin, snoof cocaine als een stofzuiger en rookte anderhalf pakje sigaretten op een dag. Het was destructief wat ik deed. Let op! Ik denk dat de basis van mijn overmoedige gedrag en de gevolgen hiervan door Seroxat zijn veroorzaakt. Nogmaals, ik denk dit, maar weet het niet zeker. Het is mijn intuitie en gezond verstand die dit nu zegt. Niet iedereen die zijn vriendin bedriegt en coke snuift slikt ook Seroxat. Laat dit duidelijk zijn. Maar ik ben ervan overtuigt dat je ware karakter door Seroxat onderdrukt wordt.
Deze onstuimige periode heeft zeker twee jaar geduurd. Ondertussen was ik vader geworden en 10 kilo zwaarder. Ik ontweek foto’s van mezelf omdat ik mezelf erg vadsig vond. Dat vond ik niet alleen, maar mijn omgeving ook. Menigmaal kreeg ik van mensen te horen: ‘jeetje, jij bent ook dik geworden.’ Ik begon dit soort uitspraken te haten.
Deze 2 jaar van mijn leven zijn verloren jaren geweest. Door een godswonder ben ik mijn baan en vriendin nooit kwijtgeraakt. Ik leefde in een roes en zou ten onder gaan. Vroeg of laat zou ik in de goot zijn beland...
Maar toen kwam het keerpunt. Het was 2000 en ik liep met mijn dochter van 3 te wandelen. Het was een warme herfst namiddag en de bomen waren mooi van kleur: gevlamd door rood, oranje, geel en licht groen. De wereld rook naar herfst en paddestoelen, heerlijk!
Ik parkeerde de buggy en haalde mijn dochter uit de buggy. Isabelle nam plaats naast mij op een bankje. Ze is een bijzonder knap meisje. Dit zeg ik niet alleen omdat ik haar vader ben. Haar blonde haren vallen sierlijk over haar wangen. Met neergeslagen ogen en een rode mond is het een plaatje. Ze kan aandoenlijk naar iemand kijken. Net of ze verliefd op degene is. Met haar hoofdje een beetje schuin flirt en bespeelt ze degene die tegenover haar zit. Ik ben dol op haar. Het is een bijzonder mensje, altijd vrolijk.
De definitie van ‘houden van’ vind ik het sterkst als ik naar haar kijk. Dit is een gevoel dat je niet kunt begrijpen als je het nooit heb meegemaakt.
De zon speelde met haar wimpers, haar ogen glinsterde door het licht dat er indirect op scheen. In een fractie van een seconden vonden haar ogen mijn ogen. Het moment leek eeuwig te duren, als in slowmotion. Het was of ze wilde zeggen: ‘pap, stop met het leven dat je nu leid. Ik wil dat je bij me blijft en niet dood gaat.’
Geloof me, als ik mijn leven zoals ik toen leidde had voortgezet was ik er nu niet meer geweest.
Het oogcontact tussen haar en mij en mijn gedachten leken niet te stoppen. Ik voelde de tranen achter mijn ogen branden. Ik heb Isabelle naar me toegetrokken en alleen maar vast gehouden. Het was een geluksmoment samen met haar en de herfst...
Vanaf dat moment heb ik mezelf veranderd. In eerste instantie voor haar. Ik stopte met al mijn slechte gewoontes. Iedereen weet dat je een Seroxat pilletje kunt breken. Ik ging van 1 pil per dag naar een halve. Maar toen wilde ik te snel afbouwen. Ik wilde namelijk een halve pil om de dag gaan slikken. Dit ging bij mij niet. Ik werd super duizelig. Maar het ergste was, ik werd waanzinnig agressief en geirriteerd. Om de domste dingen fokte ik me op. Iemand die niet snel genoeg bij het stoplicht optrok of whatever kon mij al irriteren.
Ik heb pas op de plaats gemaakt en ben uiteindelijk minder snel dan ik wilde van de Seroxat afgekomen. Mijn gevoelens zijn nu weer natuurlijk en basic. Ik leef weer, zie er weer als vanouds goed uit, krijg weer complimentjes en sport lekker veel. Soms denk ik nog aan de tijd terug dat ik me iedere ochtend woog en geen gram afgevallen was, terwijl ik zwaar aan het lijnen was. Zeer frustrerend. Seroxat remt gewoon je verbrandig en spijsvertering.
Het afbouwen van Seroxat ging niet zonder slag of stoot. Als ik vooraf had geweten hoe Seroxat mijn leven nadelig zou beinvloeden was ik het medicijn niet gaan slikken.
De bijsluiter van Seroxat is niet volledig. Een reeks aan bijwerkingen worden vermeld. Echter de belangrijkste bijwerkingen zijn wellicht bewust niet vermeld. Producenten van het geneesmiddel zijn denk ik bang voor dalende verkoopcijfers als men de volledige bijwerkingen vermeld. Het is bespottelijk dat er geen melding van gewichtstoename op de bijsluiter wordt gemaakt. Ook over stoppen met Seroxat en de verschijnselen die dan ontstaan wordt niets vermeld -onbegrijpelijk...
Mijn verhaal en ervaring met Seroxat is maar een verhaal van mij. Het is maar een mening.
Toch begrijp ik heel goed dat mensen het medicijn wel slikken. Het werkt goed tegen angst en depressiviteit. De wereld kan er weer rose uitgaan zien. Mensen kunnen er inderdaad baat bij hebben. Mochten er mensen zijn die op het punt staan Seroxat te gaan slikken en dit lezen, dan hoop ik alleen dat zij nog eens 3 keer goed nadenken over het gebruik, bijwerkingen en de gevolgen van Seroxat. Ik besef me ook dat niet iedereen dezelfde verschijnselen krijgt. Bovendien: wie ben ik om te oordelen over de mate waarin iemand angstig en depressief is. Het middel moet alleen niet erger zijn dan de kwaal.
Hoe erg je er ook aan toe bent, het leven is altijd de moeite waard. Ook al zie je -net als ik- dit op dat moment soms niet. Er zijn altijd mensen die van je houden en niet zonder je kunnen. Alles heeft een rede, ook een depressie. Het oneindig diepe dal waar ik in zat en waar ik ben uitgekomen heeft me bewuster doen leven. Ik kan soms zeggen dat ik bepaalde dingen meemaakt die me van geluk doen sidderen. Kleine ogenschijnlijk onbenullige dingen. Inmiddels ban ik vader van twee bloedmooie meisjes...
Ik wens iedereen die in een crisis zit onnoemlijk veel sterkte en wijsheid toe. Mocht je mij willen mailen: jur.mac@planet.nl
Pas goed op je zelf...
J
♥ ♥ 13-08-2002 ♥ ♥
Mooi stukje tekst en (m.b.t. de gevoelens door de seroxat) behoorlijk herkenbaar.quote:Op zaterdag 5 juni 2004 11:33 schreef DarkElf het volgende:
Geknipt uit: jurmac
Daar slotje, hier verder.
[..]
en (m.b.t. de gevoelens door de seroxat) behoorlijk herkenbaar.
Ik moet eerlijk zeggen dat het stuk tekst hierboven me nogal afschrikt.. Ik sta op het punt te beslissen of ik AD zal gaan slikken. Ik twijfel erg en hoop met hardlopen, visolie en evt, St Janskruid en vanzelfsprekend therapie een heel eind te komen.quote:Op zaterdag 5 juni 2004 11:33 schreef DarkElf het volgende:
Geknipt uit: jurmac
Daar slotje, hier verder.
[..]
Met name de opmerking dat het middel niet erger moet zijn dan de kwaal, helpt me wel. Bedankt voor je verhaal als ervaringsdeskundige! Wanneer de klachten nog te behappen zijn en anderszins op te lossen zijn, moet je idd uitkijken met chemische medicijnen, denk ik... Wanneer de situatie echter zodanig is, dat acute hulp noodzakelijk is, heb je denk ik weinig keus..
goed, ik zal wel ff wat leven in de brouwerij brengen.
op zich heeft het niet zoveel te maken met ad, maar ik hoop dat ik het hier toch ff kwijt kan..
het valt mij de laatste tijd namelijk steeds meer op dat het in ons gezin steeds om mijn vader draait. op zich werkt hij ook wel hard en is hij ook lange dagen bezig met zijn werk en zorgt hij ook voor het geld om alles te kunnen kopen, maar is hij daarom ook belangrijker en beter? dat gevoel krijg ik wel hier thuis.
Bijvoorbeeld net, mijn moeder heeft voor mijn vader een bordje met brood met aardbeitjes uit de tuin klaargemaakt.. lekker toch? dus ik vraag of er voor mij ook nog aardbeien zijn. Ja hoor daar staat het brood en daar liggen de aardbeien.
En tuurlijk ben ik niet te beroerd om zelf mijn broodje klaar te maken, maar het idee vind ik wel kut.
Zo gaat het bij bijna alle dingen. Als mijn vader smiddags gaat slapen moet iedereen daar rekening mee houden en als ik wat langer wil uitslapen hoeft het niet zo precies meer..
Ook met bijvoorbeeld het verdelen van eten. Iedereen wil graag een groot stuk, maar natuurlijk verdelen we het eerlijk maarja tóch weet mijn moeder het altijd weer zo te klaren dat mijn vader het meeste krijgt..
Het rare is ook dat het me eigenlijk pas de laatste tijd echt opvalt.. Misschien door de ad, misschien omdat ik me er bewust van ben geworden en ik er daarom meer op let. of stel ik me aan?
tis niet leuk het gevoel te hebben dat je niet belangrijk bent.. zeker omdat ik weet dat dat niet hoeft.. maar ondertussen wordt het zo wel bevestigd..
herkent iemand dit en is het redelijk van mij om zo te denken?
op zich heeft het niet zoveel te maken met ad, maar ik hoop dat ik het hier toch ff kwijt kan..
het valt mij de laatste tijd namelijk steeds meer op dat het in ons gezin steeds om mijn vader draait. op zich werkt hij ook wel hard en is hij ook lange dagen bezig met zijn werk en zorgt hij ook voor het geld om alles te kunnen kopen, maar is hij daarom ook belangrijker en beter? dat gevoel krijg ik wel hier thuis.
Bijvoorbeeld net, mijn moeder heeft voor mijn vader een bordje met brood met aardbeitjes uit de tuin klaargemaakt.. lekker toch? dus ik vraag of er voor mij ook nog aardbeien zijn. Ja hoor daar staat het brood en daar liggen de aardbeien.
En tuurlijk ben ik niet te beroerd om zelf mijn broodje klaar te maken, maar het idee vind ik wel kut.
Zo gaat het bij bijna alle dingen. Als mijn vader smiddags gaat slapen moet iedereen daar rekening mee houden en als ik wat langer wil uitslapen hoeft het niet zo precies meer..
Ook met bijvoorbeeld het verdelen van eten. Iedereen wil graag een groot stuk, maar natuurlijk verdelen we het eerlijk maarja tóch weet mijn moeder het altijd weer zo te klaren dat mijn vader het meeste krijgt..
Het rare is ook dat het me eigenlijk pas de laatste tijd echt opvalt.. Misschien door de ad, misschien omdat ik me er bewust van ben geworden en ik er daarom meer op let. of stel ik me aan?
tis niet leuk het gevoel te hebben dat je niet belangrijk bent.. zeker omdat ik weet dat dat niet hoeft.. maar ondertussen wordt het zo wel bevestigd..
herkent iemand dit en is het redelijk van mij om zo te denken?
Ouderwets rollenpatroon, vader is degeen die van oudsher de kost verdient, dus krijgt ie extra's ..quote:Op maandag 7 juni 2004 23:18 schreef grassprietje het volgende:
goed, ik zal wel ff wat leven in de brouwerij brengen.
op zich heeft het niet zoveel te maken met ad, maar ik hoop dat ik het hier toch ff kwijt kan..
het valt mij de laatste tijd namelijk steeds meer op dat het in ons gezin steeds om mijn vader draait. op zich werkt hij ook wel hard en is hij ook lange dagen bezig met zijn werk en zorgt hij ook voor het geld om alles te kunnen kopen, maar is hij daarom ook belangrijker en beter? dat gevoel krijg ik wel hier thuis.
Bijvoorbeeld net, mijn moeder heeft voor mijn vader een bordje met brood met aardbeitjes uit de tuin klaargemaakt.. lekker toch? dus ik vraag of er voor mij ook nog aardbeien zijn. Ja hoor daar staat het brood en daar liggen de aardbeien.
En tuurlijk ben ik niet te beroerd om zelf mijn broodje klaar te maken, maar het idee vind ik wel kut.
Zo gaat het bij bijna alle dingen. Als mijn vader smiddags gaat slapen moet iedereen daar rekening mee houden en als ik wat langer wil uitslapen hoeft het niet zo precies meer..
Ook met bijvoorbeeld het verdelen van eten. Iedereen wil graag een groot stuk, maar natuurlijk verdelen we het eerlijk maarja tóch weet mijn moeder het altijd weer zo te klaren dat mijn vader het meeste krijgt..
Het rare is ook dat het me eigenlijk pas de laatste tijd echt opvalt.. Misschien door de ad, misschien omdat ik me er bewust van ben geworden en ik er daarom meer op let. of stel ik me aan?
tis niet leuk het gevoel te hebben dat je niet belangrijk bent.. zeker omdat ik weet dat dat niet hoeft.. maar ondertussen wordt het zo wel bevestigd..
herkent iemand dit en is het redelijk van mij om zo te denken?
En het ligt echt niet aan jou hoor.. En ze bedoelen het ook echt niet zo ..
Op zondag 7 oktober 2018 02:15 schreef MTheBassman het volgende:[/b]
Jij hebt wat rare shit in je lijst staan Knokkels :P
Jij hebt wat rare shit in je lijst staan Knokkels :P
Nee, je stelt je niet aan, ik denk dat het tijd wordt voor jou om eens te gaan zoeken naar een stek voor jezelf. Als je je aan dit soort dingen gaat ergeren is dat vaak een teken dat het tijd wordt om op je eigen benen te gaan staan.quote:Op maandag 7 juni 2004 23:18 schreef grassprietje het volgende:
Het rare is ook dat het me eigenlijk pas de laatste tijd echt opvalt.. Misschien door de ad, misschien omdat ik me er bewust van ben geworden en ik er daarom meer op let. of stel ik me aan?
Ach, je vader werkt waarschijnlijk echt heel hard, en dan is het niet meer dan logisch dat je moeder wat extra zorgzaam voor hem is, maar dat wil niet zeggen dat ze niet van jou houdt of jou niet belangrijk vindt. Ik denk dat het overigens een vrij bekend verschijnsel is.quote:tis niet leuk het gevoel te hebben dat je niet belangrijk bent.. zeker omdat ik weet dat dat niet hoeft.. maar ondertussen wordt het zo wel bevestigd..
"It's hard to argue against cynics - they always sound smarter than optimists because they have so much evidence on their side."
haha dat doe ik al. en sinds die tijd is het ook wel veel minder geworden, maar nu begint het me weer te irriteren en word ik er echt depri van..quote:Op dinsdag 8 juni 2004 14:19 schreef Grrrrrrrr het volgende:
[..]
Nee, je stelt je niet aan, ik denk dat het tijd wordt voor jou om eens te gaan zoeken naar een stek voor jezelf. Als je je aan dit soort dingen gaat ergeren is dat vaak een teken dat het tijd wordt om op je eigen benen te gaan staan.
quote:Ach, je vader werkt waarschijnlijk echt heel hard, en dan is het niet meer dan logisch dat je moeder wat extra zorgzaam voor hem is, maar dat wil niet zeggen dat ze niet van jou houdt of jou niet belangrijk vindt. Ik denk dat het overigens een vrij bekend verschijnsel is.
tsja, ik vind het gewoon oneerlijk. ik werk ook gigantisch hard en ook al zien ze dat niet zo duidelijk als bij mijn vader. Ik heb ze er vaak genoeg op gewezen, en dan zijn ze het met me eens, maar vervolgens handelen ze er niet naar.. bah
bah
Pff, nou ik had gisteren een gesprek met m'n therapeute en ik wil gewoon ff wat kwijt if that's ok
Het was dus echt zo klote gisteren. Ik wist wat ik wilde vertellen, maar ik deed het gewoon niet. In plaats daarvan zat ik vooral in gedachten en wist ze niet te vertellen.
Ik heb het wel gehad over dat ik dacht dat het misschien allemaal niet echt zo was wat ik haar eerder heb verteld. Ik heb bijvoorbeeld vroeger aandacht in de vorm van over dingen praten zoals gevoelens enzo, gevoelens uiten en dergelijke gemist. Ik denk daardoor dat ik helemaal niet belangrijk ben etc. Maar ik vertelde haar dus dat ik nu weer eens dacht dat m'n ouders dat misschien wel wilden en geprobeerd hebben te geven, maar dat ik me er zelf voor afsloot, dat ik het niet wilde...
Na goed, ik was dus gisteren bij haar en ik vertelde dat ik me een beetje bang en verdrietig voelde. Ze had als opmerking dat ik dat wel gewoon zeg, maar dat zij het niet aan me kan zien, dat ze het niet kan voelen. Dat bevestigde dan weer m'n gedachte dat ik mezelf misschien dingen heb aangepraat.
Maar ik wilde haar dus nog andere dingen vertellen, over kerngedachtes die ik heb. Dat ik lelijk ben en dat die gedachte altijd en overal met me meegaat. Al zit ik in de bieb te studeren en iemand kijkt me aan, dan denk ik gelijk dat hij denkt dat ik lelijk ben. Ik wil m'n gezicht dan verbergen achter m'n haren of handen, zoiets.
Ik wilde haar dit dus vertellen, maar ik kon het niet, ik durfde het niet, bang voor de reactie. Het sloeg nergens op, want als het ergens wel kan, dan is het bij haar. In plaats daarvan zat ik dus in gedachten en was er nog zo'n stemmetje die de hele tijd zei: Doe het nou, zeg het d'r!. Maar dat mocht dus niet baten. Ik zat met opgetrokken knieen in de stoel en dat irriteerde haar weer omdat ik volgens haar geen enkel contact met haar maakte en niks constuctiefs aan het doen was. Ze kon zo niks met me. En ik zei haar nog wel dat ik echt wel iets wil vertellen, maar dat ik me schaamde.
Aan het einde van het gesprek zei ze dat ze hoopte dat ik er nu iets van geleerd had. Ik zei daar op dat ik nu had geleerd dat ik gewoon het gesprek moet voeren en de dingen die ik in m'n hoofd had naar voren moet brengen. Oh, wat geeft dit nu weer een rotgevoel. Nu twijfel ik helemaal weer aan mezelf. Doe ik alles voor de aandacht en ziet ze dat? Of....arghhhhhhhhhhhhh, ik weet het even niet. Ik heb twee weken om een goed en duidelijk iets straks over te brengen....
Het was dus echt zo klote gisteren. Ik wist wat ik wilde vertellen, maar ik deed het gewoon niet. In plaats daarvan zat ik vooral in gedachten en wist ze niet te vertellen.
Ik heb het wel gehad over dat ik dacht dat het misschien allemaal niet echt zo was wat ik haar eerder heb verteld. Ik heb bijvoorbeeld vroeger aandacht in de vorm van over dingen praten zoals gevoelens enzo, gevoelens uiten en dergelijke gemist. Ik denk daardoor dat ik helemaal niet belangrijk ben etc. Maar ik vertelde haar dus dat ik nu weer eens dacht dat m'n ouders dat misschien wel wilden en geprobeerd hebben te geven, maar dat ik me er zelf voor afsloot, dat ik het niet wilde...
Na goed, ik was dus gisteren bij haar en ik vertelde dat ik me een beetje bang en verdrietig voelde. Ze had als opmerking dat ik dat wel gewoon zeg, maar dat zij het niet aan me kan zien, dat ze het niet kan voelen. Dat bevestigde dan weer m'n gedachte dat ik mezelf misschien dingen heb aangepraat.
Maar ik wilde haar dus nog andere dingen vertellen, over kerngedachtes die ik heb. Dat ik lelijk ben en dat die gedachte altijd en overal met me meegaat. Al zit ik in de bieb te studeren en iemand kijkt me aan, dan denk ik gelijk dat hij denkt dat ik lelijk ben. Ik wil m'n gezicht dan verbergen achter m'n haren of handen, zoiets.
Ik wilde haar dit dus vertellen, maar ik kon het niet, ik durfde het niet, bang voor de reactie. Het sloeg nergens op, want als het ergens wel kan, dan is het bij haar. In plaats daarvan zat ik dus in gedachten en was er nog zo'n stemmetje die de hele tijd zei: Doe het nou, zeg het d'r!. Maar dat mocht dus niet baten. Ik zat met opgetrokken knieen in de stoel en dat irriteerde haar weer omdat ik volgens haar geen enkel contact met haar maakte en niks constuctiefs aan het doen was. Ze kon zo niks met me. En ik zei haar nog wel dat ik echt wel iets wil vertellen, maar dat ik me schaamde.
Aan het einde van het gesprek zei ze dat ze hoopte dat ik er nu iets van geleerd had. Ik zei daar op dat ik nu had geleerd dat ik gewoon het gesprek moet voeren en de dingen die ik in m'n hoofd had naar voren moet brengen. Oh, wat geeft dit nu weer een rotgevoel. Nu twijfel ik helemaal weer aan mezelf. Doe ik alles voor de aandacht en ziet ze dat? Of....arghhhhhhhhhhhhh, ik weet het even niet. Ik heb twee weken om een goed en duidelijk iets straks over te brengen....
Spletsj!
Haai Tiga ..quote:Op dinsdag 8 juni 2004 15:24 schreef Tiga het volgende:
Pff, nou ik had gisteren een gesprek met m'n therapeute en ik wil gewoon ff wat kwijt if that's ok
Het was dus echt zo klote gisteren. Ik wist wat ik wilde vertellen, maar ik deed het gewoon niet. In plaats daarvan zat ik vooral in gedachten en wist ze niet te vertellen.
Ik heb het wel gehad over dat ik dacht dat het misschien allemaal niet echt zo was wat ik haar eerder heb verteld. Ik heb bijvoorbeeld vroeger aandacht in de vorm van over dingen praten zoals gevoelens enzo, gevoelens uiten en dergelijke gemist. Ik denk daardoor dat ik helemaal niet belangrijk ben etc. Maar ik vertelde haar dus dat ik nu weer eens dacht dat m'n ouders dat misschien wel wilden en geprobeerd hebben te geven, maar dat ik me er zelf voor afsloot, dat ik het niet wilde...
Na goed, ik was dus gisteren bij haar en ik vertelde dat ik me een beetje bang en verdrietig voelde. Ze had als opmerking dat ik dat wel gewoon zeg, maar dat zij het niet aan me kan zien, dat ze het niet kan voelen. Dat bevestigde dan weer m'n gedachte dat ik mezelf misschien dingen heb aangepraat.
Maar ik wilde haar dus nog andere dingen vertellen, over kerngedachtes die ik heb. Dat ik lelijk ben en dat die gedachte altijd en overal met me meegaat. Al zit ik in de bieb te studeren en iemand kijkt me aan, dan denk ik gelijk dat hij denkt dat ik lelijk ben. Ik wil m'n gezicht dan verbergen achter m'n haren of handen, zoiets.
Ik wilde haar dit dus vertellen, maar ik kon het niet, ik durfde het niet, bang voor de reactie. Het sloeg nergens op, want als het ergens wel kan, dan is het bij haar. In plaats daarvan zat ik dus in gedachten en was er nog zo'n stemmetje die de hele tijd zei: Doe het nou, zeg het d'r!. Maar dat mocht dus niet baten. Ik zat met opgetrokken knieen in de stoel en dat irriteerde haar weer omdat ik volgens haar geen enkel contact met haar maakte en niks constuctiefs aan het doen was. Ze kon zo niks met me. En ik zei haar nog wel dat ik echt wel iets wil vertellen, maar dat ik me schaamde.
Aan het einde van het gesprek zei ze dat ze hoopte dat ik er nu iets van geleerd had. Ik zei daar op dat ik nu had geleerd dat ik gewoon het gesprek moet voeren en de dingen die ik in m'n hoofd had naar voren moet brengen. Oh, wat geeft dit nu weer een rotgevoel. Nu twijfel ik helemaal weer aan mezelf. Doe ik alles voor de aandacht en ziet ze dat? Of....arghhhhhhhhhhhhh, ik weet het even niet. Ik heb twee weken om een goed en duidelijk iets straks over te brengen....
Ik zie eigenlijk 3 dingen in je post:
1) Je WIL dingen zeggen.. maar je durft niet, weet niet hoe.. Maar je weet dat die dingen er zijn..
2) Je bagatelliseert je problemen tegenover je psych .. probeer daar eens vanaf te gaan .. Misschien gaat het volgende keer beter.. Niet iedere keer bij de psych hoeft een topdag te zijn..
3)Het einde van het gesprek: sluit aan op punt 1: Je hoeft er geen rotgevoel over te hebben..
Je weet in je hoofd wat je tegenhoudt.. en in hetzelfde gesprek zeg je het ook..
Je doet het niet om de aandacht .. je doet het omdat je dat rotgevoel wil kwijtraken..
En bij die kerngedachtes.. Bang voor de reactie.. dat hoeft ook niet joh. Alhoewel ik het me in kan denken.... Desnoods schrijf je het op, in een brief en geef je het aan je psych ..
Kom op Tiga.. niet opgeven joh
* knokkels steuntje in de rug geven doet
Op zondag 7 oktober 2018 02:15 schreef MTheBassman het volgende:[/b]
Jij hebt wat rare shit in je lijst staan Knokkels :P
Jij hebt wat rare shit in je lijst staan Knokkels :P
Wow, wat een herkenbaar verhaal van jurmac over Seroxat. Mijn ervaringen zijn vrijwel identiek, zowel het "je bent jezelf niet meer en loopt alleen maar het feestbeest uit te hangen"-gedeelte als de manier waarop het afbouwen verliep. En de gewichtstoename. En ook ik was er achteraf liever gewoon nooit aan begonnen. Ik had net zo goed destijds gewoon kunnen leren niet ten onder te gaan aan depressies in plaats van eerst drie jaar (vier met de afbouwperiode erbij gerekend) die troep te slikken en vervolgens precies hetzelfde moeten leren.
Wat een negatieve verhalen hier over seroxat zeg, is er eigenlijk wel iemand die er positieve ervaringen mee heeft?
"It's hard to argue against cynics - they always sound smarter than optimists because they have so much evidence on their side."
Ik had in het begin positieve ervaringen Binnen drie dagen voelde ik me een compleet ander mens, het maakte echt een wereld van verschil. En ook na een jaar vond ik het nog steeds geweldig spul, en dat mijn omgeving begon te morren over het feit dat ik naar hun idee bepaald niet ten goede veranderd was en toch wel wat te erg feestte en nogal eens een grens overschrad, boeide me geen fuck. Ik denk dus dat je tijdens Seroxatgebruik best positieve ervaringen kunt hebben Alleen achteraf terugkijkend niet meer zo.
Ik ben dus begonnen met AD..(op aanraden van de arts) ik had dus giga last van de bijwerkingen. Zegt mijn Maatschappelijk Werker kun je beter niet aan beginnen. Hij is dus met mij bezig om samen (ik voor al) om de problemen op te lossen. Ik ben de AD nu dus aan het afbouwen, dan krijg (je jammer genoeg ) weer last van de bijwerkingen. Maar ik voel me alweer een stuk beter dan als aan het begin van de week. Maar ik heb vandaag zoals hij dan zal zeggen een "vrolijk" gevoel.
Groeten
Groeten
Zit ff in een dip maar is druk bezig om er uit te komen.
Syl!quote:Op dinsdag 8 juni 2004 23:52 schreef Sylvester69 het volgende:
Ik ben dus begonnen met AD..(op aanraden van de arts) ik had dus giga last van de bijwerkingen. Zegt mijn Maatschappelijk Werker kun je beter niet aan beginnen. Hij is dus met mij bezig om samen (ik voor al) om de problemen op te lossen. Ik ben de AD nu dus aan het afbouwen, dan krijg (je jammer genoeg ) weer last van de bijwerkingen. Maar ik voel me alweer een stuk beter dan als aan het begin van de week. Maar ik heb vandaag zoals hij dan zal zeggen een "vrolijk" gevoel.
Groeten
Goed om te horen joh... En dat dagboek helpt goed he om inzicht te krijgen in je dagelijkse leven?
Enne.. Dipjes.. Helpen we je wel overheen hoor
Op zondag 7 oktober 2018 02:15 schreef MTheBassman het volgende:[/b]
Jij hebt wat rare shit in je lijst staan Knokkels :P
Jij hebt wat rare shit in je lijst staan Knokkels :P
terugvindpost
"Would you guys stop it already?! Did you ever think that maybe there's more to life than being really, really, really, ridiculously good looking?"
Ik kwam deze post vreemd genoeg tegen bij het lezen van de oorspronkelijke topic, ik was nogal verbaasd. Te merken dat er mensen zijn die dusdanig weinig begrijpen van de menselijke psyche en hoe daarmee om te gaan.quote:Omdat het mijn belastingcenten zijn. Bovendien kun je ervanuit gaan dat de gemiddelde kansloze depressiveling thuis zit te teren op de maatschappij omdat het allemaal zo zwaar is. Dure jongens dus en met zo'n topic doe je net of het normaal is om ze te slikken. Het wordt alleen maar toegankelijker en geaccepteerd, terwijl het grote merendeel zichzelf een schop onder de kont moet geven en op moet houden met dat gejammer dat ze het zo moeilijk hebben. maar je hebt wel gelijk op zich, we praten hier over de meest kansloze mensen onder de bevolking, die toch niet willen luisteren omdat ze zo zielig zijn.
Niet alleen is het kort door de bocht, het getuigt ook nog eens van een dusdanig matig vermogen tot empathie en sympathie dat ik betwijfel of dit individu zelf wel een productieve bijdrage levert aan de maatschappij.
Depressief zijn doe je niet van harte. Voor veel mensen geld dat een depressie een hormonale afwijking is waar ze zelf geen controle over hebben. Voor een ander gedeelte kunnen er dusdanig nare ervaringen gelden in hun jeugd en omgeving, dat hierdoor depressieve gevoelens ontstaan of versterkt worden. Vaak zijn dit deels reacties zoals die van bovengenoemde persoon, reacties van onbegrip, vaak uit ontstaan uit persoonlijke frustratie om dat de reagerende persoon het gevoel heeft zelf het zwaarder te hebben, en meer recht te hebben op zijn verdriet dan de depressieve persoon. Ja, vaak is dit waar, hebben niet-depressieve personen het feitelijk gezien ook zwaarder dan depressieve, maar het gaat er hier om wat er tussen de oren zit. En om dan die problemen te bagataliseren en daardoor een depressief persoon een nog lager zelfbeeld te geven ('ik heb het eigenlijk zo makkelijk en loop nog de hele dag te janken en te zeuren'), is _absoluut_ contraproductief.
Wanneer men van doen heeft met Anti-Depressiva moet men in het achterhoofd houden dat zit symptoon bestrijding is, niet meer dan dat. Het is symptoombestrijding van een ziekte, een hormonale afwijking, veroorzaakt door wat voor situatie of genetisch probleem dan ook. Het enige wat AD doen is het remmen van de symptomen van die ziekte, ze zijn an sich dus geen oplossing. Het is echter wel zo dat een depressief iemand, die midden in zijn of haar depressie zit, niet erg vatbaar is voor reden. Om iemand echter te helpen moet een therapeut in staat zijn een goed dialoog aan te gaan met de gene die ziek is. Om die gene daartoe in staat te stellen, daarvoor zijn AD, om de symptomen te bestrijden zodat de ziekte kan worden behandeld..
Hopelijk kan bovengenoemde persoon in vervolg wat meer begrip en intellectuele capaciteit tonen bij het reageren op mensen die lijden onder deze ziekte.
Ignorance is bliss... damn why am I learning stuff??
Helemaal eens met bovenstaande bericht.
Alsof je er voor kiest om eens lekker zes maanden depressief te zijn, zeg.
Vaak is het biologisch, bijvoorbeeld. Wordt er te weinig serotonine aangemaakt. Bovendien zijn er genoeg depressieve mensen die niet thuis zitten, maar gewoon aan het werk zijn, vrijwillig of betaald, of wat anders doen dat van nut is.
Alsof je er voor kiest om eens lekker zes maanden depressief te zijn, zeg.
Vaak is het biologisch, bijvoorbeeld. Wordt er te weinig serotonine aangemaakt. Bovendien zijn er genoeg depressieve mensen die niet thuis zitten, maar gewoon aan het werk zijn, vrijwillig of betaald, of wat anders doen dat van nut is.
Jeetje, wat een verhalen over Seroxat.quote:Op dinsdag 8 juni 2004 16:29 schreef thaleia het volgende:
Ik had in het begin positieve ervaringen Binnen drie dagen voelde ik me een compleet ander mens, het maakte echt een wereld van verschil. En ook na een jaar vond ik het nog steeds geweldig spul, en dat mijn omgeving begon te morren over het feit dat ik naar hun idee bepaald niet ten goede veranderd was en toch wel wat te erg feestte en nogal eens een grens overschrad, boeide me geen fuck. Ik denk dus dat je tijdens Seroxatgebruik best positieve ervaringen kunt hebben Alleen achteraf terugkijkend niet meer zo.
Het hangt er toch vooral van af welke karaktereigenschappen JIJ zelf in potentie hebt, denk ik. Hoe kun je nou zeggen dat "ik dit niet ben, omdat dit veel te vrolijk is voor mijn doen"?
Jij bent het wél, alleen je hebt het voor je medicijngebruik nog nooit zo durven zien. Of je hebt eerder nooit durven toegeven aan je verlangens, wensen, gevoelens.
Want je bent: (faal)angstig, onzeke, verlegen? Noem maar op.
Ik heb zelf trouwens ook Seroxat geslikt, niet zo lang, half jaar ofzo. En ik voelde me na 3 dagen dus écht nog niet beter hoor. Die middelen gaan pas na minstens twee weken echt werken.
Maar omdat ik van nature al onzeker en angstig ben, hielpen ook die middelen niet echt om eens flink het feestbeest uit te gaan hangen. Ja, ik ging mee op in de groep en ik ging wel vaker naar het café, maar dat heeft weinig te maken met een "totaal andere identiteit" die je dan opeens zou hebben.
IK was het wel, alleen deed ik toen gewoon dingen die ik normaal gesproken niet zou durven doen. Dat is toch een redelijke nuance, denk ik zo.
Nee hoor, verschilt allemaal van persoon tot persoon. In mijn geval werkte het zeer zeker WEL al na 3 dagen en in mijn geval maakte het spul WEL veel te erg een ander mens van me. Natuurlijk kan medicatie hartstikke veel met je gedrag doen. Of wil jij zeggen dat iemand die onder invloed van een cocktail van alcohol en speed een slachtpartij aanricht volledig zichzelf is?quote:Op woensdag 9 juni 2004 11:18 schreef zevani het volgende:
Het hangt er toch vooral van af welke karaktereigenschappen JIJ zelf in potentie hebt, denk ik. Hoe kun je nou zeggen dat "ik dit niet ben, omdat dit veel te vrolijk is voor mijn doen"?
Jij bent het wél, alleen je hebt het voor je medicijngebruik nog nooit zo durven zien. Of je hebt eerder nooit durven toegeven aan je verlangens, wensen, gevoelens.
[...]
Ik heb zelf trouwens ook Seroxat geslikt, niet zo lang, half jaar ofzo. En ik voelde me na 3 dagen dus écht nog niet beter hoor. Die middelen gaan pas na minstens twee weken echt werken.
Er is wel een héél groot verschil tussen speed en een anti-depressivum, vind je ook niet?
Natuurlijk kan het per persoon verschillen. Ik zeg alleen dat we moeten oppassen met uitspraken over "een ander mens zijn".
Hoezo "anders"? Buiten de vraag wat daar slecht aan is, trouwens (wie zou zich nou niet eens flink willen veranderen, als je depressief of onzeker bent?) , ligt de vraag voor de hand of je dat wel bent, als je door die medicijnen opeens wél weer over straat durft te lopen (als je straatvrees hebt), als je wél weer zin hebt om met vrienden naar het cafe te gaan (als je depri was) of als je dwanggedachten nu opeens wél beginnen af te nemen (als je dwangmatig bent).
Overigens weet ik niet hoeveel pillen jij per dag slikte, hoor. Ik slikte een lage dosering van 1 pil, wat dus meer bedoeld is om angsten en dwanggedachten tegen te gaan.
Misschien slikte jij 2 pillen per dag, wat meer gebruikelijk is bij zware depressies?
Natuurlijk kan het per persoon verschillen. Ik zeg alleen dat we moeten oppassen met uitspraken over "een ander mens zijn".
Hoezo "anders"? Buiten de vraag wat daar slecht aan is, trouwens (wie zou zich nou niet eens flink willen veranderen, als je depressief of onzeker bent?) , ligt de vraag voor de hand of je dat wel bent, als je door die medicijnen opeens wél weer over straat durft te lopen (als je straatvrees hebt), als je wél weer zin hebt om met vrienden naar het cafe te gaan (als je depri was) of als je dwanggedachten nu opeens wél beginnen af te nemen (als je dwangmatig bent).
Overigens weet ik niet hoeveel pillen jij per dag slikte, hoor. Ik slikte een lage dosering van 1 pil, wat dus meer bedoeld is om angsten en dwanggedachten tegen te gaan.
Misschien slikte jij 2 pillen per dag, wat meer gebruikelijk is bij zware depressies?
En heb jij nog last gehad van bijwerkingen als gewichtstoename of zoiets? Ik ben nogal nieuwsgierig naar de verschillende ervaringen met seroxat, mijn huisarts zat laatst namelijk te spelen met het idee om van AD te wisselen (heb nu fluoxetine (prozac)). Ik ben er alleen nogal huiverig voor, van die fluoxetine heb ik geen of nauwelijks bijwerkingen en om dan weer iets anders te proberen...quote:Op woensdag 9 juni 2004 11:48 schreef zevani het volgende:
Overigens weet ik niet hoeveel pillen jij per dag slikte, hoor. Ik slikte een lage dosering van 1 pil, wat dus meer bedoeld is om angsten en dwanggedachten tegen te gaan.
"It's hard to argue against cynics - they always sound smarter than optimists because they have so much evidence on their side."
Ja, dat klopt als een bus. Ik weet wel dat er dingen zijn, maar ik heb echt geen idee hoe het te verwoorden. Ook gewoon zo'n rotgevoel, maar dan weet je soms ook niet waarom. En dan probeer het een beetje te verwoorden, maar dan klopt het toch weer niet ofzo..quote:Op dinsdag 8 juni 2004 15:53 schreef knokkels het volgende:
[..]
Haai Tiga ..
Ik zie eigenlijk 3 dingen in je post:
1) Je WIL dingen zeggen.. maar je durft niet, weet niet hoe.. Maar je weet dat die dingen er zijn..
Nee, dat is ook wel waar, maar als ze boos op me wordt, vind ik dat toch iets anders.quote:
2) Je bagatelliseert je problemen tegenover je psych .. probeer daar eens vanaf te gaan .. Misschien gaat het volgende keer beter.. Niet iedere keer bij de psych hoeft een topdag te zijn..
Nee, dat gevoel is ook al een beetje weggezakt omdat ik nu al bezig ben met het opschrijven van wat ik de volgende keer (en dus ook al de vorige keer) tegen haar wilde vertellen. En ik ga dat dan ook echt doen...quote:3)Het einde van het gesprek: sluit aan op punt 1: Je hoeft er geen rotgevoel over te hebben..
Ja, ik twijfel er soms allemaal wel eens aan. Als ik dingen vertel waarvan ik zeg dat ik die moeilijk vind, stroomt er geen traan. Dat is opzich toch ook raar? Het is ook niet altijd als ik alleen ben en er over nadenk, maar toch heb ik op andere momenten gewoon zin om te huilen. Ik snap er echt helemaal niks meer van soms, wie ik ben en wat ik aan het doen ben. Ik vraag me soms af of ik echt geholpen wil worden. Ik weet niet anders dan dat ik ben zoals ik nu ben. Niet dat ik daar tevreden mee ben, maar ik kan me nauwelijks iets anders voorstellen en dat is natuurlijk niet zo handig als je vorderingen moet maken.quote:Je weet in je hoofd wat je tegenhoudt.. en in hetzelfde gesprek zeg je het ook..
Je doet het niet om de aandacht .. je doet het omdat je dat rotgevoel wil kwijtraken..En bij die kerngedachtes.. Bang voor de reactie.. dat hoeft ook niet joh. Alhoewel ik het me in kan denken.... Desnoods schrijf je het op, in een brief en geef je het aan je psych .. Kom op Tiga.. niet opgeven joh
* Tiga steuntje in de rug geven doet
Nou ja, ik ga me best doen om een duidelijk iets op te schrijven.., dank je voor je steuntje
[ Bericht 7% gewijzigd door Tiga op 09-06-2004 13:34:11 (typo) ]
Spletsj!
tvp..
Ennuh, wie wil mag mij ook wel aan zijn/haar msn toevoegen..
Ik ben de laatste tijd heel erg druk geweest met de verhuizing, en ik heb me er redelijk doorheen geslagen, alleen heb ik van mijn schoonouders weer een berg kritiek gehad over punten waarik op dit moment gewoon niets aan kan veranderen..
En ik ga me ook niet helemaal aanpassen om hun maar eenplezier te doen..
Als ik straks weer thuis internet heb kom ik weer vaker meekletsen..
Verder, over Seroxat..
Ik heb er wel een positieve ervaring mee. Ik had weinig last van bijwerkingen, en ik voelde me echt een stuk beter toen..
Maar ik vrees dat ik toen niet lang genoeg geslikt heb om er echt goed over te kunnen oordelen.
Ennuh, wie wil mag mij ook wel aan zijn/haar msn toevoegen..
Ik ben de laatste tijd heel erg druk geweest met de verhuizing, en ik heb me er redelijk doorheen geslagen, alleen heb ik van mijn schoonouders weer een berg kritiek gehad over punten waarik op dit moment gewoon niets aan kan veranderen..
En ik ga me ook niet helemaal aanpassen om hun maar eenplezier te doen..
Als ik straks weer thuis internet heb kom ik weer vaker meekletsen..
Verder, over Seroxat..
Ik heb er wel een positieve ervaring mee. Ik had weinig last van bijwerkingen, en ik voelde me echt een stuk beter toen..
Maar ik vrees dat ik toen niet lang genoeg geslikt heb om er echt goed over te kunnen oordelen.
You don't have to know why you do something to stop doing it. All you have to do is to take a close look at what you are actually doing and decide to stop doing it for that moment!"
Ik had ook wel een (lichte) gewichtstoename toen. Maar je moet ook hier oppassen met wat je precies zegt.quote:Op woensdag 9 juni 2004 13:21 schreef Grrrrrrrr het volgende:
En heb jij nog last gehad van bijwerkingen als gewichtstoename of zoiets? Ik ben nogal nieuwsgierig naar de verschillende ervaringen met seroxat, mijn huisarts zat laatst namelijk te spelen met het idee om van AD te wisselen (heb nu fluoxetine (prozac)). Ik ben er alleen nogal huiverig voor, van die fluoxetine heb ik geen of nauwelijks bijwerkingen en om dan weer iets anders te proberen...
Want zijn het die pillen zélf die voor die gewichtstoename zorgen, of gewoon simpelweg het feit dat je door die pillen weer meer of beter gaat éten? (Ik denk het laatste, dus)
Ikzelf heb nogal de neiging om mijn lichaam ontzettend te verwaarlozen als ik depressief ben/was. Je ziet in films nogal dat mensen dan ontieglijk gaan eten, maar bij mij was dat dus precies het tegenovergestelde hoor. Ik eet gewoon slecht en weinig als ik me slecht voel.
Dus als je door die pillen je prettiger voelt en beter gaat eten, weet ik niet of je zomaar kunt zeggen dat die pillen zélf de toename veroorzaken. Eerder lijkt het me gewoon simpelweg de eetlust weer op te wekken, en misschien zelfs de behoefte aan gezónder eten (wat bij mij nogal eens een probleem is).
Kwestie van oorzakelijke verbanden, dus.
Overigens: als je huisarts van pillen wilt veranderen, zal hij of zij daar een reden voor hebben.
Prozac ken ik niet goed, het helpt volgens mij alleen tegen depressies. Maar Seroxat is volgens mij veel beter geschikt om die zaken tegen te gaan, die wel eens met depressies samenvallen. Ik heb het dan over fobieen (straatfobie bv) en dwanggedachten.
Zeker als je hier last van hebt, lijkt Seroxat me beter geschikt dan Prozac, wat ik zo lees op internet.
Bijwerkingen van Seroxat? Hmmm.... nee, geen bijzondere bijwerkingen die mij bijstaan. Last van flauwtes ofzo, nee, dat heb ik niet echt gehad.
Ik zou nog eens goed informeren bij je huisarts waarom hij van medicijn wil veranderen.
Misschien kan iemand de bijwerkingen en werkingen van Proza even noemen?
Kunnen we de medicijnen naast elkaar leggen en vergelijken...
Kunnen we de medicijnen naast elkaar leggen en vergelijken...
Nee hoor, gewoon de gebruikelijke dosering van 1 pil van 20 mg. En bij 'niet jezelf zijn/een totaal ander mens worden' heb ik het uiteraard niet over de positieve effecten die een antidepressivum nu eenmaal hoort te hebben.quote:Op woensdag 9 juni 2004 11:48 schreef zevani het volgende:
Er is wel een héél groot verschil tussen speed en een anti-depressivum, vind je ook niet?
Natuurlijk kan het per persoon verschillen. Ik zeg alleen dat we moeten oppassen met uitspraken over "een ander mens zijn".
Hoezo "anders"? Buiten de vraag wat daar slecht aan is, trouwens (wie zou zich nou niet eens flink willen veranderen, als je depressief of onzeker bent?) , ligt de vraag voor de hand of je dat wel bent, als je door die medicijnen opeens wél weer over straat durft te lopen (als je straatvrees hebt), als je wél weer zin hebt om met vrienden naar het cafe te gaan (als je depri was) of als je dwanggedachten nu opeens wél beginnen af te nemen (als je dwangmatig bent).
Overigens weet ik niet hoeveel pillen jij per dag slikte, hoor. Ik slikte een lage dosering van 1 pil, wat dus meer bedoeld is om angsten en dwanggedachten tegen te gaan.
Misschien slikte jij 2 pillen per dag, wat meer gebruikelijk is bij zware depressies?
Kortom: mijn ervaringen met Seroxat zijn nu eenmaal anders dan de jouwe. Dat betekent echter niet dat mijn ervaringen dus niet kloppen of onzin zijn.
Ik krijg ook geen hap door m'n keel als ik erg last heb van depressieve periodes. Mijn eetlust is een goed graadmeter voor hoe ik me voel, als die erg (eigenlijk té) groot is gaat het prima met me, hoe minder eetlust, hoe slechter.quote:Op woensdag 9 juni 2004 15:07 schreef zevani het volgende:
Ikzelf heb nogal de neiging om mijn lichaam ontzettend te verwaarlozen als ik depressief ben/was. Je ziet in films nogal dat mensen dan ontieglijk gaan eten, maar bij mij was dat dus precies het tegenovergestelde hoor. Ik eet gewoon slecht en weinig als ik me slecht voel.
Uiteraard, ik zit nu al een tijdje aan de prozac maar heb laatst een behoorlijke terugval gehad, daarom speelde hij met die gedachte.quote:Overigens: als je huisarts van pillen wilt veranderen, zal hij of zij daar een reden voor hebben.
Ik zal eens wat info gaan zoeken, toevallig nog een linkje?quote:Prozac ken ik niet goed, het helpt volgens mij alleen tegen depressies. Maar Seroxat is volgens mij veel beter geschikt om die zaken tegen te gaan, die wel eens met depressies samenvallen. Ik heb het dan over fobieen (straatfobie bv) en dwanggedachten.
Zeker als je hier last van hebt, lijkt Seroxat me beter geschikt dan Prozac, wat ik zo lees op internet.
"It's hard to argue against cynics - they always sound smarter than optimists because they have so much evidence on their side."
Kan eventjes kort de werking melden, net zoals Seroxat, Paxil, Zoloft, Paroxetine, e.d. is Prozac een S.S.R.I. Selective Serotonine Re-uptake Inhibitor. De heropname van Serotonine wordt verminderd waardoor er minder negatieve feedback is. Hierdoor wordt het homeostasisch evenwicht verplaatst en komt er meer Serotonine in je bloed. Als ik me niet vergis neemt hierdoor het aantal neurotransmitters op je cellen af, in iedergeval heeft dit als resultaat dat je gevoelens minder hevig worden, dus ook angsten e.d.quote:Op woensdag 9 juni 2004 15:08 schreef zevani het volgende:
Misschien kan iemand de bijwerkingen en werkingen van Proza even noemen?
Kunnen we de medicijnen naast elkaar leggen en vergelijken...
Ignorance is bliss... damn why am I learning stuff??
OK, zo bedoel ik het ook helemaal niet.quote:Op woensdag 9 juni 2004 16:00 schreef thaleia het volgende:
Kortom: mijn ervaringen met Seroxat zijn nu eenmaal anders dan de jouwe. Dat betekent echter niet dat mijn ervaringen dus niet kloppen of onzin zijn.
Het hangt van de persoonlijkheid en ook wellicht van de fysiek/ biologie van de persoon af, hoe een middel werkt waarschijnlijk.
Mogelijke bijwerkingen even uit m'n hoofd een paar: duizeligheid, angstgevoelens, hartkloppingen, gewichtstoename, gewichtsafname, slaapproblemen en meer van dat soort narigheid, in het begin had ik alleen last van wat darmklachten, die na verloop van tijd ook verdwenen. Het kan ook zijn dat die darmklachten een gevolg van de depressie waren.quote:Op woensdag 9 juni 2004 15:08 schreef zevani het volgende:
Misschien kan iemand de bijwerkingen en werkingen van Proza even noemen?
Kunnen we de medicijnen naast elkaar leggen en vergelijken...
Dat is vaak de pest met bijwerkingen van AD, ze lijken vaak op de symptomen van een depressie en daarom is het moeilijk vast te stellen of het wel bijwerkingen zijn.
"It's hard to argue against cynics - they always sound smarter than optimists because they have so much evidence on their side."
*meld zich weer even*
ik moet weer omhoog met mijn AD..'
Het gaat de laatste tijd weer te slecht met mij, dus ik moet weer omhoog..
daarnaast zit ik weer met slijmbeursontsteking in mijn schouder, dus ik kan niet veel doen..
ik baaol er zovan
ik moet weer omhoog met mijn AD..'
Het gaat de laatste tijd weer te slecht met mij, dus ik moet weer omhoog..
daarnaast zit ik weer met slijmbeursontsteking in mijn schouder, dus ik kan niet veel doen..
ik baaol er zovan
You don't have to know why you do something to stop doing it. All you have to do is to take a close look at what you are actually doing and decide to stop doing it for that moment!"
Helaas meid.. je kan er zo weinig aan doen he.... Maar we zijn er gewoon voor je hoor..quote:Op vrijdag 11 juni 2004 11:49 schreef teigan het volgende:
*meld zich weer even*
ik moet weer omhoog met mijn AD..'
Het gaat de laatste tijd weer te slecht met mij, dus ik moet weer omhoog..
daarnaast zit ik weer met slijmbeursontsteking in mijn schouder, dus ik kan niet veel doen..
ik baaol er zovan
offtopic: en ik hoop dat die slijmbeursontsteking snel overgaat..
Op zondag 7 oktober 2018 02:15 schreef MTheBassman het volgende:[/b]
Jij hebt wat rare shit in je lijst staan Knokkels :P
Jij hebt wat rare shit in je lijst staan Knokkels :P
Heb je nog andere hulp dan alleen de AD? en wat is omhoog 20, 30, 40 mg per dag?quote:Op vrijdag 11 juni 2004 11:49 schreef teigan het volgende:
*meld zich weer even*
ik moet weer omhoog met mijn AD..'
Het gaat de laatste tijd weer te slecht met mij, dus ik moet weer omhoog..
ik baaol er zovan
en wat voor AD?
Greetings. en nu ff geen smilie.
Zit ff in een dip maar is druk bezig om er uit te komen.
ik heb jammergenoeg geen andere hulp, ik ben 19 mei doorverwezen naar het GGZ, maar ik kan er 29 juli pas trerecht voor een intakegesprek....quote:Op zaterdag 12 juni 2004 01:21 schreef Sylvester69 het volgende:
[..]
Heb je nog andere hulp dan alleen de AD? en wat is omhoog 20, 30, 40 mg per dag?
en wat voor AD?
Greetings. en nu ff geen smilie.
ik slik cipramil, en ik ben van 20 naar 30 mg per dag gegaan nu.. Ik hoop dat ik me er wel weer beter door ga voelen, maar fdat zal wel
greetings teigan
You don't have to know why you do something to stop doing it. All you have to do is to take a close look at what you are actually doing and decide to stop doing it for that moment!"
oeh wachten is altijd klote.. niet liefquote:Op zaterdag 12 juni 2004 09:52 schreef teigan het volgende:
[..]
ik heb jammergenoeg geen andere hulp, ik ben 19 mei doorverwezen naar het GGZ, maar ik kan er 29 juli pas trerecht voor een intakegesprek....
ik slik cipramil, en ik ben van 20 naar 30 mg per dag gegaan nu.. Ik hoop dat ik me er wel weer beter door ga voelen, maar fdat zal wel
greetings teigan
hopelijk zal het wat helpen dat je nu omhoog gaat, kan me voorstellen dat het kut is..
heel veel sterkte met alles hoor! you can do it! (nog paar veel nachtjes slapen)
Hey beste mensjes!
Misschien herkennen mensen mij uit vorige topic's omtrend AD.
Qoute uit vorige topic:
[qoute]
Ik ben vandaag naar de dokter geweest omdat ik zelf al tijdje last heb van volgens mij depresiviteit, zelf zo vergekomen dat ik serieus op het punt stond om er een einde aan te maken, gelukig heeft een goede vriendin mij tegen gehouden en heeft me zus gadviseerd.
Dus vandaag naar de dokter, hij geeft mij een halve dosering Paraxetine, een soort lichte versie van Prozac wist de man me te vertellen. Ik moet elke ochtend een half tabletje nemen om te kijken of het aanslaat. Na 3 weken moet ik weer terug naar de huis arts.
[/qoute]
We zijn die 3 weken allang voorbij en ik heb zelfs maand vol gehouden met die pilletjes. De bijwerkingen trokken weg en voelde me al stukken beter, een soort andere ik die weer kon lachen na lange tijd
Toen brak de hell los, ik was op vakantie en vergeten naar dokter te gaan voor gesprek en nieuwe medicijnen. In die periode (was maar 4 a 5 dagen) ging het berg afwaards met mijn gevoelens. ik was weer terug bij af leek het wel, toen ik thuis kwam van vakantie gelijk naar dokter geweest en deze heeft me nu een verwijs brief gegeven naar Emergis en weer Paroxetine 20 Mg waarvan ik de helft slik.
Het was toen ook even schrikken in die 5 dagen hoe wazig ik leefde en terug viel en niet mezelf was leek het. Elk moment kon ik huilen had ik het idee en ik was hardstikke stil, wat me omgeving dus opviel aangezien ik altijd beetje een "aanwezige jongen" ben.
Ik heb ook alcohol en AD gestest, een afrader, na 3 biertjes moest ik paar uur later gigantisch over mijn nek. Voor mij geen alcohol meer totdat ik me beter voel wat ik ontzettend jammer vind.. maarja, liever me goed voelen dan dronken zijn ...
Ik ben dus weer gelukig met mijn pilletjes zodat ik weer normaal kan functioneren Ben ook hardstikke benieuwd wat ze bij Emergis gaan doen met mij, iemand hier ervaring mee ?
Gegroet !
Misschien herkennen mensen mij uit vorige topic's omtrend AD.
Qoute uit vorige topic:
[qoute]
Ik ben vandaag naar de dokter geweest omdat ik zelf al tijdje last heb van volgens mij depresiviteit, zelf zo vergekomen dat ik serieus op het punt stond om er een einde aan te maken, gelukig heeft een goede vriendin mij tegen gehouden en heeft me zus gadviseerd.
Dus vandaag naar de dokter, hij geeft mij een halve dosering Paraxetine, een soort lichte versie van Prozac wist de man me te vertellen. Ik moet elke ochtend een half tabletje nemen om te kijken of het aanslaat. Na 3 weken moet ik weer terug naar de huis arts.
[/qoute]
We zijn die 3 weken allang voorbij en ik heb zelfs maand vol gehouden met die pilletjes. De bijwerkingen trokken weg en voelde me al stukken beter, een soort andere ik die weer kon lachen na lange tijd
Toen brak de hell los, ik was op vakantie en vergeten naar dokter te gaan voor gesprek en nieuwe medicijnen. In die periode (was maar 4 a 5 dagen) ging het berg afwaards met mijn gevoelens. ik was weer terug bij af leek het wel, toen ik thuis kwam van vakantie gelijk naar dokter geweest en deze heeft me nu een verwijs brief gegeven naar Emergis en weer Paroxetine 20 Mg waarvan ik de helft slik.
Het was toen ook even schrikken in die 5 dagen hoe wazig ik leefde en terug viel en niet mezelf was leek het. Elk moment kon ik huilen had ik het idee en ik was hardstikke stil, wat me omgeving dus opviel aangezien ik altijd beetje een "aanwezige jongen" ben.
Ik heb ook alcohol en AD gestest, een afrader, na 3 biertjes moest ik paar uur later gigantisch over mijn nek. Voor mij geen alcohol meer totdat ik me beter voel wat ik ontzettend jammer vind.. maarja, liever me goed voelen dan dronken zijn ...
Ik ben dus weer gelukig met mijn pilletjes zodat ik weer normaal kan functioneren Ben ook hardstikke benieuwd wat ze bij Emergis gaan doen met mij, iemand hier ervaring mee ?
Gegroet !
Da's inderdaad erg lekker om weer eens te kunnen lachen na een lange tijd .....quote:Op maandag 14 juni 2004 01:19 schreef True_Emperor het volgende:
Hey beste mensjes!
Misschien herkennen mensen mij uit vorige topic's omtrend AD.
Qoute uit vorige topic:
[qoute]
Ik ben vandaag naar de dokter geweest omdat ik zelf al tijdje last heb van volgens mij depresiviteit, zelf zo vergekomen dat ik serieus op het punt stond om er een einde aan te maken, gelukig heeft een goede vriendin mij tegen gehouden en heeft me zus gadviseerd.
Dus vandaag naar de dokter, hij geeft mij een halve dosering Paraxetine, een soort lichte versie van Prozac wist de man me te vertellen. Ik moet elke ochtend een half tabletje nemen om te kijken of het aanslaat. Na 3 weken moet ik weer terug naar de huis arts.
[/qoute]
[quote]
We zijn die 3 weken allang voorbij en ik heb zelfs maand vol gehouden met die pilletjes. De bijwerkingen trokken weg en voelde me al stukken beter, een soort andere ik die weer kon lachen na lange tijd
Ow ja.. heel bekend.. ik ben een keer naar een vriend van me gegaan, die ook op zich een beetje boel aan het stressen was enzo .. maar knokkels was wel zn pilletje vergetenquote:Toen brak de hell los, ik was op vakantie en vergeten naar dokter te gaan voor gesprek en nieuwe medicijnen. In die periode (was maar 4 a 5 dagen) ging het berg afwaards met mijn gevoelens. ik was weer terug bij af leek het wel, toen ik thuis kwam van vakantie gelijk naar dokter geweest en deze heeft me nu een verwijs brief gegeven naar Emergis en weer Paroxetine 20 Mg waarvan ik de helft slik.
en inderdaad ook nog eens ietsjes teveel alcohol gehad..
Zo zie je ook wat de AD met je doet, hoe je erdoor verandert enzo ... Ten goede... en je vergeet je pillen nu niet meer zeker?quote:Het was toen ook even schrikken in die 5 dagen hoe wazig ik leefde en terug viel en niet mezelf was leek het. Elk moment kon ik huilen had ik het idee en ik was hardstikke stil, wat me omgeving dus opviel aangezien ik altijd beetje een "aanwezige jongen" ben.
Mjah... Alcohol versterkt de werking van de AD medicatie ... soms merk je dat het wel gaat, maar vaak genoeg merk je snel genoeg ook dat het niet echt gaat ....quote:Ik heb ook alcohol en AD gestest, een afrader, na 3 biertjes moest ik paar uur later gigantisch over mijn nek. Voor mij geen alcohol meer totdat ik me beter voel wat ik ontzettend jammer vind.. maarja, liever me goed voelen dan dronken zijn ...
Maar als je gewoon goed blijft reageren op de medicatie enzo.. en je psych/dokter ziet ook geen problemen zou je wel eens rustig een biertje ofzo kunnen drinken..
Je krijgt eerst een intake, moet je wat over jezelf vertellen.. wat er allemaal aan de hand is.. Schrijf van tevoren dingen op die je niet wil vergeten.. Doe dit zo volledig mogelijk, zij zullen ook rustig zijn.. Wees niet bang voor tranen.. die komen soms zomaar... en daar hebben die mensen tissues voor :')quote:
Ik ben dus weer gelukig met mijn pilletjes zodat ik weer normaal kan functioneren Ben ook hardstikke benieuwd wat ze bij Emergis gaan doen met mij, iemand hier ervaring mee ?
Na dit intakegesprek, wordt er een vergadering belegd.. gaan ze met een groep psychiaters/psychologen/therapeuten/casemanagers bij elkaar zitten en gaan ze kijken wat voor jou de beste manier is om je probleem opgelost te krijgen..
Dat kan een praatsessie zijn, maar ook iets van Cognitieve Therapie als Psycho Motore Therapie, Info *hier* en *hier*
Dit is maar een voorbeeld van de therapieën die er zijn..
Ga hier ook eens langs...
Succes
Gegroet !
[ Bericht 0% gewijzigd door knokkels op 14-06-2004 09:21:22 ]
Op zondag 7 oktober 2018 02:15 schreef MTheBassman het volgende:[/b]
Jij hebt wat rare shit in je lijst staan Knokkels :P
Jij hebt wat rare shit in je lijst staan Knokkels :P
Ik ben een week geleden begonnen met de pil,maar werd er zo depri van
Hebben meer mensen dit?
Ik ben er maar mee gestopt,want daar heb ik geen zin in.
Ik moet straks trouwens naar mijn psych,heb er totaal geen zin in,maar jah...
Ik zit te denken om toch weer aan de ad te gaan...
Hebben meer mensen dit?
Ik ben er maar mee gestopt,want daar heb ik geen zin in.
Ik moet straks trouwens naar mijn psych,heb er totaal geen zin in,maar jah...
Ik zit te denken om toch weer aan de ad te gaan...
Had ik vanochtend ook niet, toch blij dat ik ben gegaan.quote:Op maandag 14 juni 2004 09:39 schreef HeaRt_woRm het volgende:
Ik moet straks trouwens naar mijn psych,heb er totaal geen zin in,maar jah...
"It's hard to argue against cynics - they always sound smarter than optimists because they have so much evidence on their side."
quote:Op maandag 14 juni 2004 13:02 schreef Grrrrrrrr het volgende:
[..]
Had ik vanochtend ook niet, toch blij dat ik ben gegaan.
Ik ben niet gegaan
Nou ja zeg ...quote:Op maandag 14 juni 2004 13:09 schreef HeaRt_woRm het volgende:
[..]
Ik ben niet gegaan
Ga eens rap een nieuwe afspraak maken !
!
"It's hard to argue against cynics - they always sound smarter than optimists because they have so much evidence on their side."
Je wil toch EENS van die klotebuien af..quote:Op maandag 14 juni 2004 13:09 schreef HeaRt_woRm het volgende:
[..]
Ik ben niet gegaan
Hup! Nieuwe afspraak maken.. Zo schiet het niet op natuurlijk
Op zondag 7 oktober 2018 02:15 schreef MTheBassman het volgende:[/b]
Jij hebt wat rare shit in je lijst staan Knokkels :P
Jij hebt wat rare shit in je lijst staan Knokkels :P
Nu zit ik met 2 dingen in mn hoofd..quote:Op maandag 14 juni 2004 16:50 schreef HeaRt_woRm het volgende:
Jah,ik gaat snel een nieuwe afspraak maken,als ik nog mag komen,dit is al de zoveelste keer
Misschien een andere proberen?
Op zondag 7 oktober 2018 02:15 schreef MTheBassman het volgende:[/b]
Jij hebt wat rare shit in je lijst staan Knokkels :P
Jij hebt wat rare shit in je lijst staan Knokkels :P
Ik meld me ook maar weer eens!
Heeft iedereen op maandag afspraak met psych
* Vava is ook vandaag geweest.
Ik zit nu op 75 mg Zoloft, gaat wel redelijk maar ik ben nog niet tevreden maarja,,,, nog ff afwachten.
True_Emperor, ik ben bekend met Emergis. Ik kreeg van de dokter een verwijsbrief, gelijk Emergis gebeld voor een afspraak. Een maand later kreeg ik een intakegesprek en toen na 2 maanden kon ik daar komen.
Heeft iedereen op maandag afspraak met psych
* Vava is ook vandaag geweest.
Ik zit nu op 75 mg Zoloft, gaat wel redelijk maar ik ben nog niet tevreden maarja,,,, nog ff afwachten.
True_Emperor, ik ben bekend met Emergis. Ik kreeg van de dokter een verwijsbrief, gelijk Emergis gebeld voor een afspraak. Een maand later kreeg ik een intakegesprek en toen na 2 maanden kon ik daar komen.
Tof! Ik ben net op tijd voor de gnoes!
Let's plant a tree
Let's plant a tree
Pillen en hoop op dat er een genezingswijze te vinden is om van depressies af te komen. Het is allemaal genezing van buitenaf zoeken naar oplossingen voor problemen die binnenin spelen. Hoe complexer of esotherischer de hulp van buitenaf is, hoe verder het van jezelf af staat. Goed, je leert weer iets nieuws kennen maar dan stop je er juist iets bij, terwijl er iets af of uit moet, lijkt mij. Ontwikkelen is een soort van afwikkelen van denk ik, als het over complexen gaat natuurlijk.quote:Op maandag 14 juni 2004 18:57 schreef Vava het volgende:
Ik meld me ook maar weer eens!
Heeft iedereen op maandag afspraak met psych
vava is ook vandaag geweest.
Ik zit nu op 75 mg Zoloft, gaat wel redelijk maar ik ben nog niet tevreden maarja,,,, nog ff afwachten.
True_Emperor, ik ben bekend met Emergis. Ik kreeg van de dokter een verwijsbrief, gelijk Emergis gebeld voor een afspraak. Een maand later kreeg ik een intakegesprek en toen na 2 maanden kon ik daar komen.
Nee,die psych is niks mis mee,maar gewoon...quote:Op maandag 14 juni 2004 17:52 schreef knokkels het volgende:
[..]
Nu zit ik met 2 dingen in mn hoofd..Je bent bang voor je gevoelens .. Het loopt al een tijdje niet lekker tussen jou en je psych ..
Misschien een andere proberen?
Ik kom er al langer dan een jaar,en het enigste wat ik daar doe is een beetje vertellen wat ik allemaal gedaan heb blablabla...
En dan gaat ie maar een beetje luisteren,en dan mag ik weer weg.
Heb er zo toch ook niks aan?
HIj zal toch wel wat zeggen neem ik aan?quote:Op maandag 14 juni 2004 21:35 schreef HeaRt_woRm het volgende:
[..]
Nee,die psych is niks mis mee,maar gewoon...
Ik kom er al langer dan een jaar,en het enigste wat ik daar doe is een beetje vertellen wat ik allemaal gedaan heb blablabla...
En dan gaat ie maar een beetje luisteren,en dan mag ik weer weg.
Heb er zo toch ook niks aan?
"It's hard to argue against cynics - they always sound smarter than optimists because they have so much evidence on their side."
Whehehequote:Op maandag 14 juni 2004 21:38 schreef Grrrrrrrr het volgende:
[..]
HIj zal toch wel wat zeggen neem ik aan?
Jah dat wel,maar hij heeft niet echt iets nuttigs te melden
Zeg dan de volgende keer dat het je op deze manier weinig helpt.quote:Op maandag 14 juni 2004 21:49 schreef HeaRt_woRm het volgende:
[..]
Whehehe
Jah dat wel,maar hij heeft niet echt iets nuttigs te melden
"It's hard to argue against cynics - they always sound smarter than optimists because they have so much evidence on their side."
Mijn verhaal, om even wat minder af te schrikken. Ik was al bijna zo'n zeven jaar depressief toen ik naar de huisarts ging. Van tevoren wilde ik geen antidepressiva, want ik hoorde allerlei horrorverhalen om me heen. De huisarts liet me kiezen, medicijnen of een psych. Een psych leek me weinig nuttig, dus dan toch maar medicijnen. Seroxat kreeg ik. Het leek me niet fijn, want zoals gezegd, iedereen doet dramatisch over Seroxat. Ik begon met slikken. Ik nam ze 's avonds, omdat ik snel moe was en je kon ook moe worden van Seroxat. Ik nam ze rond etenstijd en de eerste twee weken sliep ik dan ook om 22 uur al, en voor 11 uur 's ochtends eruit was nagenoeg onmogelijk. Ik versliep me veel. Maar voor ik Seroxat kreeg sliep ik ook al 15 a 20 uur per dag, dus het was al een verbetering. De eerste dag merkte ik al iets, en na drie dagen was mijn depressie over, ondanks dat beweerd wordt dat je ze zes weken moet slikken voor je weet of het goed werkt. Ik had geen bijwerkingen, behalve dat ik wat meer ging zweten en dat ik de eerste weken geen honger had, alleen trek in mandarijntjes en sinaasappelchocola.
Het probleem met slapen verdween, gebrek aan eetlust verdween. Alleen het zweten bleef over. Nou dat was dan niet zo erg. Wel vervelend maar dat is dan ook alles. Aangekomen ben ik ook niet, dus gewichtstoename hoeft helemaal niet bij Seroxat. Een vriendin van mij gebruikte het trouwens ook en die was zo mager als een lat, die had er blijkbaar ook geen last van.
Alle problemen die ik had verdwenen, ik werd minder prikkelbaar, de band met m'n ouders verbeterde, m'n studie ging beter, ik kon weer normaal praten (mijn spraak was op het laatst van de depressie totaal onsamenhangend), ik kon weer dingen onthouden, en me weer concentreren, had geen paniekaanvallen meer, zag geen dingen meer die er niet waren, etc.
Na acht maanden begon ik wat last te krijgen van m'n spieren, en dat was niet zo fijn, ze voelden alsof ze van gelatine waren en ik kon niet stil zitten (een soort restless legs eigenlijk, verder niet pijnlijk of zo). Ik zag het als een teken dat mijn lijf de Seroxat niet meer nodig had. Ik ben toen naar de huisarts gegaan en die wilde het zekere voor het onzekere nemen, en wilde mij in drie dagen laten afkicken. Dat vond ik vrij snel, ik wilde dat niet omdat iedereen mij verteld had dat afkicken zo vreselijk was, dus in plaats van drie dagen achter elkaar een halve tablet en dan stoppen, heb ik ook nog drie dagen een kwarttablet genomen. Die periode heb ik nergens last van gehad. De eerste dag dat nadat ik niets ingenomen had heb ik nog één paniekaanval gehad en daarna niets meer. Afkicken hoeft dus ook helemaal niet te voelen alsof je dood gaat of iets dergelijks, wat mij altijd voorgehouden is. Ik zou het mensen wel aanraden om ervoor vrij te nemen en iemand in de buurt te houden die je vertrouwt, maar je moet het niet groter en erger maken dan het is. De problemen met mijn spieren gingen ook over, en het overmatig zweten stopte ook.
Ik wil niet zeggen dat iedereen het zo makkelijk zal hebben, maar de horrorverhalen zijn toch lichtelijk overdreven, dat merk ik ook als ik in m'n directe omgeving kijk. Verder heb ik weinig respect voor de manier waarop jurmac zijn eigen foute beslissingen als een cocaineverslaving afschuift op seroxat. Bovendien vind ik zijn beschrijving al behoorlijk vreemd, dat hij binnen tien minuten blij bij de huisarts vandaan kwam zwaaiend met een receptje. Dat is een fout van de huisarts, maar bovendien is een kenmerk van depressie dat je nergens blij van wordt en vaak wanhopig bent. Toch fijn dat je dan nog blij kunt worden van iets kleins als een recept. Wat mijn ervaring is met antidepressiva, is dat mensen alleen zware bijwerkingen krijgen als ze het slikken om een sociale reden. Mensen die het slikken terwijl ze duidelijk aanwijsbare problemen hebben, zoals een rouwproces, of zoals bij jurmac dus de angst voor verantwoordelijkheid/vaderschap. Als je depressief wordt door iets, moet je de oorzaak aanpakken. Als je iemand die in een paniekaanval hartkloppingen krijgt hartmedicatie voorschrijft wordt hij ook ziek, want hij heeft helemaal geen hartprobleem. Zo is het ook met antidepressiva. Je kunt wel iets voorschrijven om chemische processen te beinvloeden, maar als je chemische processen op orde zijn stuur je juist de boel in de war.
Ik ben het wel met hem eens dat je het niet zomaar moet gaan slikken. Je moet er goed over nadenken, en niet denken van goh ik neem een pilletje en dan is het over, want het KAN flinke bijwerkingen hebben. Maar echt, ik heb het nog nooit meegemaakt dat iemand waarbij geen duidelijke externe oorzaak was zware bijwerkingen kreeg.
En alcohol en antidepressiva is een kwestie van uitproberen. Als je zonder alcohol kunt zou ik dat doen, maar mocht je per se toch willen drinken, probeer het dan gewoon een keer thuis eerst. De een heeft er veel last van en de ander merkt geen verschil.
Oh en paroxetine is dus de werkzame stof in Seroxat.
Het probleem met slapen verdween, gebrek aan eetlust verdween. Alleen het zweten bleef over. Nou dat was dan niet zo erg. Wel vervelend maar dat is dan ook alles. Aangekomen ben ik ook niet, dus gewichtstoename hoeft helemaal niet bij Seroxat. Een vriendin van mij gebruikte het trouwens ook en die was zo mager als een lat, die had er blijkbaar ook geen last van.
Alle problemen die ik had verdwenen, ik werd minder prikkelbaar, de band met m'n ouders verbeterde, m'n studie ging beter, ik kon weer normaal praten (mijn spraak was op het laatst van de depressie totaal onsamenhangend), ik kon weer dingen onthouden, en me weer concentreren, had geen paniekaanvallen meer, zag geen dingen meer die er niet waren, etc.
Na acht maanden begon ik wat last te krijgen van m'n spieren, en dat was niet zo fijn, ze voelden alsof ze van gelatine waren en ik kon niet stil zitten (een soort restless legs eigenlijk, verder niet pijnlijk of zo). Ik zag het als een teken dat mijn lijf de Seroxat niet meer nodig had. Ik ben toen naar de huisarts gegaan en die wilde het zekere voor het onzekere nemen, en wilde mij in drie dagen laten afkicken. Dat vond ik vrij snel, ik wilde dat niet omdat iedereen mij verteld had dat afkicken zo vreselijk was, dus in plaats van drie dagen achter elkaar een halve tablet en dan stoppen, heb ik ook nog drie dagen een kwarttablet genomen. Die periode heb ik nergens last van gehad. De eerste dag dat nadat ik niets ingenomen had heb ik nog één paniekaanval gehad en daarna niets meer. Afkicken hoeft dus ook helemaal niet te voelen alsof je dood gaat of iets dergelijks, wat mij altijd voorgehouden is. Ik zou het mensen wel aanraden om ervoor vrij te nemen en iemand in de buurt te houden die je vertrouwt, maar je moet het niet groter en erger maken dan het is. De problemen met mijn spieren gingen ook over, en het overmatig zweten stopte ook.
Ik wil niet zeggen dat iedereen het zo makkelijk zal hebben, maar de horrorverhalen zijn toch lichtelijk overdreven, dat merk ik ook als ik in m'n directe omgeving kijk. Verder heb ik weinig respect voor de manier waarop jurmac zijn eigen foute beslissingen als een cocaineverslaving afschuift op seroxat. Bovendien vind ik zijn beschrijving al behoorlijk vreemd, dat hij binnen tien minuten blij bij de huisarts vandaan kwam zwaaiend met een receptje. Dat is een fout van de huisarts, maar bovendien is een kenmerk van depressie dat je nergens blij van wordt en vaak wanhopig bent. Toch fijn dat je dan nog blij kunt worden van iets kleins als een recept. Wat mijn ervaring is met antidepressiva, is dat mensen alleen zware bijwerkingen krijgen als ze het slikken om een sociale reden. Mensen die het slikken terwijl ze duidelijk aanwijsbare problemen hebben, zoals een rouwproces, of zoals bij jurmac dus de angst voor verantwoordelijkheid/vaderschap. Als je depressief wordt door iets, moet je de oorzaak aanpakken. Als je iemand die in een paniekaanval hartkloppingen krijgt hartmedicatie voorschrijft wordt hij ook ziek, want hij heeft helemaal geen hartprobleem. Zo is het ook met antidepressiva. Je kunt wel iets voorschrijven om chemische processen te beinvloeden, maar als je chemische processen op orde zijn stuur je juist de boel in de war.
Ik ben het wel met hem eens dat je het niet zomaar moet gaan slikken. Je moet er goed over nadenken, en niet denken van goh ik neem een pilletje en dan is het over, want het KAN flinke bijwerkingen hebben. Maar echt, ik heb het nog nooit meegemaakt dat iemand waarbij geen duidelijke externe oorzaak was zware bijwerkingen kreeg.
En alcohol en antidepressiva is een kwestie van uitproberen. Als je zonder alcohol kunt zou ik dat doen, maar mocht je per se toch willen drinken, probeer het dan gewoon een keer thuis eerst. De een heeft er veel last van en de ander merkt geen verschil.
Oh en paroxetine is dus de werkzame stof in Seroxat.
Sanity is (not) statistical
vind het onzin om te zeggen dat je alleen last van bijwerkingen hebt als er sociale redenen (raar verwoord ook) zijn.
misschien is dat in jouw omgeving zo toevallig maar ik heb hele andere ervaringen
Dus iets brengen als zijnde feit of waarheid lijkt me niet zo handig
hoewel iets jouw waarheid kan zijn kan het voor anderen heel anders zijn dus iets heel absoluut overbrengen is dan misschien niet zo aan te raden
misschien is dat in jouw omgeving zo toevallig maar ik heb hele andere ervaringen
Dus iets brengen als zijnde feit of waarheid lijkt me niet zo handig
hoewel iets jouw waarheid kan zijn kan het voor anderen heel anders zijn dus iets heel absoluut overbrengen is dan misschien niet zo aan te raden
♥ ♥ 13-08-2002 ♥ ♥
Jah,dat heb ik al gezegd;dat ik er niks aan heb.En dat ik niet weer wilt komen.Zegt ie als het zolang goed gaat,dan hoef je niet weer te komen.Maar hij weet zelf ook wel dat het de ene week goed gaat,maar dan weer niet zeg maar.quote:Op maandag 14 juni 2004 21:51 schreef Grrrrrrrr het volgende:
[..]
Zeg dan de volgende keer dat het je op deze manier weinig helpt.
Ik vind je wel erg kort door de bocht hoor. Omdat jij nou toevallig nauwelijks bijwerkingen hebt gehad van de paroxetine, zegt niet dat dat in het algemeen zo is.quote:Op maandag 14 juni 2004 23:50 schreef Maeghan het volgende:
-heel verhaal-
Fake it till you make it...
Even wat puntjes uit de bijsluiter:quote:Op woensdag 9 juni 2004 15:08 schreef zevani het volgende:
Misschien kan iemand de bijwerkingen en werkingen van Proza even noemen?
Kunnen we de medicijnen naast elkaar leggen en vergelijken...
Als je dat zo leest zou je idd wel depressief worden !quote:Speciale waarschuwingen en bijzondere voorzorgen bij gebruik * Convulsies
Bij een klein deel (0,2%) van de tijdens klinisch onderzoek behandelde patiënten wordt melding gemaakt van convulsies tijdens gebruik van fluoxetine. Zorgvuldigheid dient derhalve te worden betracht bij patiënten die bekend zijn met epileptiforme manifestaties
* Suïcidaal gedrag
In verband met mogelijk suïcidaal gedrag, wordt aangeraden de kleinst mogelijke hoeveelheid capsules fluoxetine voor te schrijven, dit om het risico van eventuele overdosering te voorkomen. De mogelijkheid tot het doen van een suïcidepoging is inherent aan het ziektebeeld depressie en kan blijven bestaan tot belangrijke verbetering is opgetreden. Daarom is het belangrijk dat alle patiënten nauwkeurig vervolgd worden. In verband met de lange halfwaardetijd van fluoxetine en zijn metabolieten zullen veranderingen in de dosis pas na verscheidene weken duidelijk worden in de plasmaspiegels
* Gestoorde nier- en/of leverfunctie
Aangezien fluoxetine grotendeels in de lever wordt gemetaboliseerd en de metabolieten renaal worden uitgescheiden, dient zorgvuldigheid te worden betracht bij patiënten met gestoorde nier- en/of leverfunctie
* Gewicht
Patiënten met overgewicht vertonen tijdens de behandeling met fluoxetine in het algemeen gewichtsafname. Patiënten met een normaal lichaamsgewicht vertonen in het algemeen geen of slechts geringe gewichtsafname. Bij patiënten met anorexie verdient het aanbeveling om tijdens de behandeling met fluoxetine het lichaamsgewicht geregeld te controleren. Klinisch onderzoek m.b.t. de behandeling van boulimia nervosa heeft uitgewezen dat hierbij geen enkele patiënt de behandeling staakte ten gevolge van afname van het lichaamsgewicht
Bijwerkingen
Aangezien depressieve patiënten een groot aantal - met hun ziektebeeld samenhangende - symptomen vertonen, is het vaak niet goed mogelijk vast te stellen of de gemelde of geobserveerde symptomen optreden ten gevolge van het ziektebeeld zelf of een gevolg zijn van ongewenste, therapie gerelateerde, bijwerkingen. De volgende bijwerkingen werden waargenomen:
Centraal zenuwstelsel: angst, duizeligheid, slaperigheid, hoofdpijn, slapeloosheid, nervositeit, tremoren (beven, trillen), moeheid, sedatie (kalmering), gevoelsvermindering, libidovermindering, licht gevoel in het hoofd, concentratievermindering, agitatie, abnormale dromen, abnormale gedachten, euforie (verhoogd gevoel van welzijn met niet gefundeerd optimisme) en emotionele labiliteit.
Spijsverteringskanaal: anorexie (gebrek van eetlust), diarree, dyspepsie (verteringsstoornis), droge mond, misselijkheid, obstipatie, buikpijn, overgeven, smaakveranderingen, flatulentie (winden) en gastro-enteritis (ontsteking van maag en dunne darm), toegenomen honger, toegenomen dorst.
Huid: excessief zweten, rash (vluchtige huiduitslag), pruritus (huidjeuk), acné, urticaria (galbulten) en herpes simplex (acute herpesinfectie. Bij het verschijnen van tekenen van rash dient de behandeling met fluoxetine gestaakt te worden.
Ademhalingsorganen: dyspnoe (benauwdheid), faryngitis (keelslijmvliesontsteking), geeuwen.
Hart en bloedsomloop: vapeurs (opvliegers), hartkloppingen, vasodilatatie (vaatverwijding), tachycardie (snelle hartwerking) en hemorragie (bloeding).
Skelet en spierweefsel: gewrichts- en spierpijnen, asthenie (krachteloosheid), pijn in de rug, myalgie (spierpijn) en artralgie (gewrichtspijn).
Urogenitaal stelsel: seksuele dysfunctie, menstruele klachten.
Overige: pijn in de ledematen, pijn in de borst, koorts, allergie, griepachtige verschijnselen, rillingen, abdominale (buik) pijn, visusstoornissen (stoornissen bij het zien).
Tijdens klinisch onderzoek bleek bij 13% van de patiënten die fluoxetine toegediend kregen een gewichtsverlies op te treden van meer dan 5%, terwijl 2% van de patiënten een toename van hun lichaamsgewicht van meer dan 5% vertoonden, tijdens een behandelingsperiode van 5 tot 6 weken. In dit opzicht verschilde fluoxetine statistisch significant van de placebo en van toegediende tricyclische antidepressiva, welke in het algemeen gewichtstoename veroorzaakten.
Overdosering
De ervaring betreffende overdosering is beperkt. De meest voorkomende symptomen zijn slaperigheid en braken. Andere symptomen na overdosering zijn agitatie, rusteloosheid, hypomaan gedrag en andere tekenen van excitatie (opwinding). Tachycardie (snelle hartwerking) en hypertensie (hoge bloeddruk) eveneens te verwachten. In combinatie met alcohol of andere centraal dempende stoffen zijn ernstiger effecten mogelijk. Sinds de introductie is in zeer zeldzame gevallen melding gemaakt van patiënten die aan een overdosis zijn overleden waarbij uitsluitend fluoxetine was betrokken.
Wat te doen bij overdosering?
Na overdosering kan absorptie beperkt worden door zo snel mogelijk na inname geactiveerde kool toe te dienen en te laxeren met natriumsulfaat. Bij ernstige overdosering valt maagspoelen te overwegen. De verdere behandeling is symptomatisch. Vanwege de hoge eiwitbinding heeft hemodialyse geen zin. Geforceerde diurese is waarschijnlijk niet van nut.
Ik heb overigens nauwlijks last van bijwerkingen.
"It's hard to argue against cynics - they always sound smarter than optimists because they have so much evidence on their side."
Joh? Waarom denk je dat er in mijn bericht staat "Ik wil niet zeggen dat iedereen het zo makkelijk zal hebben" ?quote:Op dinsdag 15 juni 2004 08:36 schreef Nijna het volgende:
[..]
Ik vind je wel erg kort door de bocht hoor. Omdat jij nou toevallig nauwelijks bijwerkingen hebt gehad van de paroxetine, zegt niet dat dat in het algemeen zo is.
Darkelf: ja, dat is nu eenmaal mijn ervaring. En ik ken aardig wat mensen die antidepressiva gebruiken, en een groot deel daarvan gebruikt Seroxat. Dan heb ik het echt niet over een handjevol mensen, maar over tientallen. Natuurlijk zijn er vast uitzonderingen die echt niet tegen het middel kunnen, maar ik heb het nog nooit meegemaakt.
Maar eerlijkgezegd voel ik me wel gesteund door het onderzoek dat twee jaar geleden gedaan is. Bij dat onderzoek hadden heel veel mensen bijwerkingen, zelfs ernstige bijwerkingen, en toen werd er heel veel gewaarschuwd voor in het bijzonder seroxat. En in dat onderzoek hadden ze dus getest op gezonde mensen. Dit ondersteunt mijn stelling dat je de boel in de war schopt als er chemisch niets mis is. Dat betekent dus niet automatisch dat je wanneer er wel iets chemisch mis is geen bijwerkingen zal krijgen, dan draai je mijn stelling om. Dat alle marsmannetjes groen zijn betekent niet dat alle groene wezens marsmannetjes zijn. Dat zal ik nooit beweren.
[ Bericht 0% gewijzigd door Maeghan op 15-06-2004 15:34:45 (Schandalige spelfout) ]
Sanity is (not) statistical
Maar als je chemisch niks mis hebt, kan je dat toch wel krijgen door de problemen die je hebt?quote:Op dinsdag 15 juni 2004 15:34 schreef Maeghan het volgende:
[..]
Joh? Waarom denk je dat er in mijn bericht staat "Ik wil niet zeggen dat iedereen het zo makkelijk zal hebben" ?
Darkelf: ja, dat is nu eenmaal mijn ervaring. En ik ken aardig wat mensen die antidepressiva gebruiken, en een groot deel daarvan gebruikt Seroxat. Dan heb ik het echt niet over een handjevol mensen, maar over tientallen. Natuurlijk zijn er vast uitzonderingen die echt niet tegen het middel kunnen, maar ik heb het nog nooit meegemaakt.
Maar eerlijkgezegd voel ik me wel gesteund door het onderzoek dat twee jaar geleden gedaan is. Bij dat onderzoek hadden heel veel mensen bijwerkingen, zelfs ernstige bijwerkingen, en toen werd er heel veel gewaarschuwd voor in het bijzonder seroxat. En in dat onderzoek hadden ze dus getest op gezonde mensen. Dit ondersteunt mijn stelling dat je de boel in de war schopt als er chemisch niets mis is. Dat betekent dus niet automatisch dat je wanneer er wel iets chemisch mis is geen bijwerkingen zal krijgen, dan draai je mijn stelling om. Dat alle marsmannetjes groen zijn betekent niet dat alle groene wezens marsmannetjes zijn. Dat zal ik nooit beweren.
Dan los je het inderdaad niet op met AD, maar dan is het nog wel een hulpmiddel, toch?
Ja, dan kan het wel een hulpmiddel zijn. Maar neemt niet weg dat mijn ervaring is dat het dan meer bijwerkingen oplevert en niet zo geweldig werkt, omdat je de oorzaak niet wegneemt. Wat mij betreft is het in gevallen waarbij een externe oorzaak aanwijsbaar is alleen een goed idee om AD's voor te schrijven wanneer iemand anders niet meer kan functioneren. Zowiezo trouwens. Het zijn geen pretpillen, dus je moet er voorzichtig mee zijn vind ik. Dat vind ik dan ook wel jammer aan onze cultuur hier. Is er iets mis, hup pilletje erin, want iedereen moet vrolijk zijn en leuk meedoen. Ik ben wel blij dat er tegenwoordig meer op een combinatie van medicijnen en psycholoog/psychiater gehamerd wordt. Zoals het nu ging kregen AD's een hele slechte naam en dat vind ik zonde van deze medicijnen, want ze kunnen echt heel veel uithalen. Nu alleen nog zorgen dat artsen wat betere voorlichting geven en meer controleren. Mijn ervaring is ook dat als de medicijnen eenmaal voorgeschreven zijn (vaak na weinig contact met de arts) er niet meer naar de patient omgekeken wordt en dat niet uitgelegd wordt wat wel en niet een goed idee is, en wat er invloed op heeft. Dat regelmatig slapen goed is, dat je van drugsgebruik depressief kunt worden, etc. Zo kreeg een vriend van mij gewoon seroxat terwijl hij cocaineverslaafd was. Dat bezorgt AD's onterecht een slechte naam vind ik.
Sanity is (not) statistical
Ja dat vind ik ook, mensen grijpen te snel naar pilletjes of andere vorm van medicijnen. Ik had zelf ook niet gekozen voor pilletjes, maar het effect is wel dat ik me er beter bij ga voelen en ik zit niet steeds van "voel ik me al beter ? word ik al vrolijk" nee, tegendeel ik laat alles rustig op me inwerken en over me heen komen, anders ga je dingen erger maken dan dat ze al zijn. En dat werkt primaquote:Op dinsdag 15 juni 2004 16:13 schreef Maeghan het volgende:
Ja, dan kan het wel een hulpmiddel zijn. Maar neemt niet weg dat mijn ervaring is dat het dan meer bijwerkingen oplevert en niet zo geweldig werkt, omdat je de oorzaak niet wegneemt. Wat mij betreft is het in gevallen waarbij een externe oorzaak aanwijsbaar is alleen een goed idee om AD's voor te schrijven wanneer iemand anders niet meer kan functioneren. Zowiezo trouwens. Het zijn geen pretpillen, dus je moet er voorzichtig mee zijn vind ik. Dat vind ik dan ook wel jammer aan onze cultuur hier. Is er iets mis, hup pilletje erin, want iedereen moet vrolijk zijn en leuk meedoen. Ik ben wel blij dat er tegenwoordig meer op een combinatie van medicijnen en psycholoog/psychiater gehamerd wordt. Zoals het nu ging kregen AD's een hele slechte naam en dat vind ik zonde van deze medicijnen, want ze kunnen echt heel veel uithalen. Nu alleen nog zorgen dat artsen wat betere voorlichting geven en meer controleren. Mijn ervaring is ook dat als de medicijnen eenmaal voorgeschreven zijn (vaak na weinig contact met de arts) er niet meer naar de patient omgekeken wordt en dat niet uitgelegd wordt wat wel en niet een goed idee is, en wat er invloed op heeft. Dat regelmatig slapen goed is, dat je van drugsgebruik depressief kunt worden, etc. Zo kreeg een vriend van mij gewoon seroxat terwijl hij cocaineverslaafd was. Dat bezorgt AD's onterecht een slechte naam vind ik.
Tenslotte werkt elk AD bij iedereen anders denk ik, de een gaat er extreme dingen van doen en een voorbeeld als Maeghan komt er weel heel goed vanaf.
Dus het zijn zeker geen pretpilletjes!
nee klopt, ik ben het er ook mee eens dat je zeker niet meteen aan de AD moet gaan, maar ik denk ook niet dat men het als laatste redmiddel moet gaan zien. (wanneer iemand anders niet meer kan functioneren) Want ze kunnen ook veel goeds doen, ook al heb je last van bijwerkingen en heb je een 'exterme' oorzaak!
Je moet er gewoon voorzichtig mee omspringen, maar je moet het ook kunnen gebruiken als het beschikbaar is.
En daarnaast denk ik niet dat moet gaan selecteren tussen 'externe' en 'interne' oorzaak..
Dat lijkt mij dat sowieso erg moeilijk als de client nog niet in verdere behandeling is geweest..
Je moet er gewoon voorzichtig mee omspringen, maar je moet het ook kunnen gebruiken als het beschikbaar is.
En daarnaast denk ik niet dat moet gaan selecteren tussen 'externe' en 'interne' oorzaak..
Dat lijkt mij dat sowieso erg moeilijk als de client nog niet in verdere behandeling is geweest..
Ik zie de pillen meestal als hulpmiddel, soms haat ik ze (als ze niet werken of veel bijwerkingen).
Eerlijk gezegd vind ik het een beetje vreemd dat de huisarts van Maeghan haar laat kiezen tussen pillen of psych, de combinatie is denk ik beter en dat zou die arts ook moeten weten.....
Eerlijk gezegd vind ik het een beetje vreemd dat de huisarts van Maeghan haar laat kiezen tussen pillen of psych, de combinatie is denk ik beter en dat zou die arts ook moeten weten.....
Tof! Ik ben net op tijd voor de gnoes!
Let's plant a tree
Let's plant a tree
de AD medicatie ALLEEN is nooit een goede therapie. Het effectiefste is een combinatie tussen therapie/gesprekken en een AD medicatie
Of middels therapie/gesprekken van de depressie afkomen. Maar dit duurt weer langer.
Ik ben er zelf ook voor om gewoon de uitgifte van/behandeling door middel van AD medicatie bij de psychiater te houden, aangezien die er een betere *diepere* opleiding over heeft gehad, waar een huisarts een bredere opleiding heeft gehad over veel dingen ..
Of middels therapie/gesprekken van de depressie afkomen. Maar dit duurt weer langer.
Ik ben er zelf ook voor om gewoon de uitgifte van/behandeling door middel van AD medicatie bij de psychiater te houden, aangezien die er een betere *diepere* opleiding over heeft gehad, waar een huisarts een bredere opleiding heeft gehad over veel dingen ..
Op zondag 7 oktober 2018 02:15 schreef MTheBassman het volgende:[/b]
Jij hebt wat rare shit in je lijst staan Knokkels :P
Jij hebt wat rare shit in je lijst staan Knokkels :P
Daar ben ik ook voor.quote:Op dinsdag 15 juni 2004 21:02 schreef knokkels het volgende:
de AD medicatie ALLEEN is nooit een goede therapie. Het effectiefste is een combinatie tussen therapie/gesprekken en een AD medicatie
Of middels therapie/gesprekken van de depressie afkomen. Maar dit duurt weer langer.
Ik ben er zelf ook voor om gewoon de uitgifte van/behandeling door middel van AD medicatie bij de psychiater te houden, aangezien die er een betere *diepere* opleiding over heeft gehad, waar een huisarts een bredere opleiding heeft gehad over veel dingen ..
Ik heb het vaak geprobeerd zonder medicijnen maar dat werkte nooit lang, meestal wel even. Nu dus met medicijnen.
Tof! Ik ben net op tijd voor de gnoes!
Let's plant a tree
Let's plant a tree
Nou ja, ik heb alleen medicijnen gehad. Ik ben nog nooit bij een psych oid geweest en ik ben toch echt van m'n depressie af. Zoals gezegd, na drie dagen medicatie. Maar waarschijnlijk is de oorzaak bij mij puberteit geweest, door de hormoonschommelingen is denk ik alles uit balans geraakt. Daar kan een psycholoog ook weinig aan doen denk ik. Maar ik denk ook wel dat het vrij uitzonderlijk is dat medicijnen voldoende werken. Toch denk ik dat je in sommige gevallen misschien beter iemand alleen medicijnen kan geven en evt. daarna overtuigen om naar een psycholoog/psychiater te gaan, omdat dat voor veel mensen toch een enorme drempel is en dat ze anders helemaal niets zouden doen aan hun klachten.
Sanity is (not) statistical
Mee eens, voor mij werkt schijnbaar alleen een combinatie van therapie en medicatie, ik heb beide afzonderlijk geprobeerd, maar dat gaf me meer een gevoel van pappen en nathouden.quote:Op dinsdag 15 juni 2004 21:02 schreef knokkels het volgende:
de AD medicatie ALLEEN is nooit een goede therapie. Het effectiefste is een combinatie tussen therapie/gesprekken en een AD medicatie
Of middels therapie/gesprekken van de depressie afkomen. Maar dit duurt weer langer.
Ook eensch!quote:Ik ben er zelf ook voor om gewoon de uitgifte van/behandeling door middel van AD medicatie bij de psychiater te houden, aangezien die er een betere *diepere* opleiding over heeft gehad, waar een huisarts een bredere opleiding heeft gehad over veel dingen ..
"It's hard to argue against cynics - they always sound smarter than optimists because they have so much evidence on their side."
Hi HeartWorm!quote:Op maandag 14 juni 2004 09:39 schreef HeaRt_woRm het volgende:
Ik ben een week geleden begonnen met de pil,maar werd er zo depri van
Hebben meer mensen dit?
Ik ben er maar mee gestopt,want daar heb ik geen zin in...................................
Ik heb ook (zo'n 10 jaren) de pil gebruikt.
Ben in die tijd ook wel es geswitched naar een andere merk (Femodeen), wat toen
een vrij nieuwe pil was die minder bijwerkingen zou hebben. Maar ik heb me d'r nooit lekker bij gevoeld.
De klachten die ik ervan had, waren in het begin niet zo erg; dat ging heel langzaam.
Daardoor had ik ook niet in de gaten dat het wel eens door de pil kon komen........
Ik had ook depressieve perioden; eigenlijk zat ik in die tijd (achteraf bekeken) nooit goed in m'n vel.
En ik had altijd een soort van "druk" in m'n hoofd. En steeds vaker hoofdpijn; bijna ieder weekend.
En die hoofdpijnen werden uiteindelijk (wekelijkse) migraine-aanvallen.
En ik was eigenlijk altijd moe, en kon altijd wel slapen. En dat bijna 10 jaar lang..........
En toen ik met de pil stopte ben ik gewoon echt een ander mens geworden; ik kan het niet
anders zeggen. Ook mijn omgeving merkte het behoorlijk aan mij.
Ik was vrolijker, energieker, en had geen (!) migraine-aanvallen meer.
Maar misschien is voor jou een ander merk proberen wel een goede optie.......?
En ik ken ook wel iemand, die nooit klachten van de pil heeft gehad.
Maar de meeste vrouwen met wie ik hierover heb gesproken, hadden toch wel vaak last
van (vooral) depressieve gevoelens, en moeheid.
Maar goed, dit is dus mijn ervaring, en het is absoluut niet mijn bedoeling om hiermee
iemand af te schrikken om aan de pil te beginnen ofzo....
Het zal (net als bij AD) per persoon verschillen wat zo'n pil met je doet.
Ik had alleen wel gewild dat ík dit tóen had geweten, want ik heb helaas (ondanks dat ik
met mijn klachten vaak bij de huisarts ben geweest) járenlang "aangemodderd",
en dat gun ik niemand......
HeartWormpie,.......... sterkte in ieder geval!
('t is wel wat met al die tabletjes, hé? )
(Sorry Darkelf: 't is niet echt on-topic, maar ik wilde er toch even op reageren;
misschien dat de mensen hier op het forum er toch iets aan zouden kunnen hebben)
* knokkels knuffelt Grassprietje ..quote:Op vrijdag 18 juni 2004 23:07 schreef grassprietje het volgende:
die kutkut kutkutkutkutkutktutkutut medicijnen!
Kom op meid.. Je komt echt wel uit je dipje..
edit:
En inderdaad ... net wat Syl zegt.. vraag je af of je bij deze ad wel gebaat bent .. Ik ben toen ook overgestapt van citalopram naar remeron .. merkte ik heel snel verbeteringen ook en ze smaakten ook iets lekkerder .. dat zal ook wellicht meegespeeld hebben.. maar da's subjectief hoor
[ Bericht 27% gewijzigd door knokkels op 19-06-2004 02:18:14 ]
Op zondag 7 oktober 2018 02:15 schreef MTheBassman het volgende:[/b]
Jij hebt wat rare shit in je lijst staan Knokkels :P
Jij hebt wat rare shit in je lijst staan Knokkels :P
Meisie. moet je het toch eens over hebben met je arts. Anders moet je toch eens kijken of er een andere oplossing is.quote:Op vrijdag 18 juni 2004 23:07 schreef grassprietje het volgende:
die kutkut kutkutkutkutkutktutkutut medicijnen!
Groetjes me.
Zit ff in een dip maar is druk bezig om er uit te komen.
Ja, mijn psycho zei ook al dat ik het zeker met mijn psych moest bespreken.. Dat was ik ook allang van plan, maar de vorige keer had ik de tijd verkeerd en ging het daarom niet door.. en nu is mijn volgende afspraak volgende maand..
Dus ik heb haar al lange tijd niet meer gezien..
Het is gewoon dat die medicijnen mij zo afvlakken en ik daarom bijna geen emoties uit, zoals huilen. Wat ik eerder onwijs vaak deed, en waar die gevoelens dus blijven.. *** mag het weten..
En tsja, zoals gisteravond, toen kwam het er dus ook allemaal weer uit. Dat doet zo'n pijn, maarja is wel drukverlagend, if you know what i mean..
Dus ik heb haar al lange tijd niet meer gezien..
Het is gewoon dat die medicijnen mij zo afvlakken en ik daarom bijna geen emoties uit, zoals huilen. Wat ik eerder onwijs vaak deed, en waar die gevoelens dus blijven.. *** mag het weten..
En tsja, zoals gisteravond, toen kwam het er dus ook allemaal weer uit. Dat doet zo'n pijn, maarja is wel drukverlagend, if you know what i mean..
Hoi Grass .quote:Op zaterdag 19 juni 2004 18:54 schreef grassprietje het volgende:
Het is gewoon dat die medicijnen mij zo afvlakken en ik daarom bijna geen emoties uit, zoals huilen. Wat ik eerder onwijs vaak deed, en waar die gevoelens dus blijven.. *** mag het weten..
Je zegt dat je bijna geen emoties meer uit, ook geen vreugde en liefde meer dan? Dat je minder huilt hoeft natuurlijk niet negatief te zijn, tenzij je je wel onwijs *** voelt en je dat niet kan uiten.
Sterkte meid!
"It's hard to argue against cynics - they always sound smarter than optimists because they have so much evidence on their side."
heej grassprietje, is er niet een mogelijkheid dat je je psychiater telefonisch te spreken krijgt of de afspraak kan vervroegen..
Je voelt je nu zo rot, als ik dat zo lees, dit kan toch ook niet..
Ik zou het gewoon proberen en als je belt ff de situatie uitleggen... Misschien kan je je psycho wel ff inschakelen om te zorgen dat het eerder kan..
Sterkte he..
Knuffel teigan
Je voelt je nu zo rot, als ik dat zo lees, dit kan toch ook niet..
Ik zou het gewoon proberen en als je belt ff de situatie uitleggen... Misschien kan je je psycho wel ff inschakelen om te zorgen dat het eerder kan..
Sterkte he..
Knuffel teigan
You don't have to know why you do something to stop doing it. All you have to do is to take a close look at what you are actually doing and decide to stop doing it for that moment!"
Wat een eng topic is dit. Mensen die AD gebruiken raad ik aan om je problemen op te lossen
in plaats van mediactie te nemen. Ga bij jezelf na wat er is gebeurt dat je je naar voelt en ga
daarna een manier zoeken om deze problemen op te lossen. Onderdrukken heeft weinig zin.
in plaats van mediactie te nemen. Ga bij jezelf na wat er is gebeurt dat je je naar voelt en ga
daarna een manier zoeken om deze problemen op te lossen. Onderdrukken heeft weinig zin.
Hey Bonita, glad to meet ya, For the kind of stunning newness I must have foreseen ya!
Bedankt voor de tip, meneer de psycholoogquote:Op zaterdag 19 juni 2004 21:32 schreef SEX het volgende:
Wat een eng topic is dit. Mensen die AD gebruiken raad ik aan om je problemen op te lossen
in plaats van mediactie te nemen. Ga bij jezelf na wat er is gebeurt dat je je naar voelt en ga
daarna een manier zoeken om deze problemen op te lossen. Onderdrukken heeft weinig zin.
"Would you guys stop it already?! Did you ever think that maybe there's more to life than being really, really, really, ridiculously good looking?"
Wat een loze reactie... Misschien zijn die medicijnen wel een hulpmiddel bij het oplossen van die problemen??? Soms kan onderdrukken wel helpen...quote:Op zaterdag 19 juni 2004 21:32 schreef SEX het volgende:
Wat een eng topic is dit. Mensen die AD gebruiken raad ik aan om je problemen op te lossen
in plaats van mediactie te nemen. Ga bij jezelf na wat er is gebeurt dat je je naar voelt en ga
daarna een manier zoeken om deze problemen op te lossen. Onderdrukken heeft weinig zin.
Maar ik ben blij dat je dat niet snapt, want dat betekend waarschijnlijk dat je niet in zo'n situatie hebt gezeten of dat je heel goed zelf je problemen op kan lossen.
Fake it till you make it...
@SEX: als je de topics eens leest kun je zien dat de meeste hier geen voorstander zijn van alleen maar AD nemen en accepteren .
Ze doen dit, hoop ik, niet omdat het de makkelijkste weg is.
misschien is er meer over lezen en over hoe mensen er hier mee omgaan een idee voor je je mening geeft?
Ze doen dit, hoop ik, niet omdat het de makkelijkste weg is.
misschien is er meer over lezen en over hoe mensen er hier mee omgaan een idee voor je je mening geeft?
♥ ♥ 13-08-2002 ♥ ♥
Bedankt Cissie
Ik ben een paar dagen geleden toch maar weer begonnen met AD,nadat ik op een avond zwaar depri werd Ik merk nu al dat het wat beter gaat.Alleen jammer dat ik niet meer zo vrolijk ben.
Ik in de ochtend ben ik meestal ubervrolijk,maar dat is heel wat minder
Maandag maar even mijn psych bellen voor een afspraak
Ik ben een paar dagen geleden toch maar weer begonnen met AD,nadat ik op een avond zwaar depri werd Ik merk nu al dat het wat beter gaat.Alleen jammer dat ik niet meer zo vrolijk ben.
Ik in de ochtend ben ik meestal ubervrolijk,maar dat is heel wat minder
Maandag maar even mijn psych bellen voor een afspraak
Ik weet heel goed waar ik het over heb. Een goede vriendin van me heeft in het verledenquote:Op zondag 20 juni 2004 01:50 schreef DarkElf het volgende:
@SEX: als je de topics eens leest kun je zien dat de meeste hier geen voorstander zijn van alleen maar AD nemen en accepteren .
Ze doen dit, hoop ik, niet omdat het de makkelijkste weg is.
misschien is er meer over lezen en over hoe mensen er hier mee omgaan een idee voor je je mening geeft?
zelfmoord gepleegd omdat ze AD gebuikte en ze hier min of meer aan verslaafd raakte.
Als je AD neemt en accepteert ben je automatisch een voorstander, net als rokers.
Hey Bonita, glad to meet ya, For the kind of stunning newness I must have foreseen ya!
ze zal geen zelfmoord hebben gepleegd door de AD maar door haar problemen die misschien versterkt werden door de AD. Erg verdrietig.
Dat kan idd gebeuren, daarom is goede begeleiding dus ook zo belangrijk.
en voorstander? nee denk ik niet; wel alles willen proberen en open staan voor nieuwe dingen, ipv maar blijven aanmodderen.
Dat kan idd gebeuren, daarom is goede begeleiding dus ook zo belangrijk.
en voorstander? nee denk ik niet; wel alles willen proberen en open staan voor nieuwe dingen, ipv maar blijven aanmodderen.
♥ ♥ 13-08-2002 ♥ ♥
Ik vind dat kort door de bocht...quote:Op zondag 20 juni 2004 10:55 schreef SEX het volgende:
Als je AD neemt en accepteert ben je automatisch een voorstander, net als rokers.
Voor sommige mensen kan het net een zetje de goede kant op zijn, voor anderen dus ook niet...
En iedereen reageert anders op AD's... sommige mensen hebben heel veel bijwerkingen, anderen weinig. De een komt er makkelijk vanaf, een ander weer bijna niet.
Fake it till you make it...
De AD medicatie is geen Ei van Columbus ... Je gaat het 'gevecht met de depressie' zelf aan...
Dat kan je op verschillende manieren doen:
Zonder hulp van AD medicatie
Met hulp van AD medicatie en goede, bij jezelf passende therapie
En idd iedereen reageert anders op AD medicatie.
Met hulp van AD medicatie en je hebt de goede medicatie, wat ok echt subjectief is zal die 'strijd' als het goed is makkelijker, draaglijker worden ..
Het haalt voornamelijk 'de scherpe kantjes' van je depressie af
edit: wat niet wil zeggen dat er niet andere manier zijn om de depressie te bevechten
Dat kan je op verschillende manieren doen:
Zonder hulp van AD medicatie
Met hulp van AD medicatie en goede, bij jezelf passende therapie
En idd iedereen reageert anders op AD medicatie.
Met hulp van AD medicatie en je hebt de goede medicatie, wat ok echt subjectief is zal die 'strijd' als het goed is makkelijker, draaglijker worden ..
Het haalt voornamelijk 'de scherpe kantjes' van je depressie af
edit: wat niet wil zeggen dat er niet andere manier zijn om de depressie te bevechten
Op zondag 7 oktober 2018 02:15 schreef MTheBassman het volgende:[/b]
Jij hebt wat rare shit in je lijst staan Knokkels :P
Jij hebt wat rare shit in je lijst staan Knokkels :P
Oh ja, natuurlijk, zelfmoord plegen DOOR antidepressiva... Zou het heel erg onwaarschijnlijk dat er een andere reden was om zelfmoord te plegen, misschien ook dezelfde als waar ze antidepressiva voor slikte?
Ja, je kunt van antidepressiva ook eerst een tijdje de verkeerde kant op gaan, want je lichaam wordt overhoop gehaald door de medicijnen, maar wie zegt dat ze nog had geleefd als ze geen AD's had gehad? En ja, ze zijn nu eenmaal verslavend, dat wordt je verteld als je ze krijgt en staat ook in de bijsluiter ("ontwenningsverschijnselen"). Ik denk niet dat er hier iemand verrast is van het feit dat ze in enige mate verslavend zijn.
Maar als er alleen voor of tegen is, dan ben ik zeker voor. Je zou je eens wat meer moeten verdiepen in het fenomeen depressie. Dan weet je dat er ook niet bij iedereen een onderliggende reden is, en dat die mensen niet zoveel hebben aan een psych agz er geen probleem is om op te lossen. Eerlijkgezegd, en met alle respect, denk ik dat je beter zelf naar een psycholoog kunt gaan, want het klinkt alsof je behoorlijk wat onverwerkte gevoelens hebt die je zicht op de werkelijkheid enigszins belemmeren. En roken vergelijken met medicijnen? Kom nou toch, zeg. Jij bent geschrokken van iets uit je verleden, en in plaats van dat te verwerken -een oplossing te zoeken voor die gebeurtenis waardoor jij je rot voelt-, trap je nu tegen alles wat je maar enigszins de schuld zou kunnen geven.
Ja, je kunt van antidepressiva ook eerst een tijdje de verkeerde kant op gaan, want je lichaam wordt overhoop gehaald door de medicijnen, maar wie zegt dat ze nog had geleefd als ze geen AD's had gehad? En ja, ze zijn nu eenmaal verslavend, dat wordt je verteld als je ze krijgt en staat ook in de bijsluiter ("ontwenningsverschijnselen"). Ik denk niet dat er hier iemand verrast is van het feit dat ze in enige mate verslavend zijn.
Maar als er alleen voor of tegen is, dan ben ik zeker voor. Je zou je eens wat meer moeten verdiepen in het fenomeen depressie. Dan weet je dat er ook niet bij iedereen een onderliggende reden is, en dat die mensen niet zoveel hebben aan een psych agz er geen probleem is om op te lossen. Eerlijkgezegd, en met alle respect, denk ik dat je beter zelf naar een psycholoog kunt gaan, want het klinkt alsof je behoorlijk wat onverwerkte gevoelens hebt die je zicht op de werkelijkheid enigszins belemmeren. En roken vergelijken met medicijnen? Kom nou toch, zeg. Jij bent geschrokken van iets uit je verleden, en in plaats van dat te verwerken -een oplossing te zoeken voor die gebeurtenis waardoor jij je rot voelt-, trap je nu tegen alles wat je maar enigszins de schuld zou kunnen geven.
Sanity is (not) statistical
Kijk, dat is meteen de reden waarom jij tegen AD bent. Een gekleurde mening door die vriendin van je die zelfmoord pleegde (Door de AD? Bewijs dat maar eens dan..)quote:Op zondag 20 juni 2004 10:55 schreef SEX het volgende:
[..]
Ik weet heel goed waar ik het over heb. Een goede vriendin van me heeft in het verleden
zelfmoord gepleegd omdat ze AD gebuikte en ze hier min of meer aan verslaafd raakte.
Als je AD neemt en accepteert ben je automatisch een voorstander, net als rokers.
I'm celebrating my love for you, with a pint of beer and a new tattoo
ja door bijv Prozac, en ja dit zijn bekende feiten, kunnen de depressieve klachten zo toenemen dat iemand idd niets anders meer kan dan zelfmoord plegen.
dit zijn bekende feiten, dit zijn feiten waarom mensen goed begeleidt moeten worden en waarom IK er op tegen ben dat iedere huisarts maar pilletjes voorschrijft.
en voor de mensen die zeggen dat dat niet gebeurt, jammer maar dat is dus wel zo. Mijn vorige huisarts was er ook zo 1, godzijdank heeft ie dat niet bij mij gedaan maar wel bij anderen die ik kende.
dit zijn bekende feiten, dit zijn feiten waarom mensen goed begeleidt moeten worden en waarom IK er op tegen ben dat iedere huisarts maar pilletjes voorschrijft.
en voor de mensen die zeggen dat dat niet gebeurt, jammer maar dat is dus wel zo. Mijn vorige huisarts was er ook zo 1, godzijdank heeft ie dat niet bij mij gedaan maar wel bij anderen die ik kende.
♥ ♥ 13-08-2002 ♥ ♥
Het is inderdaad zo dat in de 1e paar weken de klachten zo erg toe kunnen nemen dat mensen uit pure ellende een einde aan hun leven maken. Daarom is het zaak om zo rustig mogelijk op te bouwen. Sommige huisartsen laten mensen bij seroxat meteen beginnen bij 20 of zelfs 30 mg, belachelijk.quote:Op zondag 20 juni 2004 17:58 schreef DarkElf het volgende:
ja door bijv Prozac, en ja dit zijn bekende feiten, kunnen de depressieve klachten zo toenemen dat iemand idd niets anders meer kan dan zelfmoord plegen.
dit zijn bekende feiten, dit zijn feiten waarom mensen goed begeleidt moeten worden en waarom IK er op tegen ben dat iedere huisarts maar pilletjes voorschrijft.
en voor de mensen die zeggen dat dat niet gebeurt, jammer maar dat is dus wel zo. Mijn vorige huisarts was er ook zo 1, godzijdank heeft ie dat niet bij mij gedaan maar wel bij anderen die ik kende.
I'm celebrating my love for you, with a pint of beer and a new tattoo
Zo kreeg ik dus last van enorme angstaanvallen toen mijn dosis prozac omhoog geschroefd werd, meteen weer de dosis omlaag geschroefd en voila, bijwerkingen verdwenen als sneeuw voor de zon.quote:Op zondag 20 juni 2004 17:58 schreef DarkElf het volgende:
ja door bijv Prozac, en ja dit zijn bekende feiten, kunnen de depressieve klachten zo toenemen dat iemand idd niets anders meer kan dan zelfmoord plegen.
AD zijn net als andere medicijnen gevaarlijk bij onvoorzichtig gebruik, maar dat is voor mij geen argument om ze niet te gebruiken of het gebruik ervan af te keuren.
"It's hard to argue against cynics - they always sound smarter than optimists because they have so much evidence on their side."
jewel vreugde en liefde, alles zit er nog wel en ik voel het ook en ik uit het ook, alleen huilen op het moment dat ik me onwijs *** voel, dat gaat inderdaad niet meer..quote:Op zaterdag 19 juni 2004 19:07 schreef Grrrrrrrr het volgende:
[..]
Hoi Grass .
Je zegt dat je bijna geen emoties meer uit, ook geen vreugde en liefde meer dan? Dat je minder huilt hoeft natuurlijk niet negatief te zijn, tenzij je je wel onwijs *** voelt en je dat niet kan uiten.
Sterkte meid!
neej was een beetje raar de vorige keer. Toen had ik me namelijk vergist in de tijd en toen belde ik haar en ze vroeg nog wel hoe het ging, en ik zei dat het niet zo goed ging..quote:Op zaterdag 19 juni 2004 19:37 schreef teigan het volgende:
heej grassprietje, is er niet een mogelijkheid dat je je psychiater telefonisch te spreken krijgt of de afspraak kan vervroegen..
Je voelt je nu zo rot, als ik dat zo lees, dit kan toch ook niet..
Ik zou het gewoon proberen en als je belt ff de situatie uitleggen... Misschien kan je je psycho wel ff inschakelen om te zorgen dat het eerder kan..
Sterkte he..
Knuffel teigan
maar ze sprak gewoon af voor over een maand ofzo.. ik durfde ook niet te vragen of ik eventueel bij een andere psych terecht kon..
en met mijn psycho heb ik het er ook al over gehad en die zei wel dat ik het zeker moest bespreken en in de gaten moet houden.. das wel goed om te horen.
Op zich gaat het nu ook wel weer, hoor. Tis alleen ff dat moment.. pff..
dankje voor je lieve reactie
helemaal mee eensquote:Op zondag 20 juni 2004 21:20 schreef Grrrrrrrr het volgende:
[..]
AD zijn net als andere medicijnen gevaarlijk bij onvoorzichtig gebruik, maar dat is voor mij geen argument om ze niet te gebruiken of het gebruik ervan af te keuren.
Ja, ik leef nog hoor..
Ik ben alleen ruim een week geleden omhoog gegaan met de dosis en sindsdien ben ik heel moe en depri..
Kheb nergens echt zin in, en ga ook met tegenzin naar het lab..
Maar dat gaat hopelijk wel weer over..
Vandaar mijn weinige reageren hier...
Ik ben alleen ruim een week geleden omhoog gegaan met de dosis en sindsdien ben ik heel moe en depri..
Kheb nergens echt zin in, en ga ook met tegenzin naar het lab..
Maar dat gaat hopelijk wel weer over..
Vandaar mijn weinige reageren hier...
You don't have to know why you do something to stop doing it. All you have to do is to take a close look at what you are actually doing and decide to stop doing it for that moment!"
*meldt*quote:Op woensdag 23 juni 2004 12:19 schreef grassprietje het volgende:
leeft iedereen nog?
"It's hard to argue against cynics - they always sound smarter than optimists because they have so much evidence on their side."
Mjah hoor..quote:Op woensdag 23 juni 2004 12:19 schreef grassprietje het volgende:
leeft iedereen nog?
Best wel.. laatste tijd vaak op #r&p he
Op zondag 7 oktober 2018 02:15 schreef MTheBassman het volgende:[/b]
Jij hebt wat rare shit in je lijst staan Knokkels :P
Jij hebt wat rare shit in je lijst staan Knokkels :P
Ik zit nu al bijna een week weer aan de AD.
Gister bij mijn psych geweest,krijg ik te horen dat ik naar ander moet,omdat
meneer een half jaar weg is Weer aan een ander wennen,maar jah misschien is het wel beter
Gister bij mijn psych geweest,krijg ik te horen dat ik naar ander moet,omdat
meneer een half jaar weg is Weer aan een ander wennen,maar jah misschien is het wel beter
Krijg je hem daarna weer terug?quote:Op donderdag 24 juni 2004 00:24 schreef HeaRt_woRm het volgende:
Ik zit nu al bijna een week weer aan de AD.
Gister bij mijn psych geweest,krijg ik te horen dat ik naar ander moet,omdat
meneer een half jaar weg is Weer aan een ander wennen,maar jah misschien is het wel beter
Of is dit gewoon definitief? Teveel wisselen is niet erg okee
Op zondag 7 oktober 2018 02:15 schreef MTheBassman het volgende:[/b]
Jij hebt wat rare shit in je lijst staan Knokkels :P
Jij hebt wat rare shit in je lijst staan Knokkels :P
Nou,hij gaat een half jaar weg,want hij heeft een klacht gehadquote:Op donderdag 24 juni 2004 17:18 schreef knokkels het volgende:
[..]
Krijg je hem daarna weer terug?
Of is dit gewoon definitief? Teveel wisselen is niet erg okee
Dus ik krijg nu een ander,als ie terug is,mag ik zelf kiezen of ik weer naar hem toe gaat
Probeer het eens met die andere dan hequote:Op vrijdag 25 juni 2004 08:49 schreef HeaRt_woRm het volgende:
[..]
Nou,hij gaat een half jaar weg,want hij heeft een klacht gehad
Dus ik krijg nu een ander,als ie terug is,mag ik zelf kiezen of ik weer naar hem toe gaat
enne? klacht van jou offeh.....?
Op zondag 7 oktober 2018 02:15 schreef MTheBassman het volgende:[/b]
Jij hebt wat rare shit in je lijst staan Knokkels :P
Jij hebt wat rare shit in je lijst staan Knokkels :P
Nee,niet van mijquote:Op vrijdag 25 juni 2004 13:24 schreef knokkels het volgende:
[..]
Probeer het eens met die andere dan he
enne? klacht van jou offeh.....?
Heej grassprietje..
Weet je ook waarom je dan moet huilen? Maar het is toch niet heel erg om zo af en toe eens vaker te huilen, ik meen mij te herinneren dat jij daar problemen mee had... Dat je het nu weer kan is dus weer een stapje in de goede richting....
Sterkte meisje..
Knuffel teigan
Weet je ook waarom je dan moet huilen? Maar het is toch niet heel erg om zo af en toe eens vaker te huilen, ik meen mij te herinneren dat jij daar problemen mee had... Dat je het nu weer kan is dus weer een stapje in de goede richting....
Sterkte meisje..
Knuffel teigan
You don't have to know why you do something to stop doing it. All you have to do is to take a close look at what you are actually doing and decide to stop doing it for that moment!"
haaiquote:Op zaterdag 26 juni 2004 08:55 schreef teigan het volgende:
Heej grassprietje..
Weet je ook waarom je dan moet huilen? Maar het is toch niet heel erg om zo af en toe eens vaker te huilen, ik meen mij te herinneren dat jij daar problemen mee had... Dat je het nu weer kan is dus weer een stapje in de goede richting....
Sterkte meisje..
Knuffel teigan
ja er was op zich wel reden om te huilen, maarja ik denk dat het ook wel weer een ophoping was die erbij uitkwam, maarja..
op zich is het niet verkeerd nee, en het klopt dat ik daar problemen mee had..
Maarja een paar dagen geleden had ik weer sinds tijdje echt het gevoel dat ik niet meer wilde, dat alles pijn deed en dat ik niks kon dan in bed liggen.
Dat heb ik zaterdag toen maar gedaan, terwijl het zulk lekker weer was!
maar het hielp wel, dus.. dat was wel fijn
maar es kijken hoe het afloopt..
dankje voor je lieve reactie!
In de Psychologie van deze maand een kort berichtje over de relatie stress op jonge leeftijd-depressieve klachten op volwassen leeftijd. Bij die mensen zouden de gangbare antidepressiva niet werken (althans: niet goed genoeg, want enigszins positief werken op de stemming doen ze bij iedereen wel, depressieve klachten of niet), zij zouden veel meer gebaat zijn bij anti-stressmedicijnen. Op zich interessant.
quote:Op zondag 20 juni 2004 10:55 schreef SEX het volgende:
[..]
Ik weet heel goed waar ik het over heb. Een goede vriendin van me heeft in het verleden
zelfmoord gepleegd omdat ze AD gebuikte en ze hier min of meer aan verslaafd raakte.
Als je AD neemt en accepteert ben je automatisch een voorstander, net als rokers.
@ trage reactie:quote:Op zondag 20 juni 2004 17:54 schreef Maeghan het volgende:
... En ja, ze zijn nu eenmaal verslavend, dat wordt je verteld als je ze krijgt en staat ook in de bijsluiter ("ontwenningsverschijnselen"). Ik denk niet dat er hier iemand verrast is van het feit dat ze in enige mate verslavend zijn.
waarom denkt iedereen toch nog steeds dat je VERSLAAFD bent aan AD als je ervan afhankelijk bent? afhankelijkheid en verslaving zijn 2 heeeeel verschillende dingen. Als je ervan afhankelijk bent betekent dat dat je niet helemaal lekker functioneert als je het niet gebruikt (wat voor kan komen als je bijv. een keer je dosis vergeet). Dan krijg je ook wel ontwenningsverschijnselen, maar die hoef je nie alleen te krijgen door verslaving.
Als je verslaafd bent heb je steeds meer nodig om het zelfde effect te krijgen. Met AD is het zo dat als je eenmaal de goeie dosis hebt, je jaren en jaren door kan gaan zonder meer nodig te hebben.
♥ || Baby catcher in training || ♥
Is dat een gangbare definitie van verslaving, of jouw definitie? Ik zou het zelf namelijk best verslaving durven noemen als de ellende bij het afbouwen/stoppen met een bepaald middel vele malen groter is dan de ellende die er was voordat iemand met het middel begon.quote:Op maandag 28 juni 2004 14:22 schreef Yuki het volgende:
Als je verslaafd bent heb je steeds meer nodig om het zelfde effect te krijgen.
Die ellende is nergens voor nodig, als je maar heeeeel langzaam afbouwt... Maar verslavend? Kalmeringspillen als Xanax of Seresta zijn dat wel.quote:Op maandag 28 juni 2004 14:23 schreef thaleia het volgende:
[..]
Is dat een gangbare definitie van verslaving, of jouw definitie? Ik zou het zelf namelijk best verslaving durven noemen als de ellende bij het afbouwen/stoppen met een bepaald middel vele malen groter is dan de ellende die er was voordat iemand met het middel begon.
I'm celebrating my love for you, with a pint of beer and a new tattoo
Verschilt per geval.quote:Op maandag 28 juni 2004 14:56 schreef nozem het volgende:
Die ellende is nergens voor nodig, als je maar heeeeel langzaam afbouwt
Maar dan nog: bij ernstige lichamelijke en geestelijke ellende kun je m.i. altijd wel van een verslaving spreken, ongeacht of die ellende optreedt bij abrupt stoppen of bij langzaam afbouwen.
Zo zijn veel werkende mensen verslaafd aan koffie en krijgen afgrijselijke hoofdpijn op zaterdagochtenden (en dan niet van een kater ), ik zou dat wel een verslaving noemen, maar goed, misschien is de 'officiele' definitie anders
Ik zit nu ongeveer 2 weken aan de Paroxetine.De vorige keer dat ik ze gebruikte ging het beter.
Maar nu gaat het alleen maar slechter.Stemmingswisselingen worden erger,en als ik depri ben,ben ik ook zwaar depri.Was eerst in de ochtend altijd ubervrolijk,maar dat is nu ook weg
Zit heel de dag thuis,ben vaak alleen.Was ik maar weer zo vrolijk als eerst...
Maar nu gaat het alleen maar slechter.Stemmingswisselingen worden erger,en als ik depri ben,ben ik ook zwaar depri.Was eerst in de ochtend altijd ubervrolijk,maar dat is nu ook weg
Zit heel de dag thuis,ben vaak alleen.Was ik maar weer zo vrolijk als eerst...
Heel de dag thuis zitten is het slechtste wat je kan doen, ga er iig ff uit, al is het maar om een kleine boodschap te doen of gewoon stukje te fietsen/wandelen.quote:Op donderdag 1 juli 2004 13:37 schreef HeaRt_woRm het volgende:
Ik zit nu ongeveer 2 weken aan de Paroxetine.De vorige keer dat ik ze gebruikte ging het beter.
Maar nu gaat het alleen maar slechter.Stemmingswisselingen worden erger,en als ik depri ben,ben ik ook zwaar depri.Was eerst in de ochtend altijd ubervrolijk,maar dat is nu ook weg
Zit heel de dag thuis,ben vaak alleen.Was ik maar weer zo vrolijk als eerst...
"It's hard to argue against cynics - they always sound smarter than optimists because they have so much evidence on their side."
Jah,dat doet ik ook wel zoveel mogelijkquote:Op donderdag 1 juli 2004 14:26 schreef Grrrrrrrr het volgende:
[..]
Heel de dag thuis zitten is het slechtste wat je kan doen, ga er iig ff uit, al is het maar om een kleine boodschap te doen of gewoon stukje te fietsen/wandelen.
Mijn sociale leven is totaal weg.
Heb er geen zin meer in
Goed zo!quote:Op donderdag 1 juli 2004 14:30 schreef HeaRt_woRm het volgende:
[..]
Jah,dat doet ik ook wel zoveel mogelijk
Hoe komt het dat je sociale leven totaal weg is dan?quote:Mijn sociale leven is totaal weg.
Heb er geen zin meer in
En geen zin? Dan maak je maar zin! Om maar eens een oude uitspraak van mijjn goede vader te citeren .
"It's hard to argue against cynics - they always sound smarter than optimists because they have so much evidence on their side."
Ik heb geen baantje en geen school,want dat houd ik toch niet vol.Heb geen doel meer.
Was ik maar niet weer begonnen met die mindfuckpilletjes...Ben totaal mezelf niet meer.
Weet het niet meer...
Was ik maar niet weer begonnen met die mindfuckpilletjes...Ben totaal mezelf niet meer.
Weet het niet meer...
Wanneer ga je weer naar de huisarts of psycho? Als ik het zo lees doen die pillen je op het moment idd weinig goed...quote:Op donderdag 1 juli 2004 14:45 schreef HeaRt_woRm het volgende:
Ik heb geen baantje en geen school,want dat houd ik toch niet vol.Heb geen doel meer.
Was ik maar niet weer begonnen met die mindfuckpilletjes...Ben totaal mezelf niet meer.
Weet het niet meer...
"It's hard to argue against cynics - they always sound smarter than optimists because they have so much evidence on their side."
Mijn psych is een tijdje weg,dus ik krijg een ander.Ik krijg nog een uitnodiging thuisgestuurd,dus ik weet het niet.quote:Op donderdag 1 juli 2004 14:49 schreef Grrrrrrrr het volgende:
[..]
Wanneer ga je weer naar de huisarts of psycho? Als ik het zo lees doen die pillen je op het moment idd weinig goed...
Ik ben sinds 5 dagen geleden begonnen met Prozac voor Body Dysmorphic Disorder (heeft wat weg van Obsessive Compulsive Disorder). Ik lees net ergens in een boek over BDD, dat mensen die daarvoor prozac nemen vaak 50 mg pillen nemen. Op mijn pillen staat 'F 20'. Ik neem aan dat dit inhoudt dat ik 20 mg pillen heb. Klopt dat?
Als dit klopt zal ik waarschijnlijk mijn dosis moeten verhogen. Over twee weken moet ik weer bij de dokter langs. Op die dag ben ik door m'n Prozac heen. Wordt zo'n dosis vaak langzaam verhoogt? Dus eerst 20 mg pillen en dan opvoeren naar 50 mg? Of heeft de dokter mij een te lage dosering gegeven?
Als dit klopt zal ik waarschijnlijk mijn dosis moeten verhogen. Over twee weken moet ik weer bij de dokter langs. Op die dag ben ik door m'n Prozac heen. Wordt zo'n dosis vaak langzaam verhoogt? Dus eerst 20 mg pillen en dan opvoeren naar 50 mg? Of heeft de dokter mij een te lage dosering gegeven?
Live from planet Earth. The ocean. Dark water.
je lichaam moet dus wennen aan een medicijn.
tevens reageert ieder lichaam anders op de stoffen, is je eigen reactie anders dan die van een ander en daar gaat het om; niet om wat standaard gegeven wordt.
tevens reageert ieder lichaam anders op de stoffen, is je eigen reactie anders dan die van een ander en daar gaat het om; niet om wat standaard gegeven wordt.
♥ ♥ 13-08-2002 ♥ ♥
ik denk dat je daar wel meer over kan lezen op de bijsluiter..quote:Op zaterdag 3 juli 2004 16:38 schreef Ogrefish het volgende:
Ik ben sinds 5 dagen geleden begonnen met Prozac voor Body Dysmorphic Disorder (heeft wat weg van Obsessive Compulsive Disorder). Ik lees net ergens in een boek over BDD, dat mensen die daarvoor prozac nemen vaak 50 mg pillen nemen. Op mijn pillen staat 'F 20'. Ik neem aan dat dit inhoudt dat ik 20 mg pillen heb. Klopt dat?
Als dit klopt zal ik waarschijnlijk mijn dosis moeten verhogen. Over twee weken moet ik weer bij de dokter langs. Op die dag ben ik door m'n Prozac heen. Wordt zo'n dosis vaak langzaam verhoogt? Dus eerst 20 mg pillen en dan opvoeren naar 50 mg? Of heeft de dokter mij een te lage dosering gegeven?
en op het etiketje van de apotheek.. ff zoeken, dan vind je het wel...
vaak wordt de dosis inderdaad na bijv. een week verhoogd. ligt eraan hoe goed het aanslaat en of je meer nodig hebt..
sterkte ermee!
Langzaam opvoeren is idd heel gebruikelijk. Er moet eerst worden gekeken of je niet teveel last van bijwerkingen hebt. Toen mijn dosis prozac van 20 naar 40 ging, kreeg ik dus allerlei minder leuke bijverschijnselen... Snel weer teruggegaan naar 20. Dat zou ik ook met je huisarts afspreken, dat als je last krijgt van hevige bijwerkingen dat je dan meteen weer langskomt.quote:Op zaterdag 3 juli 2004 16:38 schreef Ogrefish het volgende:
Ik ben sinds 5 dagen geleden begonnen met Prozac voor Body Dysmorphic Disorder (heeft wat weg van Obsessive Compulsive Disorder). Ik lees net ergens in een boek over BDD, dat mensen die daarvoor prozac nemen vaak 50 mg pillen nemen. Op mijn pillen staat 'F 20'. Ik neem aan dat dit inhoudt dat ik 20 mg pillen heb. Klopt dat?
Als dit klopt zal ik waarschijnlijk mijn dosis moeten verhogen. Over twee weken moet ik weer bij de dokter langs. Op die dag ben ik door m'n Prozac heen. Wordt zo'n dosis vaak langzaam verhoogt? Dus eerst 20 mg pillen en dan opvoeren naar 50 mg? Of heeft de dokter mij een te lage dosering gegeven?
"It's hard to argue against cynics - they always sound smarter than optimists because they have so much evidence on their side."
Ik slaap nu al nauwelijks sinds ik met Prozac ben begonnen. Het kan natuurlijk ook het weer of de stress zijn. Maar ik werd eergisteravond badend in het zweet wakker en kon daarna niet meer in slaap vallen. Dat komt me eigenlijk nooit voor, tenzij ik ziek ben. En dat ben ik nu niet. Ik heb waarschijnlijk straks wel 40 of 50 mg pillen nodig, dus ik hoop dat ik tegen die tijd van deze bijwerking af ben.
Live from planet Earth. The ocean. Dark water.
Houd het voorlopig gewoon goed in de gaten, zodra je vindt dat de bijwerkingen de spuigaten uitlopen zou ik meteen naar de arts gaan.
"It's hard to argue against cynics - they always sound smarter than optimists because they have so much evidence on their side."
Ik neem nu sinds een paar dagen mijn Paroxetine in de ochtend in(dan werkte het beter ofzow )
Maar ik heb nu echt zo'n honger en koppijn de heel dag.Is het dan toch beter als ik het dan weer in de avond neem?Heb nu ook lichte inslaappillen erbij gekregen.
Maar ik heb nu echt zo'n honger en koppijn de heel dag.Is het dan toch beter als ik het dan weer in de avond neem?Heb nu ook lichte inslaappillen erbij gekregen.
Misschien kun je kijken of de bijwerkingen ook weer minder worden, anders eens met je arts overleggen.quote:Op zondag 11 juli 2004 17:22 schreef HeaRt_woRm het volgende:
Ik neem nu sinds een paar dagen mijn Paroxetine in de ochtend in(dan werkte het beter ofzow )
Maar ik heb nu echt zo'n honger en koppijn de heel dag.Is het dan toch beter als ik het dan weer in de avond neem?Heb nu ook lichte inslaappillen erbij gekregen.
"It's hard to argue against cynics - they always sound smarter than optimists because they have so much evidence on their side."
Dan werkte het beter? Nou, volgens mijn arts maakte het niet uit en moest ik gewoon zelf kijken waar ik me beter bij voelde, 's ochtends of 's avonds. En agz ik binnen twee uur na innemen in slaap viel was 's avonds handiger =D
Sanity is (not) statistical
Mij werd verteld dat als je het in de ochtend innneemt het dan overdag werkt.En ook dat je dan beter slaapt
zo hallo, dat is weer een tijd geleden..
maar ik dacht, ik post maar es, want ik heb een vraagje.
Ik heb de laatste tijd namelijk echt last van heel veel zin in eten. Niet echt vreetbuien ofzo, maar als ik wil, dan eet ik me de hele dag suf in allerlei dingetjes.
En tsja ik voel me er niet echt lekker bij..
Hoe doen jullie dat? Heeft iemand tips?
maar ik dacht, ik post maar es, want ik heb een vraagje.
Ik heb de laatste tijd namelijk echt last van heel veel zin in eten. Niet echt vreetbuien ofzo, maar als ik wil, dan eet ik me de hele dag suf in allerlei dingetjes.
En tsja ik voel me er niet echt lekker bij..
Hoe doen jullie dat? Heeft iemand tips?
Grassprietje, slik jij nou ook Zoloft (Sertraline)?
Tof! Ik ben net op tijd voor de gnoes!
Let's plant a tree
Let's plant a tree
heej grassprietje, dat komet mij ergnes wel bekend voro..
Ik kan ook de hele dag door knabbelen aan van alles..
weet je zeker dat het van de medicijnen komt en dat je niet probeert een rotgevoel weg te eten??
Anders moet je de dokter eens vragen..
Bij mij helpt veel drinken wel wat..
Thee met een smaakje ofzo..
Ik hoop dat je er wat aanhebt..
Ik kan ook de hele dag door knabbelen aan van alles..
weet je zeker dat het van de medicijnen komt en dat je niet probeert een rotgevoel weg te eten??
Anders moet je de dokter eens vragen..
Bij mij helpt veel drinken wel wat..
Thee met een smaakje ofzo..
Ik hoop dat je er wat aanhebt..
You don't have to know why you do something to stop doing it. All you have to do is to take a close look at what you are actually doing and decide to stop doing it for that moment!"
jup ik had er ook nooit last van, ik denk ook niet dat het door de AD komt.. meer door gemoedstoestand..quote:Op maandag 26 juli 2004 20:36 schreef Vava het volgende:
Grassprietje, slik jij nou ook Zoloft (Sertraline)?
uhu thee helpt wel, maar ik moet mezelf wel echt bedwingen..quote:Op maandag 26 juli 2004 20:45 schreef teigan het volgende:
heej grassprietje, dat komet mij ergnes wel bekend voro..
Ik kan ook de hele dag door knabbelen aan van alles..
weet je zeker dat het van de medicijnen komt en dat je niet probeert een rotgevoel weg te eten??
Anders moet je de dokter eens vragen..
Bij mij helpt veel drinken wel wat..
Thee met een smaakje ofzo..
Ik hoop dat je er wat aanhebt..
Okay, ik heb namelijk sinds ik Zoloft slik meer zin in snoep enzo... het kost me superveel moeite om niet te snoepen. Ik heb niet echt een hongergevoel.quote:Op maandag 26 juli 2004 20:46 schreef grassprietje het volgende:
[..]
jup ik had er ook nooit last van, ik denk ook niet dat het door de AD komt.. meer door gemoedstoestand..
Tof! Ik ben net op tijd voor de gnoes!
Let's plant a tree
Let's plant a tree
hmm ja misschien komt het dan ook wel door medicijnen... maar eerst had ik het niet..quote:Op maandag 26 juli 2004 21:02 schreef Vava het volgende:
[..]
Okay, ik heb namelijk sinds ik Zoloft slik meer zin in snoep enzo... het kost me superveel moeite om niet te snoepen. Ik heb niet echt een hongergevoel.
wat doe jij er aan?
Ik heb een groot deel van de dag kauwgom in mijn mond en verder snoep ik veel te veel, probeer wel zo weinig mogelijk te snoepen maar soms heb ik zo ontzettend veel zin in snoep, vooral dropquote:Op maandag 26 juli 2004 21:29 schreef grassprietje het volgende:
[..]
hmm ja misschien komt het dan ook wel door medicijnen... maar eerst had ik het niet..
wat doe jij er aan?
Tof! Ik ben net op tijd voor de gnoes!
Let's plant a tree
Let's plant a tree
Ik denk dat je er gewoon mee moet leren leven, zolang het geen echte vreetbuien worden moet dat wel lukken denk ik .
Zelf steek ik altijd een sigaret op als ik mijn lekker trek niet kan bedwingen, maar dat is niet een methode die ik wil aanbevelen uiteraard.
Zelf steek ik altijd een sigaret op als ik mijn lekker trek niet kan bedwingen, maar dat is niet een methode die ik wil aanbevelen uiteraard.
"It's hard to argue against cynics - they always sound smarter than optimists because they have so much evidence on their side."
ja kijk het probleem is ook, dat als ik maar 3 koekjes op heb, ik me al een ongelooflijk mestvarken voel.. niet echt cool dusquote:Op maandag 26 juli 2004 21:36 schreef Grrrrrrrr het volgende:
Ik denk dat je er gewoon mee moet leren leven, zolang het geen echte vreetbuien worden moet dat wel lukken denk ik .
Zelf steek ik altijd een sigaret op als ik mijn lekker trek niet kan bedwingen, maar dat is niet een methode die ik wil aanbevelen uiteraard.
Dus het is niet alleen slecht voor de gezondheid, ook voor mn geestelijke toestand dus zeg maar..
Dat heb ik ook, ik weet wel dat het geen vreetbuien zijn maar het voelt niet zo.. verstand tegen gevoel in ofzo :-Squote:Op maandag 26 juli 2004 21:42 schreef grassprietje het volgende:
[..]
ja kijk het probleem is ook, dat als ik maar 3 koekjes op heb, ik me al een ongelooflijk mestvarken voel.. niet echt cool dus
Dus het is niet alleen slecht voor de gezondheid, ook voor mn geestelijke toestand dus zeg maar..
En roken, ik ben er een jaar geleden mee gestopt en eigenlijk niet van plan om weer te beginnen. Een sigaret hielp idd wel maar ik vind het geen goed alternatief. Dan liever kauwgom
Tof! Ik ben net op tijd voor de gnoes!
Let's plant a tree
Let's plant a tree
Dat mag ik hopen....quote:Op maandag 26 juli 2004 21:53 schreef Vava het volgende:
En roken, ik ben er een jaar geleden mee gestopt en eigenlijk niet van plan om weer te beginnen. Een sigaret hielp idd wel maar ik vind het geen goed alternatief.
"It's hard to argue against cynics - they always sound smarter than optimists because they have so much evidence on their side."
Ik heb het ook ben dan ook heel veel aangekomen sinds ik ad gebruik.eerst seroxsat later(nu) citalopram gaan gebruiken in de hoop dat ik niet zo zou aankomen maar helaas... Ik ben niet aangekomen nu maar moet er veel harder mijn best voor doen dan normaal....en als ik nou al een slanke den was.Ben half jaar gestopt tussen de seroxsat en citalopram toen ging het veel beter maarja zonder citalopram lukt het me ook nietquote:Op maandag 26 juli 2004 21:02 schreef Vava het volgende:
[..]
Okay, ik heb namelijk sinds ik Zoloft slik meer zin in snoep enzo... het kost me superveel moeite om niet te snoepen. Ik heb niet echt een hongergevoel.
I don't care.....
ik vind het wel interessant dat jullie het ook hebben, vooral dat je ook denkt dat de medicijnen ermee te maken hebben.... Zo had ik er eigenlijk nog niet naar gekeken...
Ik merk alleen wel dat ik het meer doe als ik me ongelukkig voel..
En tja, die gewichtstoename, die is bij mij enorm geweest...
Vandaar dat ik ook zo baal van mijn gewicht en ik daar ook een boel aan wijt, vreetbuien enzo...
Ik probeer me alleen te herinneren hoe het was toen ik een lagere dosis had, maar dat weet ik niet meer, was toen een enorme stressperiode...
Ik merk alleen wel dat ik het meer doe als ik me ongelukkig voel..
En tja, die gewichtstoename, die is bij mij enorm geweest...
Vandaar dat ik ook zo baal van mijn gewicht en ik daar ook een boel aan wijt, vreetbuien enzo...
Ik probeer me alleen te herinneren hoe het was toen ik een lagere dosis had, maar dat weet ik niet meer, was toen een enorme stressperiode...
You don't have to know why you do something to stop doing it. All you have to do is to take a close look at what you are actually doing and decide to stop doing it for that moment!"
Ik zat dat net te lezen van aankomen door ad.
Ik heb seroxat, zoloft en efexor geslikt, maar bij alledrie ben ik niet aangekomen, misschien zelfs wel wat afgevallen.
Nadat ik stopte met efexor ben ik wel aangekomen . Maar geen idee of dat was door het stoppen of dat ik meer ben gaan snoepen...
Dus je hoeft niet altijd aan te komen van antidepressiva...
Ik heb seroxat, zoloft en efexor geslikt, maar bij alledrie ben ik niet aangekomen, misschien zelfs wel wat afgevallen.
Nadat ik stopte met efexor ben ik wel aangekomen . Maar geen idee of dat was door het stoppen of dat ik meer ben gaan snoepen...
Dus je hoeft niet altijd aan te komen van antidepressiva...
Fake it till you make it...
Nijna, dat weet ik...
Daarom heb ik op een gegeven moment cipramil gekregen, de meeste mensen vallen er namelijkj vanaf..
Maar ik dus niet...
Daarom heb ik op een gegeven moment cipramil gekregen, de meeste mensen vallen er namelijkj vanaf..
Maar ik dus niet...
You don't have to know why you do something to stop doing it. All you have to do is to take a close look at what you are actually doing and decide to stop doing it for that moment!"
Stom eigenlijk dat dat bij iedereen anders werkt... Ik bedoel ik snap wel dat ze niet iets bijwerkingsloos kunnen maken, maar ik vind het wel maf dat die bijwerkingen echt zo heel tegenovergesteld kunnen zijn...quote:Op dinsdag 27 juli 2004 10:54 schreef teigan het volgende:
Nijna, dat weet ik...
Daarom heb ik op een gegeven moment cipramil gekregen, de meeste mensen vallen er namelijkj vanaf..
Maar ik dus niet...
Fake it till you make it...
ja inderdaad...quote:Op dinsdag 27 juli 2004 10:58 schreef Nijna het volgende:
[..]
Stom eigenlijk dat dat bij iedereen anders werkt... Ik bedoel ik snap wel dat ze niet iets bijwerkingsloos kunnen maken, maar ik vind het wel maf dat die bijwerkingen echt zo heel tegenovergesteld kunnen zijn...
hoe gaat het met jullie allemaal dan ondertussen?
met mij gaat het up en down. Maar.. ik heb mezelf weer es een nieuwe strategie voorgeschreven jaja :')
op dit moment gaat het bergje op
[ Bericht 5% gewijzigd door #ANONIEM op 27-07-2004 11:55:53 ]
heej grassprietje..
hier gaat het allemaal iets minder.... Denk dat het deels komt omdat mijn opa twee weken geleden is overleden..
Ik voel me rot, ben vaak heel erg in mezelf gekeerd en afwezig, en heb eigenlijk nergens meer zin in...
Gelukkig heb ik donderdag intake bij de GGZ, eens zien wat ze ervan zeggen..
En dan over een paar weekjes weer naar de huisarts, dan is die van mij er weer...
hier gaat het allemaal iets minder.... Denk dat het deels komt omdat mijn opa twee weken geleden is overleden..
Ik voel me rot, ben vaak heel erg in mezelf gekeerd en afwezig, en heb eigenlijk nergens meer zin in...
Gelukkig heb ik donderdag intake bij de GGZ, eens zien wat ze ervan zeggen..
En dan over een paar weekjes weer naar de huisarts, dan is die van mij er weer...
You don't have to know why you do something to stop doing it. All you have to do is to take a close look at what you are actually doing and decide to stop doing it for that moment!"
Ik val er dus ook niet van afquote:Op dinsdag 27 juli 2004 10:54 schreef teigan het volgende:
Nijna, dat weet ik...
Daarom heb ik op een gegeven moment cipramil gekregen, de meeste mensen vallen er namelijkj vanaf..
Maar ik dus niet...
Heb het er al zo vaak met de huisarts over gehad en m'n psycholoog,het is nu eenmaal dat het zo werkt bij mij.Vind het wel een probleem maarja het is het een of het ander,elke dag paniek en angst...nou ja dan maar te zwaar!
I don't care.....
Anti-depressiva is volgens mij niet bedoeld om je in het paradijs te zetten, hoewel dat natuurlijk mooi zou zijn maar onmogelijk, de omgevingsvariabelen zijn ook aanwezig, je wordt beinvloed door buitenaf.
Toen ik anti-depressiva voor de eerste keer kreeg dacht ik van, zo, ik ga ff lekker erbij zitten en het geluk komt me wel aanwaaien. Niet dus, de anti-depressiva zorgt ervoor dat je niet te ver zakt in de shit, dat je ff verdoofd wordt tot een bepaalde diepte.
Toen ik anti-depressiva voor de eerste keer kreeg dacht ik van, zo, ik ga ff lekker erbij zitten en het geluk komt me wel aanwaaien. Niet dus, de anti-depressiva zorgt ervoor dat je niet te ver zakt in de shit, dat je ff verdoofd wordt tot een bepaalde diepte.
Sinds 2007 anti depressiva vrij,
In 2008 gezonder enigsins rustiger blij.
Gekte en waanzin voorbij.
Eindelijk tijd voor de normalere realiteit.
In 2008 gezonder enigsins rustiger blij.
Gekte en waanzin voorbij.
Eindelijk tijd voor de normalere realiteit.
Ik heb eerst Citalopram geslikt, daar ben ik niet van aangekomen en had ik ook niet zo van die snoepbuien, wel een beetje maar veel minder dan nu. Bovendien snoep ik altijd al graag.quote:Op maandag 26 juli 2004 23:36 schreef sabyne het volgende:
[..]
Ik heb het ook ben dan ook heel veel aangekomen sinds ik ad gebruik.eerst seroxsat later(nu) citalopram gaan gebruiken in de hoop dat ik niet zo zou aankomen maar helaas... Ik ben niet aangekomen nu maar moet er veel harder mijn best voor doen dan normaal....en als ik nou al een slanke den was.Ben half jaar gestopt tussen de seroxsat en citalopram toen ging het veel beter maarja zonder citalopram lukt het me ook niet
Nu slik ik Zoloft waar ik meer snoepbuien van krijg, vooralsnog denk ik dat het van die Zoloft komt omdat het dus erger is geworden.
Tot nu toe nog niet aangekomen gelukkig, mijn verbranding is snel denk ik..
Tof! Ik ben net op tijd voor de gnoes!
Let's plant a tree
Let's plant a tree
alsnog gecondoleerd en sterktequote:Op dinsdag 27 juli 2004 12:02 schreef teigan het volgende:
heej grassprietje..
hier gaat het allemaal iets minder.... Denk dat het deels komt omdat mijn opa twee weken geleden is overleden..
Ik voel me rot, ben vaak heel erg in mezelf gekeerd en afwezig, en heb eigenlijk nergens meer zin in...
Gelukkig heb ik donderdag intake bij de GGZ, eens zien wat ze ervan zeggen..
En dan over een paar weekjes weer naar de huisarts, dan is die van mij er weer...
Hopelijk krijg je snel een psycholoog (ofzoiets) toegewezen, want dat kan wel een belangrijke steun in de rug zijn..
ja inderdaad, het is en blijft een medicijn om je te helpen bij je problemen en natuurlijk geen middel om af te vallen!quote:Op dinsdag 27 juli 2004 16:59 schreef sabyne het volgende:
[..]
Ik val er dus ook niet van af
Heb het er al zo vaak met de huisarts over gehad en m'n psycholoog,het is nu eenmaal dat het zo werkt bij mij.Vind het wel een probleem maarja het is het een of het ander,elke dag paniek en angst...nou ja dan maar te zwaar!
Misschien spelen dingen naast je medicijnen ook wel mee in het snoepen..quote:Op dinsdag 27 juli 2004 20:52 schreef Vava het volgende:
[..]
Ik heb eerst Citalopram geslikt, daar ben ik niet van aangekomen en had ik ook niet zo van die snoepbuien, wel een beetje maar veel minder dan nu. Bovendien snoep ik altijd al graag.
Nu slik ik Zoloft waar ik meer snoepbuien van krijg, vooralsnog denk ik dat het van die Zoloft komt omdat het dus erger is geworden.
Tot nu toe nog niet aangekomen gelukkig, mijn verbranding is snel denk ik..
Bij mij is het tenminste wel als ik me rotter voel, des te meer trek ik krijg..
Ik krijg dan juist minder trek, helaas alleen in gewoon eten, snoepen gaat hoe dan ook doorquote:Op dinsdag 27 juli 2004 21:27 schreef grassprietje het volgende:
[..]
Misschien spelen dingen naast je medicijnen ook wel mee in het snoepen..
Bij mij is het tenminste wel als ik me rotter voel, des te meer trek ik krijg..
Tof! Ik ben net op tijd voor de gnoes!
Let's plant a tree
Let's plant a tree
Ja bij mij is dat ook zo....door de Citalopram voel ik me veel en veel beter dus zou ik eigenlijk gezonder moeten snoepen/eten!quote:Op dinsdag 27 juli 2004 21:27 schreef grassprietje het volgende:
[..]
Misschien spelen dingen naast je medicijnen ook wel mee in het snoepen..
Bij mij is het tenminste wel als ik me rotter voel, des te meer trek ik krijg..
I don't care.....
Ik weet niet goed of het hier in dit topic hoort, maar ik denk zo van wel.. En anders tja, dan moet het maar geedit of gedelete worden!
Vanaf september 2002 heb ik Efexor geslikt tot eind juni 2004. (Inclusief het afbouwen) en in die tijd, nuja, doe maar in het begin dat ik het nam, ben ik 10KG aangekomen..
Mijn dokter had me verteld dat ik die 10 KG weer zou kwijtraken als ik gestopt was met mijn AD. Ik ben nu een maandje van die pillen af, alleen is mijn gewicht nog steeds hetzelfde.. Ik vraag me dus af hoelang het duurt voor ik iets van die 10KG kwijt ben?(Als liefst allemaal, maar goed, als het iets minder is ben ik ook meer dan tevreden! ) Of moet ik echt actief gaan dieeten voordat ik die 10KG weer kwijtraak?
Vanaf september 2002 heb ik Efexor geslikt tot eind juni 2004. (Inclusief het afbouwen) en in die tijd, nuja, doe maar in het begin dat ik het nam, ben ik 10KG aangekomen..
Mijn dokter had me verteld dat ik die 10 KG weer zou kwijtraken als ik gestopt was met mijn AD. Ik ben nu een maandje van die pillen af, alleen is mijn gewicht nog steeds hetzelfde.. Ik vraag me dus af hoelang het duurt voor ik iets van die 10KG kwijt ben?(Als liefst allemaal, maar goed, als het iets minder is ben ik ook meer dan tevreden! ) Of moet ik echt actief gaan dieeten voordat ik die 10KG weer kwijtraak?
is je eetpatroon ook verandert toen je AD ging slikken?quote:Op donderdag 29 juli 2004 01:04 schreef fae_sarah het volgende:
Ik weet niet goed of het hier in dit topic hoort, maar ik denk zo van wel.. En anders tja, dan moet het maar geedit of gedelete worden!
Vanaf september 2002 heb ik Efexor geslikt tot eind juni 2004. (Inclusief het afbouwen) en in die tijd, nuja, doe maar in het begin dat ik het nam, ben ik 10KG aangekomen..
Mijn dokter had me verteld dat ik die 10 KG weer zou kwijtraken als ik gestopt was met mijn AD. Ik ben nu een maandje van die pillen af, alleen is mijn gewicht nog steeds hetzelfde.. Ik vraag me dus af hoelang het duurt voor ik iets van die 10KG kwijt ben?(Als liefst allemaal, maar goed, als het iets minder is ben ik ook meer dan tevreden! ) Of moet ik echt actief gaan dieeten voordat ik die 10KG weer kwijtraak?
En zo ja, is dat eetpatroon nu weer normaal aan het worden nu je bent gestopt?
Ik denk dat dat misschien wel antwoord kan geven op je vraag, verder heb ik er geen ervaring mee enzo, dus kan ik er ook niet veel over zeggen.. sorry
Om heel eerlijk te zijn, is mijn eetpatroon niet gewijzigd toen ik met AD starte.. Ik ben altijd iemand geweest die weinig tot niet snoept.. Dus om te gaan dieeten, zal het moeilijk worden.. Want echt heel erg veel eten is niet aan mij besteed..quote:Op donderdag 29 juli 2004 08:30 schreef grassprietje het volgende:
is je eetpatroon ook verandert toen je AD ging slikken?
Toch bedankt voor de reactie
Zit niets anders op dan sporten dan denk ik, fae_sarah. Dat werkte bij mij (ook wel een kilo of 8 aangekomen door ad) in elk geval wel.
Ik zag laatst op het nieuws dat gevangenen voortaan bepaalde vitamines krijgen tegen agressie en bepaalde andere vitamines tegen depressie. Ze noemden 3 dingen op die werken tegen depressie (ik meen foliumzuur, vitamine B en nog iets). Aangezien ik geen liefhebber meer ben van antidepressiva, maar vermoedelijk wel erfelijk belast met (met? door?) een neiging tot depressiviteit, ben ik zeer geinteresseerd in elk mogelijk alternatief. Iemand die dit ook op tv heeft gezien en er meer van heeft onthouden, of er sowieso meer van weet?
Ik zag laatst op het nieuws dat gevangenen voortaan bepaalde vitamines krijgen tegen agressie en bepaalde andere vitamines tegen depressie. Ze noemden 3 dingen op die werken tegen depressie (ik meen foliumzuur, vitamine B en nog iets). Aangezien ik geen liefhebber meer ben van antidepressiva, maar vermoedelijk wel erfelijk belast met (met? door?) een neiging tot depressiviteit, ben ik zeer geinteresseerd in elk mogelijk alternatief. Iemand die dit ook op tv heeft gezien en er meer van heeft onthouden, of er sowieso meer van weet?
Ben het hier echt helemaal mee eens.quote:Omdat het mijn belastingcenten zijn. Bovendien kun je ervanuit gaan dat de gemiddelde kansloze depressiveling thuis zit te teren op de maatschappij omdat het allemaal zo zwaar is. Dure jongens dus en met zo'n topic doe je net of het normaal is om ze te slikken. Het wordt alleen maar toegankelijker en geaccepteerd, terwijl het grote merendeel zichzelf een schop onder de kont moet geven en op moet houden met dat gejammer dat ze het zo moeilijk hebben. maar je hebt wel gelijk op zich, we praten hier over de meest kansloze mensen onder de bevolking, die toch niet willen luisteren omdat ze zo zielig zijn.
Kijk eens aan, gewoon effe googlen op 'depressie vitamine' levert al een hoop links op. Onder andere deze http://www.e-gezondheid.b(...)11967&idRubrique=901quote:Op donderdag 29 juli 2004 13:19 schreef thaleia het volgende:
Ik zag laatst op het nieuws dat gevangenen voortaan bepaalde vitamines krijgen tegen agressie en bepaalde andere vitamines tegen depressie. Ze noemden 3 dingen op die werken tegen depressie (ik meen foliumzuur, vitamine B en nog iets). Aangezien ik geen liefhebber meer ben van antidepressiva, maar vermoedelijk wel erfelijk belast met (met? door?) een neiging tot depressiviteit, ben ik zeer geinteresseerd in elk mogelijk alternatief. Iemand die dit ook op tv heeft gezien en er meer van heeft onthouden, of er sowieso meer van weet?
Prozac werkt tot nu toe bij mij goed, maar ik heb soms redelijk veel last van de bij-effecten. Ik slaap slechter, gaap veel overdag, en heb totaal geen zin meer in seks. En net dat laatste mis ik dus. Ik kan erecties niet langer dan een stuk of 30 seconden vasthouden en naakte vrouwen doen me niks meer. De interesse lijkt in een paar dagen totaal te zijn weggezakt. Dit is echt klote.
Live from planet Earth. The ocean. Dark water.
Slik inmiddels vanaf december seroxat, in het begin ging het in een stijgende lijn omhoog alles werd weer leuker en kreeg weer zin in alles(wel van 70kg naar 78kg aangekomen) nu de 5e week van 30 naar 20 mg, weer veel moe lang slapen, vooral zweten in de hitte het guts echt mijn kop af, niet depri of echt angstig maar nog wel af en toe gestressed.... en waarvoor.... zeg het maar...?? ik hoop echt dat dit weer afneemd, vooral het wakker worden gaat slecht word na 10 uur slaap gewoon moe wakker en kan zo verder slapen.... totdat ik weer te fit ben om te kunnen slapen en dan moet alles in één keer gebeuren ga ik opruimen, boodschappen doen, internetten, op visite.... pfffff en dan moet het eens voorkomen dat ik alleen een avond moet doorbrengen vreschrikkelijk gewoon... naja teveel vrije tijd is dus ook niet goed....... ga maar een extra hobby zoeken.... hahaha nee, ik hoop zo snel mogelijk van die shit af te zijn, gelukkig ben ik van de bromazepam later dormicum om in slaap te komen af ( zonder moeite overigens/half jaar gebruikt).....
En idd ik wilde dat ik weer net zoveel zin had als vroeger, maar heb het id dat die pillen je ook moe makenwaardoor het dus niet meer zoals vroeger gaat....
En idd ik wilde dat ik weer net zoveel zin had als vroeger, maar heb het id dat die pillen je ook moe makenwaardoor het dus niet meer zoals vroeger gaat....
alles heeft een oorzaak
Ik heb nog geen tijd gehad om het hele topic te lezen, maar ik ga waarschijnlijk volgende week beginnen met seroxat.
Ik heb wel al een hoop bijwerkingen gelezen als ik daar allemaal last van moet krijgen...maarja da's altijd met medicatie. Maar welke bijwerkingen krijg je zo goed als zeker?
Moe zijn, gewichtstoename, geen zin in sex en problemen met sex?
Ik heb wel al een hoop bijwerkingen gelezen als ik daar allemaal last van moet krijgen...maarja da's altijd met medicatie. Maar welke bijwerkingen krijg je zo goed als zeker?
Moe zijn, gewichtstoename, geen zin in sex en problemen met sex?
dat verschilt per persoon.. echt waar..quote:Op dinsdag 3 augustus 2004 11:49 schreef T1andonly het volgende:
Ik heb nog geen tijd gehad om het hele topic te lezen, maar ik ga waarschijnlijk volgende week beginnen met seroxat.
Ik heb wel al een hoop bijwerkingen gelezen als ik daar allemaal last van moet krijgen...maarja da's altijd met medicatie. Maar welke bijwerkingen krijg je zo goed als zeker?
Moe zijn, gewichtstoename, geen zin in sex en problemen met sex?
wel kun je kijken op de bijsluiter (die vast wel ergens op internet staat).
Daar staan de bijwerkingen die bekend zijn van Serotax en dus niet in het algemeen.
In ieder geval krijg je in het begin erg veel last van bijwerkingen.
Daarna zal het medicijn beginnen te werken (als het goed is) en nemen de bijwerkingen af.
Wat bij mij ook wel zo was, dat ik de ene keer hier last van had en de andere keer daar van.. op dit moment is het vrij relaxt..
iig van alle bijwerkingen die jij opnoemt heb ik er geen één..
Ik moet er nog goed over praten met de psychologe, ik wil altijd wel weten waar ik aan begin natuurlijk. Alleen ik geloof niet zo zeer in medicatie vaak, dus ik weet niet of het dan wel even gemakkelijk aanslaat. Vind het een raar idee dat er iets is dat je zo kan beinvloeden
Wel ja..... gelijk heb je, maar hou er rekening mee dat de bijwerkingen zeker in het begin( de eerste weken) het ergste zijn, erna wordt alles vanzelf minder. En het afbouwen kan je problemen geven .quote:Op dinsdag 3 augustus 2004 12:07 schreef T1andonly het volgende:
Ik moet er nog goed over praten met de psychologe, ik wil altijd wel weten waar ik aan begin natuurlijk. Alleen ik geloof niet zo zeer in medicatie vaak, dus ik weet niet of het dan wel even gemakkelijk aanslaat. Vind het een raar idee dat er iets is dat je zo kan beinvloeden
maar iedereen reageerd anders op die shit.....
alles heeft een oorzaak
Wat wordt er hier veel seroxat voorgeschreven. Zelf heb ik altijd prozac gekregen, ik dacht altijd dat dat het meest populaire middel was eigenlijk.
"It's hard to argue against cynics - they always sound smarter than optimists because they have so much evidence on their side."
Dat viel mij ook al opquote:Op dinsdag 3 augustus 2004 20:00 schreef Grrrrrrrr het volgende:
Wat wordt er hier veel seroxat voorgeschreven. Zelf heb ik altijd prozac gekregen, ik dacht altijd dat dat het meest populaire middel was eigenlijk.
Prozac is wel het bekendst bij de meeste mensen denk ik.
Ik ben sinds vandaag met de Zoloft gestopt en heb weer Cipramil, dat beviel me toch beter.
Tof! Ik ben net op tijd voor de gnoes!
Let's plant a tree
Let's plant a tree
Ik had de eerste twee weken alleen trek in mandarijnen en sinaasappelchocola en kreeg er verder niets in. Ook viel ik 3 uur na innemen in slaap (nam ze dus maar bij het avondeten), maar dit verdween ook na een week of twee. Verder helemaal geen bijwerkingen gehad tot na acht maanden, toen kreeg ik spasmes en het gevoel dat m'n spieren van gelatinepudding waren. Ik had alleen af en toe paniekaanvallen, maar die had ik ook voor ik ze gebruikte, dus of het nu van die AD was of gewoon van de depressie weet ik niet.quote:Op dinsdag 3 augustus 2004 11:49 schreef T1andonly het volgende:
Ik heb nog geen tijd gehad om het hele topic te lezen, maar ik ga waarschijnlijk volgende week beginnen met seroxat.
Ik heb wel al een hoop bijwerkingen gelezen als ik daar allemaal last van moet krijgen...maarja da's altijd met medicatie. Maar welke bijwerkingen krijg je zo goed als zeker?
Moe zijn, gewichtstoename, geen zin in sex en problemen met sex?
Het kan dus nogal verschillen. Sommige mensen worden er hondsberoerd van, ik had dus vrijwel nergens last van. Maak je niet te druk maar hou wel rekening met evt. werk/opleiding en zorg dat bepaalde mensen weten wat je gebruikt voor het geval dat je er raar op reageert.
Trouwens wel een lachwekkende post van die figuur die denkt dat alle depressievelingen thuis op de bank zitten. Ik mag toch hopen dat dat niet zo is... Ik had iig gewoon school/studie + werk.
[ Bericht 16% gewijzigd door Maeghan op 04-08-2004 00:17:45 ]
Sanity is (not) statistical
Ik werk ook gewoon, 32 uurquote:Op woensdag 4 augustus 2004 00:12 schreef Maeghan het volgende:
Trouwens wel een lachwekkende post van die figuur die denkt dat alle depressievelingen thuis op de bank zitten. Ik mag toch hopen dat dat niet zo is... Ik had iig gewoon school/studie + werk.
ach ja, sommige mensen hebben zo hun vooroordelen waar ze niet zo makkelijk van af kunnen stappen.... laat ze maar in de waan
Tof! Ik ben net op tijd voor de gnoes!
Let's plant a tree
Let's plant a tree
Prozac is so passé.
Seroxat is nu het meest gebruikte antidepressivum.
Ik kreeg trouwens ook eerst prozac, maar daar werd ik tureluurs van.
Seroxat is nu het meest gebruikte antidepressivum.
Ik kreeg trouwens ook eerst prozac, maar daar werd ik tureluurs van.
We blijven ons verzetten! En weten doen we niks...
Is het het niet meer hip of zo .quote:Op woensdag 4 augustus 2004 23:06 schreef turnpike het volgende:
Prozac is so passé.
"It's hard to argue against cynics - they always sound smarter than optimists because they have so much evidence on their side."
Zoloft, Anafranil, Efexor, Cipramil zijn DE BOM tegenwoordig !
Anyway, Prozac is gewoon al een ouder medicijn. Als ik het niet mis heb stamt het zelfs al uit de 50's of 60's. Maar het hangt volgens mij heel erg van de voorkeur van de behandelend arts af en sommige medicijnen werken op een specifiek vlak net weer iets beter dan een ander middel.
Anyway, Prozac is gewoon al een ouder medicijn. Als ik het niet mis heb stamt het zelfs al uit de 50's of 60's. Maar het hangt volgens mij heel erg van de voorkeur van de behandelend arts af en sommige medicijnen werken op een specifiek vlak net weer iets beter dan een ander middel.
We blijven ons verzetten! En weten doen we niks...
En ze krijgen bonussen voor het voorschrijven van bepaalde medicijnenquote:Op donderdag 5 augustus 2004 10:46 schreef turnpike het volgende:
Zoloft, Anafranil, Efexor, Cipramil zijn DE BOM tegenwoordig !
Anyway, Prozac is gewoon al een ouder medicijn. Als ik het niet mis heb stamt het zelfs al uit de 50's of 60's. Maar het hangt volgens mij heel erg van de voorkeur van de behandelend arts af en sommige medicijnen werken op een specifiek vlak net weer iets beter dan een ander middel.
Tof! Ik ben net op tijd voor de gnoes!
Let's plant a tree
Let's plant a tree
=
Die medicijn industrie is zo gehaaid en draait maar om 1 ding. En dat is niet sex.
Kachingggggg!!!!!
Zekers, cheeky bastards die artsen.quote:Op donderdag 5 augustus 2004 11:21 schreef Vava het volgende:
[..]
En ze krijgen bonussen voor het voorschrijven van bepaalde medicijnen
Die medicijn industrie is zo gehaaid en draait maar om 1 ding. En dat is niet sex.
Kachingggggg!!!!!
We blijven ons verzetten! En weten doen we niks...
Ja het is zo dat medicijnen veel beter kunnen, waarschijnlijk AD's ook maar dat is niet winstgevend voor bedrijven. Ik ga morgen bespreken met mijn psychologe en dan hoop ik dat het allemaal wel zijn gangetje gaat.
En als je depressief bent hoef je echt niet thuis op de bank te zitten. Ik werk gewoon, ga gewoon naar school en probeer zo sociaal mogelijk te zijn
En als je depressief bent hoef je echt niet thuis op de bank te zitten. Ik werk gewoon, ga gewoon naar school en probeer zo sociaal mogelijk te zijn
AD's zijn zeer zeker wel winstgevend, zo'n 10% van de bevolking slikt ze inmiddels. Dachten we dat cd's duur waren, de kostprijs analyse van medicijnen willen we niet weten.
Woekerwinsten worden er gemaakt. Een soort van bouwfraude in het groot.
Ik denk dat de voornaamste reden voor grootschalig onderzoek is om de concurrentie voor te blijven....triest maar waar.
Woekerwinsten worden er gemaakt. Een soort van bouwfraude in het groot.
Ik denk dat de voornaamste reden voor grootschalig onderzoek is om de concurrentie voor te blijven....triest maar waar.
We blijven ons verzetten! En weten doen we niks...
Wat betekent dat het patent verlopen is en er dus geen droog brood meer mee te verdienen is.quote:Op donderdag 5 augustus 2004 10:46 schreef turnpike het volgende:
Zoloft, Anafranil, Efexor, Cipramil zijn DE BOM tegenwoordig !
Anyway, Prozac is gewoon al een ouder medicijn.
"It's hard to argue against cynics - they always sound smarter than optimists because they have so much evidence on their side."
Nou, aan het merkenrecht wel Ik krijg bijvoorbeeld seroxat...terwijl sommigen een wit doosje met "paroxetine" erop krijgen (paroxetine is de werkzame stof in seroxat, just in case)...waarbij het doosje met seroxat erop 2 keer zo duur is.
Verder heb je natuurlijk gewoon gelijk
Verder heb je natuurlijk gewoon gelijk
We blijven ons verzetten! En weten doen we niks...
Kost je wel een consult waarschijnlijk Sprietje...quote:Op donderdag 5 augustus 2004 20:32 schreef grassprietje het volgende:
hmm ben vandaag mn afspraak met psycholoog vergeten..
Morgenvroeg naar de huisarts om de situatie weer eens te evalueren, helemaal geen zin in, breuh...
Vandaag ook al langs de psych geweest, was ook al behoorlijk "intens", word er eigenlijk schijtziek van ...
"It's hard to argue against cynics - they always sound smarter than optimists because they have so much evidence on their side."
Gisteren las ik een stukje in Psychologie magazine (juli/augustus 2004) over stress en depressie.
Het kwam er zo ongeveer op neer dat de hersencellen minder gevoelig zijn voor serotonine wanneer er veel stress is. En dat die ontdekking grote gevolgen kan hebben voor de ontwikkeling van AD's.
"De huidige AD's verhogen allemaal het serotoninegehalte in de hersenen. Maar als de hersencellen daar door stress niet zo gevoelig meer voor zijn, hebben deze middelen misschien niet veel effect. Het zou beter kunnen zijn een antistresshormoonmiddel te gebruiken in de strijd tegen depressie. De eerste onderzoeken naar het effect van zulke middelen zijn heel positief. Bovendien is vaak al binnen een week duidelijk of het werkt, terwijl dat met normale antidepressiva minstens zes weken duurt."
Het kwam er zo ongeveer op neer dat de hersencellen minder gevoelig zijn voor serotonine wanneer er veel stress is. En dat die ontdekking grote gevolgen kan hebben voor de ontwikkeling van AD's.
"De huidige AD's verhogen allemaal het serotoninegehalte in de hersenen. Maar als de hersencellen daar door stress niet zo gevoelig meer voor zijn, hebben deze middelen misschien niet veel effect. Het zou beter kunnen zijn een antistresshormoonmiddel te gebruiken in de strijd tegen depressie. De eerste onderzoeken naar het effect van zulke middelen zijn heel positief. Bovendien is vaak al binnen een week duidelijk of het werkt, terwijl dat met normale antidepressiva minstens zes weken duurt."
Fake it till you make it...
Hmm, klinkt interessant. Mijn depressieve gevoelens gaan vaak samen met stress en spanningen.quote:Op vrijdag 6 augustus 2004 09:06 schreef Nijna het volgende:
Gisteren las ik een stukje in Psychologie magazine (juli/augustus 2004) over stress en depressie.
Het kwam er zo ongeveer op neer dat de hersencellen minder gevoelig zijn voor serotonine wanneer er veel stress is. En dat die ontdekking grote gevolgen kan hebben voor de ontwikkeling van AD's.
"De huidige AD's verhogen allemaal het serotoninegehalte in de hersenen. Maar als de hersencellen daar door stress niet zo gevoelig meer voor zijn, hebben deze middelen misschien niet veel effect. Het zou beter kunnen zijn een antistresshormoonmiddel te gebruiken in de strijd tegen depressie. De eerste onderzoeken naar het effect van zulke middelen zijn heel positief. Bovendien is vaak al binnen een week duidelijk of het werkt, terwijl dat met normale antidepressiva minstens zes weken duurt."
"It's hard to argue against cynics - they always sound smarter than optimists because they have so much evidence on their side."
Hier idem en de AD's die ik tot nu toe heb geslikt leken weinig effect te hebben... misschien dat stress daar wel aan heeft bijgedragen...?!quote:Op vrijdag 6 augustus 2004 09:49 schreef Grrrrrrrr het volgende:
[..]
Hmm, klinkt interessant. Mijn depressieve gevoelens gaan vaak samen met stress en spanningen.
Fake it till you make it...
Nee, therapie is veel te duur.quote:Op vrijdag 6 augustus 2004 11:54 schreef gurlie het volgende:
Antidepressiva gaat zeker altijd gepaard met therapie?
"It's hard to argue against cynics - they always sound smarter than optimists because they have so much evidence on their side."
Het kan samen, maar het kan ook los van elkaar...quote:Op vrijdag 6 augustus 2004 11:54 schreef gurlie het volgende:
Antidepressiva gaat zeker altijd gepaard met therapie?
Hoezo?
Fake it till you make it...
nou, als een huisarts antidepressiva voorschrijft zal hij ook aandringen dat je in therapie gaat, toch?quote:Op vrijdag 6 augustus 2004 13:54 schreef Nijna het volgende:
[..]
Het kan samen, maar het kan ook los van elkaar...
Hoezo?
Geen idee, ik ben geen huisarts...
Ik denk dat het er ook aan ligt wat de reden is om AD voor te schrijven.
Ik denk dat het er ook aan ligt wat de reden is om AD voor te schrijven.
Fake it till you make it...
Bij mij niet, ik stond binnen 5 minuten weer buiten met een receptje , ik heb er zelf maar om gevraagd. Nadeel is dat eerstelijnspsychologen niet of maar mondjesmaat vergoed worden door veel verzekeringen.quote:Op vrijdag 6 augustus 2004 16:34 schreef gurlie het volgende:
[..]
nou, als een huisarts antidepressiva voorschrijft zal hij ook aandringen dat je in therapie gaat, toch?
"It's hard to argue against cynics - they always sound smarter than optimists because they have so much evidence on their side."
Mijn huisarts heeft me zelf laten kiezen wat ik wilde. Maar ik denk dat het erg van de huisarts, de patient en de oorzaak van de klachten afhangt. Bij mij was er geen duidelijke externe reden, bovendien had ik van tevoren zelf al heel veel informatie gelezen en duidelijk opgeschreven welke klachten ik precies had, en ik mocht toen kiezen tussen therapie, pillen of allebei. Maar het was absoluut niet zo dat ik met vijf minuten buiten stond. Ik heb een eerste kort consult gehad en nog twee keer een lang consult.
Ik kan me ook voorstellen dat een huisarts je niet wil dwingen. Pillen zijn makkelijker dan therapie in sommige opzichten. Het is een minder grote drempel. In therapie gaan staat voor veel mensen gelijk aan toegeven dat je 'gek' bent, of ze schamen zich ervoor of ze zijn erg bang voor de therapie. Soms kan je depressie ervoor zorgen dat je niet in therapie wilt, als je bijv. niemand vertrouwt, of denkt dat toch niemand geinteresseerd is in je, dan zie je het nut zelf niet in van therapie. Je huisarts kan dan wel aandringen, maar in het ergste geval ga je dan weer weg zonder wat voor hulp dan ook. Je kunt natuurlijk ook de ergste troep opruimen mbv AD en als je je iets beter voelt in therapie gaan (als je er zelf klaar voor bent).
Ik kan me ook voorstellen dat een huisarts je niet wil dwingen. Pillen zijn makkelijker dan therapie in sommige opzichten. Het is een minder grote drempel. In therapie gaan staat voor veel mensen gelijk aan toegeven dat je 'gek' bent, of ze schamen zich ervoor of ze zijn erg bang voor de therapie. Soms kan je depressie ervoor zorgen dat je niet in therapie wilt, als je bijv. niemand vertrouwt, of denkt dat toch niemand geinteresseerd is in je, dan zie je het nut zelf niet in van therapie. Je huisarts kan dan wel aandringen, maar in het ergste geval ga je dan weer weg zonder wat voor hulp dan ook. Je kunt natuurlijk ook de ergste troep opruimen mbv AD en als je je iets beter voelt in therapie gaan (als je er zelf klaar voor bent).
Sanity is (not) statistical
Mijn huisarts stond erop dat ik eerst naar het Riagg ging. Op zich wel goed dat hij niet gelijk de makkelijkste oplossing koos. Hij gaf me zelfs eerst een adresje van een fysiotherapeut die ook geestelijke ontspanningstechnieken toepaste in de avonduren tegen "hobbytarief".
We blijven ons verzetten! En weten doen we niks...
ik vind het heel belangrijk dat ik ook therapie neem naast mijn AD..
AD is (voor mij) toch maar een medicijn die je een steuntje in de rug geeft om je probleem op te lossen..
AD is (voor mij) toch maar een medicijn die je een steuntje in de rug geeft om je probleem op te lossen..
gezellig is dat, misschien moet ik het dan toch ook maar eens proberen.quote:Op vrijdag 6 augustus 2004 17:34 schreef Grrrrrrrr het volgende:
[..]
Bij mij niet, ik stond binnen 5 minuten weer buiten met een receptje , ik heb er zelf maar om gevraagd. Nadeel is dat eerstelijnspsychologen niet of maar mondjesmaat vergoed worden door veel verzekeringen.
Mijn huisarts heeft mij ook wel een keer Seroxat voorgeschreven, wat ik een half jaar heb geslikt en ik toen heb aangegeven te willen stopen. Heeft gewerkt als een trein tegen de depressie, maar de bijwerkingen waren een ramp.
Later toen ik dus bij de psycholoog liep (voor een angststoornis) moest ik langs de psychiater om te praten over medicijnen. Die wilde ik dus niet vanwege de slechte ervaring met Seroxat.
Toen werd er tegen mij ook gezegd dat mijn huisarts het nooit had mogen voorschrijven.
Ten eerste omdat hij geen psychiater is,
en tweede omdat antidepresiva eigenlijk samen horen te gaan met therapie en
ten derde omdat Seroxat een verouderd middel is en dat er al SSRI's op de markt zijn met minder bijwerkingen. Seroxat wordt daarom ook niet meer door psychiaters voorgeschreven, maar alleen door huisartsen omdat de marketing op hen is gericht.
Volgens de psychiater is het dus belangrijk antidepresiva altijd samen gaan met therapie. Het zou zelfs gevaarlijk kunnen zijn zonder therapie, de kans op zelfmoord schijnt groter te worden als je AD slikt.
En als een huisarts Seroxat voorschrijft is het beter te weigeren en om een ander middel te vragen.
Later toen ik dus bij de psycholoog liep (voor een angststoornis) moest ik langs de psychiater om te praten over medicijnen. Die wilde ik dus niet vanwege de slechte ervaring met Seroxat.
Toen werd er tegen mij ook gezegd dat mijn huisarts het nooit had mogen voorschrijven.
Ten eerste omdat hij geen psychiater is,
en tweede omdat antidepresiva eigenlijk samen horen te gaan met therapie en
ten derde omdat Seroxat een verouderd middel is en dat er al SSRI's op de markt zijn met minder bijwerkingen. Seroxat wordt daarom ook niet meer door psychiaters voorgeschreven, maar alleen door huisartsen omdat de marketing op hen is gericht.
Volgens de psychiater is het dus belangrijk antidepresiva altijd samen gaan met therapie. Het zou zelfs gevaarlijk kunnen zijn zonder therapie, de kans op zelfmoord schijnt groter te worden als je AD slikt.
En als een huisarts Seroxat voorschrijft is het beter te weigeren en om een ander middel te vragen.
wat denk je?quote:Op maandag 9 augustus 2004 00:34 schreef gurlie het volgende:
Is het waar dat je door antidepressiva echt gevoelloos word? een machine zegmaar?
zijn mensen machines? Nee.
Dus: ja er kan een verandering optreden in je gevoelsleven, soms zelfs heel erg maar een machine?
♥ ♥ 13-08-2002 ♥ ♥
Als je het afstompen van emoties bedoeld, dan ligt dat aan het type antidepresivum.quote:Op maandag 9 augustus 2004 00:34 schreef gurlie het volgende:
Is het waar dat je door antidepressiva echt gevoelloos word? een machine zegmaar?
Het is een bijwerking van een aantal antidepresiva. Ik heb er erg last van gehad van toen ik seroxat heb geslikt.
Elke uur van de dag hetzelfde "gelukkige" gevoel in het begin was het leuk maar op een gegeven moment verlang je er naar om weer eens een keertje somber te zijn.
De modernere AD schijnen deze bijwerking niet te hebben.
Er zijn wel mensen die zeggen dat ze niets meer kunnen voelen als ze AD gebruiken. Maar niet iedereen heeft er last van, en lang niet iedereen heeft er evenveel last van. En sommige mensen hebben er door hun depressie al last van dus dan merk je 't ook niet ;-) Ik had ook seroxat en had er helemaal geen last van, zo zie je maar hoe het kan verschillen.
Sanity is (not) statistical
Ik zal me bij deze even "voorstellen" in dit topic, ookal en ik vrij bekend op fok. Ik volg nu 1,5 jaar therapie bij het ggz. Na enkele weken ben ik begonnen met medicatie. Eerst Efexor, waarbij de bijwerkingen zo sterk waren dat ik er wel mee op moest houden. Dit belemmerde mijn school ontzettend. Daarna heb ik Cipramil genomen voor een paar maanden, maar ook daar had ik ontzettend veel last van de bijwerkingen. Hierna besloot ik te stoppen met medicatie, en proberen zonder dit mijn depressie op te lossen.
Eind januari werd ik 18, en mocht ik een psychologish onderzoek. Hieruit kwam de diagnose: Borderline, angststoornis, paranoide stoornis en de ontwijkende persoonlijkheidsstoornis. Een heel rijtje dus, en volgens mijn therapeute vrij veel voor een doorgaande patient. Na deze diagnose ben ik begonnen met de therapie volgens de methode van Linehan. Hier ben ik dus nog niet zo heel lang mee bezig, vandaar merk ik niet veel effect.
Ik merk dat ik de laatste tijd steeds meer achteruit ga. Ik huil heel erg vaak, in allerlei situaties. Ik slaap amper, eet slecht, ik zie het somber in, heb erg veel zelfmoordgedachtes en zie van alle dingen alleen maar het slechte. Na een enorme breakdown gisteren heb ik besloten weer te beginnen met antidepressiva, omdat het zo echt niet meer gaat. De dokter heeft me Remeron voorgeschreven, waarvan ik hoop dat het werkt. Het heeft niet veel bijwerkingen, maar één daar van is wel toenemende eetlust en gewichtstoename. Hiervan hoop ik niet dat ik er last van krijg. Gelukkig kan ik mijn eetlust altijd redelijk onder controle houden, en ben ik gek op fruit, dus dat zal toch wel goedkomen?
Heeft er iemand hier ervaring met de medicatie?
Verder moet ik volgende week beginnen met mijn stage, een 40 uur werkweek, met 3 dagen vakantie in een half jaar. Dit word ontzettend zwaar voor me, en ik zie er dan ook ontzettend tegenop. Ik hoop dat het me lukt om vrij te krijgen als ik therapie en physiotherapie heb. Ik heb namelijk last van RSI. Het werk dat ik daar moet doen is puur computergericht, geen alternatief mogelijk, dus ook daarvoor vrees ik het ergste. Verder zie ik mijn vriend dan niet zo vaak meer, alleen in het weekend misschien zelfs. Dit is voor mij het moeilijkste, aangezien we elkaar nu vrij regelmatig zien. Ik verheug me er altijd zo op om hem te zien, en vind het zo fijn, en als ik hem niet zie, weet ik niet hoe het met me gaat. Hij word wel gek van me, met mijn gehuil enzo. Maar dat is niet zo vreemd.. want ik word ook gek van mezelf. Ik word heel vaak boos en verdrietig, en dan reageer ik dat af op hem. Op het moment zelf he ik het niet door, aangezien ik geheel word overgenomen door de emotie. Daarna heb ik ontzettende spijt, en zie ik hoe erg ik hem heb gekwetst. Echt vreselijk is dat. Ik hoop dat de medicijnen helpen dit onder controle te houden, want ik wil hem niet kwijt.
Nou dat was me het verhaal wel, ik hoop dat jullie de moeite nemen om het door te lezen, en ik zal jullie op de hoogte houden van de vorderingen.. of afnemingen..
Eind januari werd ik 18, en mocht ik een psychologish onderzoek. Hieruit kwam de diagnose: Borderline, angststoornis, paranoide stoornis en de ontwijkende persoonlijkheidsstoornis. Een heel rijtje dus, en volgens mijn therapeute vrij veel voor een doorgaande patient. Na deze diagnose ben ik begonnen met de therapie volgens de methode van Linehan. Hier ben ik dus nog niet zo heel lang mee bezig, vandaar merk ik niet veel effect.
Ik merk dat ik de laatste tijd steeds meer achteruit ga. Ik huil heel erg vaak, in allerlei situaties. Ik slaap amper, eet slecht, ik zie het somber in, heb erg veel zelfmoordgedachtes en zie van alle dingen alleen maar het slechte. Na een enorme breakdown gisteren heb ik besloten weer te beginnen met antidepressiva, omdat het zo echt niet meer gaat. De dokter heeft me Remeron voorgeschreven, waarvan ik hoop dat het werkt. Het heeft niet veel bijwerkingen, maar één daar van is wel toenemende eetlust en gewichtstoename. Hiervan hoop ik niet dat ik er last van krijg. Gelukkig kan ik mijn eetlust altijd redelijk onder controle houden, en ben ik gek op fruit, dus dat zal toch wel goedkomen?
Heeft er iemand hier ervaring met de medicatie?
Verder moet ik volgende week beginnen met mijn stage, een 40 uur werkweek, met 3 dagen vakantie in een half jaar. Dit word ontzettend zwaar voor me, en ik zie er dan ook ontzettend tegenop. Ik hoop dat het me lukt om vrij te krijgen als ik therapie en physiotherapie heb. Ik heb namelijk last van RSI. Het werk dat ik daar moet doen is puur computergericht, geen alternatief mogelijk, dus ook daarvoor vrees ik het ergste. Verder zie ik mijn vriend dan niet zo vaak meer, alleen in het weekend misschien zelfs. Dit is voor mij het moeilijkste, aangezien we elkaar nu vrij regelmatig zien. Ik verheug me er altijd zo op om hem te zien, en vind het zo fijn, en als ik hem niet zie, weet ik niet hoe het met me gaat. Hij word wel gek van me, met mijn gehuil enzo. Maar dat is niet zo vreemd.. want ik word ook gek van mezelf. Ik word heel vaak boos en verdrietig, en dan reageer ik dat af op hem. Op het moment zelf he ik het niet door, aangezien ik geheel word overgenomen door de emotie. Daarna heb ik ontzettende spijt, en zie ik hoe erg ik hem heb gekwetst. Echt vreselijk is dat. Ik hoop dat de medicijnen helpen dit onder controle te houden, want ik wil hem niet kwijt.
Nou dat was me het verhaal wel, ik hoop dat jullie de moeite nemen om het door te lezen, en ik zal jullie op de hoogte houden van de vorderingen.. of afnemingen..
Gewichts toename is een effect van zowat elke AD. Het is eigenlijk ook niet echt een bijwerking te noemen, maar is juist de werking van het middel. Het is zo dat de meeste depresieve mensen een verminderde eetlust hebben, als de AD aanslaan en je depressie minder wordt ga je dus weer een gezondere eetlust krijgen.
Een goed aanslaande therapie zal dus dezelfde "bijwerking" hebben. En het kan ook andersom, sommige mensen die depresief zijn gaan juist hun gevoelens proberen weg te eten en die zullen afvallen zodra ze op AD staan. Alleen komt gewichtstoename vaker voor dan afname.
Toen ik aan de Seroxat zat ben ik wel wat kilo's kwijt geraakt.
Een goed aanslaande therapie zal dus dezelfde "bijwerking" hebben. En het kan ook andersom, sommige mensen die depresief zijn gaan juist hun gevoelens proberen weg te eten en die zullen afvallen zodra ze op AD staan. Alleen komt gewichtstoename vaker voor dan afname.
Toen ik aan de Seroxat zat ben ik wel wat kilo's kwijt geraakt.
Maare Gurlie, wat heb je tegen therapie als ik vragen mag, want zo komt het een beetje over...?quote:Op zondag 8 augustus 2004 23:28 schreef gurlie het volgende:
[..]
gezellig is dat, misschien moet ik het dan toch ook maar eens proberen.
Mijn huisarts heeft mij een paar jaar terug ook seroxat voorgeschreven, toen ik al gesprekken had en heel lang nee had gezegd en mijn psycholoog het toch ook wel had aangeraden. Toen het na een tijd nog niet het gewenste effect had wilde mijn huisarts niet iets ander voorschrijven, want hij vond dat hij daar niet genoeg verstand van had, dat moest een psychiater maar doen.
Huisartsen lijken mij ook niet de aangewezen personen om ad's voor te schrijven, ik vind dat meer werk voor een psychiater die heel specifiek van dat soort medicijnen vrij veel weet. Huisartsen weten (vaak) van een heleboel een klein beetje volgens mij...
Fake it till you make it...
Not really, tenminste niet bij mij, gevoellens volop .quote:Op maandag 9 augustus 2004 00:34 schreef gurlie het volgende:
Is het waar dat je door antidepressiva echt gevoelloos word? een machine zegmaar?
"It's hard to argue against cynics - they always sound smarter than optimists because they have so much evidence on their side."
Bij mij niet, het haalt bij mij het 'overgevoelige' weg, maakt het net ff wat makkelijker.quote:Op maandag 9 augustus 2004 00:34 schreef gurlie het volgende:
Is het waar dat je door antidepressiva echt gevoelloos word? een machine zegmaar?
Tof! Ik ben net op tijd voor de gnoes!
Let's plant a tree
Let's plant a tree
Ik heb slechte ervaringen met therapie, ik heb er dus niet echt iets tegen maar ik wil het niet meer. (Eigenlijk heb ik er dan dus wel iets tegen maar ok) En verder bedankt voor de reacties over ervaringen met antidepressiva en gevoel. Een vriend van me probeerde me nogal erg sterk tegen te houden om eraan te beginnen, omdat ik dan een ander persoon zou worden etc, maar dat was dan ook mijn doel, lijkt me logisch dat ik wat wil veranderen anders zou ik eraan beginnen. Maar dat wilden jullie vast allemaal niet weten enzo, sorryquote:Op maandag 9 augustus 2004 19:29 schreef Nijna het volgende:
[..]
Maare Gurlie, wat heb je tegen therapie als ik vragen mag, want zo komt het een beetje over...?
Mijn huisarts heeft mij een paar jaar terug ook seroxat voorgeschreven, toen ik al gesprekken had en heel lang nee had gezegd en mijn psycholoog het toch ook wel had aangeraden. Toen het na een tijd nog niet het gewenste effect had wilde mijn huisarts niet iets ander voorschrijven, want hij vond dat hij daar niet genoeg verstand van had, dat moest een psychiater maar doen.
Huisartsen lijken mij ook niet de aangewezen personen om ad's voor te schrijven, ik vind dat meer werk voor een psychiater die heel specifiek van dat soort medicijnen vrij veel weet. Huisartsen weten (vaak) van een heleboel een klein beetje volgens mij...
Eh, je hoeft je niet te verontschuldigen hoor, als je je hart wilt luchten kan dat rustig hier .quote:Op dinsdag 10 augustus 2004 00:20 schreef gurlie het volgende:
Maar dat wilden jullie vast allemaal niet weten enzo, sorry
"It's hard to argue against cynics - they always sound smarter than optimists because they have so much evidence on their side."
inderdaadquote:Op dinsdag 10 augustus 2004 21:57 schreef Grrrrrrrr het volgende:
[..]
Eh, je hoeft je niet te verontschuldigen hoor, als je je hart wilt luchten kan dat rustig hier .
ten eerste gaat het erom wat jij wilt
en ten tweede als het iemand niet boeit, dan leest hij het toch gewoon niet..
verder heb ik nog een vraagje..
ik ben dus vorige week mijn afspraak met mijn pyscholoog vergeten..
Wat moet ik nu doen? Ff naar Riagg/Adhesie bellen voor een nieuwe afspraak?
ik schaam me dood..
Lijkt me wel het handigst. Sommige psygologen bellen op een gegeven moment zelf, andere doen het helemaal niet.quote:Op dinsdag 10 augustus 2004 23:30 schreef grassprietje het volgende:
[..]
inderdaad
ten eerste gaat het erom wat jij wilt
en ten tweede als het iemand niet boeit, dan leest hij het toch gewoon niet..
verder heb ik nog een vraagje..
ik ben dus vorige week mijn afspraak met mijn pyscholoog vergeten..
Wat moet ik nu doen? Ff naar Riagg/Adhesie bellen voor een nieuwe afspraak?
ik schaam me dood..
ja, morgen maar es doen dan..quote:Op dinsdag 10 augustus 2004 23:56 schreef Commander_Koen het volgende:
[..]
Lijkt me wel het handigst. Sommige psygologen bellen op een gegeven moment zelf, andere doen het helemaal niet.
Kan gebeuren meis ... je wil niet weten hoevaak ik een afspraak had, en die was vergetenquote:Op woensdag 11 augustus 2004 21:49 schreef grassprietje het volgende:
[..]
ja, morgen maar es doen dan..
Op zondag 7 oktober 2018 02:15 schreef MTheBassman het volgende:[/b]
Jij hebt wat rare shit in je lijst staan Knokkels :P
Jij hebt wat rare shit in je lijst staan Knokkels :P
Slechte ervaringen? Klikte het niet echt erg lekker met je psych?quote:Op dinsdag 10 augustus 2004 00:20 schreef gurlie het volgende:
[..]
Ik heb slechte ervaringen met therapie, ik heb er dus niet echt iets tegen maar ik wil het niet meer. (Eigenlijk heb ik er dan dus wel iets tegen maar ok) En verder bedankt voor de reacties over ervaringen met antidepressiva en gevoel. Een vriend van me probeerde me nogal erg sterk tegen te houden om eraan te beginnen, omdat ik dan een ander persoon zou worden etc, maar dat was dan ook mijn doel, lijkt me logisch dat ik wat wil veranderen anders zou ik eraan beginnen. Maar dat wilden jullie vast allemaal niet weten enzo, sorry
http://www.ggzplaza.nl/Law/Default.aspx kijk daar dan eens.. je hebt namelijk rechten...
Op zondag 7 oktober 2018 02:15 schreef MTheBassman het volgende:[/b]
Jij hebt wat rare shit in je lijst staan Knokkels :P
Jij hebt wat rare shit in je lijst staan Knokkels :P
Ah, bedanktquote:Op donderdag 12 augustus 2004 15:01 schreef knokkels het volgende:
[..]
Slechte ervaringen? Klikte het niet echt erg lekker met je psych?
http://www.ggzplaza.nl/Law/Default.aspx kijk daar dan eens.. je hebt namelijk rechten...
Hey Morgilquote:Op maandag 9 augustus 2004 09:56 schreef Morgil het volgende:
Ik zal me bij deze even "voorstellen" in dit topic, ookal en ik vrij bekend op fok. Ik volg nu 1,5 jaar therapie bij het ggz. Na enkele weken ben ik begonnen met medicatie. Eerst Efexor, waarbij de bijwerkingen zo sterk waren dat ik er wel mee op moest houden. Dit belemmerde mijn school ontzettend. Daarna heb ik Cipramil genomen voor een paar maanden, maar ook daar had ik ontzettend veel last van de bijwerkingen. Hierna besloot ik te stoppen met medicatie, en proberen zonder dit mijn depressie op te lossen.
Eind januari werd ik 18, en mocht ik een psychologish onderzoek. Hieruit kwam de diagnose: Borderline, angststoornis, paranoide stoornis en de ontwijkende persoonlijkheidsstoornis. Een heel rijtje dus, en volgens mijn therapeute vrij veel voor een doorgaande patient. Na deze diagnose ben ik begonnen met de therapie volgens de methode van Linehan. Hier ben ik dus nog niet zo heel lang mee bezig, vandaar merk ik niet veel effect.
Ik merk dat ik de laatste tijd steeds meer achteruit ga. Ik huil heel erg vaak, in allerlei situaties. Ik slaap amper, eet slecht, ik zie het somber in, heb erg veel zelfmoordgedachtes en zie van alle dingen alleen maar het slechte. Na een enorme breakdown gisteren heb ik besloten weer te beginnen met antidepressiva, omdat het zo echt niet meer gaat. De dokter heeft me Remeron voorgeschreven, waarvan ik hoop dat het werkt. Het heeft niet veel bijwerkingen, maar één daar van is wel toenemende eetlust en gewichtstoename. Hiervan hoop ik niet dat ik er last van krijg. Gelukkig kan ik mijn eetlust altijd redelijk onder controle houden, en ben ik gek op fruit, dus dat zal toch wel goedkomen?
Heeft er iemand hier ervaring met de medicatie?
Ja ik heb citalopram gehad.. en ja.. ben er na 1.5 maand (ergens in een van de topics staat 1.5 week, maar dat was dus fout .. ) mee gestopt want ik werd heeel onrustig, hyper ... stoned de hele dag en ik kreeg nogal suïcidale gedachten... niet leuk.. Daarna ben ik aan de Remeron gegaan, dat heeft me heel goed geholpen! Enne.. ja die toenemende eetlust .. dat had ik dus ook Nah ja, ik was nogal dun (1.72/55 kilo) dus mocht er nog wel wat bij.. Maar ik ben er zelf niet echt dikker van geworden, zit nu op 1.72/65 kilo dus een gewoon normaal gewicht..maar ja ik weet niet hoe het met jou zit .. en fruit is natuurlijk best gezond
Hoe lang hebben jullie al wat? Enne.. Hij weet dat je hulp enzo hebt .. toch.. Dan houdt ie daar wel rekening mee, toch?quote:
Verder moet ik volgende week beginnen met mijn stage, een 40 uur werkweek, met 3 dagen vakantie in een half jaar. Dit word ontzettend zwaar voor me, en ik zie er dan ook ontzettend tegenop. Ik hoop dat het me lukt om vrij te krijgen als ik therapie en physiotherapie heb. Ik heb namelijk last van RSI. Het werk dat ik daar moet doen is puur computergericht, geen alternatief mogelijk, dus ook daarvoor vrees ik het ergste. Verder zie ik mijn vriend dan niet zo vaak meer, alleen in het weekend misschien zelfs. Dit is voor mij het moeilijkste, aangezien we elkaar nu vrij regelmatig zien. Ik verheug me er altijd zo op om hem te zien, en vind het zo fijn, en als ik hem niet zie, weet ik niet hoe het met me gaat. Hij word wel gek van me, met mijn gehuil enzo. Maar dat is niet zo vreemd.. want ik word ook gek van mezelf. Ik word heel vaak boos en verdrietig, en dan reageer ik dat af op hem. Op het moment zelf he ik het niet door, aangezien ik geheel word overgenomen door de emotie. Daarna heb ik ontzettende spijt, en zie ik hoe erg ik hem heb gekwetst. Echt vreselijk is dat. Ik hoop dat de medicijnen helpen dit onder controle te houden, want ik wil hem niet kwijt.
En als je bij hem bent... Gewoon eens verwennen.. Ik had het ook.. Ik maakte mn moeder en haar vriend helemaal gek met mijn gezeur dacht ik ... Ben gewoon op zaterdag gaan koken voor ze... en dat vonden ze wel lekker..... Ook ontspannend voor mij zelf daar deed ik het stiekem meer voor zoek ontspanning die bij je zelf past.. en vooral.. Geef je grenzen aan.. Lukt het even niet.. Dan lukt het even niet.. Wees ook duidelijk tegen je stagebegeleiding .. Geef ook aan dat je er écht voor gaat.. Zolang je maar duidelijk bent tegen ze... moet het niet al te veel problemen opleveren. Ik heb het ook gehad, gecrasht middenin mn stage, zat na een tijdje apathisch voor mn scherm.. (ict beheer niveau 4, daarnaast helpdesk bij Epson, mn huishouden, en een vriendin die ik alleen in het weekend kon zien.. mondjesmaat ook .. want in het weekend werkte ik dus ook 2 dagen ....
Doe dat ..quote:Nou dat was me het verhaal wel, ik hoop dat jullie de moeite nemen om het door te lezen, en ik zal jullie op de hoogte houden van de vorderingen.. of afnemingen..
enne.. succes *steuntje in de rug doet*
[ Bericht 0% gewijzigd door knokkels op 12-08-2004 21:51:34 ]
Op zondag 7 oktober 2018 02:15 schreef MTheBassman het volgende:[/b]
Jij hebt wat rare shit in je lijst staan Knokkels :P
Jij hebt wat rare shit in je lijst staan Knokkels :P
Grassprietje, je bent niet de enige die haar afspraak vergeet!
Ik had vanmorgen een belafspraak (ik zou psych bellen) ben ik helemaal vergeten
Was ik in de douche, ging de telefoon, mijn moeder nam op, was het die psych. Mijn moeder had gezegd dat ik wel zou bellen na het douche... ik schaamde me diep maarja, kan gebeuren hoor
Ik had vanmorgen een belafspraak (ik zou psych bellen) ben ik helemaal vergeten
Was ik in de douche, ging de telefoon, mijn moeder nam op, was het die psych. Mijn moeder had gezegd dat ik wel zou bellen na het douche... ik schaamde me diep maarja, kan gebeuren hoor
Tof! Ik ben net op tijd voor de gnoes!
Let's plant a tree
Let's plant a tree
knokkels, bedankt voor je reactie! Je kan je niet voorstellen hoe fijn het is om van iemand te horen die hetzelfde neemt, en wat advies te krijgen
Mijn eerste pilletje had al effect na 15 minuten. Ik werd duizelig, misselijk, en toen ik even ging liggen viel ik direct in slaap. De volgende ochtend probeerde ik wat te eten, heb het meteen uitgekotst, en heb de hele dag geslapen. Ik kon echt niks anders. Die avond heb ik gewoon het volgende pilletje genomen.
Sinds die ochtend gaat het wel redelijk, hoewel ik per dag enkele periode's heb waarin ik ontzettend moe ben en echt even moet liggen. Ook heeft inderdaad de eetlust toegenomen (niet mooi, want ik ben al niet één van de lichtste). Daarom heb ik nu maar wat gezonde dingen in huis gehaald zodat ik niet meteen aan de troep ga zodra ik honger krijg.
Mijn humeur is hetzelfde, maar ik heb wel het idee alsof ik mijn emoties niet meer kan uitten, en niet meer goed na kan denken over slechte dingen, alsof iets dat blokkeerd. Hebben meer mensen dat?
Mijn eerste pilletje had al effect na 15 minuten. Ik werd duizelig, misselijk, en toen ik even ging liggen viel ik direct in slaap. De volgende ochtend probeerde ik wat te eten, heb het meteen uitgekotst, en heb de hele dag geslapen. Ik kon echt niks anders. Die avond heb ik gewoon het volgende pilletje genomen.
Sinds die ochtend gaat het wel redelijk, hoewel ik per dag enkele periode's heb waarin ik ontzettend moe ben en echt even moet liggen. Ook heeft inderdaad de eetlust toegenomen (niet mooi, want ik ben al niet één van de lichtste). Daarom heb ik nu maar wat gezonde dingen in huis gehaald zodat ik niet meteen aan de troep ga zodra ik honger krijg.
Mijn humeur is hetzelfde, maar ik heb wel het idee alsof ik mijn emoties niet meer kan uitten, en niet meer goed na kan denken over slechte dingen, alsof iets dat blokkeerd. Hebben meer mensen dat?
Geen dank, maar volgens mij kan dat wel hoor Heb er ook een jaar ongeveer aan gezeten .. en ook best wel veel steun hier gehad ...quote:Op vrijdag 13 augustus 2004 15:46 schreef Morgil het volgende:
knokkels, bedankt voor je reactie! Je kan je niet voorstellen hoe fijn het is om van iemand te horen die hetzelfde neemt, en wat advies te krijgen
Hou er wel rekening mee dat je lichaam er tussen de 2 weken en de 5 weken ongeveer voor nodig heeft om te wennen, zich in te stellen..quote:Mijn eerste pilletje had al effect na 15 minuten. Ik werd duizelig, misselijk, en toen ik even ging liggen viel ik direct in slaap. De volgende ochtend probeerde ik wat te eten, heb het meteen uitgekotst, en heb de hele dag geslapen. Ik kon echt niks anders. Die avond heb ik gewoon het volgende pilletje genomen.
En ook dat ken ik.. Als ik moe was, wilde ik gaan liggen.. en dan ging ik ook liggen..quote:Sinds die ochtend gaat het wel redelijk, hoewel ik per dag enkele periode's heb waarin ik ontzettend moe ben en echt even moet liggen. Ook heeft inderdaad de eetlust toegenomen (niet mooi, want ik ben al niet één van de lichtste). Daarom heb ik nu maar wat gezonde dingen in huis gehaald zodat ik niet meteen aan de troep ga zodra ik honger krijg.
No matter what .. op dat moment telde even niets, behalve mijn eigen gezondheid... Klinkt wellicht enigzins egoïstisch .. maar dat is het niet.. Soms moet je dat gewoon toelaten..
Ik eet nu veel meer dan toen voordat ik pillen slikte.. en ik ben in de tijd dat ik Remeron slikte ook wel aangekomen... Maar dat is bij mij maar dus die 10 kilo geweest.. en toen was het weer okee
nu schep ik met gemak 3 borden op..
Het is volgens mij niet dat je 'geblokkeerd' in je gevoelens wordt... Maar sowieso worden de scherpe randjes eraf gehaald.... en dat komt wel terug hoor.. mondjesmaat..... en met behulp van therapie..... en daar wordt er samen met je aan gewerktquote:Mijn humeur is hetzelfde, maar ik heb wel het idee alsof ik mijn emoties niet meer kan uitten, en niet meer goed na kan denken over slechte dingen, alsof iets dat blokkeerd. Hebben meer mensen dat?
Succes!
Op zondag 7 oktober 2018 02:15 schreef MTheBassman het volgende:[/b]
Jij hebt wat rare shit in je lijst staan Knokkels :P
Jij hebt wat rare shit in je lijst staan Knokkels :P
morgen mijn eerste stage dag! Ik zie er zo ontzettend tegen op. Ik moet om zes uur opstaan, en door die antidepressiva ben ik de afgelopen paar dagen echt niet wakker te krijgen. En als ik eenmaal wakker ben, en ik de eerste 4 uur echt te duf om te functioneren. Ik moet om 6 uur op staan elke ochtend. Dat word nog wat!
Echt onzin. Seroxat is helemaal geen verouderd middel, het is het meest voorgeschreven AD sinds een aantal jaar, Prozac is al ouder, net als Fevarin. Daarnaast heb je nog de echte klassieke AD zoals Anafranil.quote:Op maandag 9 augustus 2004 00:17 schreef Commander_Koen het volgende:
blaat..
Seroxat verouderd? Het is een relatief nieuw medicijn en is van de [b]moderne[/s] AD (want daar valt het medicijn onder) het meest succesvolle omdat het tegen een breed scala aan klachten werkt. (angst, paniek, dwang, claustrofobie..)
Dat het nieuw is zegt niet dat het niet verouderd is. Het is verouderd omdat er SSRI's op de markt zijn die minder bijwerkingen hebben als seroxat. En al die klachten zijn ook met die nieuwere SSRI's te behandelen.quote:Op maandag 16 augustus 2004 01:13 schreef lloyd het volgende:
[..]
Echt onzin. Seroxat is helemaal geen verouderd middel, het is het meest voorgeschreven AD sinds een aantal jaar, Prozac is al ouder, net als Fevarin. Daarnaast heb je nog de echte klassieke AD zoals Anafranil.
Seroxat verouderd? Het is een relatief nieuw medicijn en is van de [b]moderne[/s] AD (want daar valt het medicijn onder) het meest succesvolle omdat het tegen een breed scala aan klachten werkt. (angst, paniek, dwang, claustrofobie..)
Het wordt volgens die psychiater die ik sprak ook bijna alleen door huisarsten voorgeschreven. Dat het mischien het meest voorgeschreven AD is komt alleen omdat huisartsen het voorschrijven.
Nieuwere SSRI's, behalve Remeron (wat bij mij werkte als slaapmiddel) ken ik er eigenlijk geen.quote:Op maandag 16 augustus 2004 01:37 schreef Commander_Koen het volgende:
[..]
Dat het nieuw is zegt niet dat het niet verouderd is. Het is verouderd omdat er SSRI's op de markt zijn die minder bijwerkingen hebben als seroxat. En al die klachten zijn ook met die nieuwere SSRI's te behandelen.
Het wordt volgens die psychiater die ik sprak ook bijna alleen door huisarsten voorgeschreven. Dat het mischien het meest voorgeschreven AD is komt alleen omdat huisartsen het voorschrijven.
Zijn er mensen hier die er een paar kunnen noemen, met minder bijwerkingen dan Seroxat? Overigens heb ik amper bijwerkingen van Seroxat gehad, ik slaap alleen wat meer
Er zijnmiddelsl al minder bijwerkingen bekend voor prozac dan voor seroxat geloof ik. Bijde SSRi's of er momenteel niewere zijn weet ik niet.quote:Op maandag 16 augustus 2004 01:40 schreef lloyd het volgende:
[..]
Nieuwere SSRI's, behalve Remeron (wat bij mij werkte als slaapmiddel) ken ik er eigenlijk geen.
Zijn er mensen hier die er een paar kunnen noemen, met minder bijwerkingen dan Seroxat? Overigens heb ik amper bijwerkingen van Seroxat gehad, ik slaap alleen wat meer
En van seroxat heb ik wel last gehad van de bijwerkingen. Oa afstomping van gevoel, een irritant speedy rushend gevoel door mijn lijf en spierkrampen.
*schop* Wat ik mij afvroeg, zijn er hier ook mensen die ervaring hebben met het slikken van L-tryptofaan als middel tegen depressies? Of iemand die wat meer info over deze stof heeft?
"It's hard to argue against cynics - they always sound smarter than optimists because they have so much evidence on their side."
ik heb het zelf nooit geslikt, maar als ik het mij goed herinner, is het een lichaamseigen stof, die de aanmaak van serotonine stimuleert, of er een soort van precursor voor is..
Heb je al gezocht op google of je info kon vinden?
Als je op google zoekt op tryptofaan, kan je heel wat sites met informatie vinden
[ Bericht 16% gewijzigd door teigan op 05-10-2004 10:38:53 ]
Heb je al gezocht op google of je info kon vinden?
Als je op google zoekt op tryptofaan, kan je heel wat sites met informatie vinden
[ Bericht 16% gewijzigd door teigan op 05-10-2004 10:38:53 ]
You don't have to know why you do something to stop doing it. All you have to do is to take a close look at what you are actually doing and decide to stop doing it for that moment!"
http://www.psycholoog.net(...)nt&which_article=416
Deze link staat wat info op... Het was dus wel wat ik dacht dat het was, de werking is echt nooit aangetoont...
Ik ben ooit eens bij een homeopatische arts geweest, en die raadde mij ook melatonine aan, volgens hem zou dat ook helpen... Dit is een van de aminozuren die je hersenen afgeven als je gaat slapen.. HEt wordt dus ook wel als homeopatisch slaapmiddel gebruikt
Deze link staat wat info op... Het was dus wel wat ik dacht dat het was, de werking is echt nooit aangetoont...
Ik ben ooit eens bij een homeopatische arts geweest, en die raadde mij ook melatonine aan, volgens hem zou dat ook helpen... Dit is een van de aminozuren die je hersenen afgeven als je gaat slapen.. HEt wordt dus ook wel als homeopatisch slaapmiddel gebruikt
You don't have to know why you do something to stop doing it. All you have to do is to take a close look at what you are actually doing and decide to stop doing it for that moment!"
Ik heb idd wat op google rondgezocht, maar de meeste sites waar je info kan vinden vind ik een beetje dubieus, het is dus nooit echt goed onderzocht...
Des te meer reden om benieuwd te zijn naar de ervaringen van mensen met dit aminozuur .
Des te meer reden om benieuwd te zijn naar de ervaringen van mensen met dit aminozuur .
"It's hard to argue against cynics - they always sound smarter than optimists because they have so much evidence on their side."
* Wolkje gaat begin november afbouwen en stoppen met dr AD na twee jaar
Eerst een half jaar Seroxat geslikt, daarna Remeron, en straks niks meer
Eerst een half jaar Seroxat geslikt, daarna Remeron, en straks niks meer
Wolkje!!!!
Wat goed zeg, heel veel suc6 met afbouwen alvast...
Wat goed zeg, heel veel suc6 met afbouwen alvast...
You don't have to know why you do something to stop doing it. All you have to do is to take a close look at what you are actually doing and decide to stop doing it for that moment!"
Wolkje, succes met afbouwen!
* Nijna begint na een tijdje niks toch weer met een AD, remeron
* Nijna begint na een tijdje niks toch weer met een AD, remeron
Fake it till you make it...
Join the club, mij loopt eveneens stage waarbij ik om 5:15 uur uit m'n nest moet.. De eerste vier uur ben ik niet aanspreekbaar.. Er valt geen koffie tegen aan te drinken.. Idd een minder prettige bijwerking van anti-depressivum...quote:Op zondag 15 augustus 2004 13:39 schreef Morgil het volgende:
morgen mijn eerste stage dag! Ik zie er zo ontzettend tegen op. Ik moet om zes uur opstaan, en door die antidepressiva ben ik de afgelopen paar dagen echt niet wakker te krijgen. En als ik eenmaal wakker ben, en ik de eerste 4 uur echt te duf om te functioneren. Ik moet om 6 uur op staan elke ochtend. Dat word nog wat!
Just because you're paranoid doesn't mean they're not out to get you.
Dat had ik ook altijd zonder AD....quote:Op dinsdag 5 oktober 2004 22:05 schreef Prozac5 het volgende:
[..]
Join the club, mij loopt eveneens stage waarbij ik om 5:15 uur uit m'n nest moet.. De eerste vier uur ben ik niet aanspreekbaar.. Er valt geen koffie tegen aan te drinken.. Idd een minder prettige bijwerking van anti-depressivum...
"It's hard to argue against cynics - they always sound smarter than optimists because they have so much evidence on their side."
...en ik niet met ADquote:Op dinsdag 5 oktober 2004 22:06 schreef Grrrrrrrr het volgende:
[..]
Dat had ik ook altijd zonder AD....
Remeron lijkt bij mij vrij goed te helpen. Voel me iig minder down de hele dag, en ga wat beter met vervelende situaties om.
Wel voel ik me steeds heel moe, duf en duizelig, en heb ik wat meer honger dan normaal. Ik eet wel meer, maar wel gezond, dus dat kan niet zoveel kwaad.
Wel voel ik me steeds heel moe, duf en duizelig, en heb ik wat meer honger dan normaal. Ik eet wel meer, maar wel gezond, dus dat kan niet zoveel kwaad.
Voor de persoon die van plan was om in november te kappen, is dat nu wel zo'n goed idee in de herfst?
I'm celebrating my love for you, with a pint of beer and a new tattoo
Ik ben gestopt toen er een en al ellende was omdat mijn moeder haar dood tegemoet ging en ik geen idee had wat ik wilde op werkgebied en dus maar een verschrikkelijk data-entrybaantje had omdat ik toch iets moest. Objectief gezien niet bepaald de juiste periode om met dat spul te stoppen. Maar op dat moment stond ik erachter, ik wilde heel graag van het spul af, en dat woog voor mij op dat moment zwaarder dan welk seizoen of welke omstandigheid dan ook.
Ik kan me dus best voorstellen dat iemand NU wil stoppen en dan maar op de koop toe neemt dat het toevallig herfst is
(Misschien is er juist wel wat voor te zeggen om in een periode vol ellende te stoppen met dat spul, want je kon je toch al niet kutter voelen, dus het stoppen met antidepressiva maakt het niet nog erger, het kon namelijk al niet erger Maar da's een zwamtheorie hoor. Voor mij ging het toevallig op.)
Ik kan me dus best voorstellen dat iemand NU wil stoppen en dan maar op de koop toe neemt dat het toevallig herfst is
(Misschien is er juist wel wat voor te zeggen om in een periode vol ellende te stoppen met dat spul, want je kon je toch al niet kutter voelen, dus het stoppen met antidepressiva maakt het niet nog erger, het kon namelijk al niet erger Maar da's een zwamtheorie hoor. Voor mij ging het toevallig op.)
Ik heb m'n periode met anti-depressiva ook ervaren als een periode zonder grenzen, waarin ik veel rare dingen deed waar ik nu nog wel eens spijt van heb. Het lijkt soms of je met zo'n stoot blijheidsserum alles om je heen vergeet en alleen nog maar aan jezelf en je eigen genot denkt.
Ik heb ong. 3 maanden seroxat geslikt, maar omdat ik als ex-epilepsiepatient weer last kreeg van tremors, ben ik overgestapt op Zoloft, naar mijn idee wat rustigere AD.
Toen ik na het stoppen met Zoloft voor het eerst weer een spannende thriller las, schrok ik na het uitlezen van het boek van de angst en parnoia die ik ineens weer voelde omdat ik nog zo in het boek zat. Mijn AD had dat al die maanden onderdrukt.
Ik denk dat AD 'handig' zijn voor mensen die wachten op een goede therapievorm of die nog niet genoeg handvaten aangereikt hebben gekregen om zelf iets te doen aan hun depressie, maar als je therapie eenmaal op gang is gekomen of je hebt goede hulp gekregen, dan raad ik mensen echt aan ermee te stoppen.
Ik heb ong. 3 maanden seroxat geslikt, maar omdat ik als ex-epilepsiepatient weer last kreeg van tremors, ben ik overgestapt op Zoloft, naar mijn idee wat rustigere AD.
Toen ik na het stoppen met Zoloft voor het eerst weer een spannende thriller las, schrok ik na het uitlezen van het boek van de angst en parnoia die ik ineens weer voelde omdat ik nog zo in het boek zat. Mijn AD had dat al die maanden onderdrukt.
Ik denk dat AD 'handig' zijn voor mensen die wachten op een goede therapievorm of die nog niet genoeg handvaten aangereikt hebben gekregen om zelf iets te doen aan hun depressie, maar als je therapie eenmaal op gang is gekomen of je hebt goede hulp gekregen, dan raad ik mensen echt aan ermee te stoppen.
Kierkegaard: Life Can Only Be Understood Backwards, But It Must Be Lived Forwards
Goed, dan zal ik mijn verhaal hier ook maar eens neerplanten. Ik slik al dik 4 jaar seroxat, het was eens 30 mg, het is een tijd 10 geweest en nu alweer een jaar 20. Ik gebruik het tegen paniekaanvallen en dwanggedachten. Het zit in de familie, mijn broer en vader hebben er ook last van. Ik vrees dat het iets erfelijks is waar ik niet meer vanaf kom. Ik heb eens proberen te stoppen met AD, maar binnen een maand kreeg ik weer een nachtmerrie-achtige paniekaanval middenin Amsterdam. Ik wist niet hoe snel ik weer moest beginnen met dat spul.
Toch wil ik weer een poging gaan wagen om te stoppen, ik weet nog niet wanneer, maar wel dat ik niet heel mijn leven van dat spul afhankelijk wil zijn. Ik heb al een tijdje geen psychologische hulp meer, eigenlijk loste dat ook niks op. Het enige dat helpt is die dosis seroxat per dag.
Is er een manier om te onderzoeken of je serotonine-huishouding chronisch verstoord is?, want ik denk dat ik mijn problemen in die hoek moet zoeken. Ik heb geen klotejeugd gehad, wel wat dingen meegemaakt, maar geen dingen waar je een paniekstoornis aan overhoudt lijkt me.
Ik weet het even niet, ik functioneer goed nu, ik studeer weer (nadat ik een paar jaar lang eigenlijk amper wat durfde) en ik zit goed in mijn vel, ontwikkel me op meerdere gebieden, het gaat 'z'n gangetje, toch knaagt dat medicijngebruik aan me, ik schaam me ervoor, voel me soms slap dat ik zonder niet functioneer.
Goed, ik post hier amper, maar dit wilde ik even kwijt.
[ Bericht 49% gewijzigd door lloyd op 07-10-2004 19:40:14 ]
Toch wil ik weer een poging gaan wagen om te stoppen, ik weet nog niet wanneer, maar wel dat ik niet heel mijn leven van dat spul afhankelijk wil zijn. Ik heb al een tijdje geen psychologische hulp meer, eigenlijk loste dat ook niks op. Het enige dat helpt is die dosis seroxat per dag.
Is er een manier om te onderzoeken of je serotonine-huishouding chronisch verstoord is?, want ik denk dat ik mijn problemen in die hoek moet zoeken. Ik heb geen klotejeugd gehad, wel wat dingen meegemaakt, maar geen dingen waar je een paniekstoornis aan overhoudt lijkt me.
Ik weet het even niet, ik functioneer goed nu, ik studeer weer (nadat ik een paar jaar lang eigenlijk amper wat durfde) en ik zit goed in mijn vel, ontwikkel me op meerdere gebieden, het gaat 'z'n gangetje, toch knaagt dat medicijngebruik aan me, ik schaam me ervoor, voel me soms slap dat ik zonder niet functioneer.
Goed, ik post hier amper, maar dit wilde ik even kwijt.
[ Bericht 49% gewijzigd door lloyd op 07-10-2004 19:40:14 ]
Ik herken me wel heel erg in je verhaal Lloyd, Ik peins er ook over of ik nu wel of niet wil/moet stoppen. Er zijn toch een aantal minder prettige bijwerkingen, met name dat het "z'n gangetje" gaat wat gepaard gaat met desinteresse en gezapigheid.
Ook dat nutteloze "slappe" gevoel dat je zulke pilletjes nodig hebt neemt af en toe de overhand, maar eigenlijk mogen we ons bevoorrecht voelen dat we in de moderne maatschappij die mogelijkheid hebben. De klachten die wij hebben zijn denk ik van alle tijden. Er is nu veel meer over bekend dan vroeger het geval was en nog belangrijker, het is behandelbaar.
Als jij er klaar voor bent om te stoppen (voorzichtig afbouwen) dan moet je dat gewoon doen.
Je kan altijd de paroxetine hulptroepen weer inschakelen.
Ook dat nutteloze "slappe" gevoel dat je zulke pilletjes nodig hebt neemt af en toe de overhand, maar eigenlijk mogen we ons bevoorrecht voelen dat we in de moderne maatschappij die mogelijkheid hebben. De klachten die wij hebben zijn denk ik van alle tijden. Er is nu veel meer over bekend dan vroeger het geval was en nog belangrijker, het is behandelbaar.
Als jij er klaar voor bent om te stoppen (voorzichtig afbouwen) dan moet je dat gewoon doen.
Je kan altijd de paroxetine hulptroepen weer inschakelen.
We blijven ons verzetten! En weten doen we niks...
ik ben sinds maandag gestopt met het slikken van seroxat (paroxetine) had eerst 20mg era heel lang 30mg... toen weer 20 en de vorige 2 weken 10mg heb ze sinds maandag niet meer gehad.... heb overal veel meer zin in weinig tot geen last van bijwerkingen... ik moet zeggen dat ik me sinds die tijd me niet meer zo goed gevoeld heb...
hallo hier ben ik alweer
Dat is mooi! Ik moet in december naar de arts dan gaan we kijken of ik af kan bouwen. Ik hoop het wel.quote:Op vrijdag 8 oktober 2004 18:56 schreef vinnie_30 het volgende:
ik ben sinds maandag gestopt met het slikken van seroxat (paroxetine) had eerst 20mg era heel lang 30mg... toen weer 20 en de vorige 2 weken 10mg heb ze sinds maandag niet meer gehad.... heb overal veel meer zin in weinig tot geen last van bijwerkingen... ik moet zeggen dat ik me sinds die tijd me niet meer zo goed gevoeld heb...
Ik wilde laatst ook stoppen,maar werd er echt zooooo duizelig van Ben maar weer begonnen,en toen was het ook overquote:Op vrijdag 8 oktober 2004 18:56 schreef vinnie_30 het volgende:
ik ben sinds maandag gestopt met het slikken van seroxat (paroxetine) had eerst 20mg era heel lang 30mg... toen weer 20 en de vorige 2 weken 10mg heb ze sinds maandag niet meer gehad.... heb overal veel meer zin in weinig tot geen last van bijwerkingen... ik moet zeggen dat ik me sinds die tijd me niet meer zo goed gevoeld heb...
Eens moet je er toch vanaf denk ik? Het lijkt me niet erg gezond om heel je leven aan dat spul te zitten..quote:Op zondag 10 oktober 2004 14:33 schreef HeaRt_woRm het volgende:
[..]
Ik wilde laatst ook stoppen,maar werd er echt zooooo duizelig van Ben maar weer begonnen,en toen was het ook over
I'm celebrating my love for you, with a pint of beer and a new tattoo
bij mijn opa (nu 94) zijn ze er pas geleden achter gekomen dat hij nog steeds AD slikte. Qua hoe oud je wordt zal het dus niet veel uitmaken. Hij is nu wel vrolijkerquote:Op zondag 10 oktober 2004 16:04 schreef nozem het volgende:
[..]
Eens moet je er toch vanaf denk ik? Het lijkt me niet erg gezond om heel je leven aan dat spul te zitten..
k heb af en toe ook van die momenten dat ik denk Fuck this life en heb dan de neiging om weg te lopen van alles... Tis me al een paar keer overkomen in de disco na een paar biertjes dat ik op n barkruk zit en iedereen vrolijk aan het dansen zie.. Echt zo'n kut gevoel wat er dan door me heen schiet is onbeschrijfbaar... misschien wel het besef dat het allemaal voorkomen had kunnen worden, dat ik ook gewoon normaal had kunnen zijn ofzo.. ik weet het ff niet meer Maar AD gebruiken... dat nooit.
Dat duizelige duurde bij mij maar een paar dagen...effe doorbijten dus. Persoonlijk vond ik de ongekend diepe gaten waar ik in viel veel erger.
I disagreequote:Op donderdag 7 oktober 2004 19:05 schreef SEMTEX het volgende:
Ik denk dat AD 'handig' zijn voor mensen die wachten op een goede therapievorm of die nog niet genoeg handvaten aangereikt hebben gekregen om zelf iets te doen aan hun depressie, maar als je therapie eenmaal op gang is gekomen of je hebt goede hulp gekregen, dan raad ik mensen echt aan ermee te stoppen.
Therapie is vaak zó zwaar dat je AD nodig hebt om je staande te kunnen houden en niet nog dieper weg te zakken in een depressie. Immers komen er bij therapie heftige emoties om de hoek kijken.
Beschouw het als een steuntje in de rug. Als je therapie zonder aan kunt is dat prima maar je loopt het risico overspoeld te raken.
Als je AD slikt en je gaat je kind of stoned ervan voelen dan heb je niet het medicijn dat goed voor je is. Het is juist de bedoeling van AD dat je weer een beetje in balans komt en niet dat je je grenzen niet meer voelt waardoor je ze gaat overschrijden.
Just my 2 cts.
#geen
Dan zijn we het toch met elkaar eens, denk ik, want als je de gevoelens die tijdens therapie loskomen niet aankunt en ze je idd overspoelen, is AD misschien wel nuttig. Als je dat eenmaal onder controle hebt, zou je kunnen overwegen ermee te stoppen.quote:Therapie is vaak zó zwaar dat je AD nodig hebt om je staande te kunnen houden en niet nog dieper weg te zakken in een depressie. Immers komen er bij therapie heftige emoties om de hoek kijken.
Beschouw het als een steuntje in de rug. Als je therapie zonder aan kunt is dat prima maar je loopt het risico overspoeld te raken.
Kierkegaard: Life Can Only Be Understood Backwards, But It Must Be Lived Forwards
In combinatie met therapie zou het inderdaad nog beter zijn, maar voor therapie voel ik me nog lang niet klaar. Ik ben ook tevreden over de AD in het algemeen, al vind ik het soms beangstigend dat het me zo afvlakt. Soms heb ik het gevoel dat ik moet huilen, en dan komt er gewoon geen traan uit. Raar gevoel is dat toch wel.
"Would you guys stop it already?! Did you ever think that maybe there's more to life than being really, really, really, ridiculously good looking?"
ik huil echt bijna nooit. hooguit 1x in de twee jaar ofzo.
maakt mij dat een stabiel figuur of AD-addict?
maakt mij dat een stabiel figuur of AD-addict?
Motto: Eens is ook dit voorbij...
Red een boom - eet een bever!
Red een boom - eet een bever!
Yepquote:Op maandag 11 oktober 2004 01:10 schreef SEMTEX het volgende:
[..]
Dan zijn we het toch met elkaar eens, denk ik, want als je de gevoelens die tijdens therapie loskomen niet aankunt en ze je idd overspoelen, is AD misschien wel nuttig. Als je dat eenmaal onder controle hebt, zou je kunnen overwegen ermee te stoppen.
Gevoelens wegstoppen omdat je ze niet wilt voelen dmv AD; daar is AD niet voor. En dat is tevens jezelf voor de gek houden
Je zult toch moeten dealen met je problemen en emoties; ervan weglopen of je kop in het zand steken schiet niet op.
#geen
Ik hou het anders prima vol hoor !quote:Op maandag 11 oktober 2004 01:29 schreef DuchessX het volgende:
[..]
Yep
Gevoelens wegstoppen omdat je ze niet wilt voelen dmv AD; daar is AD niet voor. En dat is tevens jezelf voor de gek houden
Je zult toch moeten dealen met je problemen en emoties; ervan weglopen of je kop in het zand steken schiet niet op.
Ik heb een psycholoog echt nog niks te vertellen, dat ligt dan wel misschien aan mijn gebrek aan zelfkennis, maar ik heb er ook geen behoefte aan.
We blijven ons verzetten! En weten doen we niks...
Eenschquote:Op maandag 11 oktober 2004 00:47 schreef DuchessX het volgende:
[..]
I disagree
Therapie is vaak zó zwaar dat je AD nodig hebt om je staande te kunnen houden en niet nog dieper weg te zakken in een depressie. Immers komen er bij therapie heftige emoties om de hoek kijken.
Beschouw het als een steuntje in de rug. Als je therapie zonder aan kunt is dat prima maar je loopt het risico overspoeld te raken.
ik ben sinds 1.5 maand in therapie, en ik krijg nu AD omdat de therapie erg zwaar is voor me, en ik na een sessie vaak 4 dagen weer helemaal van de kaart ben.
Morgen krijg ik AD om me een steuntje te geven daarbij, ook omdat ik eerdaags aan een nieuwe baan ga beginnen, en ik ben erg bang dat ik niet normaal kan funcioneren als ik net weer naar therapie ben geweest. Maar het zal wel voor iedereen andere zijn.
doei
Hums snap ik niet helemaal: je slikt AD vanwege een depressie of angst stoornis, dat moet toch een oorzaak hebben? Zolang jij niets aan de oorzaak doet zul je dat spul nodig blijven hebben.quote:Op maandag 11 oktober 2004 10:51 schreef turnpike het volgende:
[..]
Ik hou het anders prima vol hoor !
Ik heb een psycholoog echt nog niks te vertellen, dat ligt dan wel misschien aan mijn gebrek aan zelfkennis, maar ik heb er ook geen behoefte aan.
Kan ook zijn dat je liever een pilletje slikt zonder aan jezelf te werken
Dat soort dingen hoeven niet perse een oorzaak te hebben. Ik heb zelf ook last gekregen van een angsstoornis, zonder echt aanwijsbare oorzaak als een klotejeugd of een traumatisch ongeluk etc.. en veel had een psycholoog mij ook niet te vertellen, ik ben wel aan mezelf gaan werken, maar dat kwam geheel vanuit mezelf. Wat die psych zei was dat ik zoveel mogelijk buiten de deur moest komen en de dingen moest doen waar ik bang voor was. Dat had ik zelf ook wel kunnen bedenken.
Nu durf ik alles weer en zit ik steeds meer te denken aan afbouwen, ik ben alleen erg bang voor een terugval, ik heb al een mislukte stoppoging achter de rug.
Nu durf ik alles weer en zit ik steeds meer te denken aan afbouwen, ik ben alleen erg bang voor een terugval, ik heb al een mislukte stoppoging achter de rug.
Ik slik ze vanwege depressie en een angststoornis enneuh, ik ben er inderdaad niet "klaar" voor om aan mezelf te gaan werken.quote:Op maandag 11 oktober 2004 12:39 schreef Humeurtje het volgende:
[..]
Hums snap ik niet helemaal: je slikt AD vanwege een depressie of angst stoornis, dat moet toch een oorzaak hebben? Zolang jij niets aan de oorzaak doet zul je dat spul nodig blijven hebben.
Kan ook zijn dat je liever een pilletje slikt zonder aan jezelf te werken
In zekere zin helpen de AD's mij om ermee om te gaan, ik voel me nog vaak genoeg depressief en/of angstig. De AD's helpen mij dusdanig dat ik het in persepectief kan plaatsen.
Het klinkt misschien raar, maar ik kan me momenteel ook geen leven voorstellen zonder depressies en angst, op de 1 of andere manier hoort het bij me.
Noem het een extra dimensie van bewustzijn.
Misschien zit ik in een ontkenningsfase en denk ik dat ik het alleen wel af kan, maar ik voel zelf niet de behoefte om naar een psycholoog te gaan.
Ik ben wel van plan om te stoppen met de AD's, misschien dat ik dan meer behoefte aan hulp zal hebben. Vooralsnog noem ik dat Plan B.
We blijven ons verzetten! En weten doen we niks...
Ik zou een psycholoog allicht proberen, ik heb 2 jaar lang hulp gehad en aanvankelijk leek ik er echt wat aan te hebben, maar op een gegeven moment was het gewoon een uurtje in de week gezellig bijkletsen, toen ben ik er maar mee gestopt. Ook met seroxat trouwens. Ik voelde me er sterk genoeg voor. Het ging een maand goed en toen volgde er midden in de stad weer een hevige paniekaanval. Ik heb vroeger wel het een en ander aan drugs gebruikt helaas. Ik denk dat dat mijn serotoninehuishouding dusdanig heeft verneukt dat ik de rest van mijn leven een onderhoudsdosis nodig heb. Laten we het niet hopen.quote:Op maandag 11 oktober 2004 14:02 schreef turnpike het volgende:
[..]
Ik slik ze vanwege depressie en een angststoornis enneuh, ik ben er inderdaad niet "klaar" voor om aan mezelf te gaan werken.
In zekere zin helpen de AD's mij om ermee om te gaan, ik voel me nog vaak genoeg depressief en/of angstig. De AD's helpen mij dusdanig dat ik het in persepectief kan plaatsen.
Het klinkt misschien raar, maar ik kan me momenteel ook geen leven voorstellen zonder depressies en angst, op de 1 of andere manier hoort het bij me.
Noem het een extra dimensie van bewustzijn.
Misschien zit ik in een ontkenningsfase en denk ik dat ik het alleen wel af kan, maar ik voel zelf niet de behoefte om naar een psycholoog te gaan.
Ik ben wel van plan om te stoppen met de AD's, misschien dat ik dan meer behoefte aan hulp zal hebben. Vooralsnog noem ik dat Plan B.
Ik ben wel eens bij een psycholoog geweest, die man kreeg gewoon niks uit mij getrokken en ik had die behoefte ook niet, dus hij heeft mij toen AD's voorgeschreven en na een aantal vervolggesprekken de wijde wereld in gestuurd.quote:Op maandag 11 oktober 2004 14:06 schreef lloyd het volgende:
[..]
Ik zou een psycholoog allicht proberen, ik heb 2 jaar lang hulp gehad en aanvankelijk leek ik er echt wat aan te hebben, maar op een gegeven moment was het gewoon een uurtje in de week gezellig bijkletsen, toen ben ik er maar mee gestopt. Ook met seroxat trouwens. Ik voelde me er sterk genoeg voor. Het ging een maand goed en toen volgde er midden in de stad weer een hevige paniekaanval. Ik heb vroeger wel het een en ander aan drugs gebruikt helaas. Ik denk dat dat mijn serotoninehuishouding dusdanig heeft verneukt dat ik de rest van mijn leven een onderhoudsdosis nodig heb. Laten we het niet hopen.
Het is ook niet verkeerd denk ik om gewoon proberen te stoppen met je AD's, misschien gaat het deze keer wel goed. M'n paniekaanvallen kon ik meestal wel met behulp van ontspanningstechnieken pareren, veel sporten helpt bij mij ook tegen spanning.
Ik slik de AD's vanwege de depressie en met name voor de dwangmatige gedachten waarmee dat gepaard ging. Die gedachten heb ik nu gelukkig niet meer. Ik vrees ook dat die weer terug komen, mocht ik met AD's stoppen. Only one way to find out...........
We blijven ons verzetten! En weten doen we niks...
Het heeft bij mij ook een hele tijd (bijna 1 jaar) geduurd eer ik de juiste weg gevonden had en ik een beetje wist wat er met mij aan de hand was en dat ik specifieke therapie ervoor kon gaan volgen. Ondanks de AD werd ik steeds depressiever en depressiever totdat een opname onvermijdelijk was; het was beter voor mij maar ook voor mijn man want hij kon de zorg voor mij gewoon niet meer aan. Tijdens die opname ben ik pas een beetje gaan begrijpen wat er nou aan de hand was met mij. Dat ik mijn klachten serieus moest nemen en dat er dingen in mijn leven heel erg fout zijn gelopen, dat ik bepaalde dingen te kort ben gekomen in mijn jeugd. Van sommige dingen was ik mij niet eens bewust! Maar goed, na die opname heb ik ervoor gekozen om intensieve therapie te gaan volgen om o.a. uit de depressie te komen. Deze therapie (duur 2 jaar) is nu voorbij en ik had het nooit gered zonder AD (e.a. medicatie).
Een mens kan heel sterk zijn en heel lang over grenzen gaan en dingen verstoppen voor zichzelf. Maar op een gegeven moment, meestal een moeilijk moment in je leven (bij mij het verlies van een dierbare en het verbreken van mijn relatie), komt alles wat je min of meer 'vergeten' had of afgedaan had als 'niet belangrijk' naar boven en vanaf dan is het een glijdende schaal of een neerwaartse spiraal waarin het ontzettend moeilijk is om houvast te vinden en weer naar boven te klimmen.
Ik heb in therapie ontzettend veel over mijzelf geleerd; het was pijnlijk, confronterend en een eye-opener voor wat betreft mijn jeugd en de dingen die zich daarin afgespeeld hebben. Maar het heeft me wel veel sterker gemaakt. Ik ben me veel bewuster van mezelf en hou rekening met mijzelf.
Voorheen leefde ik voor anderen, nu leef ik voor mezelf.
Een mens kan heel sterk zijn en heel lang over grenzen gaan en dingen verstoppen voor zichzelf. Maar op een gegeven moment, meestal een moeilijk moment in je leven (bij mij het verlies van een dierbare en het verbreken van mijn relatie), komt alles wat je min of meer 'vergeten' had of afgedaan had als 'niet belangrijk' naar boven en vanaf dan is het een glijdende schaal of een neerwaartse spiraal waarin het ontzettend moeilijk is om houvast te vinden en weer naar boven te klimmen.
Ik heb in therapie ontzettend veel over mijzelf geleerd; het was pijnlijk, confronterend en een eye-opener voor wat betreft mijn jeugd en de dingen die zich daarin afgespeeld hebben. Maar het heeft me wel veel sterker gemaakt. Ik ben me veel bewuster van mezelf en hou rekening met mijzelf.
Voorheen leefde ik voor anderen, nu leef ik voor mezelf.
#geen
Het lullig is dat je inderdaad niet (meer) beter weet. Ondanks dat het niet prettig is houd je je er aan vast.... jammer vind ik dat, want er is zeker een leuk leven na een depressie, AD's en therapie.quote:Op maandag 11 oktober 2004 14:02 schreef turnpike het volgende:
[..]
Het klinkt misschien raar, maar ik kan me momenteel ook geen leven voorstellen zonder depressies en angst, op de 1 of andere manier hoort het bij me.
Mocht je inderdaad willen stoppen met AD's overleg dan eerst met iemand (psycholoog of huisarts) Zomaar op eigen houtje stoppen lijkt me niet verstandig ivm evt. terug val.quote:Op maandag 11 oktober 2004 14:32 schreef turnpike het volgende:
[..]
Ik slik de AD's vanwege de depressie en met name voor de dwangmatige gedachten waarmee dat gepaard ging. Die gedachten heb ik nu gelukkig niet meer. Ik vrees ook dat die weer terug komen, mocht ik met AD's stoppen. Only one way to find out...........
Ik denk dat ik wel weet wat je bedoelt. Het meemaken van een depressie is in zekere zin leerzaam en geeft een inderdaad een zekere extra dimensie aan je leven. Zo denk ik er echter alleen maar over als ik me weer goed voel.quote:Op maandag 11 oktober 2004 14:02 schreef turnpike het volgende:
[..]
Het klinkt misschien raar, maar ik kan me momenteel ook geen leven voorstellen zonder depressies en angst, op de 1 of andere manier hoort het bij me.
Noem het een extra dimensie van bewustzijn.
Op het moment dat ik me minder voel, vind ik het alleen maar k*t.
Lees ik niet goed, of hangt men tegenwoordig de theorie "sommige mensen maken van nature te weinig serotonine aan of breken het te snel af" die je vroeger in topics over dit onderwerp toch altijd wel regelmatig tegenkwam niet meer aan?
Volgens mij nog wel hoor.quote:Op maandag 11 oktober 2004 16:48 schreef thaleia het volgende:
Lees ik niet goed, of hangt men tegenwoordig de theorie "sommige mensen maken van nature te weinig serotonine aan of breken het te snel af" die je vroeger in topics over dit onderwerp toch altijd wel regelmatig tegenkwam niet meer aan?
"It's hard to argue against cynics - they always sound smarter than optimists because they have so much evidence on their side."
Dat kan, ik heb snel door al die postings van vandaag heengescrolld, en ik zag vooral steeds een "als er nog geen therapie is of als die te zwaar is kunnen ad's de boel draaglijk maken, maar het is toch uiteindelijk de bedoeling dat je zelf met dingen leert dealen"-verhaal langskomen. Waar ik het helemaal mee eens ben hoor, maar vroeger kreeg ik als ik dat postte nogal eens de wind van voren omdat het ook mogelijk is dat iemand het 'van nature' in zich heeft (en toevallig was dat altijd net bij al die mensen het geval: "al die andere mensen krijgen het te makkelijk voorgeschreven en zouden eens moeten leren op eigen kracht met de tegenslagen van het leven om te gaan, maar ik heb het echt nodig hoor, bij mij is er echt een chemische onbalans in de hersenen" )
Heb per ongeluk (ze waren op) 2 dagen geen seroxat geslikt.. ( slik 20mg vanwege angststoornis)
Superduizelig, hoofdpijn tot gevolg.
Inmiddels nieuwe gehaald.. gaat nu iets beter.
Eigenlijk wil ik wel gaan afbouwen.. toch maar eens overleggen met de huisarts.
(heb het idee dat ik aan Xanax alleen genoeg heb, voor noodgevallen)
Superduizelig, hoofdpijn tot gevolg.
Inmiddels nieuwe gehaald.. gaat nu iets beter.
Eigenlijk wil ik wel gaan afbouwen.. toch maar eens overleggen met de huisarts.
(heb het idee dat ik aan Xanax alleen genoeg heb, voor noodgevallen)
Op woensdag 19 januari 2011 22:10 schreef JaneDoe het volgende:
dit is SHO, where you're guilty until proven innocent
dit is SHO, where you're guilty until proven innocent
Tja, combinatie van therapie en medicijnen blijkt het meest succesvol te zijn in de praktijk.
"It's hard to argue against cynics - they always sound smarter than optimists because they have so much evidence on their side."
Mooi, dat je er zo goed uit bent gekomen, maar je weet zelf natuurlijk wel hoeveel tijd en energie je daar in hebt moeten stoppen. Dat lijkt me echt geen peuleschil.quote:Op maandag 11 oktober 2004 15:10 schreef DuchessX het volgende:
Het heeft bij mij ook een hele tijd (bijna 1 jaar) geduurd eer ik de juiste weg gevonden had en ik een beetje wist wat er met mij aan de hand was en dat ik specifieke therapie ervoor kon gaan volgen. Ondanks de AD werd ik steeds depressiever en depressiever totdat een opname onvermijdelijk was; het was beter voor mij maar ook voor mijn man want hij kon de zorg voor mij gewoon niet meer aan. Tijdens die opname ben ik pas een beetje gaan begrijpen wat er nou aan de hand was met mij. Dat ik mijn klachten serieus moest nemen en dat er dingen in mijn leven heel erg fout zijn gelopen, dat ik bepaalde dingen te kort ben gekomen in mijn jeugd. Van sommige dingen was ik mij niet eens bewust! Maar goed, na die opname heb ik ervoor gekozen om intensieve therapie te gaan volgen om o.a. uit de depressie te komen. Deze therapie (duur 2 jaar) is nu voorbij en ik had het nooit gered zonder AD (e.a. medicatie).
Een mens kan heel sterk zijn en heel lang over grenzen gaan en dingen verstoppen voor zichzelf. Maar op een gegeven moment, meestal een moeilijk moment in je leven (bij mij het verlies van een dierbare en het verbreken van mijn relatie), komt alles wat je min of meer 'vergeten' had of afgedaan had als 'niet belangrijk' naar boven en vanaf dan is het een glijdende schaal of een neerwaartse spiraal waarin het ontzettend moeilijk is om houvast te vinden en weer naar boven te klimmen.
Ik heb in therapie ontzettend veel over mijzelf geleerd; het was pijnlijk, confronterend en een eye-opener voor wat betreft mijn jeugd en de dingen die zich daarin afgespeeld hebben. Maar het heeft me wel veel sterker gemaakt. Ik ben me veel bewuster van mezelf en hou rekening met mijzelf.
Voorheen leefde ik voor anderen, nu leef ik voor mezelf.
Bezijdens een klein gevalletje onzekerheid kan ik bij mezelf geen redenen bedenken die zulke intensieve therapie zouden rechtvaardigen dus het zal niet voor iedereen noodzakelijk zijn.
Ik denk dat het soms gewoon de aard van het beestje is......diep in mijn hartje wil ik gewoon de gekwelde kunstenaar uithangen.
Dat ga ik ook echt niet doen, maar mijn huisarts heeft me destijds doorverwezen naar het Riagg, dus er sowieso weinig controle. Ik kom verder alleen bij de dokter om het recept op te halen.quote:Op maandag 11 oktober 2004 15:24 schreef Humeurtje het volgende:
[..]
Mocht je inderdaad willen stoppen met AD's overleg dan eerst met iemand (psycholoog of huisarts) Zomaar op eigen houtje stoppen lijkt me niet verstandig ivm evt. terug val.
Ik moet binnenkort nog wat wissewasjes laten checken, dan zal ik eens met hem overleggen.
We blijven ons verzetten! En weten doen we niks...
Ik meld me ook maar even
kZit sinds gisteren mee te lezen in dit forum. Ik ben vandaag naar de dokter geweest (ik wist al wel dat ik depressief was) en ga vanaaf met mn AD's beginnen....
Ik heb Zoloft gekregen van de huisarts. Van het lezen van de bijwerkingen alleen al krijg ik het benauwd.
Heb alleen nog nie zoveel gelezen over jullie ervaringen met Zoloft. Heeft iemand er ervaring mee/ last van bijwerkingen gehad?
De dokter zei ook dat ik naar een psycholoog moet, ik heb maar gelijk gebeld: dat wordt helaas 4 weken ( ) wachten. Ze hebben nogal een lange wachtlijst. Ik hoop dat die AD's dat een beetje kunnen overbruggen.
Vanaaf had ik weer een inzinking, zat met mn vader een puzzel op te lossen in een blad en moest opeens heel erg huilen....daar word ik zo moedeloos van.... ik kan niet meer van mezelf opaan. De ene minuut zit ik "normaal" tv te kijken en het andere moment barst ik in tranen uit. Erg vermoeiend allemaal.
Ik hoop iets te horen van jullie ervaringen met Zoloft en houd jullie op de hoogtevan de mijne.
Gr. Lin
kZit sinds gisteren mee te lezen in dit forum. Ik ben vandaag naar de dokter geweest (ik wist al wel dat ik depressief was) en ga vanaaf met mn AD's beginnen....
Ik heb Zoloft gekregen van de huisarts. Van het lezen van de bijwerkingen alleen al krijg ik het benauwd.
Heb alleen nog nie zoveel gelezen over jullie ervaringen met Zoloft. Heeft iemand er ervaring mee/ last van bijwerkingen gehad?
De dokter zei ook dat ik naar een psycholoog moet, ik heb maar gelijk gebeld: dat wordt helaas 4 weken ( ) wachten. Ze hebben nogal een lange wachtlijst. Ik hoop dat die AD's dat een beetje kunnen overbruggen.
Vanaaf had ik weer een inzinking, zat met mn vader een puzzel op te lossen in een blad en moest opeens heel erg huilen....daar word ik zo moedeloos van.... ik kan niet meer van mezelf opaan. De ene minuut zit ik "normaal" tv te kijken en het andere moment barst ik in tranen uit. Erg vermoeiend allemaal.
Ik hoop iets te horen van jullie ervaringen met Zoloft en houd jullie op de hoogtevan de mijne.
Gr. Lin
effe m'n image opveizelen.....
Bij mij is er ook een onbalans (mds), alleen weet ik dat nog niet zo lang. Echter was de therapie voor mij ook nodig om in een bepaalde balans met mezelf te komenquote:Op maandag 11 oktober 2004 16:55 schreef thaleia het volgende:
Dat kan, ik heb snel door al die postings van vandaag heengescrolld, en ik zag vooral steeds een "als er nog geen therapie is of als die te zwaar is kunnen ad's de boel draaglijk maken, maar het is toch uiteindelijk de bedoeling dat je zelf met dingen leert dealen"-verhaal langskomen. Waar ik het helemaal mee eens ben hoor, maar vroeger kreeg ik als ik dat postte nogal eens de wind van voren omdat het ook mogelijk is dat iemand het 'van nature' in zich heeft (en toevallig was dat altijd net bij al die mensen het geval: "al die andere mensen krijgen het te makkelijk voorgeschreven en zouden eens moeten leren op eigen kracht met de tegenslagen van het leven om te gaan, maar ik heb het echt nodig hoor, bij mij is er echt een chemische onbalans in de hersenen" )
Voor mij is het in ieder geval goed geweest dat ik mezelf, mijn drijfveren, reacties en emoties heb ontleed waardoor ik mezelf beter begrijp en veel meer controle heb over mijn leven, emoties etc.
Klinkt wrs alsof het zo uit een boekje komt maar het is echt zo.
#geen
Je moet -over het algemeen- Seroxat heel rustig afbouwen, daar was laatst nog een programma over op de BBC.quote:Op maandag 11 oktober 2004 16:57 schreef Ole het volgende:
Heb per ongeluk (ze waren op) 2 dagen geen seroxat geslikt.. ( slik 20mg vanwege angststoornis)
Superduizelig, hoofdpijn tot gevolg.
Inmiddels nieuwe gehaald.. gaat nu iets beter.
Eigenlijk wil ik wel gaan afbouwen.. toch maar eens overleggen met de huisarts.
(heb het idee dat ik aan Xanax alleen genoeg heb, voor noodgevallen)
Zelf heb ik op het laatst zelfs halve pillen doormidden gesneden om die rare duizeligheid niet al te sterk te voelen.
Ik ben er inmiddels bijna 5 jaar vanaf en heb nauwelijks angst- of paniekaanvallen meer.
Met Xanax en soortgelijke middelen moet je natuurlijk wel uitkijken, omdat ze bij langdurig gebruik verslavend zijn en je lichaam tolerantieverschijnselen opbouwt.
Zelf neem ik nu een halve bromazepam per dag en dat vind ik een stuk beter dan de rare karakterveranderingen waar ik -en mijn omgeving nog meer- last van had toen ik Seroxat slikte.
Who the fuck can sleep with all this shit going on?
Djie!! ff OK dat nu net jij reageert!quote:Op woensdag 13 oktober 2004 01:15 schreef APK het volgende:
[..]
Je moet -over het algemeen- Seroxat heel rustig afbouwen, daar was laatst nog een programma over op de BBC.
Zelf heb ik op het laatst zelfs halve pillen doormidden gesneden om die rare duizeligheid niet al te sterk te voelen.
Ik ben er inmiddels bijna 5 jaar vanaf en heb nauwelijks angst- of paniekaanvallen meer.
Met Xanax en soortgelijke middelen moet je natuurlijk wel uitkijken, omdat ze bij langdurig gebruik verslavend zijn en je lichaam tolerantieverschijnselen opbouwt.
Zelf neem ik nu een halve bromazepam per dag en dat vind ik een stuk beter dan de rare karakterveranderingen waar ik -en mijn omgeving nog meer- last van had toen ik Seroxat slikte.
Het is dus helemaal misgegaan.. onbedoeld.. maar toch!
Zware duizeligheid, nachtmerries die er echt niet om logen... in shock geweest!!!
Ik ben juist geen mietje.. maar dit was echt eng!!! ga donderdag even naar mijn huisarts om een en ander te bespreken.. Heb nl ook iets rottigs meegemaakt afgelopen tijd!
En evt in overleg die seroxat afbouwen,,, maar heb echt dubbel dwars en in het kwadraat ook nog mijn oorspronkelijke klachten teruggekregen
En ik vind mezelf zo'n stoer wijf altijd.. nou niet dus! (whoops..; ik zie dat ik dat nu al 2 x zeg... ik ga maar toegeven dat ik ook mijn zwakheden heb)
Op woensdag 19 januari 2011 22:10 schreef JaneDoe het volgende:
dit is SHO, where you're guilty until proven innocent
dit is SHO, where you're guilty until proven innocent
Ik zit dus een beetje met de vraag of mijn seroxat gebruik mijn relatie heeft verknald..:{
Op woensdag 19 januari 2011 22:10 schreef JaneDoe het volgende:
dit is SHO, where you're guilty until proven innocent
dit is SHO, where you're guilty until proven innocent
Had ik dus ook.quote:Op woensdag 13 oktober 2004 01:34 schreef Ole het volgende:
Ik zit dus een beetje met de vraag of mijn seroxat gebruik mijn relatie heeft verknald..:{
Wacht effe, ook vanwege de post hiervoor.
Ik zal effe op de BBC site gaan zoeken of ik iets kan vinden.
Who the fuck can sleep with all this shit going on?
Hier een link, die weer doorlinkt naar een aantal relevante zaken betreffende de docu op de BBC.
Een gedeelte gaat over een enigszins verhoogde kans op zelfmoord tijdens het beginnen met, of het plotseling verhogen, van de behandeling met Seroxat.
Daar heb ik zelf nooit last van gehad en jij gelukkig blijkbaar ook niet.
Er staat wél veel over afbouwen.
http://www.bbc.co.uk/cgi-(...)e&q=seroxat&x=32&y=7
Een gedeelte gaat over een enigszins verhoogde kans op zelfmoord tijdens het beginnen met, of het plotseling verhogen, van de behandeling met Seroxat.
Daar heb ik zelf nooit last van gehad en jij gelukkig blijkbaar ook niet.
Er staat wél veel over afbouwen.
http://www.bbc.co.uk/cgi-(...)e&q=seroxat&x=32&y=7
Who the fuck can sleep with all this shit going on?
dank je APK!
Op woensdag 19 januari 2011 22:10 schreef JaneDoe het volgende:
dit is SHO, where you're guilty until proven innocent
dit is SHO, where you're guilty until proven innocent
Nog zo'n stoere gozert hier.quote:Op woensdag 13 oktober 2004 01:32 schreef Ole het volgende:
En ik vind mezelf zo'n stoer wijf altijd.. nou niet dus!
Het kan iedereen gebeuren en volgens mij kan vrijwel iedereen er op zijn tijd ook vanaf komen of er mee om leren gaan.
Ik doe tegenwoordig regelmatig lezingen etc, terwijl ik de vorige periodes voordat ik seroxat slikte niet eens mijn deur uit durfte.
Overleg met arts is mijns insziens overigens dus een zeer goed plan.
Who the fuck can sleep with all this shit going on?
Mijn baan is NB lesgeven... ik begeef me bijna dagelijks in het hol van de leeuw!! :s
Maar ik ga idd naar arts, want het is ook niet alleen medicijnen, ik lust ook wel een neutje.. waar zijn de grenzen?
Maar ik wil gewoon ff overleg met arts idd.. mijn werk gaat meer dan goed (denk ik zelf..)
Maar ben echt geschrokken van het effect van (per ongeluk dan wel) 2 dagen die medicijnen niet hebben...
Maar ik ga idd naar arts, want het is ook niet alleen medicijnen, ik lust ook wel een neutje.. waar zijn de grenzen?
Maar ik wil gewoon ff overleg met arts idd.. mijn werk gaat meer dan goed (denk ik zelf..)
Maar ben echt geschrokken van het effect van (per ongeluk dan wel) 2 dagen die medicijnen niet hebben...
Op woensdag 19 januari 2011 22:10 schreef JaneDoe het volgende:
dit is SHO, where you're guilty until proven innocent
dit is SHO, where you're guilty until proven innocent
ga nu pitten! TNX APK!!!
Op woensdag 19 januari 2011 22:10 schreef JaneDoe het volgende:
dit is SHO, where you're guilty until proven innocent
dit is SHO, where you're guilty until proven innocent
Sleep well.quote:Op woensdag 13 oktober 2004 02:05 schreef Ole het volgende:
ga nu pitten! TNX APK!!!
Who the fuck can sleep with all this shit going on?
Doe ik
Op woensdag 19 januari 2011 22:10 schreef JaneDoe het volgende:
dit is SHO, where you're guilty until proven innocent
dit is SHO, where you're guilty until proven innocent
Ik slik nu enige tijd Zoloft en mij bevalt het erg goed. Van de bijwerkingen had ik alleen de eerste twee weken wat lichte misselijkheid maar dat was makkelijk op te vangen door iets te eten bij het innemen van de pil. Het duurde wel zo'n vier weken voordat ik enig effect merkte.quote:Op dinsdag 12 oktober 2004 20:28 schreef Schorriemorrie het volgende:
Ik meld me ook maar even
kZit sinds gisteren mee te lezen in dit forum. Ik ben vandaag naar de dokter geweest (ik wist al wel dat ik depressief was) en ga vanaaf met mn AD's beginnen....
Ik heb Zoloft gekregen van de huisarts. Van het lezen van de bijwerkingen alleen al krijg ik het benauwd.
Heb alleen nog nie zoveel gelezen over jullie ervaringen met Zoloft. Heeft iemand er ervaring mee/ last van bijwerkingen gehad?
De dokter zei ook dat ik naar een psycholoog moet, ik heb maar gelijk gebeld: dat wordt helaas 4 weken ( ) wachten. Ze hebben nogal een lange wachtlijst. Ik hoop dat die AD's dat een beetje kunnen overbruggen.
Vanaaf had ik weer een inzinking, zat met mn vader een puzzel op te lossen in een blad en moest opeens heel erg huilen....daar word ik zo moedeloos van.... ik kan niet meer van mezelf opaan. De ene minuut zit ik "normaal" tv te kijken en het andere moment barst ik in tranen uit. Erg vermoeiend allemaal.
Ik hoop iets te horen van jullie ervaringen met Zoloft en houd jullie op de hoogtevan de mijne.
Gr. Lin
Ik heb geen last vreemde karakterveranderingen maar voel me duidelijk wat stabieler en minder 'buiïg'. Pijn en verdriet gaan echt niet weg maar worden iets makkelijker te hanteren. En dat praat toch wel een stuk makkelijker in therapie.
De keuze voor Zoloft is trouwens voornamelijk gedaan omdat deze het kleinste risico van gewichtstoename met zich meebrengt. Ik ben ooit erg zwaar geweest, heb tegenwoordig een behoorlijk gewicht maar zat absoluut niet te wachten op een gezellige 20 kilo extra bij alle andere ellende. Tot dusverre ben ik er 2 kilo van afgevallen. Altijd meegenomen, nietwaar?
Succes met de wachtlijst (die is bij ons 4 máánden) maar overbruggen met AD wordt moeilijk omdat ze een paar weken nodig hebben om aan te slaan. Probeer jezelf voor te houden dat ze echt gaan werken en er dus wel uitzicht op verbetering is, dat helpt misschien een beetje de tijd door te komen. Sterkte!
Suc6!quote:Op woensdag 13 oktober 2004 13:46 schreef Bolletje... het volgende:
Ik begin vanaf morgen met seroxat.
begin rustig aan.. maar het kan echt helpen hoor!
Zo niet: blijf contact houden met je arts/ therapeut...
Ondanks mijn rottige ervaring afgelopen week heeft het me ook wel weer goede dingen gebracht!
Maar ik weet nog dat ik mijn eerste nam... zal ik wel? zal ik niet? ik vond het heel eng!
Maar vertel maar hoor! Maar houd vooral contact met je artsen, want hier op Fok zijn we alleen ervaringsdeskundig!
sterkte!
(begin je met een halve? ik begon meteen met 20 mg, en dat was wel heftig moet ik zeggen! )
Op woensdag 19 januari 2011 22:10 schreef JaneDoe het volgende:
dit is SHO, where you're guilty until proven innocent
dit is SHO, where you're guilty until proven innocent
Ik begin met 20mg.
En ik ga nu mijn eerste nemen, en ja ik vind het ook wel een beetje eng.
Met al die verhalen, ook van mijn arts over de bijwerkingen,
twijfel ik toch wel een beetje hoor
En ik ga nu mijn eerste nemen, en ja ik vind het ook wel een beetje eng.
Met al die verhalen, ook van mijn arts over de bijwerkingen,
twijfel ik toch wel een beetje hoor
doei
Geef het tijd, en uiteindelijk zegt jouw psycholoog ook tegen je:'Hee Kijk nu open jij je ook eens'quote:Op maandag 11 oktober 2004 10:51 schreef turnpike het volgende:
[..]
Ik hou het anders prima vol hoor !
Ik heb een psycholoog echt nog niks te vertellen, dat ligt dan wel misschien aan mijn gebrek aan zelfkennis, maar ik heb er ook geen behoefte aan.
duurde bij mij ook een tijdje ...
Op zondag 7 oktober 2018 02:15 schreef MTheBassman het volgende:[/b]
Jij hebt wat rare shit in je lijst staan Knokkels :P
Jij hebt wat rare shit in je lijst staan Knokkels :P
Go Wolkjequote:Op dinsdag 5 oktober 2004 16:52 schreef Wolkje het volgende:
* knokkels gaat begin november afbouwen en stoppen met dr AD na twee jaar
Eerst een half jaar Seroxat geslikt, daarna Remeron, en straks niks meer
Op zondag 7 oktober 2018 02:15 schreef MTheBassman het volgende:[/b]
Jij hebt wat rare shit in je lijst staan Knokkels :P
Jij hebt wat rare shit in je lijst staan Knokkels :P
Af en toe op Discovery Channel komt er een programma (iets van Medical Detectives??) ofzo langs ... Er was dus ook eens eenkeer een aflevering waar L-Tryptofaan in centraal stond, en dat werd met Eosinofilie in verband gebrachtquote:Op maandag 4 oktober 2004 16:33 schreef Grrrrrrrr het volgende:
*schop* Wat ik mij afvroeg, zijn er hier ook mensen die ervaring hebben met het slikken van L-tryptofaan als middel tegen depressies? Of iemand die wat meer info over deze stof heeft?
L-Tryptofaan en eosinofilie
L-Tryptofaan als Antidepressiva
Op zondag 7 oktober 2018 02:15 schreef MTheBassman het volgende:[/b]
Jij hebt wat rare shit in je lijst staan Knokkels :P
Jij hebt wat rare shit in je lijst staan Knokkels :P
Aaaaah niet iedereen krijgt last van heftige bijwerkingen hoor, als het een beetje helpt :quote:Op donderdag 14 oktober 2004 10:43 schreef Bolletje... het volgende:
Ik begin met 20mg.
En ik ga nu mijn eerste nemen, en ja ik vind het ook wel een beetje eng.
Met al die verhalen, ook van mijn arts over de bijwerkingen,
twijfel ik toch wel een beetje hoor
Ik had vrijwel nergens last van ! Probeer gewoon een beetje bezig te blijven en er niet teveel aan te denken.
Good luck !
We blijven ons verzetten! En weten doen we niks...
Dan zou ik eerst weer op intake moeten...ach ik heb het idee dat het ook een beetje moet klikken ofzo.quote:Op donderdag 14 oktober 2004 11:21 schreef knokkels het volgende:
[..]
Geef het tijd, en uiteindelijk zegt jouw psycholoog ook tegen je:'Hee Kijk nu open jij je ook eens'
duurde bij mij ook een tijdje ...
We blijven ons verzetten! En weten doen we niks...
Ja zeker wel... Je vertelt hem/haar natuurlijk wel heel diepe dingen.. Dan moet het echt wel klikken inderdaad... Kan je je goed openen bij je psych.. klikt het wel?quote:Op donderdag 14 oktober 2004 13:08 schreef turnpike het volgende:
[..]
Dan zou ik eerst weer op intake moeten...ach ik heb het idee dat het ook een beetje moet klikken ofzo.
Op zondag 7 oktober 2018 02:15 schreef MTheBassman het volgende:[/b]
Jij hebt wat rare shit in je lijst staan Knokkels :P
Jij hebt wat rare shit in je lijst staan Knokkels :P
Nee ik ben al lang niet meer bij een psych geweest en ik vind het al moeilijk om eerlijk te zijn tegen mezelf laat staan tegen een psycholoog. Ik zit momenteel in mijn struisvogelfase waarin ik het allemaal probeer te negeren.
We blijven ons verzetten! En weten doen we niks...
Wat is datgene wat je tegenhoudt om eerlijk te zijn voor jou??quote:Op donderdag 14 oktober 2004 13:41 schreef turnpike het volgende:
Nee ik ben al lang niet meer bij een psych geweest en ik vind het al moeilijk om eerlijk te zijn tegen mezelf laat staan tegen een psycholoog. Ik zit momenteel in mijn struisvogelfase waarin ik het allemaal probeer te negeren.
(negeren kan je een tijdje volhouden..maar ook maar een tijdje....)
Het is ook best moeilijk... confrontatie met jezelf, met dingen waar je niet geconfronteerd mee wil worden..zo immens jammer dat dat díe dingen zijn, die je wel er doorheen helpen..
*geeft een zure appel*
Bijt daar eens op
Anyway .. Het is effe goed irritant in het begin... maare het is het zeker wel waard ...
Op zondag 7 oktober 2018 02:15 schreef MTheBassman het volgende:[/b]
Jij hebt wat rare shit in je lijst staan Knokkels :P
Jij hebt wat rare shit in je lijst staan Knokkels :P
Nou ik loop toch al een jaar of 6 te sukkelen, dus de hoop dat het vanzelf wel weer over gaat heb ik onderhand wel laten varen.
Ik hou wel van zure appels, in de appeltaart.
Ik hou wel van zure appels, in de appeltaart.
We blijven ons verzetten! En weten doen we niks...
Nou ff een update, in het begin was ik een beetje misselijk, en nu heb ik het de hele dag al enorm warm, maar verder niks aan de handquote:Op donderdag 14 oktober 2004 13:00 schreef turnpike het volgende:
[..]
Aaaaah niet iedereen krijgt last van heftige bijwerkingen hoor, als het een beetje helpt :
Ik had vrijwel nergens last van ! Probeer gewoon een beetje bezig te blijven en er niet teveel aan te denken.
Good luck !
doei
