jurmac

Er is al veel over Seroxat geschreven -vooral op internet. Toets op Google de woorden ‘Seroxat’ en ‘gewichttoename’ in en je word overspoelt door soortgelijke verhalen die allemaal een kenmerk hebben: van Seroxat kom je kilo’s aan! Dit is een onomstotelijk feit. Zo ook bij mij. Lees als je wilt mijn verhaal en mijn ervaring met Seroxat...

Nadat ik te horen had gekregen dat ik vader werd, sloeg bij mij de angst toe. Een angst die kennelijk mijn hele leven latent aanwezig was geweest maar er nu pas uitkwam.
Het verantwoordelijkheidsgevoel bekroop me. Voor het eerst vader worden is doorgaans voor de meeste aanstaande vaders een leuke ervaring. Echter bij mij wurgde het gevoel van angst me bijna letterlijk. Ik was bang om mijn baan kwijt te raken. Was bang in gezelschap en durfde plotseling niet meer in het middelpunt te staan. Dit resulteerde in een depressie.
Dit valt achteraf uit te leggen, maar is in mijn verhaal niet relevant -dit terzijde.
Mijn toestand werd ondraaglijk, ik werd steeds angstiger en depressiever. Ik bleef lang in bed liggen en had nergens meer plezier in. Ik dacht op dat moment dat ik er nooit meer uit zou komen. Ik vond het leven zinloos en zou het niet erg hebben gevonden om dood te gaan. Een zwarte bladzijde in mijn leven.
Er moest iets gebeuren! Via via nam ik kennis van het antidepressiva Seroxat. Degene die mij hier op attendeerde gebruikte het zelf ook en was meer dan tevreden over het medicijn. Bovendien was hij niet aangekomen.
Ik bezocht mijn arts en binnen 10 minuten ging ik in blijde gemoedstoestand met een recept de dokterspraktijk weer uit. ‘Wat heerlijk!’ dacht ik. ‘Nu verdwijnen mijn klachten!’
En inderdaad mijn klachten verdwenen. Niet meteen, maar nadat ik de pillen 3 weken had geslikt barstte de euforie los in mijn hoofd. Ik kwam in een andere wereld terecht. Ik wist niet wat me overkwam! Al mijn negatieve gevoelens, waaronder angst en depressie, waren als sneeuw voor de zon weggesmolten. Ik liep over van zelfvertrouwen en ging fluitend door het leven. Niets was me te veel. Ik herinner me dan ook dat alles wat ik deed of alles wat ik wilde ook lukte. Ik dacht dat de Seroxat dit veroorzaakte.
Maar ik sloeg door. Ik overschatte mezelf. Ik kreeg maling aan iedereen en ging als een egoist door het leven. Ik was zoals Youp van het Hek ooit in een conference zei: chemisch vrolijk!
Ik ging veel stappen, bedroog mijn vriendin, snoof cocaine als een stofzuiger en rookte anderhalf pakje sigaretten op een dag. Het was destructief wat ik deed. Let op! Ik denk dat de basis van mijn overmoedige gedrag en de gevolgen hiervan door Seroxat zijn veroorzaakt. Nogmaals, ik denk dit, maar weet het niet zeker. Het is mijn intuitie en gezond verstand die dit nu zegt. Niet iedereen die zijn vriendin bedriegt en coke snuift slikt ook Seroxat. Laat dit duidelijk zijn. Maar ik ben ervan overtuigt dat je ware karakter door Seroxat onderdrukt wordt.
Deze onstuimige periode heeft zeker twee jaar geduurd. Ondertussen was ik vader geworden en 10 kilo zwaarder. Ik ontweek foto’s van mezelf omdat ik mezelf erg vadsig vond. Dat vond ik niet alleen, maar mijn omgeving ook. Menigmaal kreeg ik van mensen te horen: ‘jeetje, jij bent ook dik geworden.’ Ik begon dit soort uitspraken te haten.
Deze 2 jaar van mijn leven zijn verloren jaren geweest. Door een godswonder ben ik mijn baan en vriendin nooit kwijtgeraakt. Ik leefde in een roes en zou ten onder gaan. Vroeg of laat zou ik in de goot zijn beland...
Maar toen kwam het keerpunt. Het was 2000 en ik liep met mijn dochter van 3 te wandelen. Het was een warme herfst namiddag en de bomen waren mooi van kleur: gevlamd door rood, oranje, geel en licht groen. De wereld rook naar herfst en paddestoelen, heerlijk!
Ik parkeerde de buggy en haalde mijn dochter uit de buggy. Isabelle nam plaats naast mij op een bankje. Ze is een bijzonder knap meisje. Dit zeg ik niet alleen omdat ik haar vader ben. Haar blonde haren vallen sierlijk over haar wangen. Met neergeslagen ogen en een rode mond is het een plaatje. Ze kan aandoenlijk naar iemand kijken. Net of ze verliefd op degene is. Met haar hoofdje een beetje schuin flirt en bespeelt ze degene die tegenover haar zit. Ik ben dol op haar. Het is een bijzonder mensje, altijd vrolijk.
De definitie van ‘houden van’ vind ik het sterkst als ik naar haar kijk. Dit is een gevoel dat je niet kunt begrijpen als je het nooit heb meegemaakt.
De zon speelde met haar wimpers, haar ogen glinsterde door het licht dat er indirect op scheen. In een fractie van een seconden vonden haar ogen mijn ogen. Het moment leek eeuwig te duren, als in slowmotion. Het was of ze wilde zeggen: ‘pap, stop met het leven dat je nu leid. Ik wil dat je bij me blijft en niet dood gaat.’
Geloof me, als ik mijn leven zoals ik toen leidde had voortgezet was ik er nu niet meer geweest.
Het oogcontact tussen haar en mij en mijn gedachten leken niet te stoppen. Ik voelde de tranen achter mijn ogen branden. Ik heb Isabelle naar me toegetrokken en alleen maar vast gehouden. Het was een geluksmoment samen met haar en de herfst...
Vanaf dat moment heb ik mezelf veranderd. In eerste instantie voor haar. Ik stopte met al mijn slechte gewoontes. Iedereen weet dat je een Seroxat pilletje kunt breken. Ik ging van 1 pil per dag naar een halve. Maar toen wilde ik te snel afbouwen. Ik wilde namelijk een halve pil om de dag gaan slikken. Dit ging bij mij niet. Ik werd super duizelig. Maar het ergste was, ik werd waanzinnig agressief en geirriteerd. Om de domste dingen fokte ik me op. Iemand die niet snel genoeg bij het stoplicht optrok of whatever kon mij al irriteren.
Ik heb pas op de plaats gemaakt en ben uiteindelijk minder snel dan ik wilde van de Seroxat afgekomen. Mijn gevoelens zijn nu weer natuurlijk en basic. Ik leef weer, zie er weer als vanouds goed uit, krijg weer complimentjes en sport lekker veel. Soms denk ik nog aan de tijd terug dat ik me iedere ochtend woog en geen gram afgevallen was, terwijl ik zwaar aan het lijnen was. Zeer frustrerend. Seroxat remt gewoon je verbrandig en spijsvertering.
Het afbouwen van Seroxat ging niet zonder slag of stoot. Als ik vooraf had geweten hoe Seroxat mijn leven nadelig zou beinvloeden was ik het medicijn niet gaan slikken.
De bijsluiter van Seroxat is niet volledig. Een reeks aan bijwerkingen worden vermeld. Echter de belangrijkste bijwerkingen zijn wellicht bewust niet vermeld. Producenten van het geneesmiddel zijn denk ik bang voor dalende verkoopcijfers als men de volledige bijwerkingen vermeld. Het is bespottelijk dat er geen melding van gewichtstoename op de bijsluiter wordt gemaakt. Ook over stoppen met Seroxat en de verschijnselen die dan ontstaan wordt niets vermeld -onbegrijpelijk...
Mijn verhaal en ervaring met Seroxat is maar een verhaal van mij. Het is maar een mening.
Toch begrijp ik heel goed dat mensen het medicijn wel slikken. Het werkt goed tegen angst en depressiviteit. De wereld kan er weer rose uitgaan zien. Mensen kunnen er inderdaad baat bij hebben. Mochten er mensen zijn die op het punt staan Seroxat te gaan slikken en dit lezen, dan hoop ik alleen dat zij nog eens 3 keer goed nadenken over het gebruik, bijwerkingen en de gevolgen van Seroxat. Ik besef me ook dat niet iedereen dezelfde verschijnselen krijgt. Bovendien: wie ben ik om te oordelen over de mate waarin iemand angstig en depressief is. Het middel moet alleen niet erger zijn dan de kwaal.

Hoe erg je er ook aan toe bent, het leven is altijd de moeite waard. Ook al zie je -net als ik- dit op dat moment soms niet. Er zijn altijd mensen die van je houden en niet zonder je kunnen. Alles heeft een rede, ook een depressie. Het oneindig diepe dal waar ik in zat en waar ik ben uitgekomen heeft me bewuster doen leven. Ik kan soms zeggen dat ik bepaalde dingen meemaakt die me van geluk doen sidderen. Kleine ogenschijnlijk onbenullige dingen. Inmiddels ban ik vader van twee bloedmooie meisjes...
Ik wens iedereen die in een crisis zit onnoemlijk veel sterkte en wijsheid toe. Mocht je mij willen mailen: jur.mac@planet.nl

Pas goed op je zelf...

J