Ik ben nu 31 weken zwanger en alles gaat voorspoedig. Afgezien van de normale zwangerschapskwaaltjes mag ik niet klagen. In het begin van de zwangerschap was het wel even moeilijk, want het leek er even op dat de kleine niet zou blijven. Gelukkig bleek tijdens de echo dat er niets aan de hand was en vanaf toen ging alles goed.
Nu ben ik gister weer op controle geweest en ben ik toch wat ongerust. Net als bij de vorige controle lag onze kabouter in een stuit. Op zich nog geen ramp, want hij/zij heeft in principe nog tot week 36 de tijd om te draaien. Maar als je dan leest dat nog slechts 10-15% in week 32 in een stuit ligt, begint er toch wat te knagen. De verloskundige zei idd dat er nog alle kans op was dat hij/zij uit zichzelf in een hoofdligging zou gaan liggen. Maar als het nog steeds zo was bij de volgende controle (week 34) dan kreeg ik een echo en zouden ze kijken wat te doen.
Toch ben ik er gewoon niet gerust op. Het kaboutertje ligt nu, zover ik het kan voelen, al zeker 5 weken in een stuit. Waarom zou ie nu nog uit zichzelf omdraaien? Hij heeft immers al een stuk minder bewegingsvrijheid.
Nu heb ik al het een en ander via internet opgezocht. Acupunctuur (had de verloskundige het ook over) zou middels moxeren kunnen helpen het kind te laten draaien. Of de gynacoloog kan via pressie proberen het kind te laten draaien. Het laatste klinkt mij vrij pijnlijk in de oren.
Wat mij liet schrikken is een mogelijke oorzaak, nl. afwijkingen bij het kind. Zeker het gezien het feit dat de zwangerschap in het begin niet zo soepel verliep, spookt dat door mijn hoofd. We hebben destijds wel een nekplooimeting laten doen en daaruit was niet direct af te leiden dat er enige grond voor zorgen was. Maar nu ga je toch twijfelen.
Heeft iemand hier ervaring mee?
Bij Katja hebben we geprobeerd te draaien (versie). Ik vond die ingreep wel meevallen, maar het is niet gelukt. Bij Job hebben ze niks meer geprobeerd, want de gynaecoloog ging er van uit dat mijn baarmoeder waarschijnlijk niet geschikt was voor hoofdligging.
Hou er rekening mee dat je een grotere kans hebt op een keizersnede, maar zelfs dat hoeft niet.
Over het algemeen is een stuit ligging bij geboorte geen probleem, waarschijnlijk zul je een keizersnee krijgen als het zover is.
Na de geboorte moet je je kabouter laten checken op heup afwijkingen. Deze komen nml vaker voor bij kinderen die in de stuitligging liggen. Mijn dochter (geen stuitligging) had een heup dysplasie. De kinderarts vond dit erg vreemd daar dit nauwelijks voorkomt bij "normale" bevallingen. Dit is echter goed te verhelpen zonder operatie.
Ik zou me niet al te veel zorgen maken.
Oh ja misschien heb je hier wat aan:
http://www.nvog.nl/files/stuit.pdf
[ Bericht 10% gewijzigd door devlinmr op 21-04-2004 10:49:21 ]
Dat van die heup dysplasie had ik nog niet gelezen. Klinkt wel logisch. Mijn nichtje had het ook, maar is via een vaginale bevalling ter wereld gekomen. Wel iets om rekening mee te houden dus.
quote:Als je nichtje dat had dan zou ik het hoe dan ook laten checken. Het kan namelijk erfelijk zijn. Dit doen ze met een echo dus het onderzoek stelt niet zoveel voor en geloof me als je kabouter dit heeft dan wil je er zo snel mogelijk bij zijn.Op woensdag 21 april 2004 10:48 schreef dutchie het volgende:
Nee, geen vruchtwaterpunctie. We hebben expres voor een nekplooimeting gekozen, omdat dat het minste risico voor het kind met zich meebrengt. Dat het niet 100% garantie geeft hebben we voor lief genomen. Als daar niks uit zou komen, hebben we besloten het erbij te laten.
Dat van die heup dysplasie had ik nog niet gelezen. Klinkt wel logisch. Mijn nichtje had het ook, maar is via een vaginale bevalling ter wereld gekomen. Wel iets om rekening mee te houden dus.
PS, ik heb nog een link toegevoegd in m'n 1ste post.
Wel had ze een dysplasie, aan de rechterkant alleen geloof ik. (Ben het nou al vergeten
)Probeer je niet teveel in je hoofd te halen hoor, nog lekker ff genieten en met week 36 kan je je alsnog zorgen gaan maken als dat nodig lijkt
quote:Oorzaken stuitligging
Hoewel er bij meer dan 85% van de stuitliggingen geen aanwijsbare oorzaak te vinden is, kan een stuitligging worden veroorzaakt door:de aanwezigheid van meerlingen. een vrij slappe buikwand. een voorliggende placenta. de vorm van het bekken. te veel vruchtwater. afwijkingen van de baarmoeder.
quote:Ik had daar al gekeken, maar toch bedankt.Op woensdag 21 april 2004 10:51 schreef devlinmr het volgende:
PS, ik heb nog een link toegevoegd in m'n 1ste post.
Ik heb nog nooit iets gehoord over een grotere kans op afwijkingen (maar ook nooit naar gezocht hoor), behalve dan die heupdysplasie, maar dat is volledig te verhelpen dus daar moet je je niet al te druk om maken. Zal nog even voor je googelen of ik meer kan vinden, maar hou je vooral maar al die (kerngezonde) stuitertjes van hier voor ogen.
voor dutchie, ik heb er geen verstand van maar 't komt vast allemaal goed met jullie kabouter.quote:Mijn dochter had zelfs een heupluxatie (er was dus helemaal geen kom en het heupgewricht zat dus boven de normale plaats) aan beide benen, maar dit is helemaal genezen. 2 weken tractie 6mnd gips en 6mnd spreidbroek. Hoe kan het zijn dat jij er nog wel last van hebt? Is de behandeling zoveel beter geworden?Op woensdag 21 april 2004 11:07 schreef Bubsel het volgende:
Ik ben zelf geboren in een stuitligging en heb ook heupdysplasie aan beide heupen. Toen ik een beebje was heb ik ook in het gips gezeten en daarna nog in een tuigje. Nu heb ik er geen last meer van kan alleen niet zo lang staan.
De genoemde afwijkingen, zouden volgens mij vrijwel allemaal in de nekplooimeting naar voren gekomen zijn en zéker zichtbaar op de pretecho (ik weet alleen niet wat akinesiesequenties zijn). Ik weet nog hoe goed je dat ruggegraatje en de vormen van het nekje en het hoofdje kon zien rond de 20e week. Dat gecombineerd met een goede nekplooimeting, kabouter die goed beweegt, een hartje dat goed klopt, etc. etc., lijkt me de kans dat er iets gruwelijk mis is met kabouter heel klein te maken. Blijf dat maar tegen jezelf zeggen. Wedden dat ie over een paar weekjes lekker op z'n kop staat?
Phileine, dank je wel dat je alles voor me even logisch op een rijtje zet. Je hebt helemaal gelijk hoor. En ja, zorgen maken doe je toch volgens mij. Volgens mij had dat gewoon bij het zwanger worden/zijn, moeder worden/zijn. Ik ben geen zwartkijker hoor, maar je hoopt toch dat er geen complicaties optreden.
ik hed zelf ook heupluxatie gehad (heb het even nagevraagd bij mijn moeder) maar misschien is inderdaad de behandeling verbeterd? 
je kan het zien aan mijn lopen vooral als ik moe wordt maar voor de rest ben ik net als een ander ( hoop ik ten minste 
)Als je (even in het algemeen, niet perse tegen Dutchie, maar 'men' klinkt zo ouderwets
) kind in week 36 nog in stuitligging ligt moet je beslissen of je een vaginale bevalling of een keizersnee wilt.Naar het schijnt zijn veel verloskundigen voorstander van de vaginale bevalling. Als je daarvoor kiest wil men waarschijnlijk eerst proberen het kind naar een normale ligging te draaien. Sommige verloskundigen willen dit zelf doen, maar volgens mijn info is dit niet aan te raden. Als het in het ziekenhuis geprobeerd wordt, wordt er mbv echo eerst gecontroleerd hoe de navelstreng en de placenta liggen, en wordt er een CTG van het kind gemaakt. Je loopt nl een klein risico dat bij het draaien het kind verstrikt raakt in de navelstreng of dat de placenta beschadigd raakt. In die gevallen wordt dan met spoed een keizersnee uitgevoerd (ca 1-2% van de draaipogingen). [Zoek eens met Google op 'stuitligging' en 'domme pech' dan vind je wel een verhaal hierover.] In veel landen wordt dit daarom alleen op verzoek van de moeder geprobeerd; in Spanje moet je naar ik heb begrepen zelfs een verklaring tekenen dat je dit op eigen risico wilt laten doen.
Wanneer de keerpoging niet gelukt is of het kind alsnog weer in stuitligging draait en je kiest voor de vaginale bevallingswijze, heb je een groter risico dat er complicaties optreden dan bij een normale ligging vh kind (je bevalt dan ook altijd in het ziekenhuis). Het kan overigens ook zo zijn dat de indaling moeizamer of niet op gang komt (mijn man hebben ze destijds na de mislukte draaipoging naar beneden geduwd om hem meer in ingedaalde positie te krijgen). Zodra het kind in de buitenlucht komt zal het over het algemeen beginnen te ademen. Als het hoofd dan nog binnen is kan het hierdoor stikken. Soms wordt daarom aan de baby getrokken om 'm naar buiten krijgen, soms blijft men met de armen over elkaar toekijken omdat het risico dat de baby begint te ademen groter geacht wordt als hij/zij aangeraakt wordt. Ruim 40% van de vaginale stuitbevallingen eindigt alsnog in een (spoed)keizersnee. (En voor zover ik weet is een spoedkeizersnee gewoonlijk onder narcose, zodat je niets meekrijgt van de geboorte.) Bij een vaginale bevalling heb je een kans van 1 op 20 dat je baby in de couveuse terecht komt; bij een geplande keizersnee is deze kans 1 op 200.
Wij hebben besloten in zo'n geval voor een geplande keizersnee te kiezen. Is niet leuk, en de moeder loopt meer risico dan bij een stuitbevalling, maar het is over het algemeen voor het kind beter te doen.
Ik weet niet hoeveel informatie gynaecologen tegenwoordig geven om je te helpen bij de keus keizersnee vs stuitbevalling, maar iemand die ik ken is zo'n 5 jaar geleden vaginaal bevallen van een stuitliggertje en zei dat ze dat nooit weer zou kiezen: vanwege de pijn. De risico's die verbonden zijn aan een stuitbevalling bleek ze niet te kennen, had niemand ooit verteld..
@Dutchie: ik hoop voor je dat je kind zich nog netjes omdraait, heb je gelukkig wel de meeste kans op.
En maak je niet te veel zorgen, hij/zij heeft nog een maand om zich weer om te draaien..Tips die wel eens worden gegeven (of ze werken weet ik niet maar je kunt t altijd proberen als je wilt) zijn:
- elke dag een half uurtje met bekken en benen hoger dan rest vh lichaam gaan liggen;
- met een lamp bij je benen gaan liggen zodat de baby zich daarnaartoe draait.
Er zijn ook mensen die met Reiki het kind laten draaien maar dat zou ik zelf niet proberen.
Ik heb idd een normale bevalling gehad en een stuitbevalling en wat Phileine al zo goed had onthouden vond ik de stuit makkelijker dan de gewone bevalling.
Of het nu komt omdat het al de tweede was weet ik niet.
Bij mij kwam de verloskundige erachter toen ik 34 weken was ( iets in die geest). Ik moest een afspraak maken in het ziekenhuis voor een echo en daarna metyeen een afspraak bij de mutsenprutser. Die heeft het nog geprobeerd te draaien maar verder dan overdwars klwam hij niet dus heeft ie em weer netjes terug gedraaid.
Ik vond het geen pijnlijke behandeling, maar dat is voor iedereen verschillend. Ze proberen om het kind te draaien door een hand op het koppie en een hand op de billen te zetten en dan te gaan sjorren en duwen aan je buik. Als je buik erg gevoelig is kan het denk ik vrij pijnlijk zijn maar ik ervoer het a;s alleen maar vervelend.
Maar goed, draaien was dus niet gelukt en de gyn vond het verstandiger dat ik nu onder zijn supervisie bleef dus "dag
thuisbevalling."De dag van de bevalling moest ik als de weeen redelijk op elkaar volgeden en minsten een minuut aan hielden bellen naar het ziekenhuis, dus zo gezegd zo gedaan... bla bla bla ontsluitingsweeen... en toen mocht ik gaan persen.
Gyn erbij toen ik mocht gaan persen en die vertelde mij dat ik heel goed naar hem moest luisteren... Twee keer flink geperst en ik kreeg de mededeling dat ik moest gaan persen en als hij het zei moest gaan zuchten. Nog even flink persen en zonder veel pijn en moeite werd het lichaam geboren... daarna moest ik dus zuchten en hij ging met zijn volle gewicht op me buik hangen en ik moest nog 1 keer flink persen... en floep daar was Duncan.
Al met al heb ik maar 12 minuten geperst dus dat was echt heel erg snel.
Ik heb wel nog een knip[ gehad om het allemaal wat meer ruimte te geven en ik heb een week lang een blauwe plek op mijn buik gehad van dat hangen van de gyn maar verders .... doe mij er nog maar 10 zo.
Mijn gyn waarbij ik onder behandeling was had er ook alle vertrouwen in dat het gewoon normaal zou gaan llukken maar ik had ook van te voren voor een keizersnede mogen kiezen.
Maar na alle verhalen hier van de KS enzo en een hoop info op internet, heb ik dus gekozen voor een natuurlijke bevalling omdat een KS echt geen lichte operatie is en daar een langere hersteltermijn aan vast zit dan aan een normale bevalling.
Ik was zelf nl bang dat als er een spoedKS gedaan moest worden dat ik een complete narcose zou krijgen maar de gyn had me ervan verzekerd dat dat maar heel sporadisch voiorkomt dat het zo snel moet dat je een algehel narcose krijgt. Er gewoon meestal wel tijd om een ruggeprik te zetten.
Duncan heeft idd ook een echo gehad voor zijn heupjes om te kijken of er geen heupdysplasie aanwezig was maar alles was gelukkig goed.
De gynaecoloog en de verloskundige hebben het er bij mij helemaal niet over gehad over enige afwijkingen ofzow... alleen over de dus afwijkende kligging van het kind.
quote:Op woensdag 21 april 2004 12:30 schreef poemojn het volgende:
Knip
Als je daarvoor kiest wil men waarschijnlijk eerst proberen het kind naar een normale ligging te draaien. Sommige verloskundigen willen dit zelf doen, maar volgens mijn info is dit niet aan te raden. Als het in het ziekenhuis geprobeerd wordt, wordt er mbv echo eerst gecontroleerd hoe de navelstreng en de placenta liggen, en wordt er een CTG van het kind gemaakt. Je loopt nl een klein risico dat bij het draaien het kind verstrikt raakt in de navelstreng of dat de placenta beschadigd raakt. In die gevallen wordt dan met spoed een keizersnee uitgevoerd (ca 1-2% van de draaipogingen).
Toen ze bij mij probeerden Duncan te draaien ging dat zonder CTG alleen de doptone werd gebruikt voor zijn hartslag...
quote:Mijn gyn had het erover dat dat maar in 1% tot 5% van alle gedraaide gevallen voorkomtWanneer de keerpoging niet gelukt is of het kind alsnog weer in stuitligging draait en je kiest voor de vaginale bevallingswijze, heb je een groter risico dat er complicaties optreden dan bij een normale ligging vh kind (je bevalt dan ook altijd in het ziekenhuis). Het kan overigens ook zo zijn dat de indaling moeizamer of niet op gang komt
quote:Vandaar ok dat mijn gyn dus ook mijn buik ging hangen om het hoofdje dus zo snel mogelijk geboren te laten worden.Zodra het kind in de buitenlucht komt zal het over het algemeen beginnen te ademen. Als het hoofd dan nog binnen is kan het hierdoor stikken.
Soms wordt daarom aan de baby getrokken om 'm naar buiten krijgen, soms blijft men met de armen over elkaar toekijken omdat het risico dat de baby begint te ademen groter geacht wordt als hij/zij aangeraakt wordt..
quote:Ruim 40% van de vaginale stuitbevallingen eindigt alsnog in een (spoed)keizersnee. (En voor zover ik weet is een spoedkeizersnee gewoonlijk onder narcose, zodat je niets meekrijgt van de geboorte.).
tenminste in ons ziekenhuis niet... volgens de gyn kwam het maar weinig voor en gaat alles gewoon normaal gesproken goed... foldertje heb ik even opgezocht en daarin staat hooguit 10%quote:In mijn foldertje staat het juist andersom...Bij een vaginale bevalling heb je een kans van 1 op 20 dat je baby in de couveuse terecht komt; bij een geplande keizersnee is deze kans 1 op 200..
quote:Dit is nav onderzoeksresultaten van een meta-onderzoek met de gegevens van allerlei ziekenhuizen rond 2000; daarna zijn dacht ik de richtlijnen mbt stuitbevallingen aangepast: bleek toch risicovoller dan gynaecologen iha dachten.De kans op complicaties bij de moeder is bij een stuitbevalling niet groter dan bij de bevalling van een kind in hoofdligging. Wel is de kans groter dat de gynaecoloog tijdens de bevalling besluit tot een keizersnede. Bijvoorbeeld omdat de stuit (de billen) niet goed indaalt of niet goed ligt, of omdat de ontsluiting te langzaam gaat. Bij ongeveer 40% van de vrouwen die vaginaal willen bevallen wordt alsnog een keizersnede gedaan.
De kans dat uw baby na de bevalling opgenomen moet worden op de couveuseafdeling is groter. Na een vaginale bevalling is bij ongeveer een op de twintig kinderen couveuseopname nodig. Dat is ruim tien keer vaker dan na een keizersnede. Er bestaan verschillende redenen voor couveuseopname:
uw kind kan na de geboorte behoefte hebben aan extra zuurstof of hulp bij de ademhaling;
uw kind kan een beschadiging hebben opgelopen bij de geboorte. Bijvoorbeeld een botbreuk, zenuwbeschadiging of hersenbloeding. Dit komt zelden voor (bij ongeveer 1% van alle kinderen in stuitligging), maar tweemaal vaker na een gewone bevalling dan na een keizersnede. Of de couveuseopname gevolgen heeft voor de gezondheid en ontwikkeling van uw kind op lange termijn, is nog niet bekend.
quote:Zo had ik het dus ook begrepen.Op woensdag 21 april 2004 12:49 schreef Angel22 het volgende:
In mijn foldertje staat het juist andersom...
Ik heb daarstraks contact gehad met de vk. Dat van de moeizame start van de zwangerschap en stuit had niets met elkaar te maken. Volgens haar waren alle echo's goed geweest, controles ook en was er dus geen reden om aan te nemen dat het kindje een aangeboren afwijking had. Ze zei ook dat als ik heel diep ging zoeken ik altijd wel wat tegen zou komen om me zorgen over te maken.
(Dus hetzelfde zo'n beetje als wat Phileine zei
) En dat daar nog geen reden voor was.Mocht wat haar betreft wel met acupunctuur beginnen. Kon geen kwaad.
Omdat ik een aantal jaren eens een therapeut heb gehad die ook acupunctuur toepaste, heb ik mijn huisarts gebeld. Die had mij hem destijds geadviseerd. Maar de reactie van mijn huisarts verbaasde mij zeer. Hij is dus ab-so-luut geen voorstander van acupunctuur. Ik had hem het verhaal uitgelegd en het verbaasde hem zeer dat een dergelijke behandeling door een verloskundige werd opgemerkt.
Hij heeft jaren heilig geloofd in acupunctuur, maar er was geen enkel wetenschapelijk onderzoek waaruit bleek dat het ook werkelijk hielp. Hij was er achter gekomen dat het voornl. geldklopperij was en dat had hem een behoorlijk aversie bezorgd.Wel met hem nog over die therapeut gehad. Hij zei dat ik anders hem nog maar moest bellen. Het kon in ieder geval geen kwaad zei hij, maar ik moest er niets van verwachten.
Dat verbaasde mij dus echt!
Maar goed, toch die therapeut gebeld. Hij zei dat het idd mogelijk was. Maar beter was het nog om het eerst zelf te proberen. Het gaat er nl. om dat je aan de buitenkant van de kleine teen (bij het puntje van je nagel) flink gaat wrijven. Tegen het pijnlijke aan.
Hij wilde me best onder behandeling nemen, maar het was goedkoper (!! geldklopperij zei iemand ??) om eerst zelf een poging te ondernemen.
Krijg wel 75% vergoed hoor, maar toch aardig van hem.
Ik ben beslist geen zweefteef. Maar ik ben wel van het motto: Baat het niet, schaadt het niet.
Door die stimulatie van de kleine teen zou de kleine zich kunnen draaien...
Ja, ik weet het klinkt vaag en ik moet er stiekum ook best een beetje om lachen, maar we gaan gewoon een poging wagen. Ik heb destijds toen ik bij die therapeut onder behandeling was ook vaak mijn lachen in moeten houden, maar uiteindelijk waren de klachten wel opgelost. Dus vandaar.
quote:En de Richtlijn Stuitligging van de Nederlandse Vereniging voor Gynaecologie en Obstetrie is ook online te lezen.Fetuses that present by the breech are at increased risk of trauma and hypoxia during delivery. The threshold for Caesarean section for breech presentation had been low for several years. The result of the term breech trial confirms that planned Caesarean section is the best method of delivering the singleton frank or complete breech at term. The best mode of delivery for the pre-term breech is less clear. Vaginal breech delivery will be unavoidable in certain circumstances and it is therefore important to be adept with the techniques of vaginal breech delivery. The atraumatic technique of delivery of the baby presenting by the breech at times of Caesarean section is similar to that of assisted vaginal breech delivery. The number of vaginal breech deliveries is falling, and regular teaching using video clips or practising with mannequins will be necessary to preserve the skills of vaginal breech delivery. Copyright 2002 Elsevier Science Ltd.
Tegen woordig worden kinderen ook gedraait. Ik ben daar absoluut geen voorstander van en toen bleek dat onze kleine meid met 38 weken nog in stuit lag schrok ik toch wel. Ik wilde perse niet dat er gedraait werd. En had zo iets van of in stuit of een keizersnee maar neit draaien.
De kans dat ze zou draaien was nihil geworden rond deze tijd. Voor een extra controle echo met 38 weken en 4 dagen naar het ziekenhuis en wat bleek ons spook had gehoord dat we ons zorgen maakte en is keurig gedraait.
Dus het kan echt nog!
scuces
quote:Dat zou heel goed kunnen Phileine, ik weet dat die kennis er speciaal voor naar dat ziekenhuis is gegaan en ik meen ook op een rare tijd ja.Op woensdag 21 april 2004 14:48 schreef phileine het volgende:
Merisse je hebt het denk ik over die beroemde verloskundige in het Slotervaartziekenhuis.
verloskundige riet van baaren houdt een speciaal spreekuur voor zwangeren met een kind in stuitligging. in gemiddeld de helft van de gevallen is zij in staat het kind te keren zodat een normale, natuurlijke, bevalling kan plaats vinden.
Dit kost zoveel geld en tijd dat ze het pas uitvoeren als ze bijna zeker weten dat het kind niet meer uit zichzelf kan terugdraaien.
quote:Ah, ok, dat het in het ziekenhuis moest dat wist ik wel, kan ook nooit helemaal prettig zijn voor het kindje, al dat geduw en getrek.Op woensdag 21 april 2004 15:16 schreef livelink het volgende:
Brighteyes, het schijnt juist zinloos te zijn om eerder dan 38 weken al te gaan draaien, omdat het kind dan subiet terugdraait. Bovendien is het een behoorlijk medische handeling die in het ziekenhuis door gynaecologen wordt uitgevoerd. Ik heb er al met al bijna een halve dag voor op de verloskamer gelegen. Eerst krijg je een tijdje een CTG, vervolgens wordt geprobeerd te keren door 2 mensen. Daarna moest ik weer een uur aan de CTG, zodat ze konden bepalen of Katja er van geleden had. Daarna moest ik dan nog een peperdure (zo is mij verteld) anti-D injectie.
Dit kost zoveel geld en tijd dat ze het pas uitvoeren als ze bijna zeker weten dat het kind niet meer uit zichzelf kan terugdraaien.
En ja, als ze meteen weer terug draaien heeft het idd niet zo gek veel zin.
Die is voor rhesusproblemen (heb er zelf ook 2 gehad omdat ik Aneg heb, en Frank Apos). Wat heeft dat met het draaien te maken?quote:Op woensdag 21 april 2004 15:01 schreef Merisse het volgende:
verloskundige riet van baaren
Ik ben ook rhesus-negatief en John rhesus positief. Je wilt niet weten hoeveel anti-D injecties ik inmiddels gehad heb. Na de curettage heb ik er ook één gehad.
Een dag voor de keizersnede van Job bleek mijn bloed antistoffen te bevatten. Grote paniek, totdat ze mijn dossier erbij hadden gepakt. Ik had zoveel injecties gehad dat er nog steeds antistoffen in mijn bloed zaten.
Mijn gyneacoloog antwoordde op mijn vraag over het draaien van kindjes: 'niet gesteld te zijn op spoedkeizersnedes'. Bovendien schijnen babies dan toch ook nog vaak weer terug te draaien.
Na zijn opmerking over het draaien had ik meteen zoiets van: aan mijn lijf geen polonaise!
Mijn kinderen zijn uit voorzorg voor heupproblemen de eerste tijd dubbel geluierd (de beentjes kunnen dan niet helemaal bij elkaar wat eventuele luxatie voorkomt). Ze doen dat echter niet in elk ziekenhuis.
Mijn kinderen zijn uiteindelijk met een keizersnede geboren, maar dat hoeft niet perse. Mijn vriendin heeft haar dochtertje, dat ook in een stuit lag, via de normale weg 'uitgepoept' (bijna gelanceerd zelfs). Zij hoefde ook niet dubbel te luieren, maar ik ben blij dat ik het wel gedaan heb. Het kost geen moeite en: baat het niet, het schaadt ook niet!
Veel succes met de bevalling!
Vroegah
(medio jaren '60) (en in dit geval in Duitsland) was het gebruikelijk om, in geval van stuitligging, in de laatse 6 weken de a.s. moeder wekelijks op te laten draven om handmatig het kindje te keren. Zoals 1 van jullie al zei: meestal draaide het kind dan spontaan weer terug (dat was ik dus, maar in de allerlaatste week ben ik braaf blijven zitten zoals het moest!) / edit
Hier kun je trouwens een handleiding met foto's vinden voor het assisteren bij een vaginale stuitbevalliing.
(Engelstalig)quote:Ah okee, het is me duidelijkOp woensdag 21 april 2004 16:25 schreef livelink het volgende:
Rewimo, door het draaien (wat met tamelijk veel geweld gepaard gaat) kan er bloedcontact plaatsvinden tussen moeder en kind, daarom die anti-D injectie.
Ik ben ook rhesus-negatief en John rhesus positief. Je wilt niet weten hoeveel anti-D injecties ik inmiddels gehad heb. Na de curettage heb ik er ook één gehad.
Een dag voor de keizersnede van Job bleek mijn bloed antistoffen te bevatten. Grote paniek, totdat ze mijn dossier erbij hadden gepakt. Ik had zoveel injecties gehad dat er nog steeds antistoffen in mijn bloed zaten.
Tnx. Over dat draaien; ik denk wel dat als het nodig is ik het wel ga proberen. Wel in het ziekenhuis natuurlijk met een gynacoloog en met behulp van echo-apparatuur. Ik wil nl. het liefst een normale bevalling. Zodat ik niet eerst zelf een paar dagen plat moet, maar gewoon fijn naar huis kan en daar kan genieten van onze beeb.
Ik wil het gewoon geprobeerd hebben.
Mocht het desondanks toch een stuitbevalling worden, dan wil ik dat het kindje zo min mogelijk risico loopt en kies ik dus voor een keizersnede. Dat ik dan zelf moet herstellen van een operatie neem ik dan op de koop toe. Als het met de kleine maar in orde is.
Ik kan je niet echt helpen denk ik, maar wil je ff succes en sterkte wensen
Misschien helpt het als ik zeg dat mijn vriendins moeder 12 jaar geleden bevallen is van een drieling en zij lagen alle 3 in stuit en ze zijn ook nog is kerngezond!
* weer verdwijnd *
quote:Op donderdag 22 april 2004 11:31 schreef Beaker1 het volgende:
* uit lurk stand springt *
Ik kan je niet echt helpen denk ik, maar wil je ff succes en sterkte wensen
* weer verdwijnd *
Tweede tip: kijk eens op het viva forum. Bij de pijler baby's zit een onderverdeling 'rondom de bevalling' en daar staat dan ergens een topic: stuitligging, kijk hier. Daar vertelt een dame dat ze zelf haar baby in stuit gedraaid heeft met behulp van reiki (heeft ze zelf een opleiding) voor gedaan en dat ze ook een baby van kenissen heeft gedraaid met behulp van reiki. Zij biedt aan het ook bij anderen te doen. Gratis en voor niets. En reiki lijkt me een hele goede en veilige methode, omdat je als het ware het kind uitnodigt om ergens heen te gaan, er wordt niet geduwd en getrokken. Dus mocht je acupunctuur geen zin hebben dan is dat misschien nog een fijne optie.
Succes en sterkte.
Van die vriendin van je daar ben ik wel benieuwd naar. Lijkt me wel de moeite waard om te proberen. Zolang als ik het volhou natuurlijk.
Van die reiki-dame, dat maar even niet. Zoals ik in mijn openingspost al meldde, echte reden voor paniek is nu nog niet echt nodig. En om een 'amateur' aan me te laten friemelen gaat me nu te ver. Als het kind gedraaid moet worden, dan alleen door een gynacoloog.
quote:Ik zal haar even bellen en vragen hoe wat waar wanneer. Laat ik het wel weer weten hier.Op donderdag 22 april 2004 14:52 schreef dutchie het volgende:
CNF, dank je wel voor je info.
Van die vriendin van je daar ben ik wel benieuwd naar. Lijkt me wel de moeite waard om te proberen. Zolang als ik het volhou natuurlijk.
Paniek is inderdaad absoluut niet nodig. Ga maar lekker over je teen wrijven en ik ga het vragen. Met al deze tips moet je wel een heel, heel, heel eigenwijze koter produceren wil het niet netjes het koppie laten zakken!
Kiezen voor moeder of kind [Publicatie: Medische controversen].
De Term Breech Trial die ze aanhalen is overigens een wereldwijd onderzoek door een Canadese onderzoekster (wel in Westerse landen, ook NL) die graag wilde bewijzen dat vaginale stuitbevallingen niet zo risicovol zijn, omdat ze hoopte dat kennis over het asissteren bij stuitbevallingen daardoor niet verloren zou gaan. (Die zullen nl. altijd blijven voorkomen, bijv wanneer de bevalling zich aankondigt voor de datum vd geplande keizersnee.) Het onderzoek zou 5 jaar duren maar werd na 3 jaar afgebroken omdat men het niet ethisch verantwoord vond om door te gaan - zo duidelijk was dat stuitbevallingen risicovoller zijn dan keizersnedes.
Vind het geweldig lief van je dat je al die moeite voor me doet.
Ik had dus toch gekozen voor een stuitbevalling, maar toen ik twee weken overtijd was van Katja, heeft de gynaecoloog alsnog besloten dat een keizersnede het meest verstandige was.
a time to laugh a time to lalalalalala (ik heb altijd bij stuitligging dat hippieliedje in mijn hoofd, mischien kan je het toezingen Dutch? Heel veel succes met turnen!!)
quote:Baat het niet dan schaad het niet, zeg ik altijd...... ZING!!!! Met zijn allen!!!!Op zondag 25 april 2004 20:38 schreef dutchie het volgende:
Toot!
Misschien dat die van ons dan ook gaat draaien!
Maar hoe is het bij jullie Psyche2003? Ligt ook nog steeds verkeerd om? Willen jullie nu een gewone bevalling of toch keizersnee? Volgens mij heb je het in het zwanger-topic al verteld, maar ja zwangerschapsdementie hè.
Hoe zou het met mijn apie gaan? Hopelijk draait ie nog!
Ik ben nu 34 wkn en 5 dagen zwanger en hij ligt volgens mij al weken verkeerd. Vorige week zeker nog, zo constateerde de vlos. Morgen heb ik een echo, zodat gecheckt wordt of apie nog verkeerd ligt. En om te zien of er een reden is, waar placenta ligt en of navelstreng om koppie zit. En eventueel volgende week maandag draaien.
Ik vind het spannend!
Ik zei nu vooral op tegen die eventuele keizersnee! Ik wil zo graag gewoon bevallen! Moet nog helemaal niet die 10 stappen vooruit denken, maar dat vind ik moeilijk. Ik ben bang dat het toch uitdraait op een ks en dat lijkt me echt heel, heel, heel jammer en naar.
Livelink, zei jij niet in het begin van mijn zwangerschap dat ik jouw zwangerschap van Katja wel leek te kopieren?
Ik hoop echt dat apie draait. Morgen meer...
Ik duim voor je dat de kleine niet eigenwijs is en lekker "normaal" ligt.
Wat ik je wel zeer sterk aanbeveel is als je kiest voor een stuitbevalling, je van tevoren via een echo laat kijken hoe de navelstreng zit.
Bij mij was het dus zo dat Léon niet kon draaien omdat de navelstreng om zijn nek zat. Daarom was ik o zo blij dat ik toch voor een keizersnee gekozen had.
Dus als je voor een stuitbevalling gaat, neem geen risico.
En meissie, komt allemaal wel goed hoor. Een keizersnee is beslist geen ramp, ik was er erg blij mee dat deze optie er was. Je moet het zo bekijken, dat hoe je ook bevalt het blijft een wereldprestatie.
Misschien ook omdat het mijn tweede bevalling was, maar ik heb met persen minder pijn gehad met de stuitbevalling dan met mijn gewone bevalling.
Dat kwam ( denk ik) omdat je bij een normalen bevalling eerst het grootste deel, het hoofd, moet uitpersen en daarna glibbert dat lichaampje naar buiten en ik had nu eerst het lichaampje en met het hoofd werd ik geholpen. Die kleine man van mij werd eik gewoon gelanceerd door de gyn, omdat hij tijdens een perswee met zijn volle gewicht op me buik ging hangen en zo die kleine er samen met mij uitdrukte
dat was wel even gevoelig maar omdat ik al een knip had gehad ben ik niet uitgescheurd.Echo gaf verder aan dat alles goed was. Apie heeft een behoorlijk groot hoofd (
), zou dat een reden van stuitligging kunnen zijn? En ik heb "normaal" vruchtwater qua hoeveelheid. Da's jammer, want met veel vruchtwater is je kindje makkelijker te draaien. We'll see. Angel, ben wel blij met verhalen als die van jou! Maar we wegen straks alles gewoon heel goed af met de deskundigen. Ik ga natuurlijk niet iets doen dat door hen als risicovol wordt gezien. Maar hoop nog op "gewoon bevallen", liefst zelfs een gewone ligging!!!!
quote:Ik hoor de laatste tijd dat stuitbevallingen hier in het ziekenhuis nogal omstreden zijnOp dinsdag 13 juli 2004 09:58 schreef Angel22 het volgende:
Een stuitbevalling is heel goed mogelijk. Ik heb het zelf gedaan en ik vond het een eitje.
Als je per se wil kan het wel, maar bij voorkeur doen ze een keizersnede, zo heb ik van mijn overbuuf begrepen.
ik heb trouwens begrepen dat een stuitbevalling prima mogelijk is, maar dan is het wel veiliger om in het ziekenhuis te zijn. een keizersnede is echt niet altijd te prefereren boven een stuitbevalling, dus raar dat sommige ziekenhuizen daar blijkbaar inmiddels toch vrij snel voor kiezen. het lijkt me wel een lastige beslissing. maar in overleg met de arts is er vast uit te komen, zeker als je zoals Dutchie zegt nog een echo laat maken om te kijken of er geen technische bezwaren zijn. Dutchie had je dat ook al op een echo gezien, die navelstreng?
Ook dingen als:
* kan apie nog makkelijk draaien?
* wat zou in mijn geval de reden van stuit kunnen zijn?
* navelstreng om nekkie, is dat te zien op echo?
* als het toch een spoed-ks wordt, moet ik dan onder gehele narcose of niet (in deze regio)?
* hoe schat men het in, in mijn specifieke geval?
Hoop dingen om duidelijk te hebben, voordat we echt kunnen beslissen. Gelukkig hoeft het ook nog niet nu besloten te worden!
Bixis, onvolkomen stuit betekent: stuitje onderin en beentjes gestrekt opgeklapt naar boven. Lenig apie dus. Bij een volkomen stuitligging ligt het kontje ook onderin, maar heeft de baby de beentjes gebogen gekruist voor het buikje (net als in de goede houding) en zitten de voetjes dus juist weer bij de uitgang! Vaak komen de voetjes dan ook eerst en da's lastig, want dat is nou net het smalste deel! De moeilijkste stukken moeten dan nog komen en dat kan een probleem zijn i.v.m. te lang "binnen blijven".
Nu ga ik die link van Rewimo lezen!
Heb nog even op internet zitten zoeken voor je en kwam via babybrabbel deze site tegen :
http://net.clubs.nl/stuitekindjes
Misschien dat je hier ook nog iets aan hebt.
Sterkte !
En een onvolkomen stuit betekent dat de beentjes onder de billen opgetrokken liggen. Volkomen stuit liggen de beentjes naast het hoofd. Of was het nou precies andersom?
maar raar dat ze daar bij jullie niet naar gekeken hebben!
Verder vond mijn vlos het heel jammer voor ons dat we, net nu ik ben geswitchd van praktijk, alweer door moeten naar een gyn! maandag a.s. waarschijnlijk proberen te draaien dus! Als dat lukt en apie ligt de dag erna nog goed, mag ik terug naar de vlos. Anders blijf ik uiteraard onder de gyn's verantwoording vallen...
Jammer! Want dit is echt een leuke praktijk!Qua vruchtwater zit ik dus op "normaal" en dat is lastiger bij het draaien, maar zorgt er weer wel voor dat apie zich ook lastiger terug zal draaien als het gelukt is! En apie is nog niet ingedaald; ook gunstig! Blijf benieuwd!
Dutch, hadden ze bij jou ook proberen te draaien?
Ben benieuwd of het gaat lukken, succes!!
quote:Mijn eerste reactie was dat ik hoorde dat duncan in een stuit lag " IK WIL EEN KS" en de gyn heeft me gewoon heel goed voorgelicht en was er zelf behoorlijk van overtuigd dat ik het ook gewoon kon doen.Op dinsdag 13 juli 2004 13:37 schreef miss_dynastie het volgende:
[..]
Ik hoor de laatste tijd dat stuitbevallingen hier in het ziekenhuis nogal omstreden zijn
Als je per se wil kan het wel, maar bij voorkeur doen ze een keizersnede, zo heb ik van mijn overbuuf begrepen.
In ons ziekenhuis ( tis een kloteziekenhuis maar bevallingen kunnen ze wel ) snijden ze liever niet als het niet echt nodig is.
Nadat ik de voordelen en nadelen tegen elkaar had afgewogen, vond ik zelf dat er meer voordelen voor zowel mij als die kleine aan de gewone bevalling zaten. Maar dat moet iedereen voor zichzelf weten natuurlijk.
Ik hoop alleen dat mijn positieve verhaal wat angst wegneemt.
Sugar
Your welcome Zit nu maar te wachten op telefoontje van vlos-secretaresse, die gaat me vertellen hoe laat er maandag gedraaid gaat worden.
En anders? Anders hoop ik dat een stuitbevalling kan en ook niet wordt afgeraden. Vind het wel erg jammer dat ik naar het ziekenhuis moet dan...
Komt allemaal goed.
Trouwens, hou er rekening mee dat een stuitbevalling ook inhoudt dat je in het ziekenhuis bevalt. Dat doen ze niet thuis, niet als het van tevoren bekend is en alles volgens schema gaat. Ze nemen geen enkel risico. Maar je mag wel weer direct naar huis als alles goed is gegaan.
ik ben om ff over 12 ur 's nacht bevallen en mocht van de gyn naar huis toe als ik dat wilde... alleen de verpleging was het daar geloof ik niet mee eens.... En daar had deze dame dus ronduit schijt aan want ik ben vreselijk tekeer gegaan daar tegen die nachtzuster.
Ik had niet te veel bloed verloren en ik zat nog steeds met dat infuus, die moest er dus uit anders kon ik niet douchen... nou de verpleging kwam maar niet.... en na een uur wachten had ik zoiets van als ze nu niet snel komt haal ik em er zelf uit!!! 5 minuten daarna was ze aanwezig maar volgens haar moest dat infuus blijven zitten ( waren naween remmers), ik zo Ja dat moest ook maar twee uur na de bevalling mocht dat ding eruit en dat is nu dus al bijna 3 uur!!!! Dus of jij haalt em eruit of ik doe hetzelf... nou toen is ze toch maar dat ding er gaan uithalen....
Ik meteen hup in de benen om te gaan douchen en manlief heeft even mijn ouders gebeld om ons naar huis te brengen
Dat mens ( zuster) was echt niet gelukkig met me, maar ik voelde me goed en Duncan was ook ok, dus dan ga ik niet onnodig een bed bezet houden.Ik had toestemming van zowel de gyn als de ass gyn alleen die nachtzuster lag dwars. Nou ja pech gehad dan, wat zij kan kan ik beter
Dat vind ik dus juist ook jammer. Wel fijn dat jij uiteindelijk! snel weer mocht gaan, Angel!
Maar hoe lang moet je blijven na een (geplande) keizersnee, Dutch?
En blijft de baby er dan ook altijd? En hoe vaak mag de vader langskomen?
En krijg je dan daarna nog kraamzorg? Hoe zit dat in godsnaam allemaal?
Zou er eigenlijk nog niet mee bezig moeten zijn, maar denk toch steeds al wel aan de vervolgstap, dus die van beslissen of ik stuitbevalling wil of ks...
Moet me proberen alleen of vooral bezig te houden met het draaien!!!! 
De secretaresse is vergeten te bellen. Nu belde ik zelf, en zij zou nu zsm proberen de afspraak te maken. Belt ze terug om te zeggen dat de mensen in het zh nu niet precies weten hoe het spreekuur voor draaien maandag is. Of ik zelf morgen terug wil bellen...
De dagen in het ziekenhuis worden van het aantal dagen dat je recht hebt op kraamzorg afgetrokken.
Tenminste, zo is dat mij verteld.Lieve Sugar: een knuffel voor jou
Christan is donderdagavond laat geboren, en op maandag kwamen ze vertellen dat ik dinsdag of woensdag naar huis mocht, ik mocht zelf kiezen. Dat was niet echt moeilijk Heb net zelf gebeld naar ziekenhuis. Wilde het snel doen, omdat er meermalen door vlos en secretaresse was gezegd dat er maar 3 mensen terecht kunnen op zo'n dag. En ze draaien dus in principe alleen op maandag.
Belde dus alvast naar ziekenhuis-afdeling en kreeg te horen dat ik echt morgen terug moet bellen, want "het is heel vol, dus er moet overlegd worden met de gyn over wat er nu nog kan...".
Nou, toen knapte ik een beetje... :'(
Ik ga voor je duimen dat je toch terecht kunt maandag, als ze Apie inderdaad willen draaien. Soms zou je die lui in die ziekenhuizen toch...
Zo om te gaan met mensen, vooral met zwangere hormoonbommen Maar verder heb je zeker gelijk; ik moet niet knappen!
Niet knappen hoor, moed houden!
quote:De dag van de operatie meegerekend 5 dagen, maar het scheelt idd per zh.Op woensdag 14 juli 2004 14:14 schreef Sugar het volgende:
Maar hoe lang moet je blijven na een (geplande) keizersnee, Dutch?
En blijft de baby er dan ook altijd? En hoe vaak mag de vader langskomen?
En krijg je dan daarna nog kraamzorg? Hoe zit dat in godsnaam allemaal?
De baby mocht bij mij dag en nacht blijven. Was echt heerlijk.
De vader mag komen en gaan wanneer hij wil, bij ons was het mannetje niet gebonden aan bezoekuren.
Wat de kraamzorg betreft, ik kreeg uitgestelde kraamzorg. Dat was 2 dagen extra. Normaal heb je dus 8 dagen, maar nu had ik 10 dagen. Neem even contact op met je verzekering om te zien of dat ook binnen jouw pakket valt.
En het is heel goed om verder te denken dan alleen het draaien. Want bij mij was het zo dat toen we er uit waren dat we niet gingen draaien er ook gelijk een afspraak werd gemaakt voor de ks. Mocht je daartoe alsnog besluiten natuurlijk.
Ik moet eerlijk zeggen dat ik het best lekker vond om bij te komen in het ziekenhuis. Wilde wel graag naar huis hoor, maar ik was heel erg tevreden over het reilen en zeilen in het ziekenhuis. Het verpleegteam was helemaal top en ik voelde me daar ook enorm ontspannen bij.
En je hebt zo'n mooie rode knop voor 's nachts als je het even niet meer weet met de kleine. Die heb je thuis niet.
Mijn beebje blijkt trouwens ook al zo'n eigenwijsje en ligt momenteel nog gezellig de verkeerde kant op
Ben benieuwd of ie nog van plan is te draaien, maar dat merken we wel. Ik ga proberen me er nog niet druk om te maken, maar lees intussen wel met nog meer interesse hier mee
Ik belde vanochtend vanaf werk naar ziekenhuis voor die afspraak voor het draaien (maandag hopelijk) en kreeg te horen dat het ècht vol zit dan.
Hoe ver ik dan was? Toen ik zei: 35 weken en 1 dag, zei ze: Dan kun je ook vandaag komen!!!!! (Anders is het te laat, vinden zij in dat ziekenhuis, ze draaien het liefst vanaf 34 weken).
Dus ik ben net thuis, na meteen in trein en op fiets te zijn gestapt vanaf werk en ga zo met vriendje naar ziekenhuis!
Duim voor ons!
* Sugar vindt het heel spannend!
Succes!
Maar apie's hartslag werd zwakker en dat is duidelijk een teken dat hij het niet oké vindt en op die manier weerstand biedt. Na 5 tot 10 minuten zo houden (wat een kracht durven ze daarvoor te gebruiken!) hebben ze hem dus losgelaten en gezegd dat het niet verstandig is het nog eens te proberen. Een op de tien kindjes krijgt een zwakkere hartslag tijdens draaien en dat is gewoon een teken om te stoppen en niet te forceren.
Jammer, wel teleurgesteld, maar het zij zo.
Nu nadenken over de beslissing: stuitbevalling of keizersnee. Pffff.
Moeilijke beslissing moet je nemen nu. Heel veel succes met het maken van die keuze.
Hoop dat je straks rust kan vinden in de beslissing die je moet nemen!Al snel na vanmiddag hadden vriendje en ik het er dus over dat het "gewoon" bevallen zou worden, helaas natuurlijk wel in het ziekenhuis. Ik wil namelijk liever niet kiezen voor een langere herstelperiode voor mij, als het ook via de natuurlijke weg goed kan. Die dagen in het ziekenhuis lijken me rot, het feit dat vriendje dan maar af en toe mag komen (schijnt in dit zh zo te zijn!) en natuurlijk de zware fysieke aanslag die een ks sowieso is.
Maar ja, twijfel is er, nu het allemaal echt wordt, al meteen! Want ja, de risico's voor de baby schijnen toch echt iets groter te zijn bij een stuitbevalling dan bij een ks. En je wilt toch het beste voor je kindje? Ook als dat betekent dat je als mama wat langer herstellen moet?
Zo reageerde ook mijn moeder toen ik haar vroeg wat zij ervan vindt. Haar (ex-)collega's van de kraamafdeling en afdeling gynaecologie riepen bijna allemaal dat "het dat wel een ks zou worden" en dat "een ks toch wel het beste en veiligste is". Ik hecht best behoorlijk waarde aan de mening van mijn moeder. Gevoelsmatig, maar ook omdat ze jaaaaren hoofd van een kraamafdeling was en dus ook veel weet en gezien heeft.
Lois , jij hebt een ks gehad, hè? Volgens mij heb jij het ook heel zwaar gehad. Wat vind jij het meest wezenlijke, waardoor het zo zwaar was? Welke dingen moet ik niet te licht inschatten en welke misschien juist niet te zwaar?
Dutch , ook voor jou: als je me hiermee op weg kunt helpen, heel graag! Ik ben heel benieuwd hoe het precies in zijn werk ging, hoe je je voelde, hoe je met je kindje kon omgaan daar, alles, alles, alles! Dank alvast!!!!
Misschien heb je wat aan dit topic: Keizersnee-ervaringen
Krijg dat nog vaak te horen van m'n ma.
Het herstel, al die weken moe en slap, vond ik enorm tegenvallen. Ik heb nog steeds het idee dat ik sneller op de been was na mijn gewone bevalling. Daar spelen verschillende factoren mee natuurlijk, ik had nu veel meer bloedverlies en had al een kleintje rondlopen die ook haar aandacht wilde.
). Mijn verhaal staat in het topic dat Karin net al noemde. Ik was na de ks snel weer op de been (hangt ook van jezelf af hoor, of je door wilt zetten - ik had een buurvrouw die op dezelfde dag een ongeplande ks kreeg en zichzelf erg zielig vond, zij was veel later weer mobiel dan ik). Ik vond er ook voordelen aan zitten: je onderkantje is niet kapot, je hebt geen problemen met zitten (wel met lopen door de spierpijn - de napijn is pure spierpijn omdat ze door je buikspieren snijden), en met vrijen...
Nadelen: je moet een dag of 5 in het ziekenhuis blijven en krijgt kortere kraamhulp. In overleg kun je misschien de uren die je nog krijgt over wat meer dagen uitsmeren, dat mocht bij ons
Verder mag je niet tillen gedurende 6 weken (en niet stofzuigen en zo 
).Tip: vraag op de kraamafdeling/verlosafdeling/gynpoli eens of ze een ks-boek hebben. Daarin wordt aan de hand van foto's precies uitgelegd wat ze allemaal doen bij een ks. Ik kreeg het pas na mijn bevalling in handen maar heb er toch een hoop aan gehad.
Je hebt nog even de tijd om aan het idee van een eventuele ks te wennen. Gebruik die tijd om je in te lezen in zowel stuitbevallingen als ks. Dan kun je de keuze maken die je zelf het beste lijkt.
Succes, en als je nog wat wilt weten over de ks vraag je maar
quote:Sugar, dat is hier dus ook:Op donderdag 15 juli 2004 20:52 schreef Sugar het volgende:
het feit dat vriendje dan maar af en toe mag komen (schijnt in dit zh zo te zijn!)
Kraamafdeling
Dagelijks: 13.45 - 14.30, 19.30 - 20.15 uur
Partnerbezoekuur: 20.15 - 22.00 uur
Ik kom trouwens net terug van de pufclub en heb daar toevallig nog 2 dingen gehoord die je misschien een beetje hoop geven/geruststellen:
1. Bij onze pufjuf draaide haar kindje nog in week 38!!!!
schijnt overigens ook niet echt fijn te zijn
Maar dan ligt het tenminste wel goed 2. Mocht het uiteindelijk toch uitdraaien op een ks: Ik raakte aan de praat met een meid die al een kindje had en die een geplande ks had gehad ivm stuitligging. En zij zou het liefst deze keer weer een ks willen, dat gewone bevallen lijkt haar niks
De operatie vond ze reuze meevallen en ook het herstel ging heel voorspoedig (sneller zelfs dan sommige kennissen die een zware natuurlijke bevalling hadden gehad zei ze). De enige tip die ze me gaf was als het bij mij op een ks uit zou draaien (om welke reden dan ook), is om hulp (in de vorm van moeder, zus, buurvrouw of zo) in te schakelen de eerste periode thuis. Dat had zij niet gedaan, vond dat ze alles zelf wel weer moest kunnen. En achteraf gezien heeft ze daar meer last van gehad dan dat het opleverde....
De keizersnee is me reuze mee gevallen. Was vooral stiknerveus.
Toen de beslissing gevallen was om niet te draaien is mij direkt de keuze voorgelegd: bevalling of ks. Ik had al heel veel via internet opgezocht en heb de beslissing heel overwogen genomen. Kijk eens hier www.nvog.nl onder het kopje verloskunde. Daar vindt je heel duidelijke info over stuitligging en keizersnee. Dit heeft voor mij veel vragen beantwoord. Is ook een site die me door het ziekenhuis is aangeraden.
De keuze voor een ks was voor mij vanwege dit: Ik kan aangeven of ik pijn heb, zo'n kleintje niet. Tuurlijk wordt de kleine tijdens zo'n bevalling streng in de gaten gehouden, maar toch. Het was ook wel een gevoelskwestie hoor.
En tuurlijk zag ik er niet naar uit om 5 dagen in het ziekenhuis te liggen, maar je hebt een volledig medisch team dag en nacht ter beschikking en dat is ook wel wat waard. En ik heb me nooit verveeld. Had een leuke buuf en geweldige verpleging. Het sfeertje wat daar hing was super.
Tijdens de keizersnee ben je er helemaal bij. Als je tenminste kiest voor een ruggeprik. Je moet het zo zien dat de operatie voor 20% bestaat uit het apie eruit halen en 80% om alles dicht te maken. Je mannetje mag er gewoon bij zijn en hij gaat ook met de kleine mee als die gecontroleerd wordt. Het gaat allemaal best snel, achteraf gezien. Op het moment lijkt het uren te duren, want je bent zo verwachtingsvol. En daarna duurt het dichtmaken zo lang, omdat je graag naar je kleintje toe wilt. Maar dat is puur je gevoel.
Weet je wat het is Sjoeg? Je bent snel geneigd om de negatieve verhalen te onthouden. Het kan natuurlijk fout gaan, maar dat kan een gewone bevalling ook. Maar het gaat meer goed dan fout moet je maar denken. En als je mijn mening vraagt, ik zou zo weer een keizersnee doen.
Het herstel gaat ook goed, je moet jezelf gewoon heel goed in de gaten houden. Niet denken, ach dat kan best. Gewoon niet doen.
Maar ik vertrouw erop dat je je eigen weloverwogen beslissing neemt. Succes ermee!
quote:Op vrijdag 16 juli 2004 06:13 schreef Sugar het volgende:
LadyS, veel sterkte met herstellen, ik weet zeker dat Amber je zó laat genieten, dat het te doen is voor je! Dikke, dikke, dikke kus!!!!!!!
Ik heb bij beide gewone bevallingen nog 4 dagen moeten blijven.
Bij Lara lag ik met iemand op een kamer die op dezelfde dag bevallen was met een keizersnede en zij mocht nog eerder naar huis dan ik! Scheelde maar 2 uurtjes, maar toch
Sterkte met het maken van een beslissing!
quote:Wil een wel een hele kleine kanttekening hierbij plaatsen, want elk lichaam is anders, en de mentale gesteldheid van de een is ook weer anders dan de ander en dan bedoel ik niet 'niet willen'. Dus ik vind het eigenlijk wel een beetje kort door de bocht om te zeggen dat het verloop van het herstel aan jezelf ligt...Op donderdag 15 juli 2004 21:26 schreef Rewimo het volgende:
Ik was na de ks snel weer op de been (hangt ook van jezelf af hoor, of je door wilt zetten - ik had een buurvrouw die op dezelfde dag een ongeplande ks kreeg en zichzelf erg zielig vond, zij was veel later weer mobiel dan ik).
quote:Ik zat dit net te lezen en wilde precies hetzelfde doen, maar je was me voor.Op vrijdag 16 juli 2004 11:41 schreef Brighteyes het volgende:
[..]
Wil een wel een hele kleine kanttekening hierbij plaatsen, want elk lichaam is anders, en de mentale gesteldheid van de een is ook weer anders dan de ander en dan bedoel ik niet 'niet willen'. Dus ik vind het eigenlijk wel een beetje kort door de bocht om te zeggen dat het verloop van het herstel aan jezelf ligt...
quote:Ik bedoel het inderdaad niet zo cru, sorryOp vrijdag 16 juli 2004 11:41 schreef Brighteyes het volgende:
[..]
Wil een wel een hele kleine kanttekening hierbij plaatsen, want elk lichaam is anders, en de mentale gesteldheid van de een is ook weer anders dan de ander en dan bedoel ik niet 'niet willen'. Dus ik vind het eigenlijk wel een beetje kort door de bocht om te zeggen dat het verloop van het herstel aan jezelf ligt...
Als je lichamelijk gezien niet kunt (door bloedverlies bijvoorbeeld of zoiets) is het wat anders. Misschien ben ik gewoon een harde voor mezelf, maar als ze tegen mij na 2 dagen zeggen dat ik zelf mag douchen sta ik al naast mijn bed
quote:Maar dan nog.... Ik liep na de bevallingen met een week al door de stad te slenteren voor andere kleren. Bij Mink zelfs na 3 dagen al, er zijn meiden die weken nodig hebben om te herstellen van een vaginale bevalling, dan zijn het in mijn ogen écht geen piepers hoor.Op vrijdag 16 juli 2004 13:10 schreef Rewimo het volgende:
[..]
Ik bedoel het inderdaad niet zo cru, sorry
Misschien ben ik gewoon een harde voor mezelf, maar als ze tegen mij na 2 dagen zeggen dat ik zelf mag douchen sta ik al naast mijn bed
Het gaat niet alleen om het lichamelijke, ook om het geestelijke en de een is er gewoon sneller bij dan de ander.
quote:Dat heb ik toch ook niet gezegd? En al helemaal niet bedoeld, mocht iemand dat denken.Op vrijdag 16 juli 2004 13:54 schreef moussy het volgende:
[..]
Maar dan nog.... Ik liep na de bevallingen met een week al door de stad te slenteren voor andere kleren. Bij Mink zelfs na 3 dagen al, er zijn meiden die weken nodig hebben om te herstellen van een vaginale bevalling, dan zijn het in mijn ogen écht geen piepers hoor.
Sterkte met je besluit
Ik heb van beide manieren weleens positieve verhalen gelezen, maar dat kan natuurlijk ook puur toeval geweest zijn. Maar het valt natuurlijk te proberen..
Manieren om de baby te draaien:
Van de vroedvrouw leert u een oefening die de "Indische brug" wordt genoemd en waarbij buik en bekken twee keer per dag 10 minuten lang hoog worden gelegd. Deze houding is voor het kindje blijkbaar onprettig zodat er een kans bestaat dat het uit zichzelf draait.
Een andere manier om de baby ertoe te brengen zich te draaien, komt voort uit de traditionele chinese geneeskunde en wordt "moxibustion" genoemd waarbij een bepaald punt aan de buitenkant van de kleine teen met een rokende alsemsigaar wordt gestimuleerd. Hoewel succes niet altijd is verzekerd, zijn beide methoden de moeite van het proberen waard.
Bixis, ik snap je opmerking wel en heb het zelf ook lastig met die pro-ks-verhalen en opmerkingen. Trouwens niet zozeer van jullie hier, maar meer van mensen om mij heen die zeggen "je moet doen wat voor het kindje het veiligste is". Tuurlijk wil ik niets doen dat onveilig is voor het kindje, maar geen enkele bevalling (normaal, stuit- of ks) is zonder gevaren voor kind en moeder. Dus dit soort opmerkingen klinkt best verwijtend...
Ik had sinds gisteravond het gevoel dat ik "niet meer echt zwanger was", puur en alleen doordat ik de mogelijkheid heb om te beslissen dat ik niets mee zal maken van de natuurlijke gang van zaken rond een bevalling. En dat gevoel van ineens niet meer echt zwanger zijn, dat valt me heel zwaar. Juist nu ik 8 maanden zwanger ben, zou ik die spanning moeten en willen voelen van "het kan strakjes ineens zover zijn", "straks breken mijn vliezen", "komt ie vroeg of laat?", "hoe voelen weeën?", "hoe doen vriendje en ik dat zo samen".... Al die dingen vallen weg voor mijn gevoel, wanneer we nu beslissen het te plannen en dus via een ks doen. Dat vind ik echt heel moeiilijk. Het voelt alsof ik nu ineens voor "spek en bonen" zwanger zou zijn, ofzo. Ik kan dat maar moeilijk nu uit handen geven, bij voorbaat. Snapt iemand dat?
Aan de andere kant lees ik wel het ks-topic door en kom ik ook daar heel wat "rustig positieve" verhalen tegen. En ik denk natuurlijk aan de risico's voor het kindje! Die wil ik nog beter uitpluizen en er nog meer over lezen, voordat we echt kunnen beslissen.
Maar mijn neiging is vanuit mijn gevoel: ik wil het proberen, want ik wil dit deel van zwanger zijn niet missen.
quote:Zjuustem. Het is JOUW keuze, dus JOUW gevoel wat van belang is. En JOUW gevoel is altijd het beste, want wij weten niet wat jij voelt. Ik vind je mega-dapperOp vrijdag 16 juli 2004 16:21 schreef Sugar het volgende:
-knip-
Maar mijn neiging is vanuit mijn gevoel: ik wil het proberen, want ik wil dit deel van zwanger zijn niet missen.
Laat je daarom niet overtuigen door iemand, maar volg je eigen gevoel. Je moet je er zelf lekker bij voelen.
Als ik je zo hoor ben je er eigenlijk al uit en wil je gewoon graag via de natuurlijke weg bevallen. Als het enige wat je nog een beetje tegenhoudt de mening van anderen is, dan moet je die heel snel naast je neer gaan leggen
Die doet er namelijk niet toe! Hierin is het het allerbelangrijkste om je eigen gevoel te volgen. Doe niet iets waar je spijt van krijgt, hoor! Ik neem aan dat je nog een keer een overleg hebt met de vlos of gyn voor je een definitieve beslissing moet nemen? Zo niet, dan vraag je die desnoods aan!
Laat je op dat moment gewoon nog eens heel goed informeren over wat je kunt verwachten van een stuitbevalling en de risico's die er aan vast kleven. Vraag ook na hoe groot de kans is dat het alsnog op een ks uitloopt (althans, dat zou ik persoonlijk belangrijke informatie vinden...)
En 1 ding is zeker: ze geven je geen keuze als het onverantwoord zou zijn!
Dikke
quote:Sorry, kwam op mij een beetje over dat als je niet vlot op de been was, een zeurderige pieper was.Op vrijdag 16 juli 2004 14:36 schreef Rewimo het volgende:
[..]
Dat heb ik toch ook niet gezegd? En al helemaal niet bedoeld, mocht iemand dat denken.
Sugar, er schijnt in Amsterdam een vrouw te zijn die goed is in het draaien van babietjes die in een stuit liggen. en dat áls ze het babietje niet gedraait krijgt, dat het dan niet te draaien zou zijn of zo. Ik meen dat Phileine hier meer van af wist, naam en zo.
quote:Riet van Baaren, slotervaartziekenhuis Amsterdam. Was toen op tv in de kraamafdelingOp vrijdag 16 juli 2004 18:12 schreef moussy het volgende:
Sugar, er schijnt in Amsterdam een vrouw te zijn die goed is in het draaien van babietjes die in een stuit liggen. en dat áls ze het babietje niet gedraait krijgt, dat het dan niet te draaien zou zijn of zo. Ik meen dat Phileine hier meer van af wist, naam en zo.
quote:Op vrijdag 16 juli 2004 18:22 schreef miss_dynastie het volgende:
[..]
Riet van Baaren, slotervaartziekenhuis Amsterdam. Was toen op tv in de kraamafdeling
Maar: mijn nichtje is bijna vlos én heeft een tijd bij Riet "meegelopen". Ik heb haar om advies gevraagd. Mocht het zin hebben, dan proberen we het denk ik alsnog daar!
En inderdaad, zet alles voor jezelf op papier. Ook bij een stuitbevalling. Mochten de dingen toch anders lopen dan van tevoren gedacht, dan kun je daarop terugvallen. Bespreek het van tevoren goed. En idd laat je nogmaals goed informeren door de gyn. Vergeet ook niet die site te bezoeken die ik al aangaf. Hier nogmaals de link www.nvog.nl
Vind het zo moeilijk en word er vooral zo verdrietig van!Die site had ik indirect al gelezen, omdat de gyn ons die info geprint heeft meegegeven. Andere zoektochten op internet leveren gewoon wisselende verhalen op. Zo moeilijk.
Ben er eerlijk gezegd helemaal down van en loop al dagen te huilen. Ik wil niets verkeerds beslissen. Ik kan niet in de toekomst kijken!!!!! :'(
. Gelukkig had hij er alle begrip voor.Ik heb ook al die onderzoeken gelezen indertijd en veel met de gynaecoloog gepraat en naar zijn ervaringen gevraagd met stuitbevallingen.
Ik koos uiteindelijk voor een stuitbevalling en kon op veel onbegrip rekenen. Veel mensen vonden dat ik mijn baby daarmee in gevaar bracht, terwijl ik gewoon veel vertrouwen had in de gynaecologen. Ze hadden mij verzekerd dat ze direct ingrepen zodra ze het niet vertrouwden. Het belangrijkste bij een stuitbevalling is dat als eenmaal de billen geboren zijn, het hoofdje ook snel moet komen. De gynaecoloog zei dat zodra ze merkten dat de gewone weeen niet krachtig genoeg waren of als ze doorhadden dat ik te vermoeid zou worden om goed te kunnen persen ze heel snel alsnog tot een keizersnede zouden besluiten. In de 25 jaar dat mijn gynaecoloog al werkte had hij nog nooit meegemaakt dat het kindje gestorven was omdat het hoofdje niet snel genoeg geboren werd.
En aan de andere kant is het bij Job tijdens de keizersnede bijna fout gegaan, omdat ze zijn billen/benen er al uit hadden en zijn hoofd klem zat onder mijn ribben. Het duurde echt lang voordat ze zijn hoofd er ook uit hadden en zijn Apgarscore was dan ook een 3 en hij moest meteen beademd worden en leeggezogen.
Ik wil helemaal geen keus voor jou maken Sugar, want er is geen goede keus of slechte keus. Alles heeft zijn voor- en zijn nadelen en het is ook een illusie om in die korte tijd die je hebt voor je keuze alle voor- en nadelen helemaal op een rijtje te hebben. Uiteindelijk is dit een pure gevoelskwestie en het enige wat voor mij doorslaggevend was was dat ik eigenlijk gewoon wilde bevallen en dat ik heel veel vertrouwen had in de medische staf. En dat laatste heb ik gekregen door gewoon een aantal keren een gesprek aan te vragen.
Net hebben vriendje en ik er echt even voor gezeten en gepraat. Vrijdag spreken we met gyn alles door en gelukkig zijn we het eens over ons "eerste gevoel". Als de gyn vertrouwen heeft en ons heldere antwoorden geeft, kunnen we beslissen.
Hopelijk vraag ik me daarna dan weer lekker af of het een meisje of een jongen wordt, in plaats van of het wel of niet met een gewone bevalling zal gaan en of het wel of niet zonder complicaties zal verlopen. Want ja, die vraag blijft er altijd en ligt ook niet in onze handen. Maak ik me liever "druk" om het geslacht, of ik zal huilen als ik apie voor 't eerst zie en hoe het allemaal zal zijn.
Je hebt dan kans dat je heupen niet helemaal goed ontwikkeld zijn en je de 1e paar jaar een soort van beugel om moet om te voorkomen dat de heup uit de kom gaat (hoop dat ik het zo goed zeg)
Verder geen problemen ervan gehad hoor
Oke, komt de tip:
Laat je partner (of iemand anders natuurlijk), 3 tot 5 avonden op een rij de zijkanten (buitenkanten, dat dikkere gedeelte) van je kleine tenen masseren. 10 minuten voor de rechterteen en 10 minuten voor je linkerteen.
Ik heb echt van heel veel vrouwen gehoord dat het echt heeft geholpen, dus misschien is het het proberen waard!
ofzoiets Na wat tenen gepriegel is de bevalling van René heel snel begonnen
quote:Op woensdag 21 juli 2004 10:04 schreef renkie het volgende:
Ik ben zelf vanuit een stuipligging geboren...
Tink, ik ga dan tóch die tip maar proberen!!!!! Heb vriendje net jouw instructie gemaild, dus hopelijk vanavond eerste sessie!
Mous, lag René verkeerd eerst?
quote:Dat is dus niet waar. Het heupgewricht wordt al vóór de geboorte ontwikkeld, het klopt dus niet dat een stuitligging die verkeerde ontwikkeling veroorzaakt. Die ontwikkeling heeft dan immers al lang plaatsgevonden!Op woensdag 21 juli 2004 10:04 schreef renkie het volgende:
Je hebt dan kans dat je heupen niet helemaal goed ontwikkeld zijn en je de 1e paar jaar een soort van beugel om moet om te voorkomen dat de heup uit de kom gaat (hoop dat ik het zo goed zeg)
Het kan echter best zijn dat een stuitligging een heupluxatie (= heup uit de kom) kan veroorzaken, maar dat weet ik niet, zo goed ben ik niet op de hoogte. Maar dit is waarschijnlijk wat je bedoelde.
(Overigens was ik zelf ook een 'stuiter' én ben ik geboren met een heupluxatie, maar het één heeft in mijn geval niet met het ander te maken. Mijn heupgewricht was immers ook niet goed ontwikkeld, en ik had dus dysplasie. In mijn geval is de heupdysplasie veroorzaakt door erfelijkheid).
Misschien helpt het bij het accepteren van een stuitligging als je dit in het achterhoofd houdt. Het zou mij persoonlijk in ieder geval wel helpen.
Ik voel me verder nog steeds beter sinds het "gesprekje" met vriendje over dé beslissing! Gelukkig!
We hebben dat lijssie met vragen aan de gyn en zijn het in elk geval nog steeds eens over ons eerste gevoel: liefst een stuitbevalling! Maar de gyn moet daarin wel veel vertrouwen geven én hebben (zoals ook Livelink dat beschreef). We wachten haar antwoorden op ons vragen-lijssie daarom af voordat we definitief beslissen. Morgen zien we haar, om kwart over tien.
Gelukkig hoor ik van "vakmensen" dat een stuitbevalling toch ook wel vaak wordt aangemoedigd; vlossen worden er nog steeds mee opgeleid dat 't prima kan en dus ook nagestreefd mag worden... Dat sterkt me.
Inmiddels dik 39 weken swanger en steeds meer aan het opzien tegen de bevalling! Heel dubbel, want ik hoop ook elke dag en nacht dat apie zich aandient, maar gisteravond werd het me ineens even te veel.
We hebben dus gekozen voor (in principe) een stuitbevalling op de normale manier, maar natuurlijk is de kans op een keizersnee dan alsnog groot (ongeveer 30% kans). En daar zie ik behoorlijk tegenop! Ben een beetje bang voor bevalling zelf en dat als het dan langzaam gaat, dat ik me dan ook nog moet vermannen en een infuus, ruggenprik én operatie moet kunnen behappen!
Het zal vast wel goedkomen, maar heb nu gewoon voor het eerst de kriebels die elke hoogzwangere misschien wel heeft. Je weet niet hoe het gaat lopen, wat je te wachten staat en wat er daarna weer gebeurt. Dat is best eng! Het gekke is alleen dat ik, door die stuit, juist niet opzie tegen de "natuurlijke" bevalling, maar juist tegen de ks. Alsof dat andere niet heel heftig zal zijn! Raar mens ben ik.
Zometeen naar gyn en dan misschien mijn angsten maar uitspreken. Wie weet helpt het!
Begin bij het begin, en van daaruit rol je vanzelf in de volgende fase, wat dat dan ook moge zijn. Take it one step at the time. Als je naar je opsommig kijkt van wat er allemaal kán gebeuren lijkt het misschien veel zwaarder dan het zal worden, het kan tenslotte ook meevallen, laten we daarvoor duimen !!
Je hebt 9 maanden lang die kleine met je meegedragen en verzorgd, de bevalling is slechts een onderdeel van jouw leven met je apie.
---
Nog even over stuitbevallingen, op Ouders Online post iemand juist een stukje met cijfers die ik niet kende maar veel negatiever zijn voor een vaginale stuitbevalling dan de hier eerder genoemde cijfers.
quote:bron op OOL
Er is in 2000 een goed opgezet prospectief onderzoek gedaan waarbij in week 37 door de gynaecologen besloten werd of het zinvol was om een vaginale stuitbevalling te proberen, of dat het beter was om de baby direct (nou ja, niet bij 37 weken, maar wat later) met een keizersnede te halen. Uit dit onderzoek blijkt dat van de kinderen waarbij besloten werd een keizersnede toe te passen 4 van de 1000 kinderen overleden. Dat heeft overigens niet zozeer te maken met het risico van de keizersnede, maar met het feit dat er aan het einde van een zwangerschap altijd kinderen in de baarmoeder overlijden. In de groep waarbij een vaginale bevalling werd geprobeerd (het is dus niet zo dat al die kinderen uiteindelijk ook vaginaal werden geboren, omdat het regelmatig voorkomt dat een vaginale bevalling alsnog in een keizersnede eindigt) waren dat 51 kinderen van de 1000 (als je dan het risico van het kind om tijdens de laatste weken van de zwangerschap te overlijden daarvan aftrekt, gingen er dus van de 1000 kinderen 47 kinderen meer dood bij een vaginale (proef)bevalling). Het risico voor het kind om te overlijden tijdens een vaginale bevalling is dus aanzienlijk vergroot, hoewel de kans dat het kind uiteindelijk levend ter wereld komt uiteraard nog steeds groter is (bijna 95%). Je kan deze cijfers en de toelichting daarop door de NVOG - Nederlandse Vereniging voor Obstetrie en Gynaecologie - nalezen op www.nvog.nl onder richtlijnen, dan weer richtlijnen en nr. 7 stuitbevalling. Een kleine persoonlijke mening over de mening van het NVOG dat het niet helemaal zeker is dat deze cijfers ook voor Nederland gelden - er zijn geen aanwijzingen dat dat niet zo is, en ik weet dat daar hardnekkig naar is gezocht.
Terecht hebben een aantal vrouwen erop gewezen dat een keizersnede voor dit kind wellicht wel veiliger is, maar voor een volgend kind meer risico met zich brengt. Dat komt omdat er een - kleine - kans is dat de baarmoeder scheurt tijdens de weeen. Hoewel ook dit risico vrijwel wegvalt als je bij een volgende zwangerschap weer voor een primaire keizersnede kiest, is er als je het dan wel vaginaal wilt proberen (en het kind goed ligt) een kans van 1 op de 1000 dat het kind dan tijdens de bevalling komt te overlijden als gevolg van een uterusruptuur - aanzienlijk minder dus dan die 51 nu. Je kan dit overigens aardig lezen in (de Nederlandse samenvatting van) het proefschrift van Kwee van 11 oktober 2005, te vinden op www.nvog.nl onder wetenschap, proefschriften en dan even scrollen naar die datum).
Vandaag voor het laatst bij de VK geweest en wordt nu doorverwezen naar 2e lijn, ofwel gyn in het ziekenhuis, volgende week donderdag 1e afspraak.
Daar ze hier in het (Flevo) ziekenhuis bij een 1e kindje nooit een vaginale stuit bevalling doen (tenzij je heel graag wil en de situatie positief is) heb ik me flink voor bereiden op een KS. Ik zie er eigenlijk niet zo tegenop, een gewone bevalling lijkt me op het moment zelf erger.
Kan geloof ik snel gaan na de controle volgende week, want met de draai poging met 35 weken zeiden ze het dan in week 38 willen gaan halen. Kijk dat scheelt dan opeens 2 weken wachten...
KS op zichzelf is me enorm meegevallen zou het zo weer doen alleen het duurt gewoon iets langer dat je weer op de been bent dan bij een vaginale bevalling.
quote:Beter dat ik ff moet herstellen dan het kleine ventje.Op vrijdag 18 augustus 2006 00:09 schreef Rottdog het volgende:
Inky das idd wel snel
KS op zichzelf is me enorm meegevallen zou het zo weer doen alleen het duurt gewoon iets langer dat je weer op de been bent dan bij een vaginale bevalling.
Ik vind een KS veel beter voor de uk.
Heb nog nooit in het ziekenhuis gelegen, dus wat dat betreft wel spannend.
Het is om de hoek, dat is wel grappig, en handig kan papa zo langs komen
Helaas geen 24u toegang voor papa's...bezoek voor hem van 10:30-13u en van 14:30 - 22u opzich best ruim
t is eng en spannend, maar je gaat er positief en fris in. komt allemaal goed oh...lees ik net in zw&geb dat het een stuitbevalling word.
alsnog veel succes, en denk er goed en snel over wat je wil.
en ook belangrijk, volg je gevoel!
[ Bericht 27% gewijzigd door Martineke op 24-08-2006 10:16:13 ]
We zijn net naar het ziekenhuis geweest, want ben ivm de stuitligging overgedragen aan de Gyn.
Ben nu 37,4 en uit de controle bleek dat de Uk ondertussen netjes is ingedaald met de bibs en beentjes dus netjes omhoog, hoofd ligt naar voren gebogen, bekken is ruim genoeg en Uk weegt ongeveer 5 pond.
Dit bij elkaar, en het feit dat er al een klein beetje ontsluiting is en het vruchtwater al minder wordt, wil ze me a.s. zaterdag (37,6) willen inleiden voor een stuitbevalling.
Ze heeft de ervaring dat dit goede omstandigheden zijn waarin zij de bevalling wil doen.
Dat is wel weer even een omschakeling als je heel de tijd te horen hebt gekregen een 1e kind in stuit wordt kijzersnede.
Maar we moeten vandaag (12u) beslissen hoe en wat
We zijn nu weer even thuis om het te bespreken of we nu stuitbevalling willen of KS.
En ik vraag me af of er meer dames zijn die voor deze keuze hebben gestaan, wat ze hebben gekozen en waarom ?!
------------
Update 10:46
We neigen nu toch nog steeds naar de KS, en de rest van de familie ook.
maxim lag ook in stuit, ze wouden hem wel proberen te laten draaien, maar dat wou ik niet.
stuitbevalling raadde ze in mijn geval niet aan, aangezien maxim erg groot was, dan had ik het risico dat het alsnog een ks werd. dan maar gelijk een ks.
Op zich hebben we nog niets besloten
Zoals ik al zei zat ik niet met m'n gedachten bij een gewone bevalling, laat staan een stuit.
Nu vond de Gyn dat het in mijn situaite niet veel uitmaakt, en dat zij genoeg ervaring heeft om
het goed te begeleiden. Maar wilde ook wel met ons mee gaan met een KS, maar zou het zonde vinden omdat dit een ideale uitgangs posittie zou zijn voor stuit bevalling
Dus wat is er afgesproken, we kunnen zaterdag a.s. om 9u komen, evt nog wat onderzoek oid doen of nog wat dingen bespreken. En met voorzichtig gaan inleiden, met nog de mogelijkheid tot een KS. En als we zaterdag niet willen dan is er ook nog een KS geplanned voor 04-09 (39 wk + 1d )
Misschien vraag je je af waarom ik zo moeilijk doe, nou dat komt omdat ik div onderzoeks resultaten heb gelezen over stuit of ks uit officiele bronnen. En de cijfers bij een KS zijn altijd beter dan stuitbevalling. Dus een stuitbevalling heeft meer risico. En ik wil zo min mogelijk risico voor de kleine, en dit dan liever op me nemen.
Het gaat dan vooral om dit stuk op de NVOG site
"‘De resultaten van de Term Breech Trial zijn in Nederland met ongeloof en kritiek ontvangen’, zegt gynaecoloog Christine Rietberg. ‘Wij doen enkel pathologische bevallingen en hebben daarom veel meer ervaring met stuitbevallingen dan in andere landen. Die ervaring moest toch meetellen, was de gedachte.’
De data om de situatie in Nederland in kaart te brengen zijn aanwezig in de Landelijke Verloskunde Registratie waaraan alle gynaecologen en verloskundigen deelnemen. Afgelopen maand publiceerde Rietberg de resultaten in BJOG: An International Journal of Obstetrics and Gynaecology. Deze retrospectieve observationele studie beslaat alle aterme stuitbevallingen in Nederland over de periode 1995 tot en met 1999. In de studie zijn ‘stuiten’ onderverdeeld in geplande keizersneden en vaginale bevallingen. Net als in de Term Breech Trial verliest de vaginale bevalling het van de sectio. De kans op overlijden van het kind is tweemaal groter bij een natuurlijke bevalling dan bij een keizersnede. Het risico op geboortetrauma bij vaginale bevalling is driemaal groter en de kans op een Apgar-score beneden de 7 is zelfs 7 keer groter. Rietberg: ‘Ergens hoop je dat Nederland een positieve uitzondering is. Maar overall is de vaginale bevalling niet gunstiger, zeker niet voor het kind.’"
bron: http://www.nvog.nl/pub/dynamic/algnews.asp?id=75938
Als ik jou zo hoor, denk ik dat jullie daar ook op uitkomen.
Maar veel succes met beslissen, is best lastig!vond ik best veel eigenlijk.
quote:Ik heb haar ook letterlijk gevraagd hoeveel ze er doet per jaar. En kreeg geen direct antwoord. "nog een paar". Dus vroeg hoeveel ze er totaal had gedaan "enkele honderden".Op donderdag 24 augustus 2006 15:14 schreef chacama het volgende:
Inky volg je hart en doe wat het best is voor je beeb.....laat je niet leiden door de 'ervaring' van de gyn....vraag anders eens hoeveel stuitbevalling ze heeft gedaan. Hoeveel zijn er zonder problemen verlopen, hoeveel in een KS geeindigd en hoeveel in ........ Vaak onthouden mensen alleen de dingen die goed zijn gegaan. Oooooh, ik al zoveeeel stuitbevallingen gedaan....klinkt mooi, maar wat was het resultaat van die bevallingen is dan mijn tegenvraag.
Dus niet heel erg precies, en vond ik ook niet in haar voordeel om me te overtuigen.
Wel zei ze dat ze haar selectie criterea had bijgesteld de laatste jaren, maar ik was toch een echte "uit het boekje" kandidaat om gewoon te bevallen.
Misschien moet ik zaterdag nog eens even door vragen.
quote:Ja dat zei ik ook al, meredendeel moest alsnog. Maar ze was er van overtuigd dat dat niet nodig zou zijn.... Ze zei zelfs dat het persen niet meer dan 1,5 u zou zijn waarschijnlijk binnen het uur zou het klaar zijn. Is dat nou ervaring of overschat ze zichzelf en de situatie ?Op donderdag 24 augustus 2006 16:07 schreef Martineke het volgende:
volgens mijn gyn eindigen 2/3 van alle stuitbevallingen alsnog in een ks.
vond ik best veel eigenlijk.
Voor de Gyn is een bevalling misschien gesneden koek, maar ik vind het nog altijd een risico en voel me niet zeker genoeg om dat te "proberen"
Dus ipv vandaag inleiden, over een week en 2 dagen de operatie
Kunnen we ons ukje eindelijk zien
Zie daarom verder keizersnede topic
Heb net ff gegoogled, maar het is een ondernemende dame moet ik bekennen:
Mevrouw Dr. G. Kleiverda - gynaecoloog:
- Van Walree Prijs (2001) voor het "voor het toegankelijk maken en verspreiden van de nieuwste wetenschappelijke inzichten op het gebied van de obstetrie en de gynaecologie in de ruimste zin van het woord."
- Aletta Jacobsprijs (1998) "tweejaarlijkse prijs wordt toegekend aan een academisch opgeleide vrouw die een voortrekkersrol vervult op het gebied van emancipatie en een voorbeeldfunctie bekleedt, bij voorkeur op een voor vrouwen niet-traditioneel vakgebied"
- verder nog Women on Waves en Harriet Freezerring (1995).
En je vind haar ook heel veel terug als redacteur van info folders, zoals bij de NVOG
Maarja zegt nog niets over haar praktijk vaardigheden
quote:Op vrijdag 16 juli 2004 16:21 schreef Sugar het volgende:
Ik had sinds gisteravond het gevoel dat ik "niet meer echt zwanger was", puur en alleen doordat ik de mogelijkheid heb om te beslissen dat ik niets mee zal maken van de natuurlijke gang van zaken rond een bevalling. En dat gevoel van ineens niet meer echt zwanger zijn, dat valt me heel zwaar. Juist nu ik 8 maanden zwanger ben, zou ik die spanning moeten en willen voelen van "het kan strakjes ineens zover zijn", "straks breken mijn vliezen", "komt ie vroeg of laat?", "hoe voelen weeën?", "hoe doen vriendje en ik dat zo samen".... Al die dingen vallen weg voor mijn gevoel, wanneer we nu beslissen het te plannen en dus via een ks doen. Dat vind ik echt heel moeiilijk. Het voelt alsof ik nu ineens voor "spek en bonen" zwanger zou zijn, ofzo. Ik kan dat maar moeilijk nu uit handen geven, bij voorbaat. Snapt iemand dat?
Ik was al niet zo juichend: 'O we krijgen een kindje
' omdat ik me er helemaal niets bij voor kan stellen, maar nu is het alleen nog maar een technisch verhaal voor mijn gevoel: hoe krijgen we het er uit. Het verheugen is helemaal verdwenen, en ik vind het zo'n desillusie dat ik wsl niet thuis mag bevallen. Ik ga nu maar heel hard hopen dat Plurkje alsnog zelf gaat draaien.Het Canadese onderzoek heeft volgens de gyn die wij spraken één aspect onderbelicht: namelijk de risico's van een ks bij een volgende zwangerschap en bevalling. De zaken die ze noemde waren idd niet mis. En ze gaf ook aan dat sinds het onderzoek in 2000 ontzettend veel vrouwen een ks hebben gehad ipv een stuitbevalling. En nu krijgen veel van die vrouwen een volgend kind en worden de (negatieve) gevolgen van die keuze toen meer zichtbaar.
vindt dat zij dat noemde om mij te overtuigen, maar ik had hoe dan ook al het gevoel dat ik echt liever geen ks heb. Zelfs met het risico dat ik de hele bevalling 'voor niets' doe omdat het alsnog een ks wordt. Ook noemde de gyn dat er verder onderzoek is gedaan naar kindjes die geboren worden met een ks of een stuitbevalling, en dat het op lange termijn geen verschil geeft: kortom: een kind heeft geen nadeel van een stuitbevalling.
En toch, het knaagt. Want kies ik met een stuitbevalling voor mezelf ipv voor mijn kind? Of moet ik nu al kiezen tussen meer risico voor dit kind zodat een evt. volgens kind minder risico zal lopen (door een zwakkere baarmoeder vanwege litteken? Je moet opeens zo ver vooruit denken. En dan ook nog
, die een andere mening dan ik heeft..Een ks is geen ramp. Maar als ik de stuitbevallingervaringen lees hoe weinig die ook te vinden zijn, is dat ook geen ramp...
Moeilijk!!!
[ Bericht 2% gewijzigd door linda856763 op 06-09-2006 16:56:22 ]
quote:Voor mezelf ben ik daar ook niet bang voor. Ze zeggen zelfs dat ze minder lang het aan gaan zien, dan bij een gewone bevalling.Op woensdag 6 september 2006 16:41 schreef Beboja het volgende:
Ik heb een stuitbevalling gehad. Het was mijn tweede kindje En ik vond het heel erg meevallen Zelfs geen knip of hechting aan over gehouden.
Maar voor mijn kindje... Heeft jouw kindje nog complicaties gehad?
Nou ja, nul ... ze had blauwe plekken op d'r kontje
die overigens heel snel wegtrokken.quote:Ja maar je toch niet van te voren of een kind heupdysplasie / heupluxatie heeft?Op woensdag 6 september 2006 18:23 schreef -Bubseltje- het volgende:
Als je een kindje krijgt met heupdysplasie en/of luxatie lijkt me een ks toch beter.
quote:Ik nog even (ben nu thuis onder een andere naam).Op woensdag 6 september 2006 17:07 schreef anneVi het volgende:
Linda, mijn eerste was een stuitbevalling, ik heb daar al eerder in dit topic iets over geschreven. Nul complicaties bij het kind, ik een knipje uit voorzorg.
Nou ja, nul ... ze had blauwe plekken op d'r kontje
Krijg toch echt de indruk dat:
veel sterkte met je beslissing maar ik heb het idee gekregen dat je er al uit bent. nu je
nog maar onthoud dat die ook gedeeltelijk ontoerekeningsvatbaar is op dit moment en onder deze omstandigheden. het zijn nogal beslissingen die er genomen moeten worden!vraag maar raak hoor
alles met elkaar zou ik het zó weer over doen! alles beter dan een zware (ja, een ZWARE) buikoperatie waar je zelf niet 1-2-3 van genezen bent. plus de risico's in de toekomst die je krijgt met een fors litteken op je baarmoeder, je buik, etc. etc.
mijn mening is dat er veel te gemakkelijk naar het mes gegrepen wordt.
als een gyn de maat van je bekkenuitgang heeft "goedgekeurd" net als bij mij toen. ik had en hield daar vertrouwen in. die mensen nemen ook heus geen risico wat niet verantwoord is. in tegendeel, zij zullen alles doen om de gebooorte voor moeder en kind met zo min mogelijk risico's te laten verlopen.
quote:en wat heeft dat met stuitligging te makenOp woensdag 6 september 2006 18:23 schreef -Bubseltje- het volgende:
Als je een kindje krijgt met heupdysplasie en/of luxatie lijkt me een ks toch beter.
dat heeft alles met aanleg van de gewrichten te maken!er worden ook zat kinderen met schouder met de kop eerst geboren met schouder uit de kom of gebroken sleutelbeen. nogal heftige termen hoor.
quote:Nou, je gaat opeens veel bewuster nadenken over risico's. Een gewone bevalling - daar had ik al niet eens veel over nagedacht. Het begint een keer, en het overkomt je, en tot nu toe is er nooit één blijven zitten. Maar nu moet je opeens een bewuste keuze maken, dat vooral vind ik engOp woensdag 6 september 2006 20:55 schreef anne_Chris het volgende:
[..]
Ik nog even (ben nu thuis onder een andere naam).
Krijg toch echt de indruk dat:je door alle onderzoeken banger wordt dan nodig is (en dat vind ik hele erg!)
quote:Ikwas eigenlijk op zoek naar negatieve stuitbevallingervaringen, maar realiseer me opeens ook dat die er bijna niet zijn. Als een stuitbevalling moeizaam verloopt, loopt het uit in een keizersnee. Wel een geruststellend idee. Een moeizame langdurige bevalling zal ik dus hoe dan ook niet krijgen.een baby in stuit er ook "gewoon" uit kan komen (ervaringsdeskundige)
quote:maar ik vind het wel belangrijk dat hij er ook achter staat, want ik heb hem nodig tijdens de bevalling. Maar hij heeft wat tijd nodig om wéér de knop om te zetten, en dat begrijp ik en gun ik hem ook.veel sterkte met je beslissing maar ik heb het idee gekregen dat je er al uit bent. nu je
quote:waar.... Maar ik vind het wel verwarrend dat er zulke verschillende adviezen worden gegeven. Inky zou bijvoorbeeld ingeleid worden, zodat kindje zo klein mogelijk was, en de juiste deskundige aanwezig. Mij willen ze juist niet inleiden, omdat de weeën dan minder effectief kunnen zijn, en de kans op ingrijpen dus groter wordt. Ook weer begrijpelijk en plausibel. Blijkbaar hebben ze hier meer ervaring met stuitliggingen dan in Inky's ziekenhuis - als ze het hier zo propageren.vraag maar raak hoorelke stuitbevalling zo angstvallig gemonitord wordt dat ineens alle deskundigen switchen. er zijn volgens mij even veel voors als tegens. als je jezelf gesteund voelt door de gynaecoloog, waarom dan niet langs de natuurlijke weg bevallen?
quote:ook een overweging van mij. Het blijft een operatiealles met elkaar zou ik het zó weer over doen! alles beter dan een zware (ja, een ZWARE) buikoperatie waar je zelf niet 1-2-3 van genezen bent. plus de risico's in de toekomst die je krijgt met een fors litteken op je baarmoeder, je buik, etc. etc.
mijn mening is dat er veel te gemakkelijk naar het mes gegrepen wordt.
quote:Ze hebben bij mij niets gemeten. Hoe ging dat bij jou? Ze vonden wel dat er geen belemmeringen waren mbt mijn bekken, ik heb geen vervormingen oid...als een gyn de maat van je bekkenuitgang heeft "goedgekeurd" net als bij mij toen. ik had en hield daar vertrouwen in. die mensen nemen ook heus geen risico wat niet verantwoord is. in tegendeel, zij zullen alles doen om de gebooorte voor moeder en kind met zo min mogelijk risico's te laten verlopen.
Dank voor je ervaringen, goed om te lezen
dus de opmerking van bubseltje is wel begrijpelijk, maar geldt evengoed met een KS. Wel appart dat 'verschillende ziekenhuizen er verschillende theorie-en op na houden.
Misschien lag het hier anders ivm de termijn waar ik was, maar hier waren ze dus juist voor een KS ivm de risico's bij een stuitbevalling en 70% zoiets toch op een Spoed keizersnede uit loopt.
Dat was voor mij de doorslag omdat ik graag zekerheid heb en in paniek zou geraken als het in eens een spoed zou worden etc. en je dus wellicht complete narcose moet.
En wat betreft het litteken, tegenwoordig zijn die littekens wellicht 7 cm breed misshcien wel 10 maar bij mij was er snel eigenlijk niets meer te zien. heb icicle eens foto gemailt die was nieuwschierig er naar
quote:Ik las 30-40% loopt uit in een keizersneeOp woensdag 6 september 2006 21:18 schreef _evenstar_ het volgende:
Wel appart dat 'verschillende ziekenhuizen er verschillende theorie-en op na houden.
Misschien lag het hier anders ivm de termijn waar ik was, maar hier waren ze dus juist voor een KS ivm de risico's bij een stuitbevalling en 70% zoiets toch op een Spoed keizersnede uit loopt.
Dat was voor mij de doorslag omdat ik graag zekerheid heb en in paniek zou geraken als het in eens een spoed zou worden etc. en je dus wellicht complete narcose moet.
En wat betreft het litteken, tegenwoordig zijn die littekens wellicht 7 cm breed misshcien wel 10 maar bij mij was er snel eigenlijk niets meer te zien. heb icicle eens foto gemailt die was nieuwschierig er naar
Ze hebben mij ook verteld dat er al tot ks wordt besloten als de ontsluiting niet snel genoeg vordert ofzo, maar dat het bijna nooit 'bloedspoed' is. Dus in de meeste gevallen is er nog tijd om gewoon een ruggeprik te zetten. voor wat betreft het bekken opmeten: ik mocht in zo'n lekkere gynaecologenstoel met de kniieën in de beugels. de gyn voelde waar de uitsteeksels van mijn bekkenbotten zaten en zei: daar kan gemakkelijk een kind door. op dat moment was het voor mij besloten.
als je het hebt over heupafwijkingen vraag ik me toch af hoe dat kan maar het zal wel.
ik ben vooral toen zo gerustgesteld door de gyn omdat ze hebben geprobeerd haar met 36 weken te draaien - ze wilde niet gedraaid worden en toen kwam er een soort van rust over me heen want blijkbaar wilde ze het niet anders. (ik wist trouwens nog niet wat "het" zou worden hoor). voldongen feit dus. plus de zelfverzekerde houding van de gyn die volgens mij 50+ was. ik kon me er goed bij neerleggen.
Linda, luister naar je hart, praat en vraag, zodat je je gerust gaat voelen! Want er is er maar één die de beslissing neemt en dat ben jij.
quote:Dat onderzoek waar Hester het over heeft, heet: "Planned caesarean section versus planned vaginal birth for
breech presentation at term: a randomised multicentre trial", door Hannah et al, gepubliceerd in the Lancet (2000).
Er is nogal wat mis mee.
Ten eerste liggen in alle categorieen de cijfers van sterfte en problemen veel hoger dan in Nederland. Dus het is niet gek dat je je afvraagt of dat ook hier geld. Hester citeert de gemiddelde cijfers voor rijke en arme lander samen, maar ook het gemiddelde voor alleen de rijke landen ligt hoger dan in Nederland.
In de jaren voor dit onderzoek werd in Nederland ongeveerd 50% van de stuiten vaginaal geboren, en 50% met een keizersnede. De gynaecoloog besliste of een vaginale bevalling mogelijk was.
Bij dit onderzoek werden inderdaad vrouwen bij 37 weken gevraagd of ze mee wouden doen, en daarna werd er geloot. In de 'rijke' landen deden er maar heel weinig vrouwen mee. Ik heb ernstig het vermoeden dat de weinige vrouwen die meededen, de vrouwen waren die het allemaal niet zo veel kon schelen - niet een representatieve groep. Daarnaast was het voor het onderzoek belangrijk dat er in de 'vaginale groep' zoveel mogelijk vaginale bevallingen werden gedaan (om hardere cijfers te krijgen). Er waren daarom geen strenge richtlijnen over wanneer iemand geschikt was voor een vaginale bevalling. Er werd niet gekeken naar de ligging van de placenta, meten van de hoofdomtrek was niet verplicht, er mocht gewoon worden ingeleid, gewoon worden verdoofd, en een bevalling mocht maar liefst 18 uur duren voordat met toch nog een keizersnede ging uitvoeren. Lees voor meer kritiek "Inappropriate use of randomised trials to evaluate complex phenomena: case study of vaginal breech
delivery" door Kotasha, 2004.
Ik noem deze twee problemen omdat ik denk dat deze er toe bij kunnen dragen dat de resultaten van het onderzoek zoveel slechter zijn dan in Nederland. En omdat de praktijk in dit onderzoek aantoonbaar anders is dan de richtlijnen in Nederland (lees die richtlijnen van de NVOG maar die Hester noemde).
Er is wel degelijk goed onderzoek naar de resultaten van stuitbevallingen in Nederland. Dat is observationeel, niet random, zie Rietberg 2005.
Rietberg maakt 4 groepen:
1. vrouwen die een geplande keizersnede hadden wegens stuitligging
2. vrouwen die een geplande keizersnede hadden om andere redenen, met toevallig ook nog een stuitligging
3. vrouwen met een secundaire keizersnede (keizersnede na een poging tot stuitbevalling
4. vrouwen met een geslaagde stuitbevalling
Verder wordt er onderscheid gemaakt tussen de situatie voor de 'Term Breech Trial' (het onderzoek uit de Lancet van 2000 dus) en de situatie erna.
Bij groep 3 en 4 lag het sterftepercentage voor de TBT op 0.4 procent (dus 4 van de 1000). Bij groep 1 ligt dat op 0.07 procent. Bij groep 2 ligt dat het hoogst (0.5 procent), maar groep 2 is niet zo interessant.
Dan is er het criterium 'low APGAR score', d.w.z. een APGAR score lager dan 7 na 5 minuten. Dat overkwam 3.2% van de babies in groep 4, 2.3% in groep 3, en slechts 0.4% in groep 1.
Dan is er nog een criterium 'trauma', ik denk dat hiermee vooral gebroken botten e.d. bedoeld worden. Dat overkwam 0.5% van de babies in groep 4, en 0.1% in groepen 1 en 3.
Na de TBT is het percentage stuitbevallingen gedaald naar 23%. Groep 3 en 4 samen (dus degenen die een stuitbevalling proberen) zijn 45%; 55% heeft een geplande keizersnede. (Ik tel dus groep 2 helemaal niet mee.)
De resultaten in groep 1 zijn hetzelfde gebleven. De verschillend in groep 3 en 4 zijn niet statistisch significant, maar over het algemeen zijn de resultaten ook daar beter (misschien omdat alleen de 'betere' gevallen nog stuitbevalling proberen).
Maar goed. Deze resultaten laten vrij duidelijk zien dat een geplande keizersnede beter is voor het huidige kind dan een (poging tot) stuitbevalling. Maar de daadwerkelijke risico's zijn voor alle situaties een stuk lager dan vaak beweerd wordt (en dan dat internationale onderzoek liet zien).
quote:Tsja, en als je als gyn één rotervaring hebt met een stuitbevalling zal je de volgende keer eerder aan je eigen oordeel gaan twijfelen en voor zekerheid gaan.Op woensdag 6 september 2006 21:31 schreef _evenstar_ het volgende:
Daarom vind ik het ook zo gek dat er zoveel verschil in zit, misschien dat ze er vanuit gaan van de ervaringen die zij zelf in het ZKH mee maken
Blijft als enige alternatief de keizersnede en daar zie ik Linda - m.i. terecht - heel sterk over twijfelen.
Pffffffffff moeilijk hoor.
quote:dat vind ik dus heel belangrijke woorden!Op woensdag 6 september 2006 21:45 schreef linda856763 het volgende:
Ook op www.ouders.nl : ene paar kritische kanttekeningen bij het Canadese onderzoek. Maar nog steeds de conclusie dat het voor een kindje beter is om via ks geboren te worden dan via een stuitbevalling. Maar ja, een volgend kindje loopt weer een groter risico. En ik ook...[..]
quote:O, dan heeft ze bij mij ook wel gevoeld, gewoon tijdens het voelen van het kindje. Ik kreeg ook wel rust van het niet kunnen draaien. Het ligt zo blijkbaar met een reden, laat maar liggen dan...Op woensdag 6 september 2006 21:43 schreef anne_Chris het volgende:
Niet alleen in het eigen ziekenhuis, ze lezen natuurlijk ook "de bladen".
voor wat betreft het bekken opmeten: ik mocht in zo'n lekkere gynaecologenstoel met de kniieën in de beugels. de gyn voelde waar de uitsteeksels van mijn bekkenbotten zaten en zei: daar kan gemakkelijk een kind door. op dat moment was het voor mij besloten.
als je het hebt over heupafwijkingen vraag ik me toch af hoe dat kan maar het zal wel.
ik ben vooral toen zo gerustgesteld door de gyn omdat ze hebben geprobeerd haar met 36 weken te draaien - ze wilde niet gedraaid worden en toen kwam er een soort van rust over me heen want blijkbaar wilde ze het niet anders. (ik wist trouwens nog niet wat "het" zou worden hoor). voldongen feit dus. plus de zelfverzekerde houding van de gyn die volgens mij 50+ was. ik kon me er goed bij neerleggen.
Linda, luister naar je hart, praat en vraag, zodat je je gerust gaat voelen! Want er is er maar één die de beslissing neemt en dat ben jij.
volgens mij is een heupafwijking soms de reden voor een kindje om in stuit te liggen. Maar ik weet het niet zeker...
quote:Nou, en dat schijnt dus niet waar te zijn. Er is mij verteld, maar ik kijk heus nog verder dat de placenta de neiging heeft om te gaan vast zitten op de plek van het litteken - en dat is dus heel laag, dus de kans op een placenta voor de uitgang is groter. Bovendien mag er minder druk op de baarmoeder komen vanwege de zwakke plek die het litteken kan zijn, dus daarom zal er ook eerder weer ingegrepen worden. En bij een ks kan ik de hoop op ooit een thuisbevalling wel opgeven, want het wordt per definitie ziekenhuis.. .Op woensdag 6 september 2006 21:48 schreef _evenstar_ het volgende:
En wta betreft op een Ks bij een volgend kind ligt puur aan de snede etc. Ik heb bij een 2e net zoveel kans als een ieder op een KS de technieken tegenwoordig zijn zoveel beter. maar zoals Anne_chris zegt volg je hart en je gevoel.
geleden al niet meer.Al had het achteraf gezien makkelijk gekund maja.
(man was een stuiterdje). quote:Nee, nu niet, dat weet ik. Maar als ik nu een stuitbevalling heb, dan heb ik wel kans op thuisbevallingen bij evt volgende keren (as ifOp woensdag 6 september 2006 21:54 schreef _evenstar_ het volgende:
Dat wel thuisbevallen mag niet meer.
) Met een ks nu, zit ik altijd aan het zkh vast..* anne_Chris gaat nu slapen
en voor mamma Linda is het ook de hóógste tijd
Blijf het appatrt vinden dat er zoveel verschillende informatie gegeven wordt .
quote:dan schrik ik daar best van. Ik ben absoluut niet pro-ks maar dit zijn toch best allarmerende getallen vind ik. En dan vind ik persoonlijk een opmerking als "dan kan ik daarna nooit meer thuisbevallen" niet echt relevant, al kan ik me dat heel goed voorstellen want dat was ook 1 van de dingen die ik dacht toen bij mij een ks werd voorgesteld. Maargoed dit beeld is vast gekleurd omdat ik gehoord heb over een kindje dat tijdens een vaginale stuitbevalling is overleden.Op donderdag 24 augustus 2006 14:07 schreef Inky05 het volgende:
De kans op overlijden van het kind is tweemaal groter bij een natuurlijke bevalling dan bij een keizersnede. Het risico op geboortetrauma bij vaginale bevalling is driemaal groter en de kans op een Apgar-score beneden de 7 is zelfs 7 keer groter. Rietberg: ‘Ergens hoop je dat Nederland een positieve uitzondering is. Maar overall is de vaginale bevalling niet gunstiger, zeker niet voor het kind.’"
[/i]
bron: http://www.nvog.nl/pub/dynamic/algnews.asp?id=75938
trusten Anne_Chris
_evenstar_ dat heb je met meer onderwerpen hoor.
ik moet nu ook verplicht naar het ziekenhuis omdat er een verhoogd risico is op herhaling vh grote bloedverlies door achterblijvende placenta vorige keer, maar de vk wist niet wat dat risico was, een online gyn weer wel. Ene ziekenhuis doet direct een infuus, andere stelt zich meer afwachtend op en ziet dat ook als 'actief beleid'. Ene vk-praktijk vindt dat je bij een evt 3e wel mag thuisbevallen als het bij de 2e wel goed gaat, andere praktijk wil je daarna sowieso alleen nog in het ziekenhuis hebben. Enz enz. Elke operatie brengt risico's met zich mee en een KS is een behoorlijke buik operatie, maar tegenwoordig hebben ze er zoveel kennis etc van. dat het dus minder risicovol is als bijv. enkele jaren terug ( denk ik)
En bij wat voor bevalling dan ook heb je risico , bloedingen/placenta's die niet los willen komen etc.
[ Bericht 2% gewijzigd door _evenstar_ op 06-09-2006 22:28:48 (oops) ]
quote:lekker verwarrendOp woensdag 6 september 2006 22:05 schreef poemojn het volgende:
trusten Anne_Chris
_evenstar_ dat heb je met meer onderwerpen hoor.
[ Bericht 9% gewijzigd door _evenstar_ op 06-09-2006 22:29:13 (oops) ]
quote:Als dat het enige argument was, dan was het voor mij ook wel makkelijk. Maar het risico bij een volgende zwangerschap is dan wel weer groter, en dat vind ik ook belangrijk.Op woensdag 6 september 2006 22:04 schreef Karin het volgende:
Niet dat ik zelf voor die keuze sta (gelukkig). Maar als ik dan dit lees:
[..]
dan schrik ik daar best van. Ik ben absoluut niet pro-ks maar dit zijn toch best allarmerende getallen vind ik. En dan vind ik persoonlijk een opmerking als "dan kan ik daarna nooit meer thuisbevallen" niet echt relevant, al kan ik me dat heel goed voorstellen want dat was ook 1 van de dingen die ik dacht toen bij mij een ks werd voorgesteld. Maargoed dit beeld is vast gekleurd omdat ik gehoord heb over een kindje dat tijdens een vaginale stuitbevalling is overleden.
En ik geloof ook niet dat de gyneacoloog zin heeft in een verzetje en daarom maar een stuitbevalling voorstelt. Ik vertrouw er op dat zij toch de beste optie voorstellen, want welk belang hebben zij er bij om een groter risico te nemen? Maar misschien ben ik naief daarin.
En wat _evenstar_ zegt maar wsl anders bedoelt
Elke bevalling houdt een risico voor moeder en kind in. Ook een ks is niet zonder risico...Anne_chris, ik wil niet naar bed, want dan lig ik maar te malen... Maar ik zal wel gaan hoor, ga wel een beetje lezen ofzo.
quote:Ik val jou ook niet aan hoor, dat zeg ik, ik zit gelukkig niet in die situatie en zou waarschijnlijk ook meer naar mijn eigen gyn luisteren dan naar verhalen op internet. Maargoed ik wou eventjes tegengas geven aan al die positieve verhalen, juist vanwege dat verhaal wat ik gehoord heb.Op woensdag 6 september 2006 22:22 schreef linda856763 het volgende:
[..]
Als dat het enige argument was, dan was het voor mij ook wel makkelijk. Maar het risico bij een volgende zwangerschap is dan wel weer groter, en dat vind ik ook belangrijk.
En ik geloof ook niet dat de gyneacoloog zin heeft in een verzetje en daarom maar een stuitbevalling voorstelt. Ik vertrouw er op dat zij toch de beste optie voorstellen, want welk belang hebben zij er bij om een groter risico te nemen? Maar misschien ben ik naief daarin.
En wat _evenstar_ zegt maar wsl anders bedoelt
Anne_chris, ik wil niet naar bed, want dan lig ik maar te malen... Maar ik zal wel gaan hoor, ga wel een beetje lezen ofzo.
pssst evenstar, je zegt al 2 x Lois tegen me
quote:Misschien moet ik dat ook maar doenOp woensdag 6 september 2006 22:26 schreef Karin het volgende:meer naar mijn eigen gyn luisteren dan naar verhalen op internet.
Probleem is dat meer vertrouwen lijkt te hebben in internet dan in de gyn. En nu
quote:Op woensdag 6 september 2006 22:26 schreef Karin het volgende:
[..]
- knipje
pssst evenstar, je zegt al 2 x Lois tegen me
je méxcuse Met alles wat je weet, gehoord en gelezen hebt.quote:Ja. Mijn 2e is gelukkig wel thuis geboren.Op woensdag 6 september 2006 22:00 schreef _evenstar_ het volgende:
Weet alleen niet ofdat als je een normale stuitbevalling doet je daarna wel nog gewoon thuis bevallen mag.
De enige reden om bij de 1e naar het ziekenhuis te gaan was de stuitligging.
stuitbevalling was ik zoiezo niet aan begonnen. mijn keus natuurlijk, maar ik loop dan liever zelf risico dan mijn kind risico te laten lopen.
maar het is erg belangrijk om je gevoel te volgen!!!! als je 100% achter een stuitbevalling staat, doen dan! en als je twijfelt, niet doen!
quote:En dit is voor mij heel dubbel. Want het risico voor mezelf vind ik wel belangrijk. In het ergste geval staatOp donderdag 7 september 2006 09:33 schreef Martineke het volgende:
stuitbevalling was ik zoiezo niet aan begonnen. mijn keus natuurlijk, maar ik loop dan liever zelf risico dan mijn kind risico te laten lopen.
er alleen met een kind, en ben ik er niet meer. niet dat ik daar heel bang voor ben Ik weet niet wat erger is voor hem en ons. quote:Helemaal 100% overtuigd zal ik nooit zijn, van beide opties niet. Het zal wel blijven knagen, maar mijn hart en zeker mijn verstand zeggen nu overwegend: ik probeer een stuitbevalling. En ik ga een heel lijstje met vragen en voorwaarden enzo klaarmaken voor de volgende afspraak in het ziekenhuis.maar het is erg belangrijk om je gevoel te volgen!!!! als je 100% achter een stuitbevalling staat, doen dan! en als je twijfelt, niet doen!
straks word je beebje geboren en dan heb je dat toch wel mooi ff geflikt
en word het alsnog een ks, dan heb je het in ieder geval wel geprobeerd. Ik heb geen spijt van mijn beslissing tot een KS.
De Gyn had gezegd dat we een schoolvoorbeeld waren voor een stuitbevalling.
Maar zelfs na de KS moest Ryan toch nog in de couveuse en ter obervatie naar de kinderafdeling.
Bij z´n geboorte was de glucose te laag (hij fladderde met z´n armen), hart en ademhaling te hoog (kreeg blauw masker). Apgar score was 7 en 8 dus wel OK.
En dat was dan bij een situatie die voor het kind het minst belastend is voor het kind, wat zou er zijn gebeurd als ik het verwachte uur had moeten persen ?!
quote:Het been kan niet verkeer in de kom groeien, tijdens de zwangerschap.Op woensdag 6 september 2006 21:46 schreef _evenstar_ het volgende:
De grotere kans op heupafwijking is omdat ze dus een (flink) aantal weken/dagen op een beentjes leunen, en dus teveel gewicht op hun nog zachte botjes krijgen, en dus ook niet gelijkredig verdeeld, waardoor dus een asymetrie kan ontstaan en of heupbeen verkeer din de kom kan "groeien"
Er is (volgens mij) meer kan op niet erfelijke/genetische HD omdat als het kindje wordt geboren, en hij de voorkeur heeft om met z´n benen omhoog te liggen. De kom gaat zich naar die houding gaat zetten. Tot de geboorte is de kom namelijk nog niet gevormd, dat gebeurd pas na de geboorte.
Ik heb meteen na Ryan´s geboorte gevraagd hoe het met z´n benen was. En ze zeiden dat ze licht omhoog staken. Maar een paar uur later kon men al niet meer zien dat het een stuit kindje was, want z´n benen gedroegen zich prima. En dat terwijl hij sinds week 30 in stuit heeft gezeten. Wat wel evt kon is dat z´n balletje extra gevoelig was, omdat ie daar lang op heeft gezeten...
Als je nou een kindje hebt waarbij het langer duurt voordat z´n benen naar beneden gaan, dan wordt de heupkom harder, en zet zich naar die stand van de benen....
Zo heb ik het begrepen.
quote:Wat dacht je van ziekenhuis budget ....Op woensdag 6 september 2006 22:22 schreef linda856763 het volgende:
[..]
......
En ik geloof ook niet dat de gyneacoloog zin heeft in een verzetje en daarom maar een stuitbevalling voorstelt. Ik vertrouw er op dat zij toch de beste optie voorstellen, want welk belang hebben zij er bij om een groter risico te nemen? Maar misschien ben ik naief daarin.
......
En een gyn die moet ook z´n vaardigheden bijhouden, vanaf 20 stuitbevallingen oid, mogen ze het pas zelfstandig doen. En gyns die stuit bevallingen kunnen worden al minder, doordat er toch vaak voor een KS wordt gekozen.
Mijn 1 beentje slingerde helemaal schijnbaar.
Mijn moeder had vandaag nog een paar mensen er over gesproken trouwens, en een van hen raadde een ks aan. Waarom? Dat is minder pijnlijk
Dat vind ik dus zo'n stom argument. En vooral erg kortzichtig. Alsof een ks zo'n peuleschilletje is...'Amerikaanse toestanden'
Maar petje af voor Linda. Je volgt je gevoel en dat zegt gewoon geboren laten worden. Als het niet goed gaat kunnen ze altijd nog ingrijpen. Liever geen Amerikaanse toestanden hier.
Ik zou zeggen: heb vertrouwen in jezelf, in je lichaam, in je kindje en ga ervoor.
quote:Omdat het nog niet echt een omsloten kom is. het kan er dus ook nog makkelijk uit.Op donderdag 7 september 2006 19:10 schreef -Bubseltje- het volgende:
Hoe kan het dan dat ik zelf met 1 been helemaal uit de kom en de andere half uit de kom geboren ben?
Mijn 1 beentje slingerde helemaal schijnbaar.
Denk maar aan de ´zondags-armpjes´ dat is als de arm van een kind je uit de kom gaat als die heen en weer geslingerd wordt tussen 2 volwassenen. Het is nog allemaal zacht...
quote:daar ben ik het geheel mee eens, zo heb ik het ook 2 x ervarenOp donderdag 7 september 2006 21:16 schreef Inky05 het volgende:
Ik moet er wel bij zeggen dat ik denk dat ik zo snel herstel omdat ik er uitgerust en op voorbereid aan ben begonnen en niet al een halve dag aan het puffen was....
[..]
quote:Op donderdag 7 september 2006 20:21 schreef anne_Chris het volgende:
Inky's advies kan ik me helemaal goed indenken - achteraf gezien.
Maar petje af voor Linda. Je volgt je gevoel en dat zegt gewoon geboren laten worden. Als het niet goed gaat kunnen ze altijd nog ingrijpen. Liever geen Amerikaanse toestanden hier.
Ik zou zeggen: heb vertrouwen in jezelf, in je lichaam, in je kindje en ga ervoor.
Mijn gevoel zegt elk uur wat anders... Nog steeds. Ik bedoel trouwens met Amerikaanse toestanden: kiezen voor een ks om de bevallingspijn te ontwijken. Niet als je er voor kiest omdat je dat veiliger vindt voor je kindje hoor! Bevallen is en blijft gewoon geen exacte wetenschap, je weet nooit wat er kan gebeuren en iedereen is weer anders, dus al heb je nog 2 dezelfde sitauties, dan kun je toch nog 2 verschillende uitkomsten hebben.
Je moet dus echt op gevoel een beslissing nemen, ofwel een beetje ´gokken´.
Ga jij eens slapen
Doe ik dat ook. Of eigenlijk, even weer fijn malen
veel succes ermee! Vandaag weer controle gehad in het ziekenhuis.
Echo: kindje ligt weer met kontje omlaag, voor de bekkeningang, dus nog niet helemaal ingedaald. De gyneacoloog die erbij gehaald werd, vond dat ik als de vliezen breken niet plat hoef te liggen, want: als ik moet wachten op de ambulance om me te halen, kan ik net zo goed zelf even in de auto stappen en naar het ziekenhuis komen. Met weeën mag ik gewoon wachten tot ze regelmatig zijn enzo.
Al mijn vragen werden wel naar tevredenheid beantwoord vond ik. Ze hebben best vaak stuitbevallingen. Laatste week 2, laatste maand 5. Er wordt altijd een gyn bijgehaald voor het laatste stuk van de bevalling (+een co-assistent + een arts-assistent + 1 of 2 verpleegsters - volle bak , ik moet dus ook in de grootste verloskamer...) en ik mag wel pijnstilling zo nodig. En ik krijg standaard een infuus en een CTG lijn op het kontje van beebje, dus ik kan het ziekenhuis niet door, maar wel nog staan of rond mijn bed lopen als ik dat wil.
Ik heb ook nog de kraamafdeling bekeken, en kindje ligt standaard in een wiegje naast het bed. En ze hebben hier een kraamsuite, met extra voorzieningen: koelkast, slaapbank, etc. Als die vrij is, mag ik daar in, en dan kan gelijk blijven slapen als ik nog een nachtje over zou moeten blijven. Prettig allemaal, om dat zo te zien, en ook fijn dat ze nog best vaak stuitbevallingen doen.
De arts-assistent haalde overigens nog een vervolgonderzoek op het Canadese stuitbevallingenonderzoek aan. Het Canadese onderzoek bewees dat stuitbevallingkindjes gemiddeld een lagere Apgarscore haalden dan een keizersnee-kindje. Reden om stuitbevallingen bijna te verbannen. Er is nu een Scandinavisch vervolgonderzoek geweest, waarin kindjes na 5 jaar nog eens werden onderzocht, en er bleek geen verschil in ontwikkeling meer te zijn tussen stuit en ks kindjes... Ik had trouwens al besloten dat ik die onderzoeken die er zijn geweest, appels en peren en moeilijk toe te passen vind, dus ik volg de gyn, maar toch is dit ook wel fijn om te horen...
spannend allemaal! veel succes!
Ik hoop voor je dat de verwensuite vrij is, dat lijkt me nou echt heerlijk als je dan toch een nachtje moet blijven
Het is dus toch een ks geworden, na het begin van een gewone bevalling. De navelstreng bleek bij Eva's voetjes te liggen, en toen mocht ik niet verder. En achteraf blij toe, dat natuurlijke blijkt niets voor mij te zijn. Wat een ellende vond ik het, ondanks mijn (objectief bekeken) niet erg lastige bevalling. Het ks herstel gaat supervoorspoedig, en Eva doet het ook prima.
Maar nu moet ze een heupecho vanwege het protocol bij stuitliggingen. Ik vind het zo onnodig! Er lijkt nu helemaal niets aan de hand met haar heupjes (ze is ook nog helemaal doorgelicht door een chiropractor - dat vond ik wel prettig, en het was een gratis consult
). Toen ik een afspraak wilde maken voor de echo, moest er ook gelijk een afspraak met een ortopeed gemaakt worden. Komt ze toch nog in een medische molen, en dat wil ik niet! Alleen maar vanwege statistieken en gemiddelden....Dus ik overweeg om het eerst maar aan te zien en die echo te laten zitten. Of ben ik dan erg naief
uit voorzorg kan toch geen kwaad? vind niet dat ze dan in een 'medische molen' komt.
beter nu dan dat er later iets blijkt te zijn waaraan je eerder iets had kunnen doen toch?
maar als je je er naar bij voelt moet je het gewoon even aanzien hoor
De kans bij stuitkindjes is gewoonweg groter op een heupafwijking, omdat je geen kinderarts hebt krijg je er een orthopedagoog bij hij zal je de uitslag uitleggen e.d. verders heb je hopenlijk niets met die man van doen.
Stel er is wat kunnen ze er nu wat aan doen ( spreidbroekje zoals maria van sugar had ) en hebben ze er "minder"last van. wacht je ermee is ze veel ouder, heeft ze lang onnodig pijn gehad misschien, en als er wat gedaan moet worden, is het voor bijv. een kindje wat kan lopen niet leuk om immobiel te zijn.
Het onderzoek is niet voor de statistieken het is voor het welzijn van jou kindje, ja dan wordt het in de statistieken mee genomen misschien maar primair is het voor jou kindje! en in mijn ogen moet je daar geen risico in lopen
Als er wél wat is en er wordt niks aangedaan, dan ben je echt heel ver van huis, schijnt.
Ik ga met Iris ook een echo laten maken (geen stuitligging) maar, "alleen maar" omdat ik vroeg röntgenologisch achterliep ofzo. Dus niet eens een echt heupafwijking.
Better safe then sorry in dit geval
quote:Die echo vind ik nog niet zo erg, maar dan ook weer een afspraak bij een orthopeed, en natuurlijk niet op de zelfde dag, dus weer naar het ziekenhuis met haar. Terwijl ik vind dat als de echo niets afwijkends geeft, ze dat ook wel door kunnen bellen. Dat gesleep met zo'n kindje...Op zaterdag 4 november 2006 19:28 schreef pinquit het volgende:
ik zou het gewoon wel doen linda.
uit voorzorg kan toch geen kwaad? vind niet dat ze dan in een 'medische molen' komt.
beter nu dan dat er later iets blijkt te zijn waaraan je eerder iets had kunnen doen toch?
maar als je je er naar bij voelt moet je het gewoon even aanzien hoor
Maar ja, ik zal er wel aan moeten geloven ben ik bang, want ik heb ook geen zin om enorm op mijn strepen te gaan staan bij het CB, ik wil mijn energie bewaren voor eventuele andere discussies die daar misschien ook wel volgen.
Edit: ik bedoel ook niet dat het onderzoek voor de statistieken wordt gedaan, maar vanwege de statistieken. Als een kind goed en symmetrisch beweegt, dan kan zo'n CB-arts toch ook een goede beoordeling doen? Maar blijkbaar niet...
quote:Een arts van het Cb mag geen medicatie voorschrijven, mag alleen een prediagnose stellen, maar geen definitieve diagnose omdat ze daar nog de kennis nog de middelen nog de papieren toe hebben.Op zaterdag 4 november 2006 19:42 schreef linda856763 het volgende:
[..]
-knip-
Edit: ik bedoel ook niet dat het onderzoek voor de statistieken wordt gedaan, maar vanwege de statistieken. Als een kind goed en symmetrisch beweegt, dan kan zo'n CB-arts toch ook een goede beoordeling doen? Maar blijkbaar niet...
edit:
Arwen bewoog ook prima symetrisch e.d. , toch was er op de eerste echo wel degelijk een afwijking, de echo hebben ze bij 4 maanden nog eens herhaald, omdat in die fase de kans nog redelijk groot was dat die bijgetrokken kon worden, hier is het goed afgelopen gelukkig
quote:geloof me, daar merkt ze nu minder van dan dat ze doet als ze 7 maanden isOp zaterdag 4 november 2006 19:42 schreef linda856763 het volgende:
[..]
Die echo vind ik nog niet zo erg, maar dan ook weer een afspraak bij een orthopeed, en natuurlijk niet op de zelfde dag, dus weer naar het ziekenhuis met haar. Terwijl ik vind dat als de echo niets afwijkends geeft, ze dat ook wel door kunnen bellen. Dat gesleep met zo'n kindje...
ik zeg niet dat het leuk is, maar toch, beter nu dan straks.
heb met max ook moeten slepen in het begin, vanwege zijn gebroken sleutelbeentje+voorkeursligging.
van fysio naar KA, heen en weer
maar ben blij dat alles nu goed is. Lara heeft ook een paar maand in een spreidbroek gezeten, hoewel het CB voor 99% zeker was dat er niets aan de hand was. Dus wel. Je weet het gewoon niet
Succes!
Maria had een fikse heupsubluxatie, er was zelfs bijna een tractie nodig. Ze heeft 10 maanden dag en nacht een spreidbroek moeten dragen en daardoor kwam het helemaal goed. Ik moet er niet aan denken dat we niet naar die echo waren geweest.
Gáán, Linda!
Jonne is voor een echo geweest, en Romme gaat 14 november. Echt, het risico dat er evt. iets zou zijn en dat pas veel later ontdekt wordt neem ik echt niet. Ik ken al twee gevallen waarin het veel te laat is ontdekt en waarbij beide vrouwen heel veel problemen ondervinden. Better safe than sorry.
(Maar je gevoel van al dat gesleep herken ik wel hoor.
)En dat allemaal om de kosten te drukken.
Even citaat van de Telegraaf:
quote:Ik kan even het uitgebreide artikel niet vinden. In onze krant stond er nl. veel meer.Bonus verloskundigen voor beperken keizersneden
UTRECHT - Verloskundigen kunnen extra geld krijgen van verzekeraars als zij minder vrouwen voor een keizersnede doorverwijzen naar een gynaecoloog.
Dat heeft de organisatie van verloskundigen (KNOV) afgesproken met Zorgverzekeraars Nederland (ZN). Een woordvoerder van ZN bevestigde een bericht hierover in de Volkskrant van vrijdag. ZN zegt de verloskundigen jaarlijks maximaal 1 miljoen euro toe.
[ Bericht 42% gewijzigd door dutchie op 05-11-2006 21:56:11 ]
maar mooi dat ik wel in het ziekenhuis zit, mocht dit kind zich alsnog omdraaien de komende weken
Er zit toch een behoorlijk risico aan een versie..
Toen bij mij de versie werd gedaan moest ik een ziekenhuissetje klaar staan, stond er een heel team klaar.. zijn ze met 4 man bezig geweest.. en dat moet een verlos ff in de eentje doen? en wat als er wat gebeurt? dan heb je nooit alle apparatuur erbij die nodig zijn, want dan voldoen een ctg en een echo apparaat heus niet, wat dacht je van de wee-en remmers , zuurstof etc..
vind het afschuwelijk, dat er verloskundige voor een paar extra centen de mensen en het kindje onnodig risico laat lopen
quote:O, dan was het bij mij wel anders. Ik lag in mijn gewone kloffie in een onderzoekskamer, bij een echoapparaat, en een arts-assistent ging proberen te draaien, en een gyn was er bij om te helpen. En daarvoor en daarna moest ik aan de CTG.Op maandag 6 november 2006 12:01 schreef _evenstar_ het volgende:
Wat belachelijk
Er zit toch een behoorlijk risico aan een versie..
Toen bij mij de versie werd gedaan moest ik een ziekenhuissetje klaar staan, stond er een heel team klaar.. zijn ze met 4 man bezig geweest.. en dat moet een verlos ff in de eentje doen? en wat als er wat gebeurt? dan heb je nooit alle apparatuur erbij die nodig zijn, want dan voldoen een ctg en een echo apparaat heus niet, wat dacht je van de wee-en remmers , zuurstof etc..
vind het afschuwelijk, dat er verloskundige voor een paar extra centen de mensen en het kindje onnodig risico laat lopen
Maar goed, er zouden nooit keuzes op dit gebied gemaakt moeten worden op basis van geld.
Ik ben iig in ziekenhuisklofie gestopt, aan de ctg 45 minuten en wee-en remmers (had al lang voorwee-en om de 15 minuten an 10 minuten) toen een zuster om monitor etc in de gaten te houden en 3 man die in me buik aan het wroeten waren
daarna half uur blijven liggen, toen wee-en remmers afgebouwd en na 30 minuten van de ctg af.Mijn baby blijkt ook in stuitligging te liggen, n.a.v. een echo vandaag. Gelukkig niet met de voetjes, maar met het kontje omlaag, ruggetje naar de linkerkant. Morgen moeten we even bellen voor een gaatje in het schema van de gyn om te proberen te draaien.
Nou is mijn vraag... hebben degenen die een stuitliggend kindje hadden allemaal geprobeerd het kindje te draaien of zijn er ook die de keuze gemaakt hebben om dat niet te laten doen?
Wat zijn de risico's voor het kindje dan? De vk zei dat dat allemaal overdreven is?
Een vriendin van mij heeft het laten draaien wel geprobeerd, maar dat werkte niet. Het deed ook nog eens heel veel pijn en ze zou het geen tweede keer doen. Maar ja, dat is natuurlijk absoluut geen garantie voor mij...het is een gynaecoloog die in stuitbevallingen gespecialiseerd is (en in versies) dus ik heb er wel vertrouwen in dat het geen drama wordt.
Ook wil ik graag voor een stuitbevalling gaan (als het draaien niet lukt) en niet voor een keizersnee, ook omdat het al de derde is. Volgens de vk is er dan veel meer kans dat het goed gaat dan bij een eerste kindje.
Ik ben benieuwd of er hier ook ervaringen zijn van moeders van tweede en/of derde kindjes die in stuit lagen, en die een 'gewone' stuitbevalling hebben gehad.
Hoe ging dat, was het veel zwaarder dan een 'gewone' bevalling of juist niet? En had je achteraf liever voor een keizersnee gekozen?
Veel vragen, maar praktijkervaring is wel fijn om te horen, toch anders dan statistieken. Alvast bedankt!
Vraag je gyn anders eens naar de succescijfers; in sommige ziekenhuizen is dat bijv 15% bij een eerste en 50% bij een volgend kind. Het is iig belangrijk dat je je goed kunt ontspannen.
Risico's zijn 10% kans op een dip in de hartslag en om die reden bij 1% van het totaal een spoedkeizersnee, en verder een erg kleine kans op breken vd vliezen, placentaloslating, navelstrengomstrengeling ed. Daarom wordt gewoonlijk met echo en CTG de conditie van de baby voor, tijdens, en ca 30 min na de draaipoging in de gaten gehouden. Ervaringen kun je ook in het archief van het forum van Ouders Online veel vinden.
Succes bij je keus!
De antwoorden op al je vragen staan in dit topic. Niet flauw bedoeld, (echt niet!) maar is dus de snelste manier om veel ervaringen te krijgen, gewoon gaan lezen al wat er al staat.
Poemojn, jij ook bedankt voor je reactie, ik begrijp uit jouw verhaal dat de risico's wel meevallen.
quote:Ik vul dit even aan met mijn post uit het 'zwangeren' topic. Misschien heeft iemand hier nog wat aan.Op woensdag 21 april 2004 14:48 schreef phileine het volgende:
Merisse je hebt het denk ik over die beroemde verloskundige in het Slotervaartziekenhuis. Die wordt "de keerder van Amsterdam" genoemd. Een ken een aantal meiden die bij haar in de stand-by stonden, die werden dan opeens midden in de nacht bijvoorbeeld opgebeld dat ze even tijd had tijdens haar dienst en dan konden ze komen om het kind te laten draaien. Er wordt beweerd dat als zij het niet kan draaien, het kind gewoon niet gedraaid kan!
==================
k hoorde dat er in Amsterdam een specialist draaien zit, Riet van Baaren. Die is aardig bekend voor de goede resultaten. Slagingspercentage is hoog Jouw vk moet die ook wel kennen Suzanna. http://ziekenhuis.slz.nl/default.asp?mid=2&conid=6&submid=8&con=true
http://nieuws.slz.nl/documents/SNCmaart03.pdf
Ervaringen met haar zijn ook on line te vinden:
http://home.hetnet.nl/~mamajolijn/Ervaringen%20Marc.htm
http://www.beatmeisje.nl/?p=67
http://latitud.web-log.nl/latitud/2005/04/uitwendige_vers.html
quote:DAt is het beste advies wat ik je kan geven: ga niet te veel op onderzoek uit, laat je goed voorlichten door je gyn en vk, en neem zelf een beslissing. Al die onderzoeken zijn erg verwarrend en absoluut niet eenduidig. De versie deed mij trouwens helemaal niet zeerOp woensdag 29 november 2006 08:01 schreef Suzanna het volgende:
Je hebt wel gelijk Sugar! De eerste pagina had alleen maar posts waar ik eigenlijk niet veel aan had, maar toen ik verder las ben ik wel meer te weten gekomen. Maar ik denk dat ik de rest maar aan de gyn ga vragen, voor ik te bevooroordeeld word. Te veel praktijkervaringen kun je ook bangig van worden denk ik.
Poemojn, jij ook bedankt voor je reactie, ik begrijp uit jouw verhaal dat de risico's wel meevallen.
Sterkte
Het kindje ligt trouwens in een onvolkomen stuit (beentjes en hoofdje dus omhoog, billen onderin).
Heb vrijdag een afspraak met de gyn.
. Wel had ik bij mijn eerste ook de placenta volledig aan de voorkant, en hadden ze daardoor al moeite om goed te voelen hoe ie lag.quote:Zo lag mijn Frummel ook in de buik. Men heeft nog wel geprobeerd te draaien en de placenta lag ook over de buikwand heen. Men kon het niet goed voelen en een draaipoging zal daardoor flink afnemen in kans van slagen. ( ziekenhuisboekjes gelezen ). Bij mij wilde ze gaan draaien met 36 weken Ze kwamen erachter met 35 weken pas vanwege die placenta die ervoor zat. Ze vonden het al zo vreemd dat ik nooit harde schoppen voelde.Op maandag 9 juli 2007 17:43 schreef marlieske het volgende:
hmmmz even ruw weg doorgelezen maar kan het niet vinden.... weet iemand of een gyn uberhaupt een kindje uit de stuit kan/wil draaien als de placenta totaal over de buikwand heen ligt?
Het kindje ligt trouwens in een onvolkomen stuit (beentjes en hoofdje dus omhoog, billen onderin).
Heb vrijdag een afspraak met de gyn.
Alleen lag Frummel te diep met het kontje in mijn bekken waardoor ze haar niet omhoogkregen en dus niet konden draaien. Bij mij werd het een keizersnede. Ik wilde niet eens zo proberen te bevallen.
.quote:Heb je grote kans dat het ( weet niet wat het wordt bij jeOp maandag 9 juli 2007 21:18 schreef marlieske het volgende:
Tja ik wil vrijdag afwachten of ze uberhaupt kunnen draaien zo, maar als dat geen optie is dan word het zeker een keizersnede. een stuitbevalling zie ik niet zo zitten.
) er zo uitkomt. 
Die voetjes naast het koppie
Mijn nichtje is vaginaal geboren met haar voeten naast haar oren. Op blauwe schaamlipjes door de druk die op de onderkant inplaats van het hoofdje komt te staan na had ze niets.
Succes Marlieske, hopelijk is je kleintje te draaien!
quote:Ze had niets hoorOp maandag 9 juli 2007 21:51 schreef marlieske het volgende:
aaah het ziet er wel eng uit.... bah jullie maken me een beetje bang
. Ze werd een hoera baby genoemd omdat haar beentjes niet helemaal naar beneden konden. Of stuiterkindje .Ze heeft er niets aan overgehouden en is kerngezond. Na een dag of drie was het al gewoon naar beneden. Twee echo's gehad om de heupen te controleren en alles is perfect in orde.
.Was niet mijn bedoeling om je bang oid te maken. Dat kindje op de foto is namelijk mijn dochter
.Tja we zullen het vrijdag horen of ze een poging gaan doen, vind de gedachte van het draaien alleen al eng *brrrr *
quote:Misschioen liggen ze de eerste dagen een beetje dubbel ( bij mijn dochter was het maar een paar uur ) en dan een aantal dagen voetjes recht naar voren. Maar ze hebben wel weer een mooi rond koppie en niet zo'n verfrommelde als met een vaginale bevallingOp maandag 9 juli 2007 22:14 schreef marlieske het volgende:
Nou gelukkig zijn je nichtje (owlet) en je dochter (nikky) gezond ter wereld gekomen maar het ziet er toch een beetje vreemd uit...
Tja we zullen het vrijdag horen of ze een poging gaan doen, vind de gedachte van het draaien alleen al eng *brrrr *
dit lees ik net http://www.stuitlig.nl/robbert.php en dat is dus een gyn in het ziekenhuis waar ik vrijdag naar toe moet.....
ff n quotte:
Daarnaast zijn er nog wat relatieve contra-indicaties (relatieve redenen om het niet te doen), bijvoorbeeld als een zwangere vrouwe weinig vruchtwater heeft, of als de placenta op de voorwand ligt, of als er sprake is van een onvolkomen stuit (de voetjes van de baby liggen naast de oortjes) en tot slot zijn we extra voorzichtig bij vrouwen die eerder een keizersnede hebben gehad in verband met het littekenweefsel.’
quote:Ja dat ken ik. Maar ze wilden het toch bij mij doen helaasOp maandag 9 juli 2007 22:21 schreef marlieske het volgende:
haha das dan wel weer een voordeel een kreukvrij snoetje
dit lees ik net http://www.stuitlig.nl/robbert.php en dat is dus een gyn in het ziekenhuis waar ik vrijdag naar toe moet.....
ff n quotte:
Daarnaast zijn er nog wat relatieve contra-indicaties (relatieve redenen om het niet te doen), bijvoorbeeld als een zwangere vrouwe weinig vruchtwater heeft, of als de placenta op de voorwand ligt, of als er sprake is van een onvolkomen stuit (de voetjes van de baby liggen naast de oortjes) en tot slot zijn we extra voorzichtig bij vrouwen die eerder een keizersnede hebben gehad in verband met het littekenweefsel.’
.Maar als je niet wilt gewoon zeggen he! En zeg waar je angstig voor bent. Ze zijn er ook voor om die angsten en zorgen bij je weg te nemen.
Heel veel succes in elk geval en zou je willen laten weten hoe het allemaal is gegaan?
quote:Dat vooralOp maandag 9 juli 2007 22:16 schreef nikky het volgende:
[..]
Misschioen liggen ze de eerste dagen een beetje dubbel ( bij mijn dochter was het maar een paar uur ) en dan een aantal dagen voetjes recht naar voren. Maar ze hebben wel weer een mooi rond koppie en niet zo'n verfrommelde als met een vaginale bevalling
maar de mijne had een blauwe kont, da's ook een rare gewaarwording Die is trouwens vaginaal geboren, eerste kind. Met de inzichten van 16 jaar - 1 maand geleden allemaal heel goed gegaan. En ik ben er nog steeds blij om en trots op dat we het zelf hebben kunnen doen. Mijn kanjer en ik
quote:Die zit toch in ene luierOp maandag 9 juli 2007 23:07 schreef anne_Chris het volgende:
[..]
Dat vooral
! Nee de mijne was puntgaaf
Zoald ik z&g zei hier wel draaipoging geprobeerd met 40.5 week ( ja toen nog
) niet gelukt helaas, ze vouwde zich idd ietsjes dubbel, maar idd gaaf rond mooi snoetje Het is wel slim om dan een beetje te lezen in het ks-topic, dan denk je misschien aan dingen die je wel wil weten of regelen, waar je zelf zo niet aan denkt. Hier is het: Keizersnee-ervaringen deel 2
quote:Daar was toen bij mij ook twijfel over. De ene gyneacoloog zei dat dat niet uitmaakte, maar de volgende (die uiteindelijk de versie zou gaan uitvoeren, maar wij inmiddels al van besloten hadden het niet te doen) zei er absoluut niet aan te beginnen. Kans dat de placenta los zou raken.Op maandag 9 juli 2007 17:43 schreef marlieske het volgende:
hmmmz even ruw weg doorgelezen maar kan het niet vinden.... weet iemand of een gyn uberhaupt een kindje uit de stuit kan/wil draaien als de placenta totaal over de buikwand heen ligt?
Het kindje ligt trouwens in een onvolkomen stuit (beentjes en hoofdje dus omhoog, billen onderin).
Heb vrijdag een afspraak met de gyn.
Dat heeft mijn alleen maar gesterkt in ons besluit om het niet te doen.
Ik weet het is heel lastig om bij dit soort dingen een beslissing te nemen, maar je moet wel echt vertrouwen hebben in degene die zo'n versie uitvoert. En daarnaast, laat je ook eens leiden in je gevoel. Vaak sterkt je dit.
quote:Nou mijn keuze heb ik zo duidelijk, maar iedereen is tegenwoordig zo voor het draaien enzo.Op dinsdag 10 juli 2007 10:14 schreef dutchie het volgende:
[..]
Ik weet het is heel lastig om bij dit soort dingen een beslissing te nemen, maar je moet wel echt vertrouwen hebben in degene die zo'n versie uitvoert. En daarnaast, laat je ook eens leiden in je gevoel. Vaak sterkt je dit.
Dat ik me straks bijna bezwaard voel als ik aangeef geen versie te willen/durven.
Daarbij heb ik enkele jaren terug een dubbele bekkenbreuk gehad en daar heb ik nu behoorlijk wat last van.... en om dan een hoop gepor en geduw te hebben bij mijn schaambeen... tja kweet niet of dat een strak plan is.
Maar ik zal de vrijdag horen wat de gyn er van denkt, hij moet goed kunnen babbelen wil hij me overtuigen.
Met 28 weken (echo) lag die nog goed, controle erna bleek dat kleintje gedraaid is
Ik vind het vooral lastig dat je verschillende berichten overal hoort, bijvoorbeeld dat baby's in principe tot 36 weken kunnen draaien, maar soms hoor je weer andere termijnen
Zelf zijn we er al wel over uit dat als 't kleintje staks nog in stuit ligt we niet voor een stuitbevalling gaan, maar voor een keizersnede.
Over anderhalve week moet ik weer op controle, maar tot nu toe is de houding nog niet veranderd (goed te voelen). Als kleine dan nog in stuit ligt worden we doorgestuurd voor een echo en daarna naar de gyn
Ik zie wel op tegen een keizersnede (ga het topic wel even doorlezen nog), maar stuitbevalling zien we gewoon ook echt niet zitten.
Hopelijk wordt er nog gedraaid door de baby..
Uiteindelijk is onze kleine meid nog een klein beetje van ligging veranderd van een onvolkomen stuit naar een voetligging (voeten dus naar beneden hoofdje boven bij je ribben) er werd uiteindelijk niet gedraaid en het werd een geplande (naja... ) keizersnede die werd gepland voor 3 augustus, uiteindelijk heeft Isa spontaan besloten dat ze de 22ste juli geboren wilde worden dus werd het een spoedje.
Ik heb de ks niet als vervelend ervaren en zou er niet eens echt problemen mee hebben als een volgend kindje ook zo geboren zou worden. Het herstel ging namelijk voorspoedig en na 1,5 week liep ik achter de kinderwagen.
Bij mij was vooral de gedachte aan mogelijk zuurstof tekort bij een vaginale bevalling een reden om voor de ks te kiezen gelukkig was de gyn het voor 200% met me eens.
Als de kont als eerste was gekomen was Isa vaginaal geboren omdat ik met 10 cm ontsluiting naar de ok werd gebracht en dan voor de snelste weg gekozen zou worden, en aangezien een kont bijna net zo groot is als een hoofdje zou het risico stukken minder zijn geweest en dat had ik dan ook prima gevonden, het ging namelijk allemaal keurig volgens het boekje en zelfs nog wat sneller.
Kies voor het geen waar jij en je partner achterstaan en vergeet je fototoestel niet als je voor een ks mocht kiezen(anders ook niet vergeten hoor
), het is namelijk erg mooi om op foto vast te leggen.