Mijn favoriete nummers in het blokje 1500-1476:
1483 Teddy Swims - The Door: Eigenlijk geldt hier hetzelfde voor als voor The Emptiness Machine; dit was gewoon een uitzwaai-alarm geweest als ik dat lijstje had gebaseerd op mijn recentste top 1000 in plaats van dit van vorig jaar. Teddy Swims vind ik een van de heerlijkste recente toevoegingen aan de Top 2000, een heel authentiek, eigen maar toch ook eigentijds geluid. Het enige kritiekpuntje dat ik heb op de heer Dimsdale is dat hij niet onder zijn echte naam muziek uitbrengt. Dat is toch een geniale naam? Maar ach, nu kan hij in het Roger Waters Robert Plant…-plaatje getyft worden, dat is ook wat waard.
1479 Kaiser Chiefs - I Predict a Riot: Twee noteringen voor Kaiser Chiefs in de geschiedenis van de Top 2000, en allebei al enige tijd verdwenen… tsja, ik vind het alsnog wel erg karig. Ik vrees ook dat ze niet meer gaan terugkeren, maar het zijn wel echt indierock-iconen van begin deze eeuw, binnen die niche zullen ze niet snel worden vergeten.
1487 The Pogues & Kirsty MacColl - Fairytale of New York: The Pogues kende ik nooit echt van iets anders dan dit nummer tot ze die dodenbonus kregen, maar het overige werk dat binnenkwam in de Top 2000 vond ik niet veel aan. Deze wel, inderdaad een heel toffe samenzang en een origineel kerstnummer met een kwinkslag dat tóch ook heel sfeervol is.
Mijn minst favoriete nummers in het blokje 1500-1476:
1500 Rowwen Hèze - Bestel mar: De ironie wil dat ik dit stukje typ vanuit Valkenburg in Zuid-Limburg. Zoals gezegd, heerlijk vakantie-adresje waar ik al mijn leven lang graag kom. En je moet het de Limburgers nageven, ze draaien deze muziek gelukkig ook weer niet in elke kroeg, dat kun je over Amsterdammers en André Hazes niet zeggen. Maar mooi zal ik het nooit gaan vinden. Wat ik aan dit specifieke nummer wel opmerkelijk vind is dat het lekker alle stereotypes bevestigt, ordinaire zuipmuziek dus.
1495 Harry Styles - Music For A Sushi Restaurant: Tsja, hier heb ik ook al vaker mijn ongezouten mening over gegeven. Veel te gelikt en overgeproduceerd voor mijn muzikale smaakpapillen. Zijn we er al bijna doorheen?
1491 Moses - We just: Gelukkig, ook nog een artiest die ik niet al minstens 5 keer gefileerd heb, wordt anders ook wel een beetje eentonig. Meestal kan ik die vroege italodisco wel op waarde schatten, soms ook deels door de covers van Master Blaster, maar deze vind ik een beetje de plank misslaan. De vocalen en geluidseffecten in het refrein vind ik met name niet mooi.
Mijn favoriete nummers in het blokje 1475-1451:
1469 The Motors – Airport: Hier zit je echt meteen lekker in, met die melancholische intro. Thematisch moet ik altijd denken aan de KL204, maar deze is muzikaal nog wel een stukje steviger wat mij betreft.
1466 Anastacia - Left outside alone: Een van de sterker opgebouwde popplaatjes, met name de pre-chorus vind ik hierin heel mooi, haast poëtisch. Anastacia maakt ook slim gebruik van klinkerharmonie in haar teksten, op dat gebied zit hier echt wel meer in dan in het gemiddelde popmuziekje.
1454 Tom Petty & The Heartbreakers - Learning to Fly: Nog best lasting om een derde te plukken uit dit blokje, er staan er best wat dicht bij elkaar. Hier had ik ook de Black Pumas kunnen noemen, of Simon & Garfunkel, of nog wel een aantal. Maar ik ga toch voor deze (naar mijn mening) mooiste van de noteringen van Tom Petty, echt zo’n plaat waarvan ik denk ‘goh, ik zou dit ook buiten de Top 2000 wat vaker moeten aanzetten’.
Mijn minst favoriete nummers in het blokje 1475-1451:
1461 Rob de Nijs – Zondag: Ja, ik vrees dat deze inderdaad wel een stevige boost gaat krijgen. Rob de Nijs vind ik soms heel mooi en soms totaal niet, deze heeft het voor mij dus totaal niet. Hij staat nog net een stukje boven Banger Hart, maar daar is alles mee gezegd.
1453 Robbie Williams - Rock DJ: De zoveelste van Robbie die in dit lijstje belandt. Nogmaals sorry voor de fans.
1462 The Three Degrees - Dirty Ol Man: De manier waarop de tekst in elkaar zit bevalt me niet helemaal. Alsof je persoonlijk wordt aangesproken en beschuldigd van allerlei onkuise handelingen. Dat heeft me altijd een beetje tegengestaan aan deze verder niet bijzonder opzienbarende plaat.