Meisje (10) zwaargewond; pleegouders opgepakt - poging tot doodslag #3

quote:

Op donderdag 6 november 2025 10:19 schreef Momo het volgende:
[ x ]
[ x ]
[ x ]

Nee, je bent een monster

quote:

Op donderdag 6 november 2025 10:32 schreef Fok-it het volgende:
Wel benieuwd waar deze mafklapper context denkt te kunnen vinden

quote:

Op donderdag 6 november 2025 10:38 schreef Momo het volgende:

[..]
Elk normaal denkend mens moet al trillingen krijgen als je dit enkel de beschrijvingen leest. Misschien kan meneer de context vinden als ze hem ook zo behandelen in de gevangenis.

quote:

Op donderdag 6 november 2025 10:48 schreef Momo het volgende:
[ x ]
Hoeveel pech heeft dit meisje in haar leven gehad?

quote:

Op donderdag 6 november 2025 09:14 schreef mitt het volgende:
[ x ]

Waarom kunnen zulke mensen dan in godsnaam pleegkinderen hebben??!

quote:

Op donderdag 6 november 2025 10:50 schreef Perrin het volgende:
Rare wereld waar mensen voor 1400 euro per maand een mensje als huisdier nemen.

quote:

Op donderdag 6 november 2025 10:52 schreef Ama het volgende:

[..]
Het klinkt misschien heel hard maar aangezien ze nu functioneert op het niveau van een peuter hoop ik ergens dat ze ook niet meer weet wat er is gebeurd.

quote:

Wat het pleegmeisje uit Vlaardingen overkwam, raakt zelfs de rechter: ‘We gaan door totdat ze breekt’

Pleegouders John en Daisy verloren ‘de realiteit uit de ogen’, toen ze hun pleegdochtertje opsloten in een kooi, sloegen of naakt vastketenden. Het gedrag van het meisje dreef hen tot het uiterste, zei John vanmorgen in de rechtbank. En ze vonden er toch al ‘geen reet meer an’ om voor het kind te zorgen.

De rechter kan het zich moeiteloos voor de geest halen. De foto van het pleegdochtertje van John en Daisy aan het begin van de plaatsing bij haar pleegouders in Vlaardingen. Volle wangen, stralende lach, lange dikke haren. En dan dat ene screenshot, van kort voordat ze zwaargewond met gebroken botten en hersenletsel in het ziekenhuis belandde. Camera’s legden vast hoe ze bij het huis van John en Daisy rondscharrelde: mager, kwetsbaar, hol.

Zwaar mishandeld ook, zegt het Openbaar Ministerie, dat John en Daisy vervolgt voor vreselijke feiten. Een pleegdochtertje dat werd opgesloten, geslagen, naakt vastgeketend met een masker voor haar mond. Een kooi die onder stroom was gezet. Maar de pleegouders zijn géén monsters, zegt John. Het gaat om de context, het problematische gedrag van het meisje, dat maakte dat hij haar strafte. En daarbij de realiteit uit het oog verloor, niet zag ‘wat goed en fout ging’. „We probeerden haar in het gareel te houden.”

Te hard geslagen
Bijvoorbeeld toen het kind de badkamer had besmeurd met foundation. Het meisje moest squatten, door haar knieën buigen, en werd ondertussen geslagen door John. Hij ontkent dat, maar Daisy vertelde schoorvoetend aan de politie hoe dat ging. Zelf zegt ze dat ze alleen strafte met strafregels, met huiswerk, met het moeten lezen van een boek.

Maar John, ja, die heeft wel geslagen, gaf ze schoorvoetend toe bij de politie. Dat was terwijl het kind die kniebuigingen moet doen. Toen Daisy werd gevraagd te laten zien hoe hard er werd geslagen, kon ze dat niet. Het was te hard om voor te doen op de tafel voor haar.

En de rechter geeft toe: hij heeft soms moeite met de beelden die hij in het dossier zag. Neem die van het meisje aan de ketting – de sleutel lag in de meterkast. „Eigenlijk is het niet te bevatten”, zegt Daisy. John probeert te verklaren hoe het zo ver kon komen. „Als ze niet in de hoek blijft staan, ga je manieren bedenken waarop ze toch in de hoek blijft staan.”

De bizarre gang van zaken werd bijna normaal, blijkt ook uit appjes. Zoals die keer dat John dit bericht naar Daisy stuurde: ‘Ik ga effe liggen, ze zit nog vast, maar als je terugkomt kan ze de afwas doen.’ Als op een ander moment wordt gevraagd of ‘ze’ - het meisje dus – ‘nog vastzit’, antwoordt Daisy met schaterende smileys. En, op een ander moment: ‘We gaan door totdat ze breekt.’

Doorgaan totdat ze breekt. Als het meisje danste, in plaats van stil bleef staan zoals haar was opgedragen, dwong John haar te blijven dansen. Hij appte er Daisy over: ‘Moet je kijken op de camera. Ze moet blijven dansen van mij.’ Het antwoord: ‘hahahaha.’ Ook te lezen: ‘Ze lijkt wel een pornodanseres’. En: ‘Goed voor de bloedsomloop.’

‘Geen reet meer an’
De pleegouders waren ook allang klaar met het meisje en haar kleine zusje, blijkt uit de berichten. Dat hun pleegdochtertje 1400 euro had gestolen, was de druppel. In mei 2023 appen ze erover. Daisy vraagt: ‘Moet je haar niet laten drinken of iets eten, voor ik ineens een flauwgevallen kind heb, of uitgedroogd?’ John reageert: ‘Het is jouw straf, niet de mijne. Ik doe niks bij haar, want ik ben er een beetje klaar mee.’ Dat laatste is Daisy ook. ‘Ik vind er geen reet meer an.’

En toch blijft het meisje. Omdat ze betere cijfers haalde. Omdat het meisje niet weg wilde. Omdat er extra hulp werd beloofd. „Omdat we voor haar wilden vechten”, zegt John.

Maar uiteindelijk liep het toch uit de hand. De beloofde hulp kwam niet, zegt John. En zelfs naar school mocht ze niet meer, vanwege vernielingen, stelen. School vond dat het kind eerst meer hulp moest krijgen. „Onbegrijpelijk dat school dat eenzijdig kan beslissen”, zegt John. „Want toen kwam ze thuis te zitten, maar de hulp, die kwam niet.”

Het meisje verdween in huis, om in mei 2024 zwaargewond in het ziekenhuis te belanden. Haar zusje was toen al teruggeplaatst naar hun biologische moeder.