Help mijn kind is slim! Hoe ga je om met hoogbegaafdheid? #11

Het is wel tijd voor een update van de OP, zie ik. @SaskiaR als je tijd hebt… plaatjes werken niet meer. De vragen aan het eind hebben heel veel spaties en sociaal en emotioneel mag uit elkaar.
Ik heb de OP nog nooit eerder gelezen

En er zijn hier best wat uhb-kinderen, dus volgens mij is dit daar een prima topic voor.

Iets afbuigend van het topic maar ook weer niet...
Ik heb me wel eerder afgevraagd of Visual Thinking in dat plaatje in de OP wel klopt.
Veruit de meerderheid van de mensen heeft een vorm van visual thinking, dat ze beelden kunnen zien en in beelden denken. Dat helemaal niet kunnen, afantasie, is behoorlijk zeldzaam. Men schat het nu afaik op 1-4% van de mensheid. Vooralsnog lijkt het erop dat mensen met afantasie gemiddeld iets intelligenter zijn dan het algeheel gemiddelde.

Ik heb dat toevallig zelf (anders was het me vast niet opgevallen). Ik denk in woorden maar die zie ik niet voor me. Tot een jaar of wat geleden dacht ik dat alle uitspraken over je iets inbeelden, voor je zien, je voorstellen dat je op plek x bent metaforisch bedoeld waren.

N=1 natuurlijk, maar ik vraag me dus af of het echt wel zo bij elkaar hoort, visual thinking en hoogbegaafdheid. Of dat wel meer is dan bij de rest van de populatie, die dus grotendeels ook mentaal beelden kan zien. Of misschien zelfs wel andersom.
Ik ben eigenlijk benieuwd hoe jullie kinderen dat hebben. De mijne speelt hele films af in zijn hoofd dus die heeft het zeker niet, maar dat heeft ie van zijn biologische moeder en dat ben ik niet.

Voor een kind kan het best frustrerend zijn als erover gepraat wordt alsof iedereen in beelden kan denken terwijl het kind zich daar geen voorstelling van kan maken.

Mijn gewone slimmerik denkt veel meer in beelden dan mijn HB-er. Maar de HB-er heeft ook problemen met 3D figuren en routes onthouden. Uit een leer-onderzoek bleef ook dat hij vooral auditief veel onthoudt, visueel het minst. Dat heeft zijn vader ook, en die is ook slim zat. Zit ik voor die gewone slimmerik te klooien met grafiekjes, plaatjes etc om dingen uit te leggen en dat werkt perfect. Maar als ik datzelfde bij de HB-er doe, dan ben ik hem kwijt. Die moet ik echt dingen in woorden uitleggen, hoogstens ondersteunt met plaatjes.

quote:

Op vrijdag 20 september 2024 21:45 schreef Wiepje het volgende:
Sorry, even inbreken. Zijn er hier ouders met uhb kinderen? Ik zou het fijn vinden om daar even mee te sparren en een apart topic over te openen

Ik zou hier gewoon tikken. Er zijn zo weinig uhb kinderen en er zit ook wel overlap met de hb groep.

Wij zijn hier in huis alle drie echt beelddenkers, zoon is getest van mijn man en ik hebben van onszelf een vermoeden.

Door de vele wisselingen in ib’ers afgelopen jaar ligt er nog steeds geen plan voor L. Hij kreeg eind groep 4 de uitslag en hij zit nu in groep 6. We hebben gisteren het startgesprek met de juf gehad en heel duidelijk aangegeven dat hij echt graag iets wil leren en dat de 20 woordjes Engels die hij moet leren voor de toets voor hem echt geen uitdaging zijn. Hij kijkt alleen maar filmpjes in het Engels zonder ondertiteling en dat al jaren. Moet hij nu ‘face’ en ‘mushrooms’ leren. De juf vroeg wat hij wel wilde leren en laatst zei hij tegen mij dat hij in die tijd wel Duits wilde doen. De juf stond daar voor open dus ze gaat kijken hoe ze dat vorm kan geven. Ze gaat zodra de ib’er begint (oktober) haar aan het lijntje houden om een fatsoenlijk plan op te stellen.

Wat fijn dat hij ook zelf goed weet wat hij wil leren!

quote:

Op zaterdag 21 september 2024 18:19 schreef arvensis het volgende:
Wat fijn dat hij ook zelf goed weet wat hij wil leren!

Echt wel! Eind groep 5 kwam er niks meer uit, wilde niks leren nam totaal geen initiatief. Nu na de vakantie met nieuwe energie beginnen, dus gebruik van maken.

@Vanyel mijn ‘gewone’ HB kind (oudste) is geen typische beelddenker. Ook meer het analytische type met weinig fantasie en creativiteit. Feiten tellen. De jongste is wel 100% een beelddenker, creatief (u?)hb met ernstige dyslexie. Woorden en teksten zijn niet zijn ding.

Ik heb mezelf altijd afgevraagd wat ik zelf (primair) ben. Ik herkende me niet (voldoende) in beelddenken, maar ik ben ook geen typische auditief denker. Mijn gehoor is ook niet goed, dus dat zou sowieso niet goed uitpakken. Toen ik een tijdje terug las over kinesthetische denkers, vielen er wat puzzelstukjes op zijn plek. Eindelijk iets waarin ik mezelf echt herken. Gek genoeg vond ik dat heel fijn.

[ Bericht 23% gewijzigd door Phaidra op 21-09-2024 22:24:09 ]

Ik vind het allemaal vrij vreemd klinken, die denkdingen

quote:

Op zaterdag 21 september 2024 22:31 schreef Vanyel het volgende:
Ik vind het allemaal vrij vreemd klinken, die denkdingen

Haha ja dat ook. Maar ik dacht dus echt dat het óf beelddenken óf auditief denken was. En ik herkende daar niks echt van, dus ik dacht dat ik dan helemaal geen informatie zou verwerken oid? Ik vond mezelf nogal raar (nou ja, niet geheel onwaar, maar toch).

quote:

Op zaterdag 21 september 2024 22:33 schreef Phaidra het volgende:

[..]
Haha ja dat ook. Maar ik dacht dus echt dat het óf beelddenken óf auditief denken was. En ik herkende daar niks echt van, dus ik dacht dat ik dan helemaal geen informatie zou verwerken oid? Ik vond mezelf nogal raar (nou ja, niet geheel onwaar, maar toch).

Ik vind het zulke rare beschrijvingen en concepten, ik herken me in alles niet.
Nou ben ik vast the odd one out, ik heb niet alleen geen beelden maar kan ook niet intern horen, voelen, ruiken of proeven, maar heb wel een goede interne spatial sense en worded thinking. Misschien daarom ook dat ik echt moeite heb met begrijpen wat iets als auditief denken überhaupt betekent.

quote:

Op zaterdag 21 september 2024 22:42 schreef Vanyel het volgende:

[..]
Ik vind het zulke rare beschrijvingen en concepten, ik herken me in alles niet.
Nou ben ik vast the odd one out, ik heb niet alleen geen beelden maar kan ook niet intern horen, voelen, ruiken of proeven, maar heb wel een goede interne spatial sense en worded thinking. Misschien daarom ook dat ik echt moeite heb met begrijpen wat iets als auditief denken überhaupt betekent.

Wat bedoel je met spatial sense en worded thinking?

quote:

Op zaterdag 21 september 2024 23:36 schreef miss_sly het volgende:

[..]
Wat bedoel je met spatial sense en worded thinking?

Spatial sense dat ik wel van binnen gevoel heb voor vorm, formaat, afstand, richting van dingen. Ik kan zonder te kijken reddelijk inschatten hoe ver de tafel van me vandaan is bijvoorbeeld, als ik die heb zien staan. Niet zien, wel weten.
Worded thinking is denken in woorden. Die woorden zijn er gewoon, niet visueel of auditief maar ze bestaan somehow wel.
Hier herken ik me wel in de uitleg en vind ik het onderscheid tussen verschillende vormen zelf heel begrijpelijk. Wel veel opties, die kunnen dan ook weer gecombineerd zijn.

Edit: bij herlezen doe ik ook aan unsymbolized thinking. Dat is altijd heel moeilijk uit te leggen, zij doen het beter dan ik

[ Bericht 4% gewijzigd door Vanyel op 22-09-2024 09:40:11 ]

quote:

Op zondag 22 september 2024 08:35 schreef Vanyel het volgende:

[..]
Spatial sense dat ik wel van binnen gevoel heb voor vorm, formaat, afstand, richting van dingen. Ik kan zonder te kijken reddelijk inschatten hoe ver de tafel van me vandaan is bijvoorbeeld, als ik die heb zien staan. Niet zien, wel weten.
Worded thinking is denken in woorden. Die woorden zijn er gewoon, niet visueel of auditief maar ze bestaan somehow wel.
Hier herken ik me wel in de uitleg en vind ik het onderscheid tussen verschillende vormen zelf heel begrijpelijk. Wel veel opties, die kunnen dan ook weer gecombineerd zijn.

Edit: bij herlezen doe ik ook aan unsymbolized thinking. Dat is altijd heel moeilijk uit te leggen, zij doen het beter dan ik

Ik vind het een geweldig artikel en eindelijk eens wat manieren van denken waar ik me min of meer in kan herkennen. Ik heb me nooit kunnen vinden in visueel denken. Mijn voorstellingen van plaatsen, dingen en personen in boeken zijn ook nooit in beelden. Een film na een boek is voor mij ook nooit in dat opzicht een teleurstelling, omdat het voor mij al nooit een visueel beeld had.

Ik ben meer als jij en heel toevallig dat dochter onlangs vertelde dat zij ook zo is. We waren beide blij dat we een verwant persoon hadden gevonden

Toffe linkjes!

Bij dat eerste linkje herken ik me vooral in digitaal/beeld denken. Bij dat tweede linkje ben ik vooral jaloers op alles wat begint met 'Just...' lijkt me heerlijk!

Beide kinderen _{(geen officiële 'labeltjes', wel slimmerikjes)} zijn erg visueel ingesteld heb ik het idee hoewel de jongste ook erg 'gevoelig' is voor alles wat met geluid te maken heeft trouwens

NWS / Witte jongen met hoog IQ heeft meer kans gezien te worden.

Geen nieuw nieuws, denk ik.

quote:

Op dinsdag 24 september 2024 07:45 schreef arvensis het volgende:
NWS / Witte jongen met hoog IQ heeft meer kans gezien te worden.

Geen nieuw nieuws, denk ik.

Nee, geen nieuws, wel triest. Hoewel ik moet zeggen dat mijn blanke, blonde jongen op 1 school ook niet gezien werd als hb-er. Zelfs toen we het hen vertelden, wilden ze het niet zien. Het is dus ook nog afhankelijk van wie er voor de klas staat en in het gesprek aanwezig zijn…

Ik ben ook wel een beetje juf Sophie-moe. Ze vraagt veel aandacht voor de doelgroep, dat vind ik tof. Ze opereert hier in de regio en zet veel dingen op, maar lijkt niets af te maken. Doet veel dingen een beetje. Ik vind dat vermoeiend.

quote:

Op dinsdag 24 september 2024 08:01 schreef MevrouwCactus het volgende:

[..]
Nee, geen nieuws, wel triest. Hoewel ik moet zeggen dat mijn blanke, blonde jongen op 1 school ook niet gezien werd als hb-er. Zelfs toen we het hen vertelden, wilden ze het niet zien. Het is dus ook nog afhankelijk van wie er voor de klas staat en in het gesprek aanwezig zijn…

Ik ben ook wel een beetje juf Sophie-moe. Ze vraagt veel aandacht voor de doelgroep, dat vind ik tof. Ze opereert hier in de regio en zet veel dingen op, maar lijkt niets af te maken. Doet veel dingen een beetje. Ik vind dat vermoeiend.

Ik ken haar nog niet, zal eens kijken!

Ik word ook wel een beetje moedeloos van de reacties in dat topic.

quote:

Op dinsdag 24 september 2024 07:48 schreef Janneke141 het volgende:
Met een taalachterstand kom je gewoon niet door het Nederlandse onderwijssysteem heen, en als basisschoolleerkrachten dat meenemen bij hun advies is dat heel verklaarbaar. Ik heb meerdere NT2-leerlingen naar een eindexamen wiskunde vmbo-t gebracht waarvan ik kon zien dat ze qua wiskundig inzicht zeker de havo of misschien wel vwo aan zouden moeten kunnen, maar net boven de zes scoorden op het examen. Dat is puur leesvaardigheid.

Hier kan ik echt verdrietig om worden.

Triest, maar ergens ook wel logisch in het Nederlandse schoolsysteem. Als je niet taalvaardig en niet leesvaardig bent, is een geschreven examen maken echt heel moeilijk en ongelooflijk vermoeiend. Net als stof opnemen in methodes die bestaan uit heel veel boeken, zeker op het VO en later. Ook bij een ander vak dan een taal...

Mijn zangdocent is vermoedelijk hoogbegaafd, maar is echt heel, heel erg dyslectisch (ik weet dat dat iets anders is, maar even als voorbeeld). Die scoort op een standaard IQ-test laag, omdat hij simpelweg de opgaven niet snel genoeg of niet goed genoeg kan lezen. En zijn schoolcarrière was heel pittig, want ook bij natuurkunde, muziekles, biologie, wiskunde enz enz moet je kunnen lezen om je de stof eigen te maken. En waar basisscholen veel gebruik maken van filmpjes, geluidsfragmenten, gesproken uitleg door de leerkracht, zijn de toetsen vaak geschreven en moet je je antwoorden opschrijven. En bij het VO komt daarbij dat veel van de uitleg ook nog geschreven is. En als je dan een taalprobleem of een leesprobleem hebt, loop je vast.

Hmmm, ik reageer eigenlijk nooit in dit topic, omdat ik hier ook nog niets te zoeken heb gehad: mijn zoontje ontwikkelt zich hartstikke gemiddeld (en hartstikke goed).

Maar ik vind dit wel een heel interessant onderwerp en ben best benieuwd wat jullie deed vermoeden dat jullie kind bovengemiddeld intelligent is en hoe dit uiteindelijk werd bevestigd.

En komt hoogbegaafdheid ook al in de familie voor of zelfs bij jullie (als ouders) zelf? Want intelligentie / hoogbegaafdheid is voor een groot deel erfelijk, of niet?

Of kwam het als een grote verrassing dat jullie kind zo intelligent is?

[ Bericht 0% gewijzigd door margaretha_01 op 24-09-2024 15:27:34 ]

Hier viel het niet sterk op, omdat papa, ik en grote broer ook allemaal slim zijn. Al denk ik dat alleen papa weleens HB zou kunnen zijn. In zijn familie komt dat ook vaker voor.

We zagen op jongere leeftijd wel dat D sneller dingen oppikte dan zijn grote broer. Maar grote broer deed zijn ontwikkeling rustig aan, dus dat was lastig vergelijken. Begin groep 3 liepen ze qua school nog gelijk. Ze konden beide amper lezen en rekenen konden ze beide wel. Alleen D was in een jaar avi-uit, waar grote broer dat halverwege groep 5 was. Toch waren we al wel eerder bewust dat hij niet gewoon slim was, op de peuterspeelzaal was dat ook al opgevallen. Naast de slimheid die oudste ook had, ook een stukje snelheid, complexheid die echt niet bij een doorsnee kind paste. Eind groep 3 kreeg hij het labeltje, omdat het toen nodig was voor de externe plusklas.

Hier ook een eind december kind, maar die liet zo duidelijk zien dat hij mee kon met de groep 2-ers uit de kleuterklas dat hij maar kort hoefde te kleuteren. Een vriend is van januari, bijna een jaar ouder, maar dezelfde groep. Ze moesten hetzelfde doen en werd hetzelfde verwacht bij de plusklas qua planning EN dan maakt zo'n jaar best wel wat uit (naast andere persoonskenmerken)

Ik verras me niet dat de genen een slim kind opleverde, maar ik verras me wel regelmatig over de slimheid (bijv als een 6-jarige naast je zit te gamen en vraagt wat is 5/6e van 0,75 is en 2 seconden dat later zelf beantwoord)

quote:

Op dinsdag 24 september 2024 13:00 schreef margaretha_01 het volgende:
Hmmm, ik reageer eigenlijk nooit in dit topic, omdat ik hier ook nog niets te zoeken heb gehad: mijn zoontje ontwikkelt zich hartstikke gemiddeld (en hartstikke goed).

Maar ik vind dit wel een heel interessant onderwerp en ben best benieuwd wat jullie deed vermoeden dat jullie kind bovengemiddeld intelligent is en hoe dit uiteindelijk werd bevestigd.

En komt hoogbegaafdheid ook al in de familie voor of zelfs bij jullie (als ouders) zelf? Want intelligentie / hoogbegaafdheid is voor een groot deel erfelijk, of niet?

Of kwam het als een grote verrassing dat jullie kind zo intellegent is?

Ik ben zelf hb en zowel het kdv als wijzelf zagen bij prul (nu bijna 6) redelijk typisch gedrag: vroeg heel goed praten en lange zinnen maken, leeftijdsadequaat speelgoed niet interessant vinden, veel makkelijker spelen met oudere kindjes dan met leeftijdsgenoten, spelletjes en puzzels e.d. voor oudere leeftijden pakken, niet makkelijk contact maken met leeftijdsgenootjes... dat laatste is wel al veranderd, omdat een half jaar verschil bij een peuter veel meer uitmaakt dan bij een bijna 6-jarige. School ziet het overigens ook, maar ik weet niet of ze het ook zouden zien als wij het niet bij de intake al vermeld hadden. Ze hameren ook behoorlijk op 'het werk is niet af' of 'je hebt de test op tijd niet goed genoeg gelezen om een zonnetje te zijn'. Gelukkig ziet de hb-specialist het wel (die zit op stichtingsniveau) en de ib'er ook. De juffen leren snel bij, maar hebben nog moeite met schakelen. Ze hebben bij de invoering van deze rekenmethode bijv geleerd dat je niet vooraf moet toetsen wat de kennis is. De HB-specialist adviseert dat wel te doen. Dan houden ze toch liever vast aan wat de methode zegt. Dus we modderen nog een beetje door.

Ik weet mijn eigen IQ niet en dat gaat ook niet meer gebeuren want ik ben inmiddels ontestbaar ik had op de kleuterschool wel een ontwikkelingsvoorsprong van een aantal jaar en me op de basisschool rot verveelt. Dus slim ben ik vast wel

Mijn oudste ontwikkelde zich vlot, zowel motorisch als talig en cognitief. Op school werd dat ook wel snel gezien en opgepikt. Mijn jongste is motorisch ongeveer gelijk met de oudste, taalproductie wat langzamer (maar ook tweetalig), qua begrip en interesses vind ik hem wel pienter. Maar goed, dat vinden de meeste ouders We gaan het wel zien.

Ik ook hb, vader slim maar nooit getest. Mijn kind is een ontzettende onderpresteerder dus heeft het lang verborgen weten te houden, maar in zijn huidige omgeving met alleen maar gelijksoortige kinderen twijfelt plots niemand meer aan zijn intelligentie.

Edit
Ik ben niet relevant De echte moeder is ook slim maar nooit getest

Mijn oudste (U) ontwikkelde zich ook heel erg snel. Maakte met 1,5 jaar puzzels van 30 stukjes, sprak met 2 jaar al volzinnen in het Nederlands en Turks, had een groot woordenschat en heeft zichzelf leren lezen. Op deze leeftijd kende hij de cijfers tot 10 en (her)kende ook al een flink aantal letters. Kende alle kleuren en ook kleuren als “donker blauw”.
Ik zag gister toevallig een foto terug van het eerste boekje dat hij zelf had gelezen en toen was hij 3 jaar en 10 maanden. Hij liep dus behoorlijk voor op taalgebied, maar minder snel op (grove) motoriek.
Zijn voorsprong werd ook opgemerkt door het psz en anderen om ons heen. Het viel ons na alle opmerking eigenlijk pas echt op hoe zijn ontwikkeling was. Hij is onze eerste dus we hadden niet echt vergelijkingsmateriaal, tenzij hij zich onder leeftijdsgenoten bevond. Hij speelde ook altijd veel liever met oudere kinderen.
Hij is wel perfectionistisch en een beetje onzeker. Wil iets pas laten zien wanneer hij zelf ook denkt dat hij het echt goed kan. Maar als hij de smaak te pakken heeft, dan gaat hij er ook helemaal voor. Bv. met zwemles, hij begon in september en dat was 2 maanden lang iedere les huilen en paniek. Om uiteindelijk in juli al zijn eerste diploma te halen.

Achteraf gezien liet hij het ook al merken als baby. Hij sliep vrij weinig en keek altijd heel alert om zich heen. Was vaak gefrustreerd omdat hij meer wilde doen dan hij kon en raakte heel snel uitgekeken op zijn speelgoed.

Onze jongste zoon (A) is nu 10 maanden en blijkt een kopie te zijn van zijn broer. Er is één ding dat anders is, en dat is dat hij sinds een maand ook echt woordjes spreekt (in het Turks). ‘Kedi’ (Turks voor ‘kat’) wanneer hij onze kat ziet, ‘kom’ inclusief handbeweging, noemt de naam van zijn zus en zegt ‘eten’ als hij meer wil eten.

Onze dochter (Z) is weer heel anders. Zij loopt motorisch voor. Ze klom met 11 maanden de trap en de piklerdriehoek op en af, is heel snel met zwemmen, fietsen etc. Kleurt mooi binnen de lijntjes. Kan ook hele fijne werkjes maken. Tot op heden heeft ze eigenlijk nooit echt interesse getoond in lees-/rekenvaardigheden of stelde nooit van die moeilijke levensvragen (Bestaat God?). Maar ze zei gister wel opeens “mama, wil je mij leren schrijven? Ik wil ook schrijven!”.

Ikzelf ben nooit getest en beweer ook niks, maar ik herken mijzelf wel heel erg in U. Ik heb zelf nooit leren automatiseren en heb ook nooit geleerd hoe ik moet leren. Mijn citoscore was vwo maar mijn schooladvies vmbo. Ik heb er soms nog wel eens last van, dat ik niet weet hoe ik moet leren bijvoorbeeld. Tijdens de les aanwezig zijn was voldoende. Ik haalde dan een voldoende/6 zonder moeite te doen en vond het prima. Erg jammer, achteraf gezien. Alhoewel ik nu ook goed terecht ben gekomen.

[ Bericht 1% gewijzigd door arvensis op 24-09-2024 16:12:33 ]

quote:

Op zaterdag 21 september 2024 22:31 schreef Vanyel het volgende:
Ik vind het allemaal vrij vreemd klinken, die denkdingen

Ach, er zijn ook mensen die linken getallen met kleuren, dat vind ik persoonlijk nog net wat vreemder, maar dat werkt voor hun prima.

quote:

Op dinsdag 24 september 2024 15:42 schreef SaskiaR het volgende:

[..]
Dat laatste zou N dus echt nooit doen kan ze nog steeds niet en ze is nu 9. Maar zo zie je, alle hb’ers zijn anders.

D is ook echt een beta.
Daarom was ik ook verbaasd toen hij in de tweede toch besloot gymnasium te willen doen. Maar hij kan de uitdaging gebruiken, dus 'have fun'.

quote:

Op dinsdag 24 september 2024 15:28 schreef Vanyel het volgende:
Ik ook hb, vader slim maar nooit getest. Mijn kind is een ontzettende onderpresteerder dus heeft het lang verborgen weten te houden, maar in zijn huidige omgeving met alleen maar gelijksoortige kinderen twijfelt plots niemand meer aan zijn intelligentie.

Edit
Ik ben niet relevant De echte moeder is ook slim maar nooit getest

Jij geeft het stukje nurture..
Dat zie ik ook wel bij sommige kinderen en mezelf. Als je ouders niet zo hoog opgeleid zijn en in de opvoeding niet zoveel mee kunnen geven aan kennis, dan is het ook lastiger om dat te verwerven.

Ik kan de weetjes-honger van mijn jongste een heel end heen volgen (uit mijn hoofd en wat hulp van google). Ik moest destijds maar naar de bieb gaan om boeken te halen. Ik weet nog dat ik het geweldig vond dat een kennis me de stelling van pythagoras leerder

D zijn kleuterjuf twijfelde wel aan het hb verhaal. Maar haar focus lag meer op het sociaal emotionele gebied. En op het emotionele gebied lag wel een uitdaging. Zij was bang dat kort kleuteren voor zijn emoties problemen zou geven (die ze deels voedde door lief en schattig tegen hem te doen). Ik vond dat lang kleuteren voor zijn cognitie problemen zou geven. Ik mocht zelf kiezen uiteindelijk.

quote:

Op dinsdag 24 september 2024 10:34 schreef Tink89 het volgende:
Triest, maar ergens ook wel logisch in het Nederlandse schoolsysteem. Als je niet taalvaardig en niet leesvaardig bent, is een geschreven examen maken echt heel moeilijk en ongelooflijk vermoeiend. Net als stof opnemen in methodes die bestaan uit heel veel boeken, zeker op het VO en later. Ook bij een ander vak dan een taal...

Mijn zangdocent is vermoedelijk hoogbegaafd, maar is echt heel, heel erg dyslectisch (ik weet dat dat iets anders is, maar even als voorbeeld). Die scoort op een standaard IQ-test laag, omdat hij simpelweg de opgaven niet snel genoeg of niet goed genoeg kan lezen. En zijn schoolcarrière was heel pittig, want ook bij natuurkunde, muziekles, biologie, wiskunde enz enz moet je kunnen lezen om je de stof eigen te maken. En waar basisscholen veel gebruik maken van filmpjes, geluidsfragmenten, gesproken uitleg door de leerkracht, zijn de toetsen vaak geschreven en moet je je antwoorden opschrijven. En bij het VO komt daarbij dat veel van de uitleg ook nog geschreven is. En als je dan een taalprobleem of een leesprobleem hebt, loop je vast.

Dit is precies waar onze jongste tegenaan loopt met zijn dyslexie. In theorie moet hij vwo aankunnen, maar ik heb ook gelezen dat de leesvaardigheid bij ernstige dyslexie (met hoog IQ) meestal niet boven vmbo-niveau komt. En dan is al dat lezen, wat ook nodig is bij wiskunde, aardrijkskunde, geschiedenis, etc. wel een enorme opgave. Trekt een kind dat wel? Moet je dat überhaupt willen? Met toetsen wordt rekening gehouden, mag je audio-ondersteuning of krijg je minder foutenaftrek bij spellingsfouten. Maar voor je dagelijkse huiswerk moet je alsnog heel veel lezen.

Overigens zijn IQ-testen meestal niet talig. Juist om dat geen factor te laten zijn bij het testen.

quote:

Op dinsdag 24 september 2024 16:39 schreef Phaidra het volgende:

[..]
Dit is precies waar onze jongste tegenaan loopt met zijn dyslexie. In theorie moet hij vwo aankunnen, maar ik heb ook gelezen dat de leesvaardigheid bij ernstige dyslexie (met hoog IQ) meestal niet boven vmbo-niveau komt. En dan is al dat lezen, wat ook nodig is bij wiskunde, aardrijkskunde, geschiedenis, etc. wel een enorme opgave. Trekt een kind dat wel? Moet je dat überhaupt willen? Met toetsen wordt rekening gehouden, mag je audio-ondersteuning of krijg je minder foutenaftrek bij spellingsfouten. Maar voor je dagelijkse huiswerk moet je alsnog heel veel lezen.

Overigens zijn IQ-testen meestal niet talig. Juist om dat geen factor te laten zijn bij het testen.

Nee niet talig, maar wel met een opgave en antwoorden om te lezen. Als je dat heel veel energie kost, omdat je écht heel erg dyslexie hebt, kom je er dus niet als superintelligent uit.

quote:

Op dinsdag 24 september 2024 16:50 schreef Tink89 het volgende:

[..]
Nee niet talig, maar wel met een opgave en antwoorden om te lezen. Als je dat heel veel energie kost, omdat je écht heel erg dyslexie hebt, kom je er dus niet als superintelligent uit.

Kinderen hoeven dat niet zelf te lezen, die krijgen de uitleg van de tester. Hoe het bij volwassenen gaat, dat weet ik niet.

quote:

Op dinsdag 24 september 2024 13:00 schreef margaretha_01 het volgende:
Hmmm, ik reageer eigenlijk nooit in dit topic, omdat ik hier ook nog niets te zoeken heb gehad: mijn zoontje ontwikkelt zich hartstikke gemiddeld (en hartstikke goed).

Maar ik vind dit wel een heel interessant onderwerp en ben best benieuwd wat jullie deed vermoeden dat jullie kind bovengemiddeld intelligent is en hoe dit uiteindelijk werd bevestigd.

En komt hoogbegaafdheid ook al in de familie voor of zelfs bij jullie (als ouders) zelf? Want intelligentie / hoogbegaafdheid is voor een groot deel erfelijk, of niet?

Of kwam het als een grote verrassing dat jullie kind zo intelligent is?

Mijn vriend en ik zijn beiden slim, geen idee of we HB zijn. Het is nooit getest, maar denk eerlijk gezegd dat ik zelf rond of net onder 130 zou zitten en mijn vriend er iets boven.

Onze oudste zoon was overal wel snel mee (lopen, praten, fietsen). Motorisch gigantisch handig en al jong een grote woordenschat (hele zinnen toen hij net 2 was). Op school had hij niet direct zin om te lezen etc, dus het duurde best wel even voor hij gezien werd op cognitief vlak. Eigenlijk pas toen we hem lieten testen in groep 6. Maar voor ons was het snel duidelijk dat hij erg slim was en onderschat werd.

De jongste was juist op elk vlak langzaam. Liep met 18 maanden, heeft kruipen nooit gedaan, ging pas fietsen toen hij 7 was en begon pas echt te praten toen hij 2 werd. Dus toen zijn kleuterjuf opmerkte dat ze vermoedde dat hij slimmer was dan de oudste (die ze ook in de klas had gehad), was ik best verbaasd. Hij is gewoon heel anders, durft iets pas te doen als hij zeker weet dat hij het kan, en dat zat er blijkbaar al heel vroeg in. En met zijn dyslexie was lezen natuurlijk ook niet iets wat makkelijk en vanzelf ging. We hadden wel in de gaten dat hij een grote woordenschat had en al veel dingen wist, maar met een grote broer die veel praat en vraagt, vonden we dat niet heel opvallend.

quote:

Op dinsdag 24 september 2024 10:34 schreef Tink89 het volgende:
Triest, maar ergens ook wel logisch in het Nederlandse schoolsysteem. Als je niet taalvaardig en niet leesvaardig bent, is een geschreven examen maken echt heel moeilijk en ongelooflijk vermoeiend. Net als stof opnemen in methodes die bestaan uit heel veel boeken, zeker op het VO en later. Ook bij een ander vak dan een taal...

Ik had daarom eigenlijk verwacht dat meiden eerder zouden opvallen. Omdat die over het algemeen beter in het schoolsysteem passen dan jongens. maar blijkbaar vallen ze juist daardoor minder goed op?

quote:

Op dinsdag 24 september 2024 17:00 schreef Phaidra het volgende:

[..]
Kinderen hoeven dat niet zelf te lezen, die krijgen de uitleg van de tester. Hoe het bij volwassenen gaat, dat weet ik niet.

Ik heb op eind basisschool een IQ-test gehad als onderdeel van de dyslexiediagnose en ik hoefde inderdaad niets zelf te lezen maar alsnog zaten er wel onderdelen in waar de dyslexie opspeelde.
Zo kreeg ik bijvoorbeeld een plaatje te zien van een emmer en moest aan de man omschrijven wat ik zag. Dat weet ik nog precies want ik bakte er helemaal niets van terwijl ik echt wel weet wat een emmer is maar zie de juiste woorden maar eens te vinden. Ondanks dat de test zelf niet talig is merkte ik dus zeker wel een beperking door mijn dyslexie.

[ Bericht 2% gewijzigd door Elleska op 24-09-2024 22:20:39 ]

quote:

Op dinsdag 24 september 2024 17:18 schreef Elleska het volgende:

[..]
Ik had daarom eigenlijk verwacht dat meiden eerder zouden opvallen. Omdat die over het algemeen beter in het schoolsysteem passen dan jongens. maar blijkbaar vallen ze juist daardoor minder goed op?

Die passen zich vaak meer aan.

quote:

Op dinsdag 24 september 2024 17:00 schreef Phaidra het volgende:

[..]
Kinderen hoeven dat niet zelf te lezen, die krijgen de uitleg van de tester. Hoe het bij volwassenen gaat, dat weet ik niet.

Hetzelfde.

quote:

Op dinsdag 24 september 2024 17:18 schreef Elleska het volgende:

[..]
Ik had daarom eigenlijk verwacht dat meiden eerder zouden opvallen. Omdat die over het algemeen beter in het schoolsysteem passen dan jongens. maar blijkbaar vallen ze juist daardoor minder goed op?

Vanuit mijn eigen ervaring laten jongens over het algmeen meee externaliserend gedrag zien als ze niet op hun plek zitten. Dus druk doen, praten, anderen afleiden. Meisjes trekken zich vaker terug. En daarmee zijn ze geen 'probleem' voor de leerkracht die gemotiveerd is er vragen bij te stellen.

quote:

Op dinsdag 24 september 2024 17:45 schreef Clubsoda het volgende:

[..]
Vanuit mijn eigen ervaring laten jongens over het algmeen meee externaliserend gedrag zien als ze niet op hun plek zitten. Dus druk doen, praten, anderen afleiden. Meisjes trekken zich vaker terug. En daarmee zijn ze geen 'probleem' voor de leerkracht die gemotiveerd is er vragen bij te stellen.

Dat herken ik wel ja. Alleen kwam daardoor bij zowel mijn man als bij L in het begin de focus te liggen op probleemgedrag en werd de intelligentie totaal gemist.

quote:

Op dinsdag 24 september 2024 17:45 schreef Clubsoda het volgende:

[..]
Vanuit mijn eigen ervaring laten jongens over het algmeen meee externaliserend gedrag zien als ze niet op hun plek zitten. Dus druk doen, praten, anderen afleiden. Meisjes trekken zich vaker terug. En daarmee zijn ze geen 'probleem' voor de leerkracht die gemotiveerd is er vragen bij te stellen.

Dit is zo waar en herkenbaar.
Goede post.

quote:

Op dinsdag 24 september 2024 16:50 schreef Tink89 het volgende:

[..]
Nee niet talig, maar wel met een opgave en antwoorden om te lezen. Als je dat heel veel energie kost, omdat je écht heel erg dyslexie hebt, kom je er dus niet als superintelligent uit.

Ik heb bij mijn volwassen iq-test niet hoeven lezen, was allemaal mondeling of met plaatjes/blokjes.

Ik heb zelf de WAIS gedaan en heb daarbij niks hoeven lezen.

Ik lees hier af en toe mee, maar ik merk dat ik helemaal niet bezig ben (me niet bewust bezig houd) met of de kinderen snel konden lezen, en of ze wel voldoende uitgedaagd worden op school.

Waar ik zelf het meeste last van heb, zijn de zijnskenmerken, en daar ben ik ook het meest bewust mee bezig bij de kinderen. Is er voldoende geruststelling en troost voor ze, worden ze gezien, begrepen...? Dat soort zorgen heb ik.

quote:

Op dinsdag 24 september 2024 17:45 schreef Clubsoda het volgende:

[..]
Vanuit mijn eigen ervaring laten jongens over het algmeen meee externaliserend gedrag zien als ze niet op hun plek zitten. Dus druk doen, praten, anderen afleiden. Meisjes trekken zich vaker terug. En daarmee zijn ze geen 'probleem' voor de leerkracht die gemotiveerd is er vragen bij te stellen.

Je hoorde bij de plusklas ook nog wel eens ouders waar bij hun kind eerst gekeken was naar adhd en dan bij een brede test het HB gedeelte eruit kwam.

quote:

Op dinsdag 24 september 2024 21:16 schreef Groofskenhonderdtwee het volgende:
Ik heb zelf de WAIS gedaan en heb daarbij niks hoeven lezen.

Ik lees hier af en toe mee, maar ik merk dat ik helemaal niet bezig ben (me niet bewust bezig houd) met of de kinderen snel konden lezen, en of ze wel voldoende uitgedaagd worden op school.

Waar ik zelf het meeste last van heb, zijn de zijnskenmerken, en daar ben ik ook het meest bewust mee bezig bij de kinderen. Is er voldoende geruststelling en troost voor ze, worden ze gezien, begrepen...? Dat soort zorgen heb ik.

Onze kinderen zijn helaas thuis enorm explosief als ze niet uitgedaagd worden. Ze vervelen zich, passen zich continu aan, worden niet gezien en thuis moeten ze zich ontladen en komt alle spanning eruit. Uitgedaagd worden is zo belangrijk voor ze. En natuurlijk lukt dat alleen als ze gezien en begrepen worden.

Zelf vind ik dat ook het lastigste te vatten. Ik vond school leuk en vond uitdaging in ‘zo snel mogelijk’ of opdrachten foutloos maken. Herhaling vond ik ook niet erg, want lekker snel klaar. Terwijl mijn kinderen letterlijk blokkeren bij herhaling en zich daar ook echt niet ‘even overheen kunnen zetten’.

Tijdens COVID met thuisonderwijs was dat een eye-opener. Daarmee is het balletje gaan rollen. Want ik zag een kind dat supersimpele sommen niet maakte, want saai en te makkelijk. Hij kon er met gemak 3 uur over doen, terwijl het in 5 min gemaakt kon worden. Maar toch lukte het niet. Het leidde tot woede-uitbarstingen en huilbuien. Daarin zijn ze zo anders dan ik.

quote:

Op dinsdag 24 september 2024 21:16 schreef Groofskenhonderdtwee het volgende:
Ik heb zelf de WAIS gedaan en heb daarbij niks hoeven lezen.

Ik lees hier af en toe mee, maar ik merk dat ik helemaal niet bezig ben (me niet bewust bezig houd) met of de kinderen snel konden lezen, en of ze wel voldoende uitgedaagd worden op school.

Waar ik zelf het meeste last van heb, zijn de zijnskenmerken, en daar ben ik ook het meest bewust mee bezig bij de kinderen. Is er voldoende geruststelling en troost voor ze, worden ze gezien, begrepen...? Dat soort zorgen heb ik.

Even opgezocht, hier ook de WAIS gedaan.

quote:

Op dinsdag 24 september 2024 17:45 schreef Clubsoda het volgende:

[..]
Vanuit mijn eigen ervaring laten jongens over het algmeen meee externaliserend gedrag zien als ze niet op hun plek zitten. Dus druk doen, praten, anderen afleiden. Meisjes trekken zich vaker terug. En daarmee zijn ze geen 'probleem' voor de leerkracht die gemotiveerd is er vragen bij te stellen.

Precies. En dat merk je dus ook terug in ad(h)d, ass en dergelijke diagnoses helaas. Als meisje ben je gewoon lief en schattig ofzo.

quote:

Op dinsdag 24 september 2024 21:16 schreef Groofskenhonderdtwee het volgende:
Ik heb zelf de WAIS gedaan en heb daarbij niks hoeven lezen.

Ik lees hier af en toe mee, maar ik merk dat ik helemaal niet bezig ben (me niet bewust bezig houd) met of de kinderen snel konden lezen, en of ze wel voldoende uitgedaagd worden op school.

Waar ik zelf het meeste last van heb, zijn de zijnskenmerken, en daar ben ik ook het meest bewust mee bezig bij de kinderen. Is er voldoende geruststelling en troost voor ze, worden ze gezien, begrepen...? Dat soort zorgen heb ik.

Eerst vond ik het leren wel belangrijk. En vond ik het fijn dat mijn kind wel wat liet zien, want dan moesten ze er op school in ieder geval iets mee. Inmiddels herken ik het laatste stukje wat je schrijft heel erg. En ga ik vooral voor mijn kind als persoontje.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

quote:

Op dinsdag 24 september 2024 23:37 schreef Hupje het volgende:

[..]
Eerst vond ik het leren wel belangrijk. En vond ik het fijn dat mijn kind wel wat liet zien, want dan moesten ze er op school in ieder geval iets mee. Inmiddels herken ik het laatste stukje wat je schrijft heel erg. En ga ik vooral voor mijn kind als persoontje.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Het hangt natuurlijk allemaal samen met elkaar, dat is ook wel lastig natuurlijk.

Ik herken ook je spoiler. Vaak herken ik niet heel erg wat hier geschreven wordt. Dat is bijzonder, want wat er in veel boeken geschreven wordt herken ik wel. Ik lijk me er op een andere manier toe te verhouden.

Mijn middelste heeft eigenlijk via natuurlijke selectie nu een hele fijne groep gelijkgestemden gevonden (middels audities voor zijn muzikale hobbies). En op school had hij al een heel leuke groep. Dus die zie ik echt floreren en zichzelf zijn.

Ik ben nu vooral bezig met de jongste, wat betreft haar hele zijn. Ze ligt goed in de groep, maar juist door de meest populaire kinderen wordt ze soms gepakt op haar bijzonderheden (pesten). Gelukkig is het een fijne klas en krijgen de populairen weinig steun hierin. Het merendeel accepteert haar zoals ze is. Ze mag op veel feestjes komen, spreekt af, en gaat meestal graag naar school. Maar ik houd het als een waakhond in de gaten.

Probleem is dat ik zelf ook veel last heb van mijn zijnskenmerken :-p, wat maakt dat ik het altijd ingewikkeld vind als ik er iets mee moet (als ik iets bespreekbaar zou willen maken bv met de juf).

De oudste is anders dan de jongste twee. Zij kent geen prestatiemotivatie en houdt van handwerk (en muziek). Dat is soms gek, gezien het feit ze tot nu toe gewoon op het vwo zit. Ze kan het, zonder thuis iets te doen, maar het is helemaal geen vwo-type. Soms houd ik mijn hart vast, ben ik bang dat ik er te laat bij was voor haar. We weten nu bijna 3 jaar dat er sprake is van hb (extreme hb: 140+ en harmonisch) binnen het gezin. Misschien heb ik daarmee ook al belangrijke dingen laten liggen. Ik gun ze een makkelijker (gevoels-)leven dan ik zelf heb gehad.

Alledrie heel lieve en getalenteerde kinderen. Ik ben blij met ze.