Menselijk bewustzijn? #5

Alles is materie.

Er bestaan duizenden (naar schatting meer dan 4.000) verschillende religies en concepten van goden, die vaak met elkaar in tegenspraak zijn. Waarom zou er maar één specifieke god moeten bestaan, terwijl er zoveel verschillende overtuigingen zijn? Wat is nou in godsnaam Het Ware Geloof?

quote:

Op maandag 9 september 2024 22:21 schreef Bassie48 het volgende:
Er bestaan duizenden (naar schatting meer dan 4.000) verschillende religies en concepten van goden, die vaak met elkaar in tegenspraak zijn. Waarom zou er maar één specifieke god moeten bestaan, terwijl er zoveel verschillende overtuigingen zijn? Wat is nou in godsnaam Het Ware Geloof?

Het simpele antwoord is dat die niet bestaat.

quote:

Op maandag 9 september 2024 22:21 schreef Bassie48 het volgende:
Er bestaan duizenden (naar schatting meer dan 4.000) verschillende religies en concepten van goden, die vaak met elkaar in tegenspraak zijn. Waarom zou er maar één specifieke god moeten bestaan, terwijl er zoveel verschillende overtuigingen zijn? Wat is nou in godsnaam Het Ware Geloof?

bestaat er een absolute waarheid?

quote:

Op maandag 9 september 2024 22:32 schreef Loverboii het volgende:

[..]
bestaat er een absolute waarheid?

Nee.

@:Zefi

Wat Eva betreft zou je nog andere kanten op kunnen gaan. Naar mijn idee test God in het verhaal de mens vooral uit om te kijken of de mens volwassen genoeg is z'n eigen weg te kunnen gaan. Weg uit de speelplaats de boze wereld in. Van zonde of een kwaadaardige slang, volgens sommigen zelfs de duivel in de vorm van een dier, is geen sprake in het verhaal.
Maar er zijn verder talloze zaken te bedenken waarom God in de bijbel vaak niet almachtig is.
Voorbeelden:
Dat hij een ark des verbonds nodig heeft om met het volk te kunnen praten. Dat er een mensenoffer nodig is om zich met de mens te kunnen verzoenen. Of dat hij een, iets waarvan de beschrijving nog het meeste weg heeft van, een ruimtevaartuig nodig heeft om hier op aarde te kunnen komen.
De God in de bijbel is veelal niet zo heel machtig.
Hij heeft ook gewoon benen, lijkt op de mens, eet pannenkoeken en schrijft boekrollen die smaken naar honing.

Maar goed m'n punt is en was dat iedereen een eigen beeld heeft van God. En deze beelden zijn individueel zo uniek dat we eigenlijk niet meer kunnen spreken van 1 enkele God. Maar eerder van miljoenen kleine rotgodjes.

quote:

Op maandag 9 september 2024 22:32 schreef Loverboii het volgende:

[..]
bestaat er een absolute waarheid?

Volgens mij niet, zelfs de wetenschap heeft niet het laatste woord.

quote:

Op maandag 9 september 2024 19:43 schreef Zefi het volgende:

...... men kan het ook zelf ervaren door het spirituele pad te bewandelen (net zoals bijv. de beschrijvingen van God in heilige boeken op spirituele ervaringen gebaseerd zijn).

1, Welk spiritueel pad? Want:

quote:

Er bestaan duizenden (naar schatting meer dan 4.000) verschillende religies en concepten van goden, die vaak met elkaar in tegenspraak zijn. Waarom zou er maar één specifieke god moeten bestaan, terwijl er zoveel verschillende overtuigingen zijn? Wat is nou in godsnaam Het Ware Geloof?

2. Waarom vasthouden aan een geconstrueerd concept?

Vermoedelijk is jouw overtuiging over de idee van God ontstaan uit de menselijke behoefte om antwoorden te vinden op existentiële vragen, zoals het ontstaan van het universum, het doel van het leven, en de angst voor de dood. Dit perspectief is een sociale construct en ontworpen om orde te scheppen in samenlevingen, moraal te bevorderen en psychologische troost te bieden.

Orde, moraal en troost kunnen ook via veel praktischer manieren worden gevonden. Religie heeft niet het monopolie op die zaken. Maar goed, ik begrijp het wel. Je ego fluistert je verhaaltjes in om je beter te laten voelen. Dat mag, geen enkel probleem ..... maar probeer wel met beide benen op de grond te staan want dan functioneer je beter als mens.

quote:

Op dinsdag 10 september 2024 05:29 schreef Bassie48 het volgende:
Volgens mij niet, zelfs de wetenschap heeft niet het laatste woord.

Maar wetenschap houdt zich ook niet bezig met "absolute waarheden". In de fundamentele natuurkunde heb je bijvoorbeeld de filosofie van het instrumentalisme: het idee dat wetenschap niet zozeer "de werkelijkheid beschrijft", maar "juiste meetuitkomsten voorspelt". Daar staat dan weer het realisme tegenover, dat stelt dat de natuur onafhankelijk van de mens bestaat en als zodanig ook benaderbaar is. Een bekende realist is Einstein, die niks van de instrumentalistische aanpak van de Kopenhaagse interpretatie moest hebben. Bohr meende echter dat een instrumentalistische benadering de enige zinvolle was, omdat we nu eenmaal vastzitten aan een klassiek vocabulaire waarmee we de kwantumwereld willen beschrijven. Dat was overigens ook het grote pijnpunt tussen Einstein en Bohr, en niet zozeer het kanselement zoals vaak wordt gedacht: Einstein was een realist, en daarmee bestempelde hij de Kopenhaagse interpretatie als onvolledig in het beroemde EPR-artikel.

Ik vraag me überhaupt af wat "de absolute waarheid" precies inhoudt. Is dat een beschrijving? Een verklaring? Een ervaring?

quote:

Op dinsdag 10 september 2024 09:15 schreef Haushofer het volgende:

[..]
Maar wetenschap houdt zich ook niet bezig met "absolute waarheden". In de fundamentele natuurkunde heb je bijvoorbeeld de filosofie van het instrumentalisme: het idee dat wetenschap niet zozeer "de werkelijkheid beschrijft", maar "juiste meetuitkomsten voorspelt". Daar staat dan weer het realisme tegenover, dat stelt dat de natuur onafhankelijk van de mens bestaat en als zodanig ook benaderbaar is. Een bekende realist is Einstein, die niks van de instrumentalistische aanpak van de Kopenhaagse interpretatie moest hebben. Bohr meende echter dat een instrumentalistische benadering de enige zinvolle was, omdat we nu eenmaal vastzitten aan een klassiek vocabulaire waarmee we de kwantumwereld willen beschrijven. Dat was overigens ook het grote pijnpunt tussen Einstein en Bohr, en niet zozeer het kanselement zoals vaak wordt gedacht: Einstein was een realist, en daarmee bestempelde hij de Kopenhaagse interpretatie als onvolledig in het beroemde EPR-artikel.

Ik vraag me überhaupt af wat "de absolute waarheid" precies inhoudt. Is dat een beschrijving? Een verklaring? Een ervaring?

Goede vraag. Ik merk op dat veel mensen hun zelfgecreëerde, niet aan de werkelijkheid getoetste, gedachten/opvattingen/meningen als 'de verklaring' voor wat dan ook gebruiken en die zelfs tot 'de waarheid' verheffen.

quote:

Op maandag 9 september 2024 22:21 schreef Bassie48 het volgende:
Wat is nou in godsnaam Het Ware Geloof?

quote:

Op maandag 9 september 2024 22:32 schreef Loverboii het volgende:

[..]
bestaat er een absolute waarheid?

Geloof is een abstracte voorstelling van zaken opgebouwd uit meningen en aannames en dus per definitie waar noch onwaar. Hetzelfde geldt min of meer voor het te vaak misplaatste woord 'waarheid'. Beide voorstellingen worden dus sterk beïnvloed door persoonlijke opvatting. Waarheid bevind zich slechts als momentopname in het hier en nu voor iedereen anders en continue aan verandering onderhevig.

Dus onder de streep vul het zelf maar in, dat doen alle anderen ook. Misschien vind je hier en daar een aansluiting en of bevestiging waarvan je de volledigheid nooit zeker kunt weten en in ware zin alleen maar kunt geloven.

Plato had daar wel een mooie simpele kijk op... (Vind ik.)


Hij stelde dat kennis zich bevind op het snijvlak tussen geloof en waarheid.

Dit is dan de abstracte hete brij waar wij met zijn allen omheen draaien. Ergens in het centrum van deze draaikolk van kennis vinden we de waarschijnlijke en geloofwaardige werkelijkheid. Is de werkelijkheid waar? Nee, abstract is nooit en te nimmer concreet laat staan absoluut maar het werkt vooralsnog en dat is genoeg.

Het ware geloof is in mijn bescheiden mening de liefde die je hierin weet te vinden.

Voor mij is het simpel. Is er leven na de dood, ja of nee? Nee, dan houdt het op, onze kennis gebaseerd op het materiële is al onderzocht tot op kleinste deeltje.
Ja, dan kan men verder bouwen en kennis putten uit de immateriële wereld, die oneindig is en ja, ook liefde zal hier de grootste rol in spelen.

quote:

Op dinsdag 10 september 2024 10:51 schreef Loverboii het volgende:
[...] onze kennis gebaseerd op het materiële is al onderzocht tot op kleinste deeltje.

Nou, er zijn nog een hele hoop open vragen in de subatomaire fysica die het standaardmodel niet beantwoordt

quote:

Op dinsdag 10 september 2024 10:52 schreef Haushofer het volgende:

[..]
Nou, er zijn nog een hele hoop open vragen in de subatomaire fysica die het standaardmodel niet beantwoordt

Hoe klein kan je gaan in een deeltje? Is het uiteindelijk niet een energie?

quote:

Op dinsdag 10 september 2024 10:51 schreef Loverboii het volgende:
Ja, dan kan men verder bouwen en kennis putten uit de immateriële wereld, die oneindig is en ja, ook liefde zal hier de grootste rol in spelen.

Kan dat überhaupt, kennis putten uit en verder bouwen op immateriële bouwstenen.

Immaterieel staat immers voor:
Niet aanraakbaar : geen fysiek bestaan ​​hebbend : niet tastbaar of lichamelijk. ontastbaar.

Staat dit dan niet gelijk aan het bouwen aan "Luchtkastelen" zonder begin en einde. De gedachten overlaten aan het lot van de mythologische tovenares Morgana... Het lot van de betovering "Fata Morgana".

Het is mij een compleet raadsel wat voor ontastbare kennis hier dan uit verzameld moet worden. Bij mij persoonlijk houdt het op bij kennis op doen over het bestaan van zulk fenomeen. Inhoudelijk feitelijke kennis heeft het onaantastbare niet.

quote:

Op dinsdag 10 september 2024 09:15 schreef Haushofer het volgende:

[..]
Maar wetenschap houdt zich ook niet bezig met "absolute waarheden". In de fundamentele natuurkunde heb je bijvoorbeeld de filosofie van het instrumentalisme: het idee dat wetenschap niet zozeer "de werkelijkheid beschrijft", maar "juiste meetuitkomsten voorspelt".

Lijkt mij idd een goede methode, geschikt voor praktische toepassingen. Je hoeft niet te weten hoe de theorie van electromagnetisme in elkaar zit om een electromotor te maken.
In het algemeen, maak je een model van een stukje "werkelijkheid" dat een Black Box is, op basis van metingen / waarnemingen

Heinrich Hertz schreef in zijn „Prinzipien der Mechanik„ über Naturerkenntnis:

quote:

“Wir machen uns innere Scheinbilder oder Symbole der äußeren Gegenstände, und zwar machen wir sie von solcher Art, daß die denknotwendigen Folgen der Bilder stets wieder die Bilder seien von den naturnotwendigen Folgen der abgebildeten Gegenstände.”

Mooier kan ik het niet formuleren

quote:

Daar staat dan weer het realisme tegenover, dat stelt dat de natuur onafhankelijk van de mens bestaat en als zodanig ook benaderbaar is. Een bekende realist is Einstein, die niks van de instrumentalistische aanpak van de Kopenhaagse interpretatie moest hebben. Bohr meende echter dat een instrumentalistische benadering de enige zinvolle was, omdat we nu eenmaal vastzitten aan een klassiek vocabulaire waarmee we de kwantumwereld willen beschrijven. Dat was overigens ook het grote pijnpunt tussen Einstein en Bohr, en niet zozeer het kanselement zoals vaak wordt gedacht: Einstein was een realist, en daarmee bestempelde hij de Kopenhaagse interpretatie als onvolledig in het beroemde EPR-artikel.

Al je echt wil weten hoe de werkelijkheid inelkaar zit, dan is de instrumentalistische methode niet voldoende.
Het klassieke planetaire model van Bohr is natuurlijk met de voortgeschreden kennis steeds abstracter geworden om de kwantum wereld te beschrijven. Je zou optimistisch kunnen zeggen dat het model steeds dichter bij de werkelijkheid komt. Een complicerende factor is de wisselwerking tussen subject en object, dwz. dat wij invloed hebben welk aspect we van de werkelijkheid (willen) waarnemen. Of radicaler, dat de werkelijkheid in objectieve vorm niet bestaat.

quote:

Ik vraag me überhaupt af wat "de absolute waarheid" precies inhoudt. Is dat een beschrijving? Een verklaring? Een ervaring?

Absolute waarheid bestaat alleen in formele systemen en zijn uiteindelijk tautologieen.
Beschrijvingen en verklaringen zijn altijd binnen een model, als die overeenkomen met de ervaringen (metingen experimenten) dan is er sprake van "waarheid" (niet absoluut, maar binnen het model)

quote:

Op dinsdag 10 september 2024 12:13 schreef Oud_student het volgende:

[..]
Lijkt mij idd een goede methode, geschikt voor praktische toepassingen. Je hoeft niet te weten hoe de theorie van electromagnetisme in elkaar zit om een electromotor te maken.
In het algemeen, maak je een model van een stukje "werkelijkheid" dat een Black Box is, op basis van metingen / waarnemingen

Heinrich Hertz schreef in zijn „Prinzipien der Mechanik„ über Naturerkenntnis:
[..]
Mooier kan ik het niet formuleren
[..]
Al je echt wil weten hoe de werkelijkheid inelkaar zit, dan is de instrumentalistische methode niet voldoende.
Het klassieke planetaire model van Bohr is natuurlijk met de voortgeschreden kennis steeds abstracter geworden om de kwantum wereld te beschrijven. Je zou optimistisch kunnen zeggen dat het model steeds dichter bij de werkelijkheid komt. Een complicerende factor is de wisselwerking tussen subject en object, dwz. dat wij invloed hebben welk aspect we van de werkelijkheid (willen) waarnemen. Of radicaler, dat de werkelijkheid in objectieve vorm niet bestaat.
[..]
Absolute waarheid bestaat alleen in formele systemen en zijn uiteindelijk tautologieen.
Beschrijvingen en verklaringen zijn altijd binnen een model, als die overeenkomen met de ervaringen (metingen experimenten) dan is er sprake van "waarheid" (niet absoluut, maar binnen het model)

Aha, "Waarheid" is dus altijd binnen een context. "De Waarheid" bestaat dus niet aangezien je vermoedelijk een oneindig aantal contexten hebt.

quote:

Op dinsdag 10 september 2024 09:40 schreef Watuntrik het volgende:

[..]
[..]
Geloof is een abstracte voorstelling van zaken opgebouwd uit meningen en aannames en dus per definitie waar noch onwaar. Hetzelfde geldt min of meer voor het te vaak misplaatste woord 'waarheid'. Beide voorstellingen worden dus sterk beïnvloed door persoonlijke opvatting. Waarheid bevind zich slechts als momentopname in het hier en nu voor iedereen anders en continue aan verandering onderhevig.

Dus onder de streep vul het zelf maar in, dat doen alle anderen ook. Misschien vind je hier en daar een aansluiting en of bevestiging waarvan je de volledigheid nooit zeker kunt weten en in ware zin alleen maar kunt geloven.

Plato had daar wel een mooie simpele kijk op... (Vind ik.)
[ afbeelding ]

Hij stelde dat kennis zich bevind op het snijvlak tussen geloof en waarheid.

Dit is dan de abstracte hete brij waar wij met zijn allen omheen draaien. Ergens in het centrum van deze draaikolk van kennis vinden we de waarschijnlijke en geloofwaardige werkelijkheid. Is de werkelijkheid waar? Nee, abstract is nooit en te nimmer concreet laat staan absoluut maar het werkt vooralsnog en dat is genoeg.

Het ware geloof is in mijn bescheiden mening de liefde die je hierin weet te vinden.

Dat plaatje vind ik een hele mooie. Want zo zie ik het ook. Ik heb nu sinds een paar weken afscheid genomen van het spirituele omdat wat Libertarisch en Zefi allemaal schrijven totaal niet op me overkomt. Sterker nog, ik zie geen enkele onderbouwing, dus daar gaat mijn overtuiging. Het komt op me over als totale onzin, helemaal dat subjectiviteitsverhaal.
Ik ben teruggekeerd tot het gewone christendom, met elke dag de bijbel. Maar ik ga wel uit van het plaatje van Plato.

quote:

Op dinsdag 10 september 2024 12:23 schreef Bassie48 het volgende:

[..]
Aha, "Waarheid" is dus altijd binnen een context. "De Waarheid" bestaat dus niet aangezien je vermoedelijk een oneindig aantal contexten hebt.

Het knelpunt zit in de taalontwikkeling, 'Waarheid' kent inmiddels immers 7 definities, 'Absoluut' kent 11 definities. Dan is er nog de nodige synonymie...

Maar niemand vraagt bij het lezen van 'absolute waarheid' hoe de schrijver het ziet en wat er mee wordt bedoeld. Misschien weten ze het zelf niet eens.

Ga je terug naar de simplistische basis van waarheid en waar het uit opgebouwd is. Dan kun je terugvallen op 2 woorden het verouderde werkwoord "Waren" en het bijwoord "Heden"

Jij bestaat en waart in het heden, in het hier en nu en hoe je het opneemt, dat is jouw waarheid niet meer en niet minder en de context is irrelevant.

quote:

Op dinsdag 10 september 2024 12:12 schreef Watuntrik het volgende:

[..]
Kan dat überhaupt, kennis putten uit en verder bouwen op immateriële bouwstenen.

Immaterieel staat immers voor:
Niet aanraakbaar : geen fysiek bestaan ​​hebbend : niet tastbaar of lichamelijk. ontastbaar.

Staat dit dan niet gelijk aan het bouwen aan "Luchtkastelen" zonder begin en einde. De gedachten overlaten aan het lot van de mythologische tovenares Morgana... Het lot van de betovering "Fata Morgana".

Het is mij een compleet raadsel wat voor ontastbare kennis hier dan uit verzameld moet worden. Bij mij persoonlijk houdt het op bij kennis op doen over het bestaan van zulk fenomeen. Inhoudelijk feitelijke kennis heeft het onaantastbare niet.

Ik geloof wel in inspiratie, dat bepaalde doorbraken in wetenschap, geneeskunde, kunst, techniek,... er kwamen dankzij beïnvloeding van hogere machten. Zij het onbewust (of niet). De geestelijke wereld is zo oneindig groot en met onuitputtelijke kennis. Ik denk dat daar de toekomst ligt, maar waarschijnlijk nog een paar honderd jaar op een onbewuste basis.

quote:

Op dinsdag 10 september 2024 12:45 schreef Loverboii het volgende:

[..]
Ik geloof wel in inspiratie, dat bepaalde doorbraken in wetenschap, geneeskunde, kunst, techniek,... er kwamen dankzij beïnvloeding van hogere machten. Zij het onbewust (of niet). De geestelijke wereld is zo oneindig groot en met onuitputtelijke kennis. Ik denk dat daar de toekomst ligt, maar waarschijnlijk nog een paar honderd jaar op een onbewuste basis.

Je kan inspiratie en creativiteit zien als een rechtstreeks geschenk van het goddelijke, ik vind het veel waarschijnlijker om het op te vatten als een natuurlijke expressie van het menselijke potentieel. Inspiratie is vaak onvoorspelbaar en kan op elk moment toeslaan, maar het kan ook worden gestimuleerd door jezelf bloot te stellen aan nieuwe ideeën, ervaringen en perspectieven. Bijvoorbeeld:

Externe prikkels: Een visuele ervaring, een mooi landschap, muziek, een boek of zelfs een gesprek met iemand kan als inspiratiebron dienen.
Emoties: Sterke emoties, zoals vreugde, verdriet of verwondering, kunnen vaak leiden tot een golf van inspiratie.
Voorbeelden van anderen: Het zien van het werk of de prestaties van anderen kan iemand inspireren om hetzelfde te proberen of een nieuwe weg in te slaan.
Nieuwe ervaringen: Reizen, het ontdekken van nieuwe culturen of nieuwe ideeën kan je horizon verbreden en nieuwe perspectieven bieden, wat inspiratie kan oproepen.
Innerlijke motivatie: Soms komt inspiratie voort uit een diep verlangen om een bepaald doel te bereiken of iets belangrijks bij te dragen aan de wereld.
Reflectie en rust: Inspiratie komt vaak als mensen de tijd nemen om te reflecteren of wanneer ze ontspannen zijn, bijvoorbeeld tijdens een wandeling in de natuur of een moment van meditatie.

Ik "geloof" er niks van dat inspiratie een goddelijk gegeven is. Er zijn tal van filosofische, wetenschappelijke, en seculiere argumenten te noemen tegen het idee dat inspiratie van een goddelijke bron komt:

1. Gebrek aan empirisch bewijs:
Wetenschappelijk perspectief: Vanuit een wetenschappelijk oogpunt ontbreekt er bewijs voor het bestaan van een bovennatuurlijke bron van inspiratie. Wetenschappers verklaren inspiratie meestal door middel van cognitieve processen in de hersenen, zoals het maken van nieuwe verbindingen tussen bestaande ideeën of ervaringen. Creativiteit en inspiratie worden vaak toegeschreven aan neurobiologische processen en niet aan een goddelijke invloed.

Natuurlijke processen: Psychologen zien inspiratie vaak als het resultaat van mentale processen zoals divergent denken, waar nieuwe en ongebruikelijke ideeën worden gegenereerd. Deze visie benadrukt dat inspiratie voortkomt uit menselijke capaciteiten, zoals probleemoplossend vermogen en creatief denken.

2. Subjectiviteit van goddelijke inspiratie:
Culturele diversiteit: De aard van wat als "goddelijk" wordt beschouwd, verschilt sterk tussen culturen en religies. Wat in de ene religie als goddelijke inspiratie wordt gezien, kan in een andere traditie heel anders worden geïnterpreteerd of zelfs worden afgewezen. Deze subjectiviteit maakt het moeilijk om een universele claim te maken dat inspiratie altijd van goddelijke oorsprong is.

Verschillende vormen van inspiratie: Er zijn talloze vormen van inspiratie, en niet iedereen die inspiratie ervaart, claimt dat het van een goddelijke bron komt. Bijvoorbeeld, veel wetenschappers, kunstenaars en schrijvers beschrijven hun inspiratie in termen van persoonlijke ervaring, intellectuele nieuwsgierigheid of emotionele reacties, zonder goddelijke tussenkomst.

3. Onderschatting van menselijke creativiteit:
Vermindering van menselijk potentieel: Sommige critici stellen dat het toeschrijven van inspiratie aan een goddelijke bron de kracht van de menselijke geest onderschat. Het zou suggereren dat mensen zonder externe, bovennatuurlijke invloeden niet in staat zouden zijn tot creatieve prestaties, terwijl talloze voorbeelden van menselijke creativiteit kunnen worden verklaard door het natuurlijke vermogen van de mens om te leren, te observeren en te innoveren.

Seculiere creativiteit: Veel kunstenaars, wetenschappers en denkers in de moderne tijd benadrukken dat hun inspiratie komt uit hun ervaringen, intellectuele inspanningen of emoties, zonder een beroep te doen op het bovennatuurlijke. Zij zien creativiteit als een natuurlijk vermogen dat voortkomt uit oefening, ervaring, en reflectie.

4. Verklaring van negatieve inspiratie:
Immoraliteit en destructieve inspiratie: Als inspiratie wordt toegeschreven aan een goddelijke bron, ontstaat de vraag waarom sommige mensen geïnspireerd lijken te worden tot destructieve of immorele daden. Dit roept de vraag op of goddelijke inspiratie alleen tot positieve creativiteit leidt, en zo niet, hoe negatieve inspiratie kan worden verklaard in een religieuze context.

Menselijke verantwoordelijkheid: Het idee dat inspiratie altijd van God komt, kan ook ethische vragen oproepen over verantwoordelijkheid. Wanneer iemand beweert geïnspireerd te zijn door een goddelijke bron, kan dit soms gebruikt worden om twijfelachtige of zelfs schadelijke acties te rechtvaardigen.

5. Historische en sociale context:
Veranderende opvattingen door de tijd heen: In de geschiedenis zijn veel grote ideeën en kunstwerken oorspronkelijk aan goddelijke inspiratie toegeschreven, terwijl latere generaties diezelfde werken hebben verklaard als producten van cultureel en sociaal momentum. Bijvoorbeeld, wat ooit als goddelijke ingeving werd gezien, wordt nu vaker geïnterpreteerd als een resultaat van maatschappelijke invloeden of persoonlijke omstandigheden.

Afwezigheid van universele waarheid: Omdat er geen consensus is over welke religie of spirituele traditie de "juiste" is, maakt dit het moeilijk om objectief vast te stellen of een goddelijke bron echt verantwoordelijk is voor inspiratie.

6. Filosofische bezwaren:
Existentiële en humanistische kritiek: Filosofen zoals Jean-Paul Sartre hebben beargumenteerd dat mensen volledig verantwoordelijk zijn voor hun daden en creaties, en dat zij geen externe, goddelijke entiteit nodig hebben om betekenis of inspiratie te vinden. Deze existentialistische visie stelt dat inspiratie deel uitmaakt van de menselijke conditie en dat mensen zelf verantwoordelijk zijn voor het creëren van hun eigen betekenis en waarde in het leven.

Dus: de kritiek op de opvatting dat inspiratie goddelijk is, richt zich vooral op het gebrek aan bewijs, de diversiteit in interpretaties van inspiratie, de nadruk op menselijke creativiteit en verantwoordelijkheid, en de mogelijkheid om inspiratie te verklaren door middel van natuurlijke processen. Veel critici vinden dat het idee van goddelijke inspiratie de menselijke geest onderschat en niet altijd de complexiteit van menselijke creativiteit recht doet.

[ Bericht 0% gewijzigd door Bassie48 op 10-09-2024 14:02:48 ]

quote:

Op dinsdag 10 september 2024 11:00 schreef Loverboii het volgende:
Hoe klein kan je gaan in een deeltje? Is het uiteindelijk niet een energie?

Het heeft energie. Maar je kunt een elementair deeltje niet voorstellen als een soort kogeltje o.i.d., wat ons denkbeelden natuurlijk graag wil doen. Er is een "kleinste lengteschaal" die volgens ons huidig begrip nog hout snijdt: de Plancklengte, met een corresponderende Plancenergie. Wat daar voorbij gebeurt weten we niet.

quote:

Op dinsdag 10 september 2024 14:07 schreef Haushofer het volgende:

Wat daar voorbij gebeurt weten we niet.

Kan je dat toelichten? Wat zijn de obstakels?

quote:

Op dinsdag 10 september 2024 12:13 schreef Oud_student het volgende:

Al je echt wil weten hoe de werkelijkheid in elkaar zit, dan is de instrumentalistische methode niet voldoende.
Het klassieke planetaire model van Bohr is natuurlijk met de voortgeschreden kennis steeds abstracter geworden om de kwantum wereld te beschrijven. Je zou optimistisch kunnen zeggen dat het model steeds dichter bij de werkelijkheid komt. Een complicerende factor is de wisselwerking tussen subject en object, dwz. dat wij invloed hebben welk aspect we van de werkelijkheid (willen) waarnemen. Of radicaler, dat de werkelijkheid in objectieve vorm niet bestaat.

Het ligt er aan wat je onder "echt weten hoe de werkelijkheid in elkaar zit". Instrumentalisten denken dat dit een zinloze exercitie is. Het instrumentalisme zien zij niet alleen als een handige "black box"-benadering voor praktische toepassingen, maar voor de enige zinvolle wetenschapsfilosofie. Dat is ook waarom fundamenteel onderzoek binnen de kwantummechanica na de Tweede Wereldoorlog een taboe was: we hadden immers de Kopenhaagse interpretatie en alle problemen waren opgelost. Of, cynisch beschreven: Einstein was oerconservatief en moest niet zo miepen

quote:

Absolute waarheid bestaat alleen in formele systemen en zijn uiteindelijk tautologieen.
Beschrijvingen en verklaringen zijn altijd binnen een model, als die overeenkomen met de ervaringen (metingen experimenten) dan is er sprake van "waarheid" (niet absoluut, maar binnen het model)

Ook binnen formele systemen zie ik niet in wat het "absolute" toevoegt. Ik vat dat op als "objectief, los van welke waarneming of beschrijving dan ook". Wat dat betreft vind ik het ook een nogal loze term, eerlijk gezegd

quote:

Op dinsdag 10 september 2024 00:59 schreef Panterjong het volgende:
@:Zefi

Wat Eva betreft zou je nog andere kanten op kunnen gaan. Naar mijn idee test God in het verhaal de mens vooral uit om te kijken of de mens volwassen genoeg is z'n eigen weg te kunnen gaan. Weg uit de speelplaats de boze wereld in. Van zonde of een kwaadaardige slang, volgens sommigen zelfs de duivel in de vorm van een dier, is geen sprake in het verhaal.
Maar er zijn verder talloze zaken te bedenken waarom God in de bijbel vaak niet almachtig is.
Voorbeelden:
Dat hij een ark des verbonds nodig heeft om met het volk te kunnen praten. Dat er een mensenoffer nodig is om zich met de mens te kunnen verzoenen. Of dat hij een, iets waarvan de beschrijving nog het meeste weg heeft van, een ruimtevaartuig nodig heeft om hier op aarde te kunnen komen.
De God in de bijbel is veelal niet zo heel machtig.
Hij heeft ook gewoon benen, lijkt op de mens, eet pannenkoeken en schrijft boekrollen die smaken naar honing.

Maar goed m'n punt is en was dat iedereen een eigen beeld heeft van God. En deze beelden zijn individueel zo uniek dat we eigenlijk niet meer kunnen spreken van 1 enkele God. Maar eerder van miljoenen kleine rotgodjes.

Je komt met andere voorbeelden waar ook antwoorden op te geven zijn, maar daarmee dwalen we verder af van het oorspronkelijke punt. Ik ga dan uit van dat je niet echt geïnteresseerd bent in de antwoorden daarop (omdat je naar andere voorbeelden grijpt), maar die meer gebruikt om je geloofsovertuiging te verdedigen. En aangezien het niet mijn intentie is om antwoorden aan je op te dringen of je geloofsovertuiging aan te vallen zal ik verder niet op je voorbeelden ingaan.

Je punt is mij duidelijk. Ik denk dat als iedereen een eigen beeld van God had, en als die beelden individueel zo uniek waren, dan zou er geen georganiseerde religie zijn en was er ook geen sprake van de naam God, waarmee iedereen naar hetzelfde verwijst, namelijk: de schepper van alles. Mensen verwijzen met God naar hetzelfde. Net als dat verschillende mensen een verschillend beeld van jou kunnen hebben, maar toch met de naam Panterjong naar dezelfde persoon verwijzen. Dat is dus al bij jou als nietig mens zo, laat staan bij God.

quote:

Op dinsdag 10 september 2024 05:50 schreef Bassie48 het volgende:

[..]
1, Welk spiritueel pad? Want:
[..]
2. Waarom vasthouden aan een geconstrueerd concept?

Vermoedelijk is jouw overtuiging over de idee van God ontstaan uit de menselijke behoefte om antwoorden te vinden op existentiële vragen, zoals het ontstaan van het universum, het doel van het leven, en de angst voor de dood. Dit perspectief is een sociale construct en ontworpen om orde te scheppen in samenlevingen, moraal te bevorderen en psychologische troost te bieden.

Orde, moraal en troost kunnen ook via veel praktischer manieren worden gevonden. Religie heeft niet het monopolie op die zaken. Maar goed, ik begrijp het wel. Je ego fluistert je verhaaltjes in om je beter te laten voelen. Dat mag, geen enkel probleem ..... maar probeer wel met beide benen op de grond te staan want dan functioneer je beter als mens.

Ik zeg in die post (die je geknipt hebt) dat de vragen die je stelde niet het punt waren en ik leg je uit wat het punt wel was. Je knipt vervolgens dat stuk uit die post en komt weer met een vraag wat het punt niet was.

Je baseert je betoog op “Vermoedelijk …”. Je kan geen uitspraken doen over het ontstaan van mijn overtuiging. Je psychologisch verhaaltje is eerder een projectie en geeft mij een inkijk in je eigen innerlijke belevingswereld. Verder neem ik van iemand die sneert geen adviezen aan over hoe je als mens beter kan functioneren.

quote:

Op dinsdag 10 september 2024 14:10 schreef Bassie48 het volgende:

[..]
Kan je dat toelichten? Wat zijn de obstakels?

Je kunt het op verschillende manieren motiveren, maar dit is er één:

Als je kleinere lengteschalen wilt onderzoeken, dan heb je hogere energiewaarden nodig. Dat volgt uit de kwantummechanica (de Broglie's relatie), maar is ook intuïtief te begrijpen: als je twee auto's met veel snelheid op elkaar knalt, kun je uit de brokstukken beter achterhalen wat de structuur is dan als je ze met een slakkengang laat botsen.

Maar als je maar ongebreideld je energieschaal verhoogt en meer en meer energie concentreert in een klein gebied, dan zal er volgens de algemene relativiteitstheorie een zwart gat ontstaan. Met een waarnemershorizon die juist groter is dan de lengteschaal die je probeerde bloot te leggen. Dat suggereert dat de combinatie van kwantum en algemene relativiteit een kleinst zinvolle lengteschaal bevat, waar voorbij de glad veronderstelde structuur van ruimtetijd (zoals in de relativiteitstheorie) verloren gaat.

Het praktische obstakel is dat je er deeltjesversnellers voor nodig hebt die groter zijn dan onze Melkweg

[ Bericht 100% gewijzigd door Zefi op 10-09-2024 22:14:05 ]

quote:

Op dinsdag 10 september 2024 13:55 schreef Bassie48 het volgende:

[..]
Je kan inspiratie en creativiteit zien als een rechtstreeks geschenk van het goddelijke, ik vind het veel waarschijnlijker om het op te vatten als een natuurlijke expressie van het menselijke potentieel. Inspiratie is vaak onvoorspelbaar en kan op elk moment toeslaan, maar het kan ook worden gestimuleerd door jezelf bloot te stellen aan nieuwe ideeën, ervaringen en perspectieven. Bijvoorbeeld:

Externe prikkels: Een visuele ervaring, een mooi landschap, muziek, een boek of zelfs een gesprek met iemand kan als inspiratiebron dienen.
Emoties: Sterke emoties, zoals vreugde, verdriet of verwondering, kunnen vaak leiden tot een golf van inspiratie.
Voorbeelden van anderen: Het zien van het werk of de prestaties van anderen kan iemand inspireren om hetzelfde te proberen of een nieuwe weg in te slaan.
Nieuwe ervaringen: Reizen, het ontdekken van nieuwe culturen of nieuwe ideeën kan je horizon verbreden en nieuwe perspectieven bieden, wat inspiratie kan oproepen.
Innerlijke motivatie: Soms komt inspiratie voort uit een diep verlangen om een bepaald doel te bereiken of iets belangrijks bij te dragen aan de wereld.
Reflectie en rust: Inspiratie komt vaak als mensen de tijd nemen om te reflecteren of wanneer ze ontspannen zijn, bijvoorbeeld tijdens een wandeling in de natuur of een moment van meditatie.

Ik "geloof" er niks van dat inspiratie een goddelijk gegeven is. Er zijn tal van filosofische, wetenschappelijke, en seculiere argumenten te noemen tegen het idee dat inspiratie van een goddelijke bron komt:

1. Gebrek aan empirisch bewijs:
Wetenschappelijk perspectief: Vanuit een wetenschappelijk oogpunt ontbreekt er bewijs voor het bestaan van een bovennatuurlijke bron van inspiratie. Wetenschappers verklaren inspiratie meestal door middel van cognitieve processen in de hersenen, zoals het maken van nieuwe verbindingen tussen bestaande ideeën of ervaringen. Creativiteit en inspiratie worden vaak toegeschreven aan neurobiologische processen en niet aan een goddelijke invloed.

Natuurlijke processen: Psychologen zien inspiratie vaak als het resultaat van mentale processen zoals divergent denken, waar nieuwe en ongebruikelijke ideeën worden gegenereerd. Deze visie benadrukt dat inspiratie voortkomt uit menselijke capaciteiten, zoals probleemoplossend vermogen en creatief denken.

2. Subjectiviteit van goddelijke inspiratie:
Culturele diversiteit: De aard van wat als "goddelijk" wordt beschouwd, verschilt sterk tussen culturen en religies. Wat in de ene religie als goddelijke inspiratie wordt gezien, kan in een andere traditie heel anders worden geïnterpreteerd of zelfs worden afgewezen. Deze subjectiviteit maakt het moeilijk om een universele claim te maken dat inspiratie altijd van goddelijke oorsprong is.

Verschillende vormen van inspiratie: Er zijn talloze vormen van inspiratie, en niet iedereen die inspiratie ervaart, claimt dat het van een goddelijke bron komt. Bijvoorbeeld, veel wetenschappers, kunstenaars en schrijvers beschrijven hun inspiratie in termen van persoonlijke ervaring, intellectuele nieuwsgierigheid of emotionele reacties, zonder goddelijke tussenkomst.

3. Onderschatting van menselijke creativiteit:
Vermindering van menselijk potentieel: Sommige critici stellen dat het toeschrijven van inspiratie aan een goddelijke bron de kracht van de menselijke geest onderschat. Het zou suggereren dat mensen zonder externe, bovennatuurlijke invloeden niet in staat zouden zijn tot creatieve prestaties, terwijl talloze voorbeelden van menselijke creativiteit kunnen worden verklaard door het natuurlijke vermogen van de mens om te leren, te observeren en te innoveren.

Seculiere creativiteit: Veel kunstenaars, wetenschappers en denkers in de moderne tijd benadrukken dat hun inspiratie komt uit hun ervaringen, intellectuele inspanningen of emoties, zonder een beroep te doen op het bovennatuurlijke. Zij zien creativiteit als een natuurlijk vermogen dat voortkomt uit oefening, ervaring, en reflectie.

4. Verklaring van negatieve inspiratie:
Immoraliteit en destructieve inspiratie: Als inspiratie wordt toegeschreven aan een goddelijke bron, ontstaat de vraag waarom sommige mensen geïnspireerd lijken te worden tot destructieve of immorele daden. Dit roept de vraag op of goddelijke inspiratie alleen tot positieve creativiteit leidt, en zo niet, hoe negatieve inspiratie kan worden verklaard in een religieuze context.

Menselijke verantwoordelijkheid: Het idee dat inspiratie altijd van God komt, kan ook ethische vragen oproepen over verantwoordelijkheid. Wanneer iemand beweert geïnspireerd te zijn door een goddelijke bron, kan dit soms gebruikt worden om twijfelachtige of zelfs schadelijke acties te rechtvaardigen.

5. Historische en sociale context:
Veranderende opvattingen door de tijd heen: In de geschiedenis zijn veel grote ideeën en kunstwerken oorspronkelijk aan goddelijke inspiratie toegeschreven, terwijl latere generaties diezelfde werken hebben verklaard als producten van cultureel en sociaal momentum. Bijvoorbeeld, wat ooit als goddelijke ingeving werd gezien, wordt nu vaker geïnterpreteerd als een resultaat van maatschappelijke invloeden of persoonlijke omstandigheden.

Afwezigheid van universele waarheid: Omdat er geen consensus is over welke religie of spirituele traditie de "juiste" is, maakt dit het moeilijk om objectief vast te stellen of een goddelijke bron echt verantwoordelijk is voor inspiratie.

6. Filosofische bezwaren:
Existentiële en humanistische kritiek: Filosofen zoals Jean-Paul Sartre hebben beargumenteerd dat mensen volledig verantwoordelijk zijn voor hun daden en creaties, en dat zij geen externe, goddelijke entiteit nodig hebben om betekenis of inspiratie te vinden. Deze existentialistische visie stelt dat inspiratie deel uitmaakt van de menselijke conditie en dat mensen zelf verantwoordelijk zijn voor het creëren van hun eigen betekenis en waarde in het leven.

Dus: de kritiek op de opvatting dat inspiratie goddelijk is, richt zich vooral op het gebrek aan bewijs, de diversiteit in interpretaties van inspiratie, de nadruk op menselijke creativiteit en verantwoordelijkheid, en de mogelijkheid om inspiratie te verklaren door middel van natuurlijke processen. Veel critici vinden dat het idee van goddelijke inspiratie de menselijke geest onderschat en niet altijd de complexiteit van menselijke creativiteit recht doet.

Ik denk juist dat de mens van exceptionele vaardigheden moet beschikken om zich te kunnen laten beïnvloeden van het Goddelijke. Het hangt af van zijn concentratievermogen en zijn wil het goede te doen, zich kunnen verliezen in zijn werk (zonder ego) zodat hij überhaupt geïnspireerd kan worden.
Dit kan trouwens ook de andere kant opgaan, waarbij men duistere krachten aantrekt.

quote:

Op dinsdag 10 september 2024 14:39 schreef Loverboii het volgende:

[..]
Ik denk juist dat de mens van exceptionele vaardigheden moet beschikken om zich te kunnen laten beïnvloeden van het Goddelijke. Het hangt af van zijn concentratievermogen en zijn wil het goede te doen, zich kunnen verliezen in zijn werk (zonder ego) zodat hij überhaupt geïnspireerd kan worden.
Dit kan trouwens ook de andere kant opgaan, waarbij men duistere krachten aantrekt.

Zonder ego is nogal onmogelijk als men leeft vanuit een idee/ideaal.

quote:

Op dinsdag 10 september 2024 14:12 schreef Haushofer het volgende:

[..]
Het ligt er aan wat je onder "echt weten hoe de werkelijkheid in elkaar zit". Instrumentalisten denken dat dit een zinloze exercitie is. Het instrumentalisme zien zij niet alleen als een handige "black box"-benadering voor praktische toepassingen, maar voor de enige zinvolle wetenschapsfilosofie. Dat is ook waarom fundamenteel onderzoek binnen de kwantummechanica na de Tweede Wereldoorlog een taboe was: we hadden immers de Kopenhaagse interpretatie en alle problemen waren opgelost. Of, cynisch beschreven: Einstein was oerconservatief en moest niet zo miepen

Ja, we hebben deze discussie al eerder gehad. Jij zegt: de formules kloppen, dus laat ons wetenschappers met rust en zoek niet verder naar misschien zinloze dieper liggende achtergronden, die ook verder geen praktisch nut hebben.
Maar de Kopenhagen interpretaie is op zijn minst wonderlijk en paradoxaal. Schrödinger was eigenlijk helemaal niet blij met zijn vergelijking (zeldzame eigenkritiek, die je nu zelden meer ziet). Om de absurditeit van de Kopenhagen interpretatie aan te tonen, kwam hij met zijn beroemde kat.
Penrose et. al. probeert een verklaring te vinden voor het instorten (decoherentie) van de golffunctie en schrijft deze toe aan de gravitatie.

quote:

Ook binnen formele systemen zie ik niet in wat het "absolute" toevoegt. Ik vat dat op als "objectief, los van welke waarneming of beschrijving dan ook". Wat dat betreft vind ik het ook een nogal loze term, eerlijk gezegd

Ja ik moet beter uitleggen wat ik met absoluut bedoel. Het heeft idd te maken met objectief, los van de waarneming en los van het feit of er mensen bestaan of andere wezens met bewustzijn.
Dat het absolute voor logica en wiskunde bestaat, daar ben ik samen met Plato van overtuigd (ook Gödel was een Platonist)
Even een uitstapje naar getallen om e.e.a. duidelijk te maken. Op internet vind je interessante voordrachten van de wiskundige Wildberger, die het o.a. heeft over grote natuurlijke getallen. Hij noemt het getal Z een toren van 10tot de macht10 etc (10x). Je kunt getallen die tussen 10 tot de macht10 etc(9x) en Z niet eens opschrijven, het heelal is daar te klein voor. Hij beweert in zijn finitistiche benadering dat deze getallen in zekere zin niet bestaan.
Platonisten gaan ervan uit dat elk natuurlijk getal bestaat. Dat is dan de absolute waarheid.

Of het absolute ook geldt voor de natuur is onzeker. Maar het lijkt mij aanmatigend dat wij mensen zo belangrijk zouden zijn in dit gigantische universum dat de werkelijkheid ons nodig zou hebben.
Anderszijds kan het zijn dat werkelijkheid (mede) een illusie is van ons bewustzijn

quote:

Op dinsdag 10 september 2024 16:27 schreef Oud_student het volgende:

[..]
Ja, we hebben deze discussie al eerder gehad. Jij zegt: de formules kloppen, dus laat ons wetenschappers met rust en zoek niet verder naar misschien zinloze dieper liggende achtergronden, die ook verder geen praktisch nut hebben.
Maar de Kopenhagen interpretaie is op zijn minst wonderlijk en paradoxaal. Schrödinger was eigenlijk helemaal niet blij met zijn vergelijking (zeldzame eigenkritiek, die je nu zelden meer ziet). Om de absurditeit van de Kopenhagen interpretatie aan te tonen, kwam hij met zijn beroemde kat.

Ik weet niet precies welke discussie je bedoelt, maar ik ben zelf niet zo'n fan van de Kopenhaagse interpretatie, en dat is licht uitgedrukt

quote:

Penrose et. al. probeert een verklaring te vinden voor het instorten (decoherentie) van de golffunctie en schrijft deze toe aan de gravitatie.

Mierenneuken: decoherentie is wat anders dan de instorting van de golffunctie. Decoherentie verklaart hoe interferentie verdwijnt en de dichtheidsmatrix naar een klassieke kansverdeling gaat, maar om één uitkomst te realiseren heb je nog steeds "instorting" nodig

quote:

Ja ik moet beter uitleggen wat ik met absoluut bedoel. Het heeft idd te maken met objectief, los van de waarneming en los van het feit of er mensen bestaan of andere wezens met bewustzijn.
Dat het absolute voor logica en wiskunde bestaat, daar ben ik samen met Plato van overtuigd (ook Gödel was een Platonist)
Even een uitstapje naar getallen om e.e.a. duidelijk te maken. Op internet vind je interessante voordrachten van de wiskundige Wildberger, die het o.a. heeft over grote natuurlijke getallen. Hij noemt het getal Z een toren van 10tot de macht10 etc (10x). Je kunt getallen die tussen 10 tot de macht10 etc(9x) en Z niet eens opschrijven, het heelal is daar te klein voor. Hij beweert in zijn finitistiche benadering dat deze getallen in zekere zin niet bestaan.
Platonisten gaan ervan uit dat elk natuurlijk getal bestaat. Dat is dan de absolute waarheid.

Of het absolute ook geldt voor de natuur is onzeker. Maar het lijkt mij aanmatigend dat wij mensen zo belangrijk zouden zijn in dit gigantische universum dat de werkelijkheid ons nodig zou hebben.
Anderszijds kan het zijn dat werkelijkheid (mede) een illusie is van ons bewustzijn

Ik ben ook nooit zo'n fan geweest van het platonisme in de wiskunde. Het toont wat mij betreft aan hoezeer onderzoekers betoverd kunnen raken door hun eigen vakgebied wat vervolgens religieuze trekken krijgt.

quote:

Op dinsdag 10 september 2024 14:16 schreef Zefi het volgende:

[..]
Ik zeg in die post (die je geknipt hebt) dat de vragen die je stelde niet het punt waren en ik leg je uit wat het punt wel was. Je knipt vervolgens dat stuk uit die post en komt weer met een vraag wat het punt niet was.

Je baseert je betoog op “Vermoedelijk …”. Je kan geen uitspraken doen over het ontstaan van mijn overtuiging. Je psychologisch verhaaltje is eerder een projectie en geeft mij een inkijk in je eigen innerlijke belevingswereld. Verder neem ik van iemand die sneert geen adviezen aan over hoe je als mens beter kan functioneren.

Ongelofelijk hoe iemand zo vaag blijft, nergens echt op in gaat, er om heen draait, woorden verdraait, de ander vals beschuldigt en liegt. Jij bent nog heel ver van die verlichting jongen want je ego is zo groot als van hier tot Tokio.

Ik ga je negeren. Doe ze de groeten daar Down Under.

quote:

Op dinsdag 10 september 2024 19:27 schreef Bassie48 het volgende:

[..]
Ongelofelijk hoe iemand zo vaag blijft, nergens echt op in gaat, er om heen draait, woorden verdraait, de ander vals beschuldigt en liegt. Jij bent nog heel ver van die verlichting jongen want je ego is zo groot als van hier tot Tokio.

Ik ga je negeren. Doe ze de groeten daar Down Under.

Ik ben niet vaag, maar gewoon duidelijk. Je veranderd steeds van onderwerp en ik heb je 2x op het punt gewezen waar het om draait. Je kan weer op de man gaan spelen en het hebben over verdraaien, vals beschuldigen en liegen, maar dat doe je dan zelf, zoals ook hier met dat ik “verlichting” wil bereiken. Hoe kom je hierbij? Moet er om grinniken. En dan heb je het weer over het ‘ego’ waar ik nooit iets over heb gezegd. Dat je dat steeds ter sprake brengt i.c.m. ‘verlichting’ is dus projectie.

Prima, ik ben niet begonnen met reageren op jou en als je niet inhoudelijk wilt reageren en alleen sneren wilt uitdelen en mij psychologisch denkt te kunnen analyseren/doorgronden op basis van posts, dan kan je inderdaad beter niet op mij reageren.

quote:

Op dinsdag 10 september 2024 14:15 schreef Zefi het volgende:

[..]
Je komt met andere voorbeelden waar ook antwoorden op te geven zijn, maar daarmee dwalen we verder af van het oorspronkelijke punt. Ik ga dan uit van dat je niet echt geïnteresseerd bent in de antwoorden daarop (omdat je naar andere voorbeelden grijpt), maar die meer gebruikt om je geloofsovertuiging te verdedigen. En aangezien het niet mijn intentie is om antwoorden aan je op te dringen of je geloofsovertuiging aan te vallen zal ik verder niet op je voorbeelden ingaan.

Je punt is mij duidelijk. Ik denk dat als iedereen een eigen beeld van God had, en als die beelden individueel zo uniek waren, dan zou er geen georganiseerde religie zijn en was er ook geen sprake van de naam God, waarmee iedereen naar hetzelfde verwijst, namelijk: de schepper van alles. Mensen verwijzen met God naar hetzelfde. Net als dat verschillende mensen een verschillend beeld van jou kunnen hebben, maar toch met de naam Panterjong naar dezelfde persoon verwijzen. Dat is dus al bij jou als nietig mens zo, laat staan bij God.

De voorbeelden die ik gaf hadden meer te maken met het doorvertellen van wat ik in de bijbel zie staan dan met mijn geloof. De machteloosheid van God is een duidelijk zichtbaar en steeds terugkerend thema in de bijbel. Een thema dat men vaak niet wilt zien.

Hoewel iedereen zijn of haar beeld op God anders is zijn er wel veel overeenkomsten en hebben we het doorgaans gewoon over die bijbelse God. Dat neemt niet weg dat iedereen anders naar God kijkt. We hadden het al over de macht/onmacht van God. Nu beweer je dat God de schepper is van alles. Ook dit zou ik vanuit de bijbel niet willen beweren. Het is weer een voorbeeld dat ons beeld wie of wat God is geheel anders is maar toch ebben we het over dezelfde God
.

[ Bericht 0% gewijzigd door Panterjong op 10-09-2024 23:51:51 (Typo) ]

quote:

Op dinsdag 10 september 2024 23:50 schreef Panterjong het volgende:

[..]
De voorbeelden die ik gaf hadden meer te maken met het doorvertellen van wat ik in de bijbel zie staan dan met mijn geloof. De machteloosheid van God is een duidelijk zichtbaar en steeds terugkerend thema in de bijbel. Een thema dat men vaak niet wilt zien.

Hoewel iedereen zijn of haar beeld op God anders is zijn er wel veel overeenkomsten en hebben we het doorgaans gewoon over die bijbelse God. Dat neemt niet weg dat iedereen anders naar God kijkt. We hadden het al over de macht/onmacht van God. Nu beweer je dat God de schepper is van alles. Ook dit zou ik vanuit de bijbel niet willen beweren. Het is weer een voorbeeld dat ons beeld wie of wat God is geheel anders is maar toch ebben we het over dezelfde God
.

Zelfs in de Bijbel heb je 2 gezichten van God. Het verschil in het godsbeeld in het eerste en tweede testament is enorm:

God als Wetgever vs. God als Verlosser
God van Israël vs. God van alle Volken
Wraak en Oordeel vs. Liefde en Vergeving

In het Oude Testament ligt de nadruk op Gods rechtvaardigheid, wetten en het verbond met Israël. God wordt vaak gezien als streng en rechtvaardig, maar ook genadig.

In het Nieuwe Testament ligt de nadruk op liefde, vergeving en het universele aanbod van verlossing door Jezus Christus. Hier wordt God meer gepresenteerd als een liefdevolle Vader die zijn Zoon heeft gezonden om de wereld te redden. Deze liefdevolle Vader liet zijn Zoon wel een gruwelijke marteldood ondergaan voor het heil der mensheid. Dat dan weer wel.

Als rationeel mens is er eigenlijk geen touw aan vast te knopen. Hoewel de bijbel vol staat met mooie verhalen en parabelen is het lastig te gebruiken als moreel kompas. Ik gebruik liever mijn verstand.

quote:

Op woensdag 11 september 2024 06:54 schreef Bassie48 het volgende:
Hoewel de bijbel vol staat met mooie verhalen en parabelen is het lastig te gebruiken als moreel kompas. Ik gebruik liever mijn verstand.

Goed idee. Anders krijg je dit soort cognitieve dissonantie:

quote:

Op woensdag 11 september 2024 06:54 schreef Bassie48 het volgende:
Deze liefdevolle Vader liet zijn Zoon wel een gruwelijke marteldood ondergaan voor het heil der mensheid.

Dit voorzag die liefdevolle Vader. Tevens is Zijn herrijzenis het bewijs dat Hij Zoon van God is.

quote:

Op woensdag 11 september 2024 09:41 schreef Haushofer het volgende:

[..]
Goed idee. Anders krijg je dit soort cognitieve dissonantie:

The Don't Kill Children Challenge with DR. William Lane Craig

quote:

Op woensdag 11 september 2024 06:54 schreef Bassie48 het volgende:

[..]
Zelfs in de Bijbel heb je 2 gezichten van God. Het verschil in het godsbeeld in het eerste en tweede testament is enorm:

God als Wetgever vs. God als Verlosser
God van Israël vs. God van alle Volken
Wraak en Oordeel vs. Liefde en Vergeving

In het Oude Testament ligt de nadruk op Gods rechtvaardigheid, wetten en het verbond met Israël. God wordt vaak gezien als streng en rechtvaardig, maar ook genadig.

In het Nieuwe Testament ligt de nadruk op liefde, vergeving en het universele aanbod van verlossing door Jezus Christus. Hier wordt God meer gepresenteerd als een liefdevolle Vader die zijn Zoon heeft gezonden om de wereld te redden. Deze liefdevolle Vader liet zijn Zoon wel een gruwelijke marteldood ondergaan voor het heil der mensheid. Dat dan weer wel.

Als rationeel mens is er eigenlijk geen touw aan vast te knopen. Hoewel de bijbel vol staat met mooie verhalen en parabelen is het lastig te gebruiken als moreel kompas. Ik gebruik liever mijn verstand.

Deze stereotypen kloppen echt niet.

Als ze wel zouden kloppen, zou er nooit een nieuw testament zijn geweest. Dad had God de mens onmiddellijk vernietigd bij de eerste misstap. Het hele OT is de aanloop naar het NT, waarin de beloften in het OT van God worden vervuld door Jezus Christus, die God en Schepper is. God is vanaf het begin af aan genadig jegens de mens. Dat wil niet zeggen dat hij alles maar oké vindt. Handhaving van wetten, rechtspraak en orde is in elke maatschappij noodzakelijk om mensen tegen zichzelf en elkaar te beschermen.

[ Bericht 3% gewijzigd door Ali_Kannibali op 11-09-2024 11:49:24 ]

quote:

Op woensdag 11 september 2024 11:44 schreef Ali_Kannibali het volgende:

[..]
Deze stereotypen kloppen echt niet.

Als ze wel zouden kloppen, zou er nooit een nieuw testament zijn geweest. Dad had God de mens onmiddellijk vernietigd bij de eerste misstap. Het hele OT is de aanloop naar het NT, waarin de beloften in het OT van God worden vervuld door Jezus Christus, die God en Schepper is. God is vanaf het begin af aan genadig jegens de mens. Dat wil niet zeggen dat hij alles maar oké vindt. Handhaving van wetten, rechtspraak en orde is in elke maatschappij noodzakelijk om mensen tegen zichzelf en elkaar te beschermen.

Dat is jouw mening en dat is ok.

De bijbel leent zich prima om er verschillende meningen uit te destilleren. Wetenschap daarentegen draait niet om meningen maar om het systematisch verwerven van kennis door observatie, experimenten en analyse, om de natuurlijke wereld en de wetten die deze beheersen te begrijpen. Objectiviteit dus. De bijbel gaat vooral over bovennatuurlijke fenomenen zoals water in wijn veranderen, op water kunnen lopen en uit de dood herrijzen. De wetenschap is dus niet in staat om iets dergelijks te verklaren met behulp van wetenschappelijke methoden. Het enige wat rest voor de wetenschap is er een mening over te hebben.

En die mening laat zich raden.

quote:

Op woensdag 11 september 2024 12:24 schreef Bassie48 het volgende:

[..]
Dat is jouw mening en dat is ok.

De bijbel leent zich prima om er verschillende meningen uit te destilleren. Wetenschap daarentegen draait niet om meningen maar om het systematisch verwerven van kennis door observatie, experimenten en analyse, om de natuurlijke wereld en de wetten die deze beheersen te begrijpen. Objectiviteit dus. De bijbel gaat vooral over bovennatuurlijke fenomenen zoals water in wijn veranderen, op water kunnen lopen en uit de dood herrijzen. De wetenschap is dus niet in staat om iets dergelijks te verklaren met behulp van wetenschappelijke methoden. Het enige wat rest voor de wetenschap is er een mening over te hebben.

En die mening laat zich raden.

Dat er een wetenschap kan schuilgaan achter de mirakels is waarschijnlijk te ver gezocht.

quote:

Op woensdag 11 september 2024 11:44 schreef Ali_Kannibali het volgende:

[..]
Deze stereotypen kloppen echt niet.

Als ze wel zouden kloppen, zou er nooit een nieuw testament zijn geweest. Dad had God de mens onmiddellijk vernietigd bij de eerste misstap. Het hele OT is de aanloop naar het NT, waarin de beloften in het OT van God worden vervuld door Jezus Christus, die God en Schepper is. God is vanaf het begin af aan genadig jegens de mens. Dat wil niet zeggen dat hij alles maar oké vindt. Handhaving van wetten, rechtspraak en orde is in elke maatschappij noodzakelijk om mensen tegen zichzelf en elkaar te beschermen.

Ik denk dat de volgelingen van Jezus de voorspellingen uit het OT maar al te graag op Jezus van toepassing verklaarden om hem de Messias te laten zijn. Het OT is geen aanloop naar het NT, maar delen van het NT is een "hineininterpretation" van het OT.
In principe is het OT de geschiedenis van het Joodse volk van ver voor onze jaartelling, het is een samenraapsel van geslchtsregisters, verslagen van oorlogen (genocide) en vermaningen door profeten.
Ook bevat het poezie, het Hooglied en Prediker is een boek waar enige wijsheid te bespeuren valt.

De bijbel is eigenlijk een commercieeele stunt, een boek waar men eigenlijk 2 boeken voor voor 1 prijs krijgt

quote:

Op woensdag 11 september 2024 12:28 schreef Loverboii het volgende:

[..]
Dat er een wetenschap kan schuilgaan achter de mirakels is waarschijnlijk te ver gezocht.

Je gebruikt het woord 'waarschijnlijk'. Prima.

quote:

Op woensdag 11 september 2024 12:24 schreef Bassie48 het volgende:
De bijbel gaat vooral over bovennatuurlijke fenomenen zoals water in wijn veranderen, op water kunnen lopen en uit de dood herrijzen. De wetenschap is dus niet in staat om iets dergelijks te verklaren met behulp van wetenschappelijke methoden.

Ik denk het wel, alleen niet in letterlijke zin: denk aan mythologie of de cognitieve wetenschap en psychologie achter religieuze denkbeelden.

Zo is één wetenschappelijke verklaring voor de christelijke opstandingsclaim cognitieve dissonantie. Heel wat waarschijnlijker vergeleken met de hypothese "Jezus stond daadwerkelijk op uit de dood"