![fc-utrecht-top-3.jpg]()
quote:
Galgenwaard mag terecht dromen: het gaat eindelijk het seizoen van FC Utrecht worden
Elke zomer weer droomt FC Utrecht van het halen van Europees voetbal. Gaat het er dit seizoen eindelijk van komen? Zelden waren de vooruitzichten zo positief.
Het was alsof een echo uit het recente verleden weerklonk, gisteren, tijdens een uitzending van ESPN. Gevraagd aan Jens Toornstra naar wat dit seizoen de ambitie is van FC Utrecht, antwoordde de routinier met de hem kenmerkende jeugdigheid: Europees voetbal halen!
FC Utrecht en het fenomeen ‘Europees voetbal halen’. Cynici zullen de ambitie stilaan als dogma beschouwen. Want ja, wat moet je als speler of trainer anders roepen wanneer je in dienst bent bij de ploeg van Galgenwaard? Degraderen zal de club vermoedelijk nooit, zo lang die zich gesteund weet door zoveel loyale geldschieters.
En landskampioen worden is als cabaretier Dolf Jansen die ervan droomt om Rico Verhoeven de boksring uit te beuken: dat gaat nooit gebeuren. Hoe hoog in het linkerrijtje eindigt de FC; dat is elk seizoen de vraag onder de supporters, die met het jaar warmer lijken te lopen voor de club en dit seizoen waarschijnlijk weer geregeld voor een uitverkocht stadion gaan zorgen.
Sentiment
Wat vaststaat: het sentiment rond FC Utrecht is nu, met de immer opgewekte Ron Jans aan het roer, een stuk positiever dan een jaar geleden onder Michael Silberbauer. Nou ja, ook toen viel het woord ‘Europa’ nagenoeg in elke volzin. Maar hoe realistisch was dit met de bekerdreun tegen Spakenburg nog vers in het geheugen, passend bij een tweede seizoenshelft waarin het elftal van de Deen na een hoopvol begin als een kaartenhuis ineenstortte?
Nee, dan is FC Utrecht op dit moment een stuk verder. Iets dat niet los kan worden gezien van Jans, de 65-jarige coach die het ‘Forever young’ van zijn muziekheld Bob Dylan zo treffend belichaamt en dit ook over laat staan op zijn spelers.
Oké, de finale van de play-offs tegen Go Ahead Eagles liep afgelopen seizoen uit op een sof. Maar onder hem zijn elftal en club ondubbelzinnig opgeleefd. Het kan niet anders dat die ontwikkeling zich doorzet. Al was het maar omdat de coach, die vorig seizoen een selectie in onbalans aantrof, nu zelf een van de architecten is van de groep.
Aanvallende opties
En die selectie kan zich, zoals Toornstra stelt, inderdaad weleens ‘in de top vijf gaan wurmen’. Kijk alleen maar naar de aanvallende opties die Jans heeft. Tegen Venezia startte de coach met onder meer David Min en Jeppe Okkels, de speler die qua naam moeiteloos een personage zou kunnen zijn in de kinderboekenserie van Nils Holgersson.
Maar inmiddels zijn ook de Amerikaanse internationals Taylor Booth en Paxten Aaronson weer terug, wordt Noah Ohio steeds fitter en is de watervlugge Yoann Cathline eveneens een potentiële basisspeler. En wat te denken van de weer herstelde Anthony Descotte, in wie de technische leiding nog steeds een topspits ziet? Of Zidane Iqbal, die ondanks zijn matige eerste seizoen, een speler kan zijn die het hart van de voetballiefhebber harder laat kloppen? Alleen al in de categorie artiesten heeft Jans, kortom, keuze in overvloed.
Signalen
Of FC Utrecht over een jaar daardoor weer eens de grens over mag, om het op te nemen tegen het Finse FC Honka Espoo of Botev Plovdiv in Bulgarije? Het staat in de sterren geschreven. Maar als de signalen niet bedriegen, gaat dit seizoen eindelijk het seizoen van FC Utrecht worden.
https://www.ad.nl/utrecht(...)d_UHI5HwPMgUaryGRbGg
POLL