Het nu volgende is geen kritiek, maar een mening die niet bekritiserend bedoeld is (ik zeg het er maar bij voor de zekerheid)
Ik denk dat veel mensen het eens zijn dat de diskwalificatie voor Joost juist positief heeft uitgepakt. Zijn verhaal ging de hele wereld over, icm zijn aanstekelijke liedje, innemende persoonlijkheid en slick act, maakten mensen over de hele wereld zich kwaad.
Niemand had Joost meer gezien sinds de 11e, vertrokken in zijn eentje, geen reactie, niets.
Iedereen wilde weten hoe het met hem was, zijn verhaal, of het OK met hem ging, bekeek nog eens wat andere nummers van hem, en vanwege het mysterie opeens wat volgde na de narigheid raakten steeds meer mensen in zwang van Joost, totaal geobsedeerd zelfs van wat ik op X heb gezien, sommigen gingen zelfs "Joost food" eten, brood met springles bij gebrek aan hagelslag, dat soort dingen.
Het optreden waar hij niet bij mocht zijn, waarbij slechts een video werd getoond maakte het publiek uitzinnig.
Het gaat ver wanneer je dat bereikt hebt als artiest, een staande ovatie zonder zelf aanwezig te zijn, maar dat was behalve de lekkere beat en mooie act een combinatie van meerdere factoren natuurlijk.
Een week lang rolde de sneeuwbal uit zichzelf en werd groter en groter. Bereikte steeds meer landen, het dagelijkse onderwerp van gesprek her en der, en talloze mensen zullen dagelijks gecheckt hebben of er nieuws was over Joost, intussen zijn muziek streamen, en zich er persoonlijk bij betrokken voelen.
Al voor het ESF was zijn succes ongekend, maar wat er in die week bijkwam was zo mogelijk buitenproportioneel.
In alle eerlijkheid zou ik in zijn geval die sneeuwbal nog even hebben laten door rollen, als een hedendaagse manlijke Assepoester, doe er een lading merchandise bij, en het loopt als een gek.
(Waar oa Aliexpress nu volledig mee aan de haal gaat).
Zich even terugtrekken zou hem ook vergeven zijn door zijn fans, ze kennen zijn trauma en zouden hem zijn tijd gunnen.
Maar zo is Joost niet, hij houdt zich wel aan zijn afspraken, doorbreekt de free publicity die nog in volle gang is en waar iedere artiest een moord voor zou doen, laat zijn fans niet in de steek en volgt zijn gevoel want optreden is zijn leven.
Ik heb daar wel bewondering voor eerlijk gezegd.
Op zich is het al groots, en wil iedereen hem hebben, is er in de meest onverwachte landen vraag naar deze in het Nederlands zingende artiest.
Maar die ene week, dat gevoel van ontreddering bij mensen die het hier zo ontzettend niet mee eens waren, het gevoel van onrechtvaardigheid icm het feit dat hij zo bijzonder is, was kort. Joost heeft zich laten zien, mensen zijn gerustgesteld, het gaat goed met Joost en hij vervolgd zijn pad. Volgende week Canada, daarna overal.
Toch vraag ik me af tot welke omvang de reeds bestaande hype zich nog verder zou hebben uitgebreid wanneer Joost een maandje voor zichzelf had genomen.
De discussie loopt terug, men spreekt nog wat na in cirkels over het gebeuren en gaat al bijna weer over tot de orde van de dag.
Een prachtig voorbeeld van hoe pure lelijkheid schoonheid kan bewerkstelligen, en de reguliere media daar totaal geen invloed meer op hebben. Zonde voor degenen die dit aan zich hebben laten passeren.