R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Wat zijn dubbele standaarden in de moderne samenleving wat jij persoonlijke ervaringen mee hebt als man of vrouw, dat jij heel onrechtvaardig en oneerlijk vindt? Deel je persoonlijke ervaringen hiermee als man of als vrouw. Dus als je man bent vertel je een anekdote wat je hebt meegemaakt als man of van dichtbij heb gezien dat je heel onrechtvaardig vindt ten nadele van mannen.als je vrouw bent, deel je een anecdote wat je hebt meegemaakt of van dichtbij heb gezien dat oneerlijk is ten nadele van vrouwen. Ik geef twee voorbeelden hier beneden:
Dubbel standaard man:
Als een man een vrouw fysiek mishandeld, vinden we het allemaal een kwade zaak en iedereen keert zich tegen de man en terecht. Maar als een vrouw een man fysiek mishandeld, vinden veel mensen dat de man een watje is en vaak denken ze dat de man het heeft verdiend om geslagen te worden door die vrouw.
Dubbel standaard vrouw:
Als een man is gelukt om met veel vrouwen naar bed te gaan, vinden we hem stoer en kijken anderen naar hem op. Als een vrouw veel sekspartners heeft gehad, vinden we haar een slet en daalt ze in status bij anderen.
Begrijpen jullie het? Hopelijk gaat het goed met jullie reacties.
Dubbel standaard man:
Als een man een vrouw fysiek mishandeld, vinden we het allemaal een kwade zaak en iedereen keert zich tegen de man en terecht. Maar als een vrouw een man fysiek mishandeld, vinden veel mensen dat de man een watje is en vaak denken ze dat de man het heeft verdiend om geslagen te worden door die vrouw.
Dubbel standaard vrouw:
Als een man is gelukt om met veel vrouwen naar bed te gaan, vinden we hem stoer en kijken anderen naar hem op. Als een vrouw veel sekspartners heeft gehad, vinden we haar een slet en daalt ze in status bij anderen.
Begrijpen jullie het? Hopelijk gaat het goed met jullie reacties.
To truly try means to accept God's love, his healing, to accept the world can be ugly, but your heart doesn't have to be."
Als man zijnde kan je random vrouwen op straat aanspreken.
Als ik dat als vrouw doe dan kijken mannen mij aan alsof ik gestoord/psycho ben.
Als ik dat als vrouw doe dan kijken mannen mij aan alsof ik gestoord/psycho ben.
If you're easy to get, you are probably easy to forget.
Van de week was er een klein kindje op straat alleen huilend 'mama, mama' aan het roepen. Mijn vaderhart breekt dan, dus ik wil dat kindje niet alleen overstuur laten rondlopen. Ik vond het kindje overigens sowieso al te jong om alleen op de stoep te laten lopen.
Maar goed, als man ben ik me er ook hyperbewust van dat ik niet wat voor schijn dan ook tegen moet krijgen. In dit geval was ik met een vrouwelijke stagiaire op stap dus die kon dat kindje even bij de hand kon nemen totdat de familie opdook.
Ik weet niet of het een dubbele standaard is, ik begrijp het ook wel, maar het is in ieder geval één van de weinige, min of meer regelmatig terugkerende, situaties die ik mij in de praktijk kan indenken dat ik als man in het 'nadeel' ben.
Maar goed, als man ben ik me er ook hyperbewust van dat ik niet wat voor schijn dan ook tegen moet krijgen. In dit geval was ik met een vrouwelijke stagiaire op stap dus die kon dat kindje even bij de hand kon nemen totdat de familie opdook.
Ik weet niet of het een dubbele standaard is, ik begrijp het ook wel, maar het is in ieder geval één van de weinige, min of meer regelmatig terugkerende, situaties die ik mij in de praktijk kan indenken dat ik als man in het 'nadeel' ben.
Is dat echt zo? Ik zou heel positief reageren als een vrouw mij aanspreekt. Ik ben weleens aangesproken door vrouwen op straat en ik heb ze nooit raar aangekeken daarvoor.quote:Op maandag 26 februari 2024 22:53 schreef britneycheers het volgende:
Als man zijnde kan je random vrouwen op straat aanspreken.
Als ik dat als vrouw doe dan kijken mannen mij aan alsof ik gestoord/psycho ben.
To truly try means to accept God's love, his healing, to accept the world can be ugly, but your heart doesn't have to be."
Je bent bang dat mensen je gaan zien als pedofiel of zoiets?quote:
Van de week was er een klein kindje op straat alleen huilend 'mama, mama' aan het roepen. Mijn vaderhart breekt dan, dus ik wil dat kindje niet alleen overstuur laten rondlopen. Ik vond het kindje overigens sowieso al te jong om alleen op de stoep te laten lopen.
Maar goed, als man ben ik me er ook hyperbewust van dat ik niet wat voor schijn dan ook tegen moet krijgen. In dit geval was ik met een vrouwelijke stagiaire op stap dus die kon dat kindje even bij de hand kon nemen totdat de familie opdook.
Ik weet niet of het een dubbele standaard is, ik begrijp het ook wel, maar het is in ieder geval één van de weinige, min of meer regelmatig terugkerende, situaties die ik mij in de praktijk kan indenken dat ik als man in het 'nadeel' ben.
To truly try means to accept God's love, his healing, to accept the world can be ugly, but your heart doesn't have to be."
Volgens mij wordt het van mannen ook niet per se gewaardeerd als ze vrouwen op straat random aanspreken.quote:
Als man zijnde kan je random vrouwen op straat aanspreken.
Als ik dat als vrouw doe dan kijken mannen mij aan alsof ik gestoord/psycho ben.
Zelden zulke onzin gelezen.quote:
Als man zijnde kan je random vrouwen op straat aanspreken.
Als ik dat als vrouw doe dan kijken mannen mij aan alsof ik gestoord/psycho ben.
Je bent een waardeloze agent.
Ja, daarom ben ik erg terughoudend met kinderen die ik niet ken.quote:
[..]
Je bent bang dat mensen je gaan zien als pedofiel of zoiets?
Ook als ze kei -en keihard vallen in de speeltuin en het uitgillen, ik ga zeker kijken en vragen hoe het gaat, maar als ze niet doodbloeden raap ik ze niet op, ik kijk om me heen waar de ouders blijven. Meestal komen ze snel aanrennen.
Ik heb ook wel eens mijn dochter gevraagd om een meisje dat haar ouders kwijt was, dan zo'n kindje aan de hand te nemen...en dan liepen we met zijn drieën naar de receptie om dat kindje over te dragen.
Misschien ben ik hyperbewust, maar ik pas wel op.
-nee-
[ Bericht 49% gewijzigd door Lenny77 op 27-02-2024 07:20:59 ]
[ Bericht 49% gewijzigd door Lenny77 op 27-02-2024 07:20:59 ]
vrede, voedsel, vrijheid, veiligheid, vooruitgang
Wat is dit nou weer?quote:Op maandag 26 februari 2024 22:47 schreef Keep_Walking het volgende:
Hopelijk gaat het goed met jullie reacties.
quote:
Als man zijnde kan je random vrouwen op straat aanspreken.
Als ik dat als vrouw doe dan kijken mannen mij aan alsof ik gestoord/psycho ben.
Als een vrouw kinderen heeft en ze werkt is ze een loedermoeder want ze zorgt niet de hele dag voor de kinderen en als ze niet werkt is ze lui.
Als man dit doet wordt ie geprezen om het harde werk of omdat ie zo'n geweldige papa is dat hij thuis blijft voor de kinderen.
Als man dit doet wordt ie geprezen om het harde werk of omdat ie zo'n geweldige papa is dat hij thuis blijft voor de kinderen.
Life is a highway...let's ride it!
Nooit geweten dit. Thanksquote:
Als man zijnde kan je random vrouwen op straat aanspreken.
Precies. Het is willekeurig, niet random.quote:
Als je niet gewenst bent ga dan weg.
Verlaat hen voordat ze jou verlaten.
Verlaat hen voordat ze jou verlaten.
Ja, dit is een goeie. Of de term ‘papadag’. Alsof dat wel heeeel speciaal is, dat papa eens tijd vrij maakt.quote:
Als een vrouw kinderen heeft en ze werkt is ze een loedermoeder want ze zorgt niet de hele dag voor de kinderen en als ze niet werkt is ze lui.
Als man dit doet wordt ie geprezen om het harde werk of omdat ie zo'n geweldige papa is dat hij thuis blijft voor de kinderen.
Wie dit leest is een lezer van dit
"Papadag" is inmiddels wat gedateerd aan het worden, toch?quote:
[..]
Ja, dit is een goeie. Of de term ‘papadag’. Alsof dat wel heeeel speciaal is, dat papa eens tijd vrij maakt.
Als je niet gewenst bent ga dan weg.
Verlaat hen voordat ze jou verlaten.
Verlaat hen voordat ze jou verlaten.
En niet genderneutraal, dus moet worden gecanceldquote:
[..]
"Papadag" is inmiddels wat gedateerd aan het worden, toch?
Grote onzin inderdaad, "papadag". Je bent toch altijd papa, of je nou van je kinderen houdt of niet?
Mannen kiezen er niet altijd voor om papa te worden, ik vind het altijd wel bewonderenswaardig dat een man bij zo'n ongepland kind dan toch een groot deel van zijn toekomst en sociale leven opoffert om een vader te zijn.quote:
Als een vrouw kinderen heeft en ze werkt is ze een loedermoeder want ze zorgt niet de hele dag voor de kinderen en als ze niet werkt is ze lui.
Als man dit doet wordt ie geprezen om het harde werk of omdat ie zo'n geweldige papa is dat hij thuis blijft voor de kinderen.
Oké, maar de meeste kinderen zijn gewoon gewenst, ook bij de vaders.quote:
[..]
Mannen kiezen er niet altijd voor om papa te worden, ik vind het altijd wel bewonderenswaardig dat een man bij zo'n ongepland kind dan toch een groot deel van zijn toekomst en sociale leven opoffert om een vader te zijn.
Wie dit leest is een lezer van dit
Het is mij inmiddels opgevallen dat mannen die continu bezig zijn met kritiek op vrouwen steeds op de verkeerde types vallen. Althans, het verkeerde type voor hen. Ik steek de hand wat dat betreft in eigen boezem en ik geef toe dat ik tot kort dat zelf ook deed.
Totdat ik op een goeie dag wakker werd en een ging nadenken over wat ik wel in een vrouw zocht en wat niet, en welk type nu eigenlijk het beste bij mij zou passen.
Sindsdien stem ik daarop af en laat de overige links liggen.
Ik moet zeggen dat het me steeds beter af gaat. Ik kan het iedereen aanraden.
Totdat ik op een goeie dag wakker werd en een ging nadenken over wat ik wel in een vrouw zocht en wat niet, en welk type nu eigenlijk het beste bij mij zou passen.
Sindsdien stem ik daarop af en laat de overige links liggen.
Ik moet zeggen dat het me steeds beter af gaat. Ik kan het iedereen aanraden.
Ik zie dat vooral bij kleine dingen. Bij de afdeling expeditie bijvoorbeeld, pakketje zwaarder dan 5 kilogram.
Vrouw zegt het niet te willen optillen en meteen zal er een man aangewezen worden die het moet doen. Zelfde functie, alleen andere eisen.
Zegt de man het niet te willen doen dan is het "stel je niet aan, jij bent man".
Vrouw zegt het niet te willen optillen en meteen zal er een man aangewezen worden die het moet doen. Zelfde functie, alleen andere eisen.
Zegt de man het niet te willen doen dan is het "stel je niet aan, jij bent man".
With my pack on my back, down the road I will stray.
Ja, of je vult je leven gewoon in zoals jij en je partner dat willen en trekt je niks aan van een stel verzuurde mensen of "de maatschappij", dat kunnen mannen in mijn ervaring best aardig.quote:
Als een vrouw kinderen heeft en ze werkt is ze een loedermoeder want ze zorgt niet de hele dag voor de kinderen en als ze niet werkt is ze lui.
Als man dit doet wordt ie geprezen om het harde werk of omdat ie zo'n geweldige papa is dat hij thuis blijft voor de kinderen.
With my pack on my back, down the road I will stray.
Kan je wel doen als man, maar dat is vaak niet zonder gevolgen.quote:
Als man zijnde kan je random vrouwen op straat aanspreken.
Als ik dat als vrouw doe dan kijken mannen mij aan alsof ik gestoord/psycho ben.
With my pack on my back, down the road I will stray.
Hierop voortbordurend. Mannen die in de kinderopvang werken. Ik betrap mijzelf er ook op dat ik die nog wat beter “scan” dan vrouwen in de kinderopvang. Of mannen die leider zijn bij de scouting. Gelukkig zelf nooit iets vreemds meegemaakt.quote:
Van de week was er een klein kindje op straat alleen huilend 'mama, mama' aan het roepen. Mijn vaderhart breekt dan, dus ik wil dat kindje niet alleen overstuur laten rondlopen. Ik vond het kindje overigens sowieso al te jong om alleen op de stoep te laten lopen.
Maar goed, als man ben ik me er ook hyperbewust van dat ik niet wat voor schijn dan ook tegen moet krijgen. In dit geval was ik met een vrouwelijke stagiaire op stap dus die kon dat kindje even bij de hand kon nemen totdat de familie opdook.
Ik weet niet of het een dubbele standaard is, ik begrijp het ook wel, maar het is in ieder geval één van de weinige, min of meer regelmatig terugkerende, situaties die ik mij in de praktijk kan indenken dat ik als man in het 'nadeel' ben.
Een vooroordeel over vrouwen. Wij zijn aan het kijken naar een nieuwe auto. Het valt mij op dat ik als vrouw zijnde in de garage bijna genegeerd wordt en de verkopers zich duidelijk tot mijn man richten. Ik kan het op zo’n moment dan ook niet laten om allerlei rolbevestigende vragen te stellen en dan begin ik over welke kleuren er zijn, of hij automatisch kan inparkeren omdat ik dat zooo moeilijk vind en of er ook instelbare verlichting is en dat soort onzin.
Mooie gewaarwording en ook vooral wat het je heeft gebracht. Dat moet rust bieden.quote:
Totdat ik op een goeie dag wakker werd en een ging nadenken over wat ik wel in een vrouw zocht en wat niet, en welk type nu eigenlijk het beste bij mij zou passen.
Sindsdien stem ik daarop af en laat de overige links liggen.
Ik moet zeggen dat het me steeds beter af gaat. Ik kan het iedereen aanraden.
Le Diable
Dat mensen in mijn omgeving er iets van vinden dat ik de verantwoordelijkheid voor de zindelijkheidstraining van onze zoon bij mijn man leg.
Hij werkt niet, ik werk fulltime. Ik kan niet ff 2 weken vrij nemen om dit op me te nemen en als de rolverdeling omgedraaid was, dan had echt niemand mijn man er op aangesproken.
Hij werkt niet, ik werk fulltime. Ik kan niet ff 2 weken vrij nemen om dit op me te nemen en als de rolverdeling omgedraaid was, dan had echt niemand mijn man er op aangesproken.
Resistance is futile.
Hier maak ik me wel een beetje schuldig aan.quote:
Ik zie dat vooral bij kleine dingen. Bij de afdeling expeditie bijvoorbeeld, pakketje zwaarder dan 5 kilogram.
Vrouw zegt het niet te willen optillen en meteen zal er een man aangewezen worden die het moet doen. Zelfde functie, alleen andere eisen.
Zegt de man het niet te willen doen dan is het "stel je niet aan, jij bent man".
Gaat dan wel over zwaarder dan dat, maar dan vraag ik wel op het werk of een man dat wil doen.
Dan zeg ik kan jij dat doen? Het is zo zwaar!
Kratjes en fusten doe ik wel, maar nog zwaarder vraag ik wel aan de heren. Maar he, ik ben echt best een kabouter.
Laat ik er als man dan eens 2 noemen,
1. Ik merk dat het een voordeel is dat je als man toch wat serieuzer wordt genomen als het om kennis gaat. Mensen praten liever met mij over de oorlog in Oekraïne (om maar een voorbeeld te geven) dan met een vrouw. Terwijl die vrouw in theorie er net zoveel over kan weten. Dus als man heb je toch net wat meer autoriteit, is mijn ervaring.
2. Ik heb in het verleden gemerkt dat de datingmarkt een soort vrouwenbolwerk is geworden waar vrouwen bepalen en mannen na 20 rondjes afwijzing al lang blij mogen zijn dat er een keer iemand een volgende date wil of überhaupt iets zegt op datingapps. Maten van mij lopen hier nog steeds tegenaan en gaan er kapot aan.
Ik ken de clichés wel dat mannen vaker uit zijn op seks enzo maar dat lijkt me voor vrouwen nog altijd een luxeprobleem.
1. Ik merk dat het een voordeel is dat je als man toch wat serieuzer wordt genomen als het om kennis gaat. Mensen praten liever met mij over de oorlog in Oekraïne (om maar een voorbeeld te geven) dan met een vrouw. Terwijl die vrouw in theorie er net zoveel over kan weten. Dus als man heb je toch net wat meer autoriteit, is mijn ervaring.
2. Ik heb in het verleden gemerkt dat de datingmarkt een soort vrouwenbolwerk is geworden waar vrouwen bepalen en mannen na 20 rondjes afwijzing al lang blij mogen zijn dat er een keer iemand een volgende date wil of überhaupt iets zegt op datingapps. Maten van mij lopen hier nog steeds tegenaan en gaan er kapot aan.
Ik ken de clichés wel dat mannen vaker uit zijn op seks enzo maar dat lijkt me voor vrouwen nog altijd een luxeprobleem.
Toen ik begin 20 was heb ik samen met mijn (nu) ex een huis gebouwd terwijl ik full-time werkte en hij met een 'blessure' in de ziektewet zat. De verantwoordelijkheid dat er koffie, koekjes etc. aanwezig was in de schaftkeet bleek compleet bij mij te liggen. Mijn ex kon met zijn blessure best boodschappen doen maar ja, hij was een man en die hoeven zich daar niet mee bezig te houden. (hij voelde zich alleen verantwoordelijk voor het grasmaaien en dat de containers aan de weg kwamen te staan, heb nog geen 10 maand samengewoond:-)
Verder had ik het huis getekend en heb alles geregeld. De eerste bouwbeurs waar ik (alleen) was werd ik als vrouw compleet genegeerd door de standhouders terwijl ik 350.000,- op mijn rekening had staan om te kunnen bouwen. Dan voelde heel apart.
Toen de stucadoors belden en ik opnam vroegen ze naar mijn ex, toen vroegen ze hem hoeveel m2 er precies was en dergelijke wat hij vervolgens weer aan mij moest vragen want ik was degene die de 'projectleider' was aangezien mijn ex geen verantwoordelijkheden durfde te dragen. Vreemd telefoongesprek werd dat.
Ook bij de aanvraag van de hypotheek en ik als vrouw het 'hoofdinkomen' had was dat lastig in te voeren omdat de aanvraag staandaard de man bij het hoofdinkomen stond. De template moest worden aangepast om dit te veranderen.
Verder had ik het huis getekend en heb alles geregeld. De eerste bouwbeurs waar ik (alleen) was werd ik als vrouw compleet genegeerd door de standhouders terwijl ik 350.000,- op mijn rekening had staan om te kunnen bouwen. Dan voelde heel apart.
Toen de stucadoors belden en ik opnam vroegen ze naar mijn ex, toen vroegen ze hem hoeveel m2 er precies was en dergelijke wat hij vervolgens weer aan mij moest vragen want ik was degene die de 'projectleider' was aangezien mijn ex geen verantwoordelijkheden durfde te dragen. Vreemd telefoongesprek werd dat.
Ook bij de aanvraag van de hypotheek en ik als vrouw het 'hoofdinkomen' had was dat lastig in te voeren omdat de aanvraag staandaard de man bij het hoofdinkomen stond. De template moest worden aangepast om dit te veranderen.
To BG or not to BG!
Denk niet dat je de enige bent. Niet voor niets dat je veel minder mannen ziet in beroepen die draaien rondom kleinere kinderen. Onbewust is er toch nog het idee dat er een grote kans is dat een man pedo is als hij veel tijd doorbrengt rondom kleine kinderen.quote:
[..]
Ja, daarom ben ik erg terughoudend met kinderen die ik niet ken.
Ook als ze kei -en keihard vallen in de speeltuin en het uitgillen, ik ga zeker kijken en vragen hoe het gaat, maar als ze niet doodbloeden raap ik ze niet op, ik kijk om me heen waar de ouders blijven. Meestal komen ze snel aanrennen.
Ik heb ook wel eens mijn dochter gevraagd om een meisje dat haar ouders kwijt was, dan zo'n kindje aan de hand te nemen...en dan liepen we met zijn drieën naar de receptie om dat kindje over te dragen.
Misschien ben ik hyperbewust, maar ik pas wel op.
Ik wou net zeggen. Grote kans dat je als een creep gezien word. Denk juist dat het voor mannen minder erg is om aangesproken te worden door een vrouw op straat. Tenzij je een fokker bent natuurlijk; dan zit je het liefst op je zolderkamer en het liefst tref je niemand op straat die iets tegen je zegtquote:
[..]
Volgens mij wordt het van mannen ook niet per se gewaardeerd als ze vrouwen op straat random aanspreken.
En inderdaad wat er in de OP staat: veel mensen die (on)bewust nog het idee hebben dat mannen niet mishandeld/verkracht kunnen worden en dat het anders gewoon watjes zijn.
Maar is het een luxeprobleem als je op zoek bent naar een relatie ipv seks?quote:
Ik ken de clichés wel dat mannen vaker uit zijn op seks enzo maar dat lijkt me voor vrouwen nog altijd een luxeprobleem.
Het lijkt idd voor mannen mss dat het een luxeprobleem is voor ons.
Horum omnium fortissimi sunt Belgae
Ik ben exact het omgekeerdequote:
[..]
Hier maak ik me wel een beetje schuldig aan.
Gaat dan wel over zwaarder dan dat, maar dan vraag ik wel op het werk of een man dat wil doen.
Dan zeg ik kan jij dat doen? Het is zo zwaar!
Kratjes en fusten doe ik wel, maar nog zwaarder vraag ik wel aan de heren. Maar he, ik ben echt best een kabouter.
Al breek ik mijn rug, ik zal en moet het zelf doen
En heb in mijn leven al tonnen door mijn handen laten gaan (nog steeds trouwens).
Ik ben wel geen kabouter en gemeen sterk
Horum omnium fortissimi sunt Belgae
Lichaamslengte hoeft geen graadmeter te zijn voor je kracht. En als je regelmatig aan krachttraining doet ben je al gauw sterker dan collega's die geen krachttraining doen. Los van m/v.
Maar voor iedereen geldt dat boven het hoofd moeten tillen zwaarder is dan schouderhoogte of lager, dus bij hoge schappen die voor een klein persoon boven hun hoofd zijn, maar voor een lang persoon niet is een wissel logisch.
Er is trouwens niks mis mee om te weigeren arbo-onverantwoord dingen te tillen op je werk als dat wordt gevraagd. Dat je geen kracht tekort komt is geen reden om blessures te riskeren of je rug te verslijten ten behoeve van je werkgever.
Maar voor iedereen geldt dat boven het hoofd moeten tillen zwaarder is dan schouderhoogte of lager, dus bij hoge schappen die voor een klein persoon boven hun hoofd zijn, maar voor een lang persoon niet is een wissel logisch.
Er is trouwens niks mis mee om te weigeren arbo-onverantwoord dingen te tillen op je werk als dat wordt gevraagd. Dat je geen kracht tekort komt is geen reden om blessures te riskeren of je rug te verslijten ten behoeve van je werkgever.
Vrouwen die werken als zij geworpen hebben = carriëre maken over de rug van kinderen:quote:
Als een vrouw kinderen heeft en ze werkt is ze een loedermoeder want ze zorgt niet de hele dag voor de kinderen en als ze niet werkt is ze lui.
Als man dit doet wordt ie geprezen om het harde werk of omdat ie zo'n geweldige papa is dat hij thuis blijft voor de kinderen.
Mannen die thuis blijven/ pappadag = slappe zak hooi.
Ik ben best sterk voor een kabouter. Maar die fusten zijn al 30 kilo, dat vind ik echt wel een beetje de max. Ik loop al tussen de 10 en 20 km op een werkdag, draag zware dienbladen, kratten met flesjes, fusten. Het is wel zat.quote:
[..]
Ik ben exact het omgekeerde
Al breek ik mijn rug, ik zal en moet het zelf doen
En heb in mijn leven al tonnen door mijn handen laten gaan (nog steeds trouwens).
Ik ben wel geen kabouter en gemeen sterk
En de heren uit de keuken helpen meestal graag. Ik ga mezelf niet uit trots in de kreukels werken als er gewoon hulp is.
Ik heb enkele bekenden die bij scoutingsverenigingen of andere vrijwilligersdingen doen. En wat ik dan sneu voor mannen vind, is dat ze enorm in hun achterhoofd moeten houden dat ze nooit alleen met die kinderen of meisjes ergens zijn omdat er zo snel verhalen ontstaan bij bijv. andere vrijwilligers of ouders die ze niet mogen oid.
Is de kans groot dat het gebeurd? nee, maar als zo'n verhaal de wereld in komt dan ben je genekt.
Neem als voorbeeld op de middelbare school, op bijna elke school gaan er wel 'verhalen' rond over docenten, omdat ze met sommige leerlingen misschien geen klik of ruzie hebben oid.
Is de kans groot dat het gebeurd? nee, maar als zo'n verhaal de wereld in komt dan ben je genekt.
Neem als voorbeeld op de middelbare school, op bijna elke school gaan er wel 'verhalen' rond over docenten, omdat ze met sommige leerlingen misschien geen klik of ruzie hebben oid.
Lachen joh.
Lichaamslengte is zeker wel een graadmeter voor kracht. Het is niet de enige variabele die je kracht beïnvloed maar met alle andere factoren gelijk neemt je baseline en potentiële kracht per toegevoegde cm lichaamslengte toe.quote:
Lichaamslengte hoeft geen graadmeter te zijn voor je kracht. En als je regelmatig aan krachttraining doet ben je al gauw sterker dan collega's die geen krachttraining doen. Los van m/v.
Maar voor iedereen geldt dat boven het hoofd moeten tillen zwaarder is dan schouderhoogte of lager, dus bij hoge schappen die voor een klein persoon boven hun hoofd zijn, maar voor een lang persoon niet is een wissel logisch.
Er is trouwens niks mis mee om te weigeren arbo-onverantwoord dingen te tillen op je werk als dat wordt gevraagd. Dat je geen kracht tekort komt is geen reden om blessures te riskeren of je rug te verslijten ten behoeve van je werkgever.
Ook staat het zeker niet los van m/v, de gemiddelde vrouw moet echt heel stevig voor langere tijd aan krachttraining doen, wil ze sterker zijn dan de gemiddelde man die dat niet doet. Las een verhaaltje over een stel die ongeveer net zo lang waren, en zij deed al een paar jaar krachttraining en die gozer nooit, en met stoeien hakte hij haar nog steeds zonder pardon in de pan
Ja, ben ik ook. Dus waarom kan het dan niet gewoon samen? Dat scheelt voor beide partijen.quote:
[..]
Hier maak ik me wel een beetje schuldig aan.
Gaat dan wel over zwaarder dan dat, maar dan vraag ik wel op het werk of een man dat wil doen.
Dan zeg ik kan jij dat doen? Het is zo zwaar!
Kratjes en fusten doe ik wel, maar nog zwaarder vraag ik wel aan de heren. Maar he, ik ben echt best een kabouter.
En waarom mag mijn rug wel kapot?
With my pack on my back, down the road I will stray.
Euh, ik vraag het dan gewoon he? En help echt wel mee als het nodig is.quote:
[..]
Ja, ben ik ook. Dus waarom kan het dan niet gewoon samen? Dat scheelt voor beide partijen.
En waarom mag mijn rug wel kapot?
Mijn hoofdstandpunt kort samengevat:
Ik vind dat de huidige Westerse samenleving en cultuur van Nederland op sommige cruciale en belangrijke manieren veel te lief en begripvol is voor behoeftes, wensen, gevoelens en ervaringen van vrouwen, maar andersom is onze samenleving te hard en meedogenloos is voor de gevoelens en ervaringen van mannen.
Ik denk dat dit op korte en lange termijn schadelijk is voor beide geslachten en de sociale cohesie van Nederland als geheel. Nederlanders zouden hiervan meer bewust mogen zijn en erkennen, wat hopelijk zal leiden dat er goede gesprekken ontstaan in het publieke debat over dit onderwerp, wat weer zal leiden naar veranderingen in denkwijze en gedrag ten gunste van onze Nederlandse samenleving en gezamelijke toekomst.
Ik verwacht nu al dat dit een controversieel topic gaat worden en ik ben er bewust van dat ik inmiddels al bekend sta als een controversiële gebruiker hier op fok forum. Toch wil ik dit topic schrijven omdat het een onderwerp is waar ik al jaren over zit te peinzen (ik ben een echte piekeraar en het is bijna nooit rustig in mijn hoofd). Een belangrijke reden waarom ik graag deze topic wil schrijven is vanwege alles wat ik heb meegemaakt in mijn leven, zeker in de afgelopen 17 jaren dat ik psychosegevoelig ben geworden en oneindig diep verwikkeld bent geraakt in de ziel verwoestende GGZ systemen van Nederland en Curaçao. Ik heb helaas de pech (of juist een zegen van God?)dat ik zo vaak en regelmatig in de zwaarste ellendigste levensverhalen die denkbaar is in alle soorten en maten mogen zien, horen en ervaren bij mijn mede patiënten, cliënten en andere lotgenoten in de psychiatrie.
Ik ga twee waargebeurde casussen uit mijn persoonlijke leven gebruiken om mijn standpunten helder te illustreren later in dit betoog. Ik heb jammer genoeg in de afgelopen twee jaren twee hele goede vrienden verloren aan zelfmoord. Deze twee mannelijke vrienden van mij waren essentiële onderdelen van mijn vriendengroep en het grotere netwerk hier in Utrecht. Ik kende deze twee vrienden heel goed en bij de laatste werd ik zelfs gevraagd door zijn moeder om een afscheidsspeech te geven bij zijn begrafenis omdat ik werd gezien als zijn allerbeste vriend die het meest dicht bij hem stond voordat hij stierf. Later in dit topic ga ik deze twee dode vrienden van mij gebruiken als casusvoorbeelden om mijn standpunten duidelijker te illustreren.
Ik zal misschien ook af en toe ervaringen uit mijn eigen leven gebruiken als voorbeeld, maar ik wil voorkomen dat ik weer heel veel persoonlijke aanvallen en kritiek krijg over mijn karakter en persoonlijkheid. Dit topic hoort niet specifiek over mij alleen te gaan. Het zijn wel mijn standpunten en perspectieven gebaseerd op mijn levenservaringen en observaties, maar ik wil van jullie vragen om je reacties te geven, los van wie ik ben of wat je van mij vindt als persoon. Is dat mogelijk voor iedereen die wilt reageren in mijn topic hier nadat ze alles hebben gelezen?
Wat ik wil en hoop te bereiken met dit topic is een luchtige, eerlijke en open intellectuele discussie waar iedereen wederzijdse respect en begrip laat zien voor de meningen en perspectieven van anderen op dit onderwerp. Wat ik graag wil lezen zijn de meningen met redelijkgeformuleerde en goed doordachte argumenten van intelligente vrouwen en mannen op mijn standpunt (zie TT), of ze nou met mij eens zijn of juist oneens maakt mij niet uit. Als je denkt dat ik wezenlijk fout heb met alles wat ik in dit topic schrijf, wil ik juist heel graag dat je mij probeert te overtuigen waarom ik verkeerd zit. Ik ben heel redelijk en als ik vind dat je goede argumenten hebt die ik niet kan weerleggen dan zal ik dat ook toegeven. Maar verwacht ook andersom dat ik mijn best gaat doen om jouw argumenten te weerleggen als ik nog overtuigd ben van mijn gelijk.
Voordat ik verder ga met mijn standpunt uitgebreid toe te lichten met mijn rationele argumenten inclusief echt gebeurde casussen uit mijn leven als voorbeelden,ga ik straks twee disclaimers-hoofstukken posten.
tot straks! Voel je vrij om alvast op deze eerste deel te reageren als je iets wil zeggen erop. Doeg
Ik vind dat de huidige Westerse samenleving en cultuur van Nederland op sommige cruciale en belangrijke manieren veel te lief en begripvol is voor behoeftes, wensen, gevoelens en ervaringen van vrouwen, maar andersom is onze samenleving te hard en meedogenloos is voor de gevoelens en ervaringen van mannen.
Ik denk dat dit op korte en lange termijn schadelijk is voor beide geslachten en de sociale cohesie van Nederland als geheel. Nederlanders zouden hiervan meer bewust mogen zijn en erkennen, wat hopelijk zal leiden dat er goede gesprekken ontstaan in het publieke debat over dit onderwerp, wat weer zal leiden naar veranderingen in denkwijze en gedrag ten gunste van onze Nederlandse samenleving en gezamelijke toekomst.
Ik verwacht nu al dat dit een controversieel topic gaat worden en ik ben er bewust van dat ik inmiddels al bekend sta als een controversiële gebruiker hier op fok forum. Toch wil ik dit topic schrijven omdat het een onderwerp is waar ik al jaren over zit te peinzen (ik ben een echte piekeraar en het is bijna nooit rustig in mijn hoofd). Een belangrijke reden waarom ik graag deze topic wil schrijven is vanwege alles wat ik heb meegemaakt in mijn leven, zeker in de afgelopen 17 jaren dat ik psychosegevoelig ben geworden en oneindig diep verwikkeld bent geraakt in de ziel verwoestende GGZ systemen van Nederland en Curaçao. Ik heb helaas de pech (of juist een zegen van God?)dat ik zo vaak en regelmatig in de zwaarste ellendigste levensverhalen die denkbaar is in alle soorten en maten mogen zien, horen en ervaren bij mijn mede patiënten, cliënten en andere lotgenoten in de psychiatrie.
Ik ga twee waargebeurde casussen uit mijn persoonlijke leven gebruiken om mijn standpunten helder te illustreren later in dit betoog. Ik heb jammer genoeg in de afgelopen twee jaren twee hele goede vrienden verloren aan zelfmoord. Deze twee mannelijke vrienden van mij waren essentiële onderdelen van mijn vriendengroep en het grotere netwerk hier in Utrecht. Ik kende deze twee vrienden heel goed en bij de laatste werd ik zelfs gevraagd door zijn moeder om een afscheidsspeech te geven bij zijn begrafenis omdat ik werd gezien als zijn allerbeste vriend die het meest dicht bij hem stond voordat hij stierf. Later in dit topic ga ik deze twee dode vrienden van mij gebruiken als casusvoorbeelden om mijn standpunten duidelijker te illustreren.
Ik zal misschien ook af en toe ervaringen uit mijn eigen leven gebruiken als voorbeeld, maar ik wil voorkomen dat ik weer heel veel persoonlijke aanvallen en kritiek krijg over mijn karakter en persoonlijkheid. Dit topic hoort niet specifiek over mij alleen te gaan. Het zijn wel mijn standpunten en perspectieven gebaseerd op mijn levenservaringen en observaties, maar ik wil van jullie vragen om je reacties te geven, los van wie ik ben of wat je van mij vindt als persoon. Is dat mogelijk voor iedereen die wilt reageren in mijn topic hier nadat ze alles hebben gelezen?
Wat ik wil en hoop te bereiken met dit topic is een luchtige, eerlijke en open intellectuele discussie waar iedereen wederzijdse respect en begrip laat zien voor de meningen en perspectieven van anderen op dit onderwerp. Wat ik graag wil lezen zijn de meningen met redelijkgeformuleerde en goed doordachte argumenten van intelligente vrouwen en mannen op mijn standpunt (zie TT), of ze nou met mij eens zijn of juist oneens maakt mij niet uit. Als je denkt dat ik wezenlijk fout heb met alles wat ik in dit topic schrijf, wil ik juist heel graag dat je mij probeert te overtuigen waarom ik verkeerd zit. Ik ben heel redelijk en als ik vind dat je goede argumenten hebt die ik niet kan weerleggen dan zal ik dat ook toegeven. Maar verwacht ook andersom dat ik mijn best gaat doen om jouw argumenten te weerleggen als ik nog overtuigd ben van mijn gelijk.
Voordat ik verder ga met mijn standpunt uitgebreid toe te lichten met mijn rationele argumenten inclusief echt gebeurde casussen uit mijn leven als voorbeelden,ga ik straks twee disclaimers-hoofstukken posten.
tot straks! Voel je vrij om alvast op deze eerste deel te reageren als je iets wil zeggen erop. Doeg
To truly try means to accept God's love, his healing, to accept the world can be ugly, but your heart doesn't have to be."
Als je denkt dat de westerse maatschappij zo begripvol is over de ervaringen van vrouwen zou je eens moeten opzoeken hoe vaak verkrachtingen daadwerkelijk tot een rechtsvonnis leiden.
Twiddel
1. Disclaimer (Algemeen): Wat zijn mijn standpunten en ideen over gender issues en man/vrouw verhoudingen in zijn algemeenheid?
Ik schrijf deze disclaimer nu om te voorkomen dat mijn tegenstanders (afgunstige users die mij gewoon heel onsympathiek vinden) mij gaan beschuldigen dat ik heel ontwetend of heel bekrompen bent over alles wat te maken heeft met gender issues en/of de huidige man/vrouw verhoudingen in onze moderne samenleving en de geschiedenis dat vooraf heeft plaatsgevonden wat de huidige situatie nu heeft veroorzaakt.
ik wil nu meteen alvast heel duidelijk maken dat ik totaal geen vrouwenhater of misogynist ben en ik heb heel veel respect en empathy voor vrouwen vanaf mijn geboorte tot nu in het heden. Ik heb met een open mind de tijd genomen om in mijn vrije tijd te verdiepen in de verschillende stromingen van het moderne feminisme inclusief de radicale feministische ideologieen. Ik ben heel bewust dat vrouwen op heel veel gebieden van het leven het heel moeilijk hebben of heeft gehad in menselijke geschiedenis. Het is algemeen bekend bij iedereen met een beetje algemene kennis van geschiedenis en kennis van gender issues dat vrouwen al eeuwen of zelfs millennia onderdrukt werden door mannen en nog steeds worden ze onderdrukt in veel landen en culturen globaal. Hier in Nederland hebben vrouwen het relatief gezien heel goed vergeleken met vrijwel alle landen in de wereld denk ik, naast de Scandinavische Landen misschien in het Noorden kan ik geen andere land bedenken waar vrouwen meer gelijkheid, vrijheid, kansen op zelfontplooiing en carriere nastreven, privileges, invloed, macht en veiligheid dan in Nederland. Is iedereen met mij eens dat Nederland een van de beste plekken op aarde is om een vrouw te zijn nu in onze moderne wereld?
Helaas heb ik zelf hele zware tegenslagen en moeilijkheden gehad in mijn leven, waarvan ik tot de dag van vandaag nog steeds gebroken en beschadigd ben als volwassen man. Het is echter niet mijn bedoeling om gebroken en beschadigd te blijven, ik werk hard aan mezelf en mijn herstel, ik geloof nog steeds in mijn eigen kracht en potentie om mijn persoonlijke dromen en ambities te verwezenlijken. Ik kan mijn ideale toekomst nog krijgen en een inspiratie zijn voor velen, zolang ik niet opgeef en bepaalde schadelijke leefstijlgewoontes definitief kan verbreken. Als je meer wil weten over alles wat ik heb meegemaakt en nog steeds mee worsteld, kan je uitgebreid erover lezen in dit topic: VER / Mijn verhaal: De complete werken of als je niet zoveel van lezen houdt kan je op onderstaande youtube mijn presentatie zien en luisteren waar ik openhartig mijn verhaal vertelt aan een publiek:
Ik verwacht niet dat iedereen mijn verhaal zal lezen of bekijken op video, zoals ik eerder aangaf wil ik niet dat dit topic weer gaat draaien om mijn karakter of mijn gebreken als persoon. De reden waarom ik mijn verhaaltopic en video wel met jullie net heb gedeeld hierboven, is omdat het heel handig zal zijn om te begrijpen vanuit welke ‘lens’ of paradigma ik mijn hoofdstandpunt in dit topic ga opschrijven.
Ik geloof dat ik rustig kan beweren dat mijn levensverhaal en sociale achtergrond in zijn geheel mij een hele unieke en zeldzame perspectief geeft over een overvloed van onderwerpen en maatschappelijke thema’s die heel bruikzaam en interessant zal zijn voor sociologen/psychologen/culturele anthropologen en andere sociaal-wetenschappelijke benaderingen of invalshoeken die sommige mensen leuk vinden om over na te denken. Vinden jullie dat mijn perspectieven en analyses over dit soort zaken interessant zijn om te lezen of juist niet? Ik geef nu hieronder 3 redenen waarom ik vind dat mijn perspectief heel zeldzaam en uniek is voor de meeste mensen in Nederland: om te lezen en analyseren:
Ik ben opgegroeid in het Caribische deel van het Nederlandse koninkrijk en woon vanaf mijn 21st definitief in Europees-Nederland, dus ik heb letterlijk in twee culturen gewoond waarvan ik beiden heel goed ken en kan vergelijken met haar. Curacaose cultuur en Nederlandse zijn echt heel verschillend, op sommige vlakken zijn ze zelfs tegenpolen van elkaar. Om als voorbeeld de sociale interactie tussen mannen en vrouwen te benoemen, die is echt wezenlijk anders en verschillend op de Caribische eilanden vergeleken met hoe dat is in Europees-Nederland. Op een gegeven moment kwam ik erachter dat ik letterlijk het tegenovergestelde gedragen of zeggen tegen vrouwen hier in Nederland dan wat ik intuitief heb geleerd om tegen Curacaose vrouwen te doen of zeggen om goed in de smaak te vallen bij hen.
Mijn psychiatrische achtergrond en jarenlange lidmaatschap in de publieke GGZ systemen van Utrecht en andere provincies of steden, gecombineerd met het feit dat het mij ook nog lukte om op hoog niveau te studeren en mee te doen met de reguliere mainstream samenleving is ook heel erg bijzonder, uniek en bewonderingswaardig heb ik van vrijwel iedereen die ik ken of hebt gekend gehoord. Alle mensen om mij heen vonden mijn prestatie om met honours af te studeren van mijn studie rechten op de Hogeschool Utrecht indrukwekkend gaaf en stoer dat ik dat gewoon deed. Het is schijnbaar ongehoord en ongekend dat een neger uit Curacao met schizofrenie zo’n moeilijke studie als rechten succesvol behaald, heb tussen neus en lippen door begrepen de mensen om mij heen. Ik zeg dit heel nederig nu, want het is mij nog steeds niet gelukt om een adequare carriere te starten helaas.
Derde reden wat ik nu ga geven over waarom mijn perspectief zo zeldzaam en interessant kan zijn voor de mensen die het inherent leuk vinden om psychologische/sociologische condundrums te peinzen en debatteren in hun hoofd of met anderen, is omdat juist ik beide kanten ken van extreem uitersten van de ‘Dominance Hierarchy’ binnen mensengroepen en sociale aantrekkelijkheid. Snap je nu wat ik wil uitleggen? Ik heb periodes gehad in mijn leven dat zo extreem populair en aantrekkelijk geweest binnen sociale groepen en gemeenschappen waaraan ik toebehoorde, als periodes dat ik op de absolute bottom heb gezeten dat letterlijk geen enkele vrouw mij kon uitstaan en andere mannen niet met mij wilde associeren omdat ze voor mij schaamden.
Vind je het moeilijk om voor te stellen wat ik hiermee bedoel? Lees mijn tweede disclaimerdit ik straks zal posten.Daarin zal ik toelichten waarom ik vind dat mijn sociaal-psychologische perspectief heel uniek en zeldzaam is, waardoor het hopelijk heel interessant gevonden zal worden voor de mensen die sociaal-wetenschappelijke onderwerpen leuk vinden om te lezen.
[ Bericht 2% gewijzigd door Keep_Walking op 02-03-2024 19:09:41 ]
Ik schrijf deze disclaimer nu om te voorkomen dat mijn tegenstanders (afgunstige users die mij gewoon heel onsympathiek vinden) mij gaan beschuldigen dat ik heel ontwetend of heel bekrompen bent over alles wat te maken heeft met gender issues en/of de huidige man/vrouw verhoudingen in onze moderne samenleving en de geschiedenis dat vooraf heeft plaatsgevonden wat de huidige situatie nu heeft veroorzaakt.
ik wil nu meteen alvast heel duidelijk maken dat ik totaal geen vrouwenhater of misogynist ben en ik heb heel veel respect en empathy voor vrouwen vanaf mijn geboorte tot nu in het heden. Ik heb met een open mind de tijd genomen om in mijn vrije tijd te verdiepen in de verschillende stromingen van het moderne feminisme inclusief de radicale feministische ideologieen. Ik ben heel bewust dat vrouwen op heel veel gebieden van het leven het heel moeilijk hebben of heeft gehad in menselijke geschiedenis. Het is algemeen bekend bij iedereen met een beetje algemene kennis van geschiedenis en kennis van gender issues dat vrouwen al eeuwen of zelfs millennia onderdrukt werden door mannen en nog steeds worden ze onderdrukt in veel landen en culturen globaal. Hier in Nederland hebben vrouwen het relatief gezien heel goed vergeleken met vrijwel alle landen in de wereld denk ik, naast de Scandinavische Landen misschien in het Noorden kan ik geen andere land bedenken waar vrouwen meer gelijkheid, vrijheid, kansen op zelfontplooiing en carriere nastreven, privileges, invloed, macht en veiligheid dan in Nederland. Is iedereen met mij eens dat Nederland een van de beste plekken op aarde is om een vrouw te zijn nu in onze moderne wereld?
Helaas heb ik zelf hele zware tegenslagen en moeilijkheden gehad in mijn leven, waarvan ik tot de dag van vandaag nog steeds gebroken en beschadigd ben als volwassen man. Het is echter niet mijn bedoeling om gebroken en beschadigd te blijven, ik werk hard aan mezelf en mijn herstel, ik geloof nog steeds in mijn eigen kracht en potentie om mijn persoonlijke dromen en ambities te verwezenlijken. Ik kan mijn ideale toekomst nog krijgen en een inspiratie zijn voor velen, zolang ik niet opgeef en bepaalde schadelijke leefstijlgewoontes definitief kan verbreken. Als je meer wil weten over alles wat ik heb meegemaakt en nog steeds mee worsteld, kan je uitgebreid erover lezen in dit topic: VER / Mijn verhaal: De complete werken of als je niet zoveel van lezen houdt kan je op onderstaande youtube mijn presentatie zien en luisteren waar ik openhartig mijn verhaal vertelt aan een publiek:
Ik verwacht niet dat iedereen mijn verhaal zal lezen of bekijken op video, zoals ik eerder aangaf wil ik niet dat dit topic weer gaat draaien om mijn karakter of mijn gebreken als persoon. De reden waarom ik mijn verhaaltopic en video wel met jullie net heb gedeeld hierboven, is omdat het heel handig zal zijn om te begrijpen vanuit welke ‘lens’ of paradigma ik mijn hoofdstandpunt in dit topic ga opschrijven.
Ik geloof dat ik rustig kan beweren dat mijn levensverhaal en sociale achtergrond in zijn geheel mij een hele unieke en zeldzame perspectief geeft over een overvloed van onderwerpen en maatschappelijke thema’s die heel bruikzaam en interessant zal zijn voor sociologen/psychologen/culturele anthropologen en andere sociaal-wetenschappelijke benaderingen of invalshoeken die sommige mensen leuk vinden om over na te denken. Vinden jullie dat mijn perspectieven en analyses over dit soort zaken interessant zijn om te lezen of juist niet? Ik geef nu hieronder 3 redenen waarom ik vind dat mijn perspectief heel zeldzaam en uniek is voor de meeste mensen in Nederland: om te lezen en analyseren:
Ik ben opgegroeid in het Caribische deel van het Nederlandse koninkrijk en woon vanaf mijn 21st definitief in Europees-Nederland, dus ik heb letterlijk in twee culturen gewoond waarvan ik beiden heel goed ken en kan vergelijken met haar. Curacaose cultuur en Nederlandse zijn echt heel verschillend, op sommige vlakken zijn ze zelfs tegenpolen van elkaar. Om als voorbeeld de sociale interactie tussen mannen en vrouwen te benoemen, die is echt wezenlijk anders en verschillend op de Caribische eilanden vergeleken met hoe dat is in Europees-Nederland. Op een gegeven moment kwam ik erachter dat ik letterlijk het tegenovergestelde gedragen of zeggen tegen vrouwen hier in Nederland dan wat ik intuitief heb geleerd om tegen Curacaose vrouwen te doen of zeggen om goed in de smaak te vallen bij hen.
Mijn psychiatrische achtergrond en jarenlange lidmaatschap in de publieke GGZ systemen van Utrecht en andere provincies of steden, gecombineerd met het feit dat het mij ook nog lukte om op hoog niveau te studeren en mee te doen met de reguliere mainstream samenleving is ook heel erg bijzonder, uniek en bewonderingswaardig heb ik van vrijwel iedereen die ik ken of hebt gekend gehoord. Alle mensen om mij heen vonden mijn prestatie om met honours af te studeren van mijn studie rechten op de Hogeschool Utrecht indrukwekkend gaaf en stoer dat ik dat gewoon deed. Het is schijnbaar ongehoord en ongekend dat een neger uit Curacao met schizofrenie zo’n moeilijke studie als rechten succesvol behaald, heb tussen neus en lippen door begrepen de mensen om mij heen. Ik zeg dit heel nederig nu, want het is mij nog steeds niet gelukt om een adequare carriere te starten helaas.
Derde reden wat ik nu ga geven over waarom mijn perspectief zo zeldzaam en interessant kan zijn voor de mensen die het inherent leuk vinden om psychologische/sociologische condundrums te peinzen en debatteren in hun hoofd of met anderen, is omdat juist ik beide kanten ken van extreem uitersten van de ‘Dominance Hierarchy’ binnen mensengroepen en sociale aantrekkelijkheid. Snap je nu wat ik wil uitleggen? Ik heb periodes gehad in mijn leven dat zo extreem populair en aantrekkelijk geweest binnen sociale groepen en gemeenschappen waaraan ik toebehoorde, als periodes dat ik op de absolute bottom heb gezeten dat letterlijk geen enkele vrouw mij kon uitstaan en andere mannen niet met mij wilde associeren omdat ze voor mij schaamden.
Vind je het moeilijk om voor te stellen wat ik hiermee bedoel? Lees mijn tweede disclaimerdit ik straks zal posten.Daarin zal ik toelichten waarom ik vind dat mijn sociaal-psychologische perspectief heel uniek en zeldzaam is, waardoor het hopelijk heel interessant gevonden zal worden voor de mensen die sociaal-wetenschappelijke onderwerpen leuk vinden om te lezen.
[ Bericht 2% gewijzigd door Keep_Walking op 02-03-2024 19:09:41 ]
To truly try means to accept God's love, his healing, to accept the world can be ugly, but your heart doesn't have to be."
Wil je het over dubbele standaarden hebben of is dit gewoon weer een vehikel om epistels over je eigen leven aan te hangen?quote:Daarin zal ik toelichten waarom ik vind dat mijn sociaal-psychologische perspectief heel uniek en zeldzaam is, waardoor het hopelijk heel interessant gevonden zal worden voor de mensen die sociaal-wetenschappelijke onderwerpen leuk vinden om te lezen.
quote:
ik wil nu meteen alvast heel duidelijk maken dat ik totaal geen vrouwenhater of misogynist ben en ik heb heel veel respect en empathy voor vrouwen vanaf mijn geboorte tot nu in het heden..
Alright.quote:
We moeten terug naar de tijden dat er specifieke wetten waren voor hoe een man zijn vrouw mocht mishandelen.
Geen wapen dikker dan je duim, niet in het gezicht waar iedereen de blauwe plekken kan zien!
Twiddel
De ervaring leert (het is nou eenmaal zo, ik kan er niks aan doen, ik constateer het alleen maar) dat dat bij deze TS altijd het geval lijkt te zijn. Het is nooit 'zomaar', het wordt vroeg of laat altijd op hemzelf betrokken.quote:
[..]
Wil je het over dubbele standaarden hebben of is dit gewoon weer een vehikel om epistels over je eigen leven aan te hangen?
Breitling - Instruments for Professionals
Het grootste gedeelte van zijn post gaat nu al over hemzelf. Rinse, repeat.quote:
[..]
De ervaring leert (het is nou eenmaal zo, ik kan er niks aan doen, ik constateer het alleen maar) dat dat bij deze TS altijd het geval lijkt te zijn. Het is nooit 'zomaar', het wordt vroeg of laat altijd op hemzelf betrokken.
Heb je dit nou geplakt uit een topic dat is dichtgegooid?quote:
1. Disclaimer (Algemeen): Wat zijn mijn standpunten en ideen over gender issues en man/vrouw verhoudingen in zijn algemeenheid?
Ik schrijf deze disclaimer nu om te voorkomen dat mijn tegenstanders (afgunstige users die mij gewoon heel onsympathiek vinden) mij gaan beschuldigen dat ik heel ontwetend of heel bekrompen bent over alles wat te maken heeft met gender issues en/of de huidige man/vrouw verhoudingen in onze moderne samenleving en de geschiedenis dat vooraf heeft plaatsgevonden wat de huidige situatie nu heeft veroorzaakt.
ik wil nu meteen alvast heel duidelijk maken dat ik totaal geen vrouwenhater of misogynist ben en ik heb heel veel respect en empathy voor vrouwen vanaf mijn geboorte tot nu in het heden. Ik heb met een open mind de tijd genomen om in mijn vrije tijd te verdiepen in de verschillende stromingen van het moderne feminisme inclusief de radicale feministische ideologieen. Ik ben heel bewust dat vrouwen op heel veel gebieden van het leven het heel moeilijk hebben of heeft gehad in menselijke geschiedenis. Het is algemeen bekend bij iedereen met een beetje algemene kennis van geschiedenis en kennis van gender issues dat vrouwen al eeuwen of zelfs millennia onderdrukt werden door mannen en nog steeds worden ze onderdrukt in veel landen en culturen globaal. Hier in Nederland hebben vrouwen het relatief gezien heel goed vergeleken met vrijwel alle landen in de wereld denk ik, naast de Scandinavische Landen misschien in het Noorden kan ik geen andere land bedenken waar vrouwen meer gelijkheid, vrijheid, kansen op zelfontplooiing en carriere nastreven, privileges, invloed, macht en veiligheid dan in Nederland. Is iedereen met mij eens dat Nederland een van de beste plekken op aarde is om een vrouw te zijn nu in onze moderne wereld?
Helaas heb ik zelf hele zware tegenslagen en moeilijkheden gehad in mijn leven, waarvan ik tot de dag van vandaag nog steeds gebroken en beschadigd ben als volwassen man. Het is echter niet mijn bedoeling om gebroken en beschadigd te blijven, ik werk hard aan mezelf en mijn herstel, ik geloof nog steeds in mijn eigen kracht en potentie om mijn persoonlijke dromen en ambities te verwezenlijken. Ik kan mijn ideale toekomst nog krijgen en een inspiratie zijn voor velen, zolang ik niet opgeef en bepaalde schadelijke leefstijlgewoontes definitief kan verbreken. Als je meer wil weten over alles wat ik heb meegemaakt en nog steeds mee worsteld, kan je uitgebreid erover lezen in dit topic: VER / Mijn verhaal: De complete werken of als je niet zoveel van lezen houdt kan je op onderstaande youtube mijn presentatie zien en luisteren waar ik openhartig mijn verhaal vertelt aan een publiek:
29 december 2023
29 december 2023
Ik verwacht niet dat iedereen mijn verhaal zal lezen of bekijken op video, zoals ik eerder aangaf wil ik niet dat dit topic weer gaat draaien om mijn karakter of mijn gebreken als persoon. De reden waarom ik mijn verhaaltopic en video wel met jullie net heb gedeeld hierboven, is omdat het heel handig zal zijn om te begrijpen vanuit welke ‘lens’ of paradigma ik mijn hoofdstandpunt in dit topic ga opschrijven.
Ik geloof dat ik rustig kan beweren dat mijn levensverhaal en sociale achtergrond in zijn geheel mij een hele unieke en zeldzame perspectief geeft over een overvloed van onderwerpen en maatschappelijke thema’s die heel bruikzaam en interessant zal zijn voor sociologen/psychologen/culturele anthropologen en andere sociaal-wetenschappelijke benaderingen of invalshoeken die sommige mensen leuk vinden om over na te denken. Vinden jullie dat mijn perspectieven en analyses over dit soort zaken interessant zijn om te lezen of juist niet? Ik geef nu hieronder 3 redenen waarom ik vind dat mijn perspectief heel zeldzaam en uniek is voor de meeste mensen in Nederland: om te lezen en analyseren:
Ik ben opgegroeid in het Caribische deel van het Nederlandse koninkrijk en woon vanaf mijn 21st definitief in Europees-Nederland, dus ik heb letterlijk in twee culturen gewoond waarvan ik beiden heel goed ken en kan vergelijken met haar. Curacaose cultuur en Nederlandse zijn echt heel verschillend, op sommige vlakken zijn ze zelfs tegenpolen van elkaar. Om als voorbeeld de sociale interactie tussen mannen en vrouwen te benoemen, die is echt wezenlijk anders en verschillend op de Caribische eilanden vergeleken met hoe dat is in Europees-Nederland. Op een gegeven moment kwam ik erachter dat ik letterlijk het tegenovergestelde gedragen of zeggen tegen vrouwen hier in Nederland dan wat ik intuitief heb geleerd om tegen Curacaose vrouwen te doen of zeggen om goed in de smaak te vallen bij hen.
Mijn psychiatrische achtergrond en jarenlange lidmaatschap in de publieke GGZ systemen van Utrecht en andere provincies of steden, gecombineerd met het feit dat het mij ook nog lukte om op hoog niveau te studeren en mee te doen met de reguliere mainstream samenleving is ook heel erg bijzonder, uniek en bewonderingswaardig heb ik van vrijwel iedereen die ik ken of hebt gekend gehoord. Alle mensen om mij heen vonden mijn prestatie om met honours af te studeren van mijn studie rechten op de Hogeschool Utrecht indrukwekkend gaaf en stoer dat ik dat gewoon deed. Het is schijnbaar ongehoord en ongekend dat een neger uit Curacao met schizofrenie zo’n moeilijke studie als rechten succesvol behaald, heb tussen neus en lippen door begrepen de mensen om mij heen. Ik zeg dit heel nederig nu, want het is mij nog steeds niet gelukt om een adequare carriere te starten helaas.
Derde reden wat ik nu ga geven over waarom mijn perspectief zo zeldzaam en interessant kan zijn voor de mensen die het inherent leuk vinden om psychologische/sociologische condundrums te peinzen en debatteren in hun hoofd of met anderen, is omdat juist ik beide kanten ken van extreem uitersten van de ‘Dominance Hierarchy’ binnen mensengroepen en sociale aantrekkelijkheid. Snap je nu wat ik wil uitleggen? Ik heb periodes gehad in mijn leven dat zo extreem populair en aantrekkelijk geweest binnen sociale groepen en gemeenschappen waaraan ik toebehoorde, als periodes dat ik op de absolute bottom heb gezeten dat letterlijk geen enkele vrouw mij kon uitstaan en andere mannen niet met mij wilde associeren omdat ze voor mij schaamden.
Vind je het moeilijk om voor te stellen wat ik hiermee bedoel? Lees mijn tweede disclaimerdit ik straks zal posten.Daarin zal ik toelichten waarom ik vind dat mijn sociaal-psychologische perspectief heel uniek en zeldzaam is, waardoor het hopelijk heel interessant gevonden zal worden voor de mensen die sociaal-wetenschappelijke onderwerpen leuk vinden om te lezen.
Het begin één groot circus te worden. Met hem als clown in de hoofdrol.quote:
[..]
Het grootste gedeelte van zijn post gaat nu al over hemzelf. Rinse, repeat.
Waar blijft mijn rode neus dan?quote:
[..]
Het begin één groot circus te worden. Met hem als clown in de hoofdrol.
To truly try means to accept God's love, his healing, to accept the world can be ugly, but your heart doesn't have to be."
2. disclaimer (specifiek): Wie ben ik en wat voor soort levenservaringen heb ik meegemaakt waardoor ik denk dat mijn hoofdstandpunt waardevol en belangrijk en interessant is om te bespreken of discussieren met anderen?
Intro
In deze tweede hoofstuk ga ik mijn redenen heel uitgebreid toelichten over waarom mijn levenservaringen en de persoon wie ik ben geworden hele interessante observaties en analyses over Nederlandse samenleving en cultuur heeft om te delen met liefhebbers van psychosociale onderwerpen. Ik geloof dat mijn input heel bijzonder, zeldzaam en wellicht leerzaam is voor degenen die openstaan voor wat ik wil delen met jullie. Ik zal proberen om mijn verhalen en beweringen over mezelf en wie ik ben of hoe ik overkom op anderen zo objectief en neutraal mogelijk op te schrijven. Ik zal natuurlijk nooit 100% objectief en neutraal over mezelf en hoe ik bij anderen overkwam/overkomt kunnen schrijven, ik ben immers geen robot. Maar alles wat ik in de volgende paragrafen ga opschrijven is de authentieke waarheid over mezelf en wat mij allemaal is overkomen tot heden: The good, the bad and the ugly!
Best een aantal van mijn medefokkers die hebben gereageerd in afgelopen grote topic “Mijn verhaal: De complete werken”, lieten blijken dat ze sceptisch waren over alles wat ik heb geschreven over mijn leven in dat topic. Sommige fokkers verweten mij dat ik niet objectief en authentiek ben geweest met hoe ik mijn eigen levenservaringen had opgeschreven in dat topic. Om dit keer te voorkomen dat mijn medefokkers gaan twijfelen aan de echtheid of de objectieve waarheid van alles wat ik opschrijf in dit nieuwe topic, zal ik foto’s plaatsen tussendoor mijn geschriften hieronder die mijn beweringen en stellingen onderbouwen.
Is dat goed genoeg voor iedereen die twijfelt aan mijn oprechtheid of eerlijkheid over mezelf en mijn leven? Mijn bedoeling is dat wat je ziet in de foto’s mijn beweringen over mezelf en mijn levensverhaal bekrachtigd, zodat mijn “doubters en haters” niet meer kunnen twijfelen over mijn “echtheid” en “authenticiteit”.
Hieronder volgt drie paragrafen over de drie kernredenen waarom ik vind mijn ideeen en observaties heel uniek en interessant is voor anderen om te lezen: Mijn biculturele achtergrond als Antilliaanse immigrant woonachtig in Nederland, mijn zware lot als ernstig psychiatrische patient met bewonderingswaardige en indrukwekkende maatschappelijke succes heeft behaald ondanks alle tegenslagen, en dat ik zowel hebt ervaren hoe het is om de grootste meest onaantrekkelijkste en onsympathieke loser te zijn in de groep of gemeenschap als de top dog alpha man die als een soort God werd gezien door iedereen die mij kende of met mij associeerde.
Duidelijk tot zover? Goed zo, hier volgt paragraaf 1:
1. Mijn ideeën, ervaringen en observaties als Antilliaanse Immigrant die nu minstens 15 jaar lang in Nederland, Utrecht stad woont.
Ik wil allereerst duidelijk maken dat ik maar een individu ben en ik kan nooit spreken namens alle Antillianen of zwarte Caribische mensen, ik vertegenwoordig alleen mezelf en alles wat ik hier schrijf is mijn subjectieve waarheid alleen. Het is ook helemaal niet mijn bedoeling om te insinueren dat hier alles wat ik hier opschrijf representatief is voor alle zwarte Antilliaanse mannen. Toch heb ik een hele sterke behoefte om alles waaraan ik veel denk of bezig houdt ergens op te schrijven en met anderen te delen.
[u][u]Er zijn meerdere redenen waarom ik dit graag wil doen:[/u][/u]
1) Het is heel belangrijk en noodzakelijk voor dat de Antilliaanse gemeenschap die in Nederland woont en de mensen die nog steeds op de eilanden van de voormalige Nederlandse Antillen wonen om echt bewust stil te staan en na te denken over de huidige situatie en stand van zaken onze mijn etnische groep..
Ik schrijf alles nu op om te delen met de mensen die geïnteresseerd zijn in dit onderwerp. Zover ik weet is er heel weinig of helemaal niks hierover te vinden in de ‘mainstream’ Nederlandse media en ook op de eilanden kan je dit soort artikelen nergens vinden. Ik denk dat veel mensen die en beetje kennis en ervaring hebben met de Antilliaanse gemeenschap en de samenleving op de Caribische eilanden, weet dat er iets heel mis en toxisch is met hoe liefdesrelaties en de man/vrouw verhouding in het praktijk is, ondanks dat er niet of nauwelijks over wordt gesproken. Een groot aantal huishoudens op Curacao bestaan uit alleenstaande moeders zonder vader in beeld en een negatieve stereotype over zwarte mannen in Nederland is dat ze hun verantwoordelijkheden niet op zich nemen om voor hun eigen kinderen te zorgen en/of samen blijven met de moeder van hun kind. Het is een bekende stereotype over zwarte mannen (vooral Antillianen en Surinamers) dat ze heel vaak vreemdgaan en meerdere vrouwen tegelijkertijd hebben.Er worden vaak grapjes hierover gemaakt, de beruchte “buitenvrouw” en alleenstaande moeders met een gekleurde baby.
Ik ga proberen mijn verhaal zo genuanceerd mogelijk te schrijven en benadrukken dat ditmijn subjectieve observatieis zijn en ik wil niemand beledigen of kwetsen. Ik hebop Viva forum een permanente ban gekregen een aantal maanden terug met beschuldigingen van vrouwenhaat en racisme in mijn topics en reacties op hun fora. Ik heb totaal geen haat tegenover vrouwen integendeel ik heb altijd juist heel veel respect en admiratie voor vrouwen, maar ik ben wel redelijk racistisch dat geef ik toe. In de Curaçaose samenleving is normaal en gewoon, de gemiddelde burger daar is heel xenofobisch en schaamt zich daar niet voor. Niet alleen tegen witte Europeanen, maar ook Zuid-Amerikanen en ‘andere’ zwarte mensen zoals Haïtianen of Afrikanen. De dominante mentaliteit van de collectieve cultuursgeest op Curacao is dom, bekrompen, toxisch en vijandig tegenover alles wat ze niet snappen of herkennen. Lang niet iedereen op het eiland of afkomstig van het eiland is zo, je hebt heel veel verborgen talentvolle en begaafde mensen die afkomstig zijn van Curacao, maar doordat de dominante cultuurgeest overheersend is, kunnen de meeste mensen die daar opgroeien en blijven wonen niet hun volwaardige potentie bereiken. De theorien hierover vanuit een culturele anthropologishe benadering of sociologie is dat de reden waarom de situatie daar zo ernstig heeft kunnen worden in deze moderne tijd is vanwege de eeuwenlange traumatische geschiedenis van het eiland waarvan het nog steeds niet heel kunnen helen (denk aan Indiaanse genocide, slavernij, segregatie/apartheidsregime, enz).
Nogmaals, je hoeft het niet met mij eens te zijn en ik ben juist benieuwd naar jullie meningen en observaties over dit onderwerp. Probeer mij niet persoonlijk aan te vallen aub, maar je mag heel kritisch reageren op mijn betoog. Als je niks zinnigs te zeggen hebt, blijf dan weg uit dit topic
.
[i]Mijn opvoeding en kindertijd op Curacao[/i]
Ik wil nu nogmaals herhalen en heel duidelijk maken dat dit mijn persoonlijke ervaringen en perceptie is, wat je hier allemaal gaat lezen kan je niet toepassen op alle Antillianen uit Curaçao of het Caribische gebied. Mijn levenstraject en ontwikkeling op Curaçao is best wel uniek vergeleken met andere Curaçaoënaars vanwege meerdere redenen. Ten eerste ik ben geboren en opgegroeid in een relatief welvarende familie, als je het vergelijkt met de zwarte of Afro-Curaçaoënaars tenminste, zowel mijn moeder en mijn vader hadden/hebben een hoge status gehad op Curacao zowel formeel als informeel. Vooral mijn vader heeft als ik heel feitelijk mag vertellen: letterlijk het hoogst haalbare gehaald wat betreft zijn carrière en maatschappelijke statut op Curaçao. Ik deel nu een foto van mij en mijn vader hieronder, plus een engelse wikipedia pagina waar je meer over hem en zijn carriere kan lezen: https://nl.wikipedia.org/wiki/Nelson_Navarro
https://ibb.co/SvgjZqF
Op financieel gebied heb ik me nooit zorgen hoeven maken als kind, mijn vader was (is?) miljonair en mijn moeder had een goede baan als adjunct-directeur op elite MBO college op onze eiland. Beiden hebben ervoor gezorgd dat alles wat ik nodig had kreeg en veel meer. Ik ben heel bewust dat ik gezegend was als kind met mijn moeder en vader, heel veel zwarte (afro) Curaçaose jeugd kunnen niet rekenen op de onvoorwaardelijke steun en liefde van hun ouders zoals ik van mijn ouders heb gekregen.
Mijn vader en moeder zijn nooit getrouwd geweest met elkaar en waren voor mijn geboorte al uit elkaar, als ik het goed begrijp heeft mijn vader het uitgemaakt maar waarom precies weet ik niet. Mijn moeder was zeker verliefd op mijn vader en heeft van hem gehouden, mijn vader beweert ook dat hij van mijn moeder heeft gehouden maar mijn moeder heeft twijfels daarover. Mijn vader was zeer populair en gewild als man en heeft de reputatie opgebouwd als notorious womaniser en player zelfs tot zijn ouderdom. Ik ben opgevoed door mijn moeder alleen en ik heb vanaf mijn geboorte totdat ik op mijn 18de levensjaar onafgebroken alleen met haar in huis opgegroeid zonder een andere man als (stief)vader.
Wat mij is bijgebleven van mijn moeder en heel veel invloed heeft gehad op mijn ontwikkeling en ontplooiing, is dat heel veel andere vrouwen veel respect en aanzien hadden voor mijn moeder. Heel veel vrouwen, jong en oud, keken naar haar op en zag haar als een soort inspiratiefiguur en rolemodel. Mijn moeder heeft op eigen kracht alles voor elkaar gekregen van wat feministische vrouwenbladeren weleens een “ superwoman” noemen: Ze heeft zonder financiele steun of enige vorm van afhankelijkheid aan een man een indrukwekkende en inspirerende succesvolle leven gehad volgens bijna alle meetbare maatschappelijke normen. Ze heeft een goede carrière gehad als MBO docent en later adjunct-directeur op een van de beste SBO scholen op Curacao. ze had/heeft een hele mooie uiterlijk en erg gewild en populair bij de meeste mannen van haar generatie.
Ze was financieel sterk en onafhankelijk, ze had geen man nodig terwijl heel mannen haar achterna zat. Mijn moeder is volledig op eigen kracht financieel stabiel en succesvol geworden. Ze heeft haar eigen koophuis gekocht in een hele goede middenklasse wijk en dit huis is nu afbetaald met een hele hoge waarde op het eiland. Mijn moeder heeft heel veel vrienden en vriendinnen gehad met een leuk, dynamisch en spannend sociale leven waar ze altijd veel aanzien en geliefd was door iedereen in haar netwerk.
Mijn moeder heeft ook veel mensen onbaatzuchtig geholpen op dat eiland. Bijvoorbeeld, ze nam weleens jongere vrouwen in haar huis die vanwege problemen niet bij hun eigen ouders konden blijven wonen. HIeronder volgt een foto van mijn moeder en ik:
https://ibb.co/wdH7QLs
Zoals ik zei waren mijn vader en moeder nooit getrouwd met elkaar, maar mijn ze konden amicaal heel goed met elkaar opschieten als vrienden. Mijn vader was zeker aanwezig in mijn leven al vanaf mijn geboorte en nog steeds belt hij of appt hij mij af en toe via whatsapp. Zijn gezondheid is helaas flink verslechterd vanwege ouderdom en ik verwacht dat hij niet lang meer zal leven.
Wat mij ook scheidt van de stereotypische beeld dat de meeste Nederlanders hebben over Antillianen is dat ik al vanaf mijn jonge leeftijd ben opgegroeid met veel witte kinderen met welvarende ouders die daar woonden. Ik ging naar de meest elitaire publieke basisschool op het eiland. Meer dan de helft van mijn klasgenoten op mijn basisschool waren rijke witte Nederlandse kinderen met welvarende ouders die in grote villas woonden. Vanzelfsprekend vormde ik hechte banden met deze rijke witte kinderen. Mijn vriendschappen zijn altijd heel gevarieerd geweestin afkomst, cultuur of huidskleur. Ik leerde al vanaf een hele jonge leeftijd Engels en Nederlands spreken en mijn manier van denken en gedragen was ( enis nog steeds) heel verwesterd en nuchter rationeel. Ik werd vooral door Amerikaanse media en cultuur gevormd in mijn jeugd.De meeste kinderen waarmee ik omging ook.
Dit zou ook een valkuil zijn later in mijn leven wanneer ik naar Nederland verhuisd, want Nederlandse cultuur is heel anders dan Amerikaanse cultuur en ik gebruikte mijn kennis van Amerikaanse cultuur om optimaal in te burgeren en mijn plek te vinden in Nederland. Een belangrijke onderdeel van waarom het mis ging met mij toen ik de allereerste keer naar Nederland verhuisde om te studeren op mijn 18de, was vanwege cultuurbotsingen en meedogenloze autochtoonse Nederlanders die geen begrip kunnen kweken voor mij als nieuweling in dit koud kikkerlandje. Ze vonden mij toen dom en irritant om erbij te hebben, ik was meestal de zwakste schakel in mijn werkgroepen op de Hogeschool toen. Geen van hen kon zich voorstellen hoe zwaar het voor mij was om op mijn 18de helemaal alleen zonder familie mijn allereerste winter te moeten doorstaan terwijl ik ook moest leren voor mijn studievakken en hard werken op mijn bijbaan om rond te komen. Veel pesterijen, uitsluiting en indirect racisme meegemaakt op mijn 18de hier in Nederland. Lees volgende paragraaf hieronder voor verdere toelichting!
Intro
In deze tweede hoofstuk ga ik mijn redenen heel uitgebreid toelichten over waarom mijn levenservaringen en de persoon wie ik ben geworden hele interessante observaties en analyses over Nederlandse samenleving en cultuur heeft om te delen met liefhebbers van psychosociale onderwerpen. Ik geloof dat mijn input heel bijzonder, zeldzaam en wellicht leerzaam is voor degenen die openstaan voor wat ik wil delen met jullie. Ik zal proberen om mijn verhalen en beweringen over mezelf en wie ik ben of hoe ik overkom op anderen zo objectief en neutraal mogelijk op te schrijven. Ik zal natuurlijk nooit 100% objectief en neutraal over mezelf en hoe ik bij anderen overkwam/overkomt kunnen schrijven, ik ben immers geen robot. Maar alles wat ik in de volgende paragrafen ga opschrijven is de authentieke waarheid over mezelf en wat mij allemaal is overkomen tot heden: The good, the bad and the ugly!
Best een aantal van mijn medefokkers die hebben gereageerd in afgelopen grote topic “Mijn verhaal: De complete werken”, lieten blijken dat ze sceptisch waren over alles wat ik heb geschreven over mijn leven in dat topic. Sommige fokkers verweten mij dat ik niet objectief en authentiek ben geweest met hoe ik mijn eigen levenservaringen had opgeschreven in dat topic. Om dit keer te voorkomen dat mijn medefokkers gaan twijfelen aan de echtheid of de objectieve waarheid van alles wat ik opschrijf in dit nieuwe topic, zal ik foto’s plaatsen tussendoor mijn geschriften hieronder die mijn beweringen en stellingen onderbouwen.
Is dat goed genoeg voor iedereen die twijfelt aan mijn oprechtheid of eerlijkheid over mezelf en mijn leven? Mijn bedoeling is dat wat je ziet in de foto’s mijn beweringen over mezelf en mijn levensverhaal bekrachtigd, zodat mijn “doubters en haters” niet meer kunnen twijfelen over mijn “echtheid” en “authenticiteit”.
Hieronder volgt drie paragrafen over de drie kernredenen waarom ik vind mijn ideeen en observaties heel uniek en interessant is voor anderen om te lezen: Mijn biculturele achtergrond als Antilliaanse immigrant woonachtig in Nederland, mijn zware lot als ernstig psychiatrische patient met bewonderingswaardige en indrukwekkende maatschappelijke succes heeft behaald ondanks alle tegenslagen, en dat ik zowel hebt ervaren hoe het is om de grootste meest onaantrekkelijkste en onsympathieke loser te zijn in de groep of gemeenschap als de top dog alpha man die als een soort God werd gezien door iedereen die mij kende of met mij associeerde.
Duidelijk tot zover? Goed zo, hier volgt paragraaf 1:
1. Mijn ideeën, ervaringen en observaties als Antilliaanse Immigrant die nu minstens 15 jaar lang in Nederland, Utrecht stad woont.
Ik wil allereerst duidelijk maken dat ik maar een individu ben en ik kan nooit spreken namens alle Antillianen of zwarte Caribische mensen, ik vertegenwoordig alleen mezelf en alles wat ik hier schrijf is mijn subjectieve waarheid alleen. Het is ook helemaal niet mijn bedoeling om te insinueren dat hier alles wat ik hier opschrijf representatief is voor alle zwarte Antilliaanse mannen. Toch heb ik een hele sterke behoefte om alles waaraan ik veel denk of bezig houdt ergens op te schrijven en met anderen te delen.
[u][u]Er zijn meerdere redenen waarom ik dit graag wil doen:[/u][/u]
1) Het is heel belangrijk en noodzakelijk voor dat de Antilliaanse gemeenschap die in Nederland woont en de mensen die nog steeds op de eilanden van de voormalige Nederlandse Antillen wonen om echt bewust stil te staan en na te denken over de huidige situatie en stand van zaken onze mijn etnische groep..
Ik schrijf alles nu op om te delen met de mensen die geïnteresseerd zijn in dit onderwerp. Zover ik weet is er heel weinig of helemaal niks hierover te vinden in de ‘mainstream’ Nederlandse media en ook op de eilanden kan je dit soort artikelen nergens vinden. Ik denk dat veel mensen die en beetje kennis en ervaring hebben met de Antilliaanse gemeenschap en de samenleving op de Caribische eilanden, weet dat er iets heel mis en toxisch is met hoe liefdesrelaties en de man/vrouw verhouding in het praktijk is, ondanks dat er niet of nauwelijks over wordt gesproken. Een groot aantal huishoudens op Curacao bestaan uit alleenstaande moeders zonder vader in beeld en een negatieve stereotype over zwarte mannen in Nederland is dat ze hun verantwoordelijkheden niet op zich nemen om voor hun eigen kinderen te zorgen en/of samen blijven met de moeder van hun kind. Het is een bekende stereotype over zwarte mannen (vooral Antillianen en Surinamers) dat ze heel vaak vreemdgaan en meerdere vrouwen tegelijkertijd hebben.Er worden vaak grapjes hierover gemaakt, de beruchte “buitenvrouw” en alleenstaande moeders met een gekleurde baby.
Ik ga proberen mijn verhaal zo genuanceerd mogelijk te schrijven en benadrukken dat ditmijn subjectieve observatieis zijn en ik wil niemand beledigen of kwetsen. Ik hebop Viva forum een permanente ban gekregen een aantal maanden terug met beschuldigingen van vrouwenhaat en racisme in mijn topics en reacties op hun fora. Ik heb totaal geen haat tegenover vrouwen integendeel ik heb altijd juist heel veel respect en admiratie voor vrouwen, maar ik ben wel redelijk racistisch dat geef ik toe. In de Curaçaose samenleving is normaal en gewoon, de gemiddelde burger daar is heel xenofobisch en schaamt zich daar niet voor. Niet alleen tegen witte Europeanen, maar ook Zuid-Amerikanen en ‘andere’ zwarte mensen zoals Haïtianen of Afrikanen. De dominante mentaliteit van de collectieve cultuursgeest op Curacao is dom, bekrompen, toxisch en vijandig tegenover alles wat ze niet snappen of herkennen. Lang niet iedereen op het eiland of afkomstig van het eiland is zo, je hebt heel veel verborgen talentvolle en begaafde mensen die afkomstig zijn van Curacao, maar doordat de dominante cultuurgeest overheersend is, kunnen de meeste mensen die daar opgroeien en blijven wonen niet hun volwaardige potentie bereiken. De theorien hierover vanuit een culturele anthropologishe benadering of sociologie is dat de reden waarom de situatie daar zo ernstig heeft kunnen worden in deze moderne tijd is vanwege de eeuwenlange traumatische geschiedenis van het eiland waarvan het nog steeds niet heel kunnen helen (denk aan Indiaanse genocide, slavernij, segregatie/apartheidsregime, enz).
Nogmaals, je hoeft het niet met mij eens te zijn en ik ben juist benieuwd naar jullie meningen en observaties over dit onderwerp. Probeer mij niet persoonlijk aan te vallen aub, maar je mag heel kritisch reageren op mijn betoog. Als je niks zinnigs te zeggen hebt, blijf dan weg uit dit topic
.[i]Mijn opvoeding en kindertijd op Curacao[/i]
Ik wil nu nogmaals herhalen en heel duidelijk maken dat dit mijn persoonlijke ervaringen en perceptie is, wat je hier allemaal gaat lezen kan je niet toepassen op alle Antillianen uit Curaçao of het Caribische gebied. Mijn levenstraject en ontwikkeling op Curaçao is best wel uniek vergeleken met andere Curaçaoënaars vanwege meerdere redenen. Ten eerste ik ben geboren en opgegroeid in een relatief welvarende familie, als je het vergelijkt met de zwarte of Afro-Curaçaoënaars tenminste, zowel mijn moeder en mijn vader hadden/hebben een hoge status gehad op Curacao zowel formeel als informeel. Vooral mijn vader heeft als ik heel feitelijk mag vertellen: letterlijk het hoogst haalbare gehaald wat betreft zijn carrière en maatschappelijke statut op Curaçao. Ik deel nu een foto van mij en mijn vader hieronder, plus een engelse wikipedia pagina waar je meer over hem en zijn carriere kan lezen: https://nl.wikipedia.org/wiki/Nelson_Navarro
https://ibb.co/SvgjZqF
Op financieel gebied heb ik me nooit zorgen hoeven maken als kind, mijn vader was (is?) miljonair en mijn moeder had een goede baan als adjunct-directeur op elite MBO college op onze eiland. Beiden hebben ervoor gezorgd dat alles wat ik nodig had kreeg en veel meer. Ik ben heel bewust dat ik gezegend was als kind met mijn moeder en vader, heel veel zwarte (afro) Curaçaose jeugd kunnen niet rekenen op de onvoorwaardelijke steun en liefde van hun ouders zoals ik van mijn ouders heb gekregen.
Mijn vader en moeder zijn nooit getrouwd geweest met elkaar en waren voor mijn geboorte al uit elkaar, als ik het goed begrijp heeft mijn vader het uitgemaakt maar waarom precies weet ik niet. Mijn moeder was zeker verliefd op mijn vader en heeft van hem gehouden, mijn vader beweert ook dat hij van mijn moeder heeft gehouden maar mijn moeder heeft twijfels daarover. Mijn vader was zeer populair en gewild als man en heeft de reputatie opgebouwd als notorious womaniser en player zelfs tot zijn ouderdom. Ik ben opgevoed door mijn moeder alleen en ik heb vanaf mijn geboorte totdat ik op mijn 18de levensjaar onafgebroken alleen met haar in huis opgegroeid zonder een andere man als (stief)vader.
Wat mij is bijgebleven van mijn moeder en heel veel invloed heeft gehad op mijn ontwikkeling en ontplooiing, is dat heel veel andere vrouwen veel respect en aanzien hadden voor mijn moeder. Heel veel vrouwen, jong en oud, keken naar haar op en zag haar als een soort inspiratiefiguur en rolemodel. Mijn moeder heeft op eigen kracht alles voor elkaar gekregen van wat feministische vrouwenbladeren weleens een “ superwoman” noemen: Ze heeft zonder financiele steun of enige vorm van afhankelijkheid aan een man een indrukwekkende en inspirerende succesvolle leven gehad volgens bijna alle meetbare maatschappelijke normen. Ze heeft een goede carrière gehad als MBO docent en later adjunct-directeur op een van de beste SBO scholen op Curacao. ze had/heeft een hele mooie uiterlijk en erg gewild en populair bij de meeste mannen van haar generatie.
Ze was financieel sterk en onafhankelijk, ze had geen man nodig terwijl heel mannen haar achterna zat. Mijn moeder is volledig op eigen kracht financieel stabiel en succesvol geworden. Ze heeft haar eigen koophuis gekocht in een hele goede middenklasse wijk en dit huis is nu afbetaald met een hele hoge waarde op het eiland. Mijn moeder heeft heel veel vrienden en vriendinnen gehad met een leuk, dynamisch en spannend sociale leven waar ze altijd veel aanzien en geliefd was door iedereen in haar netwerk.
Mijn moeder heeft ook veel mensen onbaatzuchtig geholpen op dat eiland. Bijvoorbeeld, ze nam weleens jongere vrouwen in haar huis die vanwege problemen niet bij hun eigen ouders konden blijven wonen. HIeronder volgt een foto van mijn moeder en ik:
https://ibb.co/wdH7QLs
Zoals ik zei waren mijn vader en moeder nooit getrouwd met elkaar, maar mijn ze konden amicaal heel goed met elkaar opschieten als vrienden. Mijn vader was zeker aanwezig in mijn leven al vanaf mijn geboorte en nog steeds belt hij of appt hij mij af en toe via whatsapp. Zijn gezondheid is helaas flink verslechterd vanwege ouderdom en ik verwacht dat hij niet lang meer zal leven.
Wat mij ook scheidt van de stereotypische beeld dat de meeste Nederlanders hebben over Antillianen is dat ik al vanaf mijn jonge leeftijd ben opgegroeid met veel witte kinderen met welvarende ouders die daar woonden. Ik ging naar de meest elitaire publieke basisschool op het eiland. Meer dan de helft van mijn klasgenoten op mijn basisschool waren rijke witte Nederlandse kinderen met welvarende ouders die in grote villas woonden. Vanzelfsprekend vormde ik hechte banden met deze rijke witte kinderen. Mijn vriendschappen zijn altijd heel gevarieerd geweestin afkomst, cultuur of huidskleur. Ik leerde al vanaf een hele jonge leeftijd Engels en Nederlands spreken en mijn manier van denken en gedragen was ( enis nog steeds) heel verwesterd en nuchter rationeel. Ik werd vooral door Amerikaanse media en cultuur gevormd in mijn jeugd.De meeste kinderen waarmee ik omging ook.
Dit zou ook een valkuil zijn later in mijn leven wanneer ik naar Nederland verhuisd, want Nederlandse cultuur is heel anders dan Amerikaanse cultuur en ik gebruikte mijn kennis van Amerikaanse cultuur om optimaal in te burgeren en mijn plek te vinden in Nederland. Een belangrijke onderdeel van waarom het mis ging met mij toen ik de allereerste keer naar Nederland verhuisde om te studeren op mijn 18de, was vanwege cultuurbotsingen en meedogenloze autochtoonse Nederlanders die geen begrip kunnen kweken voor mij als nieuweling in dit koud kikkerlandje. Ze vonden mij toen dom en irritant om erbij te hebben, ik was meestal de zwakste schakel in mijn werkgroepen op de Hogeschool toen. Geen van hen kon zich voorstellen hoe zwaar het voor mij was om op mijn 18de helemaal alleen zonder familie mijn allereerste winter te moeten doorstaan terwijl ik ook moest leren voor mijn studievakken en hard werken op mijn bijbaan om rond te komen. Veel pesterijen, uitsluiting en indirect racisme meegemaakt op mijn 18de hier in Nederland. Lees volgende paragraaf hieronder voor verdere toelichting!
To truly try means to accept God's love, his healing, to accept the world can be ugly, but your heart doesn't have to be."
Ik heb echt het idee dat het minder goed met je gaat dan je denkt.
Cat-astrophe in R&P / [R&P] Feedback
Cat-astrophe in R&P / [R&P] Feedback
Op donderdag 21 juli 2011 23:08 schreef Loveless85 het volgende:
Dan heb je safe = condoom
Double dutch = condoom en pil
quadruple Cat = pil, MAP, condoom, castratie, prikpil, spiraaltje, zaaddodende pasta en voor het jodelen de bergen uit
Dan heb je safe = condoom
Double dutch = condoom en pil
quadruple Cat = pil, MAP, condoom, castratie, prikpil, spiraaltje, zaaddodende pasta en voor het jodelen de bergen uit
Ben je heeeeeel zeker dat het allemaal goed gaat met je? Je post boekwerk na boekwerk over het leven van jou, jezelf, en Keep_Walking. Je lijkt wel in een manie te zitten ofzo. Zoek in vredesnaam contact met irl hulp, en dit zeg ik met de beste bedoelingen.
Ik ben zeker manisch nu en ik heb maandag weer afspraak met mijn behandelaren van Altrecht. Het heeft geen speed, want ik zal niet doorschieten in een psychose zolang ik mijn medicatie goed blijft slikken. Mijn manische buien en verwoestende depressies zullen altijd weer opspelen af en toe. Daar kunnen de psychiaters helaas niks aan doen, geen pillen die veilig en effectief bij mij werkt daarvoor.
To truly try means to accept God's love, his healing, to accept the world can be ugly, but your heart doesn't have to be."
Iedereen die op R&P komt, weet wie jij bent, wat voor soort levenservaringen je hebt meegemaakt, hoe je je leven leidt en met wie je dat wil delen.quote:
2. disclaimer (specifiek): Wie ben ik en wat voor soort levenservaringen heb ik meegemaakt
Daar is geen tweede deel, derde deel, vierde deel of meerdere delen voor nodig. Één topic met één verhaal is voldoende. We kunnen allemaal je posthistorie nalezen.
Google is your friend, abuse your friends
Ik heb 5 A4'tjes in de laatste 3 lange posts (vlug) gelezen en ik weet nog steeds niet waarom "de huidige Westerse samenleving en cultuur van Nederland op sommige cruciale en belangrijke manieren veel te lief en begripvol is voor behoeftes, wensen, gevoelens en ervaringen van vrouwen, maar andersom is onze samenleving te hard en meedogenloos is voor de gevoelens en ervaringen van mannen."
Het meeste gaat niet eens over de westerse samenleving maar over Curacao.
Het meeste gaat niet eens over de westerse samenleving maar over Curacao.
Een idee:quote:Op zaterdag 2 maart 2024 19:36 schreef Keep_Walking het volgende:
Ik ben zeker manisch nu en ik heb maandag weer afspraak met mijn behandelaren van Altrecht. Het heeft geen speed, want ik zal niet doorschieten in een psychose zolang ik mijn medicatie goed blijft slikken. Mijn manische buien en verwoestende depressies zullen altijd weer opspelen af en toe. Daar kunnen de psychiaters helaas niks aan doen, geen pillen die veilig en effectief bij mij werkt daarvoor.
aan de mensen van Altrecht vragen hoe je je moet gedragen als je manisch bent.
En dan niet wat tips of korte aanknopingspunten, nee;
een blauwdruk voor je denkwijze en de praktische uitingen daaromtrent.
Google is your friend, abuse your friends
Goed dat je het zelf in de gaten hebt en in contact blijft met je behandelarenquote:
Ik ben zeker manisch nu en ik heb maandag weer afspraak met mijn behandelaren van Altrecht. Het heeft geen speed, want ik zal niet doorschieten in een psychose zolang ik mijn medicatie goed blijft slikken. Mijn manische buien en verwoestende depressies zullen altijd weer opspelen af en toe. Daar kunnen de psychiaters helaas niks aan doen, geen pillen die veilig en effectief bij mij werkt daarvoor.
Maar denk je dat nu dan het beste moment is om je op FOK! te begeven? Je bent all over the place en dat zorgt voor irritatie en en misverstanden.
Op donderdag 21 juli 2011 23:08 schreef Loveless85 het volgende:
Dan heb je safe = condoom
Double dutch = condoom en pil
quadruple Cat = pil, MAP, condoom, castratie, prikpil, spiraaltje, zaaddodende pasta en voor het jodelen de bergen uit
Dan heb je safe = condoom
Double dutch = condoom en pil
quadruple Cat = pil, MAP, condoom, castratie, prikpil, spiraaltje, zaaddodende pasta en voor het jodelen de bergen uit
Succes!! En goed dat je hebt afgesproken met behandelarenquote:
Ik ben zeker manisch nu en ik heb maandag weer afspraak met mijn behandelaren van Altrecht. Het heeft geen speed, want ik zal niet doorschieten in een psychose zolang ik mijn medicatie goed blijft slikken. Mijn manische buien en verwoestende depressies zullen altijd weer opspelen af en toe. Daar kunnen de psychiaters helaas niks aan doen, geen pillen die veilig en effectief bij mij werkt daarvoor.
Dat komt nog aan het einde. Wacht geduldig op mijn latere posts.quote:
Ik heb 5 A4'tjes in de laatste 3 lange posts (vlug) gelezen en ik weet nog steeds niet waarom "de huidige Westerse samenleving en cultuur van Nederland op sommige cruciale en belangrijke manieren veel te lief en begripvol is voor behoeftes, wensen, gevoelens en ervaringen van vrouwen, maar andersom is onze samenleving te hard en meedogenloos is voor de gevoelens en ervaringen van mannen."
Het meeste gaat niet eens over de westerse samenleving maar over Curacao.
To truly try means to accept God's love, his healing, to accept the world can be ugly, but your heart doesn't have to be."
Nee, want ik nu allemaal heb geschreven is niet om mijn verhaal weer opnieuw te delen als hoofddoel. Ik wil mijn psychosociale analyses en observaties met geïnteresseerden delen en erover in gesprek gaan met hen. Lees bijvoorbeeld mijn volgende post die ik nu ga plaatsen over mijn ervaringen met racisme op Curacao en in Nederland. Wat vind je daarvan?quote:Op zaterdag 2 maart 2024 19:37 schreef Metalfrost het volgende:
[..]
Iedereen die op R&P komt, weet wie jij bent, wat voor soort levenservaringen je hebt meegemaakt, hoe je je leven leidt en met wie je dat wil delen.
Daar is geen tweede deel, derde deel, vierde deel of meerdere delen voor nodig. Één topic met één verhaal is voldoende. We kunnen allemaal je posthistorie nalezen.
To truly try means to accept God's love, his healing, to accept the world can be ugly, but your heart doesn't have to be."
Of het nu de beste moment is om op fok te zijn? Natuurlijk niet, volgens mij zet ik mezelf voor schut en maak ik alleen maar meer vijanden als ik zo door gaat. Maar toch blijf ik vanavond wat langer hier op deze forum, want ik vind het gewoon heel leuk en gezellig om mijn verhalen hier met jullie te delen! Ik ben al heel lang geleden voorbij het punt dat ik druk maak over mijn reputatie of wat anderen van mij vinden hier op deze website. Ik heb meerdere keren al meegemaakt dat ik alles en iedereen had verloren, en dat sommigen herhaaldelijk terugkwamen in mijn leven of juist niet. Ik ben verhardt, Cat-. Ik voel geen angst of vrees meer, schaamte en schuld ook nauwelijks meer. Mijn meest overheersende emoties zijn rancune, haat en afgunst op dit moment. En ik doe hard mijn best om mijn drang naar leedvermaak en treiteren te onderdrukken nu.quote:
[..]
Goed dat je het zelf in de gaten hebt en in contact blijft met je behandelaren
Maar denk je dat nu dan het beste moment is om je op FOK! te begeven? Je bent all over the place en dat zorgt voor irritatie en en misverstanden.
Sorry voor wie ik ben geworden nu
To truly try means to accept God's love, his healing, to accept the world can be ugly, but your heart doesn't have to be."
2. Mijn ervaring met racisme op Curacao vergeleken met mijn ervaringen hier in Nederland
Er is een oosterse gezegde die heel toepasselijk is in dit hoofdstuk: “The fish don’t notice the water.”
Vertaald in het Nederlands zou ik het formuleren als: “De vissen zien het water niet.”
Racisme op Curaçao is ongebreideld aanwezig en doodnormaal op de Caribische eilanden. Het is zo normaal dat ik het niet eens opmerkte toen ik daar opgroeide. Pas nadat ik in Nederland kwam wonen en vanuit mijn verkaasde paradigma terugkijk naar die periode, besef ik hoe ernstig de nalatenschap van de slavernij en alledaagse racisme die daaruit voortvloeit op mijn geboorte-eiland is. Als ik het goed herinner, werd ik al op mijn zesde levensjaar regelmatig nigger genoemd door mijn blanke jeugdvrienden van toen. Iedereen maakte grappen over zwarte mensen en de meeste van deze grappen insinueerde dat “ “negers’” inherent inferieur en lelijker waren dan de Witmang haha.
Ik ervaarde dat toen niet als racisme omdat het gewoon zo normaal en alledaags was, zelfs de zwarte mensen maakten dat soort grapjes over andere zwarte mensen die een paar tinten donkerder waren of uit een lagere sociale klasse kwamen dan zij. In de brugklas pestte in een rivaal met zijn meer donkere huidskleur en kroeghaar. Ik noemde hem blackie of olievlek en de rest van onze klas ook. Het schoonheidsideaal op Curacao is meer eurocentrisch dan hier in Europa, wil ik bijna zeggen. Hele zwarte huidskleur en kroeshaar wordt gewoon als onaantrekkelijk en slecht gezien daar, niet door witte Nederlanders die daar wonen maar door andere zwarte en creoolse mensen zoals ik. Ik beseft al jongs af aan dat dit heel raar was en ik ging mij verdiepen in Amerikaanse black history en veel lezen op het internet over racisme. Maar pas toen ik hier in Nederland woonde kon ik deze culturele programmering objectief begrijpen en loslaten.
Nederland en Noord-Europa heeft een totaal andere geschiedenis en cultuurblik op ras en huidskleur. Racisme is ongetwijfeld nog steeds een groot probleem in heel Europa, maar heel eerlijk heb ik nauwelijks last van gehad in alle jaren dat ik hier woon. Autochtoonse witte mensen zijn zelf heel bewust van hun geschiedenis met geinstitutioniseerde racisme en heel Europa is nog steeds zwaar getraumatiseerd door de tweede wereld oorlog en nazi regime. De meeste witte Nederlanders zijn doodsbang om als racist bestempeld te worden en bovendien hebben de zwarte inwoners een andere geschiedenis en reputatie opgebouwd dan in de Westerse halfrond. Vrijwel alle zwarte mensen die in Nederland of Noordwest Europa wonen zijn relatief recente immigranten van de eerste, tweede, derde of heel soms vierde of vijfde generatie die hier komen wonen.
Ik vind dit een moeilijke concept om uit te leggen, maar ik ga toch proberen: Inheemse witte Europeanen hebben als collectief niet de ondoorgrondelijk haat en verafschuwing tegenover zwarte immigranten geerfd in hun DNA dat bijvoorbeeld de witte Amerikanen wel hebben geerfd in de collectieve DNA van hun samenleving. Kunnen jullie mij nu begrijpen wat ik zeg? Inheemse witte Europeanen hebben wel allerlei racistische pseudowetenschappelijke ideologen geerfd of meegekregen dat nog steeds heersend is in de collectieve mentaliteit van Noord-Europeanen, maar ze hebben nog relatief kort dat ze samenleven met donkere mensen van Afrikaanse komaf.
En ik durf nu te stellen dat hier in Nederland hebben de meeste witte mensen veel meer positieve ervaringen en interacties met de zwarte immigranten die nu hier wonen dan negatieve. Dus volgens mij is het algemene beeld dat witte Nederlanders hebben van zwarte mensen in Nederland overwegend positief en anders onschuldig. Baadt het niet dan schaadt het niet. Ze behouden wel bepaalde superioriteitsgevoel als witte Europeanen en vaak denken ze dat zwarte mensen dommer of minder ontwikkeld zijn en daardoor willen ze ons juist helpen uit medelijden of morele superioriteitsgevoel.
Maar tja, hoe ervaar ik dat? In mijn specifieke geval vind ik dat totaal niet erg en ik weet juist hoe ik het tot mijn voordeel kan laten werken vooral op informele zaken. Begrijpen jullie mijn kijk hierop of moet ik het verder toelichten met voorbeelden?
Waar ik tegenaan liep als Antilliaanse Immigrant heeft weinig te maken met mijn donkere huidskleur, maar vooral mijn status als immigrant uit een verre land en cultuur. Ik wil benadrukken dat verhuizen naar de andere kant van de ocean heel moeilijk en stressvol is, en het irriteert me dat Nederland in principe niks heeft of doet om deze overgang van de Caribische eilanden te versoepelen. We zijn immers ook onderdeel van het koninkrijk, we krijgen een Nederlandse paspoort bij onze geboorte. Waarom worden wij dan aan onze lot overgelaten als we hier komen wonen? Omdat Nederland de inwoners van de Caribische eilanden nog steeds ziet als tweederangsburgers en geen verantwoordelijkheid wil nemen voor dit zwarte deel van hun geschiedenis. Je kunt als Antilliaanse Immigrant heel ver komen in de Nederlandse samenleving, zolang deze Antilliaan lukt om op eigen kracht te assilimeren in de witte cultuur.
Er is een oosterse gezegde die heel toepasselijk is in dit hoofdstuk: “The fish don’t notice the water.”
Vertaald in het Nederlands zou ik het formuleren als: “De vissen zien het water niet.”
Racisme op Curaçao is ongebreideld aanwezig en doodnormaal op de Caribische eilanden. Het is zo normaal dat ik het niet eens opmerkte toen ik daar opgroeide. Pas nadat ik in Nederland kwam wonen en vanuit mijn verkaasde paradigma terugkijk naar die periode, besef ik hoe ernstig de nalatenschap van de slavernij en alledaagse racisme die daaruit voortvloeit op mijn geboorte-eiland is. Als ik het goed herinner, werd ik al op mijn zesde levensjaar regelmatig nigger genoemd door mijn blanke jeugdvrienden van toen. Iedereen maakte grappen over zwarte mensen en de meeste van deze grappen insinueerde dat “ “negers’” inherent inferieur en lelijker waren dan de Witmang haha.
Ik ervaarde dat toen niet als racisme omdat het gewoon zo normaal en alledaags was, zelfs de zwarte mensen maakten dat soort grapjes over andere zwarte mensen die een paar tinten donkerder waren of uit een lagere sociale klasse kwamen dan zij. In de brugklas pestte in een rivaal met zijn meer donkere huidskleur en kroeghaar. Ik noemde hem blackie of olievlek en de rest van onze klas ook. Het schoonheidsideaal op Curacao is meer eurocentrisch dan hier in Europa, wil ik bijna zeggen. Hele zwarte huidskleur en kroeshaar wordt gewoon als onaantrekkelijk en slecht gezien daar, niet door witte Nederlanders die daar wonen maar door andere zwarte en creoolse mensen zoals ik. Ik beseft al jongs af aan dat dit heel raar was en ik ging mij verdiepen in Amerikaanse black history en veel lezen op het internet over racisme. Maar pas toen ik hier in Nederland woonde kon ik deze culturele programmering objectief begrijpen en loslaten.
Nederland en Noord-Europa heeft een totaal andere geschiedenis en cultuurblik op ras en huidskleur. Racisme is ongetwijfeld nog steeds een groot probleem in heel Europa, maar heel eerlijk heb ik nauwelijks last van gehad in alle jaren dat ik hier woon. Autochtoonse witte mensen zijn zelf heel bewust van hun geschiedenis met geinstitutioniseerde racisme en heel Europa is nog steeds zwaar getraumatiseerd door de tweede wereld oorlog en nazi regime. De meeste witte Nederlanders zijn doodsbang om als racist bestempeld te worden en bovendien hebben de zwarte inwoners een andere geschiedenis en reputatie opgebouwd dan in de Westerse halfrond. Vrijwel alle zwarte mensen die in Nederland of Noordwest Europa wonen zijn relatief recente immigranten van de eerste, tweede, derde of heel soms vierde of vijfde generatie die hier komen wonen.
Ik vind dit een moeilijke concept om uit te leggen, maar ik ga toch proberen: Inheemse witte Europeanen hebben als collectief niet de ondoorgrondelijk haat en verafschuwing tegenover zwarte immigranten geerfd in hun DNA dat bijvoorbeeld de witte Amerikanen wel hebben geerfd in de collectieve DNA van hun samenleving. Kunnen jullie mij nu begrijpen wat ik zeg? Inheemse witte Europeanen hebben wel allerlei racistische pseudowetenschappelijke ideologen geerfd of meegekregen dat nog steeds heersend is in de collectieve mentaliteit van Noord-Europeanen, maar ze hebben nog relatief kort dat ze samenleven met donkere mensen van Afrikaanse komaf.
En ik durf nu te stellen dat hier in Nederland hebben de meeste witte mensen veel meer positieve ervaringen en interacties met de zwarte immigranten die nu hier wonen dan negatieve. Dus volgens mij is het algemene beeld dat witte Nederlanders hebben van zwarte mensen in Nederland overwegend positief en anders onschuldig. Baadt het niet dan schaadt het niet. Ze behouden wel bepaalde superioriteitsgevoel als witte Europeanen en vaak denken ze dat zwarte mensen dommer of minder ontwikkeld zijn en daardoor willen ze ons juist helpen uit medelijden of morele superioriteitsgevoel.
Maar tja, hoe ervaar ik dat? In mijn specifieke geval vind ik dat totaal niet erg en ik weet juist hoe ik het tot mijn voordeel kan laten werken vooral op informele zaken. Begrijpen jullie mijn kijk hierop of moet ik het verder toelichten met voorbeelden?
Waar ik tegenaan liep als Antilliaanse Immigrant heeft weinig te maken met mijn donkere huidskleur, maar vooral mijn status als immigrant uit een verre land en cultuur. Ik wil benadrukken dat verhuizen naar de andere kant van de ocean heel moeilijk en stressvol is, en het irriteert me dat Nederland in principe niks heeft of doet om deze overgang van de Caribische eilanden te versoepelen. We zijn immers ook onderdeel van het koninkrijk, we krijgen een Nederlandse paspoort bij onze geboorte. Waarom worden wij dan aan onze lot overgelaten als we hier komen wonen? Omdat Nederland de inwoners van de Caribische eilanden nog steeds ziet als tweederangsburgers en geen verantwoordelijkheid wil nemen voor dit zwarte deel van hun geschiedenis. Je kunt als Antilliaanse Immigrant heel ver komen in de Nederlandse samenleving, zolang deze Antilliaan lukt om op eigen kracht te assilimeren in de witte cultuur.
To truly try means to accept God's love, his healing, to accept the world can be ugly, but your heart doesn't have to be."
Dit is niet KW die post, maar je manie.quote:
[..]
Of het nu de beste moment is om op fok te zijn? Natuurlijk niet, volgens mij zet ik mezelf voor schut en maak ik alleen maar meer vijanden als ik zo door gaat. Maar toch blijf ik vanavond wat langer hier op deze forum, want ik vind het gewoon heel leuk en gezellig om mijn verhalen hier met jullie te delen! Ik ben al heel lang geleden voorbij het punt dat ik druk maak over mijn reputatie of wat anderen van mij vinden hier op deze website. Ik heb meerdere keren al meegemaakt dat ik alles en iedereen had verloren, en dat sommigen herhaaldelijk terugkwamen in mijn leven of juist niet. Ik ben verhardt, Cat-. Ik voel geen angst of vrees meer, schaamte en schuld ook nauwelijks meer. Mijn meest overheersende emoties zijn rancune, haat en afgunst op dit moment. En ik doe hard mijn best om mijn drang naar leedvermaak en treiteren te onderdrukken nu.
Sorry voor wie ik ben geworden nu
Op donderdag 21 juli 2011 23:08 schreef Loveless85 het volgende:
Dan heb je safe = condoom
Double dutch = condoom en pil
quadruple Cat = pil, MAP, condoom, castratie, prikpil, spiraaltje, zaaddodende pasta en voor het jodelen de bergen uit
Dan heb je safe = condoom
Double dutch = condoom en pil
quadruple Cat = pil, MAP, condoom, castratie, prikpil, spiraaltje, zaaddodende pasta en voor het jodelen de bergen uit
Hmmm. Misschien toch maar wel met spoed hulp zoeken, zou ik gaan denken...quote:
[..]
Ik voel geen angst of vrees meer, schaamte en schuld ook nauwelijks meer. Mijn meest overheersende emoties zijn rancune, haat en afgunst op dit moment. En ik doe hard mijn best om mijn drang naar leedvermaak en treiteren te onderdrukken nu.
Oh. Dus wat an-..quote:
[..]
Nee, want ik nu allemaal heb geschreven is niet om mijn verhaal weer opnieuw te delen als hoofddoel.
..ders.quote:Ik wil mijn psychosociale analyses en observaties met geïnteresseerden delen en erover in gesprek gaan met hen. Lees bijvoorbeeld mijn volgende post die ik nu ga plaatsen over mijn ervaringen met racisme op Curacao en in Nederland.
Niet wat anders.
Gewoon exact hetzelfde maar in een ander jasje.
Wat ik vind: ik vind dat je je tijd verdoet.quote:Wat vind je daarvan?
Je geeft aandacht aan iets wat je dwarszit in plaats van te kijken naar wat goed voor je is.
Slapen, slapen is heel goed. Eten, drinken, naar de wc gaan, ook heel goed. Naar buiten gaan, frisse neus halen. Enorm goed. Een vriendelijke kat of vriendelijke hond aaien. Een praatje maken met mensen die je kent.
Wij mensen halen onze energie uit de positieve dingen, niet uit de negatieve.
Waarom niet? Omdat je anders vast blijft zitten in een negatieve spiraal die alleen maar naar beneden gaat.
Google is your friend, abuse your friends
Wat heel moeilijk is mensen buitenaf en leken die niet kunnen snappen of begrijpen wat ik allemaal heb meegemaakt en nog steeds meemaak is dat grof gezegd heel haatdragend ben gaan voelen in mijn kern. Die haat overschaduwd mijn behoefte om geliefd te voelen of genegenheid te ervaren met onbekenden. Sorry
To truly try means to accept God's love, his healing, to accept the world can be ugly, but your heart doesn't have to be."
Je hebt er topics over geschreven en mensen kunnen lezen wat jij hebt meegemaakt.quote:
Wat heel moeilijk is mensen buitenaf en leken die niet kunnen snappen of begrijpen wat ik allemaal heb meegemaakt en nog steeds meemaak
De kunst hiervan is om jezelf te vergeven. Niet de ander, want het gaat immers niet om hen, maar om jou.quote:is dat grof gezegd heel haatdragend ben gaan voelen in mijn kern.
Er is geen haat, alleen onbegrip.quote:Die haat overschaduwd mijn behoefte om geliefd te voelen of genegenheid te ervaren met onbekenden.
Bij een overvloed aan emoties weten wij mensen niet hoe we moeten voelen, dus kiezen we onbewust voor de meest gemakkelijke weg en dat is de weg van negativiteit.
De regel hierin is, is om je eigen behoefte én de behoefte van een ander niet door die negativiteit te laten verdrinken.
Dus wel: vloek zacht, breek servies, huil als je je verdriet kunt bereiken.
En niet: uit emotie gaan eten, een ander uitschelden of erger.
Een proza van honderdachtenzeventig pagina's typen omdat je je verdriet niet kunt bereiken, bedolven onder de manie, is ook geen juiste manier om met je gedachten om te gaan.
Google is your friend, abuse your friends
Zoek hulp.quote:
[..]
Of het nu de beste moment is om op fok te zijn? Natuurlijk niet, volgens mij zet ik mezelf voor schut en maak ik alleen maar meer vijanden als ik zo door gaat. Maar toch blijf ik vanavond wat langer hier op deze forum, want ik vind het gewoon heel leuk en gezellig om mijn verhalen hier met jullie te delen! Ik ben al heel lang geleden voorbij het punt dat ik druk maak over mijn reputatie of wat anderen van mij vinden hier op deze website. Ik heb meerdere keren al meegemaakt dat ik alles en iedereen had verloren, en dat sommigen herhaaldelijk terugkwamen in mijn leven of juist niet. Ik ben verhardt, Cat-. Ik voel geen angst of vrees meer, schaamte en schuld ook nauwelijks meer. Mijn meest overheersende emoties zijn rancune, haat en afgunst op dit moment. En ik doe hard mijn best om mijn drang naar leedvermaak en treiteren te onderdrukken nu.
Sorry voor wie ik ben geworden nu
Breitling - Instruments for Professionals
