Het Grote Beatles topic - deel 65: Now and Then!

Erg mooi gedaan
Vind het wel ontroerend om Lennon weer te horen

quote:

Op donderdag 2 november 2023 15:59 schreef ok01 het volgende:
Erg mooi gedaan
Vind het wel ontroerend om Lennon weer te horen

Ja had ik precies hetzelfde net

Het doet mij nog meer dan ik had verwacht. Nooit durven dromen dat er ooit nog een nieuw nummer van The Beatles zou komen. Bij de vorige reüniesingles Free As A Bird en Real Love was ik te jong om het bewust mee te maken.

Ik vreesde een beetje voor het gebruik van AI, maar het is alleen maar gebruikt om de stem van de demo van Lennon op te poetsen. Dat is zeer geslaagd gedaan. Ik ben als fan misschien bevooroordeeld, maar ik vind de details erin echt bijzonder. Zoals de mooie bescheiden toevoeging van Paul McCartney’s tweede stem aan het couplet, de George Harrison achtige slide gitaarsolo, de strijkers van Giles Martin (een mooi saluut naar zijn vader George Martin), en vooral hoe subtiel ze de vocalen van Because erin hebben verwerkt.

Nogmaals; ik ben te veel fan en daardoor bevooroordeeld, maar ik vind het prachtig om dit nog mee te maken. Natuurlijk kan het zich niet meten met hun legendarische werk uit de jaren ‘60, maar ik zie het vooral als een laatste saluut van Paul en Ringo aan John en George. Daarin vind ik het geslaagd.

quote:

Op donderdag 2 november 2023 16:37 schreef Peter88Online het volgende:
Het doet mij nog meer dan ik had verwacht. Nooit durven dromen dat er ooit nog een nieuw nummer van The Beatles zou komen. Bij de vorige reüniesingles Free As A Bird en Real Love was ik te jong om het bewust mee te maken.

Ik vreesde een beetje voor het gebruik van AI, maar het is alleen maar gebruikt om de stem van de demo van Lennon op te poetsen. Dat is zeer geslaagd gedaan. Ik ben als fan misschien bevooroordeeld, maar ik vind de details erin echt bijzonder. Zoals de mooie bescheiden toevoeging van Paul McCartney’s tweede stem aan het couplet, de George Harrison achtige slide gitaarsolo, de strijkers van Giles Martin (een mooi saluut naar zijn vader George Martin), en vooral hoe subtiel ze de vocalen van Because erin hebben verwerkt.

Nogmaals; ik ben te veel fan en daardoor bevooroordeeld, maar ik vind het prachtig om dit nog mee te maken. Natuurlijk kan het zich niet meten met hun legendarische werk uit de jaren ‘60, maar ik zie het vooral als een laatste saluut van Paul en Ringo aan John en George. Daarin vind ik het geslaagd.

Des te meer je er van geniet toch? Denk dat met de status van de band iedereen er wel met een bepaald vooroordeel in gaat. En voor sommigen valt dit enorm tegen maar des te leuker wanneer je van zo'n "cadeautje" kan genieten.
Wat je zegt qua details ben ik het helemaal mee eens (mooie baslijn ook). Het is echt een song waar je meer uit haalt des te vaker je luistert. Ik luisterde vooral de eerste keer naar John en was verbaasd over hoe goed dat klonk. Pas daarna vielen de andere delen op zoals hoe het "I don't wanna lose you" deel uit de demo onder de solo subtiel verwerkt is.

Wat vinden jullie van dit nieuwe nummer van de zoon van George?


Ik vind hem zo chill

quote:

Op donderdag 2 november 2023 11:37 schreef Zorro het volgende:
Ik vind het helemaal niks.
Je kan uit zo'n opname niet zo'n goede stem filteren.

Dit is gewoon hetzlefde als dan een compleet nieuw nummer maken en dat door AI met Lennon's stem laten zingen. Het is geen Lennon maar gewoon kunstmatig zijn stem. Maar omdat het van de opname van Lennon afkomt wordt er gedaan of dit nu enkel en alleen de originele zang van Lennon is en dat is gewoon niet waar.

Mocht dit het geval zijn geweest was ik het met je eens geweest, maar het is onzin wat je hier zo stellig beweerd. Er is niets door een computer toegevoegd. Dit is de exacte opname van de originele brakke cassette, de exacte vocaal zoals gezongen door Lennon rond 1977 in The Dakota. Wel met pitch correctie, overigens. En zo’n isolatie zelf is niet eens AI, maar ordinaire machine learning-technologie wat al jaren mogelijk is.

Waar jij op doelt is een hele andere soort technologie, en iets wat ik wel als AI zou beschouwen. Dat is in feite inderdaad meer een soort simulatie, de ondertussen welbekende “Harrison sings McCartney solo” of “young McCartney sings old McCartney” pogingen, die toch altijd weer één ding missen: de menselijke en variabele eigenschappen van een vocaal. Dat kunnen toffe curiositeiten zijn om je verbeelding op los te laten. Maar dat is op Now & Then dus helemaal niet aan de orde. Het is de enige echte opname die gebruikt is. Niets is computer-gegenereerd. “Like we would do that”, zoals Ringo al sneerde.

Sterker nog: er kunnen een heleboel baanbrekende dingen met machine learning-technologie, maar het onderscheiden van een luide, hoge vocaal van een lage, zachte piano zoals op deze opname is echt een peulenschil. En dat is het al jaren. In dit geval ligt het in totaal verschillende frequentiegebieden, het grootste deel overlapt niet eens melodisch. De technologie gaat heel snel, en een klusje als dit is al meer dan een decennium mogelijk, en is al een jaar of 5 gemeengoed.

Waar het écht magisch kan worden is op het moment dat je audio uit elkaar kunt trekken welke in frequentiegebied en amplitude telkens overlappen. 5 jaar terug was het onmogelijk om, bijvoorbeeld, de harmonische gitaren van ‘And Your Bird Can Sing’ schoon van elkaar af te krijgen van een en hetzelfde monospoor. Maar ook die klus is allang niet meer onmogelijk.

De technologie van Peter Jackson is dus verre van grensverleggend. The Beach Boys waren de eerste populaire act die ik me kan herinneren die "mono naar stereo"-remixes uitbrachten met demix-technologie, dat was zelfs al in 2012. Die klonken nog niet best, maar de techniek was primitief, en dat kon amper 10 jaar later natuurlijk alweer veel beter. The Beatles gebruiken deze techniek zelf ook al sinds 2015 voor projecten. Ze deden eigenlijk de eerste stappen al in 2009, toen ze voor het Rock Band-spel bas, gitaar en drums los moesten zien te krijgen. Maar het resultaat was voor een audio-project nog niet te doen geweest, en de techniek - letterlijk audio-blobs uitgummen op een scherm - had nog niets met machine learning te maken.

Maar sinds 2015 gebruiken ze het dus voor remixes, echter sporadisch omdat ze toen nog hopeloos achter de techniek aanliepen. En kan iemand zich de promo voor de Hollywood Bowl-release van dik 7 jaar geleden nog herinneren? "Door een ongekende nieuwe techniek van het in-house Abbey Road team..." Het komt promotioneel natuurlijk goed uit om dit telkens weer als iets nieuws en futuristisch te presenteren.

En anno 2023 kan Peter Jackson's team dezelfde methodes voor The Beatles natuurlijk veel beter dan ooit en veel beter dan ieder ander uitdiepen, omdat de technologie telkens een stukje verder is en vooral omdat ze samenwerken vanaf de bron. In plaats van simpel "een mannelijke vocaal" te gebruiken als voorbeeld voor een machine learning-model, hebben ze voor Now & Then bijvoorbeeld "John Lennon, precies zoals hij in de jaren '70 zong, hier urenlang solo in perfecte studio-kwaliteit vanaf de ruwe tapes" kunnen gebruiken om het model te trainen.

de uitgave volgt gewoon netjes de regels om een beatles nummer te zijn. wellicht een blauwdruk voor de algemene regels van wat het betekent voor een nummer om zich [van band X] te mogen noemen. iets wat steeds relevanter zal worden naarmate we met AI steeds meer misbruik kunnen maken om buiten het zichtsveld van artiesten om nieuwe muziek te produceren met hun vocals.


1. elke beatle heeft fysiek een bijdrage geleverd aan het nummer

2. er zijn geen vocals gegenereerd uit het niks (zoals AI modellen oid). er is slechts ML ingezet om piano en vocals van elkaar te scheiden.

3. er is bij de nabestaanden toestemming gevraagd en gegeven voor het project

4. qua productie heeft men hun best gedaan om de bedrijven en mensen in te schakelen met een speciale historische band met de band.

5. de stijl van de band is terug te horen in het nummer.


Dit nummer staat al sinds 1995 op de lijst om afgerond te worden. het wachten was op de technologie en ik denk de laatste jaren vooral het moment om dit af te ronden.

ik zie geen reden om dit als gedrocht of onecht nummer te zien. ik ben tevreden met de context en met de respect die er in is gegaan om het passend en gepast te maken.

quote:

Op donderdag 2 november 2023 23:11 schreef Aisumasen het volgende:

[..]
Mocht dit het geval zijn geweest was ik het met je eens geweest, maar het is onzin wat je hier zo stellig beweerd. Er is niets door een computer toegevoegd. Dit is de exacte opname van de originele brakke cassette, de exacte vocaal zoals gezongen door Lennon rond 1977 in The Dakota. Wel met pitch correctie, overigens. En zo’n isolatie zelf is niet eens AI, maar ordinaire machine learning-technologie wat al jaren mogelijk is.

Waar jij op doelt is een hele andere soort technologie, en iets wat ik wel als AI zou beschouwen. Dat is in feite inderdaad meer een soort simulatie, de ondertussen welbekende “Harrison sings McCartney solo” of “young McCartney sings old McCartney” pogingen, die toch altijd weer één ding missen: de menselijke en variabele eigenschappen van een vocaal. Dat kunnen toffe curiositeiten zijn om je verbeelding op los te laten. Maar dat is op Now & Then dus helemaal niet aan de orde. Het is de enige echte opname die gebruikt is. Niets is computer-gegenereerd. “Like we would do that”, zoals Ringo al sneerde.

Sterker nog: er kunnen een heleboel baanbrekende dingen met machine learning-technologie, maar het onderscheiden van een luide, hoge vocaal van een lage, zachte piano zoals op deze opname is echt een peulenschil. En dat is het al jaren. In dit geval ligt het in totaal verschillende frequentiegebieden, het grootste deel overlapt niet eens melodisch. De technologie gaat heel snel, en een klusje als dit is al meer dan een decennium mogelijk, en is al een jaar of 5 gemeengoed.

Waar het écht magisch kan worden is op het moment dat je audio uit elkaar kunt trekken welke in frequentiegebied en amplitude telkens overlappen. 5 jaar terug was het onmogelijk om, bijvoorbeeld, de harmonische gitaren van ‘And Your Bird Can Sing’ schoon van elkaar af te krijgen van een en hetzelfde monospoor. Maar ook die klus is allang niet meer onmogelijk.

De technologie van Peter Jackson is dus verre van grensverleggend. The Beach Boys waren de eerste populaire act die ik me kan herinneren die "mono naar stereo"-remixes uitbrachten met demix-technologie, dat was zelfs al in 2012. Die klonken nog niet best, maar de techniek was primitief, en dat kon amper 10 jaar later natuurlijk alweer veel beter. The Beatles gebruiken deze techniek zelf ook al sinds 2015 voor projecten. Ze deden eigenlijk de eerste stappen al in 2009, toen ze voor het Rock Band-spel bas, gitaar en drums los moesten zien te krijgen. Maar het resultaat was voor een audio-project nog niet te doen geweest, en de techniek - letterlijk audio-blobs uitgummen op een scherm - had nog niets met machine learning te maken.

Maar sinds 2015 gebruiken ze het dus voor remixes, echter sporadisch omdat ze toen nog hopeloos achter de techniek aanliepen. En kan iemand zich de promo voor de Hollywood Bowl-release van dik 7 jaar geleden nog herinneren? "Door een ongekende nieuwe techniek van het in-house Abbey Road team..." Het komt promotioneel natuurlijk goed uit om dit telkens weer als iets nieuws en futuristisch te presenteren.

En anno 2023 kan Peter Jackson's team dezelfde methodes voor The Beatles natuurlijk veel beter dan ooit en veel beter dan ieder ander uitdiepen, omdat de technologie telkens een stukje verder is en vooral omdat ze samenwerken vanaf de bron. In plaats van simpel "een mannelijke vocaal" te gebruiken als voorbeeld voor een machine learning-model, hebben ze voor Now & Then bijvoorbeeld "John Lennon, precies zoals hij in de jaren '70 zong, hier urenlang solo in perfecte studio-kwaliteit vanaf de ruwe tapes" kunnen gebruiken om het model te trainen.

Ik ben het met je eens en kom ook terug op wat ik zei.
Ik dacht in eerste instantie een veel zuiverdere stem te horen dan ik ook maar ergens in die demo kon vinden, Bij nader inzien is dat toch niet zo en zitten de "onvolkomenheden" (bij gebrek aan een beter woord) die ik daarin hoorde er nog altijd in. Kortom, wat ik dacht te horen was veel beter dan mogelijk maar dat hoorde ik niet goed (eerste beluistering, volgende keer eerst beter luosteren voor ik het opschrijf )

Overigens ben ik het wel enigzins eens met George. Niet helemaal, fucking rubbish zei die geloof ik, dat niet maar laat ik zeggen dat ik het niet op de lijst met beste Beatles nummers zou zetten.

Evengoed wel mooi dat er nog iets nieuws verschijnt.

+ leuk voor de verzamelaar
+ aardige etalering van producerskunsten
+ De remaster van Love me do

+/- aardig nummer, maar net als Free as a Bird een beetje een aanhangsel in de catalogus
+/- "check, we hebben AI gebruikt"
+/- ze zullen ook wel wat met AI gaan proberen op Free as a bird

- ik snap net bij "Free as a bird" dat materiaal in deze op de plank was blijven liggen. Ze zijn er destijds niet vol voor gegaan en dat had best zo mogen blijven.
- Het weet niet zo goed of het oud of nieuw moet klinken. Ze hebben materiaal opgefrist en toevoegingen ouder gemaakt om het goed te laten blenden
- ik voel de emotie en connectie niet zo.

Rondom "een opname van Lennon" zingen; hoe technisch opgelost ook, is toch niet hetzelfde als samen zingen en een producer of het hele team dat elkaar (incl. John) instructies geeft tot het een beter product wordt. Het sparren is er niet geweest. John kan dit ergens op een blauwe maandag na het ontbijt hebben opgenomen en niet de emotie erin hebben gelegd die hij normaal erin zou leggen voor een final take (bij wijze van). Sterker, hij kan gedacht hebben "this is total shit" en dat dacht John nogal vaak heb ik gelezen. Dan kun je wel alles geven om daar in alle emotie wat rond te bouwen maar het mist mogelijk net wat hij normaliter zou geven en daarom heb ik niet zoveel mee. Buiten dat het meer zingen naast het graf is en heel anders is dan een band die in hun jonge jaren een goed gezamelijk product probeerde neer te zetten. John was een vakman, maar werd nooit geadoreerd door de mede-Beatles.

[ Bericht 10% gewijzigd door Beathoven op 03-11-2023 08:36:06 ]

De originele demo




[ Bericht 19% gewijzigd door jcdragon op 03-11-2023 15:11:50 ]

quote:

Op vrijdag 3 november 2023 14:33 schreef Writersright het volgende:

The Beatles - Now And Then (Official Video)

Mooi gedaan, maar ook wel een beetje creepy hoe Lennon opeens opduikt bij dat orkest 🤣.

quote:

Op donderdag 2 november 2023 16:37 schreef Peter88Online het volgende:
Het doet mij nog meer dan ik had verwacht. Nooit durven dromen dat er ooit nog een nieuw nummer van The Beatles zou komen. Bij de vorige reüniesingles Free As A Bird en Real Love was ik te jong om het bewust mee te maken.

Ik vreesde een beetje voor het gebruik van AI, maar het is alleen maar gebruikt om de stem van de demo van Lennon op te poetsen. Dat is zeer geslaagd gedaan. Ik ben als fan misschien bevooroordeeld, maar ik vind de details erin echt bijzonder. Zoals de mooie bescheiden toevoeging van Paul McCartney’s tweede stem aan het couplet, de George Harrison achtige slide gitaarsolo, de strijkers van Giles Martin (een mooi saluut naar zijn vader George Martin), en vooral hoe subtiel ze de vocalen van Because erin hebben verwerkt.

Nogmaals; ik ben te veel fan en daardoor bevooroordeeld, maar ik vind het prachtig om dit nog mee te maken. Natuurlijk kan het zich niet meten met hun legendarische werk uit de jaren ‘60, maar ik zie het vooral als een laatste saluut van Paul en Ringo aan John en George. Daarin vind ik het geslaagd.

Helemaal mee eens. Je omschrijft precies zoals ik het ook voel.

Ik zie het ook zo. Iedereen denkt 'Nieuwe Beatles' en verwacht dan iets wat lijkt op begin 'jaren 60 Beatles'. Dat kan gewoon niet. Begin jaren 60 Beatles en late jaren 60 verschilt al enorm. Laat staan een demo van bijna een decennium later die nog eens 45 jaar later afgemaakt is door muzikanten met heel veel ervaring en veel stijlen. Nou ja, Paul heeft veel stijlen, Ringo is wat dat betreft veel vlakker ;-) Ik vind het een zeer geslaagd nummer met echt een prachtige ontroerende videoclip erbij.

Wild idee om iedereen gek te maken..... In de jaren 60 zijn meerdere nummers waar niet alle 4 Beatles op te horen zijn. Er zal weer eens een ruzietje zijn geweest dat iemand niet aanwezig was. Yesterday is zelfs maar 1 Beatle op te horen, zonder ruzie. Wat nou als ze op zolder van John en George gaan kijken en daar demo's vinden, Paul en Ringo werken er aan. BAM!!! Nieuwe en laatste, maar dan ook echt allerlaatste Beatles album. Nog even Carnival of light oppoetsen en eraan toevoegen.

Ik vind het nummer ontzettend goed gedaan en heb het al veel geluisterd. Kende de originele demo van John ook niet eerlijk gezegd, dus het was voor mij echt nieuw. De clip en het als toevoeging als bonustrack aan 1967-1970 ben ik persoonlijk wat minder over te spreken. Hopelijk gaan ze wat doen met al die beelden uit 1994/1995. Een mooie docu over deze periode met als bonus "nieuwe" versies van Free As A Bird en Real Love zouden erg welkom zijn. Vind het echt bizar dat ze N&T nu ineens als bonustrack toevoegen, maar FAAB en RL dan weer skippen. Als ze die twee nou óók hadden toegevoegd was het een ander verhaal geweest vind ik.

quote:

Op dinsdag 7 november 2023 17:52 schreef PimD het volgende:
Ik vind het nummer ontzettend goed gedaan en heb het al veel geluisterd. Kende de originele demo van John ook niet eerlijk gezegd, dus het was voor mij echt nieuw. De clip en het als toevoeging als bonustrack aan 1967-1970 ben ik persoonlijk wat minder over te spreken. Hopelijk gaan ze wat doen met al die beelden uit 1994/1995. Een mooie docu over deze periode met als bonus "nieuwe" versies van Free As A Bird en Real Love zouden erg welkom zijn. Vind het echt bizar dat ze N&T nu ineens als bonustrack toevoegen, maar FAAB en RL dan weer skippen. Als ze die twee nou óók hadden toegevoegd was het een ander verhaal geweest vind ik.

Ik denk dat Peter Jackson nu al bezig is de docu van 2,5 uur in elkaar aan het zetten. En een directors cut van 7 uur

Alles lijkt erop dat Now & Then in de UK gewoon op nummer 1 komt te staan. Hun eerste nummer 1 hit sinds 1969

The Beatles · Album · 2023 · 38 songs.

The Beatles · Album · 2023 · 37 songs.

Uiteindelijk uit, lang op gewacht. Niet zozeer vanwege deze compilatie zelf of al die hits die toch al best vaak een remix gekregen hebben door de jaren heen. Maar juist door de liedjes die tot nu toe telkens tussen wal en schip vielen: de album-tracks van de LP’s die nog geen deluxe-editie hebben gekregen, 1962-1965 en wat B-kanten daarna. En vooral ‘Rubber Soul’ heeft een stereo-mix die nogal gedateerd klinkt.

Vooraf wat uitleg voor wie er minder goed bekend mee is: wat gepresenteerd is als “het unieke MAL-systeem van Peter Jackson wat ontwikkeld is voor Get Back in 2021” is gewoon een beter uitgediepte variant van machine learning demixing wat al jaren bestaat en wat al bijna 10 jaar gebruikt wordt door Abbey Road. Vandaar dat ik het simpelweg “demixing” noem. Kort gezegd: een mono-opname kan uit elkaar gevouwen worden tot meerdere elementen, door een vernuftig algoritme precies te vertellen hoe “een Rickenbacker-gitaar met wat distortion” of “John Lennon’s stem in 1966” of “Ringo’s drumkit” hoort te klinken. Met de losse elementen heb je vervolgens veel meer opties om een nieuwe mix te creëren.

En de reden waarom dit nodig is voor een niet-gedateerd klinkende nieuwe mix, is omdat in de jaren ’60 de sporen beperkt waren en er zeker tot 1967 vaak drum, bas en gitaar op één spoor werden opgenomen. Het hoeft overigens niet altijd extreem te worden gebruikt, je kunt ook simpelweg een te luide vocaal ietsjes zachter willen krijgen zonder de gitaar mee te nemen. Maar het gaat vooral opvallen wanneer je bas en drums in het midden kunt laten, maar de gitaar wat naar links of rechts kunt brengen, terwijl dat voorheen allemaal ingebakken zat.

Behalve dat instrumenten dus vaak op één mono-spoor werden opgenomen, van 4 van hun eerste liedjes zijn de multi-tracks (de losse sporen) helemaal niet meer aanwezig. Die zijn in die tijd al overspoeld of weggegooid (wat de vaste policy was), en is alles wat over is gebleven een mono-master of zelfs slechts een optie tot een vinyl-rip. Dat gaat om 2 van de eerste 3 (non-album) singles en B-kanten. ‘From Me To You’ en B-kant ‘Thank You Girl’ is die andere single, en die heeft gek genoeg de zeis overleefd. Mijn theorie is dat die per stom geluk bewaard is gebleven omdat ‘One After 909’ op dezelfde tape werd opgenomen, wellicht het idee geweest om terug te grijpen op die opname bij een volgend album.

Het resultaat op deze collectie is een “mixed bag” (no pun). Ik zeg al jaren dat ik benieuwd ben naar een stereo-demix van ‘She Loves You’. Omdat juist dat liedje compleet in elkaar gedrukt is op de enige bron: een mono vinyl-rip dus. Daar valt dus niet zo goed mee te werken als met ‘Love Me Do’, wat een hele “cleane” opname is: diepe bas, luide vocalen, een lead-harmonica, allemaal elementen die makkelijk te isoleren zijn. En de bron op 'Love Me Do' (twee verschillende mint vinyl-rips in dit geval) komt zeer dichtbij hoe de mastertape moet hebben geklonken. Die is dus geslaagd, er zitten ook niet zo veel instrumenten in het liedje. Akoestische gitaar en drums zullen lastig te onderscheiden zijn geweest en zijn samen rechts te horen, bas ineens als lead-bas rechts, vocalen en harmonica in het midden. Mooi om het eens met diepte te horen.

De resultaten van demixing variëren dus altijd, en ligt altijd aan de bron, de uitvoering en de wens. Zoals eerder gezegd is een mono-opname met een lage piano en een hoge vocaal zoals op 'Now & Then' geen enkele moeite. Maar een hele drukke, volgepropte ritme-sectie die alle kanten opgaat en waar alle instrumenten elkaar in de weg zitten blijft een grote uitdaging. Dus ‘She Loves You’ is de echte test. En ook daar is het meeste uit de mix zelf uitgehaald: vocalen en bas in het midden, alle gitaren (moeilijk om verder los te krijgen) rechts en drums links. Ingedrukt door compressie zal het voor altijd blijven. De toms die uitgelicht zijn in elk refrein zijn tof. Maar wat stoort is dat de bron zo ontzettend brak is. Een oversturende vinyl-rip, en zelfs de slechte edits zijn helemaal niet gefixt?! De enige track die er qua lo-fi echt negatief uitsteekt, en ik denk niet dat het nodig was geweest.

Als je daarna ‘I Want To Hold Your Hand’ hoort, is het meteen een testament van hoe veel geluk en besef van culturele waarde er toen al kwam kijken. Vanaf precies deze iconische single werden de master-tapes netjes bewaard en ook de multi-tracks met sessies zitten voor 99% nog altijd in het archief. Ook met dank aan de wijze waarop ze opnamen, maakt het dat we anno 2023 naar The Beatles kunnen luisteren alsof het gisteren is opgenomen, waar veel jaren ’60-bands voor altijd als garage-bands (met fenomenale liedjes) zullen blijven klinken. Met dank aan de engineers door de jaren heen die veel te weinig worden genoemd: Ken Scott, Norman Smith, Geoff Emerick, Ken Townshend, Richard Lush, Chris Thomas…

Eigenlijk alles uit eind 1963-1964 op deze collectie rockt keihard. Ringo heeft ineens kick-drum, ’I Want To Hold Your Hand’, ‘A Hard Day's Night’ en vooral ‘You Can’t Do That’ zijn echt hoogtepunten op deze collectie. Die eerste 2 mijn inziens ook beter dan op de nummer 1-collectie remixes uit 2015, minder compressie en geen onnatuurlijke bas boost.

Ook ‘Eight Days A Week’ is opnieuw gedaan na 2015. Toen gebruikten ze een hele verkeerde edit in het uitro, waardoor dat volledig uit de maat liep. Dit gaat dus langs zo veel mensen, die dat toen allemaal niet hebben gehoord. Dat is nu gelukkig gefixt. Maar de mix zelf is een stuk muffer dan de 1+-remix uit 2015. Dat was ironisch genoeg dan weer bijna een kopie van de originele mix. Nu zijn de drums helemaal uit elkaar getrokken zodat je ineens wel een snare hoort, die voorheen onhoorbaar was. Maar de impact van de rest van de instrumentatie mist, de helderheid heeft zwaar ingeboet en er is bijna geen basgitaar te horen.

Ook al is het uitro in ere hersteld, echt gehoor voor detail is er nog altijd niet, want nog altijd zijn er slordigheidjes. Een hi-hat op ‘Nowhere Man’ die door de demixing zijn eigen leven is gaan leiden, de cymbal ride na de solo in ‘In My Life’ splijt je oren, een missend stukje gitaar op 'Old Brown Shoe' op 0:41, oversturing in intro ‘You Really Got A Hold On Me’ en ‘A Hard Day’s Night’. Toch wel hier en daar wat korte artifacts door demixing, zoals bij ‘A Hard Day's Night’ op 1:36, 2:03 op ‘I Want To Hold Your Hand’ en ‘You Can’t Do That’ op 0:36, als je er echt naar wilt zoeken. Maar over het algemeen dansen de frequenties zeer zeker niet door het stereobeeld, zoals 10 jaar terug nog continu het geval was bij deze techniek. De isolaties zijn indrukwekkend, laat daar geen misverstand over bestaan. ‘Eight Days A Week’ dus gefixt na 2015, maar eenzelfde foutje (piano gaat te lang door in de breakdown) op ‘The Ballad Of John and Yoko’ is over het hoofd gezien, en daar gebruiken ze ook dezelfde mix uit 2015. Zonde, is een kwestie van de sessie heropenen, drie klikken doen en opnieuw exporteren.

Ik zal niet elke track afgaan, maar dit even als voorbeeld van hoe verschillend de resultaten zijn. Ook al is ‘Eight Days A Week’ half verbeterd half verslechterd, klinken de meeste 1964-1966 singles (‘I Feel Fine’, ‘Day Tripper’, ‘We Can Work It Out’, ‘Ticket To Ride’ etc.) toch meer natuurlijk dan de remixes die we van 1+ uit 2015 kennen. Opnieuw, minder compressie. En op het moment lijkt de trend minder galm te zijn, ook heel opvallend. En grappig hoe de bas en drums nu juist weer wat meer naar de achtergrond verdwijnen, terwijl ze in het begin van de remix-campagne (vooral ‘Sgt. Pepper’ uit 2017) zo ver omhoog gepusht werden dat je wegtrilde voor de speakers. En ook op die genoemde liedjes is het een en ander aan te merken, vooral de demixing van de drums haalt de kracht hier en daar weg. En zoals ze al sinds het begin doen (die uitgeknipte 'With A Little Help’ drumfill uit 2017, bijna cartoonesk), de gimmick van stereo drum-fills kan erg afleidend zijn, zie het intro van ‘Drive My Car’ (zelfde als ‘Sexy Sadie’ uit 2018). De drum-fills op ‘Please Please Me’ zijn nu ook in stereo, dat werkt dan best wel weer goed.

En om even aan te geven hoe hopeloos Abbey Road achterliep op de techniek in het verleden: de mono-strijkers op ‘Golden Slumbers’ werden in 2019 (!) nog “stereo gemaakt” door de opname door een speaker in Abbey Road af te spelen en met een stereo-microfoon op te nemen. In feite dus dezelfde mono-opname met galm uit de ruimte, een decennia oude truc. Nu zijn de strijkers in ‘Yesterday’ écht stereo door demixing. Dat was in 2019 ook echt al mogelijk. Maar het klinkt goed.

En er is behalve de rock-tracks uit 1964 wel meer heel goed gedaan, het is prachtig om de Rubber Soul-tracks eens in natuurlijk stereo te horen. Als ik een museum in Alkmaar zou hebben gehad, zou dit het moment zijn geweest om ‘Michelle’ te benoemen als niet mijn favoriete liedje. Echter alleen al als het intro start met die mooi gespreide stereo-instrumenten hoor je gelijk hoe tijdloos een goede, moderne mix een opname kan maken. Want de liedjes waren dat al.

Nog even terug naar het begin: ‘A Hard Day’s Night’ en vooral ‘Beatles For Sale’ hadden al een hele aangenaam klinkende stereo-mix in de 60's. Met de nieuwe mixes hoor je dat zelfs op die liedjes nog genoeg te verbeteren was qua geluid, maar het valt minder op omdat de originele mixes al zo goed waren. Het jaar daarvoor, op hun eerste 2 albums, was het probleem qua mix vooral dat er gigantisch veel compressie is gebruikt op alle elementen tijdens de opnames zelf. Daardoor hoor je alles continu op en neer pompen. Elke pauze tussen het gezongen woord komt op de achtergrond de band door de kanalen heensijpelen. De grote uitdaging was om dat een beetje in te tomen, want het zit ingebakken in de opnames, en ik vreesde bijna dat ze hier niet op zouden letten. Maar dat hebben ze wel degelijk gedaan, en het is ze heel erg goed gelukt om deze liedjes voor het eerst dynamisch te laten klinken. Luister maar eens naar ‘Twist And Shout’ en ‘All My Loving’ of 'You Really Got A Hold On Me', die laatste zakte op de originele mix helemaal in.

Zoals gezegd ga ik niet elk liedje af, maar hier kan ik niet omheen: wat is er in hemelsnaam met ‘I Am The Walrus’ gedaan?!?! Wat was het idee achter deze mix? Met middenin en aan het einde zelfs totaal nieuwe, moderne elementen toegevoegd terwijl de essentiële ‘King Lear’-opname is geslachtofferd. Ik had dit wel een coole alternatieve versie gevonden voor een project als ‘Love’ of voor de mix op de Blu-Ray mix bij de film, maar juist terwijl ze het voor al die vorige mixes (2003 Anthology DVD, 2006 ‘Love’ en 2012 MMT Blu-Ray) vrijwel perfect hebben weten te reproduceren, zijn ze voor een degelijke compilatie van de oude liedjes op de experimentele toer gegaan. Misschien een ode aan het “fake stereo” duophonic tweede gedeelte van de originele mix uit 1967? Maar waarom ineens een willekeurige nieuwe radio-uitzending met allerlei vage orkest-geluiden aan het eind? Een alternatief gehoor op liedjes is juist leuk: het extra gejoel in 'Old Brown Shoe' of de andere adlibs in 'Come Together' (kopie van 2019) bijvoorbeeld, maar mijn inziens niet als de mix de kracht van een liedje volledig onderuit schoffelt.

De single-versie van ‘Revolution’ heeft eenzelfde lot gekregen: beide gitaren net zoals in 1968 opgepropt in één kanaal, terwijl die in ‘Love’ in 2006 (zonder edit te vinden op de DVD) gespreid in stereo werden waardoor het heftig, vol impact en ruig klonk. Nu blijf ik toch een (hele goede) drummer aan een kant horen samenspelen met een (hele goede) bassist, en de rest beetje aan de zijdes. Lennon schrok toen hij pas in de jaren ’70 voor het eerst de reguliere stereo-mix van het liedje hoorde, precies op deze zelfde blauwe compilatie en zei toen: “the fast version of ‘Revolution’ was destroyed, it was a heavy record, and they turned it into a piece of ice cream”. Ik vrees dat hij hetzelfde over de 2023-mix zou denken. 'Hey Bulldog' is hetzelfde over te zeggen, en daar hebben ze ook de faux fade-out gemist.

Mijn voorlopige conclusie moet toch een positieve zijn, namelijk hoe fijn het is dat er nu zoveel alternatieve manieren zijn om naar de reguliere studio-liedjes te luisteren, en ik uitzie naar de rest van het materiaal uit 1963, 1964 en 1965 in de komende jaren. Met als punt van kritiek dat als oneffenheden mij als fan gelijk opvallen, je dat ook wel kunt verwachten van de top-engineers van Abbey Road.

quote:

Op vrijdag 10 november 2023 00:53 schreef Aisumasen het volgende:
The Beatles · Album · 2023 · 38 songs.

The Beatles · Album · 2023 · 37 songs.

Dank voor deze uitgebreide, soms heel technische, recensie. Ik zal de vernieuwde versie de komende dagen ook eens gaan beluisteren. Heel benieuwd.

Edit:
Ook nog 'ns een Grammy nominatie.


[ Bericht 24% gewijzigd door koffieleuk op 10-11-2023 18:51:55 ]

In tegenstelling tot een 34ste plaats bij ons in de Top 40.

quote:

Op vrijdag 10 november 2023 19:58 schreef Peter88Online het volgende:
In tegenstelling tot een 34ste plaats bij ons in de Top 40.

Beide parades in Nederland zijn al geruime tijd makkelijk door belanghebbenden te beïnvloedde gekochte lijstjes, maar de Top 40 is nog altijd de meest louche van de twee, gebaseerd op basis van airplay, en tegenwoordig ook streaming en zelfs trends op social media. In de Mega Top 100 komt-ie namelijk op #5 binnen met 83% van de aantallen van de #1.

Ik denk dat als het vinyl goed te verkrijgen was geweest alhier er ook wel een makkelijke #1 in Nederland in had gezeten. Het project is door Universal zo lang geheim gehouden dat de distributeurs problemen hadden met de lokale platenzaken op tijd van fysiek product te voorzien. Die paar platenzaken die wat binnen hebben gekregen waren daar vrijwel allemaal binnen een paar uur al doorheen. De herpersingen komen er aan, maar dat duurt nog een week of 2. Ondertussen hebben de fans hun kans allang online gegrepen, en dat telt niet mee: niet in land van herkomst en niet in land van ontvangst. Maar ach, wassen neus in Nederland, er is een reden dat ze de verkoopaantallen nooit durven prijs te geven.

In Engeland daarentegen dus 19,358 exemplaren verkocht op 7”, de snelstverkopende vinyl single van dit decennium tot nu toe. Grappig genoeg bijna net zo veel als het kartonnen CD-singletje (18,738). Het totaal van 38,096 maakt het de grootste aantallen in fysieke verkoop in bijna 10 jaar in Engeland. De cassettes en 12" zie ik nergens terug overigens.

En als we dan toch met deze competitie bezig zijn en even doen alsof we helemaal in de 60’s zijn: gek genoeg halen de Stones-singles het bij lange na niet bij deze aantallen: de lead-single ‘Angry’ haalde nog geen 1000 CD’s en iets meer dan 2000 exemplaren op vinyl in Engeland in de eerste week, #34 in de charts. Een gigantisch verschil wat ik niet had verwacht.

Wat betreft The Beatles, in England houden ze ook nog wat fysiek product achter om te zorgen dat hij in de tweede week niet uit de charts stuitert, iets wat tegenwoordig steeds extremer voorkomt, vooral met albums van bandjes met een trouwe achterban. En zelfs McCartney solo-platen hebben dit, het heeft vaak een gemiddelde run van #3 - #50 - weg ofzo. Één week van extreme marketing met 1000 varianten, en na die week bestaat het album niet meer en is het onzichtbaar. Maar het ‘Now & Then’-effect zal nog wel even voortduren. Het blijven toch The Beatles.

Ondertussen wordt ook voor juni volgend jaar de volgende heruitgave van Lennon bekend gemaakt: Mind Games. https://www.johnlennon.co(...)-2blurays-june-2024/

De nabestaanden van Lennon zijn sneller met hun archive editions dan McCartney waar we inmiddels al 3 jaar geen enkele heruitgave meer van hebben gehad. London Town en Back To The Egg werden verwacht als volgende rereleases, maar wanneer dat eindelijk het licht gaat zien...

quote:

Op maandag 13 november 2023 19:35 schreef Peter88Online het volgende:
Ondertussen wordt ook voor juni volgend jaar de volgende heruitgave van Lennon bekend gemaakt: Mind Games. https://www.johnlennon.co(...)-2blurays-june-2024/ [..]

De aankondiging van 'Some Time In New York City' voor 2022 is dus met stille trom ingetrokken, denk dat we in de huidige tijd helaas wel weten waar die schoen heeft gewrongen, zet het album op en al bij het vierde gezongen woord gaat Universal daar nu niet hun vingers aan branden. Zie ook de meest recente compilatie 'Gimme Some Truth' waar dit het enige liedje is van de 13 charts-successen/succesjes die hij bij leven solo had die geschrapt is, en waar melodisch niemendalletje en "deeper cut" 'Angela' over Angela Davis ineens een prominente plek tussen de hits en fan-favorieten heeft gekregen.

Maar de 50-jarige jubilea lukken steeds nét niet, en gelukkig is daar 'Mind Games'. Een editie waar ik heel lang naar heb uitgekeken, een van mijn favoriete Beatles solo-albums. Met 72 tracks gaan dat weer een heleboel mooie outtakes worden. Ik ga uit van de 11 liedjes plus 'Rock 'N' Roll People', er zijn verder geen andere liedjes uit deze sessies, dus 12 liedjes. Met de Ultimate Mix van het album, de Elements Mixes, de Evolution Documentaries, de Raw Studio Mixes en Outtakes x 12 blijven er dus nog 12 plekken over voor nóg meer outtakes, misschien een jam of twee (zoals de hele disc bij Plastic Ono Band) en natuurlijk de thuis-demo's. Dat is dan minus 'Nutopian International Anthem' als 12de track op het album, ik zou het wel heel geinig en des Lennons vinden als die ook de Raw Studio Mix, Evolution Docu etc. krijgt.

Die thuis-demo's van de liedjes uit deze periode zijn ook zo goed, vooral 'Aisumasen I'm Sorry' (jaja) en 'I Know (I Know)' zijn prachtig in die varianten. Heel veel van de demo-cassettes en de studio-sessies circuleren al, voornamelijk met dank aan The Lost Lennon Tapes, de door Yoko Ono samengestelde radio-shows vanaf eind jaren '80. Zij heeft de erfenis van Lennon's solo-werk altijd zo goed verzorgd, en nu ze het niet meer kan heeft Sean Ono Lennon dit op dezelfde manier overgenomen met de Ultimate-series. En het betekent niet dat alles al bekend is, verre van. Er blijven nog uren aan sessies over, en tot nu toe heeft elke boxset veel verrassingen. Plus, wie weet welke cassettes nog zijn ontdekt na de 90's (Lennon Anthology).

Ook dit album krijgt een boek met uitgebreidere info en meer foto's dan in de deluxe-editie zelf: www.thamesandhudsonusa.com/books/mind-games-hardcover 288 pagina's, 4 juni 2024. Wel geinig, de totale twist in het narratief tussen de twee persberichten (waarvan een afgekeurd?):

quote:

The definitive exploration—told in revelatory detail—of the writing, recording, and release of John Lennon’s celebrated and magical fourth solo album Mind Games, and the era that inspired it.

Described by Yoko Ono as "ahead of its time," Mind Games is a breakthrough album from John Lennon in which he employs a Plastic Ono Band comprising the cream of the crop of New York session musicians—a fan favorite that remains a cult classic ever since its first release on October 29, 1973. This insightful and beautiful book presents handwritten lyrics, letters, artworks by Lennon and Ono, and previously unseen photography alongside their firsthand commentary about the lyrics, songs, and album artwork, as well as contributions from the musicians, friends, engineers, and key figures involved in the making of this landmark album.

Mind Games was the product of an exceptionally turbulent time for the Lennons. While Nixon and Hoover were attempting to have Lennon deported, John and Yoko endured endless litigations and as the popular press turned on them once again, they bravely rose above it all, continuing their campaigns for non-violent peaceful protest to end the war in Vietnam and for equal rights for women. It was also an exciting time when they both re-embraced mysticism and magical thinking. In this sumptuous volume, text and images from the key players are woven together to reveal not only the details behind the creation, recording, and release of this groundbreaking commercial and skillfully crafted recording, but also to shed new light on a period of transformation and experimentation for Lennon and Ono.

Publication will coincide with extensive publicity surrounding the release of a completely remixed and reissued 6 x CD / 2 x BluRay digital edition of Mind Games, together with two deluxe Mind Games boxsets, bringing the album to a new generation of listeners.

en

quote:

The definitive exploration - told in revelatory detail - of the writing, recording and release of John Lennon’s celebrated fourth solo album Mind Games, created in the first weeks of the 'Lost Weekend', Lennon’s separation from Yoko Ono.

Described by Yoko Ono as 'ahead of its time', Mind Games is a cult favourite album that has stoked analysis and divided opinions ever since it was first released under the moniker The Plastic U.F.Ono Band on 29 October 29 1973. This insightful and beautiful book presents handwritten lyrics, letters, Lennon and Ono artworks, and previously unseen photography alongside first-hand commentary on the lyrics, songs and album artwork by Lennon and Ono as well as contributions from the musicians and key figures involved in the making of this landmark album.

Recorded in the first weeks of the 'Lost Weekend' - Lennon’s 18-month separation from his wife and creative partner Ono and the beginning of his relationship with the couple’s assistant, May Pang - Mind Games was the product of an exceptionally turbulent time for Lennon: the FBI circled and surveilled, the Nixon administration attempted to have him deported, and the popular press turned on him following the release of his radical, politically charged album Some Time in New York City (1972). In this sumptuous volume, text and images from all the key players are woven together to reveal not only all the details behind the creation, recording and release of this groundbreaking record, but also to shed new light on a period (1973–74) of great personal and public turmoil for Lennon and Ono.

The trade publication of this volume will coincide with extensive publicity surrounding the release of an exceptionally remastered and reissued CD/digital edition of Mind Games, bringing the fan-favourite album to a new generation of listeners.

R.I.P. Denny Laine

Een interessante presentatie van Peter Jackson over de "nieuwe" audiotechniek. Hier toegepast op Day Tripper.
Het begint ongeveer bij 2:24:25

Mooi nr van zoon Julian. Mag dat hier
Wilde 'm even delen. Die stem

Zoekgeraakte Beatles-basgitaar van Paul McCartney na 54 jaar weer terecht

https://www.nu.nl/enterta(...)ar-weer-terecht.html

https://thelostbass.com/the-lost-bass-found

[ Bericht 17% gewijzigd door Rnie op 16-02-2024 00:39:00 ]

John, Paul, George en Ringo krijgen alle vier een eigen biopic

Voor de agenda van 2027

quote:

Regisseur en Oscarwinnaar Sam Mendes is de komende jaren bezig met een bijzonder project: hij gaat de levens van alle vier de leden van The Beatles verfilmen, elk in een aparte biopic.

De twee nog levende Beatles, Paul McCartney en Ringo Starr, en de nabestaanden van John Lennon en George Harrison, hebben ermee ingestemd, terwijl ze normaal gesproken terughoudend zijn met het vrijgeven van hun rechten. Ook de platenmaatschappij van de 'Fab Four', Apple Corps Ltd., is akkoord.

Het plan is afkomstig van Mendes zelf. Hij is bekend van onder meer American Beauty (1999) en de James Bondfilms Skyfall (2012) en Spectre (2015) en wil het kwartet Beatles-films in 2027 afhebben.

In elke film zal het verhaal van de opkomst en het einde van The Beatles worden verteld vanuit het perspectief van een van de bandleden. Het idee is dat de films gelijktijdig in de bioscopen draaien.

quote:

Op dinsdag 20 februari 2024 20:18 schreef usagi414 het volgende:
John, Paul, George en Ringo krijgen alle vier een eigen biopic

Voor de agenda van 2027
[..]

Alles is al duizend malen op duizend verschillende manieren vertelt, maar toch benieuwd.

quote:

Op dinsdag 20 februari 2024 20:18 schreef usagi414 het volgende:
John, Paul, George en Ringo krijgen alle vier een eigen biopic

Voor de agenda van 2027
[..]

Met alle respect voor de Beatles, maar ik krijg hier een beetje Kiss-soloalbum vibes van.

Een ouderwets druk Beatles-gerelateerd dagje:


Gisterenavond. Nog altijd staande, scherp, overal en nergens ter wereld. In z’n 68ste podiumjaar. Ooit zijn dit soort spontaniteiten geen vanzelfsprekendheid meer. Maar zelfs op bijna 82-jarige leeftijd nog wel!


En wat een aangenaam genoegen: Ringo die nog eens verrassend uit de hoek komt. Hij maakt geen albums meer, maar de afgelopen 4 jaar elk jaar een EP. Veel platgereden paden waar je niet echt teleurgesteld van kan raken omdat het een bejaarde Beatle betreft. En af en toe een typisch vrolijk Ringo-liedje die er zeker mag zijn, zoals een half jaar terug ‘Feeling The Sunlight’, geschreven en (op drums na natuurlijk) volledig ingespeeld door Paul McCartney. Maar altijd die kazige producties en verdomde Auto-Tune die hem als RoboRingo laat klinken. En een eindeloze variant aan "I play me drums/I was in a band/you know it comes easy/with a little help of my friends"-teksten.

Niets van dat alles op de single van vandaag. Zowaar een donker (maar toch uiteindelijk weer optimistisch) liedje van Ringo. Geschreven door Linda Perry, van dat schreeuwliedje uit de 90’s maar ook van hits voor Christina Aguilera en Gwen Stefani. Plus een van die jongens van The Strokes (groot in Amerika) met een paar mooie gitaarlijnen. De productie klinkt goed, Ringo's vocalen zijn eindelijk niet meer besmeurd en hij klinkt vocaal juist nog sterk ook. Een sterk midden-van-de-weg liedje.

Eigenlijk kon je bij de hoes al raden dat dit eindelijk weer iets anders zou worden, na 10 dezelfde “peace and love”/flower power-ontwerpen een zwart-wit foto van een jonge Ringo:



En dan is hij ook nog eens met een blues-album bezig wat nog dit jaar zou kunnen uitkomen. En de All Starr-tour gaat ook maar verder, altijd in dezelfde casino’s in Amerika, maar meest recent nog zelfs met een Beatles-debuut op de set: ‘Octopus's Garden’.


En vandaag ook nog een nieuwe James McCartney-single. Het verhaal is leuker dan het resultaat: het eerste Lennon/McCartney-liedje sinds de 60’s, maar dan een andere generatie. Muzikaal genie Sean Lennon probeert namelijk te redden wat er te redden valt. Je hoort het Beatles-DNA in het pre-refrein, typische Sean Lennon-wendingen. Voor de rest een typische David Kahne-productie met goedkoop klinkende drums en een lompe bedrukte mix. Hij blijft toch een graag geziene gast in de familie, oa. ‘Driving Rain’ en ‘Memory Almost Full’ van vader McCartney kwamen van zijn hand.

Een grappig detail - vooruit, misschien alleen voor mij - is dat ik James McCartney 2 maanden geleden in Londen onverwacht ontmoette op een besloten na-feestje van een rock-artiest uit Liverpool (nee, niet geboren in de jaren '40, was dat maar zo), en ik hem kort sprak over van alles en nog wat. Hij kon zich Lowlands 2012 herinneren als “een grote show” waar hij van had genoten. Maar over nieuwe muziek was hij ambigu: “I believe there's something coming up”. Een zin waaruit ik m'n conclusie trok dat er ooit misschien wel al dan niet iets nog zou kunnen komen. Maar nee hoor, precies 2 dagen later de aankondiging van z’n eerste muziek in 8 jaar, album, singles, artwork en alles. Hij had geen woord gelogen...

Maar dat volledig terzijde. Zo te lezen is z’n vader co-producer op een gedeelte van het album, hij speelt mee en heeft zelfs een aantal liedjes meegeschreven. En waarom ook niet? Vader McCartney zelf is ook weer bezig met een album, gelukkig grijpt hijzelf niet terug op het comfortabele idee van David Kahne, maar is hij bezig met Andrew Watt, die recent meehielp de Stones hun beste album in decennia te laten maken.

Zelfs 54 jaar na het uiteengaan van dat bandje is er nog genoeg gespreksstof.

quote:

Op vrijdag 12 april 2024 19:17 schreef Aisumasen het volgende:

Ringo Starr - February Sky (Visualizer)

En wat een aangenaam genoegen: Ringo die nog eens verrassend uit de hoek komt. Hij maakt geen albums meer, maar de afgelopen 4 jaar elk jaar een EP. Veel platgereden paden waar je niet echt teleurgesteld van kan raken omdat het een bejaarde Beatle betreft. En af en toe een typisch vrolijk Ringo-liedje die er zeker mag zijn, zoals een half jaar terug ‘Feeling The Sunlight’, geschreven en (op drums na natuurlijk) volledig ingespeeld door Paul McCartney. Maar altijd die kazige producties en verdomde Auto-Tune die hem als RoboRingo laat klinken. En een eindeloze variant aan "I play me drums/I was in a band/you know it comes easy/with a little help of my friends"-teksten.

Niets van dat alles op de single van vandaag. Zowaar een donker (maar toch uiteindelijk weer optimistisch) liedje van Ringo. Geschreven door Linda Perry, van dat schreeuwliedje uit de 90’s maar ook van hits voor Christina Aguilera en Gwen Stefani. Plus een van die jongens van The Strokes (groot in Amerika) met een paar mooie gitaarlijnen. De productie klinkt goed, Ringo's vocalen zijn eindelijk niet meer besmeurd en hij klinkt vocaal juist nog sterk ook. Een sterk midden-van-de-weg liedje.

Verrassend goed nummer inderdaad. Mocht ook weleens een keertje na de misbaksels van de afgelopen 19 jaar. Choose Love was wat mij betreft zijn laatste echt sterke album.

Eindelijk een opgepoetste versie van Let It Be na 54 jaar. Jaren gedacht dat het er pas van ging komen als Paul en Ringo er niet meer zouden zijn.

https://www.thebeatles.co(...)llOG0zahL1d2Fjg-ydME

[ Bericht 12% gewijzigd door Peter88Online op 16-04-2024 16:38:10 ]

quote:

Op dinsdag 14 november 2023 21:52 schreef Aisumasen het volgende:

[..]
De aankondiging van 'Some Time In New York City' voor 2022 is dus met stille trom ingetrokken, denk dat we in de huidige tijd helaas wel weten waar die schoen heeft gewrongen, zet het album op en al bij het vierde gezongen woord gaat Universal daar nu niet hun vingers aan branden. Zie ook de meest recente compilatie 'Gimme Some Truth' waar dit het enige liedje is van de 13 charts-successen/succesjes die hij bij leven solo had die geschrapt is, en waar melodisch niemendalletje en "deeper cut" 'Angela' over Angela Davis ineens een prominente plek tussen de hits en fan-favorieten heeft gekregen.

Maar de 50-jarige jubilea lukken steeds nét niet, en gelukkig is daar 'Mind Games'. Een editie waar ik heel lang naar heb uitgekeken, een van mijn favoriete Beatles solo-albums. Met 72 tracks gaan dat weer een heleboel mooie outtakes worden. Ik ga uit van de 11 liedjes plus 'Rock 'N' Roll People', er zijn verder geen andere liedjes uit deze sessies, dus 12 liedjes. Met de Ultimate Mix van het album, de Elements Mixes, de Evolution Documentaries, de Raw Studio Mixes en Outtakes x 12 blijven er dus nog 12 plekken over voor nóg meer outtakes, misschien een jam of twee (zoals de hele disc bij Plastic Ono Band) en natuurlijk de thuis-demo's. Dat is dan minus 'Nutopian International Anthem' als 12de track op het album, ik zou het wel heel geinig en des Lennons vinden als die ook de Raw Studio Mix, Evolution Docu etc. krijgt.

Die thuis-demo's van de liedjes uit deze periode zijn ook zo goed, vooral 'Aisumasen I'm Sorry' (jaja) en 'I Know (I Know)' zijn prachtig in die varianten. Heel veel van de demo-cassettes en de studio-sessies circuleren al, voornamelijk met dank aan The Lost Lennon Tapes, de door Yoko Ono samengestelde radio-shows vanaf eind jaren '80. Zij heeft de erfenis van Lennon's solo-werk altijd zo goed verzorgd, en nu ze het niet meer kan heeft Sean Ono Lennon dit op dezelfde manier overgenomen met de Ultimate-series. En het betekent niet dat alles al bekend is, verre van. Er blijven nog uren aan sessies over, en tot nu toe heeft elke boxset veel verrassingen. Plus, wie weet welke cassettes nog zijn ontdekt na de 90's (Lennon Anthology).

Ook dit album krijgt een boek met uitgebreidere info en meer foto's dan in de deluxe-editie zelf: www.thamesandhudsonusa.com/books/mind-games-hardcover 288 pagina's, 4 juni 2024. Wel geinig, de totale twist in het narratief tussen de twee persberichten (waarvan een afgekeurd?):
[..]
en
[..]

Vandaag aangekondigd. Release op 12 juli. Ze pakken groots uit met de Super Deluxe Box van over de 1000 euro. Maar gelukkig zijn er ook nog betaalbare varianten: https://store.johnlennon.com/

Dit vind ik wel bijzonder.
Ik had al gelezen van Paul's oproep, maar wist nog niet de uitkomst.

Voor wie nog meeleest op dit oude vertrouwde honk: de data van de Europese tournee van Paul McCartney zullen niet meer lang op zich laten wachten. De eerste shows in 6 jaar, in vele landen dik 8-9 jaar. En er staan ondertussen toch weer 3 andere liedjes op de setlist . Nee, toen was het al een toegift, nu is het een mirakel.

Het stupide idee van die massale velden hebben we mooi ontlopen, want het gaan gewoon weer arena's worden. Live Nation Spanje doet alvast een voorzetje:


(En de zaal ook: https://twitter.com/WiZinkCenter/status/1801548222755652009)

quote:

Op vrijdag 14 juni 2024 17:19 schreef Aisumasen het volgende:
Voor wie nog meeleest op dit oude vertrouwde honk: de data van de Europese tournee van Paul McCartney zullen niet meer lang op zich laten wachten. De eerste shows in 6 jaar, in vele landen dik 8-9 jaar. En er staan ondertussen toch weer 3 andere liedjes op de setlist . Nee, toen was het al een toegift, nu is het een mirakel.

Het stupide idee van die massale velden hebben we mooi ontlopen, want het gaan gewoon weer arena's worden. Live Nation Spanje doet alvast een voorzetje:

[ x ]
(En de zaal ook: https://twitter.com/WiZinkCenter/status/1801548222755652009)

Ik lees het niet . Nu maar hopen dat het een Ziggo Dome of een Ahoy wordt, en inderdaad niet een Goffertpark of een festival.

Hopelijk komt ‘ie ook naar NL. Ik baalde zo dat het 4 jaar geleden niet doorging.

quote:

Wednesday 4th December - La Defense Arena, Paris, FRANCE
⁠Thursday 5th December - La Defense Arena, Paris, FRANCE
⁠Monday 9th December - Wizink Centre, Madrid, SPAIN
⁠Tuesday 10th December - Wizink Centre, Madrid, SPAIN
⁠Saturday 14th December - Co-op Live, Manchester, UK
⁠Sunday 15th December - Co-op Live, Manchester, UK
⁠Wednesday 18th December - The O2 Arena, London, UK
⁠Thursday 19th December - The O2 Arena, London, UK

Wat een schema voor een man van 82

Helaas geen Nederland. Komt het misschien omdat hij hier nooit uitverkoopt?

quote:

Op maandag 17 juni 2024 09:30 schreef PimD het volgende:

[..]
Wat een schema voor een man van 82

Ik ga voor Parijs, beide data passen mij gelukkig meteen een weekendje Parijs aan vast knopen

Wat een waardeloze site is dat van die La Defense Arena, zo te zien kun je alleen met overschrijving betalen ... ik denk dat ik toch de voorkeur geef aan de O2

quote:

Op maandag 17 juni 2024 21:47 schreef SevenWonders het volgende:
Wat een waardeloze site is dat van die La Defense Arena, zo te zien kun je alleen met overschrijving betalen ... ik denk dat ik toch de voorkeur geef aan de O2

quote:

Op maandag 17 juni 2024 21:47 schreef SevenWonders het volgende:
Wat een waardeloze site is dat van die La Defense Arena, zo te zien kun je alleen met overschrijving betalen ... ik denk dat ik toch de voorkeur geef aan de O2

Net was ik de wachtrij, maar nu laadt de pagina niet zo te zien (link uit de nieuwsbrief van Paul McCartney)... welke link gebruik je?

Edit: als ik uitlog verschijnt de wachtrij wel weer...

[ Bericht 2% gewijzigd door MrBadGuy op 18-06-2024 09:29:37 ]

quote:

Op dinsdag 18 juni 2024 09:21 schreef MrBadGuy het volgende:

[..]
[..]
Net was ik de wachtrij, maar nu laadt de pagina niet zo te zien (link uit de nieuwsbrief van Paul McCartney)... welke link gebruik je?

Edit: als ik uitlog verschijnt de wachtrij wel weer...

De link van de McCartney nieuwsbrief. Ik heb ook een account gemaakt en daarmee zou ik de wachtrij niet kunnen joinen volgens de melding. Log ik uit dan is het geen probleem en sta ik er (weer) in ...

quote:

Op dinsdag 18 juni 2024 09:55 schreef SevenWonders het volgende:

[..]
De link van de McCartney nieuwsbrief. Ik heb ook een account gemaakt en daarmee zou ik de wachtrij niet kunnen joinen volgens de melding. Log ik uit dan is het geen probleem en sta ik er (weer) in ...

Elke keer als ik wil bestellen en de bestelling bijna klaar is (en de betaling zo goed als door is), geeft ie een foutmelding

quote:

Op dinsdag 18 juni 2024 10:10 schreef MrBadGuy het volgende:

[..]
Elke keer als ik wil bestellen en de bestelling bijna klaar is (en de betaling zo goed als door is), geeft ie een foutmelding

mmm, ik ga het meemaken. sta nog in de wachtrij

Ik heb een American Express kaart en morgen start er ook een pre-sale voor Londen voor Amex-klanten Mijn ervaring met kaarten kopen in de Uk op deze manier is prima ... als he iet lukt, gok ik op morgen ...