quote:
Op vrijdag 12 mei 2023 20:49 schreef hoatzin het volgende:[..]
Jezus "zegt zelf" dat er geen tittel en jota van de wet veranderd mag worden. Hij onderhield zelf ook de wet, al gaf hij er wel een eigen invulling aan. En aangezien christenen de stamgod van de joden hebben omarmd dienen ze zich ook aan zijn wetten te houden. Dat doen ze ook, zij het selectief. In veel kerken wordt wekelijks de wet voorgelezen. Dat zijn dan de tien geboden. Die zijn heilig voor christenen. Maar de rest van dezelfde wet, waar de 10 geboden deel van uitmaken, wordt grotendeels genegeerd. Christenen zeggen dan dat Jezus de wet "vervuld" heeft en dat ze zich daarom niet meer aan deze wetten hoeven te houden. Vervullen betekent dan (ver)volmaken of iets dergelijks, maar waarom ze er dan ook afschaffen inzien ontgaat mij. Wat onderscheidt de 10 geboden van de rest van de wet, die ook gewoon door God aan Mozes is gedicteerd. (En God zeide...). Waar baseren ze dat onderscheid op?
Dit is een leuk maar ook vrij complex/uitgebreid onderwerp.
Om het kort te houden (edit: mislukt, het zij zo):
Mozes kreeg twee verschillende wetten in handen:
1) De stenen tafelen met de tien geboden, geschreven door de vinger van God
2) Boeken met de wet, gedicteerd door God, maar geschreven door Mozes
De tien geboden/woorden hebben betrekking op onze relatie met God en onze relaties met onze medemens.
De wetboeken hebben betrekking op een heleboel verschillende dingen:
- De bouw van het tabernakel
- Ceremoniële wet (alles wat met de dienst in het tabernakel en later de tempel te maken had), zoals
A) Feesten
B) Offers
C) Instructies voor priesters
- Hygiènewetten, waaronder
A) Kledingwetten
B) Wetten voor dagelijkse hygiëne, zoals je wassen, de afwas doen, je behoeften doen enz.
C) Spijswetten
- Wetten over sekualiteit
- Wetten over hoe landbouw moest worden bedreven
- Wetten over tienden en de armen
- Civiele wetten over huwelijken, eigendommen, erfenissen, criminaliteit
Er is dus een verschil in het medium waarop de wetten zijn geschreven: stenen tafelen vs boeken.
Er is ook een verschil in hoe deze wetten werden gebruikt in het tabernakel, waar ze werken geplaatst. Zo werden de stenen tafelen IN de ark des verbonds gelegd, bij de staf van Aaron en het manna. De boeken werden NAAST de ark des verbonds gelegd.
Uit de chronologische gebeurtenissen sinds Genesis kunnen we opmaken dat de tien geboden niet pas tot stand zijn gekomen op het moment dat de stenen tafelen aan Mozes werden gegeven.
Zo lezen we bijvoorbeeld dat God Kain waarschuwt dat de 'zonde aan de deur ligt' als hij niet het juiste doet. Die zonde die aan de deur ligt bleek moord te zijn. God strafte Kain voor het vermoorden van Abel. Dat kan alleen als er een wet was die moorden verbood.
Genesis 4:7Is het niet zo dat u, als u het goede doet, uw hoofd kunt opheffen? Maar als u niet het goede doet, ligt de zonde aan de deur. Naar u gaat zijn begeerte uit, maar ú moet over hem heersen.
We zien ook dat Abraham meerdere malen zegt dat zijn vrouw zijn zuster is, waarna bijv. Farao ermee naar bed wil. God stuurt vervolgens plagen. Dit geeft aan dat overspel toen ook al overspel was en God er zo mee omging.
Genesis 12:17Maar de HEERE trof de farao en zijn huis met zware slagen, vanwege Sarai, de vrouw van Abram.
18Toen riep de farao Abram en zei: Wat hebt u mij aangedaan? Waarom hebt u mij niet verteld dat zij uw vrouw is?
19Waarom hebt u gezegd: Zij is mijn zuster, zodat ik haar tot vrouw genomen heb? Nu, hier is uw vrouw; neem haar mee en ga!
We lezen ook dat God het volk in de woestijn test door hen te verbieden op de sabbat manna te gaan zoeken, om te zien 'of ze in zijn wet zullen gaan':
Exodus 16:4 Toen zei de HEERE tegen Mozes: Zie, Ik zal voor u brood uit de hemel laten regenen. Het volk moet eropuit gaan en de per dag benodigde hoeveelheid verzamelen, zodat Ik het op de proef kan stellen of het naar Mijn wet wandelt of niet.
We kunnen ook stellen dat Adam en Eva deze wet overtraden toen zij van de verboden vrucht aten. Door die vrucht te eten, begeerden ze wat niet van hen was. Ze namen een andere god aan en maakten zichzelf tot idolen door hun eigen verlangs te volgen in plaats van het woord van God. Ze pleegden spiritueel overspel, ze stalen de vrucht die hen niet was gegeven, ze logen erover door de ander de schuld te geven, ze zorgen voor de dood van de mensheid. In 1 daad overtraden ze een groot deel van de tien geboden.
Zo zijn er nog een hele reeks gebeurtenissen waaruit blijkt de tien geboden al vanaf het begin van kracht waren.
Voor de wet van Mozes gold dat echter niet. Deze wet werd pas later toegevoegd vanwege de overtredingen van de eerste wet, de tien geboden. De overtreding van de tien geboden had namelijk tot de val en de dood van de mensheid geleid. Vervolgens was er een verlosser nodig om de schuld van de mensheid af te kopen. Om de mensen over deze verlosser te informeren, werd er een wet toegevoegd die als instructie diende om Gods volk voor te bereiden op de komst van de messias.
Paulus legt dit uit in Galaten 3:
19Waartoe dient dan de wet? Zij is eraan toegevoegd
[b]omwille van de overtredingen[/b], totdat het Nageslacht zou gekomen zijn aan Wie het beloofd was; en zij is door engelen in de hand van de middelaar beschikt.
Het woordje 'eraan' verwijst hier naar de beloften die God aan Abraham had gedaan. De wet was dus 'toegevoegd aan de belofte omwillen van de overtredingen'. Omwille van welke overtredingen? Overtredingen van een wet. Welke wet? Dat moeten de tien geboden wel zijn.
De wet van Mozes is dus toegevoegd aan de tien geboden, omdat de mensheid die wet had overtreden.
Waar diende die wet voor?
24 Zo is dan de wet onze leermeester geweest tot Christus, opdat wij uit het geloof gerechtvaardigd zouden worden.
De wet is een 'leermeester geweest tot Christus'. De wet kon namelijk niemand redden. De wet kan je laten zien wat goed en slecht is, maar de wet kan je niet levend maken. Alleen de geest van God kon ons van de zonde en de dood redden, en die Geest van God wordt gegeven als we worden gerechtvaardigd door het geloof.
Daarom had die wet betrekking op het hele priesterschap van Levi en de tempel, wat als een lesboek was bedoeld om te laten zien hoe het plan van verlossing in elkaar stak. Elk aspect van dat tabernakel stond symbool voor Jezus Christus: van de witte lakens waardoor je werd omgeven zodra je het tabernakel binnenstapte als symbool van de perfecte rechtvaardigheid van Christus, tot het wasbassin omdat Jezus je geweten wast, tot de priester die zelf symbool stond voor Jezus, het offerlam dat Jezus voorstelde, het manna dat uit de hemel kwam waarmee Jezus zichzelf mee vergelijk, de kandelaar als symbool voor de Geest van God, enzovoorts enzovoorts. Elke detail verwees naar wat de messias zou doen om de zondaars vrij te kopen.
Op het moment dat de messias was gekomen, was een groot deel van deze wetten dus simpelweg niet meer van toepassing. Jezus heeft ze toch niet afgeschaft, maar vervuld. Overigens is een deel van die wet nog niet vervuld, aangezien er twee categorieën feesten waren: lentefeesten en herfstfeesten. De lentefeesten, zoals het pascha, pinksteren en hemelvaart, zijn al vervuld toen Jezus is gestorven, uit de dood is opgestaan en naar de hemel gevaren. De herfstfeesten zijn echter nog niet vervuld, deze worden vervuld bij zijn tweede terugkomst, het trompettenfeest wanneer de shofar wordt geblazen (een symbool voor oordeel), Yom Kippur of de dag van verlossing/oordeel, het huttenfeest (de nieuwe aarde).
Christenen vieren deze feesten echter niet, omdat zij uitkijken naar de daadwerkelijke vervulling ervan, in plaats van de 'miniatuurversie' van de wet van Mozes elk jaar te vieren (messiaanse Joden doen dit overigens wel).
De andere wetten bevatten vaak zaken die tegenwoordig niet meer van toepassing zijn, omdat a) de tijden zijn veranderd en we bijvoorbeeld niet allemaal boer zijn of in de woestijn leven b) de natie Israël is ontbonden en nationale rechtspraak dus niet meer van toepassing is.
Dat wil echter niet zeggen dat de principes van die wetten, de geest van de wet, nog steeds kunnen worden toegepast. Zo is het nog altijd een goed idee om een deel van je salaris voor de armen te bewaren, een tiende aan de kerk te geven ter ondersteuning van het werk van de kerk, de spijswetten te volgen aangezien deze nuttig zijn voor je gezondheid (en zelf denk ik ook dat die nog gewoon van kracht zijn, in tegenstelling tot de meeste Christenen, wat mij betreft op misinterpretatie van bepaalde verzen), enzovoorts.
Echter zien we ook dat deze wet van Mozes in sommige aspecten niet perfect was. Zo lezen we dat Jezus in de bergrede de lat nog veel hoger legt dan in de wet van Mozes. Scheiden was toegestaan onder die wet, maar Jezus zegt dat scheiden en hertrouwen overspel is. Moorden doe je niet slechts met daden, maar ook in je hart. Je vijanden dien je lief te hebben, enzovoorts.
Jezus was dus zelf wel perfect gehoorzaam aan deze wet, maar geeft ook aan dat de ware standaard van het koninkrijk der hemelen nog veel hoger ligt, namelijk perfecte, absolute, onzelfzuchtige liefde en rechtvaardigheid, die alleen in God is te vinden.
Voor mij is het dus duidelijk dat de tien geboden nog altijd van kracht zijn, omdat ze altijd van kracht zijn geweest: ze vloeien voort uit het karakter van God zelf, die liefde is. Zoals Paulus zegt: de wet is geestelijk (dwz dat hij niet strikt wordt beperkt door de woorden, maar dat naar de achterliggende Geest van de wet moet worden gekeken om het principe ervan te onderscheiden en toe te passen) en kan worden samengevat in: heb je naasten lief als jezelf. Jezus vatte ze samen door middel van de twee grootste geboden uit de wet te geven: heb God lief met heel je hart, verstand, geest, ziel, en je naasten als jezelf.
Echter dien je dus goed te kijken naar de verschillende wetten in de boeken van Mozes om te zien op welke manier die nu nog van toepassing zijn of kunnen worden geïnterpreteerd om het principe erachter in je leven toe te passen, zodat je op rechtvaardige en liefdevolle manier handelt.
De hele ceremoniële wet is weggevallen, omdat Jezus de priester van het nieuwe verbond is en deze een priester naar de orde van Melchizedek is, en niet naar de orde van Levi/Aaron. Daarom zegt Hebreeë 7:
11 Als dan door het Levitische priesterschap de volmaaktheid bereikt had kunnen worden – want onder dit priesterschap had het volk de wet ontvangen – waarom was het dan nog nodig dat er een andere Priester naar de ordening van Melchizedek zou opstaan, Eén van Wie niet gezegd kan worden dat Hij naar de ordening van Aäron was?
12Als het priesterschap verandert, vindt er immers ook noodzakelijkerwijs een verandering van de wet plaats.
De samenvatting is dus te lezen in Galaten 3:
25Maar nu het geloof gekomen is, zijn wij niet meer onder een leermeester.
Dankzij het geloof kan de wet in ons hart en onze geest worden geschreven, zoals beloofd in Jeremie die sprak over het nieuwe verbond:
Jeremie 31:33Voorzeker, dit is het verbond dat Ik na die dagen met het huis van Israël sluiten zal, spreekt de HEERE: Ik zal Mijn wet in hun binnenste geven en zal die in hun hart schrijven. Ik zal hun tot een God zijn en zíj zullen Mij tot een volk zijn.
Het nieuwe verbond bestaat namelijk niet uit een wet die de zondaar aangeeft hoe hij moet leven, maar uit een spirituele wedergeboorte waarbij de geest van God de liefde van God in ons hart en onze geest doet leven, opdat we als een nieuw mens, een nieuw schepsel dat uit God is geboren, van nature de wil van God doen en daarmee zelf ook de wet vervullen. Dan geldt:
22 De vrucht van de Geest is echter: liefde, blijdschap, vrede, geduld, vriendelijkheid, goedheid, geloof, zachtmoedigheid, zelfbeheersing.
23 Daartegen richt de wet zich niet.
24 Maar wie van Christus zijn, hebben het vlees met zijn hartstochten en begeerten gekruisigd.
25Als wij door de Geest leven, laten wij dan ook door de Geest wandelen.
En:
Romeinen 8:1Dus is er nu geen verdoemenis voor hen die in Christus Jezus zijn, die niet naar het vlees wandelen, maar naar de Geest.
2 Want de wet van de Geest van het leven in Christus Jezus heeft mij vrijgemaakt van de wet van de zonde en van de dood.
3 Want wat voor de wet onmogelijk was, krachteloos als zij was door het vlees, dat heeft God gedaan: Hij heeft Zijn eigen Zoon gezonden in een gedaante gelijk aan het zondige vlees en dat omwille van de zonde, en de zonde veroordeeld in het vlees,
4opdat de rechtvaardige eis van de wet vervuld zou worden in ons, die niet naar het vlees wandelen, maar naar de Geest.
5 Immers, zij die naar het vlees zijn, bedenken de dingen van het vlees, maar zij die naar de Geest zijn, de dingen van de Geest.
6Want het denken van het vlees is de dood, maar het denken van de Geest is leven en vrede.
7Immers, het denken van het vlees is vijandschap tegen God. Het onderwerpt zich namelijk niet aan de wet van God, want het kan dat ook niet.
8En zij die in het vlees zijn, kunnen God niet behagen.
9Maar u bent niet in het vlees, maar in de Geest, wanneer althans de Geest van God in u woont. Maar als iemand de Geest van Christus niet heeft, die is niet van Hem.
10Als Christus echter in u is, dan is het lichaam wel dood vanwege de zonde, maar de geest is leven vanwege de gerechtigheid.
11En als de Geest van Hem Die Jezus uit de doden opgewekt heeft, in u woont, zal Hij Die Christus uit de doden opgewekt heeft, ook uw sterfelijke lichamen levend maken door Zijn Geest, Die in u woont.
Het is toch weer een hele epistel geworden, maar ik kon dit niet bondiger en tegelijkertijd completer wegzetten. Er zijn nog een boel details die niet zijn besproken.
[ Bericht 0% gewijzigd door Ali_Kannibali op 12-05-2023 22:13:21 ]