OUD Ouder(s)
Alles over (on)vruchtbaarheid, opvoeding en ontwikkeling.
Nooit gedacht dat mij dat zou overkomen…
Maar mijn jongste dochter van 5j interesseert het echt geen ene f*ck wat de consequentie is, ze ondergaat het gewoon hoe vervelend ook.
Als ouder(s) zijnde hebben wij gewoon geen middelen meer om ons kind bij te brengen wat goed en fout is want ze doet gewoon waar ze zin in heeft…
Geen idee wat ik van jullie verwacht, maar het is soms heel frustrerend als een kind van 5 weer eens de hele dag de situatie domineert en je er gewoon geen grip op hebt…
Maar mijn jongste dochter van 5j interesseert het echt geen ene f*ck wat de consequentie is, ze ondergaat het gewoon hoe vervelend ook.
Als ouder(s) zijnde hebben wij gewoon geen middelen meer om ons kind bij te brengen wat goed en fout is want ze doet gewoon waar ze zin in heeft…
Geen idee wat ik van jullie verwacht, maar het is soms heel frustrerend als een kind van 5 weer eens de hele dag de situatie domineert en je er gewoon geen grip op hebt…
1. Laat haar zelf de consequenties van haar handelen ondervinden. Als zij jullie hulp nodig heeft, gewoon niet thuis geven.
2. Ga eens bij de kinderarts te raden.
3. Hoe doet ze het op school? Is ze een uitblinker of juist niet?
2. Ga eens bij de kinderarts te raden.
3. Hoe doet ze het op school? Is ze een uitblinker of juist niet?
Heb je het bonnetje nog? Hoe lang is de fabrieksgarantie? Heb je destijds een verzekering genomen hiervoor bij aanschaf?
Nou is natuurlijk wel de hamvraag wat jullie goed en fout vinden.quote:Op vrijdag 31 maart 2023 22:27 schreef Barry1986 het volgende:
Nooit gedacht dat mij dat zou overkomen…
Maar mijn jongste dochter van 5j interesseert het echt geen ene f*ck wat de consequentie is, ze ondergaat het gewoon hoe vervelend ook.
Als ouder(s) zijnde hebben wij gewoon geen middelen meer om ons kind bij te brengen wat goed en fout is want ze doet gewoon waar ze zin in heeft…
Geen idee wat ik van jullie verwacht, maar het is soms heel frustrerend als een kind van 5 weer eens de hele dag de situatie domineert en je er gewoon geen grip op hebt…
Geef eens een voorbeeld?quote:
Nooit gedacht dat mij dat zou overkomen…
Maar mijn jongste dochter van 5j interesseert het echt geen ene f*ck wat de consequentie is, ze ondergaat het gewoon hoe vervelend ook.
Als ouder(s) zijnde hebben wij gewoon geen middelen meer om ons kind bij te brengen wat goed en fout is want ze doet gewoon waar ze zin in heeft…
Geen idee wat ik van jullie verwacht, maar het is soms heel frustrerend als een kind van 5 weer eens de hele dag de situatie domineert en je er gewoon geen grip op hebt…
Ik hoorde keer van een ouder paar dat als hun kind begon te drammen? Dan moest het kind buiten in de tuin een half uurtje afkoelen in zijn / haar eentje, Nou ja ik heb geen kinderen dus ook geen idee of dit zou gaan werken?
[ Bericht 0% gewijzigd door realnice11 op 31-03-2023 22:52:26 ]
[ Bericht 0% gewijzigd door realnice11 op 31-03-2023 22:52:26 ]
Waarschuw voor eventuele gevolgen. Laat het na een keer of 3 voor wat het is. Oorzaak en gevolg zijn tot minimaal de 21 jarige leeftijd nog niet volledig te overzien.
Het is vervelend en je voelt je machteloos. Je waarschuwt en benadrukt bepaalde wensen of gedragingen.
Het eigen leven van je kind is ook een belangrijk gegeven. De eigen mening ontwikkelen onder andere. Val maar en krijg pijn. Geen ijsje. Geen nieuwe knuffel.
Daarintegen spontaan wel eens een ijsje of een nieuwe knuffel samen halen ipv bestellen en dan geven. Hier alsjeblieft. Shut up..
Duidelijkheid en regels, grenzen aangeven en zo nu en dan erover laten gaan of in meegaan en uitdagen. Discussies en durven toegeven dat ook je kindje een invalshoek kan hebben die jij niet gezien hebt. Vooral niet te kinderlijk praten met kinderen. Gewoon als een volwassene. Ze begrijpen je beter dan je vermoedt.
Succes en sterkte.
Groet;
Kinderloze man, oud Spw4 en Pabo-er.
Het is vervelend en je voelt je machteloos. Je waarschuwt en benadrukt bepaalde wensen of gedragingen.
Het eigen leven van je kind is ook een belangrijk gegeven. De eigen mening ontwikkelen onder andere. Val maar en krijg pijn. Geen ijsje. Geen nieuwe knuffel.
Daarintegen spontaan wel eens een ijsje of een nieuwe knuffel samen halen ipv bestellen en dan geven. Hier alsjeblieft. Shut up..
Duidelijkheid en regels, grenzen aangeven en zo nu en dan erover laten gaan of in meegaan en uitdagen. Discussies en durven toegeven dat ook je kindje een invalshoek kan hebben die jij niet gezien hebt. Vooral niet te kinderlijk praten met kinderen. Gewoon als een volwassene. Ze begrijpen je beter dan je vermoedt.
Succes en sterkte.
Groet;
Kinderloze man, oud Spw4 en Pabo-er.
Probeer positief te blijven
Als het goed koud is en lang genoeg duurt;is hun probleem wel verholpen.quote:Op vrijdag 31 maart 2023 22:44 schreef realnice11 het volgende:
Ik hoorde keer van een ouder paar dat als hun kind begon te drammen? Dan moest het kind buiten in de tuin een half uurtje afkoelen in zijn / haar eentje, Nou ja ik heb geen kinderen dus ook geen idee of dit zou gaan werken?
Probeer positief te blijven
Natuurlijk moet dan wel je tuin veilig zijn? Of uberhaubt een tuin hebben?quote:
Als het goed koud is en lang genoeg duurt;is hun probleem wel verholpen.
Heb je het gevraagd bij het CJG of het consultatiebureau? Bij vragen of problemen kan een pedagoog ook meekijken.
Dat doet ze blijkbaar.quote:
1. Laat haar zelf de consequenties van haar handelen ondervinden. Als zij jullie hulp nodig heeft, gewoon niet thuis geven.
2. Ga eens bij de kinderarts te raden.
3. Hoe doet ze het op school? Is ze een uitblinker of juist niet?
quote:
[..]
Nou is natuurlijk wel de hamvraag wat jullie goed en fout vinden.
De standaard dingen die elk kind doet, maar na verloop van tijd snap een kind wel dat er bij een ongewenste actie een vervelend gevolg gekoppeld zit. Maar bij mijn dochter maakt dit echt geen zak uit.quote:
Wat voor dingen doet ze dan precies?
Bv met stiften en potloden overal optekenen.
Eten in de meeste onmogelijke plekken verstoppen.
Auto sleutels verstoppen.
Kleding uitdoen op de meest ongewenste plekken
De fiets pakken rondje door de wijk fietsen…
Spullen toe-eigenen of afpakken.
Blijven etteren en negatieve aandacht vragen bij gezelschap
Etc etc etc
Op school idem.
Uiteraard alles al geprobeerd. Van lief reden begripvol reageren met netjes uitleggen tot direct snoeihard consequenties doorvoeren.
Het interesseert haar allemaal niks. Hoe strenger wij reageren hoe nonchalanter zij als tegenreactie…
En als je weer een goed gesprek hebt knikt ze ja en praat ze je naar de mond en 1min later recht voor je ogen doet ze weer hetzelfde.
We hebben een traject gestart bij de kinder psycholoog maar daar zijn ook enorme wachttijden
Welnee. Mensen die kun kind op deze wijze straffen, hebben vast een koelkast vol koude Schultebrau/ koude Klok. Het is even slikken, maar dat bier kan opgedronken worden en wellicht kan het kind in de koelkast? Na je woede aanval dat het kind ook iets vindt, je bier op is en je geen tuin hebt.quote:
[..]
Natuurlijk moet dan wel je tuin veilig zijn? Of uberhaubt een tuin hebben?
Probeer positief te blijven
Nou, ze ondervindt 'consequenties' maar er staat niet wat die consequenties zijn en of die consequenties ook daadwerkelijk gelinkt zijn aan haar gedrag of dat het 'consequenties' zijn die ts en zijn vrouw hebben bedacht maar die niet direct uit haar gedrag volgen. (Als je snapt wat ik bedoel)quote:
Lastig hoor.
Het enige wat ik me kan bedenken is om het kind een afkoelperiode te geven, op de gang of op haar kamer.
Niet met de bedoeling om het probleem op te lossen maar meer voor jezelf zodat de frustratie wat kan zakken.
Het enige wat ik me kan bedenken is om het kind een afkoelperiode te geven, op de gang of op haar kamer.
Niet met de bedoeling om het probleem op te lossen maar meer voor jezelf zodat de frustratie wat kan zakken.
Dit is je jongste dochter.quote:
[..]
[..]
De standaard dingen die elk kind doet, maar na verloop van tijd snap een kind wel dat er bij een ongewenste actie een vervelend gevolg gekoppeld zit. Maar bij mijn dochter maakt dit echt geen zak uit.
Bv met stiften en potloden overal optekenen.
Eten in de meeste onmogelijke plekken verstoppen.
Auto sleutels verstoppen.
Kleding uitdoen op de meest ongewenste plekken
De fiets pakken rondje door de wijk fietsen…
Spullen toe-eigenen of afpakken.
Blijven etteren en negatieve aandacht vragen bij gezelschap
Etc etc etc
Op school idem.
Uiteraard alles al geprobeerd. Van lief reden begripvol reageren met netjes uitleggen tot direct snoeihard consequenties doorvoeren.
Het interesseert haar allemaal niks. Hoe strenger wij reageren hoe nonchalanter zij als tegenreactie…
En als je weer een goed gesprek hebt knikt ze ja en praat ze je naar de mond en 1min later recht voor je ogen doet ze weer hetzelfde.
We hebben een traject gestart bij de kinder psycholoog maar daar zijn ook enorme wachttijden
Hoe is/zijn je andere kind(eren)?
Vijf jaar behoeft nog behoorlijk wat begeleiding, het zijn oppertunistische flikkeren nog op die leeftijdquote:
[..]
[..]
De standaard dingen die elk kind doet, maar na verloop van tijd snap een kind wel dat er bij een ongewenste actie een vervelend gevolg gekoppeld zit. Maar bij mijn dochter maakt dit echt geen zak uit.
Bv met stiften en potloden overal optekenen.
Eten in de meeste onmogelijke plekken verstoppen.
Auto sleutels verstoppen.
Kleding uitdoen op de meest ongewenste plekken
De fiets pakken rondje door de wijk fietsen…
Spullen toe-eigenen of afpakken.
Blijven etteren en negatieve aandacht vragen bij gezelschap
Etc etc etc
Op school idem.
Uiteraard alles al geprobeerd. Van lief reden begripvol reageren met netjes uitleggen tot direct snoeihard consequenties doorvoeren.
Het interesseert haar allemaal niks. Hoe strenger wij reageren hoe nonchalanter zij als tegenreactie…
En als je weer een goed gesprek hebt knikt ze ja en praat ze je naar de mond en 1min later recht voor je ogen doet ze weer hetzelfde.
We hebben een traject gestart bij de kinder psycholoog maar daar zijn ook enorme wachttijden
Stiften en potloden wegflikkeren als ze er niet mee om kan gaan na 2 waarschuwingen.
Eten alleen aan tafel.
Zorg dat ze niet bij autosleutels kan.
Hoe kan ze zelf fiets pakken en de deur uit? Belemmer dat, kinderen kunnen met 5 de consequenties nog niet zien of overzien.
Als je spullen niet kan delen of afpakt, dan ga je maar lekker alleen op de gang staan tot je weer normaal kunt doen. Dat snappen ze dan heus wel weer met 5 jaar.
Gok dat je teveel verwacht van haar, duidelijker zijn en strikter in wat er dus niet kan (niet wat er niet mag, maar gewoon echt niet mogelijk laten zijn). Belonen voor wat ze dan top doet binnen die duidelijke kaders.
Met vijf lijken ze heel wat, zeker die meiden, maar eigenlijk zijn het nog behoorlijk kleine en oh zo onzekere zoekende hummels met de kracht en irritatiefactor van full force teringlijers
Oh how you'd have a happy life, if you did the things you like
Hoe consequent is consequent. Roepen dat een week huisarrest aanstaande is, maar na 1 of 2 dagen de 'straf' beëindigen vanwege zielig en goed gedrag is van groot belang.quote:
Daad bij woord. Voor jou /jullie als Pa en Ma en naar haar toe qua duidelijkheid en regels alsvoor haarzelf als kind. Ook zij heeft te maken met het om te moeten gaan met regels en gedragingen. Er is geen diploma te behalen voor het Papa of Mama zijn. Blijf kalm en blijf praten en onderzoeken denk ik.
Probeer positief te blijven
Moeten jullie niet opeens weg en onverhoopt een oppas nodig? Maak met het meisje een cake, brood, taart, pizza en praat over wat je aan het doen bent, wat de volgende stap is en hier en daar wat sluimerende opmerkingen maken.
Met de beste bedoelingen.
Groet!!
Met de beste bedoelingen.
Groet!!
Probeer positief te blijven
De ouders die ik dan sprak schopte ook hun kind niet echt de tuin in maar waren van mening dat het kind stilte en natuur en buitenlucht nodig had om even uit een soort spiraal van gedachtes te komen,quote:
Welnee. Mensen die kun kind op deze wijze straffen,
Ze is 5, grenzen opzoeken hoort daar gewoon bij. Maar veel van de dingen die je opnoemt zijn ook echt gewoon heel makkelijk te voorkomen. Zorg dat de stiften en potloden opgeborgen liggen en dat je toezicht houdt wanneer ze gaat tekenen. Blijf erbij als ze eten heeft zodat ze het niet kan verstoppen. Berg je sleutels op, op een plek waar zij er niet bij kan.quote:
[..]
[..]
De standaard dingen die elk kind doet, maar na verloop van tijd snap een kind wel dat er bij een ongewenste actie een vervelend gevolg gekoppeld zit. Maar bij mijn dochter maakt dit echt geen zak uit.
Bv met stiften en potloden overal optekenen.
Eten in de meeste onmogelijke plekken verstoppen.
Auto sleutels verstoppen.
Kleding uitdoen op de meest ongewenste plekken
De fiets pakken rondje door de wijk fietsen…
Spullen toe-eigenen of afpakken.
Blijven etteren en negatieve aandacht vragen bij gezelschap
Etc etc etc
Op school idem.
Uiteraard alles al geprobeerd. Van lief reden begripvol reageren met netjes uitleggen tot direct snoeihard consequenties doorvoeren.
Het interesseert haar allemaal niks. Hoe strenger wij reageren hoe nonchalanter zij als tegenreactie…
En als je weer een goed gesprek hebt knikt ze ja en praat ze je naar de mond en 1min later recht voor je ogen doet ze weer hetzelfde.
We hebben een traject gestart bij de kinder psycholoog maar daar zijn ook enorme wachttijden
Het feit dat het überhaupt mogelijk is voor haar om zonder dat jullie het merken haar fiets te pakken en erop weg te fietsen vind ik trouwens echt enorm verontrustend..
Daarin zit imo bovendien direct de verklaring voor haar gedrag, ze schreeuwt om aandacht en de enige manier voor haar om die te krijgen is door zich te misdragen.. Want als het voor haar mogelijk is om zomaar haar fiets te pakken en een rondje door de wijk te fietsen, dan letten jullie gewoon echt niet goed op haar. Ze is 5!!
Dit!!!quote:
[..]
Ze is 5, grenzen opzoeken hoort daar gewoon bij. Maar veel van de dingen die je opnoemt zijn ook echt gewoon heel makkelijk te voorkomen. Zorg dat de stiften en potloden opgeborgen liggen en dat je toezicht houdt wanneer ze gaat tekenen. Blijf erbij als ze eten heeft zodat ze het niet kan verstoppen. Berg je sleutels op, op een plek waar zij er niet bij kan.
Het feit dat het überhaupt mogelijk is voor haar om zonder dat jullie het merken haar fiets te pakken en erop weg te fietsen vind ik trouwens echt enorm verontrustend..
Dat is bewonderingswaardig. Het samen ondernemen, exploreren en ontdekken is mooi. Ach iedereen doet het op zijn of haar eigen manier en ideeën. Ik weet ook niet waar ik over praat. Ik heb helaas geen kinderen, maar ik heb wel een aantal klassen geleid. Van groep 2 tot 8 en daarna 2 jaar op het Mbo een beetje meten is weten cursus mogen geven.quote:
[..]
De ouders die ik dan sprak schopte ook hun kind niet echt de tuin in maar waren van mening dat het kind stilte en natuur en buitenlucht nodig had om even uit een soort spiraal van gedachtes te komen,
Als leraar heb je een hele andere band met een kind dan als ouder, dat begrijp ik goed.
Ik vind het wel mooi dat als je het vertrouwen kan pakken er genoeg te bespreken is.
Maar ja, dat is met volwassenen net zo alleen die zijn nog koppiger of nog naïever.
Probeer positief te blijven
Een kind dat duidelijk schreeuwt om aandacht voor straf juist aandacht ontzeggen is serieus het slechtste en meest schadelijke wat je kunt doen.quote:
Ik hoorde keer van een ouder paar dat als hun kind begon te drammen? Dan moest het kind buiten in de tuin een half uurtje afkoelen in zijn / haar eentje, Nou ja ik heb geen kinderen dus ook geen idee of dit zou gaan werken?
Je beschrijft het format van 'van etter tot engel'..quote:
[..]
De ouders die ik dan sprak schopte ook hun kind niet echt de tuin in maar waren van mening dat het kind stilte en natuur en buitenlucht nodig had om even uit een soort spiraal van gedachtes te komen,
Een kind van 5 dat op eigen houtje de fiets kan pakken, daar gaat inderdaad iets mis.
Bij mij thuis mogen de kinderen alleen in de keuken of eetkamer aan tafel eten, dat heeft sowieso een hoop positieve kanten, naast het feit dat je dan controle houdt over waar de cherrytomaatjes in blijven steken. Een kind van 5 moet je niet aan de wandel laten met eten.
Stiften enzo, aan tafel. Rondlopen ermee moet uit den boze zijn.
Het zijn allemaal geen gekke gedragingen voor een kind van 5, maar je hebt zelf controle over hoe snel ze in de gelegenheid komt.
Bij mij thuis mogen de kinderen alleen in de keuken of eetkamer aan tafel eten, dat heeft sowieso een hoop positieve kanten, naast het feit dat je dan controle houdt over waar de cherrytomaatjes in blijven steken. Een kind van 5 moet je niet aan de wandel laten met eten.
Stiften enzo, aan tafel. Rondlopen ermee moet uit den boze zijn.
Het zijn allemaal geen gekke gedragingen voor een kind van 5, maar je hebt zelf controle over hoe snel ze in de gelegenheid komt.
-nee-
Mooi hè ze heeft een eigen karakter.
Vraag jezelf eens af of jullie zelf het wel goed doen/realistisch zijn. Hou jezelf een spiegel voor.
Vraag jezelf eens af of jullie zelf het wel goed doen/realistisch zijn. Hou jezelf een spiegel voor.
Want dan kan ze afkijken hoe het niet moet?quote:
1. Laat haar zelf de consequenties van haar handelen ondervinden. Als zij jullie hulp nodig heeft, gewoon niet thuis geven.
Verder valt er denk weinig over te zeggen maar zou ik zeggen als je (bijna) wanhopig bent, zoek hulp.
quote:
[..]
Ze is 5, grenzen opzoeken hoort daar gewoon bij. Maar veel van de dingen die je opnoemt zijn ook echt gewoon heel makkelijk te voorkomen. Zorg dat de stiften en potloden opgeborgen liggen en dat je toezicht houdt wanneer ze gaat tekenen. Blijf erbij als ze eten heeft zodat ze het niet kan verstoppen. Berg je sleutels op, op een plek waar zij er niet bij kan.
Het feit dat het überhaupt mogelijk is voor haar om zonder dat jullie het merken haar fiets te pakken en erop weg te fietsen vind ik trouwens echt enorm verontrustend..
Denken jullie nou echt dat TS dat allemaal nog nooit geprobeerd heeft? Stiften bovenop de kast leggen, alles opbergen...quote:Op zaterdag 1 april 2023 00:24 schreef Marsenal het volgende:
Een kind van 5 dat op eigen houtje de fiets kan pakken, daar gaat inderdaad iets mis.
Bij mij thuis mogen de kinderen alleen in de keuken of eetkamer aan tafel eten, dat heeft sowieso een hoop positieve kanten, naast het feit dat je dan controle houdt over waar de cherrytomaatjes in blijven steken. Een kind van 5 moet je niet aan de wandel laten met eten.
Stiften enzo, aan tafel. Rondlopen ermee moet uit den boze zijn.
Het zijn allemaal geen gekke gedragingen voor een kind van 5, maar je hebt zelf controle over hoe snel ze in de gelegenheid komt.
Iemand vroeg voorbeelden en TS geeft voorbeelden.
Maar ook als stiften op de kast liggen mag ze vast wel eens een keertje kleuren als ze daarom vraagt. En hoewel TS en zijn partner er vast steeds naast zitten loop je toch op enig moment naar de keuken voor een glas drinken en dan kan het al gebeurd zijn...
Ik vind het nogal niet een aanname dat het kind schreeuwt om aandacht.
Het feit dat TS hier zijn vraag stelt en de manier waarop (de openingszin vind ik echt heel veelzeggend!) maakt volgens mij duidelijk dat TS zijn kind helemaal niet aan haar lot over laat en dat ze er echt flink mee bezig zijn.
Zeker de toevoeging dat het probleem zich ook op school voordoet zegt toch ook iets? Of negeert de leekracht het kind daar ook stelselmatig? Dat zal toch zeker niet?
Dat het onbestaanbaar zou zijn dat een kind van 5 zelf de fiets pakt. Zitten die van jullie dan met een ketting aan de eettafel vastgeklonken ofzo?
Zo'n fietsje kan toch gewoon in de tuin liggen en voor een kind van 5 zou je tuinhek niet meer met tig sloten en dingen dicht HOEVEN te zitten. En de meeste kinderen fietsen dan een rondje om het plein en niet verder... Niks mis mee toch? TS, ik denk dat jullie er goed aan doen hulp te zoeken want het klinkt mij inderdaad in de oren als een kind dat niet reageert op de normale aanpak van aanspreken en corrigeren en ik kan me heel goed voorstellen dat jullie ondertussen met de handen in het haar zitten.
Goed dat je hier je hart lucht, maar verwacht niet direct van iedereen sympathie want iedereen weet het altijd beter en hun kind doet dat nooit.
Ja, ik ben daar geweest waar TS was en ik wist echt wel wat opvoeden was en na tig trainingen en cursussen en weetikveel lukte het alsnog niet.
Soms is dat zo... soms heeft een kind echt een karakter dat veel meer vergt dan een gewone aanpak, en dan nog niet...
Fijn dan ook al die andere ouders die schamper naar je kijken en er heilig van overtuigd zijn dat jij het als ouder gewoon echt verkeerd aanpakt.
'Want die van mij heb ik zoiets echt nog nooit zien doen, je moet gewoon 'even' ditofdat, en anders 'even' ditofdat en dan is er geen vuiltje meer aan de lucht.
En bedankt he... [ Bericht 3% gewijzigd door BE op 01-04-2023 08:40:51 ]
***
Eens met alles.quote:
[..]
[..]
Denken jullie nou echt dat TS dat allemaal nog nooit geprobeerd heeft? Stiften bovenop de kast leggen, alles opbergen...
Iemand vroeg voorbeelden en TS geeft voorbeelden.
Maar ook als stiften op de kast liggen mag ze vast wel eens een keertje kleuren als ze daarom vraagt. En hoewel TS en zijn partner er vast steeds naast zitten loop je toch op enig moment naar de keuken voor een glas drinken en dan kan het al gebeurd zijn...
Ik vind het nogal niet een aanname dat het kind schreeuwt om aandacht.
Het feit dat TS hier zijn vraag stelt en de manier waarop (de openingszin vind ik echt heel veelzeggend!) maakt volgens mij duidelijk dat TS zijn kind helemaal niet aan haar lot over laat en dat ze er echt flink mee bezig zijn.
Zeker de toevoeging dat het probleem zich ook op school voordoet zegt toch ook iets? Of negeert de leekracht het kind daar ook stelselmatig? Dat zal toch zeker niet?
Dat het onbestaanbaar zou zijn dat een kind van 5 zelf de fiets pakt. Zitten die van jullie dan met een ketting aan de eettafel vastgeklonken ofzo?
TS, ik denk dat jullie er goed aan doen hulp te zoeken want het klinkt mij inderdaad in de oren als een kind dat niet reageert op de normale aanpak van aanspreken en corrigeren en ik kan me heel goed voorstellen dat jullie ondertussen met de handen in het haar zitten.
Goed dat je hier je hart lucht, maar verwacht niet direct van iedereen sympathie want iedereen weet het altijd beter en hun kind doet dat nooit.
Ja, ik ben daar geweest waar TS was en ik wist echt wel wat opvoeden was en na tig trainingen en cursussen en weetikveel lukte het alsnog niet.
Soms is dat zo... soms heeft een kind echt een karakter dat veel meer vergt dan een gewone aanpak, en dan nog niet...
Fijn dan ook al die andere ouders die schamper naar je kijken en er heilig van overtuigd zijn dat jij het als ouder gewoon echt verkeerd aanpakt.
'Want die van mij heb ik zoiets echt nog nooit zien doen, je moet gewoon 'even' ditofdat, en anders 'even' ditofdat en dan is er geen vuiltje meer aan de lucht.
In dat geval zou niemand aan niemand advies kunnen geven; als je advies/tips geeft doe je je altijd voor als iemand die het beter weet. Die regels werken voor die ouders wel en dat projecteren ze - met ongetwijfeld de beste bedoelingen - op een ander. Je kunt het ook interpreteren als 'dit is hoe wij het doen, kijk of het werkt bij jou'. Is toch niet gekquote:
[..]
[..]
Denken jullie nou echt dat TS dat allemaal nog nooit geprobeerd heeft? Stiften bovenop de kast leggen, alles opbergen...
Iemand vroeg voorbeelden en TS geeft voorbeelden.
Goed dat je hier je hart lucht, maar verwacht niet direct van iedereen sympathie want iedereen weet het altijd beter en hun kind doet dat nooit.
Het is dan altijd nog aan de ander om er wel of niet iets mee te doen. Is toch grotendeels de bedoeling van een forum? Verschillende inzichten verwerven en vanuit daar vervolgstappen?
Ga een keer een rondje lopen met haar op een internaat.
Ik boek je met mijn neon je weet.
en ik heb ook een auto.
en ik heb ook een auto.
Zeker. Helemaal eens. Het ging mij om de manier waarop. Bijv.quote:
[..]
In dat geval zou niemand aan niemand advies kunnen geven; als je advies/tips geeft doe je je altijd voor als iemand die het beter weet. Die regels werken voor die ouders wel en dat projecteren ze - met ongetwijfeld de beste bedoelingen - op een ander. Je kunt het ook interpreteren als 'dit is hoe wij het doen, kijk of het werkt bij jou'. Is toch niet gek
Het is dan altijd nog aan de ander om er wel of niet iets mee te doen. Is toch grotendeels de bedoeling van een forum? Verschillende inzichten verwerven en vanuit daar vervolgstappen?
Als dat echt zo makkelijk was had TS niet het topic geopend op de manier waarop hij het opende.quote:Maar veel van de dingen die je opnoemt zijn ook echt gewoon heel makkelijk te voorkomen.
***
Bedankt voor de reacties.
Het valt mij op dat er mensen nogal veroordelend zijn over "de fiets pakken en rondje dorp gaan", zonder wetende te zijn over de context. Ik zal hier iets meer toelichting over geven.
Wij wonnen landelijk, in een dorp, veel grond om het huis aan een rustige weg. De kinderen kunnen heerlijk buiten spelen en rond om het huis fietsen. Dit vinden ze heerlijk en wij genieten er van. Met als 1 voorwaarde. Ga nooit de straat op, laat staan de straat uit fietsen. Anders volgen er consequenties.
Uiteraard overschrijd elke kind dat een keer. Dat is grenzen verkennen. Maar na 1 a 2 keer snappen ze de actie/gevolg. Een kind van 5 ook.
Maar voor altijd de fiets afnemen is ook niet realistisch. Dus na verloop van tijd komt na goed gedrag die fiets weer terug. En moet je het kind gevoel geven dat je haar vertrouwd. Alleen mijn dochter van 5 is zoooooo koppig. Dat ze de consequentie gewoon elke keer weeeer ondergaat. En dit geldt voor elke situatie.
Zo ging ze onlangs in haar pyajama naar school omdat ze weigerde zich aan te kleden. Op school wordt ze aangekeken maar ze geeft geen fuck. In haar school tasje heb ik dan wel de kleding meegegeven. Maar die gaat niet aan....
Het gebeurt ook dat ze 3 dagen lang niet eet omdat het haar niet aan staat. Je hoort het al. Wij geven niet toe. Gewoon wat de pot schaft.
Of ze krijgt pannenkoeken, haar lievelingsgerecht. Maar dat zit er niet genoeg poedersuiker op, en dan schuift ze het weg en eet ze geen hap meer. allemaal "prima", haar keus, maar lastig is het wel.
Dan kom je dus op het punt dat straffen geen zin meert heeft. Ook merk je dat het met praten niet binnenkomt....
Van streng tot heel kinderlijk, van heel meisjesachtig tot heel jongensachtig etc etc.
En dan sta je soms echt met de rug tegen de muur want ze doet gewoon waar ze zelf zin in heeft.... Zo'n kind noemen ze "strong willend kind". Zoek het maar eens op....
Dat is echt super frustrerend. Onze oudere 2 kids luisteren goed, maar soms ook niet. Maar dat is normaal en dan krijgen ze op hun donder en dan doen ze het niet weer. Gewoon zoals het hoort.
Dus ik kan wel zeggen dat wij geen "onervaren" ouders zijn, maar de juiste handvaten kunnen wij bij onze jongste dochter nog niet vinden...
Het valt mij op dat er mensen nogal veroordelend zijn over "de fiets pakken en rondje dorp gaan", zonder wetende te zijn over de context. Ik zal hier iets meer toelichting over geven.
Wij wonnen landelijk, in een dorp, veel grond om het huis aan een rustige weg. De kinderen kunnen heerlijk buiten spelen en rond om het huis fietsen. Dit vinden ze heerlijk en wij genieten er van. Met als 1 voorwaarde. Ga nooit de straat op, laat staan de straat uit fietsen. Anders volgen er consequenties.
Uiteraard overschrijd elke kind dat een keer. Dat is grenzen verkennen. Maar na 1 a 2 keer snappen ze de actie/gevolg. Een kind van 5 ook.
Maar voor altijd de fiets afnemen is ook niet realistisch. Dus na verloop van tijd komt na goed gedrag die fiets weer terug. En moet je het kind gevoel geven dat je haar vertrouwd. Alleen mijn dochter van 5 is zoooooo koppig. Dat ze de consequentie gewoon elke keer weeeer ondergaat. En dit geldt voor elke situatie.
Zo ging ze onlangs in haar pyajama naar school omdat ze weigerde zich aan te kleden. Op school wordt ze aangekeken maar ze geeft geen fuck. In haar school tasje heb ik dan wel de kleding meegegeven. Maar die gaat niet aan....
Het gebeurt ook dat ze 3 dagen lang niet eet omdat het haar niet aan staat. Je hoort het al. Wij geven niet toe. Gewoon wat de pot schaft.
Of ze krijgt pannenkoeken, haar lievelingsgerecht. Maar dat zit er niet genoeg poedersuiker op, en dan schuift ze het weg en eet ze geen hap meer. allemaal "prima", haar keus, maar lastig is het wel.
Dan kom je dus op het punt dat straffen geen zin meert heeft. Ook merk je dat het met praten niet binnenkomt....
Van streng tot heel kinderlijk, van heel meisjesachtig tot heel jongensachtig etc etc.
En dan sta je soms echt met de rug tegen de muur want ze doet gewoon waar ze zelf zin in heeft.... Zo'n kind noemen ze "strong willend kind". Zoek het maar eens op....
Dat is echt super frustrerend. Onze oudere 2 kids luisteren goed, maar soms ook niet. Maar dat is normaal en dan krijgen ze op hun donder en dan doen ze het niet weer. Gewoon zoals het hoort.
Dus ik kan wel zeggen dat wij geen "onervaren" ouders zijn, maar de juiste handvaten kunnen wij bij onze jongste dochter nog niet vinden...
Het klinkt erg pittig.quote:
Bedankt voor de reacties.
Het valt mij op dat er mensen nogal veroordelend zijn over "de fiets pakken en rondje dorp gaan", zonder wetende te zijn over de context. Ik zal hier iets meer toelichting over geven.
Wij wonnen landelijk, in een dorp, veel grond om het huis aan een rustige weg. De kinderen kunnen heerlijk buiten spelen en rond om het huis fietsen. Dit vinden ze heerlijk en wij genieten er van. Met als 1 voorwaarde. Ga nooit de straat op, laat staan de straat uit fietsen. Anders volgen er consequenties.
Uiteraard overschrijd elke kind dat een keer. Dat is grenzen verkennen. Maar na 1 a 2 keer snappen ze de actie/gevolg. Een kind van 5 ook.
Maar voor altijd de fiets afnemen is ook niet realistisch. Dus na verloop van tijd komt na goed gedrag die fiets weer terug. En moet je het kind gevoel geven dat je haar vertrouwd. Alleen mijn dochter van 5 is zoooooo koppig. Dat ze de consequentie gewoon elke keer weeeer ondergaat. En dit geldt voor elke situatie.
Zo ging ze onlangs in haar pyajama naar school omdat ze weigerde zich aan te kleden. Op school wordt ze aangekeken maar ze geeft geen fuck. In haar school tasje heb ik dan wel de kleding meegegeven. Maar die gaat niet aan....
Het gebeurt ook dat ze 3 dagen lang niet eet omdat het haar niet aan staat. Je hoort het al. Wij geven niet toe. Gewoon wat de pot schaft.
Of ze krijgt pannenkoeken, haar lievelingsgerecht. Maar dat zit er niet genoeg poedersuiker op, en dan schuift ze het weg en eet ze geen hap meer. allemaal "prima", haar keus, maar lastig is het wel.
Dan kom je dus op het punt dat straffen geen zin meert heeft. Ook merk je dat het met praten niet binnenkomt....
Van streng tot heel kinderlijk, van heel meisjesachtig tot heel jongensachtig etc etc.
En dan sta je soms echt met de rug tegen de muur want ze doet gewoon waar ze zelf zin in heeft.... Zo'n kind noemen ze "strong willend kind". Zoek het maar eens op....
Dat is echt super frustrerend. Onze oudere 2 kids luisteren goed, maar soms ook niet. Maar dat is normaal en dan krijgen ze op hun donder en dan doen ze het niet weer. Gewoon zoals het hoort.
Dus ik kan wel zeggen dat wij geen "onervaren" ouders zijn, maar de juiste handvaten kunnen wij bij onze jongste dochter nog niet vinden...
Ik weet niet of jullie al geprobeerd hebben wat losser met situaties om te gaan? Bijvoorbeeld zelf poedersuiker op haar pannenkoeken te laten strooien (tot een zekere hoeveelheid uiteraard)? Met avondeten mee laten helpen? Zelf een vleesje laten uitkiezen in de winkel voor bij het avondeten? En met kleding zelf kleding laten uit kiezen? Ook in de winkel?
Ze wilt duidelijk controle hebben als ik het zo lees. Misschien haar daarin een beetje tegemoet komen zonder dat je gelijk alle controle geeft. Soort van pick your battles.
Succes!
Zo de knetter TS! Dat is idd een pittige, zeker als jullie deze problemen niet hebben met de 2 oudere kinderen is dit iets waar ik zeker een ervaringsdeskundige voor in de arm zou nemen en eventueel een kinderpsycholoog die jullie en jullie kind eens kan observeren en daarvanuit suggesties kan geven.
Just say hi!
Ze is 5 dus daar kun je al best wel aardig mee communiceren. Weten jullie waarom ze dit doet? Zo afgaande op je verhaal zou ik denken: ze weet dat ze er aandacht mee krijgt. En negatieve aandacht is ook aandacht. Hoe is er verhouding t.o.v. de positieve aandacht die ze krijgt? Vragen de andere kinderen veel aandacht? Grenzsn opzoeken beginnen kinderen al héél erg jong mee en dat blijven ze doen, maar met 5 jaar zouden ze niet zo heel extreem meer grenzen opzoeken tenzij dat gedrag echt een duidelijke functie heeft. Nog meer aandacht nodig óf toch grenzen die niet duidelijk zijn/te inconsequent gehanteerd worden.
Maar hoe dan ook, als het jullie teveel wordt en het gaat ook op school niet goed, dan altijd aan de bel trekken. Dat hoeft niet gelijk bij een psycholoog, maar kan ook laagdrempelig vanuit het cb, intern begeleider of opvoedingspunt. Die zijn vaak wel makkelijk bereikbaar. Gewoon dat iemand even objectief met jullie mee kijkt.
Maar hoe dan ook, als het jullie teveel wordt en het gaat ook op school niet goed, dan altijd aan de bel trekken. Dat hoeft niet gelijk bij een psycholoog, maar kan ook laagdrempelig vanuit het cb, intern begeleider of opvoedingspunt. Die zijn vaak wel makkelijk bereikbaar. Gewoon dat iemand even objectief met jullie mee kijkt.
Just skip all the layers and go straight to the crazy!
Wij lopen op dit moment ook in een onderzoekstraject bij een kinder(psychologisch)kliniek.
De intake was erg fijn en ze hebben goed naar ons geluisterd. We hebben in totaal 4 terugkom dagen waarbij ze haar (en ons) op allerlei manieren “onderzoeken/bestuderen”.
We hebben inmiddels 1 dag gehad en die dag was ze weer lekker eigenwijs naar de begeleider haha.
Geeft stiekem wel voldoening dat ze buitenhuis zich hetzelfde gedraagt. Je hoort het namenlijk wel eens anders. Dat lijkt me nog frustrerender.
Ze heeft verder niet echt vriendinnetjes. Maar wordt ook niet echt buitengesloten want door haar dominantie perst ze zichzelf er wel tussen.
Tevens heeft ze ook een hele sociale zachte kant die ze vooral laat zien als anderen geëmotioneerd zijn. Dan komt ze troosten en hulp bieden. Dat is echt een warme eigenschap.
Autisme is gelukkig al uitgesloten. Wel zien ze tekenen van ADHD. Maar pas op het eind krijgen we alles te horen want er zijn tegenwoordig zoveel stempels verdienen…
Ook zijn we ons heel bewust van het negatief en positief aandacht zoeken. Maar helaas gaat koppig gedraag vaak gepaard met negativiteit
De intake was erg fijn en ze hebben goed naar ons geluisterd. We hebben in totaal 4 terugkom dagen waarbij ze haar (en ons) op allerlei manieren “onderzoeken/bestuderen”.
We hebben inmiddels 1 dag gehad en die dag was ze weer lekker eigenwijs naar de begeleider haha.
Geeft stiekem wel voldoening dat ze buitenhuis zich hetzelfde gedraagt. Je hoort het namenlijk wel eens anders. Dat lijkt me nog frustrerender.
Ze heeft verder niet echt vriendinnetjes. Maar wordt ook niet echt buitengesloten want door haar dominantie perst ze zichzelf er wel tussen.
Tevens heeft ze ook een hele sociale zachte kant die ze vooral laat zien als anderen geëmotioneerd zijn. Dan komt ze troosten en hulp bieden. Dat is echt een warme eigenschap.
Autisme is gelukkig al uitgesloten. Wel zien ze tekenen van ADHD. Maar pas op het eind krijgen we alles te horen want er zijn tegenwoordig zoveel stempels verdienen…
Ook zijn we ons heel bewust van het negatief en positief aandacht zoeken. Maar helaas gaat koppig gedraag vaak gepaard met negativiteit
Fijn dat jullie je gehoord voelen so far. Uiteindelijk is (vind ik) de stempel niet zo belangrijk, maar moet er vooral goed gekeken naar wat jullie/zij nodig heeft als hulp en ondersteuning. Het gevaar in diagnoses vind ik altijd, zeker bij jonge kinderen, dat ál het gedrag al snel verklaard wordt vanuit de diagnose en als pathologisch (afwijkend, abnormaal, ziek) wordt gezien terwijl er ook nog zoveel normaal kindergedrag is wat voor ouders niet altijd makkelijk is en waar niet weer direct een hulpverleningsmethode op losgelaten hoeft te worden.
Veel succes en blijf om hulp vragen als jullie er (even) niet uitkomen!
Veel succes en blijf om hulp vragen als jullie er (even) niet uitkomen!
Just skip all the layers and go straight to the crazy!
Jullie kleine meid heeft in ieder geval al jong geleerd om standvastig te zijn, dat moet je haar nageven .
Ik herken elementen van je verhaal. Je kunt wel proberen om er omheen te werken door stiften te verstoppen en de boel goed af te zetten. Maar ze vinden wel iets om mee te klieren. De vraag is, waarom is ze zo aan het klieren? Hoe ligt zij binnen het gezin?
Succes TS!
. Ik herken elementen van je verhaal. Je kunt wel proberen om er omheen te werken door stiften te verstoppen en de boel goed af te zetten. Maar ze vinden wel iets om mee te klieren. De vraag is, waarom is ze zo aan het klieren? Hoe ligt zij binnen het gezin?
Succes TS!
Resistance is futile.
Dit topic heeft mij ertoe aangezet om te registreren want ik wilde nu toch écht reageren terwijl ik al jaren alleen maar meelees.
Ik heb niet dé tip voor je maar wilde je alleen een hart onder de riem steken.
Het lijkt namelijk alsof je over mijn dochter schrijft. Mijn dochter is 3,5 jaar dus wel stuk jonger maar kan mij voorstellen dat gedrag bij jouw dochter ook niet op 1 op andere dag begon.
Vanuit de opvang is er een jaar geleden al een keer aan de bel getrokken en ze is toen ook geobserveerd. Daar zijn geen bijzonderheden uitgekomen waar wij wat mee konden in die zin in aanpassingen of tips qua aanpak mbt opvoeden.
Zo zijn we nu weer een jaar verder en het karakter met bijbehorend gedrag komt nu nog “beter” tot uiting.
Ook bij de opvang komen ze niet verder en vanuit hen is er ook weer aan de bel getrokken terwijl daar zéér toegewijde, betrokken en ervaren mensen zitten.
In eerste instantie dachten wij ook elke keer “pittig meisje”, “kind met karakter en sterke eigen wil en “ieder kind is anders”. etc.etc.
Zo kan ik nog wel even doorgaan met alle tips en adviezen die ik inmiddels gekregen heb of dat mensen zeggen “ja maar zo zijn alle kleine kinderen” en zo verder.
Consequent zijn en dan komt het vast wel een keer goed, dachten wij.
Maar goed, er hebben weer observaties plaatsgevonden en ook daar komt niet echt iets uit waar wij op dit moment wat mee kunnen. We zitten nog in het traject en ze is ook nog zo jong.
Ontwikkelingsvoorsprong is al diverse malen genoemd maar ook daar kunnen we nu nog niets mee en ik krijg/kreeg altijd vlekken in mijn nek als ik zoiets in mijn omgeving hoorde haha.
Mijn kind (en jouw kind vast ook) is echt fantastisch! Ze is al zo ontzettend veel op zoveel vlakken en heel intens en intensief op heel veel vlakken maar ook echt meer dan een hand vol (en ze is niet alleen in ons huishouden) en daar zit ze zichzelf mee dwars en ons soms ook. Ik vind het niet altijd even makkelijk maar ze is wel míjn dochter ;-)
Je hebt hier helemaal niets aan maar alleen een berichtje van een ouder die, zoals het lijkt, in hetzelfde schuitje zit.
Ik heb niet dé tip voor je maar wilde je alleen een hart onder de riem steken.
Het lijkt namelijk alsof je over mijn dochter schrijft. Mijn dochter is 3,5 jaar dus wel stuk jonger maar kan mij voorstellen dat gedrag bij jouw dochter ook niet op 1 op andere dag begon.
Vanuit de opvang is er een jaar geleden al een keer aan de bel getrokken en ze is toen ook geobserveerd. Daar zijn geen bijzonderheden uitgekomen waar wij wat mee konden in die zin in aanpassingen of tips qua aanpak mbt opvoeden.
Zo zijn we nu weer een jaar verder en het karakter met bijbehorend gedrag komt nu nog “beter” tot uiting.
Ook bij de opvang komen ze niet verder en vanuit hen is er ook weer aan de bel getrokken terwijl daar zéér toegewijde, betrokken en ervaren mensen zitten.
In eerste instantie dachten wij ook elke keer “pittig meisje”, “kind met karakter en sterke eigen wil en “ieder kind is anders”. etc.etc.
Zo kan ik nog wel even doorgaan met alle tips en adviezen die ik inmiddels gekregen heb of dat mensen zeggen “ja maar zo zijn alle kleine kinderen” en zo verder.
Consequent zijn en dan komt het vast wel een keer goed, dachten wij.
Maar goed, er hebben weer observaties plaatsgevonden en ook daar komt niet echt iets uit waar wij op dit moment wat mee kunnen. We zitten nog in het traject en ze is ook nog zo jong.
Ontwikkelingsvoorsprong is al diverse malen genoemd maar ook daar kunnen we nu nog niets mee en ik krijg/kreeg altijd vlekken in mijn nek als ik zoiets in mijn omgeving hoorde haha.
Mijn kind (en jouw kind vast ook) is echt fantastisch! Ze is al zo ontzettend veel op zoveel vlakken en heel intens en intensief op heel veel vlakken maar ook echt meer dan een hand vol (en ze is niet alleen in ons huishouden) en daar zit ze zichzelf mee dwars en ons soms ook. Ik vind het niet altijd even makkelijk maar ze is wel míjn dochter ;-)
Je hebt hier helemaal niets aan maar alleen een berichtje van een ouder die, zoals het lijkt, in hetzelfde schuitje zit.
Ik heb al regelmatig gehoord dat mijn dochter veel karaktereigenschappen heeft waar ze later heel veel aan heeft.. nou, dolletjes haha.quote:Op maandag 3 april 2023 22:40 schreef Seven. het volgende:
Jullie kleine meid heeft in ieder geval al jong geleerd om standvastig te zijn, dat moet je haar nageven
En dan zul je zien dat ze zich ontwikkelt tot een hele relaxte en meegaande volwassenequote:
[..]
Ik heb al regelmatig gehoord dat mijn dochter veel karaktereigenschappen heeft waar ze later heel veel aan heeft.. nou, dolletjes haha.
.Ik heb ook een kind die niet te stoppen is. 2,5 is hij. Geen typisch ettertje maar hij is nergens bang voor en vliegt dus overal op af. En bij frustratie stampen op de tablet en slaan en gooien. De hoop is gevestigd op leren praten, dat vindt hij moeilijk. Hopelijk straks wat makkelijker als we gesprekken kunnen voeren, maar ik hou m'n hart vast. Tot die tijd reageer ik maar geduldig en empathisch.
Resistance is futile.
Ik heb geen ervaring hiermee, maar in de categorie ‘baat het niet dan schaadt het niet’ zou ik eens 1 op 1 iets met haar ondernemen, en dan juist iets wat niet heel bijzonder is, maar gewoon leuk. Naar het bos, kinderboerderij, een stuk samen fietsen… en dan tijdens het kletsen gewoon eens aan haar vragen waarom ze sommige dingen doet, en of ze een manier weet om te zorgen dat ze dat soort dingen niet meer doet want dat doen is gevaarlijk/kost geld om te repareren/andere reden. De meeste 5-jarigen kun je prima een dergelijk gesprek mee voeren. (Of dat wat oplevert is dus wel de vraag, maar alle beetjes helpen, zeker bij weinig extra inspanning daarvoor).
¸¸.·´¯`·.¸¸.·´¯`·.¸><(((º>
Kan dat dan niet zo zijn?quote:
In eerste instantie dachten wij ook elke keer “pittig meisje”, “kind met karakter en sterke eigen wil en “ieder kind is anders”. etc.etc.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Sam the American Eagle : You, sir, are a demented, sick, degenerate, barbaric, naughty freako!
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Een kind van 5 paj je beet en trek je die kleren aan. En niet eten? Dan met honger naar bed. Je bent veel te soft.quote:
Bedankt voor de reacties.
Het valt mij op dat er mensen nogal veroordelend zijn over "de fiets pakken en rondje dorp gaan", zonder wetende te zijn over de context. Ik zal hier iets meer toelichting over geven.
Wij wonnen landelijk, in een dorp, veel grond om het huis aan een rustige weg. De kinderen kunnen heerlijk buiten spelen en rond om het huis fietsen. Dit vinden ze heerlijk en wij genieten er van. Met als 1 voorwaarde. Ga nooit de straat op, laat staan de straat uit fietsen. Anders volgen er consequenties.
Uiteraard overschrijd elke kind dat een keer. Dat is grenzen verkennen. Maar na 1 a 2 keer snappen ze de actie/gevolg. Een kind van 5 ook.
Maar voor altijd de fiets afnemen is ook niet realistisch. Dus na verloop van tijd komt na goed gedrag die fiets weer terug. En moet je het kind gevoel geven dat je haar vertrouwd. Alleen mijn dochter van 5 is zoooooo koppig. Dat ze de consequentie gewoon elke keer weeeer ondergaat. En dit geldt voor elke situatie.
Zo ging ze onlangs in haar pyajama naar school omdat ze weigerde zich aan te kleden. Op school wordt ze aangekeken maar ze geeft geen fuck. In haar school tasje heb ik dan wel de kleding meegegeven. Maar die gaat niet aan....
Het gebeurt ook dat ze 3 dagen lang niet eet omdat het haar niet aan staat. Je hoort het al. Wij geven niet toe. Gewoon wat de pot schaft.
Of ze krijgt pannenkoeken, haar lievelingsgerecht. Maar dat zit er niet genoeg poedersuiker op, en dan schuift ze het weg en eet ze geen hap meer. allemaal "prima", haar keus, maar lastig is het wel.
Dan kom je dus op het punt dat straffen geen zin meert heeft. Ook merk je dat het met praten niet binnenkomt....
Van streng tot heel kinderlijk, van heel meisjesachtig tot heel jongensachtig etc etc.
En dan sta je soms echt met de rug tegen de muur want ze doet gewoon waar ze zelf zin in heeft.... Zo'n kind noemen ze "strong willend kind". Zoek het maar eens op....
Dat is echt super frustrerend. Onze oudere 2 kids luisteren goed, maar soms ook niet. Maar dat is normaal en dan krijgen ze op hun donder en dan doen ze het niet weer. Gewoon zoals het hoort.
Dus ik kan wel zeggen dat wij geen "onervaren" ouders zijn, maar de juiste handvaten kunnen wij bij onze jongste dochter nog niet vinden...
Ik kreeg de pollepel of de slipper. Nou janken hoor. Als ik een grote bek had leerde ik dat snel af.quote:
Vader disciplineert kinderen met veeprikker
Luisteren naar een ander en empathie tonen heb je vervolgens ook afgeleerd. Zo komt het over in ieder geval.quote:
[..]
Ik kreeg de pollepel of de slipper. Nou janken hoor. Als ik een grote bek had leerde ik dat snel af.
TS, wat ontzettend ingewikkeld deze situatie met jullie jongste! Hopelijk kunnen ze je helpen, dit is niet vol te houden zo. Sterkte.
Kinderen van 5 moeten doen wat hun gezegd wordt.quote:
[..]
Luisteren naar een ander en empathie tonen heb je vervolgens ook afgeleerd. Zo komt het over in ieder geval.
TS, wat ontzettend ingewikkeld deze situatie met jullie jongste! Hopelijk kunnen ze je helpen, dit is niet vol te houden zo. Sterkte.
OK Boomer.quote:
[..]
Kinderen van 5 moeten doen wat hun gezegd wordt.
Resistance is futile.
En hier bewijs je mijn punt. Bedankt.quote:
[..]
Kinderen van 5 moeten doen wat hun gezegd wordt.
Bizar dit! Ik kan mij voorstellen dat jullie met je handen in het haar zitten. Ik zou t ook echt niet wetenquote:
Bedankt voor de reacties.
Het valt mij op dat er mensen nogal veroordelend zijn over "de fiets pakken en rondje dorp gaan", zonder wetende te zijn over de context. Ik zal hier iets meer toelichting over geven.
Wij wonnen landelijk, in een dorp, veel grond om het huis aan een rustige weg. De kinderen kunnen heerlijk buiten spelen en rond om het huis fietsen. Dit vinden ze heerlijk en wij genieten er van. Met als 1 voorwaarde. Ga nooit de straat op, laat staan de straat uit fietsen. Anders volgen er consequenties.
Uiteraard overschrijd elke kind dat een keer. Dat is grenzen verkennen. Maar na 1 a 2 keer snappen ze de actie/gevolg. Een kind van 5 ook.
Maar voor altijd de fiets afnemen is ook niet realistisch. Dus na verloop van tijd komt na goed gedrag die fiets weer terug. En moet je het kind gevoel geven dat je haar vertrouwd. Alleen mijn dochter van 5 is zoooooo koppig. Dat ze de consequentie gewoon elke keer weeeer ondergaat. En dit geldt voor elke situatie.
Zo ging ze onlangs in haar pyajama naar school omdat ze weigerde zich aan te kleden. Op school wordt ze aangekeken maar ze geeft geen fuck. In haar school tasje heb ik dan wel de kleding meegegeven. Maar die gaat niet aan....
Het gebeurt ook dat ze 3 dagen lang niet eet omdat het haar niet aan staat. Je hoort het al. Wij geven niet toe. Gewoon wat de pot schaft.
Of ze krijgt pannenkoeken, haar lievelingsgerecht. Maar dat zit er niet genoeg poedersuiker op, en dan schuift ze het weg en eet ze geen hap meer. allemaal "prima", haar keus, maar lastig is het wel.
Dan kom je dus op het punt dat straffen geen zin meert heeft. Ook merk je dat het met praten niet binnenkomt....
Van streng tot heel kinderlijk, van heel meisjesachtig tot heel jongensachtig etc etc.
En dan sta je soms echt met de rug tegen de muur want ze doet gewoon waar ze zelf zin in heeft.... Zo'n kind noemen ze "strong willend kind". Zoek het maar eens op....
Dat is echt super frustrerend. Onze oudere 2 kids luisteren goed, maar soms ook niet. Maar dat is normaal en dan krijgen ze op hun donder en dan doen ze het niet weer. Gewoon zoals het hoort.
Dus ik kan wel zeggen dat wij geen "onervaren" ouders zijn, maar de juiste handvaten kunnen wij bij onze jongste dochter nog niet vinden...
So rest assured I have the key to every opening
To every wishing well that's deep enough to dream
I want to show you just how fascinating kissing is
When earth collides with all the space between
To every wishing well that's deep enough to dream
I want to show you just how fascinating kissing is
When earth collides with all the space between
Ik heb trouwens wel eens gelezen dat het wonderen kan doen om het kind de illusie te geven dat ze beslist.
Dus in plaats van zeggen dat ze zich moet aankleden, kom je met 2 outfits aan en vraag je welke ze aan wilt. Idem met eten. Zo krijgt ze geen opdracht maar lijkt het haar eigen idee
Dus in plaats van zeggen dat ze zich moet aankleden, kom je met 2 outfits aan en vraag je welke ze aan wilt. Idem met eten. Zo krijgt ze geen opdracht maar lijkt het haar eigen idee
So rest assured I have the key to every opening
To every wishing well that's deep enough to dream
I want to show you just how fascinating kissing is
When earth collides with all the space between
To every wishing well that's deep enough to dream
I want to show you just how fascinating kissing is
When earth collides with all the space between
Wij hebben ook een extreem kind, inmiddels bijna 8 jaar oud. Herken helemaal wat je omschrijft. Het was vaak moeilijk echt contact met hem te krijgen en het leek dan alsof hij ons niet hoorde/niet wilde horen. Straffen maakte ook nul indruk.
Wij hebben uiteindelijk gevonden wat werkt hier, wij doen onderstaande dingen naast elkaar:
- voorspelbaarheid en tijdig waarschuwen bij afloop van de activiteit: dus dagschema's waarbij elk half uur ingevuld is, inclusief 'vrij spelen'. Dit nemen we 's morgens met kind door.
- contact maken als we iets vragen van kind. Sus niet roepen van een paar meter afstand maar echt even naar hem toe, hem aanraken en aankijken en navragen of hij het begrepen heeft.
- positief gedrag belonen, veel positieve aandacht: uiteindelijk willen kinderen aandacht en ze krijgen dat nu op een negatieve manier. Dus lopen ze in 1 rechte lijn naar de eettafel en gaan gewoon aan tafel zitten (hier geen vanzelfsprekendheid bij dit kind), dan gelijk oprecht blij zeggen, "Oh wat gezellig dat je er bent". Die van ons ging dan eerst nukkig reageren maar nu vindt 'ie het geweldig. De deur zachtjes dichtdoen ipv slaan? "Fijn lieverd". Kortom: laat merken dat je het kind opmerkt als het wel doet wat je verwacht.
- emotionele opvoeding: een kind dat zo doet voelt zich echt niet fijn. En als ze veel negatieve aandacht krijgen (veel gevit, veel "Liesje..... doe dat niet"), dan daalt het zelfvertrouwen. Ik zei een keer tegen mijn zoon dat ik hem lief vond en hij zei: ik vind mezelf niet lief. Nee, niet zo gek als je de hele dag hoort dat je niks goed doet. Dus we zijn meer focus gaan leggen op gevoel. Is kind tegendraads en nukkig, dan negeer ik het gedrag en vraag: voel je je niet zo fijn? Ben je boos? Wat kan je dan anders doen, je zou ook dit of dat kunnen doen als je je niet goed voelt. Dat helpt.
- Lik op stuk. Niet de hele dag door zeuren en vitten tegen je kind. Maar: rustig 1 keer waarschuwen en 2e keer doen/niet luisteren is duidelijke, vervelende consequentie. Rondje fietsen? Laat maar gaan, bij thuiskomst enkel zeggen: we vroegen dit van je, omdat (we gingen eten, fietsen alleen gevaarlijk is enz, leg uit waarom) je kon kiezen om te luisteren naar ons, deed je niet dus is dit het gevolg. Gevoel geven dat ze zelf kunnen kiezen voor bepaald gedrag. Dit soort kinderen willen een stukje controle en geen willoze pop zijn.
Fiets afpakken en achter slot en grendel voor een bepaalde tijd. Al het geschreeuw, gehuil etc wat erna volgt, negeren.
- Eten: volledig negeren. Ook niet belonen als ze wel eten. Pas toen wij het eten helemaal los lieten en kind ouder werd kwam het vanzelf (enigzins..) goed met het eten. Het is allemaal negatieve aandacht vragen. Wel: aan tafel positieve aandacht geven als je praat over de dag samen. Als kinderen hier niet eten dan kunnen ze yoghurt met muesli krijgen om hun buik te vullen, ipv een ander toetje.
Enorme lap tekst, sorry! Maar ik lees hier zoveel hardheid. Het is een kind, natuurlijk moet je duidelijk zijn en lik op stuk geven. Maar kinderen zonder eten naar bed en buiten zetten en pollepels... als je een kind wil dat zich constant kut voelt over zichzelf moet je dat soort dingen doen. Het is belangrijker om uit die negatieve spiraal te komen en te kijken wat je kind nodig heeft en hoe je je kind kan leren beter om aandacht te vragen dan ze nu doet. Een kind weet dat niet uit zichzelf, die doen gewoon wat werkt. Als je wat anders wil moet je ze dat leren.
Succes TO! Het is frustrerend maar het kan echt veranderen
Wij hebben uiteindelijk gevonden wat werkt hier, wij doen onderstaande dingen naast elkaar:
- voorspelbaarheid en tijdig waarschuwen bij afloop van de activiteit: dus dagschema's waarbij elk half uur ingevuld is, inclusief 'vrij spelen'. Dit nemen we 's morgens met kind door.
- contact maken als we iets vragen van kind. Sus niet roepen van een paar meter afstand maar echt even naar hem toe, hem aanraken en aankijken en navragen of hij het begrepen heeft.
- positief gedrag belonen, veel positieve aandacht: uiteindelijk willen kinderen aandacht en ze krijgen dat nu op een negatieve manier. Dus lopen ze in 1 rechte lijn naar de eettafel en gaan gewoon aan tafel zitten (hier geen vanzelfsprekendheid bij dit kind), dan gelijk oprecht blij zeggen, "Oh wat gezellig dat je er bent". Die van ons ging dan eerst nukkig reageren maar nu vindt 'ie het geweldig. De deur zachtjes dichtdoen ipv slaan? "Fijn lieverd". Kortom: laat merken dat je het kind opmerkt als het wel doet wat je verwacht.
- emotionele opvoeding: een kind dat zo doet voelt zich echt niet fijn. En als ze veel negatieve aandacht krijgen (veel gevit, veel "Liesje..... doe dat niet"), dan daalt het zelfvertrouwen. Ik zei een keer tegen mijn zoon dat ik hem lief vond en hij zei: ik vind mezelf niet lief. Nee, niet zo gek als je de hele dag hoort dat je niks goed doet. Dus we zijn meer focus gaan leggen op gevoel. Is kind tegendraads en nukkig, dan negeer ik het gedrag en vraag: voel je je niet zo fijn? Ben je boos? Wat kan je dan anders doen, je zou ook dit of dat kunnen doen als je je niet goed voelt. Dat helpt.
- Lik op stuk. Niet de hele dag door zeuren en vitten tegen je kind. Maar: rustig 1 keer waarschuwen en 2e keer doen/niet luisteren is duidelijke, vervelende consequentie. Rondje fietsen? Laat maar gaan, bij thuiskomst enkel zeggen: we vroegen dit van je, omdat (we gingen eten, fietsen alleen gevaarlijk is enz, leg uit waarom) je kon kiezen om te luisteren naar ons, deed je niet dus is dit het gevolg. Gevoel geven dat ze zelf kunnen kiezen voor bepaald gedrag. Dit soort kinderen willen een stukje controle en geen willoze pop zijn.
Fiets afpakken en achter slot en grendel voor een bepaalde tijd. Al het geschreeuw, gehuil etc wat erna volgt, negeren.
- Eten: volledig negeren. Ook niet belonen als ze wel eten. Pas toen wij het eten helemaal los lieten en kind ouder werd kwam het vanzelf (enigzins..) goed met het eten. Het is allemaal negatieve aandacht vragen. Wel: aan tafel positieve aandacht geven als je praat over de dag samen. Als kinderen hier niet eten dan kunnen ze yoghurt met muesli krijgen om hun buik te vullen, ipv een ander toetje.
Enorme lap tekst, sorry! Maar ik lees hier zoveel hardheid. Het is een kind, natuurlijk moet je duidelijk zijn en lik op stuk geven. Maar kinderen zonder eten naar bed en buiten zetten en pollepels... als je een kind wil dat zich constant kut voelt over zichzelf moet je dat soort dingen doen. Het is belangrijker om uit die negatieve spiraal te komen en te kijken wat je kind nodig heeft en hoe je je kind kan leren beter om aandacht te vragen dan ze nu doet. Een kind weet dat niet uit zichzelf, die doen gewoon wat werkt. Als je wat anders wil moet je ze dat leren.
Succes TO! Het is frustrerend maar het kan echt veranderen
Ik ben allergisch voor ouders die vinden dat kinderen ten alle tijden moeten luisteren want ouders zijn de baas. Kinderen mogen hoe jong ook, ook een mening hebben. Of ergens geen zin in hebben. Als ouder geef je je kind de ruimte om daar naar te luisteren zodat het kind zich gehoord voelt. Daarna beslis je als ouder of je daar iets mee kan doen of niet.quote:
[..]
Kinderen van 5 moeten doen wat hun gezegd wordt.
Oh en wat ook enorm hielp: in het dagschema 1 op 1 tijd met papa of mama inplannen. Op weekenddagen is dat een half uurtje hier. Kind mag dan bepalen wat we gaan doen. VAk is het een half uur samen lego'en. Een half uur. Onbeperkte, volledige, positieve aandacht. Het deed echt wonderen. Niet overdreven. En dat half uur natuurlijk nooit inzetten als strafmiddel! (zie ik mensen hier ook nog wel doen, niet luisteren = half uur 1 op 1 weg). Juist als ze slecht luisteren is dat 1 op 1 momentje belangrijk.
Mijn ervaring is dat dat wel wat helpt. Ik heb een bijzonder koppige dochter en zij stelt er erg prijs op om zeggenschap te hebben. Het hielp om manieren te vinden om haar die te geven, binnen zekere begrenzingen. Zeggen wat niet mag werkt als een rode lap op een rode stier terwijl benadrukken wat wel kan mogelijkheden opent. Het boek How2talk2kids zit vol met kleine foefjes die je als ouders kunt gebruiken en die een groot verschil kunnen maken.quote:Op vrijdag 7 april 2023 07:48 schreef Speedfight het volgende:
Ik heb trouwens wel eens gelezen dat het wonderen kan doen om het kind de illusie te geven dat ze beslist.
Dus in plaats van zeggen dat ze zich moet aankleden, kom je met 2 outfits aan en vraag je welke ze aan wilt. Idem met eten. Zo krijgt ze geen opdracht maar lijkt het haar eigen idee
Het bevorderen van de taalontwikkeling hielp bij ons ook: naarmate onze dochter zich beter heeft kunnen uitdrukken, zijn de driftbuiten afgenomen. Da's iets van de lange adem, maar misschien gaat er troost vanuit als je weet dat het beter wordt. Mij heeft het ook geholpen om in de loop der jaren te ontdekken dat er van alles in haar omging waar het gedrag uit voortkwam (in haar geval bepaalde zorgen en angsten). Een verschil in perceptie helpt: het wordt makkelijker om moeilijke periodes te doorstaan als je begrijpt waar wangedrag vandaan komt.
Aandacht is in dit topic al aangestipt. Ik zou zelf als psycholoog of pedagoog meer van de gezinssituatie willen weten om het gedrag van het kind te kunnen begrijpen. Misschien is het - in combinatie met een kwestie van karakter - zo eenvoudig als jongste kind zijn in een gezin met twee andere kinderen en naar de meest effectieve manier zoeken om aandacht op te eisen en iets te zeggen te hebben. Maar misschien ook niet. Dus TS, het lijkt me ook verstandig om niet alleen naar het kind maar ook naar het gezin te kijken en eventuele gebeurtenissen of wisselwerkingen die het gedrag in de hand kunnen werken.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Wat een mooie adviezen geef je! Warmte, begrip, begrenzing en duidelijkheid, lees ik in een notendop. Volgens mij heb je de kern van goed ouderschap treffend samengevat.quote:
Enorme lap tekst, sorry! Maar ik lees hier zoveel hardheid. Het is een kind, natuurlijk moet je duidelijk zijn en lik op stuk geven. Maar kinderen zonder eten naar bed en buiten zetten en pollepels... als je een kind wil dat zich constant kut voelt over zichzelf moet je dat soort dingen doen. Het is belangrijker om uit die negatieve spiraal te komen en te kijken wat je kind nodig heeft en hoe je je kind kan leren beter om aandacht te vragen dan ze nu doet. Een kind weet dat niet uit zichzelf, die doen gewoon wat werkt. Als je wat anders wil moet je ze dat leren.
Succes TO! Het is frustrerend maar het kan echt veranderen
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
snel naar de Psych voordat het niet meer vergoed wordt! 
"Kabinet wil dat ouders kinderen minder vaak naar de psycholoog sturen: 'We problematiseren te snel' "
https://www.nrc.nl/nieuws(...)ren-te-snel-a4161474
NWS / Kabinet wil minder kinderen bij psycholoog "iedereen weleens somber"
[ Bericht 12% gewijzigd door Het_Bokje op 07-04-2023 09:48:34 ]
"Kabinet wil dat ouders kinderen minder vaak naar de psycholoog sturen: 'We problematiseren te snel' "
https://www.nrc.nl/nieuws(...)ren-te-snel-a4161474
NWS / Kabinet wil minder kinderen bij psycholoog "iedereen weleens somber"
[ Bericht 12% gewijzigd door Het_Bokje op 07-04-2023 09:48:34 ]
M'n schoenen zijn gejat, maar ik hoef niet meer naar buiten, want er is nog wel wat.
knip <oeps quote ipv edit>
M'n schoenen zijn gejat, maar ik hoef niet meer naar buiten, want er is nog wel wat.
En jouw jeugd was zo fijn dat je vindt dat mensen het net zo moeten aanpakken? Dit topic van jou doet anders vermoeden.quote:
[..]
Ik kreeg de pollepel of de slipper. Nou janken hoor. Als ik een grote bek had leerde ik dat snel af.
Welnee. Wij dachten ook dat we hulp nodig hadden, hadden we ook, maar ons kind had geen Adhd, oppositionele gedragsstoornis of autisme. Er was niks mis met ons kind:quote:
snel naar de Psych voordat het niet meer vergoed wordt!
"Kabinet wil dat ouders kinderen minder vaak naar de psycholoog sturen: 'We problematiseren te snel' "
https://www.nrc.nl/nieuws(...)ren-te-snel-a4161474
NWS / Kabinet wil minder kinderen bij psycholoog "iedereen weleens somber"
Ons kind had ouders die constant het negatieve benadrukten, teveel op gedrag zaten en te weinig op achterliggende behoeften, die niet op de goede manier doorpakten wanneer het wel moest.
Uiteindelijk hebben we als ouders een Gordon training gedaan, veel boeken gelezen zoals "het hele brein het hele kind", "luisteren naar kinderen", scaffolding in de opvoeding, mindful ouderschap, enzovoorts, en bijbehorende Instagram accounts gevolgd. Dat lijkt me voor ouders met dit soort problemen een goed begin. Als dan nog niks werkt dan kan je altijd nog je kind laten onderzoeken.
Zie hier een sterk staaltje zelfreflectie wat elk stel ouders zou moeten bezitten.quote:
[..]
Welnee. Wij dachten ook dat we hulp nodig hadden, hadden we ook, maar ons kind had geen Adhd, oppositionele gedragsstoornis of autisme. Er was niks mis met ons kind:
Ons kind had ouders die constant het negatieve benadrukten, teveel op gedrag zaten en te weinig op achterliggende behoeften, die niet op de goede manier doorpakten wanneer het wel moest.
Uiteindelijk hebben we als ouders een Gordon training gedaan, veel boeken gelezen zoals "het hele brein het hele kind", "luisteren naar kinderen", scaffolding in de opvoeding, mindful ouderschap, enzovoorts, en bijbehorende Instagram accounts gevolgd. Dat lijkt me voor ouders met dit soort problemen een goed begin. Als dan nog niks werkt dan kan je altijd nog je kind laten onderzoeken.
Ah dankjewel!quote:
[..]
Wat een mooie adviezen geef je! Warmte, begrip, begrenzing en duidelijkheid, lees ik in een notendop. Volgens mij heb je de kern van goed ouderschap treffend samengevat.
Ontroert me echt. We hebben er zoveel zorgen over gehad en hard voor gewerkt.
Waarom zou een kind een mening noeten hebben over een jas aan doen of brocolli eten? Een kind van 3 is daartoe nog lang niet in staat om weloverwogen beslissingen te maken. Het enige wat zo'n kind moet kiezen is of hij met lego of klei wil spelen of dat hij de ride of blauwe snoepjes wil. Je gaat toch ook niet in discussie net je hond?
Lekker geld vangen al die opvoedcoaches. Ik twijfel tussen dit en datingcoach, rijk worden over de rug van alle idioten.
Lekker geld vangen al die opvoedcoaches. Ik twijfel tussen dit en datingcoach, rijk worden over de rug van alle idioten.
Heb je zelf eigenlijk kinderen?quote:
Waarom zou een kind een mening noeten hebben over een jas aan doen of brocolli eten? Een kind van 3 is daartoe nog lang niet in staat om weloverwogen beslissingen te maken. Het enige wat zo'n kind moet kiezen is of hij met lego of klei wil spelen of dat hij de ride of blauwe snoepjes wil. Je gaat toch ook niet in discussie net je hond?
Lekker geld vangen al die opvoedcoaches. Ik twijfel tussen dit en datingcoach, rijk worden over de rug van alle idioten.
Resistance is futile.
Oh, dus je komt hier ff trollen.quote:
[..]
Goddank niet nee, ij zou gek worden van zo'n aandachtszuiger die op de grond rolt
Resistance is futile.
Arme jongen.quote:
Ik heb genoeg geleden onderonoogevoede blagen en softe ouders.
Resistance is futile.
Dit verhaal lijkt als 2 druppels water op dat van mijn jongste neefje. Die bleek uiteindelijk idd een goede portie ADHD te hebben.quote:
Tevens heeft ze ook een hele sociale zachte kant die ze vooral laat zien als anderen geëmotioneerd zijn. Dan komt ze troosten en hulp bieden. Dat is echt een warme eigenschap.
Autisme is gelukkig al uitgesloten. Wel zien ze tekenen van ADHD. Maar pas op het eind krijgen we alles te horen want er zijn tegenwoordig zoveel stempels verdienen…
"It's hard to argue against cynics - they always sound smarter than optimists because they have so much evidence on their side."
Dit doen we ook, maar we merken geen verschil. Ik vermoed dat kinderen tegen het autistische aan hier veel baad bij hebben?quote:
Oh en wat ook enorm hielp: in het dagschema 1 op 1 tijd met papa of mama inplannen. Op weekenddagen is dat een half uurtje hier. Kind mag dan bepalen wat we gaan doen. VAk is het een half uur samen lego'en. Een half uur. Onbeperkte, volledige, positieve aandacht. Het deed echt wonderen. Niet overdreven. En dat half uur natuurlijk nooit inzetten als strafmiddel! (zie ik mensen hier ook nog wel doen, niet luisteren = half uur 1 op 1 weg). Juist als ze slecht luisteren is dat 1 op 1 momentje belangrijk.
Dank je! Herkenbaar ook. Wij merken ook goed resultaat bij lik op stuk beleid.quote:
Wij hebben ook een extreem kind, inmiddels bijna 8 jaar oud. Herken helemaal wat je omschrijft. Het was vaak moeilijk echt contact met hem te krijgen en het leek dan alsof hij ons niet hoorde/niet wilde horen. Straffen maakte ook nul indruk.
heel verhaal
Dit geeft iedereen het meeste rust. Maar het is ook weer niet altijd vol te houden omdat jeje soms gewoon een slechte ouder voelt door het vele "lik op stuk beleid" . Een gevoel van te veel buitensluiten bespeelt mij dan en daar heb ik weer dan moeite mee.
Het meeste resultaat merken wij nog bij zwaar overdreven positieve aandacht. Heel kinderlijk met "zachte fluweren handschoenen" aanspreken. Echt zwaar onder de indruk zijn van haar capaciteiten.
Dan zien we haar houding direct positief veranderen en wil ze luisteren! Maar probeer dat maar eens vol te houden. Dat vindt ik niet mensenlijk...
Klopt, maar omdat ze altijd tegendraads koppig is, wil ze altijd wat jij nie twilt. dus.:quote:
Ik heb trouwens wel eens gelezen dat het wonderen kan doen om het kind de illusie te geven dat ze beslist.
Dus in plaats van zeggen dat ze zich moet aankleden, kom je met 2 outfits aan en vraag je welke ze aan wilt. Idem met eten. Zo krijgt ze geen opdracht maar lijkt het haar eigen idee
Laat jij haar kiezen dan wil ze niet kiezen. En als ze niet mag kiezen dan wil ze juist wel weer kiezen.
Dus altijd strijd. En we kijken altijd maar even aan hoe de vlag er bij hangt voor de minste strijd.
Dank je, bij onze dochter is ook alles explosief en impulsief. Dat maakt het communiceren vaak ook tot een uitdaging.quote:
Dit topic heeft mij ertoe aangezet om te registreren want ik wilde nu toch écht reageren terwijl ik al jaren alleen maar meelees.
Mijn kind (en jouw kind vast ook) is echt fantastisch! Ze is al zo ontzettend veel op zoveel vlakken en heel intens en intensief op heel veel vlakken maar ook echt meer dan een hand vol (en ze is niet alleen in ons huishouden) en daar zit ze zichzelf mee dwars en ons soms ook. Ik vind het niet altijd even makkelijk maar ze is wel míjn dochter ;-)
Je hebt hier helemaal niets aan maar alleen een berichtje van een ouder die, zoals het lijkt, in hetzelfde schuitje zit.
Oh even in het algemeen:
Door het "negatieve" te bespreken lijkt het net of mijn dochter een etterbak van een kind is. Dat is absoluut niet zo. In haar geval hangen er 2 eigenschappen sterk samen waar ze niet veel aan kan doen. En dat is "impulsief" zijn. Doordat ze hierbij ook nog eens extreem koppig is. Komen er vaak situaties voor waarbij ze gewoon niet stilstaat over actie --> gevolg. En je elke keer weeropnieuw kan beginnen.
En dat maakt het soms gewoon zwaar.
Jij bent dus echt af. Dit is een serieus topic, waarom dan zo'n onzinpost?quote:
FYI: De corrigerende tik is een misplaatste term, het valt onder kindermishandeling.
Allereerst wil ik zeggen dat het pittig klinkt en dat het goed is dat jullie hier hulp bij zoeken.
In je laatste post lees ik 2 dingen: lik op stuk werkt het beste, maar is niet vol te houden. En overdreven positief doen werkt ook goed, maar is niet vol te houden. Dus kijken jullie hoe de vlag er bij hangt en wat dan het beste werkt om zo min mogelijk strijd te krijgen.
Op deze manier krijgt jouw kind in haar onmacht veel macht over jullie en het gezinsleven. Ze ziet of voelt ongetwijfeld ook jullie onmacht en dat voelt weer onveilig. Daarom zoekt ze de grenzen, in een poging grip te krijgen en duidelijkheid.
Ik snap dat dit uitputtend is.
Ik zou toch proberen om voor 1 aanpak te kiezen en dit langere tijd consequent vol te houden.
Waar staan jullie aangemeld voor hulp? Zijn er nog andere opties met een kortere wachttijd? Is het buurtteam al betrokken of het cjg? Heeft jullie huisarts een poh-jeugd? Wellicht kun je daar eens mee sparren en kan deze nog tips geven of de wachttijd overbruggen.
In je laatste post lees ik 2 dingen: lik op stuk werkt het beste, maar is niet vol te houden. En overdreven positief doen werkt ook goed, maar is niet vol te houden. Dus kijken jullie hoe de vlag er bij hangt en wat dan het beste werkt om zo min mogelijk strijd te krijgen.
Op deze manier krijgt jouw kind in haar onmacht veel macht over jullie en het gezinsleven. Ze ziet of voelt ongetwijfeld ook jullie onmacht en dat voelt weer onveilig. Daarom zoekt ze de grenzen, in een poging grip te krijgen en duidelijkheid.
Ik snap dat dit uitputtend is.
Ik zou toch proberen om voor 1 aanpak te kiezen en dit langere tijd consequent vol te houden.
Waar staan jullie aangemeld voor hulp? Zijn er nog andere opties met een kortere wachttijd? Is het buurtteam al betrokken of het cjg? Heeft jullie huisarts een poh-jeugd? Wellicht kun je daar eens mee sparren en kan deze nog tips geven of de wachttijd overbruggen.
Wat ik niet zo goed begrijp is dat je op het forum allerlei zeiktopics hebt waarin je je ouders in een extreem kwaad daglicht zet en je hen van alles kwalijk neemt waarom jij bent zoals je bent en vervolgens ga je andere ouders precies hetzelfde aanraden wat jouw ouders jou aangedaan hebben. Waarom doe je dat?quote:
Mijn ouders gingen verder dan een tik.quote:
[..]
Wat ik niet zo goed begrijp is dat je op het forum allerlei zeiktopics hebt waarin je je ouders in een extreem kwaad daglicht zet en je hen van alles kwalijk neemt waarom jij bent zoals je bent en vervolgens ga je andere ouders precies hetzelfde aanraden wat jouw ouders jou aangedaan hebben. Waarom doe je dat?
Daar zal je het wel naar gemaakt hebben dan. Klotekinderenquote:
[..]
Mijn ouders gingen verder dan een tik.
M'n schoenen zijn gejat, maar ik hoef niet meer naar buiten, want er is nog wel wat.
Nou ik ben niet tegen een corrigerende tik of stteng straffen bij misdragingenquote:
[..]
Daar zal je het wel naar gemaakt hebben dan. Klotekinderen
(was maar een grapje uiteraard). Ik ben ook niet tegen een tik/pets voor je harses hoor. (ik heb ook geen kinderen, wees niet bang).quote:
[..]
Nou ik ben niet tegen een corrigerende tik of stteng straffen bij misdragingen
Ik heb mijn moeder ooit eens horen vertellen dat ze mijn oudere zus geslagen had (zal vast wel terecht geweest zijn), en dat mijn moeder daar ontzettende spijt van had. (en niet eens meer kon herinneren waar het om ging).
Kinderen zijn soms willens en wetens vervelend, dan mag er best een stimulerende correctie gedaan worden. Wat is het alternatief? Kinderen zoals in dit topic? Gezellig.
Tip: Denk bij het disciplineren van kinderen aan de buren! Voor je t weet heb je Jeugdzorg aan de deur
M'n schoenen zijn gejat, maar ik hoef niet meer naar buiten, want er is nog wel wat.
Ja dit dus. Jeugdzorg is een absolute faalorganisatie vol met incapabele huismoeders.quote:
Tip: Denk bij het disciplineren van kinderen aan de buren! Voor je t weet heb je Jeugdzorg aan de deur
Tegenwoordig moet je er voorzichtig mee zijn. Wat corrigerende tikken werken uitermate goed, je moet ze niet een lens slaan maar net hard genoeg.
oefening baart kunstquote:
[..]
Ja dit dus. Jeugdzorg is een absolute faalorganisatie vol met incapabele huismoeders.
Tegenwoordig moet je er voorzichtig mee zijn. Wat corrigerende tikken werken uitermate goed, je moet ze niet een lens slaan maar net hard genoeg.
M'n schoenen zijn gejat, maar ik hoef niet meer naar buiten, want er is nog wel wat.
Ik denk oprecht dat de huidige jeugd zo brutaal en agressief is omdat ze thuis hun plek niet leren kennen.
Goede analyse, wij zien zelf ook onze "tekort koming" hierin. De afwisseling vindt ook plaats door "gedrags verandering"quote:
Allereerst wil ik zeggen dat het pittig klinkt en dat het goed is dat jullie hier hulp bij zoeken.
In je laatste post lees ik 2 dingen: lik op stuk werkt het beste, maar is niet vol te houden. En overdreven positief doen werkt ook goed, maar is niet vol te houden. Dus kijken jullie hoe de vlag er bij hangt en wat dan het beste werkt om zo min mogelijk strijd te krijgen.
Op deze manier krijgt jouw kind in haar onmacht veel macht over jullie en het gezinsleven. Ze ziet of voelt ongetwijfeld ook jullie onmacht en dat voelt weer onveilig. Daarom zoekt ze de grenzen, in een poging grip te krijgen en duidelijkheid.
Ik snap dat dit uitputtend is.
Ik zou toch proberen om voor 1 aanpak te kiezen en dit langere tijd consequent vol te houden.
Waar staan jullie aangemeld voor hulp? Zijn er nog andere opties met een kortere wachttijd? Is het buurtteam al betrokken of het cjg? Heeft jullie huisarts een poh-jeugd? Wellicht kun je daar eens mee sparren en kan deze nog tips geven of de wachttijd overbruggen.
Daarmee zeggend dat bij perioden van goed gedrag automatisch de teugels weer vieren en je verslapt in het lik op stuk beleid of extreem positief benaderen. Dat laatste passen we overigens weinig toe omdat wij niet zo'n slap kind willen dat niet overweg kan gaan met een strenge "nee". Wij geven daardoor heel veel liefde. Leuke dingen doen samen en veel knuffelen. Maar zijn absoluut streng.
Wij horen ook vaak dat we "te streng" zijn. Maar te kennen onze dochter niet
Er is hier gevraagd naar hoe de externe hulp is/wordt geregeld.
Wij wonen in Duitsland, daar is het anders geregeld. Maar zijn ze altijd wel heel grondig (gelukkig).
Het loopt nu via een kinder (psycho) klinik waarbij we verschillende gesprekken hebben gehad met psychiaters en ons kind wordt door fysio.spec beoordeeld. Dit loopt over meerdere dagen. Tevens bloed onderzoeken op hormonaal niveau en zelfs echos van eierstokken zijn er gemaakt. Daar schijnen ze wat uit te kunnen halen...
(wist je trouwens dat meisjes van jongs af aan al "eitjes" in de baarmoeder hebben? Ik zag er honderdenen zitten! Schijnt met de jaren te verdwijnen. Ze hebben het mij uitgelegd hoe het zit maar mijn "dokter Duits" is niet goed genoeg om alles te onthouden
.Op dit moment van schrijven heeft ze 2uur lang "gym" met een spec.fysio.
1e week Juni uitslag!
Klinkt goed die Deutsche Grundlichkeit.
Ik wist dat wel van die eicellen, maar niet dat er ook een verband kan zijn met gedragsproblemen. Hier ben ik wel nieuwsgierig naar als je meer weet
Ik wist dat wel van die eicellen, maar niet dat er ook een verband kan zijn met gedragsproblemen. Hier ben ik wel nieuwsgierig naar als je meer weet
Ja, thuis begint het. Maar ook bv. op school lijkt het tegenwoordig vaker slappe hap te zijn. Idee dat veel ouders thuis ook druk zijn met veel dingen, behalve met hun kinderen.quote:
Ik denk oprecht dat de huidige jeugd zo brutaal en agressief is omdat ze thuis hun plek niet leren kennen.
Ach ja, een punt heeft ze toch wel? Als je alles over laat aan een kind van 3, dan eet je (bij wijze van) elke dag friet, zitten ze elke avond voor de tv tot ze in slaap vallen, elke dag ijs, etc.quote:
Kinderen hebben grenzen, voorspelbaarheid en empathie nodig om zich veilig te voelen. Dus stel duidelijk en consequent grenzen zonder boos te worden.quote:
[..]
Ach ja, een punt heeft ze toch wel? Als je alles over laat aan een kind van 3, dan eet je (bij wijze van) elke dag friet, zitten ze elke avond voor de tv tot ze in slaap vallen, elke dag ijs, etc.
Dat staat mijlenver van een kind van 3 zelf de grenzen laten bepalen.
Resistance is futile.
Succes deze/volgende week!quote:
[..]
Goede analyse, wij zien zelf ook onze "tekort koming" hierin. De afwisseling vindt ook plaats door "gedrags verandering"
Daarmee zeggend dat bij perioden van goed gedrag automatisch de teugels weer vieren en je verslapt in het lik op stuk beleid of extreem positief benaderen. Dat laatste passen we overigens weinig toe omdat wij niet zo'n slap kind willen dat niet overweg kan gaan met een strenge "nee". Wij geven daardoor heel veel liefde. Leuke dingen doen samen en veel knuffelen. Maar zijn absoluut streng.
Wij horen ook vaak dat we "te streng" zijn. Maar te kennen onze dochter niet
Er is hier gevraagd naar hoe de externe hulp is/wordt geregeld.
Wij wonen in Duitsland, daar is het anders geregeld. Maar zijn ze altijd wel heel grondig (gelukkig).
Het loopt nu via een kinder (psycho) klinik waarbij we verschillende gesprekken hebben gehad met psychiaters en ons kind wordt door fysio.spec beoordeeld. Dit loopt over meerdere dagen. Tevens bloed onderzoeken op hormonaal niveau en zelfs echos van eierstokken zijn er gemaakt. Daar schijnen ze wat uit te kunnen halen...
(wist je trouwens dat meisjes van jongs af aan al "eitjes" in de baarmoeder hebben? Ik zag er honderdenen zitten! Schijnt met de jaren te verdwijnen. Ze hebben het mij uitgelegd hoe het zit maar mijn "dokter Duits" is niet goed genoeg om alles te onthouden
Op dit moment van schrijven heeft ze 2uur lang "gym" met een spec.fysio.
1e week Juni uitslag!
En de eicellen van meisjes worden al gevormd nog voor ze geboren worden. Jij hebt als eicel nog een maand of 5 in je oma's baarmoeder doorgebracht.
Resistance is futile.
Precies!quote:
[..]
Kinderen hebben grenzen, voorspelbaarheid en empathie nodig om zich veilig te voelen. Dus stel duidelijk en consequent grenzen zonder boos te worden.
Dat staat mijlenver van een kind van 3 zelf de grenzen laten bepalen.
SootSprite zegt dat je een kind van 5 gewoon moet vastpakken en die kleren moet aantrekken. In de realiteit betekent dat, dat je geweld moet gebruiken om het kind die kleren aan te krijgen, want een kind dat die kleren niet aan wil zal zich fysiek gaan verzetten, dus je ontkomt dan echt niet aan het gebruik van fysiek geweld.
Niemand zegt dat je een kind alles moet laten bepalen, maar vanuit een autoritaire houding een kind gaan dwingen om te luisteren is het andere uiterste. Als je kind alleen maar doet wat je zegt omdat hij bang voor je is, dan heb je in mijn ogen echt gefaald als ouder.
Klopt inderdaad, rond de 20 weken in de zwangerschap heeft het ongeboren meisje al alle eicellen voor haar hele leven. Iedereen heeft dus voor de helft ook in de buik van zijn/haar oma gezeten. 😁quote:
[..]
Succes deze/volgende week!
En de eicellen van meisjes worden al gevormd nog voor ze geboren worden. Jij hebt als eicel nog een maand of 5 in je oma's baarmoeder doorgebracht.
Precies, dan ga je dus niet eindeloos over alles in discussie met een kind van 3.quote:
[..]
Kinderen hebben grenzen, voorspelbaarheid en empathie nodig om zich veilig te voelen. Dus stel duidelijk en consequent grenzen zonder boos te worden.
Dat staat mijlenver van een kind van 3 zelf de grenzen laten bepalen.
quote:
[..]
Klopt inderdaad, rond de 20 weken in de zwangerschap heeft het ongeboren meisje al alle eicellen voor haar hele leven. Iedereen heeft dus voor de helft ook in de buik van zijn/haar oma gezeten. 😁
En deze uitslag was verschoven naar deze ochtend en ze begonnen met de woorden:quote:
Het is goed dat jullie hier gekomen zijn...
Daar schoot ik direct vol van want het is een bevestiging naar jezelf en de rest toe. Je bent niet gek, je onderbruik gevoel heeft altijd gelijk gehad.
We hebben een dik uur lang gesproken over hun bevindingen en conclusies. Er was alle tijd en aandacht en ze hebben exact hetzelfde gezien als wij hadden beschreven!
Samengevat kan er gezegt worden dat ze onder de categorie ADHD valt en zij een verhoogd "aufmerksamkeit" heeft. Een samenvattend woordt voor "aandacht" waarin zij te veel van de omgeving vraagt.
ADHD en Aufmerksamkeit is een brede categorie en we zijn er op tijd bij (5j). Komende tijd gaan ze nog enkele aanverwante diagnoses onderzoeken om tot een gerichte aanbeveling te komen van; ouderlijke begeleiding / pedagogische zorg / medicatie.
We zijn dan ook erg "opgelucht" en nu kunnen we samen kijken naar de juiste begeleiding
Wat fijn voor jullie, eindelijk duidelijkheidquote:
[..]
En deze uitslag was verschoven naar deze ochtend en ze begonnen met de woorden:
Het is goed dat jullie hier gekomen zijn...
Daar schoot ik direct vol van want het is een bevestiging naar jezelf en de rest toe. Je bent niet gek, je onderbruik gevoel heeft altijd gelijk gehad.
We hebben een dik uur lang gesproken over hun bevindingen en conclusies. Er was alle tijd en aandacht en ze hebben exact hetzelfde gezien als wij hadden beschreven!
Samengevat kan er gezegt worden dat ze onder de categorie ADHD valt en zij een verhoogd "aufmerksamkeit" heeft. Een samenvattend woordt voor "aandacht" waarin zij te veel van de omgeving vraagt.
ADHD en Aufmerksamkeit is een brede categorie en we zijn er op tijd bij (5j). Komende tijd gaan ze nog enkele aanverwante diagnoses onderzoeken om tot een gerichte aanbeveling te komen van; ouderlijke begeleiding / pedagogische zorg / medicatie.
We zijn dan ook erg "opgelucht" en nu kunnen we samen kijken naar de juiste begeleiding
So rest assured I have the key to every opening
To every wishing well that's deep enough to dream
I want to show you just how fascinating kissing is
When earth collides with all the space between
To every wishing well that's deep enough to dream
I want to show you just how fascinating kissing is
When earth collides with all the space between
Wat fijn @Barry1986! Op naar een betere sfeer in huis voor iedereen!
Dat is natuurlijk niet 1-2-3 gedaan, maar iig gaan jullie nu hulp krijgen!
Dat is natuurlijk niet 1-2-3 gedaan, maar iig gaan jullie nu hulp krijgen!
***
|
|
