Het ouderschap niet leuk vinden

quote:

Op vrijdag 10 februari 2023 15:47 schreef _Lily_ het volgende:

[..]
Nope haha
Totaal niet mee bezig geweest. Ik dan. Maar man blijkbaar wel in z’n hoofd haha

Lekker dan

quote:

Op vrijdag 10 februari 2023 15:06 schreef Viv het volgende:

[..]
Ik heb het niet.

Wel dat ik besef hoe fragiel het leven is, en hoe kwetsbaar je als ouder bent. Zowel wanneer er iets met mijn kind zou gebeuren, als wanneer mij iets zou overkomen waardoor zij haar moeder kwijtraakt.

Maar als mijn dochter in goede handen is, dan sta ik niet 'aan', ook niet een beetje.

Als mijn dochter in goede handen is, tegenwoordig ook haar eigen handen overigens, maak ik me over haar geen zorgen. Maar toen wij onlangs voor het eerst in jaren echt een weekendje samen weg waren, naar het buitenland, vond ik de gedachte dat er iets met ons kon gebeuren en zij dan niemand meer zou hebben, wel een lastige.

Tegelijkertijd was het ook zo fijn om weer eens even samen te zijn en gewoon te genieten van het samen zijn, dat die gedachte maar kort naar boven kwam. Zo fijn dat samen iets doen nog net zo leuk is als 14 jaar geleden toen er nog geen kind was. Je zult elkaar maar zover kwijtgeraakt zijn, dat je het samen niet meer fijn kunt hebben.

Ik weet nog wel toen mijn eerste nog een baby was. Hoe vaak ik toen niet heb gehoord dat ik ervan moest genieten. Terwijl ik alleen maar dacht, het kan me eventjes niet snel genoeg gaan Ik vond het een hele verandering, een baby (zoals iedereen denk ik) en ik durf ook best te zeggen dat ik gewoon geen baby-moeder ben. Ik heb beide met liefde verzorgd en eten en drinken gegeven maar om nou te zeggen dat ik de babytijd leuk vond, nee.

quote:

Op vrijdag 10 februari 2023 13:32 schreef roos94 het volgende:
Het allerkutste van ouderschap is imo toch wel ziek zijn en geen oppas kunnen regelen. Even indenken dat je 40 graden koorts heb, ijlend barstende koppijn , spugen. En dan de hele dag thuis bent met een stuiterende peuter. De hel is er niets bij.

Oh maar hier zou ik linea recta een vriendin, neef of nicht voor bellen. Mag m’n neefje dagje uni skippen, schuif ik hem een honderdje toe

quote:

Op vrijdag 10 februari 2023 15:06 schreef Viv het volgende:

[..]
Ik heb het niet.

Wel dat ik besef hoe fragiel het leven is, en hoe kwetsbaar je als ouder bent. Zowel wanneer er iets met mijn kind zou gebeuren, als wanneer mij iets zou overkomen waardoor zij haar moeder kwijtraakt.

Maar als mijn dochter in goede handen is, dan sta ik niet 'aan', ook niet een beetje.

Dat herken ik ook wel. Ik bedoel het waakvlammetje ook niet als bezorgd zijn. Ik ga regelmatig een weekendje zonder kind (of man) weg en maak me dan geen seconde druk. Mijn modus van "niet ontspannen" naar "ontspannen" is niet zo super zwart wit ofzo. Maar ik zit ook wel erg in mijn hoofd hoor

quote:

Op vrijdag 10 februari 2023 16:24 schreef _Lily_ het volgende:

[..]
Oh maar hier zou ik linea recta een vriendin, neef of nicht voor bellen. Mag m’n neefje dagje uni skippen, schuif ik hem een honderdje toe

Moet je zulks wel hebben natuurlijk

quote:

Op vrijdag 10 februari 2023 17:37 schreef Poolbal het volgende:

[..]
Ik deze voor m'n dochter:

The Isley Brothers - Contagious (Official Video)

Special lady, drive me crazy 🎶
(Blijkt nu sexy lady te zijn, maar zo had ik het niet onthouden)

Als we nu toch bezig zijn, onthou deze ook even, voor als ze nog ietsje ouder is:


Pissige bui gegarandeerd!

Mijn kind houdt van

Ik vertel hem maar niet wat mijn gedachten daarbij zijn.

Hoop herkenning.
Ik vond het regelmatig fucking zwaar. Dochter 1 was een huilbaby met zware koemelkallergie en reflux. Dat ging gelukkig steeds beter en ze werd een leuk eigenwijs kind. Toen kwam dochter 2.. weer een huilbaby maar nu zonder medische achtergrond. Dit bleek een hele pittige dame te zijn.

Ondertussen zijn de 17 en 13 en is het een stuk makkelijker geworden. Ze zijn niet meer compleet afhankelijk van mij, doen heel veel zelfstandig. Maar die puberbuien soms..... af en toe weet ik echt niet wat ik daar mee aan moet.

Wij hebben een dochter van bijnaaaaa 1,5 jaar oud (over 4 dagen precies) en ik herken veel van wat je zegt. Ze is erg ondernemend en druk, altijd actief en aan het bewegen. Speelt het liefst met ons, al gaat het steeds beter om zichzelf te vermaken. Speelt graag actief: klimmen, staan bij haar keukentje, glijden van de glijbaan en met spulletjes rondlopen. Vooral de nachten zijn soms kut, ze slaapt nog niet de hele nacht door (2x gedaan in 1,5 jaar tijd) en ja, dat is soms vermoeiend. Maar het is wel heel leuk om iedere dag weer nieuwe dingen te zien die ze zegt, begrijpt en kan. Maar ja, het is in die zin beklemmend, omdat je weinig tot geen tijd voor jezelf hebt, behalve 's avonds van half 8 tot half 10/10 uur. Ja, dat hoort erbij en daar heb ik zelf voor gekozen, maar toch. Aan de ene kant mis ik dat mini-meisje, aan de andere kant ben ik blij dat ze groter wordt en alles steeds duidelijker aan kan geven. Komt er nog een tweede als het ons gegeven is? Daar twijfelen we heel hard over. Mochten we er nog voor willen gaan, dan pas als dochter minimaal drie jaar oud is.

En ja, dat 'aan staan' en waakvlammetje heb ik ook. Mijn grootste angst is dat haar iets overkomt. Het houdt me niet echt actief bezig, maar ik vind het altijd weer heel fijn als ik haar 's avonds weer veilig in m'n armen kan sluiten. Het is inderdaad een gevoel van 'ik heb nu iemand die van mij afhankelijk is en ik heb iemand van wie ik zo ongelooflijk veel houd, mijn eigen vlees en bloed'. Als je dat kwijt zou raken, poh, moet er niet aan denken. Ze heeft papa en oma en de gastouder die heel goed voor haar zorgen, maar toch, als moeder blijf je dat alert zijn altijd houden (denk ik).

quote:

Op zondag 12 februari 2023 09:32 schreef Komkommerschijfje het volgende:
Wij hebben een dochter van bijnaaaaa 1,5 jaar oud (over 4 dagen precies) en ik herken veel van wat je zegt. Ze is erg ondernemend en druk, altijd actief en aan het bewegen. Speelt het liefst met ons, al gaat het steeds beter om zichzelf te vermaken. Speelt graag actief: klimmen, staan bij haar keukentje, glijden van de glijbaan en met spulletjes rondlopen. Vooral de nachten zijn soms kut, ze slaapt nog niet de hele nacht door (2x gedaan in 1,5 jaar tijd) en ja, dat is soms vermoeiend. Maar het is wel heel leuk om iedere dag weer nieuwe dingen te zien die ze zegt, begrijpt en kan. Maar ja, het is in die zin beklemmend, omdat je weinig tot geen tijd voor jezelf hebt, behalve 's avonds van half 8 tot half 10/10 uur. Ja, dat hoort erbij en daar heb ik zelf voor gekozen, maar toch. Aan de ene kant mis ik dat mini-meisje, aan de andere kant ben ik blij dat ze groter wordt en alles steeds duidelijker aan kan geven. Komt er nog een tweede als het ons gegeven is? Daar twijfelen we heel hard over. Mochten we er nog voor willen gaan, dan pas als dochter minimaal drie jaar oud is.

Die van ons is over 2 weken 1.5 en slaapt wel al een jaar door, maar zelfs dan nog is het vermoeiend pfoeeii wat een leeftijd.

quote:

Op zondag 12 februari 2023 21:03 schreef Poolbal het volgende:

[..]
Maar je kunt toch ook een avond in de regen buiten staan en jezelf afranselen met brandnetels? Dat is tenminste niet blijvend. (😉)

quote:

Op vrijdag 10 februari 2023 10:19 schreef valentijn101 het volgende:
Eindelijk. Goed topic. Ik zou willen dat ze dit soort dingen eens in de Flair/ Libelle/ Viva zetten.

Ik heb geen kinderen en wil ze ook niet. Denk ik. Ik twijfel soms maar als ik er dan weer eentje zie dan krijg ik de rillingen. Maar wat ik wilde zeggen is dat deze heus in bladen staan (o.a. de Linda.) maar je zult ze waarschijnlijk niet hebben gezien. Dat weet ik want ik heb soms wat twijfel. En dan kijk ik eens of en hoe vaak mensen spijt hebben en waarom. Om te checken of dat ook redenen voor mij zouden kunnen zijn.

https://www.linda.nl/pers(...)en-legenestsyndroom/

https://www.linda.nl/nieuws/moederdag-enquete-moeder-moeilijk/

https://www.libelle.nl/sh(...)-taboe-te-doorbreken

https://marieclaire.nl/ar(...)spijt-van-mijn-kind/

https://www.cjg043.nl/hel(...)jn-kind-tips-advies/

https://www.jmouders.nl/parentale-burn-out-symptomen/

Geen willekeurig blaadje maar toch:

https://www.rtlnieuws.nl/(...)een-maar-leuk-praten

https://www.intermediair.(...)F%2Fwww.google.nl%2F

https://dadventures.nl/va(...)rschap-niet-leuk-is/

Je had ook een Nederlandse podcast: Dad or alive. Daar is ook een aflevering over de vreselijke eerste twee jaar.

Er zijn echt veel verhalen over spijt en dingen niet leuk vinden. En de typische blaadjes hebben het hier gewoon over. Ook als je zoekt op bijvoorbeeld ‘mijn kind spuugzat’ kom je zoveel tegen. Er is gewoon veel. Bovenstaande is misschien maar 1% van alles wat ik ooit gelezen heb, .

quote:

Op maandag 13 februari 2023 11:40 schreef ChipsZak. het volgende:

[..]
Ik heb geen kinderen en wil ze ook niet. Denk ik. Ik twijfel soms maar als ik er dan weer eentje zie dan krijg ik de rillingen. Maar wat ik wilde zeggen is dat deze heus in bladen staan (o.a. de Linda.) maar je zult ze waarschijnlijk niet hebben gezien. Dat weet ik want ik heb soms wat twijfel. En dan kijk ik eens of en hoe vaak mensen spijt hebben en waarom. Om te checken of dat ook redenen voor mij zouden kunnen zijn.

https://www.linda.nl/pers(...)en-legenestsyndroom/

https://www.linda.nl/nieuws/moederdag-enquete-moeder-moeilijk/

https://www.libelle.nl/sh(...)-taboe-te-doorbreken

https://marieclaire.nl/ar(...)spijt-van-mijn-kind/

https://www.cjg043.nl/hel(...)jn-kind-tips-advies/

https://www.jmouders.nl/parentale-burn-out-symptomen/

Geen willekeurig blaadje maar toch:

https://www.rtlnieuws.nl/(...)een-maar-leuk-praten

https://www.intermediair.(...)F%2Fwww.google.nl%2F

https://dadventures.nl/va(...)rschap-niet-leuk-is/

Je had ook een Nederlandse podcast: Dad or alive. Daar is ook een aflevering over de vreselijke eerste twee jaar.

Er zijn echt veel verhalen over spijt en dingen niet leuk vinden. En de typische blaadjes hebben het hier gewoon over. Ook als je zoekt op bijvoorbeeld ‘mijn kind spuugzat’ kom je zoveel tegen. Er is gewoon veel. Bovenstaande is misschien maar 1% van alles wat ik ooit gelezen heb, .

Spijt van je kinderen hebben is nog steeds een enorm taboe. Ik denk dat veel ouders wel anoniem hun verhaal durven te doen en dan nog worden ze vaak met de grond gelijk gemaakt. Want het is toch heel bijzonder, een kind krijgen. Of je krijgt van die verhalen over miskramen of niet zwanger kunnen raken. Ja dat is heel naar, maar totaal niet relevant.

Het is ok om spijt te hebben. Je kunt immers niks aan dat gevoel doen. Punt is wel dat je dit niet aan je kinderen laat merken en dat is iets wat me toch wel lastig lijkt.

De (korte) fase dat je een peuter en een baby/dreumes hebt, of een dreumes en kleuter, of iets in die trant, is nogal heftig. Wij zaten toen precies middenin de pandemie, dus geen opvang, geen school, geen opa en oma, niks.

Inmiddels zijn onze kinderen ouder en is de rust wedergekeerd. Ze gaan naar school, hebben hun eigen vriendjes, sport en clubjes. De jongste heeft nu bijna zijn zwemdiploma's, dus ook daar geen zorgen meer over binnenkort.

Achteraf vind ik het erg meevallen. Je moet je instellen op een paar tropenjaren, maar als het goed is weet je dit wanneer je aan kinderen begint. Toch gaan die paar jaar snel voorbij als je erop terugkijkt en dan kom ik tot de conclusie dat het het allemaal dubbel en dwars waard is. Inmiddels kunnen we alles zo makkelijk doen met onze kinderen en is het vooral erg gezellig thuis (niet meer vermoeiend). We gaan de komende jaren veel reizen met elkaar, daar kan ik erg naar uitkijken.

Wat ik vaak zie is dat ouders van 3 of meer kinderen het erg zwaar hebben en al helemaal als de kinderen erg dicht op elkaar zitten qua leeftijden. Ik begrijp die keuze niet zo goed. Waarom voor een 3e gaan, terwijl je het met twee kinderen al niet kan bolwerken? Dit soort beslissingen zie ik veel om me heen en dan vraag ik me af waarom mensen dit doen. Soms lijkt het alsof ze het zichzelf bewust zo moeilijk mogelijk maken.

Ik heb best wat vrienden die bewust kindvrij zijn en al praten ze daar altijd erg trots over, ik zou niet met ze willen ruilen. Alles wat ik de afgelopen negen jaar heb meegemaakt (zwangerschap, bevalling, alle fasen van de kindertijd) had ik niet willen missen, al was het soms zwaar.

Het ouderschap is niet het makkelijkste pad, maar voor mij is het het meest betekenisvolle en leerzame pad waar ik veel voldoening uithaal.

Ik heb absoluut geen spijt. Maar ik ben wel erg blij dat ik werk. Want ik zou wel gek worden zo nu en dan, als ik er 24/7 mee bezig moest zijn, jaar in jaar uit.
Ik vind het fijn om op het werk even geen moeder te zijn. Maar gewoon mezelf. Mezelf helemaal richten op leuke zaken en zo.

Ik vind/vond het vooral zwaar om als alleenstaande moeder alle ballen hoog te houden. Huiswerk begeleiding, administratie, huis schoon houden. Juiste boodschappen in huis hebben. Op tijd denken aan afspraken en bepaalde spullen mee naar school.

Edit: terwijl ik dit typte herinnerde ik me dat ik eigenlijk een ouder/kind gesprek op school had. Dus ik had m’n post afgebroken en met kind in de oksel naar school gerend. Maar we waren op tijd

Maar ik geniet er wel van het moederschap. Ik zou het voor geen goud willen missen. Maar soms vraag ik me wel af of ik wel een goede moeder ben. Of ik niet te laks ben. Of ik wel een leuke moeder ben. Zeker wanneer ik chagrijnig ben, of overprikkeld…
Maar ik krijg heel veel knuffels en liefde . Dus dat zal wel goed zitten

Soms stel ik mij een leven voor zonder haar, dan word ik misselijk bij de gedachte. Dus nee. Geen spijt. Absoluut niet.
Nog even en we gaan samen vormen en hopen op een tweede. Dan zal dat sowieso anders zijn als toen met m’n dochter samen. Maar al helemaal als er nog een kleintje bij komt

[ Bericht 28% gewijzigd door LadyTagliatelle op 13-02-2023 15:39:26 ]

quote:

Op maandag 13 februari 2023 11:56 schreef Avelie het volgende:
De (korte) fase dat je een peuter en een baby/dreumes hebt, of een dreumes en kleuter, of iets in die trant, is nogal heftig. Wij zaten toen precies middenin de pandemie, dus geen opvang, geen school, geen opa en oma, niks.

Welke pandemie dan, in welk land? Als jouw kinderen 8 en 6 zijn zoals je eerder aangaf dan waren ze in de covid lockdowns in elk geval geen peuter en baby.

quote:

Op maandag 13 februari 2023 15:13 schreef SQ het volgende:

[..]
Welke pandemie dan, in welk land? Als jouw kinderen 8 en 6 zijn zoals je eerder aangaf dan waren ze in de covid lockdowns in elk geval geen peuter en baby.

Daarom zeg ik "iets in die trant". Het begin van de pandemie is nu bijna drie jaar geleden, ze waren 3 en 5, een peuter en kleuter.

quote:

Op maandag 13 februari 2023 14:55 schreef LadyTagliatelle het volgende:
Ik heb absoluut geen spijt. Maar ik ben wel erg blij dat ik werk. Want ik zou wel gek worden zo nu en dan, als ik er 24/7 mee bezig moest zijn, jaar in jaar uit.

Ik vind het fijn om op het werk even geen moeder te zijn. Maar gewoon mezelf.

Ik vind het vooral zwaar om alle ballen hoog te houden. Huiswerk begeleiding, administratie, huis schoon houden. Juiste boodschappen in huis hebben. Op tijd denken aan afspraken en bepaalde spullen mee naar school.

Maar ik geniet er wel van.

Ben je thuis/als moeder niet jezelf?

Als ik hoor hoe anderen het ouderschap omschrijven, dan zou ik gillend gek worden. Altijd aan staan, nooit meer iets voor jezelf doen, het nooit los kunnen laten, je altijd zorgen maken. Het lijkt me erg vermoeiend om er zo in te staan.

Zelf ervaar ik het gelukkig niet zo.

quote:

Op maandag 13 februari 2023 15:33 schreef Avelie het volgende:

[..]
Ben je thuis/als moeder niet jezelf?

Nee dan ben ik Harm

quote:

Op maandag 13 februari 2023 15:35 schreef Avelie het volgende:
Als ik hoor hoe anderen het ouderschap omschrijven, dan zou ik gillend gek worden. Altijd aan staan, nooit meer iets voor jezelf doen, het nooit los kunnen laten, je altijd zorgen maken. Het lijkt me erg vermoeiend om er zo in te staan.

Zelf ervaar ik het gelukkig niet zo.

He gelukkig!