OUD Ouder(s)
Alles over (on)vruchtbaarheid, opvoeding en ontwikkeling.
Nee dan ben ik Harmquote:Op maandag 13 februari 2023 15:33 schreef Avelie het volgende:
[..]
Ben je thuis/als moeder niet jezelf?
Born to Lose, but Built to Win.
He gelukkig!quote:
Als ik hoor hoe anderen het ouderschap omschrijven, dan zou ik gillend gek worden. Altijd aan staan, nooit meer iets voor jezelf doen, het nooit los kunnen laten, je altijd zorgen maken. Het lijkt me erg vermoeiend om er zo in te staan.
Zelf ervaar ik het gelukkig niet zo.
Vriendin van me kreeg in de pandemie een tweeling. Dat was zo ontzettend pittig voor hen. Maar gelukkig is alles goed gekomen. Alleen die tijd halen ze nooit meer in met opa en oma’s. Dat is wel sneuquote:Op maandag 13 februari 2023 15:13 schreef SQ het volgende:
[..]
Welke pandemie dan, in welk land? Als jouw kinderen 8 en 6 zijn zoals je eerder aangaf dan waren ze in de covid lockdowns in elk geval geen peuter en baby.
ze vertelde me wel dat ze het allemaal heel anders had voorgesteld. Maar ja. Is te begrijpen natuurlijk. Ik denk niet dat ze spijt hebben. Maar kan me achteraf wel voorstellen dat sommige ouders dachten, had ik een zwangerschap maar ( voor zover je het kunt sturen) wat uitgesteld. Maar dat weet je natuurlijk allemaal nooit.
Born to Lose, but Built to Win.
De verhalen zijn erg verschillend. Sommige ouders vonden de pandemie erg relaxt, omdat ze konden thuiswerken en er minder verplichtingen waren. Voor anderen was het zwaarder.quote:
[..]
Vriendin van me kreeg in de pandemie een tweeling. Dat was zo ontzettend pittig voor hen. Maar gelukkig is alles goed gekomen. Alleen die tijd halen ze nooit meer in met opa en oma’s. Dat is wel sneu
Ik denk niet dat ze spijt hebben. Maar kan me achteraf wel voorstellen dat sommige ouders dachten, had ik een zwangerschap maar ( voor zover je het kunt sturen) wat uitgesteld. Maar dat weet je natuurlijk allemaal nooit.
Jupquote:
[..]
De verhalen zijn erg verschillend. Sommige ouders vonden de pandemie erg relaxt, omdat ze konden thuiswerken en er minder verplichtingen waren. Voor anderen was het zwaarder.
Born to Lose, but Built to Win.
Ja, in het begin nog proberen normaal te werken met een kind aan je been. Godzijdank had iedereen na een tijdje er wel begrip voor als je met een kind op schoot zat.
Wil me hier nog even volmondig bij aansluiten. Ik word juist doodziek van al die blogjes en blaadjes die je zogenaamd als eerste dingen vertellen die zogenaamd niemand je vertelt. ‘Het eerlijke verhaal.’quote:Op maandag 13 februari 2023 11:40 schreef ChipsZak. het volgende:
[..]
Ik heb geen kinderen en wil ze ook niet. Denk ik. Ik twijfel soms maar als ik er dan weer eentje zie dan krijg ik de rillingen. Maar wat ik wilde zeggen is dat deze heus in bladen staan (o.a. de Linda.) maar je zult ze waarschijnlijk niet hebben gezien. Dat weet ik want ik heb soms wat twijfel. En dan kijk ik eens of en hoe vaak mensen spijt hebben en waarom. Om te checken of dat ook redenen voor mij zouden kunnen zijn.
[…]
Er zijn echt veel verhalen over spijt en dingen niet leuk vinden. En de typische blaadjes hebben het hier gewoon over. Ook als je zoekt op bijvoorbeeld ‘mijn kind spuugzat’ kom je zoveel tegen. Er is gewoon veel. Bovenstaande is misschien maar 1% van alles wat ik ooit gelezen heb,.
Wáren er nog maar dingen die niemand je vertelt. Ik vind het echt bizar hoe sommige vrouwen bijvoorbeeld de behoefte hebben om onder werkelijk ieder Facebookbericht dat over bevallingen gaat te delen dat ze een totaalruptuur hadden en ‘helemaal aan flarden lagen’ en nog net geen Paint erbij posten met een sfeerimpressie van het rampgebied.
Of van die horrorverhalen over poepluiers tot in de nek van het kind. Kinderkots op spachtelputz. Uitgeharde Brinta in de hoekjes van je triptrap. Een non-existent seks- en/of liefdesleven en Noooooiiit meer “me-time” (
). Bonkjes, sliertjes, alles: er is geen ontkomen aan. Dat alles het liefst op dat afschuwelijk pedante blasé toontje van de doorgewinterde moeder die deze bijltjes nonchalant hanteert en meewarig lacht om het geploeter van de newbies; terwijl het eigen oudste kind net 2,5 maand oud is. Je weet pas echt hoe kut het is als je er middenin zit met je eigen kind(eren), dat geloof ik wel, maar het is echt godsonmogelijk om níet vooraf te weten dat er ook aardig veel Helemaal Niet Leuk is aan het ouderschap.
ChipsZak.
That's hot.
quote:
[..]
Dat alles het liefst op dat afschuwelijk pedante blasé toontje van de doorgewinterde moeder die deze bijltjes nonchalant hanteert en meewarig lacht om het geploeter van de newbies; terwijl het eigen oudste kind net 2,5 maand oud is.
[*] I kill a bitch with a potato peeler for the skrilla.
[*] You wanna mess with a motherfucker that skydives out of a plane to give the Statue of Liberty high fives, doing drive-by’s and miss you with five tries?
[*] You wanna mess with a motherfucker that skydives out of a plane to give the Statue of Liberty high fives, doing drive-by’s and miss you with five tries?
ChipsZak.
That's hot.
Zit momenteel in een hostel en er loopt hier een kind rond dat steeds op een didgeridoo loopt te blazen, 
. En natuurlijk steeds dezelfde bromtoon want hij weet nergens wat van. En doet-ie dat niet? Dan slaat hij wel op trommels. En ik vind het dan nog het ergst als ouders, maar vooral ook andere mensen(!), zo lief lachen naar dat kind en het helemaal grappig en schattig vinden. Like, waarom moedig je het aan? . Dat geneest me spontaan weer van die twijfel die soms de kop opsteekt.
Ik dacht nog aan dit topic daardoor,. Jaja, het is 'anders als het je eigen kind is'. Nou, dat vraag ik me dus af. Je zou maar constant zo'n luid aandachtsapparaat om je heen hebben als je een boek wil lezen of al niet een fijne bui hebben.
. En natuurlijk steeds dezelfde bromtoon want hij weet nergens wat van. En doet-ie dat niet? Dan slaat hij wel op trommels. En ik vind het dan nog het ergst als ouders, maar vooral ook andere mensen(!), zo lief lachen naar dat kind en het helemaal grappig en schattig vinden. Like, waarom moedig je het aan? . Dat geneest me spontaan weer van die twijfel die soms de kop opsteekt. Ik dacht nog aan dit topic daardoor,
. Jaja, het is 'anders als het je eigen kind is'. Nou, dat vraag ik me dus af. Je zou maar constant zo'n luid aandachtsapparaat om je heen hebben als je een boek wil lezen of al niet een fijne bui hebben. SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.[*] I kill a bitch with a potato peeler for the skrilla.
[*] You wanna mess with a motherfucker that skydives out of a plane to give the Statue of Liberty high fives, doing drive-by’s and miss you with five tries?
Misschien is het een troost, zag dit topic bij actieve topics, maar al mijn vrienden hebben kinderen en ervaren dit allemaal.
Het is wel 'grappig', ik ben bewust kindloos en ze komen allemaal naar mij toe, onder de voorwaarde dat ik het niet doorvertel (wat ik ook niet doe) en vertellen allemaal hoe zwaar het ouderschap valt en schamen zich enorm voor deze gevoelens. Als ze met andere ouders zijn doen ze net alsof het allemaal geweldig en gemakkelijk is, maar ondertussen... Sommigen houden zelfs die schijn op in hun huwelijk. Zelfs mijn eigen moeder vertelt me hoe blij ze is dat mijn broer en ik volwassen zijn, want opvoeden gewoon niet leuk is (kinderen voor sommigen wel, maar de verantwoordelijkheid erbij)
Dit betekent niet dat ze niet van hun kinderen houden. Dit betekent ook niet dat ze niet van hun partner houden. Alleen het is zwaar, het is zwaar om een partner te hebben, nog zwaarder om kinderen te hebben. Dit drukt een enorm stempel op je huwelijk of relatie. Je moet sterk in je schoenen staan hiervoor.
Ik merk ook aan de mensen om me heen dat het gemakkelijker wordt als de kinderen ouder worden, zelfstandiger. Dan is het nog niet gemakkelijk, maar gemakkelijker dan die leeftijd die jij beschrijft.
Met andere woorden: schaam je niet. Ik vind het goed en dapper dat je je hier uitspreekt en het komt echt wel goed
Sterkte.
Het is wel 'grappig', ik ben bewust kindloos en ze komen allemaal naar mij toe, onder de voorwaarde dat ik het niet doorvertel (wat ik ook niet doe) en vertellen allemaal hoe zwaar het ouderschap valt en schamen zich enorm voor deze gevoelens. Als ze met andere ouders zijn doen ze net alsof het allemaal geweldig en gemakkelijk is, maar ondertussen... Sommigen houden zelfs die schijn op in hun huwelijk. Zelfs mijn eigen moeder vertelt me hoe blij ze is dat mijn broer en ik volwassen zijn, want opvoeden gewoon niet leuk is (kinderen voor sommigen wel, maar de verantwoordelijkheid erbij)
Dit betekent niet dat ze niet van hun kinderen houden. Dit betekent ook niet dat ze niet van hun partner houden. Alleen het is zwaar, het is zwaar om een partner te hebben, nog zwaarder om kinderen te hebben. Dit drukt een enorm stempel op je huwelijk of relatie. Je moet sterk in je schoenen staan hiervoor.
Ik merk ook aan de mensen om me heen dat het gemakkelijker wordt als de kinderen ouder worden, zelfstandiger. Dan is het nog niet gemakkelijk, maar gemakkelijker dan die leeftijd die jij beschrijft.
Met andere woorden: schaam je niet. Ik vind het goed en dapper dat je je hier uitspreekt en het komt echt wel goed
Sterkte.
Dat is wel iets van nu. Mijn kind is 12. Toen hij werd geboren zag het social media landschap er heel anders uit en kende ik de mindere verhalen enkel van hier op fok. En die waren toch wel in de minderheid tov de positieve.quote:
[..]
Wil me hier nog even volmondig bij aansluiten. Ik word juist doodziek van al die blogjes en blaadjes die je zogenaamd als eerste dingen vertellen die zogenaamd niemand je vertelt. ‘Het eerlijke verhaal.’
Wáren er nog maar dingen die niemand je vertelt. Ik vind het echt bizar hoe sommige vrouwen bijvoorbeeld de behoefte hebben om onder werkelijk ieder Facebookbericht dat over bevallingen gaat te delen dat ze een totaalruptuur hadden en ‘helemaal aan flarden lagen’ en nog net geen Paint erbij posten met een sfeerimpressie van het rampgebied.
Of van die horrorverhalen over poepluiers tot in de nek van het kind. Kinderkots op spachtelputz. Uitgeharde Brinta in de hoekjes van je triptrap. Een non-existent seks- en/of liefdesleven en Noooooiiit meer “me-time” (
Je weet pas echt hoe kut het is als je er middenin zit met je eigen kind(eren), dat geloof ik wel, maar het is echt godsonmogelijk om níet vooraf te weten dat er ook aardig veel Helemaal Niet Leuk is aan het ouderschap.
Ik voelde me in ieder geval aardig alleen met een HG zwangerschap, prenatale depressie, huilbaby, blijvende klachten nav de bevalling. Meer verhalen met herkenning en ook meer awareness in de omgeving en daarmee begrip had mij denk ik wel geholpen. Dus hoezee voor openheid wat mij betreft. Doorslaan daar in is een algeheel social media probleem toch?
Ik heb je lief mijn hele leven
Oh, zeker. Het is ook niet dat ik tegen delen ben. Heb zelf heel veel geleerd van de bonkjes en sliertjes op Fok bijvoorbeeld 
toen ik nog lurkte lang voordat ik moeder werd. Zo had ik eerder werkelijk geen idee van de gorigheid die kwam kijken bij bevallen en dankzij Fok schrok ik niet zo toen ik zelf aan de beurt was.
Het gaat mij inderdaad om de overdaad en om het inmiddels in mijn ogen dus allang achterhaalde en interessantdoenerige ‘niemand vertelt je dit ooit’ bij al die verhalen. Iedereen vertelt me juist alles, voor mijn gevoel, en ook nog op een onuitstaanbaar toontje.
Edit: het gaat me dus over het heden. Dat het tien of twintig jaar geleden anders was, snap ik.
[ Bericht 7% gewijzigd door Jentin op 14-02-2023 08:06:57 ]
toen ik nog lurkte lang voordat ik moeder werd. Zo had ik eerder werkelijk geen idee van de gorigheid die kwam kijken bij bevallen en dankzij Fok schrok ik niet zo toen ik zelf aan de beurt was. Het gaat mij inderdaad om de overdaad en om het inmiddels in mijn ogen dus allang achterhaalde en interessantdoenerige ‘niemand vertelt je dit ooit’ bij al die verhalen. Iedereen vertelt me juist alles, voor mijn gevoel, en ook nog op een onuitstaanbaar toontje.
Edit: het gaat me dus over het heden. Dat het tien of twintig jaar geleden anders was, snap ik.
[ Bericht 7% gewijzigd door Jentin op 14-02-2023 08:06:57 ]
Ja, dit.quote:
[..]
Dat is wel iets van nu. Mijn kind is 12. Toen hij werd geboren zag het social media landschap er heel anders uit en kende ik de mindere verhalen enkel van hier op fok. En die waren toch wel in de minderheid tov de positieve.
Ik voelde me in ieder geval aardig alleen met een HG zwangerschap, prenatale depressie, huilbaby, blijvende klachten nav de bevalling. Meer verhalen met herkenning en ook meer awareness in de omgeving en daarmee begrip had mij denk ik wel geholpen. Dus hoezee voor openheid wat mij betreft. Doorslaan daar in is een algeheel social media probleem toch?
Toen mijn oudste (volgende maand 22) naar school ging was het echt not done om te laten weten dat je de 6 weken zomervakantie best lang vond. Tegenwoordig mag gewoon de vlag uit als de vakantie voorbij is.
Mijn viertal is "strong-willed", het heeft echt jaren geduurd voordat ik daar eens wat over tegenkwam en dat voelde inderdaad soms best eenzaam.
Dat is inderdaad een (social) media-truukje. Net als "..en je raadt nooit wat er toen gebeurde!!"quote:
Het gaat mij inderdaad om de overdaad en om het inmiddels in mijn ogen dus allang achterhaalde en interessantdoenerige ‘niemand vertelt je dit ooit’ bij al die verhalen.
Dat vind ik al irritant, maar nu bedient elke willekeurige Kimberley die toevallig een kind kreeg zich ervanquote:
[..]
Dat is inderdaad een (social) media-truukje. Net als "..en je raadt nooit wat er toen gebeurde!!"
@Poolbal, de enige tip die ik voor je heb is om niet al te hard te zijn voor jezelf en je het zo gemakkelijk mogelijk te maken. Heb je geen zin om in het weekeinde aan sociale verplichtingen mee te doen, doe het dan niet. Valt het je te zwaar om 's avonds nog een verenigingsleven te onderhouden, doe het dan niet. Kook makkelijk. Neem vrij als je kinderen naar de opvang/oppas/school gaan. Voel je niet verplicht om met je partner van alles te doen als je een oppas hebt, maar plof gerust op de bank. Kijk eens kritisch naar je werk: kun je meer rust in je leven brengen door vaker thuis te werken of een dag minder te werken?
Als ik naar andere ouders kijk, zie ik dat ze vaak heel drukke levens hebben. Komen er kinderen spelen, dan wordt er een programma afgedraaid van samen knutselen, bakken of erop uitgaan. Dat is allemaal hartstikke leuk als je er energie voor hebt of energie van krijgt. Zo niet, leg het jezelf dan vooral niet op.
Ik heb zelf het beklemmende gevoel nooit gehad omdat mijn lief en ik altijd behoorlijk relaxed zijn geweest. Het is een betrekkelijk korte fase, de periode waarin je wordt geleefd door je gezin. De eerste grote mijlpaal vond ik het naar school gaan. Daarna brak zo rond de leeftijd van 6/7 het moment aan waarop ze zelfstandiger werden: zelf uit bed gaan en ontbijt maken, soms zelfs ons een ontbijt op bed brengen. Nog iets later gaan kinderen doorgaans zelfstandig naar school en naar huis, wat ook lucht geeft. En de overgang naar de middelbare school is de volgende grote mijlpaal. Nog steeds ben ik veel met de kinderen bezig, maar het gaat nu meer om helpen met huiswerk en minder om de vroege zorgtaken. Sterker nog, ze helpen gewoon mee in huis. Daar zijn ze vroeg mee begonnen.
Ik vrees dat het cliché waar is: voor je het weet kijk je met weemoed terug op die vroege kindertijd, die veel van je vroeg maar ook geweldig was en misschien wel te snel voorbijging.
Als ik naar andere ouders kijk, zie ik dat ze vaak heel drukke levens hebben. Komen er kinderen spelen, dan wordt er een programma afgedraaid van samen knutselen, bakken of erop uitgaan. Dat is allemaal hartstikke leuk als je er energie voor hebt of energie van krijgt. Zo niet, leg het jezelf dan vooral niet op.
Ik heb zelf het beklemmende gevoel nooit gehad omdat mijn lief en ik altijd behoorlijk relaxed zijn geweest. Het is een betrekkelijk korte fase, de periode waarin je wordt geleefd door je gezin. De eerste grote mijlpaal vond ik het naar school gaan. Daarna brak zo rond de leeftijd van 6/7 het moment aan waarop ze zelfstandiger werden: zelf uit bed gaan en ontbijt maken, soms zelfs ons een ontbijt op bed brengen. Nog iets later gaan kinderen doorgaans zelfstandig naar school en naar huis, wat ook lucht geeft. En de overgang naar de middelbare school is de volgende grote mijlpaal. Nog steeds ben ik veel met de kinderen bezig, maar het gaat nu meer om helpen met huiswerk en minder om de vroege zorgtaken. Sterker nog, ze helpen gewoon mee in huis. Daar zijn ze vroeg mee begonnen.
Ik vrees dat het cliché waar is: voor je het weet kijk je met weemoed terug op die vroege kindertijd, die veel van je vroeg maar ook geweldig was en misschien wel te snel voorbijging.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
quote:
Zit momenteel in een hostel en er loopt hier een kind rond dat steeds op een didgeridoo loopt te blazen,
Ik dacht nog aan dit topic daardoor,Het leuke aan kinderen hebben is dat je samen de rest van de wereld kunt haten.SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Top dat jij nooit dat beklemmende gevoel hebt gehadquote:
@:poolbal, de enige tip die ik voor je heb is om niet al te hard te zijn voor jezelf en je het zo gemakkelijk mogelijk te maken. Heb je geen zin om in het weekeinde aan sociale verplichtingen mee te doen, doe het dan niet. Valt het je te zwaar om 's avonds nog een verenigingsleven te onderhouden, doe het dan niet. Kook makkelijk. Neem vrij als je kinderen naar de opvang/oppas/school gaan. Voel je niet verplicht om met je partner van alles te doen als je een oppas hebt, maar plof gerust op de bank. Kijk eens kritisch naar je werk: kun je meer rust in je leven brengen door vaker thuis te werken of een dag minder te werken?
Als ik naar andere ouders kijk, zie ik dat ze vaak heel drukke levens hebben. Komen er kinderen spelen, dan wordt er een programma afgedraaid van samen knutselen, bakken of erop uitgaan. Dat is allemaal hartstikke leuk als je er energie voor hebt of energie van krijgt. Zo niet, leg het jezelf dan vooral niet op.
Ik heb zelf het beklemmende gevoel nooit gehad omdat mijn lief en ik altijd behoorlijk relaxed zijn geweest.
Moet heerlijk zijn.Dat maakt echter niet dat er een causaal verband zit tussen geen beklemmend gevoel hebben en relaxed zijn. Misschien kan het helpen, maar er zijn zat mensen die dolenthousiast gelukkig worden juist van het hyperen met hun kind en andersom die, hoe relaxed als ze zich ook opgesteld hebben, het toch beklemmend vonden.
Op 28 februari 2012 19:20 schreef lezzer en op 31 augustus 2013 21:27 schreef DancingPhoebe:Jezus, Vanyel, wat een fantastische tips geef jij toch altijd!
Maar wat als je nou juist wel naar die vereniging wil? Of gezellig bij je vrienden langs?quote:
@:poolbal, de enige tip die ik voor je heb is om niet al te hard te zijn voor jezelf en je het zo gemakkelijk mogelijk te maken. Heb je geen zin om in het weekeinde aan sociale verplichtingen mee te doen, doe het dan niet. Valt het je te zwaar om 's avonds nog een verenigingsleven te onderhouden, doe het dan niet. Kook makkelijk. Neem vrij als je kinderen naar de opvang/oppas/school gaan. Voel je niet verplicht om met je partner van alles te doen als je een oppas hebt, maar plof gerust op de bank. Kijk eens kritisch naar je werk: kun je meer rust in je leven brengen door vaker thuis te werken of een dag minder te werken?
Als ik naar andere ouders kijk, zie ik dat ze vaak heel drukke levens hebben. Komen er kinderen spelen, dan wordt er een programma afgedraaid van samen knutselen, bakken of erop uitgaan. Dat is allemaal hartstikke leuk als je er energie voor hebt of energie van krijgt. Zo niet, leg het jezelf dan vooral niet op.
Ik heb zelf het beklemmende gevoel nooit gehad omdat mijn lief en ik altijd behoorlijk relaxed zijn geweest. Het is een betrekkelijk korte fase, de periode waarin je wordt geleefd door je gezin. De eerste grote mijlpaal vond ik het naar school gaan. Daarna brak zo rond de leeftijd van 6/7 het moment aan waarop ze zelfstandiger werden: zelf uit bed gaan en ontbijt maken, soms zelfs ons een ontbijt op bed brengen. Nog iets later gaan kinderen doorgaans zelfstandig naar school en naar huis, wat ook lucht geeft. En de overgang naar de middelbare school is de volgende grote mijlpaal. Nog steeds ben ik veel met de kinderen bezig, maar het gaat nu meer om helpen met huiswerk en minder om de vroege zorgtaken. Sterker nog, ze helpen gewoon mee in huis. Daar zijn ze vroeg mee begonnen.
Ik vrees dat het cliché waar is: voor je het weet kijk je met weemoed terug op die vroege kindertijd, die veel van je vroeg maar ook geweldig was en misschien wel te snel voorbijging.
Want dat is volgens mij juist het probleem van TS. Dat hij daar niet meer zelf de keuze in heeft. En dat hij geen zin meer heeft om alles on hold te zetten voor het gezinsleven.
En dat lijkt me niet heel gek. Dat dat stuk van ouderschap best tegenvalt. Dat de knuffels en de gezelligheid hartstikke leuk zijn, maar dat je gewoon niet meer zelf kunt bepalen wat je gaat doen en wanneer.
En eens met Vanyel.
De definitie van relaxed is natuurlijk ook niet hetzelfde voor iedereen. Wat nou als jouw definitie van relaxed is de halve zaterdag in je pyjama doorbrengen, beetje zappen, beetje boek lezen, ff gamen, naar vrienden toe, door de stad slenteren en op een terras blijven hangen, net waar je zin in hebt maar nu kom je niet meer aan jezelf toe want je moet van alles met je kinderen.
[ Bericht 3% gewijzigd door BE op 14-02-2023 10:33:51 ]
***
Op 28 februari 2012 19:20 schreef lezzer en op 31 augustus 2013 21:27 schreef DancingPhoebe:Jezus, Vanyel, wat een fantastische tips geef jij toch altijd!
Ik weet nog heel goed dat mijn oudste een paar weken oud was en in bed lag 's avonds en mijn vriend was weg voor het werk. De boter was op en ik kon niet zomaar even naar de supermarkt en toen voelde ik voor het eerst dat beklemmende 'aan huis gekluisterd' gevoel. Op dat moment besefte ik dat alles anders geworden was. Het rolde gewoon ineens over me heen, hoe relaxed ik ook ben..
Door krampachtig vast te houden aan dat beeld van alles wat je zou willen doen, kun je de druk zozeer voor jezelf opvoeren dat je alleen nog maar een beklemmend gevoel hebt. Dan schiet het ondernemen van die leuke activiteiten z'n doel voorbij. Neem het welbekende weekeinde weg met je partner: natuurlijk wil je graag aandacht aan elkaar geven zoals je dat voorheen deed, maar als je er te moe voor bent of te veel 'aan' staat, wordt dat al gauw iets wat je er eenvoudig niet bij kunt hebben.quote:
[..]
Maar wat als je nou juist wel naar die vereniging wil? Of gezellig bij je vrienden langs?
Want dat is volgens mij juist het probleem van TS. Dat hij daar niet meer zelf de keuze in heeft. En dat hij geen zin meer heeft om alles on hold te zetten voor het gezinsleven.
En dat lijkt me niet heel gek. Dat dat stuk van ouderschap best tegenvalt. Dat de knuffels en de gezelligheid hartstikke leuk zijn, maar dat je gewoon niet meer zelf kunt bepalen wat je gaat doen en wanneer.
Met het 'relaxed' zijn bedoel ik dat wij vrij makkelijk die dingen even opzij konden zetten. We namen ons bijvoorbeeld voor om 's avonds uit eten te gaan, maar belandden dan alsnog op de bank met een serie aan en een makkelijke maaltijd erbij. Volgens de boekjes is dat desastreus voor je relatie, maar het hielp ons om er niet te moeilijk over te doen. En ik kijk terug op gezellige momenten - we zijn het altijd leuk blijven hebben met elkaar.
Ik denk dat veel mensen in de coronaperiode hebben ervaren hoe het is om alle verwachtingen los te laten, niet alleen die van anderen maar ook de verwachtingen die je ten aanzien van jezelf hebt. Mijn buurvrouw had bijvoorbeeld ineens lege weekeindes. Na de pandemie kwamen de weekeinde-activiteiten weer op gang, moesten ze zelfs ingehaald worden. Op zich vond ze die leuk en waardevol, maar ze raakte wel weer heel gestrest. Er is natuurlijk niks mis met die weekeindes, maar ik gun haar wel dat ze er bewust voor kiest en dat ze zich niet schuldig voelt om het bewaken van haar werkelijk vrije tijd, tijd waarin ze ook van zichzelf niets hoeft.
Ik herken verder veel in dit topic, de lange dagen, het steeds 'aan' staan, het huishouden als een bedrijf, de zorgen om de kinderen. De laatste tijd hebben we weer even een lastige fase gehad vanwege nieuw werk, ziekte in de familie en de zoektocht naar een middelbare school. Dat valt niet helemaal te voorkomen en is even ploeteren. Maar zoon heeft net een goed cijfer gehaald, dochter heeft het schooladvies dat ze wilde, ik heb het leuk met m'n collega's en 's avonds ploffen mijn lief en ik op de bank en tellen we onze zegeningen. Zolang die stemming overheerst, weet ik dat het goed zit. En ik probeer de tijd niet vooruit te kijken, want ik vrees dat ik daar juist ooit spijt van zou krijgen.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Klinkt heel stom, maar dit soort verhalen en ervaringen in mijn omgeving doen me steeds vaker twijfelen of ik ooit nog wel kinderen wil. Ik hecht veel waarde aan mijn / ons eigen leven met vrijheid voor luie avonden op de bank, uitjes, vakanties etc en ik merk gewoon bij familie/vrienden dat kinderen krijgen gelijkstaat aan aanhaken in de rat race van het leven. Altijd staat alles in het teken van de kids, of ze nu 1 jaar of 16 jaar zijn. Natuurlijk wordt het makkelijker wanneer ze eenmaal 8+ jaar worden en meer zelfstandigheid krijgen, maar toch..
Ik heb altijd heel graag kinderen gewild en vind niets leuker dan met mijn neefjes/nichtjes tijd door te brengen, maar of ik/wij het fulltime zou(den) kunnen betwijfel ik ten zeerste.
Ik heb altijd heel graag kinderen gewild en vind niets leuker dan met mijn neefjes/nichtjes tijd door te brengen, maar of ik/wij het fulltime zou(den) kunnen betwijfel ik ten zeerste.
“Rather than love, than money, than fame, give me truth.”
Oh ppfff zo ken ik er ook eentje. Zo’n pappa die overal verkondigt dat z’n vrouw sochtends langer in bed ligt dan hij.quote:
[..]
Hij is er een fucking jaar lang iedere nacht 6 keer uitgegaan zodat zij lekker verder kon slapen...
Maar er dan even bij vergeet te melden dat hij nog geen kleding weet te vinden van de kinderen, haren niet kan kammen, niet weet hoe de wasmachine aan moet. Praten met de kinderen ook wel moeilijk vindt en opvoedtaken ook bij mamma laat liggen. Want pappa moet natuurlijk wel de lieve, aardige man zijn. Oja,..hij weet ook geen geboortedata van z’n kinderen.
Moeder jarenlang snachts kinders voeden (borstvoeding)
Maar oh oh wat heeft hij het moeilijk, want vrouw slaapt uit (tot 07.15)
Wacko van t dorp
I can't see through walls.. but I can kick your ass.
Ik zou zo graag gewoon eens op zaterdagmiddag een paar uur achter elkaar een boek lezen op mijn eigen bank, met een drankje en iets lekkers en een muziekje op de achtergrond. Het zit er gewoon niet in. Dat kan ik soms ineens even heel erg kotsbeu zijn.
Alles kan geregeld worden natuurlijk, maar gewoon een dag of eigenlijk een paar dagen achter elkaar alleen maar aan jezelf hoeven denken vind ik met terugwerkende kracht de allergrootste luxe van het bestaan pre-kinderen. Niet denken aan ontbijt/lunch/diner/voetbaltas/haren kammen/douchen/tanden poetsen/mentaal welzijn voor iemand anders. Gewoon alleen jezelf in leven houden en doen waar je zin in hebt, wanneer je er zin in hebt en zolang als je er zin in hebt.
Alles kan geregeld worden natuurlijk, maar gewoon een dag of eigenlijk een paar dagen achter elkaar alleen maar aan jezelf hoeven denken vind ik met terugwerkende kracht de allergrootste luxe van het bestaan pre-kinderen. Niet denken aan ontbijt/lunch/diner/voetbaltas/haren kammen/douchen/tanden poetsen/mentaal welzijn voor iemand anders. Gewoon alleen jezelf in leven houden en doen waar je zin in hebt, wanneer je er zin in hebt en zolang als je er zin in hebt.
Ik herken het. Ik heb collegas zonder kinderen, we werken dan samen de hele dag een shift. En aan het eind van de lange dag zeggen collegas, zo ik ga lekker pizza bestellen en thuis op de bank ploffen met een serie. Of, ik ga zo gezellig nog de stad in. En dan denk ik, ja ik kan niet gaan chillen want dochterquote:
Ik zou zo graag gewoon eens op zaterdagmiddag een paar uur achter elkaar een boek lezen op mijn eigen bank, met een drankje en iets lekkers en een muziekje op de achtergrond. Het zit er gewoon niet in. Dat kan ik soms ineens even heel erg kotsbeu zijn.
Alles kan geregeld worden natuurlijk, maar gewoon een dag of eigenlijk een paar dagen achter elkaar alleen maar aan jezelf hoeven denken vind ik met terugwerkende kracht de allergrootste luxe van het bestaan pre-kinderen. Niet denken aan ontbijt/lunch/diner/voetbaltas/haren kammen/douchen/tanden poetsen/mentaal welzijn voor iemand anders. Gewoon alleen jezelf in leven houden en doen waar je zin in hebt, wanneer je er zin in hebt en zolang als je er zin in hebt.
maar ja is eigen keuze uiteindelijk
Ik hoor ook vaak een collega na een vroege shift zeggen: 'zo, als ik thuis kom ga ik eerst even slapen'. Soms lijkt me dat ook echt heerlijk, maar nope. Not gonna happen.quote:
[..]
Ik herken het. Ik heb collegas zonder kinderen, we werken dan samen de hele dag een shift. En aan het eind van de lange dag zeggen collegas, zo ik ga lekker pizza bestellen en thuis op de bank ploffen met een serie. Of, ik ga zo gezellig nog de stad in. En dan denk ik, ja ik kan niet gaan chillen want dochter
Ik vind de zaterdagen altijd zwaar. Ik begin dan om 5.45 met werken en dan kom je thuis, staat er een springende peuter klaar. 'KLEIUH, KLEIUH! KLEURUH, KLEURUH! 'VERFUH VERFUH!' Grmbl
Ik ben dan ook standaard elke zaterdagavond gesloopt.
Wacko van t dorp??quote:
[..]
Oh ppfff zo ken ik er ook eentje. Zo’n pappa die overal verkondigt dat z’n vrouw sochtends langer in bed ligt dan hij.
Maar er dan even bij vergeet te melden dat hij nog geen kleding weet te vinden van de kinderen, haren niet kan kammen, niet weet hoe de wasmachine aan moet. Praten met de kinderen ook wel moeilijk vindt en opvoedtaken ook bij mamma laat liggen. Want pappa moet natuurlijk wel de lieve, aardige man zijn. Oja,..hij weet ook geen geboortedata van z’n kinderen.
Moeder jarenlang snachts kinders voeden (borstvoeding)
Maar oh oh wat heeft hij het moeilijk, want vrouw slaapt uit (tot 07.15)
Wacko van t dorp
Is de vader niet meer in beeld?quote:
[..]
Ik herken het. Ik heb collegas zonder kinderen, we werken dan samen de hele dag een shift. En aan het eind van de lange dag zeggen collegas, zo ik ga lekker pizza bestellen en thuis op de bank ploffen met een serie. Of, ik ga zo gezellig nog de stad in. En dan denk ik, ja ik kan niet gaan chillen want dochter
Dit doe ik dus wel. Niet een paar dagen achter elkaar, helaas helaas. Maar de kinderen zijn regelmatig op zaterdagmiddag of zondagmiddag het 'probleem' van mijn vriend en dan doe ik wat ik fijn vindt om te doen.quote:
Ik zou zo graag gewoon eens op zaterdagmiddag een paar uur achter elkaar een boek lezen op mijn eigen bank, met een drankje en iets lekkers en een muziekje op de achtergrond. Het zit er gewoon niet in. Dat kan ik soms ineens even heel erg kotsbeu zijn.
Alles kan geregeld worden natuurlijk, maar gewoon een dag of eigenlijk een paar dagen achter elkaar alleen maar aan jezelf hoeven denken vind ik met terugwerkende kracht de allergrootste luxe van het bestaan pre-kinderen. Niet denken aan ontbijt/lunch/diner/voetbaltas/haren kammen/douchen/tanden poetsen/mentaal welzijn voor iemand anders. Gewoon alleen jezelf in leven houden en doen waar je zin in hebt, wanneer je er zin in hebt en zolang als je er zin in hebt.
Het is ontstaan uit noodzaak, want tijdens de corona periode zat ik tegen een postnatale depressie aan en alles vloog me compleet aan. Maar ik merk dat ik erg onrustig wordt als ik niet regelmatig zo'n middagje heb.
Verder helemaal met je reactie eens. Gewoon op zaterdag je bed uitrollen, de hele dag doen wat je wilt en dan eindigen in een leuk restaurantje zonder ook maar ergens aan te denken? Nope, nooit meer.
Niet als aanval bedoelt, maar hoezo "nooit meer"?quote:
“Rather than love, than money, than fame, give me truth.”
Nooit meer hoeft echt niet waar te zijn.quote:
[..]
Dit doe ik dus wel. Niet een paar dagen achter elkaar, helaas helaas. Maar de kinderen zijn regelmatig op zaterdagmiddag of zondagmiddag het 'probleem' van mijn vriend en dan doe ik wat ik fijn vindt om te doen.
Het is ontstaan uit noodzaak, want tijdens de corona periode zat ik tegen een postnatale depressie aan en alles vloog me compleet aan. Maar ik merk dat ik erg onrustig wordt als ik niet regelmatig zo'n middagje heb.
Verder helemaal met je reactie eens. Gewoon op zaterdag je bed uitrollen, de hele dag doen wat je wilt en dan eindigen in een leuk restaurantje zonder ook maar ergens aan te denken? Nope, nooit meer.
Ik heb bijvoorbeeld afgelopen zondag een dag lekker niets gedaan. Laat uit bed, uitgebreid ontbijten met man, beetje xbox spelletje spelen, cake bakken tussendoor, beetje tv kijken, hangen, pizza maken. Kind (13) doet intussen zichzelf, eet en drinkt wanneer het daar behoefte aan heeft en was eigenlijk vooral op haar kamer bezig.
Komt dus wel weer terug als je wil.
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Was niet helemaal serieus, zeg nooit nooit. Maar de komende plusminus 10 jaar nog niet echt, want ze zijn 4 en net 2.quote:
[..]
Niet als aanval bedoelt, maar hoezo "nooit meer"?
En een oppas inschakelen voor een avond is geen optie?quote:
[..]
Was niet helemaal serieus. Maar de komende plusminus 10 jaar nog niet, want ze zijn 4 en net 2.
“Rather than love, than money, than fame, give me truth.”
Nog 10 jaar af zien. Got it.quote:Op dinsdag 14 februari 2023 11:50 schreef miss_sly het volgende:
[..]
Nooit meer hoeft echt niet waar te zijn.
Ik heb bijvoorbeeld afgelopen zondag een dag lekker niets gedaan. Laat uit bed, uitgebreid ontbijten met man, beetje xbox spelletje spelen, vake bakken tussendoor, beetje tv kijken, hangen, pizza maken. Kind (13) doet intussen zichzelf, eet en drinkt wanneer het daar behoefte aan heeft en was eigenlijk vooral op haar kamer bezig.
Komt dus wel weer terug als je wil.
Nee grapje hoor. Maar daar kan ik inderdaad wel naar uit kijken.
Natuurlijk, maar dan heb je niet het leven wat je had voordat er kinderen waren. Zelfs een heel weekend te logeren zou best kunnen, maar het is niet hetzelfde als toen.quote:
[..]
En een oppas inschakelen voor een avond is geen optie?
Er komt een punt in dat weekend dat ze weer komen en je weer moet denken aan eten, pyjamas, tasjes, wat moet mee naar school, etc. etc.
Er komt een tijd dan worden ze zelfstandiger en dan komt er weer iets terug van die tijd, zoals hoe @miss_sly het omschrijft. Maar dat is nu gewoon even niet zo.
Natuurlijk is dochter al een aantal jaar zelfstandiger en komen dit soort momenten gewoon steeds vaker terug en duren ze langer.quote:
[..]
Nog 10 jaar af zien. Got it.
Nee grapje hoor. Maar daar kan ik inderdaad wel naar uit kijken.
Maar ja, een aantal jaren komt dat weinig voor. Ligt ook aan hoe je bepaalde momenten invult. We hebben wel eens gehad dat dochter ging logeren en wij allerlei wilde plannen hadden, maar daar eigenlijk helemaal geen fut voor hadden. Dus hebben we gewoon lekker gerelaxt, filmpje gekeken, wat rondgehangen en genoten van het even niets moeten.
We hoefden niet per se erop uit en wild en hot en happening te zijn. Daar staat ook iedereen anders in, natuurlijk.
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Dan maak je er bewust geen gebruik van dus, best jammer want zo'n avond/weekend weg is toch heerlijk juist? Zeker als je dus familie hebt die de kids maar al te graag op willen vangen.quote:
[..]
Natuurlijk, maar dan heb je niet het leven wat je had voordat er kinderen waren. Zelfs een heel weekend te logeren zou best kunnen, maar het is niet hetzelfde als toen.
Er komt een punt in dat weekend dat ze weer komen en je weer moet denken aan eten, pyjamas, tasjes, wat moet mee naar school, etc. etc.
Er komt een tijd dan worden ze zelfstandiger en dan komt er weer iets terug van die tijd, zoals hoe @:miss_sly het omschrijft. Maar dat is nu gewoon even niet zo.
“Rather than love, than money, than fame, give me truth.”
Hoe kom je daar nou bij?quote:
[..]
Dan maak je er bewust geen gebruik van dus, best jammer want zo'n avond/weekend weg is toch heerlijk juist? Zeker als je dus familie hebt die de kids maar al te graag op willen vangen.
Dat zeg ik echt helemaal nergens.
Nou, ik las het zo, dat jullie die momenten dus niet kiezen omdat het "niet het leven was wat je had voordat er kinderen waren". Maar blijkbaar doen jullie dit dus wel, maar kunnen jullie hier niet volledig van genieten omdat er altijd dat punt komt dat het 'normale' leventje weer begint?quote:
[..]
Hoe kom je daar nou bij?
Dat zeg ik echt helemaal nergens.
“Rather than love, than money, than fame, give me truth.”
Ik snap wat je bedoelt. Het is te kort om te doen wat je wilt zonder rekening met een ander te houden. Maar die momenten komen er heus wel weer - en waarschijnlijk eerder dan je denkt. Op een bepaald moment pakken ze zelf die tas, springen ze op de fiets en ben je blij als je niet volkomen vergeten wordt en nog even een knuffel krijgt. Dan ben je weer teruggeworpen op aloude beslommeringen zoals avondeten regelen, kapotte dingen in huis (laten) repareren en belastingaangifte doen. Helaas heb je die ook zonder kinderen. 't Leven is gewoon een hoop gezeur.quote:
[..]
Hoe kom je daar nou bij?
Dat zeg ik echt helemaal nergens.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Ik vind dat er wel een verschil zit tussen 'aanhaken aan de rat race van het leven' en het feit dat heel veel zo niet alles een aantal jaren in het teken van de kinderen zal staan. Dat aanhaken is een keuze. Er zijn echt veel dingen die je echt niet hoeft te doen, maar die veel mensen doen omdat ze het niet aan zich voorbij willen laten gaan.quote:
Klinkt heel stom, maar dit soort verhalen en ervaringen in mijn omgeving doen me steeds vaker twijfelen of ik ooit nog wel kinderen wil. Ik hecht veel waarde aan mijn / ons eigen leven met vrijheid voor luie avonden op de bank, uitjes, vakanties etc en ik merk gewoon bij familie/vrienden dat kinderen krijgen gelijkstaat aan aanhaken in de rat race van het leven. Altijd staat alles in het teken van de kids, of ze nu 1 jaar of 16 jaar zijn. Natuurlijk wordt het makkelijker wanneer ze eenmaal 8+ jaar worden en meer zelfstandigheid krijgen, maar toch..
Ik heb altijd heel graag kinderen gewild en vind niets leuker dan met mijn neefjes/nichtjes tijd door te brengen, maar of ik/wij het fulltime zou(den) kunnen betwijfel ik ten zeerste.
Je leven staat wel een flink aantal jaren in het teken van de kinderen. Dat hoeft ook niet 24/7/365, maar ja, wel veel.
Als ze 16 zijn, kan dat echt wel een heel stuk minder zijn. Dat ligt ook een beetje aan hoe je het zelf invult (uitgaande van kinderen die geen speciale zorg nodig hebben, uiteraard). Je kunt als ze 16 zijn je nog steeds overal tegenaan bemoeien, Magister controleren, ze geen ruimte geven, huiswerk blijven checken enz., maar je kunt ze tegen die tijd ook hun eigen veranwoordelijkheid (met jou als vangnet op de achtergrond) hebben gegeven.
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Het is gewoon niet hetzelfde. Dat staat los van wel of niet doen of er wel of niet van kunnen genieten.quote:
[..]
Nou, ik las het zo, dat jullie die momenten dus niet kiezen omdat het "niet het leven was wat je had voordat er kinderen waren". Maar blijkbaar doen jullie dit dus wel, maar kunnen jullie hier niet volledig van genieten omdat er altijd dat punt komt dat het 'normale' leventje weer begint?
Iemand die geen auto heeft en zo nu en dan een auto kan lenen, heeft nog steeds zelf geen auto. Het is niet hetzelfde. Dat wil niet zeggen dat je niet geniet van de leen auto.
Ik heb niet het gevoel dat ik in een rat race zit. Er zijn wel verplichtingen ja. Kind moet naar school met een ontbijt op, lunch mee, dat wel. En dat ik vorige week voor de laatste keer een trakatie op school afleverde maakte me ook zielsgelukkig.quote:
Klinkt heel stom, maar dit soort verhalen en ervaringen in mijn omgeving doen me steeds vaker twijfelen of ik ooit nog wel kinderen wil. Ik hecht veel waarde aan mijn / ons eigen leven met vrijheid voor luie avonden op de bank, uitjes, vakanties etc en ik merk gewoon bij familie/vrienden dat kinderen krijgen gelijkstaat aan aanhaken in de rat race van het leven. Altijd staat alles in het teken van de kids, of ze nu 1 jaar of 16 jaar zijn. Natuurlijk wordt het makkelijker wanneer ze eenmaal 8+ jaar worden en meer zelfstandigheid krijgen, maar toch..
Ik heb altijd heel graag kinderen gewild en vind niets leuker dan met mijn neefjes/nichtjes tijd door te brengen, maar of ik/wij het fulltime zou(den) kunnen betwijfel ik ten zeerste.
Vooropgesteld dat ik er maar eentje heb maar ons kind lijkt op ons en gaat liever met ons in het weekend spontaan de hort op dan vast te zitten aan sportwedstrijden dus die heeft niet gekozen voor een sport met competitie element. Er hoeft dus niks verplichts in het weekend. Als eentje geen zin heeft, blijft die lekker thuis op de bank met een boek (meestal ik
) en de ander heeft behoefte aan buiten en neemt kind mee.En een beetje lummelen op zondag en in een restaurantje eindigen kan ook prima met kind. Wij hebben vele avonden doordeweeks met kind op het strand gehangen in de 0 tot 4 jaar periode.
Wij waren de eerste van de vriendengroep met een kind en hebben hem altijd overal mee naar toegenomen. Hij is een makkelijk kind dus die hupste wel rond bij een oud&nieuw feestje om daar vervolgens in bed te gaan. Andersom zijn die vrienden die nu kinderen hebben zelf zo flexibel niet en blijven veel meer thuis dan wij deden. Geen oordeel over het waarom en niet iedere ouder en kind is hierin gelijk maar bij ons kon er wel veel ook met kind erbij.
Slapen in de auto en kinderwagen was hij een ster in dus we gingen gewoon een hele dag op pad op vakantie.
Nu die zijn mening begint te verkondigen dat het saai is om door een oud dorpje te slenteren is hij eigenlijk nog moeilijker te vermaken dan toen
Ik kan ook heus genoeg minpunten noemen maar wij zijn heel veel dingen gewoon blijven doen maar dan met kind erbij. Ik tel mijn zegeningen met een kind die daar prima op gedijt.
[ Bericht 0% gewijzigd door laziness op 14-02-2023 12:14:25 ]
Ik heb je lief mijn hele leven
Helder.quote:
[..]
Het is gewoon niet hetzelfde. Dat staat los van wel of niet doen of er wel of niet van kunnen genieten.
Iemand die geen auto heeft en zo nu en dan een auto kan lenen, heeft nog steeds zelf geen auto. Het is niet hetzelfde. Dat wil niet zeggen dat je niet geniet van de leen auto.
“Rather than love, than money, than fame, give me truth.”
Tenzij je Jaimie Vaes heet, dan dump je kind gewoon bij nanny en ga op wintersport.quote:
[..]
Was niet helemaal serieus, zeg nooit nooit. Maar de komende plusminus 10 jaar nog niet echt, want ze zijn 4 en net 2.
Hier zit wel een groot oordeel in.quote:
[..]
Tenzij je Jaimie Vaes heet, dan dump je kind gewoon bij nanny en ga op wintersport.
Ik ken wel meer mensen die samen of afzonderlijk ieder jaar toch wel een reisje zonder kind maakten. Waarom zou dat een probleem moeten zijn als je verder goed voor je kind zorgt en ervan houdt, het voldoende aandacht krijgt door het jaar heen?
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Absoluut en die ouders (en kinderen) zijn er ook zeker en dat is mooi om te zien dat het wel kan. Er zijn echter ook heel veel ouders die heel snel als een kluizenaar gaan leven, die je nooit meer ziet en geen flexibiliteit meer kennen naar vrienden/familie toe.quote:
[..]
Ik kan ook heus genoeg minpunten noemen maar wij zijn heel veel dingen gewoon blijven doen maar dan met kind erbij. Ik tel mijn zegeningen met een kind die daar prima op gedijt.
“Rather than love, than money, than fame, give me truth.”
Jaimie gaat elke maand op reis, meerdere keren vaak nog.quote:
[..]
Hier zit wel een groot oordeel in.
Ik ken wel meer mensen die samen of afzonderlijk ieder jaar toch wel een reisje zonder kind maakten. Waarom zou dat een probleem moeten zijn als je verder goed voor je kind zorgt en ervan houdt, het voldoende aandacht krijgt door het jaar heen?
Niet echt een voorbeeld ouder.quote:
[..]
Jaimie gaat elke maand op reis, meerdere keren vaak.
“Rather than love, than money, than fame, give me truth.”
ChipsZak.
That's hot.
Het leuke aan geen kinderen hebben is dat je samen met vrienden op irritante kinderen kan haten.quote:Op dinsdag 14 februari 2023 10:03 schreef Claudia_x het volgende:
[..]
Het leuke aan kinderen hebben is dat je samen de rest van de wereld kunt haten.
[*] I kill a bitch with a potato peeler for the skrilla.
[*] You wanna mess with a motherfucker that skydives out of a plane to give the Statue of Liberty high fives, doing drive-by’s and miss you with five tries?
[*] You wanna mess with a motherfucker that skydives out of a plane to give the Statue of Liberty high fives, doing drive-by’s and miss you with five tries?
Tja, dat kan natuurlijk. Het zou mijn keuze niet zijn.quote:
[..]
Jaimie gaat elke maand op reis, meerdere keren vaak nog.
Maar op zichzelf is ook dingen voor jezelf blijven doen niet per se verkeerd.
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Dat doen wij nog steeds hoor, op irritante kinderen hatenquote:Op dinsdag 14 februari 2023 12:14 schreef ChipsZak. het volgende:
[..]
Het leuke aan geen kinderen hebben is dat je samen met vrienden op irritante kinderen kan haten.
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Hier was dat juist andersom (zoon is 23). Stond ik daar bijkans met de tranen in mijn ogen omdat mijn kleutertje weer naar school moest tussen moeders die helemaal happy waren dat de vakantie over was.quote:
[..]
Ja, dit.
Toen mijn oudste (volgende maand 22) naar school ging was het echt not done om te laten weten dat je de 6 weken zomervakantie best lang vond. Tegenwoordig mag gewoon de vlag uit als de vakantie voorbij is.
Mijn viertal is "strong-willed", het heeft echt jaren geduurd voordat ik daar eens wat over tegenkwam en dat voelde inderdaad soms best eenzaam.
Er was welgeteld 1 andere moeder van die klas die het ook jammer vond dat de vakantie over was. De rest was allemaal erg blij ermee.
Verder ook zat verhalen gehoord over wat ouders minder of zelfs erg moeilijk vonden, horror verhalen over bevallingen ook.
Niet het idee gehad dat het allemaal overdreven mooi werd neergezet vroeger. Er werd ook gewoon gevraagd hoe het ging, of zus en zo zwaar viel. Ik was juist degene die wat apart daarin stond omdat het me niet zwaar viel, ja maar jij bent zo’n nooit ergens last van moeder werd weleens gezegd. Wat natuurlijk ook niet helemaal waar was, maar het waren geen dingen die ik niet verwacht had en niets wat ik als echt erg heb ervaren. Over het algemeen genomen vond ik die kindertijd heerlijk, heb echt genoten ervan. Maar wat ik leuk vind om te doen in het dagelijks leven gaat vrij goed samen met een klein kind.
Our task must be to free ourselves by widening our circle of compassion to embrace all living creatures and the whole of nature and its beauty.
Dit is echt onzin. Er zijn veel oude mensen met kinderen die weg kwijnen ergens omdat de kinderen en kleinkinderen nauwelijks langskomen en hoopvol uit het raam kijken. Er kan ook zoveel scheef gaan als de kinderen volwassen zijn. Plus je bent verantwoordelijk voor je eigen leven daar neem je geen kinderen voor.quote:
[..]
Dat. Ik denk dat kinderloze mensen niet leuk oud worden.
Stel je voor je bent 80 en iedereen is of dood of zelf te bejaard/dement om zich om je te bekommeren. Dan is het einde wel heel eenzaam.
Iedereen is een kutlultrut
Muizen? Kleine harige opdonders met een kaas fixatie., en Lucie Ball die gillend op een tafel staat in een oudbollige tv serie. En een vaste PI is KUT !!!! NIET doen
Muizen? Kleine harige opdonders met een kaas fixatie., en Lucie Ball die gillend op een tafel staat in een oudbollige tv serie. En een vaste PI is KUT !!!! NIET doen
2 kinderen, een meisje van 4,5 jaar en een jongen van bijna 9 jaar.
Geen oppas meer sinds Corona.
Geen opa of oma die kan oppassen.
Maar het wordt dus zoveel beter nu ze ouder zijn. Je kan dingen met ze afspreken, ze worden zelfstandiger, ze gaan naar school, ze hebben speeldates, gaan alleen naar de speeltuin (die oudste, die jongste alleen als haar broer meegaat en 'lieve broer' bui heeft) etc etc.
Oh en zeker niet onbelangrijk, ze gaan veel beter slapen en soms als je geluk hebt, slapen ze zelfs een soort van uit.
En de tip van je kinderen naar de opvang en jij een dag vrij, is echt een goede. Dat deden wij ook, even zonder die 2 herriemakers naar de sauna of gewoon thuis op de bank hangen. Even niet continu aan moeten staan.
Overigens is het nog steeds zelden stil in huis, maar mijn negeer modus is ver ontwikkeld. Zolang er niets gesloopt wordt of echt ruzie gemaakt, negeer ik het compleet.
Geen oppas meer sinds Corona.
Geen opa of oma die kan oppassen.
Maar het wordt dus zoveel beter nu ze ouder zijn. Je kan dingen met ze afspreken, ze worden zelfstandiger, ze gaan naar school, ze hebben speeldates, gaan alleen naar de speeltuin (die oudste, die jongste alleen als haar broer meegaat en 'lieve broer' bui heeft) etc etc.
Oh en zeker niet onbelangrijk, ze gaan veel beter slapen en soms als je geluk hebt, slapen ze zelfs een soort van uit.
En de tip van je kinderen naar de opvang en jij een dag vrij, is echt een goede. Dat deden wij ook, even zonder die 2 herriemakers naar de sauna of gewoon thuis op de bank hangen. Even niet continu aan moeten staan.
Overigens is het nog steeds zelden stil in huis, maar mijn negeer modus is ver ontwikkeld. Zolang er niets gesloopt wordt of echt ruzie gemaakt, negeer ik het compleet.
Dat soort dingen kan van twee kanten komen. Sommige ouders 'verdrinken' zich graag helemaal in hun kinderen, die genieten zich suf. Aan de andere kant zijn bepaald niet alle kinderen zoals dat van laziness in die zin dat ze zich makkelijk aanpassen of goed gedijen bij wat de ouders gelukkig maakt. En als je er een krijgt dat nou net niet gedijt op de dingen die jij wil, dan heb je het als ouder lastig, want dan heb je je aan te passen. En dat kan een hoop kosten.quote:
[..]
Absoluut en die ouders (en kinderen) zijn er ook zeker en dat is mooi om te zien dat het wel kan. Er zijn echter ook heel veel ouders die heel snel als een kluizenaar gaan leven, die je nooit meer ziet en geen flexibiliteit meer kennen naar vrienden/familie toe.
Op 28 februari 2012 19:20 schreef lezzer en op 31 augustus 2013 21:27 schreef DancingPhoebe:Jezus, Vanyel, wat een fantastische tips geef jij toch altijd!
Toch zijn het vaak de kinderen die de zorg op zich nemen en zich bekommeren om hun ouders. Niet altijd, maar het gebeurt ontzettend veel.quote:Op dinsdag 14 februari 2023 14:51 schreef Soury het volgende:
[..]
Dit is echt onzin. Er zijn veel oude mensen met kinderen die weg kwijnen ergens omdat de kinderen en kleinkinderen nauwelijks langskomen en hoopvol uit het raam kijken. Er kan ook zoveel scheef gaan als de kinderen volwassen zijn. Plus je bent verantwoordelijk voor je eigen leven daar neem je geen kinderen voor.
Niet dat dit een reden is om wel of geen kinderen te krijgen, maar om mantelzorg binnen families geheel te ontkennen, gaat te ver.
Daar zitten kinderen helemaal niet op te wachten.quote:
[..]
Toch zijn het vaak de kinderen die de zorg op zich nemen en zich bekommeren om hun ouders. Niet altijd, maar het gebeurt ontzettend veel.
Niet dat dit een reden is om wel of geen kinderen te krijgen, maar om mantelzorg binnen families geheel te ontkennen, gaat te ver.
Iedereen is een kutlultrut
Muizen? Kleine harige opdonders met een kaas fixatie., en Lucie Ball die gillend op een tafel staat in een oudbollige tv serie. En een vaste PI is KUT !!!! NIET doen
Muizen? Kleine harige opdonders met een kaas fixatie., en Lucie Ball die gillend op een tafel staat in een oudbollige tv serie. En een vaste PI is KUT !!!! NIET doen
Ik zie vooral dat de mentaliteit van ouders (voornamelijk moeders) heel erg verschilt. De ene vertrouwt haar partner niet met "haar kinderen" en zit 24/7 aan huis gebonden. Terwijl de ander de avonden kan verdelen met de partner en toestaat dat opa en oma geregeld oppassen, waardoor er van alles mogelijk is.quote:
[..]
Dat soort dingen kan van twee kanten komen. Sommige ouders 'verdrinken' zich graag helemaal in hun kinderen, die genieten zich suf. Aan de andere kant zijn bepaald niet alle kinderen zoals dat van laziness in die zin dat ze zich makkelijk aanpassen of goed gedijen bij wat de ouders gelukkig maakt. En als je er een krijgt dat nou net niet gedijt op de dingen die jij wil, dan heb je het als ouder lastig, want dan heb je je aan te passen. En dat kan een hoop kosten.
Dat kan een wereld van verschil maken. Ik zie het om me heen bij vriendinnen, collega's en moeders van de vriendjes van mijn kinderen gebeuren, de ene verandert in een complete moederkloek (wat ook ok is), bij de ander is nog van alles mogelijk.
Ik heb het altijd met alle liefde gedaan en zal ermee doorgaan voor zolang het nodig is.quote:
[..]
Daar zitten kinderen helemaal niet op te wachten.
Ik liever nietquote:
[..]
Ik heb het altijd met alle liefde gedaan en zal ermee doorgaan voor zolang het nodig is.
Iedereen is een kutlultrut
Muizen? Kleine harige opdonders met een kaas fixatie., en Lucie Ball die gillend op een tafel staat in een oudbollige tv serie. En een vaste PI is KUT !!!! NIET doen
Muizen? Kleine harige opdonders met een kaas fixatie., en Lucie Ball die gillend op een tafel staat in een oudbollige tv serie. En een vaste PI is KUT !!!! NIET doen
Dat kan ook als je kinderen hebt. Als ik met een kindvrije vriendin ergens een hapje zit te eten en er lopen gillende kinderen rond, dan boeit het niet dat ik kinderen heb en zij niet. We vinden het allebei even irritant.quote:
[..]
Het leuke aan geen kinderen hebben is dat je samen met vrienden op irritante kinderen kan haten.
Ben jij alleenstaande moeder zonder dat er een andere ouder aanwezig is? Zonder een netwerk van opa of oma, tante of oom, vrienden, of ouders van vriendjes van je kind? Zonder professionele opvangmogelijkheden?quote:
Ik zou zo graag gewoon eens op zaterdagmiddag een paar uur achter elkaar een boek lezen op mijn eigen bank, met een drankje en iets lekkers en een muziekje op de achtergrond. Het zit er gewoon niet in. Dat kan ik soms ineens even heel erg kotsbeu zijn.
Alles kan geregeld worden natuurlijk, maar gewoon een dag of eigenlijk een paar dagen achter elkaar alleen maar aan jezelf hoeven denken vind ik met terugwerkende kracht de allergrootste luxe van het bestaan pre-kinderen. Niet denken aan ontbijt/lunch/diner/voetbaltas/haren kammen/douchen/tanden poetsen/mentaal welzijn voor iemand anders. Gewoon alleen jezelf in leven houden en doen waar je zin in hebt, wanneer je er zin in hebt en zolang als je er zin in hebt.
Want dan kan ik me voorstellen dat het erg zwaar is. In alle andere gevallen kun je het best regelen dat iemand anders een middagje iets met jouw kind gaat doen? Of is er een reden dat je dit niet wil?
Ga je dan nooit eens gezellig mee en dat je je partner belt dat hij de boel even opvangt thuis? Of ben je alleenstaand, zonder andere ouder die nog ergens is? (Met co-ouderschap lijken dit soort dingen me nog makkelijker want dan is je kind er de helft van de tijd niet.)quote:
[..]
Ik herken het. Ik heb collegas zonder kinderen, we werken dan samen de hele dag een shift. En aan het eind van de lange dag zeggen collegas, zo ik ga lekker pizza bestellen en thuis op de bank ploffen met een serie. Of, ik ga zo gezellig nog de stad in. En dan denk ik, ja ik kan niet gaan chillen want dochter
Ik denk dat Roos bedoeld dat ze ala minuut niet een avondje weg kan.
Ik snap dat wel. Als ik een avondje weg ga, wat eten met een vriendin ofzo, dan heb ik dat altijd wel gepland. Dan weet vriend ook tijdig dat hij een avondje de kinderen heeft.
Ik snap dat wel. Als ik een avondje weg ga, wat eten met een vriendin ofzo, dan heb ik dat altijd wel gepland. Dan weet vriend ook tijdig dat hij een avondje de kinderen heeft.
Mijn man en ik doen vaak zat iets spontaans,dat is bijna nooit een probleem. Als de ander niks heeft gepland dan is hij/zij toch thuis. Ik zie het probleem niet zo.quote:
Ik denk dat Roos bedoeld dat ze ala minuut niet een avondje weg kan.
Ik snap dat wel. Als ik een avondje weg ga, wat eten met een vriendin ofzo, dan heb ik dat altijd wel gepland. Dan weet vriend ook tijdig dat hij een avondje de kinderen heeft.
Ik liever ook niet, maar ik vind het toch wel heel waardevol dat ik samen met mijn broer en zus manterzorg deel voor mijn moeder. Daardoor kan ze nog steeds zelfstandig wonen en dingen ondernemen. Wij doen al het praktische, kan zij de energie die ze heeft in leuke dingen steken.quote:
Dat is mooi maar niet alle families zitten zo in elkaar.quote:
[..]
Ik liever ook niet, maar ik vind het toch wel heel waardevol dat ik samen met mijn broer en zus manterzorg deel voor mijn moeder. Daardoor kan ze nog steeds zelfstandig wonen en dingen ondernemen. Wij doen al het praktische, kan zij de energie die ze heeft in leuke dingen steken.
Iedereen is een kutlultrut
Muizen? Kleine harige opdonders met een kaas fixatie., en Lucie Ball die gillend op een tafel staat in een oudbollige tv serie. En een vaste PI is KUT !!!! NIET doen
Muizen? Kleine harige opdonders met een kaas fixatie., en Lucie Ball die gillend op een tafel staat in een oudbollige tv serie. En een vaste PI is KUT !!!! NIET doen
Dit dus. Natuurlijk zou ik het liever anders zien, maar het is waardevol om iets te kunnen doen. Voor iemand anders buiten mijn ouders zou ik het overigens niet doen met deze intensiteit.quote:
[..]
Ik liever ook niet, maar ik vind het toch wel heel waardevol dat ik samen met mijn broer en zus manterzorg deel voor mijn moeder. Daardoor kan ze nog steeds zelfstandig wonen en dingen ondernemen. Wij doen al het praktische, kan zij de energie die ze heeft in leuke dingen steken.
Klopt zeker, alle zussen en broers van mijn moeder hebben ruzie met elkaar. En bij schoonmoeder hetzelfde.quote:
[..]
Dat is mooi maar niet alle families zitten zo in elkaar.
Overigens gaat schoonmoeder als het zover komt maar hulp inkopen. Dan ga ik nog liever de hele dag in een verpleeghuis wildvreemden verzorgen.
Schoonouders zijn de verantwoordelijkheid van de partner en zijn siblings, daar ga ik zeker niet tussen zitten.quote:
[..]
Klopt zeker, alle zussen en broers van mijn moeder hebben ruzie met elkaar. En bij schoonmoeder hetzelfde
Overigens gaat schoonmoeder als het zover komt maar hulp inkopen. Dan ga ik nog liever de hele dag in een verpleeghuis wildvreemden verzorgen.
Mijn man werkt latere uren dan ikquote:
[..]
Ga je dan nooit eens gezellig mee en dat je je partner belt dat hij de boel even opvangt thuis? Of ben je alleenstaand, zonder andere ouder die nog ergens is? (Met co-ouderschap lijken dit soort dingen me nog makkelijker want dan is je kind er de helft van de tijd niet.)
Laat mij maar oud worden zonder kinderen
Iedereen is een kutlultrut
Muizen? Kleine harige opdonders met een kaas fixatie., en Lucie Ball die gillend op een tafel staat in een oudbollige tv serie. En een vaste PI is KUT !!!! NIET doen
Muizen? Kleine harige opdonders met een kaas fixatie., en Lucie Ball die gillend op een tafel staat in een oudbollige tv serie. En een vaste PI is KUT !!!! NIET doen
Ik doe met je meequote:
Laat mij maar oud worden zonder kinderen
En kinderen als een soort verzekering nemen voor de oude dag vind ik niet kunnen naar het kind toe
Is ook prima toch?quote:
Laat mij maar oud worden zonder kinderen
Juist en dat is geen garantiequote:
[..]
Ik doe met je mee
En kinderen als een soort verzekering nemen voor de oude dag vind ik niet kunnen naar het kind toe
Iedereen is een kutlultrut
Muizen? Kleine harige opdonders met een kaas fixatie., en Lucie Ball die gillend op een tafel staat in een oudbollige tv serie. En een vaste PI is KUT !!!! NIET doen
Muizen? Kleine harige opdonders met een kaas fixatie., en Lucie Ball die gillend op een tafel staat in een oudbollige tv serie. En een vaste PI is KUT !!!! NIET doen
Altijd? Poe.... Het lijkt me zo heftig, dat je nooit iets spontaans kunt doen, omdat je er alleen voor staat thuis.quote:
Hebben jullie hier gesprekken over gehad? Hoe ontstaat zoiets?
Volgens mij doet niemand dat?quote:
[..]
Ik doe met je mee
En kinderen als een soort verzekering nemen voor de oude dag vind ik niet kunnen naar het kind toe
Duiveltja in OUD / Het ouderschap niet leuk vinden Dit dusquote:
Iedereen is een kutlultrut
Muizen? Kleine harige opdonders met een kaas fixatie., en Lucie Ball die gillend op een tafel staat in een oudbollige tv serie. En een vaste PI is KUT !!!! NIET doen
Muizen? Kleine harige opdonders met een kaas fixatie., en Lucie Ball die gillend op een tafel staat in een oudbollige tv serie. En een vaste PI is KUT !!!! NIET doen
Ik heb een superuitgebreid netwerk, gelukkig, en ik ben ook nog eens gewoon samen met de (parttime werkendequote:
[..]
Ben jij alleenstaande moeder zonder dat er een andere ouder aanwezig is? Zonder een netwerk van opa of oma, tante of oom, vrienden, of ouders van vriendjes van je kind? Zonder professionele opvangmogelijkheden?
Want dan kan ik me voorstellen dat het erg zwaar is. In alle andere gevallen kun je het best regelen dat iemand anders een middagje iets met jouw kind gaat doen? Of is er een reden dat je dit niet wil?
) vader van de kinderen. Maar zo’n zaterdagmiddag vergt dus planning en organisatie. Ik kan niet elke zaterdag of welke dag dan ook spontaan bedenken dat ik díe dag ga lezen. Mijn partner kan de kinderen ook niet laten verdwijnen en zij mogen ook gewoon thuis zijn na een drukke week vol school en sport. Ik vond de autovergelijking van Donna heel mooi en treffend. Ik ben superblij met zo’n sporadische zaterdag (de leenauto), maar ook die zijn gewoon niet zoals het was (de eigen auto).
Dat gezegd hebbende: ik vind het nu al honderdduizend keer makkelijker en relaxter dan drie jaar geleden en ik weet ook wel dat dit soort gedoe eindig is. Als ik dit van tevoren had geweten, zou ik toch wél weer voor kinderen kiezen.
Precies. En er komt een tijd dan is die leenauto veel vaker beschikbaar. Dan worden de kinderen dus zelfstandiger. Je besluit lekker met vrienden te gaan borrelen en de meiden (in ons geval) schuiven wel een pizza in de oven. Daar kijk ik wel naar uit.quote:
[..]
Ik heb een superuitgebreid netwerk, gelukkig, en ik ben ook nog eens gewoon samen met de (parttime werkende
Ik vond de autovergelijking van Donna heel mooi en treffend. Ik ben superblij met zo’n sporadische zaterdag (de leenauto), maar ook die zijn gewoon niet zoals het was (de eigen auto).
Dat gezegd hebbende: ik vind het nu al honderdduizend keer makkelijker en relaxter dan drie jaar geleden en ik weet ook wel dat dit soort gedoe eindig is. Als ik dit van tevoren had geweten, zou ik toch wél weer voor kinderen kiezen.
Maar het is nu ook alweer makkelijker dan vorig jaar. En dan hebben we niet eens moeilijke kinderen ofzo, in die zin voel ik me echt niet de hele week beperkt. Maar het is gewoon niet hetzelfde als voor dit tijdperk. En dan mag je best eens met weemoed daar aan terugdenken.
Dit soort topics doen we wel steeds beseffen dat 1 kind misschien meer dan genoeg is als er ooit ook nog mantelzorg bij komt (wat mijn ouders overigens nooit zouden verwachten) dan is het echt #goodbyelife
als er ooit ook nog mantelzorg bij komt (wat mijn ouders overigens nooit zouden verwachten) dan is het echt #goodbyelife
Just skip all the layers and go straight to the crazy!
Je moet dat zo plannen dat je kinderen voor je ouders kunnen zorgen.quote:
Dit soort topics doen we wel steeds beseffen dat 1 kind misschien meer dan genoeg is
Precies dat erkende ik ook vanuit de post van Jor_Dii. Ik zette er iets naast, waar je minder de hand in hebt. Blijkbaar zie jij dat niet in de wereld.quote:
[..]
Ik zie vooral dat de mentaliteit van ouders (voornamelijk moeders) heel erg verschilt. De ene vertrouwt haar partner niet met "haar kinderen" en zit 24/7 aan huis gebonden. Terwijl de ander de avonden kan verdelen met de partner en toestaat dat opa en oma geregeld oppassen, waardoor er van alles mogelijk is.
Dat kan een wereld van verschil maken. Ik zie het om me heen bij vriendinnen, collega's en moeders van de vriendjes van mijn kinderen gebeuren, de ene verandert in een complete moederkloek (wat ook ok is), bij de ander is nog van alles mogelijk.
Het is vast heel heerlijk om zo in de maakbaarheid der dingen te kunnen blijven geloven. Dat het je maar lang gegund mag blijven.
Op 28 februari 2012 19:20 schreef lezzer en op 31 augustus 2013 21:27 schreef DancingPhoebe:Jezus, Vanyel, wat een fantastische tips geef jij toch altijd!
vanaf welke leeftijd mag je je kind daartoe dwingen?quote:
[..]
Je moet dat zo plannen dat je kinderen voor je ouders kunnen zorgen.
Just skip all the layers and go straight to the crazy!
Dat is een vrijgezelle 55+ vent met Al Bundy hand in broek johquote:
[..]
Precies dat erkende ik ook vanuit de post van Jor_Dii. Ik zette er iets naast, waar je minder de hand in hebt. Blijkbaar zie jij dat niet in de wereld.
Het is vast heel heerlijk om zo in de maakbaarheid der dingen te kunnen blijven geloven. Dat het je maar lang gegund mag blijven.
Oh how you'd have a happy life, if you did the things you like
14.quote:
[..]
vanaf welke leeftijd mag je je kind daartoe dwingen?
Wat zou er gebeuren als je zo'n wens uitsprak naar je partner?quote:
[..]
Ik heb een superuitgebreid netwerk, gelukkig, en ik ben ook nog eens gewoon samen met de (parttime werkende
Ik vond de autovergelijking van Donna heel mooi en treffend. Ik ben superblij met zo’n sporadische zaterdag (de leenauto), maar ook die zijn gewoon niet zoals het was (de eigen auto).
Dat gezegd hebbende: ik vind het nu al honderdduizend keer makkelijker en relaxter dan drie jaar geleden en ik weet ook wel dat dit soort gedoe eindig is. Als ik dit van tevoren had geweten, zou ik toch wél weer voor kinderen kiezen.
In mijn relatie zeggen we het wanneer we iets heel graag willen en dan zorgen we er samen voor dat het op korte termijn mogelijk is.
Als mijn man jouw wens zou uitspreken dan zou ik voorstellen dat ik aankomende zaterdag met de kinderen naar mijn ouders ga, zodat hij het huis voor zichzelf heeft. Of ik ga met de kinderen naar een speeltuin, of naar een vriendin met kinderen die zij kennen, zodat hij met een boek op de bank kan (of eens uitgebreid kan gamen in zijn geval).
Misschien heeft jouw man ook iets wat hij graag eens zou doen in zijn vrije tijd? Waarom niet elkaar die ruimte gunnen?
Drie kinderen, twee carrières en nooit gratis opa en oma opvang gehad. Gaat prima en nu ze wat ouder worden is er af en toe wat ruimte voor eigen dingen.
Kinderen van tegenwoordig hebben de naam weinig respect te hebben voor van alles en nog wat. Zou er een verband bestaan met al die ouders die opvoeden achteraf toch wel veel werk vinden?
Kinderen van tegenwoordig hebben de naam weinig respect te hebben voor van alles en nog wat. Zou er een verband bestaan met al die ouders die opvoeden achteraf toch wel veel werk vinden?
Jesus saves but death prevails.
Je doet allerlei aannames over wat ik wel en niet uitspreek in mijn relatie en over wat er wel en niet gebeurt. Ik spreek de wensen wel degelijk uit en heb werkelijk alle ruimte.quote:
[..]
Wat zou er gebeuren als je zo'n wens uitsprak naar je partner?
In mijn relatie zeggen we het wanneer we iets heel graag willen en dan zorgen we er samen voor dat het op korte termijn mogelijk is.
Als mijn man jouw wens zou uitspreken dan zou ik voorstellen dat ik aankomende zaterdag met de kinderen naar mijn ouders ga, zodat hij het huis voor zichzelf heeft. Of ik ga met de kinderen naar een speeltuin, of naar een vriendin met kinderen die zij kennen, zodat hij met een boek op de bank kan (of eens uitgebreid kan gamen in zijn geval).
Misschien heeft jouw man ook iets wat hij graag eens zou doen in zijn vrije tijd? Waarom niet elkaar die ruimte gunnen?
Maar mijn kinderen wonen hier ook, die zijn ook moe in het weekend en die mogen dan ook gewoon lekker thuis zijn.
Ik schreef ook gewoon dat ik die vrije zaterdagen dus wel eens heb en ook waarom zo’n georganiseerde vrijheid soms toch als “niet genoeg” voelt of in elk geval niet hetzelfde als een vergelijkbare zaterdag pre-kind. Als je een vraag stelt, moet je het antwoord wel ook echt lezen.
Ik heb er wel weer zat van. Verder echt een fijn, herkenbaar topic.
[ Bericht 0% gewijzigd door Jentin op 14-02-2023 23:14:58 ]
Je hebt het nu over mij?quote:
[..]
Dat is een vrijgezelle 55+ vent met Al Bundy hand in broek joh
“Rather than love, than money, than fame, give me truth.”
Ach dat riepen ze in mijn grootmoeders tijd al.quote:
.
Kinderen van tegenwoordig hebben de naam weinig respect te hebben voor van alles en nog wat. Zou er een verband bestaan met al die ouders die opvoeden achteraf toch wel veel werk vinden?
Of gewoon even een goede thrillerserie kijken overdag.quote:
Ik zou zo graag gewoon eens op zaterdagmiddag een paar uur achter elkaar een boek lezen op mijn eigen bank, met een drankje en iets lekkers en een muziekje op de achtergrond. Het zit er gewoon niet in. Dat kan ik soms ineens even heel erg kotsbeu zijn.
Alles kan geregeld worden natuurlijk, maar gewoon een dag of eigenlijk een paar dagen achter elkaar alleen maar aan jezelf hoeven denken vind ik met terugwerkende kracht de allergrootste luxe van het bestaan pre-kinderen. Niet denken aan ontbijt/lunch/diner/voetbaltas/haren kammen/douchen/tanden poetsen/mentaal welzijn voor iemand anders. Gewoon alleen jezelf in leven houden en doen waar je zin in hebt, wanneer je er zin in hebt en zolang als je er zin in hebt.
Born to Lose, but Built to Win.
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |