Jij reageert niet inhoudelijk op mijn post en beantwoordt ook mijn vraag verder niet. Ik zal wel proberen jouw vraag te beantwoorden. In het Volkskrant artikel staat dit:quote:Op zaterdag 7 januari 2023 09:46 schreef nostra het volgende:
[..]
De aandeelhouders van Schiphol zijn het Rijk en de Gemeente Amsterdam. 50% van de Maatschap Groningen is van de Staat. De Staat heeft een mijardenbelang in KLM. Hoe gaat een particuliere vermogensgrens daarmee om?
Peter Bijvelds, ceo van Ebusco met een marktkapitalisatie van 1.2 miljard heeft ongeveer 40% van de aandelen in privéhanden. Moet dat worden afgepakt waarmee de facto het bedrijf ophoudt te bestaan?
Ik zie het begrip aandelen er niet in voorbij komen. Waarom maak jij er dan in hemelsnaam zo'n punt van?quote:Te rijk? Vanaf 2,2 miljoen
Om te peilen wat zo'n bovengrens zou moeten zijn, hielden Robeyns en haar groep vier jaar geleden een enquête onder ruim 2.500 Nederlanders. Hoeveel auto's, vakanties, huizen en spaargeld vonden zij dat iemand mocht hebben voor er sprake was van 'extreme rijkdom'?
Christus te paard, wat denk jij wat vermogen is? Denk jij aan een dagobert duck geldpakhuis?quote:Op zaterdag 7 januari 2023 11:09 schreef Bondsrepubliek het volgende:
[..]
Jij reageert niet inhoudelijk op mijn post en beantwoordt ook mijn vraag verder niet. Ik zal wel proberen jouw vraag te beantwoorden. In het Volkskrant artikel staat dit:
[..]
Ik zie het begrip aandelen er niet in voorbij komen. Waarom maak jij er dan in hemelsnaam zo'n punt van?
Aandelen vallen onder vermogen maar vermogen behelst meer dan aandelen alleen. Het onderzoek richtte zich op spaargeld, huizen en auto's maar niet op aandelen.quote:Op zaterdag 7 januari 2023 11:11 schreef Jan_Onderwater het volgende:
[..]
Christus te paard, wat denk jij wat vermogen is? Denk jij aan een dagobert duck geldpakhuis?
Kortom, het onderzoek is geen fuck waard, wat mijn punt bevestigdquote:Op zaterdag 7 januari 2023 11:18 schreef Bondsrepubliek het volgende:
[..]
Aandelen vallen onder vermogen maar vermogen behelst meer dan aandelen alleen. Het onderzoek richtte zich op spaargeld, huizen en auto's maar niet op aandelen.
Bijzonder, eerst vond je het artikel onzinnig omdat je in de veronderstelling was dat het ook om aandelen gaat. Maar nu je weet dat het niet het geval is is het weer niet goed.quote:Op zaterdag 7 januari 2023 11:19 schreef Jan_Onderwater het volgende:
[..]
Kortom, het onderzoek is geen fuck waard, wat mijn punt bevestigd
Omdat vermogen niet te scheiden is, vermogen is vermogen. Of dat nu goudstaven, vastgoed, spaarrekeningen of aandelen, staatsleningen, whatever zijn. Dat jij dat niet begrijpt of begrijpen wil is tot daar aan toen, maar deze moralistische academicus die "onderzoek" deed het niet snapt is nog veel erger.quote:Op zaterdag 7 januari 2023 12:41 schreef Bondsrepubliek het volgende:
[..]
Bijzonder, eerst vond je het artikel onzinnig omdat je in de veronderstelling was dat het ook om aandelen gaat. Maar nu je weet dat het niet het geval is is het weer niet goed.
Nou ja, geen fuck waard dus. Maar waarom dan niet?
Iedere maatschappijvorm heeft schaduwkanten, en als er een historisch bewezen heeft zeer sterke schaduwkanten te hebben is het Socialisme, dwangmatig wegnemen van bezit onder het mom van "eerlijk verdelen"quote:Als blijkt dat grote ongelijkheid sterke schaduwkanten heeft waarom dan niet een alternatief onderzoeken?
Ah, en dat wat hier gebeurd, het uitspelen van mensen tegen elkaar is geen populisme? Wat heeft dat verder met opwarming te maken?quote:Natuurlijk kun je vinden dat opwarming, populisme en uitholling van de democratie maar geaccepteerd moeten worden.
Als er iets niet goed gaat is het een oppermachtige staat, is jou dat niet duidelijk?quote:Bijvoorbeeld omdat je de "zolang het met mij maar goed gaat" grondhouding hebt. En dat is echt niet zo ongebruikelijk daar deze houding onder de stemmers van VVD en D66 heel normaal is. Maar je kan er ook anders in staan en die schaduwkanten wel hinderlijk en zelfs gevaarlijk vinden met name voor de toekomstige generaties. Dan is het toch logisch dat je alternatieven gaat onderzoeken. Daar is niks mis mee lijkt mij.
Maar dan is het probleem zo opgelost, degenen die nu meer dan 2.2 miljoen bezitten en dat niet in aandelen hebben zitten zorgen er dan voor dat alles boven de 2.2 miljoen wel in aandelen zit en dan kunnen ze gewoon hun vermogen behouden. Simpels.quote:Op zaterdag 7 januari 2023 11:18 schreef Bondsrepubliek het volgende:
[..]
Aandelen vallen onder vermogen maar vermogen behelst meer dan aandelen alleen. Het onderzoek richtte zich op spaargeld, huizen en auto's maar niet op aandelen.
Socialisme werkt dan ook goed, op papier, in de realiteit, neuhquote:Op zaterdag 7 januari 2023 18:20 schreef Tijger_m het volgende:
[..]
Maar dan is het probleem zo opgelost, degenen die nu meer dan 2.2 miljoen bezitten en dat niet in aandelen hebben zitten zorgen er dan voor dat alles boven de 2.2 miljoen wel in aandelen zit en dan kunnen ze gewoon hun vermogen behouden. Simpels.
Dat vind ik een vreemde opmerking in dit verband, dit is geen socialisme naar mijn mening maar een voorstel voor een artificieele limiet aan bepaalde bezittingen waarbij andere bezittingen blijkbaar niet mee geteld worden. Dat is gewoon krom en self-defeating.quote:Op maandag 9 januari 2023 16:20 schreef Jan_Onderwater het volgende:
[..]
Socialisme werkt dan ook goed, op papier, in de realiteit, neuh
Als jij het maximaliseren van bezit geen socialisme wilt noemen, wat is het dan wel?quote:Op maandag 9 januari 2023 16:25 schreef Tijger_m het volgende:
[..]
Dat vind ik een vreemde opmerking in dit verband, dit is geen socialisme naar mijn mening maar een voorstel voor een artificieele limiet aan bepaalde bezittingen waarbij andere bezittingen blijkbaar niet mee geteld worden. Dat is gewoon krom en self-defeating.
2.2 miljoen is sowieso een heel raar bedrag, ik kan mij voorstellen dat er mensen met modale inkomens zijn wiens huis in Amsterdam tegenwoordig zoveel waard is puur omdat het in Amsterdam staat en zij het in een tijd gekocht hebben waarin de prijzen in de kelder zaten. Die worden dan gelijkgesteld aan iemand die honderden miljoenen bezit. Meh, niet alleen onwerkbaar maar ook onwenselijk in mijn opinie.
Als je dan zonodig een limiet wil stellen leg die dan op 500 miljoen of iets dergelijks.
Neo liberalisme mag sowieso heel snel verdwijnen, het werkt ook nietquote:Op maandag 9 januari 2023 16:20 schreef Jan_Onderwater het volgende:
[..]
Socialisme werkt dan ook goed, op papier, in de realiteit, neuh
Wat is je definitie van Neo-Liberalisme?quote:Op maandag 9 januari 2023 16:48 schreef Cupfighter het volgende:
[..]
Neo liberalisme mag sowieso heel snel verdwijnen, het werkt ook niet
Kapitalisme.quote:Op maandag 9 januari 2023 16:43 schreef Jan_Onderwater het volgende:
[..]
Als jij het maximaliseren van bezit geen socialisme wilt noemen, wat is het dan wel?
Onzin?quote:Op maandag 9 januari 2023 16:43 schreef Jan_Onderwater het volgende:
[..]
Als jij het maximaliseren van bezit geen socialisme wilt noemen, wat is het dan wel?
Ik denk dat de gemiddelde socialist ook niks van een 100% belasting boven een bepaald bedrag wil weten, hoor. En als je de grens behoorlijk laag legt, zoals die 2,2 miljoen, dan is het meer communisme, de onteigening van eigendommen past daar meer bij.quote:Op maandag 9 januari 2023 16:43 schreef Jan_Onderwater het volgende:
[..]
Als jij het maximaliseren van bezit geen socialisme wilt noemen, wat is het dan wel?
https://www.nporadio1.nl/(...)ren-niet-goed-genoegquote:Commerciële verpleeghuizen presteren niet goed genoeg
ma 28 november 2022 17:00
8 minuten
Commerciële ketens voor kleinschalige ouderenzorg veroveren de markt. Ze maken daarmee veel winst, maar op kwaliteit scoren ze vaak onvoldoende. Dat ondervond ook Linda Rentes: "Het systeem klopt niet, men verdient geld over de rug van onze ouderen."
Linda's ouders waren allebei dementerend toen de familie voor hen op zoek ging naar een plek in een verpleeghuis. In de reguliere ouderenzorg bleek die er niet te zijn, zeker niet voor echtparen. "Dat konden wij niet over ons hart verkrijgen, onze ouders zijn Jut en Jul, die haal je niet uit elkaar."
Afspraken niet nagekomen
Na 2,5 jaar vonden ze een plek in een kleinschalige particuliere instelling. "Wij betaalden 1.400 euro huur en mijn ouders kregen via hun persoonsgebonden budget (pgb) bijna een ton per persoon om zorg in te kopen, daarvoor zouden ze 6 uur zorg per dag krijgen. We dachten: mooi dat er eindelijk een goede plek is geregeld."
Maar de afspraken werden niet nagekomen, vertelt Linda. "6 uur klinkt mooi. Alleen zagen we maar 2 verzorgers per dag voor 21 bewoners. Dan kan je niet iedereen wassen en helpen met naar het toilet gaan. We zagen dat zelfs de basiszorg niet geregeld werd."
'We vonden overal medicijnen'
Samen met haar broer en zus besloot Linda om zelf de zorg voor haar dementerende ouders op zich te nemen. "We kwamen bijna dagelijks langs om onze ouders te helpen douchen, tanden poetsen en voor activiteiten. Die zorg werd namelijk niet geregeld."
"We vonden het verwaarlozing, ook qua medicatieveiligheid, we vonden overal medicatie", vervolgt de dochter. "Dat is erg gevaarlijk, want voor je het weet nemen ze het in. Daar werden we erg verdrietig van."
Naar de inspectie gestapt
Linda ging naar de klachtenfunctionaris en ging in gesprek met de beheerders van het verpleeghuis: "Elke keer werd er beterschap beloofd, maar verbetering bleef uit."
Uiteindelijk vond de familie dat het zo niet langer kon en besloot naar de inspectie te stappen. "Toen bleek dat ze op 6 van de 10 punten onvoldoende presteerden. Dat was voor ons wel een bevestiging."
Wonen en zorg gescheiden
Commerciële verpleeghuizen mogen winst maken omdat ze op papier wonen en zorg gescheiden houden. Een cliënt betaalt de huur, de zorg wordt vanuit het pgb betaald. Op het woondeel mag winst worden gemaakt, maar dit systeem brengt een risico met zich mee.
"De grote kostenpost in de zorg is het personeel, die is zo'n 80 procent. Wil je winst maken, dan zullen ketens daar eerst kritisch naar kijken", waarschuwt Patrick Jeurisse, hoogleraar betaalbare en toegankelijk zorg aan het Radboudumc.
Besparen op personeelskosten
In de praktijk zie je volgens hem dat veel van dit soort instellingen daarom proberen te besparen op de personeelskosten en dat betekent vaak minder handen aan het bed. "En dat staat in relatie tot de kwaliteit."
Ondertussen maken de - vaak buitenlandse - ketens grote winsten, zegt Jeurisse. "We zien winstpercentages tussen de 7 en 15 procent, dat is bijna net zo winstgevend als het hebben van aandelen in Apple."
Geen wettelijke kaders
En dat terwijl ouderen met dementie minder goede zorg krijgen, ziet Verenso, de beroepsvereniging van specialisten in ouderengeneeskunde. "Daar maken wij ons zorgen over, vaak is er onvoldoende kennis in huis over dementie en hoe daarmee om te gaan. Of zijn er geen goede afspraken met de huisarts of -", zegt voorzitter Jacqueline de Groot.
"Dat tast de kwaliteit van leven van de bewoners aan", benadrukt ze. Volgens Verenso is het in Nederland te makkelijk om zo'n verpleeghuis te beginnen. "Er is te weinig toetsing vooraf en er zijn geen wettelijke kaders waar partijen zich aan moeten houden", legt De Groot uit.
'Het systeem deugt niet'
Linda's ouders wonen inmiddels niet meer in de particuliere instelling. Haar vader is overleden en haar moeder woont op een gesloten afdeling in een regulier verpleeghuis. "Gezien de situatie was het toch de enige en beste plek en wij hebben met z'n drieën die zorg kunnen verlenen", blikt hun dochter terug.
"Maar eigenlijk klopt het niet", vindt ze. "Het systeem deugt niet. Over de rug van onze ouders, het personeel en de belastingbetaler wordt geld verdiend door investeerders. Dat kan niet waar zijn."
quote:De Jonge Socialisten (JS), de jongerenafdeling van de PvdA, is zo goed als failliet door financieel wanbeheer, meldt NRC. Meer dan een ton aan uitgaven door twee voormalige penningmeesters is niet verantwoord, zegt het huidige JS-bestuur. De twee penningmeesters worden mogelijk juridisch aangepakt omdat niet duidelijk is waar meer dan een ton aan is uitgegeven, aldus de krant.
PvdA-voorzitter Esther-Mirjam Sent heeft in november de jongerenorganisatie onder curatele gesteld. Iedere uitgave die de JS wil doen moet eerst door de PvdA worden goedgekeurd.
NRC schrijft dat declaraties niet zijn uitbetaald. De jongerenclub met ongeveer 2000 leden kreeg in december zijn derde penningmeester in een half jaar tijd.
50.000 euro negatief
Een bedrijfsrecherchebureau dat op verzoek van de JS en de PvdA de financiële gang van zaken onderzocht, zou meerdere dubieuze betalingen hebben gevonden die door de twee penningmeesters zijn gedaan. Volgens dat bureau lijkt het er sterk op dat zij zichzelf geld van de jongerenorganisatie hebben toegeëigend.
JS wil over meer dan 100.000 euro duidelijkheid krijgen en dat bedrag terugkrijgen van de twee oud-penningmeesters. Bij de penningmeester van september 2020 tot juni 2022 zou het om een bedrag van 67.000 euro gaan. Bij de penningmeester die hem in juli vorig jaar opvolgde, zou het om een betaling gaan van ruim 35.000 euro die hij op zijn allerlaatste dag als penningmeester heeft gedaan.
De werkwijze van de twee oud-penningmeesters wordt nog onderzocht, maar duidelijk is al wel dat sinds het boekjaar 2020 het eigen vermogen van de vereniging van ruim twee ton positief, naar 50.000 euro negatief is gegaan, meldt NRC. Volgens de krant heeft de PvdA alle schulden overgenomen.
Juridische stappen
Het bestuur heeft de twee penningmeesters gevraagd verantwoording af te leggen en duidelijkheid te geven over hun uitgaven. Doen ze dat niet, dan overweegt de JS volgens NRC juridische stappen. Beide oud-penningmeesters zijn inmiddels geen lid meer van de JS.
In een reactie op het NRC-stuk zegt het partijbestuur van de PvdA tegen de NOS geschrokken te zijn van de problemen binnen de Jonge Socialisten. Het bestuur steunt het huidige nieuwe JS-bestuur in zijn aanpak om uit te zoeken wat er is gebeurd en om orde op zaken te stellen.
Verder erkent het partijbestuur dat de controle op de uitgaven en inkomsten van de JS is verstevigd en dat alle betalingen van de JS op dit moment via de PvdA-lopen. Een PvdA-commissie adviseert nu het JS-bestuur.
JS-voorzitter Bob den Ouden bevestigt in grote lijnen de strekking van het NRC-artikel.
https://www.nzz.ch/meinun(...)uschaffen-ld.1721659quote:Moet de staat bepalen wat wordt geproduceerd, wat wordt gegeten, hoe we leven? Hoe de klimaatactivisten pleiten voor beperkingen om het kapitalisme af te schaffen
De eco-planners hebben het mis: het kapitalisme is niet uitgevonden, geconstrueerd en bedacht, maar is het resultaat van ongecontroleerde spontane processen.
Geplande economie is weer populair. Klimaatactivisten en critici van het kapitalisme eisen dat we het kapitalisme afschaffen en er een planeconomie voor in de plaats zetten. Anders heeft de mensheid geen kans om te overleven.
Ulrike Herrmanns boek "Het einde van het kapitalisme" is momenteel een bestseller in Duitsland en propageert openlijk een planeconomie. Anders dan in het klassieke socialisme moeten bedrijven volgens Herrmann niet genationaliseerd worden, maar in particuliere handen blijven. Maar de staat moet bepalen wat er wordt geproduceerd en hoeveel.
Vliegtuigvluchten zouden niet meer bestaan, evenmin als particuliere motorvoertuigen. De staat zou bepalen hoe mensen mogen wonen - bijvoorbeeld geen eengezinswoningen en geen tweede huizen meer. Nieuwbouw zou worden verboden omdat het schadelijk is voor het klimaat; in plaats daarvan zou bestaand land "eerlijk" worden verdeeld. De staat bepaalt hoeveel land iedereen mag bewonen. Vleesconsumptie wordt slechts bij wijze van uitzondering toegestaan omdat de vleesproductie schadelijk is voor het klimaat.
Gerechtigheid voor geluk
In het algemeen moeten mensen niet meer zoveel eten. 2500 calorieën per dag zijn voldoende, zegt Herrmann: 500 gram groenten en fruit, 232 gram volkoren granen of rijst, 13 gram eieren, 7 gram varkensvlees, enz. "Op het eerste gezicht lijkt dit menu misschien wat mager, maar Duitsers zouden veel gezonder zijn als ze hun eetgewoonten zouden veranderen," troost de criticus van het kapitalisme. En omdat mensen gelijk zouden zijn, zouden ze ook gelukkig zijn, want rantsoenering klinkt onaantrekkelijk: "Maar misschien zou het leven zelfs aangenamer zijn dan nu, want rechtvaardigheid maakt mensen gelukkig."
Deze ideeën zijn niet nieuw. Naomi Klein, de populaire Canadese criticus van kapitalisme en globalisering, verklaart dat zij aanvankelijk geen bijzondere belangstelling had voor het onderwerp klimaatverandering. Maar toen schreef ze een dik boek ("The Decision. Capitalism vs. Climate").
Klein, die zich inzet voor de strijd tegen de globalisering, ziet in de kwestie van de klimaatverandering nu een katalysator "voor vormen van sociale en economische rechtvaardigheid". Zij pleit voor "een zorgvuldig geplande economie" en overheidsmandaten over "hoe vaak we rijden, hoe vaak we vliegen, of ons voedsel wordt ingevlogen, of de dingen die we kopen duurzaam zijn gemaakt" en: "hoe groot ons huis is".
Offers brengen voor gelijkheid
Voorstellen zoals het voorstel dat de rijkste 20 procent van de bevolking de grootste offers moet brengen om een grotere sociale gelijkheid te bereiken, zijn goedgekeurd, waaruit blijkt dat de voorstanders van de eco-economie slechts oppervlakkig begaan zijn met het milieu en de klimaatverandering. Hun echte doel is de eliminatie van het kapitalisme en de oprichting van een staatseconomie. In werkelijkheid wordt het privé-eigendom afgeschaft, ook al blijft het formeel bestaan. De ondernemer is nog steeds eigenaar van zijn fabriek, maar hij wordt een ingehuurde manager van de staat, die als enige bepaalt wat en hoeveel er wordt geproduceerd.
Maar planeconomieën zijn altijd mislukt, en de milieuproblemen in planeconomieën waren veel groter dan in het kapitalisme. Waarom zou de planeconomie nu ineens redding brengen?
Het voorbeeld van Cambodja
Want de grootste fout in dit verband is altijd de illusie geweest dat men een economische orde op papier zou kunnen plannen: een boekenschrijver zit in zijn kamer en bedenkt een ideale economische orde. Dan rest slechts het overtuigen van politici om deze economische orde in praktijk te brengen.
Het klinkt misschien slecht, maar zo dachten de Rode Khmer in Cambodja er ook over. Het meest radicale socialistische experiment dat daar midden tot eind jaren zeventig plaatsvond, had zijn beginpunt aan de Parijse universiteiten. Dit experiment, dat de leider Pol Pot de "Super Grote Sprong Voorwaarts" noemde naar het model van Mao's "Grote Sprong Voorwaarts", is onthullend omdat het op extreme wijze het geloof aantoont dat een samenleving kunstmatig kan worden opgebouwd op een tekentafel.
Maar planeconomieën zijn altijd mislukt, en de milieuproblemen in planeconomieën waren veel groter dan in het kapitalisme. Waarom zou de planeconomie nu ineens redding brengen?
Tegenwoordig wordt soms gezegd dat Pol Pot en zijn kameraden een "primitief communisme uit het stenen tijdperk" wilden realiseren, en hun heerschappij komt over als een ontremde irrationaliteit.
In feite waren de bedenkers en leiders echter intellectuelen die uit goede families kwamen, in Parijs hadden gestudeerd en actief waren in de Franse Communistische Partij. Twee van de bedenkers, Khieu Samphan en Hu Nim, hadden in Parijs respectievelijk marxistische en maoïstische dissertaties geschreven.
Dessert ja, maar
De Parijse kring van intellectuelen nam na de machtsovername bijna alle leidende posities in de regering in. Zij hadden een gedetailleerd vierjarenplan opgesteld waarin alle benodigde producten (naalden, scharen, aanstekers, kopjes, kammen) nauwkeurig waren opgesomd. De mate van detail was ongebruikelijk, zelfs voor een planeconomie. Bijvoorbeeld: "Eten en drinken worden gecollectiviseerd. Het dessert wordt ook gezamenlijk bereid. Kortom, het verhogen van de levensstandaard van de mensen in ons land betekent dat we het collectief moeten doen. In 1977 zullen er twee desserts per week zijn. In 1978 zal er elke twee dagen een dessert zijn. En dan in 1979 zal er elke dag een dessert zijn en zo verder. Dus collectief zullen mensen leven met genoeg voedsel, ze zullen gevoed worden met snacks (daarnaast). Ze zijn blij om in dit systeem te leven."
Volgens de socioloog Daniel Bultmann had de partij het leven van de bevolking gepland als op een tekentafel, met voorgestructureerde ruimte en voorgestructureerde behoeften. Overal moesten gigantische irrigatiesystemen en velden worden aangelegd in een uniform, vierkant bebouwingspatroon. Alle regio's werden aan dezelfde doelstellingen onderworpen, omdat de partij van mening was dat gestandaardiseerde beginvoorwaarden op velden van exact dezelfde grootte ook een gestandaardiseerde opbrengst zouden opleveren. Met het nieuwe irrigatiesysteem en de schaakbordachtige rijstvelden moest de natuur worden aangepast aan de utopische realiteit van een volledig collectivistische orde die ongelijkheid van meet af aan uitbant.
Niet gestuurde processen
Maar de indeling van de irrigatiedammen in vierkanten van gelijke grootte met even vierkante velden in het midden leidde vaak tot overstromingen omdat de natuurlijke waterstromen werden genegeerd. 80 procent van de irrigatiesystemen werkte niet - net zoals de kleine hoogovens in Mao's "Grote Sprong Voorwaarts" destijds niet werkten.
Historisch gezien is het kapitalisme gegroeid, net als talen. Talen zijn niet uitgevonden, geconstrueerd en bedacht, maar zijn het resultaat van ongecontroleerde spontane processen. Hoewel de toepasselijke naam "geplande taal" Esperanto al in 1887 werd uitgevonden, is het geenszins de meest gesproken vreemde taal ter wereld geworden, in tegenstelling tot de verwachtingen van de uitvinders.
Socialisme is zoiets als een geplande taal, een systeem bedacht door intellectuelen. Haar aanhangers streven naar politieke macht om dit systeem vervolgens uit te voeren. Deze systemen hebben nog nooit ergens gewerkt - maar dat weerhoudt intellectuelen er blijkbaar niet van te geloven dat zij de steen der wijzen hebben gevonden en in hun studie eindelijk het perfecte economische systeem hebben bedacht. De hele constructivistische benadering, d.w.z. het idee dat boekenschrijvers een economisch systeem in hun hoofd of op papier kunnen bedenken, is verkeerd.
https://www.groene.nl/artikel/een-planquote:Een plan
Mirjam de Rijk
15 maart 2023
Het heeft iets van een kroniek van een aangekondigde dood, als in het ‘Centraal Economisch Plan’ van Nederland staat dat er volgend jaar een miljoen mensen onder de armoedegrens zullen leven. Dat is tweehonderdduizend mensen meer dan nu. Een plan voor een miljoen armen. En in de jaren daarna neemt het aantal nog verder toe. De schrijvers van het Centraal Planbureau bedoelen het waarschijnlijk goed, als kleine hint naar iedereen die er invloed op heeft: er zou nog wat aan gedaan kunnen worden. Het jaarlijks gepubliceerde plan is eigenlijk geen plan, maar meer een voorspelling van wat er gebeurt als je geen plan maakt.
Op dezelfde dag dat het miljoen toekomstige armen bekend werd gemaakt, kwam ook naar buiten dat de AEX-bedrijven (de Amsterdamse beurs) afgelopen jaar 63 miljard euro uitdeelden aan aandeelhouders (dividend plus de inkoop van eigen aandelen). Dat bedrag nam afgelopen jaren razendsnel toe, in 2016 was het nog minder dan de helft, 63 miljard.
Dat is 63.000 euro voor iedere onder-de-armoedegrens-levende. Maar dan juist niet voor hen.
En nee, ook niet voor het allergrootste deel van de rest van de bevolking. Hoe graag grote bedrijven ook de mythe ‘aandeelhouders = pensioenfondsen’ creëren. Unilever-topman Alan Jope zei het zelfs nog iets retorischer bij de presentatie van de jaarcijfers: ‘Onze aandeelhouders zijn voor het overgrote deel gepensioneerden, die afhankelijk zijn van het dividend dat wij betalen om hun hoofd boven water te houden.’ Onderzoek van de NOS maakte onlangs gehakt van die social washing. Pensioenfondsen, zo blijkt uit het NOS-onderzoek, bezitten slechts een fractie van de AEX-aandelen. Het overgrote deel is in handen van een kleine groep heel rijke particulieren.
De enorme geldstromen richting aandeelhouders leiden niet alleen tot toenemende ongelijkheid, maar tot nog veel meer. Want het uitgekeerde dividend moet weer ergens in belegd worden. En kapitaal heeft niet alleen effect op waar het níet terechtkomt, maar ook op waar het wél terechtkomt. De vier miljard aan kunst die deze week te koop is op de Maastrichtse kunstbeurs Tefaf is nog een relatief onschuldige bestemming. Het drijft de kunstprijzen op, al dat overtollige vermogen, maar de rest van de bevolking heeft er weinig last van. De opdrijving van de huizenprijzen is echter al een stuk minder onschuldig. En dat geldt ook voor de private-equityfondsen, waar veel particulieren hun kapitaal in stoppen. Die kopen inmiddels niet alleen kinderopvanginstellingen maar ook accountantskantoren op. Dezelfde accountantskantoren die moeten controleren of de private-equityfondsen zich enigszins gedragen. De minister van Financiën schrok toen ze het hoorde, maar weet nog niet wat ze ertegen kan doen.
Het plan van het CPB bevat overigens naast de armoedecijfers nog een paar andere opmerkelijke uitkomsten. Je moet er soms even voor doorscrollen, tot bijlage dertien, maar dan blijkt dat de winstbelasting de komende jaren steeds minder bijdraagt aan het financieren van de publieke voorzieningen. Ook interessant is dat het CPB een verband legt tussen de achterblijvende lonen en de oplopende staatsschuld. Doordat de lonen niet meegroeien met de inflatie en de winsten moet de overheid zich een slag in de rondte werken om de koopkracht op peil te houden. Er blijft dan minder geld over voor onderwijs, zorg en noem maar op. Waardoor de overheid weer extra moet lenen. Ergo: de staatsschuld neemt de komende jaren toe doordat bedrijven de lonen onvoldoende verhogen.
De naam ‘Centraal Economisch Plan’ stamt nog uit de tijd dat de latere Nobelprijswinnaar Jan Tinbergen directeur was van het Centraal Planbureau. Het was vlak na de Tweede Wereldoorlog en er was nogal veel werk aan de winkel. Een plan is dan een goed begin. Misschien is anno 2023 een plan, en dan dus een echt plan, ook een goed begin. De combinatie van toenemende armoede, achterblijvende lonen, records aan revenuen voor aandeelhouders en afnemende winstbelasting-opbrengsten maakt de inhoud van zo’n plan eigenlijk héél voor de hand liggend. Je hebt er niet eens een toekomstige Nobelprijswinnaar voor nodig. Een parlementaire meerderheid is genoeg.
Ik begrijp de protest stem, ik begrijp niet waarom je dan op een partij stemt die niets doet of van plan is om wat er in dat artikel staat aan te pakken.quote:Op maandag 20 maart 2023 09:10 schreef Bondsrepubliek het volgende:
Geen wonder dat de proteststem in het stemhokje steeds luider klinkt.
[..]
https://www.groene.nl/artikel/een-plan
Dat bedoelt Jope dan ook niet met gepensioneerden.quote:Op maandag 20 maart 2023 09:10 schreef Bondsrepubliek het volgende:
‘Onze aandeelhouders zijn voor het overgrote deel gepensioneerden, die afhankelijk zijn van het dividend dat wij betalen om hun hoofd boven water te houden.’ Onderzoek van de NOS maakte onlangs gehakt van die social washing. Pensioenfondsen, zo blijkt uit het NOS-onderzoek, bezitten slechts een fractie van de AEX-aandelen.
Waarna het weer eens stil bleef.quote:De combinatie van toenemende armoede, achterblijvende lonen, records aan revenuen voor aandeelhouders en afnemende winstbelasting-opbrengsten maakt de inhoud van zo’n plan eigenlijk héél voor de hand liggend.
Misschien zo. Het betreft inderdaad een protest stem maar ook een anti-elite stem. En links wordt nu eenmaal vaker in verband gebracht met de elite dan BBB.quote:Op maandag 20 maart 2023 11:12 schreef Tijger_m het volgende:
[..]
Ik begrijp de protest stem, ik begrijp niet waarom je dan op een partij stemt die niets doet of van plan is om wat er in dat artikel staat aan te pakken.
Als men nu uit protest links gestemd had dan had ik dat toch wel logischer gevonden.
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |