OUD Ouder(s)
Alles over (on)vruchtbaarheid, opvoeding en ontwikkeling.
Geef je paracetamol Schanu? Dat doe ik wel, en het helpt vaak, of het nou placebo is of niet. Verder stuur ik hem vaak wel met buikpijn naar school als hij gewoon speelt en heeft ontbeten.
Je kan via huisarts of gemeente hulp voor haar vragen voor omgaan met spanningen, of hebben jullie dat al? Is voor haarzelf ook fijner.
edit: Sorry, ik had de topictitel niet goed gelezen, mijn kind heeft geen ASS.
Je kan via huisarts of gemeente hulp voor haar vragen voor omgaan met spanningen, of hebben jullie dat al? Is voor haarzelf ook fijner.
edit: Sorry, ik had de topictitel niet goed gelezen, mijn kind heeft geen ASS.
Op maandag 14 november 2016 12:18 schreef Crumpette het volgende:
De eerste keer ben je zo'n magische eenhoorn van moeder natuur en creeert een wonder
De eerste keer ben je zo'n magische eenhoorn van moeder natuur en creeert een wonder
Naar de huisarts om uit te laten sluiten dat het iets lichamelijks is?quote:Op woensdag 26 oktober 2022 08:55 schreef Schanu het volgende:
Hier een meisje dat vaker en vaker klaagt over buikpijn... Is dit herkenbaar en hoe gaan andere hiermee om? Vannacht heeft ze (en hebben wij) geen oog dicht gedaan omdat ze alleen maar aan het kermen en huilen was door buikpijn. Ze is volgende week jarig dus het zal echt spanningspijn zijn, maar ze is er op zo'n moment niet uit te krijgen. Sowieso kan ze echt niet omgaan met pijnprikkels.
Het is al de 3e keer in 1 maand tijd dat we haar ziek hebben moeten melden op school hierdoor en ik weet op dit moment even niet zo goed meer waar we goed aan doen.
Bij ASS heb je wel vaker dat ze pijn niet goed aan kunnen geven, soms gevoeliger voor pijn en soms juist vrij ongevoelig.
En buikpijn kan natuurlijk ook van spanning komen...
Mijn oudste had nog wel eens buikpijn door verstopping.
Ik zou op je gevoel afgaan, jij kent je kind.
En soms zal je haar misschien wat voorbarig thuishouden en soms zal je misschien kiezen om toch naar school te sturen en haar op moeten halen.
Ik heb wel eens met kind op school gestaan, dat we de klas in liepen en juf zei: neem maar weer mee naar huis, want dit wordt hem niet vandaag (nadat ik ook al enorm twijfelde, maar toch maar naar school ging met kind).
Fake it till you make it...
@Troel, wat een belachelijke redernatie vanuit school, wat lijkt me dat moeilijk om zo niet gehoord en gezien te worden..
@Lemijn, ze krijgt inderdaad ook paracetamol, dat lijkt helaas nooit echt te helpen. En we liepen bij een psycholoog met haar, nu bij een psychiater. Bij de psychiater zitten we echter nog in een voortraject, het komt door de wachttijden wat langzaam op gang, dus concrete hulp is er op dit moment niet. Nu ze 6 wordt denken we wel dat ze erbij gebaat zou kunnen zijn om zelf ook middels coaching of therapie hulp te krijgen (vooralsnog is het alleen gericht op ons als ouders en gezin om ermee om te leren gaan en het in goede banen te leiden). Dat zou voor de spanningen misschien inderdaad ook een goed hulpmiddel kunnen zijn, als ze haar emoties betert leert reguleren. Nooit geweten dat zoiets ook via huisarts of gemeente aangevraagd kan worden, bedankt voor de tip!
@Lemijn, ze krijgt inderdaad ook paracetamol, dat lijkt helaas nooit echt te helpen. En we liepen bij een psycholoog met haar, nu bij een psychiater. Bij de psychiater zitten we echter nog in een voortraject, het komt door de wachttijden wat langzaam op gang, dus concrete hulp is er op dit moment niet. Nu ze 6 wordt denken we wel dat ze erbij gebaat zou kunnen zijn om zelf ook middels coaching of therapie hulp te krijgen (vooralsnog is het alleen gericht op ons als ouders en gezin om ermee om te leren gaan en het in goede banen te leiden). Dat zou voor de spanningen misschien inderdaad ook een goed hulpmiddel kunnen zijn, als ze haar emoties betert leert reguleren. Nooit geweten dat zoiets ook via huisarts of gemeente aangevraagd kan worden, bedankt voor de tip!
Zulke juffenquote:
Ik heb wel eens met kind op school gestaan, dat we de klas in liepen en juf zei: neem maar weer mee naar huis, want dit wordt hem niet vandaag (nadat ik ook al enorm twijfelde, maar toch maar naar school ging met kind).
troel (de ~ (v.), ~en)
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
Nouja, het is zelfs de redenatie vanuit de schoolarts. Maar laten we eerlijk zijn: er is gewoon te weinig kennis over ASS, dus ergens is het ze niet eens kwalijk te nemen. School volgt keurig het protocol en verder helpen ze hem echt waar nodig hoor!quote:
@:Troel, wat een belachelijke redernatie vanuit school, wat lijkt me dat moeilijk om zo niet gehoord en gezien te worden..
En voor wat betreft hulp: ik ben zo blij met de begeleiding via de gemeente. Zelfs deze oude verstokte ASS-er is gewoon nog leerbaar als je het goed aanpakt
Zo blij dat de jongens die hulp al zo vroeg krijgen.
troel (de ~ (v.), ~en)
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
In dit geval kwam de buikpijn echt gewoon door de spanning. As we speak is ze weer fit en fruitig na een paar uur ingehaalde slaap vanmorgen. De huisarts heb ik vannacht niet gebeld omdat ik vertrouwde op mijn instinct, met alle drukte (verjaardag, kinderfeestjes, sinterklaas, kerst, oud en nieuw, wisselende thema's op school) in deze tijd van het jaar is het ook niet vreemd dat ze op en top gespannen is. De keren dat ik de huisarts heb gebeld zonder dat er iets aan de hand bleek, omdat ik gewoonweg niet in kon schatten hoe ernstig het was zo heftig als ze op de pijn reageerde, zijn niet meer op 2 handen te tellenquote:
[..]
Naar de huisarts om uit te laten sluiten dat het iets lichamelijks is?
Bij ASS heb je wel vaker dat ze pijn niet goed aan kunnen geven, soms gevoeliger voor pijn en soms juist vrij ongevoelig.
En buikpijn kan natuurlijk ook van spanning komen...
Mijn oudste had nog wel eens buikpijn door verstopping.
Ik zou op je gevoel afgaan, jij kent je kind.
En soms zal je haar misschien wat voorbarig thuishouden en soms zal je misschien kiezen om toch naar school te sturen en haar op moeten halen.
Ik heb wel eens met kind op school gestaan, dat we de klas in liepen en juf zei: neem maar weer mee naar huis, want dit wordt hem niet vandaag (nadat ik ook al enorm twijfelde, maar toch maar naar school ging met kind).
Wat ik lastig vind is dat Jewel het tot een kunst heeft verheven om zich aan te passen. Als ik haar vandaag naar school zou hebben gestuurd dan was het tot de drempel slecht gegaan, op school goed, en bij thuiskomst zou ze instorten. Dat maakt het nog lastiger inschatten wat goed voor haar is, want als ze zich goed houdt betekent dat vaak niet dat het ook goed gaat. Dat komt er dan echter pas achteraf uit, en dan ben je feitelijk al te laat.
Ik zou het vooral fijn vinden als we haar konden leren omgaan met die pijnprikkel zodat ze niet steeds zo vreselijk overstuur zou zijn bij het hebben van bijvoorbeeld buikpijn. En dat we haar konden leren om met spanningen om te gaan zodat het niet altijd zou uitmonden in hoofd- of buikpijn. Maar als het bij de huidige psychiater nog lang gaat duren, ga ik mij eens orinteren bij de gemeente, vind ik helemaal geen gek idee.
Dat deed deze juf dan wel weer goed, ze heeft ook wel eens wat minder handige dingen gedaanquote:
.Er is echt nog veel te weinig kennis van ASS. Ze kennen 1 iemand met autisme en denken dat ze weten wat autisme is... en we blijven maar uitleggen.quote:Op woensdag 26 oktober 2022 10:41 schreef Troel het volgende:
[..]
Nouja, het is zelfs de redenatie vanuit de schoolarts. Maar laten we eerlijk zijn: er is gewoon te weinig kennis over ASS, dus ergens is het ze niet eens kwalijk te nemen. School volgt keurig het protocol en verder helpen ze hem echt waar nodig hoor!
En voor wat betreft hulp: ik ben zo blij met de begeleiding via de gemeente. Zelfs deze oude verstokte ASS-er is gewoon nog leerbaar als je het goed aanpakt
Fijn dat school wel helpt, hier doen we wel wat, maar we zijn al jaren in gesprek over passender onderwijs en ze hebben steeds korte termijn"oplossingen" (termen als "voor nu akkoord" enzo) waarbij ik steeds het idee heb dat ze een soort pappen en nathouden techniek gebruiken. Lang doen over beslissingen, wachten waar we weer mee komen, weer rustig de tijd nemen om een nee terug te geven. En dan is het schooljaar bijna voorbij en kunnen we weer opnieuw
.Nu dan wel een persoonlijk mentor, dus hopelijk scheelt dat de komende jaren, want het is de bedoeling dat deze tot het eind van de schoolcarriere de PM blijft. Maar nu graag nog afspraken die staan voor de komende jaren.
School roept te makkelijk "nee kan niet" terwijl er wel meer kan dan zij zeggen. En of dat dat te ingewikkeld is ofzo geen idee.
Maar ze vinden het niet ok als we zelf stappen ondernemen, want dan worden we op de vingers getikt...
@Schanu, het is ook een drukke tijd zo in aanloop naar december...
En voor wat betreft de huisarts, ik denk altijd maar: beter een keer teveel dan een keer te weinig... maar als ouder kan je het vaak wel redelijk inschatten en bij twijfel gewoon bellen. Niet niet bellen omdat je bang bent dat het weer voor niks is, bedoel ik eigenlijk dus.
De gemeente, het jeugdteam stelt de indicaties voor de hulpverlening. Ik weet niet wie jullie heeft doorgestuurd naar de psycholoog/psychiater, maar vaak gaat dat op kosten van de gemeente.
Je zou kunnen kijken of je begeleiding kan krijgen, dat gaat ook via het jeugdteam.
Wij hebben voor de jongste (geen ass, althans... ik blijf daarover twijfelen, uit het onderzoek kwam toen net niet, ze scoorde iets te laag) al een aantal keer aan de bel getrokken mbt om leren gaan met spanningen. We zijn er nog niet veel wijzer mee geworden. Toen ze kleuter was, wilden ze er eerst een voorlopige diagnose opplakken, want anders konden ze niks (hadden ze het over iets van angst ofzo). Dat wilden we niet, we wilden gewoon hulp.
Later dus weer aan de bel getrokken en dan hebben ze een aantal gesprekken met haar, werken ze uit waarom ze dingen spannend vind, maar echt leren met die spanning om te gaan niet.
We geven nu van die bach bloesem rescue druppeltjes, geen idee of het echt iets doet. En we proberen haar toch maar te laten ervaren dat spanning ook weer zakt. Maar ik zou zo graag willen dat ze er zelf meer invloed op leert hebben.
Intussen kan ze wel redelijk bedenken of ze misselijk is van de spanning of dat ze lichamelijk misselijk is zeg maar. Maar ook van de spanning gaat ze wel eens over haar nek
Ik vind het heel lastig. En nu hadden we dus laatst een melding van school omdat ze in korte tijd 3x ziekgemeld was (2x niet fit/ziek en 1x van de spanning dat ik haar niet naar school kreeg). Geen idee of daar nog een vervolg op komt, ik heb wel de mentor laten weten wat er aan de hand was, maar op die mail heb ik ook nog geen reactie gehad.
Beetje offtopic gegaan geloof ik
Fake it till you make it...
Hier slaat zulke stress ook op mijn maag en darmen. Ondanks alles wat ik geprobeerd heb. Nu weet ik het en houd ik er gewoon rekening mee voor zover mogelijk.
Ach ja, en qua school: het is altijd maar weer afwachten. Het is net het echte leven
Ach ja, en qua school: het is altijd maar weer afwachten. Het is net het echte leven
troel (de ~ (v.), ~en)
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
Hoi!
Afgelopen week zat ik bij de zwemles en raakte daar aan de praat met een moeder.
Op een gegeven moment floepte deze moeder er opeens uit: oh heeft Js ook Asperger. Nu weet ik dat je geloof ik geen Asperger meer mag zeggen tegenwoordig maar gewoon ass.
Ze heeft mij echt even aan het denken gezet. Ik heb eigenlijk altijd gedacht dat de problemen die Js ervaart liggen aan zijn hb en zijn oorproblemen in de peuter tijd.
Even een lijstje:
-communicatie problemen door zijn oren/spraak
-moeite met sociale contacten (wij dachten dus door hb)
-motorisch zwak
-iq van 129, met uitschieters van 150
-focus vaak op 1 ding (verleden zichzelf volledig leren lezen binnen een dag, op 2 jarige leeftijd puzzels van 100 stukjes en meer maken, als kleuter jezelf uit te dagen te tellen tot 1 miljoen, en nu bijvoorbeeld alleen aan het praten over pokemon)
-angstig
-erg wisselvallig en extreem in emoties.
Ik denk, als je dit leest, wel een lijstje in combinatie met ass om over na te denken. Maar dat is nu ook mijn vraag. Moet ik hier nu wat mee? Js heeft het moeilijk, al jaren, maar het gaat op zich nu redelijk. Maar wachtlijsten zijn momenteel hier in de omgeving belachelijk lang. En dan, stel dat ik toch een ingang kan krijgen? Behandeling? medicijnen? Kort gezegd, behalve de label en begrip, zijn er meer redenen om dit te laten onderzoeken?
Of denken jullie sowieso niet bij het hierboven aan ass
Afgelopen week zat ik bij de zwemles en raakte daar aan de praat met een moeder.
Op een gegeven moment floepte deze moeder er opeens uit: oh heeft Js ook Asperger. Nu weet ik dat je geloof ik geen Asperger meer mag zeggen tegenwoordig maar gewoon ass.
Ze heeft mij echt even aan het denken gezet. Ik heb eigenlijk altijd gedacht dat de problemen die Js ervaart liggen aan zijn hb en zijn oorproblemen in de peuter tijd.
Even een lijstje:
-communicatie problemen door zijn oren/spraak
-moeite met sociale contacten (wij dachten dus door hb)
-motorisch zwak
-iq van 129, met uitschieters van 150
-focus vaak op 1 ding (verleden zichzelf volledig leren lezen binnen een dag, op 2 jarige leeftijd puzzels van 100 stukjes en meer maken, als kleuter jezelf uit te dagen te tellen tot 1 miljoen, en nu bijvoorbeeld alleen aan het praten over pokemon)
-angstig
-erg wisselvallig en extreem in emoties.
Ik denk, als je dit leest, wel een lijstje in combinatie met ass om over na te denken. Maar dat is nu ook mijn vraag. Moet ik hier nu wat mee? Js heeft het moeilijk, al jaren, maar het gaat op zich nu redelijk. Maar wachtlijsten zijn momenteel hier in de omgeving belachelijk lang. En dan, stel dat ik toch een ingang kan krijgen? Behandeling? medicijnen? Kort gezegd, behalve de label en begrip, zijn er meer redenen om dit te laten onderzoeken?
Of denken jullie sowieso niet bij het hierboven aan ass
Als er een wachtlijst is, dan zou ik zeker aanmelden voor de wachtlijst. Tegen de tijd dat je aan de beurt bent kun je altijd nog nee zeggen zeg maar.
Zelf zou ik zeggen: bij vastlopen kan een onderzoek praktisch zijn. Daarom ook wel de wachtlijst, want als het nu redelijk gaat, dat is nog niet goed zeg maar
Behandeling en/of medicijnen kan je nu niets over zeggen. Op zich klinken sommige dingen herkenbaar die je noemt, maar dat hoeft nog niets te zeggen.
Dus technisch gezien: label is voor mij geen reden voor onderzoek. Begrip zou dat kunnen zijn, maar vooral vastlopen of moeite met dingen hebben lijken me een reden voor onderzoek.
Zelf zou ik zeggen: bij vastlopen kan een onderzoek praktisch zijn. Daarom ook wel de wachtlijst, want als het nu redelijk gaat, dat is nog niet goed zeg maar
Behandeling en/of medicijnen kan je nu niets over zeggen. Op zich klinken sommige dingen herkenbaar die je noemt, maar dat hoeft nog niets te zeggen.
Dus technisch gezien: label is voor mij geen reden voor onderzoek. Begrip zou dat kunnen zijn, maar vooral vastlopen of moeite met dingen hebben lijken me een reden voor onderzoek.
troel (de ~ (v.), ~en)
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
ASS en HB hebben veel raakvlakken en misdiagnoses komen ook veel voor. Het is denk ik wel belangrijk dat ls je verder onderzoek laat doen, dat dat gedaan wordt door iemand met kennis van HB.
Wellicht heb je hier iets aan?
https://webdog.agnesburger.nl/files/HB_ASS_1_TvO_06_06.pdf
En deel 2: https://webdog.agnesburger.nl/files/HB_ASS_2.pdf
Ik heb ze hier gevonden: https://balansdigitaal.nl(...)-en-hoogbegaafdheid/
Die wachtlijsten zijn inderdaad heel lang, wat dat betreft kan je misschien maar beter alles in gang zetten, je bent zo een jaar verder
.
Wellicht heb je hier iets aan?
https://webdog.agnesburger.nl/files/HB_ASS_1_TvO_06_06.pdf
En deel 2: https://webdog.agnesburger.nl/files/HB_ASS_2.pdf
Ik heb ze hier gevonden: https://balansdigitaal.nl(...)-en-hoogbegaafdheid/
Die wachtlijsten zijn inderdaad heel lang, wat dat betreft kan je misschien maar beter alles in gang zetten, je bent zo een jaar verder
.
Venus in pocketformaat
loveli
loveli
Je kan altijd op een wachtlijst, kijk dan wel of je een plek kan vinden met kennis van ass en liefst ook hb!
Dus niet standaard ggz ofzo...
Voor de diagnose alleen zou ik het niet doen, maar als hij vast loopt, of jullie/school vastlopen omdat het niet lekker loopt, kan het zeker handig zijn als je weet of er eventueel ook ass speelt.
HB en ASS hebben overlap, je lijstje kan passen bij ass, kan volgens mij voor een groot deel ook bij hb.
Dus zoek dan iemand of een organisatie met specifiek kennis op die gebieden.
Behandeling, je kan het niet wegbehandelen, maar soms kan uitleg over ass bijvoorbeeld wel helpen om dingen anders te bekijken of aan te vliegen.
En medicatie, ook daar genees je ass niet mee, het kan soms wel symptomen verlichten.
Dus niet standaard ggz ofzo...
Voor de diagnose alleen zou ik het niet doen, maar als hij vast loopt, of jullie/school vastlopen omdat het niet lekker loopt, kan het zeker handig zijn als je weet of er eventueel ook ass speelt.
HB en ASS hebben overlap, je lijstje kan passen bij ass, kan volgens mij voor een groot deel ook bij hb.
Dus zoek dan iemand of een organisatie met specifiek kennis op die gebieden.
Behandeling, je kan het niet wegbehandelen, maar soms kan uitleg over ass bijvoorbeeld wel helpen om dingen anders te bekijken of aan te vliegen.
En medicatie, ook daar genees je ass niet mee, het kan soms wel symptomen verlichten.
Fake it till you make it...
Ik heb altijd zoiets gehad van wat heb je aan dat labeltje, maar ik ben er nu wel anders naar gaan kijken.
Ik merk ook heel erg dat de omgeving nu heel anders omgaat met bepaalde wensen/gedragingen die mijn kind heeft (zoals bijvoorbeeld niet aangeraakt worden, en heel bot uit de hoek komen, maar ook het gebrek aan interesses in andere mensen en situaties)
Voor mijn enorm zelfbewuste kind zie ik ook alleen maar pluspunten, hij weet nu wat er anders is aan zijn brein en heeft psycho educatie gehad en kan ook milder naar hem zelf kijken.
Ik merk ook heel erg dat de omgeving nu heel anders omgaat met bepaalde wensen/gedragingen die mijn kind heeft (zoals bijvoorbeeld niet aangeraakt worden, en heel bot uit de hoek komen, maar ook het gebrek aan interesses in andere mensen en situaties)
Voor mijn enorm zelfbewuste kind zie ik ook alleen maar pluspunten, hij weet nu wat er anders is aan zijn brein en heeft psycho educatie gehad en kan ook milder naar hem zelf kijken.
Dank jullie wel voor de reacties.
Ik ben gewoon even heel brutaal geweest en heb gisteren een (vage) kennis (lees RT’er met specialisme dubbel bijzonder) gemaild met mijn vraag en vage vermoeden. Ze komt volgende week een theetje doen..
Wordt vervolgd!
Ik ben gewoon even heel brutaal geweest en heb gisteren een (vage) kennis (lees RT’er met specialisme dubbel bijzonder) gemaild met mijn vraag en vage vermoeden. Ze komt volgende week een theetje doen..
Wordt vervolgd!
Hoi Ons 6-jarige jochie krijgt binnenkort een ADOS-onderzoek. We zochten hulp omdat we denken dat hij ADHD heeft, en in de loop van de gesprekken ontstond ook het vermoeden van ASS.
Zijn grote zus heeft ADD, mijn man waarschijnlijk ook iets ASS'erigs maar die heeft geen behoefte aan een diagnose/label, en nu is het dus afwachten wat de onderzoeken zeggen over de jongste. En ikzelf ben gewoon heel neurotypsisch
Iemand die iets kan vertellen hoe zo'n ADOS bij een 6-jarige gaat?
Ons 6-jarige jochie krijgt binnenkort een ADOS-onderzoek. We zochten hulp omdat we denken dat hij ADHD heeft, en in de loop van de gesprekken ontstond ook het vermoeden van ASS. Zijn grote zus heeft ADD, mijn man waarschijnlijk ook iets ASS'erigs maar die heeft geen behoefte aan een diagnose/label, en nu is het dus afwachten wat de onderzoeken zeggen over de jongste. En ikzelf ben gewoon heel neurotypsisch
Iemand die iets kan vertellen hoe zo'n ADOS bij een 6-jarige gaat?
Bij ons kregen wij hele vragenlijsten en een gesprek met een psycholoog, terwijl mijn zoon geobserveerd werd in een spelsituatie. Hij was toen ook 6 jaar. Mijn ouders gingen mee, omdat het gesprek met ons langer duurde dan de observatie van mijn zoon en er dus iemand moest zijn om hem op te vangen. Bij de uitnodiging was ons dus verteld dat we iemand moesten meenemen om die reden.quote:
Hoi
Zijn grote zus heeft ADD, mijn man waarschijnlijk ook iets ASS'erigs maar die heeft geen behoefte aan een diagnose/label, en nu is het dus afwachten wat de onderzoeken zeggen over de jongste. En ikzelf ben gewoon heel neurotypsisch
Iemand die iets kan vertellen hoe zo'n ADOS bij een 6-jarige gaat?
Maar ik weet niet of dat een officieel ADOS-onderzoek was.
Als je goed om je heen kijkt zie je dat alles gekleurd is.
We hebben inderdaad al een lange vragenlijst ingevuld en gesprek gehad, en die afspraak voor zoon is dan nog een keer separaat. Ben gewoon heel benieuwd wat ze dan doen en waar ze op letten, maar de psycholoog vertelde er niet veel over. Misschien ook wel logisch, zodat we de boel niet (onbewust) kunnen benvloedenquote:
[..]
Bij ons kregen wij hele vragenlijsten en een gesprek met een psycholoog, terwijl mijn zoon geobserveerd werd in een spelsituatie. Hij was toen ook 6 jaar. Mijn ouders gingen mee, omdat het gesprek met ons langer duurde dan de observatie van mijn zoon en er dus iemand moest zijn om hem op te vangen. Bij de uitnodiging was ons dus verteld dat we iemand moesten meenemen om die reden.
Maar ik weet niet of dat een officieel ADOS-onderzoek was.
Tja, wij kregen een summier verslagje en hij was gewoon aan het spelen met een therapeute.
Als je goed om je heen kijkt zie je dat alles gekleurd is.
Wij hadden wel zijn knuffel mee, maar die had hij sowieso altijd bij zich en de knuffel speelde een grote rol. Naar wat ik las was Meneer IJsbeer de mediator tussen mijn zoon en de therapeute.
Als je goed om je heen kijkt zie je dat alles gekleurd is.
Volgens mij doen ze bij de ADOS allemaal opdrachtjes. Spelenderwijs. Ik lees als ik google over communicatie, sociale interactie en (verbeeldend) spel.quote:
Hoi
Zijn grote zus heeft ADD, mijn man waarschijnlijk ook iets ASS'erigs maar die heeft geen behoefte aan een diagnose/label, en nu is het dus afwachten wat de onderzoeken zeggen over de jongste. En ikzelf ben gewoon heel neurotypsisch
Iemand die iets kan vertellen hoe zo'n ADOS bij een 6-jarige gaat?
Bij de ene instelling deden ze het in zo'n spelkamer met spiegelwand en zat er iemand achter de spiegelwand te observeren, bij de andere zaten beide onderzoekers in de kamer en deed 1 de opdrachten en zat de ander alleen te observeren.
Ging heel speels.
Als je jouw 6 jarige wilt voorbereiden, dan zou ik de organisatie bellen om te vragen wat je kan vertellen. Hoe het ongeveer gaat of wat je tegen hem kan zeggen.
Inhoudelijk kunnen ze dan misschien wel niet zoveel vertellen, maar ze kunnen vast wel een idee geven van hoe het er ongeveer uit zal zien.
Dus ik zou de vraag aan hen stellen denk ik.
Fake it till you make it...
Mijn zoon is ineens depressief. Nog nooit meegemaakt met hem. Agressief, hyperactief allemaal wel, maar dit niet. Ik weet ook niet of het ASS-gerelateerd is of niet. Ik weet wel dat ik voor het eerst echt helemaal geen idee heb wat ik er mee aan moet. Hij doet niks meer; ligt de hele dag in bed, is helemaal gestopt met zijn studie en is ook gestopt met sporten. En eten doet hij ook nauwelijks meer en hij geeft ineens veel geld uit. Terwijl hij normaal nooit iets kocht.
Maar je kunt niks meer met een 19-jarige. Ik kan zijn school niet meer bellen om te overleggen; ik kan hem niet dwingen hulp te zoeken, echt helemaal niks. Het enige wat ik kan doen is proberen met hem te praten om er achter te komen wat er nou precies aan de hand is (zonder succes) en heel hard hopen dat hij er snel zelf weer uit komt.
Ik was juist altijd iemand met tig oplossingen; allemaal alternatieven en olifantenpaadjes om te nemen en om toch weer op het hoofdpad uit te komen. Dit niks kunnen doen vreet wel aan me.
Maar je kunt niks meer met een 19-jarige. Ik kan zijn school niet meer bellen om te overleggen; ik kan hem niet dwingen hulp te zoeken, echt helemaal niks. Het enige wat ik kan doen is proberen met hem te praten om er achter te komen wat er nou precies aan de hand is (zonder succes) en heel hard hopen dat hij er snel zelf weer uit komt.
Ik was juist altijd iemand met tig oplossingen; allemaal alternatieven en olifantenpaadjes om te nemen en om toch weer op het hoofdpad uit te komen. Dit niks kunnen doen vreet wel aan me.
Als je goed om je heen kijkt zie je dat alles gekleurd is.
je kan wel de huisarts of een professional contacten voor tips.
Ach @livelink Wat moeilijk. Ik weet het niet, maar kun je niet toch kijken of je iets met school kunt oppakken?
Livelink
Ha bellen en een verwijzing vragen? Depressies komen wel vaker voor bij mensen met (meerdere) aandoeningen ik ben het in het so vaker tegen gekomen. Ik hoop snel dat er voor jullie licht aan het einde van de tunnel komt.
Kan het ook door de hormonen in de puberteit komen? Is hij daar laat mee?
Ha bellen en een verwijzing vragen? Depressies komen wel vaker voor bij mensen met (meerdere) aandoeningen ik ben het in het so vaker tegen gekomen. Ik hoop snel dat er voor jullie licht aan het einde van de tunnel komt.
Kan het ook door de hormonen in de puberteit komen? Is hij daar laat mee?
