R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Het blijkt helaas heel regelmatig voor te komen: hoe heftiger de psychische problematiek en hoe meer het nodig is dat iemand psychische zorg nodig heeft, des te groter is de kans dat hij/zij a priori geweigerd wordt voor een behandeling en niet eens een intake-procedure mag ondergaan.
En met complexe problematiek bedoel ik bijvoorbeeld dit: iemand lijdt al jaren aan angststoornissen en kan daardoor niet meer werken. Omdat het al jaren speelt en zijn hele leven stil heeft gelegd, heeft hij inmiddels ook een depressie en woede-uitbarstingen. In plaats van dat ze bij de GGZ daaruit opmaken dat het des te meer urgent is om die angstproblematiek aan te pakken, zijn er 2 diagnoses bij gekomen, vinden ze het te lastig om op te maken welke diagnose als eerste behandeld moet worden, want het allemaal tegelijk aanpakken is geen optie - te duur of te lange wachtlijsten whatever. Het gevolg is dat hij gewoon aan zijn lot overgelaten wordt.
WTF is er aan de hand met de GGZ? Ik heb zelf dit soort toestanden meegemaakt - godzijdank niet dermate schrijnend, maar helaas blijkt het wel schrijnend voor zoveel andere mensen.
Vanuit de GGZ wordt er vooral geklaagd op de overheid en de zorgverzekeringen die het hen onmogelijk zouden maken om mensen op een goede manier te behandelen. Voor een deel vind ik dat wel aannemelijk, maar ik denk dat het ook te maken heeft met de mentaliteit die ze zelf hebben - die niet valt te fiksen met meer overheidsgeld voor betere opleidingen. Een psycholoog of therapeut moet niet alleen maar kennis opdoen met studie, maar die kennis toepassen om te kunnen begrijpen met welke problemen de client worstelt en met de client meedenken om te zoeken naar een oplossing of om er iig beter mee om te gaan. Daarbij zijn psychische problemen altijd complex - het ene probleem beinvloed het andere en daarbij is ieder mens uniek: wat voor de een wel werkt, werkt voor de ander niet.
Wat ik nog het meest destructieve eraan vind, is dat nog steeds de suggestie wordt gewekt dat mensen voor de geringste tegenslag vooral niet te trots moeten zijn om het op hun eigen manier op te lossen, maar daarvoor absoluut zich moeten aanmelden bij PsyQ of een soortgelijke instantie. Want waarom zouden ze het zichzelf aan moeten doen er zelf mee te tobben, terwijl een psycholoog hen er gegarandeerd mee kan helpen? Het komt bijna over als verwijt dat je een idioot bent als je je ongelukkig voelt, want dat is helemaal niet nodig in een maatschappij die voor elk probleem instanties bieden die het voor jou op gaan lossen.
Als ik afga op hoe de samenleving zich afgelopen decennia heeft ontwikkeld met al die GGZ-voorzieningen, vind ik mensen over het algemeen juist labieler, zwakker en egoistischer geworden. Het leven gaat nou eenmaal gepaard met tegenslag. Het is belangrijk om te leren daarmee om te gaan, alsof belangrijk om elkaar daarmee te helpen.
Tegenwoordig zijn mensen vooral met zichzelf bezig en vinden ze zichzelf al zo barmhartig als ze iemand in moeilijkheden sterkte hebben gewenst via Instagram of Facebook. En daar krijgen ze ook allemaal likes mee van anderen zo van "Ooooh, wat ben jij toch een empathische lieverd zeg!!!
" Als iemand ook maar overweegt om daarwerkelijk moeite te doen om een ander te helpen, wordt hij al meteen ontmoedigd door opmerkingen als "Denk eerst aan jezelluf!" of "Die persoon moet het zelluf doen en jij bent niet verantwoordelijk daarvoor!" terwijl ze niet eens weten waar het over gaat.
Serieus, waar gaat dit naartoe? Wordt het in de toekomst nog erger met de GGZ? Of is het inmiddels duidelijk geworden dat dit echt niet goed is en gaan er in de vroege toekomst dingen verbeteren?
En met complexe problematiek bedoel ik bijvoorbeeld dit: iemand lijdt al jaren aan angststoornissen en kan daardoor niet meer werken. Omdat het al jaren speelt en zijn hele leven stil heeft gelegd, heeft hij inmiddels ook een depressie en woede-uitbarstingen. In plaats van dat ze bij de GGZ daaruit opmaken dat het des te meer urgent is om die angstproblematiek aan te pakken, zijn er 2 diagnoses bij gekomen, vinden ze het te lastig om op te maken welke diagnose als eerste behandeld moet worden, want het allemaal tegelijk aanpakken is geen optie - te duur of te lange wachtlijsten whatever. Het gevolg is dat hij gewoon aan zijn lot overgelaten wordt.
WTF is er aan de hand met de GGZ? Ik heb zelf dit soort toestanden meegemaakt - godzijdank niet dermate schrijnend, maar helaas blijkt het wel schrijnend voor zoveel andere mensen.
Vanuit de GGZ wordt er vooral geklaagd op de overheid en de zorgverzekeringen die het hen onmogelijk zouden maken om mensen op een goede manier te behandelen. Voor een deel vind ik dat wel aannemelijk, maar ik denk dat het ook te maken heeft met de mentaliteit die ze zelf hebben - die niet valt te fiksen met meer overheidsgeld voor betere opleidingen. Een psycholoog of therapeut moet niet alleen maar kennis opdoen met studie, maar die kennis toepassen om te kunnen begrijpen met welke problemen de client worstelt en met de client meedenken om te zoeken naar een oplossing of om er iig beter mee om te gaan. Daarbij zijn psychische problemen altijd complex - het ene probleem beinvloed het andere en daarbij is ieder mens uniek: wat voor de een wel werkt, werkt voor de ander niet.
Wat ik nog het meest destructieve eraan vind, is dat nog steeds de suggestie wordt gewekt dat mensen voor de geringste tegenslag vooral niet te trots moeten zijn om het op hun eigen manier op te lossen, maar daarvoor absoluut zich moeten aanmelden bij PsyQ of een soortgelijke instantie. Want waarom zouden ze het zichzelf aan moeten doen er zelf mee te tobben, terwijl een psycholoog hen er gegarandeerd mee kan helpen? Het komt bijna over als verwijt dat je een idioot bent als je je ongelukkig voelt, want dat is helemaal niet nodig in een maatschappij die voor elk probleem instanties bieden die het voor jou op gaan lossen.
Als ik afga op hoe de samenleving zich afgelopen decennia heeft ontwikkeld met al die GGZ-voorzieningen, vind ik mensen over het algemeen juist labieler, zwakker en egoistischer geworden. Het leven gaat nou eenmaal gepaard met tegenslag. Het is belangrijk om te leren daarmee om te gaan, alsof belangrijk om elkaar daarmee te helpen.
Tegenwoordig zijn mensen vooral met zichzelf bezig en vinden ze zichzelf al zo barmhartig als ze iemand in moeilijkheden sterkte hebben gewenst via Instagram of Facebook. En daar krijgen ze ook allemaal likes mee van anderen zo van "Ooooh, wat ben jij toch een empathische lieverd zeg!!!
" Als iemand ook maar overweegt om daarwerkelijk moeite te doen om een ander te helpen, wordt hij al meteen ontmoedigd door opmerkingen als "Denk eerst aan jezelluf!" of "Die persoon moet het zelluf doen en jij bent niet verantwoordelijk daarvoor!" terwijl ze niet eens weten waar het over gaat.Serieus, waar gaat dit naartoe? Wordt het in de toekomst nog erger met de GGZ? Of is het inmiddels duidelijk geworden dat dit echt niet goed is en gaan er in de vroege toekomst dingen verbeteren?
Er zijn tegenwoordig gewoon meer gekken dan zorg.
En met gekken bedoel ik die Haagse kliek die alles kapot bezuinigd.
En met gekken bedoel ik die Haagse kliek die alles kapot bezuinigd.
Het ligt ook aan je inzet als cliënt zelf vind ik.
Ik heb alleen maar goede ervaringen met de GGZ en heb zelf ook complexe PTSS, dissociatieve stoornis, autisme en hechtingsproblematiek. Ik ben ook bewust van dat de behandelaren ook maar mensen zijn en niet al mijn problemen voor mij kunnen oplossen. Het ligt ook aan je instelling en in hoeverre je zelf bereid bent om dingen aan te pakken.
Ik ben het met je eens dat er soms wel behandelaren tussenzaten waarmee ik niet klikte. Maar besef wel dat behandelaren ook maar mensen zijn en hun best doen. Ze kunnen echt niet al jouw gedachten lezen en ook je hulpvraag niet. Maar als jij duidelijk genoeg bent over je hulpvraag en wat dankbaarheid toont, dan zullen ze echt nog steeds álles voor je doen. Maar wees dan wel duidelijk en kom met concrete hulpvragen!!
Wees dus niet zo egoïstisch en doe iets terug voor hun. Laat wat dankbaarheid zien. Dan zijn ze ook gemotiveerder om met jou te gaan werken. Omdat ze werken betekent het niet dat ze alles maar perfect moeten en kunnen doen terwijl jij achterover kan liggen.
Bij het oplossen van je problemen ben JIJ het meeste verantwoordelijk. En cliënten vergeten dat helaas. Daarom komen ze nooit uit hun problemen en gaat het nooit beter met ze.
Door mijn complexe problematiek zit ik na 5 jaar trouwens nog steeds bij de GGZ en het gaat eenmaal lang duren. Als ik geen klik had met een behandelaar vroeg ik gewoon een andere. Het ligt dus echt aan jezelf. Grow up.
En ik heb meer meegemaakt dan wat de meeste mensen in hun leven hebben meegemaakt. Maar stop met vingertje wijzen en kijk naar jezelf.
[ Bericht 3% gewijzigd door Medusa666 op 23-06-2022 17:47:16 ]
Ik heb alleen maar goede ervaringen met de GGZ en heb zelf ook complexe PTSS, dissociatieve stoornis, autisme en hechtingsproblematiek. Ik ben ook bewust van dat de behandelaren ook maar mensen zijn en niet al mijn problemen voor mij kunnen oplossen. Het ligt ook aan je instelling en in hoeverre je zelf bereid bent om dingen aan te pakken.
Ik ben het met je eens dat er soms wel behandelaren tussenzaten waarmee ik niet klikte. Maar besef wel dat behandelaren ook maar mensen zijn en hun best doen. Ze kunnen echt niet al jouw gedachten lezen en ook je hulpvraag niet. Maar als jij duidelijk genoeg bent over je hulpvraag en wat dankbaarheid toont, dan zullen ze echt nog steeds álles voor je doen. Maar wees dan wel duidelijk en kom met concrete hulpvragen!!
Wees dus niet zo egoïstisch en doe iets terug voor hun. Laat wat dankbaarheid zien. Dan zijn ze ook gemotiveerder om met jou te gaan werken. Omdat ze werken betekent het niet dat ze alles maar perfect moeten en kunnen doen terwijl jij achterover kan liggen.
Bij het oplossen van je problemen ben JIJ het meeste verantwoordelijk. En cliënten vergeten dat helaas. Daarom komen ze nooit uit hun problemen en gaat het nooit beter met ze.
Door mijn complexe problematiek zit ik na 5 jaar trouwens nog steeds bij de GGZ en het gaat eenmaal lang duren. Als ik geen klik had met een behandelaar vroeg ik gewoon een andere. Het ligt dus echt aan jezelf. Grow up.
En ik heb meer meegemaakt dan wat de meeste mensen in hun leven hebben meegemaakt. Maar stop met vingertje wijzen en kijk naar jezelf.
[ Bericht 3% gewijzigd door Medusa666 op 23-06-2022 17:47:16 ]
En jij hebt alleen maar CPTSS? Rot genoeg voor je hoor maar niet te vergelijken met mensen die meerdere ernstige diagnoses hebben.quote:Op donderdag 23 juni 2022 17:38 schreef Medusa666 het volgende:
Het ligt ook aan je inzet als cliënt zelf vind ik.
Ik heb alleen maar goede ervaringen met de GGZ en heb zelf ook complexe PTSS, dissociatieve stoornis, autisme en hechtingsproblematiek. Ik ben ook bewust van dat de behandelaren ook maar mensen zijn en niet al mijn problemen voor mij kunnen oplossen. Het ligt ook aan je instelling en in hoeverre je zelf bereid bent om dingen aan te pakken.
Ik ben het met je eens dat er soms wel behandelaren tussenzaten waarmee ik niet klikte. Maar besef wel dat behandelaren ook maar mensen zijn en hun best doen. Ze kunnen echt niet al jouw gedachten lezen en ook je hulpvraag niet. Maar als jij duidelijk bent over je hulpvraag en wat dankbaarheid toont, dan zullen ze echt nog steeds álles voor je doen.
Wees dus niet zo egoïstisch en doe iets terug voor hun. Laat wat dankbaarheid zien. Dan zijn ze ook gemotiveerder om met jou te gaan werken.
Mijn vriendin is jarenlang overal weggestuurd want haar depressie, borderline, CPTSS of eetstoornis moest eerst opgelost worden voor er geholpen kon worden met een ander probleem.
De GGZ bestaat uit een aantal regionale monopolisten die graag vinkjes willen zetten en niet verantwoordelijk worden gehouden voor wat ze aanrichten. Als je niet in een hokje past, heb je gewoon pech.
De meeste psychiatrisch patiënten zijn niet mondig, wel laagopgeleid en hebben vaak geen groot vangnet. Mijn vriendin is gelukkig het tegenovergestelde en als ik zie hoe absurd veel moeite het haar en haar familie heeft gekost om hulp te krijgen. Ze zijn helemaal kapotgemakt de afgelopen 11 jaar. Natuurlijk niet met opzet. Maar het gebeurt wel.
Ze zullen nooit meer kunnen werken. Zullen nooit meer vertrouwen in hulpverlening hebben. Ze komen de dag door op pammen. En maar weer bellen met alles en iedereen smeken om hulp. Elke fucking dag weer. 99 van de 100 keer volgen er loze beloften. Als het zo gesteld zou zijn met somatische gezondheidszorg, zouden we dit nooit accepteren.
Er is hier zeer adequate psychiatrische zorg voor mensen met 1 diagnose. Het is godsgeklaagd hoe de zorg is voor mensen met meerdere diagnoses.
Edit: je hebt je post aangepast en er nu meerdere diagnoses bij gezet. Shit voor je zeg. Je hebt echt geluk dat je hoede hulp krijgt. De klinieken zitten vol met mensen die niet geholpen worden helaas. Zelfs met mensen die altijd meewerken en echt geholpen willen worden.
Spoilers!
Ik word gewoon moe van mensen die altijd maar álle schuld bij behandelaren zetten. Het ligt nogmaals óók aan jezelf. Als je niet mondig bent en denkt dat je behandelaar al je gedachten maar kan lezen kan je inderdaad niet goed worden geholpen bij de GGZ. Dat is eenmaal zo tja.quote:
[..]
En jij hebt alleen maar CPTSS? Rot genoeg voor je hoor maar niet te vergelijken met mensen die meerdere ernstige diagnoses hebben.
Mijn vriendin is jarenlang overal weggestuurd want haar depressie, borderline, CPTSS of eetstoornis moest eerst opgelost worden voor er geholpen kon worden met een ander probleem.
De GGZ bestaat uit een aantal regionale monopolisten die graag vinkjes willen zetten en niet verantwoordelijk worden gehouden voor wat ze aanrichten. Als je niet in een hokje past, heb je gewoon pech.
De meeste psychiatrisch patiënten zijn niet mondig, wel laagopgeleid en hebben vaak geen groot vangnet. Mijn vriendin is gelukkig het tegenovergestelde en als ik zie hoe absurd veel moeite het haar en haar familie heeft gekost om hulp te krijgen. Ze zijn helemaal kapotgemakt de afgelopen 11 jaar. Natuurlijk niet met opzet. Maar het gebeurt wel.
Ze zullen nooit meer kunnen werken. Zullen nooit meer vertrouwen in hulpverlening hebben. Ze komen de dag door op pammen. En maar weer bellen met alles en iedereen smeken om hulp. Elke fucking dag weer. 99 van de 100 keer volgen er loze beloften. Als het zo gesteld zou zijn met somatische gezondheidszorg, zouden we dit nooit accepteren.
Er is hier zeer adequate psychiatrische zorg voor mensen met 1 diagnose. Het is godsgeklaagd hoe de zorg is voor mensen met meerdere diagnoses.
Edit: je hebt je post aangepast en er nu meerdere diagnoses bij gezet. Shit voor je zeg. Je hebt echt geluk dat je hoede hulp krijgt. De klinieken zitten vol met mensen die niet geholpen worden helaas. Zelfs met mensen die altijd meewerken en echt geholpen willen worden.
En het heeft zeker niet met geluk te maken. Ik heb ervoor gevochten, omdat ik écht beter wilde worden en niet alleen maar mezelf zielig wilde vinden. En ja ik heb ook ruk behandelaren gehad die lui waren en me aan de pillen wilde zetten. Toen heb ik gewoon aangegeven dat ik vond dat er geen klik was en het liefste een andere behandelaar zou willen hebben. Dat begrepen ze volkomen en ze hebben mij eraan gekoppeld.
Ze waren echt te soft en ongemotiveerd leek wel met mij, maar dat komt nogmaals door een gebrek aan klik en ligt niet alleen aan hen, maar ook aan mij.
Jij bent de cliënt en kunt in principe alles vragen. Maar doe het dan respectvol, want dan zijn mensen ook bereidwilliger.
Als je iets echt wilt kan je het bereiken. En ja ook als je ECHT beter WILt worden. Maar stop met denken dat je maar op alles recht heb omdat je vroeger slachtoffer bent geweest en dat behandelaren alles maar moeten kunnen. Het ligt ook aan jezelf.
Trouwens met die ene meid die wel mondig was. Ik vind het heel sneu dat ze dit heeft meegemaakt en zij wilde dus wel echt aanpakken. Dar is heel naar. Maar misschien moet ze ook wat meer dankbaarheid tonen aan de behandelaren voor wat ze wél goed doen?
Ik ben helaas ook veel mensen tegengekomen die wel altijd maar in de slachtofferrol bleven en ondertussen wel van alles verwachten van de behandelaren zonder iets aan te geven of juist te dwingen en respectloos zijn richting behandelaren. Over hen had ik het ook.
[ Bericht 1% gewijzigd door Medusa666 op 24-06-2022 03:11:03 ]
Ik ben oprecht benieuwd, wat zou je als oplossing kunnen bedenken? Er zijn inderdaad enorme wachtlijsten overal in de ggz , gespecialiseerde klinieken moeten sluiten. Er is domweg geen personeel en dat wordt nog veel erger in de toekomst. Alle mbo’ers worden afgeserveerd via de nieuwe bigwet. Geen personeel is geen behandelingquote:
[..]
En jij hebt alleen maar CPTSS? Rot genoeg voor je hoor maar niet te vergelijken met mensen die meerdere ernstige diagnoses hebben.
Mijn vriendin is jarenlang overal weggestuurd want haar depressie, borderline, CPTSS of eetstoornis moest eerst opgelost worden voor er geholpen kon worden met een ander probleem.
De GGZ bestaat uit een aantal regionale monopolisten die graag vinkjes willen zetten en niet verantwoordelijk worden gehouden voor wat ze aanrichten. Als je niet in een hokje past, heb je gewoon pech.
De meeste psychiatrisch patiënten zijn niet mondig, wel laagopgeleid en hebben vaak geen groot vangnet. Mijn vriendin is gelukkig het tegenovergestelde en als ik zie hoe absurd veel moeite het haar en haar familie heeft gekost om hulp te krijgen. Ze zijn helemaal kapotgemakt de afgelopen 11 jaar. Natuurlijk niet met opzet. Maar het gebeurt wel.
Ze zullen nooit meer kunnen werken. Zullen nooit meer vertrouwen in hulpverlening hebben. Ze komen de dag door op pammen. En maar weer bellen met alles en iedereen smeken om hulp. Elke fucking dag weer. 99 van de 100 keer volgen er loze beloften. Als het zo gesteld zou zijn met somatische gezondheidszorg, zouden we dit nooit accepteren.
Er is hier zeer adequate psychiatrische zorg voor mensen met 1 diagnose. Het is godsgeklaagd hoe de zorg is voor mensen met meerdere diagnoses.
Edit: je hebt je post aangepast en er nu meerdere diagnoses bij gezet. Shit voor je zeg. Je hebt echt geluk dat je hoede hulp krijgt. De klinieken zitten vol met mensen die niet geholpen worden helaas. Zelfs met mensen die altijd meewerken en echt geholpen willen worden.
Ik woon dus beschermd en mijn twee huisgenoten gingen ook op alles zeiken en dingen eisen omdat ze er recht op zouden hebben als clienten. De goede dingen die de behandelaren voor hun deden namen ze voor vanzelfsprekend. Nou die behandelaren hier namen ze niet meer serieus en lieten ze inderdaad stikken ondanks hun zware problemen.
Ik daarentegen bedankte ze altijd, gaf ze complimenten wanneer ze wel iets deden en was al blij met “ kleine dingen of gebaren” en toonde dit ook. Daarom deden die behandelaren ook veel meer voor mij en waren ze gemotiveerder om met mij te werken. Ik kreeg veel meer dan die andere 2 die ook zware klachten hadden.
Gewoon een tip.
[ Bericht 2% gewijzigd door Medusa666 op 23-06-2022 18:41:57 ]
Ik daarentegen bedankte ze altijd, gaf ze complimenten wanneer ze wel iets deden en was al blij met “ kleine dingen of gebaren” en toonde dit ook. Daarom deden die behandelaren ook veel meer voor mij en waren ze gemotiveerder om met mij te werken. Ik kreeg veel meer dan die andere 2 die ook zware klachten hadden.
Gewoon een tip.
[ Bericht 2% gewijzigd door Medusa666 op 23-06-2022 18:41:57 ]
Dit heeft niets met dankbaarheid te maken. De hele OP niet trouwens.quote:
[..]
Trouwens met die ene meid die wel mondig was. Ik vind het heel sneu dat ze dit heeft meegemaakt en zij wilde dus wel echt aanpakken. Dar is heel naar. Maar misschien moet ze ook wat meer dankbaarheid tonen aan de behandelaren voor wat ze wél goed doen?
Als je ziekte 1 en 2 hebt, wil/mag/kan een behandelaar je niet helpen met ziekte 1 als je niet eerst beter bent van ziekte 2. En de behandelaar van ziekte 2 zegt hetzelfde maar dan over ziekte 1.
Ik snap dat jij dat niet meemaakt. Jouw diagnoses liggen min of meer in dezelfde lijn. Iemand die zowel verslaafd als depressief is, of die schizofreen met anorexia heeft, heeft gewoon echt pech.
En zo sta je letterlijk jarenlang op wachtlijsten en is er niemand die je kan helpen.
Eerst de wachtlijst op de reguliere, lichte, zorg. Bijvoorbeeld PsyQ. 5-8 maanden voor er een intake is. Dan duurt het 2-3 maanden voor je dossier besproken is. Sorry, u bent te ziek voor onze behandelaren. Wachtlijst voor andere instelling. Weer 6 maanden de intake en 10 weken voor je antwoord hebt. Ondertussen wordt je steeds zieker. Sorry mevrouw, u kunt bij ons pas terecht als u eerst uw andere ziekte heeft opgelost. Nog een wachtlijst. En zo duurde het meer dan 3 jaar voor er eindelijk eens iemand plaats had voor een klein beetje therapie. Niet voor het volledige pakket. En ook maar een traject van 5 maanden. Daarna begon alles weer opnieuw.
Ondertussen ga je wel kliniek in en uit. Blijft iedereen aan je medicatie rommelen. En is er binnen een kliniek ook geen hulp want dat is een tijdelijke oplossing.
Nogmaals. Dit heeft niets met dankbaarheid te maken. De GGZ is helemaal uitgekleed en in eilandjes opgedeeld. Die eilandjes werken niet samen want dat is het beleid.
Ik zou het niet weten. Er is veel mis. Meer samenwerking. Iets van een caseworker voor iedereen met complexe problematiek. Dat samenwerking normaal wordt tussen de instellingen. Dat er dezelfde eisen aan een GGZ-instelling worden gesteld als aan een andere zorginstelling. Dus dat klantvriendelijkheid hoog in het vaandel staat. Dat het normaal wordt om mensen terug te bellen als je dat belooft. Dat er dezelfde eisen aan hygiëne worden gesteld voor een psychiatrische kliniek als een ziekenhuis.quote:Op donderdag 23 juni 2022 18:11 schreef N.icka het volgende:
[..]
Ik ben oprecht benieuwd, wat zou je als oplossing kunnen bedenken? Er zijn inderdaad enorme wachtlijsten overal in de ggz , gespecialiseerde klinieken moeten sluiten. Er is domweg geen personeel en dat wordt nog veel erger in de toekomst. Alle mbo’ers worden afgeserveerd via de nieuwe bigwet. Geen personeel is geen behandeling
Maar ja. Dat is allemaal makkelijk praten helaas
Spoilers!
Ik snap wat je bedoelt. Maar eigenlijk is het natuurlijk wel absurd. In een gewoon ziekenhuis wordt een aardig persoon met kanker ook niet beter geholpen dan een onaardig persoon met kanker.quote:
Ik woon dus beschermd en mijn twee huisgenoten gingen ook op alles zeiken en dingen eisen omdat ze er recht op zouden hebben als clienten. De goede dingen die de behandelaren voor hun deden namen ze voor vanzelfsprekend. Nou die behandelaren hier namen ze niet meer serieus en lieten ze inderdaad stikken ondanks hun zware problemen.
Ik daarentegen bedankte ze altijd, gaf ze complimenten wanneer ze wel iets deden en was al blij met “ kleine dingen of gebaren” en toonde dit ook. Daarom deden die behandelaren ook veel meer voor mij en waren ze gemotiveerder om met mij te werken. Ik kreeg veel meer dan die andere 2 die ook zware klachten hadden.
Gewoon een tip.
Spoilers!
Ja klopt, maar wat kan je hiertegen doen dan? Je kan blijven klagen erover, maar daar help je alleen jezelf mee.quote:
[..]
Dit heeft niets met dankbaarheid te maken. De hele OP niet trouwens.
Als je ziekte 1 en 2 hebt, wil/mag/kan een behandelaar je niet helpen met ziekte 1 als je niet eerst beter bent van ziekte 2. En de behandelaar van ziekte 2 zegt hetzelfde maar dan over ziekte 1.
Ik snap dat jij dat niet meemaakt. Jouw diagnoses liggen min of meer in dezelfde lijn. Iemand die zowel verslaafd als depressief is, of die schizofreen met anorexia heeft, heeft gewoon echt pech.
En zo sta je letterlijk jarenlang op wachtlijsten en is er niemand die je kan helpen.
Eerst de wachtlijst op de reguliere, lichte, zorg. Bijvoorbeeld PsyQ. 5-8 maanden voor er een intake is. Dan duurt het 2-3 maanden voor je dossier besproken is. Sorry, u bent te ziek voor onze behandelaren. Wachtlijst voor andere instelling. Weer 6 maanden de intake en 10 weken voor je antwoord hebt. Ondertussen wordt je steeds zieker. Sorry mevrouw, u kunt bij ons pas terecht als u eerst uw andere ziekte heeft opgelost. Nog een wachtlijst. En zo duurde het meer dan 3 jaar voor er eindelijk eens iemand plaats had voor een klein beetje therapie. Niet voor het volledige pakket. En ook maar een traject van 5 maanden. Daarna begon alles weer opnieuw.
Ondertussen ga je wel kliniek in en uit. Blijft iedereen aan je medicatie rommelen. En is er binnen een kliniek ook geen hulp want dat is een tijdelijke oplossing.
Nogmaals. Dit heeft niets met dankbaarheid te maken. De GGZ is helemaal uitgekleed en in eilandjes opgedeeld. Die eilandjes werken niet samen want dat is het beleid.
[..]
Ik zou het niet weten. Er is veel mis. Meer samenwerking. Iets van een caseworker voor iedereen met complexe problematiek. Dat samenwerking normaal wordt tussen de instellingen. Dat er dezelfde eisen aan een GGZ-instelling worden gesteld als aan een andere zorginstelling. Dus dat klantvriendelijkheid hoog in het vaandel staat. Dat het normaal wordt om mensen terug te bellen als je dat belooft. Dat er dezelfde eisen aan hygiëne worden gesteld voor een psychiatrische kliniek als een ziekenhuis.
Maar ja. Dat is allemaal makkelijk praten helaas
Besef ook dat het hier in Nederland in ieder geval een stuk beter geregeld is dan in andere landen en dat je überhaupt hier betaalbaar naar een psycholoog kunt gaan. Dat bedoel ik met dankbaarheid. Laat dankbaarheid zien voor de kleine dingen en men wordt gemotiveerder om je te helpen. Maar ook jijzelf zult gelukkiger erdoor worden.
Met zo’n instelling zul je in elk geval wat gelukkiger staan in het leven, ondanks psychische klachten en fysieke klachten die je vooralsnog hebt. Uiteindelijk ben jijzelf de enige die een feestje van je leven moet maken ondanks wat je hebt meegemaakt. Klagen op anderen gaat daar jezelf niet bij helpen.
Nou ik heb helaas ook hele ernstige verhalen gehoord van de mate waarin mensen in het ziekenhuis worden behandeld hoor.quote:
[..]
Ik snap wat je bedoelt. Maar eigenlijk is het natuurlijk wel absurd. In een gewoon ziekenhuis wordt een aardig persoon met kanker ook niet beter geholpen dan een onaardig persoon met kanker.
Daarom blijf ik zelf altijd lief en dankbaar voor degene waar ik afhankelijk ben. Juist omdat ik zo bang ben dat ik ook zo afgewimpelt wordt. En dit heeft mij enorm ver gebracht in het leven en bij de omgang met andere mensen.
We blijven streven naar perfectie, maar soms vergeten mensen wat ze al dan niet hebben. Ik kom uit een heel arm land waar niks goed geregeld is. Daarmee vergeleken vind ik het in Nederland allemaal zo goed geregeld en een behoorlijke luxe. Het feit dat je hier überhaupt je ei kwijt kan bij mensen die worden geregeld door de overheid.
Uiteindelijk hebben mensen áltijd op iets aan te merken en dingen zullen nooit perfect zijn. Probeer wat meer dankbaar te zijn voor de kleinere dingen, jezelf te vergelijken met mensen die het juist slechter hebben en accepteren dat het leven op de wereld nou eenmaal onstabiel is en dat je niet altijd exact kan krijgen wat je wilt/ denkt waar je recht op hebt. En dan je zien dat je gelukkiger in het leven zult staan en dat er dan juist veeeeel meer geluk naar je wordt toegeschoven in het leven.
Misschien denk je dat klagen ervoor gaat zorgen dat men meer hun best gaat doen. Maar nope, juist integendeel. Tenzij je een heel nette brief schrijft naar degene hogerop of actie gaat voeren met een zoveel mogelijk mensen. Maar dan ligt het ook aan de manier waarop.
Men neemt je over het algemeen serieuzer wanneer jij ook respectvol en vriendelijk reageert en in ieder geval het goede voorbeeld geeft. Als jij vriendelijk duidelijk bent zullen zij ook eerder geneigd zijn om vriendelijk terug te zijn. Dat is hoe het menselijk verkeer werkt en dat moet je begrijpen.
[ Bericht 2% gewijzigd door Medusa666 op 23-06-2022 20:23:55 ]
Heel veel lui hebben zulke aannames over mensen die problemen hebben met de GGZ. Hartstikke fijn voor jou dat jij het wel getroffen hebt met de psychische zorg en dat is jou gegund. Ik gun het evengoed de mensen die dus a priori weggestuurd worden - niet omdat ze niet gemotiveerd genoeg zijn of bijvoorbeeld niet in staat zijn om zich persoonlijk te ontwikkelen, maar puur en alleen omdat ze een diagnose hebben die intensievere en dus duurdere behandelingen vraagt. En ook hoe complexer de problematiek, hoe groter de kans is dat de behandeling niet aanslaat.quote:
[..]
Ik word gewoon moe van mensen die altijd maar álle schuld bij behandelaren zetten. Het ligt nogmaals óók aan jezelf. Als je niet mondig bent en denkt dat je behandelaar al je gedachten maar kan lezen kan je inderdaad niet goed worden geholpen bij de GGZ. Dat is eenmaal zo tja.
Was het maar waar dat deze verhalen verzinsels zijn van cliënten die gefrustreerd zijn en de beschuldigende vinger naar de GGZ wijzen in plaats van zich afvragen of ze het zelf verprutst hebben. Tuurlijk heb je die ook, maar helaas zijn er ook veel mensen die ondanks hun motivatie in de steek gelaten worden.
https://reportersonline.n(...)in-de-hulpverlening/
Hier een voorbeeld daarvan.
Ik zou begrip kunnen opbrengen voor de GGZ als ze eerlijk en transparant hierover zijn en bijvoorbeeld zeggen: "We zouden het liever zelf ook anders zien, maar omdat er zoveel vraag is naar psychische hulp, zien we voor zoals het nu is geen andere mogelijkheden dan om het op deze manier aan te pakken. Als we teveel gaan investeren in mensen met complexe problematiek, dan worden andere cliënten de dupe ervan, met als gevolg dat hun problematiek ook steeds complexer wordt en duurdere zorg vraagt. We doen een dringend beroep op de overheid om ervoor te kunnen zorgen dat we iedereen kunnen helpen."
Het nieuws wordt er niet beter op, maar het is dan tenminste eerlijk. Maar dit wordt helemaal niet gezegd. Ze verkondigen vooral dat iedereen met psychische klachten bij hen kan aankloppen en dat vooral moeten doen om weer met volle kracht en geluk van het leven te kunnen genieten.
Ik ben zelf in het verleden intensief behandeld voor persoonlijkheidsproblematiek wat bij mij vooral een ontwijkende persoonlijkheidsstoornis inhoudt. Ik heb mij voldoende ingezet voor de behandeling en ook kunnen ervaren dat het op mij een heel positief effect had. Ik had na het traject wel vervolgbehandeling nodig - wat overigens voor de meeste mensen met persoonlijkheidsstoornissen geldt. Ik was eerst heel positief, want het was tenminste duidelijk waar ik last van heb.
Nee hoor, het gelazer begon opnieuw. En door moeilijke situaties in mijn leven viel ik weer terug in mijn oude patroon. Ik stond ingeschreven bij PsyQ echter de wachttijd was 18 maanden lang! Een eerstelijns-psycholoog bood aan mij in die tussentijd te helpen, merkte bij mij traumagerelateerde problemen op en stelde voor dat ik een EMDR-sessie zou proberen - als dat aansloeg dan kon ik daar later mee verder bij PsyQ. Het had bij mij inderdaad een positief effect, namelijk dat ik iets meer toegang kreeg tot bepaalde herinneringen zonder dat ik daardoor "op slot schiet" door angst. Bij PsyQ werd er niet eens naar mij geluisterd: ik moest vragenlijsten invullen en dan bepaalden zij wat er met mij aan de hand was, welke therapie ik nodig heb en ook wanneer het beter is met mij. Ik voldeed volgens hen niet aan de criteria PTSS, dus EMDR was niet geschikt voor mij ... klaar!
Jaren later zat ik weer bij PsyQ voor ADHD. Ik moet toegeven dat ik daar heel bekwame behandelaars heb leren kennen, maar het lijkt erop dat ze zich aan een heel strak protocol moeten houden en zodoende heel erg beperkt worden in het kunnen helpen van mensen. Toen de psychiater die ik daar had vernam dat PsyQ in 2020 besloot iedereen die daar langer dan een jaar in behandeling was per direct weg te sturen om de wachtlijsten te verkorten, had ze er genoeg van, nam ze uiteindelijk ontslag en ging ze zelf een praktijk oprichten.
Anyway, toen ik daar zat, kwamen die herinneringen weer boven en ik kreeg daarbij derealisatie-verschijnselen. Ik ben in mijn jeugd vooral emotioneel mishandeld door mijn vader, maar ik kreeg daarbij zo ingeprent dat ik dat allemaal verdiende en ook dat bepaalde gebeurtenissen nooit hadden plaatsgevonden, maar dat ik dat volgens hem verzin om aandacht te krijgen van andere mensen en niet in staat ben de realiteit op een correcte manier te interpreteren. De herinneringen kwamen weer naar boven en alleen door hoe ik erop reageerde, kan ik afleiden dat het heftig is, maar ik was en ben verder zover van mijn emoties afgesloten dat ik niet eens weet wat ik erbij voel. Wel ben ik inmiddels zo gegroeid dat ik mij niet meer door wie dan ook laat aanpraten dat mijn beleving niet klopt. Tuurlijk heb ik niet altijd gelijk en daarom stel ik mij open voor feedback van anderen ... maar ik laat mij dan overtuigen door zinnige argumenten en niet door wijsgemaakt te worden dat ik niet op mezelf kan vertrouwen.
De instanties claimen nota bene zelf hoe destructief het uit kan pakken als je opgroeit met narcistische ouders. In plaats van dat ik geholpen werd, kreeg ik ijskoud te horen dat ze niks voor mij konden betekenen aangezien bij mijn vader nooit de diagnose narcistische persoonlijkheidsstoornis is gesteld. Elke keer als ik het erover had, kreeg ik vragen terug waarmee ze bij mij wilden achterhalen in hoeverre ik het allemaal te zwart-wit en overtrokken zie. Wat ik tijdens mijn jeugd meemaakte in de omgeving waarin ik opgroeide, maak ik weer mee bij de GGZ-instellingen. En opnieuw sta ik volkomen machteloos, want ik kan als psychiatrische patiënt niks maken tegen de vermeende experts die ervoor geleerd hebben.
Ik zal niet zeggen dat ze allemaal slecht zijn - er zijn zeker hele goede psychiaters, psychologen en therapeuten. Maar helaas is er ook een hoop corruptie in dat wereldje.
Ik merk dat jij vooral altijd een slachtofferrol aanneemt in de berichten die je typt en met jouw houding zal je nooit gelukkig worden of het leven leiden die je wilt leiden. Dat kan ik je wel vertellen.quote:
[..]
Heel veel lui hebben zulke aannames over mensen die problemen hebben met de GGZ. Hartstikke fijn voor jou dat jij het wel getroffen hebt met de psychische zorg en dat is jou gegund. Ik gun het evengoed de mensen die dus a priori weggestuurd worden - niet omdat ze niet gemotiveerd genoeg zijn of bijvoorbeeld niet in staat zijn om zich persoonlijk te ontwikkelen, maar puur en alleen omdat ze een diagnose hebben die intensievere en dus duurdere behandelingen vraagt. En ook hoe complexer de problematiek, hoe groter de kans is dat de behandeling niet aanslaat.
Was het maar waar dat deze verhalen verzinsels zijn van cliënten die gefrustreerd zijn en de beschuldigende vinger naar de GGZ wijzen in plaats van zich afvragen of ze het zelf verprutst hebben. Tuurlijk heb je die ook, maar helaas zijn er ook veel mensen die ondanks hun motivatie in de steek gelaten worden.
https://reportersonline.n(...)in-de-hulpverlening/
Hier een voorbeeld daarvan.
Ik zou begrip kunnen opbrengen voor de GGZ als ze eerlijk en transparant hierover zijn en bijvoorbeeld zeggen: "We zouden het liever zelf ook anders zien, maar omdat er zoveel vraag is naar psychische hulp, zien we voor zoals het nu is geen andere mogelijkheden dan om het op deze manier aan te pakken. Als we teveel gaan investeren in mensen met complexe problematiek, dan worden andere cliënten de dupe ervan, met als gevolg dat hun problematiek ook steeds complexer wordt en duurdere zorg vraagt. We doen een dringend beroep op de overheid om ervoor te kunnen zorgen dat we iedereen kunnen helpen."
Het nieuws wordt er niet beter op, maar het is dan tenminste eerlijk. Maar dit wordt helemaal niet gezegd. Ze verkondigen vooral dat iedereen met psychische klachten bij hen kan aankloppen en dat vooral moeten doen om weer met volle kracht en geluk van het leven te kunnen genieten.
Ik ben zelf in het verleden intensief behandeld voor persoonlijkheidsproblematiek wat bij mij vooral een ontwijkende persoonlijkheidsstoornis inhoudt. Ik heb mij voldoende ingezet voor de behandeling en ook kunnen ervaren dat het op mij een heel positief effect had. Ik had na het traject wel vervolgbehandeling nodig - wat overigens voor de meeste mensen met persoonlijkheidsstoornissen geldt. Ik was eerst heel positief, want het was tenminste duidelijk waar ik last van heb.
Nee hoor, het gelazer begon opnieuw. En door moeilijke situaties in mijn leven viel ik weer terug in mijn oude patroon. Ik stond ingeschreven bij PsyQ echter de wachttijd was 18 maanden lang! Een eerstelijns-psycholoog bood aan mij in die tussentijd te helpen, merkte bij mij traumagerelateerde problemen op en stelde voor dat ik een EMDR-sessie zou proberen - als dat aansloeg dan kon ik daar later mee verder bij PsyQ. Het had bij mij inderdaad een positief effect, namelijk dat ik iets meer toegang kreeg tot bepaalde herinneringen zonder dat ik daardoor "op slot schiet" door angst. Bij PsyQ werd er niet eens naar mij geluisterd: ik moest vragenlijsten invullen en dan bepaalden zij wat er met mij aan de hand was, welke therapie ik nodig heb en ook wanneer het beter is met mij. Ik voldeed volgens hen niet aan de criteria PTSS, dus EMDR was niet geschikt voor mij ... klaar!
Jaren later zat ik weer bij PsyQ voor ADHD. Ik moet toegeven dat ik daar heel bekwame behandelaars heb leren kennen, maar het lijkt erop dat ze zich aan een heel strak protocol moeten houden en zodoende heel erg beperkt worden in het kunnen helpen van mensen. Toen de psychiater die ik daar had vernam dat PsyQ in 2020 besloot iedereen die daar langer dan een jaar in behandeling was per direct weg te sturen om de wachtlijsten te verkorten, had ze er genoeg van, nam ze uiteindelijk ontslag en ging ze zelf een praktijk oprichten.
Anyway, toen ik daar zat, kwamen die herinneringen weer boven en ik kreeg daarbij derealisatie-verschijnselen. Ik ben in mijn jeugd vooral emotioneel mishandeld door mijn vader, maar ik kreeg daarbij zo ingeprent dat ik dat allemaal verdiende en ook dat bepaalde gebeurtenissen nooit hadden plaatsgevonden, maar dat ik dat volgens hem verzin om aandacht te krijgen van andere mensen en niet in staat ben de realiteit op een correcte manier te interpreteren. De herinneringen kwamen weer naar boven en alleen door hoe ik erop reageerde, kan ik afleiden dat het heftig is, maar ik was en ben verder zover van mijn emoties afgesloten dat ik niet eens weet wat ik erbij voel. Wel ben ik inmiddels zo gegroeid dat ik mij niet meer door wie dan ook laat aanpraten dat mijn beleving niet klopt. Tuurlijk heb ik niet altijd gelijk en daarom stel ik mij open voor feedback van anderen ... maar ik laat mij dan overtuigen door zinnige argumenten en niet door wijsgemaakt te worden dat ik niet op mezelf kan vertrouwen.
De instanties claimen nota bene zelf hoe destructief het uit kan pakken als je opgroeit met narcistische ouders. In plaats van dat ik geholpen werd, kreeg ik ijskoud te horen dat ze niks voor mij konden betekenen aangezien bij mijn vader nooit de diagnose narcistische persoonlijkheidsstoornis is gesteld. Elke keer als ik het erover had, kreeg ik vragen terug waarmee ze bij mij wilden achterhalen in hoeverre ik het allemaal te zwart-wit en overtrokken zie. Wat ik tijdens mijn jeugd meemaakte in de omgeving waarin ik opgroeide, maak ik weer mee bij de GGZ-instellingen. En opnieuw sta ik volkomen machteloos, want ik kan als psychiatrische patiënt niks maken tegen de vermeende experts die ervoor geleerd hebben.
Ik zal niet zeggen dat ze allemaal slecht zijn - er zijn zeker hele goede psychiaters, psychologen en therapeuten. Maar helaas is er ook een hoop corruptie in dat wereldje.
Succes verder met de rest en stampvoetend boos doen op hoe oneerlijk alles toch maar is.
Ik heb inderdaad het geluk gehad dat ik op mijn slachtofferrol heel lang ben afgestraft en dat ik ben afgestraft zodra ik begon te klagen. Ben echt dankbaar daarvoor. Anders was ik nog steeds in de problemen geweest en extreem depressief geweest. En had niemand mij meer dingen gegund.
Dat je slachtoffer in het verleden bent geweest betekent niet dat je zelf totaal geen invloed hebt op je leven of hoe anderen jouw behandelen.
[ Bericht 1% gewijzigd door Medusa666 op 23-06-2022 20:37:02 ]
Dat 'protocol', daar is GGZ gewoon niet helder in. Als client weet je nooit wat dat 'protocol' dan is en wat je mag verwachten.quote:
[..]
Heel veel lui hebben zulke aannames over mensen die problemen hebben met de GGZ. Hartstikke fijn voor jou dat jij het wel getroffen hebt met de psychische zorg en dat is jou gegund. Ik gun het evengoed de mensen die dus a priori weggestuurd worden - niet omdat ze niet gemotiveerd genoeg zijn of bijvoorbeeld niet in staat zijn om zich persoonlijk te ontwikkelen, maar puur en alleen omdat ze een diagnose hebben die intensievere en dus duurdere behandelingen vraagt. En ook hoe complexer de problematiek, hoe groter de kans is dat de behandeling niet aanslaat.
Was het maar waar dat deze verhalen verzinsels zijn van cliënten die gefrustreerd zijn en de beschuldigende vinger naar de GGZ wijzen in plaats van zich afvragen of ze het zelf verprutst hebben. Tuurlijk heb je die ook, maar helaas zijn er ook veel mensen die ondanks hun motivatie in de steek gelaten worden.
https://reportersonline.n(...)in-de-hulpverlening/
Hier een voorbeeld daarvan.
Ik zou begrip kunnen opbrengen voor de GGZ als ze eerlijk en transparant hierover zijn en bijvoorbeeld zeggen: "We zouden het liever zelf ook anders zien, maar omdat er zoveel vraag is naar psychische hulp, zien we voor zoals het nu is geen andere mogelijkheden dan om het op deze manier aan te pakken. Als we teveel gaan investeren in mensen met complexe problematiek, dan worden andere cliënten de dupe ervan, met als gevolg dat hun problematiek ook steeds complexer wordt en duurdere zorg vraagt. We doen een dringend beroep op de overheid om ervoor te kunnen zorgen dat we iedereen kunnen helpen."
Het nieuws wordt er niet beter op, maar het is dan tenminste eerlijk. Maar dit wordt helemaal niet gezegd. Ze verkondigen vooral dat iedereen met psychische klachten bij hen kan aankloppen en dat vooral moeten doen om weer met volle kracht en geluk van het leven te kunnen genieten.
Ik ben zelf in het verleden intensief behandeld voor persoonlijkheidsproblematiek wat bij mij vooral een ontwijkende persoonlijkheidsstoornis inhoudt. Ik heb mij voldoende ingezet voor de behandeling en ook kunnen ervaren dat het op mij een heel positief effect had. Ik had na het traject wel vervolgbehandeling nodig - wat overigens voor de meeste mensen met persoonlijkheidsstoornissen geldt. Ik was eerst heel positief, want het was tenminste duidelijk waar ik last van heb.
Nee hoor, het gelazer begon opnieuw. En door moeilijke situaties in mijn leven viel ik weer terug in mijn oude patroon. Ik stond ingeschreven bij PsyQ echter de wachttijd was 18 maanden lang! Een eerstelijns-psycholoog bood aan mij in die tussentijd te helpen, merkte bij mij traumagerelateerde problemen op en stelde voor dat ik een EMDR-sessie zou proberen - als dat aansloeg dan kon ik daar later mee verder bij PsyQ. Het had bij mij inderdaad een positief effect, namelijk dat ik iets meer toegang kreeg tot bepaalde herinneringen zonder dat ik daardoor "op slot schiet" door angst. Bij PsyQ werd er niet eens naar mij geluisterd: ik moest vragenlijsten invullen en dan bepaalden zij wat er met mij aan de hand was, welke therapie ik nodig heb en ook wanneer het beter is met mij. Ik voldeed volgens hen niet aan de criteria PTSS, dus EMDR was niet geschikt voor mij ... klaar!
Jaren later zat ik weer bij PsyQ voor ADHD. Ik moet toegeven dat ik daar heel bekwame behandelaars heb leren kennen, maar het lijkt erop dat ze zich aan een heel strak protocol moeten houden en zodoende heel erg beperkt worden in het kunnen helpen van mensen. Toen de psychiater die ik daar had vernam dat PsyQ in 2020 besloot iedereen die daar langer dan een jaar in behandeling was per direct weg te sturen om de wachtlijsten te verkorten, had ze er genoeg van, nam ze uiteindelijk ontslag en ging ze zelf een praktijk oprichten.
Anyway, toen ik daar zat, kwamen die herinneringen weer boven en ik kreeg daarbij derealisatie-verschijnselen. Ik ben in mijn jeugd vooral emotioneel mishandeld door mijn vader, maar ik kreeg daarbij zo ingeprent dat ik dat allemaal verdiende en ook dat bepaalde gebeurtenissen nooit hadden plaatsgevonden, maar dat ik dat volgens hem verzin om aandacht te krijgen van andere mensen en niet in staat ben de realiteit op een correcte manier te interpreteren. De herinneringen kwamen weer naar boven en alleen door hoe ik erop reageerde, kan ik afleiden dat het heftig is, maar ik was en ben verder zover van mijn emoties afgesloten dat ik niet eens weet wat ik erbij voel. Wel ben ik inmiddels zo gegroeid dat ik mij niet meer door wie dan ook laat aanpraten dat mijn beleving niet klopt. Tuurlijk heb ik niet altijd gelijk en daarom stel ik mij open voor feedback van anderen ... maar ik laat mij dan overtuigen door zinnige argumenten en niet door wijsgemaakt te worden dat ik niet op mezelf kan vertrouwen.
De instanties claimen nota bene zelf hoe destructief het uit kan pakken als je opgroeit met narcistische ouders. In plaats van dat ik geholpen werd, kreeg ik ijskoud te horen dat ze niks voor mij konden betekenen aangezien bij mijn vader nooit de diagnose narcistische persoonlijkheidsstoornis is gesteld. Elke keer als ik het erover had, kreeg ik vragen terug waarmee ze bij mij wilden achterhalen in hoeverre ik het allemaal te zwart-wit en overtrokken zie. Wat ik tijdens mijn jeugd meemaakte in de omgeving waarin ik opgroeide, maak ik weer mee bij de GGZ-instellingen. En opnieuw sta ik volkomen machteloos, want ik kan als psychiatrische patiënt niks maken tegen de vermeende experts die ervoor geleerd hebben.
Ik zal niet zeggen dat ze allemaal slecht zijn - er zijn zeker hele goede psychiaters, psychologen en therapeuten. Maar helaas is er ook een hoop corruptie in dat wereldje.
Maar ze zijn zeker beperkt in wat ze kunnen, het is een vaag vak gebied. Ik denk dat als je in behandeling gaat met een GGZ, dat je het moet zien als een treinreis van Amsterdam naar Maastricht. Ze kunnen met je op de trein stappen, meerijden naar Leiden, maar van af daar moet je het zelf doen.
Sommige behandelingen duren jaren, als ze al aanslaan. En dat gaat de verzekeraar gewoon niet betalen.
Ik ben het zeker met je eens dat het niet te voorspellen is hoe een behandeling verloopt en dan snap ik dat het bij complexere problematiek des te meer een risico wordt om iemand het voordeel van de twijfel te gunnen.quote:
[..]
Dat 'protocol', daar is GGZ gewoon niet helder in. Als client weet je nooit wat dat 'protocol' dan is en wat je mag verwachten.
Maar ze zijn zeker beperkt in wat ze kunnen, het is een vaag vak gebied. Ik denk dat als je in behandeling gaat met een GGZ, dat je het moet zien als een treinreis van Amsterdam naar Maastricht. Ze kunnen met je op de trein stappen, meerijden naar Leiden, maar van af daar moet je het zelf doen.
Sommige behandelingen duren jaren, als ze al aanslaan. En dat gaat de verzekeraar gewoon niet betalen.
Wat betreft jouw voorbeeld met die treinreis - het zou al een stuk schelen als daarover duidelijker wordt gecommuniceerd. Dat ik mij kan voorbereiden op situaties dat ik vanaf Leiden zelf de hele verkeerde richting opga en compleet verdwaal, wat ik dan kan doen. Blijven hopen een trein die mij bij voorbaat niet meeneemt? Of een compas aanschaffen? Of een landkaart bemachtigen waarop ik kan zoeken hoe ik op de fiets alsnog in Maastricht terechtkom - dan duurt het weliswaar veel langer, maar dan heb ik wel de zekerheid dat ik er ooit ga komen. Als er niks tegen mij gezegd wordt en ik verdwaal vervolgens, dan raak ik in paniek en door die angst kan ik niet helder denken.
Maar ik denk dat we die onzekerheid allemaal hebben, met name sinds de laatste jaren.
Toen ik tijdens mijn jeugd op school tijdens geschiedenislessen hoorde hoe het er in de Middeleeuwen eraan toeging, vond ik dat zo anders dan hoe de wereld er in deze tijd uitziet. Inmiddels vind ik dat verschil helemaal niet zo groot. Als ik merk hoeveel massa-hysterie de corona-pandemie veroorzaakte, hoeft er vrees ik niet veel meer te gebeuren of mensen schieten helemaal in primitief gedrag en halen ze de brandende fakkels erbij.
Protocol en beleid, dat is altijd een wonderlijke wereld. Niemand weet ooit wat het inhoudt.
Mijn vriendin lag 3 weken in het ziekenhuis. Er was gewoon dagelijks overleg met haar man en de verpleging en artsen en die konden duidelijk alles in hun systeem vinden en daarover communiceren.
Daarna direct door naar een psychiatrische afdeling waar men stopte met de medicatie. Na 10 dagen kreeg de man van mijn vriendin eindelijk een arts te spreken. Daar is zeker 15 keer naar gevraagd. De verpleging wist niets, kon niets vertellen. Alleen 'het beleid wordt gevolgd'. Niemand wist wat het beleid was. Het is nooit bekend geworden waarom er met de medicatie is gestopt. Wel dat dat flinke schade heeft aangericht.
Mijn vriendin lag 3 weken in het ziekenhuis. Er was gewoon dagelijks overleg met haar man en de verpleging en artsen en die konden duidelijk alles in hun systeem vinden en daarover communiceren.
Daarna direct door naar een psychiatrische afdeling waar men stopte met de medicatie. Na 10 dagen kreeg de man van mijn vriendin eindelijk een arts te spreken. Daar is zeker 15 keer naar gevraagd. De verpleging wist niets, kon niets vertellen. Alleen 'het beleid wordt gevolgd'. Niemand wist wat het beleid was. Het is nooit bekend geworden waarom er met de medicatie is gestopt. Wel dat dat flinke schade heeft aangericht.
Spoilers!
quote:
[..]
Ik snap wat je bedoelt. Maar eigenlijk is het natuurlijk wel absurd. In een gewoon ziekenhuis wordt een aardig persoon met kanker ook niet beter geholpen dan een onaardig persoon met kanker.
Daar heb ik helaas andere voorbeelden van gezien
Horum omnium fortissimi sunt Belgae
Jeez! Wat heftig zeg! Hoe is het inmiddels nu met jouw vriendin?quote:
Protocol en beleid, dat is altijd een wonderlijke wereld. Niemand weet ooit wat het inhoudt.
Mijn vriendin lag 3 weken in het ziekenhuis. Er was gewoon dagelijks overleg met haar man en de verpleging en artsen en die konden duidelijk alles in hun systeem vinden en daarover communiceren.
Daarna direct door naar een psychiatrische afdeling waar men stopte met de medicatie. Na 10 dagen kreeg de man van mijn vriendin eindelijk een arts te spreken. Daar is zeker 15 keer naar gevraagd. De verpleging wist niets, kon niets vertellen. Alleen 'het beleid wordt gevolgd'. Niemand wist wat het beleid was. Het is nooit bekend geworden waarom er met de medicatie is gestopt. Wel dat dat flinke schade heeft aangericht.
Klopt. En dan gaat het er niet zozeer om dat je een aardig persoon bent, maar dat anderen jou zien als een aardig persoon. Dat is absoluut niet allebei hetzelfde.quote:
[..]
Daar heb ik helaas andere voorbeelden van gezien
De GGZ is kut. Heb er alleen maar slechte ervaringen mee gehad. En ook gezien van andere mensen.
Mijn echte naam begint met een D en eindigd op een O.
Dankbaar zijn om basiszorg te mogen ontvangen waar we volgens mij gewoon recht op hebben aangezien we goud geld betalen aan de zorg plus die belachelijke eigen risico.quote:
Wees dus niet zo egoïstisch en doe iets terug voor hun. Laat wat dankbaarheid zien. Dan zijn ze ook gemotiveerder om met jou te gaan werken. Omdat ze werken betekent het niet dat ze alles maar perfect moeten en kunnen doen terwijl jij achterover kan liggen.
Bij het oplossen van je problemen ben JIJ het meeste verantwoordelijk. En cliënten vergeten dat helaas. Daarom komen ze nooit uit hun problemen en gaat het nooit beter met ze.
Door mijn complexe problematiek zit ik na 5 jaar trouwens nog steeds bij de GGZ en het gaat eenmaal lang duren. Als ik geen klik had met een behandelaar vroeg ik gewoon een andere. Het ligt dus echt aan jezelf. Grow up.
En ik heb meer meegemaakt dan wat de meeste mensen in hun leven hebben meegemaakt. Maar stop met vingertje wijzen en kijk naar jezelf.
Waar gaat het heen met de wereld.
Mijn echte naam begint met een D en eindigd op een O.
Wat een onzin zeg. En niet iedereem is zo mondig nou. Sommige mensen zijn nou eenmaal zo. Verdienen die dan minder hulp? Waat slaat dat op.quote:
Ik woon dus beschermd en mijn twee huisgenoten gingen ook op alles zeiken en dingen eisen omdat ze er recht op zouden hebben als clienten. De goede dingen die de behandelaren voor hun deden namen ze voor vanzelfsprekend. Nou die behandelaren hier namen ze niet meer serieus en lieten ze inderdaad stikken ondanks hun zware problemen.
Ik daarentegen bedankte ze altijd, gaf ze complimenten wanneer ze wel iets deden en was al blij met “ kleine dingen of gebaren” en toonde dit ook. Daarom deden die behandelaren ook veel meer voor mij en waren ze gemotiveerder om met mij te werken. Ik kreeg veel meer dan die andere 2 die ook zware klachten hadden.
Gewoon een tip.
Als je zo goed moet zijn in het oplossen van je eigen problemen waarom zou je dan nog zorg nodig hebben?
Mijn echte naam begint met een D en eindigd op een O.
Ja je bent echt helemaal fantastisch meid. Die hulpverlening van je helpt je inderdaad alleen omdat je dankje zegt. Die andere die geen hulp krijgen is hun eigen schuld inderdaad, waren ze maar allemaal zo'n geweldig mens als jij!quote:
[..]
Nou ik heb helaas ook hele ernstige verhalen gehoord van de mate waarin mensen in het ziekenhuis worden behandeld hoor.
Daarom blijf ik zelf altijd lief en dankbaar voor degene waar ik afhankelijk ben. Juist omdat ik zo bang ben dat ik ook zo afgewimpelt wordt. En dit heeft mij enorm ver gebracht in het leven en bij de omgang met andere mensen.
We blijven streven naar perfectie, maar soms vergeten mensen wat ze al dan niet hebben. Ik kom uit een heel arm land waar niks goed geregeld is. Daarmee vergeleken vind ik het in Nederland allemaal zo goed geregeld en een behoorlijke luxe. Het feit dat je hier überhaupt je ei kwijt kan bij mensen die worden geregeld door de overheid.
Uiteindelijk hebben mensen áltijd op iets aan te merken en dingen zullen nooit perfect zijn. Probeer wat meer dankbaar te zijn voor de kleinere dingen, jezelf te vergelijken met mensen die het juist slechter hebben en accepteren dat het leven op de wereld nou eenmaal onstabiel is en dat je niet altijd exact kan krijgen wat je wilt/ denkt waar je recht op hebt. En dan je zien dat je gelukkiger in het leven zult staan en dat er dan juist veeeeel meer geluk naar je wordt toegeschoven in het leven.
Misschien denk je dat klagen ervoor gaat zorgen dat men meer hun best gaat doen. Maar nope, juist integendeel. Tenzij je een heel nette brief schrijft naar degene hogerop of actie gaat voeren met een zoveel mogelijk mensen. Maar dan ligt het ook aan de manier waarop.
Men neemt je over het algemeen serieuzer wanneer jij ook respectvol en vriendelijk reageert en in ieder geval het goede voorbeeld geeft. Als jij vriendelijk duidelijk bent zullen zij ook eerder geneigd zijn om vriendelijk terug te zijn. Dat is hoe het menselijk verkeer werkt en dat moet je begrijpen.
Misschien moet je een brief schrijven, of je op de publieke omroep even je wonder met de wereld kan delen.
Ik geloof vast dat al die ggz patiënten die als stront worden behandeld gewoon niet dankbaar genoeg zijn.
Twiddel
Heb ik zeker gedaan en heb een goed woordje gesproken. Ik ben mijn hulpverlening tot op de dag van vandaag dankbaarquote:
[..]
Ja je bent echt helemaal fantastisch meid. Die hulpverlening van je helpt je inderdaad alleen omdat je dankje zegt. Die andere die geen hulp krijgen is hun eigen schuld inderdaad, waren ze maar allemaal zo'n geweldig mens als jij!
Misschien moet je een brief schrijven, of je op de publieke omroep even je wonder met de wereld kan delen.
Ik geloof vast dat al die ggz patiënten die als stront worden behandeld gewoon niet dankbaar genoeg zijn.
En niet alleen ik, maar ook een hoop anderen hebben wél goede ervaringen, wat soms vergeten wordt helaas door veel mensen. Het is nooit goed en zal nooit perfect worden.
Jammer dat jij denkt dat ik het heb over álle cliënten, wat niet zo is. Ik merk gewoon op dat een hoop cliënten ook ongelooflijk kunnen zeiken. Ik begrijp dat het heel confrontrerend is dat ik dit zeg. Vroeger had ik dit ook heel confrontrerend gevonden hoor. Maar uiteindelijk werkt de waarheid en geen zalvende woorden. -Je hebt nogmaals ook zelf invloed-. Zolang je dat niet in gaat zien als cliënt word je nooit maar dan ook nooit beter.
Wees blij inderdaad dat je überhaupt je ei kwijt kan en mag bij een persoon en dat dit nog betaalbaar is.
[ Bericht 3% gewijzigd door Medusa666 op 24-06-2022 16:57:05 ]
Je hebt mij helemaal niet begrepen.quote:
[..]
Wat een onzin zeg. En niet iedereem is zo mondig nou. Sommige mensen zijn nou eenmaal zo. Verdienen die dan minder hulp? Waat slaat dat op.
Als je zo goed moet zijn in het oplossen van je eigen problemen waarom zou je dan nog zorg nodig hebben?
Ik ben ook niet goed in het oplossen van mijn problemen, daarom heb ik tenslotte hulp. Het enige wat ik wel deed al die tijd is niet zeiken, opvolgen wat zij zeggen en dankbaarheid tonen.
Goud geld? Het valt enorm mee als je het vergelijkt met andere landen In Amerika is het veel duurder en in andere landen moet je duizenden euro’s betalen, zodra je niet bent verzekerd.quote:
[..]
Dankbaar zijn om basiszorg te mogen ontvangen waar we volgens mij gewoon recht op hebben aangezien we goud geld betalen aan de zorg plus die belachelijke eigen risico.
Hier hebben we uberhaupt uitkeringen en wajong als je niet kán werken. Dat is een enorme luxe en zeker als je het dus vergelijkt met andere landen en mensen die daar in extreme armoede leven. Vergelijk je leven eens met mensen die het veel slechter dan jij hebben.
Nederlanders staan over het algemeen bekend om klagen en denkt overal maar op recht te hebben (wat we hier ook hebben en helaas ondankbaar voor zijn) en te kunnen eisen.
Edit: De wachtrijen in Nederland kunnen ook veel beter en ook de mate waarin veel hulpverleners de hulp verlenen kan veel beter. Maar….
Ik wil er wel bij zeggen dat ik vooral zo fel in de topic reageer, omdat ik denk dat met name TS deze preek nodig heeft. Ik erger mij aan al zijn topics, waarin het lijkt alsof hij alleen maar zit te klagen, slachtofferrol aanneemt, overanalyseert in plaats van dingen daadwerkelijk aan te pakken. Als een andere TS dit topic had geopend had ik wellicht met meer empathie gereageerd.
Dus het is niet zo heftig dat ik denk dat alles aan de cliënten zelf ligt. Ik denk dat het een combinatie is van beide en het beleid moet sowieso veranderd gaan worden, waardoor er meer zorgpersoneel kan worden aangenomen. Ik heb wel geluk gehad dat ik sneller een klik met iemand kan ervaren. Voor een ander persoon kan dit veel lastiger zijn.
[ Bericht 4% gewijzigd door Medusa666 op 24-06-2022 23:05:28 ]
Weggehaald en alles in één post gestopt.
[ Bericht 98% gewijzigd door Medusa666 op 24-06-2022 23:06:00 ]
[ Bericht 98% gewijzigd door Medusa666 op 24-06-2022 23:06:00 ]
Ah, weer de zoveelste anti-GGZ post van deze TS
[b] Op zondag 14 november 2010 18:11 schreef liesje1979 het volgende:[/b]
Zo is daar Godshand, met zijn sarcastische toon,
Die regelmatig een topic voorziet van spot en hoon.
Zo is daar Godshand, met zijn sarcastische toon,
Die regelmatig een topic voorziet van spot en hoon.
Er lopen ook veel koppige figuren rond die maar verwachten dat ze op magische wijze genezen worden, zonder eigen inzet of aanpassingen. En wel blijven klagen dat de zorg die ze krijgen slecht is. Op den duur worden dat soort types geweerd.
Noem eens een voorbeeld daarvan?quote:
Er lopen ook veel koppige figuren rond die maar verwachten dat ze op magische wijze genezen worden, zonder eigen inzet of aanpassingen. En wel blijven klagen dat de zorg die ze krijgen slecht is. Op den duur worden dat soort types geweerd.
Als hij netjes dankjewel tegen nurse Ratched had gezegd en gehoorzaam was aan haar bevelen, dan was hij niet in de problemen gekomen. Verwend nest die hij is, de kindjes in Afrika hebben het veel zwaarder dan hij!
Jij.quote:
[..]
Noem eens een voorbeeld daarvan?
Een aantal kennissen, kennissen daarvan en ook verscheidene mensen die hier topics hebben geopend in het verleden.quote:
[..]
Noem eens een voorbeeld daarvan?
Fictie als waarheid zienquote:
Als hij netjes dankjewel tegen nurse Ratched had gezegd en gehoorzaam was aan haar bevelen, dan was hij niet in de problemen gekomen. Verwend nest die hij is, de kindjes in Afrika hebben het veel zwaarder dan hij!
[b] Op zondag 14 november 2010 18:11 schreef liesje1979 het volgende:[/b]
Zo is daar Godshand, met zijn sarcastische toon,
Die regelmatig een topic voorziet van spot en hoon.
Zo is daar Godshand, met zijn sarcastische toon,
Die regelmatig een topic voorziet van spot en hoon.
@Medusa666 Wat een keiharde reactie. Juist door jouw reactie zit ik jaren aan de zijlijn. Als ik aan het begin van het traject met open armen en met liefde was ontvangen, had het misschien 5 jaar geduurd. Maar was ik nu bezig met studeren, werken, een toekomst op te bouwen, kinderen krijgen. Alles lukt niet door die keiharde benadering in de GGZ.
Het is keihard, maar dat is het leven. Zet die roze bril af en besef dat jij uiteindelijk de verantwoordelijkheid hebt om iets van je leven te maken en niet de GGZ. De GGZ is slechts een hulpmiddel, maar jij moet het doen.quote:
@:Medusa666 Wat een keiharde reactie. Juist door jouw reactie zit ik jaren aan de zijlijn. Als ik aan het begin van het traject met open armen en met liefde was ontvangen, had het misschien 5 jaar geduurd. Maar was ik nu bezig met studeren, werken, een toekomst op te bouwen, kinderen krijgen. Alles lukt niet door die keiharde benadering in de GGZ.
Tja, de visie van de GGZ klopt niet waardoor ze vaak alleen maar meer ellende aanrichten inderdaad. De opgelopen wachtlijsten zijn voor een groot deel het gevolg van de (totaal belachelijke) diagnostisering van veel te veel mensen.
Ik vind het persoonlijk ook lachwekkend van mensen die zeggen dat ik geluk heb met mijn hulpverlening.
Ik heb ervoor gevochten om tenminste één hulpverlener te vinden met een goede klik en keihard gevochten om beter te worden en om uit mijn shit te komen. Dat doe ik nog steeds, ook al struggle ik nog steeds. Niks geluk
Was het maar zo.
Maar ik ben nog steeds dankbaar dat ze er zijn. Iets is beter dan niks. Met die houding ben ik verdergekomen.
Ik heb ervoor gevochten om tenminste één hulpverlener te vinden met een goede klik en keihard gevochten om beter te worden en om uit mijn shit te komen. Dat doe ik nog steeds, ook al struggle ik nog steeds. Niks geluk
Was het maar zo. Maar ik ben nog steeds dankbaar dat ze er zijn. Iets is beter dan niks. Met die houding ben ik verdergekomen.
Het heeft absoluut ook met je eigen instelling te makenquote:
Ik vind het persoonlijk ook lachwekkend van mensen die zeggen dat ik geluk heb met mijn hulpverlening.
Ik heb ervoor gevochten om tenminste één hulpverlener te vinden met een goede klik en keihard gevochten om beter te worden en om uit mijn shit te komen. Dat doe ik nog steeds, ook al struggle ik nog steeds. Niks geluk
Maar ik ben nog steeds dankbaar dat ze er zijn. Iets is beter dan niks. Met die houding ben ik verdergekomen.
My age is very
Inappropriate
for my behavior
Inappropriate
for my behavior
Het is geen zeiken. Het gaar gewoon niet goed in de zorg. Als je dat al niet snapt dat ben ik bang dat ik je de volgende diagnose moet gaan presenteren meid. En die is Bord voor je Hoofd.quote:
[..]
Je hebt mij helemaal niet begrepen.
Ik ben ook niet goed in het oplossen van mijn problemen, daarom heb ik tenslotte hulp. Het enige wat ik wel deed al die tijd is niet zeiken, opvolgen wat zij zeggen en dankbaarheid tonen.
Mijn echte naam begint met een D en eindigd op een O.
Ik kan die eigen risico toch echt niet ophoesten om hulp te moeten krijgen hoor. Het is gewoon teveel helaas.quote:
[..]
Goud geld? Het valt enorm mee als je het vergelijkt met andere landen In Amerika is het veel duurder en in andere landen moet je duizenden euro’s betalen, zodra je niet bent verzekerd.
Hier hebben we uberhaupt uitkeringen en wajong als je niet kán werken. Dat is een enorme luxe en zeker als je het dus vergelijkt met andere landen en mensen die daar in extreme armoede leven. Vergelijk je leven eens met mensen die het veel slechter dan jij hebben.
Nederlanders staan over het algemeen bekend om klagen en denkt overal maar op recht te hebben (wat we hier ook hebben en helaas ondankbaar voor zijn) en te kunnen eisen.
Edit: De wachtrijen in Nederland kunnen ook veel beter en ook de mate waarin veel hulpverleners de hulp verlenen kan veel beter. Maar….
Ik wil er wel bij zeggen dat ik vooral zo fel in de topic reageer, omdat ik denk dat met name TS deze preek nodig heeft. Ik erger mij aan al zijn topics, waarin het lijkt alsof hij alleen maar zit te klagen, slachtofferrol aanneemt, overanalyseert in plaats van dingen daadwerkelijk aan te pakken. Als een andere TS dit topic had geopend had ik wellicht met meer empathie gereageerd.
Dus het is niet zo heftig dat ik denk dat alles aan de cliënten zelf ligt. Ik denk dat het een combinatie is van beide en het beleid moet sowieso veranderd gaan worden, waardoor er meer zorgpersoneel kan worden aangenomen. Ik heb wel geluk gehad dat ik sneller een klik met iemand kan ervaren. Voor een ander persoon kan dit veel lastiger zijn.
Mijn echte naam begint met een D en eindigd op een O.
Jij zou geweerd moeten worden op FOK!.quote:
Er lopen ook veel koppige figuren rond die maar verwachten dat ze op magische wijze genezen worden, zonder eigen inzet of aanpassingen. En wel blijven klagen dat de zorg die ze krijgen slecht is. Op den duur worden dat soort types geweerd.
Mijn echte naam begint met een D en eindigd op een O.
Dus je ontkent dat het met je eigen instelling ook te maken heeft?quote:
[..]
Het is geen zeiken. Het gaar gewoon niet goed in de zorg. Als je dat al niet snapt dat ben ik bang dat ik je de volgende diagnose moet gaan presenteren meid. En die is Bord voor je Hoofd.
Ik heb nooit gezegd dat alles perfect gaat in de zorg btw. Maar alles gaat ook zeker niet persé fout
Neen maar de zorg is te duur geworden voor mij. Ik kan het eigen risico niet meer ophoesten meid.quote:
[..]
Dus je ontkent dat het met je eigen instelling ook te maken heeft?
Mijn echte naam begint met een D en eindigd op een O.
Ik ook niet, dus wist je dat ik daar hulp voor heb aangevraagdquote:
[..]
Neen maar de zorg is te duur geworden voor mij. Ik kan het eigen risico niet meer ophoesten meid.
En nu wordt de eigen risico voor mij bij de ggz 385 euro kwijtgescholden.Je moet een bepaalde formulier invullen. Als je hulp vraagt kunnen zij jou met alles helpen, zolang je het netjes vraagt. Of je betaalt de eigen risico maandelijks af wat ik bovendien ook ga doen.
Tja...maar dat is ook maar gokken met je geld. Voor hetzelfde geldt zeggen ze nou we doen het niet het eigen risico is nou eenmaal verplicht. En wat dan. Dan sta ik daar met mijn mond vol tanden en een lege portomonee.quote:
[..]
Ik ook niet, dus wist je dat ik daar hulp voor heb aangevraagd
Nee meid... ik heb wel geleerd dat ik voorzichtig om moet gaan met mijn centjes.
Ik heb geen zin om failiet op straat te eindigen.
Mijn echte naam begint met een D en eindigd op een O.
En het ligt toch echt aan jezelf als je je eigen risico niet kan betalen. Jij bent degene die mentaal onstabiel is waardoor je misschien niet kan werken en zelfs je eigen risico niet kunt betalen. Dat is niet de schuld van de overheid.
Dat betekent dat je verdere ondersteuning moet krijgen bij het beheren van je financiële zaken, want het beheren kan jij niet. Die kun je bovendien ook krijgen Gewoon vragen.
[ Bericht 4% gewijzigd door Medusa666 op 07-07-2022 11:05:52 ]
Dat betekent dat je verdere ondersteuning moet krijgen bij het beheren van je financiële zaken, want het beheren kan jij niet. Die kun je bovendien ook krijgen
Gewoon vragen.[ Bericht 4% gewijzigd door Medusa666 op 07-07-2022 11:05:52 ]
Dus je wilt of durft het geeneens vragen en zij moeten maar naar jou toekomen :’) Nee heb je, ja kan je krijgen.quote:
[..]
Tja...maar dat is ook maar gokken met je geld. Voor hetzelfde geldt zeggen ze nou we doen het niet het eigen risico is nou eenmaal verplicht. En wat dan. Dan sta ik daar met mijn mond vol tanden en een lege portomonee.
Nee meid... ik heb wel geleerd dat ik voorzichtig om moet gaan met mijn centjes.
Ik heb geen zin om failiet op straat te eindigen.
[ Bericht 3% gewijzigd door Medusa666 op 07-07-2022 11:10:20 ]
Okay prima ik vraag het aan mijn verzekeringsmaatschapij.. Maar alleen pas als ik echt groen licht krijg ga ik verder met het traject, Anders niet. Ik wil het gratis krijgen. Zoals het hoort Aangezien ik netjes mijn zorgverzekering betaal zoals iedere andere Nederlander en daar moet wat tegenoverstaan luid mijn mening meid.quote:
[..]
Dus je wilt of durft het geeneens vragen en zij moeten maar naar jou toekomen :’) Nee heb je, ja kan je krijgen.
Mijn echte naam begint met een D en eindigd op een O.
Als je het hier zo slecht vindt, dan verhuis je toch naar een ander landquote:
[..]
Okay prima ik vraag het aan mijn verzekeringsmaatschapij.. Maar alleen pas als ik echt groen licht krijg ga ik verder met het traject, Anders niet. Ik wil het gratis krijgen. Zoals het hoort Aangezien ik netjes mijn zorgverzekering betaal zoals iedere andere Nederlander en daar moet wat tegenoverstaan luid mijn mening meid.
Ik vind het allemaal maar overdreven hoor.Verder moet je dat niet bij je verzekeringsmaatschappij vragen, maar bij degene bij de GGZ/ je hulpverlener.
Bron?quote:
hoe heftiger de psychische problematiek en hoe meer het nodig is dat iemand psychische zorg nodig heeft, des te groter is de kans dat hij/zij a priori geweigerd wordt voor een behandeling en niet eens een intake-procedure mag ondergaan.
Of reageer je vanuit je onderbuik?
Ik heb in mijn omgeving meegemaakt;
2 jongeren, 1 depressief en de ander last van paniekaanvallen. Aangemeld en op lange wachtlijst geplaatst. Corona komt erover heen en beide jongeren voelen zich steeds slechter.
Na een maand of 8 kunnen ze terecht maar de problematiek is dusdanig verslechterd dat ze met suïcide gedachten rondlopen.
Eindelijk intake; Sorry, we kunnen je niet helpen, je problematiek is de heftig. We verwijzen je door en zetten je op de wachtlijst. Mocht je daadwerkelijk een poging doen,bel de crisisdienst maar
2 jongeren, 1 depressief en de ander last van paniekaanvallen. Aangemeld en op lange wachtlijst geplaatst. Corona komt erover heen en beide jongeren voelen zich steeds slechter.
Na een maand of 8 kunnen ze terecht maar de problematiek is dusdanig verslechterd dat ze met suïcide gedachten rondlopen.
Eindelijk intake; Sorry, we kunnen je niet helpen, je problematiek is de heftig. We verwijzen je door en zetten je op de wachtlijst. Mocht je daadwerkelijk een poging doen,bel de crisisdienst maar
Damn.. dat soort verhalen zijn wel verschrikkelijk en kan echt niet.quote:
Ik heb in mijn omgeving meegemaakt;
2 jongeren, 1 depressief en de ander last van paniekaanvallen. Aangemeld en op lange wachtlijst geplaatst. Corona komt erover heen en beide jongeren voelen zich steeds slechter.
Na een maand of 8 kunnen ze terecht maar de problematiek is dusdanig verslechterd dat ze met suïcide gedachten rondlopen.
Eindelijk intake; Sorry, we kunnen je niet helpen, je problematiek is de heftig. We verwijzen je door en zetten je op de wachtlijst. Mocht je daadwerkelijk een poging doen,bel de crisisdienst maar
Helaas lijkt dit nu eerder regel dan uitzondering te zijn.quote:
[..]
Damn.. dat soort verhalen zijn wel verschrikkelijk en kan echt niet.
Google maar eens, je schrikt je kapot.
Ik had het nu alleen even over de GGZ -nee- meid. Wat heeft de rest er nou weer mee te maken?quote:
[..]
Als je het hier zo slecht vindt, dan verhuis je toch naar een ander land
Zei ik letterlijk dat ik het leven in Nederland zo slecht vond dan?
Mijn verzekeringmaatschapij gaat toch over het eigen risico?quote:
Verder moet je dat niet bij je verzekeringsmaatschappij vragen, maar bij degene bij de GGZ/ je hulpverlener.
Daar komt die onzin toch vandaan?[ Bericht 0% gewijzigd door Lenny77 op 07-07-2022 21:52:41 ]
Mijn echte naam begint met een D en eindigd op een O.
Ja dat is inderdaad verschrikkelijk maar ik plaats er wel een maar bij. Ik denk dat een psycholoog namelijk zelden echt iets oplost. Volgens mij is het bij vrijwel ieder mens belangrijk dat je tot rust komt en blijft sporten. Heel veel traumatisering en diagnose-stelling werkt alleen maar destructief.quote:
[..]
Helaas lijkt dit nu eerder regel dan uitzondering te zijn.
Google maar eens, je schrikt je kapot.
Dit zijn wel twee uitersten hè.......Enerzijds is het bij lange na niet mogelijk voor iedereen om simpelweg rust te vinden en/of te sporten en anderzijds is het vooral belangrijk dat er goed uitgelegd wordt wat er nou eigenlijk getraumatiseerd en gediagnosticeerd word ipv overdadig traumatiseren/diagnosticeren. Daar hoort ook gewoon een stuk begeleiding bij. Autisme is wel echt een stoornis overigens alleen zie/merk je het niet altijd aan die persoon.quote:
[..]
Ja dat is inderdaad verschrikkelijk maar ik plaats er wel een maar bij. Ik denk dat een psycholoog namelijk zelden echt iets oplost. Volgens mij is het bij vrijwel ieder mens belangrijk dat je tot rust komt en blijft sporten. Heel veel traumatisering en diagnose-stelling werkt alleen maar destructief.
Een psycholoog kan zeker helpen bij het tot rust brengen van iemand maar op het moment dat ze gaan zeggen "het komt hier of hier door" begeven ze zich op glad ijs.quote:Op donderdag 7 juli 2022 17:33 schreef Cinderelladreamer het volgende:
[..]
Dit zijn wel twee uitersten hè.......Enerzijds is het bij lange na niet mogelijk voor iedereen om simpelweg rust te vinden en/of te sporten en anderzijds is het vooral belangrijk dat er goed uitgelegd wordt wat er nou eigenlijk getraumatiseerd en gediagnosticeerd word ipv overdadig traumatiseren/diagnosticeren. Daar hoort ook gewoon een stuk begeleiding bij. Autisme is wel echt een stoornis overigens alleen zie/merk je het niet altijd aan die persoon.
Autisme zie ik niet als stoornis, meer als een naampje wat mensen hebben gegeven aan mensen met bepaalde karaktereigenschappen. Het bestaat alleen in de hoofden van psychologen, is geen fysieke aandoening ofzo.
Ruim 20 jaar ervaring met een autistische dochter dus ja, autisme bestaat wél. En echt, er zijn zóveel nonsens die niet zomaar tot rust te brengen zijn. Denk maar aan alle 'verwarde' mensen die afgelopen jaren in het nieuws kwamen en aan alle zelfmoordpogingen......quote:
[..]
Een psycholoog kan zeker helpen bij het tot rust brengen van iemand maar op het moment dat ze gaan zeggen "het komt hier of hier door" begeven ze zich op glad ijs.
Autisme zie ik niet als stoornis, meer als een naampje wat mensen hebben gegeven aan mensen met bepaalde karaktereigenschappen. Het bestaat alleen in de hoofden van psychologen, is geen fysieke aandoening ofzo.
Nee, bij de ggz kunnen ze je helpen met het formulierquote:
[..]
Ik had het nu alleen even over de GGZ meid. Wat heeft de rest er nou weer mee te maken?
Zei ik letterlijk dat ik het leven in Nederland zo slecht vond dan?
[..]
Mijn verzekeringmaatschapij gaat toch over het eigen risico?
Beetje dankbaarder mag wel voor mijn tip die ik je nu geef.
En je lijkt me wel iemand die op alles klaagt ja.
[ Bericht 0% gewijzigd door Lenny77 op 07-07-2022 21:53:35 ]
Voor de duidelijkheid: Ik ontken niet het probleem van complexe psychische problematiek. Vind het alleen onzin om het in vaststaande hokjes te gieten, dat slaat nergens op.quote:
[..]
Ruim 20 jaar ervaring met een autistische dochter dus ja, autisme bestaat wél. En echt, er zijn zóveel nonsens die niet zomaar tot rust te brengen zijn. Denk maar aan alle 'verwarde' mensen die afgelopen jaren in het nieuws kwamen en aan alle zelfmoordpogingen......
Dus dat jouw dochter problemen heeft geloof ik zeker. Maar ik zou dan meer zoiets zeggen als: Mijn dochter is meer naar binnen gekeerd en heeft meer moeite met veranderingen dan de meeste mensen etcetera.
Zo simpel is het niet hoor.....sinds de kleuterschool moest ze al naar speciaal onderwijs en daarna was het vooral nog uitzoeken waar ze kon gaan werken (gecombineerd met wajonguitkering) en woont ze nu begeleidt. Het is meer dat mensen met autisme beleven dat er mensen in hun omgeving zijn die het leven ánders beleven dan hunzelf en dan is autisme nog zo'n breed woord dat je geen enkele autist over dezelfde kam kan scheren.quote:
[..]
Voor de duidelijkheid: Ik ontken niet het probleem van complexe psychische problematiek. Vind het alleen onzin om het in vaststaande hokjes te gieten, dat slaat nergens op.
Dus dat jouw dochter problemen heeft geloof ik zeker. Maar ik zou dan meer zoiets zeggen als: Mijn dochter is meer naar binnen gekeerd en heeft meer moeite met veranderingen dan de meeste mensen etcetera.
Ik begrijp wat je bedoelt en ben het met je eens. Maar het gevaar van labels voor sommige (niet alle) cliënten en hulpverleners is dat mensen het zien dat het eenmaal zo is en het gebruiken als excuus om in dezelfde shit te zitten waarin ze zitten “want ze zijn nou eenmaal autistisch of hebben nou eenmaal add” waardoor de klachten eigenlijk erger worden en ze niks meer kunnen verdragen.quote:
[..]
Zo simpel is het niet hoor.....sinds de kleuterschool moest ze al naar speciaal onderwijs en daarna was het vooral nog uitzoeken waar ze kon gaan werken (gecombineerd met wajonguitkering) en woont ze nu begeleidt. Het is meer dat mensen met autisme beleven dat er mensen in hun omgeving zijn die het leven ánders beleven dan hunzelf en dan is autisme nog zo'n breed woord dat je geen enkele autist over dezelfde kam kan scheren.
In sommige gevallen zien mensen of hulpverleners de label ook als hun hele identiteit terwijl ze wel meer zijn dan alleen autisme en add. Dan stigmatiseren ze eigenlijk zichzelf..
In mijn geval heeft de “label” in combinatie met de psychoeducatie wel geholpen om bepaalde dingen te accepteren en om beter met situaties om te kunnen gaan. Ik besef mij dan ook goed dat autisme een onderdeel is van mij, maar ik bén het niet.
Bepaalde hulpverleners probeerden ook alles bij mij uit gemakzucht vanuit autisme te verklaren, terwijl niet alles daaraan ligt zeg maar, waardoor het soort “menselijke” ervan afvalt, omdat je in een hokje autisme wordt geduwd.. dus moet ineens alles daaraan liggen en word je niet meer als een “normaal” mens gezien.
Soms ben ik bijvoorbeeld moe, maar dan gooien ze meteen termen als “je bent overprikkelt” erbij, terwijl ik gewoon moe ben dan net als ieder ander mens soms gewoon is
[ Bericht 1% gewijzigd door Medusa666 op 07-07-2022 18:37:58 ]
Wij hebben juist de ervaring dat er niet gelabeld werd, maar dat we hulp kregen hoe hier mee om te gaan en daar hebben we als ouders/broer/haarzelf vooral veel houvast aan gehad. Het moet gewoon niet omderschat worden en er moet niet gezegd worden dat autisme niet bestaat.quote:
[..]
Ik begrijp wat je bedoelt en ben het met je eens. Maar het gevaar van labels voor sommige (niet alle) cliënten en hulpverleners is dat mensen het zien dat het eenmaal zo is en het gebruiken als excuus om in dezelfde shit te zitten waarin ze zitten “want ze zijn nou eenmaal autistisch of hebben nou eenmaal add” waardoor de klachten eigenlijk erger worden en ze niks meer kunnen verdragen.
In sommige gevallen zien mensen of hulpverleners de label ook als hun hele identiteit terwijl ze wel meer zijn dan alleen autisme en add. Dan stigmatiseren ze eigenlijk zichzelf..
In mijn geval heeft de “label” in combinatie met de psychoeducatie wel geholpen om bepaalde dingen te accepteren en om beter met situaties om te kunnen gaan. Ik besef mij dan ook goed dat autisme een onderdeel is van mij, maar ik bén het niet.
Bepaalde hulpverleners probeerden ook alles bij mij uit gemakzucht vanuit autisme te verklaren, terwijl niet alles daaraan ligt zeg maar, waardoor het soort “menselijke” ervan afvalt, omdat je in een hokje autisme wordt geduwd.. dus moet ineens alles daaraan liggen.
Dat is wel prettig in ieder geval dat jullie het niet hebben ervaren. Ik zelf nu ook niet meerquote:
[..]
Wij hebben juist de ervaring dat er niet gelabeld werd, maar dat we hulp kregen hoe hier mee om te gaan en daar hebben we als ouders/broer/haarzelf vooral veel houvast aan gehad. Het moet gewoon niet omderschat worden en er moet niet gezegd worden dat autisme niet bestaat.
Voor de rest wel met je eens hoor. Alleen ik legde uit hoe sommige anderen soms verkeerd met een “label” kunnen omgaan helaas. Maar dan is de vraag of het persé aan die label ligt of aan die persoon zelf.
Ja snap ik, wordt ook weleens als excuus gebruikt inderdaad.....quote:
[..]
Dat is wel prettig in ieder geval dat jullie het niet hebben ervaren. Ik zelf nu ook niet meer
Alleen ik legde uit hoe sommige anderen soms verkeerd met een “label” kunnen omgaan helaas. Maar dan is de vraag of het persé aan die label ligt of aan die persoon zelf.
Laat ik de vraag dan zo stellen: Denk jij dat autisme een ziekte/aandoening is net zoals bijvoorbeeld een darmziekte dat is?quote:
[..]
Zo simpel is het niet hoor.....sinds de kleuterschool moest ze al naar speciaal onderwijs en daarna was het vooral nog uitzoeken waar ze kon gaan werken (gecombineerd met wajonguitkering) en woont ze nu begeleidt. Het is meer dat mensen met autisme beleven dat er mensen in hun omgeving zijn die het leven ánders beleven dan hunzelf en dan is autisme nog zo'n breed woord dat je geen enkele autist over dezelfde kam kan scheren.
Nee natuurlijk is dat zo niet te vergelijken. Autisme is een stoornis in je hoofd wat al in je dna kan zitten of bv veroorzaakt kan worden door zuurstofgebrek bij de bevalling. Daarom is het juist zo complex en niet te labelen en heb je er juist gewoon goede begeleiding bij nodig.quote:
[..]
Laat ik de vraag dan zo stellen: Denk jij dat autisme een ziekte/aandoening is net zoals bijvoorbeeld een darmziekte dat is?
Maar je hebt het zojuist gelabeld door het autisme te noemen.quote:
[..]
Nee natuurlijk is dat zo niet te vergelijken. Autisme is een stoornis in je hoofd wat al in je dna kan zitten of bv veroorzaakt kan worden door zuurstofgebrek bij de bevalling. Daarom is het juist zo complex en niet te labelen en heb je er juist gewoon goede begeleiding bij nodig.
Oneens met je theorie over zuurstofgebrek trouwens. Dat suggereert dat je het met brainscans zou kunnen detecteren en dat is niet zo.[ Bericht 7% gewijzigd door #ANONIEM op 07-07-2022 19:38:52 ]
-klaar hiermee, mensen geven tips. Ofwel doe je er iets mee ofwel laat je het... die kattige uithalen zijn niet nodig-quote:
[..]
En je lijkt me wel iemand die op alles klaagt ja.
[ Bericht 12% gewijzigd door Lenny77 op 07-07-2022 21:56:18 ]
Mijn echte naam begint met een D en eindigd op een O.
Asjeblieft zeg.......na ruim 20 jaar ervaring suggereer jij dat ik nu complete bullshit uitkraam???quote:
[..]
Maar je hebt het zojuist gelabeld door het autisme te noemen.
Als jij al klaagt op de overheid dat jij je eigen risico niet kan betalen wat de meerderheid van NL met een wajong uitkering gewoon kan betalen, dan klaag je denk ik wel veel ja.quote:
[ Bericht 18% gewijzigd door Lenny77 op 07-07-2022 21:56:56 ]
Nee hoor. Ik zeg alleen dat autisme slechts een zelfbedachte term is. Dat mensen afwijkend gedrag vertonen ben ik wel met je eens.quote:
[..]
Asjeblieft zeg.......na ruim 20 jaar ervaring suggereer jij dat ik nu complete bullshit uitkraam???
Je hebt écht geen idee wat je zegt......autisme bestáát gewoon hoor!quote:
[..]
Nee hoor. Ik zeg alleen dat autisme slechts een zelfbedachte term is. Dat mensen afwijkend gedrag vertonen ben ik wel met je eens.
Jaquote:
[..]
Asjeblieft zeg.......na ruim 20 jaar ervaring suggereer jij dat ik nu complete bullshit uitkraam???
en daar gaan we dus weer.
Ongelofelijk dit .
My age is very
Inappropriate
for my behavior
Inappropriate
for my behavior
Ja inderdaad…quote:
[..]
Je hebt écht geen idee wat je zegt......autisme bestáát gewoon hoor!
De uitspraak dat autisme overgediagnosticeerd is kan ik nog begrijpen. Maar autisme bestaat gewoon
Alleen hoor ik geen tegenargumenten. Het bestaat blijkbaar, maar niemand kan goed uitleggen hoe dan. Waar ligt precies de grens tussen afwijkend en normaal gedrag? En wanneer is iemand precies autistisch?quote:Op donderdag 7 juli 2022 19:57 schreef puzziepie het volgende:
[..]
Ja
en daar gaan we dus weer.
Ongelofelijk dit .
Echt hè.....quote:
[..]
Ja
en daar gaan we dus weer.
Ongelofelijk dit .
Dat is gewoon te complex om hier uit te leggen.....dat maak je zelf mee, of voor jezelf of in mijn geval voor mijn dochter. Er zijn geen grenzen, het is vooral dat autisten merken dat ze dit leven op een ándere manier beleven dan hun familie/vrienden......écht, het leven op zich is sowieso voor élk individu anders en sommige mensen hebben daar gewoon extra begeleiding bij nodig. Het is al verdrietig genoeg dat er nog veel te veel mensen zijn die hier geen goede begeleiding bij krijgenquote:
[..]
Alleen hoor ik geen tegenargumenten. Het bestaat blijkbaar, maar niemand kan goed uitleggen hoe dan. Waar ligt precies de grens tussen afwijkend en normaal gedrag? En wanneer is iemand precies autistisch?
Hiervoor hebben we een forum, om te discussiëren over dit soort onderwerpen.quote:
[..]
Ik kan hier heel slecht tegen ,dit is niet okay.
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 07-07-2022 20:04:01 ]
@puzziepie @Cinderelladreamer @Medusa666
https://www.madinamerica.com/2019/02/i-dont-believe-in-autism/
https://www.madinamerica.com/2019/02/i-dont-believe-in-autism/
quote:The truth is that autism has no essential quality. A saying I heard recently puts it well: “If you have met one autistic person, you have met one autistic person.” It’s not out of the ordinary for two people both diagnosed with the same variant of autistic spectrum disorder to have nothing in common whatsoever. Autism diagnoses are based on behavior. Doctors don’t reach them by measuring your medulla oblongata or testing the chemicals in your bloodstream. They do it by asking questions. “Do you like tight or loose-fitting clothing?” “What are your hobbies?” “How many friends do you have?” If enough of your answers track with what your doctor considers autism, then you are autistic. The terms of diagnosis are not objective.
Dit is niet discussiëren, ik vind jouw posts zo niet okay . Jij hebt je mening en hebt geen idee hoe of wat .quote:
[..]
Hiervoor hebben we een forum, om te discussiëren over dit soort onderwerpen.
Mensen praten over hun autisme en jij zegt dat ze dat niet hebben . Dat vind ik best kwalijk.
My age is very
Inappropriate
for my behavior
Inappropriate
for my behavior
Ik ga geen Engels lezen en bij deze stop ik echt deze oeverloze discussie. Of jij dit nou wil of niet.....autisme bestaat!quote:
@:puzziepie @:cinderelladreamer @:medusa666
https://www.madinamerica.com/2019/02/i-dont-believe-in-autism/
[..]
Prima. Maar ik geef er argumenten voor. Daar kun jij vervolgens op reageren met tegenargumenten. Heel hard roepen "het bestaat wel!" is niet direct een geweldig argument.quote:
[..]
Dit is niet discussiëren, ik vind jouw posts zo niet okay . Jij hebt je mening en hebt geen idee hoe of wat .
Mensen praten over hun autisme en jij zegt dat ze dat niet hebben . Dat vind ik best kwalijk.
Ik zou niet weten waarom ik hier argumenten moet gaan geven . Jij zegt dat autisme niet bestaat . Dan heb je een bord voor je hoofd en is enige vorm van discussie voor mij klaar.quote:
[..]
Prima. Maar ik geef er argumenten voor. Daar kun jij vervolgens op reageren met tegenargumenten. Heel hard roepen "het bestaat wel!" is niet direct een geweldig argument.
My age is very
Inappropriate
for my behavior
Inappropriate
for my behavior
Nee, alleen wil je niet luisteren naar wat ik zeg. Ik zeg dat diagnoses en de DSM zelf bedacht zijn. Ga je dat ontkennen?quote:
[..]
Ik zou niet weten waarom ik hier argumenten moet gaan geven . Jij zegt dat autisme niet bestaat . Dan heb je een bord voor je hoofd en is enige vorm van discussie klaar.
Het is goed met jou.quote:
[..]
Nee, alleen wil je niet luisteren naar wat ik zeg. Ik zeg dat diagnoses en de DSM zelf bedacht zijn. Ga je dat ontkennen?
My age is very
Inappropriate
for my behavior
Inappropriate
for my behavior
Je hebt écht geen idee wat je zegt nu.....zowel puzziepie als ik hebben ervaring (op wat voor manier dan ook) met autisme. Het is NIET te ontkennen, het bestáát gewoon. Kap er nu gewoon echt mee om jouw mening hierover te verkondigen want die klopt gewoon niet!!quote:
[..]
Ik hoop dat het mensen die dit topic lezen aan het denken zet.
Waarom reageer je zo emotioneel? Je kunt toch uitleggen waarom je denkt dat het wel bestaat?quote:
[..]
Je hebt écht geen idee wat je zegt nu.....zowel puzziepie als ik hebben ervaring (op wat voor manier dan ook) met autisme. Het is NIET te ontkennen, het bestáát gewoon. Kap er nu gewoon echt mee om jouw mening hierover te verkondigen want die klopt gewoon niet!!
Dat heb ik toch gedaan???quote:
[..]
Waarom reageer je zo emotioneel? Je kunt toch uitleggen waarom je denkt dat het wel bestaat?
Zie ook dit artikel. @Cinderelladreamer Een betrouwbare wetenschapssite.
https://www.sciencedaily.com/releases/2019/08/190821111816.htm
https://www.sciencedaily.com/releases/2019/08/190821111816.htm
Wauw wat fout dit .quote:
[..]
Waarom reageer je zo emotioneel? Je kunt toch uitleggen waarom je denkt dat het wel bestaat?
My age is very
Inappropriate
for my behavior
Inappropriate
for my behavior
Dat heb je. Dit zegt meer over de ander en niets over jou.quote:
My age is very
Inappropriate
for my behavior
Inappropriate
for my behavior
Want ik kán en wil geen Engels lezen!! Accepteer nou gewoon wat ik zeg, heb ruim 20 jaar ervaring met autisme dus het is er gewoon!quote:
[..]
Jazeker wel. Maar als ik Engelse artikelen stuur wil je ze liever niet lezen.
Alleen maar verontwaardigd reageren maakt je argument niet sterker. Ben wel benieuwd wat de andere users hiervan vinden.quote:
Op
Niet verontwaardigd......er wordt uit ervaring gesproken en jij, die hier totáál geen affiniteit mee heeft, spreekt dit tegen.....dan krijg je een stevig weerwoord!quote:
[..]
Alleen maar verontwaardigd reageren maakt je argument niet sterker. Ben wel benieuwd wat de andere users hiervan vinden.
Er is genoeg wetenschappelijk onderzoek geweest om te bewijzen dat autisme wel bestaat. Het staat toch niet voor niks in de dsm 5…quote:
[..]
Prima. Maar ik geef er argumenten voor. Daar kun jij vervolgens op reageren met tegenargumenten. Heel hard roepen "het bestaat wel!" is niet direct een geweldig argument.
|
|
