Het peutertopic (2-4 jaar) deel 270

Mijn peuterdame wordt over een kleine 2,5 maand alweer 4. Sinds afgelopen week zit ze op kleuterdans omdat de juf een oogje toe wilde knijpen en Vlokje er echt aan toe is. Ze deed het beter dan haar 5 jarige zus en vanaf volgende week maandag mag ze een oefenles meedoen met de zwemles vanaf 4,5 jaar, omdat ze dat zo graag wil en denkt dat ze het wel kan. En ik ook, want als ze iets wil dan gaat ze ervoor en zorgt ze dat het lukt

Verder oefent ze al goed met het schrijven van haar naam en huilt ze alles bij elkaar als ze naar de opvang moet omdat ze er niet meer heen wil. Mevrouw wil naar school. Als kleine meisjes opeens wel heel snel groot worden..

Wij zijn voor de laatste keer bij het consultatiebureau geweest!

Van steeds iets ondergemiddeld qua lengte en bovengemiddeld qua gewicht is ze nu..
iets bovengemiddeld qua lengte en ondergemiddeld qua gewicht. Hoe dan.

In elk geval, heel heel gemiddeld. (102,5 cm bij 16,1 kilo)

Wanneer ga je voor het laatst naar het cb?

Haha heerlijk die verschillen, hier met de laatste peuter controle afgelopen maand 92cm en 13,5 kilo, schoenmaat 25. Onze tuinkabouter

@taxibabe, laatste peuter controle hier is met 3 jaar en 9 maanden. Is echter niet de laatste controle want tussen 5 en 6 jaar doen ze nog een hoor- en oogtest. Die heeft mijn oudste een paar maanden terug gehad toen ze net 5 werd, voor de oogtest mag ze zelfs nog een keer langs komen deze lente omdat ze te laag scoorde. Ik raak nooit van het CB af zo

Op papier met 3jaar en 9maanden, dan is ook de DKTP-prik.

Eenmaal op de basisschool vallen ze onder de schoolarts.

quote:

Op dinsdag 22 maart 2022 20:02 schreef taxibabe het volgende:
Wanneer ga je voor het laatst naar het cb?

Ze noemen het de 3jaar9maanden afspraak, 'nét voordat ze vier jaar oud zijn' en plannen die met 3,5 jaar.

Oh, dan zijn wij ook al voor het laatst bij het CB geweest vorige maand (3 jaar en 11 maanden). 106cm en 17kilo.
Ze is een beetje langer als gemiddeld. Best knap met een dwerg als moeder.
En schoenmaat 26/27.

Tnx.. dan schrik ik wel een beetje van de stats..
Die zoon van mij is nog geen 2,5 jaar, maar is al 96,5 cm en 18,5 kilo, met schoenmaat 27/28..

Nog een weekje. Dat hebben we een kleuter.

quote:

Op dinsdag 22 maart 2022 20:18 schreef taxibabe het volgende:
Tnx.. dan schrik ik wel een beetje van de stats..
Die zoon van mij is nog geen 2,5 jaar, maar is al 96,5 cm en 18,5 kilo, met schoenmaat 27/28..

Ook dat komt goed hoor. Mijn oudste was en is ook zo'n beer. Nu bijna 7 jaar, draagt maat 140 en fietst op een tienerfiets. Maar is gelukkig en daar draait het om.

quote:

Op dinsdag 22 maart 2022 20:18 schreef taxibabe het volgende:
Tnx.. dan schrik ik wel een beetje van de stats..
Die zoon van mij is nog geen 2,5 jaar, maar is al 96,5 cm en 18,5 kilo, met schoenmaat 27/28..

Niks om van te schrikken toch? Elk kind volgt zijn of haar eigen lijntje. Die van mij zit zodanig ver ondergemiddeld dat het CB zich zorgen maakte, tot ze de lengtes van mij en de donor in een grafiekje zette en concludeerden dat ze opzich prima zit. Ik ken genoeg peuters die 1 of zelfs 2 koppen groter dan haar zijn, het verschilt nog zo enorm op die leeftijd. De één groeit gewoon net wat eerder/sneller/meer dan de ander

quote:

Op dinsdag 22 maart 2022 20:18 schreef taxibabe het volgende:
Tnx.. dan schrik ik wel een beetje van de stats..
Die zoon van mij is nog geen 2,5 jaar, maar is al 96,5 cm en 18,5 kilo, met schoenmaat 27/28..

Niet schrikken, valt nog gewoon binnen normaal. Geen kleintje maar ze groeien steeds minder hard.

quote:

Op dinsdag 22 maart 2022 20:24 schreef lunapuella het volgende:

[..]
Ook dat komt goed hoor. Mijn oudste was en is ook zo'n beer. Nu bijna 7 jaar, draagt maat 140 en fietst op een tienerfiets. Maar is gelukkig en daar draait het om.

Oef dat is ook wel groot idd.
Vooralsnog is meneertje volgens mij ook wel gelukkig en vol energie, alleen wat onhandig met de grove motoriek, misschien ook wel omdat hij zo groot is.

quote:

Op dinsdag 22 maart 2022 20:26 schreef Schanu het volgende:

[..]
Niks om van te schrikken toch? Elk kind volgt zijn of haar eigen lijntje. Die van mij zit zodanig ver ondergemiddeld dat het CB zich zorgen maakte, tot ze de lengtes van mij en de donor in een grafiekje zette en concludeerden dat ze opzich prima zit. Ik ken genoeg peuters die 1 of zelfs 2 koppen groter dan haar zijn, het verschilt nog zo enorm op die leeftijd. De één groeit gewoon net wat eerder/sneller/meer dan de ander

Oh ok, ja, mijn man en ik zijn allebei ook wel vrij lang. Het cb heeft vorig jaar het lijntje 'doorgetrokken' en verwacht dat hij ruim 1,90 gaat worden. Maar ik had niet verwacht dat hij nu al zo groot zou zijn.

quote:

Op dinsdag 22 maart 2022 20:26 schreef Elleska het volgende:

[..]
Niet schrikken, valt nog gewoon binnen normaal. Geen kleintje maar ze groeien steeds minder hard.

Dat hoop ik dan maar, ik blijf maar kleren en schoenen kopen voor hem..

quote:

Op dinsdag 22 maart 2022 20:37 schreef taxibabe het volgende:
Dat hoop ik dan maar, ik blijf maar kleren en schoenen kopen voor hem..

Even teruggezocht en L was met 2,5jaar 98cm. Hij leeft ook op grote voet alleen de kilo's die willen bij hem niet blijven plakken.
Nu bijna 4 jaar en we zijn 2 kledingmaten verder. Schoenen gaat ook beduidend minder hard dan tussen 1 en 2,5 jaar.

Ik heb ook twee reuzen hoor taxibabe.

Laatste keer dat ik ze heb gemeten waren ze allebei 110.5cm en 17 en 18 kilo. Cb verwacht dat ze 197cm zullen worden uiteindelijk

Mijn peuter is 2 jaar en heeft echt een erg eigen willetje.
Hij zegt op alles 'neen' wat hoort en zegt op alles 'ja' wat hij leuk vind. Hij begrijpt ook daadwerkelijk wat we zeggen.

Als het 'neen' is het echt wel 'neen' voor hem!

Hoe krijgen we dit er uit? Hij kan iets enorm lang volhouden en als wij standvastig blijven dan begint hij te slaan, schoppen, (door) bijten tot zelfs gooien met glazen en borden. Als we alles wegnemen, dan neemt hij gewoon andere decoratieve stukken uit huis en slaat hij het allemaal kapot!

We weten echt niet wat we soms met hem moeten aanvangen?

Haha, ik heb na de bmr afspraak met 14 maanden geen afspraak meer gehad bij het cb, misschien hoef je bij het derde kind niet meer te komen
Volgens mij heeft manlief trouwens met 2 jaar nog wel een belafspraak gehad: “hoeveel weegt ze? Geen idee. Ze is nog niet zindelijk, slaapt niet door en alleen bij ons in bed heeft nog een speen… geen problemen dus”
Ik ben benieuwd of ik wel een oproep krijg voor 3j9m.. ze is nu 3j7m.

Er ligt nu een kacheltje naast me en daardoor kan ik niet slapen. Maandagavond koorts, gisterochtend niets meer aan de hand en nu weer koorts. Ze is ook verkouden dus komt vast daardoor. En mevrouwtje is te verkouden voor haar speen maar weigert die uit te doen ik denk dat ik niet meer slaap vannacht daardoor

Oh en einzeinz, ik ben twee en ik zeg nee twee dingen die mij altijd hielpen/helpen.. rustig blijven en afleiden (bijvoorbeeld geen jas aan, kom we gaan pop eerst een jas aan trekken, haha kom we doen de pop jouw jas aan etc) en bedenken hoe erg is het dat hij nee zegt. Nee tegen de schoenen, waarom geen laarzen? Nee omdat hij niet aan tafel wil komen, prima maar wij zitten er wel etc….

Als ik nee zeg wil ik dat ernaar wordt geluisterd dus waarom zou ik de overduidelijke nee van een kind eruit moeten krijgen?

Ik geef meestal 2 keuzes zodat het antwoord niet nee kan zijn. Schoenen of laarzen.
Of bijvoorbeeld met de jas vragen of mama moet helpen of dat hij zelf de jas wil aantrekken. Bij de "ik ben twee en zeg nee" fase zit ook de "zelfufdoen!" fase dus maak daar gebruik van. Peuters dingen zelf laten doen kost extra tijd maar je hebt wel even je handen vrij voor iets anders en de strijd aangaan omdat ze niet willen kost nog veel meer tijd.

quote:

Op woensdag 23 maart 2022 00:38 schreef einzeinz het volgende:
Mijn peuter is 2 jaar en heeft echt een erg eigen willetje.
Hij zegt op alles 'neen' wat hoort en zegt op alles 'ja' wat hij leuk vind. Hij begrijpt ook daadwerkelijk wat we zeggen.

Als het 'neen' is het echt wel 'neen' voor hem!

Hoe krijgen we dit er uit? Hij kan iets enorm lang volhouden en als wij standvastig blijven dan begint hij te slaan, schoppen, (door) bijten tot zelfs gooien met glazen en borden. Als we alles wegnemen, dan neemt hij gewoon andere decoratieve stukken uit huis en slaat hij het allemaal kapot!

We weten echt niet wat we soms met hem moeten aanvangen?

Nee zeggen hoort erbij. Betekent dat hij zich normaal ontwikkeld gelukkig. Maakt het niet makkelijker en minder frustrerend. Ik probeer me aan een soort 80/20 regel te houden. 80% van onze interacties gaan over gezellige dingen en spelletjes, 20% zijn dingen die moeten gebeuren of niet mogen/kunnen. Dat betekent dat ik veel dingen laat voor wat het is. Geen jas aan? Niet mijn probleem, ik heb het niet koud. Niet willen eten? Oké, jouw honger.

Hier geven we keuzes, is het antwoord nee op de keuze dan geef ik aan dat ik dan kies. Vaak kiest ze dan alsnog snel zelf. Verder helpt het om ze veel controle te geven over kleine dingen. Ook helpt het om overal spelletjes van te maken. Raketarmen een jas in schieten is veel leuker dan een jas aantrekken.

En als ze dan een keer losgaat, dan ga ik op de grond zitten, geef aan dat ik haar zie en hoor 'je wil X niet, dat begrijp ik. Daarom ben je nu boos. Boos zijn is ok, het is niet ok om te slaan. Ik hou je handen vast/zet je even op de bank, zodat alles/iedereen/ik veilig blijven.' En dan blijf ik bij haar en herhalen, dat ze boos is en boos zijn oké is. Ook vraag ik of ze een knuffel wil of samen diep ademhalen. Als ze daar nog te boos voor is, dan geef ik aan dat ik bij haar blijf tot ze zich beter voelt en ze altijd kan vragen om een knuffel. En dan blijf ik bij haar. Vaak komt ze dan vanzelf met dat ze verdrietig is en een knuffel wil. Want ze vinden het zelf ook maar wat eng dat ze zo de controle verliezen.

Ik snap dat het er bij hoort maar het gedrag van mijn kleuter gaat er soms over. Zo ver zelfs dat ik twijfel of ik hem wel goed opvoed?

Zoals vanmorgen. Meneer staat op en drinkt zijn melk (eten en drinken gaat altijd prima. Daar gaat alles in tot zelfs spruiten en witloof toe). Maar toen ik vroeg of we met de fiets even weg zouden gaan, nam hij z'n eigen driewieler i.p.v. dat hij met de bakfiets mee wil gaan.
De bakfiets zou en ging hij niet in gaan. Hij is kwaad geworden en dan vervalt hij terug in bijten, krabben, slaan, ... ik zei ook van 'Ik vind het niet leuk dat je mij pijn doet'.

Komt hij ineens met zijn eigen fiets af en knalt hem keihard tegen de deur. Heb nu schade aan mijn nieuwe deuren (5 maanden oud).

Dan gaf ik hem water en een koek om hem af te leiden en hem in de bakfiets te zetten. Knalt meneer die beker water los mijn gezicht in. Roep ik op hem waarom dat nu weer nodig was... Zit hij er gewoon mee te lachen!

Ik lees peutergedrag. Jij hebt het over de fiets en hij dacht blijkbaar zijn eigen fiets. Kleine miscommunicatie en voor hem een flinke tegenvaller gevolgd door een peuterdramabui.

Maar het is zowat bij alles. Alles wat hem niet zint is 'Neeee' en hij maakt zich dan ook enorm kwaad en begint ons dan ook pijn te doen en dingen te vernielen.

Even zonder bijlees: wat doen jullie met jullie peuters die steeds uit hun (peuter)bed gaan, terwijl ze horen te slapen?

M doet al een tijdje geen middagdutjes meer en slaapt normaal zo rond 19 uur tot 7 uur. De laatste tijd staat ze dus telkens op na het naar bed brengen en zoekt dan aandacht van de puberzus of komt gewoon in de gang/ kamers spoken.

Ik ben inmiddels sinds 19 uur bezig met haar steeds naar bed terugsturen, maar ze blijft maar opstaan. Weet iemand een oplossing?

Wat hier het beste werkte was erbij blijven zitten, geen aandacht geven en zelf een boek gaan lezen.
Steeds uit bed zorgde voor een hyper peuter die echt niet meer ging slapen terwijl hij met erbij zitten zo sliep. Oke eerste paar keer niet maar in slaap vallen ging steeds sneller en nog wat later helemaal zelf. Toevallig vandaag dat ik L nog 3x terug in bed heb moeten stoppen maar dat komt niet vaak meer voor.

Oh jongens, wat gaat het hard! Ineens hebben we over een week een kennismakingsgesprek op de basisschool, kan ze niet wachten met leren schrijven, zit ze te geinen als een kleuter.. Nog even een half jaar genieten van de peuter! De zindelijkheid begint hier (eindelijk) écht vorm aan te nemen. Jaar terug zijn we begonnen, steeds op en af qua resultaten, maar nu steeds meer dagen echt droog. Zelfs regelmatig 's nachts droog. Wel helaas ook echt dagen dat we niet kunnen aanwassen tegen de ongelukjes.. Maar vandaag zowaar de dierentuin droog gebleven. Mevrouw was ook echt boos dat we een luierbroekje aandeden - voor de zekerheid -

quote:

Op woensdag 23 maart 2022 12:27 schreef einzeinz het volgende:
... Maar toen ik vroeg of we met de fiets even weg zouden gaan, nam hij z'n eigen driewieler i.p.v. dat hij met de bakfiets mee wil gaan.

Deze vraag is wellicht ook onduidelijk voor een peuter. Wellicht was een formulering als 'Ga je mee met de bakfiets?' of als ja/nee niet eens een optie is: 'We gaan met de bakfiets! Wie neem je mee? Konijn of kikker?' Dat is wat ik bedoel met een klein beetje controle geven. 'Wil je deze waterfles mee in de bakfiets of die? Een appel of banaan? Laarzen of die gympen? Deze jas of die?'

quote:

De bakfiets zou en ging hij niet in gaan. Hij is kwaad geworden en dan vervalt hij terug in bijten, krabben, slaan, ... ik zei ook van 'Ik vind het niet leuk dat je mij pijn doet'.

Benader je deze situatie met empathie? 'Ohh je wil met je eigen fiets? Ah dat is inderdaad heel leuk. Ik bedoelde de bakfiets. We gaan nu met de bakfiets en vanmiddag kunnen we met jouw fiets! Waar wil je naartoe fietsen samen vanmiddag? Het park of de speeltuin?' En als boze gevoelens blijven, blijven herhalen en de gevoelens verwelkomen. 'Ik snap dat je teleurgesteld bent, dat maakt je verdrietig/boos. Het is ook heel leuk met je eigen fiets. We gaan nu met de bakfiets.' Het is namelijk heel lastig om dwars te blijven als de ander het helemaal met je eens is en jouw perspectief begrijpt. Als hij dan toch fysiek wordt, dan zou ik fysiek ingrijpen. 'Het is oké om boos te zijn, het is niet oké om te slaan/schoppen/bijten. Ik laat je me niet schoppen. Ik ga je op de bank neerzetten om mezelf veilig te houden/ik hou je handen vast om mezelf veilig te houden.' En dan is het een kwestie van gevoelens valideren, jezelf veilig houden en de meltdown samen uitzitten. En kalm blijven. Als je zelf de kalmte verliest, kun je hem onmogelijk helpen om weer te kalmeren. Het helpt mij in die momenten altijd om me te herinneren dat ze niet moeilijk doet maar het moeilijk heeft. Het is niet persoonlijk. Het kleine 2/3 jarige breintje is over de zeik en heeft jou kalmte nodig om weer te kalmeren.

quote:

Komt hij ineens met zijn eigen fiets af en knalt hem keihard tegen de deur. Heb nu schade aan mijn nieuwe deuren (5 maanden oud).

Ik snap dat dit echt heel erg vervelend is. Schade aan spullen, zeker dure spullen en spullen die net nieuw zijn, zijn echt balen. Alleen heeft hij dat besef helemaal niet natuurlijk. En doet hij dat niet met extra opzet.

quote:

Dan gaf ik hem water en een koek om hem af te leiden en hem in de bakfiets te zetten. Knalt meneer die beker water los mijn gezicht in. Roep ik op hem waarom dat nu weer nodig was... Zit hij er gewoon mee te lachen!

Afleiden zou ik niet doen. Wat je wil bereiken is dat hij uiteindelijk leert om zijn emoties te benoemen, te voelen en te reguleren. Dat doe je nu samen en hopelijk doet hij dat als volwassen vent zelf. En de enige weg is om bovenstaande stappen te doorlopen. En dat is in het begin veel werk, maar ik heb ondertussen een bijna 3-jarige die uit zichzelf de keuken in komt en tegen me zegt: 'Ik ben boos! Ik heb een knuffel nodig!'

Waarom-vragen zijn echt heel erg moeilijk voor kleine impulsieve breintjes. Er is geen waarom. Het borrelde in hem op en hij deed het gewoon. Vervolgens heeft hij jou helemaal op de kast. En dat is heel erg stressvol voor een peuter, zoveel macht over je ouders hebben. Dus dat lachen is vrijwel zeker een onbewuste uitlaat voor nervositeit.

Ik kan je van harte de podcasts van Janet Landsbury aanraden of de peutercursus van Big Little Feelings. Dan heb je voor elk mogelijk peuter probleem een handleiding. En The Book You Wish Your Parents Had Read van Phillipa Perry.

En hey, het is heel normaal om soms in een negatieve spiraal te belanden met je peuter. Ik had laatst ook dat ik enorm met die van mij overhoop lag. Veel escalatie, negatief aandacht vragen en dat ik tegen haar heb geschreeuwd zelfs. Het gebeurd. Dat is voor mij een signaal dat er iets aan mijn kant moet veranderen. Dan grijp ik terug op de cursussen en podcasts en vind ik weer de rust in mezelf om haar de ruimte te geven voor haar emoties. Of merk ik dat we echt even quality time samen nodig hebben en neem ik een dag vrij. Of ben ik gewoon gestresst en heb echt even tijd voor mezelf nodig voor ik weer de rust voor haar heb. Maar haar negatieve gedrag is tot nog toe altijd een signaal dat er aan mijn kant iets misgaat.

Cava, hier helpt het om voor het slapen gaan de verwachtingen met haar door te spreken. 'Tijd om te slapen, niet gillen, schreeuwen en roepen, morgenochtend eten we weer, laatste knuffel en daarna doe je je oogjes dicht en ga je slapen. We gaan niet meer uit bed.' En als ze wel een avond heeft dat de drang om uit bed te komen groot is, dan ga ik op een andere kamer klaar zitten en als ik de deurklink hoor hop ik naar haar kamer en leg haar weer in bed met de boodschap 'Het is tijd om te slapen, welterusten.'

NJ wat zijn ze allebei groot! Om wat is ze gegroeid zeg. Ongelofelijk!

Huh, NJ, onze meiden schelen toch maar 3 weekjes ofzo!
Hier thuis nog niets kleuterigs hoor!

Wij waren gisteren op het Coronaspreekuur bij de huisarts Omdat Li dus nog steeds ‘s nachts koorts had. Ze heeft gelukkig (voor haar) geen oorontsteking, maar alleen een flinke verkoudheid. Dus helaas ook Li past bij haar broers met puffer. Li was trouwens echt bang voor de huisarts in haar pakje

quote:

Op vrijdag 25 maart 2022 00:08 schreef Rebubbled het volgende:

[..]
Deze vraag is wellicht ook onduidelijk voor een peuter. Wellicht was een formulering als 'Ga je mee met de bakfiets?' of als ja/nee niet eens een optie is: 'We gaan met de bakfiets! Wie neem je mee? Konijn of kikker?' Dat is wat ik bedoel met een klein beetje controle geven. 'Wil je deze waterfles mee in de bakfiets of die? Een appel of banaan? Laarzen of die gympen? Deze jas of die?'
[..]
Benader je deze situatie met empathie? 'Ohh je wil met je eigen fiets? Ah dat is inderdaad heel leuk. Ik bedoelde de bakfiets. We gaan nu met de bakfiets en vanmiddag kunnen we met jouw fiets! Waar wil je naartoe fietsen samen vanmiddag? Het park of de speeltuin?' En als boze gevoelens blijven, blijven herhalen en de gevoelens verwelkomen. 'Ik snap dat je teleurgesteld bent, dat maakt je verdrietig/boos. Het is ook heel leuk met je eigen fiets. We gaan nu met de bakfiets.' Het is namelijk heel lastig om dwars te blijven als de ander het helemaal met je eens is en jouw perspectief begrijpt. Als hij dan toch fysiek wordt, dan zou ik fysiek ingrijpen. 'Het is oké om boos te zijn, het is niet oké om te slaan/schoppen/bijten. Ik laat je me niet schoppen. Ik ga je op de bank neerzetten om mezelf veilig te houden/ik hou je handen vast om mezelf veilig te houden.' En dan is het een kwestie van gevoelens valideren, jezelf veilig houden en de meltdown samen uitzitten. En kalm blijven. Als je zelf de kalmte verliest, kun je hem onmogelijk helpen om weer te kalmeren. Het helpt mij in die momenten altijd om me te herinneren dat ze niet moeilijk doet maar het moeilijk heeft. Het is niet persoonlijk. Het kleine 2/3 jarige breintje is over de zeik en heeft jou kalmte nodig om weer te kalmeren.
[..]
Ik snap dat dit echt heel erg vervelend is. Schade aan spullen, zeker dure spullen en spullen die net nieuw zijn, zijn echt balen. Alleen heeft hij dat besef helemaal niet natuurlijk. En doet hij dat niet met extra opzet.
[..]
Afleiden zou ik niet doen. Wat je wil bereiken is dat hij uiteindelijk leert om zijn emoties te benoemen, te voelen en te reguleren. Dat doe je nu samen en hopelijk doet hij dat als volwassen vent zelf. En de enige weg is om bovenstaande stappen te doorlopen. En dat is in het begin veel werk, maar ik heb ondertussen een bijna 3-jarige die uit zichzelf de keuken in komt en tegen me zegt: 'Ik ben boos! Ik heb een knuffel nodig!'

Waarom-vragen zijn echt heel erg moeilijk voor kleine impulsieve breintjes. Er is geen waarom. Het borrelde in hem op en hij deed het gewoon. Vervolgens heeft hij jou helemaal op de kast. En dat is heel erg stressvol voor een peuter, zoveel macht over je ouders hebben. Dus dat lachen is vrijwel zeker een onbewuste uitlaat voor nervositeit.

Ik kan je van harte de podcasts van Janet Landsbury aanraden of de peutercursus van Big Little Feelings. Dan heb je voor elk mogelijk peuter probleem een handleiding. En The Book You Wish Your Parents Had Read van Phillipa Perry.

En hey, het is heel normaal om soms in een negatieve spiraal te belanden met je peuter. Ik had laatst ook dat ik enorm met die van mij overhoop lag. Veel escalatie, negatief aandacht vragen en dat ik tegen haar heb geschreeuwd zelfs. Het gebeurd. Dat is voor mij een signaal dat er iets aan mijn kant moet veranderen. Dan grijp ik terug op de cursussen en podcasts en vind ik weer de rust in mezelf om haar de ruimte te geven voor haar emoties. Of merk ik dat we echt even quality time samen nodig hebben en neem ik een dag vrij. Of ben ik gewoon gestresst en heb echt even tijd voor mezelf nodig voor ik weer de rust voor haar heb. Maar haar negatieve gedrag is tot nog toe altijd een signaal dat er aan mijn kant iets misgaat.

Cava, hier helpt het om voor het slapen gaan de verwachtingen met haar door te spreken. 'Tijd om te slapen, niet gillen, schreeuwen en roepen, morgenochtend eten we weer, laatste knuffel en daarna doe je je oogjes dicht en ga je slapen. We gaan niet meer uit bed.' En als ze wel een avond heeft dat de drang om uit bed te komen groot is, dan ga ik op een andere kamer klaar zitten en als ik de deurklink hoor hop ik naar haar kamer en leg haar weer in bed met de boodschap 'Het is tijd om te slapen, welterusten.'

NJ wat zijn ze allebei groot! Om wat is ze gegroeid zeg. Ongelofelijk!

Bedankt hiervoor

quote:

Op vrijdag 25 maart 2022 06:42 schreef Loj het volgende:
Huh, NJ, onze meiden schelen toch maar 3 weekjes ofzo!
Hier thuis nog niets kleuterigs hoor!

Wij waren gisteren op het Coronaspreekuur bij de huisarts Omdat Li dus nog steeds ‘s nachts koorts had. Ze heeft gelukkig (voor haar) geen oorontsteking, maar alleen een flinke verkoudheid. Dus helaas ook Li past bij haar broers met puffer. Li was trouwens echt bang voor de huisarts in haar pakje

Zoiets geloof ik! We hebben nog 6 maanden tot ze vier jaar is. Maar in haar gedachten is ze al bijna een kleuter. De favoriete buurjongen gaat al een jaar naar school, dus sindsdien... Ze heeft het er nu ook continu over dat de juf haar 'morgen' gaat leren schrijven. Dat dat echt nog heel lang duurt heeft ze geen boodschap aan.

Arme Li.. Fijn dat het niet echt meer is, maar balen wel..

Mijn peuter is zindelijk! Hoera

En verder lees ik mee, maar heb ik aan het verhaal van rebubbled alleen toe te voegen dat duidelijk communiceren hier echt helpt. Dus 'met de bakfiets' en niet 'met de fiets'.

En soms is het hier ook gewoon 'ik weet dat je boos bent, vind ik rot voor je, maar er gaat niks aan deze situatie veranderen '. En dan oppakken en gaan. Is het na 30 seconden voorbij, terwijl onze prul anders heel goed tijd kan rekken door te zeggen dat ze zo verdrietig is...de kleine draak!

Wat goed dat ze zindelijk is!! We zijn hier nu twee keer gestart. Eerste keer was veel te vroeg en ondanks haar interesse veranderde het al snel in een excuus om uuuren op het potje te zitten en samen boekjes te lezen. De tweede keer had ze er zin in, alleen kondigde ze pas na de plas op de vloer aan dat ze moest plassen. Na drie dagen maar opgegeven. Nu heeft ze op vakantie al twee keer achter elkaar 's ochtends op de wc geplast uit haar eigen beweging. Gevolgd door een 'Mama ik kan het! Ik kan plassen op de wc!' Dus wellicht bij thuiskomst maar weer een poging ondernemen als ze wil.

En rekken is hier nu ook een ding. Vooral voor het slapen gaan. Laatst probeerde ze te rekken door te zeggen dat ze dorst had. Schijnbaar had ze bij papa al een rietjesfles leeggedronken, dat wist ik niet, en bij mij dronk ze er nog een leeg. Toen ze hysterisch wilde huilen toen ik er een einde aan breidde, kwam al het water er in een keer uit. Alles zeiknat, bed, vloer, ik, zij, de knuffel en deken. Peuterkoppigheid, jezelf een watervergiftiging drinken om 5 minuten langer wakker te kunnen zijn. Nu op vakantie gaat het trouwens veel makkelijker. 'Mama ik ben moe, ga ik zo slapen?', om vervolgens uiteraard toch nog even te huilen vlak voor het slapen dat ze niet wil slapen.

Hier is het echt 5 v.d. 7 dagen een droge broek, zelfs 's nachts. Maar die andere twee dagen is dan pure ellende.. Snap er niks van waarom het die dagen dan ineens niet lukt. Ook niet één ongelukje dan, maar kledingset na kledingset. Je ziet ook het zelfvertrouwen kelderen na een ongelukje. Zo sneu. Maar ja, gewoon blijven proberen en aanmoedigen. Onze toiletdeur is een en al stickers.

Het is zooo fijn als ze zindelijk zijn 5 van de 7 dagen is ook al heel wat hoor NJ!

Jip heeft nauwelijks nog ongelukjes behalve laatst toen hij mee was naar kantoor natuurlijk daarvoor was rond de kerst voor het laatst.

Gtje wordt aankomende week 4 en ze is echt heel vervelend / toe aan school. We botsen enorm de laatste dagen.
Is het al vrijdag??

quote:

Op zondag 27 maart 2022 13:44 schreef NicolasJoy het volgende:
Hier is het echt 5 v.d. 7 dagen een droge broek, zelfs 's nachts. Maar die andere twee dagen is dan pure ellende.. Snap er niks van waarom het die dagen dan ineens niet lukt. Ook niet één ongelukje dan, maar kledingset na kledingset. Je ziet ook het zelfvertrouwen kelderen na een ongelukje. Zo sneu. Maar ja, gewoon blijven proberen en aanmoedigen. Onze toiletdeur is een en al stickers.

Stickers werkten hier niet, maar mijn dochter doet alles voor chocolade. En dus werden het smarties en was ze in drie dagen droog.

Wat fijn Tink!
Zindelijkheid is wel iets wat ik lastig vind. Ik had gehoopt dat M zindelijk zou zijn voor de geboorte van de baby, maar dat is helaas niet gelukt.

Een tijdje bezig geweest, maar nadat alle plasjes op de vloer belandden en er steeds koppig werd gepoept in de broek, had ik het wel gehad en zijn we er maar weer mee gestopt. Ze wordt binnenkort 3 jaar, dus het wordt wel weer tijd om ermee te beginnen.. (#zogeenzinin, #loedermoeder).

Vandaag hadden we een afspraak bij het consultatiebureau. Stats met 2,11 jaar: 93cm en 12,6kg. Qua lengte volgt ze haar eigen lijn, gewicht buigt helaas wat af. De arts zei dat het niet heel gek/ zorgelijk is, aangezien ze mijn genen heeft en ik ook eenmaal slank/ klein ben.

Verder deed ze alle oefeningen perfect. Na afloop mocht ze een kleurplaat en bellenblaas uitkiezen, dus zij blij en ik ook blij

Zindelijkheidstraining is hier ondertussen een ver van mijn bed show geworden gelukkig. Mijn jongste besloot toen ze 3 werd dat ze er klaar voor was en binnen een dag was ze zindelijk zoveel moeite als ik erin heb moeten steken bij mijn oudste, zo makkelijk ging het bij Vlokje, leuk om te zien hoe verschillend dat gaat bij kinderen.

Vlokje had vandaag dus haar proefles zwemmen. Het was haar 1e les, voor de andere kinderen de 4e les. En met haar 3 jaar deed ze dus echt niet onder voor alle 4 en 5 jarigen. Ze sprong zo het water in en deed alles wat de juf zei, ik ben zo trots op haar! 1,5 uur gelest en geen moment geklaagd.
Maar ze mag dus niet op zwemles.... omdat ze nog te klein en te iel is onbegrijpelijk, ze hield het qua kracht prima vol alleen ze kwam niet zelf op de kant omdat ze daar letterlijk nog te klein voor is. En ze worstelde met zo'n zwemslang maar deed het ook veel beter zonder, en dat mocht ze niet. Nu dus een gefrustreerde peuter omdat ze niet snapt dat ze niet op zwemles mag, en wij snappen het ook niet zo goed. In september start een nieuwe groep en daar mag ze wel beginnen, tegen die tijd is ze 4 en mogen ze haar ook niet meer weigeren. Benieuwd of ze voor die tijd nog een groeispurt gaat maken..

Lastig hoor Schanu en jammer dat er niet wordt gekeken naar het individu.
Nu moet ik wel eerlijk zeggen dat ik niet meer echt achter zwemles met 3 jaar sta. Onze zwemschool deed dat eerst maar is ermee gestopt omdat er toch te weinig kracht zat bij de jongere kinderen. Ik ken zelf ook 2 kinderen, die zo vroeg waren begonnen en die hebben er 3,5 en 3 jaar over gedaan. Ow en Js zijn begonnen met 4,5 en waren/zijn allebei heel mager. Ik sta nu dus al 5 jaar bij het zwembad en ik sta er ook nog wel een tijdje.. ik verwacht dat Js over een jaar klaar is en dan mag ik met Li

En over zindelijkheid gesproken! Li zei vanavond (na pijnlijke billen) dat ze een woezel en pip potje wil ipv ons groene potje. Want groen is lelijk en dat ze morgen op school op de wc wil… zou dit het begin zijn van nooit meer luiers?!

quote:

Op maandag 28 maart 2022 15:21 schreef CaVaBien het volgende:

Vandaag hadden we een afspraak bij het consultatiebureau. Stats met 2,11 jaar: 93cm en 12,6kg. Qua lengte volgt ze haar eigen lijn, gewicht buigt helaas wat af. De arts zei dat het niet heel gek/ zorgelijk is, aangezien ze mijn genen heeft en ik ook eenmaal slank/ klein ben.

Verder deed ze alle oefeningen perfect. Na afloop mocht ze een kleurplaat en bellenblaas uitkiezen, dus zij blij en ik ook blij

Jullie hadden wel een fysieke afspraak dus. Ik heb het vanochtend telefonisch moeten doen. Hadden van te voren een link gekregen naar de uit te voeren testjes/vaardigheden.

Nu gaat het hier allemaal prima, maar de volgende afspraak is over meer dan een jaar, dan hebben ze haar eigenlijk heel lang niet gezien.

(Overigens hadden ze van te voren niet geverifieerd welk nummer ze op moesten bellen, die van mij of mijn partner. Had gauw via de chat doorgegeven dat ze mij moesten bellen, maar vrees dat ze dat sowieso hadden gedaan omdat de moeder toch meestal de default keuze is.

Ik had daar eigenlijk nog iets van/over willen zeggen, maar was zo'n lieve verpleegkundige, toch maar niet gedaan )

Nou we hebben een 4 jarige in huis!

quote:

Op dinsdag 29 maart 2022 21:13 schreef Keroppi het volgende:

[..]
Jullie hadden wel een fysieke afspraak dus. Ik heb het vanochtend telefonisch moeten doen. Hadden van te voren een link gekregen naar de uit te voeren testjes/vaardigheden.

Nu gaat het hier allemaal prima, maar de volgende afspraak is over meer dan een jaar, dan hebben ze haar eigenlijk heel lang niet gezien.

(Overigens hadden ze van te voren niet geverifieerd welk nummer ze op moesten bellen, die van mij of mijn partner. Had gauw via de chat doorgegeven dat ze mij moesten bellen, maar vrees dat ze dat sowieso hadden gedaan omdat de moeder toch meestal de default keuze is.

Ik had daar eigenlijk nog iets van/over willen zeggen, maar was zo'n lieve verpleegkundige, toch maar niet gedaan )

Wat gek dat het telefonisch moest bij jullie. Misschien speelt je woonplaats ook nog een rol. Ik kan me voorstellen dat als je in een kleine deelgemeente woont, je sneller langs kan komen dan wanneer je in het centrum woont?

In ieder geval wel fijn dat alles goed was! Ik begreep dat ze binnenkort de corona regels weer volledig gaan laten vallen, dus mocht je dan tussendoor langs willen gaan om te meten/ wegen, zou dat weer mogelijk zijn.

Overigens word ik ook altijd gebeld als er een afspraak gemaakt moet worden. Mijn man krijgt alleen een bevestiging van de afspraak toegestuurd

Ook als er iets is bij de opvang word ik altijd gebeld, maar goed daar had ik geloof ik zelf aangegeven dat ik eerste contactpersoon ben


Gefeliciteerd met je kleuter Donna!

Wij zijn voor het laatst naar het consultatiebureau geweest in juni 2020, mijn zoon was toen 14 maanden. Daarna alleen een vragenlijst ingevuld.
Eerlijk gezegd mis ik het ook niet. Alleen de ogentest en de laatste inenting heb ik nog behoefte aan.

Ik mis het cb ook niet hoor!
Alleen die ogentaal.
Toevallig hoorde ik dat een buurmeisje van 3 maanden ouder, vorige week is geweest… dus hier duurt het niet lang meer.

quote:

Op dinsdag 29 maart 2022 21:16 schreef Donna het volgende:
Nou we hebben een 4 jarige in huis!

Gefeliciteerd!

CB zijn wij in februari geweest. Anna moest sowieso, dus kleine moeite om hem mee te nemen. Maar ik vind het altijd een beetje bijzonder, de vraag wanneer wij weer willen. We mochten met Bas ook terugkomen met 3 jaar 9 maand. Dat is in maart 2023 .

quote:

Op woensdag 30 maart 2022 20:58 schreef douche-eendje het volgende:

[..]
Gefeliciteerd!

CB zijn wij in februari geweest. Anna moest sowieso, dus kleine moeite om hem mee te nemen. Maar ik vind het altijd een beetje bijzonder, de vraag wanneer wij weer willen. We mochten met Bas ook terugkomen met 3 jaar 9 maand. Dat is in maart 2023 .

Wat is daar bijzonder aan dan?

Wat is het rustig hier!
Met mijn kereltje gaat het eigenlijk hartstikke goed, ik zet hem nu al een tijdje 2x per dag na het eten op de wc en hij plast bijna direct en de laatste week poept hij ook elke keer. Bij het doortrekken zegt hij dan 'dag dag bah' Hij geeft zelf nog niet aan dat hij naar de wc moet, maar dat komt ook vast vanzelf wel.

Op de psz is het een compleet ander kind, hij zegt geen woord en is vooral aan het observeren. Maar hij vraagt bijna elke dag wel of hij naar 'school' mag naar de kindjes en als wij hem wegbrengen dan stuurt hij ons gewoon weg. Dus ik heb niet het idee dat hij het daar niet leuk vind. Over 2 weken gaat hij 2 x in de week dus ik hoop dat het dan sneller beter gaat.

Gisteren was hij weer eens gekke bekken aan het trekken

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Mooie foto's taxibabe! Krullen
Ik heb ook een afwachtend kind op de opvang. En thuis staat zijn mond niet stil. Na een tijd ging het beter maar toen hij overging naar de peutergroep werd hij weer stiller. Oudere kindjes zijn blijkbaar intimiderend.

Prots uitspraak gaat achteruit. Hij praatte best duidelijk maar ik vind het nu soms moeilijk om hem te verstaan. Zijn taalontwikkeling gaat wel vooruit. Steeds nieuwe woorden en langere zinnetjes. Misschien hoort hij weer iets minder goed. Hij heeft vorige zomer buisjes gekregen, die zullen er wel uit zijn nu. Toevallig heb ik volgende week een belafspraak met de kno arts dan kan ik het vragen.

quote:

Op vrijdag 8 april 2022 22:17 schreef taxibabe het volgende:
Wat is het rustig hier!
Met mijn kereltje gaat het eigenlijk hartstikke goed, ik zet hem nu al een tijdje 2x per dag na het eten op de wc en hij plast bijna direct en de laatste week poept hij ook elke keer. Bij het doortrekken zegt hij dan 'dag dag bah' Hij geeft zelf nog niet aan dat hij naar de wc moet, maar dat komt ook vast vanzelf wel.

Op de psz is het een compleet ander kind, hij zegt geen woord en is vooral aan het observeren. Maar hij vraagt bijna elke dag wel of hij naar 'school' mag naar de kindjes en als wij hem wegbrengen dan stuurt hij ons gewoon weg. Dus ik heb niet het idee dat hij het daar niet leuk vind. Over 2 weken gaat hij 2 x in de week dus ik hoop dat het dan sneller beter gaat.

Gisteren was hij weer eens gekke bekken aan het trekken

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Hij gaat ook niet vanaf het begin naar de opvang toch? Bij onze intake van het kdv gaven ze destijds aan dat kindjes die later beginnen en/of maar 1 dag gaan moeilijker wennen in zo'n grote groep dan kinderen die meer dagen gaan of er al vanaf het begin op de opvang zijn. Kost gewoon wat meer tijd.

Nou, onze dochter heeft al sinds donderdagavond hoge koorts. Hoogste was 40.3, doorsnee is 39,7 zo ongeveer. We geven haar Sinaspril 120mg, en dat maakt een verschil van dag en nacht, maar we zijn vanochtend bij de huisarts geweest.

Het zou een blaasontsteking kunnen zijn, maar ze geeft aan dat ze nergens pijn heeft. Dat kan waar zijn, maar kan ook niet waar zijn. Hoe dan ook, ik maak me zorgen. Als het woensdag niet beter is moeten we terug.