Bij strenge stikstofregels moeten veel boeren weg #2

quote:

Op dinsdag 6 juli 2021 18:23 schreef DarkwingDuck het volgende:

Boeren en burgers gaan samen optrekken tegen dit soort plannen.

quote:

Op dinsdag 6 juli 2021 11:40 schreef Mondkapje het volgende:

Het gaat dramatisch met de Veluwe, ons grootste natuurgebied op land, blijkt uit een rondgang van NU.nl langs wetenschappers. Veel eikenbos is op sterven na dood.

quote:

Successie, beheer en stikstof

Bomen en struiken winnen in open natuurgebieden terrein vanwege natuurlijke processen van vegetatieverandering (successie), veranderingen in het beheer en de neerslag van stikstof. Het dichtgroeien van open natuurgebieden is dus een natuurlijk proces, maar een hoog stikstofniveau versnelt dit proces. Terreinbeheer moet dan extra intensief plaatsvinden om het dichtgroeien tegen te gaan.

Oorzaken

Vermoedelijk winnen bomen en struiken in open natuurgebieden voornamelijk terrein vanwege natuurlijke successie, veranderingen in het beheer en stikstofdepositie.

quote:

Op de Veluwe worden nog steeds bomen gekapt: ‘Dit kan gewoon niet’

Er verdwijnt steeds meer bos in ons land, om plaats te maken voor heide en andere natuur. Maar we hebben juist extra bomen nodig voor een beter klimaat. En dan gaan beheerders soms ook nog als een dolle tekeer in de bossen. Natuurorganisaties willen nu een verbod op grootschalige kap.

Bos is emotie en bos waar gekapt wordt, is veel emotie. Walter de Wit leunt boos tegen een stapel vers gezaagde dennenstammen midden in het Imbos, onderdeel van Nationaal Park Veluwezoom. ,,Dit kan gewoon niet.’’ Een strook van een meter of tien is over een lengte van zeker honderd meter kaalgekapt. Alleen een paar iele berken staan nog overeind. Het Imbos is sinds 1995 een bosreservaat. Dat betekent dat bomen en dieren met rust gelaten worden, legt De Wit (74) uit die zich nog altijd enorm betrokken voelt bij het Nationale Park. Hij was tot 2005 beheerder van dit gebied en ziet met lede ogen aan dat op verschillende plekken die rust wordt verstoord. ,,Natuurmomenten wordt op deze manier ongeloofwaardig.’’

Volgens Natuurmonumenten is de strook bedoeld om te voorkomen dat bij een grote natuurbrand het hele bos in vlammen opgaat. In samenspraak met de brandweer is op een paar plekken ingegrepen. ,,Maar zo'n brandgang heeft geen zin’’, weet De Wit. ,,Via de boomtoppen vliegt het vuur tientallen meters ver, over deze kale strook heen.’’ En zo zijn er veel meer ingrepen in het nationaal park die hem niet aanstaan, zoals speciale routes voor atb’ers tussen de bomen door. In zijn tijd was hij vooral bezig met beheer van het bos, niet zo zeer met ‘recreatie’ en ‘beleving’. Dat lijkt nu wel andersom, bromt De Wit.

Steeds meer kritiek

Eigenaren en beheerders van natuurgebieden krijgen de laatste jaren steeds meer kritiek op de manier waarop ze die natuur beheren. De Hatertse en Overasseltse Vennen bij Wijchen, landgoed Slangenburg bij Doetinchem, de bossen rond Ruurlo, de Laarschenberg bij Rhenen, de Mookerheide. Vooral als er bomen tegen de vlakte gaan, komen burgers al dan niet met succes in het verweer.

Maar ook deskundigen roeren zich. Zoals Frits van Beusekom (78) uit Rhenen, directeur van Staatsbosbeheer van 1979 tot 1989. Begin dit jaar deed hij in de regionale abonneekrant Nieuwsblad De Kaap zijn beklag over de manier waarop zijn oud-werkgever een grote kaalslag heeft gepleegd in de bossen op de Amerongse Berg. Grote oppervlaktes met oude bomen zijn de afgelopen jaren volledig kaalgekapt om plaats te maken voor jonge dennetjes. Het landschap zag eruit alsof er een meteoriet was ingeslagen. Zijn kritiek kreeg veel bijval uit de rest van het land en leidde zelfs tot Kamervragen.

Zo ondervond Van Beusekom dat het probleem groter is dan alleen de Utrechtse Heuvelrug. Hij spreekt over een ‘epedemie van kapperij’; bij Staatsbosbeheer maar ook bij Natuurmonumenten en de provinciale landschapsorganisaties. Er wordt veel te rigoureus gekapt. ,,Het is een grote paradox: De instellingen die moeten waken over onze natuur blijken de grootste vernielers.’’

De reden? Zo'n acht jaar geleden is Staatsbosbeheer veranderd van een door het Rijk betaalde beheersorganisatie in een club die deels zijn eigen geld moet verdienen. ,,De verdiensten moet Staatsbosbeheer onder andere halen uit het kappen van hout en daar beginnen de problemen. Winst zit er namelijk niet in. Alleen de mogelijkheid om beperkt geld te verdienen’’, zegt Van Beusekom, die onder meer samen optrekt met Jaap Kuper uit Tonden, voormalig rentmeester van Kroondomein Het Loo.

Sinds Van Beusekom afzwaaide als directeur zijn de tijden veranderd, reageert Marcel van Dun van Staatsbosbeheer. ,,We moeten in het bos ruimte bieden aan recreatie en natuur en daarnaast ook hout produceren. Staatsbosbeheer maakt steeds per gebied zorgvuldige afwegingen tussen die drie, waarbij we onze bossen duurzaam beheren.’’ Van extra houtoogst uit oogpunt van financieel gewin, is geen sprake, verzekert hij. ,,Al een paar decennia is de jaarlijkse houtoogst landelijk ongeveer 300.000 kubieke meter.’’

Verbod op grootschalige kap

Maar met de grootschalige kap hebben critici wel een punt, vindt ook Staatsbosbeheer. ,,Vanaf 2010 hebben we meer aandacht voor de verjonging van het bos. Daarom is enkele jaren iets meer dan de gebruikelijke 1 procent van de oppervlakte per jaar verjongd.’’ Daarbij werden vlaktes van soms meer dan 2 hectare compleet kaalgekapt. Daar is Staatsbosbeheer op teruggekomen. ,,Ook wij vinden dat te groot en kappen nu alleen nog een halve hectare of minder. Soms doen we zelfs boomsgewijze kap.’’ Gisteren pleitten zestig natuurorganisaties, waaronder Natuurmonumenten, voor een verbod op grootschalige kap.

Maar of beheerders grootschalig kappen of per boom, de totale hoeveelheid bos neemt in ons land al jarenlang duidelijk af. Sinds 2013 gemiddeld met 1.350 hectare per jaar tot ruim 364.000. Dat becijferde bosbouwkundige onderzoeker Eric Arets van de Wageningen Universiteit in 2017. In percentages gezien is daarmee de ontbossing in Nederland groter dan in het Amazone-gebied, het tropisch regenwoud waarover de hele wereld zich grote zorgen maakt. Veel ophef in de media en de politiek was het gevolg. ,,Ik heb het gevoel dat er sindsdien pas op de plaats wordt gemaakt met de bomenkap. Maar lang niet alle plannen zijn stopgezet’’, zegt Arets nu.

Zeker niet in Gelderland. Daar wordt de komende jaren 366 hectare bos geveld, weten ze op het provinciehuis in Arnhem. Daarvoor komt slechts 242 hectare aan jonge aanplant terug, een verlies van 124 hectare. Omgerekend zo'n 180 voetbalvelden aan bos. Op nationaal niveau houdt niemand toezicht op de kap- en aanplantplannen, zo toonde onlangs tv-programma De Monitor aan. En ook bij de meeste provincies, die een belangrijke rol spelen bij natuurbeheer, ontbreekt een goed beeld.

Gek genoeg is natuurbeleid de grootste veroorzaker van die teruggang. Als er bomen moeten wijken voor wegen of gebouwen, dan moeten ergens nieuwe exemplaren geplant worden. Maar als bossen tegen de vlakte gaan om andere natuur aan te leggen, dan geldt dat niet, legt Arets uit. En er wordt veel andere natuur aangelegd. Met Europese landen is afgesproken dat kwetsbare natuurwaarden versterkt moeten worden. Voor Nederland zijn dat landschappen met heide en zandverstuivingen met hun bijzondere bewoners als de zandhagedis, de boomleeuwerik en de heivlinder. Vergroting van de biodiversiteit, heet dat in beleidsrapporten.

Die gebieden staan onder druk door de hoge uitstoot van stikstof door verkeer, industrie en landbouw. Heide groeit op arme grond, stikstof werkt als pokon waardoor gras en boompjes omhoog schieten en de heideplanten verstikken. Door de heidevelden te bewerken en uit te breiden willen beheerders dit tegengaan. Vaak moet daar bos voor wijken.

Gebrek aan ruimte voor natuur

,,Het onderliggende probleem is gebrek aan ruimte voor natuur in ons land’’, zegt de Wageningse bosbouwdeskundige Arets. ,,Om natuur goed te kunnen beheren en te kunnen voldoen aan de Europese afspraken hebben we grotere oppervlaktes nodig.’’ Nieuwe natuur moet daarom veelal ontstaan in bestaande natuurgebieden.

Dit probleem speelt al jaren. Daar doorheen fietsen nu de klimaatakkoorden, waarin politieke en maatschappelijk organisatie afspraken maken over een beter milieu. Het tegengaan van kooldioxide (CO2) speelt daarbij een belangrijke rol. Bomen kappen is in dat beleid de omgekeerde wereld, omdat bomen en bodem dit broeikasgas opvangen. Door de bomen te vellen en soms ook nog de grond om te woelen, wordt er niet alleen minder CO2 opgevangen, maar komt er juist meer van dit gas vrij.

Minister Schouten van Natuur zit daarmee in een lastige spagaat. Enerzijds Europese afspraken om heide- en stuifzandgebieden te vergroten, anderzijds de noodzaak meer extra bos te creëren vanwege klimaatdoelstellingen. ,,Het beheer van bos vindt nog niet altijd op de meest klimaatoptimale wijze plaats’’, schreef de minister onlangs aan de Tweede Kamer naar aanleiding van vragen van D66. ,,Ik streef naar aanleg van meer bomen en bos en naar tegengaan van ontbossing.’’ Samen met provincies en eigenaren en beheerders van natuurgebieden gaat Schouten daarmee aan de slag.

Geen pasklare oplossing

Aan die tafel zit ook Peter Drenth, namens de provincies. Als Gelderse gedeputeerde is hij verantwoordelijk voor natuurbeleid. ,,Dit is een bijna onmogelijk vraagstuk. Het is niet meer uit te leggen aan de burger.’’ Hij zegt daarom blij te zijn met de maatschappelijke discussie die daarover nu is ontstaan. Al heeft hij ook geen pasklare oplossingen. ,,De Europese afspraken over het vergroten van de biodiversiteit verander je niet zo maar. Daar gaan jaren overheen.’’

Minder hei aanleggen zal dus niet gaan. Het aantal bomen dat daarvoor gekapt worden wél gaan terugplanten, wordt ook lastig. Dat gaat ten koste van landbouwgronden. Die zijn niet alleen nodig voor ons voedsel, maar ook voor al die windmolens en zonneparken die nodig zijn om van het gas af te komen. Nu zijn natuur en landbouw vaak nog strikt gescheiden gebieden. Ze zullen meer elkaars functies moeten overnemen: minder eentonige akkers en weilanden en voedselproductie in natuurgebieden. ,,We zullen de beschikbare ruimte slimmer moeten indelen.’’

quote:

Welles-nietes over kaalslag in de natuur: waarom zou je bos inruilen voor heide?

Jaarlijks verdwijnen honderden hectares bos ten behoeve van nieuwe natuur. Zoals op de Lemelerberg, waar bos plaatsmaakt voor heide. Tegelijkertijd moeten provincies nieuwe bomen planten om te voldoen aan de klimaatdoelstellingen. Dat wringt.

quote:

Op dinsdag 6 juli 2021 18:26 schreef Hexagon het volgende:
Het zijn maar twee van de zovele redenen waarom de huidige veesector onhoudbaar is.

quote:

Op dinsdag 6 juli 2021 18:30 schreef Hexagon het volgende:

Welk belang hebben burgers precies bij een ongebreidelde uitstoot van stikstof en bijbehorende natuurverwoesting en gezondheidsproblemen?

quote:

Op dinsdag 6 juli 2021 18:47 schreef DarkwingDuck het volgende:
Randstedelijke vergroening heeft hier ook toegeslagen zo te zien.
De toekomst voor stadsstaat Nederland als het aan Den Haag ligt.

quote:

Op dinsdag 6 juli 2021 15:07 schreef Nielsch het volgende:
lekker wandelen over verdorde heides en kale zandvlaktes of langs stinkende slootjes vol dode vis, dat is mijn mooie rechts ideaal als ik denk aan recreatie in de natuur!

quote:

Op dinsdag 6 juli 2021 18:52 schreef Scrummie het volgende:
Tijdje terug:

[ afbeelding ]

Nu:

[ afbeelding ]

quote:

Bomen kappen voor een zandvlakte is waanzin

Waarom wil iedere terreinbeheerder zo graag zandduinen? Ze vormen een ecologisch rampenlandschap waar niets natuurlijks aan is.

Rare jongens die natuurbeschermers. Nog geen jaar geleden voerde Natuurmonumenten actie om bomen te planten in het klimaatbos. Hier was plek voor 60.000 bomen en 20.000 struiken. De actie was een groot succes. Meer dan 40.000 brave burgers kochten voor 25 euro een boom of voor 10 euro een struik om te planten in het klimaatbos te Biddinghuizen. Uiteindelijk kon een gebied van 27 hectare worden aangelegd . “Een bos om de CO2 uitstoot te beperken, is vooral symbolisch. We willen mensen handelingsperspectief bieden”, zo konden we lezen op de site van Natuurmonumenten.

Maar dan “Dezelfde burgers werd afgelopen week ‘handelingsperspectief’geboden om in nationaal park de Drunense Duinen bomen uit de grond te trekken.” Die burger, die eerst moest worden aangeleerd om een boom te planten, moest nu worden aangeleerd om de kap van 170 hectare bos te accepteren en daar zelfs dus nog actief aan mee te werken. Uitgaande van hetzelfde vermogen per hectare bos om CO2 vast te leggen, staan we één jaar later 143 hectare bos in de min.

Wat is dat toch met die zandverstuivingen? Waarom wil iedere terreinbeheerder toch zo graag een zandbak? Vanwege de ecologische rijkdom? Dat is kletskoek. Op zandverstuivingen leeft niets bijzonders. Zandverstuivingen zijn namelijk een ecologisch rampenlandschap, ontstaan door ontbossing en overbegrazing. Ze zijn wel mooi, dat wel.

In de 19e eeuw zijn Staatsbosbeheer en de Heidemij opgericht om deze zandverstuivingen te beteugelen. En met succes: de Veluwe bijvoorbeeld is van een ecologisch rampenlandschap geworden tot het grootste bosgebied van Noordwest-Europa, met alle ecologische waarden die daar bij horen. En die zitten ‘m niet in kleine torretjes, die als enige nog kunnen leven op een dode zandvlakte en fungeren als voedsel voor de boomleeuwerik, de boompieper en de tapuit. Nee, het gaat dan om herten, zwijnen, vossen, haviken, spechten en alles wat leeft in grote aaneengesloten natuurgebieden. En het gaat in zo’n groot natuurgebied om de daarbij behorende kwaliteiten voor de mens, zoals rust, ruimte, ontspanning en een ongeschonden landschap.

De burgers die boos worden om de kap van een bos voor een zandverstuiving hebben daar trouwens ook om andere redenen alle recht toe. Als burgers een boom willen kappen hebben zij een kapvergunning nodig. Gemeenten moedigen de Nederlandse burgers aan om bomen in de tuin te laten staan, omdat deze ’waardevol zijn voor de leefomgeving’. Dus moeten ze genoegen nemen met wat minder zon en een boze buurman. Diezelfde burgers worden aangemoedigd om na iedere vlucht naar het buitenland de CO2-uitsoot te compenseren met het planten van bomen. Terwijl mensen zo hun best doen de wereld te redden van de ondergang, wordt op de Veluwe en de Drunense Duinen een ecologische ramp nagespeeld.

Tegen deze achtergrond heb ik nog enige suggesties. Laten we ook de ecologisch dode beek uit de jaren ’60 en ’70 in ere herstellen. Het liefst inclusief de schuimkraag en de dode vissen. Ook de verontreinigde bodemlocatie en de vuilnisbelt moeten in ere worden hersteld, want het blijkt (het is echt waar) dat op veel vuilnisbelten zeldzame planten en dieren leven. Iets dat trouwens ook geldt voor veel verlaten locaties met zware bodemverontreiniging. Dus niet meer verbranden dat afval, maar storten en lekker de olie laten weglekken. Zo vinden de generaties na ons vast interessante landschappen. Trouwens, onze leeg geviste zeebodem is ook ecologisch waardevol . De kale zeebodem is te vergelijken met een zandverstuiving: onder de verwijderde leeflaag wordt de echte ’ecologische rijkdom’ zichtbaar.

De belangrijkste taak voor natuurbeschermingsorganisaties de komende jaren is juist om op onze bossen te letten, want de prijs voor biomassa is zeer gunstig aan het worden. De Veluwe is al gescand op haar bijdrage voor biomassa door een grote oliemaatschappij. En voor je het weet wordt onder het mom van natuurontwikkeling en duurzame energiewinning het hele bos weggekapt en verschijnt het zand weer. Theorie? Nee, in Duitsland wordt nu voor de energiecentrales al meer hout uit het bos gehaald dan dat er jaarlijks aangroeit.

Les forets précèdent les peuples, et les deserts les suivent. Niet te vertalen. Ook niet doen, want mooier is het nooit verwoord.

quote:

Ontbossing in Nederland

Steeds vaker komen er gegevens bij ons binnen over het ruimen van bossen in Nederland. Ons bosareaal slinkt. Ons bosareaal slinkt nu met rond 1500 hectare per jaar en deze achteruitgang is vergelijkbaar met de ontbossing in tropische landen. Het tempo van verlies is verontrustend.

Bos is niet altijd bos

De laatste jaren is er bij Stichting Kritisch Bosbeheer (SKB) steeds meer de indruk ontstaan dat het bosareaal in Nederland afneemt. Het is heel moeilijk om dit beeld te kwantificeren, omdat daarvoor harde cijfers ontbreken en die op het niveau van een enkele organisatie ook bijna niet te verwerven zijn. Alleen de rijksoverheid beschikt mogelijk over integrale landelijke gegevens, maar zelfs die zijn met voorzichtigheid te genieten. Op de eerste plaats omdat de overheid bos merkwaardig kwalificeert. Een rijtje bomen van twintig stuks als snelwegbeplanting kan al als bos aangemerkt worden. Vervolgens ook dat bij ingrepen waarbij bos verloren gaat het betrekkelijk gemakkelijk is om dit verlies te ‘compenseren’ omdat oud bos, dat per definitie waardevoller is, vervangen kan worden door nieuwe aanplant. Veel bos gaat ook verloren aan wegenbouw, woningbouw en uitbreiding van akkergronden, niet zelden ook illegaal en sluipend. SKB heeft in de negentiger jaren van de 20e eeuw op grond van eigen verzamelde gegevens berekend dat toen op de Veluwe zo’n duizend hectare bos per tien jaar verloren ging. Dat proces is niet geëindigd, integendeel, er is een nieuwe variant van ontbossing opgang gekomen door natuurbeheerders zelf: bos wordt steeds vaker opgegeven voor andere landschapstypen.

Bos steeds vaker omgezet in andere landschappen

Er heerst sinds enkele jaren een duidelijk stijgende tendens om bossen te vervangen door heidevelden en zandverstuivingen. De motieven daarachter zijn niet altijd onduidelijk. Dat verbaast des te meer omdat bestaande heidevelden en zandverstuivingen in Nederland ecologisch gezien in een slechte staat verkeren

Natuur als wandversiering

Naast natuurbehoud of ecologische motieven, zijn er vermoedelijk ook esthetische motieven in zwang om bos door heide of zand te vervangen. Het is mogelijk dat bepaalde geledingen in onze samenleving heide of zand visueel aantrekkelijker vinden. Wij vermoeden dat dit bij beleidsmakers, gemeenten en provincies een grote rol speelt om zo meer toeristische aantrekkelijkheid te creëren, al wordt er nooit in directe zin op deze wijze over gespeculeerd. Toch is er een duidelijke competitie merkbaar tussen provincies en gemeenten om grotere aantallen toeristen te trekken, wat een opdrijvend effect teweeg lijkt te brengen. Cijfers van toeristenbezoek aan de Veluwe worden immers heel vaak gespiegeld aan die van Drenthe of aan strandbezoek. Het is nu provinciaal beleid, met de bijbehorende budgetten, om het aantal bezoekers aan de Veluwe weer hoger te krijgen dan het aantal strandbezoekers. De Veluwe moet liefst naar nummer één. Toch wordt het kappen van bos voor het aanleggen van heide en zand door provincies en gemeenten naar ons weten altijd vanuit natuurtechnisch-overwegingen gemotiveerd. Dat maakt het zeer verwarrend om te analyseren welke processen en wensen er precies in dit krachtenveld van conversie van bos naar heide en zand werkzaam zijn.

quote:

Bos ruimen voor zand en hei

Waarom toch wil bijna elke terreinbeheerder zijn eigen stuifzandje? Voor het behoud van de natuur zal hij zeggen. Want de geelgerande kletskever en het groene kwakkelsprinkhoen worden steeds zeldzamer. Of schuilt er meer achter de opeens opgedoken hang naar het op tal van plekken in Nederland kappen van bossen om daar stuifzanden en heidevelden uit te vervaardigen?

Stuifzanden zijn een menselijk bijproduct

De laatste jaren is er bij diverse beheerders een opmerkelijke belangstelling gaande voor het opnieuw aanleggen van stuifzanden. Altijd wordt dit gemotiveerd vanuit het natuurbeschermingsmotief. Dat is merkwaardig omdat er qua soorten maar slechts enkele organismen strikt gebonden zijn aan stuifzanden. Dat ligt ook voor de hand omdat stuifzanden van nature niet in onze streken voorkomen. We kennen van nature wel rivier- en zeeduinen, maar deze worden juist door de mens fel bestreden. Hij is een bezig baasje… Rivierduinen zijn in Nederland vrijwel totaal wegbeheerd: levende rivierduinen zijn er niet meer. De zeeduinen zijn jammer genoeg voor een groot deel door plantages vastgelegd, al worden er terecht hier en daar weer pogingen ondernomen om er weer wat van terug te krijgen. Dit laatste lukt maar heel moeizaam omdat het relatief kleine plekken zijn in omliggende vastgelegde duinen, terwijl voortdurend gepoogd wordt om de zee in te dammen. Op deze manier is het allicht erg lastig om de natuurlijke dynamiek weer in onze kustduinen terug te krijgen.

quote:

‘Bos weghalen voor heide of stuifzand is de omgekeerde wereld’

Gert-Jan Nabuurs is hoogleraar Europees Bos aan de Wageningen Universiteit. Hij maakt zich zorgen over de hoeveelheid bos die verdwijnt door omvorming naar andere soorten natuur. Wij spreken hem voor ons onderzoek over bomenkap.

Nabuurs reageert stellig als ik hem vraag wat hij vindt van bos dat verdwijnt in ruil voor andere natuur. ‘Bos weghalen voor heide of stuifzand is de omgekeerde wereld. Omvorming naar andere natuur is één van de grootste oorzaken van het afnemende bosareaal in ons land. Je verliest veel CO2 omdat bij deze totale kap ook de grond wordt afgeschraapt. Gemiddeld wel 500 ton per hectare.’

De reden dat bos weggehaald wordt voor andere natuur zoals heide, is dat we in Europese verdagen hebben afgesproken om bedreigde dier- en vegetatiesoorten te beschermen en het teveel aan stikstof te beperken. Daarvoor is vaak uitbreiding van areaal (verspreidingsgebied van dier- en plantensoorten, red.) zoals heide en stuifzandgebieden nodig. Want dat is goed voor de Nederlandse biodiversiteit. Maar volgens Nabuurs is het wel volledig tegenstrijdig met andere doelstellingen die we hebben. Zo wordt er bijvoorbeeld in het klimaatakkoord gesteld dat we er alles aan moeten doen om de vermindering van bos tegen te gaan, en dat we ons best moeten doen om juist meer bos aan te leggen.

Klimaat

Als hoogleraar Europees bos zet Nabuurs zich ook in voor méér en beter functionerend bos. In Europa leggen bomen op dit moment ongeveer 10 procent van de totale CO2-uitstoot in de EU vast en volgens Nabuurs kan dit omhoog. In opdracht van de klimaattafel Landbouw en Landgebruik werkt de hoogleraar nu met 38 partners uit de Nederlandse bos-natuur-houtsector aan pilots voor slim klimaatbeheer van ons bos.

‘De afgelopen 30 jaar is er nauwelijks geïnvesteerd in de Nederlandse bossen. In die jaren is er ook vrij weinig gekapt. We hebben altijd gedacht dat het dunnen van het bos (individuele bomen in een bos omhakken zodat omliggende bomen meer kans krijgen om te groeien, red.) effectief was, maar dat bleek op veel plekken tegen te vallen. Daarom doen we nu bijvoorbeeld proeven met kleine percelen groepenkap, waarbij op een klein stuk bos bomen worden omgehakt en opnieuw geplant worden. Doordat er geen andere bomen meer staan is er meer licht en heeft het nieuwe bos meer kans om te groeien. We planten ook een breed scala aan soorten om te zien welke soorten goed bestand zijn tegen klimaatverandering.'

Actieplan Bos en Hout

Ook zet Nabuurs zich in voor de aanleg van meer bos. Met de steun van grote spelers in de bos- en hout sector schreef hij samen met stichting Probos en twintig andere partijen een plan voor meer bos, beter bosbeheer en meer houtoogst: het Actieplan Bos en Hout. Opvallend is dat één van de doelen van dit plan is om voor 2050 100.000 hectare meer bos aan te leggen. Het plan werd ondertekend door minister-president Mark Rutte en de toenmalig staatssecretaris van Landbouw en Natuur, Sharon Dijksma.

Of die 100.000 hectare uiteindelijk gehaald gaat worden, is voor Nabuurs ook nog de vraag. ‘Onder de maatregelen van de klimaatpilots testen we juist in de bosuitbreiding combinaties van functies, bijvoorbeeld met kippenuitloop, of met waterberging. Je ziet dat bij die combi’s de bosuitbreiding er wel slaagt. Maar het gaat langzaam. Provincies zullen hier een belangrijke rol moeten gaan spelen; zij hebben nog steeds de doelstelling van uitbreiding van de Ecologische hoofdstructuur. Die gronden hebben zij al in eigendom en kunnen gemakkelijk voor een deel bebost worden. Dit is goed voor CO2-vastlegging en om producten voor de bio-economie te produceren en het gaat hand in hand met biodiversiteit.'

In het plan werden specifieke gebieden aangewezen waarin extra bos geplant kan worden. Opvallend is dat in sommige van die gebieden nu juist gekapt wordt vanwege de biodiversiteitsdoelen, zoals in het Drents Friese Wold. ‘Dat is heel tegenstrijdig. Ik begrijp dat dit voor mensen gek is, dat ze horen dat het een kansrijk gebied is voor de aanplant van extra bos, en tegelijkertijd zien dat bos gekapt wordt voor andere natuurdoelen.’

‘Bos speelt een belangrijke rol in onze klimaatdoelen. Er wordt beslist dat natuur zoals heide heel belangrijk is voor onze biodiversiteit, maar het belang van bos voor ons klimaat moet een sterkere rol krijgen in de afweging of bomen gekapt gaan worden of niet,’ aldus Nabuurs.

quote:

Op dinsdag 6 juli 2021 17:55 schreef DDDDDaaf het volgende:

[..]

Zoals ik al eerder schreef; tien tegen één dat daar distributiecentra op gebouwd gaan worden. Dit soort horizonvervuiling dus:

[ afbeelding ]

quote:

Op dinsdag 6 juli 2021 18:40 schreef ACT-F het volgende:
Juni 2009

[ afbeelding ]
[ afbeelding ]

Juli 2019

[ afbeelding ]
[ afbeelding ]
[ afbeelding ]

Met 'opvallende' zonnepanelen op het dak...

https://www.google.com/ma(...)16384!8i8192!5m1!1e1

quote:

Op dinsdag 6 juli 2021 18:12 schreef Red_85 het volgende:

[..]

Ben jij zo 'sociaal' dat je je werk gratis weggeeft?

quote:

Op dinsdag 6 juli 2021 18:56 schreef Scrummie het volgende:

[..]

Juistem.

En even later kwamen de boze berichten van particulieren (en ook bedrijven) in deze omgeving; hun zonnepanelen konden de energie niet meer kwijt die ze opwekken, waardoor het prachtige verhaal dat ze hun investering terug konden verdienen ineens niet meer opging.

Oh, en het bos wat je op de achtergrond ziet, daar moest ineens heel veel gekapt worden. Om redenen.

quote:

Op dinsdag 6 juli 2021 18:58 schreef Cherni het volgende:

[..]

Ik vind het niet meer zo snel terug. Je had gisteren een foto geplaatst van een distributie loods. Was dat tussen Echt en Roermond? Die zooi van Action.

quote:

Op dinsdag 6 juli 2021 19:01 schreef Hamzoef het volgende:

[..]

Hier word ik echt oprecht verdrietig van.

quote:

Op dinsdag 6 juli 2021 19:05 schreef DDDDDaaf het volgende:

[..]

Naast die van action is een nog veel groter centrum door "heembouw" gebouwd. Het gebied bij Sint Joost en Echt is in een ijltempo veranderd in welhaast het lelijkste stukje Limburg.

Dit is het gedrocht van de Action:

[ afbeelding ]

quote:

Op dinsdag 6 juli 2021 18:52 schreef Scrummie het volgende:
Tijdje terug:

[ afbeelding ]

Nu:

[ afbeelding ]

quote:

Op dinsdag 6 juli 2021 19:07 schreef Cherni het volgende:

[..]

Daarom. Er staan wel wat meer loodsen. En men is nog bezig. Er staat weer een staalconstructie in de steigers.

quote:

Op dinsdag 6 juli 2021 19:01 schreef Hamzoef het volgende:

[..]

Hier word ik echt oprecht verdrietig van.

quote:

Op dinsdag 6 juli 2021 19:15 schreef EttovanBelgie het volgende:
Hier in de buurt ook hoor.

Maar goed, dat 'verzinnen' we kennelijk omdat we in een complot geloven.

De bovenstaande foto's geven aan waar het heen gaat en waarom men zo graag boeren hun land wil ontnemen.

Milieu? Natuur? Emo-geroep voor de bühne.