quote:
Op donderdag 3 juni 2021 15:25 schreef Seven. het volgende:Precies dit. Ik werk 50-55 uur en we hebben een baby van 8 maanden waar m'n man voor zorgt. Hier nooit het gevoel dat ik 'geen tijd' heb. Mijn werk is wel echt ontzettend druk en gejaagd, dus daarin ervaar ik dat wel. Huishouden laat ik 1x per week doen, boodschappen laat ik 1x per week bezorgen. 1 of 2 bezoekjes aan familie of vrienden per week, soms lang weekendje weg of een dagje helemaal niets doen. Elke avond zeker 2-3 uurtjes schermtijd. Prima leventje zo.
Wel goed dat je zoveel doet maar dat gevoel toch niet hebt. 2-3 uurtjes schermtijd?
Zit je zo lang op fok of ook andere sites?
quote:
Op donderdag 3 juni 2021 15:30 schreef -marz- het volgende:Geen idee. Het is een soort FOMO kwestie denk ik.
Het straalt wel iets van belangrijkheid uit, als je het altijd als een razende malle druk hebt met van alles en nog wat, je baan/bedrijf aan het runnen, een gezinsleven en huishouden aan het draaiende houden, een sociaal leven aan het bijhouden en dat alles op een planmatige/efficiënte manier. Productief zijn is volgens mij best een belangrijke drijfveer voor veel mensen.
Mijn leven verloopt meer als een boemeltreintje op een enkel spoor. De dingen die ik meemaak lijken eerder een stroom aan random momenten, dan dat ik iets bewust aan het doen of nastreven ben. Daardoor vrees ik wel eens dat ik iets mis. Aan de andere kant waardeer ik die stroom van toevalligheden en de rust wel steeds meer en leer ik erop te vertrouwen dat niet alles zo random is als het lijkt. Ik stuur meer op een onbewust niveau in de gewenste richting denk ik.
Eerder had ik wel dat ik heel veel dingen altijd nog moest doen, of VOND dat ik moest doen, en constant achter de feiten aan liep. En vooral erg teleurgesteld was in mezelf, en daardoor boos. Vanuit filosofisch oogpunt vind ik dan dat ik mijn leven aan het vergooien ben en energie aan het verspillen ben door strijd aan te gaan met mezelf. Wat als ik morgen doodga, dan heb ik de helft van de tijd mezelf lopen haten omdat ik suffe dingen niet ging doen waarvan ik zelf had bedacht dat ik ze moest doen, super random eigenlijk. Als een gevangene van mezelf.
Toen ben ik dat moeten consequent gaan vervangen in "ik wil ... doen" een semantisch verschil maar het maakt dat ik minder strijd heb rondom dingen die nog eigenlijk moeten. Als ik iets echt niet wil doen, zoals stofzuigen, doe ik het soms ook gewoon 2 weken niet. En daarna wel gewoon weer een paar keer per week. Koken doe ik soms een week of twee gewoon niet als ik er geen zin in heb. Ik heb ook wel eens een halfjaar niet gekookt. Blijkbaar moest ik nog een of andere opstandige fase doorleven om iets te verwerken ofzo. Maar onderaan de streep kook en stofzuig ik nu veel vaker dan toen ik er nog strijd over had met mezelf, en nu heb ik ook nog oprecht plezier in de dingen die ik doe en geen stress meer.
Voor mij was de oplossing dus stoppen met strijd voeren tegen jezelf. Zelfde met eten en gewicht, ik probeerde altijd om slank te blijven en stond mezelf daardoor weinig toe. Dat heb ik losgelaten en mezelf beloofd dat ik gewoon alles mocht eten wat ik wou. Toen werd ik eerst 20kg zwaarder maar na een halfjaar begon dat weer om te draaien en nu eet ik ineens gezonder dan ooit en ben ik weer slank, maar nu zonder moeite. Strijd voeren met jezelf houdt je heel erg tegen in je ontwikkeling denk ik. Ik ben er nog niet helemaal, maar ik merk wel dat je vanuit je gedachten/ratio weinig te willen/eisen hebt van jezelf wat op de lange termijn werkbaar is.
Het is ook proberen los te komen van een bepaalde norm, want ik vraag me af of de Nederlandse norm qua leefstijl erg gezond is.
Maar als ik het goed begrijp wil je helemaal niet zo’n druk leven. Of wou je het wel maar heb je geaccepteerd dat het niet lukt? Wat waren dan die dingen die je eerst vond dat je moest doen? Ik snap dat dubbele gevoel wat je beschrijft wel hoor, dat heb ik ook met een relatie en gezin.. ik heb nu al besloten dat ik dat nooit ga hebben omdat ik gewoon niet voor me zie hoe dat ooit samen zou kunnen gaan met mijn moeilijke karakter. Maar de FOMO gedachten daarover zijn makkelijk te weerleggen omdat het ook over andere (theoretische) mensen gaat, als het leven van anderen een puinhoop zou worden vanwege mijn verkeerde keuze zou ik dat erger vinden dan wanneer ik alleen sterf ofzo. Dus dan is de keuze gauw gemaakt. Natuurlijk denk ik ook wel eens: wat nou als het toch wel goed zou gaan, maar als ik gewoon realistisch ben dan weet ik dat ik na dag 1 al een zenuwinzinking zou krijgen. Bij andere dingen heb ik ook nauwelijks dat gevoel, want ik ben tevreden met mijn leven zoals het is.
Dat dingen moeten vervangen door dingen willen moet ook wel wil je niet iedere dag jezelf opvreten uit boosheid. Het werkt daar idd wel goed tegen. Dat doe ik ook standaard met daarbij de consequentie wat er gebeurt als ik het niet doe. Meestal maak ik er dan zo’n zin van als “Ik ben blij dat ik de mogelijkheid heb om de afwas te doen, zodat ik van schoon bestek kan eten en niet ziek wordt door bacterieen of ongedierte, zoals in landen waarin ze geen schoon water of afwasmiddel hebben”. Afgrijselijk om te lezen, maar het helpt wel om niet boos te zijn dat zoiets nou eenmaal moet gebeuren en tijd inneemt. De vuile vaat kan daar immers ook niks aan doen. Dieet verhaal herken ik, bij mij is het ook zo gegaan. Knap dat het je ook lukt om gezond te eten op een positieve manier.
quote:
Op donderdag 3 juni 2021 15:40 schreef warp995 het volgende:Erg herkenbaar. Maar vooral door het feit dat ik zojuist ben afgestudeerd, nu een baan van 40 uur heb en op mezelf ben gaan wonen, waarbij ik nu ineens meer zelf moet koken, boodschappen doen en moet schoonmaken. Ja, dat is behoorlijk tijdrovend ineens.
Goed dat je iig een studie hebt afgerond en werk hebt gevonden. Heb je nog wel tijd voor jezelf over? Of helemaal niet?
quote:
Op donderdag 3 juni 2021 16:07 schreef BeauCis het volgende:Denk idd dat veel mensen teveel ballen hoog proberen te houden omdat het zo lijkt te horen. Vraag me wel af of de motivatie ervoor imago is, of dat mensen zich mee laten sleuren in wat voor mensen om heb heen de norm lijkt te zijn.
Daarnaast zijn er ook een boel dingen die daadwerkelijk moeten, die niet iedereen perse wil, maar die misschien in een iets ander jasje gegoten beter bij iemand zouden passen. Sommige dingen als werken op kantoor, of bij een ander bedrijf zijn de norm terwijl een boel mensen mentaal beter af zijn met thuiswerken. Niet alleen sparen ze reistijd uit, maar ze ervaren meer rust. Doordat ze meer rust hebben hoeven ze minder te compenseren met gedrag als tv kijken of internetten (wat vaak vluchtmethodes zijn om een te druk brein tot rust te krijgen, of je gevoel niet te voelen).
Ik denk dat de Nederlandse norm voor sommige mensen wel goed werkt en voor anderen niet, wat meer maatwerk zou gewenst zijn, want iedereen is anders en iedereen kan shinen in de juiste omstandigheden. Kost soms wel meer moeite de voor jou betere omstandigheden te creëren.
Mij interesseert imago niets en wat mensen om mij heen vinden dat ik moet doen in mindere mate. Er zijn nou eenmaal standaard dingen die iedereen gewoon moet/wil doen omdat het niet doen nog veel meer negatieve consequenties met zich meebrengt. Dus werken (en daarnaast de bijbehorende dingen zoals “een leven lang leren” en op de hoogte blijven van het laatste relevante nieuws), huishouden, administratie, slapen, sociale contacten onderhouden. Als je dan in plaats daarvan andere dingen doet voelt het hoe dan ook slecht.
Thuiswerken scheelt idd tijd. Het zou mooi zijn als mensen straks meer te kiezen hebben.
quote:
Dus je hebt niet vaak dat je nog s a vonds laat aan het nakijken bent of helemaal uitgeput bent van de drukte overdag ofzo?
quote:
Op donderdag 3 juni 2021 16:38 schreef Hexagon het volgende:Als je huishoudelijke activiteiten zo extreem veel tijd kosten dan geen tijd voor andere dingen hebt gaat er toch echt wat verkeerd. Dan ben je gewoon heel inefficient bezig en/of te perfectionistisch. Dat kost me per dag nog geen uur.
Maargoed, ik heb wel eens mensen meegemaaktdie al vinden dat ze het "druk" hebben als ze op een ochtend twee dingen moeten doen die ieder 10 minuten tijd kosten
Ik ben dan ook niet alleen maar daarmee bezig.. en ik ben ook niet efficient, mijn gedachten gaan alle kanten op en heel vaak dan zit ik op het toilet en denk ik 10min later “oh ja ik had hier niet 10 min negatief moeten zitten denken over 1 of andere mogelijke gebeurtenis”. Ik heb het gevoel alsof ik erg veel tijd nodig heb om emotioneel bij te komen van echte activiteiten. Maar vandaag dacht ik ook: het leven uitvoeren dat zit gewoon niet in mijn aard. Laat dat maar aan anderen over. Ben beter in dingen bedenken die ik wil doen en vervolgens nooit uitvoeren. Maar dat maakt niet uit tot nu toe want niemand heeft me er gelukkig ooit op aangesproken. Dat kan natuurlijk altijd veranderen, dan moet ik misschien ook mee veranderen maar nu nog niet.
Ja , heb je echt zulke mensen meegemaakt? Het komt namelijk meer over als iets dat verzonnen is om een soort steek onder water mee te kunnen geven.
quote:
Op donderdag 3 juni 2021 16:51 schreef Kapitein_Scheurbuik het volgende:Ja ik herken het maar dat is ook te ondervangen. Ik heb bijvoorbeeld een schoonmaakster. Nu begrijp ik dat niet iedereen zich een schoonmaakster kan veroorloven maar je huis schoon maken lijkt me toch een behoorlijke prioriteit.
Ik weet niet wat jij verstaat onder een tijd niet schoonmaken maar dat voelt als vrij lang. Je kunt best een keer het stofzuigen een keer overslaan of uitstellen maar dan houdt het wat mij betreft ook wel op.
Wel goed dat je iemand durft te vertrouwen in je huis als je er niet bent, maar je moet wel voor je huis. Je hebt wel gelijk, het kan verloedering veroorzaken en dan ben je verder van huis. Je moet het serieus nemen en als je geen zin hebt met tegenzin doen. Toen ik
R&P / Goede vriend zit vast in studentenfase met smerig huis, wat te doen las, was ik ook gelijk begonnen met stofzuigen.
quote:
Op donderdag 3 juni 2021 16:59 schreef Fugue het volgende:Nee en aan voor kinderen zorgen denk ik? Scheelt dat ik voor corona een interieurverzorgster had die over een paar weken weer komt dus ik voel me ook niet geroepen zelf elke dag schoon te maken ofzo. Voel me er prima bij.
Het is wel mooi als je een betrouwbare interieurverzorgster hebt gevonden. Maar dat is vooral aan de orde als je een groot huis hebt, gehandicapt bent of meer dan 50 uur werkt ofzo denk ik. Zou me anders iig zelf heel lui voelen.
quote:
Ik plan al, namelijk dat ik vooral de belangrijkste dingen doe die prioriteit hebben (op fok na dan, maar ik had dus ook geen tijd gehad voor fok als ik nu gewoon op normale tijd naar bed was gegaan).
quote:
Op donderdag 3 juni 2021 17:51 schreef BeauCis het volgende:Ik denk dat niet alles aangaande druk hebben te maken heeft met of je daadwerkelijk druk bent, maar ook met de druk die bepaalde zaken met zich meebrengen. Wanneer je iets met plezier of zonder druk doet zul je meer energie overhouden dan wanneer je iets tegen je zin doet, en/of onder druk. Daarbij gebruiken mensen dan ter compensatie van de druk of gebrek aan plezier die ze ervoeren, bv tijdslurpende zaken als tv kijken of internetten. Daardoor ontladen ze weliswaar, me ze zijn er ook tijd mee kwijt die ze ook aan iets anders hadden kunnen besteden.
Ja, het is bij mij en bij velen denk ik zo dat zodra ik het gevoel heb dat iets “moet” dat ook het moment is dat ik automatisch stop het leuk te vinden. Gelukkig lukt het mij nu steeds meer om deze weerzin tegen dingen “opgedragen” worden van me af te zetten en in te zien dat het vaak ook gewoon leuke bezigheden zijn, ook al moeten ze en dat vaak als ik zelf zou kunnen kiezen m’n tijd achteraf gezien ook niet beter zou zijn besteed ofzo. Dat laatste klopt zeker ja.
quote:
Op donderdag 3 juni 2021 17:55 schreef Discombobulate het volgende:Routine en plannen helpt ook mee op een bepaalde manier mbt energie. Ik kon me nooit voorstellen dat ik 4 keer één uur in de week krachttraining zo kunnen doen met een drukke 9 to 5 baan. Even aanleren, gewoonte worden en maakt deel uit van je systeem.
Zelfde als met een boek lezen, gewoon even plannen, gewoonte aanleren.
Ik heb ook vaste rituelen, maar ik krijg daar geen energie van helaas. Misschien komt het omdat je aan krachttraining doet dat je daar energie van krijgt, iig mooi dat je iets hebt gevonden wat niet alleen energie kost maar ook oplevert.
quote:
Op donderdag 3 juni 2021 19:03 schreef Claudia_x het volgende:Ik heb het gevoel wel bij vlagen gehad. Ik denk dan bijvoorbeeld aan de periode waarin ik voor het eerst fulltime werkte, 75 minuten reistijd met het openbaar vervoer had (enkele reis) en daarnaast buiten de deur sportte. Ik had vaak het gevoel dat ik aan het einde van de dag nauwelijks tijd voor mezelf had en bovendien te moe was om nog iets wezenlijks te doen. Vrije momenten gingen op aan wat moest gebeuren: schoonmaken, boodschappen halen, administratie, verplicht sociaal bezoek.
Nu heb ik het niet meer terwijl ik in feite meer soorten activiteiten onderneem. Dat zit in een combinatie van tijd slimmer indelen, hogere eisen kunnen stellen aan werk en schijt hebben aan sociale verplichtingen. Ik bezoek familie als ik het leuk vind en niet als het alleen als een verplichting voelt. Ik heb werk in de buurt uitgezocht zodat ik minder reistijd heb. Ik ben een dag minder gaan werken en heb ander soort werk gezocht omdat ik de werkdruk te hoog vond. Ik sport niet meer buiten de deur als een aparte activiteit omdat mijn reis naar mijn werk m'n beweging vormt (mijn werk heb ik zelfs zo uitgezocht dat ik dat precies op de manier kan doen die ik wil met een fietsroute die net lang genoeg en bovendien prachtig is).
En ook niet onbelangrijk: dat wat een verplichting of saaie routine is, probeer ik te waarderen, leuk te maken of uit te besteden. M'n kinderen naar school brengen zie ik als gezellige tijd samen. Tijdens het schoonmaken luister ik naar muziek of naar podcasts. Klussen waar ik geen zin in heb, laat ik door iemand doen die ik ervoor betaal.
Mooi dat je dat gevoel nu niet meer hebt. Die dingen die jij doet doe ik ook en dat helpt inderdaad wel op zich.
quote:
Op donderdag 3 juni 2021 19:18 schreef Claudia_x het volgende:Mee eens. Sporten is een mooi voorbeeld van een dogma. Veel mensen hebben het idee dat ze het zouden moeten doen om gezond te blijven en dat ze er bovendien van zouden moeten genieten en het zouden moeten zien als tijd voor zichzelf en als ontspanning. Ik heb daar altijd moeite mee gehad. Het was voor mij verfrissend om te lezen dat het belang van sporten wordt overschat, dat vooral een actief leven belangrijk is om gezond te blijven en dat je sport daar niet voor nodig hebt. In de tijd die ik voorheen gebruikte om te sporten doe ik nu dingen waar ik wél van geniet en die voor mij bovendien voelen als tijd voor mezelf. Een voorbeeld daarvan is tuinieren, waar ik ook nog eens actief door bezig ben. M'n televisietijd gaat onder andere op aan onderzoek doen naar planten en tuinieren, wat veel nuttiger voelt.
Ik trek me ook niets aan van dit dogma , sport zelf ook niet meer buitenshuis. Teamsport ben ik nooit goed in geweest en vond ik ook niet leuk, dus dat word het zoiezo niet. Ik geloof wel dat lichaamsbeweging goed kan zijn, maar doe geen dingen die echt heel erg tegen mijn zin in zijn.
quote:
Op donderdag 3 juni 2021 19:28 schreef Stepperoller het volgende:Ik denk dat het gebrek aan tijd niet je probleem is. Gebrek aan overzicht wel en het kunnen stellen van prioriteiten wel.
Waarom zou je huis schoon houden enorm veel tijd moeten kosten? Je woont toch alleen? Verder is ook dat een kwestie van prioriteiten stellen. Zo veel mogelijk eenpansgerechten koken voor meerdere dagen, omdat dat vaat scheelt kun je doen als je dat waard is. En iets als ramen lappen vind ik zelf bijvoorbeeld niet zo belangrijk, dus dat doe ik vast minder dan gemiddeld.
Waarom is gebrek aan overzicht en het niet kunnen stellen van prioriteiten een probleem van mij? Want wat jij aangeeft doe ik ook.
quote:
Vervelend. Wat kan er verbeterd worden aan je time management dan?
quote:
Zucht... moet ik hier echt nog op reageren? jij denkt altijd maar dat ik een troll ben.
quote:
Op donderdag 3 juni 2021 20:59 schreef 01100101 het volgende:Herkenbaar, nu ik een paar jaar verder ben, voelen de dagelijkse verplichtingen meer als 'part of life'. Al blijf ik nog steeds moeite houden met de balans tussen werk en vrije tijd.
Ja bij mij is het ook part of life geworden en nu ik dit topic lees realiseer ik me ook meer dat het onderscheid tussen wel of geen verplichting eigenlijk niet echt veel uitmaakt. Waarom heb je moeite met die balans?
quote:
Op donderdag 3 juni 2021 21:32 schreef Tommeke het volgende:Ja, ik soms ook nog hoor. Maar dat komt deels omdat ik m’n werk heel erg leuk vind. En ik zit met deadlines, dan is het soms echt wel ff doorbuffelen. Voordeel is wel dat ik na een deadline weer wat rustiger aan kan doen. Maar ik ben er ook echt beter in geworden om de boel de boel te laten.
Deadlines vind ik zelf echt heel erg vervelend. Knap dat je je daar aan kunt houden zonder in de stress te raken en teveel over te werken of het juist uit te stellen ofzo.
quote:
Op donderdag 3 juni 2021 21:42 schreef Tommeke het volgende:@:TS: met betrekking tot ADD: ik had heel erg veel moeite m’n studie af te ronden en toen ben ik eens om me heen gaan kijken. Zo ben ik bij een psycholoog beland.
Verder kan ik best een dromer zijn, heb ik last van uitstelgedrag, ben ik vrij slecht in de tijd inschatten (ben altijd te laat) en erg snel afgeleid. Daarom kost het huishouden me veel tijd, omdat ik steeds afgeleid ben en andere dingen ga doen. Verder ben ik redelijk verstrooid en doe ik veel dingen vrij gedachteloos waardoor ik spullen altijd kwijt ben of de helft van de boodschappen vergeet.
Het klinkt vrij dramatisch als ik het zo opsom, maar het valt allemaal best mee. Heb een tijdje ritalin geslikt, maar vond dat maar rommel. Wat me wel goed heeft geholpen, was een paar sessies met ‘lotgenoten’. Daar heb ik goed geleerd m’n valkuilen te signaleren en te omzeilen. (Lees: voor mezelf hameren op structuur).
Normaals, als ik het zo teruglees, klinkt het allemaal best dramatisch en overdreven, want zo heel veel verschil je niet met een ‘normaal’ persoon.
Ik denk dat wij inderdaad weinig verschillen, want ik heb van dezelfde dingen last, ben steeds aan het afdwalen met mn gedachten en vaak te laat en vergeetachtig etc. Maar het is bij mij niet zo erg dat men zegt “er iets mis met je” omdat de omgeving het ook heeft. Ik vind het zeer bijzonder om te lezen dat iemand die daadwerkelijk ADD heeft ritalin troep vind. Ik vond het ook troep, want het verergerde alleen mijn klachten. Mooi dat het lotgenotencontact je heeft geholpen.
Ik vind dat er iets wezenlijk mis is met het hele concept van psychische aandoeningen. Ik vind dit de schuld van de GGZ. Zij diagnosticeren mensen zonder hersenscan of enig ander individueel lichamelijk bewijs met een levenslange hersenaandoening. Vaak gewoon gebaseerd op wat diegene zegt, of hoe diegene op ritalin reageert. Ik vind dat armoedig. Het kan best zijn dat dit lichamelijke bewijs individueel niet gegeven kan worden maar waarom dan wel in generieke zin en wordt dat zomaar geprojecteerd op een individu? Als ze toch afgaan op wat mensen zeggen, dan kunnen ze net zo goed geen diagnose geven. Maar ja, dat kan dan weer niet omdat het te duur wordt om te vergoeden. Terwijl ik dan denk, als het zo simpel is als lotgenotencontact, waarom zou het dan zo duur moeten zijn dat het alleen door de verzekering te betalen valt?
quote:
Op donderdag 3 juni 2021 21:52 schreef Claudia_x het volgende:Ik vind het niet zo dramatisch klinken, @:Tommeke . Bijna iedereen die ik ken heeft last van uitstelgedrag, kan slecht de tijd inschatten en is eenvoudig afgeleid. Dingen meteen doen en afmaken, een realistisch beeld hebben van eigen mogelijkheden, goed plannen en focus houden zijn - zeker gecombineerd - een zeldzaamheid.
Ik denk dat mensen doorgaans overschatten hoezeer anderen hun zaakjes op orde hebben.
Maar de meeste mensen kunnen wel normaal functioneren, ze doen wat ze moeten doen . Ze zijn niet zo afgeleid dat ze onder een brug slapen. Maar goed, dat zijn mensen met ADHD ook niet. Maar het moet wel echt problemen in het werk of in extreme mate prive opleveren, anders krijg je die diagnose niet.
quote:
Op donderdag 3 juni 2021 23:18 schreef BeauCis het volgende:Theorie is dat o.a. door de industriële revolutie de menselijke evolutie langzamer ging dan de techniek en onze lijven nog op standje jagen en verzamelen staan, maar onze leefwereld niet. We bewegen minder dan we zouden hebben gedaan wanneer de techniek niet zo snel gegaan was en proberen dat de compenseren in de sportschool. Inderdaad is veel meer beweging toch best makkelijk te implementeren in ons dagelijks leven. Dat scheelt tijd en je hoeft er niet zo tegenaan te hikken omdat het natuurlijker gaat en dus meer vanzelf lijkt gaan...
Klopt en het bespaart ook geld als het gratis is.
Je zal wel betere lichaamsbeweging hebben met die apparaten enzo, maar alleen al het erheen moeten en de kosten zijn een erg hoge drempel.
quote:
Op donderdag 3 juni 2021 23:26 schreef Seven. het volgende:Ik háát sporten, met name het stukje competitie en te behalen doelen. Enige uitzondering daarop is yoga, dat doet me echt goed en daar kijk ik naar uit. Ik zie het ook niet als sport want je ligt puur op zo'n mat om de grens van het moment te zoeken, zowel mentaal als fysiek. Het is de uitdaging die grens niet over te gaan.
Ja de competitie van sport is ook wat mij eraan tegenstaat, ik word er niet blij van ofzo. Van yoga ook niet, maar mooi dat het jou wel iets om naar uit te kijken geeft. Denk ook dat als je al 55 uur per week druk bent met werk dat het logisch is dat je in vrije tijd iets “ontspannenders” zoekt.
[ Bericht 0% gewijzigd door geeninspiratie1235 op 04-06-2021 03:29:14 ]