Bloemen/planten in je eigen tuin #61: Altijd november, altijd regen

De tuin als leermeester
De kracht van het kwetsbare, sterven en opnieuw tot bloei komen, de beloning van geduld en toewijding, omgaan met teleurstelling wie tuiniert leert veel over wat leven is.
TEKST BIANCA BARTELS FOTOGRAFIE BRENDA VAN LEEUWEN STYLING ESTHER DE MUNNIK VISAGIE CÉCILE HOLLE

Geknield op de aarde graaf je een kuil. Je plant een jonge acacia; een belofte voor bloemen, schoonheid en schaduw. Je sluit de aarde om hem stevig te kunnen laten wortelen en geeft de prille boom daarmee een basis vol voeding plus veel vertrouwen dat hij het kan: de weg naar boven afleggen. Daar wordt hij bij geholpen door ‘lichtkracht’ - een term van de filosofische tuinman Jan Graafland, de man achter de tuinen van Weleda.

Die lichtkracht laat kiemplantjes tegen de zwaartekracht in groeien, alsmaar hoger en hoger. En ook grotere planten en bomen trekken zich eraan op. In ‘Groene genade’ schrijft Graafland: ‘Planten hebben grond nodig en licht. De aarde verschaft de grond. Zon, maan en sterren zorgen voor het licht. Grond bewerken betekent: aarde en hemel mengen. Wie tuiniert werkt letterlijk met hemel en aarde.’

In het nu zijn
Hoe goddelijk die combinatie ook is, succes is niet verzekerd. De aarde heeft een eigen mysterieuze missie en als mens kun je daar al tuinierend bij helpen, maar de natuur, en ook jouw eigen tuin, laat zich niet dwingen. Soms willen we van onze tuin een kunstwerk maken, een decor voor ons leven, uitgebalanceerd met kleuren, vormen, geuren en structuren die onze ideale oase is in ons zo perfect mogelijke leven. Maar werken in de tuin is leren loslaten, leren om de natuur te volgen, om te kijken, te luisteren en te voelen wat zich voor jouw ogen, oren en handen voltrekt.

Het is een oefening in het gebruiken en vertrouwen van je zintuigen, een oefening in ‘in het nu zijn’ en een oefening in nederigheid omdat een plant niet op commando ‘lukt’ doordat wind, temperatuur, grondsoort, dierenbezoek, zon, regen en maanstanden zorgen voor ongeplande verrassingen: meevallers en tegenvallers. Ons rest verwondering, dankbaarheid, geduld en het besef dat wij een nietig onderdeel zijn van het universum - geen beheersers, nauwelijks behoeders, maar stipjes naast de planten, dieren, sterren, zaden en kruimels aarde.

Rijzende feniks
Je kunt veel leren in je tuin. We weten dat sommige planten sterven en dat andere in een volgend seizoen opnieuw zullen bloeien. Maar wanneer je voelt dat de energie van de dode plant blijft bestaan, dat hij via de composthoop - volgens Graafland: ‘de oerbuik van de aarde’ - voeding wordt, kun je voelen dat het sterven van een plant geen einde betekent, maar een nieuw begin. Het leven gaat door. Wanneer je vaak genoeg onder je eigen handen in je tuin het wonder van de rijzende feniks/plant ziet voltrekken, kan dat houvast geven wanneer je afscheid moet nemen van een volgende plant of zelfs een huisdier of geliefde.

Spiegel
Volgens holistisch hovenier Jans Buurma is de tuin altijd een spiegel van degene die ernaar kijkt: ‘Wat je ziet is een stukje van jezelf, ook al herken je het niet altijd direct doordat we vaak te druk zijn met rennen door ons leven. Valt je oog op een plant die zwak is of dood staat te gaan, denk dan bijvoorbeeld: ben ik wel voluit aan het leven? Word ik geleefd? Geef ik mezelf de juiste voeding? Voel ik mezelf ook opgedroogd?’
Pakt iets in je tuin anders uit dan gehoopt, kijk dan of de verwachtingen die je in het leven koestert wel reëel zijn. Waar houd je aan vast? Wil je controle uitoefenen waar het niet kan? Is je blik open?

Dagelijks naar details in je tuin kijken, door alle seizoenen heen, kan heel verrijkend zijn. Buurma: ‘Elk moment van het jaar heeft iets specifieks. De herfst wordt in de tuin, net als bij mensen die op leeftijd zijn, vaak gezien als een mindere, beperkende periode. Maar kijk eens naar die prachtige kleuren en naar de zelfverzekerdheid waarmee planten zeggen: ‘Nu is het genoeg.’ Je kunt ook naar jezelf kijken met die milde blik: ja, ik word grijs en ik krijg rimpels, maar wat ben ik mooi oud.

In de winter lijkt een tuin vaak dood, maar ik zie het als een zwangerschap waarbij je de eerste maanden ook aan de buitenkant nog niets ziet. In die schijnbare stilte zit zoveel ontwikkeling en energie: alles staat op ontplooien en is vol verwachting. Met die blik ziet een wintertuin er heel anders uit.’

Schijnt de zon in je tuin, en weerspiegelt die op kleurige bloemen? Dan zie je ook het licht en de twinkelingen in jezelf beter. Buurma: ‘De beleving van regen in je tuin kan vervelend zijn, maar naast dat je je kunt realiseren hoe fijn het water voor de planten is, ervaar je ook dat de vervelende natte sensatie altijd weer ophoudt.
Zo herken ik dat ook in het leven: als ik me nu rot voel, hoef ik me straks niet ook rot te voelen. Zoals de regen overgaat, kan ook mijn nare gemoedstoestand weer verdwijnen.’
Hanna Kiebert: ‘Tuinieren is een eindeloze, leerzame cirkel’

“Ik heb een moestuintje op mijn dak, en voor mijn deur ligt een kleine tuin die mijn tuinier-speelgrond is. In het begin probeerde ik die tuin heel fanatiek onder controle te houden door telkens gras en brandnetels weg te halen. Maar hoe hard ik ook werkte, het gras groeide altijd sneller terug. Heel vermoeiend en irritant dat het nooit lukte om de tuin de vorm te geven die ik nastreefde. Inmiddels weet ik dat het beter is om met de tuin mee te bewegen dan om ertegenin te gaan. Ik zorg gewoon dat ik meer bloemen en vaste planten heb dan gras, en het gras haal ik alleen weg als ik tijd en zin heb. Ik kan het woekerende gras nu zien als die irritante negatieve gedachten die soms in je hoofd rond malen. Zodra je je bewust bent van die gedachten, kun je ze zien als voorbijkomende, niet helpende gedachten. Dus nu duw ik die gedachten niet steeds meer weg (ik haal het gras niet steeds weg), maar, zeg ik: hallo gedachten (hallo gras), daar ben je weer. En dan laat ik het los zonder eindeloos te piekeren (maaien).

Dat is goed voor mezelf én voor mijn tuin.
Ik leer van mijn daktuin om te kijken naar wat ik heb in plaats van naar wat ontbreekt. In een droomscenario heb ik een grote eigen moestuin. Die heb ik niet, maar ik heb wél een perfect dak, dáár geniet ik nu van. Het kleine formaat dwingt me om creatief te zijn en nu blijkt dat ik ook hier veel kan verbouwen. Ik leer ook om in te zoomen op details. Ik kijk naar de eerste ontkiemende, kwetsbare blaadjes: sprieterige dille, kartelige koriander. Als je inzoomt, waardeer je nog meer wat je hebt. Elke dag zie je heel kleine veranderingen. Door dat focussen ben ik meer in het moment en dat geeft me kracht, want het is fijner om het moment te waarderen dan om te verlangen naar een andere plek of iets anders om te hebben.

Soms mislukt er natuurlijk iets in de tuin, maar de tuin is vergevingsgezind, want er is geen deadline, geen klant die een bepaalde opbrengst eist. Tuinieren is een eindeloze, leerzame cirkel zonder stress: ik leer continu hoe ik het beter kan doen.
En als iets anders uitpakt dan bedacht, kijk ik gewoon naar wat het geworden is, in plaats van naar de ‘fout’. Dat inzicht helpt me ook buiten het tuinieren.

Ik kom oorspronkelijk uit Zweden, ik heb praktisch mijn hele jeugd in bossen doorgebracht. Die bossen mis ik natuurlijk, maar mede door mijn tuin kan ik er goed mee dealen. Op mijn dak heb ik een ieniemieniebos: een paar varens en wat mos. Natuurlijk vervangt dat geen bos, maar als ik ernaast ga zitten en het mos en de bladeren aanraak, herinnert me dat aan het bosgevoel. Dan kan ik er weer tegen tot mijn volgende boswandeling.
Tuinieren is een grote ontsnapping: zodra ik mijn handen in de aarde steek, verdwijnt de wereld om me heen. Ook de tijd verdwijnt en er zijn geen to-dolijstjes, alles gebeurt organisch. Het leven is zó gestructureerd dat tuinieren een mooi tegenwicht geeft.

Wanneer ik me verdrietig voel of geen energie heb, ontspan ik beter van een potje graven en wroeten, dan van languit liggen op de bank. Ik krijg er energie en voldoening van, en het maakt me vrolijk. Tuinieren brengt me in een flow, omdat ik dan verbonden ben met mijn mind, mijn hart en mijn ziel. Door dat te ervaren, wist ik dat ik ook in de rest van mijn leven meer flow wil: ik wil meer dingen doen die een verschil maken, voor de wereld en voor anderen.
Dat gaat hand in hand met mijn drive om met een kleiner budget te leven, meer dingen zelf te maken en zelf te verbouwen, minder te kopen en meer tijd vrij te maken voor reflectie en zelfgroei. Ik probeer zo min mogelijk te consumeren, als gezin produceren we nauwelijks afval en hebben een compostsysteem op het dak, waardoor ik bijna helemaal geen mest nodig heb voor de groenten die ik het hele jaar door verbouw. Het maakt me gelukkig dat ik het maximale uit mijn daktuin haal.”

Hanna is co-auteur van het boek ‘Finding Flow - vind verbinding met jezelf, anderen en de planeet’, @smallplotcrops

Ellen Mookhoek: ‘Ik houd van de belofte en de verwondering’
“Als kind haalde ik al veel steun uit Moeder Aarde. Ze is de leidende kracht in mijn leven. Soms miste ik thuis de koestering waar ik zo’n behoefte aan had. Dan klom ik in mijn favoriete appelboom en ging ik op mijn buik op een grote zijtak liggen.Zo voelde ik me echt gedragen en, via de boom, verwarmd door de aarde. Dáár mocht ik zijn zoals ik was.
Ik woon nu in de stad, maar aan de rand daarvan heb ik een moestuin waar ik een paar keer per week naartoe ga. Wanneer ik daar op de aarde zit, geknield aan het werk, of gewoon op mijn billen, kom ik tot rust. Ik voel me dan onderdeel van het geheel, het universum, en ik ervaar grote dankbaarheid dat ik bij de aarde, de planten, de dieren en de sterren hoor.
Een gevoel van gelukzaligheid. Met mijn handen door de aarde gaan is het fijnste gevoel wat er is. Ik gebruik geen handschoenen, dus ik heb rouwrandjes onder mijn nagels en de bacteriën daarvan schijnen je via je hormonen gelukkiger te maken. Wanneer ik met mijn handen in de aarde.
zit, word ik sensitiever en het voelt letterlijk aards.

Het fysieke bukken, met mijn hoofd naar beneden gaan en weer omhoogkomen tijdens het tuinieren, geeft me een verlicht gevoel, waarschijnlijk door het bloed dat dan naar mijn hoofd stroomt.

Door het tuinieren - en ook het wildplukken elders - zie ik de aarde als één ecosysteem; ik kijk minder naar details en meer naar het geheel. Dat is heel rijk, omdat je dan ziet dat er heel veel is. Daardoor word je zelf ook minder belangrijk. Dat vind ik fijn, want anders ben ik te veel met mezelf bezig, met wat ik allemaal voel en denk en dat is heel vermoeiend. Ik realiseer me dan dat veel details van wat ik meemaak niet belangrijk zijn, dat relativeert.
In de tuin zie je ook dat het ene wel lukt en het andere niet. En zo is het hele leven. Ik leer omgaan met mislukkingen: een laurierstruik op de noorderwind blijkt bijvoorbeeld niet te werken, en ik laat me niet meer gek maken door broccoli die opgegeten wordt, dat hoort erbij.

Tegelijkertijd zie ik dat wat mislukt lijkt, soms tóch goedkomt. Ik probeerde al drie jaar een magnolia te laten groeien, maar die sloeg niet aan, wat ik ook deed. En vorige zomer groeide hij toch ineens uit. Niet opgeven is dus ook een goed idee, deze ervaring geeft hoop en vertrouwen. Sinds ik tuinier, ben ik me nog bewuster van de seizoenen; van wanneer ik een zaadje dat een beetje vorst nodig heeft ga planten, wanneer vogels op zoek gaan naar een partner of bijen naar bloemen. Het houdt me alert voor aardse zaken.
Ik geniet ook erg wanneer een plantje stevig wordt, dat voelt als een belofte voor veel bladeren, en ik geniet als mijn bonen gaan bloeien.

Ik zie mijn tuin als een organisme waartoe ik mij verhoud. En dat organisme verhoudt zich tot de aarde en niet tot mij. Ik heb bijvoorbeeld kleiveen en daar houden aardvlooien van. Als het te droog is, eten die aardvlooien gaatjes in mijn rucola.
Ik kan dan heel hard gaan werken, ze beschermen en eindeloos water geven voor uiteindelijk een klein bosje rucola, maar dat doe ik dus niet. Ik wil me niet helemaal uit de naad werken voor mijn tuin.

Tegelijkertijd probeer ik mijn tuin uit te leggen: jij bent er voor mij, en niet andersom vriend! Mijn zelf gezaaide dahlia’s waren bijvoorbeeld heel belangrijk voor me, dus toen konijnen die gingen opeten, heb ik er een hek omheen gebouwd. Daardoor onthield ik de konijnen hun eten, dat is ook wreed, maar tuinieren is omgaan met leven en dood.

Ik wil accepteren dat dingen dood gaan. Dood hoort bij het leven, bij onderdeel zijn van een geheel, bij nederig zijn en plaatsmaken. Mensen willen dat niet horen, die willen wel geboren worden, maar niet doodgaan. Toen mijn rode IJslandse papaver doodging, kreeg de roze variant twee keer zoveel ruimte en die doet het nu heel goed. Ik houd eigenlijk niet van roze, maar nu hij zo bloeit, ben ik de kleur toch gaan waarderen.”
debredemoestuin.nl

Jans Buurma: ‘De energie van een boom kan heel sterk zijn’

“Wanneer ik een boom snoei, denk ik eerst: wat vindt de boom ervan? Ik ben holistisch hovenier en wanneer ik snoei, maak ik eerst contact met de boom. Dat gaat net zoals ik me openstel voor de energie van een ander mens of van een dier: ik verplaats me in de ander. Ik loop naar de boom toe en houd hem vast of ik leg als een groet mijn hand ertegenaan. Ik voel dan of de boom zacht aanvoelt of bijvoorbeeld rustig of onrustig. Dat kan iedereen voelen, gewoon proberen.

Ik vertel de boom dan wat mijn bedoeling is, en vaak worden mijn plannen daarna gewijzigd. Dan laat de boom bijvoorbeeld weten dat ik niet bij zijn takken moet zijn, maar dat hij last heeft van zijn wortels.
Eén keer, jaren geleden, wilde een boom niet gekapt worden. Mijn kettingzaag ging niet aan bij de boom, terwijl hij het in de werkplaats deed. Terug in de werkplaats deed hij het weer, maar bij de boom weigerde hij steeds. Dat ging een paar keer zo. De energie van een boom kan heel sterk zijn. Uiteindelijk heb ik hem wel gekapt, maar ik heb er nog steeds last van dat ik dat doorgezet heb. Ik probeer wel te zien dat de energie van die boom elders verder is gegaan ondanks dat ik hem in mijn klein-menselijkheid heb omgezaagd, maar ik denk nog vaak: had dat niet anders gekund?

Ik heb in het begin ook een keer gif gebruikt omdat een klant dat wilde vanwege onkruid. Het onkruid ging dood, maar ik zag dat het niet klopte, ik had een concessie gedaan en dat was een aanslag op de natuur, op een levend wezen. Alles is onderdeel van het geheel. ik ben een onderdeel van de natuur en de natuur is een onderdeel van mij. Ik ben niet beter dan planten of de tuin, dus hoe haalde ik het in mijn hoofd om planten met gif mijn wil op te leggen? Het voelde of er een stuk van me afgescheurd was, ik voelde me niet meer heel. Zo kon ik niet verder, en vanaf dat moment ben ik holistisch gaan werken. Daarna kon ik weer ademhalen.

Wanneer ik tijdens het tuinieren kniel, heeft dat een symbolische waarde: ik ga terug naar de bodem, naar de aarde. Eeuwenlang hebben we aanmatigend gedrag aangeleerd: dat we boven de aarde staan, dat we heersen en bepalen. We denken dat wij de aarde moeten bewerken om vruchten te dragen, dat wij dat regelen, maar dat is niet zo, dat doet de aarde, dat is haar kracht. Wanneer je knielt, word je nederig en toon je eerbied voor de natuur. De aarde draagt jou je leven lang, daar mag je best aandacht aan besteden.

Fysiek contact met aarde, met je blote handen is belangrijk, het is een energetische uitwisseling. Ik steek regelmatig mijn handen in de grond, dan pak ik wat aarde en maak ik was-bewegingen. Door het contact met de aarde voel ik bevestiging van mijn bestaan, dat ik erbij hoor, een onderdeel van de natuur ben. Dat voelt heel welkom. En door dat ‘wassen’ verdwijnen ook mijn sores, alsof ik ballast afgeef en lichter word. De aarde draagt ons alle dagen zonder morren en vol overgave. Ze zegt tegen ons: laat maar los, zet die ‘tas’ met rotzooi maar neer, ik draag je. Als je daar tegenin gaat en zegt dat je het zelf wilt doen, doe je de kracht van de aarde tekort. Dat is niet dankbaar.

Door bewust te tuinieren en me één te voelen met de natuur, voel ik me rijk.Het maakt me blij. Eerst wilde ik heel hard werken om een betere wereld achter te laten voor mijn (klein)kinderen, maar duizenden jaren oude ideeën over hoe we de wereld zouden moeten beheersen, kan ik niet in één mensenleven veranderen. Ik doe mijn best om te werken aan kleine veranderingen; om aanzetten te geven en te zorgen voor meer respect en bewustwording. De volgende generatie kan ermee verder gaan. De afgelopen vijftig jaar is er al veel veranderd: je mag nu een boom een aai geven. Dat ik een schakel in die ontwikkeling ben, geeft me een goed gevoel.”
de-hofmakerij.nl

Claudia_x	maandag 24 mei 2021 @ 14:18
	Hier kun je alles vragen over tuinieren, van grond verbeteren tot 'is dit onkruid of niet?' Er staan verderop in F&F ook topics over moestuinen, kamerplanten en vogels en egels in je eigen tuin (al zijn jullie hier ook welkom ). Goeie websites Buitenleven De Hessenhof, biologische kwekerij De tuinen van Appeltern Diana's mooie moestuin MijnTuin.org, een sociaal netwerk voor en door de tuinliefhebbers Tuinmanieren, YouTubekanaal Goeie boeken Alles kan wachten: tuinieren op ontspannen wijze, Romke van de Kaa Bloemen uit de tuin: zelf zaaien, planten & plukken, Silvia Dekker Ontwerpen met planten, Piet Oudolf & Noel Kingsbury Goeie app Pl@ntNet, plantidentificatie Goeie webshops Cruydt-Hoeck, wildeplantzaden en bloemenweidemengsels De Wilde, rozenkwekerij Directplant, diverse planten Hortus Alkmaar, zaden Huiberts biologische bloembollen MyPalmShop, palmen en andere exotische planten Nijssen Tuin & Bulbs Heemstede, diverse planten en bollen Plantwerk, kwekerij Sprinklr, biologische tuinplanten Tuinflora, heesters Tuinplantenwinkel.nl, diverse planten Vreeken's zaden (let op: lange bezorgtijd) Biologische zaden Voor wilde bijen en andere insecten is het het beste om zaadjes te gebruiken waar geen gif in zit, biologisch dus. Maar het aanbod in deze zaden is niet groot. Hier onze tips voor het kopen van biologische zaden: • Waar koop je biologische zaden? • Webshops voor biologische zaden Tuinen van fokkers Mei zit er bijna op. We zagen onder andere bloeiende prunussen, weelderige seringen en ontluikende varens. Onverwacht en plotseling stond de prunus deze morgen weer met tak en stam verborgen in een wolk van bloeseming bij @miss_sly en @Claudia_x: Bij @sigme, @AnneX en @Dagoduck ontkrulden de varens zich: Seringenpracht bij @Blues en @Dagoduck: Akelei bij @AnneX, @Blues en @Claudia_x: Lievevrouwebedro bij @Sumppi, @Dagoduck, @Blues en @Claudia_x: Sierui bij @koentjuh18, @Sumppi en @sigme: Papaver in de knop bij @AnneX en @Claudia_x: Bloemenweides, de een in een wat verder gevorderd stadium dan de ander van respectievelijk @Blues, @bleiblei en @sigme: Tinus bij @Gerda eh @sacha: En last but not least, Salomonszegel van @Seven: [ Bericht 22% gewijzigd door Claudia_x op 24-05-2021 14:58:54 ]
Dven	maandag 24 mei 2021 @ 14:27
	De Suzanne-met-de-mooie-ogen gaat inmiddels als een raket ^{Verkapte tvp}
miss_sly	maandag 24 mei 2021 @ 14:43
	quote: Op maandag 24 mei 2021 13:32 schreef AnneX het volgende: @:miss_sly zo lang je het nog niet zeker weet, kun je ook éen of twee kamerplanten in de vensterbank zetten? Eigenlijk had de raambekleding de andere kant gekund: van onder naar boven 😉 Haha, ja, dat van die raambekleding was wel de bedoeling, maar dat kon onze gordijnenleverancier toch (nog) niet fabriceren met vouwgordijnen. Zijn er wel, maar reteduur. quote: Op maandag 24 mei 2021 13:46 schreef LXIV het volgende: [..] Hulde voor je nette keuken, M-S. Het lijkt wel een plaatje uit een keukencatalogus Zo netjes vind ik het niet, hoor. Maar wel gezellig en met in principe leeg werkblad als er niet gewerkt wordt quote: Op maandag 24 mei 2021 13:48 schreef Elleska het volgende: @:miss_sly , een of meerdere leiboompjes? Vind ik ook leuk, maar die zijn doorgaans toch juist weer erg hoog? Dus hoger dan 150-175? Ik dacht nog wel aan zoiets: Maar dat vind ik ook wel wat 'in your face' wat betreft tegen de inkijk zijn Zit in mijn hoofd, hoor, maar toch quote: Op maandag 24 mei 2021 14:16 schreef Claudia_x het volgende: Ik heb zelf juist een olijfwilg uit de tuin gesloopt. Ik vond 'em niet mooi. @:miss_sly, je kunt ook gaan voor iets wat op een moment in het jaar dat je veel binnen zit leuk is. Denk aan je toverhazelaar. Zoiets zou een meloenboompje kunnen zijn. Bloei in de winter: [ afbeelding ] En later frisgroen blad: [ afbeelding ] O, dat is inderdaad ook een goede optie. Die ga ik eens nader bekijken.
Claudia_x	maandag 24 mei 2021 @ 14:58
	@senesta, ik zie dat je Sprinklr als webshop hebt toegevoegd aan de OP. Goede ervaring mee?
AnneX	maandag 24 mei 2021 @ 15:49
	quote: Op maandag 24 mei 2021 14:58 schreef Claudia_x het volgende: @:senesta, ik zie dat je Sprinklr als webshop hebt toegevoegd aan de OP. Goede ervaring mee? Uh…is een suggestie van mij😉 vanwege ‘biologisch’. Trouwens de OP is weer prachtig geknipt en geplakt en samengevat 👍🏼 #* nooit meer de laatste post.
Claudia_x	maandag 24 mei 2021 @ 16:27
	quote: Op maandag 24 mei 2021 15:49 schreef AnneX het volgende: [..] Uh…is een suggestie van mij😉 vanwege ‘biologisch’. Trouwens de OP is weer prachtig geknipt en geplakt en samengevat 👍🏼 #* nooit meer de laatste post. ! Dank.
Claudia_x	maandag 24 mei 2021 @ 16:42
	Vandaag maar wat in de kas gewerkt vanwege het rotweer (het is daar nu 21 graden). De Afrikaanse lelie bloeit bijna: M'n ichang kreeg geel blad, waar ik wat verdrietig om was. Maar die zit weer volop in het jonge blad! Ik kan niet wachten tot de dag aanbreekt dat ik citroenen uit eigen tuin heb. Nog meer treurnis: m'n zelf gestekte Toscaanse jasmijn leek dood. Maar die loopt weer uit! Ik heb 'em van de oostgevel van het huis weggehaald en in de kas gezet. Op de oude plek heb ik trouwens een klimroos gezet (een rambler) waar ik hoge verwachtingen van heb. Van de buurman had ik een pol met trompetklimmer gekregen. Daaruit kwamen twee uitlopers met net wat ander blad. Uiteindelijk heb ik geconcludeerd dat de uitloper hieronder een zailing van een es is en niet een trompetklimmer. Voor de zekerheid maar even in een pot gezet. (Als iemand een es wil - een machtige boom - wees welkom!) Snel naar binnen rennen door de regen, maar nog wel een foto willen maken van de gouden regen die zo mooi bloeit:
AnneX	maandag 24 mei 2021 @ 16:56
	Wat een plezier heb je van de kas als ziekenboeg voor de planten, zuster Claudia. Hier zojuist ook een rondje: Volgens mij zei @kaasplankje dat het een esdoorn is. Bijna 2 m. nu. De andere staak aan de andere kant van het pad heeft juist vanonder blad en daarboven nog steeds staak. Hier heb ik een beetje spijt van: té grote pol van vgm. Spijt omdat het straks over.al staat. En zoekplaatje 5 x hortensia, overwoekerd door zevenblad. De tuinjongeman moest ook lachen om Alle Papavers, die zijn aangeslagen in de 2 bakken, die hij had geruimd en waar nieuwe plantjes zijn gezet. En hij heeft nog eens een keer verteld, dat er Perovskia staat. Vergeet steeds de naam.
Claudia_x	maandag 24 mei 2021 @ 17:01
	Perovskia? Leuke plant. Ik heb er zelf ook twee ('little spire', geen 'blue spire'). Fotootje van vorig jaar: Leuk juist, die pol vergeet-me-niet! En zet je esdoorn even recht.
Claudia_x	maandag 24 mei 2021 @ 17:03
	Ik zie nu pas trouwens je haagjes, @AnneX . Ik ben niet zo'n fan van haagjes, maar deze vind ik wel erg leuk! Specifiek zo'n doorgang waar dan weer een haagje staat waardoor je wat moet kronkelen. Ik ga eens kijken of ik dat wat voor mijn tuin vind. (Bij m'n gouden regen wil ik een aparte, afgebakende plek maken. Misschien is zo'n middelhoge haag wat.) Wat voor plant is dat, je haag?
Elleska	maandag 24 mei 2021 @ 17:07
	quote: Op maandag 24 mei 2021 14:43 schreef miss_sly het volgende: [..] Vind ik ook leuk, maar die zijn doorgaans toch juist weer erg hoog? Dus hoger dan 150-175? Ik dacht nog wel aan zoiets: [ afbeelding ] Maar dat vind ik ook wel wat 'in your face' wat betreft tegen de inkijk zijn Zit in mijn hoofd, hoor, maar toch De standaard leibomen zijn hoog maar de hoogte is afhankelijk van de onderstam. Met een laagstam zit je denk ik op de juiste hoogte maar het kan zelfs als een haag.
AnneX	maandag 24 mei 2021 @ 17:08
	Haagjes? Je bedoelt de ordinaire liguster? Anders kom ik de tuin niet in. Gelukkig is het snoeien een klus teamwork met buren. SPOILER foto van vanmorgen vanwege bomen rondom. Dus ook van heggen en overige (moes)tuinen. Vanuit hier de achterste tuin herkenbaar aan geum en boterbloem.
Rapporteer-Deze-Gebruiker	maandag 24 mei 2021 @ 18:53
	quote: Op zondag 23 mei 2021 22:19 schreef bleiblei het volgende: [..] Ja, springbalsemien ken ik. Als plant dan, maar heb ik zo vroeg nog niet kunnen ontdekken . Ik zal morgen eens aan het determineren gaan. Heb hier een combinatie van verschillende bijen en vlindermixen van buzzy seeds gezaaid. Dus zou theoretisch echt vanalles moeten komen. We gaan het zien . Edit: nadat ik je stukje heb gelezen, kan ik het mij haast niet voorstellen dat het balsemien is. Stond er volgens mij ervoor niet, en kan ook niet in die zaadmixen hebben gezeten. Die 2.5m waar ze het over hebben in dat artikel herken ik ook niet. We hadden in onze vorige tuin een verdwaalde en die was ongeveer een meter hoog? Het zou kunnen dat de zaden al in de grond zaten en nu weer kans zien om te ontkiemen. Maar het is natuurlijk ook goed mogelijk dat ik mij vergis en dat het wat anders is.
spinazieruiker	maandag 24 mei 2021 @ 19:03
	quote: Op maandag 24 mei 2021 16:56 schreef AnneX het volgende: [ link \| afbeelding ] Hier heb ik een beetje spijt van: té grote pol van vgm. Spijt omdat het straks over.al staat. Het helpt iets om ze af te knippen terwijl ze nog in bloei staan. Ik zit daar ook tegenaan te hikken nu - eigenlijk hoop ik dat andere planten in de voortuin gauw de rol overnemen om voor wat kleur te zorgen
AnneX	maandag 24 mei 2021 @ 19:35
	quote: Op maandag 24 mei 2021 19:03 schreef spinazieruiker het volgende: [..] Het helpt iets om ze af te knippen terwijl ze nog in bloei staan. Ik zit daar ook tegenaan te hikken nu - eigenlijk hoop ik dat andere planten in de voortuin gauw de rol overnemen om voor wat kleur te zorgen Als het nog droog wordt deze week - langer dan een uur - trek ik in ieder geval die pol eruit. En dan eens zevenblad onthoofden om hortensia licht en lucht te geven.
Blues	maandag 24 mei 2021 @ 20:31
	Wederom die OP Oh ja je boompje AX! Heb besloten om m weg te halen... zit echt bovenop het luik van de watermeter en naast ons staat ook al zo'n wilde boom..
bleiblei	maandag 24 mei 2021 @ 21:20
	quote: Op maandag 24 mei 2021 20:31 schreef Blues het volgende: Wederom die OP Oh ja je boompje AX! Heb besloten om m weg te halen... zit echt bovenop het luik van de watermeter en naast ons staat ook al zo'n wilde boom.. Verstandig, mocht je toch graag een esdoorn willen, laat volgend jaar voorjaar maar horen. Dannkan ik je wel een container zaailingen sturen .
yinu	maandag 24 mei 2021 @ 21:29
	Weer zo'n fantastische OP! En @miss_sly ik zou sowieso een lekker grote citroengeranium oid voor het keukenraam zetten... en inderdaad, misschien een klein leiboompje? @AnneX wat een leuke tuin! Ik vind het heel leuk, die overzichtjes, net als bij @Blues
Tinos85	dinsdag 25 mei 2021 @ 20:24
	Hoi Ik lurk hier voornamelijk maar nu ben ik op zoek naar advies. Binnenkort komen ze hier een nieuwe schutting plaatsen en daar hebben we een stuk met een raster van 1,20 meter breed. Nu willen we daar een leuke plant in laten klimmen. De meeste zon schijnt aan de kant van de buren dus bloemen zullen zich voornamelijk aan die kant concentreren, maar wij willen ook wat leuks om tegenaan te kijken Hopelijk hebben jullie de gouden tip.
LXIV	dinsdag 25 mei 2021 @ 20:53
	quote: Op dinsdag 25 mei 2021 20:24 schreef Tinos85 het volgende: Hoi Ik lurk hier voornamelijk maar nu ben ik op zoek naar advies. Binnenkort komen ze hier een nieuwe schutting plaatsen en daar hebben we een stuk met een raster van 1,20 meter breed. Nu willen we daar een leuke plant in laten klimmen. De meeste zon schijnt aan de kant van de buren dus bloemen zullen zich voornamelijk aan die kant concentreren, maar wij willen ook wat leuks om tegenaan te kijken Hopelijk hebben jullie de gouden tip. Klimop. Simpel, goedkoop, gemakkelijk en goed voor de bijen.