Ik wil zo graag hieruit geraken deze put waar ik in zit.
Maar het blijft maar hopeloos en slecht aanvoelen....
Ik weet gewoon niet hoe ik deze negatieve patronen uitkom.
Het is alsof elke dag slecht is, steeds maar slecht.
Ik ben gewoon aan het wachten tot de tijd voorbij is.
Als ik opsta wil ik niet uit bed en als ik naar bed moet weet ik niet hoe vroeg ik erin moet liggen.
Ik wil gewoon niet meer doorgaan op deze manier.
Maar ik weet niet hoe ik deze depressie doorbreek ik vind het moeilijk.
Alles is gewoon klote.
Lockdown en alles duurt te lang.... Mijn leven ligt nu anderhalf jaar stil
ik had alles goed op de rails, maar nu met corona lukt het gewoon niet.
heb je een baan?quote:Op maandag 1 februari 2021 22:01 schreef Boze_Eend het volgende:
Gisteren flink gezopen maar dat gaat niet werken.
Ik wil zo graag hieruit geraken deze put waar ik in zit.
Maar het blijft maar hopeloos en slecht aanvoelen....
Ik weet gewoon niet hoe ik deze negatieve patronen uitkom.
Het is alsof elke dag slecht is, steeds maar slecht.
Ik ben gewoon aan het wachten tot de tijd voorbij is.
Als ik opsta wil ik niet uit bed en als ik naar bed moet weet ik niet hoe vroeg ik erin moet liggen.
Ik wil gewoon niet meer doorgaan op deze manier.
Maar ik weet niet hoe ik deze depressie doorbreek ik vind het moeilijk.
Alles is gewoon klote.
Lockdown en alles duurt te lang.... Mijn leven ligt nu anderhalf jaar stil
ik had alles goed op de rails, maar nu met corona lukt het gewoon niet.
Nee ik ga opleiding doen in september en werk nu met ggz aan mijn problemen.quote:
Vorige week een diagnose gekregen, maar ik snap dat allemaal niet zo.
Krijg er nog wat uitleg over.
Heb je niks waar je plezier uit haalt? Misschien wat vrijwillegerswerk doen? Dan ben je tenminste onder de mensen. Overigens sta ik elke ochtend op met tegenzin om te gaan werken. Dus je bent niet de enige die het moeilijk heeft.quote:
[..]
Nee ik ga opleiding doen in september en werk nu met ggz aan mijn problemen.
Vorige week een diagnose gekregen, maar ik snap dat allemaal niet zo.
Krijg er nog wat uitleg over.
Vroeger vond ik gamen wel leuk maar ik hou dat nog geen uurtje uit nu.quote:
[..]
Heb je niks waar je plezier uit haalt? Misschien wat vrijwillegerswerk doen? Dan ben je tenminste onder de mensen. Overigens sta ik elke ochtend op met tegenzin om te gaan werken. Dus je bent niet de enige die het moeilijk heeft.
Ik kreeg de tip om sociale contacten te onderhouden. Zorg dat tenminste 2 keer per week, maar liefst iedere dag, iemand je uit je huis sleurt om tenminste 50 minuten te gaan wandelen.
En nee, daar heb je geen zin in, maar het werkt wel!
Het is niet dat je depressie als sneeuw voor de zon verdwijnt of zo, maar jevoelt je na 45 minuten wandelen al een heel eind actiever en ook echt wel iets gelukkiger.
Heb je niemand? Contact het oranjefonds, sociaal wijkteam of zoek op facebook of hier iemand in de buurt die ook Wil wandelen maar er niet aan toe komt.
Bij mij heeft het de corona eenzaamheid doorbroken.
Probeer een beetje een ritme aan te houden en een paar dingen die je van jezelf moet doen op een dag bijvoorbeeld sporten of iets leren, een andere hobby.
Verder krop je gevoelens niet op, dm staat open, genoeg mensen die je willen helpen.
Ik kan je wel vertellen wat mij heeft geholpen:
- Goed contact onderhouden met het GGZ, afspreken met Ervaringsdeskundigen om te zien dat het mogelijk is om uit een depressie te komen.
- Vrijwilligerswerk. Het is een nuttige dagbesteding. Ik deed het in de zorg en ik merkte dat mensen helpen mij een gevoel van eigenwaarde gaf. Dit was vitaal in mijn herstel
- Elke dag naar buiten gaan. In het begin heb je hier weerstand tegen, doe bijvoorbeeld elke dag alleen boodschappen voor die dag en ga lopend. Dan moet je wel naar buiten
- Probeer met een paar mensen met regelmaat af te spreken en probeer de gesprekken niet te zwaar te maken. Iedereen beleeft een depressie anders, dus er heel diep op in gaan heeft weinig zin en kan weerstand oproepen bij je gesprekspartner. Zeker als deze niet of nauwelijks een depressie heeft gehad. Beperk dat het meeste tot gesprekken met specialisten: Huisarts, Psycholoog, SPVer en Ervaringsdeskundigen etc.
- Heb je korte lijnen met je contacten bij GGZ? mag je ook contact opnemen buiten de afspraken? Ik ervoer dat als een extra veiligheid. Een soort stok achter deur die ik in de praktijk nauwelijks nodig had.
- Sporten, je lichaam uitputten. Je stelt kleine doelen (bijvoorbeeld 5km fietsen) Benadruk aan jezelf wanneer je dat hebt gedaan. Wanneer je je doelen regelmatig haalt kan je ze vergroten en zie je met resultaat dat je positief met jezelf bezig bent. Voor mij helpt de sportschool, maar ja dat mag even niet. Sporten helpt enorm met de chemische verhoudingen in je hersenen, je maakt op een natuurlijke manier serotonine en dopamine aan.
Het klinkt alsof je er goed door heen zit. Ik kan me voorstellen dat Corona daar niet bij helpt. Goed dat je inziet dat zuipen niet meehelpt. Pas op dat drinken niet nog een volgende probleem wordt waar je na je depressie nog mee moet dealen.
Leef van dag tot dag en probeer mijn tips als je het ziet zitten. Eén voor één en dag voor dag. Stel je zelf kleine haalbare doelen en benadruk aan jezelf wanneer je deze doelen hebt bereikt. Je komt niet zo maar uit een depressie, dat heeft tijd en veel geduld nodig.
Heel veel sterkte, ik hoop dat dit je een beetje op weg helpt of wat perspectief biedt.
Stop direct met de alcohol, in het begin denk je de scherpe randjes er af te halen maar de dagen erna zijn extra klote, zorg dat je voor de "time being" een dagbesteding krijg tot je nieuwe opleiding in september begint.
Hou je van dieren, dan kan je in de stad/buurt waar je woont vrijwilligerswerk doen in een asiel?
Dieren zijn eerlijk, soms voelen ze zich net zo "gekwetst" als jij je voelt. Ben je oprecht een eerlijk/lief tegen ze, en vertrouwen ze je, dan krijg je er een berg positiviteit en liefde voor terug.
Geef jezelf de tijd, stel haalbare doelen per dag (als is het maar naar de supermarkt) en neem zo nodig antidepressiva. Bijwerkingen kunnen heel kut zijn en soms is het zoeken naar het juiste medicijn. Sterkte.quote:
Gisteren flink gezopen maar dat gaat niet werken.
Ik wil zo graag hieruit geraken deze put waar ik in zit.
Maar het blijft maar hopeloos en slecht aanvoelen....
Ik weet gewoon niet hoe ik deze negatieve patronen uitkom.
Het is alsof elke dag slecht is, steeds maar slecht.
Ik ben gewoon aan het wachten tot de tijd voorbij is.
Als ik opsta wil ik niet uit bed en als ik naar bed moet weet ik niet hoe vroeg ik erin moet liggen.
Ik wil gewoon niet meer doorgaan op deze manier.
Maar ik weet niet hoe ik deze depressie doorbreek ik vind het moeilijk.
Alles is gewoon klote.
Lockdown en alles duurt te lang.... Mijn leven ligt nu anderhalf jaar stil
ik had alles goed op de rails, maar nu met corona lukt het gewoon niet.
Je bent er dus vanaf gekomen?quote:
Véél sterkte toegewenst! Ik weet hoe moeilijk een depressie kan zijn.
Nee, ik zit nog middenin een depressie. Hierdoor weet ik hoe een depressie voelt.quote:
[..]
Je bent er dus vanaf gekomen?
Krijg je geen therapie en medicijnen dan?quote:Op zaterdag 6 februari 2021 13:31 schreef Fightagainstlife het volgende:
Nee, ik zit nog middenin een depressie. Hierdoor weet ik hoe een depressie voelt.
Nee, eigenlijk niet... Dit klinkt misschien gek, maar ik heb besloten om mijn eigen plan te trekken. Dat blijkt dus enorm te werken.quote:
[..]
Krijg je geen therapie en medicijnen dan?
Dit is trouwens géén advies! Bii de meeste mensen werken medicijnen en therapie het beste.
_!Mijn oplossing was de diagnose ADD. Door de diagnose en begeleiding en medicatie ging het stukken beter. Minder dingen mislukte en ik kreeg daardoor weer (zelf)vertrouwen en daardoor wilde ik weer dingen gaan doen.
Eet verder gezond (veel groenten iedere dag) en beweeg veel/ probeer iedere dag hard te lopen. Een rondje handlopen heeft hetzelfde effect als antidepressiva. En werk ook. Eet veel omega 3 vetten, want die zorgen voor een geluksgevoel. Desnoods ook 5-htp als je niet goed kunt slapen.
En last but not least ‘-Wil- echt beter worden’. Vind goede motivatie (desnoods met behulp van een behandelaar om uit je depressie te komen. Want alleen dan kun je eruit klimmen. Veel mensen met een depressie willen vaak ook niet beter worden ergens in hun lichaam, dus komen ze er ook niet uit.
Bij mij.. ik ben uit mijn depressie, maar extreem gevoelig voor suiker en beweging. Als ik een tijdje niet heb bewogen en ongezond eet krijg ik meteen depressieve klachten (geen woord van gelogen, ook al klinkt het heftig, het is echt heftig). Toen ik vorig jaar 50 kilo woog, was ik op mijn gelukkigst in mijn leven.
Verder helpt ook een daglichtlamp, iedere ochtend je gordijnen open doen, je huis opruimen. Etc.
Weet je ook een beetje de oorzaken van je depressie?quote:
[..]
Vroeger vond ik gamen wel leuk maar ik hou dat nog geen uurtje uit nu.
Bedankt.quote:
Véél sterkte toegewenst! Ik weet hoe moeilijk een depressie kan zijn.
Niet goed, heb niet echt de moed gehad hier te posten 3 weken van de alcohol gebleven nu aan de zuip en nu durf ik het pas.quote:
ben ik mee bezig maar het gaat moeilijk.quote:Op zaterdag 20 februari 2021 08:13 schreef Twiitch het volgende:
Ik zou er eerst eens voor zorgen dat je goede stappen maakt in je geestelijke gezondheid voordat je een nieuwe opleiding induikt, maar dat ben ik. Mocht het tegenvallen dan ben je zo weer terug bij af namelijk.
Alles is gewoon klote man, ik heb echt geen zin meer in dit kutleven niet dat ik dood wil maar ik wil ook niet leven snap je?quote:Op zaterdag 20 februari 2021 19:10 schreef Treinhoer het volgende:
Ik heb ook een tijd een hele sombere periode door gemaakt. De meest gehoorde oplossing: Je moet gewoon stoppen met je zo kut voelen.
Mijn oplossing was de diagnose ADD. Door de diagnose en begeleiding en medicatie ging het stukken beter. Minder dingen mislukte en ik kreeg daardoor weer (zelf)vertrouwen en daardoor wilde ik weer dingen gaan doen.
Corona en shit alles is gewoon kut, thuis is alles klote, nergens rust alles jaagt mij op.quote:Op zaterdag 20 februari 2021 20:15 schreef Medusa666 het volgende:
[..]
Weet je ook een beetje de oorzaken van je depressie?
Drank gaat je zeker niet helpen.quote:
Gisteren flink gezopen maar dat gaat niet werken.
Ik wil zo graag hieruit geraken deze put waar ik in zit.
Maar het blijft maar hopeloos en slecht aanvoelen....
Ik weet gewoon niet hoe ik deze negatieve patronen uitkom.
Het is alsof elke dag slecht is, steeds maar slecht.
Ik ben gewoon aan het wachten tot de tijd voorbij is.
Als ik opsta wil ik niet uit bed en als ik naar bed moet weet ik niet hoe vroeg ik erin moet liggen.
Ik wil gewoon niet meer doorgaan op deze manier.
Maar ik weet niet hoe ik deze depressie doorbreek ik vind het moeilijk.
Alles is gewoon klote.
Lockdown en alles duurt te lang.... Mijn leven ligt nu anderhalf jaar stil
ik had alles goed op de rails, maar nu met corona lukt het gewoon niet.
Wat mij altijd geholpen heeft is relativeren, wat je ook hebt en waar je ook tegen aan loopt er zijn altijd ergere dingen en mensen die het slechter getroffen hebben.
Iedereen krijgt zijn portie shit in het leven, dus hoofd omhoog en gaan. Maar ik heb nooit contact met de ggz gehad ofzo, dus kan me moeilijk verplaatsen in mensen die zulke hulp nodig (denken te) hebben.
Is natuurlijk ontzettend makkelijk gezegd. Maar probeer wel te begrijpen dat het jouw negatieve gevoelens zijn die jou aansturen tot zelfsabotage. Daarmee gaat het niet over, maar het bewustzijn maakt wel dat je een realistische kijk blijft houden op jezelf.
Negatieve gevoelens gaan niet weg door ze te verdoven. Daarmee bedoel ik niet alleen maar verdovende middelen, maar eigenlijk alles wat je kan doen om jouw problemen te vergeten. Afleiding kan uiteraard wel helpen. (Het punt met drank en drugs is dat het verslavend kan zijn.) Maar ook afleiding gaat jouw problemen niet oplossen.
Negatieve gevoelens of een negatief zelfbeeld gaan ook niet weg door jezelf maar positieve gevoelens of een positief zelfbeeld aan te praten. Dat is weliswaar een trend van deze tijd: "denk positief en jouw leven zal positief zijn". Is complete bullshit! Dat is vergelijkbaar met tegen iemand die kanker heeft zeggen "Doe maar net alsof het er niet is en denk alleen maar aan de dingen die positief zijn en waarvan je een goed gevoel krijgt. En dan voel je je veel beter!"
Mensen zeggen dit soort dingen tegen jou, omdat ze zelf ook geen concrete oplossing kunnen bieden waardoor jij je direct beter gaat voelen. Vaak ontwijken ze daarmee met name voor zichzelf dat jij een probleem hebt: het is te confronterend voor henzelf dat een normale gozer zoals jij in een depressie kan komen - dat zou kunnen betekenen dat het hun ook kan overkomen. Het is daarom veiliger en makkelijker voor hen door ervan te maken dat jij te negatief denkt en dat het in werkelijkheid allemaal meevalt.
Laat je dus geen schuldgevoel aanpraten door hen. Adviezen van andere mensen kunnen absoluut weleens verhelderend zijn en jou nieuwe inzichten geven. Maar het is jouw leven en blijf vooral jezelf serieus nemen en ook hoe jij je voelt. Wat ik wel over negatieve gedachten kan zeggen, is dat je er wel voor kan kiezen om je erdoor te laten meeslepen of probeert jouw verstand erbij te houden en een realistische kijk vast te houden. Maar ga je vooral niet schuldig voelen dat je door negatieve gevoelens negatieve gedachten krijgt.
De problemen gaan wel weg als je of een manier zoekt waarmee je ze kan bestrijden. Of je zoekt een manier om ermee te kunnen leven. Het kan ook en/en zijn.
Jouw situatie heeft wel betrekking op iets wat jij jouw hele leven hebt, dus dat gaat niet zomaar weg. Stel dat je ruim 50 kilo aan overgewicht hebt, dan weet je dat je dat pas volledig kwijt kan zijn na ongeveer een jaar als je gezonder gaat leven. In dat geval is proberen aan te sturen van jouw gedachten wel zinvol, want als jij je blind blijft staren op die 50 kilo, dan voel je je meer klote en maak je het jezelf moeilijker om het doel te kunnen behalen. Maar als je het doel opbreekt in kleinere doelen die overzichtelijk zijn en voor jou haalbaar, dan bereik je uiteindelijk ook jouw einddoel.
Maar het belangrijkste is dat je rationeel blijft en blijft proberen om voor jezelf oplossingen te vinden waardoor je gelukkiger in het leven kan staan.
Wat de GGZ betreft: doe je best om zo eerlijk mogelijk en zo duidelijk mogelijk te verwoorden wat er in je omgaat, want als ze jou niet begrijpen, kunnen ze je niet helpen. Probeer te voorkomen dat je te snel aannames krijgt. Wees erop voorbereid dat ieder mens dus zij net zo goed te snel aannames krijgt. Is niet erg als je de gelegenheid krijgt en ook neemt om ze te corrigeren als ze iets anders denken dan wat er aan de hand is.
Een psycholoog zal proberen om gevoelens bij jou te triggeren, want daar gaat het immers om. Negatieve gevoelens kunnen alleen verwerkt worden als je je ervan bewust bent en ze snapt.
Wat ikzelf te vaak heb meegemaakt, is dat de behandelaar op jouw gevoelens inspeelt om de leiding te blijven houden. Dat moet je nooit toelaten! Bij problemen zoals miscommunicatie moet je gelijkwaardig kunnen communiceren om het op te lossen.
Zinvolle tijdsbesteding kan bijv. ook het opruimen van het huis betekenen. Dat geeft een kleine doch positieve impuls en een vorm van voldoening. Houd het simpel.
En wat ik zelf regelmatig doe is mijn bevindingen, gedachtes en wat er allemaal nog meer speelt in mijn hoofd op papier te zetten. Zo maak ik dat malen en chaotische gedachtes in mijn hoofd wat meer concreet en kan je beter zien wat je dwars zit. Nou ja, kan een tip zijn in ieder geval.
Ik wil iets als depressie ook niet perse bagatelliseren, maar wat ik wel vaak zie bij mensen is dat ze zich als een depressief figuur gaan identificeren, maar depressie is op zich een niet zoveel zeggend begrip. Je kan beter uitpluizen wat die depressie nou concreet inhoudt, want dan kan je er ook wat aan doen.
- de door jullie genoemde basisdingen brengen geen verandering in stemming terweeg
- de persoon krijgt deze basisdingen niet voor elkaar, hoe veel energie het voor diens gevoel ook kost om dit te proberen
En is dat niet het geval, dan heeft iemand dus geen depressie. Dan is diegene gewoon tijdelijk tegendraads of onwetend. Doen alsof zo iemand een depressie had wanneer dit was opgelost door basale activiteiten maakt het hele woord depressie een te groot woord in deze context.
[ Bericht 15% gewijzigd door geeninspiratie1235 op 02-03-2021 13:14:34 ]
Dat ben ik oneens met je. Ik ben afgelopen jaar zelf met een depressie gediagnosticeerd en het heeft mij 10 maanden gekost om hieruit te komen. De tips die hier worden genoemd (ritme aanbrengen in de dag, naar buiten gaan voor beweging, gedachten op papier zetten en kleine doelen stellen voor jezelf) hebben mij hier zeker bij geholpen. Het hebben van een depressie betekent niet dat je per definitie niets voor mekaar krijgt. Het kost echter wel veel meer moeite en dus energie om deze stappen te zetten, maar ik heb ze als bruikbaar ervaren.quote:
Misschien ben ik naief, maar is de hele essentie van een depressie nou niet juist dat men in 1 van de volgende situaties zit:
- de door jullie genoemde basisdingen brengen geen verandering in stemming terweeg
- de persoon krijgt deze basisdingen niet voor elkaar, hoe veel energie het voor diens gevoel ook kost om dit te proberen
En is dat niet het geval, dan heeft iemand dus geen depressie. Dan is diegene gewoon tijdelijk tegendraads of onwetend. Doen alsof zo iemand een depressie had wanneer dit was opgelost door basale activiteiten maakt het hele woord depressie een te groot woord in deze context.
Mijn therapeut legde mij uit hoe de neerwaartse spiraal bij depressie verloopt, die zal ik hier proberen uit te schrijven. Mij heeft het vorig jaar veel inzichten gegeven.
Wanneer je een depressie hebt, sluit je je af. Doordat je je afsluit, maak je minder mee. Doordat je minder mee maakt, heb je minder positieve ervaringen/momenten. Doordat je minder positieve ervaringen/momenten hebt, versterkt dit de depressie. De enige manier waarop deze vicieuze cirkel doorbreken kan worden, is door met regelmaat uit je bubbel te gaan en weer iets te ondernemen. Alleen dan is er demogelijkheid op positieve impulsen. Het is iets waar je geen zin in hebt en het kan heel veel energie kosten om je er alleen al toe te zetten.. Maar zolang je in je bed/ binnenshuis blijft, geďsoleerd van de buitenwereld, zal zich sowieso weinig positiefs voordoen..
@geeninspiratie1235 ; Ik denk dus dat je het op de verkeerde manier benaderd door te zeggen dat niets kan lukken wanneer je in een depressie zit. En dat wanneer iets wel lukt, je tegendraads of onwetend bent.
Met alle respect (Heb zo’n hekel aan die zin omdat daarna altijd gewoon iets respectloos volgt maar goed) die dingen die jij opnoemt zijn de dingen waarvan bijna ieder normaal mens weet dat het goed voor je is en dus ook doet of probeert te doen. Op Fok alleen al wordt het bijvoorbeeld wel 1000x herhaald. Als jij een psycholoog nodig had om erachter te komen dat dit behulpzaam kon zijn, dan vind ik dat inderdaad vrij onwetend. Ook hetgeen dat die psycholoog als soort van geheim onthulde, is dezelfde common sense die men op Fok verkondigt. Ik kan niet anders dan hieruit concluderen dat het label depressie totaal overbodig is. Immers, het is volgens jou en volgens die psycholoog gewoon alleen een situatie dat iemand niet genoeg beweegt, geen doelen stelt, niks van zichzelf op papier zet en weinig onderneemt, verder niks.quote:
Dat ben ik oneens met je. Ik ben afgelopen jaar zelf met een depressie gediagnosticeerd en het heeft mij 10 maanden gekost om hieruit te komen. De tips die hier worden genoemd (ritme aanbrengen in de dag, naar buiten gaan voor beweging, gedachten op papier zetten en kleine doelen stellen voor jezelf) hebben mij hier zeker bij geholpen. Het hebben van een depressie betekent niet dat je per definitie niets voor mekaar krijgt. Het kost echter wel veel meer moeite en dus energie om deze stappen te zetten, maar ik heb ze als bruikbaar ervaren.
Mijn therapeut legde mij uit hoe de neerwaartse spiraal bij depressie verloopt, die zal ik hier proberen uit te schrijven. Mij heeft het vorig jaar veel inzichten gegeven.
Wanneer je een depressie hebt, sluit je je af. Doordat je je afsluit, maak je minder mee. Doordat je minder mee maakt, heb je minder positieve ervaringen/momenten. Doordat je minder positieve ervaringen/momenten hebt, versterkt dit de depressie. De enige manier waarop deze vicieuze cirkel doorbreken kan worden, is door met regelmaat uit je bubbel te gaan en weer iets te ondernemen. Alleen dan is er demogelijkheid op positieve impulsen. Het is iets waar je geen zin in hebt en het kan heel veel energie kosten om je er alleen al toe te zetten.. Maar zolang je in je bed/ binnenshuis blijft, geďsoleerd van de buitenwereld, zal zich sowieso weinig positiefs voordoen..
@:geeninspiratie1235 ; Ik denk dus dat je het op de verkeerde manier benaderd door te zeggen dat niets kan lukken wanneer je in een depressie zit. En dat wanneer iets wel lukt, je tegendraads of onwetend bent.
Helemaal mee eens. Als ik last heb van een depressie (hoort bij mijn psychische probleem), dan probeer ik toch door te gaan. Uiteraard heb ik het voordeel dat ik fulltime werk, maar nu ook met thuiswerken of vrije dagen dwing ik mezelf om naar buiten te gaan.quote:
[..]
Dat ben ik oneens met je. Ik ben afgelopen jaar zelf met een depressie gediagnosticeerd en het heeft mij 10 maanden gekost om hieruit te komen. De tips die hier worden genoemd (ritme aanbrengen in de dag, naar buiten gaan voor beweging, gedachten op papier zetten en kleine doelen stellen voor jezelf) hebben mij hier zeker bij geholpen. Het hebben van een depressie betekent niet dat je per definitie niets voor mekaar krijgt. Het kost echter wel veel meer moeite en dus energie om deze stappen te zetten, maar ik heb ze als bruikbaar ervaren.
Mijn therapeut legde mij uit hoe de neerwaartse spiraal bij depressie verloopt, die zal ik hier proberen uit te schrijven. Mij heeft het vorig jaar veel inzichten gegeven.
Wanneer je een depressie hebt, sluit je je af. Doordat je je afsluit, maak je minder mee. Doordat je minder mee maakt, heb je minder positieve ervaringen/momenten. Doordat je minder positieve ervaringen/momenten hebt, versterkt dit de depressie. De enige manier waarop deze vicieuze cirkel doorbreken kan worden, is door met regelmaat uit je bubbel te gaan en weer iets te ondernemen. Alleen dan is er demogelijkheid op positieve impulsen. Het is iets waar je geen zin in hebt en het kan heel veel energie kosten om je er alleen al toe te zetten.. Maar zolang je in je bed/ binnenshuis blijft, geďsoleerd van de buitenwereld, zal zich sowieso weinig positiefs voordoen..
@:geeninspiratie1235 ; Ik denk dus dat je het op de verkeerde manier benaderd door te zeggen dat niets kan lukken wanneer je in een depressie zit. En dat wanneer iets wel lukt, je tegendraads of onwetend bent.
En naast wandelen helpt het mij ook om te fotograferen. Gewoon met mijn telefoon. Niet zozeer voor mooie plaatjes, maar om herinneringen te bewaren. En voorij is het een hobby die weinig moeite kost.
Overigens is het heel persoonlijk. Zelf zit ik bijvoorbeeld tijdens een depressie niet om drukte te wachten. Dus ik kies rustige omgevingen om te wandelen.
Ik kan me trouwens voorstellen wanneer je voor het eerst in een depressie belandt, alleen in bed wil blijven liggen, maar op langer termijn gaat dat niet helpen. Op een gegeven moment moet je er toch mee leren omgaan. Hoe moeilijk het ook is.
Ja, je moet wel he?! Alsof de maatschappij iets anders zou accepteren dan dat je gewoon doorgaat, zelfs psychologen accepteren dat niet. Ook met een bijstandsuitkering moet je tegenwoordig werken voor je geld en op z’n minst solliciteren wat wordt gecontroleerd en bij te weinig resultaat de frequentie eis opgevoerd . Dus ik denk dat er erg, erg weinig depressieve mensen zijn die de hele dag in bed liggen, tenzij ze financieel door iemand anders worden onderhouden.quote:Op woensdag 3 maart 2021 13:36 schreef Morrigan het volgende:
Helemaal mee eens. Als ik last heb van een depressie (hoort bij mijn psychische probleem), dan probeer ik toch door te gaan. Uiteraard heb ik het voordeel dat ik fulltime werk, maar nu ook met thuiswerken of vrije dagen dwing ik mezelf om naar buiten te gaan.
En naast wandelen helpt het mij ook om te fotograferen. Gewoon met mijn telefoon. Niet zozeer voor mooie plaatjes, maar om herinneringen te bewaren. En voorij is het een hobby die weinig moeite kost.
Overigens is het heel persoonlijk. Zelf zit ik bijvoorbeeld tijdens een depressie niet om drukte te wachten. Dus ik kies rustige omgevingen om te wandelen.
Ik kan me trouwens voorstellen wanneer je voor het eerst in een depressie belandt, alleen in bed wil blijven liggen, maar op langer termijn gaat dat niet helpen. Op een gegeven moment moet je er toch mee leren omgaan. Hoe moeilijk het ook is.
Met alle respect, heb je echt geen idee hoe respectloos jouw opmerking is? Prima dat jij niet gelooft dat depressie bestaat, maar dat moet je dat hier echt plaatsen? Begrijp je niet hoe pijnlijk dat is voor mensen die in een depressie zitten?quote:
[..]
Met alle respect (Heb zo’n hekel aan die zin omdat daarna altijd gewoon iets respectloos volgt maar goed) die dingen die jij opnoemt zijn de dingen waarvan bijna ieder normaal mens weet dat het goed voor je is en dus ook doet of probeert te doen. Op Fok alleen al wordt het bijvoorbeeld wel 1000x herhaald. Als jij een psycholoog nodig had om erachter te komen dat dit behulpzaam kon zijn, dan vind ik dat inderdaad vrij onwetend. Ook hetgeen dat die psycholoog als soort van geheim onthulde, is dezelfde common sense die men op Fok verkondigt. Ik kan niet anders dan hieruit concluderen dat het label depressie totaal overbodig is. Immers, het is volgens jou en volgens die psycholoog gewoon alleen een situatie dat iemand niet genoeg beweegt, geen doelen stelt, niks van zichzelf op papier zet en weinig onderneemt, verder niks.
Van mij je de hele dag in je bed liggen, maar op een gegeven moment ga je toch beseffen dat dat ook niet ideaal is. Buiten het financiële plaatje om.quote:
[..]
Ja, je moet wel he?! Alsof de maatschappij iets anders zou accepteren dan dat je gewoon doorgaat, zelfs psychologen accepteren dat niet. Ook met een bijstandsuitkering moet je tegenwoordig werken voor je geld en op z’n minst solliciteren wat wordt gecontroleerd en bij te weinig resultaat de frequentie eis opgevoerd . Dus ik denk dat er erg, erg weinig depressieve mensen zijn die de hele dag in bed liggen, tenzij ze financieel door iemand anders worden onderhouden.
Kijk, als je jong bent, dan zie je nog een heel leven voor je, maar op een gegeven moment denk je bij jezelf ‘Is dit wat ik de rest van mijn leven wil doen?’ En dan ga je voor jezelf doelen stellen om nog iets van het leven te maken.
Nu word ie helemaal mooi.. jij bagatelliseert zelf een depressie door te doen alsof het niets anders is dan luiheid en dan ga je mij lekker guilttrippen dat ik degene ben die kwetsend is.quote:Op woensdag 3 maart 2021 13:44 schreef Morrigan het volgende:
Met alle respect, heb je echt geen idee hoe respectloos jouw opmerking is? Prima dat jij niet gelooft dat depressie bestaat, maar dat moet je dat hier echt plaatsen? Begrijp je niet hoe pijnlijk dat is voor mensen die in een depressie zitten?
Weer zo’n rare aanname, ik heb nergens geschreven dat ik de hele dag in mijn bed lig en dat doe ik dan ook niet. En ik denk niet dat een depressie simpelweg inhoudt het niet stellen van doelen en dat als iemand die wel stelt de depressie dan over is. Is dat wel zo, dan is depressie dus gewoon hetzelfde als luiheid en heeft het ook geen speciaal label nodig.quote:Op woensdag 3 maart 2021 13:49 schreef Morrigan het volgende:
Van mij je de hele dag in je bed liggen, maar op een gegeven moment ga je toch beseffen dat dat ook niet ideaal is. Buiten het financiële plaatje om.
Kijk, als je jong bent, dan zie je nog een heel leven voor je, maar op een gegeven moment denk je bij jezelf ‘Is dit wat ik de rest van mijn leven wil doen?’ En dan ga je voor jezelf doelen stellen om nog iets van het leven te maken.
[ Bericht 7% gewijzigd door geeninspiratie1235 op 03-03-2021 13:59:10 ]
Iemand vraagt advies om om te gaan met depressie en de mensen die ervaring met depressie hebben, komen met tips.quote:
[..]
Nu word ie helemaal mooi.. jij bagatelliseert zelf een depressie door te doen alsof het niets anders is dan luiheid en dan ga je mij lekker guilttrippen dat ik degene ben die kwetsend is.
[..]
Weer zo’n rare aanname, ik heb nergens geschreven dat ik de hele dag in mijn bed lig en dat doe ik dan ook niet. En ik denk niet dat een depressie simpelweg inhoudt het niet stellen van doelen en dat als iemand die wel stelt de depressie dan over is. Is dat wel zo, dan is depressie dus gewoon hetzelfde als luiheid en heeft het ook geen speciaal label nodig.
Vervolgens doe jij net alsof al die mensen maar aanstellers en lui zijn. Tenslotte kun je in jouw ogen helemaal niks als je depressief bent.
En dan word je ook nog eens boos.
Door de jaren hier op het forum heb ik best wel een dikke huid gekweekt, maar dit is in mijn ogen best wel ‘next level’ respectloos.
Dus nogmaals, mensen met een depressie aanstellers en lui noemen is respectloos!
[ Bericht 76% gewijzigd door Lenny77 op 04-03-2021 10:55:42 ]
Nou, jij impliceert dat ze lui zijn en aanstellers. Ik benoem dat letterlijk en dan is het hek ineens van de dam. Dingen doen is toch de oplossing voor depressie schrijf je? Jij poneert hier letterlijk stellingen waaruit de enige mogelijke conclusie kan zijn dat depressie synoniem is aan luiheid, maar dat mag niet expliciet benoemd worden. Wat jij wil hoor.quote:
Iemand vraagt advies om om te gaan met depressie en de mensen die ervaring met depressie hebben, komen met tips.
Vervolgens doe jij net alsof al die mensen maar aanstellers en lui zijn. Tenslotte kun je in jouw ogen helemaal niks als je depressief bent.
En dan word je ook nog eens boos.
Door de jaren hier op het forum heb ik best wel een dikke huid gekweekt, maar dit is in mijn ogen best wel ‘next level’ respectloos.
Dus nogmaals, mensen met een depressie aanstellers en lui noemen is respectloos!
Geeninspiratie moet je gewoon negeren, die heeft nog nooit wat positiefs gepost op dit forum.quote:
[..]
Iemand vraagt advies om om te gaan met depressie en de mensen die ervaring met depressie hebben, komen met tips.
Vervolgens doe jij net alsof al die mensen maar aanstellers en lui zijn. Tenslotte kun je in jouw ogen helemaal niks als je depressief bent.
En dan word je ook nog eens boos.
Door de jaren hier op het forum heb ik best wel een dikke huid gekweekt, maar dit is in mijn ogen best wel ‘next level’ respectloos.
Dus nogmaals, mensen met een depressie aanstellers en lui noemen is respectloos!
De kern is vat krijgen op wat je wel en niet kan beďnvloeden in het leven. Dat lijkt een opendeur maar die principes toepassen in het dagelijks leven vergt oefening.
Het werkt erg inspirerende om te lezen dat de zaken waar mensen vandaag mee zitten 2000 jaar geleden ook al mensen dwars zat.
Depressie is erg vervelend en zeker niet iets om je vooe te schamen.
Ik ben al zeer trots op je dat je 3 weken sober bent geweest! Dont let perfect be the enemy of good. Je erkent dat je een probleem hebt en bent werkt eraan. Dan ben je al over de helft, want vaak duurt het lang voordat het probleem aan het ligt komt.
Hele rare reactie. Het enige wat ik deed was conclusies trekken uit haar verhaal. Maar blijkbaar mag zij van alles impliceren wat evengoed kwetsend kan zijn, maar mag iemand dat niet benoemen. Ik heb niks geschreven wat zij niet ook schreef qua achterliggende boodschap. Echt totaal onlogisch deze reacties.quote:
Geeninspiratie moet je gewoon negeren, die heeft nog nooit wat positiefs gepost op dit forum.
Ja ze had in mijn topic ook al zulke vreemde reacties, daar ging ik nog redelijk mild op in maar nu is me wel het een en ander duidelijk jaquote:
[..]
Geeninspiratie moet je gewoon negeren, die heeft nog nooit wat positiefs gepost op dit forum.
Wat is je dan precies duidelijk geworden?quote:Op donderdag 4 maart 2021 10:01 schreef Fok-it het volgende:
Ja ze had in mijn topic ook al zulke vreemde reacties, daar ging ik nog redelijk mild op in maar nu is me wel het een en ander duidelijk ja
Zoals hierboven al staat, filosofie kan een goed hulpmiddel zijn zeker als je er geďnteresseerd in bent gezien het hebben van de juiste mindset cruciaal is tegen negatieve momenten in je leven. Daar kan geen anti-depressiva tegenop.
Ik kan me er iets bij voorstellen!quote:
Gisteren flink gezopen maar dat gaat niet werken.
Ik wil zo graag hieruit geraken deze put waar ik in zit.
Maar het blijft maar hopeloos en slecht aanvoelen....
Ik weet gewoon niet hoe ik deze negatieve patronen uitkom.
Het is alsof elke dag slecht is, steeds maar slecht.
Ik ben gewoon aan het wachten tot de tijd voorbij is.
Als ik opsta wil ik niet uit bed en als ik naar bed moet weet ik niet hoe vroeg ik erin moet liggen.
Ik wil gewoon niet meer doorgaan op deze manier.
Maar ik weet niet hoe ik deze depressie doorbreek ik vind het moeilijk.
Alles is gewoon klote.
Lockdown en alles duurt te lang.... Mijn leven ligt nu anderhalf jaar stil
ik had alles goed op de rails, maar nu met corona lukt het gewoon niet.
Het schijnt dat er hele goede resultaten geboekt worden met microdosing van paddo's. Hierbij neem je iedere dag, of volgens een bepaald schema (dat zo is ingedeeld dat het rekening houdt met tolerantie en dit tegen gaat) een kleine dosis (1 of 2 steeltjes) paddestoelen. Een microdosis. Te weinig om van te gaan trippen, maar wel zo dat je de stof psylocybine binnen krijgt. Dit schijnt heel erg goed te werken tegen depressies, zegt men. Ketamine zou ook goede resultaten geven.
Zelf heb ik wél ervaring met microdosing, maar niet met echte, langdurige depressie. Kan er dus zelf niet over oordelen. Maar goed, men is er hoopvol over. Ik zou zeggen verdiep je er eens in:
https://www.google.nl/sea(...)NlCKUQ4dUDCAY&uact=5
Hier ben ik het niet mee eens.quote:
[..]
Geeninspiratie moet je gewoon negeren, die heeft nog nooit wat positiefs gepost op dit forum.
Ja, ze heeft een aparte post-stijl, maar vaker zijn ze ook van toegevoegde waarde.
Plus ze steekt altijd veel moeite in haar posts!
https://www.ggznieuws.nl/(...)ijn-tegen-depressie/
De belangrijkste stap heb je al gezet, namelijk met de GGZ aan de gang gaan. Helaas is dit een langdurig traject, en is je depressie niet van de ene op de andere dag voorbij.quote:
[..]
Nee ik ga opleiding doen in september en werk nu met ggz aan mijn problemen.
Vorige week een diagnose gekregen, maar ik snap dat allemaal niet zo.
Krijg er nog wat uitleg over.
Verder... sporten! Hoe moeilijk het nu ook lijkt, en hoe weinig zin je er in hebt. Ga bewegen.
Dan snap ik dat er ook andere zijn die zeggen ga sporten en zo. Alleen ja als ik niet eens fatsoenlijk kan koken omdat ik helemaal op ben, hoe moet ik dan gaan sporten? Ik ben het wel eens met jullie dat als ik normaal zou koken, beetje zou wandelen etc het me beter zou gaan. Alleen het probleem is, ik kan die stap niet zetten.
Het is beetje alsof ik een pion in mens erger je niet ben en ik krijg maar geen 6 gegooid. Ik sta bevroren. Ik besef me ook dat dit slecht is, maar om nu te gaan wandelen of te bewegen voelt voor mij alsof ik een hele hoge berg moet beklimmen, ik zie die berg en dan voel ik mij geďntimideerd dus draai ik me om of blijf ik liever in bed liggen.
Of ik neem weer alcohol na 3 weken clean heb ik vorige week een grote zuip sessie gehad en nu gisteren weer, ik probeer het te beperken tot 1x in de week. Maar het voelt gewoon dat ik er niet uit kom, dat ik die mens erger je niet pion ben en geen zes krijg gegooid.
Ik snap dat de adviezen als ga sporten, ga koken etc gegeven worden. Maar het punt is, als ik dat allemaal kon doen was ik nu ook niet zo depressief als ik nu ben. En ik denk ook niet dat ik lui ben, maar het voelt alsof alles zo zwaar is. Dingen die ik vroeger even deed, vereisen nu heel veel energie. Depressie voelt voor mij beetje alsof ik hele zware rugzak op mijn rug heb die ik maar net kan dragen, en dan is alles gezegd. Laat staan dat ik met die rugzak op dit of dat kan doen.
Ik snap dat ik niet moet hangen in die slachtoffer rol en ik snap ook dat ik naar voren moet kijken, maar het voelt alsof ik maar net mijn hoofd boven water kan houden. Misschien dat positieve veranderingen maken mij daarbij kunnen helpen, maar daarvoor moet ik meer ruimte hebben, dat gewicht moet uit de rugzak. Als ik wat minder zorgen had, wat minder stress thuis, dan zou het misschien lukken.
Maar zoals jullie weten zitten we in een lockdown. Ik denk als vrienden mij konden komen opzoeken en mij mee zouden sleuren dan zou dat gewicht op mijn rug door hun gedragen worden. Dan liet ik me misschien overhalen om eens dagje te gaan zwemmen of te chillen, dan zou het misschien wat beter gaan. Zou ik een doel hebben.
Maar nu ben ik leeg of misschien niet leeg, ik zit vol. Helemaal vol met al dat gewicht en dat gewicht zelf is gewoon gewicht. Het is geen passie voor een hobby of een wil of zo. Die lockdown maakt mij kapot. Alles wat ik kan doen is wandelen fatsoenlijk koken, schrijven op een blaadje hoe ik mij voel. Maar ik kan verder niks..... Het is alsof ik me nu helemaal uit de depressie moet trekken maar ga op een stoel zitten en probeer jezelf met stoel en al op te tillen dat gaat niet, zo voelt het voor mij ook nu.
Ik heb gewoon wat support nodig of zo, maar zolang corona er is en mijn thuis situatie slecht is, kan ik ook niks doen. Ik kan daarom heel goed begrijpen wat geeninspiratie zegt, en kan ook begrijpen wat andere zeggen. Maar ik denk dat we misschien allemaal dingen anders ervaren. Depressie is depressie, maar is niet als een appel en zelfs bij appels heb je pink ladies of weer andere soorten. Misschien dat mijn persoonlijke situatie meer aansluit bij @geeninspiratie 1235
Wil niet zeggen dat adviezen van andere slecht zijn, maar ik denk dat dit adviezen zijn voor als ik beetje weer grip heb op mijn leven. Dat de lockdown misschien weg is, ik weer met vrienden kan afspreken, thuis rust is en ik vandaaruit kan opbouwen.
Dit schreef ik eerder ergens maar het werd verwijderd. Ik vind wel dat mensen dit serieuzer mogen nemen.quote:
Ik kan me er iets bij voorstellen!
Het schijnt dat er hele goede resultaten geboekt worden met microdosing van paddo's. Hierbij neem je iedere dag, of volgens een bepaald schema (dat zo is ingedeeld dat het rekening houdt met tolerantie en dit tegen gaat) een kleine dosis (1 of 2 steeltjes) paddestoelen. Een microdosis. Te weinig om van te gaan trippen, maar wel zo dat je de stof psylocybine binnen krijgt. Dit schijnt heel erg goed te werken tegen depressies, zegt men. Ketamine zou ook goede resultaten geven.
Zelf heb ik wél ervaring met microdosing, maar niet met echte, langdurige depressie. Kan er dus zelf niet over oordelen. Maar goed, men is er hoopvol over. Ik zou zeggen verdiep je er eens in:
https://www.google.nl/sea(...)NlCKUQ4dUDCAY&uact=5
Bedankt en dat laatste is wel zo iig ik doe moeite om logisch na proberen te denken en bronnen te zoeken.quote:
[..]
Hier ben ik het niet mee eens.
Ja, ze heeft een aparte post-stijl, maar vaker zijn ze ook van toegevoegde waarde.
Plus ze steekt altijd veel moeite in haar posts!
Dat laatste is inderdaad gemakkelijk gezegd, want je emoties zijn juist bezig met je ratio te overtuigen dat alles somber en zwart is. Realiseer je dat je gevoelens bezig zijn.
Uiteindelijk is het een kwestie van de tijd uitzitten en accepteren dat het allemaal je gevoel is.
Meestal is er iets gebeurd dat je geraakt heeft en waardoor je in de war bent, je weet niet meer wat je wil. Probeer aan jezelf te werken zo veel als je kunt, maar als je het niet kunt moet je dat ook accepteren en wachten totdat je een sterker moment hebt.
Veel mensen adviseren je met: "ga leuke dingen doen, zoek hobbies, doe gek" Die mensen snappen het niet. Dat is hetzelfde als tegen iemand in een rolstoel zeggen: "ga een lekker stukje hardlopen, dat doe ik ook, daar knap je van op."
Als je zin hebt om op de bank of onder een deken te liggen dan doe je dat gewoon lekker, de tijd uitzitten er rustig over nadenken en jezelf troosten. Dit is de meditatie waar je lichaam je om vraagt. Luister daar naar en ga niet dingen doen waar je je niet gemakkelijk bij voelt.
Dat gevoel had ik ook al, dat zo'n post wel eens verwijderd kan worden hier. Slaat totaal nergens op en heel onterecht, en zou ik ook wel een beetje boos om worden als dat gebeurt.quote:
Dit schreef ik eerder ergens maar het werd verwijderd. Ik vind wel dat mensen dit serieuzer mogen nemen.
Bekrompenheid, en niet buiten de gebaande paden kunnen denken...
Vandaar ook dat ik maar even 'ggznieuws' heb gelinkt, die er een artikel over heeft.
De wetenschap neemt het ook steeds serieuzer.
Deed vaker afspreken met mijn vriendin en een vriendengroep. Gingen vaker zwemmen. Vriendin heeft het uitgemaakt want in corona konden we elkaar maar minder zien had geen zin. Dat was ook wel een klap.... Na anderhalfjaar boem.... Toen kwam ik erachter dat ze nu met iemand anders is.quote:
Wat deed je voor de lockdown dan anders waar je nu dat lege gevoel door hebt gekregen? Misschien kan je hetgeen wat je nu mist proberen op een andere maar redelijk vergelijkbare manier proberen aan te vullen
Mijn vriendengroep en ik ook hebben vooral ouders die bang zijn. En ik merk dat ik door deze corona crisis het vertrouwen kwijtraak in alles en iedereen.
quote:
[..]
Dat gevoel had ik ook al, dat zo'n post wel eens verwijderd kan worden hier. Slaat totaal nergens op en heel onterecht, en zou ik ook wel een beetje boos om worden als dat gebeurt.
Bekrompenheid, en niet buiten de gebaande paden kunnen denken...
Vandaar ook dat ik maar even 'ggznieuws' heb gelinkt, die er een artikel over heeft.
De wetenschap neemt het ook steeds serieuzer.
Ik denk dat de mods echt wel hun best doen. Je kan nooit iedereen tegelijk blij maken. Dit is niet de fout van de mods hier, maar denk van de politiek die hier nog altijd tegen is. Als dit echt werkt en mensen kan helpen moet de wetenschap er meer meedoen. Denk dat de mods daar weinig aan kunnen doen. Als het algemeen geaccepteerd was zou het denk ik ook niet verwijderd worden.quote:
[..]
Dit schreef ik eerder ergens maar het werd verwijderd. Ik vind wel dat mensen dit serieuzer mogen nemen.
[..]
Bedankt en dat laatste is wel zo iig ik doe moeite om logisch na proberen te denken en bronnen te zoeken.
Ikzelf heb er geen problemen mee.quote:
[..]
Dat gevoel had ik ook al, dat zo'n post wel eens verwijderd kan worden hier. Slaat totaal nergens op en heel onterecht, en zou ik ook wel een beetje boos om worden als dat gebeurt.
Bekrompenheid, en niet buiten de gebaande paden kunnen denken...
Vandaar ook dat ik maar even 'ggznieuws' heb gelinkt, die er een artikel over heeft.
De wetenschap neemt het ook steeds serieuzer.
Ik denk dan gewoon even verder aan users die dan vol in de paddo's springen. Dus niet gedoseerd en niet veilg. En sommige users met een psychose-gevoeligheid kunnen daar wel eens heel nare gevolgen van hebben.
Daarom moedigen we het gebruik van drank of andere geestverruimende middelen niet aan.
De éne gaat daar wijs mee om, de ander maakt alles kapot.
Dat is dus nadrukkelijk NIET de bedoeling met microdosing. Het is echt de bedoeling enkel de stof binnen te krijgen in heel lage dosis. Trippen is idd riskant en moedig ik niet aan persoonlijk.quote:
Ikzelf heb er geen problemen mee.
Ik denk dan gewoon even verder aan users die dan vol in de paddo's springen. Dus niet gedoseerd en niet veilg. En sommige users met een psychose-gevoeligheid kunnen daar wel eens heel nare gevolgen van hebben.
Daarom moedigen we het gebruik van drank of andere geestverruimende middelen niet aan.
De éne gaat daar wijs mee om, de ander maakt alles kapot.
Je schijnt overigens ook capsules en supplementen te hebben op dit gebied. Dat is wellicht wel de meest veilige manier. Maar zelf geen ervaring mee.
[ Bericht 7% gewijzigd door Maharski op 04-03-2021 12:27:02 ]
Ja klopt, daarom is je bijdrage met artikel ook helemaal goedquote:
[..]
Dat is dus nadrukkelijk NIET de bedoeling met microdosing. Het is echt de bedoeling enkel de stof binnen te krijgen in heel lage dosis. Trippen is idd riskant en moedig ik niet aan persoonlijk.
!We zijn er bijna de coronacrisis is bijna achter de rug. Nog 2 a 3 seizoenen ofterwijl een paar maanden nog.quote:
Gisteren flink gezopen maar dat gaat niet werken.
Ik wil zo graag hieruit geraken deze put waar ik in zit.
Maar het blijft maar hopeloos en slecht aanvoelen....
Ik weet gewoon niet hoe ik deze negatieve patronen uitkom.
Het is alsof elke dag slecht is, steeds maar slecht.
Ik ben gewoon aan het wachten tot de tijd voorbij is.
Als ik opsta wil ik niet uit bed en als ik naar bed moet weet ik niet hoe vroeg ik erin moet liggen.
Ik wil gewoon niet meer doorgaan op deze manier.
Maar ik weet niet hoe ik deze depressie doorbreek ik vind het moeilijk.
Alles is gewoon klote.
Lockdown en alles duurt te lang.... Mijn leven ligt nu anderhalf jaar stil
ik had alles goed op de rails, maar nu met corona lukt het gewoon niet.
Dus hoe kun je rust krijgen wat is de oplossing denk je?quote:Corona en shit alles is gewoon kut, thuis is alles klote, nergens rust alles jaagt mij op.
Dus gewoon niet doen. Je hoeft niet te bewegen. Laat die berg met rust je hoeft hem niet te beklimmen.quote:Het is beetje alsof ik een pion in mens erger je niet ben en ik krijg maar geen 6 gegooid. Ik sta bevroren. Ik besef me ook dat dit slecht is, maar om nu te gaan wandelen of te bewegen voelt voor mij alsof ik een hele hoge berg moet beklimmen, ik zie die berg en dan voel ik mij geďntimideerd dus draai ik me om of blijf ik liever in bed liggen.
Je hoeft je hoofd niet boven water te houden zink maar in het water. Ga het diepe in.quote:Ik snap dat ik niet moet hangen in die slachtoffer rol en ik snap ook dat ik naar voren moet kijken, maar het voelt alsof ik maar net mijn hoofd boven water kan houden. Misschien dat positieve veranderingen maken mij daarbij kunnen helpen, maar daarvoor moet ik meer ruimte hebben, dat gewicht moet uit de rugzak. Als ik wat minder zorgen had, wat minder stress thuis, dan zou het misschien lukken.
Dus hoe kun je er voor zorgen dat je minder stress hebt thuis? Of meer ruimte hebt?
Kunnen jij en je vrienden niet een coronatest doen en niet met anderen in contact komen en als blijkt dat je veilig bent, dan elkaar opzoeken en chillen. En die vrienden en jij hebben dan geen contact met anderen, dan kun je dus toch met elkaar chillen. Misschien een idee?quote:Maar zoals jullie weten zitten we in een lockdown. Ik denk als vrienden mij konden komen opzoeken en mij mee zouden sleuren dan zou dat gewicht op mijn rug door hun gedragen worden. Dan liet ik me misschien overhalen om eens dagje te gaan zwemmen of te chillen, dan zou het misschien wat beter gaan. Zou ik een doel hebben.
Wat als je gewoon op een blaadje schrijft en of probeert te brainstormen hoe je support krijgt, met je vrienden kunt afspreken en thuis rust krijgt? Hoe kun je dat nu realiseren / oplossen? Misschien kunnen je vrienden je helpen met deze doelen? Of je kan het vragen aan een hulpverlener hoe hij deze problemen nu tijdens de lockdown kan oplossen of ideen heeft?quote:Ik heb gewoon wat support nodig of zo, maar zolang corona er is en mijn thuis situatie slecht is, kan ik ook niks doen.
Wil niet zeggen dat adviezen van andere slecht zijn, maar ik denk dat dit adviezen zijn voor als ik beetje weer grip heb op mijn leven. Dat de lockdown misschien weg is, ik weer met vrienden kan afspreken, thuis rust is en ik vandaaruit kan opbouwen.
Super erg voor je
zeer veel sterkte gewenst!Mijn perspectief: in Afrika hebben ze de luxe niet om depressief te zijn, maar afijn.
Waarom verdiep je je niet in zaken nu?
Crypto, IT, video-editing... allerlei zaken die Anne Frank ook niet kon doen ten tijde van het onderduiken.
Je leeft in een luxe tijd man!
En dan ben je weer een topper
Iedereen staat het natuurlijk vrij om ander soort posts te waarderen. Het is alleen goed voor mensen om te weten dat zij consequent negatief is over mannen/relaties/de maatschappij/professionals. Die lijn komt in alle topics terug.quote:
[..]
Hier ben ik het niet mee eens.
Ja, ze heeft een aparte post-stijl, maar vaker zijn ze ook van toegevoegde waarde.
Plus ze steekt altijd veel moeite in haar posts!
Dus voor TS is het wel handig om te weten met wat voor soort user je te maken hebt. Daarmee kan je de inhoud van de post in een context plaatsen.
Mensen die ervaring hebben met depressie begrijpen echt wel dat het heel moeilijk is om in beweging te komen. Het voelt tenslotte alsof je verlamd bent.quote:Op donderdag 4 maart 2021 11:36 schreef Boze_Eend het volgende:
Heb beetje alle reacties gelezen maar ik kan niet zeggen dat geeninspiratie ongelijk heeft. Voor mij is het probleem nu even dat de dingen doen als sporten gewoon niet werken. Ik heb al moeite om normaal te koken, ik leef op kant en klaar maaltijden als diepvries pizza's en zo.
Dan snap ik dat er ook andere zijn die zeggen ga sporten en zo. Alleen ja als ik niet eens fatsoenlijk kan koken omdat ik helemaal op ben, hoe moet ik dan gaan sporten? Ik ben het wel eens met jullie dat als ik normaal zou koken, beetje zou wandelen etc het me beter zou gaan. Alleen het probleem is, ik kan die stap niet zetten.
Het is beetje alsof ik een pion in mens erger je niet ben en ik krijg maar geen 6 gegooid. Ik sta bevroren. Ik besef me ook dat dit slecht is, maar om nu te gaan wandelen of te bewegen voelt voor mij alsof ik een hele hoge berg moet beklimmen, ik zie die berg en dan voel ik mij geďntimideerd dus draai ik me om of blijf ik liever in bed liggen.
Of ik neem weer alcohol na 3 weken clean heb ik vorige week een grote zuip sessie gehad en nu gisteren weer, ik probeer het te beperken tot 1x in de week. Maar het voelt gewoon dat ik er niet uit kom, dat ik die mens erger je niet pion ben en geen zes krijg gegooid.
Ik snap dat de adviezen als ga sporten, ga koken etc gegeven worden. Maar het punt is, als ik dat allemaal kon doen was ik nu ook niet zo depressief als ik nu ben. En ik denk ook niet dat ik lui ben, maar het voelt alsof alles zo zwaar is. Dingen die ik vroeger even deed, vereisen nu heel veel energie. Depressie voelt voor mij beetje alsof ik hele zware rugzak op mijn rug heb die ik maar net kan dragen, en dan is alles gezegd. Laat staan dat ik met die rugzak op dit of dat kan doen.
Ik snap dat ik niet moet hangen in die slachtoffer rol en ik snap ook dat ik naar voren moet kijken, maar het voelt alsof ik maar net mijn hoofd boven water kan houden. Misschien dat positieve veranderingen maken mij daarbij kunnen helpen, maar daarvoor moet ik meer ruimte hebben, dat gewicht moet uit de rugzak. Als ik wat minder zorgen had, wat minder stress thuis, dan zou het misschien lukken.
Maar zoals jullie weten zitten we in een lockdown. Ik denk als vrienden mij konden komen opzoeken en mij mee zouden sleuren dan zou dat gewicht op mijn rug door hun gedragen worden. Dan liet ik me misschien overhalen om eens dagje te gaan zwemmen of te chillen, dan zou het misschien wat beter gaan. Zou ik een doel hebben.
Maar nu ben ik leeg of misschien niet leeg, ik zit vol. Helemaal vol met al dat gewicht en dat gewicht zelf is gewoon gewicht. Het is geen passie voor een hobby of een wil of zo. Die lockdown maakt mij kapot. Alles wat ik kan doen is wandelen fatsoenlijk koken, schrijven op een blaadje hoe ik mij voel. Maar ik kan verder niks..... Het is alsof ik me nu helemaal uit de depressie moet trekken maar ga op een stoel zitten en probeer jezelf met stoel en al op te tillen dat gaat niet, zo voelt het voor mij ook nu.
Ik heb gewoon wat support nodig of zo, maar zolang corona er is en mijn thuis situatie slecht is, kan ik ook niks doen. Ik kan daarom heel goed begrijpen wat geeninspiratie zegt, en kan ook begrijpen wat andere zeggen. Maar ik denk dat we misschien allemaal dingen anders ervaren. Depressie is depressie, maar is niet als een appel en zelfs bij appels heb je pink ladies of weer andere soorten. Misschien dat mijn persoonlijke situatie meer aansluit bij @:geeninspiratie 1235
Wil niet zeggen dat adviezen van andere slecht zijn, maar ik denk dat dit adviezen zijn voor als ik beetje weer grip heb op mijn leven. Dat de lockdown misschien weg is, ik weer met vrienden kan afspreken, thuis rust is en ik vandaaruit kan opbouwen.
Verder zou ik niet te grote stappen proberen te maken. Sporten geeft je een goed gevoel, het is misschien een te grote stap als je midden in een depressie zit.
Je geeft trouwens aan dat je vrienden hebt, is er geen maat met wie je kunt wandelen. Neem je wat eten en drinken mee en dan samen plannen maken voor na de lockdown. Een vooruitzicht kan een mens ook hoop geven.
Daarmee doe je echt iets met je vrienden en ondertussen heb je een goed gesprek.
Een ander platform is Vassal, daar kan je verschillende bordspellen gratis online in real time spelen.
Ook worden er nog veel online lezingen en andere activiteiten georganiseerd. Kijk eens of een vereniging/hobby iets waar jij interesse in hebt dit ook doet. Op deze manier kom je ook weer met nieuwe mensen in contact.
Verder helpt de komst van de lente hopelijk mee. Beter weer = beter in je vel zitten voor de meeste mensen. Misschien kun je een dagje strand plannen met vrienden? Heb je iets om naar uit te kijken.
Die denken: Ik maak plezier, ben gelukkig en ik lach. Waarom doen zij dat niet? Ik doe dat ook en het is zo gemakkelijk. Ik ben een optimist, wat een pessimistische mensen met een depressie. Ze doen het zichzelf aan en het is gewoon hun eigen domme keuze om zo te zijn. Zet gewoon even die knop om en wordt zoals ik.
Zij denken dat het een keuze is en zien niet in dat het een echte ziekte is. Als je hoofdpijn hebt heb je ook geen zin om allerlei dingen te ondernemen. Depressie kan je op dezelfde manier thuishouden als een hoofdpijntje maar het kan ook erger zijn.
Juist hierdoor gaan depressieve mensen zich extra schuldig voelen. Het lukt ze niet om dingen te gaan doen die anderen hun aanbevelen of zijn er niet in de mood voor. Ze voelen zich dan al slecht en omdat ze niet het advies van anderen opvolgen om dingen te gaan doen voelen ze zich nog slechter.
Je moet zo iemand lekker laten doen waar hij/zij zich goed bij voelt, of beter gezegd het minst slecht bij voelt. Geef hem/haar de tijd om zelf uit die put te klimmen. Het is een stijd die je zelf zult moeten leveren, niemand anders kan dat doen, alleen jijzelf. De tegenstander waar je tegen vecht is je eigen gevoel. Je wapen is je eigen brein, je eigen ratio.
Het grappige is dat wanneer je je gelukkig voelt en het gevoel hebt dat alles klopt, dat je dan juist je gevoel moet gebruiken om tegen je ratio te strijden. Genieten is namelijk niet rationeel en eigenlijk is genieten het enige en uiteindelijke levensdoel.
Geen medicatie/drugs gebruiken trouwens. Of je nou sterk of zwak bent. Niet doen. Hooguit als je niet kunt slapen kun je ergens om vragen. Als je die strijd zelf wint, zonder medicatie, ben je weer extra happy en zelfverzekerd daarna.
Als het echt chronisch is, dan is er meer aan de hand en heb je echte hulp nodig. Voor de meeste mensen weet ik dat je er uiteindelijk altijd uitkomt en je later afvraagt waarom je je nou zo slecht voelde. Dat is omdat je ratio weer de baas is over je gevoel.
Kort samengevat: Negeer adviezen als "ga leuke dingen doen". Doe wat jouw lichaam je adviseert. Behalve drugs of medicijnen.
Ik mag dan zelf geen drepressie hebben gehad maar een ex van mij wel. Dus ik heb van dichtbij gezien in wat voor spiraal zij zat. Ook daar speelde alchohol, niet je bed uit kunnen komen, uitzichtloosheid etc een rol.quote:
Zoals ik al eerder zei. Het advies "dingen doen, nieuwe hobbies, nieuwe vrienden zoeken, lol maken, lachen/gieren" is echt een advies van mensen die niet weten wat depressie is.
Die denken: Ik maak plezier, ben gelukkig en ik lach. Waarom doen zij dat niet? Ik doe dat ook en het is zo gemakkelijk. Ik ben een optimist, wat een pessimistische mensen met een depressie. Ze doen het zichzelf aan en het is gewoon hun eigen domme keuze om zo te zijn. Zet gewoon even die knop om en wordt zoals ik.
Zij denken dat het een keuze is en zien niet in dat het een echte ziekte is. Als je hoofdpijn hebt heb je ook geen zin om allerlei dingen te ondernemen. Depressie kan je op dezelfde manier thuishouden als een hoofdpijntje maar het kan ook erger zijn.
Juist hierdoor gaan depressieve mensen zich extra schuldig voelen. Het lukt ze niet om dingen te gaan doen die anderen hun aanbevelen of zijn er niet in de mood voor. Ze voelen zich dan al slecht en omdat ze niet het advies van anderen opvolgen om dingen te gaan doen voelen ze zich nog slechter.
Je moet zo iemand lekker laten doen waar hij/zij zich goed bij voelt, of beter gezegd het minst slecht bij voelt. Geef hem/haar de tijd om zelf uit die put te klimmen. Het is een stijd die je zelf zult moeten leveren, niemand anders kan dat doen, alleen jijzelf. De tegenstander waar je tegen vecht is je eigen gevoel. Je wapen is je eigen brein, je eigen ratio.
Het grappige is dat wanneer je je gelukkig voelt en het gevoel hebt dat alles klopt, dat je dan juist je gevoel moet gebruiken om tegen je ratio te strijden. Genieten is namelijk niet rationeel en eigenlijk is genieten het enige en uiteindelijke levensdoel.
Geen medicatie/drugs gebruiken trouwens. Of je nou sterk of zwak bent. Niet doen. Hooguit als je niet kunt slapen kun je ergens om vragen. Als je die strijd zelf wint, zonder medicatie, ben je weer extra happy en zelfverzekerd daarna.
Als het echt chronisch is, dan is er meer aan de hand en heb je echte hulp nodig. Voor de meeste mensen weet ik dat je er uiteindelijk altijd uitkomt en je later afvraagt waarom je je nou zo slecht voelde. Dat is omdat je ratio weer de baas is over je gevoel.
Kort samengevat: Negeer adviezen als "ga leuke dingen doen". Doe wat jouw lichaam je adviseert. Behalve drugs of medicijnen.
Met een depressie zit je in een negatieve spiraal, dat is eerder ook al gezegd door iemand anders hier.
Door met vrienden wat te doen of lekker te hobbyen breek je die spiraal. Dat betekent niet dat je depressie dat meteen weg is maar wel dat je de trend aan het keren bent.
Over die negatieve spiraal ben ik het met je eens. Stel het gaat daardoor niet goed op je werk dan worden de zorgen nog groter dan dat je had.quote:
[..]
Ik mag dan zelf geen drepressie hebben gehad maar een ex van mij wel. Dus ik heb van dichtbij gezien in wat voor spiraal zij zat. Ook daar speelde alchohol, niet je bed uit kunnen komen, uitzichtloosheid etc een rol.
Met een depressie zit je in een negatieve spiraal, dat is eerder ook al gezegd door iemand anders hier.
Door met vrienden wat te doen of lekker te hobbyen breek je die spiraal. Dat betekent niet dat je depressie dat meteen weg is maar wel dat je de trend aan het keren bent.
Echter ben ik het niet met je eens dat je dingen zou moeten doen waar je geen zin in hebt. Stel je hebt geen zin in vrienden, ga dan niet naar vrienden. Waarom zou daar de spiraal van omkeren? Als je je niet op je gemak voelt kunnen vrienden mogelijk overweldigend zijn. Als je je er goed bij voelt, of bijvoorbeeld slechts 1 of 2 vrienden, dan moet je dat zeker doen.
Idem met hobbies. Doe waar je zin in hebt. Maar dat geldt ook voor mensen zonder depressie.
Bedankt dat jij het iig niet met mij oneens bent zoals de anderen. Ik voel me ook zoals jij, ik zou het zelf bij mezelf geen depressie noemen (want ik ben niet heel verdrietig gelukkig ofzo) maar ik heb gewoon nergens zin in, of ik heb ergens zin in maar als ik het dan doe en ook echt actief positief denk dan lukken dingen alsnog niet. Ik ben geenszins een persoon die de hele dag in bed blijft liggen, ik doe bijna alles wat ik moet doen. Ik heb zelf echt het gevoel dat naast geforceerd positief denken (omdat als je dingen leest van anderen die positief zijn het toch wel wat helpt als het niet in het dagelijks leven is dan iig op het moment dat je het leest) , blijven probere om je levensstijl te verbeteren (ook al lukt het niet maar iig steeds opnieuw het blijven proberen) dat het enige dat helpt fysieke ondersteuning in de vorm van supplementen of medicatie is.quote:
Heb beetje alle reacties gelezen maar ik kan niet zeggen dat geeninspiratie ongelijk heeft. Voor mij is het probleem nu even dat de dingen doen als sporten gewoon niet werken. Ik heb al moeite om normaal te koken, ik leef op kant en klaar maaltijden als diepvries pizza's en zo.
Dan snap ik dat er ook andere zijn die zeggen ga sporten en zo. Alleen ja als ik niet eens fatsoenlijk kan koken omdat ik helemaal op ben, hoe moet ik dan gaan sporten? Ik ben het wel eens met jullie dat als ik normaal zou koken, beetje zou wandelen etc het me beter zou gaan. Alleen het probleem is, ik kan die stap niet zetten.
Het is beetje alsof ik een pion in mens erger je niet ben en ik krijg maar geen 6 gegooid. Ik sta bevroren. Ik besef me ook dat dit slecht is, maar om nu te gaan wandelen of te bewegen voelt voor mij alsof ik een hele hoge berg moet beklimmen, ik zie die berg en dan voel ik mij geďntimideerd dus draai ik me om of blijf ik liever in bed liggen.
Of ik neem weer alcohol na 3 weken clean heb ik vorige week een grote zuip sessie gehad en nu gisteren weer, ik probeer het te beperken tot 1x in de week. Maar het voelt gewoon dat ik er niet uit kom, dat ik die mens erger je niet pion ben en geen zes krijg gegooid.
Ik snap dat de adviezen als ga sporten, ga koken etc gegeven worden. Maar het punt is, als ik dat allemaal kon doen was ik nu ook niet zo depressief als ik nu ben. En ik denk ook niet dat ik lui ben, maar het voelt alsof alles zo zwaar is. Dingen die ik vroeger even deed, vereisen nu heel veel energie. Depressie voelt voor mij beetje alsof ik hele zware rugzak op mijn rug heb die ik maar net kan dragen, en dan is alles gezegd. Laat staan dat ik met die rugzak op dit of dat kan doen.
Ik snap dat ik niet moet hangen in die slachtoffer rol en ik snap ook dat ik naar voren moet kijken, maar het voelt alsof ik maar net mijn hoofd boven water kan houden. Misschien dat positieve veranderingen maken mij daarbij kunnen helpen, maar daarvoor moet ik meer ruimte hebben, dat gewicht moet uit de rugzak. Als ik wat minder zorgen had, wat minder stress thuis, dan zou het misschien lukken.
Maar zoals jullie weten zitten we in een lockdown. Ik denk als vrienden mij konden komen opzoeken en mij mee zouden sleuren dan zou dat gewicht op mijn rug door hun gedragen worden. Dan liet ik me misschien overhalen om eens dagje te gaan zwemmen of te chillen, dan zou het misschien wat beter gaan. Zou ik een doel hebben.
Maar nu ben ik leeg of misschien niet leeg, ik zit vol. Helemaal vol met al dat gewicht en dat gewicht zelf is gewoon gewicht. Het is geen passie voor een hobby of een wil of zo. Die lockdown maakt mij kapot. Alles wat ik kan doen is wandelen fatsoenlijk koken, schrijven op een blaadje hoe ik mij voel. Maar ik kan verder niks..... Het is alsof ik me nu helemaal uit de depressie moet trekken maar ga op een stoel zitten en probeer jezelf met stoel en al op te tillen dat gaat niet, zo voelt het voor mij ook nu.
Ik heb gewoon wat support nodig of zo, maar zolang corona er is en mijn thuis situatie slecht is, kan ik ook niks doen. Ik kan daarom heel goed begrijpen wat geeninspiratie zegt, en kan ook begrijpen wat andere zeggen. Maar ik denk dat we misschien allemaal dingen anders ervaren. Depressie is depressie, maar is niet als een appel en zelfs bij appels heb je pink ladies of weer andere soorten. Misschien dat mijn persoonlijke situatie meer aansluit bij @:geeninspiratie 1235
Wil niet zeggen dat adviezen van andere slecht zijn, maar ik denk dat dit adviezen zijn voor als ik beetje weer grip heb op mijn leven. Dat de lockdown misschien weg is, ik weer met vrienden kan afspreken, thuis rust is en ik vandaaruit kan opbouwen.
Het was niet aanvallend bedoeld, gewoon een constateringquote:
Ik denk dat de mods echt wel hun best doen. Je kan nooit iedereen tegelijk blij maken. Dit is niet de fout van de mods hier, maar denk van de politiek die hier nog altijd tegen is. Als dit echt werkt en mensen kan helpen moet de wetenschap er meer meedoen. Denk dat de mods daar weinig aan kunnen doen. Als het algemeen geaccepteerd was zou het denk ik ook niet verwijderd worden.
Ik snap het niet. Als jij wel denkt dat depressie niet overgaat door dingen te doen, waarom ben je dan tegen medicijnen?quote:
Zoals ik al eerder zei. Het advies "dingen doen, nieuwe hobbies, nieuwe vrienden zoeken, lol maken, lachen/gieren" is echt een advies van mensen die niet weten wat depressie is.
Die denken: Ik maak plezier, ben gelukkig en ik lach. Waarom doen zij dat niet? Ik doe dat ook en het is zo gemakkelijk. Ik ben een optimist, wat een pessimistische mensen met een depressie. Ze doen het zichzelf aan en het is gewoon hun eigen domme keuze om zo te zijn. Zet gewoon even die knop om en wordt zoals ik.
Zij denken dat het een keuze is en zien niet in dat het een echte ziekte is. Als je hoofdpijn hebt heb je ook geen zin om allerlei dingen te ondernemen. Depressie kan je op dezelfde manier thuishouden als een hoofdpijntje maar het kan ook erger zijn.
Juist hierdoor gaan depressieve mensen zich extra schuldig voelen. Het lukt ze niet om dingen te gaan doen die anderen hun aanbevelen of zijn er niet in de mood voor. Ze voelen zich dan al slecht en omdat ze niet het advies van anderen opvolgen om dingen te gaan doen voelen ze zich nog slechter.
Je moet zo iemand lekker laten doen waar hij/zij zich goed bij voelt, of beter gezegd het minst slecht bij voelt. Geef hem/haar de tijd om zelf uit die put te klimmen. Het is een stijd die je zelf zult moeten leveren, niemand anders kan dat doen, alleen jijzelf. De tegenstander waar je tegen vecht is je eigen gevoel. Je wapen is je eigen brein, je eigen ratio.
Het grappige is dat wanneer je je gelukkig voelt en het gevoel hebt dat alles klopt, dat je dan juist je gevoel moet gebruiken om tegen je ratio te strijden. Genieten is namelijk niet rationeel en eigenlijk is genieten het enige en uiteindelijke levensdoel.
Geen medicatie/drugs gebruiken trouwens. Of je nou sterk of zwak bent. Niet doen. Hooguit als je niet kunt slapen kun je ergens om vragen. Als je die strijd zelf wint, zonder medicatie, ben je weer extra happy en zelfverzekerd daarna.
Als het echt chronisch is, dan is er meer aan de hand en heb je echte hulp nodig. Voor de meeste mensen weet ik dat je er uiteindelijk altijd uitkomt en je later afvraagt waarom je je nou zo slecht voelde. Dat is omdat je ratio weer de baas is over je gevoel.
Kort samengevat: Negeer adviezen als "ga leuke dingen doen". Doe wat jouw lichaam je adviseert. Behalve drugs of medicijnen.
Mee eens. Ik ben altijd met mensen blijven afspreken als ik uitgenodigd werd, zin of geen zin. En het was dan gewoon leuk, maar vanuit mijn kant (andersom denk ik ook) vergde het veel inspanning. Zo heb ik vaak te horen gekregen dat ik zo zwijgzaam overkom, terwijl er gewoon niets meer in mijn hoofd opkwam om te zeggen. Mensen zijn gestopt om het te zeggen omdat ze inmiddels weten dat het niet slechts een kwestie was van bewustwording. Als er wel iets in me opkomt was het meestal een oersaaie vraag die ook snel beantwoord was en dat was het dan. Nu met corona is het natuurlijk minder en ik weet dat ik eigenlijk het initiatief moet nemen om te blijven afspreken. Maar ik zie er tegenop. Ik ben nonstop bang dat ik iets verkeerd doe/zeg als ik daar ben, terwijl ik dat natuurlijk ook nonstop positief probeer te omdenken zoals het natuurlijk hoort en als dat niet lukt het dmv meditatie uiteraard te verdrijven zoals het hoort, maar dan ben ik weer met mijn aandacht niet meer bij het gesprek. Of als ik niks weet te zeggen dan zijn er weer van die lastige “ik verdoe iemands tijd” stiltes die vooral bij vrienden of kennissen ernstig zijn. Uiteindelijk kom ik met zweetplekken thuis met het gevoel dat laatste oordeel/deze vriendinnensollicitatie (zoals iedere afspraak voor mij iedere keer opnieuw voelt) ook weer overleefd te hebben, zij het met steeds minder speelruimte of zo lijkt het.quote:
Over die negatieve spiraal ben ik het met je eens. Stel het gaat daardoor niet goed op je werk dan worden de zorgen nog groter dan dat je had.
Echter ben ik het niet met je eens dat je dingen zou moeten doen waar je geen zin in hebt. Stel je hebt geen zin in vrienden, ga dan niet naar vrienden. Waarom zou daar de spiraal van omkeren? Als je je niet op je gemak voelt kunnen vrienden mogelijk overweldigend zijn. Als je je er goed bij voelt, of bijvoorbeeld slechts 1 of 2 vrienden, dan moet je dat zeker doen.
Idem met hobbies. Doe waar je zin in hebt. Maar dat geldt ook voor mensen zonder depressie.
[ Bericht 0% gewijzigd door geeninspiratie1235 op 05-03-2021 00:54:09 ]
Kan het zo zijn dat je in die situaties voortdurend zelfbewust bent, en steeds met de ogen van anderen naar jezelf kijkt? Dat kost enorm veel energie, en maakt sociale situaties geen kwestie van léven, maar overleven.quote:
Maar ik zie er tegenop. Ik ben nonstop bang dat ik iets verkeerd doe/zeg als ik daar ben, terwijl ik dat natuurlijk ook nonstop positief probeer te omdenken zoals het natuurlijk hoort en als dat niet lukt het dmv meditatie uiteraard te verdrijven zoals het hoort, maar dan ben ik weer met mijn aandacht niet meer bij het gesprek. Of als ik niks weet te zeggen dan zijn er weer van die lastige “ik verdoe iemands tijd” stiltes die vooral bij vrienden of kennissen ernstig zijn. Uiteindelijk kom ik met zweetplekken thuis met het gevoel dat laatste oordeel/deze vriendinnensollicitatie (zoals iedere afspraak voor mij iedere keer opnieuw voelt) ook weer overleefd te hebben, zij het met steeds minder speelruimte of zo lijkt het.
[ Bericht 0% gewijzigd door geeninspiratie1235 op 05-03-2021 00:54:09 ]
Wel eens van het begrip 'externe consideratie' gehoord? Zoek het maar eens op. Dat kan wellicht zomaar eens een goede tip zijn.
Ik denk dat depressie meestal overgaat door tijd.quote:
Ik snap het niet. Als jij wel denkt dat depressie niet overgaat door dingen te doen, waarom ben je dan tegen medicijnen?
[..]
Dingen doen hebben er weinig invloed op volgens mij. Al kun je er een tijdelijke high of een low van krijgen.
En medicijnen ook. Het kan je gemoedstoestand beďnvloeden, maar het effect is tijdelijk en er zal na langere tijd gewenning optreden. En dan ben je én verslaafd én depressief. Dat moet je niet willen. Het beste is de tijd uitzitten en erop vertrouwen dat het echt in je hoofd zit en dat je er uit zal komen. Of je nou sterk of zwak bent.
Ik ben niet echt fel tegen medicijnen maar ik zie het niet als een oplossing, meer een tijdelijk bestrijdingsmiddel.
Ja dat klopt ook en dat wil ik niet en dat probeer ik met de bovenstaande technieken te veranderen en dat lukt dus niet.quote:
Kan het zo zijn dat je in die situaties voortdurend zelfbewust bent, en steeds met de ogen van anderen naar jezelf kijkt? Dat kost enorm veel energie, en maakt sociale situaties geen kwestie van léven, maar overleven.
Wel eens van het begrip 'externe consideratie' gehoord? Zoek het maar eens op. Dat kan wellicht zomaar eens een goede tip zijn.
Nee, nog nooit van dat begrip gehoord, heb het daarom even opgezocht, maar ik houd dus wel rekening met anderen en luister dus juist wel naar anderen, dat het bemoeilijkt wordt door mijn negatieve gedachten is zo, maar dat het niet bemoeilijkt moet worden door mijn negatieve gedachten is een constatering en geen oplossing daarvoor
Het hele leven is tijdelijk. In die zin lijkt de tijdelijkheid ervan mij geen probleem.quote:
Ik denk dat depressie meestal overgaat door tijd.
Dingen doen hebben er weinig invloed op volgens mij. Al kun je er een tijdelijke high of een low van krijgen.
En medicijnen ook. Het kan je gemoedstoestand beďnvloeden, maar het effect is tijdelijk en er zal na langere tijd gewenning optreden. En dan ben je én verslaafd én depressief. Dat moet je niet willen. Het beste is de tijd uitzitten en erop vertrouwen dat het echt in je hoofd zit en dat je er uit zal komen. Of je nou sterk of zwak bent.
Ik ben niet echt fel tegen medicijnen maar ik zie het niet als een oplossing, meer een tijdelijk bestrijdingsmiddel.
Medicijnen zijn of niet verslavend of kunnen geen ernstige schade veroorzaken bij (lichte) verslaving, als dat wel zo was geweest werden ze nooit voorgeschreven of maar eenmalig. Ik kreeg zelf vanwege dat beleid maar 8 x oxazepam en verder nooit meer.
Het is vooral een attitude verandering in (bv) sociale situaties. Interne consideratie is die aandacht naar binnen toe: iemand is aan het praten, en je luistert nauwelijks omdat je je druk maakt om wat je moet gaan terugzeggen, hoe je overkomt etc. Die focus kan omgedraaid worden naar buiten, extern considereren. Dus je bent op dat moment daadwerkelijk ingetuned op de ander, en bij jezelf ligt de focus niet. Als je dat goed toepast, en het steeds natuurlijker voor je wordt (het vereist oefening; het is niet per sé heel makkelijk), zul je dan merken dat die situaties steeds meer 'vanzelf' gaan, in een natuurlijke flow. De wisselwerking van actie-reactie wordt zo natuurlijker, want je ego zit er eenvoudigweg minder tussen. Dat is namelijk het ware obstakel in dat soort situaties...quote:
Ja dat klopt ook en dat wil ik niet en dat probeer ik met de bovenstaande technieken te veranderen en dat lukt dus niet.
Nee, nog nooit van dat begrip gehoord, heb het daarom even opgezocht, maar ik houd dus wel rekening met anderen en luister dus juist wel naar anderen, dat het bemoeilijkt wordt door mijn negatieve gedachten is zo, maar dat het niet bemoeilijkt moet worden door mijn negatieve gedachten is een constatering en geen oplossing daarvoor
Dat is ook bijvoorbeeld hoe introverte mensen vaak sociale situaties ongemakkelijk vinden, en op die manier veel makkelijker kan worden. Leg de aandachtg bij de ander, stel vragen aan de hand van wat men zegt, leer wérkelijk luisteren. En dan zul je steeds meer zien dat die hele ongemakkelijkheid gaat verdwijnen.
Eva Jinek zei een tijdje geleden in een uitzending tijdens haar show ook iets van die strekking: vroeger was ze vaak zenuwachtig voor een show,. Want ze was voortdurend zelfbewust. Dan wordt je onzeker of je het wel goed doet, of je de situatie wel zou overleven. Of je geen flater slaat etc. Ze vertelde te hebben geleerd in een show werkelijk op de gast te focussen, en nu ze dit principe door had gekregen, zei ze: 'nu weet ik dat het eigenlijk nooit meer mis kan gaan, als ik het gewoon allemaal laat ontstaan zoals het wil ontstaan'. Stapje terug doen dus. Focus verleggen van intern naar extern.
Weer eentje die er niets van snapt.quote:
Corona smorona, depressie komt in allerlei zaken voor.
Mijn perspectief: in Afrika hebben ze de luxe niet om depressief te zijn, maar afijn.
Waarom verdiep je je niet in zaken nu?
Crypto, IT, video-editing... allerlei zaken die Anne Frank ook niet kon doen ten tijde van het onderduiken.
Je leeft in een luxe tijd man!
En dan ben je weer een topper
Juist omdat we in een luxe tijd leven zijn we sneller depressief.quote:
Corona smorona, depressie komt in allerlei zaken voor.
Mijn perspectief: in Afrika hebben ze de luxe niet om depressief te zijn, maar afijn.
Waarom verdiep je je niet in zaken nu?
Crypto, IT, video-editing... allerlei zaken die Anne Frank ook niet kon doen ten tijde van het onderduiken.
Je leeft in een luxe tijd man!
En dan ben je weer een topper
Sneeuwvlokjequote:
[..]
Weer eentje die er niets van snapt.
Ik concentreer me al totaal op die anderen, daar ligt mijn focus, maar bij alles wat anderen vertellen ga je nou eenmaal nadenken wat je daar zelf op moet zeggen en wat daarvan de consequentie zal zijn, en dat gebeurt dan voordat je kunt denken “ik weet niet wat die ander denkt, dus ik mag geen aannames doen” dat denk je dan uiteraard daarna wel, maar dan heb je weer iets niet goed verstaan, dan komen bij de volgende zin weer automatische gedachten, je probeert ze weer te bezweren met de mantra ik kan niet voor anderen denken, en zo gaat dat verder.quote:
Het is vooral een attitude verandering in (bv) sociale situaties. Interne consideratie is die aandacht naar binnen toe: iemand is aan het praten, en je luistert nauwelijks omdat je je druk maakt om wat je moet gaan terugzeggen, hoe je overkomt etc. Die focus kan omgedraaid worden naar buiten, extern considereren. Dus je bent op dat moment daadwerkelijk ingetuned op de ander, en bij jezelf ligt de focus niet. Als je dat goed toepast, en het steeds natuurlijker voor je wordt (het vereist oefening; het is niet per sé heel makkelijk), zul je dan merken dat die situaties steeds meer 'vanzelf' gaan, in een natuurlijke flow. De wisselwerking van actie-reactie wordt zo natuurlijker, want je ego zit er eenvoudigweg minder tussen. Dat is namelijk het ware obstakel in dat soort situaties...
Dat is ook bijvoorbeeld hoe introverte mensen vaak sociale situaties ongemakkelijk vinden, en op die manier veel makkelijker kan worden. Leg de aandachtg bij de ander, stel vragen aan de hand van wat men zegt, leer wérkelijk luisteren. En dan zul je steeds meer zien dat die hele ongemakkelijkheid gaat verdwijnen.
Eva Jinek zei een tijdje geleden in een uitzending tijdens haar show ook iets van die strekking: vroeger was ze vaak zenuwachtig voor een show,. Want ze was voortdurend zelfbewust. Dan wordt je onzeker of je het wel goed doet, of je de situatie wel zou overleven. Of je geen flater slaat etc. Ze vertelde te hebben geleerd in een show werkelijk op de gast te focussen, en nu ze dit principe door had gekregen, zei ze: 'nu weet ik dat het eigenlijk nooit meer mis kan gaan, als ik het gewoon allemaal laat ontstaan zoals het wil ontstaan'. Stapje terug doen dus. Focus verleggen van intern naar extern.
En nee, ik merk niet dat het daarna ineens steeds meer als vanzelf gaat of dat ik in een flow of iets dergelijks kom.
Maak er geen krampachtige dwangneurose van. Allemaal dingen waar je je verre van moet houden. Het gaat erom meer ont-spanning te gaan ervaren in dergelijke situaties. Eigenlijk moet 'jij' gewoon weg uit die hele situatie. Die 'jij' is het hele probleem nou net. Datgene van binnen dat steeds bezig is met 'hoe kom IK over' 'wat moet IK hierop gaan zeggen' etc. Dat is de krampachtigheid die inherent van onzekerheid aan elkaar hangt.quote:
Ik concentreer me al totaal op die anderen, daar ligt mijn focus, maar bij alles wat anderen vertellen ga je nou eenmaal nadenken wat je daar zelf op moet zeggen en wat daarvan de consequentie zal zijn, en dat gebeurt dan voordat je kunt denken “ik weet niet wat die ander denkt, dus ik mag geen aannames doen” dat denk je dan uiteraard daarna wel, maar dan heb je weer iets niet goed verstaan, dan komen bij de volgende zin weer automatische gedachten, je probeert ze weer te bezweren met de mantra ik kan niet voor anderen denken, en zo gaat dat verder.
En nee, ik merk niet dat het daarna ineens steeds meer als vanzelf gaat of dat ik in een flow of iets dergelijks kom.
Het is ook geen zaak van krampachtig proberen niet met jezelf te gaan lopen bezig zijn. Leer gewoon luisteren. De juiste reacties daarop komen compleet vanzelf, 'automatisch'. Je gaat veel minder raar en onnozel reageren op anderen als de krampachtige onzeker makende ik er niet zo tussen zit.
Ja, het is ff oefenen en bewust worden, maar uiteindelijk kan het een serieuze verandering in je teweeg brengen. En dit leer je niet 'ff' in een middagje, maar is steeds opnieuw weer. Trek er maar maanden voor uit, als een leerproces.
Dan zit ik al ongeveer 10 jaar in dit leerproces.quote:
Maak er geen krampachtige dwangneurose van. Allemaal dingen waar je je verre van moet houden. Het gaat erom meer ont-spanning te gaan ervaren in dergelijke situaties. Eigenlijk moet 'jij' gewoon weg uit die hele situatie. Die 'jij' is het hele probleem nou net. Datgene van binnen dat steeds bezig is met 'hoe kom IK over' 'wat moet IK hierop gaan zeggen' etc. Dat is de krampachtigheid die inherent van onzekerheid aan elkaar hangt.
Het is ook geen zaak van krampachtig proberen niet met jezelf te gaan lopen bezig zijn. Leer gewoon luisteren. De juiste reacties daarop komen compleet vanzelf, 'automatisch'. Je gaat veel minder raar en onnozel reageren op anderen als de krampachtige onzeker makende ik er niet zo tussen zit.
Ja, het is ff oefenen en bewust worden, maar uiteindelijk kan het een serieuze verandering in je teweeg brengen. En dit leer je niet 'ff' in een middagje, maar is steeds opnieuw weer. Trek er maar maanden voor uit, als een leerproces.
Tja, sommigen leren het idd nooit.quote:
Dan zit ik al ongeveer 10 jaar in dit leerproces.
Leren wat niet? Om zichzelf er tijdens een gesprek van te overtuigen dat ze niet bestaan? Om geen gedachten te hebben bij hetgeen wat een ander vertelt? Of om zelf te kunnen kiezen welke gedachten er bij diegene opkomen?quote:
Maar ja maakt niet uit, wat het ook is wat hiervoor nodig is ik heb het idd niet.
[ Bericht 3% gewijzigd door geeninspiratie1235 op 07-03-2021 01:13:53 ]
Misschien kun je terug proberen te gaan naar de eerste x dat hiermee begonnen bent. En je innerlijke kind ondervragen waarom het dat deed en wat het daarmee probeert te bereiken? Op die manier kun je contact maken met het onderbewuste. Als je erachter komt wat zich daar afspeelt en het leert begrijpen (mogelijk iets van ik moet de ander begrijpen anders willen ze niet met mij omgaan en als ze niet met mij om willen gaan dan ben ik alleen en als ik alleen ben dan red ik het niet want vrijwel alles komt erop neer dat je anders niet zult overleven) kun je veranderingen aanbrengen zonder dat je het hoeft te forceren, en gaat het vrijwel vanzelf. Inzien dat het ooit nodig was om te kunnen overleven en daar dankbaar voor zijn, en dan compassie hebben dat je ermee door bent gegaan en inzien dat dat helemaal niet meer nodig isquote:
[..]
Dan zit ik al ongeveer 10 jaar in dit leerproces.
Sorry ik waardeer je moeite die je in deze post hebt gestopt net als die van Maharski, maar ik kan me echt niet meer de eerste keer herinneren dat ik hiermee begonnen ben. Het is een normaal onderdeel van opgroeien https://www.google.nl/amp(...)rte-van-het-ego/amp/ In feite vragen jullie een ander zoals mij dus om weer de denkwijze van een 1 of 2jarig kind aan te nemen en dat kan natuurlijk niet. Natuurlijk is het zo dat ik bang ben dat ze me verlaten en ik zeg ook vaak tegen mezelf “nou en” maar dat helpt ook niet. Dit realiseren zorgt er niet voor dat er ook maar iets vanzelf lijkt te gaan... was het maar waar.quote:
Misschien kun je terug proberen te gaan naar de eerste x dat hiermee begonnen bent. En je innerlijke kind ondervragen waarom het dat deed en wat het daarmee probeert te bereiken? Op die manier kun je contact maken met het onderbewuste. Als je erachter komt wat zich daar afspeelt en het leert begrijpen (mogelijk iets van ik moet de ander begrijpen anders willen ze niet met mij omgaan en als ze niet met mij om willen gaan dan ben ik alleen en als ik alleen ben dan red ik het niet want vrijwel alles komt erop neer dat je anders niet zult overleven) kun je veranderingen aanbrengen zonder dat je het hoeft te forceren, en gaat het vrijwel vanzelf. Inzien dat het ooit nodig was om te kunnen overleven en daar dankbaar voor zijn, en dan compassie hebben dat je ermee door bent gegaan en inzien dat dat helemaal niet meer nodig is
Ik ben er nog steeds van overtuigd dat dit iets fysieks is, aangezien er een bepaald iets is waardoor ik dit niet meer heb, helaas met veel verstorende factoren.
Want toen ik een bepaald supplement en bepaald drankje (uit de supermarkt) nam kreeg ik een radicale verandering hierin, ik had geen afleidende gedachten meer. Ik weet zeker dat het geen toeval was, want daarvoor was het verschil te groot, maar ik heb het niet vaak genoeg kunnen repliceren bij het drankje en het supplement bleek later schadelijke stoffen (geen drugs, natuurlijke) te bevatten dus die kan ik ook niet meer nemen.
Je blijft op het verkeerde perceptiepunt hangen.quote:
Leren wat niet? Om zichzelf er tijdens een gesprek van te overtuigen dat ze niet bestaan? Om geen gedachten te hebben bij hetgeen wat een ander vertelt? Of om zelf te kunnen kiezen welke gedachten er bij diegene opkomen?
Maar ja maakt niet uit, wat het ook is wat hiervoor nodig is ik heb het idd niet.
Hebben > heeftquote:
[..]
Ik denk dat depressie meestal overgaat door tijd.
Dingen doen hebben er weinig invloed op volgens mij. Al kun je er een tijdelijke high of een low van krijgen.
En medicijnen ook. Het kan je gemoedstoestand beďnvloeden, maar het effect is tijdelijk en er zal na langere tijd gewenning optreden. En dan ben je én verslaafd én depressief. Dat moet je niet willen. Het beste is de tijd uitzitten en erop vertrouwen dat het echt in je hoofd zit en dat je er uit zal komen. Of je nou sterk of zwak bent.
Ik ben niet echt fel tegen medicijnen maar ik zie het niet als een oplossing, meer een tijdelijk bestrijdingsmiddel.
Vanuit jouw perceptiepunt ja, jij blijft ook in mijn ogen op het verkeerde perceptiepunt hangenquote:
Je blijft op het verkeerde perceptiepunt hangen.
[ Bericht 2% gewijzigd door geeninspiratie1235 op 08-03-2021 10:31:09 ]