Helemaal schermvrij zijn we niet meer, maar het blijft hier uitermate gedoseerd en beperkt tot de context: samen kijken op de bank en erover kletsen

Zo eens per anderhalve week maak ik na het avondeten een wandeling van twaalf kilometer met mijn zwager, dan hebben Günther en mijn echtgenoot 'mannenavond' en kruipen ze met chocomel onder een deken met iets liefs op Disney+

Ze zijn zich momenteel door alle Winnie de Poeh-films heen aan het werken,
@pinquit bedankt voor de Bluey-tip, ik geef het aan ze door voor als Poeh op is

Verder keken we een paar weken met z'n allen naar het Sinterklaasjournaal, en Günther kijkt met een half oog mee als er een corona-persconferentie gaande is, verder staat de televisie hier alleen maar af en toe aan voor Netflix aan als Günther op bed ligt.
YouTube eigenlijk niet, behalve dan dat Günther dankzij mijn oppassende broertje verslingerd is geraakt aan het kanaal Themepark Science (ik doe niet moeilijk over dingen kijken bij grootouders en ooms en tantes), waar in samenwerking met de Universiteit Twente de techniek achter pretparkattracties wordt uitgelegd (gepresenteerd door een goeie kennis van me)

Zo eens in de paar weken vraagt Günther ook thuis om een filmpje van dat kanaal en dat kijken we dan samen.
Ik ga er vanuit dat er heus wel een periode komt waarin Gunther verzot raakt op series die ik waanzinnig irritant vind

Maar zo lang -ie daar zelf nog niet om vraagt bied ik het ook niet aan en we hebben hier thuis verder eigenlijk nooit behoefte aan 'm zelf even een filmpje laten kijken om 'm zoet te houden ofzo..
Verder: ik lag gisteren gevloerd door hoge koorts bij plotseling opgekomen buikgriep 's middags in bed, Günther ondertussen knetterondeugend bij z'n vader beneden.. Kom ik uit bed: instant poeslief. Dus ik dacht, ik vraag eens waarom. "Ik ben nu een beetje rustig omdat jij een beetje ziek bent, mama"
Wat een empathie!

Zo snoezig, ik smolt ervan! Mijn man probeerde vervolgens net te doen alsof -ie ook een beetje ziek was, maar daar trapte de koter niet in

Overigens had de peuter diezelfde buikgriep een paar dagen eerder en dat was voor ons ouders ook wel even wennen: dude is verder nooit ziek en we zijn duidelijk nog geen doorgewinterde braakselopruimers

Al snel was al het schone beddengoed 's nachts op en zijn we maar overgestapt op badlakens

Ik dacht trouwens dat ik zieke babies al sneu vond, maar een tweejarige die na de vijfde keer nachtelijk hevig overgeven met een bibberend stemmetje vraagt: "..is het nu bijna over?" is nog veel sneuer!
Tot slot, lieve
@LaBelleFleur27: duimen draaien voor je!
[ Bericht 2% gewijzigd door minilot op 14-12-2020 14:17:08 ]