Hoeveel contact heb je nu met je zoon, en hoeveel contact heeft hij met opa's oma's en ooms en tantes?quote:Op maandag 19 oktober 2020 13:09 schreef VraagWatJeWil het volgende:
Mijn ouders zagen ook vanaf de zijlijn wel dat het moeilijk ging bij ons, maar konden de boel ook wel bagatelliseren. Ze hebben het geaccepteerd maar heb wel het vermoeden dat hun kennissen en een paar vrienden en familie nergens vanaf weten.
Ja we hebben goed contact, we zien onze zoon ook regelmatig en hij komt hier af en toe een nachtje slapen, in de vakanties soms wat langer. Het komt ook wel eens voor dat we een hapje mee eten als we zoon weer thuisbrengen.quote:Op maandag 19 oktober 2020 13:06 schreef KapiteinIglo het volgende:
Heftig!
Hebben jullie contact met de pleegouders? Is dat goed of vervelend?
Eerder kwam hij elke 2 weken een nachtje hier. Maar het bleek voor hem moeilijk te zijn om elke keer weer te schakelen. Dus nu eens in de 3 weken op bezoek en 3 weken later een weekend bij ons. In de vakanties soms extra nachtje(s) Maar i.v.m corona is het even afwachten wanneer we elkaar weer zien. Tijdens de eerste 'lockdown' hebben we elkaar bijna 4 maanden niet gezien.quote:Op maandag 19 oktober 2020 13:12 schreef Bosbeetle het volgende:
[..]
Hoeveel contact heb je nu met je zoon, en hoeveel contact heeft hij met opa's oma's en ooms en tantes?
Gelukkig is daar wel ruimte voor, het lijkt mij een lastige situatie. Heb je wel het idee dat het beter is voor je zoon?quote:Op maandag 19 oktober 2020 13:20 schreef VraagWatJeWil het volgende:
Contact met opa's en oma's is er ook, in de vakanties een nachtje logeren bijvoorbeeld.
Ja dat ging in overleg, via een pleegzorgmedewerker. We hebben ook eerst kennis gemaakt met het gezin, om te kijken of het van beide kanten zou klikken. We zaten bijvoorbeeld niet te wachten op hele gelovige mensen die vinden dat ze voor mensen moeten zorgen omdat god dat vindt (ze zitten er tussen namelijk)quote:Op maandag 19 oktober 2020 13:19 schreef Doedezemaar het volgende:
Hoe is dat pleeggezin gevonden? Ging dat in overleg met jullie?
Ik heb zelf een zoon die vanwege een zware autistische stoornis niet thuis woont sinds zijn vijfde, en persoonlijk heb ik het daar het moeilijkste mee. Er is altijd wel iemand die begint te roepen "Oh nee, dat zou ik noooooit kunnen, ik blijf altijd zorgen voor mijn eigen kind!" terwijl het soms echt beter is voor het kind in kwestie.quote:Op maandag 19 oktober 2020 13:02 schreef Bosbeetle het volgende:
Heftig verhaal en moedig dat je dit wil delen. Over dat moedig gesproken ik kan me voorstellen dat er veel mensen een mening hierover hebben. Hoe reageert de omgeving zoals jullie ouders hierop? En vind je het wel eens lastig om je te moeten verdedigen voor jullie keuzes.
Ja absoluut. Als we waren blijven aanmodderen had hij een hele andere toekomst gehad. Natuurlijk gissen hoe of wat maar dingen die ik me voor zou kunnen stellen zijn dat hij ook in een heel behandelingstraject terecht zou komen ivm psychische klachten, of de verkeerde vrienden zou krijgen bijvoorbeeld. Kan een kind in een gezond gezin natuurlijk ook gebeuren, maar die kans is nu aanzienlijk kleiner denk ik.quote:Op maandag 19 oktober 2020 13:23 schreef Bosbeetle het volgende:
[..]
Gelukkig is daar wel ruimte voor, het lijkt mij een lastige situatie. Heb je wel het idee dat het beter is voor je zoon?
Dankjewel voor je reactie. We hebben idd gekozen voor wat ons het beste leek voor ons kind en zijn toekomst, niet wat we voor onszelf het beste zouden vinden.quote:Op maandag 19 oktober 2020 13:27 schreef Qarrad het volgende:
[..]
Ik heb zelf een zoon die vanwege een zware autistische stoornis niet thuis woont sinds zijn vijfde, en persoonlijk heb ik het daar het moeilijkste mee. Er is altijd wel iemand die begint te roepen "Oh nee, dat zou ik noooooit kunnen, ik blijf altijd zorgen voor mijn eigen kind!" terwijl het soms echt beter is voor het kind in kwestie.
TO, ik vind het dapper en heel zuiver wat jullie hebben gedaan en nog steeds doen.
Met 'we' bedoel ik mijn ex partner, we hebben allebei gezag en maken dus ook nog steeds samen keuzes ( in overleg met pleeggezin of pleegzorg) We hebben goed contact en overleggen dingen die in het belang zijn van ons kind. Ik heb heb zelf wel sinds een paar jaar een nieuwe relatie, mijn zoon en hij zien elkaar wel regelmatig maar qua opvoeden laat hij het bij mij en ex partner, behalve in zijn auto, dan gelden zijn regelsquote:Op maandag 19 oktober 2020 14:10 schreef golfer het volgende:
Je hebt het steeds over 'we'. Maar je schrijft ook dat de vader intussen jouw ex-partner is.
Bedoel je met 'we' een nieuwe partnerrelatie van jou en hoe staat jouw zoon daar tegenover?
Worden jullie nu ook nog begeleid door thuiszorg/pleegzorg?
Zojuist in een ander antwoord benoemd maar we hebben allebei ouderlijk gezag. Dus belangrijke dingen worden overlegd. Maar we zitten eigenlijk altijd wel op een lijn. Zoon heeft bijvoorbeeld binnenkort waarschijnlijk een beugel nodig en wordt er gevraagd naar de verzekering, niet of we het daar mee eens zijn, zomaar als voorbeeldje.quote:Op maandag 19 oktober 2020 14:28 schreef livelink het volgende:
Hoe gaat het met school? Worden jullie als ouders daarbij betrokken? Wie gaat er naar de ouderavonden en wie neemt straks een beslissing over evt. vervolgopleiding?
Hebben jullie nog het ouderlijk gezag of ligt dat bij de pleegouders?
Ja zeer zeker, hij is heel erg op positieve manier veranderd. We kunnen er gelukkig heel open over praten en hij weet dat dit voor hem het beste is. Hij maakt heel af en toe nog een opmerking over hoe het hier er thuis vroeger aan toe ging, maar vaak wel met een lach gelukkig. Kinderen zijn bijna altijd loyaal aan hun ouders, dus als ik hem zou vragen wat hij het liefste wil zou hij waarschijnlijk hier komen wonen, ondanks dat hij weet dat dat niet de beste keuze zou zijn. Het kwam toevallig laatst ter sprake, hij zei dat hij later weer in zijn geboortestad wil wonen. Op zijn 18e ga ik hem hier inschrijven bij de woningbouw voor het geval dat. Maar de kans is natuurlijk heel groot dat zijn vervolgopleiding of zijn toekomstige vriendinnetje hier niet in de buurt zitten.quote:Op maandag 19 oktober 2020 14:52 schreef Momo het volgende:
Heb je je zoon zien veranderen sinds dat hij in het andere pleeggezin woont? Hoe denk hij zelf erover? Wil hij terug bij jullie wonen het liefst?
Oeh moeilijk, nog geen ervaring mee gehad, maar we zitten gelukkig ook aardig op een lijn. Ik weet wel dat ik dingen vaak over mij heen laat komen terwijl ex partner op zo'n moment het (achteraf) met pleegouders wil bespreken. Niks raars ofzo, volgens mij ging het om een communicactiefoutje ofzo.quote:Op maandag 19 oktober 2020 15:09 schreef flipsen het volgende:
Mooie en interessante VWJW weer! Geweldig dat je hier vragen komt beantwoorden, er heerst volgens mij een aardig "taboe" op en veel onbegrip van onwetenden. Zelf wel eens gedacht om als pleeggezin te fungeren, maar nooit echt serieus mee verder gegaan (dat is hier in Argentinië ook niet te vergelijken met pleeggezinnen in Nederland volgens mij).
Vraag: Botst het wel eens tussen het pleeggezien en jou/de biologische vader als het om bepaalde opvoedkundige zaken gaat? Stel dat je daar mee blijft eten en er volgt om wat voor reden dan ook een standje van een pleegouder, hoe voelt dat dan voor jou? Lijkt me lastig...
Goed om te horen dat je ex-partner en jij nog op goede voet met elkaar staan, zó belangrijk!
In eerste instantie kwam dat wel ter sprake, maar hij woont nu al zo lang in dat gezin en in die omgeving, dat terugkeer alleen maar nadelig effect zou hebben op zijn ontwikkeling.quote:Op maandag 19 oktober 2020 15:28 schreef Viv het volgende:
Ik vind dat jullie heel moedig zijn geweest door te onderkennen dat het thuis niet goed ging, en door zijn belang altijd voor te laten gaan.
Je gaf aan dat er 2 keer per jaar een evaluatie is. Komt dan ook aan bod of een terugkeer naar huis op termijn mogelijk is? Of is dat geen stip op de horizon meer?
En nog een vraag: bij de vorige 'lockdown' hebben jullie elkaar bijna 4 maanden niet gezien, hoe komt dat? Was het niet mogelijk om coronaproof op bezoek te komen? Het lijkt me zo lang, voor jullie en voor hem. Zeker nu er waarschijnlijk meer 'lockdowns' zullen volgen.
Dank voor de tip, duurt nog een aantal jaar voor het zover is en dan kijken we wel wat de regels dan zijn. Doelde er eigenlijk ook meer op dat ik de inschrijfkosten voor mijn rekening neem als het zover is.quote:Op maandag 19 oktober 2020 15:42 schreef Granqvist het volgende:
Heel moedig dat jullie hiertoe besloten hebben. Ik heb niet echt een vraag, wel een opmerking. Je kan hem niet inschrijven bij de woningbouw als hij 18 is. Dat moet hij echt zelf regelen(alles trouwens, omdat hij dan volwassen is).
Schiet me toch nog een vraag te binnen: weten zijn vrienden/klasgenoten dat hij in een pleeggezin zit? Vind hij het vervelend om het er met hen over te hebben?
In eerste instantie kreeg ik de diagnose dat ik depressief zou zijn, daarna een angststoornis daarna ASS (autisme) en ADD. Mijn ex partner had soortgelijke en andere problemen maar ivm zijn privacy wil ik het liever niet bij naam benoemen. Zoon heeft ADHD, of in ieder geval de symptomen er van.quote:Op maandag 19 oktober 2020 16:15 schreef Kanaroe het volgende:
Bedankt voor het delen van je verhaal! Ik ben eigenlijk wel benieuwd naar de 'diagnoses' van jou en je ex-partner, en of jullie zoon zelf ook gediagnosticeerd is met het een of het ander?
Ja, ivm privacy wou ik het zelf niet ter sprake brengen zolang er niet naar gevraagd werd. Maar ik heb een dochter in groep 6. Ze is een paar maanden nadat zoon verhuisd is ook tijdelijk in een ander gezin geweest. Ze heeft daar vreselijk veel geleerd en daar ben ik hun dankbaar voor maar het bleek niet een hele goede match te zijn met pleegouders, we hebben hebben pleegzorg weten te overtuigen dat ze beter bij haar vader kon gaan wonen (waar het goed mee gaat) dan dat ze naar een ander nieuw pleeggezin zou gaan. Het gaat erg goed met haar in de thuissituatie en ook op school.quote:Op maandag 19 oktober 2020 17:21 schreef manny het volgende:
heb je nog andere kinderen eigenlijk? en zo ja, wonen die wel bij jou?
check. ok. complex allemaal zeg; voor jullie en voor de kids. En dan niet alleen gezien de gezinssituatie maar ook gezien de stoornissen die jullie hebben.quote:Op maandag 19 oktober 2020 17:39 schreef VraagWatJeWil het volgende:
[..]
Ja, ivm privacy wou ik het zelf niet ter sprake brengen zolang er niet naar gevraagd werd. Maar ik heb een dochter in groep 6. Ze is een paar maanden nadat zoon verhuisd is ook tijdelijk in een ander gezin geweest. Ze heeft daar vreselijk veel geleerd en daar ben ik hun dankbaar voor maar het bleek niet een hele goede match te zijn met pleegouders, we hebben hebben pleegzorg weten te overtuigen dat ze beter bij haar vader kon gaan wonen (waar het goed mee gaat) dan dat ze naar een ander nieuw pleeggezin zou gaan. Het gaat erg goed met haar in de thuissituatie en ook op school.
Ja er komt nogal wat bij kijken helaas. We zijn qua werk nagenoeg afgekeurd helaas, ondanks dat we wel heel graag iets willen doen. Ik heb gelukkig zicht op iets nieuws, voor mijn financiën zal het niks uitmaken helaas. Maar ik wil graag iets doen.quote:Op maandag 19 oktober 2020 18:07 schreef manny het volgende:
[..]
check. ok. complex allemaal zeg; voor jullie en voor de kids. En dan niet alleen gezien de gezinssituatie maar ook gezien de stoornissen die jullie hebben.
Bedankt voor je openheid!quote:Op maandag 19 oktober 2020 16:25 schreef VraagWatJeWil het volgende:
[..]
In eerste instantie kreeg ik de diagnose dat ik depressief zou zijn, daarna een angststoornis daarna ASS (autisme) en ADD. Mijn ex partner had soortgelijke en andere problemen maar ivm zijn privacy wil ik het liever niet bij naam benoemen. Zoon heeft ADHD, of in ieder geval de symptomen er van.
Hoe zit het eigenlijk met financiën? Wordt er nog van jullie verwacht aan bepaalde dingen bij te dragen?quote:Op maandag 19 oktober 2020 18:14 schreef VraagWatJeWil het volgende:
[..]
Ja er komt nogal wat bij kijken helaas. We zijn qua werk nagenoeg afgekeurd helaas, ondanks dat we wel heel graag iets willen doen. Ik heb gelukkig zicht op iets nieuws, voor mijn financiën zal het niks uitmaken helaas. Maar ik wil graag iets doen.
Mooie vraag. Elk kind wil het liefst thuis wonen. Ik heb ooit uit huis geplaatste kinderen begeleid waarbij sommige dingen hadden mee gemaakt die je niet kan bedenken als je aan de smerigste dingen denkt die een kind aangedaan kan worden. Toch wilde ze allemaal thuis wonen.quote:Op maandag 19 oktober 2020 15:09 schreef VraagWatJeWil het volgende:
[..]
Ja zeer zeker, hij is heel erg op positieve manier veranderd. We kunnen er gelukkig heel open over praten en hij weet dat dit voor hem het beste is. Hij maakt heel af en toe nog een opmerking over hoe het hier er thuis vroeger aan toe ging, maar vaak wel met een lach gelukkig. Kinderen zijn bijna altijd loyaal aan hun ouders, dus als ik hem zou vragen wat hij het liefste wil zou hij waarschijnlijk hier komen wonen, ondanks dat hij weet dat dat niet de beste keuze zou zijn. Het kwam toevallig laatst ter sprake, hij zei dat hij later weer in zijn geboortestad wil wonen. Op zijn 18e ga ik hem hier inschrijven bij de woningbouw voor het geval dat. Maar de kans is natuurlijk heel groot dat zijn vervolgopleiding of zijn toekomstige vriendinnetje hier niet in de buurt zitten.
Ik vind dit een moeilijke vraag. Als ik zeg dat het beter was geweest om geen kinderen te krijgen dan klinkt het voor mij of ik er spijt van heb, en dat is absoluut niet zo.quote:Op maandag 19 oktober 2020 21:36 schreef flipsen het volgende:
Een hele lastige ongetwijfeld: denk je nu, wetend wat je nu weet, dat het wellicht beter was geweest als jullie geen kinderen hadden gehad? En zo ja, heb je dat ook wel eens bij vrienden/familie die zwanger zijn of over kinderen beginnen, dat je denkt dat het voor hen wellicht beter zou zijn geen kinderen te krijgen?
Het was een bewuste keuze. En het viel me ook allemaal wel zwaar, en als ik het met anderen er over had dan kreeg ik opmerkingen dat het nou eenmaal pittig is, of haha dat doen kinderen nou eenmaal, of met mijn hond pak ik het zus of zo aan (serieus gezegd door iemand) Dus ik dacht ik er gewoon doorheen moest en het makkelijker zou worden als ze wat ouder zouden zijn.quote:Op maandag 19 oktober 2020 23:23 schreef Ferdii het volgende:
Was het krijgen van kids een bewuste keuze? Zoja, wat maakte dat je vond dat je hier klaar voor was?
Zo nee welke factoren hebben meegespeeld in de keuze je kids op te gaan voeden?
De plaatsing is vrijwillig maar was wel op sterk advies van de hulpverlening.quote:Op dinsdag 20 oktober 2020 02:56 schreef Nico987 het volgende:
Mooie beschrijving.
Vanuit mijn werk geef ik zo nu en dan het advies voor een pleeggezin. Dit is natuurlijk altijd erg emotioneel. Vind het altijd een vreselijk advies om te geven.
Is de plaatsing vrijwillig? in dat geval groot respect dat jullie kunnen kijken wat jullie kind nodig heeft ipv wat je zelf zou willen. Dat maak ik weinig mee.
Idd. Voor mij ook een van de redenen om hier aan mee te doen.quote:Op dinsdag 20 oktober 2020 09:57 schreef Meridiaan het volgende:
Ik vind het fijn ook eens een (soort van, don’t get me wrong) positief verhaal te lezen over uithuisplaatsing en pleegzorg. Vrijwel altijd is het negatief.
Ik weet niet of ik je vraag goed begrijp, maar ik wil dat mijn kinderen een gezonde gelukkige toekomst tegemoet gaan, en ik hoop daar deel van uit te kunnen maken.quote:Op maandag 19 oktober 2020 23:02 schreef Oversight het volgende:
wat is jouw doel aan het einde, ...als dit een sprookje is, ( en dat kun je zelf invullen voor zover je mogelijkheden hebt) ... hoe loopt het dan af?
O.a de onregelmatigheid had ik problemen mee, en de onvoorspelbaarheid van kinderen. Als voorbeeld, baby van de trap getild en in wandelwagen gelegd om daarna de oudste de trap af te helpen om naar school te gaan, alles liep al in het honderd en dus al aan de late kant. Zoon moet opeens poepen, maar vertikt dat om met kleren aan te doen, dus alle kleren moeten uit terwijl baby onderaan de trap nat geregend wordt in de wandelwagen. Kinderen proberen om 7 uur in bed te willen krijgen en uiteindelijk voor de 20e keer letterlijk op handen en knieën de trap op kruipen omdat ze weer roepen om 10 uur en ik letterlijk kapot ben door vermoeidheid. Constante strijd tussen mij en de kinderen en de kinderen onder elkaar, dus we konden niet met elkaar op een bank zitten. Ik kan gewoon heel slecht tegen onvoorspelbare dingen, ook afspreken met vriendjes na schooltijd vond ik een hel, welke ouder tref je deze keer, en de ene ouder wil dat je de ene om 5 uur ophaalt terwijl een andere ouder je op dat moment ook verwacht om de ander op te halen. En dan merk je op een gegeven moment dat de kinderen zonder strijd gaan eten als er een filmpje aan staat en als tanden poetsen het enige probleem is dat ze niet naar bed willen... Ik heb denk ik niet echt tips voor mensen met soortgelijke stoornissen, wel denk ik dat het belangrijk is dat je een stabiele partner hebt die het stokje van je kan overnemen als je het overzichtquote:Op dinsdag 20 oktober 2020 15:42 schreef SaskiaR het volgende:
Wat dapper dat je dit voor je zoon hebt kunnen doen en dat je erover wilde vertellen!
Ik heb nog een vraag, misschien is het te persoonlijk, excuses in dat geval.
Wat waren de grootste problemen die je ervoer bij de opvoeding? Waar liep je tegenaan en wat voor negatieve gevolgen had dat voor je kinderen?
Heb je tips voor mensen met ASS of ADHD wat betreft de opvoeding?
Ze zien elkaar elke 3 weken, in de vakanties soms wat langer. Ivm corona nu even wat minder. Ze zijn gek op elkaar en merk ook dat dochter in zulke weekenden niet wil afspreken met haar vriendinnetje omdat ze geniet van de momenten met haar broer. Ze kunnen en mogen ook tussendoor (beeld)bellen maar dat gebeurt eigenlijk weinig.quote:Op dinsdag 20 oktober 2020 15:49 schreef Roosgeluk het volgende:
moedig om je verhaal te doen en ook fijn dat iedereen respectvol blijft in vragen stellen.
Zien broer en zus elkaar wel eens? Of hebben ze er zelf minder behoefte aan?
Daar had ik aan het begin wel erg moeite mee eigenlijk, maar meer op de manier hoe de kinderen zich kleden, de muziek die ze luisteren en opeens zelfstandig na het eten hun bord op het aanrecht zetten, gewoon dingetjes die bij de ontwikkeling horen maar niet zag aankomen of had verwacht. 6 jaar geleden had ik verwacht dat hij nu met een Nirvana shirtje en skateboard zou rondlopen ondertussen, maar Nikes, joggingbroeken en de Snollebollekes vind hij leuker. Geen idee of het anders was geweest als hij bij mij was opgegroeid. Mijn dochter is elk weekend een nachtje bij mij en we doen dan af en toe een lesje muziekgeschiedenis (gewoon even gezellig muziek kijken op youtube, laatst vroeg ze of we niet niet gewoon Queen konden luisteren ipv een top 40 hit. Dus tja, op sommige momenten had ik het me het heel erg anders voorgesteld, maar krijg je het andersom weer dubbel terug.quote:Op dinsdag 20 oktober 2020 17:56 schreef MakkieR het volgende:
Zijn jullie ook bang, dat jullie zoon vervreemd zal worden van het gezin, ik bedoel dat jullie zoon, jullie kan zien als wie is die man of vrouw die zondags het vlees komt aansnijden ( overdreven, maar toch ) Zo ja hoe gaan jullie hier dan mee om?
Ik heb twee dochters, en dat is misschien wel mijn grootste angst.
Je vraag nog een keer gelezen en een nieuw antwoord. Ik ben bang dat als hij een partner vindt en een gezin wil stichten dat ik daar dan buiten wordt gehouden, omdat ik geen geschikte oppas oma ben, de schoondochter en haar familie een mening klaar hebben ofzo. Hoeft helemaal niet zo te zijn, maar dat is wel een angst die ik voel.quote:Op dinsdag 20 oktober 2020 17:56 schreef MakkieR het volgende:
Zijn jullie ook bang, dat jullie zoon vervreemd zal worden van het gezin, ik bedoel dat jullie zoon, jullie kan zien als wie is die man of vrouw die zondags het vlees komt aansnijden ( overdreven, maar toch ) Zo ja hoe gaan jullie hier dan mee om?
Ik heb twee dochters, en dat is misschien wel mijn grootste angst.
Wie is dan ons?quote:Op maandag 19 oktober 2020 13:18 schreef VraagWatJeWil het volgende:
[..]
Dus nu eens in de 3 weken op bezoek en 3 weken later een weekend bij ons.
Poeh, moeilijke vraag. Er zijn tot nu toe geen dingen geweest waar we het niet met elkaar eens waren, verwacht ook niet dat dat gaat gebeuren eigenlijk. Maar in het ergste geval vermoed ik dat pleegzorg zal bemiddelen en in nog erger geval zal denk ik een rechter moeten beslissen.quote:Op dinsdag 20 oktober 2020 21:15 schreef Rene het volgende:
Wat moedig!
Wij hebben wel eens nagedacht over pleegzorg. Wat is jullie rol ten opzichte van de pleegouders? In hoeverre kunnen jullie iets anders vinden en wat zijn die rechten daaromtrent? Want ongetwijfeld zijn er zaken die wel eens tegenstellingen opleveren. Het gezag ligt immers bij jullie. Dat vind ik nog wel een lastige soms.
Mijn ex partner, dochter en ik.quote:
Volgens mij kun je als pleegouders wel aangeven wat je wil. Als je als pleegouder geen contact wil met de biologische ouders of dat juist wil dan wordt daar rekening mee gehouden als er gematcht gaat worden. Pleeggezinnen zijn best schaars en je moet aan bepaalde eisen voldoen. Volgens mij wordt er ook verwacht dat je voor elk kind een eigen slaapkamer hebt bijvoorbeeld, daarom is het dus vaak niet haalbaar om broertjes en zusjes in éen gezin te plaatsen.quote:Op dinsdag 20 oktober 2020 21:15 schreef Rene het volgende:
Wat moedig!
Wij hebben wel eens nagedacht over pleegzorg. Wat is jullie rol ten opzichte van de pleegouders? In hoeverre kunnen jullie iets anders vinden en wat zijn die rechten daaromtrent? Want ongetwijfeld zijn er zaken die wel eens tegenstellingen opleveren. Het gezag ligt immers bij jullie. Dat vind ik nog wel een lastige soms.
Dat kan ik me voorstellen. Maar behalve die angsten, hoe stel je je de toekomst voor wat betreft jullie band en omgang met elkaar? Wat zou voor jou ideaal zijn?quote:Op dinsdag 20 oktober 2020 18:28 schreef VraagWatJeWil het volgende:
[..]
Je vraag nog een keer gelezen en een nieuw antwoord. Ik ben bang dat als hij een partner vindt en een gezin wil stichten dat ik daar dan buiten wordt gehouden, omdat ik geen geschikte oppas oma ben, de schoondochter en haar familie een mening klaar hebben ofzo. Hoeft helemaal niet zo te zijn, maar dat is wel een angst die ik voel.
Begin anders eens met weekendpleegzorg of iets dergelijks, dat kan ook heel waardevol zijn voor alle partijenquote:Op dinsdag 20 oktober 2020 21:15 schreef Rene het volgende:
Wat moedig!
Wij hebben wel eens nagedacht over pleegzorg. Wat is jullie rol ten opzichte van de pleegouders? In hoeverre kunnen jullie iets anders vinden en wat zijn die rechten daaromtrent? Want ongetwijfeld zijn er zaken die wel eens tegenstellingen opleveren. Het gezag ligt immers bij jullie. Dat vind ik nog wel een lastige soms.
Klopt. We zitten in de beginfase van her overwegen totquote:Op woensdag 21 oktober 2020 09:43 schreef Doedezemaar het volgende:
[..]
Begin anders eens met weekendpleegzorg of iets dergelijks, dat kan ook heel waardevol zijn voor alle partijen
Ik wil elkaar graag regelmatig zien, ik denk niet dat ik echt andere wensen heb dan de doorsnee ouder.quote:Op woensdag 21 oktober 2020 09:18 schreef Qarrad het volgende:
[..]
Dat kan ik me voorstellen. Maar behalve die angsten, hoe stel je je de toekomst voor wat betreft jullie band en omgang met elkaar? Wat zou voor jou ideaal zijn?
Mijn dochter ging eerder wel eens een weekend logeren bij een pleegmoeder, daar kwamen ook andere kinderen. 1 van die kinderen heeft uiteindelijk zelf besloten dat ze er definitief wou wonen. Dus zo kan het ook lopen.quote:Op woensdag 21 oktober 2020 09:43 schreef Doedezemaar het volgende:
[..]
Begin anders eens met weekendpleegzorg of iets dergelijks, dat kan ook heel waardevol zijn voor alle partijen
Dankjewel voor je bericht. Ik denk(!) dat ouders vaak niet goed het probleem zien wat er thuis mis gaat en daarna jeugdzorg de schuld geven van alles waardoor jeugdzorg in negatief daglicht worden gezet. Voor ons pakt het in ieder geval goed uit, ik vind mezelf nu een leukere moeder dan vroeger.quote:Op woensdag 21 oktober 2020 15:43 schreef dennisdotcom het volgende:
Voor het eerst in weet-ik-hoeveel-jaar maar weer eens ingelogd om hierop te kunnen reageren.
Wat een moedig verhaal en wat sta je er positief in! Ik vind pleegzorg ontzettend mooi maar het lijkt vaak wel een taboe-onderwerp. Ik merk bij mensen om mij heen dat velen denken dat ouders het er naar hebben gemaakt als een kind uit huis wordt geplaatst. In heel veel gevallen echter zijn er (droevige) omstandigheden die tot zoiets leiden. De documentaire "ik ben geen probleemkind, ik ben een uitdaging" is in dat opzicht een prachtige documentaire, de mooiste zelfs die ik ooit gezien heb. Ik kan iedereen aanraden die te kijken (gewoon via Google te vinden op 2Doc).
Onze overburen verlenen ook pleegzorg. Als ik zie hoe vrolijk en leuk die kinderen zijn ondanks de issues die ze op jonge leeftijd al meegemaakt hebben dan hoop ik (en als ik je verhaal zo lees dan komt dat ook uit) dat het voor jullie ook zo goed uitpakt en dat je, ondanks de complexiteit nu, hier later op terugkijkt met een mooie volwassen zoon en samen concludeert dat je het beste hebt gedaan in zijn belang!
Mooiquote:Op woensdag 21 oktober 2020 16:36 schreef VraagWatJeWil het volgende:
[..]
Mijn dochter ging eerder wel eens een weekend logeren bij een pleegmoeder, daar kwamen ook andere kinderen. 1 van die kinderen heeft uiteindelijk zelf besloten dat ze er definitief wou wonen. Dus zo kan het ook lopen.
Ongeveer 3 kwartier rijden.quote:Op donderdag 22 oktober 2020 18:12 schreef Ynske het volgende:
Hoe ver van jullie vandaan woont jullie zoon?
Ik zal je zo een berichtje doen met mijn eigen account.quote:Op vrijdag 23 oktober 2020 14:13 schreef DJMO het volgende:
TS .. ik zou graag prive met je van gedachten willen wisselen. Ik heb wel wat vragen, maar die wil ik liever niet hier stellen
Lief van jequote:Op vrijdag 23 oktober 2020 15:57 schreef VraagWatJeWil het volgende:
[..]
Ik zal je zo een berichtje doen met mijn eigen account.
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |