Zelf verwacht ik een moeilijke eenzame toekomst. Ik ben psychosegevoelig, oftewel ik heb een serieuze chronische mentale aandoening (schizofrenie). Ik ben nu 32 jaar oud en ik loop achter op veel gebieden.
Ik kan amper voor mezelf zorgen en heb geen werk. Mijn moeder helpt me met veel dingen en zonder haar zou ik echt een probleem hebben. Mijn aandoening en de medicijnen die ik ervoor krijg maken me zwak en kwetsbaar, ik ben altijd moe en weinig energie, kan me niet concentreren en functioneer niet zoals een volwassen man van 32 hoort te functioneren. Geen relatie of vriendin, heb veel kansen verspild in mijn twintigste jaren vanwege mijn aandoening. Toen had ik nog leuke dates en relaties, maar vanwege de aandoening en problemen daaromheen heb ik veel leuke meisjes laten gaan omdat ik het op dat moment niet aankon. Nu ben ik alleen en eenzaam, en geen leuke dates meer.
Ik verwacht mijn toekomst heel moeilijk zal zijn. Mijn moeder wordt ouder en kan niet altijd voor me zorgen. Ik zal werk moeten vinden, maar denk niet dat ik het aankan. Verwacht van mezelf dat ik in armoede zal komen en moet overleven van mijn uitkering. Eigenlijk heb ik een doodswens, maar mag dat hier niet bespreken. Vriendschappen verwateren als je ouder wordt, iedereen is bezig met hun eigen leven. Ik zou graag een vrouw en kinderen willen, en een goede baan waarmee ik mezelf kan onderhouden. Ik wou dat ik beter functioneerde en zelfstandig kon zijn, goede beslissing kon maken over mijn leven. In plaats van de hele tijd thuis zitten en tijd verspillen.
Zijn er meer mensen hier die zo’n luthersen hebben? Verwacht jij een moeilijke toekomst? Als kind kwam ik niks te kort, mijn moeder verdiende genoeg geld en we konden altijd eten en op vakantie gaan. Ik verwacht dat dat niet zal kunnen als ik ouder word en dat ik elke maand zal worstelen met geld. Ik ben boos op God dat ik dit leven heb gekregen, hiervoor heb ik niet gevraagd. Leven zou een stuk makkelijker zijn als ik mijn aandoening niet had. Ik zou alles geven om mijn leven overnieuw te kunnen doen, en dan zonder allerlei ziektes en beperkingen.
We krijgen allemaal gelijke kansen, maar hebben niet gelijke competenties.
Trouwen en kinderen krijgen zijn geen recht en ook niet een weg naar gegarandeerd geluk.
Geluk zit hem in het accepteren van je positie en van daaruit het beste er van te maken. Wees blij dat er medicijnen zijn, dat je ouders hebt die voor je zorgen, dat je toch een opleiding hebt kunnen afmaken etc
Ik heb ook psychoses gehad en merk dat het leven een stuk gemakkelijker is met hulp dan alles alleen te moeten uitdokteren.
Waarom niet focussen op de tijd die je nog wel hebt en hier proberen iets van te maken wat binnen je mogelijkheden ligt, ipv jezelf continu te vertellen wat je anders had willen doen. Dit laatste is namelijk een illusie, want als je het over zou moeten doen, zou je namelijk weer exact dezelfde keuzes maken en op dezelfde plek terecht komen, aangezien je ook dan last zou hebben van je huidige beperkingen!?
Vraag is dus niet of het anders zou gaan als je het opnieuw mocht doen, maar wat kan je in de resterende tijd wel kan doen om er toch iets van te maken. Kies ervoor om een winnaar te zijn, en geen slachtoffer.
En boos zijn op God.. Ik geloof niet, maar als jij wel gelooft en er voor kiest om dat geloof te gebruiken om alle verantwoordelijkheid buiten jezelf te leggen is dat een recept voor een pover leven. Waar kan je zelf de verantwoording voor nemen? Welk onderdelen van je leven kan je wel sturen en optimaliseren?
Kies voor geluk, ondanks de omstandigheden. Het kan altijd erger!
Daar is het slechter, zeker voor mij. Je hebt geen uitkeringen daar en mensen hebben geen begrip voor Psychiatrische problemen. Als ik daar een psychose zou krijgen heb ik een groot probleem. De werkgevers daar houden ook geen rekening met m’n kwetsbaarheid.quote:Op vrijdag 2 oktober 2020 09:10 schreef Lenny77 het volgende:
Je spreekt wel eens van terug gaan naar je thuisland. Is dat iets wat je vooruit zou kunnen helpen? Hoe zijn de voorzieningen daar en zou je toekomst daar makkelijker zijn?
Ik zou wel terug willen, maar nu nog even niet. Economie gaat heel slecht daar, er is crisis. Geen werk, politieke chaos en veel sociale problemen.
Hoe oud ben je nu? Slik je medicatie voor je psychoses, functioneer je goed?quote:Op vrijdag 2 oktober 2020 09:15 schreef _I het volgende:
Wat schiet je er mee op om zo te denken?
We krijgen allemaal gelijke kansen, maar hebben niet gelijke competenties.
Trouwen en kinderen krijgen zijn geen recht en ook niet een weg naar gegarandeerd geluk.
Geluk zit hem in het accepteren van je positie en van daaruit het beste er van te maken. Wees blij dat er medicijnen zijn, dat je ouders hebt die voor je zorgen, dat je toch een opleiding hebt kunnen afmaken etc
Ik heb ook psychoses gehad en merk dat het leven een stuk gemakkelijker is met hulp dan alles alleen te moeten uitdokteren.
Waarom niet focussen op de tijd die je nog wel hebt en hier proberen iets van te maken wat binnen je mogelijkheden ligt, ipv jezelf continu te vertellen wat je anders had willen doen. Dit laatste is namelijk een illusie, want als je het over zou moeten doen, zou je namelijk weer exact dezelfde keuzes maken en op dezelfde plek terecht komen, aangezien je ook dan last zou hebben van je huidige beperkingen!?
Vraag is dus niet of het anders zou gaan als je het opnieuw mocht doen, maar wat kan je in de resterende tijd wel kan doen om er toch iets van te maken. Kies ervoor om een winnaar te zijn, en geen slachtoffer.
En boos zijn op God.. Ik geloof niet, maar als jij wel gelooft en er voor kiest om dat geloof te gebruiken om alle verantwoordelijkheid buiten jezelf te leggen is dat een recept voor een pover leven. Waar kan je zelf de verantwoording voor nemen? Welk onderdelen van je leven kan je wel sturen en optimaliseren?
Kies voor geluk, ondanks de omstandigheden. Het kan altijd erger!
Boven de 40 en nee, slik geen medicijnen.quote:
[..]
Hoe oud ben je nu? Slik je medicatie voor je psychoses, functioneer je goed?
Goed functioneren is een keuze. En ja, ik kies ervoor om te vinden dat ik prima functioneer met de mogelijkheden die er zijn! De ene dag is dat “wakker worden”, de andere dag is dat “gewoon” werken en waarde toevoegen.
Maar nooit zal ik mezelf zielig vinden, god de schuld geven of klagen over mn positie. Niet omdat het niet mag, maar omdat dat mijn leven onnodig gecompliceerd zou maken.
Maar als je terug gaat, de problemen neem je met je mee, ook al kun je er niets aan doen.
Maar ik snap het wel. Als ik sterf, wil ik daar begraven worden, dat weet mijn familie ook. Het is mijn land waar mijn hart ligt.
Waar kom je vandaan? Wat is jouw land?quote:
Ik leef met je mee. Ik heb het met je te doen.
Maar als je terug gaat, de problemen neem je met je mee, ook al kun je er niets aan doen.
Maar ik snap het wel. Als ik sterf, wil ik daar begraven worden, dat weet mijn familie ook. Het is mijn land waar mijn hart ligt.
De medicatie heeft veel bijwerking. Als ik psychotisch ben dan is dat echt vervelend. Afgelopen zomer heb ik drie maanden opgenomen gezeten in een gesloten afdeling, ik was knetterpsychotisch en heb me echt misdragen. Zelfs op fok kreeg ik een ban.quote:
Wat merk je dan exact van je aandoening?
Met medicatie ben ik een zombie. Geen energie, weinig concentratie, bewegingsonrust, hele tijd slapen.
Ik wou dat ik die kracht had, misschien komt het nog. Ik heb wel medelijden met mezelf en dat is niet goed.quote:Op vrijdag 2 oktober 2020 09:24 schreef _I het volgende:
[..]
Boven de 40 en nee, slik geen medicijnen.
Goed functioneren is een keuze. En ja, ik kies ervoor om te vinden dat ik prima functioneer met de mogelijkheden die er zijn! De ene dag is dat “wakker worden”, de andere dag is dat “gewoon” werken en waarde toevoegen.
Maar nooit zal ik mezelf zielig vinden, god de schuld geven of klagen over mn positie. Niet omdat het niet mag, maar omdat dat mijn leven onnodig gecompliceerd zou maken.
De Antillen. Helaas bestaat dat land niet meer door gekonkel van poitici, maar de mooiste momenten zijn voor mij alleen zijn tussen cactussen, pica's, pikritchi's onder een staalblauwe hemel.quote:
[..]
Waar kom je vandaan? Wat is jouw land?
In de mondi aan de zuidkant van het eiland ben ik gaan liggen. En ze hadden gelijk!!!!
Ik kwam totaal tot rust.
Wat brengt het je? Heb je enig voordeel van de zelfmedelijden?quote:
[..]
Ik wou dat ik die kracht had, misschien komt het nog. Ik heb wel medelijden met mezelf en dat is niet goed.
Het enige wat het doet is er voor zorgen dat je het gevoel krijgt dat je er niets aan kan doen.
Als je als topsporter je benen verliest, kan je zielig thuis gaan zitten om alles wat niet kan of je gaat je best doen om bijvoorbeeld de paralympics te gaan winnen.
Denk dat je een stuk blijer wordt als je niet langer jezelf gek maakt met “wat als”. Dat is namelijk een niet bestaande realiteit, die op geen enkele manier tot stand was gekomen.
Je hebt hbo diploma, hebt een boek uitgebracht, hebt een woning, te eten, mensen die van je houden.. Kortom je hebt al meer bereikt dan 70% van de gehele mensheid en je blijft maar mauwen over wat er niet is. Waarom doe je jezelf zo tekort? Wat is je “ziektewinst”? (Deze houding moet iets voor je doen, anders zou je wel een andere houding aannemen.)
Goed topic. Ik herken deels wat jij schrijft. Qua opvoeding/situatie erg goede jeugd gehad maar vanwege aangeboren of aangeleerde psychologische problemen veel verpest. Op de middelbare school was ik veel afgeleid door verliefdheid. Deels daardoor en deels omdat ik een vastgestelde leerbeperking heb deed ik erg lang over de middelbare school. Over mijn vervolgopleiding deed ik al niet korter. Deels door mislukte stormachtige relaties die mijn psychische gezondheid dusdanig in de weg zaten dat ik ze ook nooit meer aan wil gaan. Helaas heeft het verwijderen van dit probleem niet voor meer succes gezorgd. Hoewel ik gelukkig geen psychoses heb zoals jij ben ik wel iedere dag moe en is concentratie op veel dagen ook een uitdaging. Ik ben ook werkloos, en heb de boot gemist qua carriere waardoor ik veel vaardigheden mis. Heb echt het gevoel bij 15 te zijn blijven hangen geestelijk en veel idd niet aan te kunnen.quote:Op vrijdag 2 oktober 2020 09:05 schreef Keep_Walking het volgende:
Dit is een vraag voor de mensen hier die een moeilijke toekomst verwachten.
Zelf verwacht ik een moeilijke eenzame toekomst. Ik ben psychosegevoelig, oftewel ik heb een serieuze chronische mentale aandoening (schizofrenie). Ik ben nu 32 jaar oud en ik loop achter op veel gebieden.
Ik kan amper voor mezelf zorgen en heb geen werk. Mijn moeder helpt me met veel dingen en zonder haar zou ik echt een probleem hebben. Mijn aandoening en de medicijnen die ik ervoor krijg maken me zwak en kwetsbaar, ik ben altijd moe en weinig energie, kan me niet concentreren en functioneer niet zoals een volwassen man van 32 hoort te functioneren. Geen relatie of vriendin, heb veel kansen verspild in mijn twintigste jaren vanwege mijn aandoening. Toen had ik nog leuke dates en relaties, maar vanwege de aandoening en problemen daaromheen heb ik veel leuke meisjes laten gaan omdat ik het op dat moment niet aankon. Nu ben ik alleen en eenzaam, en geen leuke dates meer.
Ik verwacht mijn toekomst heel moeilijk zal zijn. Mijn moeder wordt ouder en kan niet altijd voor me zorgen. Ik zal werk moeten vinden, maar denk niet dat ik het aankan. Verwacht van mezelf dat ik in armoede zal komen en moet overleven van mijn uitkering. Eigenlijk heb ik een doodswens, maar mag dat hier niet bespreken. Vriendschappen verwateren als je ouder wordt, iedereen is bezig met hun eigen leven. Ik zou graag een vrouw en kinderen willen, en een goede baan waarmee ik mezelf kan onderhouden. Ik wou dat ik beter functioneerde en zelfstandig kon zijn, goede beslissing kon maken over mijn leven. In plaats van de hele tijd thuis zitten en tijd verspillen.
Zijn er meer mensen hier die zo’n luthersen hebben? Verwacht jij een moeilijke toekomst? Als kind kwam ik niks te kort, mijn moeder verdiende genoeg geld en we konden altijd eten en op vakantie gaan. Ik verwacht dat dat niet zal kunnen als ik ouder word en dat ik elke maand zal worstelen met geld. Ik ben boos op God dat ik dit leven heb gekregen, hiervoor heb ik niet gevraagd. Leven zou een stuk makkelijker zijn als ik mijn aandoening niet had. Ik zou alles geven om mijn leven overnieuw te kunnen doen, en dan zonder allerlei ziektes en beperkingen.
Vroeger dacht ik altijd dat ik op straat zou belanden als er niemand was om me te helpen, nu heb ik zoiets van ik zie het wel want wat er aan rekeningen binnenkomt betaal ik gelijk en ik spaar zo veel mogelijk. Dat is het belangrijkste denk ik... geef zo min mogelijk uit tenzij het echt dringend nodig is voor je fysieke of psychische gezondheid.
Het is wel triest dat met alle kennis die ze over psychoses hebben ze jou nog steeds niet fatsoenlijk kunnen helpen. Hoeveel verschillende medicijnen heb je al geprobeerd? En krijg je ook extra medicijnen tegen de vermoeidheid die ze veroorzaken?
Deels mee eens, maar de dingen die jij noemt zijn dingen om dankbaar voor te zijn. Niet dingen die te maken hebben met dagelijks goed functioneren. Misschien is hij wel iedere dag dankbaar waar jij niets van afweet behalve dan tijdens het plaatsen van deze post (maar zelf ben jij waarschijnlijk 24/7 dankbaar?) maar voelt ts zich toch een last voor zijn omgeving omdat hij niet het werk kan doen wat er van hem gevraagd wordt en anderen niets aan hem hebben terwijl het motto in deze gejaagde samenleving nu eenmaal DOEn DOEN DOEN is. Ik las ergens dat dit vaak een reden is dat mensen depressief worden. Wat ook logisch is, want je wilt niet dat anderen altijd alleen maar hun tijd en energie opofferen voor jou en het andersom helemaal geen resultaat oplevert.quote:Op vrijdag 2 oktober 2020 09:38 schreef _I het volgende:
Wat brengt het je? Heb je enig voordeel van de zelfmedelijden?
Het enige wat het doet is er voor zorgen dat je het gevoel krijgt dat je er niets aan kan doen.
Als je als topsporter je benen verliest, kan je zielig thuis gaan zitten om alles wat niet kan of je gaat je best doen om bijvoorbeeld de paralympics te gaan winnen.
Denk dat je een stuk blijer wordt als je niet langer jezelf gek maakt met “wat als”. Dat is namelijk een niet bestaande realiteit, die op geen enkele manier tot stand was gekomen.
Je hebt hbo diploma, hebt een boek uitgebracht, hebt een woning, te eten, mensen die van je houden.. Kortom je hebt al meer bereikt dan 70% van de gehele mensheid en je blijft maar mauwen over wat er niet is. Waarom doe je jezelf zo tekort? Wat is je “ziektewinst”? (Deze houding moet iets voor je doen, anders zou je wel een andere houding aannemen.)
Natuurlijk is hulp fijn en iets om dankbaar te zijn. Maar daardoor kun je je tegelijkertijd nog wel schuldig voelen als je zelf altijd afhankelijk bent en nooit zelf hulp kunt bieden.
[ Bericht 9% gewijzigd door geeninspiratie1235 op 02-10-2020 10:13:12 ]
Precies. Ik ben afhankelijk en zwak. Kwetsbaar en daar kan ik niet tegen. De rest van mijn leven zal ik afhankelijk zijn.quote:
[..]
Goed topic. Ik herken deels wat jij schrijft. Qua opvoeding/situatie erg goede jeugd gehad maar vanwege aangeboren of aangeleerde psychologische problemen veel verpest. Op de middelbare school was ik veel afgeleid door verliefdheid. Deels daardoor en deels omdat ik een vastgestelde leerbeperking heb deed ik erg lang over de middelbare school. Over mijn vervolgopleiding deed ik al niet korter. Deels door mislukte stormachtige relaties die mijn psychische gezondheid dusdanig in de weg zaten dat ik ze ook nooit meer aan wil gaan. Helaas heeft het verwijderen van dit probleem niet voor meer succes gezorgd. Hoewel ik gelukkig geen psychoses heb zoals jij ben ik wel iedere dag moe en is concentratie op veel dagen ook een uitdaging. Ik ben ook werkloos, en heb de boot gemist qua carriere waardoor ik veel vaardigheden mis. Heb echt het gevoel bij 15 te zijn blijven hangen geestelijk en veel idd niet aan te kunnen.
Vroeger dacht ik altijd dat ik op straat zou belanden als er niemand was om me te helpen, nu heb ik zoiets van ik zie het wel want wat er aan rekeningen binnenkomt betaal ik gelijk en ik spaar zo veel mogelijk. Dat is het belangrijkste denk ik... geef zo min mogelijk uit tenzij het echt dringend nodig is voor je fysieke of psychische gezondheid.
Het is wel triest dat met alle kennis die ze over psychoses hebben ze jou nog steeds niet fatsoenlijk kunnen helpen. Hoeveel verschillende medicijnen heb je al geprobeerd? En krijg je ook extra medicijnen tegen de vermoeidheid die ze veroorzaken?
[..]
Deels mee eens, maar de dingen die jij noemt zijn dingen om dankbaar voor te zijn. Niet dingen die te maken hebben met dagelijks goed functioneren. Misschien is hij wel iedere dag dankbaar waar jij niets van afweet behalve dan tijdens het plaatsen van deze post (maar zelf ben jij waarschijnlijk 24/7 dankbaar?) maar voelt ts zich toch een last voor zijn omgeving omdat hij niet het werk kan doen wat er van hem gevraagd wordt en anderen niets aan hem hebben terwijl het motto in deze gejaagde samenleving nu eenmaal DOEn DOEN DOEN is. Ik las ergens dat dit vaak een reden is dat mensen depressief worden. Wat ook logisch is, want je wilt niet dat anderen altijd alleen maar hun tijd en energie opofferen voor jou en het andersom helemaal geen resultaat oplevert.
Natuurlijk is hulp fijn en iets om dankbaar te zijn. Maar daardoor kun je je tegelijkertijd nog wel schuldig voelen als je zelf altijd afhankelijk bent en nooit zelf hulp kunt bieden.
Dan hebben wij wat in gemeen.quote:
[..]
De Antillen. Helaas bestaat dat land niet meer door gekonkel van poitici, maar de mooiste momenten zijn voor mij alleen zijn tussen cactussen, pica's, pikritchi's onder een staalblauwe hemel.
Je kan alles voelen op een dag en ook bij mij komen alle emoties in meer en mindere mate voor.quote:
Deels mee eens, maar de dingen die jij noemt zijn dingen om dankbaar voor te zijn. Niet dingen die te maken hebben met dagelijks goed functioneren. Misschien is hij wel iedere dag dankbaar waar jij niets van afweet behalve dan tijdens het plaatsen van deze post (maar zelf ben jij waarschijnlijk 24/7 dankbaar?) maar voelt ts zich toch een last voor zijn omgeving omdat hij niet het werk kan doen wat er van hem gevraagd wordt en anderen niets aan hem hebben terwijl het motto in deze gejaagde samenleving nu eenmaal DOEn DOEN DOEN is. Ik las ergens dat dit vaak een reden is dat mensen depressief worden. Wat ook logisch is, want je wilt niet dat anderen altijd alleen maar hun tijd en energie opofferen voor jou en het andersom helemaal geen resultaat oplevert.
Natuurlijk is hulp fijn en iets om dankbaar te zijn. Maar daardoor kun je je tegelijkertijd nog wel schuldig voelen als je zelf altijd afhankelijk bent en nooit zelf hulp kunt bieden.
Je kan wel denken dat je leven over is en dat je toekomst verpest is, maar dat is altijd tov een beeld dat je in je hoofd hebt en gebruikt ter vergelijking.
Er is ook niets mis als je soms schuldig voelt, of niet dankbaar. Feit blijft wel dat als je in het verleden het voor elkaar hebt gekregen om te studeren (en andere zaken die eerder genoemd zijn), dat je leven niet verwoest is of voorbij is.
Je kan ook hulp zoeken om te leren omgaan met de zaken die voor jou niet haalbaar zijn. Je zal lang niet de enige zijn die geen relatie heeft, geen kinderen zal krijgen, niet directeur is van de Nederlandse bank etc.
Elk mens heeft wel eens redenen om thuis te gaan zitten huilen. Jij doet nu net alsof het bij sommigen gerechtvaardigd is dat ze depressief zijn. Ik zeg alleen dat je zelf de verantwoordelijkheid hebt om ook als je in die situatie zit, er toch voor te zorgen dat je er nog iets van maakt.
Falen is altijd tov iets anders. Als je accepteert dat dat andere voor jou nooit haalbaar was, faal je ook niet.
Het gaat erom dat je andere gesprekken met jezelf gaat voeren die bijdragen aan een beter gevoel over jezelf. Dat is de keuze die je hebt. Niemand hoeft van mij 24/7 dankbaar te zijn. 24/7 zelfmedelijden hebben is net zo zinloos.
Zie licht ipv duisternis en het leven wordt vanzelf lichter en beter te handelen.
Dat je je daar bewust van bent kun je in je voordeel gebruiken. Door tijdig hulp in te schakelen bijvoorbeeld. Heb je momenteel al iets van ambulante begeleiding?quote:
[..]
Precies. Ik ben afhankelijk en zwak. Kwetsbaar en daar kan ik niet tegen. De rest van mijn leven zal ik afhankelijk zijn.
Ja. Al jaren.quote:
[..]
Dat je je daar bewust van bent kun je in je voordeel gebruiken. Door tijdig hulp in te schakelen bijvoorbeeld. Heb je momenteel al iets van ambulante begeleiding?
Dit is wat ik bedoel.quote:
[..]
Precies. Ik ben afhankelijk en zwak. Kwetsbaar en daar kan ik niet tegen. De rest van mijn leven zal ik afhankelijk zijn.
Elk mens is zwak en afhankelijk. Daarom wonen de meeste mensen samen, omdat het gemakkelijker is om het leven samen aan te vliegen.
Ook de CEO van bedrijf x met een inkomen van een half miljoen heeft anderen nodig en is kwetsbaar.
Er is niets ergs aan om kwetsbaar te zijn en hulp nodig te hebben. Behalve als je jezelf steeds vertelt dat je daarom zielig bent, dan wordt het ineens een harde en ware realiteit. Keuzes!
Geen excuus. Wat moet deze verlamde jongen dan niet zeggen?quote:
Ik ben boos op God dat ik dit leven heb gekregen, hiervoor heb ik niet gevraagd.
Van wie krijgen we gelijke kansen?quote:
We krijgen allemaal gelijke kansen, maar hebben niet gelijke competenties.
Mocht jij niet naar school!? Moet je achter in de bus zitten?quote:
[..]
Van wie krijgen we gelijke kansen?
Waar zijn de kansen ongelijk?
Ik mocht zeker naar school, een pauperschool in het ghetto.quote:
[..]
Mocht jij niet naar school!? Moet je achter in de bus zitten?
Waar zijn de kansen ongelijk?
Mee eens dat denken dat je toekomst verpest is misschien niet heel zinvol is, maar jij probeert volgens mij een onrealistisch beeld te schetsen.quote:
Je kan alles voelen op een dag en ook bij mij komen alle emoties in meer en mindere mate voor.
Je kan wel denken dat je leven over is en dat je toekomst verpest is, maar dat is altijd tov een beeld dat je in je hoofd hebt en gebruikt ter vergelijking.
Er is ook niets mis als je soms schuldig voelt, of niet dankbaar. Feit blijft wel dat als je in het verleden het voor elkaar hebt gekregen om te studeren (en andere zaken die eerder genoemd zijn), dat je leven niet verwoest is of voorbij is.
Je kan ook hulp zoeken om te leren omgaan met de zaken die voor jou niet haalbaar zijn. Je zal lang niet de enige zijn die geen relatie heeft, geen kinderen zal krijgen, niet directeur is van de Nederlandse bank etc.
Elk mens heeft wel eens redenen om thuis te gaan zitten huilen. Jij doet nu net alsof het bij sommigen gerechtvaardigd is dat ze depressief zijn. Ik zeg alleen dat je zelf de verantwoordelijkheid hebt om ook als je in die situatie zit, er toch voor te zorgen dat je er nog iets van maakt.
Falen is altijd tov iets anders. Als je accepteert dat dat andere voor jou nooit haalbaar was, faal je ook niet.
Het gaat erom dat je andere gesprekken met jezelf gaat voeren die bijdragen aan een beter gevoel over jezelf. Dat is de keuze die je hebt. Niemand hoeft van mij 24/7 dankbaar te zijn. 24/7 zelfmedelijden hebben is net zo zinloos.
Zie licht ipv duisternis en het leven wordt vanzelf lichter en beter te handelen.
Een opleiding is tegenwoordig haast niets meer waard als ze ontdekken dat je toch niet de benodigde vaardigheden hebt. Ts was vroeger in staat om een opleiding af te ronden maar is nu iedere dag moe en kan zich niet meer concentreren. Daarnaast, bijna iedereen heeft tegenwoordig een opleiding, het is eerder dat het je kansloos maakt als je het niet hebt dan dat het wat extra toevoegt als je het wel hebt.
Sterker nog mijn studie deden sommigen er voor de leuk bij, meerdere studies plus buitenlandervaring is met die “leven lang leren” shit haast de norm.
Je zegt wel dat mensen volgens jou niet 24/7 dankbaar hoeven te zijn maar je vindt wel dat ts iets fout doet als hij schrijft op een moment waarin hij niet dankbaar is.
Kun je ff opsommen wat er allemaal voor jou niet inzat wat je graag wilde? Dan is de vergelijking met de ts wat beter te maken, waardoor je laatste zin ook wat meer zeggingskracht krijgt.
Je hart ligt bij dat land, maar je wilt er alleen dood gevonden worden.quote:
Ik leef met je mee. Ik heb het met je te doen.
Als ik sterf, wil ik daar begraven worden, dat weet mijn familie ook. Het is mijn land waar mijn hart ligt.
Zei niet fout, vroeg wat zijn winst was van zijn gedrag.quote:
[..]
Mee eens dat denken dat je toekomst verpest is misschien niet heel zinvol is, maar jij probeert volgens mij een onrealistisch beeld te schetsen.
Een opleiding is tegenwoordig haast niets meer waard als ze ontdekken dat je toch niet de benodigde vaardigheden hebt. Ts was vroeger in staat om een opleiding af te ronden maar is nu iedere dag moe en kan zich niet meer concentreren. Daarnaast, bijna iedereen heeft tegenwoordig een opleiding, het is eerder dat het je kansloos maakt als je het niet hebt dan dat het wat extra toevoegt als je het wel hebt.
Sterker nog mijn studie deden sommigen er voor de leuk bij, meerdere studies plus buitenlandervaring is met die “leven lang leren” shit haast de norm.
Je zegt wel dat mensen volgens jou niet 24/7 dankbaar hoeven te zijn maar je vindt wel dat ts iets fout doet als hij schrijft op een moment waarin hij niet dankbaar is.
Kun je ff opsommen wat er allemaal voor jou niet inzat wat je graag wilde? Dan is de vergelijking met de ts wat beter te maken, waardoor je laatste zin ook wat meer zeggingskracht krijgt.
En nee, het heeft geen zin om twee individuen met elkaar te vergelijken. Het is geen wedstrijd.
Heb ook nergens gezegd dat hij dat hij dankbaar moest zijn. Wees hem slechts op al het positieve dat al gebeurd is in zijn leven, waar hij op voort kan borduren.
Haha, tja, wat zal ik zeggen. Het eiland is prachtig, maar politici en machthebbende bedrijven verpesten het. Toen de PAR in de jaren 90 een campagne begon met "Ruime op de boel" (geen spelfout), en de partij met overmacht de lands- en eilandsverkiezingen won om een einde te maken aan corruptie en vriendjespolitiek, werd de partij daarna bijna de nek omgedraaid. En verloren ze weer macht. Zo jammer, want het was onze hoop,quote:Op vrijdag 2 oktober 2020 17:53 schreef Shaggy_2000 het volgende:
[..]
Je hart ligt bij dat land, maar je wilt er alleen dood gevonden worden.
Kortom, het land zelf is prachtig, maar de politici verpesten het weer, duidelijk.quote:
[..]
Haha, tja, wat zal ik zeggen. Het eiland is prachtig, maar politici en machthebbende bedrijven verpesten het. Toen de PAR in de jaren 90 een campagne begon met "Ruime op de boel" (geen spelfout), en de partij met overmacht de lands- en eilandsverkiezingen won om een einde te maken aan corruptie en vriendjespolitiek, werd de partij daarna bijna de nek omgedraaid. En verloren ze weer macht. Zo jammer, want het was onze hoop,
Misschien dat de situatie van TS lastiger is, maar staat je niet blind op je toekomst. Koester elke dag. Het zijn de kleine dagelijkse dingen die je glas halfvol maken. Zet hem op
Wat zou je in je thuisland dan willen doen?quote:
Sterven.quote:
[..]
Wat zou je in je thuisland dan willen doen?
Interessante gedachte. Dat heb ik nou ook met mijn thuis provincie.quote:
Ik ben in principe ook slachtoffer van mijn situatie. Vooral door mijn ernstige psychiatrische problemen.quote:
Maar waarom positioneer je jezelf in zo een enorme slachtofferrol positie? Want op deze manier ga je idd daar eindigen.
Nee, je moet er het beste van maken. Accepteren en door gaan. Je ziet jezelf als zielig, stop daarmee. Vrees je voor armoede? Begin met sparen. Psychose? Neem je medicijnen in. Bang om alleen je dingen te doen? Oefen er alvast op. Bereid jezelf voor.quote:
[..]
Ik ben in principe ook slachtoffer van mijn situatie. Vooral door mijn ernstige psychiatrische problemen.
Ja je bent slachtoffer van die ziekte. En het is een hele zware en moeilijke ziekte en de medicatie is ronduit shit te noemen.. Ze werkt wel maar de nevenwerkingen zijn zwaar.quote:
[..]
Ik ben in principe ook slachtoffer van mijn situatie. Vooral door mijn ernstige psychiatrische problemen.
Maar je kan er wel voor kiezen om geen slachtoffer te blijven en het beste te maken met wat je wel hebt!
En je hebt idd al erg veel bereikt! Heb je geen zin om een nieuw boek te schrijven bv?
Je gaat toch niet van de brug springen, hoop ik?quote:
Hou vol!! Hou vol!!quote:
[..]
Ik ben in principe ook slachtoffer van mijn situatie. Vooral door mijn ernstige psychiatrische problemen.
Ik denk, hoe moeilijk ook, jouw eerste stap moet zijn om positief (of positiever) in het leven proberen te staan en vrienden proberen te maken.
Wat is daar de oorzaak van ?quote:
[..]
Ik ben in principe ook slachtoffer van mijn situatie. Vooral door mijn ernstige psychiatrische problemen.
Slecht geluk. Hersenvliesontsteking gehad in mijn jeugd.quote:
Ik weet dat je wel een psychose kan krijgen door een hersenvliesontsteking maar zo ver ik weet krijg je er geen schizofrenie van (die gevoeligheid is er namelijk al vanaf je geboorte en eerder). Dus het is misschien je trigger geweest, maar het was er helaas al.quote:
[..]
Slecht geluk. Hersenvliesontsteking gehad in mijn jeugd.
Mensen met expertise mogen mij zeker corrigeren hier! Dit is de info die ik heb vanuit mijn studie.
Eigenlijk heb ik geen schizofrenie. Mijn geval is heel uniek, ook mijn psychoses zien er anders uit dan mensen met schizofrenie. Mijn officiële diagnose is psychose NAO.quote:
[..]
Ik weet dat je wel een psychose kan krijgen door een hersenvliesontsteking maar zo ver ik weet krijg je er geen schizofrenie van (die gevoeligheid is er namelijk al vanaf je geboorte en eerder). Dus het is misschien je trigger geweest, maar het was er helaas al.
Mensen met expertise mogen mij zeker corrigeren hier! Dit is de info die ik heb vanuit mijn studie.
Ah ok. Je hebt hier altijd verteld dat je schizofrenie had, dus ging ik daar vanuit.quote:
[..]
Eigenlijk heb ik geen schizofrenie. Mijn geval is heel uniek, ook mijn psychoses zien er anders uit dan mensen met schizofrenie. Mijn officiële diagnose is psychose NAO.
En in dat geval kan ik ook niets nuttigs meer zeggen
Dat is dan wel extra moeilijk, ook qua medicatie: mochten er andere systemen verstoord zijn!
Bijna iedereen is slachtoffer van zijn (of haar) situatie.quote:
[..]
Ik ben in principe ook slachtoffer van mijn situatie. Vooral door mijn ernstige psychiatrische problemen.
Het leven is beslist niet eerlijk. Enkelen hebben de hoofdprijs, sommigen hebben een troostprijsje, en anderen, velen, hebben helemaal geen prijsje gewonnen.
Probeer iedere dag iets te doen, te beleven, iets dat je prettig vindt.
Ken jezelf en accepteer jezelf.Hou !! van jezelf. Als mens.
Maak je niet gek, en laat je zeker niet gek maken. Niet door anderen, maar ook niet door reclame, geschreven en ongeschreven regels van wat zou moeten, niet door de social media waarin je ziet hoe onvoorstelbaar fantastisch iemand is of het heeft.
Ik weet eigenlijk niet eens wat psychose is, maar heb wel meerdere malen meegemaakt hoe de samenleving, kennis, kunde verandert. En ... steeds sneller. Wat in mijn jeugd science fiction was, is nu al achterhaald.
Wat heeft dat met jou, met andere zieken te maken. Ik las dat de medische wetenschap iedere twee jaren zijn kennis verdubbelt. Beetje vaag, niet? Maar ik heb het ook aan den lijve ondervonden.
Neem diabetes, niet meer vingerprikken, als je wilt iedere minuut je suikers meten (sensor in je bovenarm), en dus pijnloos invloed er op kunnen nemen door een keur van medicijnen en insulines en apparatuur. Maw als diabeet kan men tegenwoordig heel normaal leven.
Depressiviteit, hoe lang bestaat Prozac? De wat men noemt de "gelukspil" Hoeveel mensen kunnen nu gewoon leven, door een pilletje per dag.
Problemen met de erectie? Viagra, kamagra, weet ik wat.
Op elk gebied doet men nieuwe ontdekkingen, komen er nieuwe medicijnen en behandelmethodes.
Ik kan me voorstellen dat je dat niets zegt op de leeftijd van 33 maar met dit tempo van ontwikkeling kan het goed zijn dat in een paar jaar ook voor jou een medicijn is. En misschien zie je dat zelf niet zo, maar je bent nog zo jong.
Is men niet al bezig met persoonlijke medicijnen, speciaal ontwikkeld of afgesteld op die ene persoon, patiënt?
Doe wat je zelf in de hand hebt, probeer de positieve dingen te zien in je leven, zelfs of ondanks je situatie. Je lieve moeder, de zorg die je van haar krijgt. Vriendelijke mensen om je heen, hulpverleners, doktoren,
Af en toe je gal spuwen hier op dit forum, en mensen die jou welwillend en begaan tegemoet treden. Zo eenzaam ben je niet, het is niet allemaal zwart-wit. Streef ernaar om je contacten uit te breiden, hobby, eetclubje, praatgroep, patiënten bijeenkomst. Is het er niet, organiseer zelf wat! Begin klein, en zoek medestanders, hulp, bij het uitvoeren van je ideeën.
En heel klote voor je dat je 3 maanden opgenomen bent geweest, maar wat was er anders met jou gebeurd, in bijvoorbeeld een of ander derde wereld land? Heb het gezien in Azië. Ook, zelfs in jouw situatie, count your blessings !!
Ik heb een zelf ontdekte tip voor je, verschillende mensen waren er blij mee. Voel je je rot, al een tijdje, de hele dag, spreek met jezelf af, van 12 tot 1 's nachts, of wat langer, of ander tijdstip of dagdeel, geef je helemaal toe aan zelfmedelijden en negatieve gedachten. Zet de wekker en laat je gaan. Kaarsje, verder donker, melodramatische muziek en dwepen met en in je zelfmedelijden. En dan loopt de wekker af en dan is het over. Zo doe je dat, JIJ besluit dat ZELF, van tevoren. Werkte goed bij mij en dus sommige anderen. Vaak verveelde mij dat zelfmedelijden, dat toegeven eraan, al voor dat het uur om was.
Misschien heb jij, of iemand anders, iets aan deze bijdrage. In ieder geval, wens ik jou, jullie dat het alsmaar beter gaat!
[ Bericht 0% gewijzigd door LeesFoknl op 04-10-2020 20:04:57 ]
Mijn psychoses komen van die hersenvliesontsteking en de ziekte die ik daarna had, sydenham chorea. Het ziet er anders uit dan schizofrenie en je zou ook niet aan mij merken als je mij tegen zou komen.quote:
[..]
Ah ok. Je hebt hier altijd verteld dat je schizofrenie had, dus ging ik daar vanuit.
En in dat geval kan ik ook niets nuttigs meer zeggen
Dat is dan wel extra moeilijk, ook qua medicatie: mochten er andere systemen verstoord zijn!
Wauw, dat is een heel ander verhaal dan!quote:
[..]
Mijn psychoses komen van die hersenvliesontsteking en de ziekte die ik daarna had, sydenham chorea. Het ziet er anders uit dan schizofrenie en je zou ook niet aan mij merken als je mij tegen zou komen.
Ik vind het super knap dat je een studie hebt kunnen afmaken en zo ver bent geraakt! Want bij die Sydenham Chorea horen best pittige symptomen.
Mijn kennis stopt hier dan wel maar ik hoop wel dat ze een manier gaan vinden om je beter te kunnen helpen.. zodat je op zijn minst rust kan vinden en terug levenslust mag vinden!
Buiten de teleurstelling hoop ik dat je ook trots op jezelf bent!
Dus als ik jou goed begrijp ben jij een schrijver met een psychose. Niet verkeerd voor op de achterkaft van je boeken! Klinkt interessant, intrigerend !!quote:
[..]
Mijn psychoses komen van die hersenvliesontsteking en de ziekte die ik daarna had, sydenham chorea. Het ziet er anders uit dan schizofrenie en je zou ook niet aan mij merken als je mij tegen zou komen.
Welk genre? Autobiogrfie, thriller, detective, horror. Dat schrijven is een mooi iets om je op toe te leggen. Gaat het goed, schrijf je, gaat het minder, laat je het liggen. Niemand die je opjaagt. En je geld, uitkering, komt toch!
En wat denk je van contactadvertenties of in van die date apps, ....
Excentrieke schrijver 33 jaar zoekt vriendin die lezen kan, voor liefde en als partner voor discussies over ideeën voor mijn nieuwste boek ... Silence of the horses.
Reacties gegarandeerd.
Mijn toekomst en die van zoon is verpest beide een chronische ptss door het toedoen van een zieke ex.quote:
Dit is een vraag voor de mensen hier die een moeilijke toekomst verwachten.
Zelf verwacht ik een moeilijke eenzame toekomst. Ik ben psychosegevoelig, oftewel ik heb een serieuze chronische mentale aandoening (schizofrenie). Ik ben nu 32 jaar oud en ik loop achter op veel gebieden.
Ik kan amper voor mezelf zorgen en heb geen werk. Mijn moeder helpt me met veel dingen en zonder haar zou ik echt een probleem hebben. Mijn aandoening en de medicijnen die ik ervoor krijg maken me zwak en kwetsbaar, ik ben altijd moe en weinig energie, kan me niet concentreren en functioneer niet zoals een volwassen man van 32 hoort te functioneren. Geen relatie of vriendin, heb veel kansen verspild in mijn twintigste jaren vanwege mijn aandoening. Toen had ik nog leuke dates en relaties, maar vanwege de aandoening en problemen daaromheen heb ik veel leuke meisjes laten gaan omdat ik het op dat moment niet aankon. Nu ben ik alleen en eenzaam, en geen leuke dates meer.
Ik verwacht mijn toekomst heel moeilijk zal zijn. Mijn moeder wordt ouder en kan niet altijd voor me zorgen. Ik zal werk moeten vinden, maar denk niet dat ik het aankan. Verwacht van mezelf dat ik in armoede zal komen en moet overleven van mijn uitkering. Eigenlijk heb ik een doodswens, maar mag dat hier niet bespreken. Vriendschappen verwateren als je ouder wordt, iedereen is bezig met hun eigen leven. Ik zou graag een vrouw en kinderen willen, en een goede baan waarmee ik mezelf kan onderhouden. Ik wou dat ik beter functioneerde en zelfstandig kon zijn, goede beslissing kon maken over mijn leven. In plaats van de hele tijd thuis zitten en tijd verspillen.
Zijn er meer mensen hier die zo’n luthersen hebben? Verwacht jij een moeilijke toekomst? Als kind kwam ik niks te kort, mijn moeder verdiende genoeg geld en we konden altijd eten en op vakantie gaan. Ik verwacht dat dat niet zal kunnen als ik ouder word en dat ik elke maand zal worstelen met geld. Ik ben boos op God dat ik dit leven heb gekregen, hiervoor heb ik niet gevraagd. Leven zou een stuk makkelijker zijn als ik mijn aandoening niet had. Ik zou alles geven om mijn leven overnieuw te kunnen doen, en dan zonder allerlei ziektes en beperkingen.
Heb door alles een psychose gehad gelukkig eenmalig en sinds februari geen medicijnen meer.
Maar het is overleven ipv leven
Goed omschreven! Zo is het wel.quote:
Bijna iedereen is slachtoffer van zijn (of haar) situatie.
Het leven is beslist niet eerlijk. Enkelen hebben de hoofdprijs, sommigen hebben een troostprijsje, en anderen, velen, hebben helemaal geen prijsje gewonnen.
Goede post. Hoewel het natuurlijk wel zo is dat de massa altijd aan het langste eind trekt. Neem bijv het feit dat niemand zich ooit erg voor cvs interesseerde maar de noodzaak tot onderzoek door corona weer wat is toegenomen. Als individu ben je niet belangrijk, dus als je een zeldzame ziekte hebt dan heb je gewoon pech. Maar goed, mochten ze een medicijn voor psychoses zonder erge bijwerkingen vinden dan kan het natuurlijk zijn dat ts hier ook van meeprofiteert ook al is de oorzaak bij hem dan anders.quote:Probeer iedere dag iets te doen, te beleven, iets dat je prettig vindt.
Ken jezelf en accepteer jezelf.Hou !! van jezelf. Als mens.
Maak je niet gek, en laat je zeker niet gek maken. Niet door anderen, maar ook niet door reclame, geschreven en ongeschreven regels van wat zou moeten, niet door de social media waarin je ziet hoe onvoorstelbaar fantastisch iemand is of het heeft.
Ik weet eigenlijk niet eens wat psychose is, maar heb wel meerdere malen meegemaakt hoe de samenleving, kennis, kunde verandert. En ... steeds sneller. Wat in mijn jeugd science fiction was, is nu al achterhaald.
Wat heeft dat met jou, met andere zieken te maken. Ik las dat de medische wetenschap iedere twee jaren zijn kennis verdubbelt. Beetje vaag, niet? Maar ik heb het ook aan den lijve ondervonden.
Neem diabetes, niet meer vingerprikken, als je wilt iedere minuut je suikers meten, en dus pijnloos invloed er op kunnen nemen door een keur van medicijnen en insulines en apparatuur. Maw als diabeet kan men tegenwoordig heel normaal leven.
Depressiviteit, hoe lang bestaat Prozac? De wat men noemt de "gelukspil" Hoeveel mensen kunnen nu gewoon leven, door een pilletje per dag.
Problemen met de erectie? Viagra, kamagra, weet ik wat.
Op elk gebied doet men nieuwe ontdekkingen, komen er nieuwe medicijnen en behandelmethodes.
Ik kan me voorstellen dat je dat niets zegt op de leeftijd van 33 maar met dit tempo van ontwikkeling kan het goed zijn dat in een paar jaar ook voor jou een medicijn is. En misschien zie je dat zelf niet zo, maar je bent nog zo jong.
Is men niet al bezig met persoonlijke medicijnen, speciaal ontwikkeld of afgesteld op die ene persoon, patiënt?
Doe wat je zelf in de hand hebt, probeer de positieve dingen te zien in je leven, zelfs of ondanks je situatie. Je lieve moeder, de zorg die je van haar krijgt. Vriendelijke mensen om je heen, hulpverleners, doktoren,
Af en toe je gal spuwen hier op dit forum, en mensen die jou welwillend en begaan tegemoet treden. Zo eenzaam ben je niet, het is niet allemaal zwart-wit. Streef ernaar om je contacten uit te breiden, hobby, eetclubje, praatgroep, patiënten bijeenkomst. Is het er niet, organiseer zelf wat! Begin klein, en zoek medestanders, hulp, bij het uitvoeren van je ideeën.
En heel klote voor je dat je 3 maanden opgenomen bent geweest, maar wat was er anders met jou gebeurd, in bijvoorbeeld een of ander derde wereld land? Heb het gezien in Azië. Ook, zelfs in jouw situatie, count your blessings !!
Ik heb een zelf ontdekte tip voor je, verschillende mensen waren er blij mee. Voel je je rot, al een tijdje, de hele dag, spreek met jezelf af, van 12 tot 1 's nachts, of wat langer, of ander tijdstip of dagdeel, geef je helemaal toe aan zelfmedelijden en negatieve gedachten. Zet de wekker en laat je gaan. Kaarsje, verder donker, melodramatische muziek en dwepen met en in je zelfmedelijden. En dan loopt de wekker af en dan is het over. Zo doe je dat, JIJ besluit dat ZELF, van tevoren. Werkte goed bij mij en dus sommige anderen. Vaak verveelde mij dat zelfmedelijden, dat toegeven eraan, al voor dat het uur om was.
Misschien heb jij, of iemand anders, iets aan deze bijdrage. In ieder geval, wens ik jou, jullie dat het alsmaar beter gaat!
Silence of the horses? Hahaquote:
[..]
Dus als ik jou goed begrijp ben jij een schrijver met een psychose. Niet verkeerd voor op de achterkaft van je boeken! Klinkt interessant, intrigerend !!
Welk genre? Autobiogrfie, thriller, detective, horror. Dat schrijven is een mooi iets om je op toe te leggen. Gaat het goed, schrijf je, gaat het minder, laat je het liggen. Niemand die je opjaagt. En je geld, uitkering, komt toch!
En wat denk je van contactadvertenties of in van die date apps, ....
Excentrieke schrijver 33 jaar zoekt vriendin die lezen kan, voor liefde en als partner voor discussies over ideeën voor mijn nieuwste boek ... Silence of the horses.
Reacties gegarandeerd.
Wat?quote:
[..]
Dit is wat ik bedoel.
Elk mens is zwak en afhankelijk. Daarom wonen de meeste mensen samen, omdat het gemakkelijker is om het leven samen aan te vliegen.
Ook de CEO van bedrijf x met een inkomen van een half miljoen heeft anderen nodig en is kwetsbaar.
Er is niets ergs aan om kwetsbaar te zijn en hulp nodig te hebben. Behalve als je jezelf steeds vertelt dat je daarom zielig bent, dan wordt het ineens een harde en ware realiteit. Keuzes!
Spreek vooral voor jezelf. Het leven is prima alleen te doen. Je moet alleen duidelijk voor ogen hebben wat jij wil bereiken in je leven.
Daarbij levert 'samen door het leven gaan' ook ontelbare conflictsituaties op. Of denk je dat 1 op de 3 huwelijken vanzelf strandt?
Dat iets kan betekent niet dat het ideaal is. Bijna iedereen heeft hulp nodig in het leven.quote:
[..]
Wat?
Spreek vooral voor jezelf. Het leven is prima alleen te doen. Je moet alleen duidelijk voor ogen hebben wat jij wil bereiken in je leven.
Daarbij levert 'samen door het leven gaan' ook ontelbare conflictsituaties op. Of denk je dat 1 op de 3 huwelijken vanzelf strandt?
Elk mens kan ziek worden en niet langer voor zichzelf zorgen.
Probeer niet een algemeen gesprek op jezelf te betrekken. En dat huwelijken stranden betekent ook niet dat de meeste mensen alleen het leven aangaan. Mensen leven zelden in isolatie.
En persoonlijk leef ik alleen, wat ook niet inhoud dat ik alles alleen doe.
Als jij morgen ziek wordt is het klaar met je solo-leven.. Hoezo niet kwetsbaar!?
quote:
Maar dit stel je dan weer als een soort algemeenheid? Genoeg mensen die het prima alleen redden zonder duidelijk voor ogen te hebben wat ze willen bereiken in het leven.quote:
Het leven is prima alleen te doen. Je moet alleen duidelijk voor ogen hebben wat jij wil bereiken in je leven.
[ Bericht 2% gewijzigd door #ANONIEM op 04-10-2020 12:55:39 ]
Goeie zelfkennis wel.quote:
Ik wist eigenlijk rond m'n 18e al dat het niks zou worden met mijn leven. Ik ben nu 42 en ik heb gelijk gekregen
Dit is niet cynisch bedoeld, maar echt serieus! Ik noem dat (dat je niet merkt dat of wat je hebt) een geluk bij een ongeluk. Je kunt je tenminste gewoon bewegen door de stad, rijden in de bus, onder de mensen enz., zonder dat iedereen je meteen nastaart, weg kijkt, je ontwijkt enz. Geeft je toch meer mogelijkheden voor een zo normaal en prettig mogelijk leven.quote:
[..]
Mijn psychoses komen van die hersenvliesontsteking en de ziekte die ik daarna had, sydenham chorea. Het ziet er anders uit dan schizofrenie en je zou ook niet aan mij merken als je mij tegen zou komen.
Je schreef dat je vroeger wel vriendinnen had. Die had je anders nooit gehad. Dat je dat toen een beetje verklooit hebt, nou, welkom bij de groep. Wie (m/v) heeft geen fouten en zelfs blunders gemaakt bij zijn eerste vriendje, vriendinnetje. Zelfs ik !!
Man, je bent pas halverwege. Mijn leven is zeer ten goede gekeerd met 45, dus nog effe volhouden.quote:
Ik wist eigenlijk rond m'n 18e al dat het niks zou worden met mijn leven. Ik ben nu 42 en ik heb gelijk gekregen
Shit, ik wist dat ik iets vergeten had.....quote:
[..]
Wat?
Spreek vooral voor jezelf. Het leven is prima alleen te doen. Je moet alleen duidelijk voor ogen hebben wat jij wil bereiken in je leven.
Ik heb altijd duidelijke doelen voor ogen gehad, op nagenoeg ieder gebied. Liefde, werk, beetje carriëre, aantal kinderen namelijk gewoon het modaal gemiddelde nl. 2,4 stuks enz.
Laat ik je nou zeggen dat er totaal allemaal niks van terecht is gekomen, dat mijn leven heel anders gelopen is als gedacht en zelfs geplanned. En ook dan is het leven goed te doen. Misschien voelt het niet zo op een bepaald moment, maar als je later terug kijkt zie je vaak dat het toch allemaal zin heeft gehad, inclusief het zinloze, het onbegrijpelijke, en zelfs inclusief ellende.
Dus zelfs als je daarin zit, het grote voordeel van helemaal diep te zitten, is dat het dan alleen maar weer omhoog kan.
[ Bericht 0% gewijzigd door LeesFoknl op 04-10-2020 20:45:56 ]
Ook voor jou en je zoon, ...... ik hoop dat het jullie steeds beter gaat.quote:
[..]
Mijn toekomst en die van zoon is verpest beide een chronische ptss door het toedoen van een zieke ex.
Heb door alles een psychose gehad gelukkig eenmalig en sinds februari geen medicijnen meer.
Maar het is overleven ipv leven
En ook voor je ex, want hij zal er niet voor gekozen hebben om ziek te worden of te zijn.
Ik
voor jullie![ Bericht 90% gewijzigd door CoolGuy op 05-10-2020 20:02:35 ]
Want je hebt meer respect voor 'psychose' leed als het door een aantoonbare ziekte wordt veroorzaakt? Zo komt het namelijk over. Net zoals een soldaat met een trauma respect verdient, en iemand die een trauma heeft omdat ie gepest werd in zijn jeugd niet zo moet zeiken.quote:
[..]
Wauw, dat is een heel ander verhaal dan!
Ik vind het super knap dat je een studie hebt kunnen afmaken en zo ver bent geraakt! Want bij die Sydenham Chorea horen best pittige symptomen.
Mijn kennis stopt hier dan wel maar ik hoop wel dat ze een manier gaan vinden om je beter te kunnen helpen.. zodat je op zijn minst rust kan vinden en terug levenslust mag vinden!
Buiten de teleurstelling hoop ik dat je ook trots op jezelf bent!
How nee, dat was absoluut niet de bedoeling van mijn post! Ik wist zelfs niet dat die zo zou kunnen overkomen!quote:
[..]
Want je hebt meer respect voor 'psychose' leed als het door een aantoonbare ziekte wordt veroorzaakt? Zo komt het namelijk over. Net zoals een soldaat met een trauma respect verdient, en iemand die een trauma heeft omdat ie gepest werd in zijn jeugd niet zo moet zeiken.
Ik heb respect voor alle mensen met psychoses (en ook mensen zonder). Ik kende deze vorm gewoon niet en ging er vanuit dat hij klassieke schizofrenie had, zoals hij zelf ook steeds heeft aangegeven.
Elke psychose is beangstigend en beschadigend, vanwaar ze ook komt!
Gelijke kansen bestaan niet, dat is een liberalistisch fabeltje en tegelijkertijd een natuurkundige onmogelijkheid.quote:
[..]
Mocht jij niet naar school!? Moet je achter in de bus zitten?
Waar zijn de kansen ongelijk?
In kansen denken is in veel gevallen niet meer dan puur hypothetisch met als fundering 'iemands persoonlijke mening. Kansloos vooral dus. Hoe noemen we een kansberekening zonder concrete data? Een domme gok. Oftewel, uit je nek lullen. Grasping...
Levenseinde kliniek.quote:
Zeer herkenbaar TS, ook psychiatrische problemen, ook een beetje hopeloos over de toekomst. Altijd dat piekeren, maar ja wat doe je er aan?
Dit is een antwoord wat moeilijk ligt he. En ook gevaarlijk is voor anderen! Iedereen ervaart het anders en velen zien na een tijd toch de zon weer schijnen, ontneem ze die kans niet door heel donker te gaan denken en een eventueel voorbeeld te gaan scheppen. Ook jij hebt fasen die super gaan en minder goede fasen.quote:
Kan je daarover wel met je behandelaar spreken?
Ja, dat vraag ik mij dus ook af. Of die behandelaar dit weet. Wat ik echt heel erg zou vinden is als die behandelaar zoiets heeft van: oke, goede oplossing, dan doen we dat toch! Maar volgens mij heeft hij nog wel wat behandelmogelijkheden.quote:
Dit is een antwoord wat moeilijk ligt he. En ook gevaarlijk is voor anderen! Iedereen ervaart het anders en velen zien na een tijd toch de zon weer schijnen, ontneem ze die kans niet door heel donker te gaan denken en een eventueel voorbeeld te gaan scheppen. Ook jij hebt fasen die super gaan en minder goede fasen.
Kan je daarover wel met je behandelaar spreken?
Ik vind dat het vak van psychiater/psycholoog echt wel wat out of the box denken moet vergen in dit soort situaties. Neem bijvoorbeeld officiele medische behandelingen met ketamine: sommige clienten knappen er direct van op. Maar ik zie een GGZ kliniek dat niet doen. Het nadeel is natuurlijk ook dat Keep-walking psychoses heeft en dat dit het soort behandelingen dat hij kan doen waarschijnlijk beperkt. Maar als iemand al suicidaal is, dan moet je soms als behandelaar ook bekijken met de client van, is deze behandeling ondanks de mogelijke bijwerkingen misschien niet alsnog een optie gezien zelfmoord als we nietsdoen een nog ergere bijwerking is. Maar ja, dat is het probleem.. dat het allemaal in iemands hoofd afspeelt en dat je niet onmiddellijk kunt zien of iets de neiging tot daadwerkelijk overgaan tot zelfmoord vermindert of juist versterkt.
En dat is ook het tragische eraan vind ik zelf... hierdoor zijn ook behandelaars waarschijnlijk bang om te experimenteren, wat ook mogelijke genezing in de weg staat.
Ketamine is vanwege het feit dat deze als model voor psychose wordt gebruikt en dit in gezonde mensenkan triggeren dus waarschijnlijk geen optie, maar midschien kan hij andere soort antipsychotica proberen. Misschien is dit iets om met de arts te bespreke bijv?
https://www.rgoc.nl/wp-co(...)jewoud-12mrt2015.pdf
Let op serine en glycine enz houdt verband met kanker dus is niet iets om voor langere tijd te gebruiken denk ik, maar dat weet ik niet zeker. Geldt ook alleen voor als je al kanker hebt maar dit nog niet weet.
Zelf heb ik glycine geprobeerd en het had wel een effect op mijn angst (kon beter slapen) en vreemd genoeg begon ik er ook wel meer door te lachen.
[ Bericht 2% gewijzigd door geeninspiratie1235 op 07-10-2020 14:46:09 ]
Gelukkig spreekt hij niet over suïcide maar euthanasie en ik vind wel dat dit beproken moet worden met zijn behandelaars. Of ze er in mee moeten gaan, dat is iets anders en geloof me: zo makkelijk is het ook niet. Maar soms is het voldoende voor mensen dat ze weten dat die noodoplossing er is, daarom hoeven ze m niet te gebruiken.quote:
[..]
Ja, dat vraag ik mij dus ook af. Of die behandelaar dit weet. Wat ik echt heel erg zou vinden is als die behandelaar zoiets heeft van: oke, goede oplossing, dan doen we dat toch! Maar volgens mij heeft hij nog wel wat behandelmogelijkheden.
Ik vind dat het vak van psychiater/psycholoog echt wel wat out of the box denken moet vergen in dit soort situaties. Neem bijvoorbeeld officiele medische behandelingen met ketamine: sommige clienten knappen er direct van op. Maar ik zie een GGZ kliniek dat niet doen. Het nadeel is natuurlijk ook dat Keep-walking psychoses heeft en dat dit het soort behandelingen dat hij kan doen waarschijnlijk beperkt. Maar als iemand al suicidaal is, dan moet je soms als behandelaar ook bekijken met de client van, is deze behandeling ondanks de mogelijke bijwerkingen misschien niet alsnog een optie gezien zelfmoord als we nietsdoen een nog ergere bijwerking is. Maar ja, dat is het probleem.. dat het allemaal in iemands hoofd afspeelt en dat je niet onmiddellijk kunt zien of iets de neiging tot daadwerkelijk overgaan tot zelfmoord vermindert of juist versterkt.
En dat is ook het tragische eraan vind ik zelf... hierdoor zijn ook behandelaars waarschijnlijk bang om te experimenteren, wat ook mogelijke genezing in de weg staat.
Ketamine is vanwege het feit dat deze als model voor psychose wordt gebruikt en dit in gezonde mensenkan triggeren dus waarschijnlijk geen optie, maar midschien kan hij andere soort antipsychotica proberen. Misschien is dit iets om met de arts te bespreke bijv?
https://www.rgoc.nl/wp-co(...)jewoud-12mrt2015.pdf
Echt? Zou je zover gaan?quote:
Ja, gelukkig wel al is het resultaat natuurlijk hetzelfde. Ja misschien heb je gelijk en is het niet zo makkelijk en dat tweede is ook wel een goed punt inderdaad.quote:
Gelukkig spreekt hij niet over suïcide maar euthanasie en ik vind wel dat dit beproken moet worden met zijn behandelaars. Of ze er in mee moeten gaan, dat is iets anders en geloof me: zo makkelijk is het ook niet. Maar soms is het voldoende voor mensen dat ze weten dat die noodoplossing er is, daarom hoeven ze m niet te gebruiken.
Het is ook moeilijk voor iemand die nooit een psychose heeft gehad waaronder dus ook die artsen tenzij ze ervaringsdeskundige zijn om er echt goed over te oordelen.
Misschien als ze ketamine hebben geprobeerd...
Maar ik heb zelf ook door drugs een kortdurende nep “psychose” gehad waarbij ik stemmen hoorde en niet meer kon nadenken en alsnog kan ik mij niet inleven in de depressieve gevoelens van ts omdat het bij mij gewoon tijdelijk was en bij hem niet.
Vraag me ook af of hij veel lotgenotencontact heeft gehad, of dat dit juist ook alleen maar voor elkaar de put in praten zorgt. Lijkt me vooral nuttig als het met voorbeelden is die nu goed met hun aandoening kunnen omgaan. https://wijzijnmind.nl/ps(...)aringsverhaal-floris
https://www.psychosenet.nl/hulp-en-herstel/herstelverhalen/
Ja. Ben al begonnen.quote:
hoe ver in het traject ben je?
Jezus man, verschrikkelijk.quote:
Pas begonnen. Sta nu op een wachtlijst.quote:Op woensdag 7 oktober 2020 16:13 schreef bijdehand het volgende:
heftig
hoe ver in het traject ben je?
tussen ons gezegd en gezwegen is 'N'ja... leven gaat door ' wel een beetje wrangquote:
[..]
Pas begonnen. Sta nu op een wachtlijst.
Waar kom je vandaan?quote:
[..]
Daar is het slechter, zeker voor mij. Je hebt geen uitkeringen daar en mensen hebben geen begrip voor Psychiatrische problemen. Als ik daar een psychose zou krijgen heb ik een groot probleem. De werkgevers daar houden ook geen rekening met m’n kwetsbaarheid.
Ik zou wel terug willen, maar nu nog even niet. Economie gaat heel slecht daar, er is crisis. Geen werk, politieke chaos en veel sociale problemen.
Curaçaoquote:
[ Bericht 99% gewijzigd door Tyr80 op 11-10-2020 19:41:55 ]
Heftig.quote:
Hoe staan je hulpverleners en omgeving hier in?
Ik hoop dat je leven wat beter word en dat deze optie niet genomen hoeft te worden.
Een man die ik vroeger kende heeft dit gedaan. Al lang geen contact gehad, maar ik las het in de krant en toch erg van geschrokken. Zijn neef kende ik vroeger van school en zijn zus van uitgaan. Kan me niet voorstellen dat het voor hun makkelijk was.
Wat had die man last van? Wat was zijn ondraaglijk psychisch lijden?quote:
Verpest is wel veel gezegd, maar had het wel graag anders gezien. Ik probeer te genieten van de dingen die wel kunnen. Lezen, de natuur, vrienden/familie, huisdieren, muziek en gamen. Dat gaat de ene keer beter dan de andere keer natuurlijk.
[..]
Heftig.
Hoe staan je hulpverleners en omgeving hier in?
Ik hoop dat je leven wat beter word en dat deze optie niet genomen hoeft te worden.
Een man die ik vroeger kende heeft dit gedaan. Al lang geen contact gehad, maar ik las het in de krant en toch erg van geschrokken. Zijn neef kende ik vroeger van school en zijn zus van uitgaan. Kan me niet voorstellen dat het voor hun makkelijk was.
Ik kan me niet voorstellen wat je meemaakt en heb er ook geen verstand van.quote:
[..]
Wat had die man last van? Wat was zijn ondraaglijk psychisch lijden?
Maar heb je deze methode al geprobeerd?:
Accepteren. Dus dat je er niet de hele tijd in je gedachten ermee bezig bent. Wanneer je een goed moment hebt gewoon leuke dingen doen.
Geen idee, ik vernam het vanuit de krant toen en later van internet artikelen. Had de betreffende persoon toen al een tijd niet meer gezien. Desondanks wel geschrokken, het is niet niks natuurlijk. Zijn zus kende ik beter van het uitgaan.quote:
[..]
Wat had die man last van? Wat was zijn ondraaglijk psychisch lijden?
Ik wist het voornamelijk, omdat mijn ouders me erop wezen. Die zeiden ook al, van die jongen is hier ook geweest toch?
Een ander iemand die ik gekend heb bleek aan anorexia overleden te zijn. Ook al zie je de betreffende personen niet meer, schrikt er wel van. Maar voor de directe omgeving moet het echt verschrikkelijk zijn. Ik zou het niemand toe wensen.
Daarom ook mijn vraag hoe je hulpverleners en je naasten hierin staan.
Mijn hulpverleners respecteren mijn wens, maar zijn nog niet overtuigd dat ze alles hebben gedaan om mij te helpen. Dus ze gaan komende jaar extra hun best doen. Mijn moeder vind het erg, maar respecteert mijn keuze.quote:
[..]
Geen idee, ik vernam het vanuit de krant toen en later van internet artikelen. Had de betreffende persoon toen al een tijd niet meer gezien. Desondanks wel geschrokken, het is niet niks natuurlijk. Zijn zus kende ik beter van het uitgaan.
Ik wist het voornamelijk, omdat mijn ouders me erop wezen. Die zeiden ook al, van die jongen is hier ook geweest toch?
Een ander iemand die ik gekend heb bleek aan anorexia overleden te zijn. Ook al zie je de betreffende personen niet meer, schrikt er wel van. Maar voor de directe omgeving moet het echt verschrikkelijk zijn. Ik zou het niemand toe wensen.
Daarom ook mijn vraag hoe je hulpverleners en je naasten hierin staan.
Verder mag ik hier niet over zelfmoord praten, dus kan alleen oppervlakkige antwoorden geven.
Accepteren is iets wat ik al heb gedaan. Maar toch vind ik het moeilijk om mee te leven.quote:
[..]
Ik kan me niet voorstellen wat je meemaakt en heb er ook geen verstand van.
Maar heb je deze methode al geprobeerd?:
Accepteren. Dus dat je er niet de hele tijd in je gedachten ermee bezig bent. Wanneer je een goed moment hebt gewoon leuke dingen doen.
Accepteren is niet altijd even makkelijk. Ik zou absoluut niet dood willen, maar soms zit acceptatie wel in de weg. Het gaat wel beter natuurlijk, maar het zit altijd in het achterhoofd. Voor TS lijkt het me beter dat zijn leven leuk genoeg word, dat hij in ieder geval van deze weg af wil, zelfs al zou acceptatie nooit 100% zijn.quote:
[..]
Ik kan me niet voorstellen wat je meemaakt en heb er ook geen verstand van.
Maar heb je deze methode al geprobeerd?:
Accepteren. Dus dat je er niet de hele tijd in je gedachten ermee bezig bent. Wanneer je een goed moment hebt gewoon leuke dingen doen.
Ik hoop oprecht dat je samen met je hulpverleners eruit komt en dat ze echt hun best gaan doen voor je. Kan me voorstellen dat je moeder het erg vind. Ooit een poging gedaan lang geleden al. Mijn ouders gingen echt door de grond toen. Dat wil ik ook geen 2de keer meemaken.quote:
[..]
Mijn hulpverleners respecteren mijn wens, maar zijn nog niet overtuigd dat ze alles hebben gedaan om mij te helpen. Dus ze gaan komende jaar extra hun best doen. Mijn moeder vind het erg, maar respecteert mijn keuze.
Verder mag ik hier niet over zelfmoord praten, dus kan alleen oppervlakkige antwoorden geven.
Euthanasie zie ik niet als zelfmoord, al is het resultaat natuurlijk hetzelfde. Bij zelfmoord denk ik meer aan bv voor de trein springen. Wat ik iemand heb zien doen op het station hier. Dat was niet leuk om mee te maken en dan druk ik het nog licht uit.
Ik heb er gewoon geen zin meer in. Leven is gefaald voor mij. Alleen maar ziektes en gebreken.quote:
[..]
Ik hoop oprecht dat je samen met je hulpverleners eruit komt en dat ze echt hun best gaan doen voor je. Kan me voorstellen dat je moeder het erg vind. Ooit een poging gedaan lang geleden al. Mijn ouders gingen echt door de grond toen. Dat wil ik ook geen 2de keer meemaken.
Euthanasie zie ik niet als zelfmoord, al is het resultaat natuurlijk hetzelfde. Bij zelfmoord denk ik meer aan bv voor de trein springen. Wat ik iemand heb zien doen op het station hier. Dat was niet leuk om mee te maken en dan druk ik het nog licht uit.
Zou het doodzonde vinden, volgens mij heb je zoveel kwaliteiten in je die je ook naast alle shit kunt benutten!quote:
Wat bedoel je met niks geworden?quote:
Ik wist eigenlijk rond m'n 18e al dat het niks zou worden met mijn leven. Ik ben nu 42 en ik heb gelijk gekregen
Heftig topic zeg met veel negativiteit. Ziektes kan niemand iets aan doen, maar vanaf je 18e al de hoop opgeven om 24 jaar later jezelf "gelijk te geven" in dat het niks is geworden... Tja wat kan je ermee. Wellicht vind je het gewoon prettig hoe je leeft?
Nee.quote:
[..]
Wat bedoel je met niks geworden?
Heftig topic zeg met veel negativiteit. Ziektes kan niemand iets aan doen, maar vanaf je 18e al de hoop opgeven om 24 jaar later jezelf "gelijk te geven" in dat het niks is geworden... Tja wat kan je ermee. Wellicht vind je het gewoon prettig hoe je leeft?
Nee ik haat het. Maar kan niet anders. Ik heb deze ziekte niet gekozen.quote:
[..]
Wat bedoel je met niks geworden?
Heftig topic zeg met veel negativiteit. Ziektes kan niemand iets aan doen, maar vanaf je 18e al de hoop opgeven om 24 jaar later jezelf "gelijk te geven" in dat het niks is geworden... Tja wat kan je ermee. Wellicht vind je het gewoon prettig hoe je leeft?
Kijk naar Nick Vujicic of die Rollofs familie. Alles kan, alleen niet direct. Je moet er naartoe werken en geduld hebben ook al is dat niet eenvoudig.
https://nl.wikipedia.org/wiki/Nick_Vujicic
Edit: Antwoord na OP lezen is nog steeds ja.
Dit wat je hierboven hebt geschreven is je depressieve toestand die tot je spreekt. Waarom zou je daar naar luisteren terwijl je al zoveel hebt bereikt?quote:
[..]
Ik heb er gewoon geen zin meer in. Leven is gefaald voor mij. Alleen maar ziektes en gebreken.
Je hebt diploma's gehaald terwijl er zat mensen zonder je ziektes en gebreken zijn die dat niet is gelukt. Je hebt nog wel andere dingen bereikt die andere mensen niet zullen bereiken.
Dit heb ik hem al vaker gezegd, @Lenny77 ook.quote:
[..]
Dit wat je hierboven hebt geschreven is idd je depressieve toestand die tot je spreekt. Waarom zou je daar naar luisteren terwijl je al zoveel hebt bereikt?
Je hebt diploma's gehaald terwijl er zat mensen zonder je ziektes en gebreken zijn die dat niet is gelukt. Je hebt nog wel andere dingen bereikt die andere mensen niet zullen bereiken.
Jammer genoeg reageert hij daar niet op. Misschien wil dat wat we zeggen maar niet tot hem doordringen.
Iig GEEN gekke dingen doen TS, dit is je depressieve toestand die tot je spreekt. Er zijn zat mensen die alles hebben maar niks presteren. Jij staat daarboven gezien je prestatie(s), wees er trots op.
Ben het eens met de strekking hoor. Maar denk je werkelijk dat er, verstandelijk gehandicapten uitgezonderd, mensen zonder prestaties bestaan? Ik heb behalve mezelf (en zelfs ik heb wat kleine dingen bereikt) nog nooit zo iemand ontmoet.quote:
Dit heb ik hem al vaker gezegd, @:Lenny77 ook.
Jammer genoeg reageert hij daar niet op. Misschien wil dat wat we zeggen maar niet tot hem doordringen.
Iig GEEN gekke dingen doen TS, dit is je depressieve toestand die tot je spreekt. Er zijn zat mensen die alles hebben maar niks presteren. Jij staat daarboven gezien je prestatie(s), wees er trots op.
Terwijl zij straks op een leeftijd komt dat ze hulp nodig heeft.(van jou)
[ Bericht 100% gewijzigd door Rock92 op 17-10-2020 16:42:29 ]
Ja ik vind dit ook een heel goede post. Want vanuit die invalshoek is het ook nog niet eerder bekeken.quote:
Dus je gaat je moeder gewoon achterlaten? De enige persoon die je helpt en bijstaat? Die moet haar eigen kind gaan overleven?
Terwijl zij straks op een leeftijd komt dat ze hulp nodig heeft.(van jou)
Nu je dat zegt, die wil ik eigenlijk nog wel kopen. Om TS een beetje te steunen.quote:
TS hou vol man!
Ik heb schizofrenie van dichtbij meegemaakt en het is echt een verschrikkelijke aandoeningquote:
Dit is een vraag voor de mensen hier die een moeilijke toekomst verwachten.
Zelf verwacht ik een moeilijke eenzame toekomst. Ik ben psychosegevoelig, oftewel ik heb een serieuze chronische mentale aandoening (schizofrenie). Ik ben nu 32 jaar oud en ik loop achter op veel gebieden.
Ik kan amper voor mezelf zorgen en heb geen werk. Mijn moeder helpt me met veel dingen en zonder haar zou ik echt een probleem hebben. Mijn aandoening en de medicijnen die ik ervoor krijg maken me zwak en kwetsbaar, ik ben altijd moe en weinig energie, kan me niet concentreren en functioneer niet zoals een volwassen man van 32 hoort te functioneren. Geen relatie of vriendin, heb veel kansen verspild in mijn twintigste jaren vanwege mijn aandoening. Toen had ik nog leuke dates en relaties, maar vanwege de aandoening en problemen daaromheen heb ik veel leuke meisjes laten gaan omdat ik het op dat moment niet aankon. Nu ben ik alleen en eenzaam, en geen leuke dates meer.
Ik verwacht mijn toekomst heel moeilijk zal zijn. Mijn moeder wordt ouder en kan niet altijd voor me zorgen. Ik zal werk moeten vinden, maar denk niet dat ik het aankan. Verwacht van mezelf dat ik in armoede zal komen en moet overleven van mijn uitkering. Eigenlijk heb ik een doodswens, maar mag dat hier niet bespreken. Vriendschappen verwateren als je ouder wordt, iedereen is bezig met hun eigen leven. Ik zou graag een vrouw en kinderen willen, en een goede baan waarmee ik mezelf kan onderhouden. Ik wou dat ik beter functioneerde en zelfstandig kon zijn, goede beslissing kon maken over mijn leven. In plaats van de hele tijd thuis zitten en tijd verspillen.
Zijn er meer mensen hier die zo’n luthersen hebben? Verwacht jij een moeilijke toekomst? Als kind kwam ik niks te kort, mijn moeder verdiende genoeg geld en we konden altijd eten en op vakantie gaan. Ik verwacht dat dat niet zal kunnen als ik ouder word en dat ik elke maand zal worstelen met geld. Ik ben boos op God dat ik dit leven heb gekregen, hiervoor heb ik niet gevraagd. Leven zou een stuk makkelijker zijn als ik mijn aandoening niet had. Ik zou alles geven om mijn leven overnieuw te kunnen doen, en dan zonder allerlei ziektes en beperkingen.
Zelf ben ik ook psychotisch geweest, waarvoor 4 maanden opname, en heb net als jou wel last van doemdenken over de toekomst
Ik vind het lastig om je advies te geven als ik eigenlijk er hetzelfde over na denk...maar probeer het zo lang mogelijk uit te stellen en eerlijk te zijn tegenover je hulpverleners. En blijf je medicatie slikken natuurlijk. Wie weet komen er goede dagen.
Het weerwolfclubje van het DEF-huis is nergens meer op voorraad. Misschien dat ts zelf nog exemplaren heeft, geen idee.quote:
Nu je dat zegt, die wil ik eigenlijk nog wel kopen. Om TS een beetje te steunen.
TS hou vol man!
Iets voor TS om trots op te zijn.quote:
[..]
Het weerwolfclubje van het DEF-huis is nergens meer op voorraad. Misschien dat ts zelf nog exemplaren heeft, geen idee.
Dit antwoord is niet persé aan jou alleen gericht, ik haak gewoon even in hier.quote:
[..]
Ja ik vind dit ook een heel goede post. Want vanuit die invalshoek is het ook nog niet eerder bekeken.
Ik denk dat TS en iedereen die dat traject ingaat weldegelijk ook die invalshoek heeft bekeken.
Ik vind ook dat je niet vanuit dat standpunt mag redeneren: dat het zogezegd een 'egoïstische' daad zou zijn. Iedereen is verantwoordelijk voor zijn/ haar eigen leven en als je rekening moet houden met alles en iedereen dan word je gek. Niemand voelt wat TS of welke andere persoon dan ook voelt en om dan maar simpelweg te zeggen dat zo iemand maar door moet lijden voor een ander... daar ben ik het niet mee eens.
De euthanasie-trajecten (zeker die van ondraaglijk psychisch lijden) verlopen ook niet snel snel en deze beslissingen worden goed doordacht gemaakt en besproken. Hier is geen plaats voor impulsiviteit. Het is ook niet dat iemand die voor euthansie kiest, absoluut maar wil sterven. Ze willen graag genoeg leven! Alleen niet op deze manier.
Los daarvan kom ik hier ook al lang genoeg en lees TS zijn posts al even lang en je ziet het bij hem in fasen gaan. Van wanhoop naar goede en zelfs succesvolle momenten waarop hij zelf zegt dat hij blij is geen rare dingen te hebben gedaan. En verdorie, hij heeft knappe dingen gedaan en bereikt! Dus ik hoop dat hij nu ook beseft dat hij nu even heel diep zit maar dat het er in 2021 weer allemaal heel anders uit kan zien! Hij is zelfs al uit de put aan het krabbelen want in de zomer is het opnieuw mis gegaan en daar is hij al doorgeraakt. Hij heeft ook al vooruitzichten naar begin volgend jaar dus hij staat allesbehalve stil. En zoals een ander eerder al zei: de wetenschap staat ook niet stil: er worden hopen nieuwe medicatie getest, nieuwe onderzoeken lopen,... wie weet is er binnenkort wel echt iets wat hem een doorstart kan geven naar een stabiel leven!
En soms is het gewoon genoeg om te weten dat de optie van euthanasie er is, dat je dat achterpoortje hebt. En dat geeft de energie om toch door te gaan! Ik ken verschillende mensen die de goedkeuring hebben gekregen en dat heeft hun zoveel rust gegeven dat ze er nog steeds zijn. Gewoon omdat ze weten dat als het echt niet meer gaat dat er een veilige uitweg is. Onderschat de gedachte van plan B niet.
quote:
[..]
Dit antwoord is niet persé aan jou alleen gericht, ik haak gewoon even in hier.
Ik denk dat TS en iedereen die dat traject ingaat weldegelijk ook die invalshoek heeft bekeken.
Ik vind ook dat je niet vanuit dat standpunt mag redeneren: dat het zogezegd een 'egoïstische' daad zou zijn. Iedereen is verantwoordelijk voor zijn/ haar eigen leven en als je rekening moet houden met alles en iedereen dan word je gek. Niemand voelt wat TS of welke andere persoon dan ook voelt en om dan maar simpelweg te zeggen dat zo iemand maar door moet lijden voor een ander... daar ben ik het niet mee eens.
De euthanasie-trajecten (zeker die van ondraaglijk psychisch lijden) verlopen ook niet snel snel en deze beslissingen worden goed doordacht gemaakt en besproken. Hier is geen plaats voor impulsiviteit. Het is ook niet dat iemand die voor euthansie kiest, absoluut maar wil sterven. Ze willen graag genoeg leven! Alleen niet op deze manier.
Los daarvan kom ik hier ook al lang genoeg en lees TS zijn posts al even lang en je ziet het bij hem in fasen gaan. Van wanhoop naar goede en zelfs succesvolle momenten waarop hij zelf zegt dat hij blij is geen rare dingen te hebben gedaan. En verdorie, hij heeft knappe dingen gedaan en bereikt! Dus ik hoop dat hij nu ook beseft dat hij nu even heel diep zit maar dat het er in 2021 weer allemaal heel anders uit kan zien! Hij is zelfs al uit de put aan het krabbelen want in de zomer is het opnieuw mis gegaan en daar is hij al doorgeraakt. Hij heeft ook al vooruitzichten naar begin volgend jaar dus hij staat allesbehalve stil. En zoals een ander eerder al zei: de wetenschap staat ook niet stil: er worden hopen nieuwe medicatie getest, nieuwe onderzoeken lopen,... wie weet is er binnenkort wel echt iets wat hem een doorstart kan geven naar een stabiel leven!
En soms is het gewoon genoeg om te weten dat de optie van euthanasie er is, dat je dat achterpoortje hebt. En dat geeft de energie om toch door te gaan! Ik ken verschillende mensen die de goedkeuring hebben gekregen en dat heeft hun zoveel rust gegeven dat ze er nog steeds zijn. Gewoon omdat ze weten dat als het echt niet meer gaat dat er een veilige uitweg is. Onderschat de gedachte van plan B niet.
Ja, praat hem ook nog even een schuldgevoel aanquote:
Dus je gaat je moeder gewoon achterlaten? De enige persoon die je helpt en bijstaat? Die moet haar eigen kind gaan overleven?
Terwijl zij straks op een leeftijd komt dat ze hulp nodig heeft.(van jou)
Of mijn toekomst verpest is zal de toekomst uitmaken. Tot mijn 17e dacht ik dat ik gewoon zou studeren, baan vinden, huisje, vrouwtje, kindjes. Ik had niet gedacht om, in mijn geval, op mijn 17e al een grote verantwoordelijkheid op mij te moeten nemen. Hierdoor heb ik veel geleerd (en nog steeds) naast alle studies die ik heb af kunnen maken. Ik denk dat bij mijzelf dit o.a. een van de factoren is geweest dat ik nog steeds alleen ben. Mijn ambt is best zwaar en veel van de dames met wie ik een date had hadden geen klik met mij of wilden dat ik mijn ambt op zou geven, iets dat ik niet zomaar kan doen. Maar of het verpest is: pluk de positieve dingen die er zijn (geweest).quote:
Dit is een vraag voor de mensen hier die een moeilijke toekomst verwachten.
Zelf verwacht ik een moeilijke eenzame toekomst. Ik ben psychosegevoelig, oftewel ik heb een serieuze chronische mentale aandoening (schizofrenie). Ik ben nu 32 jaar oud en ik loop achter op veel gebieden.
Ik kan amper voor mezelf zorgen en heb geen werk. Mijn moeder helpt me met veel dingen en zonder haar zou ik echt een probleem hebben. Mijn aandoening en de medicijnen die ik ervoor krijg maken me zwak en kwetsbaar, ik ben altijd moe en weinig energie, kan me niet concentreren en functioneer niet zoals een volwassen man van 32 hoort te functioneren. Geen relatie of vriendin, heb veel kansen verspild in mijn twintigste jaren vanwege mijn aandoening. Toen had ik nog leuke dates en relaties, maar vanwege de aandoening en problemen daaromheen heb ik veel leuke meisjes laten gaan omdat ik het op dat moment niet aankon. Nu ben ik alleen en eenzaam, en geen leuke dates meer.
Ik verwacht mijn toekomst heel moeilijk zal zijn. Mijn moeder wordt ouder en kan niet altijd voor me zorgen. Ik zal werk moeten vinden, maar denk niet dat ik het aankan. Verwacht van mezelf dat ik in armoede zal komen en moet overleven van mijn uitkering. Eigenlijk heb ik een doodswens, maar mag dat hier niet bespreken. Vriendschappen verwateren als je ouder wordt, iedereen is bezig met hun eigen leven. Ik zou graag een vrouw en kinderen willen, en een goede baan waarmee ik mezelf kan onderhouden. Ik wou dat ik beter functioneerde en zelfstandig kon zijn, goede beslissing kon maken over mijn leven. In plaats van de hele tijd thuis zitten en tijd verspillen.
Zijn er meer mensen hier die zo’n luthersen hebben? Verwacht jij een moeilijke toekomst? Als kind kwam ik niks te kort, mijn moeder verdiende genoeg geld en we konden altijd eten en op vakantie gaan. Ik verwacht dat dat niet zal kunnen als ik ouder word en dat ik elke maand zal worstelen met geld. Ik ben boos op God dat ik dit leven heb gekregen, hiervoor heb ik niet gevraagd. Leven zou een stuk makkelijker zijn als ik mijn aandoening niet had. Ik zou alles geven om mijn leven overnieuw te kunnen doen, en dan zonder allerlei ziektes en beperkingen.
Hoe is het nu verder met je? Neem je niet te grote stappen?
In 2021 komt er een nieuwe voorraad van het weerwolf clubje. Ik heb een boekenwedstrijd gewonnen en Tobi Vroegh gaat het uitgeven.quote:
[..]
Het weerwolfclubje van het DEF-huis is nergens meer op voorraad. Misschien dat ts zelf nog exemplaren heeft, geen idee.
Leven is vooral heel saai. Alleen maar thuisblijven, enige contact mijn moeder. Ik heb vrijwilligerswerk en een kerk waar ik regelmatig naartoe gaat.quote:
[..]
Of mijn toekomst verpest is zal de toekomst uitmaken. Tot mijn 17e dacht ik dat ik gewoon zou studeren, baan vinden, huisje, vrouwtje, kindjes. Ik had niet gedacht om, in mijn geval, op mijn 17e al een grote verantwoordelijkheid op mij te moeten nemen. Hierdoor heb ik veel geleerd (en nog steeds) naast alle studies die ik heb af kunnen maken. Ik denk dat bij mijzelf dit o.a. een van de factoren is geweest dat ik nog steeds alleen ben. Mijn ambt is best zwaar en veel van de dames met wie ik een date had hadden geen klik met mij of wilden dat ik mijn ambt op zou geven, iets dat ik niet zomaar kan doen. Maar of het verpest is: pluk de positieve dingen die er zijn (geweest).
Hoe is het nu verder met je? Neem je niet te grote stappen?
Dank je wel, jij begrijpt het.quote:
[..]
Dit antwoord is niet persé aan jou alleen gericht, ik haak gewoon even in hier.
Ik denk dat TS en iedereen die dat traject ingaat weldegelijk ook die invalshoek heeft bekeken.
Ik vind ook dat je niet vanuit dat standpunt mag redeneren: dat het zogezegd een 'egoïstische' daad zou zijn. Iedereen is verantwoordelijk voor zijn/ haar eigen leven en als je rekening moet houden met alles en iedereen dan word je gek. Niemand voelt wat TS of welke andere persoon dan ook voelt en om dan maar simpelweg te zeggen dat zo iemand maar door moet lijden voor een ander... daar ben ik het niet mee eens.
De euthanasie-trajecten (zeker die van ondraaglijk psychisch lijden) verlopen ook niet snel snel en deze beslissingen worden goed doordacht gemaakt en besproken. Hier is geen plaats voor impulsiviteit. Het is ook niet dat iemand die voor euthansie kiest, absoluut maar wil sterven. Ze willen graag genoeg leven! Alleen niet op deze manier.
Los daarvan kom ik hier ook al lang genoeg en lees TS zijn posts al even lang en je ziet het bij hem in fasen gaan. Van wanhoop naar goede en zelfs succesvolle momenten waarop hij zelf zegt dat hij blij is geen rare dingen te hebben gedaan. En verdorie, hij heeft knappe dingen gedaan en bereikt! Dus ik hoop dat hij nu ook beseft dat hij nu even heel diep zit maar dat het er in 2021 weer allemaal heel anders uit kan zien! Hij is zelfs al uit de put aan het krabbelen want in de zomer is het opnieuw mis gegaan en daar is hij al doorgeraakt. Hij heeft ook al vooruitzichten naar begin volgend jaar dus hij staat allesbehalve stil. En zoals een ander eerder al zei: de wetenschap staat ook niet stil: er worden hopen nieuwe medicatie getest, nieuwe onderzoeken lopen,... wie weet is er binnenkort wel echt iets wat hem een doorstart kan geven naar een stabiel leven!
En soms is het gewoon genoeg om te weten dat de optie van euthanasie er is, dat je dat achterpoortje hebt. En dat geeft de energie om toch door te gaan! Ik ken verschillende mensen die de goedkeuring hebben gekregen en dat heeft hun zoveel rust gegeven dat ze er nog steeds zijn. Gewoon omdat ze weten dat als het echt niet meer gaat dat er een veilige uitweg is. Onderschat de gedachte van plan B niet.
Een verwerpelijk ambt? Je schrijft het alsof je naast de guillotine stond maar je bedoelt vermoedelijk politicus of iets?quote:
[..]
Of mijn toekomst verpest is zal de toekomst uitmaken. Tot mijn 17e dacht ik dat ik gewoon zou studeren, baan vinden, huisje, vrouwtje, kindjes. Ik had niet gedacht om, in mijn geval, op mijn 17e al een grote verantwoordelijkheid op mij te moeten nemen. Hierdoor heb ik veel geleerd (en nog steeds) naast alle studies die ik heb af kunnen maken. Ik denk dat bij mijzelf dit o.a. een van de factoren is geweest dat ik nog steeds alleen ben. Mijn ambt is best zwaar en veel van de dames met wie ik een date had hadden geen klik met mij of wilden dat ik mijn ambt op zou geven, iets dat ik niet zomaar kan doen. Maar of het verpest is: pluk de positieve dingen die er zijn (geweest).
Hoe is het nu verder met je? Neem je niet te grote stappen?
Enige reden waarom ik zelf niet uit het leven ben gestapt is vanwege mijn moeder.quote:
Dus je gaat je moeder gewoon achterlaten? De enige persoon die je helpt en bijstaat? Die moet haar eigen kind gaan overleven?
Terwijl zij straks op een leeftijd komt dat ze hulp nodig heeft.(van jou)
Wat is er gebeurt op je 17de?quote:
[..]
Of mijn toekomst verpest is zal de toekomst uitmaken. Tot mijn 17e dacht ik dat ik gewoon zou studeren, baan vinden, huisje, vrouwtje, kindjes. Ik had niet gedacht om, in mijn geval, op mijn 17e al een grote verantwoordelijkheid op mij te moeten nemen. Hierdoor heb ik veel geleerd (en nog steeds) naast alle studies die ik heb af kunnen maken. Ik denk dat bij mijzelf dit o.a. een van de factoren is geweest dat ik nog steeds alleen ben. Mijn ambt is best zwaar en veel van de dames met wie ik een date had hadden geen klik met mij of wilden dat ik mijn ambt op zou geven, iets dat ik niet zomaar kan doen. Maar of het verpest is: pluk de positieve dingen die er zijn (geweest).
Hoe is het nu verder met je? Neem je niet te grote stappen?
He, dat is tof nieuws!!quote:
[..]
In 2021 komt er een nieuwe voorraad van het weerwolf clubje. Ik heb een boekenwedstrijd gewonnen en Tobi Vroegh gaat het uitgeven.
Herkenbaarquote:
[..]
Enige reden waarom ik zelf niet uit het leven ben gestapt is vanwege mijn moeder.
Mwah, als ik zou weigeren dan had de familie een probleem. Want wie zou dan alles gaan leiden? Mijn oudere neven en nichten zijn niet geschikt volgens de orde van het Huis (daar hebben zij zelf voor gezorgd). En mijn jongeren neefjes en nichtjes waren amper meerderjarig. Komt daarbij dat hun ouders hen ook in 'alle rust' wilden laten groot worden.quote:
[..]
Een verwerpelijk ambt? Je schrijft het alsof je naast de guillotine stond maar je bedoelt vermoedelijk politicus of iets?
Door de huidige omstandigheden zijn we allemaal beperkt in contacten. Maar wel fijn dat je vrijwilligerswerk doet en naar de kerk gaat. Hoop dat je daar ook je (spirituele) rust kan vinden en ook wat contacten kan opbouwen.quote:
[..]
Leven is vooral heel saai. Alleen maar thuisblijven, enige contact mijn moeder. Ik heb vrijwilligerswerk en een kerk waar ik regelmatig naartoe gaat.
Op mijn 17e moest ik onverwachts het imperium overnemen (zie ook mijn vorige post hier). Ik heb al mijn studies kunnen afmaken en het altijd weten te combineren maar toen ik eenmaal klaar was met mijn studies begonnen die verantwoordelijkheden alleen maar groter en groter te worden. Met de kennis van nu had ik het natuurlijk anders aangepakt. Maar dat is makkelijk zeggen. Daar zit denk ik ook een deel acceptatie in over hoe het nu gaat.quote:
Welke imperium?quote:
[..]
Op mijn 17e moest ik onverwachts het imperium overnemen (zie ook mijn vorige post hier). Ik heb al mijn studies kunnen afmaken en het altijd weten te combineren maar toen ik eenmaal klaar was met mijn studies begonnen die verantwoordelijkheden alleen maar groter en groter te worden. Met de kennis van nu had ik het natuurlijk anders aangepakt. Maar dat is makkelijk zeggen. Daar zit denk ik ook een deel acceptatie in over hoe het nu gaat.
De B.V.quote:
Maar toch wil je nu alsnog uit het leven stappen.quote:
[..]
Enige reden waarom ik zelf niet uit het leven ben gestapt is vanwege mijn moeder.
Aankomende week begin ik met een nieuwe therapie.quote:
Keep_Walking, heb je ervaring met een therapeut die ACT beheerst? Misschien is dat iets voor je. Acceptatie is het eerste waar je aan kunt werken, dan valt de rest lichter en is er heus nog wat leuks van je leven te maken. Het leven is nooit af, je gaat altijd door, met vrouw, kind en baan ben je er ook niet ineens. Ik gun je de warmte, liefde en geld kunnen verdienen met je verstand, maar ook dan komen er weer uitdagingen op ieders pad.
Als het aan mij ligt wel. Ik verwacht weinig goeds voor mijn toekomst.quote:
[..]
Maar toch wil je nu alsnog uit het leven stappen.
Goed om te lezen! Iets om naar uit te kijken toch? Plaats je een bericht op fok als het te koop is?quote:
In 2021 komt er een nieuwe voorraad van het weerwolf clubje. Ik heb een boekenwedstrijd gewonnen en Tobi Vroegh gaat het uitgeven.
Tezamen met euthanasie zeer gevaarlijke combinatie!quote:
Is dat zo? Prima houd aan je woord dan. Heb geduld. en al je ziektes worden genezen incl. ouderdom, depressie welke schizofrenie etc. dan ook. Rijkdom alles.quote:Leven zou een stuk makkelijker zijn als ik mijn aandoening niet had. Ik zou alles geven om mijn leven overnieuw te kunnen doen, en dan zonder allerlei ziektes en beperkingen.
Je hoeft niet alles voor te geven God komt je 99% tegemoet. Het enige wat je moet geven is geduld. Je weet het he God hoort alles, dus hij heeft dit gehoord en wat nou als hij zegt prima je wil er alles ervoor geven? Goed. Geef geduld, wees geduldig en ik zal alle ziektes genezen, incl. Ouderdom, en depressie etc. Ik kom je 99 % tegemoet. Dus ik ben aardig en compassievol, barmhachtig etc. Ik vraag je maar 1 ding van je en dat is geduld. De rest maak je geen zorgen voorspoed komt naar je toe! Ik geef je zelfs het antwoord op de hoe.
Wacht tot 2045 dan heeft de mensheid alle ziektes genezen die bestaan incl. Aids, kanker, MS noem ze maar op we worden 100 of misschien wel 150 jaar oud en zien er uit als 30 of 20 jaar. Dus je kunt je leven opnieuw gaan beleven zonder jouw ziekte. Je wordt oud, zeer sterk, en nooit meer ziek. Hoe? Dmv Nanotechnologie en Kunstmatige intelligentie. Jouw ziekte voeren we in op de computer wanneer de computer slimmer is dan alle mensen op de planneet aarde tegelijk slimmer dan 1000 einsteins tegelijk. En binnen 1 minuut print de computer jouw recept eruit en nanorobots gaan je lichaam in en genezen je al je ziektes. Dit zijn feiten, wetenschappelijke feiten. Die onmiskenbaar zijn.
Ik heb het in mijn eigen woorden gezet, maar 2045, nooit meer ziektes, en jong zijn, zijn feiten ook jouw ziekte wordt volledig genezen.
Bron1: Boek van eric dexler engines of creation
Bron 2: Ray Kurzweil al zijn boeken o.a. Singularity is near.
Bron 3:
Mocht het jaartal eerder dan 2045 zijn vergeef me dan mijn fout
Je hoeft niet alles voor te geven God komt je 99% tegemoet. Het enige wat je moet geven is geduld.
1 jubileum bij wijze van spreken. Afgesproken?
Ik kom nu met een heel cliché antwoord en ik wil daarover alvast zeggen dat ik begrijp dat het veel makkelijker voor mij gezegd is dan voor jou gedaan.quote:
[..]
Als het aan mij ligt wel. Ik verwacht weinig goeds voor mijn toekomst.
Maar kijk naar de dingen die je nog wel hebt, die je wel kan en waaruit je kracht kan halen.
Ik heb het idee dat jij gedurende jouw leven in een patroon gekomen bent waarin jij jezelf klein en minderwaardig bent gaan voelen en dat mensen jou als zodanig zijn gaan behandelen. Je voelt je wellicht ten opzichte van jezelf machteloos en je hoopt tevergeefs dat iemand je uit de beerput trekt waarin je nu denkt te verzuipen.
Ik herken dat heel erg en ik weet hoe ontzettend klote en frustrerend dat is! Elk jaar weer een jaar verkloot. En dan zeggen mensen "je moet niet zo denken en niet zo hard zijn voor jezelf, want kijk eens naar dit en dat..." En ook dat voelt kleinerend, want ik weet dat ik meer kan en ik weet zodoende ook dat mensen me daardoor niet begrijpen en me onderschatten.
Maar dit geldt voor iedereen en daarom laten de meeste volwassen mensen zich niet de les voorlezen door anderen. Wat overigens niet betekent dat je helemaal niks van een ander moet aannemen. Maar het andere uiterste is dat je jezelf helemaal niet meer serieus neemt, waardoor anderen je gaan opleggen hoe je moet denken, voelen en doen.
Op YouTube is genoeg te vinden over psychologie en persoonlijke ontwikkeling. Ga dat kijken en probeer inspiratie te vinden over hoe jij in het leven wilt staan.
Waarschijnlijk kan je best wel voor jezelf zorgen, maar ben je niet gewend om dat te doen. Ga die skills opbouwen, want zo moeilijk hoeft dat echt niet te zijn.
Als je psychische hulpverleners ziet, zorg dat de communicatie goed is.
Ik denk wel dat het al een vooruitgang zou zijn alszou blijken dat de computer beter is in diagnose dan de mens, omdat er veel sneller veel meer informatie kan worden geanalyseerd waar mensen niet eens aan denken vanwege tijdgebrek en vooroordelen, maar dan heb je weer het probleem dat ook al is de functie van artsen dan alleen nog controle ze het vertrouwen in zichzelf verliezen en dat weer aanleiding kan geven tot het missen van fouten van het computer systeem.quote:
Tezamen met euthanasie zeer gevaarlijke combinatie!
Is dat zo? Prima houd aan je woord dan. Heb geduld. en al je ziektes worden genezen incl. ouderdom, depressie welke schizofrenie etc. dan ook. Rijkdom alles.
Je hoeft niet alles voor te geven God komt je 99% tegemoet. Het enige wat je moet geven is geduld. Je weet het he God hoort alles, dus hij heeft dit gehoord en wat nou als hij zegt prima je wil er alles ervoor geven? Goed. Geef geduld, wees geduldig en ik zal alle ziektes genezen, incl. Ouderdom, en depressie etc. Ik kom je 99 % tegemoet. Dus ik ben aardig en compassievol, barmhachtig etc. Ik vraag je maar 1 ding van je en dat is geduld. De rest maak je geen zorgen voorspoed komt naar je toe! Ik geef je zelfs het antwoord op de hoe.
Wacht tot 2045 dan heeft de mensheid alle ziektes genezen die bestaan incl. Aids, kanker, MS noem ze maar op we worden 100 of misschien wel 150 jaar oud en zien er uit als 30 of 20 jaar. Dus je kunt je leven opnieuw gaan beleven zonder jouw ziekte. Je wordt oud, zeer sterk, en nooit meer ziek. Hoe? Dmv Nanotechnologie en Kunstmatige intelligentie. Jouw ziekte voeren we in op de computer wanneer de computer slimmer is dan alle mensen op de planneet aarde tegelijk slimmer dan 1000 einsteins tegelijk. En binnen 1 minuut print de computer jouw recept eruit en nanorobots gaan je lichaam in en genezen je al je ziektes. Dit zijn feiten, wetenschappelijke feiten. Die onmiskenbaar zijn.
Ik heb het in mijn eigen woorden gezet, maar 2045, nooit meer ziektes, en jong zijn, zijn feiten ook jouw ziekte wordt volledig genezen.
Bron1: Boek van eric dexler engines of creation
Bron 2: Ray Kurzweil al zijn boeken o.a. Singularity is near.
Bron 3:
Mocht het jaartal eerder dan 2045 zijn vergeef me dan mijn fout
Je hoeft niet alles voor te geven God komt je 99% tegemoet. Het enige wat je moet geven is geduld.
1 jubileum bij wijze van spreken. Afgesproken?
Doe ik het weer.. onzin op fok posten terwijl ik allang had willen slapen.. ik ga nu weg hier ik word er gek van ik heb mezelf nooit in de hand
[ Bericht 0% gewijzigd door geeninspiratie1235 op 05-11-2020 23:46:14 ]
Hoe komt het dat je je heden laat beïnvloeden door je verleden?quote:
Ja, ik heb een zéér slechte toekomst buiten mijn schuld om. Dat komt door ongelijke kansen en een slecht verleden.
Soms kan het niet anders. Daar kies je niet voor, zo loopt het gewoon.quote:
[..]
Hoe komt het dat je je heden laat beïnvloeden door je verleden?
Je hebt altijd een keuze hoe om te gaan met dingen. Als je bv wordt aangereden en je benen niet meer kun gebruiken dan kun je daar om treuren of je kunt dankbaar zijn dat je het overleefd hebt. Als je ervoor kiest om slachtoffer te zijn dan kun je achterover gaan zitten en denken dat je er niks aan kunt doen.quote:
[..]
Soms kan het niet anders. Daar kies je niet voor, zo loopt het gewoon.
Dat komt omdat het verleden mij aan het achtervolgen is. Ik ben nou eenmaal verdoemd voor het leven.quote:
[..]
Hoe komt het dat je je heden laat beïnvloeden door je verleden?
Hartstikke mee eens!quote:
[..]
Soms kan het niet anders. Daar kies je niet voor, zo loopt het gewoon.
Ik moet wel zeggen dat ik moeite heb met mijn verleden, maar ik begin het steeds meer te accepteren.
Onzin! Onzin! Onzin!quote:
Wat schiet je er mee op om zo te denken?
We krijgen allemaal gelijke kansen, maar hebben niet gelijke competenties.
Trouwen en kinderen krijgen zijn geen recht en ook niet een weg naar gegarandeerd geluk.
Geluk zit hem in het accepteren van je positie en van daaruit het beste er van te maken. Wees blij dat er medicijnen zijn, dat je ouders hebt die voor je zorgen, dat je toch een opleiding hebt kunnen afmaken etc
Ik heb ook psychoses gehad en merk dat het leven een stuk gemakkelijker is met hulp dan alles alleen te moeten uitdokteren.
Waarom niet focussen op de tijd die je nog wel hebt en hier proberen iets van te maken wat binnen je mogelijkheden ligt, ipv jezelf continu te vertellen wat je anders had willen doen. Dit laatste is namelijk een illusie, want als je het over zou moeten doen, zou je namelijk weer exact dezelfde keuzes maken en op dezelfde plek terecht komen, aangezien je ook dan last zou hebben van je huidige beperkingen!?
Vraag is dus niet of het anders zou gaan als je het opnieuw mocht doen, maar wat kan je in de resterende tijd wel kan doen om er toch iets van te maken. Kies ervoor om een winnaar te zijn, en geen slachtoffer.
En boos zijn op God.. Ik geloof niet, maar als jij wel gelooft en er voor kiest om dat geloof te gebruiken om alle verantwoordelijkheid buiten jezelf te leggen is dat een recept voor een pover leven. Waar kan je zelf de verantwoording voor nemen? Welk onderdelen van je leven kan je wel sturen en optimaliseren?
Kies voor geluk, ondanks de omstandigheden. Het kan altijd erger!
Ik heb ook keihard moeten knokken. Mij is ook niet alles aangeleerd met opvoeden.
Sociaal ben ik zeer zwak. Thuis taken laat ik veel liggen. Soms heb ik wel zin om alles te doen. Gelukkig ben ik wel goed in mijn werk.
Ik heb ook nauwelijks vrienden dus ik herken mij deels in 't verhaal van ts aangaande dat ik zeer piekerend ben.
TS ik zeg je een ding je moet knokken voor een leuk leven. Knokken gabber op het werk en daarmee een leuk leven bekostigen
Mijn eigen toekomst ziet er nu lachwekkend uit, maar dat kan me niet schelen.
Ik weet nog wat ze in de jaren tachtig en negentig beweerden over de toekomst en van veel is precies het tegenovergestelde uitgekomen.
Geef jezelf een kans. Zelfinzicht is het moeilijkste wat er is (volgens mij), maar ook het beste dat er is.
[ Bericht 53% gewijzigd door Horzula op 30-01-2021 12:03:00 ]
Wat je moet doen: Geniet van je omgeving, vriendschappen dat soort dingen.
Dat kun je niet kopen met geld.
We hebben hier een goed vangnet, je krijgt allerlei toeslagen en je hoeft je eigenlijk niet druk te maken, je hebt een dak boven je hoofd en eten.
Ja luxe misschien niet, maar dat kun je ook niet verwachten van een uitkering/toeslag. Je krijgt er vrijheid en tijd voor terug in overvloed. Als je jarenlang fulltime werkt besef je pas de waarde van vrije tijd en dat dat eigenlijk ook een luxe is. Vaak zie je bij vaders dat ze enorm veel werken (omdat ze moeten om alles te betalen) en die tijd inhalen met kleinkinderen. Zij hebben dan pas de mogelijkheid om tijd te nemen.
Ik zou zeggen, zie je aandoening als een blessing in disguise.
Ik had niet zo snel gedacht dat ik een pleidooi zou moeten houden voor uitkeringen of toeslagen 😄
[ Bericht 8% gewijzigd door MisChrartin op 30-01-2021 23:56:59 ]
Mee eens, je hebt gewoon een bepaald standaard inkomen nodig om alle kosten te kunnen dekken voor basis levensonderhoud. Tot die grens is geld waardevoller dan vrije tijd. Daar eenmaal overheen en dat verschilt per persoon maar zal voor de meesten echt niet heel hoog zijn is vrijheid en vrije tijd waardevoller dan geld. Echter zelfs als men genoeg verdient kunnen ze vaak nog niet parttime werken. Maar dat wordt wel steeds beter. Hoewel men op dit forum graag vergelijkt met andere landen hoe weinig men in NL en dan met name vrouwen werken. Tja. De vraag is dan: voor wie doe je het? Om te overleven is het dan allang niet meer. Als je een gezin hebt is dat anders maar ook dan kan men het werk verdelen.quote:
Je bent erg gefocust op geld. Want zonder geld kun je niet gelukkig zijn proef ik in je woorden. Geld is een hersenspinsel van de mens, het is bedacht.
Wat je moet doen: Geniet van je omgeving, vriendschappen dat soort dingen.
Dat kun je niet kopen met geld.
We hebben hier een goed vangnet, je krijgt allerlei toeslagen en je hoeft je eigenlijk niet druk te maken, je hebt een dak boven je hoofd en eten.
Ja luxe misschien niet, maar dat kun je ook niet verwachten van een uitkering/toeslag. Je krijgt er vrijheid en tijd voor terug in overvloed. Als je jarenlang fulltime werkt besef je pas de waarde van vrije tijd en dat dat eigenlijk ook een luxe is. Vaak zie je bij vaders dat ze enorm veel werken (omdat ze moeten om alles te betalen) en die tijd inhalen met kleinkinderen. Zij hebben dan pas de mogelijkheid om tijd te nemen.
Ik zou zeggen, zie je aandoening als een blessing in disguise.
Ik had niet zo snel gedacht dat ik een pleidooi zou moeten houden voor uitkeringen of toeslagen 😄
Werk is leuk en zinvol als je talent hebt of een bijzondere impact hebt op de maatschappij, of als de sfeer echt gezellig is maar hoeveel mensen hebben dat nou? Meeste is puur voor het geld, dat ligt niet per se aan de werkgever of de persoon maar eerder dat ze snel wat moeten hebben. Bedrijven selecteren daardoor nu wel steeds strenger. Het is heel mooi dat we in Nederland zelf een beroep kunnen kiezen maar ook dat gaat niet iedereen even goed af. Ik denk wel dat het in de toekomst veel makkelijker zal worden om van carriere te switchen.
[ Bericht 1% gewijzigd door geeninspiratie1235 op 31-01-2021 00:31:49 ]