The Last of Us #3

Eigenlijk begrijp ik niet waarom Ellie zo boos is op Joel. Hij wilde niet dat zij zou sterven met een kans dat ze helemaal geen vaccin kunnen maken van haar. Misschien omdat het nog een kind is, is haar reactie misschien zo. Maar Joel heeft in het eerste verhaal met goede intensies gehandeld vind ik.

Nu Seattle dag 3.

Eerst dat stuk met Jesse. Dan krijg je dat stuk in dat bootje en de plaatsen die je daarmee bezoekt. Dit is waar de game echt goed is. Ik merk wel dat ik sommige wapens niet gebruik. De stun bomb en en trap mine.

Vervolgens het moment met Owen en die kleine zwangere vrouw. Mijn vermoeden dat Owen Abby en zij (Mel?) vuurvliegjes zijn/waren wordt min of meer bevestigd.

Nu zijn we ineens 4 years earlier en hebben we de controle over een jongere Abby.

Het SJW gedeelte waar iedereen over klaagt valt erg mee tot nu. Dat Ellie lesbisch is lijkt me helemaal niet raar. Ze is behoorlijk sterk, hard en dapper. Het zou eerder raar zijn als zo iemand heteroseksueel is. Abby is wel erg masculine qua lichaamsbouw, vooral de armen. Dat is dan weer niet normaal.

We gaan weer verder. Nu terug naar Seattle dag 1 met Abby. Dat stadion was wel mooi gemaakt. Goede aparte keuze.

Dan ben je ineens in een tuinbouwkas. Lang moeten zoeken naar een uitgang. Dan weer klimmen/klauteren in een oude boot werkplaats. Dan een aantal shootings. Dan een heleboel cutscenes. Dan vinden we Isaac. Dan krijgen we het Abby/Owen hoofdstuk bij het reuzenrad. En dan het aquarium. Hier kreeg ik voor het eerst te maken met behoorlijke framedrops. Ik speel wel op een PS4 slim. Misschien komt het daardoor.

Daarna een missie met Seaphites in een groot gebouw, alles stealth gedaan. Waarna Abby gevangen genomen wordt. Vervolgens weer flashback naar het aquarium met Abby/Owen. En vervolgens krijgen we de nachtelijke cutscene met fakkels in het bos die we kennen van de trailer.

Bos hoofdstuk gehad. Daarna terug bij Owen. Daarna matige seks scene. En nu day 2 met Abby.

Game begint lang te duren. Ik merk dat ik niet meer in alle hoekjes aan het zoeken ben en dat ik meer straight forward loop. Ook kies ik vaker voor de minder mooie manier en ga ik meteen schieten ipv stealth.

Wat opvalt is het detailniveau overal. Iedere locatie is zorgvuldig ingericht.

Met Lev dat hoge gebouw omhoog geklommen. En omlaag gevallen. Gasmasker gevonden voor Lev.

Mooi sfeervol stuk om dat gebouw weer omlaag te klimmen.

Dan het hoofdstuk tussen die operatie ruimtes. Met die best moeilijke infected boss fight in het donker. Wederom de slechte combinatie: donker + nauwe ruimtes + close combat zwakte. Dat is een misser.

Inmiddels op dat eiland. Eerst Manny dood. Toen Yara. Toen Isaac. Ook de moeder van Lev. Er gebeurt veel nu. Dan een shootout in een soort van onderwatergelopen kantine. Dit is dan weer heel easy, als je bewegingsvrijheid hebt en overzicht, terwijl je de tijd kunt nemen. Wat een verschil met die gevechten in het donker in nauwe gangetjes.

Dan op datzelfde eiland vluchten door de afgebrande stad Haven. Eerst te paard en daarna rennend/klimmend. Dan een bossfight met een grote man met een grote hamer.

Vervolgens zijn we weer terug op het eiland. Als eerste vinden ze Alice dood, de hond. En daarna nog Mel en Owen. Maar we weten al wie dat gedaan heeft.

Deze game houdt je wel een spiegel voor zeg. Je denkt dat je met Ellie het juiste gedaan hebt. Maar dan krijg je de andere kant van het verhaal mee en krijg je ook sympathie voor hun. Nu ga je ineens wel heel anders tegen de hoofdpersonages van de eerste game aankijken na 7 jaar.

Dan de confrontatie en het gevecht met Ellie. Na dat gevecht wordt de game niet meer moeilijk. Het einde vind ik niet ijzersterk. Waarvoor is ze nou helemaal daarheen gegaan als ze haar niet wilde doden?

Het eindgevecht tussen Abby/Ellie in het water is zwak. De controls worden ook helemaal niet uitgelegd. Ik drukte maar op wat knoppen. L1 om te ontwijken en square om aan te vallen.

Goede game. Ik begrijp dat de game 10/10 scores krijgt. Ik ga er nog eens even over nadenken wat ik er nou van vind.

Ik ben nu het deel met Abby aangeland. Ik snap waarom ze het doen, maar ik vind het niks. Even een uurtje de achtergrond duidelijk maken en sympathie kweken voor haar kant van het verhaal, prima. Maar uren met haar karakter spelen, nee, geen fan van. Gister de boel uitgezet omdat ik even ergens vast zit. Eerdere dagen had ik echt zin om verder te spelen, om er weer helemaal in te duiken. Nu zie ik het als een noodzakelijk kwaad om dit deel door te komen

Ik ben haar skills etc aan het upgraden, niet om haar beter te maken, maar omdat je weet dat je het nodig gaat hebben.

Die hele game had korter gekund. En die Abby hoofdstukken hadden ze op kunnen besparen. Ik weet niet of je het al uitgespeeld hebt. Maar uiteindelijk maakt het wel sense.

dat stukje dat je die twee koters over de deur hebt getild en er dan een zooi infected binnenkomen met als bonus nog 2 bloaters.

Voordat je weer verdergaat met Ellie gebeurt nog van alles. Wacht maar.

Het stuk voor je Jesse tegenkomt. Ik zie nu wel hoe ze ons met die marketing dik hebben misleidt in de trailers. Joel die zegt: you think i'm going to let you do this on your own, even vervangen met Jesse.

dat stukje dat je die twee koters over de deur hebt getild en er dan een zooi infected binnenkomen met als bonus nog 2 bloaters.

Dat is toch gewoon meer, leuke gameplay? met Abby zombies afknallen, dat gedeele met de wolkenkrabber beklimmen en afdalen en daarna supplies zoeken in dat ziekenhuis vond ik super spannend.

Haha ja, je hebt gewoon dat soort vrouwen h�. Ik vraag me alleen af waarom Naughty Dog er voor kiest om zo'n iemand in de game te stoppen. Maarja ik moet em eerst maar even uitspelen, misschien wordt het nog duidelijk.

Er wordt geen verklaring gegeven. De transgender/transsexueel is niet Abby

Oei Jesse, de papa van de baby is dood

Nu switchen we ineens naar Abbie. Eerst dacht ik grrr.. moet ik met jou spelen.
Na anderhalf uur wordt alles toch sympatieker aan die hand. Ellie en co hadden zo ook aan de andere kant kunnen zitten.
Die leider vertrouw ik niet.
Ik zag Seattle day 1 staan, gaan we nu net zo lang met Abbie spelen als Ellie vanaf haar eerste dag in Seattle?

Ik had dan na de dagen misschien geswitched tussen beide of misschien ook niet eerst de game uitspelen...

Oei Jesse, de papa van de baby is dood

Ik had dan na de dagen misschien geswitched tussen beide of misschien ook niet eerst de game uitspelen...

Is het eigenlijk wel helemaal zeker dat Jesse de vader is? Het wordt nergens echt gezegd.

Gelukkig (voor jou) is er chapter select en new game+, zodat het veel sneller te doen is om alles te vinden

Is het eigenlijk wel helemaal zeker dat Jesse de vader is? Het wordt nergens echt gezegd.

He’s got Jesse’s eyes wordt letterlijk gezegd

dat soort politiek correcte meuk zeg ik ook altijd op babybezoek, dankzij Finkers kan ik "het is een lief kind" niet meer gebruiken

Ik ben al begonnen met New Game+ en dat gaat echt veel sneller. Zeker als je wat cinematics skipt en bij sommige area's weet je nu ook al dat je snel naar de "uitgang" kan rennen

you think i'm gonna let you do this on your own zin van Joel vervangen met Jesse.

Ik dacht eerst dat Dina vermoord zou worden en dat Joel zou verschijnen om te helpen bij de vergeldingsactie.
Eigenlijk was ik uiteindelijk positief verrast hoe het verhaal liep, nu is het ten minste niet weer hetzelfde "Joel & Ellie avontuur"

Ziekenhuis om Nora te zoeken

Die gitaar trailer van Ellie die we als eerste kregen heb ik ook niet teruggezien in de game.

Ziekenhuis om Nora te zoeken

Het begin in Seattle vond ik ietwat traag. Mijn mening over het stuk met Abby moet ik bijstellen. Ik had verwacht dat je even een paar uur haar kant van het verhaal zou zien en niet een complete gameplay van haar kant. Daardoor had ik in het begin iets van 'moet dit nou, ik heb hier geen zin in'. Maar hoe langer je speelt hoe meer je erin komt en wilt weten hoe het tussen Abby en Ellie af gaat lopen.
Het stuk in het theater waar je als Abby tegen Ellie vecht dan weer niet goed.

Het einde vond ik dus erg goed. De zinloosheid inzien van alles en haar laten gaan. Ik had graag nog even gezien dat Ellie Jackson in loopt en daar Dina weer omhelst ofzo, maar helaas.

De omgeving deed me iedere keer denken aan Uncharted 4 en dat is een van mijn favoriete spellen, dus daar werd ik blij van. De mogelijkheden om ruiten in te gooien en panden in te gaan waar je anders voorbij zou lopen is een goede toevoeging. Al zie ik nu dat ik nog lang niet alle collectables heb terwijl ik voor mijn gevoel echt zowat ieder laatje en ieder kastje open heb getrokken.

De gameplay is geweldig. Goede mix van vol actie en stealth. In de meeste gevallen meer mogelijkheden dan in deel 1 om weg te rennen en weer in stealthmodus te gaan.

Het verhaal is gewoon goed. Het belichten van 2 kanten van het verhaal had ik niet verwacht en zoals eerder gezegd had ik er geen zin in, maar uiteindelijk werkt het.

Al met al een ijzersterk spel al had het van mij iets korter gemogen.
Met de paar dingen die ik er op tegen heb geef ik het een 9,5.

Baasje eerst vermoorden vond ik 't makkelijkst omdat de doggo dan trouw bij het lijk van zijn baasje blijft zitten (

) Dan is het in ieder geval een eenvoudig doelwit

Baasje eerst vermoorden vond ik 't makkelijkst omdat de doggo dan trouw bij het lijk van zijn baasje blijft zitten (

) Dan is het in ieder geval een eenvoudig doelwit

Die oorlog tussen de scars en wolves op dat eiland, wow

iemand die op outbreak day een bankkluis in Seattle probeerde te beroven en geinfecteerd is geraakt na 25 jaar nog steeds een clicker is?

Dichterlijke vrijheid, gok ik zo

Ik vind het echt stom dat Ellie alsnog achter Abby aan ging. Wat doe je nu, grrr.
Het einde van het einde vind ik dan wel weer mooi, het besef dat het nutteloos is enzo. Gesprek met Joel

Ellie gaat dus, nadat ze met Dina en dat kind een rustig leven heeft op die boerderij, op zoek naar Abby. Riskeert haar leven daarmee. Gaat ondertussen meerdere keren bijna dood. Uiteindelijk vindt ze haar terwijl ze opgehangen is door anderen en stervende.

Dan redt ze eerst haar leven...

Dan gaat ze toch weer vechten...

En dan laat ze haar toch weer leven...

Wie legt me dit gedrag uit? Dat ze wraak wil prima. Maar ze hing al.

Het enige dat ik me kan bedenken is dat ze uit wraak haar met eigen handen wilde doodmaken. Maar waarom laat ze haar na dat gevecht alsnog gaan?

Misschien beseft ze dat Abby wraak wilde nemen op Joel omdat hij haar vader vermoord heeft. Weet Ellie hoe het is om alleen achter te blijven omdat zij hetzelfde gedaan heeft met Joel. Nu wilde ze Lev niet datzelfde aandoen als ze Abby zou doden.

Is dit wat ze wilden vertellen met dit verhaal?

Ellie had inderdaad een ogenschijnlijk perfect leven met Dina op de boerderij, ware het niet dat ze geteisterd werd door paniekaanvallen en nachtmerries als gevolg van PTSD. Ze probeert hiermee te dealen, maar van PTSD kom je niet zomaar af. Dan zet Tommy haar ook nog eens onder druk om wraak te nemen op Abby, omdat zij het hem beloofd zou hebben en hij fysiek niet meer capabel is. Ellie kan niet slapen. Ze kan niet eten. Ze kan het niet van zich afzetten en besluit dat de enige manier om hier een eind aan te maken is om wraak te nemen op Abby. De oorzaak van dit alles.

Als ze eenmaal op het strand aankomt en de ten dode opgeschreven Abby aan de paal ziet hangen is ze in shock. Ze heeft haar eindelijk gevonden, maar is geconflicteerd vanwege de situatie en het leed dat Abby overduidelijk is aangedaan. Ze weet simpelweg niet wat ze moet doen. Ik denk dat ze Abby bevrijdt om haar nog een kans te geven zichzelf enigszins te verdedigen. Daarnaast wil je in het geval van wraak doorgaans de ander laten lijden en een reactie losmaken. Ze ziet echter dat Abby eigenlijk helemaal geen oog voor haar heeft maar zich in plaats daarvan zorgen maakt over Lev. Ellie is nog steeds geconflicteerd maar eenmaal bij de boten aangekomen doet haar bloed en pijn haar weer herinneren wat Abby Joel heeft aangedaan en besluit de wraak door te zetten.

Ik denk niet dat ze op dat laatste moment waarin ze zich bedenkt ze Abby's vader herinnert. Ik denk dat ze had verwacht dat de wraak een catharsis zou opleveren. Dat het goed zou voelen om de moordenaar van Joel eindelijk te kunnen wurgen. Hier heeft ze alles voor opgeofferd en vele levens voor genomen. In plaats daarvan realiseert ze zich dat het niets zal oplossen. Alles en iedereen wat ze verloren heeft zal ze nooit meer terugkrijgen zelfs als ze Abby vermoord. De nachtmerries zullen niet stoppen en ze besluit om het los te laten.

Eenmaal thuis aangekomen realiseert ze zich de consequenties van haar acties. Door haar wraaklust is ze alles wat ze ooit lief had kwijtgeraakt. Ze is nu helemaal alleen en kan niet eens meer gitaar spelen. Des te zuurder is dat we van de originele game weten dat het haar grootste angst was om alleen te eindigen.

Wat het laatste shot betreft is het aan de speler om in te vullen waar Ellie heen gaat.

Dat is dan weer iets heel anders he, die scars. Wat een sfeervol stukje

Volop sneakmode en gaan.
Nu zo'n 13 uur erin zitten. Iemand enig idee hoever ik in de game dan ben?

Dat is dan weer iets heel anders he, die scars. Wat een sfeervol stukje

Volop sneakmode en gaan.
Nu zo'n 13 uur erin zitten. Iemand enig idee hoever ik in de game dan ben?

Ik denk ongeveer halverwege

Van scar eiland ontsnappen

wat een gigantisch kuteinde! echt vanaf het moment dat je met abby speelt tot aan het einde vind ik het echt kut geworden, de hele tijd wil je dat wijf doodmaken, moet je opeens met haar spelen zodat je compassie voor dr krijgt. Heb je daarna ein-de-lijk de kans om het af te maken, laat je dr leven. Jezus

En dan ook je wijf en kind nog kwijt, om maar te zwijgen over de 2 vingers waardoor je geen gitaar meer kan spelen

... al heb ik wel goed hard gelachen om de missende noten toen je voor het laatst moest spelen

En dan ook je wijf en kind nog kwijt, om maar te zwijgen over de 2 vingers waardoor je geen gitaar meer kan spelen

... al heb ik wel goed hard gelachen om de missende noten toen je voor het laatst moest spelen

Was dit het? Een transgender tiener die je als hebt gered. Als mensen daar al zo'n heisa over maken, dan kun je beter stoppen als ontwikkelaar van films/games.

Ook echt een reden om de game een 1/10 te geven als gevolg van je eigen beperkte wereldbeeld...

Oke, als het eindigt zoals ik inmiddels denk dat het eindigt heb ik toch voor de helft een fantastische game gespeeld.

Ik ga flink zaniken als het zo gaat zoals ik verwacht, 'review' komt dus later.

En dan ook je wijf en kind nog kwijt, om maar te zwijgen over de 2 vingers waardoor je geen gitaar meer kan spelen

... al heb ik wel goed hard gelachen om de missende noten toen je voor het laatst moest spelen

Ik wil weten waar Dina nu is

Oke, als het eindigt zoals ik inmiddels denk dat het eindigt heb ik toch voor de helft een fantastische game gespeeld.

Ik ga flink zaniken als het zo gaat zoals ik verwacht, 'review' komt dus later.

Nou, zojuist geautosaved en gestopt, ik dacht dat het al lang klaar had moeten zijn. Ik weet niet meer wat ik moet denken, lol.

Op het moment van schrijven van de vorige post was ik aan het eind van het grote Abby hoofdstuk, wat ik al een erg vreemde wending in het verhaal vond. Behoorlijk wat aantal uur leefde ik naar het moment toe dat ik dat kutwijf haar hersens in kon slaan maar op het moment dat je tegenover haar komt te staan spring je ineens naar een Abby verhaallijn toe, waarbij ik heel sterk de indruk kreeg (en nog steeds krijg) dat ze je een bepaalde richting willen opduwen, een bepaald gevoel. Op zich kan ik daar zelfs nog inkomen, elk verhaal heeft een kant, maar dat was voor mij wel genoeg geweest. Ik baalde er nogal van dat je anderhalve game lang met Ellie en Joel optrekt, vervolgens Joel zijn hersens ingeslagen zien worden, uit bent op wraak en je karakter al behoorlijk opgebouwd hebt, moet je ineens met Abby gaan spelen, en niet even, maar echt heel erg lang en je begint eigenlijk weer vanaf 0. Ondanks dat de resources voor het upgraden wel overal te vinden zijn.

En als hoogtepunt mag je als Abby ook nog Ellie behoorlijk toetakelen, laten ze je eigenlijk geloven dat Tommy dood is, en ik had sterk te indruk dat ik daarna op weg was naar de aftiteling dus ik zat behoorlijk gefrustreerd op de bank toen ik die schapen binnen moest halen met een baby op de arm. Maarrrrr, toen kwam Tommy. Ik dacht; ok�, beetje goedkoop, maar oke. En toen werd ik blij, want Ellie pakte toch weer haar wapens, kan toch niet omgaan met het verlies van Joel en gaat op pad. En dan ben je ineens weer Abby, en daar ben ik nu gestopt.

Ik moet echt even wachten met verder oordelen, wie weet pakt het allemaal nog weer anders uit.

Tot nu toe; tot aan het Abby deel echt geweldig, zelden zulke spannende stealth momenten meegemaakt in een game.

Jep, naar mijn idee laten ze je zo lang als Abby spelen om haar karakter dusdanig uit te diepen dat je sympathie voor haar kweekt en je je in haar situatie kan inleven. Als het minder lang zou zijn zou dat minder effectief zijn (maar prettiger voor de mensen die Abby hoe dan ook zullen haten).

Ik merk dat over het algemeen mensen die uiteindelijk kunnen sympathiseren met Abby de game tof vinden, terwijl de mensen die Abby ondanks alles blijven haten de game (of in ieder geval het verhaal) maar niks vinden. Zelf was ik al ge�nteresseerd om meer als Abby te spelen vlak nadat ze Joel had vermoord om haar kant van het verhaal te zien en heb dan ook bijzonder genoten van haar secties. Vooral die in de wolkenkrabber, de kelder van het ziekenhuis en het eiland.

Mooi gesproken! Persoonlijk zullen de secties van Abby me ook meer bijblijven. M.b.t. Ellie zijn het vooral de sc�nes met Dina en Joel die bijblijven.

Het hele doel van het verhaal is inderdaad het "goed en slecht" tegenover elkaar uitzetten. Door de verdieping in de karakters kom je er ook achter dat de Wolves/seraphites helemaal niet zo slecht zijn. Heeft allemaal te maken vanuit welk perspectief je het bekijkt. Uiteindelijk zijn het twee mensen met wraakgevoelens die elkaar kruisen.

Grafisch gezien een prachtige game. Kwa controls vond ik het soms een beetje houterig aanvoelen (vooral het springen).

De beroemde dood van Joel kwam naar mijn mening ook te vroeg. Gelukkig was ik spoilerloos, en had het wel een WTF momentje. In het begin kwam ik erg moeilijk op gang. Speelde steeds korte stukjes (hooguit een half uur of uur) omdat ik er niet echt in kwam. Steeds maar weer die gesloten deuren, en steeds een alternatieve ingang zoeken. Ik vond het een klein beetje saai.

Wel een mooi momentje is dat Ellie "Take On Me" op het gitaartje ging pingelen. Erg mooi moment. Ik kwam pas echt in de game toen ik in het metro station belande. De sfeer was geweldig daar, en toen werd ik wel de game in getrokken. Toch vond ik de Ellie verhaallijn een beetje eentonig op de einde van de rit. Kan me nu weinig bijzondere plekken bedenken waar Ellie is geweest. Ik herinner me dus die platenzaak, de metro, het museum met Joel (herrinering) en de boottocht richting het reuzenrad/aquarium nog. Maar veel was wel van hetzelfde naar mijn beleving.

De verhaallijn van Abby vond ik wat dat betreft iets gevarieerder. Ik had geen probleem met haar te spelen. Het stadion vond ik heel erg tof, daar had ik zelf iets langer willen spelen. Op den duur werd het wel een beetje een "actie" game.. ik vond het sniper moment met Tommy ook erg tof om te spelen. En de klim naar de luchtbruggen vond ik ook wel vet (alleen beetje onrealistisch). Het gedeelte in het ziekenhuis was ook erg bruut. Dat eind gevecht was best pittig, gezien ik ammo problemen had.

Het eiland later deed me een klein beetje denken aan Guarma in RDR2 kwa opzet (je komt op een vreemd eiland, en beland midden in een oorlog). Grafisch enorm tof om dat brandend dorp te zien. Het gevecht met Elly daarna vond ook wel chill uitgewerkt, maar toen had ik echt het idee dat de game er op zat en aan de epiloog begon. De boerderij vond ik erg geweldig uitzien. Alleen voor mij totaal onbegrijpelijk dat ze toch nog voor een 2e x achter Abby aangegaan is. Dat gedeelte was voor mij echt "er doorheen knallen" omdat ik wel toe was aan het einde, toen veranderde de game echt in een shooter voor mij. Het gevecht met Abby vond ik maar meh... omdat Abby nu ook plots kort haar had, had ik niet echt het idee dat ik tegen dezelfde Abby aan het vechten was. En dan na al die ellende nog niet afmaken ook... tsja niet heel erg sterk.

Ik vond de verhaallijn niet bijster sterk in de game. Maar ondanks dat was de gameplay ondanks de stroeve start awsome. Tijdens de game kreeg ik pas wat "ophef" door over deze game... en ik vind deze allemaal wat vergezocht. Zeker het LBQGTQ gehalte viel me mee.. de gore? Tsja ik heb daar weinig moeite mee, en ik heb wel vaker met honden gevochten in games. Het is geen Animal Crossing wat je speelt.

Grafisch gezien de beste game van zijn gen voor mij. Maar kwa verhaal werd ik meer gegrepen door Gods Of War en RDR2. Ook had ik veel liever wat meer crossovers gehad tussen Ellie en Abby. Dag 1 Ellie > Dag 1 Abby > Dag 2 Ellie > Dag 2 Abby > Dag 3 Abby (stoppen wanneer ze het eiland verlaten) > Dag 3 Ellie.. > Abby die op Ellie af gaat.. etc. Zodat de herinneringen en gevoelens allemaal wat verser waren.

Maar goed, ondanks dat.. een geweldige game.

Ik heb zelden een game zo onbevredigd uitgespeeld als deze. Man man man, Naughty Dog, wat hebben jullie in hemelsnaam gedaan. Ik begrijp best wat ze willen met het verhaal, maar dat is gewoon compleet niet wat ik wil. Ik wil wraak voor Joel, ik wil die Abby dood. Het is een fucking game, die speel ik om dingen te doen die ik in het echte leven niet kan en mag of �berhaupt wil doen. Je kan niet mij een game lang een band laten opbouwen met een main (ontzettend tof) karakter als Joel, vervolgens hem laten vermoorden en dan niet zorgen voor de climax. Echt heel erg waardeloos, met als kers op de taart dat je ook nog een fucking groot deel van de game als dat mens moet spelen, met allerlei 'oh kijk haar toch eens aardig zijn!' momenten.

Die 5 krijgt de game vanwege de fantastische graphics, een heel erg bijzonder verhaal tot aan het Abby hoofdstuk, en voor een aantal onvergetelijke momenten qua stealth. Zonder twijfel was het een 10 geweest als ik wel Abby had af kunnen maken.

Een aantal momenten heeft het echt verpest voor mij;
- Het zwanger gebeuren. Ja, leuk die paralel tussen de groepen, Mel zwanger, Dina zwanger, maar wat heeft het uiteindelijk opgeleverd verhaal technisch? Helemaal niets, aangezien Dina ook nog eens vertrokken is nadat je terugkomt. Leuk dat dat kind JJ heet, Jesse & Joel, maar daar doen ze verder helemaal niets mee, waardoor dat kind ook 0 functie heeft behalve wat terechte irritaties van Ellie dat ze mee was.
- Het hoge tiener drama gehalte. Dat vreemdgaan van Abby met Owen. Had het gewoon bij de relatie van Ellie en Dina gehouden, dat was ruim voldoende.
- Het achterlijke lange stuk wat je met Abby moet spelen, waarbij je al je progress wat je in je karakter hebt zitten ook nog eens verliest, en dat maken ze dan goed door maar overal supplements en zooi neer te gooien.
- Vervolgens laten ze je gewoon 2 keer denken dat Tommy dood is. Eerste keer in het begin met Joel (ok�, daar zeiden ze nog 'he's out' maar nu aantal let's plays gezien en iedereen tot nu toe denkt dat hij dood is tot hij aan de deur staat, zo ook ik). De 2e keer als Abby hem schiet, ik dacht in het hoofd, blijkt dus later niet het geval te zijn. Ongelofelijk goedkoop.
- Dat moment dat je met Abby tegen Ellie moet vechten. Man, dat wil ik helemaal niet. Wie bedenkt dat dat een goed idee is in hemelsnaam?
- Vervolgens laten ze je denken dat de game voorbij is op de boerderij, tot het ineens toch niet het geval is om logische redenen. Ik dacht; yes, eindelijk, het gaat toch gebeuren tijd voor WRAAK. Die 5 wat ik in gedachten had gaat toch een 10 worden! En vervolgens switch je ineens weer terug naar Abby
- En dan zit je dus constant met het gevoel 'ze doen het niet toch, ze doen het niet toch, alsjeblieft Naughty Dog, doe het niet!' om het vervolgens op het eind toch te doen. maar wel nadat dat kutwijf eerst vingers afbijt waardoor de gitaarhobby ook ineens een stuk moeilijker word, juist een hobby die Joel en Ellie deelden.
- En dan sluiten ze nog af met een Joel en Ellie scene, waarin ze aangeeft hem proberen te vergeven. Vlak voor hij dood gaat, dus dat is het laatste gesprek wat ze hebben. Waardoor ik nog meer wraak wil, want ik had die relatie niet zo willen zien eindigen.

Al met al ben ik echt hevig teleurgesteld, ondanks een geniale halve game.

Zo wat een verhaal. Het was echt een lange reis. Het eindgevecht tussen ellie en abby vond ik fantastisch. Lekker bruut. Ze heeft toch wel soort van wraak genomen. Messteken, in elkaar slaan. Alleen niet dood zoals Tommy wilde. Ik dacht op het eind trouwens captain marvel te zien met kort haar, maar het was Abby.

In het begin van die lange Abby playthrough dacht ik ook even van wow dit duurt wel heel lang. Net als in Uncharted 4 waarbij ze voor de zoveelste keer voor niks naar een plek zijn gegaan om het spel alleen maar uit te rekken. Ik zie mijzelf dit geen 2e keer spelen. Veels te langdradig. Maar wel een vet spel voor eenmalige ervaring

lange cut-scenes. En dat museum gebeuren had ook niet gehoeven.

Als ik iets w�l kon waarderen aan deze game was het die museum flashback. Dat had tenminste enig raakvlak qua dynamiek tussen twee personen met de eerste game.

Nu een aantal dagen de game uitgespeeld, veel gelezen erover, andere meningen, etc en kom toch wel tot conclusie dat ik �cht gewoon een verschrikkelijke kut game vind ondanks dat ik zo genoten heb van de eerste pakweg 15 uur.

Ik baal er alleen maar meer van.

lange cut-scenes. En dat museum gebeuren had ook niet gehoeven.

Heb er nu een dikke 20 uur inzitten en ben net met Ellie in Santa Barbara. Ik was er echt van overtuigd dat het stuk hiervoor met Dina en Ellie bij dat landhuis het einde van de game zou zijn. Iemand een indicatie van hoe ver ik nu ben/hoe lang ik nog moet? Puur uit benieuwdheid.

Ik snap de ophef om het verhaal wel maar vind het juist ook wel heel bijzonder dat ze deze insteek hebben gekozen ipv het klassieke wraak-verhaal. Heeft mij wel aan het denken gezet in ieder geval over "goed" en "kwaad", wat volgens mij precies de insteek was van ND.

Als je er voor openstaat raakt het je wel. Laat je ook wel met een ander perspectief naar andere zaken kijken. Zelfs in andere media zijn de hoofdpersonen vaak de "slechterik", Seinfeld/Community als sitcoms bijvoorbeeld

Als ik het zou moeten verwoorden zou ik zeggen dat de game me met een ongelukkig of droevig gevoel heeft achtergelaten. Dat hebben ze alleen maar kunnen bereiken door het cre�ren van een ontzettend duistere wereld waarin goed en kwaad bijna niet van elkaar te onderscheiden zijn, en het verhaal van Ellie en Joel daarin. Hoe langer ik er over nadenk hoe sterker ik vind het dat een game dat in mij heeft kunnen triggeren. Dat is nu toch juist wat dit soort verhalen (in games) zo mooi maakt, dat het menselijke gevoelens oproept? Man ik word er bijna lyrisch van

Het is me niet helemaal duidelijk in hoeverre Naughty Dog de speler wilde triggeren of manipuleren om Abby te humaniseren. Met een andere opbouw had het misschien beter gewerkt. Bijvoorbeeld door eerst te spelen als Abby, gaandeweg Ellie en Joel in de picture. Hun paden te laten kruisen, samen te laten werken en een band opbouwen. Door middel van flashbacks zien we de connectie met Joel's daden met vervolgens het dilemma waarmee Abby te kampen zou kunnen hebben. Uiteindelijk zelf de keuze kunnen maken om wraak te nemen of niet met verschillende eindes.

Nu willen ze dat je je keert tegen de hoofdrolspelers. Niet cool.
Ik haatte het om als Abby te spelen na haar moord op Joel. Het boeide me geen flikker wat haar en haar maten overkwam. Die sexscene was ook erg out of place.

Gameplay was geweldig en de wereld ontzettend mooi met hier wat het voor mij een beetje de game redde. Verder vond ik het verhaal erg rommelig en had ik het anders aangepakt voor maximum effect.

Dat je uiteindelijk kampt met een nihilistisch gevoel en dat alles eigenlijk voor niks is geweest, onnodig veel doden zijn gevallen en je er bijna depressief uitkomt is jammer.

Daar had Ellie ook moeite mee, Joel loslaten

Wat een game! En wat een verhaal! Ik snap eerlijk gezegd de haat niet. Joel heeft iets verschrikkelijks gedaan en het was te verwachten dat hij daarvoor zou moeten boeten. Het was een risico voor Naughty Dog, maar wat ze wilden neerzetten is wat mij betreft zeker gelukt. Ik heb echt zelden zo in een game gezeten en verschillende emoties gevoeld.

Toen Joel werd vermoord had ik een beetje dubbele gevoelens. Ik vreesde ervoor dat het nu �cht een vrouwengame zou worden, maar dat viel gelukkig mee. Aan het begin van Abby haar playthrough was ik ook wat sceptisch, maar dat veranderde snel. Toen de verhalen weer samen kwamen en Abby tegen Ellie moest strijden, had ik zelfs meer sympathie voor Abby dan voor Ellie.

Ik vond het einde dan ook echt prachtig. Het deed echt pijn om Abby te doen verwonden. Ellie die vervolgens alles kwijt is. Dit zie je zelden terug in een game, zulke gewaagde plottwists.

Nu net in het ziekenhuis aangekomen

Dit spel is dus gewoon grensverleggend. Dit is het enige medium waarin je zo goed kunt spelen met perspectiefverandering. Dat je met deze twee verschillende karakters speelt geeft je gewoon echt een complete mindfuck. Dat je met onderlinge gevechten eigenlijk niet weet, of je nu wel of niet je best moet doen.

Echt heel knap. En een hele grote FU naar de oppervlakkige, zwart-wit entertainmentindustrie. De wereld is gewoonweg niet zwart-wit.

Eigenlijk is de timing van dit spel, in deze polariserende wereld perfect.

Zo'n 37 uur er over gedaan, maar een gameplus gaat er zeker komen.

Nu maar eens gaan lezen waar al het gejank met betrekking tot dit spel over gaat.

Nu net in het ziekenhuis aangekomen

waar je opeens overmeesterd wordt door van alles en nog wat, wanneer de twee kinderen net aan de andere kant van de deur staan.

Zodra je die ventilatieschacht uitkomt kun je meteen rechtdoor naar de deur die op een kier staat waar je Nora confronteert.
Maar in diezelfde ruimte is er ook wat loot te vinden.
�n je hebt daar een dubbele deur die locked is.

Normaliter kun kun je via een omweg in ruimtes met een locked door komen, maar ik zie hier geen enkele optie.
En zodra je naar Nora gaat, zet je iets in werking waardoor je daar niet meer terug komt.

Zie ik iets over het hoofd of kun je simpelweg gewoon niet achter die locked door komen?

Erg onverwachts om nu als Abby te spelen.
Maar wel mooi gedaan: waar je eerst Abby verafschuwt na wat ze gedaan, belicht met name die flashback van jonge Abby waarom ze dat gedaan heeft, waardoor je je goed in haar kunt verplaatsen en begrip kunt opbrengen voor het waarom

Erg sterk schrijfwerk

En nu denk ik dat je nu als Abby verder speelt tot aan de scene in het theater, voor de finale.

Ik heb er tot nu toe zo'n 23 uur inzitten.

Je moet sowieso tot Abby's Seattle day 2 spelen om haar dingen te kunnen upgraden

Ik ben gisteren tot aan Abby's Seattle Day 1 gekomen, met 23 uur op de teller (maar dan explore ik echt elk hoekje van de map), dus voor die trophy (en dus ook de Platinum) moet ik dus nogmaals flink wat uren spelen in NG+ tot aan Abby Day 2?

Ja, maar op very light+ kun je er heel snel doorheen gaan, zeker als je de cutscenes skipt. En de "enhanced listen mode" aanzetten zodat je alle parts, pillen en collectables makkelijk kunt vinden.

Was daarom ook echt heel blij met de Abby chapters. Vond het veel afwisselender dan die van Ellie, plus veel toffere locaties en een veel beter verhaal. Sowieso is Abby een stuk toffer dan dat zeikkind Ellie. Einde vond ik ook wel tof, al had ik eigenlijk gedacht dat ze samen in een cel in Santa Barbara zouden komen en samen moesten ontsnappen zodat er wat meer bonding en begrip zou komen. Beetje zoals bij Abby en Lev.

Erg sterk schrijfwerk

En nu denk ik dat je nu als Abby verder speelt tot aan de scene in het theater, voor de finale.

Ik heb er tot nu toe zo'n 23 uur inzitten.

Er zitten gewoon momenten in dit spel, dat je gewoon even niet weet wat je moet doen. Wel of niet doden. Dat maakt dit spel zo’n mindfuck.

Persoonlijk denk ik ook dat de grootste veroorzaker van kritiek is. We zijn zo gewend aan de Hollywood-manier van verhalen presenteren, dat een volstrekt andere - en soms moeilijk verteerbare - wijze gewoon niet geaccepteerd wordt. Ik zie dit spel als een boek met enkele moeizame, vervreemdende hoofdstukken. Maar w�l hoofdstukken die het verhaal verdiepen en je aan het denken zet.

Het doet me ook denken aan sommige kritieken op de Uncharted serie, waarin gesteld werd dat Nathan Drake gewoon een massamoordenaar is

Denken jullie dat Abby in Santa Barbara echt radiocontact had met de Fireflies of waren het The Rattlers die deden alsof ze Fireflies waren?

Denken jullie dat Abby in Santa Barbara echt radiocontact had met de Fireflies of waren het The Trappers die deden alsof ze Fireflies waren?

Het waren de fireflies. Het gebouw dat je op het main menu ziet wanneer je het spel hebt uitgespeeld staat op Catalina Island wat er naar hint dat Abby & Lev het hebben gered

https://www.google.com/ma(...)4d-118.3258303?hl=nl

edit: dat bewijst niet 100% dat daar ook fireflies zijn maar het lijkt me wel aannemelijk

Denken jullie dat Abby in Santa Barbara echt radiocontact had met de Fireflies of waren het The Rattlers die deden alsof ze Fireflies waren?

Ze stapt nog maar net uit dat huis en ze wordt al aangevallen. Die Rattlers moeten haar in ieder geval gehoord hebben

Nah, ze reageren zelfs in het gesprek nog op dat die ene doktor Abby's vader was, ook in combinatie met dat gebouw waar ze het over hebben ineens verschijnt op het titel scherm. Zou wel erg vreemd zijn als het niet echt fireflies waren.

Al twijfelde ik ook eerst omdat ze inderdaad direct na dat gesprek bij het huisje staan.

Ze heeft verschillende frequenties gebruikt, dus hebben die Rattlers misschien alleen geluisterd op een van de eerdere frequenties en gewoon niet gereageerd.

iemand die op outbreak day een bankkluis in Seattle probeerde te beroven en geinfecteerd is geraakt na 25 jaar nog steeds een clicker is?

Wat geniet ik weer van de grafische pracht van deze game. Wat dat betreft echt het beste van het beste. Net als de sfeer bij binnenkomst daar, verlaten, een grote stad, echt overgenomen door de natuur. Prachtwerk

Wat een einde zeg, ik kreeg echt een knoop in mijn maag toen Ellie de uitgemergelde Abby een schop in haar maag gaf. Bah! Dit hoef ik nooit meer te zien.
Wel heel goed gemaakt door Naughty Dog.

Ik denk dat ik wel snap waar alle haat / kritiek vandaan komt.
Ik denk dat veel mensen er totaal niet tegen kunnen dat het verhaal niet is opgebouwd zoals een gemiddeld AAA-verhaal van een game of film, maar de speler juist confronteert met de pijn / beweegredenen van zowel Ellie als protagonist als die van Abby als antagonist.
Of Ellie is eigenlijk de antagonist? Dat is nu juist wat ik zo bizar goed vind aan de keuzes die ND heeft gemaakt in het verhaal, dat het op zo'n a-traditionele manier is opgebouwd. Daardoor kwam ik als speler met mezelf en m'n eigen emoties in de knoop. Als er nu iets is wat ik van een dergelijke game wil, is dat het me aan het denken zet / verschillende emoties laat voelen, en op dat gebied hebben ze echt de pijl in de roos geschoten met TLOUII wat mij betreft. Dit verhaal gaat me zeker voor een hele lange tijd bij blijven.

Ik kwam toevallig ook net deze soort van story-review nog tegen en hier kan ik me wel volledig in vinden:

Understanding The Last of Us Part II | Girlfriend Reviews

Bruut stukje als ze net Abby willen ophangen en haar ingewanden eruit halen, als dan opeen die Yara verschijnt en ze haar arm met een hamer verbrijzelen

Understanding The Last of Us Part II | Girlfriend Reviews

Ik ben nu net, als Abby, met Manny samen opgejaagd door Tommy en Manny is doodgeschoten door Tommy.
Volgens mij heeft Abby Tommy herkent en weet ze nu ook wie die 'tresspassers' zijn en wat zij komen doen

Was eindelijk als Abby in het theater aangekomen voor de confrontatie met Ellie.

In eerste instantie dacht ik in mijn Ellie playthrough dat d�t de finale was (ik had toen immers al een goede 23 uur op de teller staan), maar toen bleek dus dat er nog een hele Abby playthrough aan kwam.

Maar goed, bossfight met Abby/Ellie was afgelopen, epiloog op de boerderij (dat dacht ik tenminste).
Blijkt het t�ch n�g verder te gaan

Maar goed, morgenmiddag verder.

Stond iemand anders ook bij de verkeerde 'abby' aan die paal? Er is er ��n die super veel op dr lijkt maar dan met lang haar

die iets verder dan abby hangt

Stond iemand anders ook bij de verkeerde 'abby' aan die paal? Er is er ��n die super veel op dr lijkt maar dan met lang haar

die iets verder dan abby hangt

Zag dat wel bij een streamer ja, die had dat ook. Maar die bleef vervolgens ook heel irritant van alles proberen ipv gewoon verder te zoeken

Stond iemand anders ook bij de verkeerde 'abby' aan die paal? Er is er ��n die super veel op dr lijkt maar dan met lang haar

die iets verder dan abby hangt

Understanding The Last of Us Part II | Girlfriend Reviews

Stond iemand anders ook bij de verkeerde 'abby' aan die paal? Er is er ��n die super veel op dr lijkt maar dan met lang haar

die iets verder dan abby hangt

Nu in mijn 2e keer doorspelen weer bij het museum stukje met Ellie en Joel. Dan merk je weer even hoe bizar achterlijk zonde het toch is dat ze die dynamiek gewoon aan de kant hebben gegooid, echt 1 van de beste duo's ooit qua dynamiek. Zo jammer..

Maar de dynamiek tussen Ellie en Joel was toch nooit meer hetzelfde geworden. Ellie kon het Joel gewoon niet helemaal vergeven. Vergelijk het met VI nu, die dynamiek zal nooit meer hetzelfde worden... Gezien het eerste deel gewoon een goede keus geweest van Naught Dog!

ik vond het verfrissend om het verhaal van meerdere kanten belicht te zien, hoewel ik in het begin ook geen zin had om met Abby te spelen. Vanaf dag 2 begon ik het meer te waarderen, hoewel ik haar kant van haar verhaal begreep vond ik haar nooit likeable. In het gevecht in het theater wou ik aanvankelijk ook eigenlijk als Ellie spelen. En hoe graag ik Abby na de moord op Joel zo snel mogelijk het zelfde wou toe doen, stond ik bij het gevecht in het water te twijfelen of ik wel door moest zetten. Ik stond naar de tv te roepen dat ze het niet moest doen.

De kritiek dat mensen zeggen dat Ellie het op het laatst niet doorzet snap ik niet zo goed. Vond het juist duidelijk in beeld gebracht, telkens dat bebloede gezicht van Jo�l die haar weer verder het duister in duwt. Maar op het laatst is het toch de herinnering aan Joel met de gitaar die haar laat zien er alleen maar meer ellende van meer geweld komt.

Deze game staat voor mij, samen met Breath of the Wild, op ongekende hoogte.