POL Politiek
Discussies en diepgaande gesprekken over de politiek in de breedste zin van het woord kun je hier voeren.
Langetermijn niet, dat wordt ook toegegeven. Korte termijn wel.quote:Op woensdag 29 juli 2020 19:20 schreef deelnemer het volgende:
[..]
In het stuk wordt gesteld:
[..]
De inflatie is niet, zoals Friedman het voorstelt, simpel te sturen met de rente die de centralebank rekent. Zoveel is inmiddels wel duidelijk.
Dat is een fair verwijt: asset bubbels (vastgoedmarkt, aandelenkoersen, kunst, you name it) zijn door deze monetaire verruiming ontstaan. Het is natuurlijk allesbehalve een gegeven dat dit daar blijft en, wat een veel interessanter onderdeel is van het artikel, ook andere factoren spelen een rol, zoals vergrijzing. Je kunt zeggen dat bij een oplopende gemiddelde leeftijd van de bevolking spaargeld en beleggingen toenemen. Niet alleen in Westerse pensioenfondsen, maar ook in private handen. Een gestegen bevolkingsleeftijd zorgt ook automatisch voor meer ongelijkheid, want compound interest.quote:Maar inzover we daar toch vanuit mogen gaan, duidt de lage natuurlijke rentestand van vandaag op een overschot aan geld. Een overschot, niet in de handen van de mensen die het willen uitgeven aan consumptie goederen, maar in de handen van de mensen die het willen investeren. Het geld heeft zich opgehoopt in bepaalde handen en circuleert daardoor niet natuurlijk. Niet al het geld circuleert in de economische kringloop van productie en consumptie, niet het geld dat asset bubbles creeert, en dat creeert de schaarste aan geld onder de mensen die het uitgeven aan zaken die leiden tot groei.
Power is a lot like real estate, it's all about location, location, location.
The closer you are to the source, the higher your property value.
The closer you are to the source, the higher your property value.
Friedman denkt nog teveel in termen van een evenwichtsmodel. Dat past beter bij een constante geldhoeveelheid. Maar na het loslaten van de goudstandaard is dat geheel anders komen te liggen. De geldhoeveelheid kan krimpen en groeien, ook los van wat de centrale bank doet. Dus ook inflatie of deflatie kunnen zich voordoen, los van wat de centrale bank doet. De centrale bank kan vervolgens alleen proberen om het afgesproken inflatiedoel vast te houden. Maar of de rentestand daarvoor voldoende grip geeft, is nog maar de vraag.quote:Op woensdag 29 juli 2020 19:36 schreef GSbrder het volgende:
[..]
Langetermijn niet, dat wordt ook toegegeven. Korte termijn wel.
De natuurlijke rentestand is in Friedman's definitie simpelweg af te lezen aan wat de inflatie doet. Heb je inflatie, dan was de rentestand te laag en moet worden verhoogd. Heb je deflatie, dan was de rentestand te hoog en moet worden verlaagd. Daarmee wordt een simpele feedbackloop voorgesteld, die veronderstelt dat de rentestand en de inflatie, via de geldhoeveelheid, in een simpel vast verband staan. En er wordt verondersteld dat je geen inflatiedoel hebt bedacht, als je inflatiedoel nul is, omdat dit de natuurlijke waarde is. Dan is er nog de vraag, hoe je inflatie meet, omdat het voor 1 goed wel een duidelijk begrip is, maar voor het geheel van goederen niet. Iedere gekozen definitie maakt het begrip inflatie alweer minder natuurlijk. De natuurlijke rentestand is op zijn minst een vaag begrip.
Het artikel zegt daarover alleen:quote:[..]
Dat is een fair verwijt: asset bubbels (vastgoedmarkt, aandelenkoersen, kunst, you name it) zijn door deze monetaire verruiming ontstaan. Het is natuurlijk allesbehalve een gegeven dat dit daar blijft en, wat een veel interessanter onderdeel is van het artikel, ook andere factoren spelen een rol, zoals vergrijzing. Je kunt zeggen dat bij een oplopende gemiddelde leeftijd van de bevolking spaargeld en beleggingen toenemen. Niet alleen in Westerse pensioenfondsen, maar ook in private handen. Een gestegen bevolkingsleeftijd zorgt ook automatisch voor meer ongelijkheid, want compound interest.
Daarmee bedoelen ze dat de productiegroei eruit is. Dat is ook niet geheel onwenselijk, als we vooral materieel groeien. Het kan vele oorzaken hebben.quote:The real problem is that the natural rate of interest is in decline, for reasons that are still uncertain but range from demographics to lower productivity growth.
Het is wel opvallend dat de groei stagneert onder een neoliberaal regime. Ook Rusland is er niet innovatiever op geworden, na de algehele privatisering.
[ Bericht 0% gewijzigd door deelnemer op 29-07-2020 20:40:40 ]
The view from nowhere.
Friedman denkt niet veel meer, hij is al 14 jaar overleden.quote:
[..]
Friedman denkt nog teveel in termen van een evenwichtsmodel. Dat past beter bij een constante geldhoeveelheid. Maar na het loslaten van de goudstandaard is dat geheel anders komen te liggen. De geldhoeveelheid kan krimpen en groeien, ook los van wat de centrale bank doet. Dus ook inflatie of deflatie kunnen zich voordoen, los van wat de centrale bank doet. De centrale bank kan vervolgens alleen proberen om het afgesproken inflatiedoel vast te houden. Maar of de rentestand daarvoor voldoende grip geeft, is nog maar de vraag.
Oh, abstract is het begrip zeker. Vooral omdat we in onontgonnen terrein zitten met monetair handelen en we ons ook niet kunnen vergelijken met alternatieve werkelijkheden. Het is niet zoals bij de natuurkunde: men creëert een vacuüm en probeert dan te kijken wat atomische particles doen.quote:De natuurlijke rentestand is in Friedman's definitie simpelweg af te lezen aan wat de inflatie doet. Heb je inflatie, dan was de rentestand te laag en moet worden verhoogd. Had je deflatie, dan was de rentestand te hoog en moet worden verlaagd. Daarmee wordt een simpele feedbackloop voorgesteld, die veronderstelt dat de rentestand en de inflatie, via de geldhoeveelheid, in een simpel vast verband staan. En er wordt verondersteld dat je geen inflatiedoel hebt bedacht, als je inflatiedoel nul is, omdat dit de natuurlijke waarde is. Dan is er nog de vraag, hoe je inflatie meet, omdat het voor 1 goed wel een duidelijk begrip is, maar voor het geheel van goederen niet. Iedere gekozen definitie maakt het begrip inflatie alweer minder natuurlijk. De natuurlijke rentestand is op zijn minst een vaag begrip.
Feit is wel dat we Japan hebben (als voorloper), de Europese Unie (als volger) en de Verenigde Staten (als hekkensluiter). Kleine landjes of centrale banken zoals de Zwitserse of Britse laten zich wat moeilijk vergelijken.
Dit veronderstelt dat Noord-Korea het beter heeft gedaan dan Zuid-Korea? Of dat niet-neoliberale landen (Rijnland etc.) een betere productiviteitsgroei laten zien dan early adopters van het Angelsaksische neoliberalisme?quote:Daarmee bedoelen ze dat de productiegroei eruit is. Dat is ook niet geheel onwenselijk, als we vooral materieel groeien. Het kan vele oorzaken hebben.
Het is wel opvallend dat de groei stagneert onder een neoliberaal regime. Ook Rusland is er niet innovatiever op geworden, na de algehele privatisering.
Power is a lot like real estate, it's all about location, location, location.
The closer you are to the source, the higher your property value.
The closer you are to the source, the higher your property value.
De rentestand van de centrale bank laten aansluiten bij 'de natuurlijke rentestand', lijkt mij te vaag om naar te handelen. Als de vergrijzing de grond achter de economische krimp is, dan kun je dat met beleid niet volledig vermijden. Maar als vooral de resulterende vermogensverdeling de problemen creeert, dan kun je daar wel iets aan doen.quote:
Oh, abstract is het begrip zeker. Vooral omdat we in onontgonnen terrein zitten met monetair handelen en we ons ook niet kunnen vergelijken met alternatieve werkelijkheden. Het is niet zoals bij de natuurkunde: men creëert een vacuüm en probeert dan te kijken wat atomische particles doen.
[ Bericht 0% gewijzigd door deelnemer op 29-07-2020 22:12:23 ]
The view from nowhere.
Een goed voorbeeld van hoe de Zweden vermogensongelijkheid tackelen:quote:
[..]
De rentestand van de centrale bank laten aansluiten bij 'de natuurlijke rentestand', lijkt mij te vaag om naar te handelen. Als de vergrijzing de grond achter de economische krimp is, dan kun je dat met beleid niet volledig vermijden. Maar als vooral de resulterende vermogensverdeling de problemen creeert, dan kun je daar wel iets aan doen.
Power is a lot like real estate, it's all about location, location, location.
The closer you are to the source, the higher your property value.
The closer you are to the source, the higher your property value.
Populisten zijn niet het volk, spreken niet namens het volk, maar doen alsof, en zijn dus volksmenners. Maar dat is iedere politicus of politieke partij die veel propaganda gebruikt. Ook middenpartijen, zoals de VVD en het CDA, gebruiken veel misleidende propaganda (zie het OP van de reeks).quote:De Januskop van het populisme
Veel verontwaardiging veroorzaken de uitspraken van Geert Wilders niet meer – zelfs provocaties hebben een houdbaarheidsdatum. Afgelopen week gaf de leider van de PVV de Nederlandse rapper Typhoon, naar aanleiding van diens interview in Zomergasten, te verstaan dat hij maar naar een ander land moest gaan en ‘ons’ met rust moest laten, met zijn ‘ziekelijke gezeur’ over institutioneel racisme. Niet lang daarna tweette Wilders over het gedwongen ontslag van de hoofdredacteur van Index, de grootste nieuws-site van Hongarije: ‘Kunnen wij dat ook snel met Marcel Gelauff van de Nos en de rest van de leugenachtige media doen?’
Ons, wij.
Dat de gecalculeerde uitzinnigheid van Wilders niet langer de ophef veroorzaakt waar hij als politicus naar snakt, kun je als een voordeel zien; deze politicus heeft het altijd van de ontstelde verkettering door de gevestigde orde moeten hebben. Niet happen is ook een antwoord. Maar intussen zijn de twee expliciet populistische partijen in Nederland nog altijd goed voor een kleine dertig zetels.
Dat als quantité négligeable beschouwen, omdat die partijen ‘toch nooit zullen regeren’ en Wilders een ‘grijsgedraaide plaat’ is, is gevaarlijk zelfgenoegzaam. Populisten komen en gaan, maar het populisme als politieke stroming, schrijft de vermaarde Franse socioloog en historicus Pierre Rosanvallon in zijn nieuwste boek, Le Siècle du Populisme, is een blijvertje. Een fenomeen dat niet alleen verontwaardiging of afwijzing verdient, maar ook een gedegen beschouwing, een théorie.
Wat populisten en de middelpartijen in Nederland met elkaar gemeen hebben, is een intensief gebruik van propaganda. En met propaganda bedoel ik een retoriek volgens welke alles altijd simpel is, in 1 of 2 zinnen kan worden uitgelegd, zodat iedereen die zelf niet gek is, weet hoe het zit en hoe het hoort, en wie er gek is en wie niet.
Na de kredietcrises is de kritiek op hun neoliberale ideologie en beleid losgebarsten, maar in Nederland beweerde de rationele en verantwoordelijke middenpartijen dat 'neoliberalisme' bij uitstek een populistisch woordje is (een dom scheldwoord zonder inhoud). Iedereen die dat woord gebruikt, is een populist die je niet serieus hoeft te nemen. Nu gebruikt iedereen dat woord. Was deze beschuldiging van populisme nou propaganda of niet?
Zo bezien komen de middenpartijen er slecht vanaf. Zij hebben namelijk de samenleving in neoliberale zin verbouwd, suggererend dat iedereen die beetje normaal is, en een beetje kan denken, weet dat het allemaal waar en goed is. Zo waar, dat het geen ideologie is, maar gewoon hoe de wereld van nature is. Veel beweringen, maar weinig publieke onderbouwing of debat.
In een democratie is een politicus een volksvertegenwoordiger, en ontleent aan die hoedanigheid zijn legitimiteit. Omdat politici, die menen namens het volk te spreken, populisten zijn, is een volksvertegenwoordiger iemand die het volk vertegenwoordigd, maar niet namens het volk spreekt. Namens wie of wat spreekt hij dan wel? Spreekt hij gelegitimeerd omdat hij de verkiezingen heeft gewonnen? Of is de stembus als legitimerend orgaan, net zo erg als de stembus als wetgevend orgaan? Of staat hij helemaal los van de bevolking, en spreekt hij namens de waarheid of alleen zichzelf?
Ik ben het eens met Rosanvallon dat de democratie democratischer moet worden. Ook het publieke debat moet worden hersteld en het onderwijs moet de burger beter daarop voorbereiden.quote:Het volk
Rosanvallon ergert zich fijntjes aan het losse gebruik van de term populisme, zowel aan de manier waarop het wordt afgedaan als ‘fascisme’ als aan degenen die achteloos roepen dat alle politiek populistisch is – of zou moeten zijn. Politiek populisme is niet nieuw – Rosanvallon gaat uitgebreid in op het bewind van Napoleon III in Frankrijk en verschillende Latijns-Amerikaanse regimes in de twintigste eeuw, allemaal erflaters van wat we nu meemaken. Maar de vorm die het populisme in onze tijd aanneemt, schrijft hij, is niet zomaar een ontsporing in onze democratische cultuur. Het populisme is een reactie erop; wil je er een echt antwoord op hebben, luidt de voornaamste boodschap van zijn boek, dan zal je niet het populisme, maar de democratie zelf onder handen moeten nemen.
Neem dat wij en ons, dat Wilders en al zijn geestverwanten in de mond ligt bestorven. De populistische leider spreekt consequent uit naam van ‘het volk’, dat als een ondeelbare eenheid wordt voorgesteld. ‘Het volk’ ziet zich permanent bedreigd door ondermijnende krachten. De grootste vijand is de bestuurlijke elite, die zich allang niet meer om het volk bekommert (en het, vervuld van verdwaasd kosmopolitisme en kwade trouw, zonder pardon aan zijn vijanden uitlevert).
Het volk moet dus weer de baas worden, zonder tussenkomst van hinderlijke instituties die de zuivere volkswil dwarszitten, zoals een onafhankelijke rechterlijke macht, de journalistiek, de publieke omroepen, overheidsorganen. Daarom is er ook geen debat, maar eindeloze polarisatie – politieke tegenstanders zijn geen opponenten, zoals in een liberale opvatting van de democratie, maar vijanden van het volk. Er is, zowel bij het rechtse als het linkse populisme, altijd sprake van een ‘wij’ en een ‘zij’.
Ook is het populisme protectionistisch, grenzen moeten bewaakt worden, muren opgetrokken. Kritische stemmen als Typhoon kunnen maar beter hun mond houden of vertrekken, ‘partijdige’ hoofdredacteuren moeten ontslagen worden.
Ook de representatieve democratie is een aberratie. De wil van het volk, van ‘ons’ en ‘wij’, moet direct worden uitgeoefend, dus is het referendum stokpaardje van alle populistische partijen. Er is maar één wetgevend orgaan: de stembus. De leidersfiguur, de ‘sterke man’ die in zoveel analyses van het populisme opduikt, zal zich altijd als vertolker van de volkswil presenteren. ‘Ik ben geen man, ik ben een volk’, zoals een van de aartsvaders van het linkse, Latijns-Amerikaanse populisme, de Colombiaan Jorge Eliécer Gaitán (1903-1948), het uitdrukte. Het volk heeft de macht, de leider is slechts spreekbuis.
Het populisme zal zich dus nooit als anti-democratisch presenteren, maar juist altijd als de ware democratie, democratie zoals democratie ooit bedoeld was, voordat de verloedering van ‘partijkartels’, partijdige media en ‘D66-rechters’ toesloeg. In werkelijkheid ontstaat in door populisten bestuurde landen als Hongarije langzaamaan wat Rosanvallon een ‘democratuur’ noemt, samenlevingen waarin de democratische instituties uitgehold of afgeschaft zijn, de media in handen van met de regering bevriende oligarchen, en waarin alle benoemingen politieke benoemingen zijn, alles gelegitimeerd door de stembusuitslag.
Het onderkoelde betoog van Rosanvallon is niet de zoveelste waarschuwing tegen het populisme. Om het afglijden naar een onliberale democratie te voorkomen bepleit hij eerder een vernieuwing van de democratie zelf. We leven niet langer in een maatschappij waarin burgers zich gemakkelijk konden laten representeren als deel uitmakend van een klasse, zoals de arbeidersklasse. We zijn geïndividualiseerd, wat onder meer betekent dat we ons ook snel over het hoofd gezien of miskend kunnen voelen.
Superrijk versus arm
Ook de tegenstelling tussen de 1 procent superrijken en de overige 99 procent is volgens hem populistische retoriek, omdat die 99 procent in samenstelling allesbehalve een politieke eenheid vormt. Daarom ook is de bozige nostalgie van sommige linkse beschouwers (dit zijn mijn woorden) om terug te keren naar een politiek die zich afkeert van ‘identiteit’ en alles weer in sociaal-economische termen te zien, een doodlopende weg. Das war einmal.
Gezien en erkend worden als burger hangt van veel factoren af, stelt Rosanvallon; in een geïndividualiseerde samenleving is persoonlijke identiteit nu eenmaal van groter belang dan in een hiërarchische klassenmaatschappij. Het is aan de liberale democratie om de democratische ‘omgeving’, daar waar zich de instituties ophouden die de populisten een doorn in het oog zijn, meer open en transparant te maken, zodat er een werkelijke interactie tussen burgers en hun bestuurders plaatsvindt.
Kortom, de democratie moet democratischer worden, zegt Rosanvallon, niet in de populistische maar in de liberale zin van het woord. Want we moeten niet vergeten dat in een democratie de burgers ook echt zeggenschap moeten hebben. Als oproep doet die boodschap zowel hoopvol als naïef aan, omdat het ervan uit lijkt te gaan dat de populistische revolte volledig wordt veroorzaakt door een terecht besef van een democratisch tekort en een zelfgenoegzame bestuurlijke klasse. Maar het hedendaags populisme heeft een januskop. Met de heersende onvrede kun je twee kanten op – de liberale democratie hervormen of haar vernietigen. Voor menig populist is het liberalisme, daar lijkt Rosanvallon bar weinig oog voor te hebben, zélf de vijand.
De rationele middenpartijen dragen al decennia het idee uit dat het volk veel te dom is voor een functionerende democratie. Daarmee rechtvaardigen zij hun eigen propaganda. Wij mennen het volk, omdat het volk zelf te dom is om er veel van te begrijpen. Daarmee is het publieke debat, juist onder het neoliberale regime, verworden tot een zwaar ideologisch manipulatief gereutel. Neoliberalen geloven helemaal niet in een democratie, maar alleen in marktwerking. De overheid behoort alleen de markt op te zetten, een technocratische aangelegenheid, en dat kan alleen door de bevolking buiten de deur te houden, omdat zij teveel wensen hebben die niet tot de neoliberale ideologie behoren.
Daarom doen de neoliberalen graag alsof de spelregels er vanzelf zijn, of dat rationeel zijn voldoende is om de spelregels volledig te bepalen. Zo kunnen ze het verhaal over de samenleving beperken tot de marktspelers op het speelveld. De groep die spelregels bepaalt, is daarmee buiten beeld geplaatst. Dit is de weg waarlangs het neoliberalisme gemakkelijk tot een dictatuur leidt.
In hun marktideologie is de mens gebombardeerd tot louter een individuele marktspeler. Dit individualisme is door hun beleid en propaganda steeds meer de ideologische waarheid geworden. Daaruit zou blijken dat links populistisch is. Want voor de neoliberale wende waren mensen nog niet louter individuen, maar daarna is het de menselijke natuur geworden. Daarom hebben we nu last van links populisme; individuen die teveel groepsgedrag vertonen of teveel in groepsidentiteiten geloven.
Maar het enige argument in het artikel, voor de bewering dat links een bron van populisme is, is de 99% slogan, want deze splitst de bevolking niet tot twee homogene groepen. Nee, maar dat begrijpt iedereen wel. Het duidt op de groeiende ongelijkheid onder het neoliberale regime (omdat we bedrijven moesten leren zien als winstmachines voor aandeelhouders). Als de ongelijkheid groot wordt, krijg je ongelijke verhoudingen in allerlei opzichten. Daarom is het ook een belangrijke kern van waarheid, waar Bas Heijne bar weinig oog voor blijkt te hebben. Ook de bevolking verdelen in populisten en niet-populisten is een simpele opdeling in wij en zij. Niet beter dan de een opdeling in de 99% en de 1%.
Bas Heijne legt de kwalijke kanten van het populisme vooral uit a.d.h.v. rechts populisme, en daarna schaart hij links er ook maar onder, als links populisme. Zo schaart hij links progressief gedachtegoed teveel en te gemakkelijk onder het populisme. Wat ze inderdaad gemeen hebben, is hun ontkenning van de waarheid van het radicale individualisme van de neoliberalen. Maar mensen zijn dan ook niet louter individuen. Je kunt er wel op wijze dat ze allemaal verschillend zijn, maar ze hebben een ander emotioneel palet dan solitair levende dieren. Ook de zelfverklaarde autonome individuen vertonen, in tegenstelling tot hun ideologische retoriek, veel van datzelfde verketterde groepsgedrag.
De rest van het artikel gaat over rechts conservatieve ideologieen.quote:Traditionalisme
In War for Eternity beschrijft de Amerikaanse academicus Benjamin R. Teitelbaum de ‘romantische’ invloed op het populisme, aan de hand van drie ideologen die stuk voor stuk invloed hadden op populistische leiders: Steve Bannon (Trump), Aleksandr Doegin (Poetin) en Olavo de Carvalho (Bolsonaro). Alle drie, stelt Teitelbaum, zijn gevormd door de filosofische stroming van het zogenaamde Traditionalisme, geïnstigeerd door de Fransman René Guénon (1886-1951). Hij en zijn geestverwanten, onder wie de extreemrechtse schrijver en kunstenaar Julius Evola (1898-1974) zagen de moderniteit als de uitkomst van een lang proces van verwording, waarbij de mens steeds verder van zijn spirituele oorsprong is afgeraakt.
Teitelbaum is gefascineerd door het Traditionalisme, met zijn onheldere esoterie en grote filosofische gebaren over aard en verwording van de mensheid. In zijn ontmoetingen en gesprekken met Bannon, Doegin en Carvalho, uitgebreid in reportagestijl beschreven, probeert hij hun wereldbeeld voortdurend terug te voeren naar hun vermeende traditionalistische wortels. Dat is een heilloze onderneming, moet hij toegeven, alle drie de mannen gebruiken wat hen uitkomt. Ook hun ontmoetingen, die zich afspelen in de schaduwwereld van internationale alt-right kringen, lijken weinig vruchtbaar – Doegin en Carvalho kunnen elkaar, lijkt het, niet luchten of zien.
[...]
Een democratie berust op feit dat mensen geen solitair levende diersoort is. Daarom is een democratie onder de neoliberale ideologie een contradictie. De democratie berust niet op individualisme, maar op onze sociale natuur. De sociale emoties, zoals eenzaamheid, schaamte en trots, vormen en organiseren van nature de groep, niet zozeer bewust rationeel maar gevoelsmatig. Het werkt daarom ook, als je je daar niet bewust van bent, en zelfs als je gelooft dat je louter een autonoom individu bent. Die sociale natuur betekent niet dat mensen allemaal aardig willen zijn, want het leidt ook tot hierarchievorming, competitie en machtsstrijd. De mens definieren als een louter autonome individu helpt daartegen niet.
Er zit niets anders op om de groep zo goed mogelijk te laten functioneren. Daartoe behoren ook individuele rechten en marktwerking, maar niet louter en alleen dat. De primaire keuze is de keuze tussen een dictatuur en een democratie, waarbij een democratie veruit te verkiezen valt. De twee grootste problemen daarbij zijn:
1. de massaliteit van samenleving (met miljoenen mensen voer je niet gemakkelijk een diepgaand gesprek)
2. de onmogelijkheid de wereld volledig te overzien of doorgronden (dus niemand is gegarandeerd vrij van dwaze overtuigingen, niet als individu en niet als groep).
Dat zijn hele lastige zaken, die goedkoop succes uitsluiten. Het betekent ook, dat het begrip populisme zelf een uitstekende term is om populisme mee te bedrijven. Want iedereen gelooft wel tot op zekere hoogte dat zijn medemens niet helemaal goed wijs is. Het gaat pas echt goed fout, als je dat gebruikt om een oorlog te ontketenen tegen die gevaarlijke ander. Want de middelen die passen bij zo'n strijd, zijn de hond de in de pot voor iedere poging tot een betrouwbaar publiek debat.
Het individualisme houdt op, op het moment dat de kaders worden opgesteld waarbinnen de individuele marktspelers geacht worden te opereren. Want op grond waarvan worden de spelregels en instituties opgesteld? Is dat op grond van:
1. de waarheid
2. de volkswil
3. de wil van degene die toevallig aan de knoppen zit
?
Merk op dat alle 3 opties zeer problematisch zijn. Vandaar dat het bestuur i.p.v. rechttoe rechtaan, een stuk ingewikkelder in elkaar steekt, om grote ellende te voorkomen.
Ieder van de 3 opties is vragen om moeilijkheden. De neoliberalen hebben 2 en 3 verworpen. Daarop berust hun geloof in de neoliberale waarheid die ze decennia lang hebben proberen door te voeren. Vanwege deze waarheid (optie 1), zijn ze dictators geworden (optie 3), die doen wat het volk wil, zonder dat het volk dat zelf voldoende begrijpt (optie 2). En zo zijn de neoliberalen problematisch bezig geweest op alle drie de punten tegelijk.
----------------------------------
Door links en conservatief rechts op 1 hoop te gooien onder het label populisme, miskent Bas Heijne dat liberalen en socialisten beide progressieve emancipatie bewegingen zijn, die probeerde onder het juk van de hierarchische klassenmaatschappij uit te komen, en dat was wel degelijk sociaal-economisch van aard.
De liberalen voorop. Maar de liberalen deinsden er vaak voor terug om hun idealen door te trekken naar de hele bevolking. De emancipatie van de gewone man en vrouw heeft nog lang op zich laten wachten. De gemeenschappelijke noemer tussen liberalen en socialisten is de emancipatie tot een meer gelijkwaardige verhouding tussen burgers. De gemeenschappelijke noemer tussen conservatieven en socialisten is gemeenschapszin.
Maar de neoliberalen willen geen gelijkwaardige verhouding tussen burgers. Ze gaan niet uit van burgers of gelijkwaardigheid, maar van individuele vrijheid en marktwerking. Onder hun regime groeit de sociaal economische ongelijkheid. Het neoliberalisme is te beschouwen als een regressie naar 19e eeuws ongereguleerd kapitalisme, en opkomend conservatief rechts wil nog verder terug, naar iets dat lijkt op de verhoudingen in de standenmaatschappij van daarvoor.
Neoliberalen zijn, net als de neoconservatieven, gevaarlijk voor de individuele vrijheid van veel mensen. Ze zijn te rechts. Dwz worden sterk gemotiveerd door het idee meer te zijn dan anderen, en streven naar status, geld en macht om zich boven de ander te kunnen verheffen, of geheel te ontkoppelen. Dat motief en bijbehorende idealen zijn illiberaal. De neoliberalen hebben de weg geopend, dmv hun ideeen over marktwerking, dus langs een sociaal economische weg. Het herstel loopt via dezelfde weg, maar dan de andere kant op. De competitieve marktsamenleving is helemaal niet zo vrij, of gelijkwaardig. De heerlijke vrijheid en verder niets, is populistisch.
[ Bericht 0% gewijzigd door deelnemer op 02-08-2020 18:27:27 ]
The view from nowhere.
Neoliberalen zoals je die bijvoorbeeld aantreft bij VVD66 zijn als Ryan Babel. Want ook zij reduceren alles tot de eigen verantwoordelijkheid en onderschatten de context.
quote:Er is een offensief nodig tegen de egoïstische belastingboodschap van influencers als Ryan Babel
Een maand of drie geleden postte Oranje-international Ryan Babel een foto op Instagram waarop hij met een serieus gezicht een boek over Tax Free Wealth vasthoudt. ‘Ik weet niet of jij van belasting betalen houdt, maar ik niet’, zo luidt het bijschrift. Verderop in de post verwijst hij naar een pagina waarop te lezen zou zijn hoe je op legale wijze zo goed als geen belasting zou kunnen betalen, net als hij. SP-leider Lilian Marijnissen reageerde scherp op de post door Ajacied Babel te vergelijken met de Feyenoorder Toornstra, die juist pleitte voor minder salaris voor voetballers – ‘zoek de verschillen’.
Babel riposteerde niet-ironisch dat ‘het altijd de ongeschoolden zijn, die een mening uitdragen over een onderwerp waar ze weinig van afweten.’ De zelfoverschatting van een voetballer wiens economische kennis zich beperkt tot de aanschaf van designertassen en in de prak te rijden sportauto’s is even lachwekkend als zorgelijk. Babel is namelijk niet de enige succesvolle jongeman die in de misvatting verkeert dat hij elke cent zelf heeft verdiend, en niet schatplichtig is aan de maatschappij waar hij zijn succes aan te danken heeft.
Dankzij de neoliberale doctrine waarin succes een keuze is, denken allerhande voetballers en muzikanten dat zij het allemaal zelf hebben gedaan. In zekere zin begrijpelijk; de concurrentie is moordend en wanneer je wordt omringd door andere zeer getalenteerde jongens, die desalniettemin afvallen op weg naar de top, zou je zomaar kunnen gaan geloven dat jij heel bijzonder bent, wanneer je die top wel haalt. En hoe meer je het idee hebt dat succes vooral jouw eigen verdienste is, des te minder je vindt iets verplicht te zijn aan anderen.
De omgevingsfactoren en het simpele geluk worden door dit soort lieden consequent onderschat, net als het belang van de infrastructuur waarin ze zelf boven zijn komen drijven. Het idee dat talent en gunstige genenpakketen ook een variant op geluk zijn, komt al helemaal niet in ze op. Dit meritocratische zelfbedrog is extra pijnlijk bij migrantenkinderen; Babel snapt niet dat met belastingontwijking de kansen van toekomstige Babels om dezelfde weg als hij te bewandelen nog kleiner worden dan ze al zijn. Hij wil in al zijn egoïsme de toch al steeds slechter hijsende sociale lift nog verder saboteren, vergetend dat belasting zijn sociale stijging heeft betaald.
Babel is niet de enige selfmade miljonair die denkt dat zijn eigen levensgeluk is te veralgemeniseren tot een levenswijze. De coronacrisis heeft de inkomsten van menig artiest en BN’er doen opdrogen, waardoor velen hun heil hebben gezocht in het geven van cursussen. Zo heeft rapper Ali B een platform waar hij mensen voor een euro per dag ‘laat groeien’, door middel van korte Instagramfilmpjes. En zelfs vrijetrappen- en frikadellenexpert Wesley Sneijder is voornemens ondernemers te gaan helpen ‘hun bedrijven te laten groeien door middel van winstgevende online strategieën’, samen met zanger Rolf Sanchez. Welke relevante kennis de twee ter zake hebben is onduidelijk.
De ideologie van de selfmade man is fundamenteel problematisch; minder succesvolle mensen wordt aangepraat dat het allemaal hun eigen schuld is. Daarnaast zijn kennis en succes twee verschillende zaken, die elkaar hoogstens kunnen overlappen; het eerste stelt je in staat een ander wat bij te brengen, het tweede niet. Het gebrek aan bescheidenheid en realisme over de herkomst van hun succes gaat hand in hand met een enorm gebrek aan respect voor onze toch zeer succesvolle overheid. Het libertarische dogma van de effectieve particuliere sector en de verkwistende publieke sector was de afgelopen decennia even dominant als verwoestend, ook op cultureel vlak.
Van het sociale contract hebben rappers en voetballers geen benul, omdat het hun nooit fatsoenlijk is uitgelegd. En nu deze succesvolle influencers met slagkracht hun egoïstische boodschap ook nog eens succesvol onder jongeren verspreiden, is een tegenoffensief van de overheid al helemaal hard nodig. Hoe zo’n campagne er dan uit moet zien? Dat kunnen Ali B en Wesley Sneijder misschien wel vertellen.
Sander Schimmelpenninck is journalist en ondernemer.
Weer een typische Bondsrepubliek post 
--Pleur een of ander links gekleurd artikel neer
--Roep een keertje dat het allemaal de schuld is van VVD66 en/of schuif ze standpunten in hun schoenen
--Kom verder vooral niet met historische context of een praktische oplossing
--Druk op invoeren
--Pleur een of ander links gekleurd artikel neer
--Roep een keertje dat het allemaal de schuld is van VVD66 en/of schuif ze standpunten in hun schoenen
--Kom verder vooral niet met historische context of een praktische oplossing
--Druk op invoeren
Hoe weet jij dat Babel VVD of D66 stemt? Wie weet stemt hij helemaal niet (lijkt me zeer waarschijnlijk, hij woont ook niet in NL) of stemt hij totaal iets anders. Als je stelt, moet je ook bewijzen.quote:
Neoliberalen zoals je die bijvoorbeeld aantreft bij VVD66 zijn als Ryan Babel. Want ook zij reduceren alles tot de eigen verantwoordelijkheid en onderschatten de context.
[..]
Misschien is er geen gevoel dat groter geluk geeft dan dat men voor andere mensen iets kan betekenen (Dietrich Bonhoeffer )
Wel mooi dat de hoofdredacteur van de Quote, ook nog vastgoedondernemer, hierbij in het straatje valt van Bondsrepubliek. Blijkbaar gaat het er dus vooral om dat hij ageert tegen het neoliberalisme.
Power is a lot like real estate, it's all about location, location, location.
The closer you are to the source, the higher your property value.
The closer you are to the source, the higher your property value.
Oud geld hè, die hebben vaak vrij goed door dat mazzel best een belangrijke factor in hun welvaart is geweest.quote:Op maandag 3 augustus 2020 14:21 schreef GSbrder het volgende:
Wel mooi dat de hoofdredacteur van de Quote, ook nog vastgoedondernemer, hierbij in het straatje valt van Bondsrepubliek. Blijkbaar gaat het er dus vooral om dat hij ageert tegen het neoliberalisme.
Degene die alles reduceert tot een simplistische tegenstelling is in dezen toch vooral (weer eens) Schimmelpennick, die in oneven weken libertaire stukjes neerpent en in even weken volledig los gaat op de liberalen.quote:
Neoliberalen zoals je die bijvoorbeeld aantreft bij VVD66 zijn als Ryan Babel. Want ook zij reduceren alles tot de eigen verantwoordelijkheid en onderschatten de context.
Er is geen (neo)liberaal die vindt dat minder succesvolle mensen "zelf overal debet aan zijn" of dat succesvolle mensen alles aan zichzelf te danken hebben. Dit soort opiniestukjes vergroten liberalisme tot een anarcho-kapitalistisch gedachtegoed, terwijl partijen als D66 en de VVD daar toch bij lange na niet in de buurt komen en er eigenlijk in geen enkel westers land daarvoor voldoende voedingsbodem is.
Government is not the solution to our problem, government is the problem.
Far across the moonbeam I know that's who you are
Far across the moonbeam I know that's who you are
Of andersom, oud geld kon al voor het neoliberalisme genoeg fortuin verzamelen voor een comfortabel leven, dan is het vervelend als nieuw geld jongetjes uit de achterbuurt hetzelfde spelletje spelen als zij. Maakt het ineens minder chique. Je gaat niet voor niets de dominee van de Zuidas spelen, dat doe je vooral als je de elite weer wat meer elitair wil maken.quote:
[..]
Oud geld hè, die hebben vaak vrij goed door dat mazzel best een belangrijke factor in hun welvaart is geweest.
Power is a lot like real estate, it's all about location, location, location.
The closer you are to the source, the higher your property value.
The closer you are to the source, the higher your property value.
Het stelselmatig verlagen van de bijstand past natuurlijk perfect bij de overtuiging van de neoliberalen (D66 en VVD) dat succes een keuze is en falen dus ook. Mensen in de bijstand kunnen wel werken is het idee maar ze willen gewoon niet. Om ze toch aan de slag te krijgen verlagen de neoliberalen de bijstand als prikkel waardoor armoede in Nederland toeneemt. Want voor veel mensen in de bijstand is werken of werk vinden namelijk geen gemakkelijk opgave. Maar dat dringt niet door in het neoliberale hoofd van Wouter Koolmees.
quote:De bijstand gaat euro voor euro omlaag; de Landelijke Cliëntenraad waarschuwt voor armoede
Er wordt al jaren gekort op de bijstand. Nu er een crisis heerst zal de armoede daardoor toenemen, vreest de Landelijke Cliëntenraad.
Barbara Vollebregt 12 augustus 2020, 9:16
De jaarlijkse verlaging van de bijstand – door te korten op fiscale voordelen – zal er voor zorgen dat de armoede toeneemt. Daarvoor waarschuwt de Landelijke Cliëntenraad (LCR), de belangenorganisatie van cliënten met een uitkering en werkzoekenden. In een brief aan verantwoordelijk minister Wouter Koolmees (sociale zaken en werkgelegenheid) en zijn staatssecretaris vraagt de belangenvereniging om de maatregel – die bedoeld is om mensen te stimuleren aan het werk te gaan – terug te draaien.
“Er word altijd maar gedacht dat als je uitkeringen omlaag brengt, mensen vanzelf wel aan het werk gaan. Maar er zitten veel mensen in de bijstand die met hun competenties niet aansluiten op de arbeidsmarkt”, zegt Else Roetering, secretaris van de Landelijke Cliëntenraad. Schoolverlaters, arbeidsongeschikten die niet in een arbeidsongeschiktheidsregeling vallen, verslaafden met schulden en mensen die graag willen werken en dat met een klein duwtje in de rug ook makkelijk kunnen. “De groep is zo divers, als de uitkering omlaag gaat, vinden zij niet ineens allemaal een baan”, zegt Roetering.
Daar komt bij dat in de maatregel geen rekening is gehouden met de coronacrisis. “Mensen raken nu hun baan kwijt en het is veel moeilijker om een baan te vinden”, zegt Roetering. Hans Nacinovic, jurist en schrijver van het boek ‘Bijstand in 50 vragen’ vult aan: “Dit zijn moeilijke tijden. De coronacrisis hakt er in bij gemeenten waardoor veel re-integratietrajecten stilliggen. Ook zijn banen aan de onderkant van de arbeidsmarkt schaars omdat bedrijven nu geen of amper nieuwe mensen aannemen.”
Aanrechtsubsidie
De bijstandsdaling is een gevolg van het afbouwen van de zogenaamde aanrechtsubsidie. Door te schuiven met de algemene heffingskorting loonde het een tijd lang niet voor gehuwden met één kostwinner om de niet-werkende partner ook te laten werken. Vaak besloten vrouwen daarom huisvrouw te blijven. Om hen te stimuleren naar werk te zoeken, wordt de subsidie sinds 2009 afgebouwd.
Ondertussen genoten gehuwden in de bijstand nog wel zo’n fiscaal voordeel. Zij kregen een dubbele algemene heffingskorting, waardoor het verschil in inkomen tussen bijstandsgerechtigden en werkenden kleiner werd. Om dit gelijk te trekken is het kabinet sinds 2012 ook in de bijstand begonnen met het afbouwen van de dubbele heffingskorting, tot een enkele in 2035.
Dan zou je denken dat dit alleen effect heeft op de bijstand van gehuwden. Maar de afbouw raakt alle 400.000 mensen in de bijstand. Dat zit zo: de bijstand voor gehuwden is gelijk aan het wettelijk minimumloon. De uitkering voor alleenstaanden bedraagt 70 procent van de bijstand voor gehuwden. Dat de heffingskorting afneemt voor gehuwden, zorgt er dus ook voor dat de uitkering van alleenstaanden minder snel omhoog gaat. “Het scheelt voor gehuwden volgend jaar pakweg 5 euro per maand en voor alleenstaanden zo'n 3,50 euro”, zegt Nacinovic; “Dat lijkt weinig maar iedere euro is er een.” Volgens de jurist zal het afbouwen van de belastingvoordelen er niet voor zorgen dat veel meer bijstandsgerechtigden gaan werken. “De verlaging door het afbouwen van de heffingskorting is nooit groter geweest dan de stijging van het minimumloon. Daardoor stijgen de uitkeringen nog altijd, maar wel minder snel.”
Verdere daling bijstandsuitkering
Uit recent onderzoek van het Het Centraal Bureau voor Statistiek (CBS) en het Sociaal Cultureel Planbureau (CPB) blijkt dat de bestrijding van armoede op de lange termijn niet zit in bezuinigingen op uitkeringen, maar in investeringen in goede opleidingen, gezondheid en inzetbaarheid op de arbeidsmarkt. Toch denkt een ambtenarengroep van het ministerie van financiën na over veel verdere dalingen van de bijstandsuitkering. In het meest extreme scenario met 25 procent.
Het CBS en SCP deden onderzoek naar het effect van zo’n scenario. Zij berekenden dat als de bijstand voor alle bijstandgerechtigden verder omlaag gaat, het aantal mensen in armoede – dat zijn er nu 1 miljoen – de komende jaren met ongeveer een kwart toeneemt.
Hier een aardig artikel daarover:quote:
[..]
Ik zag dit plaatje inderdaad al eerder voorbijkomen, maar ik heb toch enige moeite me voor te stellen dat er een grotere relatieve welvaartsongelijkheid is in Nederland en Zweden dan in Italie en het Verenigd Koninkrijk.
https://www.sciencedirect(...)ii/S0954349X1930414X
Een rechtse regering heeft in Zweden de vermogensbelasting helemaal afgeschaft. 'Asset bubbles' zijn doelbewust opgepompt (geldt ook voor de Nederlandse situatie, bron 1, bron 2).
Wat ook mee speelt is de registratie en dat in het verleden devaluaties van de munt de vermogens in Italië en Spanje hebben verdampt. Sinds ze de euro hebben is in Frankrijk de vermogensongelijkheid enorm sterk gegroeid terwijl ze daarvoor regelmatig de munt afwaardeerden.
Registratie gebeurt grotendeels door enquêtes terwijl alle Scandinavische landen beschikken over gedetailleerde statistieken - wat in deze tijd van anti-terreur gewoon kán, maar in Nederland is registratie gek genoeg moeilijker geworden sinds 1980.
"Wat er na de jaren 1980 gebeurde met de verdeling van de rijkdom, is moeilijker te bepalen, ook door ontbrekende en onvolledige gegevens en discontinuïteit in de wijze van registratie daarvan." Zoals vermeld in het artikel onder 'bron 1'.
Groot-Brittanië is een erkend witwasparadijs (Nederland laat ook grote steken vallen trouwens tov de rest van West Europa) en er wordt ook veel meer belasting ontdoken dan in Zweden, óók/zelfs door rijken. Dat vindt je niet terug in de vermogensstatistieken. Sinds 1980 heeft die ontduiking een enorme vlucht genomen (bron).
[ Bericht 7% gewijzigd door Klopkoek op 19-08-2020 16:47:35 ]
Deuger & Gutmensch
"Conservatism consists of exactly one proposition, to wit: There must be in-groups whom the law protects but does not bind, alongside out-groups whom the law binds but does not protect."
"Conservatism consists of exactly one proposition, to wit: There must be in-groups whom the law protects but does not bind, alongside out-groups whom the law binds but does not protect."
Kan me ook niet voorstellen dat 'de vermogens' van weleer al hun geld in lira, francs of pesos aanhielden.quote:
Wat ook mee speelt is de registratie en dat in het verleden devaluaties van de munt de vermogens in Italië en Spanje hebben verdampt. Sinds ze de euro hebben is in Frankrijk de vermogensongelijkheid enorm sterk gegroeid terwijl ze daarvoor regelmatig de munt afwaardeerden.
Natuurlijk, als je voorstellingsvermogen beperkt is tot een spaarrekening met een paar nullen, dan zal het afwaarderen van de nationale munt een goede devaluator zijn geweest, maar dat gaat al weer een stuk lastiger als het geld in bedrijven (beursgenoteerd en privaat) of vastgoed zit.
Power is a lot like real estate, it's all about location, location, location.
The closer you are to the source, the higher your property value.
The closer you are to the source, the higher your property value.
Over de Staat als (hier geprezen) uitvinder of financier van de uitvindingen van de Radar, kernenergie, het internet, antibiotica, fotografie, magnetrons en van al het andere:
quote:Innovation is driven by incentives. And incentives come in many forms.
On one hand there’s, “If I don’t figure this out I might get fired.” That will get your brain in gear.
Then there’s, “If I figure this out I might help people and make a lot of money.” That will produce creative sparks.
Then there’s what militaries have dealt with: “If we don’t figure this out right now we’re all going to die and the world will be taken over by Adolf Hitler.” That will fuel the most incredible problem-solving and innovation in the shortest period of time that the world has ever seen.
The 1955 book The Big Change describes the burst of scientific progress that took place during World War II:
What the government, through its Office of Scientific Research and Development and other agencies, was constantly saying during the war was, in effect: “Is this discovery or that one of any possible war value? If so, then develop it and put it to use, and damn the expense!”
Bron: When the Magic happens
Power is a lot like real estate, it's all about location, location, location.
The closer you are to the source, the higher your property value.
The closer you are to the source, the higher your property value.
Nogal een zwak artikel van de Financial Times (door een journalist die zelf ook bij klust in 'het wereldje') en er is dan ook wel wat commentaar op gekomen.quote:
Op De enige referentie die wordt gegeven is Milton Friedman. De door het grootkapitaal gesponsorde man, de Irak oorlog propagandist, met CIA connecties zoals we in de 'Shock Doctrine' kunnen lezen. Zonder de CIA geen wereldwijd verspreide Chicago School. Zonder de CIA geen kickstart voor het libertarisme.
Grootste probleem daarbij is dat Friedman zijn theorie helemaal niet uit gaat van empirie (een suggestie die wel wordt gewekt door de columnist) maar juist het tegendeel doet: een wiskundige constructie met een hoop assumpties, maar empirisch bewijs dat het in de echte wereld zo werkt wordt helemaal niet gegeven. De schijn dat het een natuurwetenschap betreft, zoals hij zei tijdens het aanvaarden van de Nobelprijs (wat geen 'echte' Nobelprijs is, en betaald door de bankiers), moet natuurlijk worden hoog gehouden.
Voor een gedachte-experiment is het nog wel aardig maar met cherry-picken doen alsof zijn raamwerk stand houdt is nogal misleidend.
Hier een betere uiteenzetting in dit artikel:
Daar komt natuurlijk nog bij dat toen Friedman in leven was, de beste man nog wel eens schouderklopjes uit deelde aan Greenspan en consorten wanneer de kranen wagenwijd open gingen. Nu hij echter niet meer leeft, is het makkelijk om met hem aan de haal te gaan, al verwijzend naar variabelen die niet geobserveerd kunnen worden ('natural rate of interest'); een rood zwaailicht voor een dogmatisch geloof.quote:For some reason, Friedman is treated a bit like a secular saint in policy discussions. If you criticize "Idea X", fine. We can have an argument. But if you criticize "Milton Friedman's Idea X", then WHO ARE YOU, LOWLY WORM, to criticize the great FRIEDMAN?? If you say government is a lot more useful and important than Reagan and Thatcher and Art Laffer and Friedrich Hayek and Ed Prescott and Greg Mankiw think, well, fine, that's your opinion. But if you say government is a lot more useful and important than Milton Friedman thought, then you're wrong wrong wrong and don't you know that Friedman proved government was bad in the 70s?? Etc.
http://noahpinionblog.blo(...)s-ideas-holding.html
Deuger & Gutmensch
"Conservatism consists of exactly one proposition, to wit: There must be in-groups whom the law protects but does not bind, alongside out-groups whom the law binds but does not protect."
"Conservatism consists of exactly one proposition, to wit: There must be in-groups whom the law protects but does not bind, alongside out-groups whom the law binds but does not protect."
Dit is al vaker besproken, maar het is een volstrekt eenzijdige en onjuiste kijk op de motivaties van uitvinders.quote:Op vrijdag 21 augustus 2020 17:46 schreef GSbrder het volgende:
Over de Staat als (hier geprezen) uitvinder of financier van de uitvindingen van de Radar, kernenergie, het internet, antibiotica, fotografie, magnetrons en van al het andere:
[..]
Sterker nog, deze gepropageerde motivatie (met tienduizenden euros aan studieschulden) resulteert eerder in het kiezen van makkelijke wegen tot geld dan de route tot uitvinder.
POL / Neoliberalisme, wat houdt het in? #7
https://www.nrc.nl/nieuws(...)aangarantie-a4008095
Deuger & Gutmensch
"Conservatism consists of exactly one proposition, to wit: There must be in-groups whom the law protects but does not bind, alongside out-groups whom the law binds but does not protect."
"Conservatism consists of exactly one proposition, to wit: There must be in-groups whom the law protects but does not bind, alongside out-groups whom the law binds but does not protect."
Bestaan er geheime makkelijke wegen tot geld waar de meerderheid van Nederland geen weet van heeft?quote:
[..]
Dit is al vaker besproken, maar het is een volstrekt eenzijdige en onjuiste kijk op de motivaties van uitvinders.
Sterker nog, deze gepropageerde motivatie (met tienduizenden euros aan studieschulden) resulteert eerder in het kiezen van makkelijke wegen tot geld dan de route tot uitvinder.
POL / Neoliberalisme, wat houdt het in? #7
https://www.nrc.nl/nieuws(...)aangarantie-a4008095
Power is a lot like real estate, it's all about location, location, location.
The closer you are to the source, the higher your property value.
The closer you are to the source, the higher your property value.
Deuger & Gutmensch
"Conservatism consists of exactly one proposition, to wit: There must be in-groups whom the law protects but does not bind, alongside out-groups whom the law binds but does not protect."
"Conservatism consists of exactly one proposition, to wit: There must be in-groups whom the law protects but does not bind, alongside out-groups whom the law binds but does not protect."
Je kunt het leuk draaien. Het bewijs is er:quote:
[..]
Bestaan er geheime makkelijke wegen tot geld waar de meerderheid van Nederland geen weet van heeft?
https://www.scienceguide.(...)wijs-en-zorgstudies/
https://www.rd.nl/vandaag(...)us-haviste-1.1684537
Het doen van uitvindingen en het binnenhalen van Nobelprijzen leunt vooral op zoals Inglehart et al. het zouden zeggen 'zelf-expressie waarden'. De casus van o.a. Einstein is al eerder in dit draadje besproken.
Traditional values emphasize the importance of religion, parent-child ties, deference to authority and traditional family values. People who embrace these values also reject divorce, abortion, euthanasia and suicide. These societies have high levels of national pride and a nationalistic outlook.
Secular-rational values have the opposite preferences to the traditional values. These societies place less emphasis on religion, traditional family values and authority. Divorce, abortion, euthanasia and suicide are seen as relatively acceptable. (Suicide is not necessarily more common.)
Survival values place emphasis on economic and physical security. It is linked with a relatively ethnocentric outlook and low levels of trust and tolerance.
Self-expression values give high priority to environmental protection, growing tolerance of foreigners, gays and lesbians and gender equality, and rising demands for participation in decision-making in economic and political life.
http://www.worldvaluessurvey.org/WVSContents.jsp?CMSID=Findings
Het doen van uitvindingen is een creatief, onzeker en vaak langdurig proces. Intrinsieke motivatie speelt daarin een grote rol. Het snel geld willen verdienen, of direct waarneembare incentives veel minder. Angsten sluiten juist eerder het brein af van creativiteit.
Landen met mensen die minder in de survival modus zitten kennen relatief veel Nobelprijswinnaars, succesvolle schrijvers enzovoorts.
Deuger & Gutmensch
"Conservatism consists of exactly one proposition, to wit: There must be in-groups whom the law protects but does not bind, alongside out-groups whom the law binds but does not protect."
"Conservatism consists of exactly one proposition, to wit: There must be in-groups whom the law protects but does not bind, alongside out-groups whom the law binds but does not protect."
Beetje vergezocht om het aantal onderwijs- en zorgstudenten met een havo-diploma te linken aan uitvinders, Nobelprijswinnaars en creatievelingen. Meer hbo-vrouwen die voor een baanzekere technische studie kiezen, zouden zelfs voor meer uitvindingen kunnen zorgen dan wanneer ze allemaal de pabo in zouden zijn gedoken.quote:
[..]
Je kunt het leuk draaien. Het bewijs is er:
https://www.scienceguide.(...)wijs-en-zorgstudies/
https://www.rd.nl/vandaag(...)us-haviste-1.1684537
Het doen van uitvindingen en het binnenhalen van Nobelprijzen leunt vooral op zoals Inglehart et al. het zouden zeggen 'zelf-expressie waarden'. De casus van o.a. Einstein is al eerder in dit draadje besproken.
Het doen van uitvindingen is een creatief, onzeker en vaak langdurig proces. Intrinsieke motivatie speelt daarin een grote rol. Het snel geld willen verdienen, of direct waarneembare incentives veel minder. Angsten sluiten juist eerder het brein af van creativiteit.
Landen met mensen die minder in de survival modus zitten kennen relatief veel Nobelprijswinnaars, succesvolle schrijvers enzovoorts.
Power is a lot like real estate, it's all about location, location, location.
The closer you are to the source, the higher your property value.
The closer you are to the source, the higher your property value.
