R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
relatie breuk door overspannen ?
goedenmorgen,
helaas heeft 3 weken geleden mijn vriendin na 4.5 jaar de relatie verbroken.
voorgeschiedenis:
2jaar geleden zijn mijn vriendin en ik trotste eigenaar geworden van een nieuwbouwwoning, dit was op dat moment alles voor ons en het geluk kon niet op, we hebben besloten deze woning casco op te laten leveren zodat we alles samen konden opbouwen. we hadden enorm mooie ideen over onze woning en alles klopte gewoon, samen de spullen uitzoeken de inrichting plannen en alles uittekenen. we wilde alles perfect hebben en het was ook allemaal mogelijk. dit betkenden wel dat de eerste 3 jaar volledig in de ban van klussen/ werken / bouwen stond ( garage werd ook gelijktijdig gebouwd door mijzelf )
een jaar geleden kwam ik thuis na een weekend geweerkt te hebben, daar kwamen ineens de 3 woorden die niemand wil horen "we moeten praten " mijn vriendin brak volledig in tranen uit en gaf aan dat ze twijfelde over haar gevoel en of we nog wel verder moesten gaan!
ze had ook besloten dat ze der spullen ging pakken en weer terug bij der ouders ging wonen( wij waren op dit moment 2 jaar samenwonend en zij was 24 en ik 26 ). dit kwam voor mij volledig uit het niets en was er helemaal gesloopt van.
na 2 dagen geen contact te hebben gehad , stond ze daar ineens weer voor de deur spulletjes onder der armen en tranen rolde over haar wangen van verdriet. ze wist dat dit niet de oplossing was en wilde zograag terugkomen omdat ze me miste. ik stond met mijn mond vol tanden aan de voordeur en wist totaal niet hoe ik moest reageren! ik zag een sprookje dat zo mooi was volledige wegvagen en daarna we langzaam terug komen.
na een gesprek met haar te hebben gehad over wat er precies aan de hand was, bleek dat ze het moeilijk vond dat ik zoveel aan het werk was en dat alles qua huishouden op haar schouders kwam te liggen ( dit moment had ik een fulltime baan en weekend werk waardoor ik vaak hele weekenden/weeken in het buitenland zat ) ik besloot mijn weekend werk te minderen om haar te steunen in het huishouden, dit was voor haar dan ook een hele opluchting. de 4 maanden hierna zag ik haar dn ook weer stralen en gaf ze vaak aan dat ze weer echt gelukkig was.
augustus 2019 gingen we met mijn schoonouders op vakantie omdat deze zoveel jaar getrouwd waren, dit was voor mij een vakantie waar ik enorm naar uitkeek want door ons druk leventje de laatste jaren was ik aardig toe aan rust lichamelijk en mentaal. deze vakantie werd door iedereen van de familie als fantastich beschouwd, wat hebben we enorm genoten met zijn alle. helaas kwam in november 2019 weer die 3 drie verschikkelijk woorden naar boven. "we moeten praten" dit keer was het weer haar gevoel waarme ze zat en ook dit keer kwam het weer als een duveltje uit een doosje zelf der eigen ouders zagen dit niet aankomen. het werd der allemaal teveel en ze kon die twijfel niet meer aan ! weer der spullen gepakt en weer naar de ouders .
en ja hoor de geschiedenis herhaalt zich, 2 dagen laten kreeg mijn zus en eenorm verward berichtje en wilde mij heel graag voorbereiden op de pijn die zij mij ging doen ! ze had een berichtje naar mijn zus gestuurd hoe enorm kut ze dit voor mijn vond maar een toekomst zat er niet meer in ze zag mij niet als de man waarmee ze voor het altaar wilde staan en al helemaal niet als de vader van der kinderen, dit was voor mij een messteek in mijn rug ! dit deed zo enorm zeer omdat te lezen van iemand waar je zo enorm gek op bent. terwijl ik thuis moest bijkomen van dit berichtje ging ineens de deurbel en ja hoor daar stond ze weer en weer rolde de tranen over der wangen en wilde ze weer terugkomen.
ik vond enorm moeilijk te beseffen dat ze 1 uur geleden alls zo goed doordacht had en zeker wist dat ze niks meer wilde en nu weer ineensvolledig omgeslagen was, wat is er toch met je aan de hand vroeg ik haar?
helaas kon ze hier alleen maar op antwoorden dat dit een twijfel was die ze niet kon onderbouwen ! ik heb toen ook gelijk aangegeven dat ik niet opdezelfde voet verder wil als de laatste keer en heb gevraagd of ze samen naar de dokter wilde, helaas kwam hier ook nog is bij dat zij 2 weken hiervoor van baan was gewisseld en enorm spijt had van die beslissing! ze kwam elke avond huilend thuis en wilde niks anders dan op de bank liggen en knuffelen.
na een week hadden we dan eindelijk onze afspraak bij de huisarts, toen de huisarts vroeg aan der "vertel het is wat is er aan de hand " brak ze volledig in 1000 stukjes tranen liepen over de wangen alsof de kraan volledig opengedraaid was, ze vertelde heel der verhaal ook kwamen er hier dingen naar boven waarvan ik niet eens wist dat ze daar me zat zoals ( vorig jaar februari heeft haar vader kanker gehad, dit was enorme impact op haar leven dit was heel begrijpelijk natuurlijk maardit probleem hebben we samen doorstaan en veel over gepraat en ben er altijd voor der geweest! ook is mijn moeder bij ons 3-4 maanden in komen wonen door relatiebreuk met haar vriend,
ook was er een flinke financiele tegenvaller geweest door het kapot gaan van een van de auto's dit maakte het verbouwen ook niet makkelijker! ook had ze in 1,5 jaar tijd 5 verschillende baantjes gehad en gaf aan wel gelukkig te zijn maar toch zocht ze naar meer.
einde van dit gespek, zei de huisarts dat ze wel heel veel kenmerken had van overspannenheid ( vermoeidheid, nergens zin in, en twijfelen over alles ! ) maar helaas wilde ze hier geen hulp voor krijgen terwijl de huisarts dit aan der aanbood ! dit was een enorme domper voor mij. maar je kan iemand niet dwingen.
de weken hierop waren fantastisch, fysiek contact was er enorm, we communiceerde enorm goed dacht ik! alles klopte gewoon, we hadden vakantie plannen gemaakt voor wintersport en zomervakantie we onderneemde een hoop leuke dingen en konden enorm genieten van de avondjes samen knuffelen op de bank!
toen 3 weken geleden ik een heel lief berichtje kreeg van mijn vriendin hoe enorm veel ze van me hield en hoe geweldig goed ze het wel niet vond gaan op het moment. dit berichtje betekende zo enorm veel voor me ! maar toch zat het me niet lekker, daarop reageerde ik ook met de vraag of er ook momenten waren dat het niet goed voelde want dit vond ik misschien wel net zo belangerijk.
vanaf dit moment ging het helemaal mis, ze belde me op en ik merkte dat ze best wel emotioneel was. ze gaf aan dat ze vorige week toch weer een twijfel momentje had gehad. maar dat ze het niet wilt voelen. na een goed gesprek thuis te hebben gehad, zijn we tot de conclusie gekomen dat we er samen alles aan moeten gaan doen om die twijfel bij haar weg te halen, we hebben dan ook voor de 2x hulp ingeschakeld van de huisarts. we wilde zijn mening hebben of we hulp voor haar moesten zoeken of dat we toch hulp voor ons 2e moesten inschakelen oftewel relatie therapie.
we konden 4 dagen later op gesprek komen bij de huisarts, de dagen ervoor waren ook gewoon weer super, veel geknuffeld en veel leuke dingen gedaan, samen lekker hand in hand gewandeld en een weekendje weg geboekt met vriendin voor over een paar weken. totdat de dag aanbrak dat zij naar de huisarts moest. ze had besloten dat ze dit alleen wilde doen. en gaf haar ook alle ruimte om dit voor haar zo makkelijk mogelijk te maken. toen ze terugkwam van de huisarts was ze helemaal overstuur en heeft ze gelijk een punt gezet achter onze relatie.
blijkbaar had de huisarts gezegd dat ze het uit moest maken omdat zij dit van binnen voelde ( maar volgens mij zegt een huisarts zoiets niet ) sinds dat ze der spullen heeft gepakt is er een hoop onduidelijkheid tussen ons ze verteld tegen idereen dat haar gevoel weg is alleen met mij praat ze heel weinig op dat moment. tot een week later en ik de computer opende waar alles van ons samen instaat dus ook de mails die we binnen krijgen.
daar stond ineens een herinnerings mail van de ggz in. dat ze een intake formulier voor de psycholoog nog moest invullen. dit wekte een hoop vragen bij mij op. heeft ze nou gelogen tegen mij over wat er bij de huisarts is gebeurd en heeft die huisarts haar daadwerkelijk wel doorgestuurd naar een psycholoog ? ik snapte er helemaal niks meer van.
de dag erna heb ik haar ook gebeld om te vragen of ze wilde komen praten. 2 uur later zat ze daar dan, ik durfde de vraag niet te stellen over de huisarts omdat ik bang was dat ik haar allen maaar verder weg zou duwen.
wel stelde ik de vraag wat er nou allemaal precies aan de hand was en waarom ze zo van super positief naar super negatief omklapte van het ene op het andere moment. ze gaf aan dat ze hier al een jaar lang meeliep en dat haar gevoel ene moment heel goed was en andere moment voelde ze niks. maar dat ze niks liever wilde dat wij 2 oud zouden worden en ze er alles aan wilde doen om dit te laten werken ook zei ze no dat ze het zelfs een jaar langer had willen proberen. dit alles stond voor mij zo haaks op elkaar en zo haaks op wat zei allemaal liet zien fysiek gezien dan.
ook word ze super emotioneel constant als ze mij ziet en wil ze niks liever dan vrienden blijven. ondertussen liggen de papieren voor de woning klaar om getekend te worden.
wie weet kan iemand mij meer duidelijkheid geven of een ervaring die bijna hetzelfde is. want ik kan niet begrijpen dat zoiets moois ineens zo kan omslaan in zo iets verschikkelijks.
goedenmorgen,
helaas heeft 3 weken geleden mijn vriendin na 4.5 jaar de relatie verbroken.
voorgeschiedenis:
2jaar geleden zijn mijn vriendin en ik trotste eigenaar geworden van een nieuwbouwwoning, dit was op dat moment alles voor ons en het geluk kon niet op, we hebben besloten deze woning casco op te laten leveren zodat we alles samen konden opbouwen. we hadden enorm mooie ideen over onze woning en alles klopte gewoon, samen de spullen uitzoeken de inrichting plannen en alles uittekenen. we wilde alles perfect hebben en het was ook allemaal mogelijk. dit betkenden wel dat de eerste 3 jaar volledig in de ban van klussen/ werken / bouwen stond ( garage werd ook gelijktijdig gebouwd door mijzelf )
een jaar geleden kwam ik thuis na een weekend geweerkt te hebben, daar kwamen ineens de 3 woorden die niemand wil horen "we moeten praten " mijn vriendin brak volledig in tranen uit en gaf aan dat ze twijfelde over haar gevoel en of we nog wel verder moesten gaan!
ze had ook besloten dat ze der spullen ging pakken en weer terug bij der ouders ging wonen( wij waren op dit moment 2 jaar samenwonend en zij was 24 en ik 26 ). dit kwam voor mij volledig uit het niets en was er helemaal gesloopt van.
na 2 dagen geen contact te hebben gehad , stond ze daar ineens weer voor de deur spulletjes onder der armen en tranen rolde over haar wangen van verdriet. ze wist dat dit niet de oplossing was en wilde zograag terugkomen omdat ze me miste. ik stond met mijn mond vol tanden aan de voordeur en wist totaal niet hoe ik moest reageren! ik zag een sprookje dat zo mooi was volledige wegvagen en daarna we langzaam terug komen.
na een gesprek met haar te hebben gehad over wat er precies aan de hand was, bleek dat ze het moeilijk vond dat ik zoveel aan het werk was en dat alles qua huishouden op haar schouders kwam te liggen ( dit moment had ik een fulltime baan en weekend werk waardoor ik vaak hele weekenden/weeken in het buitenland zat ) ik besloot mijn weekend werk te minderen om haar te steunen in het huishouden, dit was voor haar dan ook een hele opluchting. de 4 maanden hierna zag ik haar dn ook weer stralen en gaf ze vaak aan dat ze weer echt gelukkig was.
augustus 2019 gingen we met mijn schoonouders op vakantie omdat deze zoveel jaar getrouwd waren, dit was voor mij een vakantie waar ik enorm naar uitkeek want door ons druk leventje de laatste jaren was ik aardig toe aan rust lichamelijk en mentaal. deze vakantie werd door iedereen van de familie als fantastich beschouwd, wat hebben we enorm genoten met zijn alle. helaas kwam in november 2019 weer die 3 drie verschikkelijk woorden naar boven. "we moeten praten" dit keer was het weer haar gevoel waarme ze zat en ook dit keer kwam het weer als een duveltje uit een doosje zelf der eigen ouders zagen dit niet aankomen. het werd der allemaal teveel en ze kon die twijfel niet meer aan ! weer der spullen gepakt en weer naar de ouders .
en ja hoor de geschiedenis herhaalt zich, 2 dagen laten kreeg mijn zus en eenorm verward berichtje en wilde mij heel graag voorbereiden op de pijn die zij mij ging doen ! ze had een berichtje naar mijn zus gestuurd hoe enorm kut ze dit voor mijn vond maar een toekomst zat er niet meer in ze zag mij niet als de man waarmee ze voor het altaar wilde staan en al helemaal niet als de vader van der kinderen, dit was voor mij een messteek in mijn rug ! dit deed zo enorm zeer omdat te lezen van iemand waar je zo enorm gek op bent. terwijl ik thuis moest bijkomen van dit berichtje ging ineens de deurbel en ja hoor daar stond ze weer en weer rolde de tranen over der wangen en wilde ze weer terugkomen.
ik vond enorm moeilijk te beseffen dat ze 1 uur geleden alls zo goed doordacht had en zeker wist dat ze niks meer wilde en nu weer ineensvolledig omgeslagen was, wat is er toch met je aan de hand vroeg ik haar?
helaas kon ze hier alleen maar op antwoorden dat dit een twijfel was die ze niet kon onderbouwen ! ik heb toen ook gelijk aangegeven dat ik niet opdezelfde voet verder wil als de laatste keer en heb gevraagd of ze samen naar de dokter wilde, helaas kwam hier ook nog is bij dat zij 2 weken hiervoor van baan was gewisseld en enorm spijt had van die beslissing! ze kwam elke avond huilend thuis en wilde niks anders dan op de bank liggen en knuffelen.
na een week hadden we dan eindelijk onze afspraak bij de huisarts, toen de huisarts vroeg aan der "vertel het is wat is er aan de hand " brak ze volledig in 1000 stukjes tranen liepen over de wangen alsof de kraan volledig opengedraaid was, ze vertelde heel der verhaal ook kwamen er hier dingen naar boven waarvan ik niet eens wist dat ze daar me zat zoals ( vorig jaar februari heeft haar vader kanker gehad, dit was enorme impact op haar leven dit was heel begrijpelijk natuurlijk maardit probleem hebben we samen doorstaan en veel over gepraat en ben er altijd voor der geweest! ook is mijn moeder bij ons 3-4 maanden in komen wonen door relatiebreuk met haar vriend,
ook was er een flinke financiele tegenvaller geweest door het kapot gaan van een van de auto's dit maakte het verbouwen ook niet makkelijker! ook had ze in 1,5 jaar tijd 5 verschillende baantjes gehad en gaf aan wel gelukkig te zijn maar toch zocht ze naar meer.
einde van dit gespek, zei de huisarts dat ze wel heel veel kenmerken had van overspannenheid ( vermoeidheid, nergens zin in, en twijfelen over alles ! ) maar helaas wilde ze hier geen hulp voor krijgen terwijl de huisarts dit aan der aanbood ! dit was een enorme domper voor mij. maar je kan iemand niet dwingen.
de weken hierop waren fantastisch, fysiek contact was er enorm, we communiceerde enorm goed dacht ik! alles klopte gewoon, we hadden vakantie plannen gemaakt voor wintersport en zomervakantie we onderneemde een hoop leuke dingen en konden enorm genieten van de avondjes samen knuffelen op de bank!
toen 3 weken geleden ik een heel lief berichtje kreeg van mijn vriendin hoe enorm veel ze van me hield en hoe geweldig goed ze het wel niet vond gaan op het moment. dit berichtje betekende zo enorm veel voor me ! maar toch zat het me niet lekker, daarop reageerde ik ook met de vraag of er ook momenten waren dat het niet goed voelde want dit vond ik misschien wel net zo belangerijk.
vanaf dit moment ging het helemaal mis, ze belde me op en ik merkte dat ze best wel emotioneel was. ze gaf aan dat ze vorige week toch weer een twijfel momentje had gehad. maar dat ze het niet wilt voelen. na een goed gesprek thuis te hebben gehad, zijn we tot de conclusie gekomen dat we er samen alles aan moeten gaan doen om die twijfel bij haar weg te halen, we hebben dan ook voor de 2x hulp ingeschakeld van de huisarts. we wilde zijn mening hebben of we hulp voor haar moesten zoeken of dat we toch hulp voor ons 2e moesten inschakelen oftewel relatie therapie.
we konden 4 dagen later op gesprek komen bij de huisarts, de dagen ervoor waren ook gewoon weer super, veel geknuffeld en veel leuke dingen gedaan, samen lekker hand in hand gewandeld en een weekendje weg geboekt met vriendin voor over een paar weken. totdat de dag aanbrak dat zij naar de huisarts moest. ze had besloten dat ze dit alleen wilde doen. en gaf haar ook alle ruimte om dit voor haar zo makkelijk mogelijk te maken. toen ze terugkwam van de huisarts was ze helemaal overstuur en heeft ze gelijk een punt gezet achter onze relatie.
blijkbaar had de huisarts gezegd dat ze het uit moest maken omdat zij dit van binnen voelde ( maar volgens mij zegt een huisarts zoiets niet ) sinds dat ze der spullen heeft gepakt is er een hoop onduidelijkheid tussen ons ze verteld tegen idereen dat haar gevoel weg is alleen met mij praat ze heel weinig op dat moment. tot een week later en ik de computer opende waar alles van ons samen instaat dus ook de mails die we binnen krijgen.
daar stond ineens een herinnerings mail van de ggz in. dat ze een intake formulier voor de psycholoog nog moest invullen. dit wekte een hoop vragen bij mij op. heeft ze nou gelogen tegen mij over wat er bij de huisarts is gebeurd en heeft die huisarts haar daadwerkelijk wel doorgestuurd naar een psycholoog ? ik snapte er helemaal niks meer van.
de dag erna heb ik haar ook gebeld om te vragen of ze wilde komen praten. 2 uur later zat ze daar dan, ik durfde de vraag niet te stellen over de huisarts omdat ik bang was dat ik haar allen maaar verder weg zou duwen.
wel stelde ik de vraag wat er nou allemaal precies aan de hand was en waarom ze zo van super positief naar super negatief omklapte van het ene op het andere moment. ze gaf aan dat ze hier al een jaar lang meeliep en dat haar gevoel ene moment heel goed was en andere moment voelde ze niks. maar dat ze niks liever wilde dat wij 2 oud zouden worden en ze er alles aan wilde doen om dit te laten werken ook zei ze no dat ze het zelfs een jaar langer had willen proberen. dit alles stond voor mij zo haaks op elkaar en zo haaks op wat zei allemaal liet zien fysiek gezien dan.
ook word ze super emotioneel constant als ze mij ziet en wil ze niks liever dan vrienden blijven. ondertussen liggen de papieren voor de woning klaar om getekend te worden.
wie weet kan iemand mij meer duidelijkheid geven of een ervaring die bijna hetzelfde is. want ik kan niet begrijpen dat zoiets moois ineens zo kan omslaan in zo iets verschikkelijks.
Van mij moet je het niet aannemen en de diagnose zou ik toch echt aan de psych overlaten, maar ze komt een beetje borderline bij mij over als het klopt wat je zegt met het constante aantrekken en afstoten. Maar een persoonlijkheidsstoornis is altijd lastig te zien of te oordelen.
Ik hoop voor je dat ze het traject bij de GGZ kan volgen, denk dat dat meer duidelijkheid creëert voor jou maar ook voor haar.
[ Bericht 5% gewijzigd door Erasmus op 13-02-2020 08:43:02 ]
Ik hoop voor je dat ze het traject bij de GGZ kan volgen, denk dat dat meer duidelijkheid creëert voor jou maar ook voor haar.
[ Bericht 5% gewijzigd door Erasmus op 13-02-2020 08:43:02 ]
Een relatie is als een plantje, die moet je af en toe ook een beetje water geven.
Als jij min of meer 7 dagen per week werkt, en de rest van de tijd in een immense verbouwing gaat zitten blijft er voor de dingen die echt belangrijk zijn in het leven amper tijd over.
Als jij min of meer 7 dagen per week werkt, en de rest van de tijd in een immense verbouwing gaat zitten blijft er voor de dingen die echt belangrijk zijn in het leven amper tijd over.
blablablabla
Deze relatie klinkt meer als een stuk onkruid dan een mooie bruine anjer.quote:Op donderdag 13 februari 2020 08:42 schreef Elan het volgende:
Een relatie is als een plantje, die moet je af en toe ook een beetje water geven.
Als jij min of meer 7 dagen per week werkt, en de rest van de tijd in een immense verbouwing gaat zitten blijft er voor de dingen die echt belangrijk zijn in het leven amper tijd over.
"For the man sound of body and serene of mind, there is no such thing as bad weather; Every day has its beauty. And storms which whip the blood, do make it pulse more vigorously."
Een depressie veroorzaakt door bijv werk, levensdoelen, ziekte in de familie etc kan ook doortrekken naar negatieve gevoelens over andere zaken, zoals jullie relatie. Depressie veroorzaakt vaak een algemene onzekerheid, lusteloosheid en/of gevoeligheid. Alle prikkels worden dus of gedempt en/of ondraaglijk versterkt. Je gaat over van alles twijfelen. Nou, dat KAN een oorzaak zijn voor de breuk. Het kan echter ook zo zijn dat ze oprecht niet voldoende meer voor jou voelt en dat haar twijfels en schuldgevoel juist haar breekpunt zijn.
Hoe los je het op? Je kunt haar eventueel steunen in haar herstel. Mocht de eerste beschreven oorzaak de reden zijn voor de breuk, dan kan het wellicht goedkomen wanneer ze zich beter voelt en haar gevoel van zekerheid weer terugkeert.
Is er sprake van de tweede oorzaak, dan komt het hoe dan ook niet meer goed. Je kunt haar dan alsnog steunen als je dat wil, maar wees reëel in je verwachtingen.
Daarnaast was en is het altijd belangrijk geweest om tijd voor elkaar te maken. Waarom heb je anders een relatie?
Hoe los je het op? Je kunt haar eventueel steunen in haar herstel. Mocht de eerste beschreven oorzaak de reden zijn voor de breuk, dan kan het wellicht goedkomen wanneer ze zich beter voelt en haar gevoel van zekerheid weer terugkeert.
Is er sprake van de tweede oorzaak, dan komt het hoe dan ook niet meer goed. Je kunt haar dan alsnog steunen als je dat wil, maar wees reëel in je verwachtingen.
Daarnaast was en is het altijd belangrijk geweest om tijd voor elkaar te maken. Waarom heb je anders een relatie?
klinkt complex en inderdaad voer voor professionals.
ik zou wel een strikte scheiding aanhouden tussen papierboel en (mogelijk herstel van) relatie. dus geen documenten ondertekenen / dingen doen die meer verbinding tussen jullie betekenen (bijv in relatie tot dat huis of aanschaf van dingen).
ik zou wel een strikte scheiding aanhouden tussen papierboel en (mogelijk herstel van) relatie. dus geen documenten ondertekenen / dingen doen die meer verbinding tussen jullie betekenen (bijv in relatie tot dat huis of aanschaf van dingen).
proberen is de eerste stap naar falen
een cafe zonder Hazes, is geen kroeg
een cafe zonder Hazes, is geen kroeg
Wow je hebt je 3x laten dumpen.
There are no things, but as a consequence there are as many things as we like
Sta er bij stil dat een relatie van twee kanten moet komen.
Niet dat zij er vandoor kan gaan wanneer ze wil en dat jij er alles aandoet om het weer beter te maken of om het op te lossen als ze dan weer ineens voor de deur staat.
Niet dat zij er vandoor kan gaan wanneer ze wil en dat jij er alles aandoet om het weer beter te maken of om het op te lossen als ze dan weer ineens voor de deur staat.
Ik denk inderdaad dat een situatie waarbij je als man eindeloos als een hondje achter je partner aan moet lopen niet echt wenselijk is.quote:
Sta er bij stil dat een relatie van twee kanten moet komen.
Niet dat zij er vandoor kan gaan wanneer ze wil en dat jij er alles aandoet om het weer beter te maken of om het op te lossen als ze dan weer ineens voor de deur staat.
Ik weet niet hoor, maar ik zou haar niet iedere keer terug hebben genomen. Al dat gedoe, daar zou ik heel snel klaar mee zijn.
Dit is gewoon niet hoe een relatie werkt. Zij wilde weg? Prima. Maar dan is het wel klaar. Die eerste keer, ok. Kan. Maar het is een rode draad geworden en dan moet je een schaar pakken en de draad doorknippen.
Het maakt ook helemaal niet uit waarom het mis is gegaan. Accepteer het en blijf vooral even bij elkaar vandaan. Je kan best met een ex vriendschappelijk omgaan, maar pas als je echt over haar heen bent.
Kortom: ts, sluit dit af. Uithuilen en opnieuw beginnen. Ik geef je op een briefje dat de volgende relatie veel fijner gaat aanvoelen.
Dit is gewoon niet hoe een relatie werkt. Zij wilde weg? Prima. Maar dan is het wel klaar. Die eerste keer, ok. Kan. Maar het is een rode draad geworden en dan moet je een schaar pakken en de draad doorknippen.
Het maakt ook helemaal niet uit waarom het mis is gegaan. Accepteer het en blijf vooral even bij elkaar vandaan. Je kan best met een ex vriendschappelijk omgaan, maar pas als je echt over haar heen bent.
Kortom: ts, sluit dit af. Uithuilen en opnieuw beginnen. Ik geef je op een briefje dat de volgende relatie veel fijner gaat aanvoelen.
Of ze heeft slecht ontwikkeld hoe ze met emoties om kan gaan.
Of ze vindt het heel moeilijk om te handelen naar wat ze echt voelt (dat ze geen toekomst met je ziet).
Of een combinatie.
Als het vooral het eerste is, is er nog hoop als ze echt aan de slag gaat.
Of ze vindt het heel moeilijk om te handelen naar wat ze echt voelt (dat ze geen toekomst met je ziet).
Of een combinatie.
Als het vooral het eerste is, is er nog hoop als ze echt aan de slag gaat.
The love you take is equal to the love you make.
Dit ja.quote:
Sta er bij stil dat een relatie van twee kanten moet komen.
Niet dat zij er vandoor kan gaan wanneer ze wil en dat jij er alles aandoet om het weer beter te maken of om het op te lossen als ze dan weer ineens voor de deur staat.
Tldr, maar een argument als 'ik voel me te weinig gesteund in het huishouden' is natuurlijk maar een oppervlakkig argument. Dat kan nooit hèt ding zijn. Toch? Daar zat wat onder.
Daarna gestopt met lezen.
Somebody that I used to know
Enneh, wees wat duidelijker over je grenzen (heb nu het laatste stukje gelezen). Ze wil alleen naar de huisarts, laat haar het ook alleen doen. Wil ze toch weer steun /bevestiging, zeg dat ze dat beter aan de huisarts/hulpverlening kan vragen of bij haar ouders kan zoeken. Echt waar, klinkt hard, maar ze zal het 'alleen' moeten doen. En je kunt haar toch niet helpen. Ja, misschien kan je haar helpen door dingen bij haar te laten. Ze is nu zo verward dat ze ook onduidelijk is naar jou toe. Dan ben jij degene die de duidelijkheid moet creëren.
Somebody that I used to know
Tijd steken in een relatie is erg belangrijk.
Wat ik echter niet gepikt had waren de uitspraken die ze naar je zus deed en het feit dat ze met haar spullen vertrekt maar steeds na 2 dagen weer als een braaf hondje voor de deur staat. Na de eerste keer was dat klaar geweest voor mij. Niemand speelt zo met mijn gevoelens en komt er mee weg. Hoe rot het ook zou zijn voor mezelf.
Wat ik echter niet gepikt had waren de uitspraken die ze naar je zus deed en het feit dat ze met haar spullen vertrekt maar steeds na 2 dagen weer als een braaf hondje voor de deur staat. Na de eerste keer was dat klaar geweest voor mij. Niemand speelt zo met mijn gevoelens en komt er mee weg. Hoe rot het ook zou zijn voor mezelf.
En omgedraaid net zo min.quote:
[..]
Ik denk inderdaad dat een situatie waarbij je als man eindeloos als een hondje achter je partner aan moet lopen niet echt wenselijk is.
Binnen een relatie dien je gelijkwaardig te zijn, er voor elkaar te zijn, soms even de een wat meer voor de ander omdat de situatie dat vereist. Maar nooit is het goed voor een mens om als een hondje achter een ander mens, zeker niet je partner, aan te lopen.
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Ja. Eens.quote:
[..]
En omgedraaid net zo min.
Binnen een relatie dien je gelijkwaardig te zijn, er voor elkaar te zijn, soms even de een wat meer voor de ander omdat de situatie dat vereist. Maar nooit is het goed voor een mens om als een hondje achter een ander mens, zeker niet je partner, aan te lopen.
Ik bleef eerst even steken op 3 jaar klussen in een nieuwbouwwoning. WTF? 
Zelfs als het casco opgeleverd wordt zou zoiets toch sneller moeten kunnen?
Verder is hierboven denk ik alles al gezegd. Kan van alles zijn. Depressie, burn out, de koek die echt op is en geen keuze daarin durven maken.
Zoals jullie je huis perfect wilden hebben geldt dat voor haar voor haar leven ook? Perfectionisme kan je ook wel eens compleet vast laten lopen. En misschien ben jij op papier wel haar perfecte partner wel maar ontbreekt het perfecte gevoel wel.
Ik zou maar eerst eens bezien hoe dat met haar bij de psycholoog gaat alvorens er weer in te trappen als ze weer voor je deur staat. En gewoon tekenen die papieren.
[ Bericht 4% gewijzigd door Elpis op 13-02-2020 10:23:20 ]
Zelfs als het casco opgeleverd wordt zou zoiets toch sneller moeten kunnen?
Verder is hierboven denk ik alles al gezegd. Kan van alles zijn. Depressie, burn out, de koek die echt op is en geen keuze daarin durven maken.
Zoals jullie je huis perfect wilden hebben geldt dat voor haar voor haar leven ook? Perfectionisme kan je ook wel eens compleet vast laten lopen. En misschien ben jij op papier wel haar perfecte partner wel maar ontbreekt het perfecte gevoel wel.
Ik zou maar eerst eens bezien hoe dat met haar bij de psycholoog gaat alvorens er weer in te trappen als ze weer voor je deur staat. En gewoon tekenen die papieren.
[ Bericht 4% gewijzigd door Elpis op 13-02-2020 10:23:20 ]
I 'm not sure about an inner child, but I do have an inner idiot who surfaces every now and then.
van dit:
dit
enquote:dit betkenden wel dat de eerste 3 jaar volledig in de ban van klussen/ werken / bouwen stond
dit
En dan ook nog eens ditquote:ook was er een flinke financiele tegenvaller geweest door het kapot gaan van een van de auto's dit maakte het verbouwen ook niet makkelijker!
Zou ik ook compleet in de stress raken. Dus ik begrijp wel dat je vriendin overspannen is en de relatie heeft verbroken. Advies heb ik verder niet, maar ik snap je vriendin wel.quote:( vorig jaar februari heeft haar vader kanker gehad, dit was enorme impact op haar leven dit was heel begrijpelijk natuurlijk maardit probleem hebben we samen doorstaan en veel over gepraat en ben er altijd voor der geweest! ook is mijn moeder bij ons 3-4 maanden in komen wonen door relatiebreuk met haar vriend,
Ik moest ook heel erg aan een depressie denken. Hoeft niet zo te zijn, maar is zeker het onderzoeken waard. Bovendien had de huisarts al een burn out geconstateerd waarvoor ze geen hulp wilde aannemen.quote:Op donderdag 13 februari 2020 08:51 schreef Cockwhale het volgende:
Een depressie veroorzaakt door bijv werk, levensdoelen, ziekte in de familie etc kan ook doortrekken naar negatieve gevoelens over andere zaken, zoals jullie relatie. Depressie veroorzaakt vaak een algemene onzekerheid, lusteloosheid en/of gevoeligheid. Alle prikkels worden dus of gedempt en/of ondraaglijk versterkt. Je gaat over van alles twijfelen. Nou, dat KAN een oorzaak zijn voor de breuk. Het kan echter ook zo zijn dat ze oprecht niet voldoende meer voor jou voelt en dat haar twijfels en schuldgevoel juist haar breekpunt zijn.
Hoe los je het op? Je kunt haar eventueel steunen in haar herstel. Mocht de eerste beschreven oorzaak de reden zijn voor de breuk, dan kan het wellicht goedkomen wanneer ze zich beter voelt en haar gevoel van zekerheid weer terugkeert.
Is er sprake van de tweede oorzaak, dan komt het hoe dan ook niet meer goed. Je kunt haar dan alsnog steunen als je dat wil, maar wees reëel in je verwachtingen.
Daarnaast was en is het altijd belangrijk geweest om tijd voor elkaar te maken. Waarom heb je anders een relatie?
@mellie99 waarom wilde ze de hulp niet aannemen?
Ik denk daarnaast dat je elkaar nogal kwijt raakt als je 3 jaar lang aan het verbouwen bent en een van beiden ook nog eens heel veel werkt; zelfs 7 dagen per week in het begin.
Maar hoe dan ook is dat allemaal uit het verleden en moet je verder met het nu. En daarin lijkt het me belangrijk dat je nu eerst naar jezelf kijkt en wat jij wil. Wil jij er tijd, energie en aandacht in blijven steken, in haar, in een mogelijke relatie? Voel jij je daar nog voldoede veilig voor, na de ervaring dat ze al meerdere keren zomaar opgestapt is? Dat ze terugkomt is leuk en aardig, maar eerst heb jij toch weer de ellende en verdriet van de verbroken relatie gevoeld.
Het is me overigens niet helemaal duidelijk wat nu de status is van jullie relatie. Is het nog steeds uit? Zij woont bij haar ouders en jij in jullie huis? De papieren die klaar liggen, zijn dat de papieren om haar uit te kopen of zo?
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Kolere.. wat een verhaal.
Maar wat ik hierboven ook lees, ik vind het wel kwalijk dat ze 3(!) keer weggaat, en weer terugkomt. Dat zou voor mij ook al een reden geweest zijn om te zeggen dat het over is. Hoe moeilijk het ook is.
Maar wat ik hierboven ook lees, ik vind het wel kwalijk dat ze 3(!) keer weggaat, en weer terugkomt. Dat zou voor mij ook al een reden geweest zijn om te zeggen dat het over is. Hoe moeilijk het ook is.
Слава России! Z
@ miss_sly de huisarts had idd geconstateerd dat ze overspannen was en dat alles de afgelopen jaren te veel was geworden. ze vind psychologen zweverig en denkt het zelf wel op te kunnen lossen.quote:
[..]
Ik moest ook heel erg aan een depressie denken. Hoeft niet zo te zijn, maar is zeker het onderzoeken waard. Bovendien had de huisarts al een burn out geconstateerd waarvoor ze geen hulp wilde aannemen.
@:mellie99 waarom wilde ze de hulp niet aannemen?
Ik denk daarnaast dat je elkaar nogal kwijt raakt als je 3 jaar lang aan het verbouwen bent en een van beiden ook nog eens heel veel werkt; zelfs 7 dagen per week in het begin.
Maar hoe dan ook is dat allemaal uit het verleden en moet je verder met het nu. En daarin lijkt het me belangrijk dat je nu eerst naar jezelf kijkt en wat jij wil. Wil jij er tijd, energie en aandacht in blijven steken, in haar, in een mogelijke relatie? Voel jij je daar nog voldoede veilig voor, na de ervaring dat ze al meerdere keren zomaar opgestapt is? Dat ze terugkomt is leuk en aardig, maar eerst heb jij toch weer de ellende en verdriet van de verbroken relatie gevoeld.
Het is me overigens niet helemaal duidelijk wat nu de status is van jullie relatie. Is het nog steeds uit? Zij woont bij haar ouders en jij in jullie huis? De papieren die klaar liggen, zijn dat de papieren om haar uit te kopen of zo?
vorig jaar ben iik ook gestopt met de weekenden werken en heb ik het beperkt tot het verbouwen om dit zo snel mogelijk af te krijgen, dit was een keuze van ons samen zodat we eerder konden gaan genieten van ons huisje samen. helaas hebben we dit niet gered,
voor mij is het heel lastig dat zij die wisselende signalen af blijft geven, zo zegt ze van de week nog, toen ze spullen kwam halen dat ze echt gevoel had dat dit de beste keuze was. maar dat ze wel van me houd en niks liever wilde dan dat dit ging werken ook wilde ze zelfs nog langer doorproberen omdat ze het zo graag wilt.
daarna stelde mijn vader de vraag waarom ze nooit aan relatie therapie heeft gedacht? omdat ze vooral aangeeft dat ze moeite heeft dat sommige dingen gebeurd zijn: zoals een ruzie 4,5 jaar geleden, heb wel is een flinke discussie gehad met mijn schoonouders wat best hoog opliep (zij is best close met der ouders )dit is allemaal netjes uitgepraat en goedgekomen . hierdoor is er vorig jaar in mei iets geknapt en die twijfel is nooit meer weggegaan zegt ze. toen mijn vader die vraag stelde kreeg hij ook het antwoord dat een relatie therapeut ons niet kan helpen omdat ze vind dat onze relatie echt goed is en er niks is wat ze aan mij zou willen veranderen.
ik krijg zo sterk het vermoeden dat ze zich zelf iets aan het aanpraten is, dat ze naar antwoorden aan het zoeken is waarom ze zich zo slecht voelt en dan ze dan uitkomt op onze relatie, terwijl op de momentjes na dat ze weg is gegaan, zie je haar constant genieten en zoekt ze heel veel fysiek contact op en geeft veel knuffels en kusjes. ook had ze super veel ambitie om vakanties te boeken en leuke dingen samen te doen.
ook merkte ik heel erg dat ze met veel dingen heel aanhankelijk was, zij is meestal een heel positief persoon en heel erg van het feesten. afgelopen oud en nieuw zouden we met vrienden samen lekker gaan feesten. paar dagen voor oud en nieuw kwam ze er ineens mee dat ze liever samen op de bank oud en nieuw wilde vieren, dit zag ik zelf niet zo zitten en uiteindelijk zijn we toch naar die vrienden toe gegaan. of ze wilde weinig afspreken meer met vriendinnen. ook zocht ze veel hulp bij mij met haar problemen op het werk en heb haar ook altijd ondersteund.
tussen ons is er op moment geen relatie meer, ze gaf aan dat ze duidelijkheid had gevonden maar zoals ik net al zei, op moment dat je door gaat vragen breekt ze ineens en word ze emotioneel en zegt ze ineens , ik had het nog langer willen proberen en hou nog steeds van je. ik wil zo graag dat dit allemaal gewoon werkt. ik blijf idd in het huis wonen en ga haar uitkopen zij blijft lekker bij der ouders wonen in een warm nest.
Nee jij wil dat Ze zichzelf iets aan praat want als dat zo is heb jij nog een mogelijkheid. Als ze gewoon klaar is met de relatie dan kun je niks meer dus dat heb jij liever niet.
Breitling - Instruments for Professionals
Ik vind dit soort uitspraken altijd zo fascinerend. Mede door de stigma op hulp verkrijgen van de GGZ.quote:
ze vind psychologen zweverig en denkt het zelf wel op te kunnen lossen.
[ Bericht 1% gewijzigd door Erasmus op 13-02-2020 11:14:38 ]
ik vond ook oprecht jammer dat hier zo over gedacht word, maar zoals de huisarts zei als zei als je er maar voor 99,9 procent in geloofd gaat het al niet werken, je moet er 100% achterstaan en zelf willen.quote:
[..]
Ik vind dit soort uitspraken altijd zo fascinerend. Mede door de stigma op hulp verkrijgen van de GGZ.
Eerlijk gezegd klinkt het alsof het beter voor je is om afscheid van haar te nemen. Hoe sneller hoe beter. Want dit gaat alleen nog maar erger worden.
|
|
